(12) O PIS PATENTOW Y (19) PL

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) O PIS PATENTOW Y (19) PL (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/1B95/00637 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: , W097/07617, PCT Gazette nr 10/97 (11) (13) B1 (51) IntCl6: H04L 12/58 H04Q 3/02 Sp osó b i sieć do przesyłania komunikatu od pierwszego użytkownika ( 5 4 ) do docelowych użytkowników (43) Zgłoszenie ogłoszono: BU P 17/98 (73) Uprawniony z patentu: INTERNATIONAL B U SIN E SS M ACHIN ES CORPO RATIO N, Armonk, US [ 72) Twórcy wynalazku: (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: Tefcros Anthias, Knapp Lane, GB Francois B. Dolivo, Waedenswil, CH Reto Hermann, Buttikon, CH Christos Papadopoulos, Yateley-Camberley, GB Robin Williamson, Waedenswil, CH W UP 11/99 (74) Pełnomocnik: Palka Grażyna, P O LSER V IC E PL B1 (57) 1. Sposób przesyłania kom unikatu od pierwszego użytkownika do docelowych użytkowników, przy czym każdego użytkownika przyporządkowuje się serwerowi pocztowemu dołączonemu do sieci tak, że serwer pocztowy osiąga się przez zarządcę kolejek, znam ienny tym, że przygotowuje się inform ację adresow ania dla dostarczenia komunikatu z serwera pocztowego (20.1), przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi (a1) w sieci, do serwerów pocztowych (20.2, 20.5) przyporządkowanych docelowym użytkownikom (b 1, e1), zamyka się informację adresowania i komunikatu w komunikacie system u MQ, tworzy się listę kolejek zawierającą adresy zarządców kolejek (21.3, 21.7), przez które osiąga się serwery pocztowe (20.2, 20.5), określa się z listy kolejek zbiór zarządców kolejek następnych hopów i tworzy się związane z nimi podlisty kolejek oraz wybiera się trasę kom unikatu systemu M Q do każdego z zarządców kolejek następnych hopów w raz z listą kolejek jednakow ą jak podlista kolejek związana z poszczególnym zarządcą kolejek następnych hopów tak, ze powoduje się, ze zarządcy kolejek następnych hopów stają się teraz działającymi zarządcami kolejek, z których każdy, jeżeli zarządca kolejek okazuje się zarządcą kolejek na liście kolejek, otrzymuje nazwy kolejek lokalnych z listy kolejek i dostarcza do nich komunikat, powtarza się określanie z listy kolejek i w ybór trasy, aż komunikat wprowadzi się do wszystkich kolejek listy kolejek, odzyskuje się komunikaty systemu MQ i informacje adresowania z kolejek listy kolejek, określa się z informacji adresowania zbiór docelowych użytkowników przyporządkowanych serwerom pocztowym, z których każdy, jeżeli przyporządkowany docelowy użytkownik jest lokalny dla serwera pocztowego, dostarcza się komunikat do docelowego użytkownika oraz pow tarza się poprzednie operacje dla podzbioru docelowych użytkowników, który nie jest lokalny, aż komunikat dostarczy się do wszystkich docelowych użytkowników. FIG. 2

2 Sposób i sieć do przesyłania komunikatu, od pierwszego użytkownika do docelowych użytkowników Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób przesyłania komunikatu od pierwszego użytkownika do docelowych użytkowników, przy czym każdego użytkownika przyporządkowuje się serwerowi pocztowemu dołączonemu do sieci tak, że serwer pocztowy osiąga się przez zarządcę kolejek, znamienny tym, że przygotowuje się informację adresowania dla dostarczenia komunikatu z serwera pocztowego (20.1), przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi (a1) w sieci, do serwerów pocztowych (20.2, 20.5) przyporządkowanych docelowym użytkownikom (b1, e1), zamyka się informację adresowania i komunikatu w komunikacie systemu MQ, tworzy się listę kolejek zawierającą adresy zarządców kolejek (21.3, 21.7), przez które osiąga się serwery pocztowe (20.2, 20.5), określa się z listy kolejek zbiór zarządców kolejek następnych hopów i tworzy się związane z nimi podlisty kolejek oraz wybiera się trasę komunikatu systemu MQ do każdego z zarządców kolejek następnych hopów wraz z listą kolejek jednakową jak podlista kolejek związana z poszczególnym zarządcą kolejek następnych hopów tak, że powoduje się, że zarządcy kolejek następnych hopów stają się teraz działającymi zarządcami kolejek, z których każdy, jeżeli zarządca kolejek okazuje się zarządcą kolejek na liście kolejek, otrzymuje nazwy kolejek lokalnych z listy kolejek i dostarcza do nich komunikat, powtarza się określanie z listy kolejek i wybór trasy, aż komunikat wprowadzi się do wszystkich kolejek listy kolejek, odzyskuje się komunikaty systemu MQ i informacje adresowania z kolejek listy kolejek, określa się z informacji adresowania zbiór docelowych użytkowników przyporządkowanych serwerom pocztowym, z których każdy, jeżeli przyporządkowany docelowy użytkownik jest lokalny dla serwera pocztowego, dostarcza się komunikat do docelowego użytkownika oraz powtarza się poprzednie operacje dla podzbioru docelowych użytkowników, który nie jest lokalny, aż komunikat dostarczy się do wszystkich docelowych użytkowników. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przy pomocy pierwszego użytkownika (a1) identyfikuje się docelowych użytkowników (b1, e1) przez utworzenie listy odbiorców zawierającej unikalne identyfikatory, po jednym dla każdego pojedynczego docelowego użytkownika (b1, e1). 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że przy pomocy serwera pocztowego przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi (a1) realizuje się następujące kroki przy odbiorze komunikatu i związanej z nim listy odbiorców: dostarcza się komu n ik a t do docelowych użytkowników na liście odbiorców przyporządkowanej temu samemu serwerowi pocztowemu, jak pierwszy użytkownik (a1) oraz przygotowuje się informację adresowania i komunikatu dla dostarczenia z serwera pocztowego (20.1), przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi (a1) w sieci, do docelowych użytkowników na liście odbiorców przyporządkowanej serwerom pocztowym innym niż serwer pocztowy przyporządkowany pierwszemu użytkownikowi (a1). 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przy pomocy zarządców kolejek realizuje się dostarczanie i ponowne trasowanie komunikatu systemu MQ przez wykonanie następujących kroków: pobiera się zapis z listy kolejek związanej z komunikatem systemu MQ i określa się nazwę zarządcy kolejek z tego zapisu, jeżeli ta nazwa zarządcy kolejek jest lokalna, wówczas otrzymuje się poszczególną nazwę kolejki z zapisu i dostarcza się komunikat do kolejki o tej nazwie, jeżeli nazwa zarządcy kolejek nie jest lokalna, wówczas określa się zarządcę kolejek następnych hopów, to znaczy zarządcę kolejek, który będzie następnym działającym zarządcą kolejek, tworzy się nowa podlistę kolejek dla zarządcy kolejek następnych hopów, jeżeli już nie istnieje, i dodaje się zapis do podlisty kolejek poszczególnego zarządcy kolejek następnych hopów, powtarza się poprzednie operacje, aż wszystkie zapisy na liście kolejek wyczerpie się, otrzymuje się podlistę kolejek dla zarządcy kolejek następnych hopów i ponownie trasuje się komunikat systemu MQ i podlistę kolejek, która staje się związaną listą

3 kolejek komunikatu systemu MQ, do zarządcy kolejek następnych hopów oraz powtarza się ostatnią operację, aż wszystkie podlisty kolejek wyczerpie się. 5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zapisy na liście kolejek, którymi już zajmowano się, odróżnia się od zapisów, którymi jeszcze nie zajmowano się, przez etykietowanie poszczególnych zapisów. 6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zapisy na liście kolejek, którymi już zajmowano się, odróżnia się od zapisów, którymi jeszcze nie zajmowano się, przez usunięcie informacji, którą już zajmowano się. 7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że określa się, których docelowych użytkowników (b1, e1) przyporządkowuje się którym serwerom pocztowym (20.2, 20.5), przez wyszukanie poszczególnej informacji w katalogu poczty zawierającym unikalny identyfikator dla każdego serwera pocztowego (20.2, 20.5). 8. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że przy pomocy serwera pocztowego (20.1), przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi (a1), wykonuje się następujące kroki w celu utworzenia tablicy serwerów pocztowych, przyjmując jako wejście listę odbiorców: pobiera się informację odpowiadającą docelowemu użytkownikowi (b1, e1) z listy odbiorców, otrzymuje się z katalogu poczty identyfikator serwera pocztowego, któremu jest przyporządkowany decelowy użytkownik (b1, e1), dodaje się nazwę docelowego użytkownika (b1) i identyfikatora otrzymanego serwera pocztowego do tablicy odbiorców odległych, powtarza się trzy powyższe kroki, aż nastąpi zajęcie się wszystkimi docelowymi użytkownikami (b1, e1) na liście odbiorców oraz odwraca się tablicę odbiorców odległych dla utworzenia tablicy serwerów pocztowych. 9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że przy pomocy poszczególnego serwera pocztowego realizuje się dostarczanie i przeadresowanie komunikatu przez wykonanie następujących kroków: określa się z tablicy serwerów pocztowych lub tablicy odbiorców odległych zbiór docelowych użytkowników przyporządkowanych poszczególnemu serwerowi pocztowemu, pobiera się informację docelowego użytkownika ze zbioru przyporządkowanych docelowych użytkowników, jeżeli docelowy użytkownik jest lokalny, wówczas dostarcza się komunikat do docelowego użytkownika, a jeżeli docelowy użytkownik nie jest lokalny, wówczas tworzy się nową listę odbiorców, jeżeli ona jeszcze nie istnieje, i dodaje się decelowego użytkownika do nowej listy odbiorców, powtarza się wszystkie operacje oprócz określania z tablicy, aż wszystkich docelowych użytkowników ze zbioru przyporządkowanych docelowych użytkowników wyczerpie się oraz przygotowuje się informację adresowania i komunikat dostarczane do sieci dla przesłania do docelowych użytkowników z listy odbiorców. 10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że przy pomocy poszczególnego serwera pocztowego dostarcza się komunikat i informację adresowania zamknięte w komunikacie systemu MQ do zarządcy kolejek odpowiedzialnego za serwer pocztowy dla przesyłania do docelowych użytkowników z listy odbiorców w sieci przez wykonanie następujących kroków: tworzy się tablicę odbiorców odległych w oparciu o listę odbiorców związaną z komunikatem, tworzy się tablicę serwerów pocztowych w oparciu o tablicę odbiorców odległych, tworzy się listę kolejek w oparciu o tablicę odbiorców odległych, zamyka się komunikat i tablicę serwerów pocztowych lub tablicę (RRT) odbiorców odległych w komunikacie systemu MQ oraz dostarcza się komunikat systemu MQ ze związaną z nim listą kolejek do odpowiedzialnego zarządcy kolejek. 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że przy pomocy serwera pocztowego wykonuje się następujące kroki w celu utworzenia tablicy odbiorców odległych, przyjmując jako wejście listę odbiorców: pobiera się informacje odpowiadającą docelowemu użytkownikowi odległemu z listy odbiorców, otrzymuje się z katalogu poczty identyfikator serwera pocztowego, któremu jest przyporządkowany docelowy użytkownik odległy, dodaje się nazwę docelowego użytkownika odległego i identyfikatora serwera pocztowego do tablicy odbiorców odległych oraz powtarza się poprzednie operacje, aż nastąpi zajęcie się wszystkimi docelowymi użytkownikami odległymi na liście odbiorców. 12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że przy pomocy serwera pocztowego wykonuje się następujące kroki w celu utworzenia listy kolejek z tablicy odbiorców odle-

4 głych: pobiera się zapis z tablicy odbiorców odległych i wydziela się identyfikator serwera pocztowego z tego zapisu, otrzymuje się z katalogu adres i nazwę kolejki, której serwer pocztowy jest przyporządkowany, i nazwę zarządcy kolejek mającego tę kolejkę, dodaje się adres do listy kolejek, powtarza się powyższą pierwszą operację i jeżeli identyfikator serwera pocztowego tak otrzymany jest różny od wszystkich poprzednich identyfikatorów serwerów pocztowych, wówczas powtarza się powyższą drugą operację oraz powtarza się czwartą operację, aż wszystkie zapisy tablicy odbiorców odległych wyczerpie się. 13. Sieć do przesyłania komunikatu od pierwszego użytkownika do docelowych użytkowników, przy czym każdy użytkownik jest przyporządkowany serwerowi pocztowemu dołączonemu do sieci tak, że serwer pocztowy jest osiągany przez zarządcę kolejek, znamienna tym, że zawiera układ przygotowania informacji adresowania dla dostarczania komunikatu z serwera pocztowego (20.1) przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi (a1) w sieci do serwerów pocztowych (20.2, 20.5) przyporządkowanych decelowym użytkownikom (b1, e1), układ zamknięcia informacji adresowania i komunikatu systemu MQ, układ tworzenia listy kolejek zawierającej adresy zarządców kolejek (21.3, 21.7), przez które są osiągane serwery pocztowe (20.2, 20.5), układ określania z listy kolejek zbioru zarządców kolejek następnych hopów i tworzenia związanych z nimi podlist kolejek oraz układ wyboru trasy komunikatu systemu MQ do każdego z zarządców kolejek następnych hopów wraz z listą kolejek jednakową jak podlista kolejek związana z poszczególnym zarządcą kolejek następnych hopów tak, że zarządcy kolejek następnych hopów stają się działającymi zarządcami kolejek, układ wprowadzania komunikatu do kolejki działającego zarządcy kolejek, jeżeli działający zarządca kolejek okazuje się zarządcą kolejek wykazanym na liście kolejek, układ powtarzania kroków wykonywanych przez układ wyboru trasy i układ wprowadzania, aż komunikat zostanie wprowadzony do wszystkich kolejek listy kolejek, układ odzyskiwania komunikatów systemu MQ i informacji adresowania z kolejek listy kolejek, układ określania z informacji adresowania zbioru docelowych użytkowników przyporządkowanych serwerom pocztowym, z których każdy zawiera układ dostarczania komunikatu do docelowego użytkownika, jeżeli przyporządkowany docelowy użytkownik jest lokalny dla serwera pocztowego, oraz układ powtarzania kroków wykonywanych przez poprzednie układy dla podzbioru docelowych użytkowników, który nie jest lokalny, aż komunikat zostanie dostarczony do wszystkich docelowych użytkowników. 14. Sieć według zastrz. 13, znamienna tym, że układ tworzenia podlisty kolejek odróżnia zapisy na liście kolejek, którymi już zajmowano się, od zapisów, którymi jeszcze nie zajmowano się, przez etykietowanie poszczególnych zapisów. 15. Sieć według zastrz. 13, znamienna tym, że serwer pocztowy przyporządkowany pierwszemu użytkownikowi (a1) zawiera układ wykorzystywany, gdy odbiera komunikat i związaną z nim listę odbiorców stosowaną do identyfikacji wszystkich docelowych użytkowników, układ dostarczenia komunikatu do docelowych użytkowników na liście odbiorców przyporządkowanej temu samemu serwerowi pocztowemu, jak pierwszy użytkownik (a1), oraz układ przygotowania informacji adresowania i komunikatu dla dostarczenia z serwera pocztowego (20.1), przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi (a1) w sieci, do docelowych użytkowników na liście odbiorców przyporządkowanej serwerom pocztowym innym niż serwer pocztowy przyporządkowany pierwszemu użytkownikowi (a1). 16. Sieć według zastrz. 13, znamienna tym, że zarządcy kolejek realizują dostarczanie i ponowne trasowanie komunikatu systemu MQ przez układ pobierania zapisu z listy kolejek związanej z komunikatem systemu MQ i do określenia nazwy zarządcy kolejek z tego zapisu, układ otrzymywania poszczególnej nazwy kolejki z zapisu i dostarczenia komunikatu do kolejki o danej nazwie, jeżeli nazwa zarządcy kolejek jest lokalna, układ określenia zarządcy kolejek następnych hopów, to znaczy zarządcy kolejek, który będzie następnym działającym zarządcą kolejek, jeżeli nazwa zarządcy kolejek nie jest lokalna, układ tworzenia nowej podlisty kolejek dla zarządcy kolejek następnych hopów, jeżeli już nie istnieje, i układ dodawania zapisu do podlisty kolejek poszczególnego zarządcy kolejek następnych hopów, układ powtarzania kroków wykonywanych przez układ pobierania zapisu z listy kolejek, układ otrzymywania poszczególnej nazwy kolejki i układ określania zbioru zarządców kolejek następnych

5 hopów, aż wszystkie zapisy na liście kolejek zostaną wyczerpane, układ otrzymywania podlisty kolejek dla zarządcy kolejek następnych hopów i ponownego trasowania komunikatu systemu MQ i podlisty kolejek, która staje się związaną listą kolejek komunikatu systemu MQ, do zarządcy kolejek następnych hopów oraz układ powtarzania kroku wykonywanego przez układy otrzymywania podlisty kolejek, aż wszystkie podlisty kolejek zostaną wyczerpane. 17. Sieć według zastrz. 13, znamienna tym, że układ tworzenia podlisty kolejek odróżnia zapisy na liście kolejek, którymi już zajmowano się, od zapisów, którymi jeszcze nie zajmowano się, przez usunięcie informacji, którą już zajmowano się, z listy kolejek. 18. Sieć według zastrz. 13, znamienna tym, że pierwszy użytkownik (a1) ma układ tworzenia listy odbiorców zawierającej informację adresowania związaną z każdym pojedynczym docelowym użytkownikiem, stosowaną do identyfikacji docelowych użytkowników (b1, e1). 19. Sieć według zastrz. 13, znamienna tym, że układ tworzenia listy kolejek określa, które serwery pocztowe (20.2, 20.5) są przyporządkowane docelowym użytkownikom (b1, e1) przez wyszukanie poszczególnej informacji w katalogu poczty zawierającym unikalny identyfikator dla każdego serwera pocztowego. 20. Sieć według zastrz. 13, znamienna tym, że serwer pocztowy (20.1), któremu jest przyporządkowany pierwszy użytkownik (a1), zawiera układ tworzenia tablicy serwerów pocztowych pobierającej jako wejście listę odbiorców, zawierający układ pobierania informacji odpowiadającej docelowemu użytkownikowi z listy odbiorców, układ otrzymywania z katalogu poczty identyfikatora serwera pocztowego, któremu są przyporządkowani docelowi użytkownicy, układ dodawania nazwy docelowego użytkownika i identyfikatora otrzymanego serwera pocztowego do tablicy odbiorców odległych, układ powtarzania kroków wykonywanych przez trzy powyższe układy, aż nastąpi zajęcie się wszystkimi docelowymi użytkownikami na liście odbiorców oraz układ odwracania tablicy odbiorców odległych dla utworzenia tablicy serwerów pocztowych. 21. Sieć według zastrz. 13, znamienna tym, że poszczególny serwer pocztowy zawiera następujący układ realizacji dostarczania i przeadresowania komunikatu, zawierający układ określania z tablicy serwerów pocztowych lub tablicy odbiorców odległych zbioru docelowych użytkowników przyporządkowanych poszczególnemu serwerowi pocztowemu, układ otrzymywania informacji docelowego użytkownika ze zbioru przyporządkowanych docelowych użytkowników, układ dostarczania komunikatu do docelowego użytkownika, jeżeli docelowy użytkownik jest lokalny, układ realizacji dwóch następujących kroków, jeżeli docelowy użytkownik nie jest lokalny: utworzenia nowej listy odbiorców, jeżeli ona już nie istnieje i dodania docelowego użytkownika do nowej listy odbiorców, układ powtarzania kroków wykonywanych przez układ otrzymywania informacji docelowego użytkownika, układ realizacji dwóch powyższych kroków, aż wszyscy użytkownicy docelowi ze zbioru przyporządkowanych docelowych użytkowników zostaną wyczerpani oraz układ przygotowania informacji adresowania i komunikatu dla dostarczenia do sieci dla przesłania do docelowych użytkowników z listy odbiorców. 22. Sieć według zastrz. 21, znamienna tym, że poszczególny serwer pocztowy zawiera układ dostarczania komunikatu i informacji adresowania, zamkniętych w komunikacie systemu MQ, do zarządcy kolejek odpowiedzialnego za serwer pocztowy dla przesyłania do docelowych użytkowników z listy odbiorców w sieci, zawierający układ tworzenia tablicy odbiorców odległych w oparciu o listę odbiorców związaną z komunikatem, układ tworzenia tablicy serwerów pocztowych w oparciu o tablicę odbiorców odległych, układ tworzenia listy kolejek w oparciu o tablicę odbiorców odległych, układ zamknięcia komunikatu i tablicy serwerów pocztowych łub tablicy odbiorców odległych w komunikacie systemu MQ oraz układ dostarczania komunikatu systemu MQ ze związaną z nim listą kolejek do odpowiedzialnego zarządcy kolejek. 23. Sieć według zastrz. 22, znamienna tym, że serwer pocztowy zawiera układ tworzenia tablicy odbiorców odległych, pobierający jako wejście listę odbiorców, zawierający układ pobierania informacji odpowiadającej docelowemu użytkownikowi odległemu z listy odbior-

6 ców, układ otrzymywania z katalogu poczty identyfikatora serwera pocztowego, któremu są przyporządkowani użytkownicy docelowi odlegli, układ dodawania nazwy docelowego użytkownika odległego i identyfikatora serwera pocztowego do tablicy odbiorców odległych, oraz układ powtarzania powyższych kroków, aż nastąpi zajęcie się wszystkimi docelowymi użytkownikami odległymi na liście odbiorców. 24. Sieć według zastrz. 23, znamienna tym, że serwer pocztowy zawiera układ tworzenia listy kolejek z tablicy odbiorców odległych, zawierający układ pobierania zapisu z tablicy odbiorców odległych i wydzielenia identyfikatora serwera pocztowego z tego zapisu, układ otrzymywania z katalogu systemu MQ adresu, to znaczy nazwy kolejki, której serwer pocztowy jest przyporządkowany i nazwy zarządcy kolejek mającego kolejkę, układ dodawania adresu do listy kolejek, układ powtarzania kroku wykonywanego przez układ pobierania zapisu z tablicy odbiorców odległych i, jeżeli identyfikator serwera pocztowego tak otrzymany jest różny od wszystkich poprzednich identyfikatorów serwerów pocztowych, powtarzania kroku wykonywanego przez układ otrzymywania z katalogu systemu MQ adresu oraz układ powtarzania kroku wykonywanego przez ten ostatni układ, aż wszystkie zapisy tablicy odbiorców oddalonych zostaną wyczerpane. * * * Przedmiotem wynalazku jest sposób i sieć do przesyłania komunikatu od pierwszego użytkownika do docelowych użytkowników, zwłaszcza dla systemu pocztowego MQ z kolejkowaniem komunikatów do komunikacji pomiędzy programami w sieci. Przesyłanie komunikatów jest systemem pamiętania i asynchronicznego przesyłania komunikatów do przodu, którego podstawowym celem jest umożliwienie programom użytkowym komunikowanie się bez wymagania, żeby adres początkowy i adres przeznaczenia programów użytkowych były czynne równocześnie. System pamięta komunikaty w razie potrzeby i dostarcza informacje, gdy zasoby stają się dostępne. Pierwszym przykładem przesyłania komunikatów jest poczta elektroniczna, np. system obsługi X.400 komunikatów i prosty protokół przesyłania poczty SMTP. W znanych systemach przetwarzania danych typu klient/serwer, wymagana co do rozwiązań użytkowych w oparciu o przesyłanie komunikatów rozszerzyły się i pogłębiły znacznie poza podstawową pocztę elektroniczną: usługi obliczania przepływu danych, przesyłania komunikatów ruchomych, transakcyjnego przesyłania komunikatów, obiektowego przesyłania komunikatów, powielania danych są nowoczesnymi technikami, które są oparte na przesyłaniu komunikatów typu komunikacji program-program. Nowe wymagania systemów przesyłania komunikatów były także stawiane w wyniku potrzeby programów włączenia się do różnych platform i sieci przewodowych i bezprzewodowych systemu operacyjnego. Przesyłanie komunikatów stało się podstawową technika zapewniania komunikacji międzyprogramowej. Różne spółki rozwijały oprogramowanie pośrednie zorientowane na przesyłanie komunikatów MOM, które dostarcza elastyczną infrastrukturę przesyłania komunikatów. Znany jest system IBM przesyłania komunikatów o komercyjnym natężeniu MQSeries, który zapewnia pewne dostarczanie jednokrotnego komunikatu i zdolność odzyskiwania komunikatu. Innymi znanymi produktami MOM są: Integrator Komunikacji - Covia, ezbridge - Systemy Strategii i Komunikat Ekspress - Strategie Horizon. Komunikat MOM umożliwia wymianę komunikatów ogólnego zastosowania pomiędzy programami przy użyciu kolejek komunikatów. Programy użytkowe komunikują się w sieciach przez proste wprowadzanie komunikatów w kolejkach i uzyskanie komunikatów z kolejek. Przesyłanie i kolejkowanie MQ komunikatów MOM umożliwia programom komunikować się w sieci bez łączenia przez połączenie prywatne, dedykowane, logiczne. Komunikaty są pamiętane w węzłach pośrednich w sieci, aż system MQ jest gotowy wysłać je. W końcowym miejscu przeznaczenia są one utrzymywane w kolejkach, aż programy wynikowe są gotowe do ich odzyskania i przetworzenia. W każdym węźle w sieci występuje za-

7 rządca kolejek systemu QM, który upewnia się, że komunikaty osiągają kolejki docelowe i zapewnia usługi MQ dla programów użytkowych. Programy uruchamiane komunikatem MOM nie komunikują się ze sobą bezpośrednio, tak więc albo program może być zajęty, niedostępny lub po prostu nie być wykonywany w tym samym czasie. Program może decydować, kiedy chce odzyskać komunikat z kolejki. W przypadku połączeń bezprzewodowych można by nawet zebrać wszystkie informacje wyjściowe w kolejce i dostarczyć je do serwera, gdy użytkownik korzysta z telefonu lub biurowej lokalnej sieci komputerowej LAN. Poczta wejściowa mogłaby być pamiętana w kolejce, aż może być ustalone łącze, np. łącze bezprzewodowe z adresatem. MQ jest bardzo uniwersalny. Można go użyć do wytworzenia relacji typu jeden do wielu i/lub wielu do jednego, tj. pojedyncza kolejka może być obsługiwana przez kilka programów użytkowych i/lub wiele programów użytkowych może wprowadzać komunikaty do tej samej kolejki. Komunikat MOM jest kluczowym środkiem programowo-sprzętowym, który jest podstawowy dla ułatwienia rozbudowy rozproszonych programów użytkowych wykorzystywanych dla potrzeb zarządzania. Komunikat MOM zwykle zapewnia bardzo prosty interfejs programowania dla programów użytkowych wysokiego poziomu API dla usług. Większość produktów komunikatu MOM umożliwia dostęp na wielokrotnych platformach systemu operacyjnego. To znacznie upraszcza rozwój rozproszonych programów użytkowych, które są wykonywane na różnych platformach i komunikują się w sieci. Programy użytkowe muszą być tylko wpisane do pojedynczego interfejsu. Ponadto komunikat MOM ukrywa wszystkie połączenia z programów użytkowych. Działają one przy ignorancji sieci i nie biorą udziału w obciążeniu połączenia, takim jak ustalenie łącza, zarządzanie łączami itd. Usługi przesyłania i kolejkowania systemu MQ oferowane przez komunikat MOM są idealną infrastrukturą do budowy systemu poczty elektronicznej. System pocztowy polega na zbieraniu serwerów pocztowych, które przyjmują komunikaty pocztowe i obsługują ich dostarczanie do odbiorców. Serwer pocztowy jest jak urząd pocztowy: poczta do lokalnego odbiorcy jest dostarczana do elektronicznej skrzynki pocztowej, a poczta adresowana do odbiorców odległych jest kierowana do innego serwera pocztowego w celu dalszego przekazania. Poczta może odwiedzać kilka serwerów pocztowych przed dostarczeniem. Proces kierowania poczty dla określonego odbiorcy odległego do innego serwera pocztowego jest nazywany przeadresowaniem poczty. Aby być skutecznym, system pocztowy wykorzystujący usługi przesyłania i kolejkowania MQ dla komunikatu MOM do przekazywania poczty powinien mieć następujące własności: komunikat w drodze do odbiorców powinien być powielany tylko w razie konieczności, tj. tylko w węzłach w sieci, gdzie trasy do odbiorców rozbiegają się i tylko jedna kopia komunikatu powinna być dostarczana do każdego z odbiorców. Serwer pocztowy obsługuje pocztę adresowaną do kilku odbiorców przez dostarczanie komunikatu pocztowego do skrzynki pocztowej wszystkich odbiorców, którzy są lokalni i kierują pocztę do każdego z serwerów pocztowych, które są odpowiedzialne za nadzorowanie poczty dla odbiorców odległych. Trasy w sieci MQ, wychodzące z serwera pocztowego przesyłania danych i prowadzące do wszystkich serwerów, do których poczta ma być dostarczona, mogą mieć wspólne sekcje początkowe. Nawet chociaż poczta jest przesyłana do różnych serwerów pocztowych, tylko jeden komunikat pocztowy powinien być przesyłany we wspólnych sekcjach początkowych tras. Powielanie komunikatów powinno występować tylko w razie potrzeby, tj. gdy trasy rozbiegają się, aby zapobiegać niepotrzebnemu obciążaniu sieci. Przeciążeniu sieci należy zapobiegać w szczególności w sytuacji, w której sieć jest wykorzystywana w sposób wydajny. Kilka kopii komunikatu może dojść do odbiorcy, jeżeli komunikat był przeadresowywany dla odbiorcy przez kilka serwerów pocztowych. Wielokrotne przeadresowanie danego komunikatu pocztowego do tego samego odbiorcy nie powinno zdarzyć się w prawidłowo zaprojektowanym i skonfigurowanym systemie pocztowym. To prowadziłoby do niepotrzebnego powielania komunikatów, co powodowałoby przeciążenie sieci i utratę mocy obliczeniowej komputera oraz pamiętania w serwerach pocztowych. Odbiorca miałby dodatkową

8 pracę z eliminacją powielonych komunikatów, o ile odbiorczy serwer pocztowy nie byłby obciążony tym zadaniem. Sposób według wynalazku polega na tym, że przygotowuje się informację adresowania dla dostarczania komunikatu z serwera pocztowego, przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi w sieci, do serwerów pocztowych przyporządkowanych docelowym użytkownikom. Zamyka się informację adresowania i komunikatu w komunikacie systemu MQ, tworzy się listę kolejek zawierającą adresy zarządców kolejek, przez które osiąga się serwery pocztowe. Określa się z listy kolejek zbiór zarządców kolejek następnych hopów i tworzy się związane z nimi podlisty kolejek oraz wybiera się trasę komunikatu systemu MQ do każdego z zarządców kolejek następnych hopów wraz z listą kolejek jednakową jak podlista kolejek związana z poszczególnym zarządcą kolejek następnych hopów tak, że powoduje się, że zarządcy kolejek następnych hopów stają się teraz działającymi zarządcami kolejek, z których każdy, jeżeli zarządca kolejek okazuje się zarządcą kolejek na liście kolejek, otrzymuje nazwy kolejek lokalnych z listy kolejek i dostarcza do nich komunikat. Powtarza się określanie z listy kolejek o wybór trasy, aż komunikat wprowadzi się do wszystkich kolejek listy kolejek, odzyskuje się komunikaty systemu MQ i informacje adresowania z kolejek listy kolejek. Określa się z informacji adresowania zbiór docelowych użytkowników przyporządkowanych serwerom pocztowym, z których każdy, jeżeli przyporządkowany docelowy użytkownik jest lokalny dla serwera pocztowego, dostarcza się komunikat do docelowego użytkownika oraz powtarza się poprzednie operacje dla podzbioru docelowych użytkowników, który nie jest lokalny, aż komunikat dostarczy się do wszystkich docelowych użytkowników. Korzystnym jest, że przy pomocy pierwszego użytkownika identyfikuje się docelowych użytkowników przez utworzenie listy odbiorców zawierającej unikalne identyfikatory, po jednym dla każdego pojedynczego docelowego użytkownika. Korzystnym jest, że przy pomocy serwera pocztowego przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi realizuje się następujące kroki przy odbiorze komunikatu i związanej z nim listy odbiorców: dostarcza się komunikat do docelowych użytkowników na liście odbiorców przyporządkowanej temu samemu serwerowi pocztowemu, jak pierwszy użytkownik oraz przygotowuje się informacje adresowania i komunikatu dla dostarczenia z serwera pocztowego, przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi w sieci, do docelowych użytkowników na liście odbiorców przyporządkowanej serwerom pocztowym innym niż serwer pocztowy przyporządkowany pierwszemu użytkownikowi. Korzystnym jest, że przy pomocy zarządców kolejek realizuje się dostarczanie i ponowne trasowanie komunikatu systemu MQ przez wykonanie następujących kroków: pobiera się zapis z listy kolejek związanej z komunikatem systemu MQ i określa się nazwę zarządcy kolejek z tego zapisu, jeżeli ta nazwa zarządcy kolejek jest lokalna, wówczas otrzymuje się poszczególną nazwę kolejek z zapisu i dostarcza się komunikat do kolejki o tej nazwie, jeżeli nazwa zarządcy kolejek nie jest lokalna, wówczas określa się zarządcę kolejek następnych hopów, to znaczy zarządcę kolejek, który będzie następnym działającym zarządcą kolejek, tworzy się nową podlistę kolejek dla zarządcy kolejek następnych hopów, jeżeli już nie istnieje, i dodaje się zapis do podlisty kolejek poszczególnego zarządcy kolejek następnych hopów, powtarza się poprzednie operacje, aż wszystkie zapisy na liście kolejek wyczerpie się, otrzymuje się podlistę kolejek dla zarządcy kolejek następnych hopów i ponownie trasuje się komunikat systemu MQ i podlistę kolejek, która staje się związaną listą kolejek komunikatu systemu MQ, do zarządcy kolejek następnych hopów oraz powtarza się ostatnią operację, aż wszystkie podlisty kolejek wyczerpie się. Korzystnym jest, że zapisy na liście kolejek, którymi już zajmowano się, odróżnia się od zapisów, którymi jeszcze nie zajmowano się, przez etykietowanie poszczególnych zapisów. Korzystnym jest, że zapisy na liście kolejek, którymi już zajmowano się, odróżnia się od zapisów, którymi jeszcze nie zajmowano się, przez usunięcie informacji, którą już zajmowano się. Korzystnym jest, że określa się, których docelowych użytkowników przyporządkowuje się którym serwerom pocztowym, przez wyszukanie poszczególnej informacji w katalogu poczty zawierającym unikalny identyfikator dla każdego serwera pocztowego.

9 Korzystnym jest, że przy pomocy serwera pocztowego, przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi, wykonuje się następujące kroki w celu utworzenia tablicy serwerów pocztowych, przyjmując jako wejście listę odbiorców: pobiera się informację odpowiadającą docelowemu użytkownikowi z listy odbiorców, otrzymuje się z katalogu poczty identyfikator serwera pocztowego, któremu jest przyporządkowany docelowy użytkownik, dodaje się nazwę docelowego użytkownika i identyfikatora otrzymanego serwera pocztowego do tablicy odbiorców odległych, powtarza się trzy powyższe kroki, aż nastąpi zajęcie się wszystkimi docelowymi użytkownikami na liście odbiorców oraz odwraca się tablicę odbiorców odległych dla utworzenia tablicy serwerów pocztowych. Korzystnym jest, że przy pomocy poszczególnego serwera pocztowego realizuje się dostarczanie i przeadresowanie komunikatu przez wykonanie następujących kroków: określa się z tablicy serwerów pocztowych lub tablicy odbiorców odległych zbiór docelowych użytkowników przyporządkowanych poszczególnemu serwerowi pocztowemu, pobiera się informację docelowego użytkownika ze zbioru przyporządkowanych docelowych użytkowników, jeżeli docelowy użytkownik jest lokalny, wówczas dostarcza się komunikat do docelowego użytkownika, a jeżeli docelowy użytkownik nie jest lokalny, wówczas tworzy się nową listę odbiorców, jeżeli ona jeszcze nie istnieje, i dodaje się docelowego użytkownika do nowej listy odbiorców, powtarza się wszystkie operacje oprócz określania z tablicy, aż wszystkich docelowych użytkowników ze zbioru przyporządkowanych docelowych użytkowników wyczerpie się oraz przygotowuje się informację adresowania i komunikat dostarczane do sieci dla przesyłania do docelowych użytkowników z listy odbiorców. Korzystnym jest, że przy pomocy poszczególnego serwera pocztowego dostarcza się komunikat i informację adresowania zamknięte w komunikacie systemu MQ do zarządcy kolejek odpowiedzialnego za serwer pocztowy dla przesłania do docelowych użytkowników z listy odbiorców w sieci przez wykonanie następujących kroków: tworzy się tablicę odbiorców odległych w oparciu o listę odbiorców związaną z komunikatem, tworzy się tablicę serwerów pocztowych w oparciu o tablicę odbiorców odległych, tworzy się listę kolejek w oparciu o tablicę odbiorców odległych, zamyka się komunikat i tablicę serwerów pocztowych lub tablicę (RRT) odbiorców odległych w komunikacie systemu MQ oraz dostarcza się komunikat systemu MQ ze związaną z nim list kolejek do odpowiedzialnego zarządcy kolejek. Korzystnym jest, że przy pomocy serwera pocztowego wykonuje się następujące kroki w celu utworzenia tablicy odbiorców odległych, przyjmując jako wejście listę odbiorców: pobiera się informację odpowiadającą docelowemu użytkownikowi odległemu z listy odbiorców, otrzymuje się z katalogu poczty identyfikator serwera pocztowego, któremu jest przyporządkowany docelowy użytkownik odległy, dodaje się nazwę docelowego użytkownika odległego i identyfikatora serwera pocztowego do tablicy odbiorców odległych oraz powtarza się poprzednie operacje, aż nastąpi zajęcie się wszystkimi docelowymi użytkownikami odległymi na liście odbiorców. Korzystnym jest, że przy pomocy serwera pocztowego wykonuje się następujące kroki w celu utworzenia listy kolejek z tablicy odbiorców odległych: pobiera się zapis z tablicy odbiorców odległych i wydziela się identyfikator serwera pocztowego z tego zapisu, otrzymuje się z katalogu adres i nazwę kolejki, której serwer pocztowy jest przyporządkowany, i nazwę zarządcy kolejek mającego tę kolejkę, dodaje się adres do listy kolejek, powtarza się powyższą pierwszą operacje i jeżeli identyfikator serwera pocztowego tak otrzymany jest różny od wszystkich poprzednich identyfikatorów serwerów pocztowych, wówczas powtarza się powyższą druga operację oraz powtarza się czwartą operację, aż wszystkie zapisy tablicy odbiorców odległych wyczerpie się. Sieć według wynalazku zawiera układ przygotowania informacji adresowania dla dostarczenia komunikatu z serwera pocztowego przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi w sieci do serwerów pocztowych przyporządkowanych docelowym użytkownikom, układ zamknięcia informacji adresowania i komunikatu systemu MQ, układ tworzenia listy kolejek zawierającej adresy zarządców kolejek, przez które są osiągane serwery pocztowe, układ określania z listy kolejek zbioru zarządców kolejek następnych hopów i tworzenia związanych z nimi podlist kolejek oraz układ wyboru trasy komunikatu systemu MQ do każ-

10 dego z zarządców kolejek następnych hopów wraz z listą kolejek jednakową jak podlista kolejek związana z poszczególnym zarządcą kolejek następnych hopów tak, że zarządcy kolejek następnych hopów stają się działającymi zarządcami kolejek, układ wprowadzania komunikatu do kolejki działającego zarządcy kolejek, jeżeli działający zarządca kolejek okazuje się zarządcą kolejek wykazanym na liście kolejek, układ powtarzania kroków wykonywanych przez układ wyboru trasy i układ wprowadzania, aż komunikat zostanie wprowadzony do wszystkich kolejek listy kolejek, układ odzyskiwania komunikatów systemu MQ i informacji adresowania z kolejek listy kolejek, układ określania z informacji adresowania zbioru docelowych użytkowników przyporządkowanych serwerom pocztowym, z których każdy zawiera układ dostarczania komunikatu do docelowego użytkownika, jeżeli przyporządkowany docelowy użytkownik jest lokalny dla serwera pocztowego, oraz układ powtarzania kroków wykonywanych przez poprzednie układy dla podzbioru docelowych użytkowników, który nie jest lokalny, aż komunikat zostanie dostarczony do wszystkich docelowych użytkowników. Korzystnym jest, że układ tworzenia podlisty kolejek odróżnia zapisy na liście kolejek, którymi już zajmowano się, od zapisów, którymi jeszcze nie zajmowano się, przez etykietowanie poszczególnych zapisów. Korzystnym jest, że serwer pocztowy przyporządkowany pierwszemu użytkownikowi zawiera układ wykorzystywany, gdy odbiera komunikat i związaną z nim listę odbiorców stosowaną do identyfikacji wszystkich docelowych użytkowników, układ dostarczenia komunikatu do docelowych użytkowników na liście odbiorców przyporządkowany temu samemu serwerowi pocztowemu, jak pierwszy użytkownik, oraz układ przygotowania informacji adresowania i komunikatu dla dostarczenia z serwera pocztowego, przyporządkowanego pierwszemu użytkownikowi w sieci, do docelowych użytkowników na liście odbiorców przyporządkowanej serwerom pocztowym innym niż serwer pocztowy przyporządkowany pierwszemu użytkownikowi. Korzystnym jest, że zarządcy kolejek realizują dostarczanie i ponowne trasowanie komunikatu systemu MQ przez układ pobierania zapisu z listy kolejek związanej z komunikatem systemy MQ i do określenia nazwy zarządcy kolejek z tego zapisu, układ otrzymywania poszczególnej nazwy kolejki z zapisu i dostarczenia komunikatu do kolejki o danej nazwie, jeżeli nazwa zarządcy kolejek jest lokalna, układ określania zarządcy kolejek następnych hopów, to znaczy zarządcy kolejek, który będzie następnym działającym zarządcą kolejek, jeżeli nazwa zarządcy kolejek nie jest lokalna, układ tworzenia nowej podlisty kolejek dla zarządcy kolejek następnych hopów, jeżeli już nie istnieje, i układ dodawania zapisu do podlisty kolejek poszczególnego zarządcy kolejek następnych hopów, układ powtarzania kroków wykonywanych przez układ pobierania zapisu z listy kolejek, układ otrzymywania poszczególnej nazwy kolejki i układ określania zbioru zarządców kolejek następnych hopów, aż wszystkie zapisy na liście kolejek zostaną wyczerpane, układ otrzymywania podlisty kolejek dla zarządcy kolejek następnych hopów i ponownego trasowania komunikatu systemu MQ i podlisty kolejek, która staje się związaną listę kolejek komunikatu systemu MQ, do zarządcy kolejek następnych hopów oraz układ powtarzania kroku wykonywanego przez układy otrzymywania podlisty kolejek, aż wszystkie podlisty kolejek zostaną wyczerpane. Korzystnym jest, że układ tworzenia podlisty kolejek odróżnia zapisy na liście kolejek, którymi już zajmowano się, od zapisów, którymi jeszcze nie zajmowano się, przez usunięcie informacji, którą już zajmowano się, z listy kolejek. Korzystnym jest, że pierwszy użytkownik ma układ tworzenia listy odbiorców zawierającej informację adresowania związaną z każdym pojedynczym docelowym użytkownikiem, stosowaną do identyfikacji docelowych użytkowników. Korzystnym jest, że układ tworzenia listy kolejek określa, które serwery pocztowe są przyporządkowane docelowym użytkownikom przez wyszukiwanie poszczególnej informacji w katalogu poczty zawierającym unikalny identyfikator dla każdego serwera pocztowego. Korzystnym jest, że serwer pocztowy, któremu jest przyporządkowany pierwszy użytkownik, zawiera układ tworzenia tablicy serwerów pocztowych pobierającej jako wejście listę odbiorców, zawierający układ pobierania informacji odpowiadającej docelowemu użytkownikowi z listy odbiorców, układ otrzymywania z katalogu poczty identyfikatora serwera pocz-

11 towego, któremu są przyporządkowani docelowi użytkownicy, układ dodawania nazwy docelowego użytkownika i identyfikatora otrzymanego serwera pocztowego do tablicy odbiorców odległych, układ powtarzania kroków wykonywanych przez trzy powyższe układy, aż nastąpi zajęcie się wszystkimi docelowymi użytkownikami na liście odbiorców oraz układ odwracania tablicy odbiorców odległych dla utworzenia tablicy serwerów pocztowych. Korzystnym jest, że poszczególny serwer pocztowy zawiera następujący układ realizacji dostarczania i przeadresowania komunikatu, zawierający układ określania z tablicy serwerów pocztowych lub tablicy odbiorców odległych zbioru docelowych użytkowników przyporządkowanych poszczególnemu serwerowi pocztowemu, układ otrzymywania informacji docelowego użytkownika ze zbioru przyporządkowanych docelowych użytkowników, układ dostarczania komunikatu do docelowego użytkownika, jeżeli docelowy użytkownik jest lokalny, układ realizacji dwóch następujących kroków, jeżeli docelowy użytkownik nie jest lokalny: utworzenia nowej listy odbiorców, jeżeli ona już nie istnieje i dodania docelowego użytkownika do nowej listy odbiorców, układ powtarzania kroków wykonywanych przez układ otrzymywania informacji docelowego użytkownika, układ realizacji dwóch powyższych kroków, aż wszyscy użytkownicy docelowi ze zbioru przyporządkowanych docelowych użytkowników zostaną wyczerpani oraz układ przygotowania informacji adresowania i komunikatu dla dostarczenia do sieci dla przesłania do docelowych użytkowników z listy odbiorców. Korzystnym jest, że poszczególny serwer pocztowy zawiera układ dostarczania komunikatu i informacji adresowania, zamkniętych w komunikacie systemu MQ, do zarządcy kolejek odpowiedzialnego za serwer pocztowy dla przesyłania do docelowych użytkowników z listy odbiorców w sieci, zawierający układ tworzenia tablicy odbiorców odległych w oparciu o listę odbiorców związaną z komunikatem, układ tworzenia tablicy serwerów pocztowych w oparciu o tablicę odbiorców odległych, układ tworzenia listy kolejek w oparciu o tablicę odbiorców odległych, układ zamknięcia komunikatu i tablicy serwerów pocztowych lub tablicy odbiorców odległych w komunikacie systemu MQ oraz układ dostarczania komunikatu systemu MQ ze związaną z nim listą kolejek do odpowiedzialnego zarządcy kolejek. Korzystnym jest, że serwer pocztowy zawiera układ tworzenia tablicy odbiorców odległych, pobierający jako wejście listę odbiorców, zawierający układ pobierania informacji odpowiadającej docelowemu użytkownikowi odległemu z listy odbiorców, układ otrzymywania z katalogu poczty identyfikatora serwera pocztowego, któremu są przyporządkowani użytkownicy docelowi odlegli, układ dodawania nazwy docelowego użytkownika odległego i identyfikatora serwera pocztowego do tablicy odbiorców odległych, oraz układ powtarzania powyższych kroków, aż nastąpi zajęcie się wszystkimi docelowymi użytkownikami odległymi na liście odbiorców. Korzystnym jest, że serwer pocztowy zawiera układ tworzenia listy kolejek z tablicy odbiorców odległych, zawierający układ pobierania zapisu z tablicy odbiorców odległych i wydzielenia identyfikatora serwera pocztowego z tego zapisu, układ otrzymywania z katalogu systemu MQ adresu, to znaczy nazwy kolejki, której serwer pocztowy jest przyporządkowany i nazwy zarządcy kolejek mającego kolejkę, układ dodawania adresu do listy kolejek, układ powtarzania kroku wykonywanego przez układ pobierania zapisu z tablicy odbiorców odległych i, jeżeli identyfikator serwera pocztowego tak otrzymany jest różny od wszystkich poprzednich identyfikatorów serwerów pocztowych, powtarzania kroku wykonywanego przez układ otrzymywania z katalogu systemu MQ adresu oraz układ powtarzania kroku wykonywanego przez ten ostatni układ, aż wszystkie zapisy tablicy odbiorców oddalonych zostaną wyczerpane. Zaletą wynalazku jest zapewnienie sposobu i sieci zapobiegających wszystkim niepotrzebnym powieleniom komunikatów w sieci i dokonujących przeadresowania komunikatów pocztowych tylko w razie potrzeby w systemie pocztowym wykorzystującym usługi przesyłania i kolejkowania MQ dla komunikatu MOM w celu przekazywania. Wynalazek zapewnia zmniejszenie obciążenia serwerów pocztowych i sieci kolejkującej komunikaty oraz zapewnia skuteczne użytkowanie sieci dla przesyłania poczty bez wymagania dostępu do katalogu poczty.

12 Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia część systemu sieciowego z dwoma użytkownikami, którzy są dołączeni do sieci przez komputer działający jako serwer pocztowy i zarządca kolejek, fig. 2 - system pocztowy wykorzystujący sieć kolejkującą komunikaty dla przesyłania komunikatów pocztowych, fig. 3A - przykład listy odbiorców, fig. 3B - przykład tablicy odbiorców odległych, fig. 3C - przykład tablicy serwerów pocztowych, fig. 3D - przykład listy kolejek, fig. 3E - przykład podlisty kolejek, fig. 4 - sieć działań użytą do wyjaśnienia kroków wykonywanych przy tworzeniu tablicy odbiorców odległych, fig. 5 - sieć działań użytą do wyjaśnienia kroków wykonywanych przy tworzeniu listy kolejek, fig. 6 - sieć działań użytą do wyjaśnienia kroków wykonywanych przez zarządcę kolejek przy odbiorze komunikatu pocztowego ze związaną z nim listą kolejek, fig. 7 - sieć działań użytą do wyjaśnienia kroków wykonywanych przez serwer pocztowy przy odbiorze komunikatu pocztowego z zapisem w tablicy serwerów pocztowych, fig. 8A - przykład listy odbiorców, fig. 8B - przykład tablicy odbiorców odległych, fig. 8C - przykład podzbioru katalogu poczty, fig. 8D - przykład tablicy serwerów pocztowych, fig. 8E - przykład listy kolejek, fig. 8F - przykład podzbioru katalogu MQ, fig. 8G - przykład podlist kolejek i fig. 9 - inny przykład tablicy serwerów pocztowych według wynalazku. Wynalazek jest opisany poniżej szczegółowo w odniesieniu do następującej terminologii: Nadawca - Nadawca jest obiektem, na przykład programem użytkowym, który tworzy i nadaje komunikaty pocztowe. Odbiorca - Odbiorca jest obiektem, na przykład programem użytkowym, do którego są kierowane komunikaty pocztowe. Użytkownik - Użytkownik jest albo nadawcą albo odbiorcą; termin jest używany, gdy nie ma znaczenia różnica. Kolejkowanie komunikatów MQ - opracowany przez firmę IBM system wymiany komunikatów między aplikacjami różnych platform sprzętowych. Kolejka do adresata - Kolejka do adresata jest obiektem, do którego są kierowane komunikaty. Normalnie występuje jeden lub kilka obiektów programów, które odczytują, co zostało wprowadzone do kolejki do adresata. Zarządca kolejek - Zarządca kolejek jest obiektem programu pamiętająco-wysyłającego systemu przesyłania komunikatów MQ. Serwer pocztowy - Serwer pocztowy jest obiektem programu pamiętająco-wysyłającego systemu przesyłania komunikatów pocztowych. Lista odbiorców - Lista odbiorców RL jest listą odbiorców, do których powinien być dostarczony komunikat pocztowy. Przykład listy odbiorców jest podany na fig. 3A. Hop-Hop jest miara długości drogi pakietu w sieci zawierającej routery - przejście pakietu przez jeden router oznacza jeden hop. Tablica odbiorców odległych - Ta tablica odbiorców, która jest związana z komunikatem pocztowym, jest zorganizowana przez odbiorców pocztowych i wskazuje dla każdego odbiorcy pocztowego wykazanego w RL serwer pocztowy odpowiedzialny za obsługę komunikatów do tego odbiorcy. Przykład tablicy odbiorców odległych jest podany na fig. 3B. Tablica serwerów pocztowych - Tablica serwerów pocztowych związana z komunikatem pocztowym jest zorganizowana przez serwery pocztowe i wskazuje dla każdego serwera pocztowego jednego lub wielokrotnych odbiorców pocztowych, dla których przyjmuje odpowiedzialność przy dostarczaniu komunikatów. Przykład serwerów pocztowych jest podany na fig. 3,. Lista kolejek - Lista kolejek QL jest lista kolejek do adresata, do którego powinien być dostarczony komunikat MQ. Przykład listy kolejek jest podany na fig. 3D. Podlista kolejek - Podlista kolejek jest częścią listy kolejek wykazującej kolejki, które mają tego samego odpowiedzialnego zarządcę kolejek, jak wskazano w tablicy kolejek. Występuje tak wiele podlist kolejek, jak występuje różnych odpowiedzialnych zarządców kolejek w tablicy kolejek. Przykład podlisty kolejek jest podany na fig. 3E. Katalog poczty - Katalog poczty wskazuje dla każdego odbiorcy, który serwer pocztowy przyjmuje odpowiedzialność przy dostarczaniu komunikatu pocztowego do tego odbiorcy.

13 Katalog MQ - Katalog MQ wskazuje dla każdego serwera pocztowego kolejkę do adresata. Katalog MQ wskazuje dla każdej kolejki do adresata, który zarządca kolejek przyjmuje odpowiedzialność przy dostarczaniu komunikatu MQ do tej kolejki do adresata. Figura 1 przedstawia przykład małej części systemu pocztowego. Schemat blokowy całego systemu pocztowego jest podany na fig. 2. Na fig. 1 występuje dwóch użytkowników komputerów 11 i 12, którzy są dołączeni przez serwer pocztowy 13 i zarządcę kolejek do sieci 14. Komputer przenośny 12 jest dołączony do serwera pocztowego 13 przy pomocy łącza bezprzewodowego częstotliwości radiowej. Figura 2 pokazuje schemat blokowy typowego systemu pocztowego, który zawiera kilka serwerów pocztowych i użytkowników a1, a2, b1, b2 itd. systemu pocztowego obsługiwanych przez te serwery pocztowe. System pokazany na fig. 2 jest przykładem systemu pocztowego wykorzystującego system przesyłania i kolejkowania MQ komunikatów dla przekazywania komunikatów pomiędzy serwerami pocztowymi. System zawiera zarządców kolejek W następującym prostym przykładzie jest podane, gdzie użytkownik a1 dostarcza komunikat pocztowy przesyłany do użytkownika b1 przez lokalny serwer pocztowy A Użytkownik b1 jest lokalny dla serwera pocztowego B 20.2, który otrzymuje komunikaty z kolejki Q_MSB Serwer pocztowy A 20.1 zamyka komunikat pocztowy w komunikacie i przywołuje obsługę z zarządcy kolejek QM_ dla wprowadzenia komunikatu pocztowego do QM_3, gdzie oznacza przy w tym kontekście. Zarządca kolejek QM_ przekazuje go do QM_ przez leżącą poniżej sieć komunikacyjną i QM_ umieszcza komunikat pocztowy w lokalnej kolejce Q_MSB Serwer pocztowy B 20.2 otrzymuje następnie komunikat pocztowy z Q_MSB 22.2 i dostarcza go do lokalnego użytkownika b1. Załóżmy teraz, że użytkownik a1 chce przesłać komunikat pocztowy do kilku użytkowników: b2 w serwerze pocztowym B 20.2, c1 w serwerze pocztowym C 20.3, d2 w serwerze D 20.4 i e1 w serwerze E Jednym rozwiązaniem dla serwera pocztowego A 20.1 jest zamknięcie komunikatu pocztowego w czterech komunikatach MQ (występują cztery adresy w tym przykładzie) i wprowadzenie jednego komunikatu MQ do każdej z kolejek QM_3, QM_5, QM_6 i QM_7. Konsekwencją tego jest nieekonomiczne zastosowanie łączy komunikacyjnych łączących zarządców kolejek: cztery komunikaty pocztowe o identycznej treści byłyby nadawane teraz z QM_1 przez QM_2 do QM_3. Dwa z tych komunikatów byłyby następnie kierowane z QM_3 do QM_4. Poczta może być przeadresowana przez kilka serwerów pocztowych przed dojściem do serwera dokonującego końcowego dostarczenia do skrzynki pocztowej odbiorcy. W naszym przykładzie, jeżeli katalog poczty w serwerze A wskazuje, że serwer pocztowy B jest odpowiedzialny za obsługę poczty dla użytkownika e1, wówczas serwer B przeadresuje pocztę dla e1 i prześle pocztę do serwera E. Załóżmy ponadto, że katalog poczty w serwerze A stwierdza, że serwery pocztowe C i D są odpowiedzialne za pocztę poszczególnych odbiorców cl i d2. W tym przypadku poczta jest dostarczana do odbiorców cl i d2 przez zarządców kolejek QM_2, QM_3 i QM_4 przeadresowujących komunikat pocztowy do zarządców kolejek QM_5 i QM_6. Zatem serwer pocztowy B musi przeadresować pocztę tylko do odbiorcy e1, a nie do c1 i d2. Niepotrzebnemu przeadresowaniu dla c1 i d2 należy zapobiec, ponieważ prowadziłoby to do niepotrzebnego powielania komunikatów w sieci MQ i dostarczenia dwóch kopii tego samego komunikatu do każdego z serwerów pocztowych C i D. Wynalazek zapobiega niepotrzebnemu powielaniu i przeadresowywaniu komunikatów przy pomocy następujących środków: określanie informacji adresowania dla poczty i systemów przesyłania komunikatów oraz określanie procedur, które tworzą, obsługują i wykorzystują informację adresowania w sposób zapewniający, że komunikaty są powielane i przeadresowywane w sieci tylko w razie potrzeby. Podczas dostarczania komunikatu pocztowego od nadawcy do odbiorców przez system pocztowy zbudowany na systemie MQ ma miejsce kilka operacji. Obiekt, który stworzył przesyłaną pocztę, przekazuje komunikat pocztowy i związaną z nim listę odbiorców do lokalnego serwera pocztowego. Ten ostatni przyjmuje komunikat pocztowy i listę odbiorców

14 oraz przyjmuje odpowiedzialność za dostarczenie komunikatu pocztowego do różnych odbiorców, wprowadzając pocztę do skrzynek pocztowych lokalnych odbiorców i przesłanie poczty do odbiorców odległych. Komunikaty pocztowe przesyłane do odbiorców odległych są dostarczane do systemu MQ w celu przekazania. Zarządcy kolejek w węzłach w systemie MQ kierują komunikaty do końcowego miejsca przeznaczenia przez dokonanie lokalnego dostarczenia i przeadresowania komunikatów w sposób właściwy. Serwery pocztowe, które odbierają przesyłane komunikaty z systemu MQ, dostarczają pocztę do odbiorców, którzy są lokalni i przeadresowują pocztę adresowaną do odbiorców odległych przez przesyłanie komunikatów pocztowych do serwerów pocztowych odpowiedzialnych za obsługę poczty odbiorcy odległego przez ponowne dostarczenie komunikatu do systemu MQ. Wszystkie te operacje są opisywane przez cztery procesy: przyjmowanie poczty przez serwer pocztowy w miejscu początkowym, dostarczanie komunkatów do systemu MQ przez serwery pocztowe, dostarczanie/ponowne trasowanie komunikatu przez zarządców kolejek i dostarczanie/przeadresowanie przesyłanych komunikatów pocztowych przez serwery pocztowe. Proces dostarczania komunikatu będzie dokonywany przez serwer pocztowy w miejscu początkowym i serwerach dokonujących przeadresowania poczty. W celu spełnienia tych zadań te procesy muszą tworzyć i obsługiwać informację adresowania. Przed opisem poszczególnych procesów bardziej szczegółowo, jest teraz określana informacja adresowania, której oni wymagają. Adresatami komunikatu pocztowego są odbiorcy. Komunikat pocztowy jest związany z listą odbiorców RL wykazującą odbiorców. Informacja adresowania związana z pojedynczym odbiorcą jest nazwą odbiorcy i nazwą serwera pocztowego odpowiedzialnego za obsługę komunikatów dla odbiorcy. Ta informacja jest przechowywana w tablicy RRT odbiorców odległych dla każdego odbiorcy na liście odbiorców RL, którzy są odlegli, przy czym żadna informacja adresowania nie musi być wytwarzana dla lokalnych odbiorców, ponieważ poczta dla lokalnych odbiorców jest dostarczana bezpośrednio do ich skrzynek pocztowych i nie musi być przesyłana w systemie MQ. Przez organizację informacji przechowywanej w tablicy RRT odbiorców odległych przez serwery pocztowe, zamiast odbiorców, otrzymuje się tablicę MST serwerów pocztowych. Zatem MST jest otrzymywane przez odwrócenie RRT i wskazuje dla każdego serwera pocztowego odbiorców, dla których ten serwer pocztowy przyjmuje odpowiedzialność za dostarczenie komunikatów. Adresatami komunikatu w systemie MQ są kolejki. Komunikat MQ jest związany z listą kolejek QL wykazującą kolejki do adresata. Kolejka do adresata jest określona przez nazwę kolejki i nazwę zarządcy kolejek, dla którego kolejka jest lokalna. Lista odbiorców RL związana z komunikatem pocztowym jest tworzona przez obiekt, który dostarcza pocztę do lokalnego serwera pocztowego lub przez serwer pocztowy dokonujący przeadresowania poczty. Przykład listy odbiorców jest podany na fig. 3A. W systemie pocztowym występuje katalog poczty, który wskazuje dla każdego odbiorcy serwer pocztowy odpowiedzialny za obsługę poczty odbiorcy; Jest ważne odnotować, że identyfikatory serwera pocztowego przyjmuje się za unikalne dla wszystkich serwerów pocztowych. Tablica RRT odbiorców odległych jest wytwarzana przez serwer pocztowy podczas procesu dostarczania komunikatu MQ przez wyszukiwanie w katalogu poczty, dla każdego odbiorcy odległego na liście odbiorców RL, identyfikatora serwera pocztowego, który przyjmuje odpowiedzialność przy dostarczaniu komunikatu do tego odbiorcy odległego i dodawaniu tej informacji wraz z nazwą odbiorcy odległego do RRT. Poszczególne kroki procesu są przedstawione na fig. 4 i przykład tablicy odbiorców odległych jest podany na fig. 3B. Tablica MST serwerów pocztowych jest otrzymywana podczas procesu dostarczania komunikatu przez odwrócenie tablicy RRT odbiorców odległych i wskazuje dla każdego serwera pocztowego odbiorców, za których ten serwer pocztowy jest odpowiedzialny. Przykład tablicy serwerów pocztowych jest podany na fig. 3C. Zamiast tworzenia tablicy serwerów pocztowych, można by przesyłać tablicę odbiorców odległych z komunikatem pocztowym. W tym przypadku każdy serwer pocztowy odbierający komunikat pocztowy i tablicę związanych z nim odbiorców odległych potrzebuje oddziaływać na tablicę odbiorców odległych zamiast tablicy serwerów pocztowych.

15 Lista kolejek QL związana z komunikatem jest tworzona przez serwer pocztowy podczas procesu dostarczania komunikatu lub przez zarządcę kolejek dokonującego ponownego trasowania. Poszczególne kroki procesu są przedstawione na fig. 5 i przykład listy kolejek jest podany na fig. 3D. Serwer początkowy w miejscu początkowym, gdzie poczta jest tworzona, przyjmuje komunikat pocztowy i związaną z nim listę odbiorców oraz przyjmuje odpowiedzialność za dostarczenie poczty. Komunikaty pocztowe dla odbiorców lokalnych są wprowadzane bezpośrednio do skrzynek pocztowych odbiorców lokalnych. Poczta adresowana do odbiorców odległych musi być przesyłana do nich przez przesyłanie poczty w systemie MQ. Serwer pocztowy realizuje przesyłanie poczty przez przywołanie procesu dostarczania komunikatu opisanego poniżej. Proces dostarczania komunikatu do systemu MQ jest realizowany przez serwer pocztowy w miejscu początkowym i służy do realizacji przeadresowania poczty. Przy danym komunikacie pocztowym i związanej z nim liście odbiorców są realizowane następujące kroki: Tablica RRT odbiorców odległych jest tworzona w oparciu o odbiorców odległych na liście odbiorców RL, jak na fig. 4. Tablica MST serwerów pocztowych jest tworzona przez odwrócenie tablicy RRT odbiorców odległych. Ten krok jest opcjonalny, jak zaznaczono powyżej. Lista kolejek QL jest tworzona w oparciu o tablicę RRT odbiorców, jak na fig. 5. Komunikat pocztowy i tablica MST serwerów pocztowych są zamknięte w komunikacie systemu MQ. Komunikat systemu MQ jest dostarczany z listą kolejek QL do zarządcy kolejek. Zarządca kolejek może odbierać komunikat systemu MQ i związaną z nim listę kolejek QL z dwóch źródeł: z serwera pocztowego realizującego proces dostarczania komunikatu i z sąsiedniego zarządcy kolejek. Komunikat zawiera zamknięty komunikat pocztowy zawierający związaną z nim tablicę MST serwerów pocztowych. W oparciu o listę kolejek QL zarządca kolejek musi decydować dla każdej wykazanej kolejki do adresata, czy jest on lokalny, w którym to przypadku komunikat jest wprowadzany do kolejki, lub czy jest odległy. W tym ostatnim przypadku zarządca kolejek określa następnego zarządcę kolejek odpowiedzialnego za dostarczanie komunikatu do kolejki do adresata w oparciu o katalog MQ i dodaje kolejkę do adresata do podlisty kolejek QSL tego następnego zarządcy kolejek hopów. Po przetworzeniu w ten sposób wszystkich kolejek do adresata z listy kolejek QL, zarządca kolejek przesyła do każdego następnego zarządcy kolejek hopów kopię komunikatu z nową, związaną z nim listą kolejek, która równa się pociliście kolejek dla tego następnego zarządcy kolejek. Poszczególne kroki procesu są przedstawione na fig. 6. Serwer pocztowy, który odbiera komunikat z systemu MQ, wydziela komunikat pocztowy i związaną z nim tablicę MST serwerów pocztowych z komunikatu systemu MQ. Zapis MST z identyfikatorem serwera pocztowego wskazuje serwerowi pocztowemu, za których odbiorców jest odpowiedzialny. Dla odbiorców, którzy są lokalni, komunikat pocztowy jest dostarczany do skrzynek pocztowych odbiorcy. Dla odbiorców odległych serwer pocztowy tworzy listę odbiorców RL i ponownie dostarcza pocztę do systemu MQ przez realizację procesu dostarczania komunikatu opisanego powyżej. Poszczególne kroki procesu są przedstawione na fig. 7. W celu lepszego przedstawienia wynalazku, wyjaśniony jest przykład opisany na początku ogólnego opisu w połączeniu z fig. 2. Użytkownik a1 przygotowuje komunikat pocztowy i związaną z nim listę odbiorców RL zawierającą użytkowników a1, b2, c1, d2 i e1, jak przedstawiono na fig. 8A. Przy danym RL serwer pocztowy A 20.1 dostarcza komunikat do użytkownika lokalnego a1. Następnie serwer pocztowy A 20.1 tworzy tablicę RRT odbiorców odległych, jak to przedstawiono na fig. 8B, przez wykonanie kroków podanych na fig. 4. Fig. 8C pokazuje podzbiór zapisów katalogu pocztowego, które serwer pocztowy A 20.1 stosuje w tym procesie. Należy zaznaczyć, że zapis katalogu dla użytkownika e1 wskazuje serwer pocztowy B 20.2 odpowiedzialny za obsługę dostarczania do e1, które będzie wymagało przeadresowania przez serwer pocztowy B Następnie serwer pocztowy A 20.1 tworzy tablicę MST serwerów pocztowych, jak to przedstawiono na fig. 8D, przez odwrócenie tabli-

16 cy RRT odbiorców odległych z fig. 8B. Następnie serwer pocztowy A 20.1 tworzy listę kolejek QL, jak to przedstawiono na fig. 8E, przez wykonanie kroków podanych na fig. 5. Fig. 8F pokazuje podzbiór zapisów katalogu MQ, który serwer pocztowy stosuje w tym procesie. W końcu serwer pocztowy A 20.1 zamyka komunikat pocztowy i tablicę MST serwerów pocztowych z fig. 8D w pojedynczym komunikacie MQ i dostarcza wraz z listą kolejek QL z fig. 8E do zarządcy kolejek QM_ Zarządca kolejek QM_ realizuje funkcję dostarczania/ponownego trasowania, jak to określono na fig. 6. Podlista QSL (QM_2) pojedynczej kolejek jest równa wynikom pierwotnego QL z fig. 8E, ponieważ sekcja QM_1-QM_2 jest wspólną częścią tras tego komunikatu. Zatem pojedynczy komunikat MQ jest przesyłany do zarządcy kolejek QM_ z listą kolejek równą pierwotnej QL z fig. 8E. Zarządca kolejek QM_ realizuje z kolei funkcję dostarczania/ponownego trasowania, jak to określono na fig. 6. Ponownie podlista QSL (QM_3) pojedynczej kolejki jest równa wynikom pierwotnego QL z fig. 8E, ponieważ sekcja QM_2-QM3 jest nadal wspólną częścią tras tego komunikatu. Ponownie pojedynczy komunikat MQ jest przesyłany do zarządcy kolejek QM_ z listą kolejek równą pierwotnemu QL z fig. 8E. Zarządca kolejek QM_ realizuje również funkcię dostarczania/ponownego trasowania, jak to określono na fig. 6. Pierwszy zapis QL z fig. 8E zawiera nazwę QM_3 zarządcy kolejek, która jest taka sama jak nazwa lokalnego zarządcy kolejek. Odpowiednio QM_ dostarcza kopię komunikatu MQ do lokalnej kolejki Q_MSB Drugi zapis QL z fig. 8E zawiera nazwę QM_5 zarządcy kolejek. Zarządca kolejek QM_ określa, że QM_ jest następnym zarządcą kolejek hopów w kierunku QM_ Inicjuje on podlistę kolejek QSL (QM_4) i dodaje drugi zapis QL z fig. 8E do tej podlisty kolejek. Podobnie trzeci zapis listy kolejek z fig. 8E zawiera nazwę QM_6 zarządcy kolejek. Zarządca kolejek QM_ określa, że QM_ jest ponownie następnym zarządcą kolejek hopów w kierunku QM_ i dlatego dodaje trzeci zapis listy kolejek z fig. 8E również do podlisty kolejek QSL (QM_4), dodając wynik pokazany na fig. 8G. Zarządca kolejek QM_ przesyła następnie komunikat z list kolejek QL = QSL (QM_4) do QM_ Serwer pocztowy B 20.2 odzyskuje komunikat MQ z Q_MSB 22.2 i wydziela z niego komunikat pocztowy i tablicę serwerów pocztowych z fig. 8D. Serwer pocztowy B 20.2 realizuje następnie funkcję dostarczania/przeadresowania poczty, jak to określono na fig. 7. Serwer pocztowy B 20.2 odzyskuje zapis z tablicy MST serwerów pocztowych i obsługuje każdego odbiorcę wykazanego kolejno. Określa on, że odbiorca b2 jest użytkownikiem lokalnym i dostarcza komunikat pocztowy do skrzynki pocztowej tych użytkowników. W przypadku e1 serwer pocztowy B 20.2 rozpoznaje, że ten użytkownik nie jest lokalny i dlatego komunikat powinien być przeadresowany. Inicjowana jest nowa lista odbiorców RL i e1 jest wprowadzane do tego RL. Serwer pocztowy B dostarcza teraz ponownie kopię komunikatu pocztowego z tym nowym RL. Zakłada się, że katalog poczty dostępny dla serwera pocztowego B wskazuje właściwy serwer pocztowy dla użytkownika e1, mianowicie serwer pocztowy E Dostarcza ponownie komunikat jest obsługiwany w taki sam sposób, jak pierwotny komunikat i będzie w końcu dostarczony przez QM_ i serwer pocztowy E 20.5 do skrzynki pocztowej użytkownika e1. Zarządca kolejek QM_ realizuje funkcję dostarczania/ponownego trasowania, jak to określono na fig. 6, w oparciu o listę kolejek QL = QSL (QM_4) otrzymana z QM_ Pierwszy zapis QL = QSL (QM_4) (patrz fig. 8G) zawiera nazwę QM_5 zarządcy kolejek. Zarządca kolejek QM_ określa, że QM_ jest następnym (i końcowym) zarządcą kolejek hopów w kierunku QM_ Inicjuje on podlistę kolejek QSL (QM_5) i dodaje pierwszy zapis QL = QSL (QM 4) do tej podlisty kolejek. Drugi zapis QL - QSL (QM_4) zawiera nazwę QM_6 zarządcy kolejek. Zarządca kolejek QM_ określa, że QM_ jest następnym (i końcowym) zarządcą kolejek hopów w kierunku QM_ Inicjuje on podlistę kolejek QSL (QM_6) i dodaje drugi zapis QL = QSL (QM_4) do tej podlisty kolejek. Wynikowe podlisty kolejek są pokazane na fig. 8G. Zarządca kolejek QM_ przesyła następnie komunikat MQ z listami kolejek QL = QSL (QM_5) i QL = QSL (QM_6) odpowiednio do QM_ i QM_

17 Zarządca kolejek QM_ realizuje funkcję dostarczania/ponownego trasowania, jak to określono na fig. 6, w oparciu o listę kolejek QL = QSL (QM_5) otrzymaną z QM_ Pierwszy i pojedynczy zapis QL = QSL (QM_5) (patrz fig. 8G) zawiera nazwę zarządcy kolejek, która jest taka sama jak jego nazwa własna QM_5. Odpowiednio zarządca kolejek QM_ dostarcza komunikat MQ do lokalnej kolejki QM_MSC Zarządca kolejek QM_ realizuje funkcję dostarczania/ponownego trasowania, jak to określono na fig. 6, w oparciu o listę kolejek QL - QSL (QM_6) otrzymywaną z QM_ Pierwszy i pojedynczy zapis QL = QSL (QM_6) (patrz fig. 8G) zawiera nazwę zarządcy kolejek, która jest taka sama, jak jego nazwa własna QM_6. Odpowiednio zarządca kolejek QM_ dostarcza komunikat MQ do lokalnej kolejki QM_MSD Serwer pocztowy C 20.3 odzyskuje komunikat MQ z Q_MSC 22.3 i wydziela z niego komunikat pocztowy i tablicę serwerów pocztowych. Serwer pocztowy C 20.3 realizuje następnie funkcję dostarczania/przeadresowania poczty, jak to określono na figurze7. Serwer pocztowy C 20.3 odzyskuje zapis z tablicy MST serwera pocztowego i obsługuje każdego odbiorcę wykazanego kolejno. Określa on w tym przypadku, że pojedynczy odbiorca cl jest użytkownikiem lokalnym i dostarcza komunikat pocztowy do tej skrzynki pocztowej użytkownika. Serwer pocztowy D 20.4 odzyskuje komunikat MQ z Q_MSD 22.4 i wydziela z niego komunikat pocztowy i tablicę serwerów pocztowych. Serwer pocztowy D 20.4 realizuje następnie funkcję dostarczania/przeadresowania poczty, jak to określono na fig. 7. Serwer pocztowy D 20.4 odzyskuje zapis z tablicy MST serwera pocztowego i obsługuje każdego odbiorcę wykazanego kolejno. Określa on w tym przypadku, że pojedynczy odbiorca d2 jest użytkownikiem lokalnym i dostarcza komunikat pocztowy do tej skrzynki pocztowej użytkownika. Powyższe przykłady i listy oraz tablice podane na figurach mogą być zmodyfikowane. Ponadto niektóre z kroków procesu mogą być wykonane równolegle w celu przyspieszenia całego procesu. Istnieją różne sposoby możliwe do uporządkowania informacji w takiej tablicy lub liście. Zamiast wytwarzania nowej podlisty kolejek można także rozróżnić informację w liście kolejek, którą zajmowano się już z informacją, którą się jeszcze nie zajmowano przez zastosowanie znaczników stanu łub podobnych. Ważne jest także zaznaczenie, że bloki pokazane na fig. 2 nie muszą być koniecznie zrealizowane jako różne jednostki sprzętowe. Jeden komputer użytkownika mógłby na przykład działać zarówno jako serwer pocztowy i zarządca kolejek, zakładając, że jest zainstalowane właściwe oprogramowanie i sprzęt. Zamiast zastosowania tablic lub list pokazanych na figurach 3 i 8, można także uporządkować poszczególne informacje w sposób sekwencyjny. Przykład sekwencyjnej tablicy serwerów pocztowych jest podany na figurze 9. Taka sekwencyjna tablica serwerów pocztowych może być na przykład włączona do komunikatu pocztowego przesyłanego w sieci, przez wprowadzenie jej do nagłówka pocztowego. Podsumowując, wynalazek spełnia trzy podstawowe wymagania, które muszą być spełnione przez dowolny system MQ w celu zapewnienia sprawnych usług dystrybucyjnych w systemie pocztowym. Wynalazek umożliwia dostarczenie komunikatu pocztowego do wszystkich odbiorców na liście rozdziału, bez niepotrzebnego powielania komunikatu pocztowego w sieci MQ, umożliwia przeadresowanie komunikatów pocztowych realizowanych przez system pocztowy tylko jako właściwe i nie wymaga koordynacji pomiędzy katalogami dla systemu pocztowego i systemu MQ.

18 FIG. 1

19 FIG.2

20 FIG. 3A FIG. 3B FIG. 3C FIG. 3D FIG. 3E