Program ekologicznego w Gimnazjum w Zamieniu opracowała Beata Walas nauczyciel biologii i chemii

Transkrypt

1 Program ekologicznego w Gimnazjum w Zamieniu opracowała Beata Walas nauczyciel biologii i chemii WSTĘP Kształtowanie właściwego stosunku do przyrody, wyrabianie nawyków umiejętnego jej chronienia, wymaga rozwijania pozalekcyjnej działalności uczniów, w ramach której mogą być realizowane zagadnienia związane z ochroną przyrody. Stąd wynika potrzeba stworzenia odrębnego programu edukacji ekologicznej dla uczniów naszego gimnazjum szczególnie interesujących się problemami szeroko pojętego środowiska. Główny nacisk w programie położyłam na poznanie przez młodzież elementów ekologii i ochrony środowiska lokalnego. Poprzez prowadzenie monitoringu i prac badawczych najbliższej okolicy, poszukiwanie aktualnych informacji o stanie środowiska w powiecie mińskim (np. w Internecie). Wdrożenie programu i realizacja jego zadań odbywa się podczas pracy szkolnego koła ekologicznego. Program ma charakter otwarty, zawiera różnorodne formy i metody pracy, można go modyfikować w zależności od potrzeb i możliwości młodzieży. Założenia programu W planowaniu pracy Koła Ekologicznego skupiłam uwagę na kolejnych założeniach:

2 - czas realizacji: rok szkolny 2009/ obejmuje ono uczniów z klas III - praca koła odbywa się według planu pracy, w wolnym czasie pracy ucznia i nauczyciela. - wymiar godzin,0,5 godziny tygodniowo - aby należycie realizować zadania koła utworzone są sekcje: * specjalistyczno propagandowa * ochrony roślin i zwierząt * techniczna * geologiczna * rysunkowa * bibliotekarska - spotkania z poszczególnymi sekcjami będą się odbywać w zależności od potrzeb - zadania programowe będą się koncentrowały wokół najbliższego otoczenia szkoły. Cele ogólne programu 1. Rozbudzanie świadomości ekologicznej. 2. Uzyskanie wiadomości dotyczących ekologii i ochrony środowiska. 3. Zrozumienie zmian zachodzących w przyrodzie pod wpływem działań człowieka. 4. Integrowanie uczniów klasy III wykazujących wspólne zainteresowania. 5. Przygotowanie do udziału w konkursach i olimpiadach ekologicznych. Cele szczegółowe

3 W wyniku realizacji programu uczeń powinien: 1. Zdobyć podstawowe wiadomości dotyczące: - historii ochrony przyrody oraz polskich działaczy ekologicznych - podstawowych pojęć ekologicznych - zanieczyszczeń powietrza, gleby, wody i ich skutkach dla środowiska i człowieka - form ochrony przyrody w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem Powiatu Mińskiego -organizacji i ruchów ekologicznych 2. Opanować umiejętności w zakresie: -obserwowania środowiska przyrodniczego -wskazania różnorodnych metod oceny stanu środowiska - wykonywania monitoringu elementów środowiska -obserwacji organizmów żywych w warunkach naturalnych i hodowlanych -obserwacji wpływu zanieczyszczeń środowiska na organizmy żywe ( rośliny, zwierzęta, człowieka) -dostrzegania nieprawidłowości w funkcjonowaniu środowiska - nawiązywania współpracy z różnymi organizacjami proekologicznymi (LOP, Towarzystwem Opieki nad Zwierzętami) nadleśnictwem, Kołem Łowieckim -wykonywania gazetek, plakatów, albumów, prac badawczych, kronik kół zainteresowań - organizowania wycieczek i akcji na rzecz środowiska przyrodniczego

4 - sprawnego wyszukiwania i wykorzystywania informacji z różnych źródeł (Internet, programy multimedialne) 3. Kształtować postawy i zachowania proekologiczne takie jak: -współodpowiedzialność za stan środowiska -kształtowanie emocjonalnych więzi z przyrodą -czynnego i aktywnego uczestnictwa w działaniach na rzecz ochrony środowiska -wytwarzanie mody na ekologiczny styl życia. Materiał nauczania Metody i formy pracy W celu zorganizowania pracy i zachęcania młodzieży do wstępowania w szeregi koła ekologicznego urozmaicona będzie działalność poprzez stosowanie różnorodnych form pracy. Przed uczniami stawiane będą konkretne zadania, będą mobilizowani do różnego rodzaju akcji, aby ich nie zniechęcać należy unikać werbalnych metod uczenia. Do najczęściej stosowanych form pracy należeć będą: konkursy, wycieczki, ankiety, wywiady, prowadzenie hodowli, prace społecznoużyteczne, spotkania z ciekawymi osobami, kąciki przyrodnicze, wystawy, gry dydaktyczne i krzyżówki. Ewaluacja programu Ewaluacji będzie podlegać: 1. Użyteczność czy program wyposaża ucznia w wiadomości i umiejętności przydatne w życiu

5 2. Ciekawość czy program wyzwala aktywność, inicjatywę, rozwija zainteresowania. 3. Strategia- czy stosowane metody i formy pracy są skuteczne. 4. Stopień realizacji celów. 5. Co utrudnia i co ułatwia jego realizację. Całoroczna praca koła podsumowana będzie ankietą, opracowaniem albumów i kronik, udziałem uczniów w konkursach szkolnych i pozaszkolnych. Literatura dla nauczyciela 1. B. Borowska, V. Panfil,,Metody aktywizujące w edukacji biologicznej, chemicznej i ekologicznej. Tekst sp.z.o.o., Bydgoszcz Brenner W.(red),,Edukacja ekologiczna-metody i przykłady. Polski Klub Ekologiczny Gdańsk Cichy D,,Gry dydaktyczne w nauczaniu biologii w szkole podstawowej WSIP, W-wa Hafnem.,,Ochrona środowiska-księga eko-testów do pracy w szkole i domu Kraków. 5. Stawiński W.,,Zarys dydaktyki biologii, PWN, W-wa Aura. Dodatek ekologiczny dla szkół.7/ Przyroda Polska. Biuletyn Eko-edukacyjny nr.8/2002, nr1/2003, nr.10/2003.