Technopolityka Nowe zjawiska w polityce xxi wieku

Transkrypt

1 Technopolityka Nowe zjawiska w polityce xxi wieku Ogólnopolska konferencja naukowa z serii Problemy Demokracji Akademia Ignatianum 2 czerwca 2015 Nie ulega wątpliwości, że we współczesnych systemach politycznych dokonuje się swoista rewolucja, związana z wykorzystaniem nowoczesnych technologii administracyjnych, komunikacyjnych i multimedialnych. Paradoks polega na tym, że, z jednej strony, rewolucja ta daje niemal nieograniczone możliwości upowszechniania się idei demokracji bezpośredniej, a z drugiej przynosi pewne zagrożenia, których ograniczanie jest również zapośredniczone w efektach pancyfryzacji. Ten aktualnie zacieśniający się splot polityki i technologii wymaga pogłębionego namysłu, do którego serdecznie zapraszamy całe środowisko naukowe. Organizatorem konferencji jest Katedra Socjologii Polityki Instytutu Politologii Akademii Ignatianum. Instytut Politologii Akademii Ignatianum jest jednostką naukowo-dydaktyczną, w której ramach są prowadzone badania naukowe oraz realizowane kursy w zakresie nauk o polityce, polityki publicznej oraz administracji. W Instytucie zatrudnionych jest ponad 40 pracowników naukowych prowadzących badania i zaangażowanych w liczne projekty krajowe oraz międzynarodowe. Istotną częścią funkcjonowania Instytutu jest również współpraca z otoczeniem społeczno-gospodarczym, która umożliwia tworzenie lepszej jakości programów studiów oraz powiązanie badań naukowych z potrzebami rynku. Na strukturę Instytutu Politologii składa się siedem katedr oraz jeden zakład: Katedra Stosunków Międzynarodowych Katedra Historii Polityki Katedra Teorii i Filozofii Polityki Katedra Socjologii Polityki Katedra Współczesnych Systemów Politycznych Katedra Myśli Politycznej Katedra Polityki Publicznej i Administracji Zakład Antycznej Myśli Politycznej Serdecznie zapraszamy do współpracy! ignatianum.edu.pl/instytut-politologii 1

2 Program Przerwa na obiad (sala 102) Otwarcie Konferencji (Aula) Przywitanie Uczestników i Gości Konferencji przez Kierownika Katedry Socjologii Polityki Instytutu Politologii Akademii Ignatianum prof. dr. hab. Tadeusza Borkowskiego Wykład inauguracyjny (Aula) dr hab. Leszek Porębski (agh, Kraków), Co dalej z elektroniczną administracją? Panel dyskusyjny (Aula) Nowe media i nowe technologie w świecie polityki szansa czy zagrożenie? Moderator: dr Mirosław Lakomy Uczestnicy: prof. dr hab. Janusz Mucha (agh, Kraków) prof. dr hab. Tomasz Goban-Klas (wszib, Kraków) dr hab. Michał Ostrowicki (Sidey Myoo) (uj, Kraków) Sesja 2a Politycy na portalach społecznościowych (sala 412) Moderator: dr Konrad Oświecimski 1. mgr Kamil Pluta (uwr, Wrocław), Media społecznościowe. Nowy kanał komunikacji politycznej 2. mgr Krzysztof Nowak (uj, Kraków), Facebookowa walka o samorządy 3. dr Katarzyna Brzoza (uś, Katowice), Polskie posłanki vii kadencji Sejmu w sieci internetowej 4. mgr Kinga Karasek-Kędzior (agh, Kraków), Fotografia polityczna na Facebooku. Wykorzystanie grafiki przez partie polityczne jako realizacja funkcji kreowania wizerunku politycznego Sesja 2b Nowe regulacje prawne i bezpieczeństwo cyberprzestrzeni (sala 501) Moderator: mgr Tomasz Grabowski 1. mgr Justyna Cywoniuk (uł, Łódź), Współczesne zagrożenia cyberprzestrzeni Rzeczypospolitej Polskiej 2. mgr Dariusz Stolicki (uj, Kraków), Prawne i polityczne aspekty reformy systemu nadzoru nad przydzielaniem nazw i adresów internetowych zaproponowanej przez administrację Baracka Obamy 3. mgr Piotr Nowak (uwr, Wrocław), Cyberterroryzm a art. 5 Traktatu Waszyngtońskiego Przerwa na kawę (sala 102) Sesja 1a Przemiany partii politycznych (sala 412) Moderator: prof. dr hab. Tadeusz Borkowski 1. dr Agnieszka Walecka-Rynduch (up, Kraków), Piraci i Anarchiści miejsce partii online w niemieckim systemie politycznym 2. dr Sabina Olszyk (up, Kraków), Polska Partia Internetowa (ppi) model partii przyszłości czy polityczna efemeryda? 3. mgr Anna Gondek (uj, Kraków), Cyberkorwinizm. W jaki sposób nowe technologie wspierają ideologię konserwatywno-liberalną? 4. dr hab. Wojciech Ziętara (umcs, Lublin), Europejskie fundacje polityczne. Nowy podmiot europejskiego systemu partyjnego Sesja 1b E-administracja publiczna (Aula) Moderator: dr hab. Leszek Porębski 1. dr Piotr Feczko (ka, Kraków), Koncepcje współczesnego governance a e-administracja publiczna 2. dr Beata Nuzzo (ai, Kraków), E-administracja w sferze gospodarczej na przykładzie elektronicznych zamówień publicznych doświadczenia polskie i włoskie 3. mgr Kamil Glinka (uwr, Wrocław), E-administracja czy e-strategia wyborcza? Media społecznościowe w procesie komunikowania się dużych miast Dolnego Śląska z otoczeniem 4. dr Daria Arkuszewska (uz, Zielona Góra), E-administracja a rejestracja pojazdu w teorii i praktyce Sesja 3a Zachowania polityczne w Internecie (sala 412) Moderator: dr Aleksandra Pohl 1. mgr Łukasz Jędrzejski (umcs, Lublin), Działalność grupy Anonymous jako przejaw działań ruchu haktywistycznego 2. mgr Katarzyna Stelmach (uś, Katowice), Propaganda polityczna w polskim Internecie: analiza dyskursu propagandowego na stronach prezydenta, premiera, wybranych ministerstw i partii politycznych (ix, xi 2014) 3. dr Radosław Zyzik (ai, Kraków), Błędy poznawcze w polityce. Blaski i cienie Sesja 3b E-strategie wyborcze (sala 501) Moderator: dr Marcin K. Zwierżdżyński 1. dr Monika Kaczmarek-Śliwińska (pk, Koszalin), Dyskurs polityczny w mediach instytucjonalnych i społecznościowych w kampanii wyborczej 2. mgr Paweł Stępień (uł, Łódź), Kampanie wyborcze na poziomie lokalnym w kontekście wykorzystywania e-strategii 3. mgr Weronika Górnicka (uz, Zielona Góra), Hashtagrevolution. Wykorzystanie mediów społecznościowych w kampanii wyborczej w Hiszpanii w 2011 roku Zamknięcie Konferencji (sala 412) Pożegnanie Uczestników i Gości Konferencji przez Kierownika Katedry Socjologii Polityki Instytutu Politologii Akademii Ignatianum prof. dr. hab. Tadeusza Borkowskiego

3 Sesja 1a Przemiany partii politycznych Moderator: prof. dr hab. Tadeusz Borkowski Streszczenia referatów dr Agnieszka Walecka-Rynduch Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie waleckarynduch@gmail.com Piraci i Anarchiści miejsce partii online w niemieckim systemie politycznym Przedmiotem analizy są strategie komunikacji politycznej dwóch pozaparlamentarnych partii politycznych w Niemczech: Partii Piratów (Piraten Partei) oraz Niemieckiej Anarchistycznej Partii Pogo (Anarchistische Pogo-Partei Deutschlands). Koncepcje związane z zastosowaniem wirtualnej, elektronicznej demokracji zaprzątają umysły zarówno naukowców (politologów, socjologów, informatyków, historyków, ekonomistów), jak i zwykłych obywateli, uwikłanych w rozważania na temat swojego miejsca i roli w postnowoczesnych społeczeństwach. Obywatele ci tworzą pokolenie, określane mianem Pokolenia Web 2.0. Techno-rewolucja w krótkim czasie zmieniła stosunkowo statyczną funkcję partii z programowo-informacyjnej na model interaktywny, dający uczestnikom możliwość tworzenia strumieni informacyjnych w czasie rzeczywistym. Niemieccy Piraci swego czasu wstrząsnęli niemiecką sceną polityczną, zmieniając myślenie na temat uprawiania polityki online. Pokazali, że jest to z jednej strony odpowiednie miejsce dla uprawiania demokracji (tyle że nowej jakości, tzw. demokracji hybrydowej), jak i do kontestacji władzy. Z kolei anarchiści, pod warstwą cynizmu i żartu, zadają Niemcom istotne pytania na temat uprawiania polityki państwowej. Celem wystąpienia jest wielowarstwowa analiza, skupiająca się na płaszczyźnie promocji wizerunku partii w sieci praktycznym zakresie partyjnego public relations, analizie haseł i sloganów wyborczych. Jest to działanie interesujące, ponieważ o ile w obszarze wizerunkowym i komunikacji networkingowej partie te kontestują władzę, o tyle w płaszczyźnie rywalizacji politycznej prezentują się jako formacje zdolne do tego, aby być partnerem w rywalizacji w wyborach do Bundestagu. Ta niespójność i specyficzne ścieżki promocji medialnej partii wydają się godnym uwagi aspektem badawczym. 5

4 dr Sabina Olszyk Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie sabinella@interia.pl Polska Partia Internetowa (ppi) model partii przyszłości czy polityczna efemeryda? Wykorzystanie technologii informatycznych w działalności politycznej stanowi współcześnie naturalne zjawisko. Liderzy polityczni tradycyjnych ugrupowań partyjnych na szeroką skalę wykorzystują Internet m.in. jako sposób szybkiej komunikacji z wyborcami oraz jako narzędzie promocji własnych podmiotów. Pojawiają się jednak próby odejścia od dotychczasowych form funkcjonowania partii politycznych i przeniesienia ich w wymiar wirtualny, sieciowy, pozbawiony nadmiernego formalizmu i biurokratyzmu oraz hierarchiczności, a umożliwiający obywatelom w szybki i prosty sposób udział w życiu politycznym. Próbą stworzenia takiej platformy, integrującej środowisko internetowe wokół istotnych dla kraju kwestii politycznych, na której każdy ma prawo do wypowiedzi i zabiegania o poparcie dla swojego zdania, jest partia działająca w Internecie Polska Partia Internetowa (ppi). Czy jest to nowe, nieuchronne oblicze demokracji xxi wieku, realizujące model demokracji bezpośredniej w czystej postaci, czy zwyczajna utopia? prowadzą w Internecie akcje masakrowania lewaków. Angażują się w nią zresztą również pełnoletni wyborcy. Memy z jkm zyskują wielką popularność. Działalność partii jest widoczna głównie w Sieci. Jak zauważa Piotr Zaremba, wiele rzeczy zamawianych w innych ugrupowaniach za pieniądze powstaje [w partii jkm] z sympatii dla Korwina (Zaremba 2014: 31). W moim wystąpieniu chciałabym spróbować odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób dr hab. Wojciech Ziętara Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej wzietara@interia.pl nowe technologie przyczyniają się do popularyzacji skrajnych ideologii, takich jak np. poglądy Janusza Korwin-Mikkego. Czy Korwin-Krul byłby obecny na scenie politycznej, gdyby nie Internet? Internetowa działalność ruchów prawicowych stanowi temat planowanej przeze mnie pracy doktorskiej, dlatego chętnie podejmę dyskusję na ten temat z innymi uczestnikami konferencji. Europejskie fundacje polityczne. Nowy podmiot europejskiego systemu partyjnego mgr Anna Gondek Uniwersytet Jagielloński ania.maria.gondek@gmail.com Cyberkorwinizm. W jaki sposób nowe technologie wspierają ideologię konserwatywno-liberalną? Janusz Korwin-Mikke to jedna z barwniejszych, ale równocześnie najbardziej kontrowersyjnych postaci polskiej sceny politycznej. W życiu publicznym pojawił się w latach 60. xx wieku. Zawsze ubrany w garnitur i muszkę, niezmiennie głoszący ideologię konserwatywnego liberalizmu i krytykę socjalizmu. Kolejne porażki w wyborach prezydenckich i parlamentarnych sprawiały, iż w opinii publicznej często uchodził za nieszkodliwego fanatyka. Sytuacja uległa zmianie w roku 2014 za sprawą wyborów do Parlamentu Europejskiego, w których eurosceptyczny Kongres Nowej Prawicy jkm zdobył 7,15% głosów. Główną kategorią wiekową, która przyczyniła się do sukcesu jkm była młodzież. Partia, w grupie wyborców lat, zdobyła aż 28% poparcie (ipsos dla tvn24). Chociaż ugrupowanie nie powtórzyło sukcesu w wyborach samorządowych, a nieporozumienia wewnątrz partii doprowadziły do rozłamu, to wydaje się, iż popularność jkm wśród młodych ludzi nie spada zwłaszcza w Internecie. Kuce Janusza Korwin-Mikkego czyli zwolennicy partii nieuprawnieni do głosowania Powstanie i rozwój think tanków, definiowanych jako organizacje badawczo-eksperckie, dążące do wywierania wpływu na proces decyzyjny w polityce, przypadł na ii połowę xix wieku. Tego typu organizacje rozwinęły się przede wszystkim w usa, a następnie w Wielkiej Brytanii. W państwach anglosaskich mniejszą rolę odgrywały think tanki stowarzyszone z partiami politycznymi, aczkolwiek tego typu przypadki miały miejsce, by wspomnieć jeden z najbardziej znaczących i najbardziej rozpoznawalnych, czyli relacje Towarzystwa Fabiańskiego i Partii Pracy. Dopiero niemiecki system partyjny, odbudowywany po zakończeniu ii wojny światowej, wprowadził trwałe rozwiązanie, kooperacji dwóch podmiotów: z jednej strony partii politycznej, a z drugiej fundacji politycznej. W związku z powyższym pojawiły się pytania o miejsce, funkcje i znaczenie fundacji politycznych. Te pytania należy stawiać ponownie, ponieważ model niemiecki został implementowany na poziom europejski i obecnie europejskie partie polityczne zostały zobligowane do tworzenia własnych fundacji politycznych. Równolegle trwa proces implementowania niemieckich rozwiązań, np. do Polski, jakkolwiek wciąż nie przyjęto projektu ustawy o fundacjach politycznych. Jednak analiza sytuacji politycznej pozwala na postawienie tezy zakładającej przyjęcie tego typu rozwiązania. Uważam, że jakakolwiek analiza europejskiego systemu partyjnego nie będzie wartościowa, jeśli będzie pominięta analiza europejskich fundacji politycznych. Być może w obecnej chwili nie jest to jeszcze nazbyt dobrze zarysowane, jednak to tylko kwestia czasu. W związku z powyższym, chciałbym zastanowić się nad nowymi funkcjami partii politycznych. Na ile fundacje polityczne przejmują funkcje dotychczas zarezerwowane dla partii, a tym samym na ile zmienia się rola samych partii politycznych? 6 7

5 Sesja 1b E-administracja publiczna Moderator: dr hab. Leszek Porębski oraz z systemów umożliwiających prowadzenie licytacji oraz aukcji elektronicznych. Tym niemniej, aby wykorzystać w pełni korzyści, jakie niesie jednolity rynek cyfrowy, proces przekształcania zamówień publicznych w kompleksowe e-zamówienia, odbywający się zarówno na płaszczyźnie prawnej (tworzenie podstaw prawnych dla środków elektronicznych w procesie udzielania zamówień publicznych), jak i organizacyjnej (udostępnianie narzędzi wspierających ten proces), musi być kontynuowany. dr Beata Nuzzo Akademia Ignatianum w Krakowie beatamaria3@gmail.com E-administracja w sferze gospodarczej na przykładzie elektronicznych zamówień publicznych doświadczenia polskie i włoskie E-administracja oraz jednolity rynek cyfrowy uznawane są za podstawowe elementy nowoczesnej i konkurencyjnej gospodarki ue. W związku z tym podejmowane są szeroko zakrojone działania mające na celu cyfryzację rozmaitych obszarów społeczno-gospodarczych, w tym sektora zamówień publicznych. Zastosowanie nowych technologii przyczynia się do usprawnienia procesu dokonywania zamówień publicznych, pozwala na zaoszczędzenie czasu i redukcję kosztów oraz prowadzi do modernizacji i odbiurokratyzowania administracji publicznej. Stąd też Komisja Europejska podjęła działania zmierzające do doprowadzenia do przekształcenia zamówień klasycznych w kompleksowe e-zamówienia, widząc w nich szansę na zasadnicze przeformułowanie sposobu organizacji i funkcjonowania administracji publicznej. Koncepcja kompleksowych e-zamówień oznacza wykorzystanie elektronicznych środków komunikacji oraz elektronicznego przetwarzania transakcji przez organizacje z sektora publicznego przy zakupach towarów i usług lub udzielaniu zamówień na roboty budowlane, od momentu publikacji ogłoszenia do momentu dokonania płatności. Tak rozumiane e-zamówienia potrzebują dla swego funkcjonowania zmodernizowanych ram prawnych i tym właśnie prawnym aspektom funkcjonowania elektronicznych zamówień publicznych w Polsce i we Włoszech poświęcony będzie referat. Zarówno polskie, jak i włoskie prawo zamówień publicznych przewidują obecnie rozmaite formy wykorzystywania narzędzi elektronicznych, umożliwiając zainteresowanym podmiotom posługiwanie się nimi na rozmaitych etapach realizowanego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Mają oni m.in. możliwość korzystania z teleinformatycznych sposobów uzyskiwania i przekazywania informacji mgr Kamil Glinka Uniwersytet Wrocławski kamil.glinka1@wp.pl E-administracja czy e-strategia wyborcza? Media społecznościowe w procesie komunikowania się dużych miast Dolnego Śląska z otoczeniem Wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych (ang. ict) coraz częściej decyduje o dynamice procesu komunikowania się jednostek samorządu terytorialnego z otoczeniem, zarówno zewnętrznym (turyści, inwestorzy, studenci itd.), jak i wewnętrznym (mieszkańcy). W wypadku dużych miast, które dysponują odpowiednimi zasobami finansowymi i organizacyjnymi, skala i zakres wykorzystania ict są największe. Wraz ze wzrostem liczby użytkowników Internetu rośnie liczba oficjalnych (miejskich) kont i profili w mediach społecznościowych (ang. social media). Prowadzone i na bieżąco aktualizowane przez pracowników urzędów miejskich wpisują się w koncepcję e-administracji 2.0 i charakterystycznej dla niej relacji: urząd-obywatel (opartej na dwustronnym, swobodnym przepływie informacji). Głównym celem referatu jest analiza roli i znaczenia wybranych mediów społecznościowych (Facebook, YouTube, Twitter, blog) w procesie komunikowania się z otoczeniem wewnętrznym trzech dużych miast Dolnego Śląska: Wrocławia, Wałbrzycha i Legnicy. Na potrzeby referatu przyjmuje się tezę o różnicy pomiędzy oficjalnymi (deklarowanymi) a rzeczywistymi (realnymi) celami wykorzystania social media przez pracowników urzędów badanych miast. Zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę tzw. okres wyborczy i aktywność promocyjną ubiegających się o reelekcję prezydentów: Rafała Dutkiewicza (Wrocław), Romana Szełemeja (Wałbrzych) i Tadeusza Krzakowskiego (Legnica) w 2010 i 2014 roku. Analiza zawartości oficjalnych kont i profili Wrocławia, Wałbrzycha i Legnicy pozwoli na weryfikację sformułowanej tezy. Pokaże, czy social media służą m.in. informowaniu o działalności urzędów, kształtowaniu poczucia identyfikacji mieszkańców z miastem (zgodnie z oficjalnymi dokumentami strategicznymi), czy też wpisują się w proces samorządowej rywalizacji w okresie wyborów. Pozwoli na zarysowanie wąskiej granicy pomiędzy e-administracją 2.0 a e-strategią wyborczą, którą realizuje każdy ubiegający się o reelekcję prezydent miasta. 8 9

6 dr Piotr Feczko Krakowska Akademia Koncepcje współczesnego governance a e-administracja publiczna We wprowadzeniu autor przedstawi istotność związków między dzisiejszym public governance a elektronicznym wymiarem administrowania publicznego. Następnie dokona prezentacji genezy i ogólnych założeń współczesnej postaci governance (także porównawczo do new public managment oraz koncepcji biurokracji Maxa Webera). Kolejno, omówi szczegółowe idee public governance, dla których szczególnie użyteczna może być e-administracja publiczna (na przykładzie ujęcia governance przez Marka Bevira). Potem przedstawi instytucję prawną budżetu partycypacyjnego jednostki samorządu terytorialnego w Polsce (będącej zastosowaniem koncepcji public governance). Następnie dokona prezentacji przykładów budżetów obywatelskich (tj. partycypacyjnych) w Krakowie i Warszawie, które stanowią egzemplifikacje wykorzystania możliwości elektronicznego wymiaru administrowania publicznego w polskiej samorządności terytorialnej. Ostatecznie, autor wyciąga wniosek o istotnej użyteczności elektronicznych technologii administrowania publicznego dla zastosowań idei współczesnego public governance. Intencją referenta jest prezentacja aktualnych, wiodących koncepcji nauki światowej właściwych tematowi, które znajdują także pewne odzwierciedlenie w praktyce polskiego prawa administracyjnego. Interdyscyplinarny referat dotyczy zakresów nauk: prawa administracyjnego, nauki administracji, zarządzania publicznego i nauk o polityce publicznej. w życie jest istotnym elementem analizy. Poprawne funkcjonowanie elektronicznej admi ni stracji ma prowadzić do ułatwienia obywatelom kontaktów z urzędami, a także do przyspieszenia i usprawnienia pracy tych drugich. Wydaje się jednak, że choć istnieją odpowiednie regulacje prawne i rozporządzenia dotyczące ich wykonania, w praktyce nie musi to oznaczać samych zalet elektronicznej administracji w omawianym zakresie. Ponadto, omawiane problemy dotyczą dwóch rodzajów podmiotów. Pierwszym są urzędy, a drugim obywatele. Analizie zostaną poddane rozwiązania funkcjonujące pomiędzy urzędami i organami administracji a interesantami. dr Daria Arkuszewska Uniwersytet Zielonogórski dadja@wp.pl E-administracja a rejestracja pojazdu w teorii i praktyce Referat ma na celu przedstawienie wad i zalet rozwiązań, które są wprowadzane za pomocą e-administracji w zakresie spraw związanych z ewidencjonowaniem pojazdów. Każdy pojazd poruszający się po polskich drogach musi być wpisany do Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców, co obliguje ich właścicieli do rejestracji i zgłaszania wszelkich dokonanych zmian. W ramach analizy rozpatrzone zostaną kwestie związane z regulacją prawną w tym zakresie oraz ich funkcjonowaniem w praktyce. Stworzenie przepisów o informatyzacji pociąga za sobą dostosowanie innych aktów prawnych, w tym wypadku głównie Kodeksu postępowania administracyjnego i Prawa o ruchu drogowym. Stopień wprowadzenia tych zmian 10

7 Sesja 2a Politycy na portalach społecznościowych Moderator: dr Konrad Oświecimski mgr Kamil Pluta Uniwersytet Wrocławski i Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych kam.pluta@gmail.com Media społecznościowe. Nowy kanał komunikacji politycznej W zakresie prowadzonej eksploracji zaprezentowana zostanie rola dwóch portali społecznościowych, które w szczególny sposób zakorzeniły się w polskiej codzienności politycznej, tj. Twittera i Facebooka. Uwzględnione zostaną ich konstytutywne cechy, uwarunkowania oraz sposób, w jaki kreują komunikację polityczną na linii polityk-wyborca. Badany okres dotyczyć będzie lat (uruchomienie Facebooka w 2004 roku i Twittera w 2006 roku). Od 25 lat w Polsce dość intensywnie rozwijane są techniki marketingowe, których celem jest maksymalizowanie wyniku wyborczego, jak również efektywna koncentracja opinii publicznej. Kanały dystrybucji populizmu od samego początku dostosowywały się do tranzycji systemowej i znajdowały swój wyraz zarówno w programach wyborczych partii politycznych, jak i wypowiedziach oraz działaniach polityków. Nowym narzędziem, wcześniej nieistniejącym w marketingu politycznym i wyborczym, stały się media społecznościowe. Politycy dostrzegli w nich potencjał zarówno do komunikowania politycznego, jak i implementowania populistycznych założeń w ramy społeczne. Specyficzna rola mediów społecznościowych sprowadza się do kilku istotnych elementów. Po pierwsze, stają się one kanałem dystrybucji populizmu w ramy społeczne w sposób bezpośredni, co oznacza, że treść przekazywana przez aktora politycznego bezpośrednio dociera do odbiorcy przekazu, bez pośrednictwa innych. Po drugie, istotnym aspektem funkcjonowania mediów społecznościowych jest szeroki dostęp do ludzi młodych, którzy są najliczniejszą grupą uczestniczącą w tego typu mediach. Po trzecie, media te, w odróżnieniu od innych kanałów dystrybucji, docierają z przekazem w sposób natychmiastowy. Po czwarte, Twitter i Facebook stają się nie tylko platformami jednostronnej komunikacji, lecz wytwarzają przestrzeń bezpośredniego dialogu polityk-wyborca, gdzie sprzężenie zwrotne w dużej części zauważalne jest od razu. mgr Krzysztof Nowak Uniwersytet Jagielloński krzysztoff.nowak@doctoral.uj.edu.pl Facebookowa walka o samorządy Tematem referatu jest wizerunek polskich partii politycznych na portalach społecznościowych (głównie Facebooku). Zasadniczym punktem oceny będą programy poszczególnych ugrupowań politycznych, rozpatrywane pod kątem technopolityki. Zbadany zostanie sposób prezentowania oraz zbieżność treści programowych umieszczonych na profilach społecznościowych wybranych regionalnych komitetów partii z programami przedstawionymi na oficjalnych stronach poszczególnych partii. Przedmiotem badań są partie zwycięskie w ostatnich wyborach samorządowych, czyli pis, po, psl i sld. Ugrupowania te będą rozpatrywane przez pryzmat internetowej kampanii wyborczej z 2014 roku. Podstawowym celem referatu jest próba ukazania związku pomiędzy treściami prezentowanymi na portalach społecznościowych a oficjalnym stanowiskiem partii idąc dr Katarzyna Brzoza Uniwersytet Śląski w Katowicach katarzyna.brzoza@op.pl dalej, próba określenia wpływu tych portali na ogólny dyskurs polityczny w Polsce. Wspólnotowy charakter tego typu portali internetowych wywiera wpływ nie tylko na wizualną stronę prezentowanych treści, ale również na wartość merytoryczną przekazu. Mając na uwadze regionalną specyfikę wyborów samorządowych, obietnice wyborcze poszczególnych wojewódzkich komitetów wyborczych czterech zwycięskich partii zostaną zderzone z ogólnopolskimi programami tych partii. Badaniem zostaną objęte zagadnienia wywołujące największe emocje wśród wyborców, czyli służba zdrowia, rynek pracy, edukacja i infrastruktura. Biorąc pod uwagę, że punktem wyjścia do niniejszej analizy są wybory samorządowe, istotne będzie również określenie, jak poszczególne partie rozumieją kwestię samorządu i samorządności. Polskie posłanki vii kadencji Sejmu w sieci internetowej Referat rozpoczynają rozważania teoretyczne, opisujące relacje między światem polityki i mediów. Szczególny nacisk położono na zmiany komunikowania politycznego, zachodzące pod wpływem rozwijającej się sieci internetowej. Ponadto, zwrócono uwagę na problem niskiej aktywności kobiet w sferze polityki. Najważniejsza część referatu to prezentacja wyników autorskich analiz ilościowych i jakościowych w obszarze funkcjonowania 113 posłanek vii kadencji Sejmu w sieci internetowej (strony internetowe, blogi, Facebook i Twitter). Analizowano stopień zaangażowania badanej grupy posłanek w wirtualne porozumienie 12 13

8 z potencjalnym wyborcą. Wskazano na obecne tendencje w zakresie komunikacji politycznej podejmowanej przez posłanki vii kadencji Sejmu z wykorzystaniem nowych mediów. Porównano okresy, w których powstawały strony internetowe, blogi oraz profile na Facebooku i Twitterze, poszukując pewnych prawidłowości w tym zakresie. Zwrócono uwagę na sprzężenia zwrotne między posłankami a osobami odwiedzającymi ich strony internetowe, blogi oraz profile na Facebooku i Twitterze. Wskazano na grupę posłanek szczególnie intensywnie wykorzystujących nowe media w procesach komunikacji politycznej oraz promocji prowadzonej działalności społeczno-politycznej. Analizy kończą ciekawe wnioski, wraz z najważniejszym: wirtualna aktywność posłanek vii kadencji Sejmu jest największa na stronach internetowych oraz Facebooku i Twitterze. Sesja 2b Nowe regulacje prawne i bezpieczeństwo cyberprzestrzeni Moderator: mgr Tomasz Grabowski mgr Kinga Karasek-Kędzior Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie k.karasek.k@gmail.com Fotografia polityczna na Facebooku. Wykorzystanie grafiki przez partie polityczne jako realizacja funkcji kreowania wizerunku politycznego mgr Dariusz Stolicki Uniwersytet Jagielloński dariusz.stolicki@uj.edu.pl Prawne i polityczne aspekty reformy systemu nadzoru nad przydzielaniem nazw i adresów internetowych zaproponowanej przez administrację Baracka Obamy Komunikowanie polityczne w procesie przemian technologicznych nabiera nowego wymiaru, którym staje się komunikacja zapośredniczona przez komputer. Wiele z funkcji politycznej komunikacji zostało niejako poszerzonych o wymiar internetowy i związany z nim aspekt interaktywny. Szczególną uwagę należy poświęcić portalom społecznościowym i działaniom na nich podejmowanym, dzięki którym aktorzy polityczni skupiają zainteresowanie audytorium. Do wspomnianych działań należy publikacja różnorodnych treściowo i typologicznie materiałów. W swoim wystąpieniu będę chciała uwidocznić, jak fotografie wpływają na wizerunek aktorów politycznych obecnych na portalu społecznościowym Facebook. Badania zostały przeprowadzone w dwóch etapach pierwszy w czerwcu 2012 roku, drugi w marcu 2015 roku i obejmują aspekt ilościowy oraz jakościowy. Pod uwagę wziętych zostało sześć partii politycznych posiadających swoich reprezentantów w parlamencie oraz dwie partie pozaparlamentarne. Założeniem analizy było porównanie dwóch różnych okresów politycznych. Pierwszy (czerwiec 2012), który był w polityce czasem nie związanym z wyborami, zostanie zestawiony z drugim okresem (marzec 2015), kiedy rozpoczęły się kampanie polityczne w związku z wyborami parlamentarnymi i prezydenckimi. Przedmiotem analizy jakościowej były zdjęcia w tle na profilach partii politycznych. W analizie ilościowej ujęłam fotografie będące na profilu partii, jak również częstotliwość ich pojawiania się. Nie ulega wątpliwości, że fotografie umieszczane i jednocześnie adresowane do potencjalnych wyborców wpływają na wizerunek aktorów politycznych. Publikowanie zdjęć jest najczęściej używaną funkcjonalnością badanego serwisu społecznościowego. Jedną z nielicznych scentralizowanych funkcji administracyjnych we współczesnej architekturze Internetu jest tzw. iana (Internet Assigned Numbers Authority), czyli centralny rejestr nazw i wartości liczbowych. Jej zadaniem jest koordynacja przyznawania identyfikatorów, jak np. nazw domen najwyższego szczebla (tld) (.com,.net,.edu, etc.) czy adresów ip, aby zapewnić ich unikalność. Funkcja ta ma charakter przede wszystkim techniczny, ale ma również potencjalne znaczenie polityczne, umożliwiając np. globalne blokowanie określonych domen czy adresów. Od 1999 roku na podstawie kontraktu z Departamentem Handlu usa funkcję iana pełni icann organizacja non-profit zarejestrowana w stanie Kalifornia. Departament Handlu zachowuje jednak uprawnienia nadzorcze i okresowo decyduje, czy przedłużyć kontrakt z icann. Model ten, w którym ostatnie słowo regulacyjne należy do amerykańskiej administracji, budzi jednak protesty innych krajów, zwłaszcza (ale nie tylko) spoza grona liberalnych demokracji, które to kraje chcą poddać icann kontroli międzyrządowej. W maju 2014 roku administracja Baracka Obamy wyszła z inicjatywą uniezależnienia funkcji iana od kontraktu z administracją usa, przy zachowaniu obecnej niezależności icann od innych rządów. Projekt ten napotkał jednak na trudności w wypracowaniu nowego modelu kontroli nad działalnością icann oraz na opór w Kongresie, co doprowadziło do jego przejściowego zablokowania. Celem referatu jest przedstawienie prawnych i politycznych aspektów omawianego projektu, a w szczególności określenie, czy jest 14 15