INTERPRETACJA PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO

Transkrypt

1 Niegosławice 18 listopada 2016r. RF.PiO INTERPRETACJA PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO Wójt Gminy Niegosławice na podstawie art. 14 j 1 i 3 w związku 14b, 14c i 14k ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz.U. z 2015r. poz. 613 z pózn. zm. ) w odpowiedzi na wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2016r. w sprawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości elektrowni wiatrowej Postanawia: Uznać stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tutejszego organu w dniu 1 września 2016r. za nieprawidłowe. Uzasadnienie W dniu 1 września 2016r. do tutejszego organu wpłynął wniosek Polenergia Farma Wiatrowa Mycielin Sp. z o.o. reprezentowanej przez doradcę podatkowego Dariusza Malinowskiego o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie następującego zapytania: Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017r. za budowlę w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dotyczących podatku od nieruchomości uznaje się wyłącznie elementy budowlane elektrowni wiatrowej ( tj. fundament i wieża ) czy także urządzenia techniczne wchodzące w skład elektrowni wiatrowej? Przedstawiono następujący stan faktyczny: Wnioskodawca należy do Grupy Polenergia prywatnej grupy energetycznej składającej się z pionowo zintegrowanych spółek działających w obszarze wytwarzania energii z konwencjonalnych i odnawialnych źródeł oraz dystrybucji i obrotu energią elektryczną. W ramach Grupy prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu energii z wiatru i jako taki jest właścicielem farmy wiatrowej usytuowanej na terenie Gminy Niegosławice. Farma wiatrowa wnioskodawcy wytwarza energię elektryczną przy pomocy generatorów ( turbin wiatrowych ) napędzanych energią wiatru. Elektrownia wiatrowa Wnioskodawcy składa się m. in. z elementów budowlanych, na które składają się fundament i wieża oraz z urządzeń technicznych, na które składa się gondola, która z kolei obejmuje wirnik i układ pomiarowy. Wirnik składa się z łopat połączonych 1

2 piastą. Łopaty poruszane są przez wiatr i przekazują moc do piasty, która połączona jest z wałem napędowym, zwiększającym prędkość osi. Energia mechaniczna jest przenoszona z przekładni do generatora elektrycznego, który przekształca ją w energię elektryczną, przekazywaną następnie do wyjścia do sieci elektroenergetycznej. Urządzenia techniczne nie są budowane, lecz wytwarzane w zakładach wytwórczych i przenoszone na miejsce przeznaczenia w celu ich montażu na fundamencie i wieży. Do zdemontowania urządzeń technicznych nie jest wymagane przeprowadzenie robót budowlanych. Urządzenia te, po ich zdemontowaniu, mogą być użyte do wytwarzania energii z wiatru w innej lokalizacji. Po demontażu urządzeń technicznych, konstrukcja elementów budowlanych elektrowni wiatrowej tj. fundamentu lub wieży, w żaden sposób nie ulegnie uszkodzeniu. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym po stronie Wnioskodawcy powstała wątpliwość co do przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości od 1 stycznia 2017r. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017r. za budowlę w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dotyczących podatku od nieruchomości uznaje się wyłącznie elementy budowlane elektrowni wiatrowej ( tj. fundament i wieża ) czy także urządzenia techniczne wchodzące w skład elektrowni wiatrowej? Stanowisko wnioskodawcy: Zdaniem Wnioskodawcy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017r., za budowlę w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych ( w dalszej części zwanej Uplok ) dotyczących podatku od nieruchomości, uznaje się wyłącznie ( tak jak dotychczas ) elementy budowlane elektrowni wiatrowej, czyli fundament oraz wieżę. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przedstawił obszerną argumentację. Wskazał, że zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt. 2 Uplok budowlą jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Ustawa podatkowa odsyła zatem kontynuuje Wnioskodawca wyłącznie do ustawy Prawo budowlane, a nawet do jej poszczególnych postanowień dotyczących pojęcia obiektu budowlanego oraz budowli i urządzenia budowlanego. Dalej Wnioskodawca wskazuje, że dla podatku od nieruchomości istotne są jedynie normy zrekonstruowane z przepisów Uplok oraz Prawa budowlanego ( art. 3 pkt 1, art. 3 pkt 3, art. 3 pkt 9 tej ustawy ). Nie mają zatem znaczenia, zdaniem Wnioskodawcy, dla opodatkowania przepisy ustawy z dnia 1 lipca 2016r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych ( Dz. U. z 2016r., poz. 961 ) wskazujące definicję legalną elektrowni wiatrowej. Zdaniem Wnioskodawcy mimo legalnej definicji ustawowej elektrowni wiatrowej, choć użytej w tej ustawie tylko na potrzeby ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, to nadal Prawo budowlane określa że budowlą są jedynie części budowlane urządzeń technicznych( kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń ) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. 2

3 W dalszej części uzasadnienia Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z 147 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 r. w sprawie zasad techniki prawodawczej ( Dz. U z 2016r., poz. 283 ) który stanowi: Jeżeli w ustawie lub innym akcie normatywnym ustalono znaczenie danego określenia w drodze definicji, w obrębie tego aktu nie wolno posługiwać się tym określeniem w innym znaczeniu. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że definicja legalna obowiązuje tylko w ramach danego aktu prawnego którym jest ustawa o inwestycjach niebędąca ustawą podatkową. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw do modyfikacji zasad opodatkowania elektrowni wiatrowych po 1 stycznia 2017r. i temu stanowisku nie przeczy: 1 ) brzmienie art. 17 ustawy o inwestycjach, zgodnie z którym: od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2016 r. podatek od nieruchomości dotyczący elektrowni wiatrowej ustala się i pobiera zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia w życie ustawy. gdyż przepis te nie determinuje zasad wedle których podatek ma być ustalany. Zasady te mogą być bowiem określane jedynie w ustawie podatkowej oraz w ustawie do której ustawa podatkowa odsyła; 2 ) fakt pojawienia się w ustawie o inwestycjach definicji legalnej pojęcia elektrowni wiatrowej; 3 ) wykreślenie z nawiasu w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego pojęcia elektrowni wiatrowych; 4 ) zamieszczenie w załączniku do Prawa budowlanego w Kategorii XXIX elektrowni wiatrowych. Zdaniem Wnioskodawcy znaczenie dla określenia zasad opodatkowania budowli podatkiem od nieruchomości ma interpretacja art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, która co podkreśla jest wsparta do tej pory jednolitą praktyką sądów administracyjnych dotyczącą opodatkowania elektrowni wiatrowych, zgodnie z którą budowlami są jedynie elementy budowlane takiej elektrowni. Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy z przytoczeniem przepisów prawa. Uwzględniając przedstawiony we wniosku z dnia 1 września 2016r. (data wpływu do tut. Urzędu: 1 września 2016 r.), stan faktyczny i prawny, dotyczący skutków podatkowych w podatku od nieruchomości dotyczącym opodatkowania budowli, tutejszy organ podatkowy wyjaśnia, co następuje. Zasady opodatkowania podatkiem od nieruchomości wynikają z ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz. U z 2016r., poz. 716 z późn.zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane: grunty, budynki lub ich części, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych. 3

4 Ustawa w art. 1a ust. 1 pkt 2 definiuje budowlę jako - obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Zatem sama ustawa podatkowa odsyła do przepisów prawa budowlanego. Takie przepisy zawiera ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( Dz. U z 2016r., poz. 290 z późn. zm. ). W art. 3 pkt 3 ustawodawca wskazał, że jako budowlę należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Obecne brzmienie art. 3 pkt 3 zostało nadane przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych ( Dz. U z 2016r., poz. 961 ) i obowiązuje od 16 lipca 2016r. Zmiana w stosunku do definicji poprzednio obowiązującej sprowadza się do usunięcia z przykładowego katalogu części budowlanych urządzeń technicznych elektrowni wiatrowych. Należy wskazać, że dotychczasowe orzecznictwo sądów administracyjnych w zakresie opodatkowania elektrowni wiatrowych opierało się w dużej mierze na brzmieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, to jego zmiana w tym zakresie musi mieć istotne znaczenie ( tak: Rafał Dowgier. Nowe zasady opodatkowania elektrowni wiatrowych. Przegląd podatków lokalnych i finansów samorządowych. Wrzesień 2016r. ). Ustawą o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, ustawodawca dokonał zmiany art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, który definiuje budowlę. Wykreślono elektrownie wiatrowe z przykładowego katalogu urządzeń technicznych, których jedynie części budowlane stanowią budowle. Tą samą ustawą w załączniku do ustawy Prawo budowlane w kategorii XXIX wprowadzono nowa kategorię obiektu budowlanego jakim jest elektrownia wiatrowa. Należy również wskazać, że w ustawie o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, w art. 2 ustawodawca zdefiniował elektrownię wiatrową jako budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, składającą się co najmniej z fundamentu, wieży oraz elementów technicznych do których zaliczył wirnik z zespołem łopat, zespół przeniesienia napędu, generator prądotwórczy, układy sterowania i zespół gondoli wraz z mocowaniem i mechanizmem obrotu. Z zastrzeżeniem jednak, że o mocy większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478 i 2365 oraz z 2016 r. poz. 925). 4

5 Organ wskazuje również, że w uzasadnieniu do projektu ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych ( str. 4, druk sejmowy nr 315 ze strony ) wskazano: w projekcie ustawy zaproponowano wykreślenie przepisu wprowadzającego podział elektrowni wiatrowych na części: budowlaną i niebudowlaną. W proponowanym stanie prawnym cała elektrownia wiatrowa będzie obiektem budowlanym ( budowlą ), a tym samym zastosowanie do niej będą znajdować przepisy Prawa budowlanego dotyczące użytkowania obiektów budowlanych oraz dotyczących katastrof budowlanych. W art. 21 projektu ustawy zaproponowano wprowadzenie trzech zmian do ustawy Prawo budowlane. Pierwsza z nich polega na wykreśleniu przepisu wprowadzającego podział elektrowni wiatrowej na część budowlaną i niebudowlaną ( zmiana art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane). Druga ze zmian polega na wskazaniu wojewody jako organ administracji architektonicznobudowlanej właściwego do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę elektrowni wiatrowej (dodanie pkt 7 w art. 82 ust. 3 ustawy Prawo budowlane). Powyższe podyktowane jest koniecznością zapewnienia prawidłowego prowadzenia postępowania, z uwzględnieniem nowych przesłanek wydawania decyzji o pozwoleniu na budowę ( minimalna odległość ). W ocenie projektodawcy służby wojewody są lepiej przygotowane do realizacji tego zadania niż pracownicy starostw. Trzecia zmiana polega na jednoznacznym wskazaniu, że elektrownia wiatrowa zaliczana jest do kategorii XXIX obiektów budowlanych, a tym samym wymaga uzyskania pozwolenia na użytkowanie ( str. 10, druk sejmowy nr 315 ze strony ). Powyżej wskazane zmiany zawarte w uzasadnieniu do projektu ustawy ostatecznie znalazły się w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych i obowiązują od 16 lipca 2016r.. Podkreślić należy, że intencją ustawodawcy było wskazanie elektrowni wiatrowych jako obiektu budowlanego ( budowli ) bez rozróżnienia na części budowlane i niebudowlane. W piśmiennictwie wskazuje się: z powyższego wywieść, należy iż po zmianie ustalenie prawidłowych zasad opodatkowania elektrowni wiatrowych wymaga sięgnięcia do trzech ustaw: o podatkach i opłatach lokalnych, prawa budowlanego oraz o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. Sformułowaną na potrzeby ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, definicję elektrowni wiatrowej ( art. 2 ), należy uznać za mającą systemowy charakter. Chociaż znajduje się ona w słowniczku tej ustawy, w którym zaznaczono, iż ma ona zastosowanie na gruncie tejże ustawy to w mojej ocenie nie powinno budzić wątpliwości, iż elektrownia wiatrowa, wskazana jako kategoria obiektu budowlanego w załączniku do prawa budowlanego, to elektrownia rozumiana w sposób wskazany w art. 2 pkt 1 u.i.e.w. (Rafał Dowgier. Nowe zasady opodatkowania elektrowni wiatrowych. Przegląd podatków lokalnych i finansów samorządowych. Wrzesień 2016r. ). Zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Konstytucyjnego wyrażonym w wyroku z 13 września 2011r. sygn. akt P 33/09: za budowle w rozumieniu u.p.o.l. można uznać jedynie budowle wymienione expressis verbis w art. 3 pkt 3 u.p.b., w innych przepisach tej ustawy lub w załączniku do niej, będące wraz z instalacjami i urządzeniami obiektem budowlanym, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. b u.p.b., czyli pod warunkiem, że stanowią one całość techniczno-użytkową. 5

6 Konsekwentnie zmiana ustawy Prawo budowlane dokonana ustawą o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, polegająca m. in. na wprowadzeniu do załącznika ustawy Prawo budowlane do kategorii XXIX obiektu budowlanego elektrowni wiatrowej skutkuje jej zakwalifikowaniem do kategorii obiektu budowlanego. Zgodnie z art. 1a pkt 2 u.p.o.l. budowla to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury. Przyjmując zatem, że elektrownia wiatrowa jest obiektem budowlanym, a jednocześnie nie jest budynkiem ( def. budynku art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. ) ani nie jest obiektem małej architektury to należy ją zakwalifikować jako budowlę. Podzielając wyżej przedstawiony pogląd Rafała Dowgiera, iż elektrownia wiatrowa, wskazana jako kategoria obiektu budowlanego w załączniku do prawa budowlanego, to elektrownia rozumiana w sposób wskazany w art. 2 pkt 1 u.i.e.w..konsekwentnie zatem należy wskazać, że za budowlę w rozumieniu przepisów o podatkach i opłatach lokalnych należy uznać elektrownię wiatrową jako budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, składającą się co najmniej z fundamentu, wieży oraz elementów technicznych, o mocy większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478 i 2365 oraz z 2016 r. poz. 925). Zatem w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017r. opodatkowaniu będą podlegały nie tylko elementy budowlane elektrowni wiatrowej, tak jak jest w obecnie obowiązującym stanie prawnym lecz również urządzenia techniczne wchodzące w skład elektrowni wiatrowej. Odnosząc się do poglądu Wnioskodawcy a dotyczącego wykładni art. 17 u.i.e.w. należy się zgodzić, że przepis ten nie determinuje zasad, wedle których podatek ma być ustalany. Przepis ten pojawił się na etapie prac parlamentarnych. Kierując się zasadą racjonalnego ustawodawcy, należy odrzucić rozumowanie sprowadzające się do uznania, że przepis ten nie ma żadnego prawnego znaczenia. Należy wskazać, że mimo, iż nie znajduje się on w przepisach podatkowych, to ma znaczenie podatkowe dla ustalenia woli ustawodawcy. Gdyby przyjąć, jak uważa wnioskodawca, że od 1 stycznia 2017r. w zakresie opodatkowania elektrowni wiatrowych nie ma zmian, bo w dalszym ciągu opodatkowane są jedynie elementy budowlane, to przepis art. 17 musiał by brzmieć: od dnia wejścia w życie ustawy, podatek od nieruchomości dotyczący elektrowni wiatrowej ustala się i pobiera zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia w życie ustawy. Tymczasem ustawodawca wskazał, że jedynie do dnia 31 grudnia 2016 r. zgodnie z przepisami dotychczasowymi. W ten sposób, wyrażona w tym przepisie wola ustawodawcy i dokonanie przytoczonych w niniejszej interpretacji innych zmian, uzasadniają stanowisko Organu wyrażone w niniejszej interpretacji. Jak powyżej wskazano fakt pojawienia się w ustawie o inwestycjach w art. 2 pkt 1 definicji legalnej pojęcia elektrowni wiatrowej ma znaczenie systemowe. Również na tle przytoczonego wyroku Trybunału Konstytucyjnego ma istotne znaczenie pojawienie się w kategorii XXIX elektrowni wiatrowej w załączniku do Prawa budowlanego zawierającego wskazanie obiektów budowlanych. 6

7 Pouczenie Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim ( ul. Dąbrowskiego 13, Gorzów Wielkopolski ), po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa ( art ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się ( w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy ) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi ( art ww. ustawy ) na adres Wójta Gminy Niegosławice ( Niegosławice 55, Niegosławice ). Otrzymują : 1.Pełnomocnik Wnioskodawcy Dariusz Malinowski KPMG Tax M.Michna Sp.k. Ul.Inflancka 4A Warszawa 2. Polenergia Farma Wiatrowa Mycielin Sp. z o.o. Ul.Krucza 24/ Warszawa 3.a/a 7