PROGRAM POSTĘPOWANIA KONSERWATORSKIEGO REMONTU ELEWACJI BUDYNKU SĄDU REJONOWEGO W BYTOMIU

Transkrypt

1 PROGRAM POSTĘPOWANIA KONSERWATORSKIEGO REMONTU ELEWACJI BUDYNKU SĄDU REJONOWEGO W BYTOMIU OBIEKT : budynek Sądu Rejonowego w Bytomiu LOKALIZACJA : Bytom centrum ul. Piekarska 1 INWESTOR : Bytomską Spółką Restrukturyzacji Kopalń Sp.z.o.o Zakład KWK Powstańców Śląskich Bytom I z siedzibą w Bytomiu, przy ulicy Strzelców Bytomskich 127 OPRACOWANIE : Biuro projektowe ARKONA Bytom, ul. Wierzbowa 3 mgr inŝ. arch. Ariana Gano-Kotula uprawnienia budowlane nr 953/92 UW Katowice uprawnienia konserwatorskie nr 760/2/93 WKZ Katowice zaświadczenie Śląskiej Okręgowej Izby Architektów w Katowicach nr SL-0577 z dn asystent proj. Agnieszka Wiewiórowska asystent proj. mgr inŝ. Marta Zaborowska asystent proj. Magdalena Szyszkowska Bytom, czerwiec

2 ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA I. DANE OGÓLNE 1. Podstawa opracowania 2. Przedmiot opracowania Zakres opracowania 4. Dane ogólne II. III. IV. OPIS OBIEKTU OPIS TECHNICZNY STANU ZACHOWANIA PRGRAM POSTĘPOWANIA KONSERWATORSKIEGO V. KOLORYSTYKA ELEWACJI VI. VII. WNIOSKI I ZALECENIA KONSERWATORSKI INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA VIII. IX. SPIS DOKUMENTACJI FOTOGRAFICZNEJ SPIS DOKUMENTACJI RYSUNKOWEJ X. ZAŁĄCZNIKI XI. OŚWIADCZENIE PROJEKTANTA 2

3 I. DANE OGÓLNE 1. Podstawa opracowania - Umowa zawarta w dniu roku w Bytomiu pomiędzy Bytomską Spółką Restrukturyzacji Kopalń Sp.z.o.o Zakład KWK Powstańców Śląskich Bytom I z siedzibą w Bytomiu, przy ulicy Strzelców Bytomskich 127 jako zamawiającym, a firmą ARKONA Usługi Projektowo-Budowlane ul. Wierzbowa 3 w Bytomiu jako wykonawcą, o opracowanie programu postępowania konserwatorskiego remontu elewacji budynku Sądu Rejonowego Rejonowego w Bytomiu. - Postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach z dnia w sprawie powierzenia przez Wojewodę Śląskiego Gminie Bytom prowadzenia niektórych zadań z zakresu sprawowania ochrony zabytków zawartego przez Wojewodę Śląskiego z Gminą Bytom reprezentowaną przez Prezydenta Miasta Bytom; - Pismo Urzędu Miejskiego w Bytomiu Referatu Ochrony Zabytków z dnia z wytycznymi konserwatorskimi dla remontu budynku Sądu Rejonowego w Bytomiu z tytułu szkód górniczych; - Wyrok wydany przez Sąd Okręgowy w Katowicach w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, z dnia , z powództwa Skarbu Państwa - Prezesa Sądu Okręgowego w Katowicach przeciwko Bytomskiej Spółce Restrukturyzacji Kopalń Spółce z o.o. w Bytomiu i Zakładowi Górniczemu Centrum Spółce z o.o. w Bytomiu, o naprawienie szkody górniczej w budynku Sądu Rejonowego w Bytomiu; - Szczegółowa dokumentacja fotograficzna obiektu; - Inwentaryzacja elewacji sporządzona na potrzeby niniejszego projektu budowlanego - Materiały wyjściowe archiwalne będące w posiadaniu Sądu Rejonowego. 2. Przedmiot opracowania Przedmiotem niniejszego opracowania jest: Program postępowania konserwatorskiego remontu elewacji budynku Sądu Rejonowego w Bytomiu obejmujący w swoim zakresie remont z tyt. szkód górniczych, a w tym następujące zagadnienia: szczegółowy zakres prac, przyjete materiały i technologię wykonania, kolorystykę elewacji. 3

4 Przedmiotowe opracowanie obejmuje projekt remontu wszystkich elewacji zespołu budynków Sądu Rejonowego w Bytomiu, w zakresie określonym w wyroku wydanym przez Sąd Okręgowy w Katowicach w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, z dnia , z powództwa Skarbu Państwa - Prezesa Sądu Okręgowego w Katowicach przeciwko Bytomskiej Spółce Restrukturyzacji Kopalń Spółce z o.o. w Bytomiu i Zakładowi Górniczemu Centrum Spółce z o.o. w Bytomiu, o naprawienie szkody górniczej w budynku Sądu Rejonowego w Bytomiu oraz w zakresie obejmującym wytyczne konserwatorskie do realizacji w/w wyroku wydane w piśmie Urzędu Miejskiego w Bytomiu, Referatu Ochrony Zabytków z dnia Opracowanie obejmuje: elewację północną, elewację południową, elewację wschodnią, elewację zachodnią. Załącznikiem do części opisowej w/w programu postępowania konserwatorskiego są rysunki i dokumentacja fotograficzna elewacji. Uzupełnieniem projektu budowlanego będzie opracowanie kosztorysowe i specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót, sporządzone wg wymogów prawnych na potrzeby zamówienia publicznego. 3. Zakres opracowania Zakres prac konserwatorskich wynikających z ty. szkód górniczych w/w elewacji zespołu budynków sądowych Sądu Rejonowego w Bytomiu zawiera w szczególności: usunięcie uszkodzonych partii tynku i uzupełnienie ubytków; usunięcie zabrudzeń z kamienia naturalnego (piaskowiec); usunięcie zabrudzeń ze sztucznego kamienia; iniekcyjne klejenie spękań murów ceglanych Ŝywicami epoksydowymi; spoinowanie ścian ceglanych; hydrofobizacja ścian; miejscowe wzmocnienie uszkodzonego kamienia; naprawa elementów kamiennych z wypełnieniem ubytków kitem do kamienia; uzupełnienie spoinowania kamienia; hydrofobizacja kamienia; 4. Dane ogólne miejscowość, adres: Bytom, ul. Piekarska 1 województwo: śląskie (dawne katowickie) 4

5 powiat: bytomski obiekt: budynek Sądu Rejonowego w Bytomiu data budowy: ok. 1894r. styl: renesans północny zadanie: projekt remontu elewacji budynku Sądu Rejonowego w Bytomiu planowany termin realizacji: orientacyjnie 2006r. II. OPIS OBIEKTU 1. Historia obiektu Budynek Sądu Rejonowego w Bytomiu usytuowany jest w zespole budynków więzienno-administracyjnych i sądowniczych. Historia zabudowy tego zespołu rozpoczyna się w 1849 roku, kiedy to w Bytomiu utworzono sąd powiatowy, w miejsce funkcjonujących dawniej sądów miejskiego i patrymonialnego Donnersmarcków. W 1857 roku przeniesiono więzienie z Tarnowskich Gór do Bytomia. Zaraz teŝ (lata ) rozpoczęto budowę kompleksu sądowego i więziennego, w stylu neogotyckim, wg projektu architekta Pawła Jackischa. Po zakończeniu budowy i oddaniu obiektów więziennych i administracyjnych do uŝytku, w 1862 roku doszło do połączenia sądu powiatowego z przeniesionym tu z Gliwic sądem przysięgłych, wspólnym dla czterech powiatów: bytomskiego, gliwickiego, lublinieckiego i pszczyńskiego. Odtąd działał w Bytomiu sąd tzw. pierwszej instancji wraz z prokuraturą - sąd powiatowy (Amtgericht a następnie Kreisgericht). W 1894 roku, w sąsiedztwie dotychczasowego kompleksu sądowo-więziennego, po wyburzeniu części neogotyckich budynków sądowych, rozpoczęto budowę nowego gmachu sądu powiatowego wg projektu architekta J.Heisego w stylu północnego renesansu. Jest to zachowany do dziś w prawie nie zmienionym kształcie i o oryginalnym wyposaŝeniu, budynek 3-kondygnacyjny z uŝytkowym poddaszem, wzniesiony na planie litery T, z usytuowanym w centrum 3- kondygnacyjnym wewnętrznym dziedzińcem. Hall główny wzorowany został na dziedzińcach pałaców włoskich, z kruŝgankami obejmującymi cały parter i obydwa piętra. Poszczególne kondygnacje tychŝe kruŝganków łączą schody równieŝ w kształcie litery T, stosowane w reprezentacyjnych budowlach XVII i XVIII wieku. Całość dziedzińca przekryto przeszkloną konstrukcją świetlika dachowego. Pod nim umieszczono bogatą dekorację sztukatorską, z kartuszami na pilastrach. Tarcze kartuszy zawierają dawne herby powiatu i miasta, a takŝe symbol sprawiedliwości w tradycyjnym przedstawieniu wagi. W przyziemiu, w rozwidleniu schodów amfiladowych usytuowano masywny zegar, wybijający czas juŝ ponad sto lat. W 5

6 nowym, wspaniałym gmachu administracji sądowniczej ulokowano poza sądem powiatowym (Amtgericht) równieŝ wyŝszą instancję odwoławczą - sąd okręgowy (Landgericht). W 1916 roku nastąpił podział sądów obu instancji na sąd cywilny i karny. W dawnym zespole sądowo-więziennym prowadzono izby karne sądu powiatowego i odwoławczego, natomiast w nowo wzniesionym budynku przy ul. Parkowej 2 działał sąd cywilny (Civilgericht). Rozdział obydwu sądów zlikwidowano dopiero po drugiej wojnie światowej, a w budynku przy ulicy Parkowej ulokowano Urząd Miasta. 2. Opis obiektu Budynek wolnostojący, trzykondygnacyjny, z poddaszem, całkowicie podpiwniczony. Rzut poziomy budynku jest silnie rozczłonkowany. W Bryle moŝna wyróŝnić częśćgłówną, z wejściem od ulicy Piekarskiej oraz trzy skrzydła: najkrótsze od strony ulicy Sądowej, dłuŝsze od ul. Wrocławskiej i najdłuŝsze od strony zakłądu karnego. Pomimo duŝych gabarytów, silnie rozczłonkowanego rzutu i rozległej bryły budynek nie jest podzielony dylatacjami na segmenty i stanowi jedną całość. Konstrykcja budynku jest ścianowa, murowana o mieszanym układzie ścian nośnych. Usytuowanie holu oraz jego wyskokość powodują, iŝ brak jest ścian konstrukcyjnych przebiegających w jednej płaszczyźnie na całej wysokości oraz długości budynku. Fundamenty murowane z cegły, posadowione na róŝnych poziomach. Wszystkie ściany nośne murowne z cegły ceramicznej. Ściany piwnic mają grubość od 51cm do 94cm. Grubość ścian kondygnacji nadziemia wynosi od 42 do 81cm. Stropy piwnic wykonane jako sklepienia ceglane oparte na łukach, murach i słupach ceglanych, a takŝe jako odcinkowe na belkach stalowych. W nadziemnej części budynku występują stropy drewniane, ceglane na belkach stalowych oraz sklepienia kolebkowe i krzyŝowe. NadproŜa otworów okiennych i drzwiowych sklepione i płaskie. W holu reprezentacyjne schody kamienne z granitu. Pozostałe schody kamienne i drewniane na stalowych belkach policzkowych. Komunikację pomiędzy pierwszym a drugim piętrem zapewniają klatki schodowe usytuowane w kaŝdym skrzydle budynku. Hole o bogatym wystroju architektonicznym. Hol główny zdobiony jest herbowymi kartuszami i sztukaterią. Tynki wewnętrzne cementowo-wapienne. Posadzki z wykładziny PCV, płytek gresowych i lastriko, w piwnicy cementowe. Elewacje z tynku cementowo-wapiennego, z artykulacją w tynku szlachetnym barwionym w masie, oraz z detalem ze sztucznego i naturalnego kamienia (piaskowiec róŝowy). Instalacje: wodociągowo-kanalizacyjna, centralnego ogrzewania, elektryczna i teletech-niczne. Obiekt nie posiada Ŝadnych zabezpieczeń przed wpływami szkód górniczych, zaś jego odporność na działanie tych wpływów jest niewielka. Szacuje się, Ŝe jest to odporność kategorii

7 Kubatura budynku sądowego: 43050m³ powierzchnia: 2609,0 m² 3. Opis elewacji Elewacje tynkowane malowane, cokół rustykowy wykonany z róŝowego piaskowca, jedynie na cokole skrzydła zachodniego zastosowano barwiony w kolorze piaskowca sztuczny kamień. Cokół elewacji zachodniej pozbawiony jest płaski pozbawiony rustykowych ciosów kamiennych. Detal naroŝy, oraz portali elewacji frontowej wykonany z róŝowego piaskowca, detal opasek okiennych wykonany z barwionego w kolorze piaskowca sztucznego kamienia. Detal opasek drzwiowych na pozostałych elewacjach wykonany z barwionego sztucznego kamienia. Podziały poziome wprowadzone są przez cokół, gzyms kordonowy pomiędzy kondygnacją parteru oraz pierwszego piętra oraz gzyms koronujacy. Elewacja wschodnia (frontowa) - 17 osiowa ( ) niesymetryczna z trzema ryzalitami ( dwoma bocznymi 2 osiowymi oraz środkowym 5-cio osiowym). Ryzalit środkowy symetryczny. Wszystkie ryzality posiadają zbrojone naroŝniki do wysokości pierwszego piętra wykonane z róŝowego piaskowa, powyŝej pierwszego piętra wykonane z barwionego sztucznego kamienia. W osiach 1,2,3,4, 12,13,14,15,16,17 okienka piwniczne z łuku odcinkowego zabezpieczone kratą. Okna parteru w osiach 1,2,14,15,16,17 podzielone ślemieniem. Część nadślemienia podzielona na dwie kwatery zakończona łukiem odcinkowym, część podślemienia podzielona szczeblinkami na 4 pola. W osi 3,4, 12,13 brak okien na wysokości parteru. W osi 5, 11 wejścia boczne ujęte w oprawę architektoniczną, Drzwi jednoskrzydłowe z nadświetlem. W osi 7,8,9 zlokalizowano podcienia mieszczące drzwi dwuskrzydłowe, płycinowe z nadświetlem drzwi wejścia głównego do budynku. Po bokach wejścia umieszczono po dwa okna ( mniejsze na wysokości nadświetla jest dwuskrzydłowe, ze skrzydłami dzielonymi szprosami. Większe z częścią nadślemienia podzieloną na dwa pola zakończona łukiem odcinkowym, część podślemienia podzielona szczeblinkami na 4 pola.) W osi 6 oraz 10 umieszczone są po 2 okna w układzie jak w osi 7,9. W osiach 1,2,3,4,12,13,14,15,16,17 na wysokości pierwszego oraz drugiego piętra umieszczone są okna dwupoziomowe, dwudzielne nadślemieniem zakończonym prosto oraz czterodzielnym podślemieniem. W osi 5 oraz 11 na wysokości pierwszego piętra okna dwupoziomowe, trójdzielne, z podziałem, nadślemie zakończone łukiem odcinkowym. Podziały podślemienia szprosami na 6 pól. Na drugiej kondygnacji okna dwupoziomowe, dwudzielne z dwudzielnym nadślemieniem oraz czterodzielnym podślemieniem. Nadślemie zakończone prosto. W osiach 6,7,8,9,10 okna dwupoziomowe, dwudzielne z podziałami nadślemiania szprosami na 4 pola, nadślemie zakończone łukiem odcinkowym. Podziały podślemienia szprosami na 4 7

8 pola. PowyŜej umiesczono rząd 9 okien dwupoziomowych z nadślemieniem zakończonym łukiem odcinkowym oraz dzielonym szprosami na dwa pola w układzie poziomym oraz podślemieniam dzielonym na 4 za pomocą szprosów. W osi 6,10 powyŝej okien 3 poziomy umieszczono dodatkowo po jednym oknie identycznych z dziewięcioma w rzedzie znajdującym się poniŝej. Ryzalit środkowy oraz ryzalty boczne elewacji wschodniej zwieńczone są szczytami ozdobionymi elementami ślimacznic wyrobionymi w sztucznym kamieniu. W polach szczyów bocznych ryzalitów umieszczono prostokątne okna dzielone szprosami na cztery pola. W osi 8 zostanie zrekonstruowana nisza która pierwotnie istniała w tym miejscu a która w trakcie uŝytkowania obiektu odspoiła się od podłoŝa i odpadła. Elewacja północna - 15 osiowa ( ), niesymetryczna. W osiach 1,2,3,4,5,6 okienka piwniczne zakończone łukiem odcinkowym, zabezpieczone kratą.w osiach 1,2,3 na poziomie parteru umieszczone są okna dwupoziomowe, trójdzielne z nadślemieniam zakończonym łukiem odcinkowym oraz podziałami nadślemienia szprosami na sześć pól. Trójdzilene podślemie dzielone dodatkowo szprosami na sześć pól. W osi 4,6 na poziomie parteru umieszczone okna dwupoziomowe, dwudzielne z nadślemieniem zakończonym łukiem odcinkowym, podślemie podzielone dodatkowo szprosami na 4 pola. W osi 5 na poziomie parteru, pierwszego oraz drugiego piętra znajdują się okna trójdzielne, dwupoziomowe z nadślemieniem zakończonym łukiem odcinkowym oraz podślemieniem dzielonym dodatkowo szprosami na 6 pól. W osi 7 znajdują się drzwi dwuskrzydłowe z nadświetlem. PowyŜej na poziomie pieszego oraz drugiego piętra umieszczono okna biforyjne dwupoziomowe, dwudzielne z dodatkowymi podziałami podślemiania szprosami na 8 pól. W osi 1,2,3 na poziomie pierwszego oraz drugiego piętra znajdują się okna zdwojone, dwupoziomowe, dwudzielne z nadślemieniem zamkniętym prosto oraz podślemieniem podzielonym szprosami na 6 pól. W osi 4,6 na pierwszej oraz drugiej kondygnacji umieszczono okna dwupoziomowe, dwudzielne z nadślemieniem zamkniętym prosto oraz podślemieniem podzielonym szprosami na 6 pól. W osiach 8-15 na wysokości parteru pierwszej oraz drugiej kondygncji umieszczono okna dwupoziomowe, dwudzielne z nadślemieniem zamkniętym łukiem odcinkowym oraz podślemieniem podzielonym szprosami na 4 póla. W osi 5 w partii dachowej umieszczony jest szczyt ozdobiony ślimacznicami wyrobionymi w sztucznym kamieniu, w środku szczytu umieszczone jest okno dwupoziomowe z nadślemieniem zakończonym łukiem odcinkowym oraz dzielonym szprosami na dwa pola w układzie poziomym oraz podślemieniam dzielonym na 4 za pomocą szprosów. 8

9 Elewacja zachodnia 19 osiowa ( ) niesymetryczna, w osiach 1-6 w partii przyziemia okna do piwnicy zakończone łukiem odcinkowym, zabezpieczone kratą. W osiach znajdują się równieŝ okna piwniczne o większej wysokości dwupoziomowe, dwudzielne, nadślemie zakończone łukiem odcinkowym, podślemie podzielone dodatkowo szprosami na 4 pola. W osiach 1,2,3,4,5,6,7,15,16,17,18,19 na poziomie parteru znajdują się okna dwupoziomowe, dwudzielne z nadślemieniem zakończonym łukiem odcinkowym oraz podślemieniem podzielonym na 4 szprosami. Na wysokości pierwszego oraz drugiego piętra umieszczone są okna dwupoziomowe, dwudzielne z nadślemienim zakończonym prosto oraz podślemieniem podzielonym szprosami na 4. W osi 8,9 na wysokości parteru oraz w osi 9 na trzech poziomach (parter, pierwsze i drugie piętro) znajdują się mniejsze okna dwupoziomowe, dwudzielne z nadślemieniem zakończonym łukiem odcinkowym. W osi 10, 11,13 na wysokośi pierwszego oraz drugiego piętra zndjdują się wąskie okna dwupoziomowe, dwudzielne z nadślemieniem zakończonym łukiem odcinkowym oraz podślemienim podzielonym dodatkowo prosami na 4 pola. W osi 12 na trzech poziomach znajduje się zdwojony otwór okienny którego stolarka jest dwupoziomowa, dwudzielne, z nadślemieniem zakończonym łukiem odcinkowym oraz podślemieniem dzielonym szprosami na 4 pola. Elewacja południowa 15 osiowa ( ). W osiach 1,,4,5,6,9,10,11 znajdują się prostokątne okna piwniczne dwupoziomowe z podziałami szprosami na 6 zabezpieczone kratą. W osi 12, 13, 14, 15 znajdują się okna piwaniczne dwupoziomowe, dwudzielne z nadślemieniem zakończonym łukiem odcinkowym. Okna zabezpieczone kratą. W osiach 2, 7 znajdują się zadaszone wejścia do pomieszczeń piwnicznych. W osiach 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11 na poziomie parteru, pierwszego oraz drugiego piętra znajdują się okna dwupoziomowe, dwudzielne z nadślemienim zakończonym łukiem odcinkowym oraz podślemieniem dzielonym dodatkowo szprosami na 4 pola. W osiach ponad polami umieszczone są niewielkie otwory słuŝące do wentylacji części strychowej. W osi 12 na trzech pozimach umieszczono okna dwupoziomow, trójdzielne z nadślemieniem zakończonym łukiem odcinkowym, podślemie zielone szprosami na sześć pól. W partii dachowej niewielki szczyt z oknem dzielonym szprosami na sześć pól, zakończonym łukiem odcinkowym. Szczyt ujęty w ślimacznice wyrobione w sztucznym barwionym kamieniu. W osiach 13, 14, 15 na poziomie parteru okna dwupoziomowe, trójdzielne z częścią nadślemienia zakończoną łukiem odcinkowym oraz dodatkowo dzieloną na 6 pól szprosami. Część podślemienia dzielona szprosami na 6 pól. W osiach na wysokości pierwszego piętra oraz drugiego znajdują się zdwojone otwory okienne. Stolarka 9

10 dwupoziomowa, dwudzielna z nadślemieniam zakończonym prosto oraz podślemieniem dzielonym dodatkowo szprosami na 6 pól. III. OPIS TECHNICZNY STANU ZACHOWANIA Elewacje znajdują się w złym stanie zachowania. Widoczne są spękania konstrukcji (w szczególności na elewacjach skrzydła południowego). Występujące uszkodzenia powstały głównie wskutek prowadzonej w latach ubiegłych eksploatacji górniczej na wielu pokładach bezpośrednio pod budynkiem oraz w jego otoczeniu. Lata penetracji wody opadowej przez powstałe szczeliny, ubytki w spoinach i rozluźnienia bloków kamienia naturalnego i sztucznego spowodowały znaczne szkody wtórne, równieŝ w postaci odspojenia tynków od podłoŝa, tak Ŝe naprawę elewacji nie moŝna będzie jedynie ograniczyć do miejscowych napraw przemurowań i klejeń. Na elewacjach występują tynki głuche i spękane w znacznym stopniu. Zniszczeniu uległy równieŝ elementy dekoracji architektonicznej a w szczególności widać to na opaskach okiennych, które w skutek pęknięć murów odspoiły się od podłoŝa co w rezultacie moŝe doprowadzić do ich odpadnięcia. Na cokole wykonanym z piaskowca występują spękania, spękania z przesunięciem oraz zwietrzenie wierzchniej warstwy kamienia wskutek odziaływań atmosferycznych (podobnie jak miało to miejce w przypadku tynków). Na elewacji frontowej,w szczytowej partii znajdowała się kiedyś nisza która uległa uszkodzeniu i została zamurowana. W trakcie remontu przewiduje się jej odtworzenie. IV. PROGRAM POSTĘPOWANIA KONSERWATORSKIEGO Zakres robót remontowych związanych z odnowieniem następujące roboty remontowe: elewacji obejmuje Lico tynkowane: 1. po ustawieniu rusztowań, szczelne zabezpieczenie stolarki okiennej; 2. usunięcie zwietrzałych i odspojonych tynków z lica elewacji; 3. usunięcie starych powłok malarskich (farba emulsyjna) przy uŝyciu produktu Alkutex Abbeizer; zuŝ. ok. O,3l/m2 4. klejenie pęknięć muru i nadproŝy Ŝywicami epoksydowymi po uprzednim odbiciu tynków wzdłuŝ rys na szerokość ca 10cm po obu stronach rysy; ( w przypadku rys których grubość przekracza 3mm naleŝy zainiekować iniektem polimerowocementowym, z ewentualną powtórną iniekcją kompozycją epoksydową.) 10

11 5. uzupełnienie tynków zewnętrznych zwykłych kat.iii tynki wapienno cementowe 6. szpachlowanie całości z wtopieniem siatki szpachlą Funcosil Verbundmortel, zuŝ. 3,6kg/m2 7. suchą powierzchnię tynków zagruntować w całości produktem Funcosil Hydro- Tiefengrund, zuŝ. 0,2l/m2 8. na zagruntowany tynk załoŝyć I warstwę malarską środkiem Funcosil Silicon Streichpputz, zuŝ. 0,3 kg/m2 9. malowanie ostateczne farbą silikonową Funcosil LA Siliconfarbe zuŝ. 0,25 l/m2 w kolorystyce jak podaje się niŝej; 10.wyprowadzić tynki ciągnione, uzupełnić gzymsy okapowe produktem Relo Multispachtel oraz malować dwukrotnie farbami jw. W kolorach podanych w projekcie kolorystyki zuŝ. 1,0 kg/m2/mm gr. Renowacja kamiennego wystroju architektonicznego (sztuczny kamień) 1. Oczyszczenie powierzchni mechanicznie ze starych powłok malarskich Do czyszczenia naleŝy uŝyć niskociśnieniowego urządzenia do piaskowania, np. Shmidt, Cp,Rotec. Ścierniwo Garni i dysza rotacyjna-z wodą lub miejscowo bez wody na sucho. Produkt: Garni, zuŝ. ok. 2,0 kg/m 2 W miejscach nadmiernie zabrudzonych, dodatkowe czyszczenie chemiczne, w technologii jak dla cegły ceramicznej lub środkiem: Produkt: Alkutex Fassadenreiniger Paste, zuŝ. ok. 0,3kg/m 2 2. Usunięcie starych napraw i spoin. 3. Usunięcie odspojonych partii kamienia 4. Sklejenie spękań Produkt: Aida Iniektionsleim, zuŝ. 1,5kg/l pustej przestrzeni. Dwukomponentową suspensję iniekcyjną aplikować zastrzykami po uprzednim zamknięciu rys klejem termoplastycznym. 5. OdkaŜenie miejsc korozji biologicznej Produkt: Alkutex BFA Entferner, zuŝ. ok. 0,25 l/m 2 Oczyszczone podłoŝe nasączyć preparatem, po 6 godzinach zmyć intensywnie wodą. 6. Uzupełnić ubytki zaprawą renowacyjną w odpowiednim kolorze. Produkt: Funcosil Restauriermörtel, zuŝ. 1,8kg/m 2 /1mm gr. Zaprawa renowacyjna, której kolorystykę naleŝy dobrać mieszając barwniki Terra di Siena 07-2 z Englischrot 06-2 lub po oczyszczeniu fragmentu i przesłaniu jej do analizy laboratoryjnej. 7. Spoinowanie Produkt: Funcosil ECC Fugenmortel, zuŝ. 4,0 kg/m

12 Mineralna spoina, której kolorystykę takŝe naleŝy dobrać po oczyszczeniu odpowiedniego fragmentu. 8. Malowanie farbami laserującymi w celu scalenia kolorystycznego Produkt: Funcosil LA Siloconfarbe w kolorze Englischrot 06-2 mieszanym z Terra di Siena 07-2, zuŝ. 0,5 l/m 2 W niniejszym programie postępowania konserwatorskiego, przyjęto technologie i materiały do konserwacji firmy Remmers. Renowacja kamiennego wystroju architektonicznego (kamień naturalny róŝowy piaskowiec) 1. Oczyszczenie powierzchni mechanicznie ze starych powłok malarskich Do czyszczenia naleŝy uŝyć niskociśnieniowego urządzenia do piaskowania, np. Shmidt, Cp,Rotec. Ścierniwo Garni i dysza rotacyjna-z wodą lub miejscowo bez wody na sucho. Produkt: Garni, zuŝ. ok. 2,0 kg/m 2 W miejscach nadmiernie zabrudzonych, dodatkowe czyszczenie chemiczne, w technologii jak dla cegły ceramicznej lub środkiem: Produkt: Alkutex Fassadenreiniger Paste, zuŝ. ok. 0,3kg/m 2 2. Usunięcie starych napraw i spoin. 3. Usunięcie odspojonych partii kamienia 4. Sklejenie spękań Produkt: Aida Iniektionsleim, zuŝ. 1,5kg/l pustej przestrzeni. Dwukomponentową suspensję iniekcyjną aplikować zastrzykami po uprzednim zamknięciu rys klejem termoplastycznym. 5. OdkaŜenie miejsc korozji biologicznej Produkt: Alkutex BFA Entferner, zuŝ. ok. 0,25 l/m 2 Oczyszczone podłoŝe nasączyć preparatem, po 6 godzinach zmyć intensywnie wodą. 6. Uzupełnić ubytki zaprawą renowacyjną w odpowiednim kolorze. Produkt: Funcosil Restauriermörtel, zuŝ. 1,8kg/m 2 /1mm gr. Zaprawa renowacyjna, której kolorystykę naleŝy dobrać mieszając barwniki Terra di Siena 07-2 z Englischrot 06-2 lub po oczyszczeniu fragmentu i przesłaniu jej do analizy laboratoryjnej. 7. Spoinowanie Produkt: Funcosil ECC Fugenmortel, zuŝ. 4,0 kg/m 2 Mineralna spoina, której kolorystykę takŝe naleŝy dobrać po oczyszczeniu odpowiedniego fragmentu. 8. Impregnacja hydrofobizująca Produkt: Funcosil SL, zuŝ. 0,5 l/m

13 W niniejszym programie postępowania konserwatorskiego, przyjęto technologie i materiały do konserwacji firmy Remmers. ROBOTY DODATKOWE - W trakcie remontu naleŝy wymienić, ze względu na zły stan techniczny, zadaszenia wejść tylnych do budynku oraz do piwnicy znajdujących się od strony parkingów. Zadaszenia przewiduje się jako gotowe zadaszenia których bogaty wybór dostępny jest w sprzedaŝy. (Przykładowe zadaszenie znajduje się w załącznikach) - doprowadzić do udroŝnienia okien piwniczych, których na dzień dzisiejszy znaczna część jest zamurowan a stolarka okienna znajduje się w złum stanie technicznym. Główna siedziba firmy : Remmers Polska Sp. z o.o. ul. Sowia Tarnowo Podgórne tel. (061) fax. (061) Przedstawiciel: Piotr Szczepan ul. Niedobczycka Rybnik Biuro i magazyn tel. (032) tel./fax. (032) tel. kom Ze względu na specyfikę konserwacji obiektów zabytkowych (patrz zalecenia konserwatorskie), konieczne jest zastosowanie technologii i materiałów specjalistycznych o właściwościach odpowiednich do materiałów, z których wzniesiono budynek. Projektant proponuje firmę Remmers, co umoŝliwi zastosowanie kompletnej technologii konserwacji. Kamienie (piaskowiec) oraz tynków, w przypadku stosowania innych producentów, naleŝy zastosować materiały alternatywne, o właściwościach i parametrach wskazanych w niniejszym programie postępowania konserwatorskiego lub lepszych. NaleŜy stosować materiały posiadające stosowne atesty i świadczenia, materiały dopuszczane do stosowania w obrocie publicznym na terenie Polski. V. KOLORYSTYKA ELEWACJI 13

14 Dla przedmiotowego budynku przewiduje się następujący projekt kolorystyki elewacji, z wykorzystaniem naturalnego koloru materiału ceramicznego ceglanego lica elewacji oraz z zastosowaniem materiałów uzupełniających do cegły i kamienia firmy Remmers. 1. Kolorytyka cokołu - odczyszczony kolor róŝowego piaskowca 2. kolorystyka elementów wykonanych z barwionego sztucznego kamienia odczyszczone elementy w kolorze zbliŝonym do koloru róŝowego piaskowca 3. kolorystyka ściany na wysokości parteru : kolor ENGLISCHROT 06-5 z palety firmy Remmers 4. kolorystyka ścian na wysokości pierwszego oraz drugiego piętra: kolor ENGLISCHROT 06-5 z palety firmy Remmers VI. WNIOSKI I ZALECENIA KONSERWATORSKIE Wszystkie prace remontowe prowadzić ze szczególną starannością, biorąc pod uwagę konieczność zachowania wymogów konserwatorskich zawartych w piśmie Urzędu Miasta w Bytomiu; Referat Ochrony Zabytków AZ /05 z dnia r. Prace wykonać zgodnie z zakresem i technologią uzgodnioną w zezwoleniu Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach oraz zgodnie z treścią pozwolenia na budowę. VII. INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA 1. ZAKRES ROBÓT Zakres robót obejmuje remont elewacji zespołu budynków sądowych Sądu Rejonowego w Bytomiu Zagospodarowanie placu budowy Zagospodarowanie terenu budowy wykonuje się przed rozpoczęciem robót budowlanych, co najmniej w zakresie: a) ogrodzenia terenu i wyznaczenia stref niebezpiecznych, b) wykonania dróg, wyjść i przejść dla pieszych, c) doprowadzenia energii elektrycznej oraz wody, 14

15 d) odprowadzenia ścieków i ewentualnej ich utylizacji, e) urządzenia pomieszczeń higieniczno-sanitarnych i socjalnych, f) zapewnienia oświetlenia naturalnego i sztucznego, g) zapewnienia właściwej wentylacji, h) zapewnienia łączności telefonicznej, i) urządzenia składowisk materiałów i wyrobów Teren budowy lub robót powinien być w miarę potrzeby ogrodzony lub skutecznie zabezpieczony przed osobami postronnymi. Wysokość ogrodzenia powinna wynosić co najmniej 1,5 m. W ogrodzeniu placu budowy lub robót powinny być wykonane oddzielne bramy dla ruchu pieszego oraz pojazdów mechanicznych i maszyn budowlanych. Szerokość ciągu pieszego jednokierunkowego powinna wynosić co najmniej 0,75 m, a dwukierunkowego 1,20 m. Dla pojazdów uŝywanych w trakcie wykonywania robót budowlanych naleŝy wyznaczyć miejsca postojowe na terenie budowy. Szerokość dróg komunikacyjnych na placu budowy lub robót powinna być dostosowana do uŝywanych środków transportowych. Drogi i ciągi piesze na placu budowy powinny być utrzymane we właściwym stanie technicznym. Nie wolno na nich składować materiałów, sprzętu lub innych przedmiotów. Drogi komunikacyjne dla wózków i taczek oraz pochylnie, po których dokonuje się ręcznego przenoszenia cięŝarów nie powinny mieć spadków większych niŝ 10%. Przejścia i strefy niebezpieczne powinny być oświetlone i oznakowane znakami ostrzegawczymi lub znakami zakazu. Przejścia o pochyleniu większym niŝ 15 % naleŝy zaopatrzyć w listwy umocowane poprzecznie, w odstępach nie mniejszych niŝ 0,40 m lub schody o szerokości nie mniejszej niŝ 0,75 m, zabezpieczone co najmniej z jednej strony balustradą. Balustrada składa się z deski krawęŝnikowej o wysokości 0,15 m i poręczy ochronnej umieszczonej na wysokości 1,10 m. Wolną przestrzeń pomiędzy deską krawęŝnikową a poręczą naleŝy wypełnić w sposób zabezpieczający pracowników przed upadkiem. Strefa niebezpieczna w której istnieje zagroŝenie spadania z wysokości przedmiotów, powinna być ogrodzona balustradami i oznakowana w sposób uniemoŝliwiający dostęp osobom postronnym. Strefa ta nie moŝe wynosić mniej niŝ 1/10 wysokości, z której mogą spadać przedmioty, lecz nie mniej niŝ 6,0 m. Przejścia, przejazdy i stanowiska pracy w strefie niebezpiecznej powinny być zabezpieczone daszkami ochronnymi. Daszki ochronne powinny znajdować się na wysokości nie mniejszej niŝ 2,4 m nad terenem w najniŝszym miejscu i być nachylone pod kątem 45 w kierunku źródła zagroŝenia. Pokrycie daszków powinno być szczelne i odporne na przebicie przez spadające przedmioty. Instalacje rozdziału energii elektrycznej na terenie budowy powinny być zaprojektowane i wykonane oraz utrzymywane i uŝytkowane w taki sposób, aby nie stanowiły zagroŝenia poŝarowego lub wybuchowego, lecz chroniły pracowników przed poraŝeniem prądem elektrycznym. Roboty związane z podłączeniem, sprawdzaniem, konserwacją i 15

16 naprawą instalacji i urządzeń elektrycznych mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia. Nie jest dopuszczalne sytuowanie stanowisk pracy, składowisk wyrobów i materiałów lub maszyn i urządzeń budowlanych bezpośrednio pod napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi lub w odległości liczonej w poziomie od skrajnych przewodów, mniejszej niŝ: a) 3,0 m - dla linii o napięciu znamionowym nie p rŝę kra czający m 1 KV, b) 5,0 m - dla linii i napięciu znamionowym powyŝej 1 KV, lecz nieprzekraczającym 15 KV, c) 10,0 m - dla linii o napięciu znamionowym powyŝej 15 KV, lecz nieprzekraczającym 30 KV, d) 15,0 m - dla linii o napięciu znamionowym powyŝej 30 KV, lecz nieprzekraczającym 110 KV, e) 30,0 m - dla linii o napięciu znamionowym powyŝej 110 KV. śurawie samojezdne, koparki i inne urządzenia ruchome, które mogą zbliŝyć się na niebezpieczną odległość do w/w napowietrznych lub kablowych linii elektroenergetycznych, powinny być wyposaŝone w sygnalizatory napięcia. Rozdzielnice budowlane prądu elektrycznego znajdujące się na terenie budowy naleŝy zabezpieczyć przed dostępem osób nieupowaŝnionych. Rozdzielnice powinny być usytuowane w odległości nie większej niŝ 50,0 m od odbiorników energii. Przewody elektryczne zasilające urządzenia mechaniczne powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami mechanicznymi, a ich połączenia z urządzeniami mechanicznymi wykonane w sposób zapewniający bezpieczeństwo pracy osób obsługujących takie urządzenia. Okresowe kontrole stanu stacjonarnych urządzeń elektrycznych pod względem bezpieczeństwa powinny być przeprowadzane co najmniej jeden raz w miesiącu, natomiast kontrola stanu i oporności izolacji tych urządzeń, co najmniej dwa razy w roku. NaleŜy zapewnić dostateczną ilość wody zdatnej do picia pracownikom zatrudnionym na budowie oraz do celów higieniczno - sanitarnych, gospodarczych i przeciwpoŝarowych. Na terenie budowy powinny być wyznaczone, utwardzone i odwodnione miejsca do składania materiałów i wyrobów. Składowiska materiałów, wyrobów i urządzeń technicznych naleŝy wykonać w sposób wykluczający moŝliwość wywrócenia, zsunięcia, rozsunięcia się lub spadnięcia składowanych wyrobów i urządzeń. Materiały drobnicowe powinny być ułoŝone w stosy o wysokości nie większej niŝ 2,0 m, a stosy materiałów workowanych ułoŝone w warstwach krzyŝowo do wysokości nieprzekraczającej 10 - warstw. Odległość stosów przy składowaniu materiałów nie powinna być mniejsza niŝ: a) 0,75 m - od ogrodzenia lub zabudowań, b) 5,00 m - od stałego stanowiska pracy. 16

17 Teren budowy powinien być wyposaŝony w sprzęt niezbędny do gaszenia poŝarów, który powinien być regularnie sprawdzany, konserwowany i uzupełniany, zgodnie z wymaganiami producentów i przepisów przeciwpoŝarowych. Ilość i rozmieszczenie gaśnic przenośnych powinno być zgodne z wymaganiami przepisów przeciwpoŝarowych Roboty wykończeniowe ZagroŜenia występujące przy wykonywaniu robót wykończeniowych: upadek pracownika z wysokości (brak balustrad ochronnych przy podestach roboczych, rusztowania; brak stosowania sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości przy wykonywaniu robót związanych z montaŝem lub demontaŝem rusztowania), - uderzenie spadającym przedmiotem osoby postronnej korzystającej z ciągu pieszego usytuowanego przy budowanym lub remontowanym obiekcie budowlanym (brak wygrodzenia strefy niebezpiecznej). Roboty wykończeniowe zewnętrzne (elewacja budynku) mogą być wykonywane przy uŝyciu ruchomych podestów roboczych oraz rusztowań np. DOMENA MontaŜ rusztowań, ich eksploatacja i demontaŝ powinny być wykonane zgodnie z instrukcją producenta lub projektem indywidualnym. Osoby zatrudnione, przy montaŝu i demontaŝu rusztowań oraz monterzy podestów roboczych powinien posiadać wymagane uprawnienia. Osoby dokonujące montaŝu i demontaŝu rusztowań obowiązane są do stosowania urządzeń zabezpieczających przed upadkiem z wysokości. Przed montaŝem i demontaŝem rusztowań naleŝy wyznaczyć i wygrodzić strefę niebezpieczną. Rusztowania i ruchome podesty robocze powinny być wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem. Odbiór rusztowania dokonuje się wpisem do dziennika budowy lub w protokóle odbioru technicznego. W przypadku rusztowań systemowych dopuszczalne jest umieszczenie poręczy ochronnej na wysokości 1,00 m. Rusztowania z elementów metalowych powinny być uziemione i posiadać instalację piorunochronną. Rusztowania usytuowane bezpośrednio przy drogach, ulicach oraz w miejscach przejazdów i przejść dla pieszych, powinny posiadać daszki ochronne i osłonę z siatek ochronnych. Stosowanie siatek ochronnych nie zwalnia z obowiązku stosowania balustrad. Roboty wykończeniowe wewnętrzne mogą być wykonywane z rusztowań składanych typu Warszawa" (roboty tynkarskie, montaŝowe, instalacyjne) oraz drabin rozstawnych (roboty malarskie). MontaŜ rusztowań, ich eksploatacja i demontaŝ powinny być wykonane zgodnie z instrukcją producenta. MontaŜ i demontaŝ tego typu rusztowań moŝe być przeprowadzony tylko i wyłącznie przez osoby odpowiednio przeszkolone w zakresie jego konstrukcji, montaŝu i demontaŝu. Rusztowania tego typu powinny być 17

18 wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem. Dopuszcza się wykonywanie robót malarskich przy uŝyciu drabin rozstawnych tylko do wysokości nieprzekraczalnej 4,0 m od poziomu podłogi. Drabiny naleŝy zabezpieczyć przed poślizgiem i rozsunięciem się oraz zapewnić ich stabilność. W pomieszczeniach, w których będą prowadzone roboty malarskie roztworami wodnymi, naleŝy wyłączyć instalację elektryczną i stosować zasilanie, które nie będzie mogło spowodować zagroŝenia prądem elektrycznym. Przy ręcznej lub mechanicznej obróbce elementów kamiennych, pracownicy powinni uŝywać środków ochrony indywidualnej, takich jak: - gogle lub przyłbice ochronne, - hełmy ochronne, - rękawice wzmocnione skórą, obuwie z wkładkami stalowymi chroniącymi palce stóp. Stanowiska pracy powinny umoŝliwić swobodę ruchu, niezbędną do wykonywania pracy. VIII. SPIS DOKUMENTACJI FOTOGRAFICZNEJ Fot.1. Widok ogólny elewacji wschodniej Fot.2. Widok górnej partii środkowego ryzalitu elewacji wschodniej. Fot.3. Spękania ściany - południowa strona elewacji wschodniej. Fot.4. Widok bocznego wejścia elewacji wschodniej Fot.5. Spękania ściany oraz odspojone elementy kamienne Fot.6. Pęknięcie z przesunięciem kamienia - elewacja wschodnia, wejście boczne. Fot.7. Spękanie ściany, w naroŝniku południowej części elewacji wschodniej z ryzalitem środkowym. Fot.8. Pęknięcia opaski kamiennej otworu drzwiowego Fot.9. Pęknięcia opaski kamiennej otworu drzwiowego Fot.10. Pęknięcie ściany oraz odspojenie elementów kamiennych - Ryzalit środkowy elewacji wschodniej. Fot.11. Pęknięcie ściany oraz odspojenie elementów kamiennych - Ryzalit środkowy elewacji wschodniej. Fot.12. Peknięcie ściany oraz odspojenie elementów kamiennych opaski okiennej - ryzalit środkowy elewacji wschodniej. Fot.13. Spękania kamiennej opaski okiennej. Fot.14,15. Spękania ścian oraz sklepienia w podcieniach wejścia głównego. Fot.16. Widok spękanego fragmentu elewacji wschidniej. Fot.17. Spękane elementy kamienne portalu wejścia bocznego. 18

19 Fot.18. Spękana ściana oraz odspojone elementy ze sztucznego kamienia opaski okiennej. Fot.19. Spękany cokół z róŝowego piaskowca - elewacja wschodnia. Fot.20. Widok przyziemia - naroŝnik elewacji wschodniej oraz północnej ryzalitu ] środkowego elewacji. Fot.21. Widok spękanegogzymsu koronującego oraz spąkań ścian - naroŝnik elewacji wschodniej oraz północnej ryzalitu środkowego elewacji. Fot.22. Spękanie ścian oraz opaski okiennej wykonanej ze sztucznego kamienianaroŝnik elewacji wschodniej oraz północnej ryzalitu środkowego elewacji. Fot.23. Widok spękań ściany oraz kamiennego cokołu. Fot.24. Widok elewacji północnej. Fot.25. Widok zamurowanego otworu okiennego elewacji północnej. Fot.26. Widok ogólny elewacji zachodniej skrzydła północnego. Fot.27. Widok naroŝa skrzydła północnego oraz zachodniego. Fot.28. Spękania ściany, gzymsu międzykondygnacyjnego - elewacja zachodnia skrzydła północnego Fot.29. Spękania ściany oraz cokołu - elewacja zachodnia skrzydła północnego. Fot.30. Spękania ściany oraz cokołu - elewacja zachodnia skrzydła północnego. Fot.31. Widok spękań ściany oraz kamiennego cokołu. Fot.32. Widok fragmentu elewacji północnej skrzydła zachodniego. Fot.32. Widok fragmentu elewacji północnej skrzydła zachodniego. Fot.33. Spękania w dolnej części elewacji północnej skrzydła zachodniego. Fot.34. Spękania w dolnej części elewacji północnej skrzydła zachodniego. Fot.35. Widok elewacji zachodniej skrzydła południowego. Fot.36. Fragment elewacji zachodniej skrzydła południowego, widoczne pęknięcia ściany oraz gzymsu koronującego. Fot.37. Fragment elewacji zachodniej skrzydła południowego. Widok spękań konstrukcyjnych ściany. Fot.38. Widok spękań ściany zachodniej skrzydła południowego. Fot.39. Widok spękań ściany zachodniej skrzydła południowego. Fot.40. Widok spękania ściany - elewacja zachodnia skrzydła południowego. Fot.41. Widok spękania ściany - elewacja zachodnia skrzydła południowego. Fot.42. Widok spękań cokołu oraz ściany - elewacja zachodnia skrzydła południowego. Fot.43. Widok spękań cokołu oraz ściany - elewacja zachodnia skrzydła południowego. Fot.44. Widok spękań cokołu oraz ściany - elewacja zachodnia skrzydła południowego. Fot.45. Widok spękań cokołu oraz ściany - elewacja zachodnia skrzydła 19

20 południowego. Fot.46. Widok ogólny elewacji południowej. VIII. SPIS DOKUMENTACJI RYSUNKOWEJ 1. Sytuacja, skala 1: elewacja wschodnia, skala 1: elewacja zachodnia, skala 1: elewacja południowa, skala 1: elewacja północna, skala 1:100 Kolorystyka 1. kolorystyka - elewacja wschodnia, rysunek bezskalowy 2. kolorystyka - elewacja zachodnia, rysunek bezskalowy 3. kolorystyka - elewacja południowa, rysunek bezskalowy 4. kolorystyka - elewacja północna, rysunek bezskalowy IX. ZAŁĄCZNIKI 1. Uprawnienia budowlane 2. Uprawnienia konserwatorskie 3. Zaświadczenie przynaleŝności do Izby Architektów 4. Karty techniczne materiałów 5. Postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach z dnia w sprawie powierzenia przez Wojewodę Śląskiego Gminie Bytom prowadzenia niektórych zadań z zakresu sprawowania ochrony zabytków zawartego przez Wojewodę Śląskiego z Gminą Bytom reprezentowaną przez Prezydenta Miasta Bytom; 6. Pismo Urzędu Miejskiego w Bytomiu Referatu Ochrony Zabytków z dnia z wytycznymi konserwatorskimi dla remontu budynku Sądu Rejonowego w Bytomiu z tytułu szkód górniczych; 7. Wyrok wydany przez Sąd Okręgowy w Katowicach w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, z dnia , z powództwa Skarbu Państwa - Prezesa Sądu Okręgowego w Katowicach przeciwko Bytomskiej Spółce Restrukturyzacji Kopalń Spółce z o.o. w Bytomiu i Zakładowi Górniczemu Centrum Spółce z o.o. w Bytomiu, o naprawienie szkody górniczej w budynku Sądu Rejonowego w Bytomiu; X. OŚWIADCZENIE PROJEKTANTA 20

21 Na podstawie art. 20 ustęp 4 Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o zmianie ustawy Prawo budowlane oświadczam, Ŝe Programem postępowania konserwatorskiego remontu elewacji budynku Sądu Rejonowego w Bytomiu sporządzony został zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Bytom, czerwiec