KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY. Sprawozdanie z postępów osiągniętych w realizacji tzw. hotspotów we Włoszech

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Strasburg, dnia r. COM(2015) 679 final KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY Sprawozdanie z postępów osiągniętych w realizacji tzw. hotspotów we Włoszech PL PL

2 ZARYS OGÓLNY W dniu 29 września 2015 r. Komisja przyjęła komunikat, w którym zarysowano środki operacyjne, budżetowe i prawne, jakie należy natychmiast podjąć w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji, oraz w którym wezwano do pełnego wdrożenia programu relokacji i powołania zespołów wsparcia zarządzania migracjami na obszarach objętych zasięgiem działania hotspotów. Na wniosek Komisji Włochy wkrótce potem przedstawiły swój plan działania w zakresie relokacji oraz powołania zespołów wsparcia na obszarach objętych zasięgiem działania hotspotów. Jednak wdrażanie prawa unijnego związanego z tworzeniem wspólnego europejskiego systemu azylowego w państwach członkowskich przebiega zbyt wolno. W konsekwencji w dniu 14 października Komisja przedstawiła komunikat w sprawie stanu realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji. W szczególności Komisja wezwała Włochy do terminowego uruchomienia wszystkich ośrodków typu hotspot, do zapewnienia pełnego wykorzystania istniejących obiektów przeznaczonych do zatrzymywania i rozważenia reform obowiązujących norm dotyczących zatrzymania, a także do szybkiego przeniesienia migrantów z obszarów objętych zasięgiem działania hotspotów do ośrodków przyjęcia drugiej linii lub do ośrodków zatrzymania. Od tego czasu przepływy migracyjne szlakiem wiodącym przez Włochy stale się zmniejszają. Zgodnie z informacjami przedstawionymi przez Frontex do Włoch w listopadzie przybyło migrantów w porównaniu z osobami w październiku. Jest to uwarunkowane porami roku. Napływ migrantów kwalifikujących się ze względu na narodowość do objęcia programem relokacji jest na razie ograniczony. W ramach wspólnej operacji Tryton nadal wspierane są działania poszukiwawcze i ratunkowe. Pomimo nieustannego zachęcania ze strony Komisji, obecnie w pełni operacyjny jest jedynie jeden z sześciu wyznaczonych obszarów objętych zasięgiem działania hotspotów; mieści się on na Lampedusie. Komisja spodziewa się, że pozostałe dwa obiekty, a mianowicie w Pozzallo oraz Porto Empedocle/Villa Sikania, zostaną otwarte w najbliższym czasie z chwilą wyrażenia zgody przez rząd włoski. Na posiedzeniu Rady ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych w dniu 4 grudnia włoski minister spraw wewnętrznych ogłosił otwarcie drugiego ośrodka typu hotspot. Odpowiednie europejskie agencje są w stanie gotowości przygotowane do oddelegowania w razie potrzeby dodatkowego personelu. Uruchomienie hotspotów w Tarencie, Trapani i Auguście wymaga przeprowadzenia poważniejszych prac, nie zostaną one zatem otwarte wcześniej niż na początku 2016 r. W lokalizacjach tych należy wybudować miejsca pozwalające na zakwaterowanie; obecnie rejestracja jest bowiem przeprowadzana w namiotach i nie ma miejsca na zakwaterowanie przybywających osób. Stosunkowo niska liczba przybywających migrantów stanowi okazję do pełnego uruchomienia hotspotów oraz usunięcia wszelkich zidentyfikowanych dotychczas niedociągnięć. Należy zintensyfikować budowę infrastruktury, dostawę sprzętu, zatrudnianie personelu i organizację hotspotów. Należy zapewnić, aby działalność tych ośrodków była możliwie skuteczna w zakresie kontroli wstępnej, sprawdzania dokumentów, pobierania odcisków palców i rejestracji. Wdrożenie podejścia opartego na tworzeniu hotspotów zagwarantuje odpowiednie informowanie migrantów i obejmowanie ich albo procedurą azylową (w tym relokacją) albo procedurą powrotu. Priorytetowym zadaniem jest 2

3 udoskonalenie zabezpieczeń. Niezbędne jest oficjalne otwarcie dalszych hotspotów; dzięki temu wszyscy imigranci, którzy zeszli na ląd we Włoszech, zostaną objęci procedurą przyjętą w hotspotach. Skuteczność hotspotów w okresach wysokiej presji migracyjnej będzie również zależała od gotowości państw członkowskich do oddelegowania do Włoch większej liczby ekspertów. Równocześnie niezbędne są dalsze wysiłki rządu włoskiego odnośnie do ram prawnych umożliwiających wszystkim zainteresowanym podmiotom obecnym na miejscu podejmowanie działań w ramach hotspotów. We Włoszech przebywa obecnie zespół składający się z trzech urzędników Komisji, który wspiera proces koordynacji. Od skuteczności hotspotów zależy powodzenie programu relokacji. Jednocześnie wszystkie uczestniczące państwa członkowskie są zobowiązane do aktywnego uczestnictwa. W tym samym czasie osoby ubiegające się o azyl, które kwalifikują się do objęcia programem, muszą być odpowiednio informowane o swoich prawach i obowiązkach, aby mogły uczestniczyć w programie. Dotychczas tylko 19 państw członkowskich wyznaczyło oficerów łącznikowych na potrzeby ułatwienia realizacji programu relokacji i tylko 12 państw członkowskich przygotowało miejsca dla kandydatów do relokacji ogółem miejsc. Należy zintensyfikować tempo relokacji, zważywszy na to, że z Włoch wyjechało dotąd jedynie 154 osób ubiegających się o azyl. I. OBSZARY OBJĘTE ZASIĘGIEM DZIAŁANIA HOTSPOTÓW AKTUALNA SYTUACJA 1. Rząd włoski wyznaczył sześć obszarów objętych zasięgiem działania hotspotów. Są to: Lampedusa, Pozzallo, Porto Empedocle/Villa Sikania, Trapani, Augusta oraz Tarent. 2. Obecnie otwarty jest jedynie hotspot na Lampedusie. Toczą się tam procedury rejestracji, przy wsparciu Fronteksu, w tym kontrola wstępna, sprawdzanie dokumentów, pobieranie odcisków palców i rejestracja; z pomocą Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO) umożliwiono także składanie wniosków o udzielenie azylu i relokację. Na posiedzeniu Rady ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych w dniu 4 grudnia włoski minister spraw wewnętrznych zapowiedział otwarcie drugiego hotspotu. 3. Dwa inne hotspoty, mianowicie Pozzallo and Porto Empedocle/Villa Sikania, mogą zostać otwarte w najbliższych dniach z chwilą wyrażenia zgody przez rząd włoski. Odpowiednie europejskie agencje są w stanie gotowości przygotowane do oddelegowania w razie potrzeby dodatkowego personelu. Uruchomienie hotspotów w Tarencie, Trapani i Auguście wymaga przeprowadzenia poważniejszych prac, nie zostaną one zatem otwarte wcześniej niż na początku 2016 r. W lokalizacjach tych należy wybudować miejsca pozwalające na zakwaterowanie; obecnie rejestracja jest bowiem przeprowadzana w namiotach i nie ma miejsca na zakwaterowanie przybywających osób. 4. W listopadzie 2015 r. włoskie władze powołały grupy koordynacyjne ds. wdrożenia hotspotów. Do udziału w ich pracach zaproszono szereg podmiotów, w tym Komisję Europejską, agencje unijne oraz Biuro Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR). Jedna z takich grup opracowuje obecnie standardowe procedury działania na potrzeby hotspotów. 3

4 5. W celu dalszego wzmocnienia bezpieczeństwa Frontex oddeleguje w grudniu 165 dodatkowych ekspertów, w tym ekspertów doświadczonych w zakresie kontroli dokumentów. Do włoskich hotspotów Frontex oddelegował 52 ekspertów. Kolejni eksperci mogą zostać szybko oddelegowani w momencie otwarcia nowych hotspotów. Ponadto przygotowywana jest analiza na temat zwiększenia roli Europolu w działalności hotspotów, zwłaszcza w kontekście ataków w Paryżu. 6. W czasie pobierania odcisków palców przybywających nielegalnych migrantów nie dokonuje się systematycznych weryfikacji danych w europejskich bazach. Obecnie przeprowadza się jedynie kontrolę krajową w automatycznym systemie identyfikacji daktyloskopijnej (AFIS). Należy dostosować włoskie systemy informatyczne, aby zapewnić wzajemne powiązania między krajowymi i unijnymi/międzynarodowymi bazami danych, co pozwoli na pełną weryfikację przybywających migrantów w systemie informacyjnym Schengen (SIS) II i bazie danych Interpolu zawierającej dane skradzionych i utraconych dokumentów podróży (SLTD). 7. Włoskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych złoży w trybie pilnym wnioski o sfinansowanie urządzeń do celów identyfikacji zdjęć oraz pobierania odcisków palców, a także tłumaczeń ustnych. Pozwoli to na wzmocnienie dostępnych zasobów i dalsze zwiększenie potencjału umożliwiającego przeprowadzanie kontroli wstępnej i pobieranie odcisków palców. Władze włoskie pracują również nad aktualizacją odpowiedniego oprogramowania, aby zwiększyć efektywność całego procesu i unikać podwójnego pobierania odcisków palców. 8. Począwszy od lutego 2016 r. stopniowo wprowadzany będzie nowy system informatyczny (system informatyczny bazujący na wirtualnej sieci prywatnej (VPN)) umożliwiający zintegrowany proces obsługi migrantów, zapewniający powiązania między różnymi wydziałami policji włoskiej; system umożliwi w szczególności kojarzenie pozyskanych przez specjalne wydziały policji zdjęć i odcisków palców oraz ich udostępnianie straży granicznej i funkcjonariuszom ds. migracji. 9. W celu dalszego udoskonalenia podejścia opartego na hotspotach aktualizowane są procedury dotyczące sprowadzania na ląd. W tym kontekście Frontex testuje obecnie innowacyjne rozwiązania ułatwiające proces sprowadzania na ląd oraz gwarantujące sprawniejsze realizowanie procedur na obszarach objętych zasięgiem działania hotspotów. 10. Włochy i Frontex monitorują obecnie działania migrantów na Morzu Adriatyckim, aby móc szybko rozszerzyć obszar objęty wspólną operacją Tryton, gdyby zaistniała potrzeba takiej interwencji na wybrzeżu adriatyckim. 11. Komisja przyjmuje wprawdzie do wiadomości działania podjęte przez władze włoskie w celu rozwiązania problemu pobierania odcisków palców migrantów przybywających nielegalnie, jednak w dniu 10 grudnia 2015 r. wystosowała wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z nieprawidłowym wdrożeniem rozporządzenia Eurodac i zwróciła się do władz włoskich o przedstawienie uwag w terminie dwóch miesięcy. 12. Komisja odnotowała rozbieżności między liczbą nielegalnie przybyłych migrantów i liczbą pobranych odcisków palców na podstawie danych Eurodac. Dane liczbowe podane przez Frontex wskazują, że między 20 lipca 2015 r. a końcem listopada 2015 r. do Włoch przybyło drogą morską obywateli państw trzecich. Tymczasem dane statystyczne 4

5 Eurodac wskazują, że do bazy danych Eurodac pobrano odciski palców jedynie od obywateli państw trzecich. Co należy jeszcze zrobić w najbliższym czasie? 1. Do końca 2015 r. powinny zostać otwarte hotspoty w Pozzallo i Villa Sikania/Porto Empedocle. Powinny rozpocząć się prace remontowe na potrzeby dodatkowych hotspotów; prace te powinny zakończyć się do końca lutego 2016 r. 2. Władze Włoch powinny podjąć natychmiastowe działania, aby zwiększyć liczbę personelu medycznego w hotspotach oraz umożliwić utworzenie większej liczby stanowisk do kontroli wstępnych i pobierania odcisków palców, skracając czas dopełniania przez migrantów wszystkich czynności i formalności w hotspotach. 3. Władze włoskie powinny przyspieszyć działania, również na szczeblu legislacyjnym, w celu zapewnienia bardziej solidnych ram prawnych dla działalności hotspotów, w szczególności w celu umożliwienia stosowania przymusu na etapie pobierania odcisków palców i wprowadzenia przepisów umożliwiających zatrzymywanie przez dłuższy okres migrantów, którzy nie zgadzają się na pobranie odcisków palców. Bezzwłocznie należy zrealizować cel, jakim jest pobieranie odcisków palców od wszystkich przybywających migrantów. 4. Aby przyspieszyć prowadzenie dochodzeń przeciwko przemytnikom migrantów, należy zwiększyć udział Europolu w operacjach przeprowadzanych w hotspotach, usprawnić jego działania oraz rozstrzygnąć wątpliwości co do zakresu jego zadań w tym zakresie. Należy opracować jasne i standardowe instrukcje działania policji państwa włoskiego i organów sądowych, aby umożliwić ukierunkowaną wymianę (w czasie rzeczywistym) informacji z Europolem, zarówno za pośrednictwem personelu, który mógłby być dodatkowo rozmieszczony w terenie oraz poprzez kontakt z siedzibą w Hadze, co jest wymagane w aplikacji sieci bezpiecznej wymiany informacji. 5. Systemy informatyczne powinny być na bieżąco aktualizowane na potrzeby połączenia krajowych i unijnych/międzynarodowych baz danych, co pozwoli na pełną weryfikację przybywających migrantów w bazie danych SIS II i bazie Interpolu zawierającej dane skradzionych lub utraconych dokumentów podróży. 6. Władze włoskie powinny nadal udoskonalać system przewozu z obszarów objętych zasięgiem działania hotspotów na kontynent, w szczególności poprzez rozwinięcie systemu przewozu lotniczego. W razie konieczności inicjatywę tę mógłby wspierać Fundusz Azylu, Migracji i Integracji (AMIF program krajowy). 5

6 II. RELOKACJA SYTUACJA AKTUALNA 1. Pierwszy lot służący relokacji z Włoch do Szwecji odbył się w dniu 9 października 2015 r. Przetransportowano wówczas 19 osób ubiegających się o azyl. Od tego czasu kolejnych 125 osób ubiegających się o azyl zostało przetransportowanych do Finlandii, Francji, Niemiec, Hiszpanii i Szwecji z pomocą Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji (IOM). Dalsze relokacje zaplanowano na dzień 17 grudnia (do Belgii i Portugalii), 22 grudnia (do Hiszpanii), a także na początek 2016 r. (do Francji i na Łotwę). W sumie wskazano jak dotąd 186 kandydatów do relokacji; władze włoskie przekazały innym państwom członkowskim 171 kandydatur do zatwierdzenia. 2. Obecnie jedynie 12 państw członkowskich udostępniło miejsc dla kandydatów do objęcia programem relokacji, natomiast 19 państw członkowskich wyznaczyło oficerów łącznikowych. We Włoszech odbyło się kilka spotkań oficerów łącznikowych. Ostatnie spotkanie miało miejsce w dniu 10 grudnia 2015 r. 3. Na Lampedusie i w innych punktach schodzenia na ląd oraz w węzłach komunikacyjnych uchodźcom udzielane są informacje na temat programu relokacji. EASO oddelegował tam czterech ekspertów. Ponadto władze włoskie podpisały z UNHCR umowę o specjalną dotację na potrzeby wspierania procesu relokacji, w szczególności w zakresie przekazywania informacji. 4. Dodatkowo EASO oddelegował kolejnych dziewięciu ekspertów, którzy wspomagają władze włoskie w rejestracji wniosków o relokację w kilku lokalizacjach oraz we włoskim wydziale ds. systemu dublińskiego w Rzymie. We włoskim Ministerstwie Spraw Wewnętrznych zwiększono liczbę pracowników zajmujących się sprawami związanymi z relokacją. 5. Na proces relokacji z Włoch negatywnie wpływa brak odpowiednich kandydatów; przybywa mniej migrantów, a ich narodowości nie kwalifikują do objęcia programem relokacji. 6. Komisja zamierza przekazać Włochom, za pośrednictwem odpowiednich programów krajowych AMIF, uzgodnione środki (500 EUR na osobę podlegającą relokacji), których celem jest wspieranie przewozu w ramach ramach programu relokacji. Włochy osiągnęły porozumienie z IOM w sprawie pokrywania kosztów przewozu w ramach systemu relokacji. IOM zgodził się przekazać z góry środki na finansowanie, do czasu zawarcia formalnej umowy o udzielenie dotacji, która ma zostać podpisana w styczniu 2016 r. Na początku grudnia 2015 r. IOM złożył w ramach AMIF wniosek w trybie pilnym o środki na potrzeby działań uzupełniających wspierających program relokacji, w szczególności szkoleń dla migrantów na temat kultury kraju docelowego przed ich wjazdem na jego terytorium i kontroli medycznych, pozwalających zapewnić im bezpieczną i godną podróż. 7. W celu optymalizacji procesu relokacji regularnie odbywają się spotkania grupy roboczej, koordynowanej przez włoskie władze, w pracach której uczestniczy Komisja Europejska, agencje unijne, UNHCR i IOM. 8. Komisja Europejska wspiera proces relokacji, udzielając ukierunkowaną pomoc prawną na rzecz Włoch za pośrednictwem zlokalizowanego w Rzymie zespołu trzech 6

7 urzędników. W kilku sprawach przedstawiono już wyjaśnienia prawne, przede wszystkim w celu ułatwienia wymiany odcisków palców między państwami członkowskimi. W dniu 16 grudnia 2015 r. w Brukseli odbędzie się specjalne forum ds. relokacji w celu omówienia tych kwestii. Co pozostaje do zrobienia? 1. Aby wyeliminować nieporozumienia powstające przy udzielaniu informacji o prawach i obowiązkach migrantów, przygotowywana jest obecnie jednolita wersja materiałów zawierających informacje dla migrantów; będą one udostępniane wszystkim podmiotom prowadzącym działalność w hotspotach i w ramach procesu relokacji. 2. Na początku 2016 r. władze włoskie powinny opracować specjalną procedurę przekazywania małoletnich bez opieki w ramach systemu relokacji. 3. EASO powinien szybko oddelegować do swoich zespołów mediatorów ds. kulturowych, tak aby zwiększyć wpływ tych zespołów, oraz by nie zaistniała konieczność polegania na władzach krajowych. 4. Państwa członkowskie powinny znacząco skrócić czas udzielania odpowiedzi na wnioski o relokację składane przez władze włoskie. 5. Państwa członkowskie powinny zwiększyć swoje zobowiązania dotyczące programu relokacji i przedłużyć okres ważności podjętych zobowiązań w celu uwzględnienia niskiej obecnie liczby osób przybywających do Włoch. 6. Proces relokacji należy jeszcze bardziej zoptymalizować w oparciu o zalecenia grupy roboczej i wnioski forum ds. relokacji, które odbyło się dnia 16 grudnia 2015 r. III. POWROTY AKTUALNA SYTUACJA 1. Według władz włoskich w 2015 r. z Włoch zostało odesłanych osób. W 2015 roku Włochy uczestniczyły w 11 wspólnych lotach, koordynowanych przez Frontex. Niektóre z powrotów miały miejsce przed rozpoczęciem uruchamiania hotspotów. 2. W przeszłości władze włoskie zawarły na szczeblu operacyjnym dwustronne umowy z Egiptem i Tunezją. Na podstawie tych umów wdrożono procedury powrotu trwające 48 godzin. Włochy negocjują obecnie podobne umowy (planując ich zawarcie do końca 2015 r.) z niektórymi kluczowymi krajami subsaharyjskimi (Senegal, Nigeria, Wybrzeże Kości Słoniowej). Komisja Europejska uczestniczy w tym procesie w charakterze obserwatora oraz dąży do jego usprawnienia. 3. Od lipca 2015 r., kiedy wygasła ostatnia umowa o dotację z IOM, nie przeprowadzono żadnych operacji w zakresie wspomaganych powrotów dobrowolnych. Nowy program wspomaganych powrotów dobrowolnych ma wejść w życie dopiero wiosną przyszłego roku z powodu opóźnień związanych z procedurami udzielania zamówień na szczeblu krajowym. 7

8 4. Do włoskich hotspotów oddelegowani zostaną oficerowie łącznikowi ds. konsularnych z szeregu krajów afrykańskich, aby udzielać pomocy przy weryfikacji dokumentów i ponownym dokumentowaniu spraw w celu zapewnienia szybkich powrotów. Co pozostaje do zrobienia? 1. Włoskie władze muszą zintensyfikować dialog z głównymi krajami pochodzenia nielegalnych migrantów oraz uprościć procedury administracyjne w celu zagwarantowania szybkiej realizacji powrotów przymusowych. 2. W świetle tego, że wśród osób przybywających do Włoch osób nieustannie rośnie odsetek migrantów, którzy nie potrzebują ochrony międzynarodowej, (w tej chwili, według władz włoskich, ponad 50 %), można stwierdzić, że liczba miejsc w ośrodkach zatrzymania we Włoszech (około 604 miejsc) już dziś jest niewystarczająca. Należy rozważyć pełne wykorzystanie istniejących miejsc w ośrodkach zatrzymania, co ma być finansowane w ramach programu krajowego AMIF, oraz pilne zaplanowanie (tymczasowego) zwiększenia liczby miejsc w ośrodkach zatrzymania we Włoszech. 3. Włochy ogłosiły już przetarg, przy czym powinny wznowić jak najszybciej program wspomaganych powrotów dobrowolnych w celu zmniejszenia liczby osób oczekujących na powrót, ewentualnie powinny rozważyć złożenie wniosku o pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych ze środków AMIF w celu uzupełnienia luki w finansowaniu do czasu uruchomienia nowych programów wspomaganych powrotów dobrowolnych. 4. Komisja Europejska, wspierana przez państwa członkowskie, powinna ponadto zintensyfikować współpracę z krajami trzecimi w celu zapewnienia łatwiejszej readmisji migrantów nieuprawnionych do ochrony międzynarodowej, w tym poprzez odpowiednie wykorzystanie środków z funduszu powierniczego na rzecz Afryki. IV. POPRAWA ZARZĄDZANIA GRANICAMI AKTUALNA SYTUACJA 1. W środkowej części Morza Śródziemnego Frontex prowadzi operację Tryton z wykorzystaniem czterech morskich statków patrolowych (OPV), dwóch stałopłatów (FWA), dwóch helikopterów (HELO), pięciu pojazdów służących do patroli przybrzeżnych (CPV), jednej przybrzeżnej łodzi patrolowej (CPB) i dwóch biur mobilnych. Od momentu jej uruchomienia operacja Tryton przyczyniła się do uratowania na morzu osób. W toku operacji analizuje się możliwość wprowadzenia szeregu udoskonaleń, tak aby ułatwić sprowadzanie na ląd w ramach działalności hotspów. Włoskie władze prowadzą obecnie rozmowy z Fronteksem w sprawie możliwego rozszerzenia obszaru operacji Tryton na potrzeby zabezpieczenia możliwych odnóg na szlaku zachodniobałkańskim. 2. Dnia 7 października rozpoczął się drugi etap operacji wojskowej Unii Europejskiej w południowym rejonie środkowej części Morza Śródziemnego; w ramach tej operacji działania podejmuje siedem jednostek morskich i sześć jednostek powietrznych. Co pozostaje do zrobienia? 8

9 1. Ze względu na ewentualne ryzyko zwiększenia się liczby przyjazdów na granicy słoweńsko-włoskiej, władze Włoch powinny opracować plany awaryjne, w tym przewidzieć możliwość zwrócenia się o dodatkową pomoc ze strony agencji Frontex i EASO. 2. Państwa członkowskie powinny nadal udostępniać zasoby na potrzeby tak operacji Tryton, jak i operacji wojskowej Unii Europejskiej w południowym rejonie środkowej części Morza Śródziemnego. V. MOŻLIWOŚCI PRZYJĘCIA 1. Według władz włoskich Włochy dysponują miejscami dla osób ubiegających się azyl, w tym na obszarach objętych działaniem hotspotów; liczba ta obejmuje miejsc w systemie ochrony osób ubiegających się o azyl i uchodźców (system SPRAR) zarządzanym przez gminy, miejsc w ośrodkach zakwaterowania dla osób ubiegających się o azyl (CARA) oraz w specjalnych ośrodkach przyjęć (CAS). Uznaje się, że liczba miejsc jest dostosowana do potrzeb włoskiego systemu azylowego. 2. Na potrzeby relokacji wskazano specjalne placówki przyjęć w Villa Sikania, Crotone, Bari i Castelnuovo di Porto (Rzym). 3. Obecnie organy włoskie są w stanie rozpatrzyć więcej wniosków o azyl, łącznie funkcjonuje 41 komisji terenowych. W konsekwencji w minionym miesiącu zmniejszyły się zaległości w rozpatrywaniu wniosków. 4. Władze włoskie rozważają przekształcenie włoskiego systemu azylowego i systemu przyjmowania w celu zwiększenia wydajności i usprawnienia procedur, w szczególności w zakresie procedury odwoławczej. Co pozostaje do zrobienia? 1. Należy kontynuować trwające obecnie prace w zakresie reformy systemu azylowego i systemu przyjmowania, tak by procedura azylowa, a w szczególności procedura odwoławcza, stała się skuteczniejsza, oraz by ograniczyć fragmentaryzację jakości procesu podejmowania decyzji na szczeblu krajowym. 2. Należy wzmocnić systemy monitorowania w celu zmniejszenia różnic w zakresie jakości warunków przyjmowania w różnych lokalizacjach w kraju oraz wyeliminowania ryzyka korupcji w zarządzaniu procesem przyjmowania. 3. Dla ułatwienia zarządzania przepływami należy utworzyć wspólną bazę danych, w której powiązane byłyby dane z zakresu procesu azylowego i procesu przyjmowania. 4. Władze włoskie powinny zakończyć bez opóźnień przetarg na utworzenie systemu przewozu lotniczego migrantów. Komisja Europejska może rozważyć udzielenie uzupełniającego i tymczasowego wsparcia na potrzeby programu, dopóki nie zakończy się procedura przetargowa. 9