Doktryny do opanowania. Materiały do Nauk i Przymierzy oraz historii Kościoła dla nauczyciela

Transkrypt

1

2

3 Doktryny do opanowania. Materiały do Nauk i Przymierzy oraz historii Kościoła dla nauczyciela Wydane przez Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich Salt Lake City, Utah

4 Będziemy wdzięczni za komentarze i sugestie. Prosimy przesyłać je na adres: Seminaries and Institutes of Religion Curriculum Services 50 E North Temple Street Salt Lake City, UT USA ces-manuals@ldschurch.org Prosimy o podanie pełnego imienia i nazwiska, adresu oraz nazwy okręgu i palika. Prosimy o upewnienie się, że oprócz komentarza został podany tytuł tego podręcznika. Dozwolone jest drukowanie tego materiału na użytek własny, niekomercyjny osób prywatnych (włączając w to powołania i zadania tych osób w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich). O zgodę na użytek w innym celu należy prosić na następującej stronie: permissions.lds.org Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone Printed in Germany Wersja 2, 9/18 Zatwierdzenie wersji angielskiej: 1/16 Zatwierdzenie do tłumaczenia: 1/16 Tłumaczenie z: Doctrinal Mastery Doctrine and Covenants and Church History Teacher Material Polish

5 Spis treści Instrukcje dla nauczycieli V Zdobywanie duchowej wiedzy, część Zdobywanie duchowej wiedzy, część Zdobywanie duchowej wiedzy, część Zdobywanie duchowej wiedzy, część Boska Trójca, część Boska Trójca, część Plan zbawienia, część Plan zbawienia, część Plan zbawienia, część Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część Przywrócenie, część Przywrócenie, część Przywrócenie, część Prorocy i objawienie, część Prorocy i objawienie, część Prorocy i objawienie, część Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część Obrzędy i przymierza, część Obrzędy i przymierza, część Małżeństwo i rodzina, część Małżeństwo i rodzina, część Małżeństwo i rodzina, część Przykazania, część Przykazania, część Przykazania, część Skumulowana powtórka Doktryn do opanowania Załącznik: Tempo studiowania Doktryn do opanowania dla Nauk i Przymierzy 156

6

7 Instrukcje dla nauczycieli Zadaniem Seminariów i Instytutów Religii jest: [Nauczanie] uczniów doktryn i zasad ewangelii tak, jak są przedstawione w pismach świętych oraz słowach proroków (Nauczanie i uczenie się ewangelii: Podręcznik dla nauczycieli i przywódców seminarium i instytutu religii [2012], str. X). Na zajęciach seminarium cel ten osiągamy głównie poprzez sekwencyjne studiowanie pism świętych, trzymając się naturalnego porządku ksiąg i wersetów danego tomu pism świętych od początku do końca. Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów podkreślił: To jest najważniejszy i najbardziej podstawowy sposób uzyskania żywej wody ( Zbiornik żywej wody [przemówienie wygłoszone podczas uroczystego spotkania KSE dla młodych dorosłych, 4 lutego 2007], str. 3; strona internetowa: lds.org/media-library). Program Doktryn do opanowania to inny sposób wspierania uczniów, by rozumieli doktrynę Jezusa Chrystusa, wierzyli w nią i żyli zgodnie z tą doktryną. Doktryny do opanowania uzupełniają sekwencyjne studiowanie pism świętych, gdyż dają uczniom możliwość tematycznego studiowania doktryny ewangelii Jezusa Chrystusa. Sekwencyjne studiowanie pism świętych i Doktryn do opanowania to oddzielne i odrębne zajęcia, które się wzajemne dopełniają. Oba te elementy stanowią ważne części składowe doświadczeń uczniów w seminarium. Poprzez sekwencyjne nauczanie z pism świętych, uczniowie i nauczyciele studiują doktryny i zasady ewangelii, w miarę jak wyłaniają się one z przedstawionego tekstu pisma świętego. Poprzez Doktryny do opanowania nauczyciele i uczniowie badają doktrynę ewangelii pod względem tematycznym, korzystając z licznych fragmentów z pism świętych, które pomagają nauczać o prawdach. Prezydent Boyd K. Packer ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, dlaczego taka doktrynalna metoda studiowania jest również korzystna: Poszczególne doktryny ewangelii nie są wyczerpująco wyjaśnione w jednym miejscu pism świętych, nie są też przedstawione w uporządkowany sposób czy w kolejności. Muszą być poskładane z kawałków rozrzuconych w różnych miejscach. Czasem można je znaleźć w obszernych fragmentach, ale częściej są one w małych drobinach rozrzuconych między rozdziałami i wersetami ( The Great Plan of Happiness, w: Teaching Seminary: Preservice Readings [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2004], str ). Doktryny do opanowania wykorzystują i zastępują wcześniejsze inicjatywy Seminariów i Instytutów Religii, takie jak Fragmenty do opanowania i studiowanie Podstawowych doktryn. Doktryny do opanowania mają na celu pomóc uczniom w: 1. Nauce i zastosowaniu boskich zasad dotyczących zdobywania duchowej wiedzy. 2. Opanowaniu doktryn ewangelii Jezusa Chrystusa i fragmentów z pism świętych, w których nauczane są doktryny. Cel założony dla Doktryn do opanowania zostaje osiągnięty, kiedy uczniowie: a. Pogłębiają zrozumienie każdego z poniższych dziewięciu tematów doktrynalnych: V

8 INSTRUKCJE DLA NAUCZYCIELI Boska Trójca Plan zbawienia Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa Przywrócenie Prorocy i objawienia Kapłaństwo i klucze kapłańskie Obrzędy i przymierza Małżeństwo i rodzina Przykazania b. Rozumieją kluczowe twierdzenia doktrynalne wyszczególnione w części Zdobywanie duchowej wiedzy oraz w każdym z dziewięciu tematów doktrynalnych znajdujących się w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. c. Wiedzą, w jaki sposób te kluczowe twierdzenia doktrynalne są przekazywane w doktrynalnych fragmentach z pism świętych do opanowania i zapamiętują je oraz potrafią je odnaleźć. d. Potrafią wyjaśnić każde kluczowe twierdzenie doktrynalne, korzystając z odpowiednich doktrynalnych fragmentów do opanowania. e. Stosują doktrynę ewangelii Jezusa Chrystusa w podejmowaniu codziennych decyzji i w reagowaniu na pytania i kwestie doktrynalne, społeczne oraz historyczne. Program Seminarium i Instytutów Religii przygotował materiały instruktażowe, które mają pomóc nauczycielom i uczniom w osiągnięciu tych zamierzeń. Składają się na nie publikacje: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument oraz Doktryny do opanowania. Materiały dla nauczyciela. (Uwaga: Doktryny do opanowania. Materiały dla nauczyciela będą dostępne dla każdego z czterech kursów seminarium). Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument to publikacja przeznaczona dla uczniów. Składa się z: (1) wprowadzenia wyjaśniającego, czym są Doktryny do opanowania i w jaki sposób mogą się przydać, (2) wskazówek dotyczących zasad zdobywania duchowej wiedzy oraz (3) części, w której omówionych jest dziewięć podanych wcześniej tematów doktrynalnych. Każdy temat doktrynalny zawiera twierdzenia doktrynalne, którą są istotne w życiu uczniów i ważne do zrozumienia przez nich, przyjęcia z wiarą i stosowania. Wybrane doktryny i zasady znajdujące się w rozdziałach Zdobywanie duchowej wiedzy i Tematy doktrynalne w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument zwane są kluczowymi twierdzeniami doktrynalnymi. Te kluczowe twierdzenia doktrynalne zawierają powiązane z nimi doktrynalne fragmenty z pism świętych, które mogą być pomocne przy nauczaniu określonych aspektów danego twierdzenia. Każdy kurs (Stary Testament, Nowy Testament, Księga Mormona oraz VI

9 INSTRUKCJE DLA NAUCZYCIELI Nauki i Przymierza oraz historia Kościoła) zawiera 25 doktrynalnych fragmentów do opanowania, co w sumie daje 100 fragmentów z pism świętych. Lista tych fragmentów znajduje się na końcu publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Ważną częścią twojej pracy jako nauczyciela jest pomoc uczniom w zapamiętywaniu i znajdowaniu tych fragmentów oraz rozumieniu, w jaki sposób przedstawiają one doktrynę Zbawiciela. W publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument każdy ze 100 doktrynalnych fragmentów do opanowania pomaga nauczać o jednym twierdzeniu doktrynalnym. Na przykład: fragment Józef Smith Historia 1:15 20 jest przytoczony w temacie doktrynalnym nr 4 pt. Przywrócenie, gdyż pomaga nauczać o następującej prawdzie: Bóg Ojciec i Jego Syn, Jezus Chrystus, ukazali się Józefowi Smithowi w odpowiedzi na jego modlitwę i powołali go na Proroka Przywrócenia. Jednak z tego doktrynalnego fragmentu do opanowania można również skorzystać podczas nauczania o prawdzie pochodzącej z tematu doktrynalnego nr 1 pt. Boska Trójca, która brzmi: Boską Trójcę stanowią trzy odrębne i oddzielne Osoby: Bóg, Wieczny Ojciec; Jego Syn, Jezus Chrystus oraz Duch Święty. Dlatego ten doktrynalny fragment do opanowania jest wymieniony jako dodatkowy odsyłacz związany z tym tematem. Zwracanie uwagi na to, gdzie cytowany jest każdy z doktrynalnych fragmentów do opanowania, pozwala nauczycielowi zorientować się, przy którym doświadczeniu związanym z uczeniem się dany fragment będzie omawiany w materiałach dla nauczyciela na kursie w bieżącym roku szkolnym. Użyty w poprzednim przykładzie fragment Józef Smith Historia 1:15 20 zostanie omówiony w doświadczeniu związanym z uczeniem się, które dotyczy tematu Przywrócenie i jest zawarte w publikacji Doktryny do opanowania. Materiały do Nauk i Przymierzy oraz historii Kościoła dla nauczyciela. Chociaż zdobywaniu duchowej wiedzy oraz każdemu tematowi doktrynalnemu podczas każdego kursu przypisane jest doświadczenie związane z uczeniem się, to w danym roku szkolnym na danym kursie podkreślane mają być tylko te kluczowe twierdzenia doktrynalne, które są związane z doktrynalnymi fragmentami do opanowania właściwymi dla tego kursu. Kluczowe twierdzenia doktrynalne są wyróżnione pogrubioną czcionką i wplecione w treść lekcji. Doktryny do opanowania. Materiały dla nauczyciela Program nauczania doktryn do opanowania składa się z 10 doświadczeń związanych z uczeniem się, które należy przeprowadzić w ciągu roku szkolnego. (Doświadczenia związane z uczeniem się stanowią materiał do nauczania części Zdobywanie duchowej wiedzy i do nauczania każdego z dziewięciu tematów doktrynalnych). W wielu przypadkach przeprowadzenie doświadczenia związanego z uczeniem się będzie stanowiło część kilku zajęć. Pierwsze doświadczenie związane z uczeniem się ma na celu pomóc uczniom w nauce i stosowaniu zasad dotyczących zdobywania duchowej wiedzy. Ten materiał powinien zostać omówiony w ciągu pierwszych dwóch tygodni roku szkolnego. Pomoże on uczniom zrozumieć ideę doktryn do opanowania. Ponadto zasady nauczane w ramach tego doświadczenia związanego z uczeniem się tworzą podstawę, na której będzie można się oprzeć i do której będzie można powracać VII

10 INSTRUKCJE DLA NAUCZYCIELI podczas kolejnych dziewięciu doświadczeń, które będą omawiane w dalszej części roku. Kolejne doświadczenia związane z uczeniem się dotyczą dziewięciu podanych wcześniej tematów doktrynalnych. Doświadczenia przygotowano w taki sposób, aby pomogły one uczniom lepiej zrozumieć doktrynę Zbawiciela i chętniej stosować ją w życiu. Każde z tych doświadczeń związanych z uczeniem się składa się z trzech głównych części zatytułowanych: Zrozumienie doktryny, Ćwiczenia praktyczne i Powtórka doktryn do opanowania. Zrozumienie doktryny Zrozumienie doktryny, które jest częścią każdego doświadczenia związanego z uczeniem się, zawiera serię zadań (lub segmentów), którym należy poświęcić przynajmniej jedne zajęcia lekcyjne. Zadania te pomogą uczniom lepiej zrozumieć wszystkie tematy doktrynalne oraz związane z nimi konkretne kluczowe twierdzenia doktrynalne. Segmenty w części Zrozumienie doktryny rozpoczynają się od studiowania tematu doktrynalnego przedstawionego w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Ponadto segmenty te skupiają się na wybranych kluczowych twierdzeniach doktrynalnych, powiązanych z doktrynalnymi fragmentami do opanowania z tomu pisma świętego, który omawiany jest w danym roku szkolnym. Na przykład, w doświadczeniu związanym z uczeniem się pt. Boska Trójca w publikacji Doktryny do opanowania. Materiały do Nauk i Przymierzy oraz historii Kościoła dla nauczyciela, nauczycielom polecono, aby pomogli uczniom zapamiętać fragmenty: Nauki i Przymierza 29:10 11 i 130: W trakcie studiowania Nowego Testamentu oraz Księgi Mormona w kolejnych latach nauki w seminarium uczniowie będą skupiać się na uzupełniających doktrynalnych fragmentach do opanowania, które nauczają o innych kluczowych twierdzeniach doktrynalnych związanych z tematem Boska Trójca z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Podczas wykonywania zadań z segmentów części Zrozumienie doktryny uczniowie powinni znaleźć, zaznaczyć i przestudiować doktrynalne fragmenty do opanowania, żeby móc wykorzystywać je do głoszenia i wyjaśniania kluczowych twierdzeń doktrynalnych, o których pomagają nauczać te fragmenty. Jeśli zachodzi taka potrzeba, można przygotować dodatkowe zadania, aby pomóc uczniom opanować kluczowe twierdzenia doktrynalne oraz doktrynalne fragmenty do opanowania, o których pomagają nauczać. Ćwiczenia praktyczne Większości doświadczeń związanych z uczeniem się towarzyszy przynajmniej jedno ćwiczenie praktyczne. Te ćwiczenia z reguły zawierają studium przypadku, scenki do odegrania, fikcyjne historie, w których uczniowie mogą uczestniczyć lub pytania, które mogą zadawać w małych grupach lub na forum klasy. Te ćwiczenia są konieczne, by pomóc uczniom zrozumieć, jakie współczesne zastosowanie mają twierdzenia doktrynalne, o których się uczą. Możesz dostosować ćwiczenia praktyczne do potrzeb i zainteresowań swoich uczniów. Ćwiczenia te podkreślają także, w jaki sposób dana doktryna może przysporzyć uczniom błogosławieństw, VIII

11 INSTRUKCJE DLA NAUCZYCIELI pomóc im żyć zgodnie z ewangelią oraz wyjaśniać swoje wierzenia innym ludziom w łagodny i nieobraźliwy sposób. Przed każdym ćwiczeniem praktycznym ważne jest powtórzenie razem z uczniami zasad zdobywania duchowej wiedzy. Jako że ćwiczenia praktyczne są konieczne, by pomóc uczniom zapamiętać, a następnie zastosować w codziennych sytuacjach to, czego się nauczyli, upewnij się, że wyznaczyłeś wystarczająco dużo czasu na ukończenie tych ćwiczeń w klasie. Powtórka doktryn do opanowania Celem zadań zaproponowanych w części Powtórka doktryn do opanowania jest pomoc uczniom w osiągnięciu założeń programu Doktryn do opanowania, którymi są: poznanie sposobu prezentacji kluczowych twierdzeń doktrynalnych zawartych w odpowiednim doktrynalnym fragmencie do opanowania oraz umiejętność zapamiętania i znalezienia tych fragmentów; wyjaśnienie wszystkich kluczowych twierdzeń doktrynalnych w jasny sposób przy użyciu powiązanych z nimi doktrynalnych fragmentów do opanowania oraz stosowanie zawartej w nich nauki przy podejmowaniu codziennych decyzji i udzielaniu odpowiedzi na pytania o kwestie doktrynalne, społeczne czy historyczne (zob. Doktryny do opanowania wprowadzenie w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). Częste powtarzanie kluczowych twierdzeń doktrynalnych i doktrynalnych fragmentów do opanowania używanych do ich nauczania pomoże uczniom przyswoić materiał. (Jednak uważaj, żeby zadania z części Powtórka doktryn do opanowania nie zdominowały lekcji opartych na sekwencyjnym studiowaniu pism świętych oraz realizacji planowanych celów Doktryn do opanowania). W każdym doświadczeniu związanym z uczeniem się doktryn do opanowania znajdują się dwa rodzaje powtórki doktryn: krótka powtórka i skumulowana powtórka. Krótka powtórka doktryn do opanowania ma na celu pomóc uczniom znaleźć, zapamiętać i wyćwiczyć fragmenty do opanowania oraz kluczowe twierdzenia doktrynalne, o których te fragmenty nauczają. Te krótkie powtórki będą przeprowadzane po tym, jak uczniowie uczestniczyli w różnych doświadczeniach związanych z uczeniem się w części Zrozumienie doktryny. Powinny one trwać nie dłużej niż pięć minut każda i można je przeprowadzić na początku albo na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Skumulowane powtórki doktryn do opanowania znajdują się na końcu każdego doświadczenia związanego z uczeniem się. Zostały przygotowane, aby pomóc uczniom powtórzyć wszystkie doktrynalne fragmenty do opanowania, które przestudiowali w tym roku szkolnym. Te dłuższe powtórki można przeprowadzić w trakcie dni zaplanowanych na Doktryny do opanowania, ale można je przeprowadzić także w inne dni, jeśli nauczyciel zdecyduje się skrócić normalną sekwencyjną lekcję z pisma świętego. Realizacja programu Doktryn do opanowania Realizacja programu Doktryn do opanowania różni się w zależności od rodzaju programu seminarium, na który uczniowie są zapisani: codzienne zajęcia IX

12 INSTRUKCJE DLA NAUCZYCIELI seminarium (poranne i w ramach zajęć szkolnych), zajęcia seminarium on-line oraz program nauczania seminarium w domu. Doktryny do opanowania na codziennych zajęciach seminarium Program Doktryn do opanowania nie zastępuje lekcji seminarium opartych na sekwencyjnym studiowaniu pism świętych. Oczekujemy, że w ciągu roku szkolnego będziesz poświęcać około 40 minut zajęć każdego tygodnia na Doktryny do opanowania. Realizacja programu Doktryn do opanowania w czasie sekwencyjnego omawiania Nauk i Przymierzy będzie wymagała punktualnego rozpoczynania zajęć i efektywnego wykorzystania czasu lekcji. Zauważ, że krótkie powtórki doktryn do opanowania mogą być realizowane w trakcie tygodnia, a czas na te zajęcia nie został wliczony do tych 40 minut. Liczba tygodni poświęconych na każde z 10 doświadczeń związanych z uczeniem się Doktryn do opanowania będzie zależała od liczby kluczowych twierdzeń doktrynalnych oraz doktrynalnych fragmentów do opanowania, które będą podkreślane i studiowane w ramach danego tematu doktrynalnego. Niektóre tematy będzie można omówić zadowalająco w ciągu jednego tygodnia, podczas gdy inne będą wymagać dodatkowych kilku tygodni (zob. Tempo studiowania Nauk i Przymierzy oraz historii Kościoła pod koniec tego rozdziału). Doktryny do opanowania zostały przygotowane w taki sposób, aby możliwe było elastyczne podejście do kwestii planowania czasu lekcji. Każde doświadczenie związane z uczeniem się Doktryn do opanowania podzielone jest na wiele części, które można przeprowadzić podczas jednej lekcji w 40 minut lub wykorzystać podział Doktryn do opanowania na segmenty i nauczać je w ciągu tygodnia. Każde doświadczenie związane z uczeniem się jest podzielone na segmenty, a każdy z nich zazwyczaj można ukończyć w ciągu od 5 do 20 minut. Idealnie jest, kiedy każde 40-minutowe doświadczenie związane z uczeniem się odbędzie się w ramach jednego tygodnia, w połączeniu z krótkimi powtórkami podczas sekwencyjnych lekcji z pisma świętego w tym samym tygodniu. Jeżeli zdecydujesz, że tego samego dnia chcesz poświęcić czas na Doktryny do opanowania i na lekcję opartą na sekwencyjnym nauczaniu z pism świętych, uważaj na to, by Doktryny do opanowania nie zabierały czasu przeznaczonego na studiowanie sekwencyjne. (Na przykład, 5-minutowe segmenty części Zrozumienie doktryny nie powinny trwać 20 minut, przez co zostaje niewiele czasu na sekwencyjną naukę z Nauk i Przymierzy). Ponadto warto powiedzieć uczniom, że będą zajmować się Doktrynami do opanowania przez określony czas (np. przez 5 10 minut na początku zajęć), a potem przez resztę zajęć będą studiować partię materiału z pisma świętego (np. Nauki i Przymierza 9). Chociaż może się zdarzyć, że ty czy twoi uczniowie zauważycie powiązania pomiędzy materiałem z Doktryn do opanowania a daną partią materiału z pisma świętego, unikajcie przenoszenia zasad i kluczowych twierdzeń doktrynalnych z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument do materiału z pism świętych. Jeśli będziecie łączyć te dwie rzeczy, uczniowie mogą nie zrozumieć natchnionej intencji autora tej części pisma świętego. W ramach tematycznego omawiania doktrynalnych fragmentów Doktryn do opanowania powinieneś zwracać uwagę uczniów na te fragmenty, gdy napotkacie X

13 INSTRUKCJE DLA NAUCZYCIELI je w trakcie sekwencyjnego studiowania pism świętych. Pomoże im to lepiej rozumieć kontekst i treść doktrynalnych fragmentów do opanowania oraz podkreśli znaczenie prawd nauczanych w każdym z nich. W trybie codziennych zajęć seminarium program Doktryn do opanowania powstał na podstawie programu fragmentów do opanowania i go zastępuje. W przypadku doktrynalnych fragmentów do opanowania, które wcześniej zaliczały się do fragmentów do opanowania, Nauki i Przymierza oraz historia Kościoła. Podręcznik dla nauczyciela seminarium zawiera sugestie i zadania, które pomogą ci odpowiednio zaakcentować je w trakcie sekwencyjnego studiowania pism świętych z uczniami. Tam, gdzie doktrynalne fragmenty do opanowania są nowe, nie będą one w szczególny sposób oznaczone w podręczniku dla nauczyciela. Ważne więc będzie ich odpowiednie i skuteczne podkreślenie w trakcie sekwencyjnego studiowania pism świętych. Niektóre fragmenty z pism świętych w publikacji Nauki i Przymierza oraz historia Kościoła. Podręcznik dla nauczyciela, zaznaczone jako fragmenty do opanowania, nie pokrywają się z doktrynalnymi fragmentami do opanowania. Fragmenty te nie powinny już być podkreślane zgodnie ze znajdującymi się w podręczniku instrukcjami dotyczącymi fragmentów do opanowania, ale powinny zostać omówione w trakcie programowego sekwencyjnego studiowania pism świętych. Z uwagi na ograniczony czas przeznaczony na Doktryny do opanowania (studiowanie doktryny i doktrynalnych fragmentów do opanowania, ćwiczenia praktyczne i powtórka), nie będziesz mieć czasu, aby pomóc uczniom nauczyć się na pamięć całych doktrynalnych fragmentów do opanowania podczas zajęć. Możesz jednak zachęcać uczniów do uczenia się na pamięć doktrynalnych fragmentów do opanowania poza zajęciami, gdyż zapamiętywanie fragmentów pism świętych może być dla nich błogosławieństwem. Tempo studiowania Nauk i Przymierzy oraz historii Kościoła Liczba tygodni poświęconych na każde z 10 doświadczeń związanych z uczeniem się w publikacji Doktryny do opanowania. Materiały do Nauk i Przymierzy oraz historii Kościoła dla nauczyciela różni się w zależności od liczby kluczowych twierdzeń doktrynalnych oraz doktrynalnych fragmentów do opanowania, które należy przestudiować w danym temacie doktrynalnym. Doktryny do opanowania powinny zająć około 40 minut tygodniowo i należy omawiać je, używając następującego schematu: Segmenty dotyczące zrozumienia doktryny Ćwiczenia praktyczne Skumulowana powtórka doktryn do opanowania zadania Na przykład, w poniższym rozkładzie tempa studiowania na zajęcia związane z tematem doktrynalnym Boska Trójca w ramach Doktryn do opanowania przeznaczono dwa tygodnie. W pierwszym tygodniu można omówić część 1. (segmenty 1 5) wraz z dwoma krótkimi powtórkami, które można przeprowadzić podczas innych lekcji. W drugim tygodniu można omówić część 2. (Ćwiczenia praktyczne i powtórka). XI

14 INSTRUKCJE DLA NAUCZYCIELI Jeśli przejrzysz jednocześnie program do nauczania na nadchodzący tydzień w publikacji Nauki i Przymierza oraz historia Kościoła. Podręcznik dla nauczyciela seminarium oraz ćwiczenia związane z Doktrynami do opanowania w publikacji Doktryny do opanowania. Materiały do Nauk i Przymierzy i historii Kościoła dla nauczyciela, będzie ci łatwiej znaleźć czas na Doktryny do opanowania. Ważne będzie, abyś określił, które części normalnej sekwencyjnej lekcji z pism świętych mogą być streszczone, aby wygospodarować czas na zajęcia związane z uczeniem się Doktryn do opanowania, łącznie z ćwiczeniami praktycznymi i powtórkami. Poniżej zamieszczamy sugerowane tempo przeprowadzania doświadczeń związanych z uczeniem się Doktryn do opanowania podczas roku szkolnego poświęconego na studiowanie Nauk i Przymierzy oraz historii Kościoła: Tydzień Materiał do nauczania z części Doktryny do opanowania 1 Brak przypisanej Doktryny do opanowania 2 Zdobywanie duchowej wiedzy, część 1. i 2. 3 Brak przypisanej Doktryny do opanowania 4 Zdobywanie duchowej wiedzy, część 3. 5 Boska Trójca, część 1. 6 Boska Trójca, część 2. 7 Plan Zbawienia, część 1. 8 Plan Zbawienia, część 2. 9 Plan Zbawienia, część Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część Przywrócenie, część Przywrócenie, część Przywrócenie, część Prorocy i objawienie, część Prorocy i objawienie, część Prorocy i objawienie, część Brak przypisanej Doktryny do opanowania 20 Zdobywanie duchowej wiedzy, część Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 3. XII

15 INSTRUKCJE DLA NAUCZYCIELI Tydzień Materiał do nauczania z części Doktryny do opanowania 24 Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część Obrzędy i przymierza, część Obrzędy i przymierza, część Brak przypisanej Doktryny do opanowania 28 Małżeństwo i rodzina, część Małżeństwo i rodzina, część Małżeństwo i rodzina, część Przykazania, część Przykazania, część Przykazania, część Skumulowana powtórka Doktryn do opanowania 35 Brak przypisanej Doktryny do opanowania 36 Brak przypisanej Doktryny do opanowania Doktryny do opanowania na zajęciach seminarium on-line Nauka Doktryn do opanowania zostanie włączona do lekcji seminarium on-line. Jeśli prowadzisz zajęcia seminarium on-line, przejrzyj wcześniejszy rozdział pt. Doktryny do opanowania na codziennych zajęciach seminarium w celu zapoznania się z ważnymi zasadami i praktykami, które możesz dopasować i zastosować podczas nauczania seminarium on-line. Doktryny do opanowania w programie nauczania seminarium w domu Na chwilę obecną materiały dla nauczycieli i uczniów uczestniczących w programie nauczania seminarium w domu nie zostały zaktualizowane i nie uwzględniają programu Doktryn do opanowania. Nauczyciele i uczniowie powinni korzystać z aktualnych materiałów do nauczania seminarium w domu i z towarzyszących im zadań odnoszących się do fragmentów do opanowania. Dopóki materiały do nauczania seminarium w domu nie zostaną uaktualnione, zachęcamy nauczycieli, by rozdali uczniom egzemplarze publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i zachęcali ich do indywidualnego studiowania tej publikacji oraz zawartych w niej doktrynalnych fragmentów do opanowania. XIII

16

17 Zdobywanie duchowej wiedzy, część 1. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Zdobywanie duchowej wiedzy podzielone są na cztery części. W niniejszej części 1. uczniowie będą studiować akapity 1. i 2. odpowiedniego rozdziału w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą też studiować werset Nauki i Przymierza 88:118 oraz to, jak uczyć się przez naukę i wiarę. Będą także studiować fragment Nauki i Przymierza 8:2 3 i zgłębią temat dotyczący otrzymywania objawienia poprzez Ducha Świętego. Uwaga: Części 1. i 2. niniejszego doświadczenia związanego z uczeniem się mogą być omówione w trakcie dwóch 40-minutowych zajęć lekcyjnych albo połączone i omówione w ciągu jednych 80-minutowych zajęć lekcyjnych. Część 3. zwiera zadanie ze skumulowanej powtórki doktryn do opanowania, które można przeprowadzić w około 15 minut. W części 4. nastąpi powtórzenie zasad zdobywania duchowej wiedzy. Możesz zdecydować, czy przeprowadzić tę powtórkę raz, czy więcej razy w roku szkolnym, zależnie od potrzeb, na przykład na początku drugiego półrocza kursu seminarium. Propozycje dotyczące nauczania Zdobywanie wiedzy zarówno przez studiowanie, jak i przez wiarę Napisz na tablicy następujące pytanie: Przy okazji jakiego doświadczenia dostrzegliście, że potrzebujecie więcej wiedzy od waszego Ojca Niebieskiego? Poproś uczniów, by zastanowili się nad odpowiedzią na to pytanie. Aby pomóc im przypomnieć sobie takie doświadczenia, możesz poprosić, aby zastanowili się, kiedy chcieli uzyskać świadectwo o prawdziwości Księgi Mormona, powołania Józefa Smitha jako proroka Boga lub prawdziwości Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Wyjaśnij, że dzięki doświadczeniom podczas zajęć seminarium uczniowie będą mieli wiele okazji, by pogłębić swoje zrozumienie tego, jak uzyskać duchową wiedzę od Ojca Niebieskiego. Doktryny do opanowania stanowią jedną z takich okazji. Poddają one sposoby na to, jak stosować zasady zdobywania duchowej wiedzy oraz jak pogłębiać zrozumienie kluczowych punktów doktryny ewangelii Jezusa Chrystusa. Rozdaj uczniom egzemplarze publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i poproś, aby otworzyli je na rozdziale pt. Zdobywanie duchowej wiedzy. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos akapitu 1. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali w tym akapicie informacji dotyczących źródła wszelkiej prawdy. Kto jest źródłem wszelkiej prawdy? Jaka doktryna w tym akapicie naucza o tym, czego Ojciec Niebieski pragnie dla każdego z nas? (Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, poproś, aby zaznaczyli 1

18 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 1. następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Nasz Ojciec Niebieski zachęca nas, żebyśmy [szukali] wiedzy, przez naukę jak i przez wiarę, ze względu na miłość, jaką nas darzy i pragnie, byśmy pracowali nad stawaniem się Mu podobnymi). Jaki fragment pisma świętego pomaga nauczać tego kluczowego twierdzenia doktrynalnego? (Gdy uczniowie odnajdą fragment: NiP 88:118 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument, zwróć ich uwagę na to, że fragmenty wymienione w nawiasie to doktrynalne fragmenty do opanowania, które pomagają nauczać kluczowych twierdzeń doktrynalnych. Poproś uczniów, żeby zaznaczyli w swoich pismach świętych werset NiP 88:118 w wyróżniający się sposób, aby mogli go łatwo znaleźć). Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst wersetu Nauki i Przymierza 88:118, wyjaśnij, że Pan objawił zapisane w tym wersecie wytyczne dotyczące uczenia się, kiedy pierwsi członkowie Kościoła otrzymali przykazanie, by zorganizować szkołę, której celem była nauka religii. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 88:118. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób mamy zdobywać wiedzę. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. Dlaczego, waszym zdaniem, ważne jest, abyśmy [szukali] wiedzy, przez naukę? Jakie są najlepsze księgi, które możemy studiować, by znaleźć w nich słowa mądrości oraz uzyskać duchową wiedzę? (Do tych ksiąg należą: pisma święte [możesz pokazać egzemplarz pism świętych], nauki proroków [możesz pokazać egzemplarz konferencyjnych wydań czasopism Ensign lub Liahona oraz broszurę Dla wzmocnienia młodzieży], jak też inne przygotowane przez Kościół materiały, które pomagają nam rozumieć i stosować w życiu nauki Pana [możesz pokazać egzemplarz publikacji Oddani wierze: Leksykon ewangelii]). Powiedzcie, w oparciu o własne doświadczenia, dlaczego są to jedne z najlepszych książek, które możemy wybrać do studiowania? Zwróć uwagę uczniów na to, że mamy szukać wiedzy nie tylko przez naukę, ale także przez wiarę. Jak myślicie, co to znaczy szukać wiedzy przez wiarę? Poproś jednego z uczniów, aby na głos przeczytał poniższą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, aby uważnie wysłuchali nauk Starszego Bednara na temat szukania wiedzy przez wiarę. Uczeń, który z własnej woli postępuje zgodnie z właściwymi zasadami, otwiera swoje serce na Ducha Świętego i jest gotowy na Jego nauki, poświadczającą moc świadectwa oraz potwierdzające świadectwo. Nauka przez wiarę wymaga duchowego, umysłowego i fizycznego wysiłku, nie przychodzi jedynie przez bierne słuchanie [ ]. Uczenia się przez wiarę nie można przenieść z nauczyciela na ucznia poprzez wykład, pokaz lub eksperyment uczeń musi ćwiczyć swoją wiarę i wykazywać się nią, aby 2

19 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 1. samemu zdobyć wiedzę (David A. Bednar, Seek Learning by Faith, Ensign, wrzesień 2007, str. 64). Co najbardziej zwróciło waszą uwagę w słowach Starszego Bednara dotyczących uczenia się przez wiarę? Co możecie robić, aby szukać wiedzy przez wiarę? Otrzymywanie objawienia poprzez Ducha Świętego Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos ostatnie zdanie akapitu 1. z rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają obietnice dane przez Ojca Niebieskiego tym, którzy dążą do tego, by zdobywać wiedzę przez wiarę i by pilnie Go szukać. Co Ojciec Niebieski obiecał tym, którzy pilnie Go szukają? (Poproś uczniów, aby zaznaczyli następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Bóg obiecał, że jeśli będziemy Go gorliwie szukać, poprzez Ducha Świętego objawi nam prawdę w naszych umysłach i sercach). Który z doktrynalnych fragmentów do opanowania pomaga nauczać tego twierdzenia doktrynalnego? (Poproś uczniów, żeby zaznaczyli w swoich pismach świętych fragment Nauki i Przymierza 8:2 3 w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć). Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst wersetów Nauki i Przymierza 8:2 3, wyjaśnij, że w tym fragmencie Pan przemówił do Olivera Cowdery ego. Kiedy Oliver pomagał Prorokowi Józefowi Smithowi w procesie tłumaczenia Księgi Mormona, zapragnął uzyskać dar tłumaczenia. W odpowiedzi Pan objawił, jak można otrzymać i rozpoznać objawienie od Boga. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 8:2 3. Poproś resztę klasy, aby śledziła tekst i odszukała słowa lub wyrażenia, które pomagają nauczać tego kluczowego twierdzenia doktrynalnego, które właśnie poznali. W jaki sposób Bóg może przemówić do naszego umysłu i serca poprzez Ducha Świętego? (Możemy otrzymać duchowe komunikaty w umyśle i sercu poprzez myśli, uczucia i podszepty). Zwróć uwagę uczniów na to, że czasami możemy zastanawiać się, czy dana myśl, uczucie lub podszept pochodzą od Ducha Świętego, czy są to nasze własne odczucia. Poproś uczniów, aby podnieśli ręce, jeśli kiedykolwiek się nad tym zastanawiali. Wyjaśnij, że zamiast udzielić uczniom odpowiedzi, dasz im możliwość [szukania] wiedzy przez naukę jak i przez wiarę (NiP 88:118), żeby samodzielnie znaleźli odpowiedź na to pytanie. Daj każdemu uczniowi egzemplarz poniższej ulotki. Daj uczniom kilka minut na pracę w parach zgodnie z instrukcjami w części pt. Dyskusja w parach nr 1 w ulotce. Następnie wyznacz uczniom do współpracy inną osobę. Niech postępują zgodnie z instrukcjami w części pt. Dyskusja w parach nr 2 3

20 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 1. w ulotce. (Uwaga: Jeśli liczba uczniów jest nieparzysta, możesz poprosić niektórych uczniów, aby pracowali w trzyosobowej grupie lub możesz być parą dla jednego ucznia). Skąd mam wiedzieć czy myśl, uczucie lub podszept pochodzi od Ducha Świętego? Dyskusja w parach nr 1 Przeczytaj fragment Moroni 7:12 13 oraz wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ) i odszukaj radę, która pomoże ci dowiedzieć się, czy myśl, uczucie lub podszept pochodzi od Ducha Świętego. Możesz podkreślić słowa lub wyrażenia, które przykuły twoją uwagę: Po czym możemy poznać rzeczy, które pochodzą od Ducha? Skąd możemy wiedzieć, że coś pochodzi od Boga? Poznamy to po owocach. Jeśli dana rzecz prowadzi do rozwoju i wzrostu, jeśli wiedzie do wiary i świadectwa, jeśli uczy lepiej coś robić, jeśli prowadzi do pobożności, wówczas pochodzi od Boga. Jeśli natomiast nas niszczy, jeśli wciąga nas w ciemność, jeśli jest przyczyną naszego zmieszania i troski, jeśli wiedzie do utraty wiary, wówczas pochodzi od diabła (Nauki Prezydentów Kościoła: Gordon B. Hinckley [2016], str. 126). Omówcie odpowiedzi na następujące pytanie: Czego nauczyłeś się z fragmentu Moroni 7:12 13 i z wypowiedzi Prezydenta Hinckleya o tym, co może ci pomóc dowiedzieć się, czy myśl, uczucie lub podszept pochodzi od Ducha Świętego? Dyskusja w parach nr 2 Przeczytaj fragment Nauki i Przymierza 11:12 14 oraz następującą wypowiedź Starszego Ronalda A. Rasbanda z Kworum Dwunastu Apostołów. Odszukaj radę, która może ci pomóc wiedzieć, czy myśl, uczucie lub podszept pochodzi od Ducha Świętego. Możesz podkreślić wyrażenia, które przykuły twoją uwagę. Z doświadczenia wiem, że Duch często komunikuje się poprzez uczucia. Możecie odczuć Go w słowach, które są wam znane, które mają dla was sens, które szepczą wam [ ]. Musimy ufać pierwszym podszeptom. Czasami chcemy działać racjonalnie; zastanawiamy się, czy w danym momencie mamy duchowe odczucia czy są to nasze własne myśli. Gdy zagłębiamy się w analizę, co często czynimy i wszyscy to robimy odrzucamy Ducha i poddajemy w wątpliwość boską radę [ ]. Pierwsze podszepty to czyste natchnienie z niebios. Gdy potwierdzają nam coś lub składają świadectwo, musimy umieć je rozpoznać i nie zaniechać działania według nich (Ronald A. Rasband, Niech prowadzi Święty Duch, Ensign lub Liahona, maj 2017, str ). Omówcie odpowiedzi na następujące pytanie: Czego nauczyłeś się z fragmentu Nauki i Przymierza 11:12 14 oraz z wypowiedzi Starszego Rasbanda o tym, co może ci pomóc dowiedzieć się, czy myśl, uczucie lub podszept pochodzi od Ducha Świętego? Poproś kilkoro uczniów, aby podsumowali na forum klasy, czego nauczyli się na temat rozpoznawania myśli, uczuć i podszeptów, które pochodzą od Ducha Świętego. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit nr 2 z rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, co możemy zrobić, żeby 4

21 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 1. poprosić Ducha Świętego, by objawił nam prawdę. Poproś uczniów, aby podkreślili słowa lub wyrażenia, które przykuły ich uwagę. Co, według tego akapitu, możemy zrobić, żeby poprosić Ducha Świętego, by objawił nam prawdę? Odnieś się do pytania na tablicy, o którego przemyślenie poprosiłeś uczniów na początku lekcji: Przy okazji jakiego doświadczenia dostrzegliście, że potrzebujecie więcej wiedzy od waszego Ojca Niebieskiego?. Poproś uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami, kiedy chcieli uzyskać wiedzę od Ojca Niebieskiego i uzyskali ją poprzez zastosowanie zasad omówionych podczas tej lekcji. Możesz także podzielić się swoim własnym doświadczeniem. Złóż świadectwo o tym, że możemy pracować nad stawaniem się podobnymi do naszego Ojca Niebieskiego, kiedy szukamy wiedzy przez naukę, jak i przez wiarę, i że objawi On nam prawdę w naszym umyśle i sercu poprzez Ducha Świętego, jeśli będziemy pilnie Go szukać. Poproś uczniów, by stale stosowali te zasady we własnym życiu. Powtórka doktryn do opanowania zadania Opisane zadania powtórzeniowe nie są przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Zdobywanie duchowej wiedzy, część 1.. Mogą zostać przeprowadzone podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Zdobywanie duchowej wiedzy, część 2.. Te krótkie zadania powtórzeniowe można przeprowadzić na początku lub na końcu lekcji, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórki nie zajmą dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 88:118 (5 minut) Napisz na tablicy poniższe zdania z pism świętych: Bowiem inteligencja lgnie do inteligencji. Szukajcie nauki przez studiowanie jak i przez wiarę. To, co pochodzi od Boga, światłem jest. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset Nauki i Przymierza 88:118 i rozpoznali, które zdanie napisane na tablicy pochodzi z tego wersetu. Poproś, aby odszukali kluczowe twierdzenie doktrynalne w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument, w pierwszym akapicie, który związany jest z tym doktrynalnym fragmentem do opanowania (nasz Ojciec Niebieski zachęca nas, żebyśmy [szukali] wiedzy, przez naukę jak i przez wiarę, ze względu na miłość, jaką nas darzy i pragnie, byśmy pracowali nad stawaniem się Mu podobnymi). Poproś uczniów, aby kilkakrotnie powtórzyli na głos to kluczowe twierdzenie doktrynalne. 5

22 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 1. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 8:2 3 (5 minut) Narysuj lub powieś na tablicy załączone rysunki umysłu i serca. Poproś uczniów, aby spojrzeli na akapit nr 1 w części Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i odszukali kluczowe twierdzenie doktrynalne oraz doktrynalny fragment do opanowania, które najlepiej pasują do tych rysunków. (Uczniowie mogą rozpoznać następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne i doktrynalny fragment do opanowania: Bóg obiecał, że jeśli będziemy Go gorliwie szukać, poprzez Ducha Świętego objawi nam prawdę w naszych umysłach i sercach [NiP 8:2 3]). Poproś uczniów, aby razem przeczytali na głos wersety Nauki i Przymierza 8:2 3, umieszczając jednocześnie cztery palce jednej dłoni na czole oraz cztery palce drugiej dłoni na sercu. Wyjaśnij, że po dodaniu czterech palców w dwóch dłoniach otrzymujemy liczbę osiem, co łączy się z rozdziałem 8. Nauk i Przymierzy. Dodatkowe pomysły dotyczące nauczania Zdobywanie wiedzy przez naukę jak i przez wiarę Możesz pokazać film pt. Ask of God [Proście Boga] (Motto Wspólnych Zajęć na rok 2017) (3:21), który jest dostępny na stronie internetowej: LDS.org. W filmie tym przedstawiono przykłady pytań, jakie młodzież zadała Ojcu Niebieskiemu, oraz uzyskane odpowiedzi. Skąd mam wiedzieć czy myśl, uczucie lub podszept pochodzi od Ducha Świętego? Aby pomóc uczniom zrozumieć, jak odróżnić, czy dana myśl lub uczucie pochodzi od Ducha Świętego, czy po prostu jest ich własną myślą, możesz pokazać film pt. Patterns of Light: Discerning Light [Wzorce światła: rozróżnianie światła] (2:12), który jest dostępny na stronie internetowej: LDS.org. W tym filmie Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, jak możemy rozpoznać boskie światło i odróżnić je od naszych własnych myśli. Po filmie możecie omówić, czego uczniowie dowiedzieli się, gdy słuchali wypowiedzi Starszego Bednara. 6

23

24 Zdobywanie duchowej wiedzy, część 2. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Zdobywanie duchowej wiedzy podzielone są na cztery części. Niniejsza część 2. pomoże uczniom zrozumieć i odczuć prawdę oraz znaczenie poniższych zasad zdobywania duchowej wiedzy oraz stosować je w praktyce: Działaj z wiarą. Badaj pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy. Dąż do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Podczas tej części doświadczenia związanego z uczeniem się uczniowie będą studiować akapity od 3. do 12. odpowiedniego rozdziału w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument, jak również będą studiować doktrynalny fragment do opanowania Nauki i Przymierza 6:36. Być może będziesz potrzebować więcej niż jednej 40-minutowej lekcji, aby pomóc uczniom zrozumieć i poczuć prawdę oraz znaczenie tych zasad. Ponadto ważne jest powtarzanie tych zasad z uczniami w trakcie kursu seminarium, aby pamiętali o nich i je stosowali, kiedy będą odpowiadać na pytania, rozwiewać wątpliwości i omawiać sprawy poruszane podczas ćwiczeń praktycznych dotyczących fragmentów do opanowania, jak też aby stosowali je poza klasą. Propozycje dotyczące nauczania Zasady, które mogą nam pomóc, gdy dążymy do uzyskania odpowiedzi na pytania Poproś uczniów, aby zastanowili się, czy kiedykolwiek mieli wątpliwości lub pytania dotyczące Kościoła i jego nauk czy historii, na które nie znali odpowiedzi albo czy kiedykolwiek ktoś zadał im tego typu pytanie. Jako przykład napisz na tablicy lub pokaż następujące pytanie: Dlaczego Józef Smith oraz inni pierwsi święci w dniach ostatnich praktykowali wielożeństwo i mieli wiele żon? Dlaczego może być trudno odpowiedzieć na to pytanie? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit nr 3 z rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają radę, która może nam pomóc, kiedy mamy wątpliwości lub pytania, które mogą być dla nas trudne do zrozumienia lub na które trudno nam udzielić odpowiedzi. Jaka rada w tym akapicie może nam pomóc, kiedy mamy wątpliwości lub pytania, które mogą być dla nas trudne do zrozumienia lub na które trudno nam udzielić odpowiedzi? 8

25 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 2. Wyjaśnij, że ta część doświadczenia związanego z uczeniem się pomoże uczniom nauczyć się trzech zasad zdobywania duchowej wiedzy, którymi są: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Zasady te mogą ich poprowadzić, kiedy będą mieli pytania lub kiedy ktoś zwróci się do nich z pytaniem. Działaj z wiarą Poproś trzech uczniów, aby po kolei przeczytali na głos akapity od 5. do 7. z rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś pozostałych uczniów, by śledzili tekst i odszukali zdania, które wyjaśniają, co możemy robić, aby działać z wiarą, gdy mamy pytania lub wątpliwości. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli zdania, które są dla nich szczególnie ważne. Co, według tych akapitów, możemy zrobić, aby działać z wiarą, gdy mamy pytania lub wątpliwości? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, możesz poprosić ich, by wyjaśnili, w jaki sposób rada, którą znaleźli, może im się przydać, gdy będą mieli pytania lub wątpliwości). Zwróć uwagę uczniów na następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Pan osobiście prosi nas, byśmy [radzili się Go] w każdej myśli; nie [wątpili i] nie [lękali] się. Który z doktrynalnych fragmentów do opanowania pomaga nauczać tego kluczowego twierdzenia doktrynalnego? (Poproś uczniów, aby zaznaczyli werset NiP 6:36 w wyróżniający się sposób w swoich pismach świętych, by mogli go łatwo znaleźć). Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że Pan dał objawienie zapisane w Naukach i Przymierzach 6 Prorokowi Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery emu, kiedy pracowali nad tłumaczeniem Księgi Mormona. W owym czasie Oliver Cowdery nie ujrzał jeszcze złotych płyt, z których była tłumaczona Księga Mormona. Zapragnął on dodatkowego świadectwa (NiP 6:22) o tym, że praca wykonywana przez Józefa Smitha naprawdę pochodzi od Boga. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 6:36. Pozostali niech śledzą tekst i wyszukają, co Pan doradził Oliverowi, aby uczynił. W jaki sposób rada udzielona przez Pana w tym wersecie może pomóc nam, kiedy mamy pytania lub nie jesteśmy czegoś pewni? W jaki sposób zwracanie się do Pana w każdej myśli pomoże nam rozwiać wątpliwości i strach? Odnieś się do pytania na tablicy, o rozważenie którego poprosiłeś uczniów na początku lekcji pt. Zdobywanie duchowej wiedzy, część 1. : Przy okazji jakiego doświadczenia dostrzegliście, że potrzebujecie więcej wiedzy od waszego Ojca Niebieskiego? Jakie działania z wiarą moglibyście podjąć, oparciu o naszą dyskusję, jeśli mielibyście podobne doświadczenie? 9

26 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 2. Co już wiecie o Ojcu Niebieskim, Jezusie Chrystusie i o Proroku Józefie Smithie, co pomoże wam, kiedy będziecie mieć pytania dotyczące historii lub nauk Kościoła? Badaj pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy Poproś trzech uczniów, aby po kolei przeczytali na głos akapity od 8. do 10. z rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst i odszukali informacje o tym, w jaki sposób możemy badać pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy. Jak, zgodnie z treścią tych akapitów, możemy badać pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy? Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli następujące prawdy: Aby badać doktrynalne pojęcia, pytania i kwestie społeczne przez pryzmat wiecznej perspektywy, rozważamy je w kontekście planu zbawienia i nauk Zbawiciela. Szukamy pomocy Ducha Świętego, by postrzegać te rzeczy, jak postrzega je Pan. Zwróć uwagę uczniów na to, że dzięki wiedzy, jaką mamy o Ojcu Niebieskim i Jego planie zbawienia, możemy postrzegać różne pojęcia lub pytania inaczej niż ci, którzy nie mają takich samych przekonań. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Dallina H. Oaksa z Pierwszego Prezydium, którą skierował do nauczycieli seminarium i instytutu. Poproś resztę klasy o wysłuchanie tego, co uczniowie powinni robić, gdy napotkają trudne zagadnienie, pytanie lub opinię, które różnią się od ich własnej. Sądzę, że lepiej będzie, jeśli nasi młodzi ludzie powstrzymają się od sporów ze swoimi znajomymi [ ]. Częstokroć lepiej by było, gdyby w odpowiedzi określili światowe przesłanki czy założenia poglądów, którym przyszło im stawić czoła, a następnie określili odmienne założenia i przesłanki, które kierują myśleniem świętych w dniach ostatnich (Dallin H. Oaks, As He Thinketh in His Heart, [wieczór z Przedstawicielem Władz Generalnych, 8 lutego 2013, strona internetowa: lds.org/broadcasts). Co możemy zrobić, w oparciu o propozycję Prezydenta Oaksa, gdy napotykamy na trudne zagadnienie, pytanie lub opinię, które różnią się od naszych własnych? (Być może będziesz musiał pomóc uczniom zrozumieć, że przesłanka to koncepcja, która służy do potwierdzenia jakiejś tezy, a pogląd jest wyrażeniem stanowiska danej osoby, jej punktu widzenia, opinii). Podkreśl, że gdy odnosimy się do czyichś przekonań lub założeń, powinniśmy okazać uprzejmość i szacunek, powinniśmy być wrażliwi na uczucia tej osoby i na rady Ducha Świętego. Aby zilustrować, jaki wpływ czyjeś przekonania, założenia lub świadectwo mogą mieć na wnioski tej osoby, narysuj na tablicy następujący schemat: 10

27 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 2. Odnieś się do pytania na tablicy, o którego przemyślenie poprosiłeś uczniów na początku lekcji Zdobywanie duchowej wiedzy, część 1. : Przy okazji jakiego doświadczenia dostrzegliście, że potrzebujecie więcej wiedzy od waszego Ojca Niebieskiego?. Wskaż na niektóre przekonania lub założenia, jakie ktoś może mieć na przykład o tym, że Bóg powoływał proroków w czasach przeszłych. Bóg prosił proroków w przeszłości, aby poślubili więcej niż jedną żonę (na przykład: Abraham i Jakub). Napisz powyższe zdania na tablicy pod słowami: Przekonania, założenia, świadectwo. Podkreśl również, że poprzez moc Ducha Świętego możemy przekonać się, że Bóg powołał Józefa Smitha na proroka (zob. Moroni 10:5). Zapisz na tablicy następujące zdanie pod słowami Przekonania, założenia, świadectwo : Bóg powołał Józefa Smitha na proroka. Mając na uwadze te przekonania i założenia oraz świadectwo, że Bóg powołał Józefa Smitha na proroka, do jakich wniosków możemy dojść w kwestii tego, że Józef Smith oraz inni pierwsi święci w dniach ostatnich praktykowali wielożeństwo? (Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, napisz na tablicy następujące zdanie pod słowem Konkluzja : Bóg nakazał Prorokowi Józefowi Smithowi oraz innym pierwszym świętym w dniach ostatnich, aby praktykowali wielożeństwo. [Zob. NiP 132:34 35]). Uwaga: W tym momencie powinieneś upewnić się, że uczniowie rozumieją, iż obowiązującym prawem Pana jest małżeństwo monogamiczne zawarte między jednym mężczyzną i jedną kobietą. Przeczytaj na głos następującą informację, aby pomóc uczniom spojrzeć poprzez pryzmat wiecznej perspektywy na praktykę wielożeństwa wśród pierwszych świętych w dniach ostatnich: Pan wyznaczył, że mężczyzna ma mieć jedną żonę, chyba, że nakaże On inaczej poprzez objawienie dane za pośrednictwem Prezydenta Kościoła (zob. Jakub 2:27 30). W oparciu o objawienie wielożeństwo było praktykowane w czasach Starego Testamentu i na początku przywróconego Kościoła pod kierunkiem proroka, który posiadał klucze kapłańskie (NiP 132:34 40, 45). Nie jest ono więcej praktykowane w Kościele (DO 1); obecnie posiadanie więcej niż jednej żony jest niezgodne z prawem członkostwa w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych], Marriage, Marry, strona internetowa: scriptures.lds.org). Chociaż nie rozumiemy wszystkich celów Boga związanych z wprowadzeniem wielożeństwa, to stanowiło ono część odnowienia wszechrzeczy (Dzieje Apostolskie 3:21). Pośród innych danych przez Pana powodów stosowania tej praktyki wymieniano pomoc świętym w wypełnieniu przykazania danego Adamowi i Ewie, by się [mnożyli] i [zapełniali] ziemię (NiP 132:63; zob. także I Ks. Mojżeszowa 1:28) oraz by [Pan wychował] sobie tak pokolenie (Jakub 2:30). Oprócz celów podanych przez Pana w pismach świętych praktykowanie wielożeństwa wpłynęło na pierwszych świętych na inne sposoby. Możliwość zawarcia małżeństwa stała się dostępna dla kobiet, które w innym przypadku nie 11

28 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 2. miałyby ku temu sposobności oraz zwiększyło to finansową stabilność wielu kobiet. Ponadto posłuszeństwo przykazaniu Pana dotyczącemu wielożeństwa w obliczu nasilających się przeciwności umocniło zrozumienie wśród pierwszych członków wczesnego Kościoła, że są oni ludem nabytym (I List Piotra 2:9). (Zob. także: Plural Marriage in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, Gospel Topics Essays, strona internetowa: lds.org/topics). Które fakty z tego tekstu mogą pomóc nam spojrzeć poprzez pryzmat wiecznej perspektywy na praktykę wielożeństwa pośród pierwszych świętych w dniach ostatnich? Wyjaśnij, że niektórzy ludzie decydują się badać pytania dotyczące praktykowania wielożeństwa przez pierwszych świętych w dniach ostatnich, wychodząc z założenia, że Józef Smith nie był prorokiem Boga. Do jakich wniosków, waszym zdaniem, może dojść osoba, która wychodzi z takiego założenia? Dąż do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł Odnieś się do pytania na tablicy, o którego przemyślenie poprosiłeś uczniów na początku lekcji Zdobywanie duchowej wiedzy, część 1. : Przy okazji jakiego doświadczenia dostrzegliście, że potrzebujecie więcej wiedzy od waszego Ojca Niebieskiego?. W oparciu o omówione zasady, dlaczego ważne jest, aby mieć świadectwo o tym, że Józef Smith był prorokiem Boga, kiedy badamy to oraz inne pytania dotyczące historii i nauk Kościoła? Wyjaśnij, że kiedy anioł Moroni po raz pierwszy ukazał się Józefowi Smithowi, aby nauczać go o przywróceniu ewangelii Jezusa Chrystusa w dniach ostatnich oraz o Księdze Mormona, powiedział, że wszystkie narody będą o [Józefie] mówić dobrze i źle (Józef Smith Historia 1:33). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów: Negatywne opinie na temat Proroka Józefa Smitha będą pojawiać się coraz częściej wraz ze zbliżającym się Drugim Przyjściem Zbawiciela. Półprawdy i subtelne oszustwa nie ustaną. Pojawią się członkowie rodziny i znajomi, którzy będą potrzebowali waszej pomocy (Neil L. Andersen, Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 30). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit nr 11 z rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają informację o tym, co Pan nam dał, żeby pomóc nam odkryć i zrozumieć prawdę. Co Pan nam dał, żeby pomóc nam odkryć i zrozumieć prawdę? (Poproś uczniów, by zaznaczyli następujące zdanie: Wytyczając sposób uzyskiwania 12

29 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 2. duchowej wiedzy, Pan ustanowił źródła, poprzez które objawia prawdę i zapewnia kierownictwo Swoim dzieciom). Jakie błogosławieństwa możemy otrzymać, kiedy zwracamy się do wyznaczonych przez Pana źródeł prawdy? Pokaż egzemplarz Księgi Mormona. Dlaczego Księga Mormona jest szczególnie ważnym źródłem dla osób, które pragną dowiedzieć się, czy Józef Smith był prorokiem Boga? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Thomasa S. Monsona ( ): Jeśli będziecie [czytać Księgę Mormona] w duchu modlitwy i ze szczerym pragnieniem poznania prawdy, Duch Święty objawi wam jej prawdziwość. Jeśli jest prawdziwa a uroczyście oświadczam, że jest to Józef Smith był prorokiem, który widział Boga Ojca i Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Ponieważ Księga Mormona jest prawdziwa, Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest Kościołem Pana na ziemi, a święte kapłaństwo Boga zostało przywrócone dla korzyści i błogosławienia Jego dzieci. Jeżeli nie macie mocnego świadectwa o tych sprawach, uczyńcie to, co jest niezbędne, aby je uzyskać. Bardzo istotne jest posiadanie własnego świadectwa w tych trudnych czasach, ponieważ na świadectwie innych nie zajdziecie daleko (Thomas S. Monson, Moc Księgi Mormona, Ensign lub Liahona, maj 2017, str ). Odnieś się do pytania na tablicy, o którego przemyślenie poprosiłeś uczniów na początku lekcji Zdobywanie duchowej wiedzy, część 1. : Przy okazji jakiego doświadczenia dostrzegliście, że potrzebujecie więcej wiedzy od waszego Ojca Niebieskiego?. Do jakich wyznaczonych przez Boga źródeł moglibyście się zwrócić, gdybyście mieli podobne doświadczenie? (Zwróć uwagę uczniów na to, że dowiedzą się więcej na temat przykazania Pana danego pierwszym świętym w dniach ostatnich, które dotyczyło praktykowania wielożeństwa, w dalszej części kursu seminarium, gdy będą studiować Nauki i Przymierza 132. Dowiedzą się o przykazaniu Pana, by zaprzestać praktykowania wielożeństwa, kiedy będą studiować Deklarację Oficjalną 1). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit nr 12 z rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś pozostałych uczniów, by śledzili tekst i poszukali tego, co ten akapit mówi o źródłach informacji nie pochodzących z Kościoła. Dlaczego powinniśmy mieć się na baczności w stosunku do niepewnych źródeł informacji? W jaki sposób możemy rozpoznać prawdę w źródłach informacji nie pochodzących z Kościoła? (Pomóż uczniom zrozumieć, że Duch Święty może pomóc nam rozpoznać prawdę lub fałsz w każdym źródle informacji, jakie znajdziemy [zob. Moroni 10:5]). 13

30 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 2. Aby pomóc uczniom w lepszym zrozumieniu tego, jak mogą zastosować zasady zdobywania duchowej wiedzy, by znaleźć odpowiedzi na ich własne pytania oraz by pomóc innym, pokaż film pt. Zdobywanie duchowej wiedzy. Historia Madison (8:36), który jest dostępny na stronie internetowej: LDS.org. Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na to, jak młoda kobieta o imieniu Madison działała z wiarą, zbadała pytanie dotyczące Józefa Smitha i wielożeństwa (czyli poligamii) przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążyła do uzyskania głębszego zrozumienia, opierając się na wyznaczonych przez Boga źródłach. Co zrobiła Madison, aby działać z wiarą? Co zrobiła Madison, aby zbadać swoje pytanie przez pryzmat wiecznej perspektywy? W jaki sposób Madison dążyła do uzyskania głębszego zrozumienia poprzez wyznaczone przez Boga źródła? W jaki sposób Madison została pobłogosławiona, gdy zastosowała zasady zdobywania duchowej wiedzy? W jaki sposób to doświadczenie Madison dotyczące zastosowania zasad zdobywania duchowej wiedzy przygotowało ją na to, by mogła pomagać innym? Poproś uczniów, aby opowiedzieli o własnych błogosławieństwach wynikających ze stosowania zasad zdobywania duchowej wiedzy. Wyjaśnij, że w czasie roku szkolnego oprócz sekwencyjnego studiowania pism: Józef Smith Historia oraz Nauki i Przymierza, uczniowie będą również studiowali dziewięć tematów doktrynalnych z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą także studiowali 25 doktrynalnych fragmentów do opanowania na podstawie: Józef Smith Historia oraz Nauki i Przymierza, które są powiązane z tymi tematami doktrynalnymi. Kiedy uczniowie będą studiować każdy temat, będą mogli przećwiczyć stosowanie zasad zdobywania duchowej wiedzy oraz doktryn ewangelii Jezusa Chrystusa. Podziel się swoim świadectwem na temat znaczenia stosowania zasad zdobywania duchowej wiedzy. Zachęć uczniów, aby uzyskali wiedzę od swojego Ojca Niebieskiego poprzez działanie z wiarą, badanie zagadnień i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz pogłębianie swojego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Powtórka doktryn do opanowania zadanie Opisane zadanie powtórzeniowe nie jest przeznaczone do przeprowadzenia w ramach niniejszej lekcji pt. Zdobywanie duchowej wiedzy, część 2.. Może zostać przeprowadzone podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Zdobywanie duchowej wiedzy, część 3.. To krótkie powtórzenie można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórzenie nie zajmie dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. 14

31 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 2. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 6:36 (5 minut) Poproś uczniów, aby odszukali fragment Nauki i Przymierza 6:36 w swoich pismach świętych. Napisz na tablicy pierwsze litery każdego słowa z tego wersetu: R M S W K M; N W, N L S. Poproś uczniów, aby pracowali w parach lub samodzielnie, by nauczyć się tego wersetu na pamięć przy pomocy liter napisanych na tablicy. Po kilku minutach poproś uczniów, aby powtórzyli ten werset na głos, kiedy ty będziesz wskazywać na litery napisane na tablicy. Następnie wytrzyj lub ukryj litery na tablicy i poproś uczniów, aby powtórzyli ten werset. Dodatkowe pomysły dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 6:36. Nie wątp Podczas omawiania wersetu Nauki i Przymierza 6:36 możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że Pan nie nakazał nam unikać zadawania pytań. Powiedział natomiast: nie wątp (NiP 6:36). Jaka, waszym zdaniem, jest różnica pomiędzy zadawaniem pytań a wątpieniem? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa, wówczas członka Pierwszego Prezydium. Poproś klasę, żeby wysłuchała, czego Prezydent Uchtdorf nauczał na temat zadawania pytań i posiadania wątpliwości. Moi drodzy młodzi przyjaciele, jesteśmy ludźmi, którzy zadają pytania, zawsze tacy byliśmy, ponieważ wiemy, że prowadzą nas one do prawdy [ ]. Pytania rodzą świadectwo. Niektórzy mogą czuć się zakłopotani lub niegodni, ponieważ mają wnikliwe pytania dotyczące ewangelii. Ale nie powinni tak się czuć. Zadawanie pytań nie jest oznaką słabości; poprzedza ono wzrost. Bóg nakazuje nam, abyśmy szukali odpowiedzi na swoje pytania [zob. List Jakuba 1:5 6] i prosi tylko o to, byśmy pytali w szczerości serca, z prawdziwym zamiarem, mając wiarę w Chrystusa [Moroni 10:4]. Kiedy będziemy tak czynić, wszelka prawda będzie mogła zostać nam objawiona przez moc Ducha Świętego [Moroni 10:5]. Nie bójcie się; zadawajcie pytania. Bądźcie dociekliwi, ale nie miejcie wątpliwości. Nie wątpcie. Zawsze trzymajcie się mocno wiary i światła, które już otrzymaliście ( Odbicie w wodzie [Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji dla młodych dorosłych, 1 listopada 2009], strona internetowa: LDS.org). Nigdy nie możemy pozwolić na to, by uwięziły nas wątpliwości i odgrodziły od boskiej miłości, pokoju i darów, które przychodzą dzięki wierze w Pana Jezusa Chrystusa (Dieter F. Uchtdorf, Chodźcie, przyłączcie się do nas, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 23). Co najbardziej przykuwa waszą uwagę w tych wypowiedziach Prezydenta Uchtdorfa? Znajdowanie wyznaczonych przez Boga źródeł Aby pomóc uczniom odnaleźć wyznaczone przez Boga źródła, możesz powiedzieć im o oficjalnej stronie Kościoła (i pokazać im ją lub wskazać, jak ją znaleźć na 15

32 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 2. elektronicznych urządzeniach przenośnych uczniów), czyli stronie internetowej: mormonnewsroom.org. Powiedz, że na tej stronie internetowej Kościół wyjaśnia różne zagadnienia z nim związane, które mogą interesować opinię publiczną oraz prostuje niepełne lub nieprawdziwe informacje o nim, podawane w mediach. Możesz także pokazać uczniom kościelną stronę internetową Gospel Topics [Tematy ewangelii], (topics.lds.org). Artykuły opublikowane na stronie Gospel Topics Essays [Eseje na tematy ewangelii] zawierają cenne i rzetelne informacje o wielu zagadnieniach historycznych i doktrynalnych. 16

33 Zdobywanie duchowej wiedzy, część 3. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Zdobywanie duchowej wiedzy podzielone są na cztery części. Niniejsza część 3. zawiera zadanie dotyczące skumulowanej powtórki doktryn do opanowania Zadanie to powinno zająć około 15 minut. Jeśli nie wystarczyło czasu, aby omówić cały materiał z części 1. i 2. doświadczenia związanego z uczeniem się na podstawie rozdziału pt. Zdobywanie duchowej wiedzy, możesz dokończyć omawianie tego materiału podczas tej lekcji. Jeśli udało ci się omówić materiał z części 1. i 2., możesz wykorzystać pozostały czas lekcji na powtórzenie materiału z normalnej sekwencyjnej lekcji z Nauk i Przymierzy. Propozycje dotyczące nauczania Skumulowana powtórka doktryn do opanowania (15 minut) Podziel uczniów w klasie na trzy grupy. Przypisz każdej grupie jeden z poniższych kluczowych twierdzeń doktrynalnych wraz z doktrynalnym fragmentem do opanowania: 1. Nasz Ojciec Niebieski zachęca nas, żebyśmy [szukali] wiedzy, przez naukę jak i przez wiarę ze względu na miłość, jaką nas darzy i pragnienie, byśmy pracowali nad stawaniem się Mu podobnymi (NiP 88:118). 2. [Bóg] obiecał, że jeśli będziemy Go gorliwie szukać, poprzez Ducha Świętego objawi nam prawdę w naszych umysłach i sercach (zob. NiP 8:2 3). 3. Pan osobiście prosi nas, byśmy [radzili się Go] w każdej myśli; nie [wątpili i] nie [lękali] się (NiP 6:36). Poproś uczniów, aby pracowali w grupach i narysowali w dziennikach do studiowania lub na kartce coś, co pomoże im zapamiętać przypisane twierdzenia doktrynalne i odsyłacze do doktrynalnych fragmentów do opanowania. Poleć im, aby w swoim rysunku zawarli twierdzenie doktrynalne i doktrynalny fragment do opanowania. Kiedy skończą, poproś kilkoro uczniów z każdej grupy, aby opowiedzieli o swoim rysunku pozostałym uczniom w klasie. Możesz wybrać jeden rysunek dla każdego doktrynalnego fragmentu do opanowania, by powiesić go w klasie jako przypomnienie dla uczniów. 17

34 Zdobywanie duchowej wiedzy, część 4. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Zdobywanie duchowej wiedzy podzielone są na cztery części. Niniejszą część 4. należy przeprowadzić mniej więcej w połowie roku szkolnego w ramach powtórzenia. W tej części doświadczenia związanego z uczeniem się uczniowie powtórzą rozdział pt. Zdobywanie duchowej wiedzy z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Przećwiczą również przeformułowywanie pytań i wątpliwości, by zbadać je przez pryzmat wiecznej perspektywy. Propozycje dotyczące nauczania Segment 1. (20 minut) Pokaż ilustrację: Jezus chodzi po wodzie (Album Ewangelia w malarstwie [2009], nr 43) lub Christ walking on the Water [Chrystus chodzi po wodzie] (LDS Media Library, strona internetowa: LDS.org). Poproś jednego z uczniów, aby pokrótce opowiedział o tym zdarzeniu opisanym w Nowym Testamencie. Następnie zapytaj: Kiedy Piotr zaczął tonąć? (Jeśli uczniowie potrzebują pomocy przy odpowiedzi na to pytanie, poproś, aby po cichu przeczytali fragment Ew. Mateusza 14:29 30 i odszukali odpowiedź). Podkreśl, że kiedy Piotr odwrócił swą uwagę od Zbawiciela i skierował ją ku wichurze i falom, wtedy zląkł się, a następnie zaczął tonąć. Poproś uczniów, aby zastanowili się, jakie wpływy w ich życiu mogą odciągnąć ich uwagę od Jezusa Chrystusa. Wyjaśnij, że kiedy dążymy w życiu do uzyskania duchowej wiedzy, pojawią się siły, które będą starały się odwrócić naszą uwagę od Jezusa Chrystusa. W jaki sposób nasza umiejętność zdobywania duchowej wiedzy może zmaleć, gdy odwracamy swą uwagę od Zbawiciela? Poproś uczniów, aby spojrzeli na ostatnie zdanie akapitu 6. zasady 1. Działaj z wiarą w rozdziale pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument, które zawiera następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Pan osobiście prosi nas, byśmy [radzili się Go] w każdej myśli; nie [wątpili i] nie [lękali] się. Poproś uczniów, aby zaznaczyli to twierdzenie, jeśli jeszcze tego nie zrobili, w swoich broszurach Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. 18

35 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 4. W jaki sposób twierdzenie to zachęca nas do uzyskiwania duchowej wiedzy od Boga? W jaki sposób możemy radzić się Pana, kiedy mamy pytania i wątpliwości? W jakim sensie radzenie się Boga i nie wątpienie zwiększa naszą szansę na zdobycie duchowej wiedzy? Napisz na tablicy następujące pytanie: Co mi pomoże, gdy będę dążyć do zdobycia duchowej wiedzy? Podziel uczniów na pary. Poproś, aby jeden uczeń z pary przeczytał akapity 3. i 6. z rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś, aby drugi uczeń przeczytał akapity 8. i 11. z rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Niech uczniowie w parach przeczytają sobie nawzajem te akapity i odszukają odpowiedzi na pytanie zapisane na tablicy. Poproś uczniów, aby zaznaczyli prawdy, które odnajdą, a które stanowią odpowiedź na to pytanie. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli reszcie klasy, czego się dowiedzieli. Możesz wypisać ich odpowiedzi na tablicy. Możesz zadać niektóre lub wszystkie z następujących pytań: W jaki sposób twoje nastawienie i zamiary wpływają na twoją zdolność uczenia się przez Ducha? W jaki sposób poleganie na tym, co już wiesz, zwiększa twoją zdolność do otrzymywania większego duchowego zrozumienia? W jaki sposób badanie pytań i wątpliwości związanych z planem zbawienia pomogło ci zdobyć duchową wiedzę? Dlaczego ważna jest wiedza o tym, że Bóg objawia prawdę poprzez bezpieczne i wiarygodne źródła? W jaki sposób zastosowałeś prawdy zawarte w rozdziale Zdobywanie duchowej wiedzy z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i otrzymałeś duchową wiedzę od Pana? Zachęć uczniów, aby stale radzili się Pana i nie wątpili (zob. NiP 6:36), kiedy będą czynnie stosować zasady zdobywania duchowej wiedzy. Segment 2. (20 minut) Poproś uczniów, aby przeszli do rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i otworzyli go na trzech zasadach, które pomogą nam, kiedy będziemy dążyć do uczenia się i zrozumienia wiecznych prawd. Te zasady to: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Wyjaśnij, że poniższe ćwiczenie dotyczy badania pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy. Daj wszystkim uczniom po kartce pasującej do każdej z dwóch ramek z załączonej ulotki. Poproś uczniów, by zastanowili się, jakie mają pytania na temat ewangelii, na które szukają odpowiedzi, lub na które szukają odpowiedzi ich 19

36 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 4. przyjaciele czy członkowie rodziny. Pytania te mogą dotyczyć kwestii społecznych, przezwyciężania wyzwań lub innych problemów. Przeformułowywanie pytań 20

37 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 4. Kiedy uczniowie sformułują pytanie, poproś ich o zapisanie go na kartce. Przypomnij im, że częścią procesu badania pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy jest przeformułowywanie pytania lub spojrzenie na pytanie z innego punktu widzenia. Możesz pokazać film pt. Badanie pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy (2:56), który dostępny jest na stronie internetowej: LDS.org. Jeśli pokażesz film, poproś uczniów, aby przyjrzeli się temu, jak młoda kobieta zbadała przez pryzmat wiecznej perspektywy pytanie na temat Boga zadane przez przyjaciółkę. Jeśli zdecydujesz, że nie będziesz pokazywać filmu, możesz podać im przykład, jak przeformułować pytanie, zanim uczniowie zaczną ćwiczenie. Po filmie rozdaj uczniom ulotki Przeformułowywanie pytań. Poproś ich, aby umieścili swoją kartkę w ramce Ograniczona perspektywa, znajdującej się na dole ulotki. Daj uczniom chwilę, by wyobrazili sobie, że pytanie to zadaje osoba, która nie patrzy przez pryzmat wiecznej perspektywy. Jakie przekonania lub założenia może, waszym zdaniem, mieć osoba, która ma ograniczoną perspektywę? 21

38 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 4. Zachęć uczniów, aby napisali te przekonania lub założenia na rysunku z ramką Ograniczona perspektywa lub pod nim. Jaki wpływ miałyby przekonania lub założenia tej osoby na jej wnioski? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit nr 8 z rozdziału Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają pytania, jakie możemy zadać, a które pomogą nam przeformułować pytanie lub wątpliwości tak, jakbyśmy patrzyli na nie przez pryzmat wiecznej perspektywy. Poproś uczniów, aby zaznaczyli dwa pytania na końcu akapitu: Co już wiem o Ojcu Niebieskim, Jego planie i o tym, w jaki sposób postępuje ze Swoimi dziećmi? Jakie nauki ewangelii wiążą się z tym tematem lub kwestią i stanowią wyjaśnienie? Poproś uczniów, aby przesunęli swoje kartki do ramki Wieczna perspektywa. Zwróć uwagę uczniów na to, że pytanie samo w sobie się nie zmieniło, ale dzięki spojrzeniu na nie przez pryzmat wiecznej perspektywy nasze zrozumienie ulegnie zmianie. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad odpowiedzią na swoje pytanie, badając je przy pomocy tych dwóch pytań z akapitu 8. Zachęć ich, aby napisali odpowiedzi w ramce Wieczna perspektywa lub obok niej. Jak te przekonania lub założenia wpłyną na nasze wnioski? Podczas przyglądania się pracy uczniów możesz osobiście poprosić jednego lub dwóch uczniów, by przygotowali się do podzielenia się swoimi przemyśleniami o tym, jak badali swoje pytanie przez pryzmat wiecznej perspektywy. Po upływie wyznaczonego czasu poproś tych uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami. Możesz także zapytać pozostałych, czy chcieliby omówić z klasą pytania lub kwestie, które zdecydowali się zbadać. Na koniec poproś uczniów, aby stale stosowali zasady zdobywania duchowej wiedzy, gdy będą szukać odpowiedzi na swoje pytania. Złóż świadectwo o tym, że Pan obiecał udzielać nam odpowiedzi, kiedy będziemy pilnie szukać u Niego prawdy. Dodatkowy pomysł dotyczący nauczania Badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy Uwaga: Następujące zadanie można użyć jako część segmentu 2. Wyjaśnij, że czasami będziemy znać prawdy, które pomogą nam przeformułować pytanie, a czasami będziemy musieli je odszukać. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał poniższą wypowiedź Starszego L. Whitneya Claytona z Prezydium Siedemdziesiątych. Pozostali niech wysłuchają, jakich rad udzielił nam Starszy Clayton, kiedy szukamy duchowej wiedzy. 22

39 ZDOBYWANIE DUCHOWEJ WIEDZY, CZĘŚĆ 4. [Bóg] nie pokazuje nam końca na początku. To tutaj właśnie są potrzebne wiara, nadzieja i zaufanie do Pana. Bóg prosi nas, żebyśmy okazali Mu cierpliwość ufali Mu i podążali za Nim [ ]. Poucza nas, że nie powinniśmy oczekiwać łatwych odpowiedzi ani tymczasowych rozwiązań z nieba. Problemy rozwiązują się, kiedy stoimy niewzruszeni w trakcie wypróbowania [naszej] wiary, niezależnie od tego, jak trudna do zniesienia może okazać się ta próba lub jak powoli może przychodzić odpowiedź (L. Whitney Clayton, Co wam powie, czyńcie!, Ensign lub Liahona, maj 2017, str. 99). Z jakich rad Starszego Claytona możemy skorzystać, gdy będziemy dążyć do zdobycia duchowej wiedzy? 23

40

41 Boska Trójca, część 1. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Boska Trójca podzielone są na dwie części. W niniejszej części 1. uczniowie będą studiować akapity od 1.1 do 1.7 tego tematu doktrynalnego w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą uczyć się, że Ojciec, Syn i Duch Święty to trzy odrębne Istoty i że Jezus Chrystus przyjdzie ponownie z mocą i w chwale i będzie panował na ziemi podczas Milenium. Będą także studiować fragmenty: Nauki i Przymierza 130:22 23 i 29: Uwaga: Możesz nauczać cztery segmenty z tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się nauczać te segmenty w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim zaczniesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (10 minut) Podziel uczniów na trzy- lub czteroosobowe grupy. Wręcz każdej grupie kartkę lub poproś, aby uczniowie pisali w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania. Niech każda grupa zapisze jak największą liczbę prawd o Boskiej Trójcy, jakie mogą sobie przypomnieć w czasie 90 sekund. Następnie poproś uczniów, by odszukali temat doktrynalny nr 1 pt. Boska Trójca w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś, aby na zmianę przeczytali na głos w małych grupach akapity od 1.1 do 1.7 i odszukali prawdy na temat Boskiej Trójcy. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów w grupach, aby opowiedzieli, co znaleźli. Czy prawdy, jakie znaleźliście w tych akapitach na temat Boskiej Trójcy, poświadczają lub potwierdzają prawdy, które wypisaliście na kartkach? Jeśli tak, to które? Jakie dodatkowe prawdy na temat Boskiej Trójcy zawarte w tych akapitach przykuły waszą uwagę? Jakie, waszym zdaniem, prawdy na temat Boskiej Trójcy są szczególnie ważne dla ludzi, by je zrozumieli? Segment 2. (5 minut) Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos pierwsze dwa zdania z akapitu 1.1 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst. Wyjaśnij, że te dwa zdania zawierają dwa kluczowe twierdzenia doktrynalne: Boską Trójcę stanowią trzy odrębne i oddzielne Osoby: Bóg, Wieczny Ojciec; Jego Syn, Jezus Chrystus oraz Duch Święty. Ojciec i Syn mają namacalne, pełne chwały powłoki z ciała i kości, a Duch Święty jest osobą duchową. Zaproponuj 25

42 BO S KA T RÓ J C A, C Z Ę ŚĆ 1. uczniom, by zaznaczyli te kluczowe twierdzenia doktrynalne w swoich broszurach Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Dlaczego, waszym zdaniem, są to ważne prawdy, żeby ludzie je rozumieli? Pokaż niektóre lub wszystkie z następujących ilustracji i poproś uczniów, aby pokrótce opowiedzieli o przedstawionym na każdej z nich wydarzeniu. (Ilustracje te można znaleźć na stronie internetowej: lds.org/media-library. Odsyłacze do pism świętych oraz opisy do ilustracji są zamieszczone poniżej). Jan Chrzciciel chrzci Jezusa (Ew. Mateusza 3:13 17). Podczas chrztu Zbawiciela Duch Święty zstąpił na Niego w postaci gołębicy, a Ojciec Niebieski przemówił z nieba. Jezus modli się w Getsemane (Ew. Mateusza 26:39, 42). Jezus modlił się do Ojca Niebieskiego, kiedy cierpiał w Getsemane. 26

43 BOSKA TRÓJCA, CZĘŚĆ 1. Jezus pokazuje Swoje rany (Ew. Łukasza 24:36 40). Jezus ukazał się Swoim Apostołom, mając zmartwychwstałą powłokę z ciała i kości. Pierwsza Wizja (Józef Smith Historia 1:15 20). Bóg Ojciec i Jego Syn, Jezus Chrystus, ukazali się Józefowi Smithowi. Jezus Chrystus ukazuje się Nefitom (3 Nefi 11:3 11). Ojciec Niebieski złożył świadectwo o Swoim Umiłowanym Synu, kiedy Jezus Chrystus ukazał się Nefitom w kraju Obfitość. W jaki sposób przedstawione historie z pism świętych ilustrują te dwa kluczowe twierdzenia doktrynalne? (Uczniowie powinni być w stanie wyjaśnić, że te historie ukazują naturę członków Boskiej Trójcy. Na przykład, podczas chrztu Jezusa Chrystusa Duch Święty zstąpił na Zbawiciela w postaci gołębicy, a Ojciec Niebieski przemówił z nieba, co wskazuje na to, że Ojciec, Syn i Duch Święty to trzy odrębne i oddzielne Osoby). Segment 3. (10 minut) Poproś uczniów, aby omówili akapit 1.1 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś, aby odszukali doktrynalny fragment do opanowania, który pomaga nauczać kluczowych twierdzeń doktrynalnych, które zaznaczyli w tym akapicie. Poproś, aby otworzyli pisma święte na fragmencie: Nauki i Przymierza 130:22 23 i zaproponuj, żeby zaznaczyli go w wyróżniający się sposób, aby mogli go łatwo znaleźć. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że Prorok Józef Smith był na konferencji palika, podczas której przemawiał Starszy Orson Hyde z Kworum Dwunastu Apostołów. W swoim przemówieniu Starszy Hyde przedstawił kilka powszechnych koncepcji na temat Boskiej Trójcy, które były fałszywe. Po spotkaniu Józef Smith zaproponował, że skoryguje nauki Starszego Hyde a. Starszy 27

44 BOSKA TRÓJCA, CZĘŚĆ 1. Hyde z wdzięcznością przyjął pouczenie od Proroka, a poprawki te zostały zapisane w Naukach i Przymierzach 130. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 130: Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób ten fragment do opanowania pomaga nauczać kluczowych twierdzeń doktrynalnych. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Po ich wypowiedziach poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów. Pozostali niech słuchają, dlaczego ważne jest poznanie prawdy na temat Boskiej Trójcy. Znając prawdę o Boskiej Trójcy i naszej relacji z Jej Członkami, znając cel życia i naturę naszego wiecznego przeznaczenia, jesteśmy w posiadaniu najlepszej mapy drogowej i najpewniejszych informacji na czas podróży przez doczesność. Wiemy, kogo czcimy i dlaczego to robimy. Wiemy, kim jesteśmy i kim możemy się stać (zob. NiP 93:19). Wiemy, dzięki komu to wszystko jest możliwe i co musimy zrobić, by cieszyć się najwyższymi błogosławieństwami dostępnymi dzięki Bożemu planowi zbawienia [ ]. Świadczę, że mamy Ojca Niebieskiego, który nas kocha. Świadczę, że mamy Ducha Świętego, który nas prowadzi. Świadczę o Jezusie Chrystusie, naszym Zbawicielu, przez którego wszystko jest możliwe (Dallin H. Oaks, Boska Trójca i plan zbawienia, Ensign lub Liahona, maj 2017, str ). Jak, waszym zdaniem, poznanie prawdy o Boskiej Trójcy wpływa na naszą relację z Ojcem, Synem i Duchem Świętym? Z jakich źródeł możemy korzystać, aby dowiedzieć się prawdy na temat członków Boskiej Trójcy? Segment 4. (15 minut) Pokaż ilustracje Narodziny Jezusa i Drugie Przyjście. (Ilustracje te można znaleźć na stronie internetowej: lds.org/ media-library). Co wspólnego mają ze sobą te ilustracje? (Obie przedstawiają przyjście Jezusa Chrystusa na ziemię). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit 1.4 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają kluczowe twierdzenie doktrynalne, które opisuje drugą ilustrację, czyli Drugie Przyjście. Uczniowie powinni rozpoznać następujące twierdzenie o Jezusie 28

45 BOSKA TRÓJCA, CZĘŚĆ 1. Chrystusie: Przyjdzie ponownie z mocą i w chwale, i będzie panował na ziemi podczas Milenium. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli to kluczowe twierdzenie doktrynalne w swoich broszurach Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów. Pozostali niech słuchają, co powiedział on na temat Drugiego Przyjścia Zbawiciela. Myśl o Jego przyjściu porusza moją duszę. To zaprze nam dech w piersiach! Zasięg i majestat, bezmiar i świetność, przewyższą wszystko, co kiedykolwiek oglądały lub doświadczyły ludzkie oczy. Tego dnia nie będzie [owinięty] w pieluszki i [położony] w żłobie [Ew. Łukasza 2:12], ale ukaże się w obłokach nieba, [odziany] w moc i wielką chwałę; ze wszystkimi świętymi aniołami [NiP 45:44] (Neil L. Andersen, Przyjdź Królestwo twoje, Ensign lub Liahona, maj 2015, str. 122). Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co wywarło na nich wrażenie na temat kontrastu pomiędzy narodzinami Zbawiciela a Jego Drugim Przyjściem. Możesz także poprosić ich, aby otworzyli śpiewniki na hymnie pt. Jezus w biedzie żyć musiał tu (Hymny, nr 112). Możecie zaśpiewać go razem, albo niech kilku uczniów po kolei przeczyta na głos jego zwrotki. Pozostali uczniowie niech odszukają w nim, jakie będzie przyjście Jezusa Chrystusa i czym będzie się różniło od tego, kiedy przyszedł na świat jako niemowlę w Betlejem. Niech uczniowie przejrzą akapit 1.4 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i odszukają doktrynalny fragment do opanowania, który pomaga nauczać kluczowego twierdzenia doktrynalnego, które zaznaczyli w tym akapicie. (Zaproponuj uczniom, żeby zaznaczyli wersety NiP 29:10 11 w wyróżniający się sposób, by mogli je łatwo znaleźć). Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że na krótko przed konferencją w 1830 roku Prorok Józef Smith otrzymał to objawienie w obecności sześciu starszych. Dzięki temu objawieniu grupa ta dowiedziała się o tym, że Pan zgromadzi Swoich wybranych przed Swoim Drugim Przyjściem. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 29: Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób ten 29

46 BOSKA TRÓJCA, CZĘŚĆ 1. fragment pomaga nauczać kluczowego twierdzenia doktrynalnego, jakie zaznaczyli w akapicie 1.4. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Czego dowiadujemy się z wersetu 11. na temat błogosławieństwa, jakim będą cieszyć się prawe osoby podczas Milenium? Złóż świadectwo o tym, że Jezus Chrystus przyjdzie ponownie i będzie mieszkał na ziemi razem z prawymi w okresie tysiącletniego pokoju. Powtórka doktryn do opanowania zadania Uwaga: Opisane zadania powtórzeniowe nie są przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Boska Trójca, część 1.. Przedstaw te zadania podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Boska Trójca, część 2.. Te krótkie powtórki można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórki nie zajmą dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 130:22 23 (5 minut) Podziel uczniów na trzy- lub czteroosobowe grupy. Na kartce napisz następujące twierdzenie doktrynalne, podzielone i pocięte tak, jak wskazują ukośniki, i rozdaj każdej grupie: Boską Trójcę stanowią / trzy odrębne i oddzielne Osoby: Bóg, / Wieczny Ojciec; / Jego Syn, Jezus Chrystus / oraz Duch Święty. / Ojciec i Syn / mają namacalne, pełne chwały / powłoki z ciała i kości, a Duch Święty jest / osobą duchową. Niech każda grupa ułoży części twierdzenia doktrynalnego w odpowiednim porządku. Kiedy wszystkie grupy ułożą to zdanie w odpowiednim porządku, poproś uczniów, aby w Naukach i Przymierzach znaleźli doktrynalny fragment do opanowania, który naucza tej doktryny. Kiedy uczniowie znajdą fragment Nauki i Przymierza 130:22 23, poproś, aby wszyscy przeczytali go razem na głos. Niech uczniowie wyjaśnią, dlaczego ważne jest, aby zrozumieć ten fragment i to twierdzenie doktrynalne. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 29:10 11 (5 minut) Napisz na tablicy następujące zdanie do uzupełnienia na temat Jezusa Chrystusa: Przyjdzie ponownie z i i będzie panował na podczas. Poproś uczniów, aby w Naukach i Przymierzach znaleźli doktrynalny fragment do opanowania, który pomoże im uzupełnić to kluczowe twierdzenie doktrynalne dotyczące Jezusa Chrystusa. Gdy odnajdą fragment Nauki i Przymierza 29:10 11, niech jeden z uczniów przeczyta go na głos. Poproś resztę klasy, aby śledziła tekst i wyszukała słowa lub idee, którymi mogą dokończyć zdanie napisane na tablicy. Niech jeden z uczniów uzupełni puste miejsca w zdaniu napisanym na tablicy, aby brzmiało następująco: Przyjdzie ponownie z mocą i w chwale i będzie panował na ziemi podczas Milenium. 30

47 BOSKA TRÓJCA, CZĘŚĆ 1. Powtórka doktryn do opanowania. Boska Trójca (5 minut) Napisz na oddzielnych kartkach następujące dwa doktrynalne fragmenty do opanowania i umieść je po przeciwległych stronach klasy. Nauki i Przymierza 29:10 11 Nauki i Przymierza 130:22 23 Poproś uczniów, aby otworzyli pisma święte i po cichu przeczytali i powtórzyli każdy fragment. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby zamknęli pisma święte. Przeczytaj na głos następujące prawdy i poproś uczniów, aby wskazali na ścianie ten doktrynalny fragment do opanowania, który zawiera daną prawdę. Jezus Chrystus ma powłokę z ciała i kości. Jezus Chrystus będzie panował na ziemi podczas Milenium. Ojciec i Syn mają namacalne, pełne chwały ciała. Boską Trójcę stanowią trzy odrębne i oddzielne Osoby. Jezus Chrystus przyjdzie ponownie z mocą i chwałą. Duch Święty jest istotą duchową. 31

48 Boska Trójca, część 2. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Boska Trójca podzielone są na dwie części. Niniejsza część 2. zawiera ćwiczenie praktyczne, które pomoże uczniom zastosować doktrynę, którą poznali z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument oraz doktrynalne fragmenty do opanowania: Nauki i Przymierza 130:22 23 i 29: Lekcja ta zawiera również skumulowaną powtórkę wszystkich doktrynalnych fragmentów do opanowania, jakie uczniowie studiowali w ciągu roku szkolnego. Uwaga: Niniejsze ćwiczenie praktyczne i powtórka doktryn do opanowania mogą być przeprowadzone podczas jednej lub dwóch lekcji. Jeśli będą przedstawione podczas dwóch lekcji, pozostaw wystarczająco dużo czasu na normalną sekwencyjną lekcję z Nauk i Przymierzy. Ćwiczenie praktyczne (25 minut) Podziel uczniów na pary misjonarskie. Rozdaj następującą ulotkę wszystkim parom i wyznacz czas na wykonanie zadania. Pomaganie bliźnim w poznaniu Boga 1. Przeczytaj swojemu towarzyszowi na głos następujący scenariusz. Ty i twój towarzysz jesteście misjonarzami. Spotkaliście miłego starszego pana o imieniu Ben. Po rozmowie z Benem umówiliście się z nim na spotkanie. Kiedy twój towarzysz zapytał go o jego wierzenia dotyczące Boga, Ben odparł: Zawsze myślałem, że Bóg jest istotą duchową, która jest wszechobecna. Ty i twój towarzysz myślicie, że dobrze byłoby, gdyby Ben zrozumiał prawdziwą naturę Boskiej Trójcy. 2. Przygotujcie krótką lekcję na temat Boskiej Trójcy, uwzględniając: Skorygowanie błędnego przekonania na temat Boga u waszego zainteresowanego. Fragmenty z pism świętych, które wyjaśniają prawidłową doktrynę na temat Boskiej Trójcy. Wyjaśnienie, jak zrozumienie natury Boga we właściwy sposób pomoże Benowi. 3. Przygotujcie się do przedstawienia lekcji pozostałym uczniom. Uwaga: Możesz dostosować scenariusz adekwatnie do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Możesz także zmienić imiona na takie, jakie są używane w twoim kraju. Poproś pary, aby przedstawiły pozostałym uczniom przygotowane przez siebie lekcje. (W przypadku dużych klas możesz poprosić, aby każda para misjonarska nauczała drugą parę misjonarską i odwrotnie lub poprosić tylko kilka par misjonarskich, aby nauczały pozostałych uczniów). Na zakończenie złóż świadectwo o prawdach omówionych na lekcji. Poproś uczniów, aby szukali sposobności, by pomóc innym ludziom uzyskać właściwe zrozumienie tematu Boskiej Trójcy. 32

49 BOSKA TRÓJCA, CZĘŚĆ 2. Skumulowana powtórka doktryn do opanowania (15 minut) Zapisz na tablicy następujące doktrynalne fragmenty do opanowania: Nauki i Przymierza 88:118 Nauki i Przymierza 8:2 3 Nauki i Przymierza 6:36 Nauki i Przymierza 130:22 23 Nauki i Przymierza 29:10 11 Aby pomóc uczniom pogłębić zrozumienie tych doktrynalnych fragmentów do opanowania, poproś, aby każdy wybrał jeden fragment do następującego zadania. Najpierw poproś, aby uczniowie zapisali prawdziwe albo fałszywe zdanie opisujące doktrynalny fragment do opanowania, który wybrali. Następnie zbierz te zdania i przeczytaj je wszystkim na głos. Po przeczytaniu każdego zdania poproś uczniów, aby pokiwali twierdząco głowami albo podnieśli kciuki do góry, jeśli zgadzają się, że dane zdanie jest prawdziwe. (Możesz dostosować sposób potwierdzającej odpowiedzi uczniów do norm kulturowych). Jeśli uczniowie wiedzą, że zdanie jest fałszywe, poproś, aby podnieśli ręce i powiedzieli To nieprawda!. Niech znajdą doktrynalny fragment do opanowania, który może skorygować to zdanie. Niech uczniowie wyjaśnią, co w zdaniu jest fałszem i jak można to poprawić. (Przykład fałszywego zdania: Duch Święty ma powłokę z ciała i kości. Uczniowie powinni wskazać fragment Nauki i Przymierza 130: Zdanie to powinno brzmieć: Duch Święty jest istotą duchową). 33

50

51 Plan zbawienia, część 1. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Plan zbawienia podzielone są na trzy części. W części 1. uczniowie będą studiować akapity od 2.1 do 2.19 tego tematu doktrynalnego, korzystając z informacji zawartych w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą uczyć się o głównej roli Zbawiciela w planie zbawienia. Będą także studiować doktrynalny fragment do opanowania: Nauki i Przymierza 76: Uwaga: Możesz nauczać segmenty tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się nauczać segmenty z części Zrozumienie doktryny w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce omówić z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (5 minut) Narysuj na tablicy linię i trójkąt jak na poniższej ilustracji (bez wpisywania słów). Wyjaśnij, że linia prosta przedstawia belkę, a trójkąt przedstawia punkt równowagi. Narysuj różne kształty w różnych miejscach na linii, które przedstawiają rzeczy umieszczone na belce. Zwróć uwagę uczniów na to, że niezależnie od tego, co znajduje się na belce, wierzchołek trójkąta musi znajdować się w takim punkcie, który umożliwi zachowanie równowagi zarówno ciężaru belki, jak i wagi przedmiotów na niej umieszczonych. Następnie wytrzyj narysowane kształty i napisz Plan zbawienia na linii, która przedstawia belkę. Poproś uczniów, aby podczas studiowania tematu doktrynalnego Plan zbawienia, zastanowili się, w jaki sposób można tę ilustrację odnieść do planu zbawienia. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos akapity od 2.1 do 2.3 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, kto jest centralną postacią w planie Ojca Niebieskiego. Poproś 35

52 PLAN ZBAWIENIA, CZĘŚĆ 1. uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. Następnie napisz Jezus Chrystus w trójkącie lub pod nim. Co, waszym zdaniem, oznacza, że Jezus Chrystus jest centralną postacią w planie Ojca Niebieskiego? (Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli to zdanie w swoim egzemplarzu publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). Segment 2. (15 minut) Poproś uczniów, by znaleźli pięć nagłówków w temacie doktrynalnym nr 2 pt. Plan zbawienia w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Wyjaśnij, że nagłówki te stanowią kluczowe elementy planu zbawienia. Napisz na tablicy Życie przedziemskie, Stworzenie, Upadek, Życie doczesne i Życie po śmierci nad słowami Plan zbawienia na rysunku. Wyjaśnij, że ponieważ Zbawiciel jest centralną postacią w planie zbawienia, to powinniśmy dostrzec Go w każdym z wymienionych elementów tego planu. Podziel uczniów na pary. Niech jeden uczeń w każdej parze po cichu przeczyta akapity pod nagłówkiem Życie przedziemskie, a drugi uczeń niech po cichu przeczyta akapity pod nagłówkiem Stworzenie. Poproś, aby odszukali, w jakim sensie Jezus Chrystus pełni główną rolę w danej części planu zbawienia. Kiedy skończą czytać, poproś, aby omówili ze sobą to, czego się dowiedzieli. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby przejrzeli część pt. Stworzenie. W jakim sensie Jezus Chrystus odegrał główną rolę w Stworzeniu? (Po udzieleniu odpowiedzi przez uczniów napisz na tablicy następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne, a uczniowie niech zaznaczą je w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: Jezus Chrystus stworzył niebo i ziemię pod kierownictwem Ojca). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów. Niech pozostali wysłuchają, w jaki sposób ilustruje ona to twierdzenie doktrynalne. Syn, najwybitniejszy ze wszystkich, został wybrany przez Ojca, by wypełnić Jego plan by użyć mocy Ojca do stworzenia niezliczonych światów (zob. Mojżesz 1:33) i by wybawić dzieci Boga od śmierci przez Swoje Zmartwychwstanie i od grzechu przez Swoje Zadośćuczynienie. Ta boska ofiara jest słusznie nazywana centralnym wydarzeniem w dziejach ludzkości (Dallin H. Oaks, Boska Trójca i plan zbawienia, Ensign lub Liahona, maj 2017, str. 102). W jaki sposób wypowiedź ta ilustruje zapisane na tablicy twierdzenie doktrynalne? Jaki jeszcze aspekt dotyczący roli Zbawiciela w planie zbawienia wyjaśnia Starszy Oaks w swojej wypowiedzi? 36

53 PLAN ZBAWIENIA, CZĘŚĆ 1. Segment 3. (5 minut) Możesz przedstawić zdjęcie przedstawiające Ziemię (zob. Ilustracja Earth [Ziemia], która jest dostępna na stronie internetowej: lds.org/ media-library). Poproś uczniów, aby przeszli do akapitu 2.6 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Zapytaj, który doktrynalny fragment do opanowania jest powiązany z kluczowym twierdzeniem doktrynalnym zapisanym na tablicy: Jezus Chrystus stworzył niebo i ziemię pod kierownictwem Ojca. (Zaproponuj uczniom, żeby zaznaczyli fragment NiP 76:22 24 w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć). Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że rozdział Nauki i Przymierza 76 to opis wizji, którą Prorok Józef Smith i Sidney Rigdon otrzymali w Hiram w stanie Ohio 16 lutego 1832 r. W wizji tej zostało ujawnionych wiele wspaniałych prawd o planie zbawienia Ojca Niebieskiego, które nie były wówczas znane światu Fragment Nauki i Przymierza 76:22 24 zawiera świadectwo Proroka Józefa Smitha i Sidneya Rigdona o Jezusie Chrystusie. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 76: Niech reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach i odszuka, o czym konkretnie świadczyli Józef Smith i Sidney Rigdon na temat Jezusa Chrystusa. Niech potem opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli. W jaki sposób fragment ten pomaga nauczać o kluczowym twierdzeniu doktrynalnym zapisanym na tablicy? Segment 4. (10 minut) Możesz pokazać film pt. We Lived with God [Żyliśmy z Bogiem] (4:00) (dostępny na stronie internetowej: LDS.org), aby pomóc uczniom odczuć prawdziwość oraz znaczenie kluczowego twierdzenia doktrynalnego zapisanego na tablicy: Jezus Chrystus stworzył niebo i ziemię pod kierownictwem Ojca. Po prezentacji tego filmu zapytaj: W jakich sytuacjach to, co Bóg stworzył, sprawiło, że poczuliście Jego miłość? Jaki wpływ na nasze codzienne myśli i zachowanie może mieć, waszym zdaniem, zrozumienie kluczowego twierdzenia doktrynalnego zapisanego na tablicy? Poproś uczniów, aby rozważyli, co mogą zrobić, aby pamiętać o roli, jaką Jezus Chrystus odegrał w stworzeniu nieba i ziemi. Jeśli wystarczy czasu, możesz poprosić uczniów, aby zapisali swoje przemyślenia w dziennikach do studiowania. 37

54 PLAN ZBAWIENIA, CZĘŚĆ 1. Segment 5. (5 minut) Przypomnij uczniom rysunek naszkicowany na tablicy na początku lekcji i że Jezus Chrystus jest centralną postacią w planie Ojca Niebieskiego (Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument [2018], 2.3). Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali akapity od 2.8 do 2.18 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i odszukali słowa i wyrażenia, które opisują, w jakim sensie Zbawiciel jest centralną postacią, jeśli chodzi o Upadek, życie doczesne i życie po śmierci. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby powiedzieli o tym, co znaleźli. Powtórka doktryn do opanowania zadanie Uwaga: Opisane zadanie powtórzeniowe nie jest przeznaczone do omówienia w ramach niniejszej lekcji pt. Plan zbawienia, część 1.. Przedstaw to zadanie podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Plan zbawienia, część 2.. To krótkie powtórzenie można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórzenie nie zajmie dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 76:22 24 (5 minut) Napisz na tablicy następujące twierdzenie doktrynalne: Jezus Chrystus stworzył niebo i ziemię pod kierownictwem Ojca. Poproś uczniów, aby znaleźli doktrynalny fragment do opanowania w Naukach i Przymierzach, który naucza tej doktryny. Jeśli uczniowie potrzebują pomocy, poproś, aby przejrzeli temat doktrynalny nr 2 pt. Plan zbawienia w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument, w którym znajdują się odsyłacze do pism świętych. Kiedy wszyscy uczniowie znajdą fragment: Nauki i Przymierza 76:22 24, podziel ich na pary lub na małe grupy. Poproś, aby razem przeczytali ten fragment i wspólnie omówili, w jakim sensie fragment ten pomaga nauczać twierdzenia doktrynalnego zapisanego na tablicy. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli, w jaki sposób mogą zapamiętać ten odsyłacz. 38

55 Plan zbawienia, część 2. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Plan zbawienia podzielone są na trzy części. W niniejszej części 2. uczniowie powtórzą zasady zdobywania duchowej wiedzy. Wezmą także udział w ćwiczeniu praktycznym, które pomoże im zastosować doktrynę, którą poznali z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i z fragmentu Nauki i Przymierza 76: Zrozumienie doktryny Zdobywanie duchowej wiedzy powtórka (15 minut) Poproś uczniów, aby podnieśli ręce, jeśli szukali kiedyś odpowiedzi na nurtujące ich pytanie za pomocą wyszukiwarki internetowej. Ile czasu zajmuje średnio wyszukanie odpowiedzi? (Zazwyczaj znalezienie tysięcy stron, zawierających informacje na dany temat zajmuje mniej niż sekundę). Czym różni się szukanie odpowiedzi w Internecie od uczenia się wiecznej prawdy? Co czujecie, kiedy musicie poczekać na odpowiedzi na ważne pytania? Wyjaśnij, że kiedy Oliver Cowdery pomagał przy tłumaczeniu Księgi Mormona, miał silne pragnienie, by tłumaczyć. Po otrzymaniu zgody od Pana Oliver próbował tłumaczyć, ale mu się to nie udało. Był sfrustrowany. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 9:7 8. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, dlaczego, zgodnie ze słowem Pana, Oliver nie mógł tłumaczyć. Dlaczego Oliver nie mógł tłumaczyć? (Oczekiwał, że będzie w stanie tłumaczyć tylko dlatego, że o to poprosił. Jednakże nie podjął koniecznego wysiłku, aby rozpatrzyć to w swoim umyśle, a następnie zapytać, czy jest to właściwe). Dlaczego ważne jest wiedzieć, że Pan oczekuje od nas, żebyśmy rozważali sytuacje, a następnie dokładali starań, by nabrać osobistego przekonania? Podziel klasę na grupy składające się z trzech lub czterech uczniów. Przypisz każdej grupie jedną z trzech zasad z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy opisanych w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Poproś, aby każda grupa przeczytała na głos akapity dotyczące przypisanej im zasady i odszukała słowa i wyrażenia, które nauczają, w jaki sposób możemy znaleźć odpowiedzi na ważne pytania i rozwiać nasze wątpliwości. Po upływie wyznaczonego czasu niech każda grupa pokrótce opowie, czego się dowiedziała. By pomóc uczniom zrozumieć, w jaki sposób radzić sobie z wątpliwościami i pytaniami, patrząc na nie przez pryzmat wiecznej perspektywy, możesz pokazać film pt. Badanie pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy (2:56), który 39

56 PLAN ZBAWIENIA, CZĘŚĆ 2. jest dostępny na stronie internetowej: LDS.org. Poproś uczniów, by zwrócili uwagę na to, w jaki sposób młoda kobieta o imieniu Lauren zadała sobie trud, by zastanowić się, jakie przekonania i założenia mogły wpłynąć na pytanie o Boga, które zadała jej przyjaciółka. Co zrobiła Lauren, aby zbadać pytanie przyjaciółki przez pryzmat wiecznej perspektywy? Ćwiczenie praktyczne (25 minut) Omów z uczniami następujące zasady z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Uwaga: Możesz dostosować poniższy scenariusz do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Możesz także zmienić imiona na takie, jakie są używane w twoim kraju. Odczytaj na głos poniższy scenariusz i poproś uczniów, aby wyobrazili sobie siebie w podanej sytuacji: Jesteś na lekcji z nauk ścisłych, podczas której nauczyciel omawia z uczniami teorie dotyczące powstania naszej galaktyki i Układu Słonecznego. Nauczyciel kilkakrotnie próbuje poddać w wątpliwość to, że boski Stwórca mógł przyczynić się do stworzenia świata. Nauczyciel wskazuje na liczne fakty, które zdają się uzasadniać jego wnioski, a kilku uczniów na głos wyraża poparcie dla opinii przedstawionej przez nauczyciela. Na końcu lekcji odczuwasz niepokój, gdyż próbujesz pogodzić to, czego dowiedziałeś się w domu i w kościele, z tym, czego dowiedziałeś się na tej lekcji. Zanim uda ci się wrócić do domu, zaczynają dręczyć cię następujące pytania: Czy nasza galaktyka naprawdę powstała jedynie w wyniku zdarzeń losowych? Czy nasze istnienie to po prostu kwestia przypadku? Poproś uczniów, aby zapisali w notatnikach lub dziennikach do studiowania, co zrobiliby w takiej sytuacji, aby wykazać Ojcu Niebieskiemu, że chcą działać w oparciu o wiarę. Po upływie wyznaczonego czasu podziel uczniów na pary i poproś ich, aby opowiedzieli sobie wzajemnie, co zapisali. Kiedy uczniowie będą dzielić się swoimi przemyśleniami, napisz na tablicy następujące pytania ze scenariusza: Czy nasza galaktyka naprawdę powstała jedynie w wyniku zdarzeń losowych? Czy nasze istnienie to po prostu kwestia przypadku? Poproś uczniów, aby zastanowili się, jak mogą zbadać te pytania poprzez pryzmat wiecznej perspektywy. Jeśli uczniowie potrzebują pomocy, możesz zadać następujące pytania lub rozdać każdemu z uczniów kartkę z tymi lub innymi pytaniami do omówienia w parach: Co wiem o Bogu i skąd to wiem? Co jest zapisane w pismach świętych na temat Stworzenia oraz co mówią na ten temat współcześni prorocy? Kiedy lub w jaki sposób poczułem potwierdzenie Ducha o istnieniu Stworzyciela? 40

57 PLAN ZBAWIENIA, CZĘŚĆ 2. Czy istnieją naukowe dowody, które obalają możliwość istnienia Boga i tego, że stworzył On niebiosa i ziemię? W jaki sposób informacje pochodzące z odkryć naukowych dotyczących naszej galaktyki i ziemi mogą potwierdzić, że istnieje boski Stwórca? Kiedy uczniowie skończą dyskusję, zapytaj ich, w jaki sposób znane im prawdy o Bogu i Jego planie pomagają im spojrzeć pod innym kątem na pytania napisane tablicy. Po wymianie przemyśleń zapytaj ich o to, jakie natchnione źródła mogą zbadać, by poznać odpowiedzi na pytania z tablicy. Jeżeli to możliwe, poproś, aby skorzystali ze swoich urządzeń elektronicznych w celu przeszukania strony internetowej LDS.org, na której znajdują się artykuły oraz inne materiały, które pomogą im zbadać te pytania poprzez pryzmat wiecznej perspektywy. Na przykład mogą znaleźć następujące źródła: Prezydent Dieter F. Uchtdorf, Jesteście dla Niego ważni, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str Prezydent Russell M. Nelson, Stworzenie, Liahona, lipiec 2000, str Whitney Wilcox, He Knows Who I Am [On wie, kim jestem], artykuł skierowany do młodzieży Kościoła, strona internetowa: youth.lds.org. 41

58 Plan zbawienia, część 3. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Plan zbawienia podzielone są na trzy części. Część 3. zawiera zadanie dotyczące skumulowanej powtórki doktryn do opanowania. Powtórka powinna zająć nie więcej niż 20 minut. Jeśli nie wystarczyło czasu, aby omówić cały materiał z 1. i 2. części tego doświadczenia związanego z uczeniem się, możesz dokończyć omawianie ich podczas tej lekcji. Jeśli materiał z 1. i 2. części został omówiony, pozostały czas lekcji możesz wykorzystać na powtórzenie materiału z normalnych sekwencyjnych lekcji z Nauk i Przymierzy. Skumulowana powtórka Doktryn do opanowania (20 minut) Napisz na tablicy wszystkie doktrynalne fragmenty do opanowania, które uczniowie dotychczas studiowali, wraz ze związanymi z nimi kluczowymi wyrażeniami. (Możesz także poprosić uczniów, aby skorzystali z części pt. Doktrynalne fragmenty do opanowania i kluczowe wyrażenia w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). Poświęć kilka minut na powtórzenie doktrynalnych fragmentów do opanowania oraz związanych z nimi kluczowych wyrażeń, a następnie rozdaj uczniom po egzemplarzu załączonej karty. Przeczytaj na głos instrukcje. Powtórka doktryn do opanowania 1. W pierwszej kolumnie poniższej tabeli napisz wszystkie odsyłacze do doktrynalnych fragmentów do opanowania. W drugiej kolumnie napisz kluczowe wyrażenie, które jest powiązane z danym fragmentem. 2. Powtórz każdy z tych odsyłaczy wraz z kluczowymi wyrażeniami. Następnie zakryj kartką pierwszą kolumnę z fragmentami. Przeczytaj kluczowe wyrażenia z drugiej kolumny. W trzeciej kolumnie spróbuj napisać z pamięci odsyłacz z pism świętych do danego kluczowego wyrażenia. 3. Zakryj kartką drugą kolumnę. Przeczytaj odsyłacze, które zapisałeś w trzeciej kolumnie. W czwartej kolumnie, spróbuj napisać z pamięci kluczowe wyrażenia powiązane z tymi odsyłaczami. 4. Kontynuuj, aż wypełnisz całą tabelę. Odsyłacz Kluczowe wyrażenie Odsyłacz Kluczowe wyrażenie Odsyłacz Kluczowe wyrażenie 42

59

60 Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część 1. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa podzielone są na trzy części. W niniejszej części 1. uczniowie będą studiować akapity od 3.1 do 3.5 tego tematu doktrynalnego w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Rozpoznają prawdę, że ofiara Zbawiciela ukazuje wartość każdego dziecka Ojca Niebieskiego i dowiedzą się, jak fragment Nauki i Przymierza 18:10 11 pomaga w nauczaniu tej prawdy. Wezmą także udział w ćwiczeniu praktycznym, które pomoże im zastosować doktrynę, którą poznali z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i z fragmentu Nauki i Przymierza 18: Uwaga: Możesz nauczać segmenty tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się nauczać te segmenty w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (10 minut) Rozpocznij od zapytania uczniów, czy kiedykolwiek zadano im pytanie na temat Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, na które nie potrafili odpowiedzieć. Możesz poprosić o wypowiedź uczniów, którzy będą chcieli podzielić się swoimi doświadczeniami. (Miej na uwadze to, że dla niektórych uczniów mówienie o własnych doświadczeniach może być krępujące). Wyjaśnij, że zrozumienie doktryny zawartej w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument oraz w doktrynalnych fragmentach do opanowania pomoże nam przygotować się do udzielania odpowiedzi na pytania związane z naszymi wierzeniami. Poproś uczniów, aby przeszli do tematu doktrynalnego nr 3, pt. Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Niech uczniowie w parach przeczytają akapity od 3.1 do 3.5, szukając w tekście prawd na temat Zadośćuczynienia Zbawiciela. Niech zastanowią się nad pytaniem, jakie ktoś może zadać na temat Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, na które można odpowiedzieć za pomocą tego, czego dowiedzieli się z tych akapitów. Daj każdej parze uczniów po kartce, na której będą mogli napisać swoje pytanie. Po upływie wyznaczonego czasu zbierz pytania i przeczytaj kilka z nich klasie. Niech uczniowie znajdą odpowiedzi na swoje pytania w akapitach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Dlaczego, waszym zdaniem, ważne jest studiowanie i zrozumienie Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa? 44

61 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ 1. Segment 2. (5 minut) Poproś uczniów, aby przejrzeli akapit 3.1 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i odszukali, co ukazuje ofiara Jezusa Chrystusa, jeśli chodzi o wartość każdej osoby. Uczniowie powinni rozpoznać następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne o Zbawicielu: Jego ofiara przynosi korzyści każdemu z nas i ukazuje nieskończoną wartość wszystkich dzieci Ojca Niebieskiego. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli to twierdzenie w swoich broszurach Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Zapisz to twierdzenie na tablicy, kiedy uczniowie będą je zaznaczać. W jakim sensie ofiara Zbawiciela ukazuje wartość każdego dziecka Ojca Niebieskiego? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał poniższą wypowiedź Starszego M. Russella Ballarda z Kworum Dwunastu Apostołów. Pozostali niech wysłuchają, co Starszy Ballard powiedział o związku Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa z wartością każdej duszy. Chociaż Jego życie było czyste i wolne od grzechu, [Jezus Chrystus] zapłacił ostateczną karę za grzechy twoje, moje i wszystkich ludzi, którzy kiedykolwiek żyli. Jego umysłowe, emocjonalne i duchowe cierpienie było tak wielkie, że krwawił z każdego poru na ciele (zob. Ew. Łukasza 22:44; NiP 19:18). A jednak Jezus cierpiał z własnej woli, abyśmy my wszyscy mogli być oczyszczeni poprzez okazywanie naszej wiary w Niego, odpokutowanie za nasze grzechy, przyjęcie chrztu z rąk upoważnionego posiadacza kapłaństwa, otrzymanie oczyszczającego daru Ducha Świętego poprzez konfirmację i wykonanie wszystkich pozostałych koniecznych obrzędów. Bez Zadośćuczynienia Pana żadne z tych błogosławieństw nie byłoby dla nas dostępne, nie moglibyśmy stać się godni ani przygotować się do powrotu i przebywania w obecności Boga [ ]. Myślę, że gdybyśmy naprawdę mogli pojąć Zadośćuczynienie Pana Jezusa Chrystusa, wtedy zdalibyśmy sobie sprawę z tego, jak cenny jest jeden syn lub córka Boga [ ]. Ironią Zadośćuczynienia jest fakt, że jest ono nieskończone i wieczne, jednak jego zastosowanie odbywa się indywidualnie, wobec jednej osoby na raz [ ]. Nigdy, nigdy nie lekceważcie wartości jednego (M. Russell Ballard, Zadośćuczynienie i wartość jednej duszy, Ensign lub Liahona, maj 2004, str ). Niech uczniowie rozważą, w jaki sposób rozmyślanie o Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa pomaga im lepiej zrozumieć wartość każdego syna lub córki Boga. Segment 3. (7 minut) Poproś uczniów, aby przejrzeli akapit 3.1 w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument, a w Naukach i Przymierzach odszukali doktrynalny fragment do opanowania, który pomaga nauczać kluczowego twierdzenia doktrynalnego zapisanego na tablicy: Jego ofiara przynosi korzyści każdemu z nas i ukazuje nieskończoną wartość wszystkich dzieci Ojca Niebieskiego. Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, niech przejdą do fragmentu Nauki i Przymierza 18: Zaproponuj im, aby zaznaczyli ten fragment w 45

62 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ 1. wyróżniający się sposób w swoich egzemplarzach pism świętych, by mogli go łatwo znaleźć. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że objawienie zapisane w Naukach i Przymierzach 18 zawiera informacje dotyczące zorganizowania przywróconego Kościoła Jezusa Chrystusa, jak też wytyczne dla Olivera Cowdery ego i Davida Whitmera dotyczące głoszenia ewangelii i wyszukania przyszłych członków Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 18: Poproś resztę klasy, aby śledziła tekst i odszukała słowa lub wyrażenia, które mogą być pomocne przy nauczaniu kluczowego twierdzenia doktrynalnego zapisanego na tablicy. Jakie słowa lub wyrażenia znaleźliście we fragmencie Nauki i Przymierza 18:10 11, które pomagają w nauczaniu tego kluczowego twierdzenia doktrynalnego? Dlaczego, według wersetu 11., Zbawiciel cierpiał i umarł za całą ludzkość? W jaki sposób świadomość tego, że Jezus Chrystus cierpiał i umarł za ciebie, pomogła ci zdać sobie sprawę z wartości, jaką przedstawiasz w oczach Boga? (Możesz również podzielić się własnymi uczuciami na ten temat). Złóż świadectwo, że każdy z nas ma wielką wartość w oczach Boga i że ofiara Zbawiciela dokonana za nas stanowi dowód tej prawdy. Ćwiczenie praktyczne (18 minut) Przejrzyj z uczniami trzy zasady z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Uwaga: Możesz dostosować poniższy scenariusz do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Podziel uczniów na trzy- lub czteroosobowe grupy. Daj każdej grupie egzemplarz załączonej ulotki. Niech każda grupa omówi scenariusz oraz towarzyszące mu pytania. Czy Bóg naprawdę mnie kocha? Przeczytajcie razem poniższy scenariusz, a następnie omówcie pytania w grupie. Po omówieniu pytań będziecie mieli możliwość odegrania scenki na podstawie tego scenariusza. Macie przyjaciółkę, która ostatnio czuła zniechęcenie. Kiedy pytacie, co się stało, nie jest chętna do zwierzeń, ale w końcu przyznaje, że zaczęła wątpić w to, że Bóg ją kocha. 1. W jaki sposób możecie zachęcić przyjaciółkę, aby postępowała z wiarą w celu znalezienia sposobu na rozwianie jej wątpliwości? 2. W jaki sposób możecie pomóc przyjaciółce spojrzeć na tę sytuację przez pryzmat wiecznej perspektywy? 3. W jaki sposób moglibyście wykorzystać fragment Nauki i Przymierza 18:10 11, aby pomóc przyjaciółce? 46

63 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ Jakie inne fragmenty z pism świętych oraz wypowiedzi proroków i apostołów możecie polecić przyjaciółce do przeczytania, które pomogą jej zgłębić zrozumienie wartości, jaką ma ona w oczach Boga? (Poświęćcie kilka minut na znalezienie fragmentów z pism świętych i wypowiedzi, na które można się powołać). Po upływie wyznaczonego czasu na omówienie pytań z ulotki niech każda grupa odegra scenkę na podstawie tego scenariusza. Poproś, żeby każda grupa wybrała osobę, która odegra rolę przyjaciółki, która zaczęła wątpić w miłość Boga. Niech jeden lub więcej uczniów z każdej grupy skorzysta z wniosków, do których doszła grupa, w trakcie odgrywania rozmowy z tą osobą. W ramach tego zadania zachęć ich do skorzystania z fragmentu Nauki i Przymierza 18: Jeśli starczy czasu, niech uczniowie zamienią się rolami i ponownie odegrają tę scenkę. Po upływie wyznaczonego czasu możesz poprosić, aby omówili, co poszło dobrze albo co było trudne w prowadzonych rozmowach. Powtórka doktryn do opanowania zadania Uwaga: Opisane zadanie powtórzeniowe nie jest przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część 1.. Przedstaw to zadanie podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część 2.. To krótkie powtórzenie można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórzenie nie zajmie dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 18:10 11 (5 minut) Przed rozpoczęciem lekcji na tablicy zapisz następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne na temat Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa: Jego ofiara przynosi korzyści każdemu z nas i ukazuje nieskończoną wartość wszystkich dzieci Ojca Niebieskiego. Poproś uczniów, aby w Naukach i Przymierzach znaleźli doktrynalny fragment do opanowania, który naucza tej doktryny. Kiedy uczniowie znajdą fragment Nauki i Przymierza 18:10 11, poproś, aby wszyscy przeczytali go razem na głos. Niech uczniowie wyjaśnią, w jaki sposób fragment ten pomaga nauczać o kluczowym twierdzeniu doktrynalnym zapisanym na tablicy. 47

64

65 Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część 2. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa podzielone są na trzy części. W niniejszej części 2. uczniowie będą studiować ten temat doktrynalny, korzystając z publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Rozpoznają prawdę na temat Zadośćuczynienia Zbawiciela i dowiedzą się, co musimy uczynić, aby odpokutować. Uczniowie będą również studiować doktrynalne fragmenty do opanowania znajdujące się we fragmentach Nauki i Przymierza 19:16 19 i 58: Uwaga: Możesz nauczać segmenty tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się nauczać te segmenty w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (5 minut) Najpierw narysuj na tablicy poplamioną koszulkę; przy plamie napisz słowo Plama. Możesz też przynieść poplamione ubranie. Na początku wyjaśnij, co poplamiło ubranie, a następnie zapytaj uczniów, co można zrobić, by usunąć plamę. Po wysłuchaniu wypowiedzi uczniów wyjaśnij, że dzisiaj będziemy uczyć się o jedynym sposobie usunięcia plam grzechu z naszego życia. Zaproponuj uczniom, by przejrzeli akapit nr 3.3 w swoich broszurach Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Niech odszukają, co jedynie zadość czyniąca ofiara Jezusa Chrystusa może nam zapewnić. (Uczniowie powinni rozpoznać następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Zadość czyniąca ofiara Jezusa Chrystusa zapewniła nam jedyny sposób na uzyskanie oczyszczenia i wybaczenia naszych grzechów, żebyśmy mogli wiecznie przebywać w obecności Boga. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli to stwierdzenie w swoich broszurach Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). Zwróć uwagę uczniów na to, że chociaż jest wiele sposobów na usunięcie plamy z ubrania, to jedynie Zbawiciel, za sprawą Swej zadość czyniącej ofiary, może usunąć plamy grzechu z naszego życia. Co musimy zrobić, aby Zbawiciel mógł nas oczyścić i nam przebaczyć? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów. 49

66 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ 2. Jedynie przez pokutę uzyskujemy dostęp do zadość czyniącej łaski Jezusa Chrystusa i do zbawienia. Pokuta jest darem Bożym [ ]. Istnienie możliwości odpokutowania zawdzięczamy całkowicie Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa (D. Todd Christofferson, Boski dar pokuty, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str 38). Na jakie inne sposoby poza pokutą dana osoba może radzić sobie z przeszłymi grzechami? Dlaczego ważne jest, abyśmy zrozumieli, że zadość czyniąca ofiara Zbawiciela i nasza pokuta to jedyny sposób na otrzymanie wybaczenia naszych grzechów? Segment 2. (10 minut) Który doktrynalny fragment do opanowania z Nauk i Przymierzy jest powiązany z kluczowym twierdzeniem doktrynalnym, jaki zaznaczyliście w akapicie 3.3 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument? Niech uczniowie odszukają fragment Nauki i Przymierza 19:16 19 i poproś, aby zaznaczyli go w wyróżniający się sposób, by mogli go w przyszłości łatwo znaleźć. Aby pomóc im zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że objawienie zapisane w Naukach i Przymierzach 19 zostało dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha dla Martina Harrisa, który został skarcony za swoją niechęć do udzielenia pomocy przy finansowaniu druku Księgi Mormona. W ramach tego objawienia Zbawiciel wyjaśnił, dlaczego pokuta jest niezbędna. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 19: Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, dlaczego niezwykle ważne jest, abyśmy zdecydowali się pokutować. Jakich konsekwencji grzechów możemy uniknąć za sprawą cierpienia Zbawiciela? (Nie będziemy cierpieć tak, jak Zbawiciel, kiedy zapłacił za nasze grzechy). Co, zgodnie z wersetem 16., musimy zrobić, aby uniknąć cierpienia, jakiego doświadczył Zbawiciel? Złóż świadectwo o tym, że Jezus Chrystus był Jedynym, który mógł ponieść pełne konsekwencje naszych grzechów, abyśmy my nie musieli przez to przejść, jeśli zdecydujemy się szczerze odpokutować. Segment 3. (15 minut) Przypomnij uczniom, że aby przyjąć ofiarę Zbawiciela musimy rozwijać wiarę w Niego i musimy pokutować (zob. akapit 3.5 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos akapitów 3.6 i 3.7 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają prawdy na temat posiadania wiary w Jezusa Chrystusa, które ich zdaniem trzeba rozumieć. 50

67 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ 2. Jakie prawdy na temat posiadania wiary w Jezusa Chrystusa trzeba rozumieć? Dlaczego? Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos akapity od 3.8 do 3.10 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co musimy zrobić, aby odpokutować. Co musimy zrobić, aby odpokutować? (Uczniowie powinni rozpoznać następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Na pokutę składa się rozpoznanie naszych grzechów, odczuwanie żalu za popełniony grzech, wyznanie go Ojcu Niebieskiemu oraz jeśli zachodzi taka potrzeba innym osobom, wyrzeczenie się grzechu, staranie się, na ile to możliwe, zadośćuczynić wszelkim szkodom, jakie spowodował nasz grzech, oraz życie w posłuszeństwie przykazaniom Boga. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli tę prawdę w broszurach Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). Podziel uczniów w klasie na sześć grup i przypisz każdej jeden z wymogów pokuty (rozpoznanie grzechu, odczuwanie żalu, wyznanie, wyrzeczenie się, staranie się zadośćuczynić wszelkim szkodom i życie w posłuszeństwie). W małych klasach możesz przypisać każdemu uczniowi lub każdej grupie kilka wymogów. Napisz na tablicy następujące pytania (możesz to zrobić przed rozpoczęciem lekcji): W jaki sposób dana osoba może szczerze spełnić wymóg pokuty, który twoja grupa otrzymała do omówienia? Dlaczego, waszym zdaniem, ten element pokuty jest ważny? Poproś, aby każda grupa omówiła swoje odpowiedzi na pytania zapisane na tablicy i przygotowała się do udzielenia odpowiedzi na forum klasy. Możesz rozdać wszystkim grupom po egzemplarzu leksykonu Oddani wierze, str , dzięki czemu dowiedzą się więcej na wyznaczony im temat. Po upływie wyznaczonego czasu na omówienie w grupach niech jedna osoba z każdej grupy poda odpowiedzi na pytania. Segment 4. (7 minut) Zapytaj uczniów, który doktrynalny fragment do opanowania jest związany z kluczowym twierdzeniem doktrynalnym, jaki zaznaczyli w akapicie 3.9 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, poproś, aby przeszli do fragmentu Nauki i Przymierza 58:42 43 i zaznaczyli ten fragment w wyróżniający się sposób, by mogli go w przyszłości łatwo znaleźć. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 58: Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, do których elementów pokuty zachęca ten fragment. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. 51

68 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ 2. Wyjaśnij, że aby odpokutować, musimy wyznać nasze grzechy Panu. Pan wymaga, aby niektóre grzechy były wyznane biskupowi lub prezydentowi gminy. Ci mężczyźni reprezentują Pana i udzielają przebaczenia z ramienia Kościoła. Uwaga: Jeśli uczniowie mają pytania o to, jakie grzechy należy wyznać biskupowi, poproś ich, aby porozmawiali ze swoim biskupem. Jaką obietnicę we fragmencie Nauki i Przymierza 58:42 43 Pan daje tym, którzy wyznają swoje grzechy i wyrzekają się ich? Wyjaśnij, że niektórzy ludzie błędnie interpretują te wersety, sugerując, że po odpokutowaniu już dłużej nie będziemy pamiętać naszych grzechów. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów. Niech pozostali zwrócą uwagę na to, w jaki sposób wyjaśnienie to odnosi się do wersetu Nauki i Przymierza 58:42. Pisma święte nie mówią, że zapomnimy o naszych porzuconych grzechach w życiu doczesnym. Mówią raczej, że Pan o nich zapomni [zob. NiP 58:42 43]. Porzucenie grzechów oznacza, że nigdy do nich nie powrócimy. Wyrzeczenie się ich wymaga czasu. Aby nam pomóc, Pan czasami pozwala, żeby osad naszych błędów osiadł w naszej pamięci. Jest to żywotną częścią naszej ziemskiej nauki. Kiedy uczciwie wyznajemy nasze grzechy, naprawiamy wyrządzone krzywdy i wyrzekamy się popełniania grzechów poprzez przestrzeganie przykazań, znajdujemy się na drodze uzyskania wybaczenia. Z upływem czasu poczujemy, jak ustępuje ból naszego smutku, [usuwając] z naszych serc wyrzuty sumienia [Alma 24:10] i przynosząc spokój sumienia [Mosjasz 4:3] (Neil L. Andersen, Odpokutujcie, abym mógł was uzdrowić, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 42). Dlaczego, waszym zdaniem, ważne jest, abyśmy zrozumieli, że nie do końca zapomnimy o naszych grzechach? Poproś uczniów, aby rozważyli, co czuli, gdy cierpienie i poczucie winy za grzech zmniejszały się i znikały po dokonaniu pełnej pokuty. (Nie proś uczniów, aby o tym odpowiadali). Złóż świadectwo o tym, że gdy będziemy pokutować za nasze grzechy, Pan nie będzie o nich pamiętał. Zaświadcz, że kiedy będziemy trwać w posłuszeństwie przykazaniom Pana i otrzymamy od Niego przebaczenie, cierpienie, jakie odczuwaliśmy w wyniku popełnionych przez nas grzechów, zostanie zastąpione spokojem sumienia. Powtórka doktryn do opanowania zadania Uwaga: Opisane zadania powtórzeniowe nie są przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część 2.. Przedstaw te zadania podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część 3.. Te krótkie powtórki można przeprowadzić na początku lub na końcu lekcji, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że 52

69 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ 2. powtórki nie zajmą dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 19:16 19 (5 minut) Poproś pierwszego ucznia, który przyjdzie do klasy, aby przed rozpoczęciem lekcji zapisał na tablicy następujące twierdzenie doktrynalne: Zadość czyniąca ofiara Jezusa Chrystusa zapewniła nam jedyny sposób na uzyskanie oczyszczenia i wybaczenia naszych grzechów, żebyśmy mogli wiecznie przebywać w obecności Boga. Poproś uczniów, aby w Naukach i Przymierzach znaleźli doktrynalny fragment do opanowania, który naucza tej doktryny. Kiedy uczniowie znajdą fragment Nauki i Przymierza 19:16 19, poproś, aby wszyscy przeczytali go razem na głos. Jakie, waszym zdaniem, są najważniejsze nauki w tym fragmencie? W jaki sposób możemy zapamiętać nauki z fragmentu Nauki i Przymierza 19:16 19 na temat Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa? Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 58:42 43 (5 minut) Przed rozpoczęciem lekcji napisz na tablicy następujące twierdzenie doktrynalne: Na pokutę składa się rozpoznanie naszych grzechów, odczuwanie żalu za popełniony grzech, wyznanie go Ojcu Niebieskiemu oraz jeśli zachodzi taka potrzeba innym osobom, wyrzeczenie się grzechu, staranie się, na ile to możliwe, zadośćuczynić wszelkim szkodom, jakie spowodował nasz grzech, oraz życie w posłuszeństwie przykazaniom Boga. Poproś uczniów, aby w Naukach i Przymierzach znaleźli doktrynalny fragment do opanowania, który naucza tej doktryny. Gdy uczniowie odnajdą fragment Nauki i Przymierza 58:42 43, niech w parach przeczytają na głos te wersety. Zapytaj, które części kluczowego twierdzenia doktrynalnego znajdują się konkretnie w tym fragmencie. Niech uczniowie zaproponują kilka sposobów, na jakie mogą zapamiętać treść tego doktrynalnego fragmentu do opanowania. Powtórka doktryn do opanowania. Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa (5 minut) Zapisz na tablicy albo pokaż następujące odsyłacze do pism świętych i kluczowych wyrażeń (uczniowie mogą też użyć swoich egzemplarzy publikacji Doktryny do opanowania. Przewodnik): NiP 18: Wielka jest wartość dusz. NiP 19: Zbawiciel cierpiał za nasze grzechy, abyśmy mogli odpokutować. NiP 58: Aby odpokutować, musimy wyznać nasze grzechy i wyrzec się ich. Połącz uczniów w pary. Jeden uczeń z każdej pary powinien móc widzieć odsyłacze i kluczowe wyrażenia na tablicy (lub w przewodniku), a drugi uczeń nie powinien ich wiedzieć. Niech uczeń, który widzi, co jest na tablicy, przeczyta każde kluczowe wyrażenie, a drugi uczeń niech wymieni powiązany z nim odsyłacz do 53

70 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ 2. doktrynalnego fragmentu do opanowania. Niech uczeń, który czyta kluczowe wyrażenia, powie, jaki jest odsyłacz do pism świętych, jeśli jego partner go nie pamięta. Poproś uczniów, aby kilkakrotnie powtórzyli kluczowe wyrażenia, za każdym razem zmieniając ich kolejność. Po upływie wyznaczonego czasu niech uczniowie zamienią się rolami i powtórzą to zadanie. Dodatkowe pomysły dotyczące nauczania Zadość czyniąca ofiara Jezusa Chrystusa sprawia, że odkupienie jest możliwe. Aby pomóc uczniom zrozumieć, jak fragment Nauki i Przymierza 19:16 19 pomaga nauczać prawdy, że zadość czyniąca ofiara Jezusa Chrystusa zapewniła nam jedyny sposób na uzyskanie oczyszczenia i wybaczenia naszych grzechów, poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów. Niech pozostali słuchają, co powiedział on o grzesznikach, którzy nie odpokutowali i będą cierpieć za swe grzechy i o tym, kiedy zakończy się ich cierpienie. Jeśli chodzi o nasze własne grzechy, pisma święte wspominają, że niektórzy nie otrzymają korzyści z odkupienia [ ]. Jeśli dany człowiek odrzuca Zadośćuczynienie Zbawiciela, musi on odkupić swój własny dług, żeby się usprawiedliwić [ ]. Cierpienie nieodkupionej osoby za grzechy nazywamy piekłem. Oznacza to bycie poddanym diabłu i w pismach świętych jest opisane takimi metaforami, jak: bycie skutym łańcuchami lub jezioro ognia i siarki [ ]. Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa, piekło ma swój koniec, a ci, którzy muszą przez nie przejść, zostaną odkupieni od diabła [w czasie] ostatniego zmartwychwstania (Nauki i Przymierza 78:85) (D. Todd Christofferson, Odkupienie, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 112, przypis 4). Kiedy grzesznicy, którzy nie odpokutowali, będą cierpieć za swoje własne grzechy? (Po tym doczesnym życiu, w więzieniu duchów). Kiedy ci, którzy cierpią za własne grzechy, zostaną odkupieni? (Podczas ostatniego zmartwychwstania). Wyjaśnij, że ci, którzy zostaną odkupieni podczas ostatniego zmartwychwstania i którzy nie popełnili niewybaczalnego grzechu, odziedziczą chwałę telestialną (zob. NiP 76:81 85). Jednak ci, którzy rozwiną wiarę ku pokucie, [staną się] doskonali poprzez Jezusa [Chrystusa] [ ], który dokonał doskonałego zadośćuczynienia przez przelanie swej własnej krwi (NiP 76:69). Zwróć uwagę uczniów na kluczowe twierdzenie doktrynalne, że zadość czyniąca ofiara Jezusa Chrystusa zapewniła nam jedyny sposób na uzyskanie oczyszczenia i wybaczenia naszych grzechów, żebyśmy mogli wiecznie przebywać w obecności Boga. Jak to, czego dowiedzieliście się z fragmentu Nauki i Przymierza 19:16 19, pomaga wam w rozumieniu tej prawdy? 54

71 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ 2. Pokuta oznacza wysiłek z naszej strony. Przypomnij uczniom następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Na pokutę składa się rozpoznanie naszych grzechów, odczuwanie żalu za popełniony grzech, wyznanie go Ojcu Niebieskiemu oraz jeśli zachodzi taka potrzeba innym osobom, wyrzeczenie się grzechu, staranie się, na ile to możliwe, zadośćuczynić wszelkim szkodom, jakie spowodował nasz grzech, oraz życie w posłuszeństwie przykazaniom Boga. Aby uczniowie zrozumieli, co to znaczy wyznać nasze grzechy i wyrzec się ich, poproś jednego z nich o przeczytanie wypowiedzi Starszego D. Todda Chistoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów. Pozostali niech wysłuchają, czego Starszy Christofferson nauczał o wyznaniu naszych grzechów i wyrzeczeniu się ich. Wyznanie i wyrzeczenie się grzechu to potężne pojęcia. To o wiele więcej niż zwykłe powiedzenie: Przyznaję się i jest mi przykro. Wyznanie grzechu to głębokie i czasami dręczące przyznanie się do błędu i przewinienia względem Boga i człowieka. Wyznaniu grzechu często towarzyszą smutek, żal i gorzkie łzy, szczególnie kiedy czyny danej osoby były powodem bólu innych lub, co gorsza, doprowadziły drugiego człowieka do grzechu [ ]. Z wiarą w miłosiernego Odkupiciela i Jego moc potencjalna rozpacz zamienia się w nadzieję. Nasze serce i pragnienia ulegają zmianie, a niegdyś atrakcyjny grzech staje się coraz bardziej obrzydliwy. W nowym sercu kształtuje się teraz postanowienie odstąpienia od grzechu i porzucenia go oraz naprawienia w największym możliwym dla nas stopniu szkód, które wyrządziliśmy (D. Todd Christofferson, Boski dar pokuty, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 40). Czego dowiedzieliście się z wypowiedzi Starszego Christoffersona o wyznawaniu grzechów i wyrzekaniu się ich? Jaką obietnicę daje Pan we fragmencie Nauki i Przymierza 58:42 43 tym, którzy wyznają swoje grzechy i wyrzekają się ich? Co dla was oznacza ta obietnica? Niech uczniowie zastanowią się, czy mają grzechy, które muszą wyznać lub których muszą się wyrzec. Zachęć ich, aby uczynili, co jest konieczne, żeby w pełni odpokutować i uzyskać przebaczenie. Złóż świadectwo o tym, że gdy będziemy pokutować za nasze grzechy, Pan nie będzie o nich pamiętał. 55

72 Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część 3. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa podzielone są na trzy części. Niniejsza część 3. zawiera ćwiczenie praktyczne, które pomoże uczniom zastosować doktrynę, o jakiej dowiedzieli się z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i doktrynalne fragmenty do opanowania powiązane ze studiowanym tematem: Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. Lekcja ta zawiera również skumulowaną powtórkę wszystkich doktrynalnych fragmentów do opanowania, jakie uczniowie do tej pory studiowali. Uwaga: Niniejsze ćwiczenie praktyczne i powtórkę doktryn do opanowania z tej lekcji możesz przeprowadzić podczas jednego lub dwóch zajęć lekcyjnych. Upewnij się, że uwzględnisz także czas na normalną sekwencyjną lekcję z Nauk i Przymierzy. Ćwiczenie praktyczne (20 minut) Przejrzyj z uczniami trzy zasady z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Uwaga: Możesz dostosować poniższy scenariusz do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Możesz także zmienić imiona na takie, jakie są używane w twoim kraju. Przeczytaj uczniom poniższy scenariusz: Sofia zdecydowała, że pragnie służyć na pełnoetatowej misji. Popełniła pewne poważne grzechy i wie, że powinna wyznać je biskupowi. Zdecydowała się jednak, że nie wyzna swych grzechów biskupowi, ponieważ boi się tego, co jej biskup sobie o niej pomyśli. Wytłumaczyła sobie, że jeśli uda się na misję i będzie bardzo ciężko pracować, Pan przebaczy jej, nawet jeśli nie wyzna swoich grzechów. Czy myślisz, że Sofia działa z wiarą? Dlaczego tak lub dlaczego nie? Co zrobiłaby inaczej, gdyby działała z wiarą? Co w jej zachowaniu i wyborach wskazuje na to, że nie ocenia swej sytuacji przez pryzmat wiecznej perspektywy? W jakim sensie rozważenie wyborów w kontekście planu zbawienia lub nauk Zbawiciela pomoże jej spojrzeć na swoją sytuację przez pryzmat wiecznej perspektywy? Niech uczniowie wybiorą jeden z doktrynalnych fragmentów do opanowania z Nauk i Przymierzy na temat Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, który może pomóc Sofii zrozumieć, dlaczego powinna działać z wiarą lub przemyśleć swoje decyzje przez pryzmat wiecznej perspektywy (Nauki i Przymierza 18:10 11; 19:16 19; 58:42 43). Wyznacz uczniom czas na przejrzenie tych fragmentów. 56

73 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ 3. Co znaleźliście w wybranym przez was doktrynalnym fragmencie do opanowania, co mogłoby pomóc Sofii? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Siostry Lindy S. Reeves, która służyła jako doradczyni w Generalnym Prezydium Stowarzyszenia Pomocy. Niech pozostali zwrócą uwagę na różnice pomiędzy dwójką misjonarzy, których opisała Siostra Reeves. Kiedy służyłam wraz z mężem w misji, której on przewodniczył, pewnego ranka udaliśmy się na lotnisko, by odebrać dużą grupę misjonarzy. Zwróciliśmy uwagę na pewnego młodego mężczyznę. Zdawał się być smutny, przytłoczony i zrozpaczony. Uważnie go obserwowaliśmy tego popołudnia. Wieczorem ten młodzieniec dokonał spóźnionego wyznania winy, a jego przywódcy zdecydowali, że powinien wrócić do domu. Chociaż było nam bardzo przykro, że był nieuczciwy i nie odpokutował przed wyjazdem na misję, to w drodze na lotnisko szczerze i z miłością pochwaliliśmy go za odwagę, by przyznać się i obiecaliśmy, że będziemy z nim w bliskim kontakcie. Ten wspaniały młody mężczyzna był błogosławiony cudownymi rodzicami, wspaniałymi przywódcami kapłańskimi oraz wspierającym, kochającym okręgiem. Po roku wytężonych prac nad dokonaniem pełnej pokuty i doświadczywszy Zadośćuczynienia Zbawiciela, mógł powrócić do naszej misji. Trudno mi opisać uczucie radości, jakie odczuwaliśmy, odbierając tego młodzieńca z lotniska. Był pełen Ducha, szczęśliwy, miał pewność siebie przed Panem i zależało mu na wiernej służbie na misji. Był znakomitym misjonarzem. Później wraz z mężem mieliśmy zaszczyt uczestniczyć w jego zapieczętowaniu w świątyni. Dla porównania, znam misjonarkę, która będąc świadoma tego, że nie wyznała swojego grzechu sprzed misji, co skutkowałoby wcześniejszym powrotem do domu, przygotowała swój własny plan wzmożonej pracy i dopiero kilka dni przed końcem misji przyznała się do grzechu prezydentowi misji. Brakowało jej smutku według Boga i próbowała obejść plan, który nasz umiłowany Zbawiciel zaoferował każdemu z nas (Linda S. Reeves, Wielki plan odkupienia, Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 89). Jakie różnice dostrzegliście u tej dwójki misjonarzy, którzy musieli odpokutować? W jakim sensie byłoby im lepiej, gdyby wyznali swoje grzechy, zanim zostali powołani do służby jako misjonarze? Jak myślicie, dlaczego ważne jest, abyśmy wyznawali i wyrzekali się naszych grzechów? Poproś uczniów, aby zastanowili się, jakie dodatkowe fragmenty z pism świętych lub przesłania z konferencji generalnej mogą pomóc Sofii. Złóż świadectwo, że gdy patrzymy na nasze grzechy i błędy z wiecznej perspektywy i pokutujemy za nie tak, jak nauczał nas Pan, uzyskamy przebaczenie i odczujemy pokój i radość, które płyną z wiedzy, że Pan jest z nas zadowolony. Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad swoim życiem, a jeśli popełnili grzechy, za które jeszcze nie odpokutowali, zachęć ich, aby zrobili to, co jest wymagane, żeby w pełni odpokutować. 57

74 ZADOŚĆUCZYNIENIE JEZUSA CHRYSTUSA, CZĘŚĆ 3. Powtórka doktryn do opanowania (20 minut) Daj każdemu uczniowi egzemplarz załączonej ulotki. Poproś ich, aby użyli tej ulotki do dopasowania odsyłaczy do pism świętych dotyczących doktrynalnych fragmentów do opanowania z powiązanymi z nimi kluczowymi wyrażeniami. Nie pozwól, aby uczniowie używali swoich pism świętych ani publikacji Doktryny do opanowania. Przewodnik w trakcie tego zadania. Doktryny do opanowania, ćwiczenie na dopasowywanie 1. NiP 6:36 2. NiP 8: NiP 88: NiP 29: NiP 130: NiP 76: NiP 18: NiP 19: NiP 58:42 43 a. Radź się Chrystusa w każdej myśli. b. Ojciec i Syn mają powłokę z ciała i kości. c. Duch Święty przemawia do naszych umysłów i serc. d. Wielka jest wartość dusz. e. Zbawiciel cierpiał za nasze grzechy, abyśmy mogli odpokutować. f. Chrystus przyjdzie ponownie z mocą i chwałą. g. Aby odpokutować, musimy wyznać nasze grzechy i wyrzec się ich. h. Szukajcie wiedzy zarówno przez naukę, jak i przez wiarę. i. Jezus Chrystus żyje i jest Stworzycielem światów. Po upływie wyznaczonego czasu na wypełnienie ulotki, wspólnie sprawdźcie poprawne odpowiedzi na forum klasy. Następnie wyznacz uczniom czas na przejrzenie doktrynalnych fragmentów do opanowania, których nie uzupełnili w ulotce. Możesz poprosić uczniów, aby pracowali w parach, pomagając sobie wzajemnie i omawiając fragmenty, które muszą lepiej poznać. Jeśli starczy czasu, możesz dać uczniom dodatkowe egzemplarze ulotki i niech wypełnią je ponownie lub możecie powtórzyć to zadanie wspólnie na głos. Prawidłowe odpowiedzi: 1. a; 2. c; 3. h; 4. f; 5. b; 6. i; 7. d; 8. e; 9. g 58

75

76 Przywrócenie, część 1. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Przywrócenie podzielone są na trzy części. W niniejszej części 1. uczniowie będą studiować akapity od 4.1 do 4.11 tego tematu doktrynalnego w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą uczyć się o Pierwszej Wizji Józefa Smitha, o jego powołaniu na Proroka Przywrócenia i o dokonanym przez niego tłumaczeniu Księgi Mormona dzięki mocy i darowi Boga. Będą również studiować doktrynalne fragmenty do opanowania: Józef Smith Historia 1:15 20 oraz Nauki i Przymierza 135:3. Uwaga: Możesz uczyć segmentów tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się uczyć tych segmentów w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz uczyć materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (10 minut) Przed lekcją napisz na tablicy następujące pytania: Co zostało przywrócone? W jaki sposób zostało to przywrócone? Dlaczego istniała potrzeba przywrócenia? Co to jest dyspensacja i jaki ma związek z przywróceniem? Najpierw pokaż uczniom przedmiot, który był kiedyś nowy i czysty, ale uległ zniszczeniu i nie nadaje się już do użytku. 60

77 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 1. Co należałoby zrobić, żeby przywrócić ten przedmiot do jego pierwotnego stanu? Poproś uczniów, aby przeszli do tematu doktrynalnego nr 4 pt. Przywrócenie w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś uczniów, żeby przeczytali w parach akapity od 4.1 do 4.4 i odszukali, na które pytania z tablicy można odpowiedzieć, korzystając ze znalezionych informacji. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby powiedzieli, na które pytania można udzielić odpowiedzi. Niech odpowiedzą na nie własnymi słowami. Powtórz ten proces z akapitami od 4.5 do 4.7, a następnie z akapitami od 4.8 do Możesz poprosić uczniów, żeby czytając i szukając odpowiedzi na pytania z tablicy, pracowali za każdym razem z innym kolegą. 61

78 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 1. Segment 2. (8 minut) Pokaż ilustrację: Pierwsza Wizja (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 90; dostępna także na stronie internetowej: LDS.org). Poproś uczniów, żeby w akapicie 4.2 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument odszukali kluczowe twierdzenie doktrynalne, które opisuje wydarzenie przedstawione na tej ilustracji. (Pomóż uczniom znaleźć następujące zdanie: Bóg Ojciec i Jego Syn, Jezus Chrystus, ukazali się Józefowi Smithowi w odpowiedzi na jego modlitwę i powołali Go na Proroka Przywrócenia. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli to zdanie w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). Który z doktrynalnych fragmentów do opanowania pomaga nauczać tego kluczowego twierdzenia doktrynalnego? (Zaproponuj uczniom, aby zaznaczyli fragment: Józef Smith Historia 1:15 20 w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć). Wyjaśnij, że część zatytułowana: Józef Smith Historia to fragmenty znacznie obszerniejszej historii, spisanej przez Proroka Józefa Smitha w 1838 roku. Józef Smith Historia opisuje niektóre z wczesnych wydarzeń z życia Józefa do maja 1829 roku. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Józef Smith Historia 1: Pozostali niech śledzą tekst i odszukają szczegóły z życia Józefa Smitha, które doprowadziły do Pierwszej Wizji. Zaproponuj uczniom, żeby zaznaczyli to, co znajdą i opowiedzieli o tym klasie. Segment 3. (10 minut) Aby pomóc uczniom odczuć prawdziwość oraz znaczenie kluczowego twierdzenia doktrynalnego, które zaznaczyli w akapicie 4.2 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument, poproś jednego z nich, by przeczytał na głos poniższą wypowiedź Starszego Dietera F. Uchtdorfa z Kworum Dwunastu Apostołów. Wyjaśnij, że w dzieciństwie Starszy Uchtdorf uczęszczał na spotkania kościelne w mieście Zwickau w Niemczech. Do jego obowiązków należało czasami pompowanie powietrza w miechy organów, co umożliwiało organiście granie hymnów podczas spotkań. Starszy Uchtdorf wyjaśnił, że w miejscu przeznaczonym dla osoby, która operowała miechami, był wspaniały widok na piękny witraż przedstawiający Pierwszą Wizję. Poproś uczniów, żeby wysłuchali, w jaki sposób to doświadczenie wpłynęło na świadectwo Starszego Uchtdorfa o Proroku Józefie Smithie. 62

79 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 1. Odczuwałem szczególnego ducha patrząc na cudowną scenę przedstawioną na witrażu, na pełnego wiary młodego chłopca w Świętym Lasku, chłopca, który podjął odważną decyzję, aby szczerze pomodlić się do naszego Ojca Niebieskiego, który go wysłuchał i odpowiedział z miłością na tę modlitwę. Oto ja, młody chłopak w powojennych Niemczech, żyjący w zrujnowanym mieście, tysiące mil od Palmyry w Ameryce Północnej, ponad sto lat po tym, kiedy miało miejsce to wydarzenie. Dzięki uniwersalnej mocy Ducha Świętego, czułem w sercu i umyśle, że to prawda, że Józef Smith naprawdę widział Boga i Jezusa Chrystusa, i słyszał Ich głosy. Duch Boży ukoił mą młodą duszę zapewnieniem o prawdziwości tego świętego wydarzenia [ ]. Wierzyłem w świadectwo, jakie Józef Smith złożył o tym cudownym doświadczeniu, jakie przeżył w Świętym Lasku wówczas, a dziś wiem, że to prawda (Dieter F. Uchtdorf, Owoce Pierwszej Wizji, Ensign lub Liahona, maj 2005, str. 37). W jaki sposób to doświadczenie wpłynęło na świadectwo Starszego Uchtdorfa o Józefie Smithie? Co jeszcze, poza rozważaniem wydarzeń związanych z początkiem Przywrócenia, możemy robić, żeby skłonić Ducha Świętego do złożenia świadectwa o prawdziwości tego, że Józef Smith był prorokiem? Aby wyjaśnić uczniom tę zasadę, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów. Każdy z nas może otrzymać świadectwo o Proroku Józefie Smithie na różny sposób. Możecie je otrzymać, kiedy klęczycie w modlitwie i prosicie Boga, aby potwierdził, że jest on prawdziwym prorokiem. Możecie je otrzymać, kiedy czytacie słowa Proroka na temat jego Pierwszej Wizji. Świadectwo może wypełnić wasze dusze, kiedy raz za razem czytacie Księgę Mormona. Możecie je otrzymać, kiedy składacie własne świadectwo o Proroku lub kiedy jesteście w świątyni i zdajecie sobie sprawę, że święta moc pieczętowania została przywrócona na ziemię poprzez Józefa Smitha. Wasze świadectwo o Proroku zostanie wzmocnione, jeśli macie wiarę i prawdziwy zamiar (Neil L. Andersen, Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 30). W jaki sposób poznaliście, że Józef Smith był powołany przez Boga na Proroka Przywrócenia? Jak zmieniło się wasze życie w wyniku wydarzeń, które miały miejsce w Świętym Lesie? Segment 4. (12 minut) Poproś uczniów, żeby zastanowili się, co wiedzą o życiu Proroka Józefa Smitha. Czego udało się Józefowi Smithowi dokonać jako prorokowi Boga w ciągu 38 lat życia na ziemi? (Zapisz na tablicy odpowiedzi uczniów). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit 4.3 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego Józefowi Smithowi udało się dokonać jako Prorokowi Przywrócenia. 63

80 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 1. Czego Józefowi Smithowi udało się dokonać jako Prorokowi Przywrócenia? (Uczniowie mogą rozpoznać następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Jako Prorok Przywrócenia Józef Smith przetłumaczył Księgę Mormona darem i mocą Boga. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli to zdanie w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Dlaczego ważne jest, byśmy wiedzieli, że Józefowi Smithowi udało się przetłumaczyć Księgę Mormona dzięki mocy i darowi Boga? (Jeśli uczniowie chcieliby dowiedzieć się więcej o tym, w jaki sposób Józef Smith przetłumaczył Księgę Mormona, poproś, by przeczytali esej z cyklu Tematy ewangelii zatytułowany Tłumaczenie Księgi Mornona, który jest dostępny na stronie internetowej: lds.org/topics). Który z doktrynalnych fragmentów do opanowania jest powiązany z tym kluczowym twierdzeniem doktrynalnym? (Zaproponuj uczniom, aby zaznaczyli werset: NiP 135:3 w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć). Aby przybliżyć uczniom kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że rozdział Nauki i Przymierza 135 mówi o męczeńskiej śmierci Józefa i Hyruma Smithów. Prezydent John Taylor, który był z Józefem i Hyrumem w więzieniu Carthage, w stanie Illinois, w chwili ich śmierci, podzielił się swoim świadectwem o roli, jaką Józef Smith odegrał w procesie Przywrócenia jako wybrany sługa Boży. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 135:3. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób ten fragment pomaga nauczać kluczowego twierdzenia doktrynalnego, jakie zaznaczyli w akapicie 4.3. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. O jakich innych dokonaniach Proroka Józefa Smitha dowiadujemy się z tego wersetu? (Dopisz odpowiedzi uczniów do listy na tablicy). Poproś uczniów, aby rozważyli swoje uczucia wobec Józefa Smitha oraz tego, czego dokonał jako prorok Boga w swoim niedługim życiu. Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi uczuciami z resztą klasy. Możesz złożyć swoje własne świadectwo o Proroku Józefie Smithie. Dodatkowy pomysł dotyczący nauczania Jako Prorok Przywrócenia Józef Smith przetłumaczył Księgę Mormona darem i mocą Boga Aby pomóc uczniom zrozumieć, w jaki sposób mogą uzyskać osobiste świadectwo o Proroku Józefie Smithie, poproś jednego z nich o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów: Zwracam się do młodzieży [ ], mam dla was szczególne wyzwanie: Zdobądźcie osobiste świadectwo o Proroku Józefie Smithie [ ]. Możecie uczynić to na dwa sposoby: Po pierwsze, odszukajcie w Księdze Mormona wersety, które nie tylko czujecie, ale o których wiecie, że są absolutnie prawdziwe. Następnie podzielcie się nimi z waszą rodziną i przyjaciółmi podczas domowego wieczoru rodzinnego, zajęć seminarium, w waszej klasie Młodych Mężczyzn lub Młodych Kobiet, podkreślając, że Józef był narzędziem w rękach Boga. Następnie przeczytajcie świadectwo 64

81 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 1. Proroka Józefa Smitha, które znajduje się w Perle Wielkiej Wartości [ ]. To jest osobiste świadectwo Józefa o tym, co się wtedy wydarzyło. Często je czytajcie. Pomyślcie nad utrwaleniem chwili, kiedy recytujecie świadectwo Józefa Smitha. Możecie potem tego często słuchać i podzielić się tym ze swoimi znajomymi. Słuchanie świadectwa Proroka wyrecytowanego własnym głosem pomoże w otrzymaniu potwierdzenia, którego poszukujecie (Neil L. Andersen, Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 30). Zachęć uczniów, żeby wybrali jeden z pomysłów zaproponowanych przez Starszego Andersena lub wymyślili swoje własne podobne wyzwanie. Powtórka doktryn do opanowania zadania Uwaga: Opisane zadania powtórzeniowe nie są przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Przywrócenie, część 1.. Przedstaw te zadania podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Przywrócenie, część 2.. Te krótkie powtórki można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórki nie zajmą dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Józef Smith Historia 1:15 20 (5 minut) Pokaż ilustrację przedstawiającą Pierwszą Wizję i napisz na tablicy następujące pytania: Kto się ukazał? Komu się ukazali? Dlaczego się ukazali? Co zrobili, kiedy się ukazali? Gdzie w pismach świętych znajduje się ta historia? Poproś uczniów, żeby jednym zdaniem odpowiedzieli pisemnie na wszystkie pięć pytań. (Wyjaśnij, że uczniowie mogą napisać to zdanie własnymi słowami, ale powinni poprawnie odpowiedzieć na wszystkie pięć pytań). Poproś kilkoro uczniów, aby przeczytali swoje odpowiedzi na głos reszcie klasy. Następnie niech przejdą do akapitu 4.2 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i odnajdą w nim kluczowe twierdzenie doktrynalne związane z fragmentem: Józef Smith Historia 1:15 20 (Bóg Ojciec i Jego Syn, Jezus Chrystus, ukazali się Józefowi Smithowi w odpowiedzi na jego modlitwę i powołali Go na Proroka Przywrócenia). Poproś uczniów, żeby kilkakrotnie powtórzyli sobie w myśli to kluczowe twierdzenie doktrynalne, aż będą w stanie bez problemu powiedzieć je innej osobie. 65

82 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 1. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 135:3 (5 minut) Podziel uczniów na pary. Jednemu uczniowi z pary daj następującą listę słów i zwrotów: Prorok, Przywrócenie, Józef Smith, Przetłumaczył, Księga Mormona, Dar, Moc Boga Poproś ucznia, któremu dałeś listę, żeby pomógł koledze z pary odgadnąć znajdujące się na niej słowa i wyrażenia poprzez udzielanie mu podpowiedzi. Kiedy uczniowie skończą to zadanie, poproś ich, by znaleźli kluczowe twierdzenie doktrynalne w akapicie 4.3 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument, które brzmi: Jako Prorok Przywrócenia Józef Smith przetłumaczył Księgę Mormona darem i mocą Boga. Kiedy wszystkie grupy znajdą to zdanie, poproś uczniów, aby w Naukach i Przymierzach znaleźli doktrynalny fragment do opanowania, który pomaga nauczać tej doktryny. Kiedy uczniowie odnajdą werset: Nauki i Przymierza 135:3, poproś jednego z nich, aby przeczytał go klasie na głos. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają słowa i zwroty z danej im listy (Przywrócenie to jedyne słowo z listy, które nie występuje w wersecie: Nauki i Przymierza 135:3). 66

83 Przywrócenie, część 2. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Przywrócenie podzielone są na trzy części. W niniejszej części 2. uczniowie będą studiować akapit 4.4 w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą również studiować fragment: Nauki i Przymierza 1:30. W lekcji tej znajduje się również ćwiczenie praktyczne, które pomoże uczniom zastosować poznaną doktrynę. Uwaga: Możesz nauczać segmentu Zrozumienie doktryny i przeprowadzić zawarte w tej lekcji ćwiczenie praktyczne podczas jednych lub dwóch zajęć lekcyjnych. Jeśli zdecydujesz się nauczać tych segmentów w ciągu dwóch lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (10 minut) Zapisz na tablicy słowa: Prawdziwy i Żywy. Poproś uczniów, by zastanowili się, jakie te słowa mają synonimy. Poproś jednego z uczniów, aby zapisywał odpowiedzi grupy na tablicy. Możesz poprosić uczniów, żeby wymyślili zdanie, w którym użyte są obydwa słowa. Wyjaśnij, że na tej lekcji będą studiować to, w jaki sposób słowa prawdziwy i żywy opisują Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich Zwróć uwagę uczniów na to, że niektórzy ludzie czują się urażeni, kiedy oświadczamy, że nasz Kościół jest jedynym prawdziwym Kościołem Jezusa Chrystusa. Kiedy będą się dzisiaj uczyć o Przywróceniu, poproś ich, by odszukali, dlaczego wierzymy, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest jedynym prawdziwym i żywym kościołem na ziemi. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit 4.4 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają kluczowe twierdzenie doktrynalne, które wyjaśnia, dlaczego wierzymy, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest jedynym prawdziwym i żywym kościołem Jezusa Chrystusa. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Uczniowie powinni rozpoznać następujące kluczowe twierdzenie: Jako że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich został ustanowiony przez Boga, jest [jedynym prawdziwym] i [żywym kościołem] na powierzchni całej Ziemi. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli to zdanie w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Który z doktrynalnych fragmentów do opanowania pomaga nauczać tego kluczowego twierdzenia doktrynalnego? (Zaproponuj uczniom, aby zaznaczyli NiP 1:30 w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć). Wyjaśnij, że rozdział Nauki i Przymierza 1 to sformułowane przez Pana wprowadzenie do Nauk i Przymierzy, które zostało objawione Prorokowi Józefowi 67

84 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 2. Smithowi w tej dyspensacji. W tym objawieniu Pan zwraca się do wszystkich dzieci Ojca Niebieskiego na całym świecie [głosem] ostrzeżenia (zob. NiP 1:4). Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 1:30. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają część kluczowego twierdzenia doktrynalnego z akapitu 4.4, której naucza ten doktrynalny fragment do opanowania. Poproś uczniów o podzielenie się wynikami swoich poszukiwań. Aby pomóc uczniom zrozumieć, co oznacza zwrot prawdziwy i żywy kościół, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Dallina H. Oaksa z Pierwszego Prezydium. Poproś klasę, żeby wysłuchała, co Prezydent Oaks powiedział na temat znaczenia zwrotu prawdziwy i żywy kościół. Ze względu na tę deklarację Pana mówimy, że ten, Jego Kościół nasz Kościół to jedyny prawdziwy Kościół. Czasami czynimy to w sposób, który bardzo uraża ludzi, którzy należą do innych kościołów lub identyfikują się z innymi filozofiami. Bóg nie nauczył nas jednak niczego, co sprawia, że powinniśmy czuć się lepsi od innych ludzi. Bez wątpienia wszystkie kościoły i filozofie posiadają elementy prawdy, niektóre posiadają jej więcej niż inne. Z pewnością Bóg kocha wszystkie Swoje dzieci. I bez wątpienia Jego plan ewangelii jest dla wszystkich Jego dzieci wszystko zgodnie z Jego czasem. Co to więc oznacza, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest jedynym prawdziwym Kościołem? Trzy charakterystyczne cechy (1) pełnia doktryny, (2) moc kapłaństwa i (3) świadectwo o Jezusie Chrystusie wyjaśniają, dlaczego Bóg oświadczył i dlaczego my, jako Jego sługi, utrzymujemy, że to jest jedyny prawdziwy i żywy Kościół na powierzchni całej Ziemi [ ]. Ten Kościół jest żywy, gdyż mamy proroków, którzy nieustannie przekazują nam potrzebne w naszych czasach słowo Pana (Dallin H. Oaks, The Only True and Living Church, New Era, sierpień 2011, str. 3, 5). Czego kluczowe twierdzenie doktrynalne w akapicie 4.4 uczy nas o tym, dlaczego Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest jedynym prawdziwym i żywym Kościołem na ziemi? Daj uczniom kilka minut na zastanowienie się, w jaki sposób zostali pobłogosławieni, będąc członkami jedynego prawdziwego i żywego kościoła. (Jeśli czas na to pozwoli, możesz poprosić uczniów, aby zapisali swoje przemyślenia w notatnikach lub w dziennikach do studiowania). Możesz poprosić kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi uczuciami z klasą. Ćwiczenie praktyczne (25 minut) Przejrzyj z uczniami akapity od 13. do 17. w części pt. Pomaganie bliźnim w uzyskaniu duchowej wiedzy w rozdziale Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Uwaga: Możesz dostosować poniższy scenariusz do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Możesz także zmienić imiona na takie, jakie są używane w twoim kraju. 68

85 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 2. Podziel uczniów na pary i wręcz każdemu uczniowi egzemplarz poniższej ulotki. Poproś uczniów, by pracowali w parach i postępowali zgodnie z instrukcjami na ulotce. Jedyny prawdziwy Kościół 1. Przeczytaj poniższy scenariusz: Pewnego ranka, kiedy Diana i Clark są w drodze do szkoły, Clark zadaje pytanie: Od dawna jesteśmy dobrymi przyjaciółmi, więc mam nadzieję, że mnie źle nie zrozumiesz, ale dlaczego wy, mormoni, mówicie, że jesteście członkami prawdziwego kościoła? Nie wydaje ci się to aroganckie, że mówicie, iż wasza religia jest prawdziwa, a religie wszystkich innych ludzi są fałszywe?. Diana jest zaskoczona jego pytaniem. Nie zastanawiała się wcześniej nad tym, że mówienie, iż jej Kościół jest prawdziwy, może sugerować, że wszystkie pozostałe kościoły są fałszywe. 2. Omówcie w kolegą, co, waszym zdaniem, Clark próbuje powiedzieć Dianie. W jaki sposób podsumowalibyście jego uczucia i wierzenia? 3. Aby przygotować się do odegrania scenki przedstawiającej, jak możecie odpowiedzieć Clarkowi, wykonajcie poniższe zadania: a. Przejrzyjcie akapity od 4.1 do 4.11 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Skupcie się na kluczowym twierdzeniu doktrynalnym i na doktrynalnym fragmencie do opanowania w akapicie 4.4. b. Przeczytajcie następujące wypowiedzi współczesnych proroków i apostołów: Wielcy religijni przywódcy świata, jak Mahomet, Konfucjusz, uczestnicy Reformacji, jak i filozofowie tacy jak Sokrates, Platon i inni, otrzymali część Boskiego światła. Otrzymali od Boga moralne prawdy, aby oświecali całe narody, a jednostkom pomagali osiągnąć wyższy poziom zrozumienia. Hebrajscy prorocy przygotowali drogę na przyjście Jezusa Chrystusa, obiecanego Mesjasza, który zapewni zbawienie całej ludzkości, która wierzy w ewangelię. Zgodnie z tymi prawdami wierzymy, że Bóg zapewnia i zapewni wszystkim ludziom dostateczną wiedzę, aby pomóc im podążać drogą ku wiecznemu zbawieniu, zarówno w tym życiu, jak i w życiu przyszłym. Oświadczamy również, że ewangelia Jezusa Chrystusa, przywrócona w Jego Kościele w naszych czasach, stanowi jedyną drogę do szczęśliwego doczesnego życia i pełni radości w wieczności. Ci, którzy jeszcze nie otrzymali tej ewangelii, będą mieli szansę ją otrzymać, jeśli nie w tym życiu, to w życiu które nastanie. Nasze przesłanie jest zatem przesłaniem szczególnej miłości i troski o wieczne dobro wszystkich mężczyzn i kobiet, niezależnie od przekonań religijnych, rasy czy narodowości, bo wiemy, że naprawdę jesteśmy braćmi i siostrami, ponieważ jesteśmy synami i córkami tego samego Wiecznego Ojca (oświadczenie Pierwszego Prezydium, 15 lutego 1978, cytowane w: Robert L. Millet, The Eternal Gospel, Ensign, lipiec 1996, str. 56). Musimy być przyjaznym ludem. Musimy rozpoznać dobro w każdym człowieku. Nie staramy się zniszczyć innych kościołów. Głosimy i nauczamy w pozytywny i twierdzący sposób. Mówimy ludziom innych wyznań: przynieście wszystko, co macie dobrego, a my zobaczymy, czy uda nam się coś do tego dodać. ( Messages of Inspiration from President Hinckley, Church News, 7 listopada 1998, str. 2). c. Jeśli czas na to pozwoli, możecie użyć innych wyznaczonych przez Boga źródeł, które mogą pomóc odpowiedzieć na to pytanie. 4. Poświęćcie z kolegą kilka minut na odegranie scenki o tym, w jaki sposób moglibyście odpowiedzieć Clarkowi, znajdując się w sytuacji Diany. 69

86 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 2. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, bo opowiedzieli o tym, co poszło dobrze i co było dla nich trudne w tej sytuacji. Na zakończenie podziel się swoim świadectwem o tym, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest prawdziwym i żywym Kościołem Boga na ziemi w naszych czasach. Powtórka doktryn do opanowania zadania Opisane zadania powtórzeniowe nie są przeznaczone do przeprowadzenia w ramach niniejszej lekcji pt. Przywrócenie, część 2.. Przedstaw te zadania podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Przywrócenie, część 3.. Te krótkie powtórki można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórki nie zajmą dłużej niż wyznaczony na nie czas, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 1:30 (5 minut) Napisz na tablicy następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Jako że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich został ustanowiony przez Boga, jest [jedynym prawdziwym] i [żywym kościołem] na powierzchni całej Ziemi. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie tego kluczowego twierdzenia doktrynalnego na głos. Poproś uczniów, aby znaleźli w Naukach i Przymierzach doktrynalny fragment do opanowania, który pomaga nauczać tej prawdy. Kiedy wszyscy uczniowie znajdą fragment: Nauki i Przymierza 1:30, poproś ich, by przeczytali go całą klasą na głos i zastanowili się, w jaki sposób pomaga on nauczać zapisanego na tablicy kluczowego twierdzenia doktrynalnego. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, do czego doszli. Powtórka doktryn do opanowania. Przywrócenie (7 minut) Zapisz na tablicy następujące doktrynalne fragmenty do opanowania: 1. Józef Smith Historia 1: Nauki i Przymierza 1:30 3. Nauki i Przymierza 135:3 Każdemu uczniowi przydziel numer 1, 2 lub 3. Daj uczniom dwie minuty na przejrzenie fragmentu oznaczonego ich numerem i przestudiowanie związanego z nim kluczowego twierdzenia doktrynalnego z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Przeczytaj każde z poniższych pytań i poproś uczniów, żeby wstali, jeśli uważają, że przydzielony im fragment z pism świętych lub kluczowe twierdzenie doktrynalne zawiera na nie odpowiedź. Przy każdym pytaniu wybierz jednego ucznia, by wyjaśnił, w jaki sposób przydzielony mu fragment z pism świętych lub kluczowe 70

87 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 2. twierdzenie doktrynalne odpowiada na to pytanie. (Uwaga: Niektóre pytania mogą mieć więcej niż jedną odpowiedź). Dlaczego Bóg Ojciec i Jego Syn, Jezus Chrystus, ukazali się Józefowi Smithowi? Co przetłumaczył Józef Smith? Które kluczowe twierdzenie doktrynalne pomaga nam zrozumieć, dlaczego Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest [jedynym prawdziwym] i [żywym kościołem] na powierzchni całej Ziemi? W jaki sposób Józef Smith przetłumaczył Księgę Mormona? Który fragment opisuje Józefa Smitha jako proroka? Co jest dowodem na to, że Józef Smith był prorokiem Boga? Który fragment mówi o tłumaczeniu Księgi Mormona? Który fragment naucza o jednym z aspektów Przywrócenia? 71

88

89 Przywrócenie, część 3. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Przywrócenie podzielone są na trzy części. Niniejsza część 3. zawiera ćwiczenie praktyczne, które pomoże uczniom zastosować doktrynę, którą poznali w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument oraz w doktrynalnym fragmencie do opanowania: Nauki i Przymierza 135:3. Lekcja ta zawiera również skumulowaną powtórkę wszystkich doktrynalnych fragmentów do opanowania, jakie uczniowie do tej pory studiowali. Uwaga: Niniejsze ćwiczenie praktyczne i skumulowaną powtórkę doktryn do opanowania z tej lekcji możesz przeprowadzić podczas jednego lub dwóch zajęć lekcyjnych. Jeśli zdecydujesz się nauczać tych segmentów w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz uczyć materiału z nowego segmentu. Ćwiczenie praktyczne (20 minut) Uwaga: Możesz dostosować poniższy scenariusz do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Wyobraźcie sobie, że członek waszej rodziny zwraca się do was z pytaniem: Słyszałem, że Józef Smith korzystał z kamienia w kapeluszu, żeby przetłumaczyć Księgę Mormona. Wydaje mi się to trochę dziwne. Czy Księga Mormona naprawdę jest słowem Bożym czy też Józef Smith po prostu ją sobie wymyślił? Podziel uczniów na trzyosobowe grupy i przydziel każdej z nich po jednej z trzech zasad z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Poproś wszystkich uczniów, aby przeczytali akapity odpowiadające przypisanym ich grupie zasadom i odszukali informacje lub idee, które mogą okazać się pomocne przy udzielaniu odpowiedzi na pytanie tego członka rodziny. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby po kolei opowiedzieli o tym, co znaleźli. Poproś uczniów, by przejrzeli fragment Nauki i Przymierza 135:3 i kluczowe twierdzenie doktrynalne z nim związane w akapicie 4.3 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Aby przybliżyć uczniom kontekst historyczny, który może okazać się pomocny w odpowiedzi na to pytanie, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos następującego fragmentu eseju z cyklu Tematy ewangelii pt. Tłumaczenie Księgi Mormona. Wiele historii biblijnych wskazuje na różne sposoby, jakimi posługiwał się Bóg, by przekazywać objawienia Swoim prorokom. Eliasz przekonał się, że Bóg nie przemawiał do niego poprzez wiatr, ogień, czy trzęsienie ziemi, ale poprzez cichy łagodny powiew [zob. I Ks. Królewska 19:11 12]. Paweł oraz inni apostołowie z czasów wczesnego chrześcijaństwa czasem komunikowali się z 73

90 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 3. aniołami i od czasu do czasu z Panem Jezusem Chrystusem [zob. Dzieje Apostolskie 9:1 8; 12:7 9]. Innym razem objawienie przychodziło w formie snów lub wizji, jak na przykład objawienie dane Piotrowi, by głosił ewangelię ludziom spoza narodu żydowskiego lub poprzez święte przedmioty takie jak urim i tummim [zob. Dzieje Apostolskie 11:4 17; 16:9 10; II Ks. Mojżeszowa 28:30; III Ks. Mojżeszowa 8:8; IV Ks. Mojżeszowa 21:9] [ ]. Józef Smith i jego skrybowie pisali o dwóch instrumentach używanych przy tłumaczeniu Księgi Mormona. Świadkowie tłumaczenia mówili, że gdy Józef patrzył w te przedmioty, słowa pisma świętego ukazywały się w języku angielskim. Jeden z tych instrumentów, zwany w Księdze Mormona interpretorami, jest dziś lepiej znany świętym w dniach ostatnich pod nazwą urim i tummim. Józef odnalazł te interpretory na wzgórzu, gdzie były zakopane razem z płytami [ ]. Innym narzędziem, które Józef znalazł w ziemi, zanim zabrał złote płyty, był mały owalny kamień kamień widzącego. Jako młody mężczyzna w latach 20. XIX wieku Józef Smith, podobnie jak inni ludzie w jego czasach, używał kamienia widzącego do szukania zagubionych rzeczy lub zakopanych skarbów. Gdy Józef dorósł na tyle, że zrozumiał swe prorocze powołanie, dowiedział się, że może używać tego kamienia do wyższego celu tłumaczenia pisma świętego. Dla wygody Józef często używał do tłumaczenia pojedynczego kamienia widzącego zamiast dwóch kamieni połączonych jako interpretory. Te dwa narzędzia interpretory oraz kamień widzącego były więc traktowane wymiennie i działały w podobny sposób. Z czasem Józef Smith i jego współtowarzysze często używali określenia urim i tummim w odniesieniu do zarówno pojedynczego kamienia, jak i interpretorów ( Book of Mormon Translation, Gospel Topics Essays, strona internetowa: topics.lds.org). Jeśli uczniowie będą mieć więcej pytań na temat tego, w jaki sposób Prorok Józef Smith korzystał z urim i tummim, czyli kamieni widzącego, możesz zachęcić ich do przeczytania całego eseju na stronie Gospel Topics [Tematy ewangelii]. W jaki sposób doktryna i informacje nauczane w tych materiałach mogą pomóc odpowiedzieć na pytanie członka waszej rodziny? Aby dać uczniom przykład tego, jak można odpowiedzieć na podobne pytanie, możesz dać każdej grupie poniższą ulotkę. Dzięki darowi i mocy Boga 1. Poniższy tekst pochodzi z wpisu na Facebooku Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa, który służył wówczas w Pierwszym Prezydium. Zadano mu pytanie: Czy naprawdę wierzysz, że Józef Smith tłumaczył przy pomocy kamieni widzącego? Czy to jest możliwe?. 2. Uważnie przeczytajcie odpowiedź Prezydenta Uchtdorfa. Odpowiadam: Tak! Dokładnie w to wierzę. Miało to miejsce tak, jak Józef powiedział: dzięki darowi i mocy Boga. Tak naprawdę większość z nas codziennie używa swego rodzaju kamienia widzącego. Mój telefon komórkowy przypomina kamień widzącego. Dzięki kilku kliknięciom mogę uzyskać dostęp do wiedzy zebranej z całego świata. Przy pomocy telefonu mogę zrobić zdjęcie lub nagrać film i przesłać go rodzinie po drugiej stronie naszej planety. Mogę nawet przetłumaczyć cokolwiek chcę z wielu języków na wiele różnych języków! Jeśli mogę to zrobić przy pomocy telefonu, jeśli istoty ludzkie mogą to robić przy pomocy telefonu i innych urządzeń, kimże jesteśmy, żeby mówić, że Bóg nie mógł pomóc Józefowi Smithowi, Prorokowi Przywrócenia, w pracy nad tłumaczeniem? Jeśli ja mogę mieć dostęp do wiedzy całego świata przy pomocy telefonu, któż może poddawać w wątpliwość, że kamienie widzącego są rzeczą dla Boga niemożliwą? 74

91 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 3. Wiele religii ma przedmioty, miejsca i wydarzenia, które uważane są za święte. Szanujemy święte wierzenia innych religii i mamy nadzieję, że nasze wierzenia i to, co uważamy za święte, jest również szanowane. Nigdy nie powinniśmy być aroganccy, ale raczej uprzejmi i pokorni. Jednak nadal nie powinna nas opuszczać naturalna pewność siebie, gdyż to jest Kościół Jezusa Chrystusa (strona Dietera F. Uchtdorfa na Facebooku, wpis z 21 czerwca 2016 r., strona internetowa: facebook.com/lds.dieter.f.uchtdorf). 3. Omówcie w grupie następujące pytanie: Jakie zasady zdobywania duchowej wiedzy zastosował Prezydent Uchtdorf? W jaki sposób je zastosował? Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby przedstawili to, co omawiali w swoich grupach. Podziel uczniów na pary i daj każdej parze możliwość przećwiczenia odpowiedzi na pytanie członka rodziny z powyższego scenariusza. Na zakończenie możesz złożyć świadectwo o tym, że Józef Smith był powołany na Proroka Przywrócenia i że przetłumaczył Księgę Mormona dzięki darowi i mocy Boga. Zachęć uczniów do korzystania z zasad zdobywania duchowej wiedzy w kontaktach z ludźmi, którzy mają pytania oraz w celu wzmocnienia własnego świadectwa. Skumulowana powtórka doktryn do opanowania (20 minut) Przed rozpoczęciem lekcji napisz na tablicy następujące odsyłacze do doktrynalnych fragmentów z pism świętych do opanowania lub przygotuj je dla uczniów w formie ulotki: 1. Nauki i Przymierza 6:36 2. Nauki i Przymierza 8: Nauki i Przymierza 88: Nauki i Przymierza 29: Nauki i Przymierza 130: Nauki i Przymierza 76: Nauki i Przymierza 18: Nauki i Przymierza 19: Nauki i Przymierza 58: Józef Smith Historia 1: Nauki i Przymierza 1: Nauki i Przymierza 135:3 75

92 PRZYWRÓCENIE, CZĘŚĆ 3. Poproś uczniów, żeby odszukali odsyłacz, którego liczba porządkowa odpowiada numerowi miesiąca, w którym się urodzili. (Uczniowie urodzeni w styczniu powinni odszukać odsyłacz numer 1, uczniowie urodzeni w lutym odsyłacz numer 2 itd. Możesz przydzielić te fragmenty z pism świętych w inny sposób, który może bardziej odpowiadać twojej klasie. Możesz też wyznaczyć uczniom większą liczbę fragmentów, jeśli zachodzi taka potrzeba). Poproś uczniów, aby przeczytali wyznaczony im fragment z pisma świętego i wybrali z niego dwa kluczowe słowa, które go opisują, jako podpowiedzi. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, żeby wstali i rozeszli się po pokoju, pytając innych uczniów o ich kluczowe słowa. Korzystając z publikacji Doktryny do opanowania. Przewodnik, uczniowie powinni postarać się rozpoznać wszystkie 12 odsyłaczy do pism świętych podczas rozmowy z innymi uczniami w klasie. Możesz pozwolić uczniom napisać ich inicjały obok poprawnie rozpoznanych odsyłaczy, aż odnajdą wszystkie 12 fragmentów. 76

93

94 Prorocy i objawienie, część 1. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Prorocy i objawienie podzielone są na trzy części. W niniejszej części 1. uczniowie będą studiować akapity od 5.1 do 5.2 tego tematu doktrynalnego w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą uczyć się o tym, że prorocy są powoływani przez Boga, by mówić w Jego imieniu, i będą również studiować doktrynalny fragment do opanowania: Nauki i Przymierza 1: Uwaga: Możesz uczyć segmentów tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się uczyć tych segmentów w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (15 minut) Rozpocznij od zadania następujących pytań: Jacy ludzie lub jakie grupy na świecie mają rzeczników? (Przykładowe odpowiedzi: przywódcy polityczni, duże korporacje i sławni ludzie). Jak myślicie, dlaczego ci ludzie i te grupy mają rzeczników? Dlaczego Bóg powinien mieć rzecznika? Jak nazywamy ludzi, którzy przemawiają w imieniu Boga na ziemi? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit 5.1 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co robią prorocy. Poproś jednego z uczniów, aby wyszedł na środek klasy i pisał na tablicy. Niech napisze na tablicy słowo Prorocy. Poproś pozostałych, żeby wymienili różne zadania proroków, które podane są w akapicie 5.1. Niech uczeń stojący przy tablicy zapisze je pod słowem Prorocy. Które zdanie w akapicie 5.1 opisuje cechy proroka świadczące o tym, że jest rzecznikiem Boga? (Uczniowie powinni rozpoznać następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Prorok to osoba, która została powołana przez Boga do przemawiania w Jego imieniu. Poproś ucznia przy tablicy, żeby zapisał tę prawdę. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli to kluczowe twierdzenie doktrynalne w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). Segment 2. (10 minut) Rozpocznij od zadania uczniom następującego pytania: 78

95 PROROCY I OBJAWIENIE, CZĘŚĆ 1. Który doktrynalny fragment do opanowania z Nauk i Przymierzy jest związany z kluczowym twierdzeniem doktrynalnym: Prorok to osoba, która została powołana przez Boga do przemawiania w Jego imieniu? (Zaproponuj uczniom, aby zaznaczyli fragment NiP 1:37 38 w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć). Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu z pisma świętego, wyjaśnij, że objawienie zapisane w Naukach i Przymierzach 1 zostało dane Prorokowi Józefowi Smithowi, kiedy wraz z innymi przywódcami Kościoła przygotowywał się do opublikowania otrzymanych przez niego objawień w formie księgi pisma świętego, którą obecnie są Nauki i Przymierza. Pan wybrał Nauki i Przymierza 1 na przedmowę do księgi objawień, które otrzymywał Prorok Józef Smith. Pan nauczał, że rozdział ten jest głosem ostrzeżenia dla świata (NiP 1:4), wzywając świat do pokuty i potwierdzając potrzebę istnienia proroków. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 1: Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Pan powiedział o słowach, które przekazuje za pośrednictwem Swoich proroków. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Jak myślicie, co to znaczy, że słowa Pana nie [przeminą], lecz wszystko się wypełni? Dlaczego, waszym zdaniem, ważne jest, aby rozumieć, że kiedy prorok mówi w imieniu Pana, to jest tak, jakby przemawiał Pan? Jak myślicie, co prorok musi zrobić, żeby otrzymać słowo Pana, by je głosić ludowi? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Russella M. Nelsona. Pozostali niech śledzą tekst i w trakcie słuchania odszukają szczegóły, które opisują, w jaki sposób prorocy otrzymują słowo Pana. (Możesz przygotować ulotkę z tą wypowiedzią do rozdania uczniom). Jako członek Kworum Dwunastu Apostołów codziennie modliłem się o objawienie i składałem Panu dzięki za każdym razem, kiedy przemawiał On do mojego serca i umysłu [ ]. Kiedy musiałem się ostatnio zmierzyć z onieśmielającym zadaniem wybrania moich dwóch doradców, zastanawiałem się, jakże mogę wybrać tylko dwóch spośród dwunastu mężczyzn, których kocham i szanuję. Ponieważ wiem, że poprawne objawienie jest oparte na poprawnych informacjach, w duchu modlitwy spotkałem się na osobności z każdym Apostołem. Następnie zamknąłem się w prywatnym pokoju w świątyni, pragnąc poznać wolę Pana. Świadczę, że Pan polecił mi wybrać Prezydenta Dallina H. Oaksa i Prezydenta Henry ego B. Eyringa do służby w roli moich doradców w Pierwszym Prezydium [ ]. Kiedy zbieramy się jako Rada Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów, miejsce naszych spotkań staje się miejscem objawienia. Duch jest wyraźnie obecny. Kiedy zmagamy się ze złożonymi sprawami, a każdy Apostoł swobodnie wyraża swoje myśli i punkt widzenia, uruchamia się fascynujący proces. Chociaż nasze stanowisko może się różnić na początku, miłość, jaką odczuwamy wobec siebie nawzajem, jest niezmienna. Nasza jedność pozwala nam poznać wolę Pana względem Jego Kościoła. 79

96 PROROCY I OBJAWIENIE, CZĘŚĆ 1. Na naszych spotkaniach nigdy nie kierujemy się większością! W duchu modlitwy słuchamy siebie nawzajem i rozmawiamy ze sobą do momentu, w którym jesteśmy jednomyślni. Kiedy osiągamy całkowite porozumienie, jednoczący wpływ Ducha Świętego sprawia, że ciarki przechodzą nam po plecach! Doświadczamy tego, o czym wiedział Prorok Józef Smith, kiedy głosił: Poprzez jedność uczuć uzyskujemy u Boga moc. Żaden członek Pierwszego Prezydium ani Kworum Dwunastu Apostołów nigdy nie zawierzyłby wyłącznie własnemu osądowi, podejmując decyzje dotyczące Kościoła Pana! (Russell M. Nelson, Objawienie dla Kościoła, objawienie dla nas, Ensign lub Liahona, maj 2018, str ). Czego Prezydent Nelson uczył o procesie, dzięki któremu prorocy i apostołowie otrzymują objawienie, aby prowadzić Kościół? W jaki sposób wiedza o tym, jak prorocy przygotowują się do otrzymania objawienia, pomoże nam, kiedy będziemy mieć pytania dotyczące nauk i praktyk Kościoła? (Dowiadujemy się, że prorocy z uwagą dążą do uzyskania woli Pana i poznają ją. Możemy także naśladować ich przykład i przygotować się w sercu do otrzymania potwierdzającego objawienia). Poproś uczniów, aby pomyśleli o doświadczeniach, które pomogły im przekonać się, że prorocy są powołani przez Boga, aby przekazywali Jego słowa i prowadzili Jego Kościół. Poproś kilkoro uczniów o podzielenie się ich doświadczeniami z resztą klasy. Możesz również opowiedzieć o własnym doświadczeniu lub złożyć świadectwo. Segment 3. (15 minut) Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć kluczowe twierdzenie doktrynalne: Prorok to osoba, która została powołana przez Boga do przemawiania w Jego imieniu, narysuj na tablicy następujący wykres: Jak zazwyczaj nazywamy komunikację pomiędzy Ojcem Niebieskim a Jego prorokami? (Napisz słowo Objawienie obok strzałki na wykresie). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit 5.2 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają różne sposoby, w jakie Ojciec Niebieski objawia Swoją wolę prorokom. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Co Pan objawił prorokom i nadal im objawia w dzisiejszych czasach? Aby pomóc uczniom zrozumieć, że Pan nadal objawia Swoją wolę prorokom, poproś jednego z uczniów, by przeczytał poniższą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów o tym, jak przydzielane są powołania na misje. Poproś klasę, by w trakcie słuchania odszukała jeden konkretny sposób, w jaki Pan objawia w naszych czasach Swoją wolę prorokom. 80

97 PROROCY I OBJAWIENIE, CZĘŚĆ 1. Każde misyjne powołanie i wyznaczenie (także późniejsze ponowne wyznaczenie) otrzymywane jest w drodze objawienia danego sługom Pana. Powołanie do tej pracy przychodzi od Boga za pośrednictwem Prezydenta Kościoła. Wyznaczenie do pracy w jednej z ponad 400 istniejących obecnie na świecie misji przychodzi od Boga za pośrednictwem jednego z członków Kworum Dwunastu Apostołów, który działa z upoważnienia żyjącego proroka Pana. Duchowe dary proroctwa i objawienia towarzyszą wszystkim misyjnym powołaniom i wyznaczeniom [ ]. Dla członków Kworum Dwunastu Apostołów nic nie potwierdza realności nieustających objawień w dniach ostatnich z większą mocą niż pragnienie rozpoznania woli Pana, gdy wypełniamy nasze obowiązki związane z wyznaczaniem misjonarzom konkretnego miejsca pracy. Składam świadectwo o tym, że Zbawiciel zna każdego z nas indywidualnie, po imieniu i troszczy się o nas [ ]. Obiecuję, że duchowy dar objawienia będzie towarzyszył waszemu powołaniu do pracy głoszenia ewangelii i waszemu wyznaczeniu do konkretnego miejsca lub miejsc tej pracy (David A. Bednar, Powołani do pracy, Ensign lub Liahona, maj 2017, str ). W jaki sposób, poza powołaniami na misję, członkowie Kościoła są w dzisiejszych czasach błogosławieni dzięki objawieniom, jakie Bóg daje Swoim prorokom i apostołom? (Prezydenci palików i biskupi również są powoływani przez objawienie poprzez osobę, która posiada upoważnienie). W jaki sposób prorocze objawienie miało na was osobisty wpływ? Możesz podzielić się swoim świadectwem o tym, w jaki sposób ciągłe objawienie dawane prorokom błogosławi nie tylko Kościół jako całość, ale również jego poszczególnych członków. Powtórka doktryn do opanowania zadanie Uwaga: Opisane zadanie powtórzeniowe nie jest przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Prorocy i objawienie, część 1.. Przedstaw to zadanie podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Prorocy i objawienie, część 2.. To krótkie powtórzenie można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórzenie nie zajmie dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka z doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 1:37 38 (5 minut) Przed rozpoczęciem lekcji napisz na kartce następujące kluczowe zdanie: Głos Pana i Jego sług to jedno Nauki i Przymierza 1: Potnij zdanie na oddzielne słowa lub krótkie zwroty i rozdaj je uczniom. Wyjaśnij, że uczniowie będą mieli minutę na złożenie zdania w całość w odpowiednim porządku. Mogą to zrobić tyle razy, ile będą w stanie. Za każdym razem, kiedy uczniowie ułożą słowa w odpowiedniej kolejności, każ im szybko pomieszać pocięte kawałki i wykonać ćwiczenie ponownie. W przypadku licznych klas przygotuj wiele kopii tego zdania i podziel uczniów na grupy. 81

98 PROROCY I OBJAWIENIE, CZĘŚĆ 1. Po upływie minuty poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 1: Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób ten fragment z pism świętych pomaga uczyć prawdy o tym, że prorocy są powoływani przez Boga, by przemawiać w Jego imieniu. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. 82

99 Prorocy i objawienie, część 2. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Prorocy i objawienie podzielone są na trzy części. W niniejszej części 2. uczniowie będą studiować akapity od 5.3 do 5.5 tego tematu doktrynalnego w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Dowiedzą się, w jaki sposób jesteśmy błogosławieni, kiedy jesteśmy posłuszni prorokom i będą studiować doktrynalny fragment do opanowania, który znajduje się w Naukach i Przymierzach 21:4 6. Realizacja pomysłów dotyczących nauczania, zawartych w tej lekcji, powinna zająć jedynie 20 minut. Resztę czasu możesz poświęcić na nauczanie materiału lekcyjnego, którego nie udało ci się wyczerpująco omówić. Możesz również przeznaczyć ten czas na omówienie materiału z lekcji o Doktrynach do opanowania lub przejść do kolejnych sekwencyjnych lekcji z pism świętych. Zrozumienie doktryny Segment 1. (20 minut) Pokaż zdjęcie Udzielanie poparcia podczas konferencji, dostępne na stronie internetowej: lds.org/media-library. Poproś uczniów, aby opisali, co się dzieje na zdjęciu. Co, waszym zdaniem, znaczy popierać proroka? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Russella M. Nelsona. Pozostali niech posłuchają, czego Prezydent Nelson nauczał o udzielaniu poparcia prorokom. 83

100 PROROCY I OBJAWIENIE, CZĘŚĆ 2. Popieranie proroków to osobiste zobowiązanie, że zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby podtrzymać ich prorocze priorytety. Okazane przez nas poparcie jest przysięgą wskazującą, że uznajemy ich powołanie jako proroków za zasadne i dla nas wiążące (Russell M. Nelson, Popieranie proroków, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 75). Czego Prezydent Nelson nauczał o popieraniu proroków? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit 5.3 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, czego dowiadujemy się z tego akapitu o popieraniu proroków. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Za kogo uważamy Prezydenta Kościoła, udzielając mu poparcia? Które zdanie w tym akapicie wyjaśnia, jakie błogosławieństwa otrzymujemy, udzielając poparcia prorokowi? Poproś uczniów, aby w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument zaznaczyli następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Jeśli z wiarą przyjmujemy nauki Prezydenta Kościoła i jesteśmy im posłuszni, Bóg błogosławi nas, żebyśmy mogli przezwyciężać podstępy i zło. Jak myślicie, co to znaczy przyjmować nauki Prezydenta Kościoła i być im posłuszni? Który z doktrynalnych fragmentów do opanowania pomaga nam nauczać tej prawdy? (Zaproponuj uczniom, żeby zaznaczyli fragment NiP 21:4 6 w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć). Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu z pism świętych, wyjaśnij, że rozdział Nauki i Przymierza 21 został objawiony Prorokowi Józefowi Smithowi 6 kwietnia 1830 r. w dniu, kiedy Kościół został oficjalnie zorganizowany. Osoby obecne podczas spotkania inicjującego założenie Kościoła głosowały za przyjęciem, czyli poparciem Józefa Smitha i Olivera Cowdery ego jako przewodniczących urzędników Kościoła. Poproś kilkoro uczniów, aby na zmianę czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 21:4 6. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób ten doktrynalny fragment do opanowania pomaga nauczać kluczowego twierdzenia doktrynalnego, jakie zaznaczyli w akapicie 5.3. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. W jaki sposób powinniśmy przyjmować słowa proroka? (Jak gdyby wychodziły one z ust Boga). W jaki sposób pomoże to nam przezwyciężać podstęp i zło? Jak myślicie, dlaczego cierpliwość i wiara są konieczne, by ci, którzy są posłuszni słowom proroka, mogli otrzymać obiecane przez Pana błogosławieństwa? Jak myślicie, co to znaczy, że Pan rozproszy [ ] moce ciemności przed [nami] (NiP 21:6), kiedy będziemy podążać za Jego prorokiem? 84

101 PROROCY I OBJAWIENIE, CZĘŚĆ 2. Aby pomóc uczniom zrozumieć znaczenie zwrotu rozproszyć moce ciemności, pokaż im małą latarkę lub narysuj ją na tablicy. Jeśli znaleźlibyście się w bardzo ciemnym miejscu, na przykład w jaskini, o ile lepiej byście się czuli, posiadając małą latarkę? W jaki sposób podążanie za prorokiem może pomóc nam usunąć z naszego życia duchową ciemność? Możesz poprosić uczniów, żeby w swoich dziennikach do studiowania zapisali błogosławieństwa, jakie otrzymali dzięki popieraniu proroka. Możesz również poprosić ich, żeby zapisali w nich to, co obecnie robią, żeby okazać poparcie prorokowi i podążać za nim oraz w jaki sposób mogą robić to lepiej. Poproś kilku uczniów, żeby powiedzieli reszcie klasy o tym, co napisali, jeśli ich to nie krępuje. Powtórka doktryn do opanowania zadania Uwaga: Opisane zadania powtórzeniowe nie są przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Prorocy i objawienie, część 2.. Przedstaw te zadania podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Prorocy i objawienie, część 3.. Te krótkie powtórki można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórki nie zajmą dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 21:4 6 (5 minut) Napisz na tablicy następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Jeśli z wiarą przyjmujemy nauki Prezydenta Kościoła i jesteśmy im posłuszni, Bóg błogosławi nas, żebyśmy mogli przezwyciężać podstęp i zło. Który z doktrynalnych fragmentów do opanowania pomaga nam nauczać tego twierdzenia? (Kiedy uczniowie znajdą NiP 21:4 6, napisz ten odsyłacz na tablicy). Poproś uczniów, żeby otworzyli swoje pisma święte na fragmencie: Nauki i Przymierza 21:4 6 i niech całą klasą wyrecytują te wersety na głos. Zapytaj uczniów, w jaki sposób mogą zapamiętać treść i odsyłacz do tego doktrynalnego fragmentu do opanowania. Poproś klasę, żeby wyrecytowała napisane przez ciebie na tablicy kluczowe twierdzenie doktrynalne i odsyłacz do pism świętych. Kiedy zauważysz, że uczniowie zapoznali się już zarówno z kluczowym twierdzeniem doktrynalnym, jak i z odsyłaczem do pism świętych, zmaż kilka słów i poproś ich, by ponownie wyrecytowali całość. Dalej zmazuj słowa, a uczniowie niech recytują twierdzenie doktrynalne i odsyłacz do pism świętych, aż większość słów zostanie usunięta. Powtórka doktryn do opanowania. Prorocy i objawienie (5 minut) Napisz na tablicy Nauki i Przymierza 1:37 38 oraz Nauki i Przymierza 21:4 6. Podziel uczniów na dwie grupy i przydziel każdej z nich jeden z tych doktrynalnych fragmentów do opanowania. Poproś obie grupy, aby w temacie doktrynalnym nr 5 pt. Prorocy i objawienie w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do 85

102 PROROCY I OBJAWIENIE, CZĘŚĆ 2. opanowania. Podstawowy dokument odnaleźli kluczowe twierdzenie doktrynalne, które ma związek z przydzielonym im fragmentem. Kiedy wszyscy członkowie grupy odnajdą to kluczowe twierdzenie doktrynalne, poproś jednego z nich, aby zapisał je na tablicy pod odpowiednim odsyłaczem do doktrynalnego fragmentu z pism świętych do opanowania. Poproś uczniów, aby otworzyli swoje pisma święte na fragmencie Nauki i Przymierza 1:37 38 i odszukali słowa i zwroty, które mogą pomóc im zapamiętać jego treść. Poproś jednego z uczniów, by wyszedł na środek klasy i pisał na tablicy, a pozostałych uczniów aby wymienili znalezione słowa i zwroty, które mogą im pomóc zapamiętać Nauki i Przymierza 1: Poproś ucznia stojącego przy tablicy o zapisanie ich propozycji. Przeprowadź to samo zadanie z wykorzystaniem fragmentu Nauki i Przymierza 21:

103 Prorocy i objawienie, część 3. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Prorocy i objawienie podzielone są na trzy części. Niniejsza część 3. zawiera ćwiczenie praktyczne, które pomoże uczniom zastosować doktrynę, którą poznali w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument oraz w doktrynalnym fragmencie do opanowania: Nauki i Przymierza 1: Lekcja ta zawiera również skumulowaną powtórkę wszystkich doktrynalnych fragmentów do opanowania, jakie uczniowie do tej pory studiowali. Uwaga: Niniejsze ćwiczenie praktyczne i skumulowaną powtórkę doktryn do opanowania z tej lekcji możesz przeprowadzić podczas jednego lub dwóch zajęć lekcyjnych. Ćwiczenie praktyczne (25 minut) Omów z uczniami trzy zasady z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Uwaga: Możesz dostosować poniższy scenariusz do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Możesz także zmienić imiona na takie, jakie są używane w twoim kraju. Przeczytaj uczniom opis następującej sytuacji: Janek szuka w Internecie informacji o Kościele, przygotowując się do lekcji w kworum Kapłaństwa Aarona. Znajduje stronę internetową, która zawiera wypowiedź jednego z wcześniejszych przywódców Kościoła, która wydaje się sprzeczna z wypowiedziami współczesnych przywódców. Po tym doświadczeniu Janek zwraca się do was z pytaniem: Wygląda na to, że niektóre wypowiedzi przywódców Kościoła są ze sobą sprzeczne. Jeżeli prorocy mówią w imieniu Boga, dlaczego nie zawsze się ze sobą zgadzają?. Poproś uczniów, aby przećwiczyli zasadę związaną ze zdobywaniem duchowej wiedzy, zadając następujące pytania: Działaj z wiarą W jaki sposób możecie pomóc Jankowi działać z wiarą, kiedy będzie szukał odpowiedzi na swoje pytanie? W jaki sposób świadectwo Janka o prorokach może pomóc mu rozwiać jego niepokój? Badaj pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy W jaki sposób, waszym zdaniem, możecie pomóc Jankowi zbadać jego pytanie przez pryzmat wiecznej perspektywy? 87

104 PROROCY I OBJAWIENIE, CZĘŚĆ 3. Aby pomóc uczniom dążyć do uzyskania głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł, rozdaj im po egzemplarzu poniższej ulotki. Prorocy i objawienie Starszy D. Todd Christofferson Należy pamiętać, że nie każda wypowiedź przywódcy Kościoła teraz czy kiedyś musi koniecznie być doktryną. W Kościele ogólnie przyjmuje się, że wypowiedź danego przywódcy przy konkretnej okazji często jest osobistą, choć dobrze przemyślaną opinią, a udzielenie jej nie nabiera oficjalnej ani wiążącej mocy dla całego Kościoła. Prorok Józef Smith nauczał, że prorok [jest] prorokiem jedynie, kiedy działa w tej roli [w: History of the Church, 5:265] ( Doktryna Chrystusa, Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 88). Starszy Neil L. Andersen Niektórzy kwestionują swoją wiarę, kiedy znajdują wypowiedź jednego z przywódców Kościoła sprzed lat, która wydaje się być niezgodna [niespójna] z naszą doktryną. Jest pewna ważna zasada, która rządzi doktryną Kościoła. Doktryna jest nauczana przez wszystkich 15 członków Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów. Nie jest ukryta w niejasnym fragmencie jakiegoś przemówienia. Prawdziwe zasady są nauczane często i przez wielu ludzi. Nasza doktryna nie jest trudna do odszukania ( Próba waszej wiary, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 41). Podziel uczniów na małe grupy i poproś ich, by w grupach przeczytali te wypowiedzi na głos. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj im następujące pytania: W jaki sposób te wypowiedzi mogą pomóc Jankowi rozproszyć obawy? Zastanów się, jakie inne wyznaczone przez Boga źródła mogą pomóc Jankowi znaleźć odpowiedź na jego pytanie. (Możesz dać uczniom kilka minut na przejrzenie strony internetowej LDS.org w poszukiwaniu dodatkowych źródeł, które mogą zawierać odpowiedź na pytanie Janka). Po zakończeniu tego ćwiczenia pomóż uczniom utrwalić zdobytą wiedzę, prosząc jednego z chłopców o wyjście na środek klasy i odegranie roli Janka. Poproś go, by powtórzył pytanie Janka: Wygląda na to, że niektóre wypowiedzi przywódców Kościoła są ze sobą sprzeczne. Jeżeli prorocy mówią w imieniu Boga, dlaczego nie zawsze się ze sobą zgadzają?. Poproś członków klasy, by odpowiedzieli temu uczniowi (tak jakby odpowiadali Jankowi), starając się pomóc mu rozwiać jego obawy. Możesz poprosić uczniów, żeby złożyli świadectwo o błogosławieństwach wynikających z istnienia proroków, którzy otrzymują współczesne objawienia. Ty również możesz złożyć swoje świadectwo. Skumulowana powtórka doktryn do opanowania (15 minut) Na małych kartkach wypisz po jednym odsyłaczu do wszystkich doktrynalnych fragmentów do opanowania, które zdążyliście przestudiować w tym roku szkolnym. Zrób to z pewnym wyprzedzeniem. Kiedy przyjdzie czas na to 88

105 PROROCY I OBJAWIENIE, CZĘŚĆ 3. ćwiczenie, rozdaj te kartki uczniom. (W małych klasach niektórzy uczniowie mogą mieć po kilka kartek. W liczniejszych klasach podziel uczniów na małe grupy lub zrób kilka kopii kartek). Wyjaśnij uczniom, że powiesz na głos kluczowy zwrot lub kluczowe twierdzenie doktrynalne związane z danym fragmentem z pisma świętego. Uczeń, który ma odsyłacz do fragmentu z pisma świętego odpowiadający temu kluczowemu zwrotowi lub twierdzeniu zawierającemu prawdę, będzie miał wówczas pięć sekund, żeby podnieść rękę. Jeśli uczeń ma rację, powtórz tę samą czynność odnosząc się do innego kluczowego zwrotu lub twierdzenia zawierającego prawdę. Celem jest sprawdzenie, ile kluczowych zwrotów lub twierdzeń zawierających prawdę uczniowie będą w stanie poprawnie rozpoznać z rzędu. Jeśli zostanie ci czas, po przeczytaniu wszystkich odsyłaczy do pism świętych poproś uczniów, żeby wymienili się kartkami, by każdy miał nowy odsyłacz do pism świętych. 89

106

107 Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 1. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Kapłaństwo i klucze kapłańskie podzielone są na cztery części. W niniejszej części 1. uczniowie będą studiować akapity od 6.1 do 6.4 tego tematu doktrynalnego w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Dowiedzą się, że wszystkie osoby, które służą w Kościele, są powoływane pod kierunkiem tych, którzy posiadają klucze kapłańskie. Będą także studiować doktrynalny fragment do opanowania: Nauki i Przymierza 42:11. Uwaga: Możesz uczyć segmentów tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się uczyć tych segmentów w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (15 minut) Rozdaj wszystkim uczniom poniższy quiz lub napisz go na tablicy. Podziel uczniów na pary. Poproś ich, żeby przeczytali na głos akapity od 6.1 do 6.3 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument, a następnie przeprowadź quiz. Niech napiszą, czy dane zdanie jest prawdą (P) czy fałszem (F) lub, jeśli napisałeś quiz na tablicy, niech w swoich dziennikach napiszą P lub F. Quiz dotyczący kapłaństwa i kluczy kapłańskich 1. Poprzez kapłaństwo Bóg stworzył niebo i ziemię i nimi zarządza. 2. Błogosławieństwa kapłaństwa są dostępne dla wszystkich dzieci Boga dla mężczyzn i kobiet poprzez obrzędy i przymierza ewangelii. 3. Klucze kapłaństwa to prawo do prezydentury, czyli moc udzielona człowiekowi przez Boga, aby zarządzał i kierował królestwem Boga na ziemi. 4. Każdy Apostoł jest upoważniony do tego, by używać wszystkich kluczy kapłańskich przynależnych królestwu Boga na ziemi. 5. Każdy posiadacz kapłaństwa ma klucze do przewodniczenia pracy Pana i kierowania nią. Po upływie czasu wyznaczonego na przestudiowanie akapitów od 6.1 do 6.3 i ukończenie quizu, wspólnie omówcie odpowiedzi na forum klasy (zdania 1, 2 i 3 to prawda; zdania 4 i 5 to fałsz). Przy pytaniu 4. być może będziesz musiał wyjaśnić, że choć wszystkie klucze kapłańskie przynależne królestwu Boga na ziemi zostały przekazane każdemu z Apostołów, to jedynie Prezydent Kościoła jest upoważniony do używania tych kluczy kapłańskich (zob. akapit 6.3). Przy pytaniu 5. być może będziesz musiał wyjaśnić, że klucze kapłańskie nie są przekazywane wszystkim mężczyznom, którzy są ustanawiani do urzędów kapłańskich (zob. akapit 6.3). 91

108 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 1. Aby przybliżyć uczniom różnicę pomiędzy upoważnieniem kapłańskim i kluczami kapłańskimi, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Gary ego E. Stevensona z Kworum Dwunastu Apostołów. Kapłaństwo lub upoważnienie kapłańskie to moc i upoważnienie Boga oraz pełna moc na tej ziemi. Dla naszego zrozumienia zdefiniowane są również klucze kapłańskie: Klucze kapłańskie to upoważnienie, które Bóg daje przywódcom kapłańskim, aby przewodzili Jego kapłaństwu na ziemi, nadzorowali je i zarządzali jego wykorzystaniem [Handbook 2: Administering the Church (2010), 2.1.1]. Klucze kapłańskie nadzorują użycie upoważnienia kapłańskiego. Obrzędy, które są odnotowywane w rejestrach Kościoła, wymagają kluczy i nie wolno ich udzielać bez upoważnienia. Starszy Dallin H. Oaks nauczał, że ostatecznie wszystkie klucze kapłańskie są dzierżone przez Pana Jezusa Chrystusa, do którego należy to kapłaństwo. To On określa, jakie klucze przekazywane są śmiertelnikom i w jaki sposób mają być używane [ Klucze i upoważnienie kapłańskie, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 50] (Gary E. Stevenson, Gdzie są klucze i upoważnienie kapłańskie? Ensign lub Liahona, maj 2016, str. 30). W jaki sposób podsumowalibyście własnymi słowami różnicę pomiędzy upoważnieniem, a kluczami kapłańskimi? (Upewnij się, że uczniowie rozumieją, że bracia, którzy zostali ustanowieni do kapłaństwa, mogą używać go na wiele sposobów w domu i w swoim życiu, na przykład dając błogosławieństwa członkom rodziny. Jednak prawo do używania kapłaństwa, by kierować pracą Pana w Jego Kościele wymaga kluczy kapłańskich). Kto, według akapitu 6.3 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument, posiada klucze kapłańskie w okręgu? (Biskupi i prezydenci kworów: prezydent kworum starszych, prezydent kworum diakonów, prezydent kworum nauczycieli i biskup, który jest również prezydentem kworum kapłanów. Prezydenci palików także posiadają klucze i są prezydentami kworum wyższych kapłanów w swoich palikach. Prezydent gminy dzierży klucze kapłańskie w swojej gminie). Segment 2. (10 minut) Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit 6.4 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają kluczowe twierdzenie doktrynalne, które wyjaśnia, w jaki sposób powoływane są wszystkie osoby, które służą w Kościele. (Uczniowie powinni rozpoznać, że wszyscy zarówno mężczyźni, jak i kobiety którzy służą w Kościele, są powoływani pod kierunkiem tego, który dzierży klucze kapłańskie. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli to kluczowe twierdzenie doktrynalne w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). Aby pomóc uczniom zrozumieć skutki związane z tym kluczowym twierdzeniem doktrynalnym, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Dallina H. Oaksa z Pierwszego Prezydium. Pozostali niech słuchają, w jaki sposób pogłębia ona nasze zrozumienie upoważnienia kapłańskiego: 92

109 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 1. Praca Kościoła wykonywana przez kobiety lub mężczyzn, czy to w świątyni czy w okręgach lub gminach, jest wykonywana pod kierownictwem tych, którzy posiadają klucze kapłaństwa [ ]. Nie jesteśmy przyzwyczajeni do mówienia, że kobiety mają upoważnienie kapłańskie w ich powołaniach w Kościele, ale jakież inne może to być upoważnienie? Kiedy kobieta młodsza czy starsza jest wyświęcana do głoszenia ewangelii jako pełnoetatowa misjonarka, otrzymuje upoważnienie kapłańskie do pełnienia funkcji kapłańskiej. Podobnie jest z kobietą, która jest wyświęcana do funkcji urzędnika lub nauczyciela w organizacji kościelnej pod kierownictwem osoby, która dzierży klucze kapłaństwa. Ten, kto pełni urząd lub wykonuje powołanie otrzymane od osoby dzierżącej klucze kapłaństwa, korzysta z upoważnienia kapłańskiego do wykonywania wyznaczonych obowiązków (Dallin H. Oaks, Klucze i upoważnienie kapłańskie, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 51). Co Prezydent Oaks wyjaśnił na temat upoważnienia kapłańskiego i służby w Kościele? (Każda osoba, która pełni urząd lub wykonuje powołanie otrzymane od osoby dzierżącej klucze kapłaństwa, korzysta z upoważnienia kapłańskiego do wykonywania wyznaczonych obowiązków ). Złóż świadectwo, że wszystkie osoby, które otrzymują powołanie do służby w Kościele, otrzymują upoważnienie do wypełniania powierzonych im zadań od osoby, która posiada klucze kapłańskie. Segment 3. (15 minut) Zapytaj uczniów, czy mają powołanie w gminie, okręgu lub paliku. Poproś kilku uczniów, którzy mają powołania, aby opowiedzieli klasie, do czego zostali powołani. Zadaj im kilka z następujących pytań: Kto przedstawił wam to powołanie? W jaki sposób zostaliście powołani pod kierunkiem osoby, która posiada klucze kapłańskie? (Zwróć uwagę uczniów na to, że biskupi, prezydenci gmin i prezydenci palików posiadają klucze kapłańskie. Jeśli jeden z ich doradców przedstawia powołanie do służby, robi to pod kierunkiem biskupa, prezydenta gminy lub prezydenta palika, którzy posiadają klucze i mogą delegować to upoważnienie). Z jakiego korzystacie upoważnienia, kiedy wypełniacie swoje obowiązki, do których zostaliście powołani? Odpowiedzcie zgodnie z wypowiedzią Prezydenta Dallina H. Oaksa i akapitem 6.4 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. (Z upoważnienia kapłańskiego). Który doktrynalny fragment do opanowania pomaga nauczać kluczowego twierdzenia doktrynalnego, że wszyscy zarówno mężczyźni, jak i kobiety którzy służą w Kościele, są powoływani pod kierunkiem tego, który dzierży klucze kapłaństwa? Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, poproś ich, żeby otworzyli pisma na fragmencie: Nauki i Przymierza 42:11 i zaproponuj im, żeby zaznaczyli go w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć. 93

110 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 1. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że rozdział Nauki i Przymierza 42 zawiera objawienie nazywane prawem Kościoła (NiP 42, wprowadzenie do rozdziału). Prawo to dało świętym wskazówki dotyczące organizacji Kościoła i głoszenia ewangelii, jak i prawa dotyczące ustanawiania w kapłaństwie, moralnego postępowania, poświęcenia i dyscypliny. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 42:11. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają słowa i zwroty, które pomagają nauczać kluczowego twierdzenia doktrynalnego, które zaznaczyli w akapicie 6.4 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Jamesa E. Fausta ( ) z Pierwszego Prezydium. Poproś klasę, żeby słuchała, czego Prezydent Faust nauczał na temat kapłaństwa i kluczy kapłańskich. Nikt nie może rościć sobie prawa do kapłaństwa, jeśli nie jest mu ono otwarcie nadane przez tego, który posiada upoważnienie, i wiadomo Kościołowi, że on ma upoważnienie i że został prawnie wyświęcony przez głowy Kościoła (NiP 42:11). Upoważnienie kapłańskie używane jest pod kierunkiem kluczy kapłańskich. Te klucze spoczywają u przewodniczących lokalnych i Generalnych Władz Kościoła (James E. Faust, Keeping Covenants and Honoring the Priesthood, Ensign, listopad 1993, str. 37). Czego Prezydent Faust nauczał o kapłaństwie i kluczach kapłańskich? Jak myślicie, dlaczego ważne jest, żeby ci, którzy są powołani do budowania Kościoła Pana, byli powołani przez tych, którzy posiadają klucze kapłańskie? Powtórka doktryn do opanowania zadanie Uwaga: Opisane poniżej zadanie powtórzeniowe nie jest przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 1.. Przeprowadź to zadanie podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 2.. To krótkie powtórzenie można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórzenie nie zajmie dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 42:11 (5 minut) Przed rozpoczęciem zajęć poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującego kluczowego twierdzenia doktrynalnego: Wszyscy zarówno mężczyźni, jak i kobiety którzy służą w Kościele, są powoływani pod kierunkiem tego, który dzierży klucze kapłaństwa. Poproś uczniów, aby w Naukach i Przymierzach znaleźli doktrynalny fragment do opanowania, który potwierdza to kluczowe twierdzenie doktrynalne. Kiedy uczniowie znajdą fragment Nauki i Przymierza 42:11, poproś, aby wszyscy przeczytali go razem na głos. Niech uczniowie wyjaśnią, w jaki sposób ten 94

111 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 1. fragment potwierdza zapisane na tablicy twierdzenie doktrynalne. Jeśli czas na to pozwoli, poproś uczniów, żeby wymienili osoby w okręgu lub gminie, które posiadają klucze kapłańskie (biskup lub prezydent gminy, prezydent kworum starszych, prezydent kworum nauczycieli i prezydent kworum diakonów). 95

112

113 Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 2. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Kapłaństwo i klucze kapłańskie podzielone są na cztery części. W niniejszej części 2. uczniowie będą studiować ten temat doktrynalny, korzystając z publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poznają związek pomiędzy upoważnieniem kapłańskim i osobistą prawością oraz będą studiować doktrynalny fragment do opanowania: Nauki i Przymierza 121:36, Lekcja ta zawiera również skumulowaną powtórkę, która pomoże uczniom przypomnieć sobie wszystkie doktrynalne fragmenty do opanowania, które studiowali do tej pory w tym roku. Uwaga: Możesz nauczać segmentu Zrozumienie doktryny i przeprowadzić skumulowaną powtórkę podczas jednych lub dwóch zajęć lekcyjnych. Jeśli zdecydujesz się to zrobić podczas dwóch zajęć, podziel czas lekcyjny na Doktryny do opanowania i regularną sekwencyjną lekcję z pism świętych. Zrozumienie doktryny Segment 1. (20 minut) Pokaż przedmiot lub zdjęcie przedmiotu, który można obsługiwać zdalnie (na przykład, pilot do telewizora lub dron albo jakieś urządzenie mobilne). Co jest konieczne, żeby człowiek mógł poprawnie i skutecznie operować tym przedmiotem? (Zwróć uwagę uczniów na to, że nie jesteśmy źródłem mocy, ale możemy nią kierować i ją kontrolować). Kiedy uczniowie odpowiedzą, napisz na tablicy: Moc kapłaństwa. Co jest konieczne, żeby człowiek mógł poprawnie i skutecznie operować mocą kapłaństwa? Poproś uczniów, żeby zaznaczyli następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne w akapicie 6.4 w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: Z upoważnienia kapłaństwa można korzystać tylko w prawy sposób. Zapytaj uczniów, który doktrynalny fragment do opanowania związany jest z tym kluczowym twierdzeniem doktrynalnym. Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, poproś ich, żeby otworzyli pisma święte na fragmencie: Nauki i Przymierza 121:36, i zaproponuj, żeby zaznaczyli go w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że rozdział Nauki i Przymierza 121 zawiera fragmenty listów, które Prorok Józef Smith napisał do członków Kościoła, kiedy wraz z innymi przywódcami przebywał w więzieniu Liberty. Więziono ich tam w trudnych warunkach całymi miesiącami w oczekiwaniu na proces, a ich nieustanne prośby o pomoc władz pozostawały bez 97

114 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 2. odpowiedzi. Poproś kilku uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 121:36, Pozostali niech śledzą tekst i odszukają zwroty, które pomagają nauczać kluczowego twierdzenia doktrynalnego, które zaznaczyli w akapicie 6.4 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Co jest potrzebne, żeby kontrolować czy używać moc związaną z kapłaństwem? ( Zasady prawości ). Jakie zasady prawości możecie znaleźć we fragmencie Nauki i Przymierza 121:41 42? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy. Lista powinna zawierać: perswazję, cierpliwość, delikatność, łagodność, nieudawaną miłość, dobroć i samą wiedzę). Zapytaj uczniów, o której z tych zasad chcieliby się więcej dowiedzieć. Możesz wyjaśnić, że cierpliwość to wytrwałość w próbach, w cierpieniu fizycznym i odporność na czyjeś podżeganie oraz niechęć do gniewu, wymierzania kary lub zemsty. Łagodność to pokora i podporządkowanie się woli Bożej. Nieudawana miłość to miłość, która jest szczera, autentyczna i w żaden sposób niefałszywa. W jakim sensie Pańskie upomnienie, że żadna władza, ani wpływ nie może, ani nie powinna być wywierana na mocy kapłaństwa (NiP 121:41) ma zastosowanie w odniesieniu do wszystkich osób, które zostały powołane do służby w Kościele? (Osoby, którym powierzone zostały zadania w Kościele, nie mogą i nie powinny nadużywać władzy nad innymi ludźmi ani wpływu na nich ze względu na posiadaną pozycję). W jaki sposób posiadanie zapisanych na tablicy cech może okazać się skuteczniejsze, kiedy staramy się wpłynąć na bliźnich, niż próba nieprawego użycia naszej pozycji lub władzy? W jaki sposób stosowanie zasad prawości może pomóc osobom, które posiadają powołania w Kościele, przewodzić ludziom, nad którymi mają pieczę, i wpływać na nich? Poproś uczniów, żeby pomyśleli o znanym im przywódcy Kościoła, który jest dobrym przykładem przynajmniej jednej z cech wypisanych na tablicy. Poproś kilku uczniów, żeby opisali tę osobę oraz wyjaśnili, w jaki sposób wykazuje ona te cechy. Kiedy uczniowie skończą, możesz zadać kilka następujących pytań: Jaki wpływ miała na was ta osoba? Jak myślicie, dlaczego jej cechy miały na was pozytywny wpływ? Dlaczego, waszym zdaniem, Pan zachęca nas, byśmy w ten sposób wpływali na bliźnich? Złóż świadectwo, że te cechy określają sposób prawego życia, do jakiego Ojciec Niebieski nas zachęca i że w taki sposób powinniśmy wpływać na innych ludzi, by też tacy byli. Poproś uczniów, aby pomyśleli o osobach, na które mogą mieć wpływ. Niech zastanowią się, które z wypisanych na tablicy cech mogą w sobie udoskonalić. Poproś ich, żeby zapisali w swoich dziennikach cel dotyczący tego, w jaki sposób planują udoskonalić w sobie jedną z tych zasad prawości. 98

115 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 2. Skumulowana powtórka Doktryn do opanowania (20 minut) Uwaga: Niniejsza skumulowana powtórka Doktryn do opanowania jest opcjonalna i można przeprowadzić ją podczas tej lekcji, jeśli starczy na to czasu. Możesz też zdecydować się poświęcić więcej czasu w klasie na dokończenie lekcji z Doktryn do opanowania lub sekwencyjnych lekcji z pism świętych, których nie miałeś czasu wcześniej dokończyć. Daj każdemu uczniowi małą kartkę. Poproś uczniów, aby wybrali sobie jeden z doktrynalnych fragmentów do opanowania, które studiowali w tym roku szkolnym. Niech zapiszą myśl, uczucie lub czyjeś pytanie, na które można odpowiedzieć lub spróbować odpowiedzieć przy pomocy wybranego doktrynalnego fragmentu do opanowania. Na przykład, jeśli uczeń wybierze Nauki i Przymierza 18:10 11, może napisać: Koleżanka czuje się bezwartościowa, jakby nic dla nikogo nie znaczyła. Nauki i Przymierza 18: Na wykonanie tego zadania uczniowie mogą potrzebować kilku minut. Kiedy będą się nad nim zastanawiać i pisać, możesz chodzić po sali, by zobaczyć, czy któryś z uczniów nie potrzebuje pomocy. Po upływie wyznaczonego czasu zbierz wszystkie kartki. Przeczytaj je po jednej na głos, nie mówiąc uczniom, którego doktrynalnego fragmentu do opanowania mogą użyć, by pomóc rozwiązać dany problem lub odpowiedzieć na pytanie. Kiedy będziesz czytać każdą kartkę, poproś uczniów, żeby otworzyli swoje pisma święte na doktrynalnym fragmencie do opanowania, który okaże się ich zdaniem pomocny. Poproś jednego z uczniów, by powiedział, jaki wybrał fragment i zapytaj, dlaczego ten fragment może okazać się pomocny w konkretnej sytuacji. Uczniowie mogą wybrać inne fragmenty niż te zapisane na kartce, które mogą równie dobrze pasować. Kontynuuj to zadanie tak długo, jak pozwoli na to czas. Powtórka doktryn do opanowania zadanie Uwaga: Opisane poniżej zadanie powtórzeniowe nie jest przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 2.. Przedstaw to zadanie podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 3.. To krótkie powtórzenie można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórzenie nie zajmie dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 121:36, (5 minut) Poproś uczniów, żeby przejrzeli akapit 6.4 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i odszukali kluczowe twierdzenie doktrynalne, które potwierdza fragment: Nauki i Przymierza 121:36, (Uczniowie powinni rozpoznać zdanie: Z upoważnienia kapłańskiego można korzystać tylko w prawy sposób). 99

116 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 2. Poproś uczniów, żeby otworzyli pisma święte na fragmencie Nauki i Przymierza 121:36, i przeczytali te wersety na głos. W jaki sposób fragment ten pomaga nauczać o tym kluczowym twierdzeniu doktrynalnym? Poproś ich, żeby podzielili się na małe grupy i omówili swoje pomysły dotyczące tego, w jaki sposób najlepiej zapamiętać nauki z fragmentu: Nauki i Przymierza 121:36, Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilka grup o podzielenie się spostrzeżeniami z klasą. 100

117 Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 3. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Kapłaństwo i klucze kapłańskie podzielone są na cztery części. W niniejszej części 3. uczniowie będą studiować akapity od 6.5 do 6.8 tego tematu doktrynalnego w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą uczyć się o kluczach i mocach związanych z Kapłaństwem Aarona i Melchizedeka oraz studiować doktrynalne fragmenty do opanowania: Nauki i Przymierza 13:1 oraz Nauki i Przymierza 107:8. Uwaga: Możesz uczyć segmentów tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się uczyć tych segmentów w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (10 minut) Napisz na tablicy Kapłaństwo Aarona i Kapłaństwo Melchizedeka. Daj uczniom trochę czasu, żeby zastanowili się, w jaki sposób mogliby komuś wytłumaczyć różnicę pomiędzy tymi dwoma kapłaństwami. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów o podzielenie się swoimi odpowiedziami na forum klasy. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos akapitów od 6.5 do 6.8 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają informacje, które mogą pomóc im dokładniej wyjaśnić, co to jest Kapłaństwo Aarona i Kapłaństwo Melchizedeka oraz czym się od siebie różnią. Jakie zdania z tych dwóch akapitów mogą pomóc wam wyjaśnić różnicę między Kapłaństwem Aarona a Kapłaństwem Melchizedeka? Segment 2. (15 minut) Zaproponuj uczniom, żeby zaznaczyli następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne z akapitu 6.6 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: Kapłaństwo Aarona dzierży klucze służby aniołów, ewangelii pokuty i chrztu. Wyjaśnij, że to zdanie pochodzi z rozdziału Nauki i Przymierza 13. Poproś uczniów, by otworzyli pisma święte na fragmencie: Nauki i Przymierza 13:1 i zaproponuj im, żeby zaznaczyli ten doktrynalny fragment do opanowania w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że rozdział Nauki i Przymierza 13 zawiera słowa, które Jan Chrzciciel skierował do Józefa Smitha i Olivera Cowdery ego, kiedy nadawał im Kapłaństwo Aarona. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 13:1. Wyjaśnij, że błogosławieństwa, które otwierają klucze Kapłaństwa Aarona, są dostępne dla wszystkich członków Kościoła dzięki obrzędom dokonywanym za 101

118 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 3. pośrednictwem tego kapłaństwa. Obrzędy te są dokonywane z upoważnienia osób, które dzierżą klucze Kapłaństwa Aarona. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Prezydenta Dallina H. Oaksa z Pierwszego Prezydium. (Jeśli to możliwe, rozdaj wszystkim uczniom kopię tej wypowiedzi, albo powieś ją w widocznym miejscu). Poproś klasę, żeby wysłuchała, w jaki sposób obrzędy Kapłaństwa Aarona pomagają członkom Kościoła otrzymać błogosławieństwa wymienione w wersecie: Nauki i Przymierza 13:1. Co to znaczy, że Kapłaństwo Aarona dzierży klucze służby aniołów, ewangelii pokuty i chrztu oraz odpuszczenia grzechów [NiP 84:26 27]? Odpowiedź znajdziemy w obrzędzie chrztu oraz sakramentu. Chrzest jest dokonywany dla odpuszczenia grzechów, a sakrament to odnowienie przymierzy i błogosławieństw związanych z chrztem. Oba obrzędy powinna poprzedzać pokuta. Kiedy dotrzymujemy przymierzy zawartych podczas tych obrzędów, mamy obietnicę, że będziemy zawsze mieć z sobą Jego Ducha. Posługa aniołów jest jedną z manifestacji tego Ducha [ ]. Nie możemy przeceniać znaczenia Kapłaństwa Aarona. Wszystkie te ważne kroki ukierunkowane na uzyskanie odpuszczenia grzechów są możliwe dzięki zbawiennemu obrzędowi chrztu i odnowienia, które niesie obrzęd sakramentu. Oba z tych obrzędów są dokonywane przez osoby dzierżące Kapłaństwo Aarona pod przewodnictwem biskupa na mocy kluczy ewangelii pokuty i chrztu dla odpuszczenia grzechów. W ściśle powiązany sposób te obrzędy Kapłaństwa Aarona są również niezbędne dla posługi aniołów [ ]. Jak już wyjaśniłem wcześniej, dzięki obrzędom Kapłaństwa Aarona jesteśmy oczyszczeni z naszych grzechów i otrzymujemy obietnicę, że jeśli będziemy dochowywać naszych przymierzy, Jego Duch zawsze będzie z nami. Wierzę, że ta obietnica odnosi się nie tylko do Ducha Świętego, ale także do posługi aniołów, ponieważ aniołowie mówią pod wpływem Ducha Świętego, ich słowa są więc słowami Chrystusa (2 Nefi 32:3). Zatem ci, którzy posiadają Kapłaństwo Aarona, otwierają drzwi wszystkim członkom Kościoła, którzy godnie przyjmują sakrament, aby cieszyli się towarzystwem Ducha Pana oraz posługą aniołów (Dallin H. Oaks, The Aaronic Priesthood and the Sacrament, Ensign, listopad 1998, str ). Czego nauczyliście się z wypowiedzi Prezydenta Oaksa na temat kluczy Kapłaństwa Aarona? Jakie błogosławieństwa otrzymaliście dzięki Kapłaństwu Aarona? Segment 3. (15 minut) Poproś uczniów, żeby zaznaczyli pierwsze zdanie w akapicie 6.8 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: Kapłaństwo Melchizedeka jest wyższym, czyli większym, kapłaństwem i dzierży prawo do prezydentury, i ma moc i władzę nad wszystkimi urzędami kościelnymi we wszystkich wiekach świata, by służyć w sprawach duchowych. Poproś uczniów, by otworzyli pisma święte na fragmencie: Nauki i Przymierza 107:8 i zaznaczyli ten doktrynalny fragment do opanowania w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć. 102

119 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 3. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, poproś ich, żeby po cichu przejrzeli akapit 6.3 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i odszukali definicję tego zdania. (Powinni znaleźć definicję, która mówi, że prawo do prezydentury to moc udzielona człowiekowi przez Boga, aby zarządzał i kierował królestwem Boga na ziemi ). Wyjaśnij, że w wersecie: Nauki i Przymierza 107:8 Pan mówi konkretnie o mocach danych Kapłaństwu Melchizedeka, by zarządzało i kierowało królestwem Boga na ziemi. Poproś uczniów, żeby po cichu przejrzeli akapit 6.8 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i odszukali informacje na temat Kapłaństwa Melchizedeka. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Jakie obrzędy czy błogosławieństwa dokonywane są z upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka? (Konfirmacja, obrzędy świątynne, błogosławieństwa kapłańskie). Aby przybliżyć uczniom znaczenie Kapłaństwa Aarona i Kapłaństwa Melchizedeka, poproś jednego z nich o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Roberta D. Halesa ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów: Czy możecie sobie wyobrazić, jak ciemne i puste byłoby życie doczesne bez kapłaństwa? Gdyby na ziemi nie było mocy kapłaństwa, przeciwnik mógłby poruszać się i panować bez żadnych ograniczeń. Nie byłoby daru Ducha Świętego, który by nami kierował i nas oświecał; ani proroków, którzy mówiliby w imieniu Pana; ani świątyń, w których moglibyśmy zawierać święte, wieczne przymierza; ani upoważnienia do udzielania błogosławieństw lub chrztu, do uzdrawiania i pocieszania [ ]. Nie byłoby ani światła, ani nadziei jedynie ciemność (Robert D. Hales, Blessings of the Priesthood, Ensign, listopad 1995, str. 32). W jakich sytuacjach czuliście się szczególnie wdzięczni za błogosławieństwa dostępne dzięki Kapłaństwu Melchizedeka? Powtórka doktryn do opanowania zadania Uwaga: Opisane poniżej zadania powtórzeniowe nie są przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 3.. Przedstaw te zadania podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 4.. Te krótkie powtórki można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórki nie zajmą dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 13:1 (5 minut) Przed rozpoczęciem lekcji poproś jednego z uczniów, aby napisał na tablicy następujące twierdzenie doktrynalne: Kapłaństwo Aarona dzierży klucze służby aniołów, ewangelii pokuty i chrztu (NiP 13:1). 103

120 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 3. Przypomnij uczniom, że te klucze kapłańskie zostały nadane Prorokowi Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery emu przez Jana Chrzciciela, kiedy ustanawiał ich do Kapłaństwa Aarona. Zapytaj uczniów, w jaki sposób mogą zapamiętać, że te wydarzenia są opisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 13. Poproś kilkoro uczniów, aby opowiedzieli o swoich pomysłach. Zachęć uczniów, żeby zadali sobie nawzajem pytanie podobne do podanego poniżej, kiedy będą razem pracować na tych i następnych zajęciach seminarium: W którym rozdziale Nauk i Przymierzy możemy przeczytać o kluczach Kapłaństwa Aarona? Zachęć uczniów, żeby przypomnieli swoim kolegom (jeśli oni o tym zapomnieli), że klucze Kapłaństwa Aarona wymienione są w rozdziale: Nauki i Przymierza 13. Pod koniec zajęć możesz zadać niektórym z nich to pytanie, kiedy będą wychodzić z sali. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 107:8 (5 minut) Zanim rozpoczniesz lekcję, zapisz na tablicy następujące twierdzenie doktrynalne w rozbiciu na poszczególne zwroty ułożone nie po kolei: 1. i dzierży prawo do prezydentury, 2. by służyć w sprawach duchowych (NiP 107:8). 3. wyższym, czyli większym, kapłaństwem 4. kościelnymi we wszystkich wiekach świata, 5. Kapłaństwo Melchizedeka jest 6. i ma moc i władzę nad wszystkimi urzędami Poproś uczniów, żeby przepisali do swoich notatników lub dzienników do studiowania te zwroty, układając je w odpowiedniej kolejności (tak jak w akapicie 6.8 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). (Poprawna kolejność to: 5, 3, 1, 6, 4, 2). Kiedy uczniowie skończą pisać, poproś kilkoro z nich, żeby zaproponowali, w jaki sposób mogą zapamiętać, że werset: Nauki i Przymierza 107:8 mówi o Kapłaństwie Melchizedeka. Powtórka doktryn do opanowania. Kapłaństwo i klucze kapłańskie (5 minut) Po jednej stronie czterech oddzielnych kartek napisz po jednym odsyłaczu do doktrynalnych fragmentów do opanowania, a po drugiej odpowiadające mu kluczowe twierdzenie doktrynalne: Nauki i Przymierza 42:11 Wszyscy zarówno mężczyźni, jak i kobiety którzy służą w Kościele, są powoływani pod kierunkiem tego, który dzierży klucze kapłaństwa. 104

121 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 3. Nauki i Przymierza 121:36, Z upoważnienia kapłańskiego można korzystać tylko w prawy sposób. Nauki i Przymierza 13:1 Kapłaństwo Aarona dzierży klucze służby aniołów, ewangelii pokuty i chrztu. Nauki i Przymierza 107:8 Kapłaństwo Melchizedeka jest wyższym, czyli większym, kapłaństwem i dzierży prawo do prezydentury, i ma moc i władzę nad wszystkimi urzędami kościelnymi we wszystkich wiekach świata, by służyć w sprawach duchowych. Używaj tych fiszek do powtórzenia odsyłaczy do doktrynalnych fragmentów z pism świętych do opanowania razem z kluczowymi twierdzeniami doktrynalnymi. Możesz pokazać uczniom jedną stronę fiszki i poprosić ich, żeby powiedzieli ci, co znajduje się po drugiej stronie. (Jeśli pokażesz uczniom odsyłacz do doktrynalnego fragmentu z pism świętych do opanowania, nie wymagaj od nich, żeby powiedzieli ci całe odpowiadające mu kluczowe twierdzenie doktrynalne. Na przykład, jeśli pokażesz im odsyłacz: Nauki i Przymierza 107:8, wystarczy, jeśli odpowiedzą Kapłaństwo Melchizedeka ). Możesz ponownie pokazywać te fiszki, które sprawiają uczniom kłopot, aż lepiej je zapamiętają. Następnie możesz powtórzyć tę czynność, pokazując im drugą stronę fiszki. Nie poświęcaj na to ćwiczenie więcej niż pięć minut. 105

122 Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 4. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Kapłaństwo i klucze kapłańskie podzielone są na cztery części. Niniejsza część 4. zawiera ćwiczenie praktyczne, które pomoże uczniom zastosować doktrynę, którą poznali w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument oraz z doktrynalnego fragmentu do opanowania: Nauki i Przymierza 42:11. Lekcja ta zawiera również skumulowaną powtórkę wszystkich doktrynalnych fragmentów do opanowania, jakie uczniowie do tej pory studiowali w tym roku szkolnym. Uwaga: Możesz uczyć tej lekcji podczas jednych lub dwóch zajęć lekcyjnych. Jeśli zdecydujesz się uczyć tych segmentów w ciągu dwóch lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Ćwiczenie praktyczne (20 minut) Omów z uczniami trzy zasady z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Uwaga: Możesz dostosować poniższy scenariusz do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Możesz także zmienić imiona na takie, jakie są używane w twoim kraju. Podziel uczniów na małe grupy. Daj każdej grupie po egzemplarzu poniższej ulotki i poproś, żeby uczniowie po kolei czytali scenariusz (zaczerpnięty z: Chad H Webb, Doctrinal Mastery [doroczny przekaz szkoleniowy dla seminariów i instytutów religii, 14 czerwca 2016], strona internetowa: broadcasts.lds.org): Pytanie Moniki W trakcie czytania na głos poniższego scenariusza zatrzymujcie się, by omówić następujące pytania: Młoda kobieta o imieniu Monika pochodzi z wiernej rodziny i uczyła się ewangelii przez całe życie. Uwielbia uczęszczać do Organizacji Młodych Kobiet oraz na seminarium. Pewnego dnia koleżanka ze szkoły mówi jej, że Kościół nie szanuje kobiet, gdyż nie posiadają one kapłaństwa i nie pełnią określonych funkcji przywódczych. Koleżanka argumentuje, że świat widzi wkład kobiet i traktuje je na zasadach równości, a następnie zwraca się do Moniki z pytaniem: Kiedy Kościół zdecyduje się przyłączyć do reszty świata w tej kwestii społecznej?. Monika zawsze czuła się kochana i doceniana w kościele. Zawsze nauczano ją o jej boskiej naturze i indywidualnej wartości. Widziała pełne mocy przywódczynie Młodych Kobiet oraz wspaniałe matki, które z radością służyły w Kościele i swoich społecznościach. Jednakże Monika nie jest pewna, jakiej odpowiedzi udzielić na to pytanie. W zasadzie zaczyna ją to niepokoić i zastanawia się, dlaczego kobiety nie pełnią określonych funkcji w Kościele. Zasłyszany argument o równouprawnieniu i równości mężczyzn i kobiet zaczyna wydawać się jej rozsądny. 106

123 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 4. Pewnego dnia na zajęciach seminarium Monika pisze liścik z pytaniem do swojej nauczycielki, Siostry Bell: Kiedy Kościół będzie taki, jak wszystko dookoła i zacznie traktować mężczyzn i kobiety na równi?. Następnego dnia Siostra Bell postanowiła zająć się tym zagadnieniem na lekcji. Pyta, w jaki sposób osoby mające takie pytanie mogą postępować z wiarą. Uczniowie omawiają takie zagadnienia jak znaczenie modlitwy do Ojca Niebieskiego w celu uzyskania pomocy i zdobycia zrozumienia. Jedna z uczennic mówi o ważności trzymania się tego, co już wiedzą o ich związku z Ojcem Niebieskim i podaje przykład sytuacji, gdy zrozumiała, że Ojciec Niebieski ją kocha i docenia. W jaki sposób wypowiedzi uczennicy z tej samej klasy mogą pomóc Monice działać z wiarą? Jakie inne propozycje macie, by osoba z takim pytaniem mogła działać z wiarą? Aby pomóc uczniom zastanowić się, w jaki sposób mogą zbadać to pytanie przez pryzmat wiecznej perspektywy, Siostra Bell zachęca ich, aby pomyśleli o światowych założeniach, na których opiera się to pytanie. Pyta: W jaki sposób świat może definiować równouprawnienie i równość?. Kilkoro uczniów odpowiada, że według pewnych ludzi równouprawnienie i równość oznacza, że wszystko musi być takie samo w odniesieniu do kobiet i mężczyzn. Młody mężczyzna wyjaśnia, że zgodnie z opinią świata, pozycja danej osoby określa jej wartość i że może to prowadzić do założenia, iż niektóre powołania w Kościele są ważniejsze od innych, więc fakt, że nie wszyscy mogą je piastować, wydaje się niesprawiedliwy. Jakie przychodzą wam na myśl inne światowe założenia i przesłanki, które mogą wpływać na sposób postrzegania przez niektórych ludzi kwestii związanych z powołaniami i zajmowanymi pozycjami w Kościele? Następnie Siostra Bell pyta, w jaki sposób uczniowie mogliby przeformułować to pytanie z perspektywy Pana. Jako że to trudne zadanie, Siostra Bell sugeruje, że mogą zapytać: W jaki sposób Pan definiuje równouprawnienie i równość?. Lub W jaki sposób Pan postrzega role mężczyzn i kobiet w planie zbawienia?. Jeden z uczniów sugeruje, że wielu proroków nauczało o tym, że dla Pana równouprawnienie nie oznacza, że mężczyźni i kobiety są dokładnie tacy sami. Inny wspomina o publikacji Rodzina: Proklamacja dla świata i mówi, że w planie zbawienia i w Kościele mężczyźni i kobiety mają różne, ale równie ważne role. Jedna z młodych kobiet mówi: Myślałam o tym trochę inaczej. Czy powinno chodzić o to, czego my chcemy, czy ważniejsze jest to, czego chce Pan?. Siostra Bell dziękuje uczniom za ich przemyślenia i przypomina im, że Zbawiciel nie postrzega powołań i przywództwa tak, jak czyni to świat. Zwraca uwagę uczniów na to, że pisma święte nauczają: Nie może [ ] oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie (I List do Koryntian 12:21), ale wszystkie członki ciała są jego integralną częścią, wszystkie są potrzebne i wszystkie mają okazję do służby. Następnie Siostra Bell zadaje pytanie: W jaki sposób Zbawiciel pokazał podczas Swojej doczesnej posługi, że kocha i docenia kobiety?. Z pomocą nauczycielki uczniowie myślą o tym, jak traktował Swoją matkę, Samarytankę przy studni oraz Marię Magdalenę. Wspominają również dokonane przez Niego cuda, kiedy błogosławił i uzdrawiał kobiety. Aby pomóc im dążyć do głębszego zrozumienia poprzez korzystanie z wyznaczonych przez Boga źródeł, Siostra Bell zachęca swoich uczniów, by przypomnieli sobie pomocne odsyłacze do fragmentów z pism świętych i przemówienia przywódców Kościoła, które są związane z tym tematem. Wspólnie wymieniają źródła takie jak Rodzina: Proklamacja dla świata i eseje z cyklu Tematy ewangelii. Jedno przemówienie szczególnie przykuwa uwagę Moniki. Jest to przemówienie Siostry Lindy K. Burton z konferencji generalnej w kwietniu 2015 roku zatytułowane: Wzniesiemy się razem. Siostra Bell sugeruje również przemówienie Prezydenta Russella M. Nelsona zatytułowane Prośba do moich sióstr z konferencji generalnej z października 2015 roku. Monika odnotowuje te tytuły w dzienniku do studiowania i postanawia, że później je przestudiuje. Jakie inne wyznaczone przez Boga źródła mogą pomóc osobie, która ma pytanie takie jak Monika? 107

124 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 4. Na zakończenie dyskusji Siostra Bell dzieli się swoim świadectwem o tym, że wszyscy ludzie, którzy służą w Kościele zarówno mężczyźni jak i kobiety są powołani pod kierownictwem tego, który dzierży klucze kapłańskie i przypomina uczniom, że mogą przeczytać o tej prawdzie we fragmencie: Nauki i Przymierza 42:11. Przypomina również swoim uczniom, że ten, kto pełni urząd lub wykonuje powołanie otrzymane od osoby dzierżącej klucze kapłaństwa, korzysta z upoważnienia kapłańskiego do wykonywania wyznaczonych obowiązków (Dallin H. Oaks, Klucze i upoważnienie kapłańskie, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 51). Przypomina im także o doktrynalnym fragmencie z pism świętych do opanowania, który mówi: [Pan] czyni dobro pośród ludzi [ ] i zaprasza wszystkich, aby przystąpili do Niego i korzystali z Jego dobroci, i nie odmawia On nikomu spośród tych, którzy przystępują do Niego, obojętne, czy jest on czarnoskórym czy białym, niewolnikiem czy wolnym, mężczyzną czy kobietą [ ], wszyscy są jednakowo traktowani przez Boga (2 Nefi 26:33; wyróżnienie dodane). Siostra Bell zachęca swoich uczniów, żeby w duchu modlitwy dalej studiowali zagadnienia związane z tym pytaniem i prosi ich, żeby przyszli na zajęcia gotowi podzielić się tym, czego się dowiedzą. Czego nauczyliście się z tej sytuacji dotyczącej pytania Moniki? Kiedy uczniowie skończą czytać ulotkę i omawiać pytania w grupach, poproś ich, by podzielili się swoimi przemyśleniami, pytaniami i uczuciami, które wynikły z tego ćwiczenia praktycznego niezależnie czy dotyczą one pytania Moniki czy ogólnie zdobywania duchowej wiedzy. Złóż świadectwo o tym, że Ojciec Niebieski kocha wszystkie Swoje dzieci i że wszystkie osoby, które służą w Kościele są [powoływane] pod kierunkiem tego, który dzierży klucze kapłańskie, [korzystają] z upoważnienia kapłańskiego do wykonywania wyznaczonych obowiązków i są ważną częścią królestwa Boga. Skumulowana powtórka doktryn do opanowania (20 minut) Poniższy quiz może pomóc ci ocenić, jak dobrze uczniowie poznali kluczowe twierdzenia doktrynalne i doktrynalne fragmenty z pism świętych do opanowania, które zostały przedstawione od początku roku szkolnego. Zanim przeprowadzisz quiz, możesz dać uczniom trochę czasu na przestudiowanie doktrynalnych fragmentów do opanowania i twierdzeń doktrynalnych. Możesz zmniejszyć liczbę pytań, jeśli nie ma wystarczająco dużo czasu w klasie na przeprowadzenie całego quizu. Skumulowana powtórka doktryn do opanowania Wybierz fragment z Nauk i Przymierzy, który najlepiej pomaga nauczać każdego z kluczowych twierdzeń doktrynalnych. 1. Bóg obiecał, że jeśli będziemy Go gorliwie szukać, poprzez Ducha Świętego objawi nam prawdę w naszych umysłach i sercach. a. NiP 8:2 3 b. Józef Smith Historia 1:15 20 c. NiP 135:3 2. Ojciec i Syn mają namacalne, pełne chwały powłoki z ciała i kości, a Duch Święty jest istotą duchową. a. NiP 130:

125 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 4. b. NiP 29:10 11 c. NiP 1: Zadość czyniąca ofiara Jezusa Chrystusa zapewniła nam jedyny sposób na uzyskanie oczyszczenia i wybaczenia naszych grzechów, żebyśmy mogli wiecznie przebywać w obecności Boga. a. NiP 1:30 b. NiP 19:16 19 c. NiP 42:11 4. Wszyscy zarówno mężczyźni, jak i kobiety którzy służą w Kościele, są powoływani pod kierunkiem tego, który dzierży klucze kapłaństwa. a. NiP 21:4 6 b. NiP 19:16 19 c. NiP 42:11 5. Jako że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich został ustanowiony przez Boga, jest [jedynym prawdziwym] i [żywym kościołem] na powierzchni całej Ziemi. a. NiP 19:16 19 b. NiP 8:2 3 c. NiP 1:30 6. Bóg Ojciec i Jego Syn, Jezus Chrystus, ukazali się Józefowi Smithowi w odpowiedzi na jego modlitwę i powołali Go na Proroka Przywrócenia. a. Józef Smith Historia 1:15 20 b. NiP 6:36 c. NiP 58: Pan osobiście prosi nas, byśmy [radzili się Go] w każdej myśli; nie [wątpili i] nie [lękali] się. a. NiP 76:22 24 b. NiP 6:36 c. NiP 21: Kapłaństwo Melchizedeka jest wyższym, czyli większym, kapłaństwem i dzierży prawo do prezydentury, i ma moc i władzę nad wszystkimi urzędami kościelnymi we wszystkich wiekach świata, by służyć w sprawach duchowych. a. NiP 107:8 b. NiP 88:118 c. NiP 1:30 9. Jako Prorok Przywrócenia, Józef Smith przetłumaczył Księgę Mormona darem i mocą Boga. a. NiP 107:8 b. NiP 135:3 c. NiP 76: Na pokutę składa się rozpoznanie naszych grzechów, odczuwanie żalu za popełniony grzech, wyznanie go Ojcu Niebieskiemu oraz jeśli zachodzi taka potrzeba innym osobom, wyrzeczenie się grzechu, staranie się, na ile to możliwe, zadośćuczynić wszelkim szkodom, jakie spowodował nasz grzech, oraz życie w posłuszeństwie przykazaniom Boga. a. NiP 76:22 24 b. NiP 58:42 43 c. NiP 130: Jezus Chrystus stworzył niebo i ziemię pod kierownictwem Ojca. a. NiP 13:1 b. NiP 76:22 24 c. NiP 1: Prorok to osoba, która została powołana przez Boga do przemawiania w Jego imieniu. a. NiP 18:

126 KAPŁAŃSTWO I KLUCZE KAPŁAŃSKIE, CZĘŚĆ 4. b. NiP 13:1 c. NiP 1: Nasz Ojciec Niebieski zachęca nas, żebyśmy [szukali] wiedzy, przez naukę jak i przez wiarę, ponieważ nas kocha i pragnie, byśmy pracowali nad stawaniem się Mu podobnymi. a. NiP 42:11 b. NiP 1:30 c. NiP 88: Jeśli z wiarą przyjmujemy nauki Prezydenta Kościoła i jesteśmy im posłuszni, Bóg błogosławi nas, żebyśmy mogli przezwyciężać podstępy i zło. a. NiP 21:4 6 b. NiP 121:36, c. NiP 130: Kapłaństwo Aarona dzierży klucze służby aniołów, ewangelii pokuty i chrztu. a. Józef Smith Historia 1:15 20 b. NiP 13:1 c. NiP 6: Ofiara Jezusa Chrystusa przynosi korzyści każdemu z nas i ukazuje nieskończoną wartość wszystkich dzieci Ojca Niebieskiego. a. NiP 121:36, b. NiP 88:118 c. NiP 18: Jezus Chrystus przyjdzie ponownie z mocą i w chwale i będzie panował na ziemi podczas Milenium. a. NiP 58:42 43 b. NiP 13:1 c. NiP 29: Z upoważnienia kapłańskiego można korzystać tylko w prawy sposób. a. NiP 135:3 b. NiP 121:36, c. NiP 58:42 43 Odpowiedzi do quizu: 1. a; 2. a; 3. b; 4. c; 5. c; 6. a; 7. b; 8. a; 9. b; 10. b; 11. b; 12. c; 13. c; 14. a; 15. b; 16. c; 17. c; 18. b. 110

127

128

129

130

131 Obrzędy i przymierza, część 1. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Obrzędy i przymierza podzielone są na dwie części. W niniejszej części 1. uczniowie będą studiować akapity od 7.1 do 7.9 tego tematu doktrynalnego w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą uczyć się o otrzymywaniu obrzędów niezbędnych do zbawienia i zawieraniu przymierzy z Bogiem oraz studiować doktrynalne fragmenty z pism świętych do opanowania, które znajdują się w Naukach i Przymierzach 84:20 22 oraz Naukach i Przymierzach 82:10. Uwaga: Możesz uczyć segmentów tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się uczyć tych segmentów w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (8 minut) Napisz na tablicy następujące pytanie i rozpocznij zajęcia od poproszenia uczniów, by zastanowili się, jak na nie odpowiedzieć: Co dał nam Ojciec Niebieski, by pomóc nam stać się do Niego podobnymi i powrócić do życia z Nim? Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów o udzielenie na nie odpowiedzi. Zapisz ich odpowiedzi na tablicy. Poproś uczniów, aby przeszli do tematu doktrynalnego nr 7 pt. Obrzędy i przymierza w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Wyjaśnij, że obrzędy i przymierza stanowią kluczową część odpowiedzi na pytanie zapisane na tablicy. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos akapitów 7.1 i 7.2. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali definicję i cele obrzędów. Czym jest obrzęd? Z jakich powodów Bóg dał nam obrzędy? Aby pomóc uczniom zrozumieć cele obrzędów, pokaż zdjęcie Chrzest młodego mężczyzny lub Chrzest dziewczynki (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 103 lub 104; dostępne także na stronie internetowej: lds.org/media-library). Poproś uczniów, aby zastanowili się nad tym, co symbolizuje chrzest. Jakich duchowych prawd uczy symbolicznie obrzęd chrztu? (Przykładowe odpowiedzi: symboliki śmierci i zmartwychwstania, śmierci grzesznego człowieka i ponownych narodzin do życia duchowego lub o ponownych duchowych narodzinach. Zob. Chrzest, Gospel Topics, strona internetowa: topics.lds.org). Dlaczego niektóre obrzędy nazywamy obrzędami niezbędnymi do zbawienia? (Zob. akapit 7.2 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). 115

132 OBRZĘDY I PRZYMIERZA, CZĘŚĆ 1. Czego kluczowe twierdzenie doktrynalne w akapicie 7.2 uczy nas o tym, jaką funkcję pełnią dla nas obrzędy niezbędne do zbawienia? (Uczniowie powinni rozpoznać następujące zdanie: Bez tych niezbędnych do zbawienia obrzędów nie możemy upodobnić się do naszego Ojca Niebieskiego ani powrócić do życia wiecznego w Jego obecności. Zaproponuj im, by zaznaczyli to zdanie w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś uczniów, aby wspólnie z kolegą przeczytali na głos akapity od 7.3 do 7.6 i odszukali przykłady obrzędów niezbędnych do zbawienia i innych obrzędów kapłańskich. Zaproponuj uczniom, żeby zaznaczyli w wyróżniający się sposób wszystkie niezbędne do zbawienia obrzędy, żeby mogli je później łatwo odnaleźć. Segment 2. (12 minut) Poproś jednego z uczniów o zapisywanie wypowiedzi pozostałych. Poproś członków klasy, by wymienili obrzędy niezbędne do zbawienia, które opisane są w akapitach od 7.3 do 7.5 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i poproś jednego z uczniów, by zapisał odpowiedzi na tablicy. (Powinni wymienić chrzest, przyjęcie daru Ducha Świętego, ustanowienie do Kapłaństwa Melchizedeka [w przypadku mężczyzn], obdarowanie w świątyni i zapieczętowanie w świątyni). Poproś uczniów, aby przeczytali na głos kluczowe twierdzenie doktrynalne, które zaznaczyli w akapicie 7.2 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: Bez tych niezbędnych do zbawienia obrzędów nie możemy upodobnić się do Ojca Niebieskiego ani powrócić do życia wiecznego w Jego obecności. Który z doktrynalnych fragmentów do opanowania pomaga nauczać tej prawdy? (Zaproponuj, żeby uczniowie zaznaczyli fragment Nauki i Przymierza 84:20 22 w wyróżniający się sposób w swoich pismach świętych, by mogli go łatwo znaleźć). Wyjaśnij, że objawienie zapisane w Naukach i Przymierzach 84 zostało dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Kirtland w stanie Ohio. W objawieniu tym Pan nauczał o obowiązkach osób, które dzierżą kapłaństwo i o tym, jak moc kapłaństwa pobłogosławi życie wszystkich dzieci Boga, szczególnie dzięki obrzędom Kapłaństwa Melchizedeka, które dostępne są jedynie w świątyni. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 84: Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co jest ukazane lub widoczne w obrzędach Kapłaństwa Melchizedeka. Co, według tych wersetów, jest widoczne w obrzędach Kapłaństwa Melchizedeka? ( Moc Boga ). Co, waszym zdaniem, oznacza moc Boga? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższego oświadczenia Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, żeby posłuchali, czym jest moc Boga i w jaki sposób możemy ją otrzymać. 116

133 OBRZĘDY I PRZYMIERZA, CZĘŚĆ 1. Dzięki naszemu oddaniu Jego przymierzom, nasz Ojciec w Niebie może pozwolić, by Jego niebiański wpływ, moc Boga (NiP 84:20), spłynął na nasze życie. Może to uczynić, gdyż, uczestnicząc w obrzędach kapłańskich i korzystając z naszej wolnej woli, decydujemy się go przyjąć. Uczestnicząc w tych obrzędach pokazujemy również, że jesteśmy przygotowani przyjąć dodatkowe obowiązki, jakie wiążą się z otrzymaniem dodatkowego światła i duchowej mocy. Podczas wszystkich obrzędów, w szczególności tych dokonywanych w świątyni, jesteśmy obdarowywani mocą z wysokości. Ta moc Boga przychodzi pod postacią i poprzez wpływ Ducha Świętego. Dar Ducha Świętego jest częścią nowego i wiecznego przymierza. Jest on nieodłączną częścią chrztu, to chrzest z Ducha. To posłaniec łaski, mocą której krew Chrystusa zmywa nasze grzechy i uświęca nas (zob. 2 Nefi 31:17) (D. Todd Christofferson, Moc przymierzy, Ensign lub Liahona, maj 2009, str. 22). Czym, według Starszego Christoffersona, jest moc Boga? (Niebiańskim wpływem Boga). Co, zgodnie z wypowiedzią Starszego Christoffersona, może pomóc nam wpuścić do naszego życia niebiański wpływ Boga? (Uczestnictwo w obrzędach kapłaństwa, szczególnie w obrzędach świątynnych). Złóż świadectwo o tym, że dzięki obrzędom niezbędnym do zbawienia, uzyskujemy moc, by stać się podobnymi do naszego Ojca Niebieskiego i powrócić do życia w Jego obecności. Zachęć uczniów to tego, by starannie przygotowywali się do obrzędów niezbędnych do zbawienia, których jeszcze nie otrzymali. Segment 3. (7 minut) Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos akapity od 7.7 do 7.9 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób, kiedy i gdzie zawierane są przymierza. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Które kluczowe twierdzenie doktrynalne w akapicie 7.7 opisuje, w jaki sposób zawierane są przymierza? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, powinni rozpoznać następujące zdanie: Bóg ustanawia warunki przymierza, my zgadzamy się robić to, o co On nas prosi, zaś Bóg obiecuje nam określone błogosławieństwa w zamian za nasze posłuszeństwo. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli to zdanie w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument). Jaki jest związek pomiędzy obrzędami niezbędnymi do zbawienia a przymierzami zgodnie w treścią akapitu 7.8? Jakie zawieramy przymierze, kiedy przyjmujemy obrzęd chrztu? (Przykładowe odpowiedzi: bierzemy na siebie imię Jezusa Chrystusa i jesteśmy Jego świadkami, przestrzegamy Jego przykazań i służymy Mu. Zob. Chrzest, Gospel Topics, strona internetowa: topics.lds.org). Jakie błogosławieństwa obiecuje nam Bóg, jeśli będziemy dochowywać naszego przymierza chrztu? (Odpowiedzi mogą zawierać: stałe towarzystwo Ducha Świętego, odpuszczenie grzechów, przywilej ponownych duchowych narodzin i 117

134 OBRZĘDY I PRZYMIERZA, CZĘŚĆ 1. dar życia wiecznego. Zob. Chrzest, Gospel Topics, strona internetowa: topics.lds.org). W jaki sposób poznanie konkretnych obiecanych nam przez Pana błogosławieństw pomaga nam mieć pragnienie dochowania naszych przymierzy? Segment 4. (6 minut) Poproś uczniów, aby omówili akapit 7.7 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Następnie poproś uczniów, aby znaleźli werset: Nauki i Przymierza 82:10. Zaproponuj uczniom, aby zaznaczyli w swoich pismach świętych ten doktrynalny fragment do opanowania w wyróżniający się sposób, żeby mogli go łatwo odnaleźć. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że objawienie zapisane w Naukach i Przymierzach 82 zostało dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Independence, w stanie Missouri, podczas konferencji posiadaczy kapłaństwa. Jako że pierwszym świętym trudno było ustanowić Syjon, Pan przekazał dziewięciu mężczyznom instrukcje i przygotował ich, by zrozumieli, dlaczego mają żyć zgodnie z przymierzem, które zawrą, by być jednością, kiedy będą zarządzać doczesnymi sprawami Kościoła. Pan dał tym braciom obietnicę z zapewnieniem. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 82:10. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają obietnicę Pana. Co Pan obiecuje w tym fragmencie z pisma świętego? W jaki sposób ten doktrynalny fragment do opanowania z pisma świętego pomaga nam nauczać kluczowego twierdzenia doktrynalnego na temat przymierzy z akapitu 7.7? Czego zdanie: Ja, Pan, zobowiązany jestem, kiedy czynicie, co mówię (NiP 82:10) uczy was o tym, w jaki sposób Bóg postrzega przymierza? W jaki sposób łamanie przez nas przymierzy wpływa na dane nam przez Boga obietnice? W jaki sposób Pan pobłogosławił was za dotrzymywanie waszych przymierzy? Segment 5. (7 minut) Zwróć uwagę uczniów na to, że ponieważ Pan chce nam błogosławić, pragnie abyśmy pamiętali o przymierzach, które z Nim zawarliśmy, i byśmy ich dochowywali. Poproś uczniów, aby omówili akapit 7.8 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś wszystkich uczniów w klasie, żeby przeczytali na głos ostatnie zdanie z tego akapitu: Zawarte przez nas przymierza odnawiamy, kiedy przyjmujemy sakrament. Zaproponuj im, by zaznaczyli to zdanie w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Jak myślicie, dlaczego musimy mieć możliwość odnawiania naszych przymierzy? 118

135 OBRZĘDY I PRZYMIERZA, CZĘŚĆ 1. Poproś uczniów, aby zapisali swoje odpowiedzi na jedno z poniższych pytań w notatnikach lub dziennikach do studiowania. (Możesz zapisać te pytania na tablicy lub rozdać je wszystkim uczniom w formie ulotki). Co zrobię, żeby pamiętać o moich przymierzach podczas sakramentu w tym tygodniu? Co mogę zrobić, żeby czas sakramentu był dla mnie święty? Co mogę zrobić w tym tygodniu, żeby pamiętać o moich przymierzach i ich dochowywać? Możesz powiedzieć uczniom o osobistym doświadczeniu lub starannie wybrać jednego lub dwóch uczniów i poprosić ich, żeby podzielili się swoimi przemyśleniami. Złóż świadectwo o obiecanej mocy i sile, które uzyskałeś dzięki uczestnictwu w obrzędach kapłaństwa i dzięki wiernemu dochowywaniu związanych z nimi przymierzy. Zachęć uczniów, by działali zgodnie z otrzymanymi podszeptami, które zapisali. Powtórka doktryn do opanowania zadania Uwaga: Opisane zadania powtórzeniowe nie są przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Obrzędy i przymierza, część 1.. Przedstaw te zadania podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Obrzędy i przymierza, część 2.. Te krótkie powtórzenia można przeprowadzać na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórki nie zajmą dłużej niż wyznaczony na nie czas, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 84:20 22 (5 minut) Napisz na tablicy następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Bez tych niezbędnych do zbawienia obrzędów nie możemy upodobnić się do Ojca Niebieskiego ani powrócić do życia wiecznego w Jego obecności. Poproś uczniów, żeby odnaleźli w swoich pismach świętych doktrynalny fragment do opanowania związany z tym zdaniem. Kiedy uczniowie znajdą fragment Nauki i Przymierza 84:20 22, poproś, aby wszyscy przeczytali go razem na głos. Poproś uczniów, żeby wyjaśnili, w jaki sposób mogą użyć tego kluczowego twierdzenia doktrynalnego i doktrynalnego fragmentu z pism świętych do opanowania, by nauczać kolegę o znaczeniu obrzędów kapłaństwa. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 82:10 (5 minut) Napisz na tablicy następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Bóg ustanawia warunki przymierza, my zgadzamy się robić to, o co On nas prosi, zaś Bóg obiecuje nam określone błogosławieństwa w zamian za nasze posłuszeństwo (NiP 82:10). 119

136 OBRZĘDY I PRZYMIERZA, CZĘŚĆ 1. Możesz poprosić uczniów, żeby odnaleźli i przeczytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 82:10. Podziel uczniów na pary i powiedz, że dasz im dwa 60-sekundowe zadania. Podczas pierwszego zadania napisz na tablicy Jeżeli To. Daj parom 60 sekund na burzę mózgów dotyczącą tego, w jaki sposób można ująć kluczowe twierdzenie doktrynalne zapisane na tablicy lub prawdę zawartą w Naukach i Przymierzach 82:10, używając zasady Jeżeli To. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilka par, by wstały i powtórzyły na głos swoje twierdzenia. Podczas drugiego zadania poproś uczniów w parach, aby po kolei czytali sobie na zmianę i na głos werset Nauki i Przymierza 82:10 tyle razy, ile im się uda w ciągu 60 sekund. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, żeby zamknęli pisma święte i całą klasą powtórzyli odsyłacz do doktrynalnego fragmentu do opanowania oraz odpowiadający mu werset. Powtórka doktryn do opanowania. Obrzędy i przymierza (5 minut) Napisz na tablicy poniższe odsyłacze do doktrynalnych fragmentów z pism świętych do opanowania: Nauki i Przymierza 84:20 22 Nauki i Przymierza 82:10 Poproś uczniów, żeby otworzyli na nich swoje pisma święte i po cichu uważnie je przeczytali, by przypomnieć sobie zawarte w nich nauki. Napisz na tablicy albo pokaż poniższą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów. (Możesz również rozdać tę wypowiedź uczniom w formie ulotki). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie tej wypowiedzi na głos. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają konkretne zwroty, które można odnieść do doktrynalnych fragmentów do opanowania zapisanych na tablicy. Kiedy zawieramy przymierze z Bogiem, obiecujemy, w zależności od obrzędu, że będziemy robić pewne rzeczy, a On obiecuje w zamian szczególne dary cudowne dary, niewypowiedziane dary, których niemalże nie sposób pojąć. Więc mówię do was to, co mówię do samego siebie jeśli naprawdę chcemy odnieść sukces w naszych powołaniach, jeśli chcemy mieć dostęp do wszelkich pomocy, do każdej korzyści i każdego błogosławieństwa od Ojca, jeśli chcemy, by na oścież otworzono nam wrota niebios, byśmy mogli otrzymać moce Boże, musimy dochowywać naszych przymierzy! (Jeffrey R. Holland, Keeping Covenants: A Message for Those Who Will Serve a Mission, New Era, styczeń 2012, str. 4). Poproś uczniów, żeby powiedzieli, jakie zwroty znaleźli w wypowiedzi Starszego Hollanda, które odnoszą się do zapisanych na tablicy doktrynalnych fragmentów do opanowania. Kiedy uczniowie będą je wymieniać, poproś, by wyjaśnili, w jaki 120

137 OBRZĘDY I PRZYMIERZA, CZĘŚĆ 1. sposób te fragmenty z pism świętych mogą pomóc nauczać wybranych przez nich twierdzeń. 121

138 Obrzędy i przymierza, część 2. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Obrzędy i przymierza podzielone są na dwie części. Niniejsza część 2. zawiera ćwiczenie praktyczne, które pomoże uczniom zastosować doktrynę, którą poznali w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument oraz w doktrynalnym fragmencie do opanowania: Nauki i Przymierza 84: Lekcja ta zawiera również skumulowaną powtórkę wszystkich doktrynalnych fragmentów do opanowania, jakie uczniowie do tej pory studiowali. Uwaga: Niniejsze ćwiczenie praktyczne i powtórkę doktryn do opanowania z tej lekcji możesz przeprowadzić podczas jednego lub dwóch zajęć lekcyjnych, dzieląc czas na powtórkę i normalną sekwencyjną lekcję z Nauk i Przymierzy. Ćwiczenie praktyczne (25 minut) Omów z uczniami trzy zasady z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań z wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Uwaga: Możesz dostosować poniższy scenariusz do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Możesz także zmienić imiona na takie, jakie są używane w twoim kraju. Przeczytaj uczniom poniższy scenariusz: Macie koleżankę o imieniu Lauren, która od kilku miesięcy nie przychodzi do kościoła. Wraz z kilkoma członkami klasy Szkoły Niedzielnej chcecie odwiedzić ją w domu, by zachęcić ją do przyjścia do kościoła w najbliższą niedzielę. Kiedy mówicie jej, że brakuje wam jej w kościele, odpowiada: Zamiast chodzić do kościoła, chodzę w niedziele na piesze wędrówki. Na łonie natury czuję się bliżej Boga. Kiedy staracie się jej wytłumaczyć, w jaki sposób uczęszczanie do kościoła pobłogosławi ją i innych ludzi, Lauren mówi: Nie potrzebuję kościoła, żeby być dobrą osobą. I nie uważam, że Bóg nie dopuści ludzi do przebywania z Nim tylko dlatego, że nie chodzą do kościoła i nie robią tego wszystkiego, co Kościół nakazuje im czynić. Podziel klasę na małe grupy. Rozdaj grupom poniższą ulotkę i daj im czas, by nad nią pracowały. Pomaganie bliźnim w uzyskaniu duchowej wiedzy Przypomnijcie sobie słowa Lauren: Nie potrzebuję kościoła, żeby być dobrą osobą. I nie uważam, że Bóg nie dopuści ludzi do przebywania z Nim tylko dlatego, że nie chodzą do kościoła i nie robią tego wszystkiego, co Kościół nakazuje im czynić. 122

139 OBRZĘDY I PRZYMIERZA, CZĘŚĆ 2. Jakie Lauren może mieć obawy lub błędne wyobrażenia na temat uczęszczania do kościoła i przestrzegania nauk Kościoła? Jakie pytania możecie zadać Lauren, żeby lepiej zrozumieć jej punkt widzenia? W jaki sposób poprawne zrozumienie obrzędów i przymierzy może jej pomóc? Jakie utraci błogosławieństwa, jeśli będzie łamać zawarte przymierza i przestanie przyjmować sakrament? Przeczytaj poniższe wypowiedzi Starszego D. Todda Christoffersona i Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów. Wyszukaj w nich czegoś, co może pomóc Lauren spojrzeć na sytuację z innej perspektywy, żeby mogła zastanowić się nad tym, dlaczego Bóg prosi Swoje dzieci o robienie pewnych rzeczy. Jeśli ktoś wierzy, że wszystkie drogi prowadzą do nieba lub że nie ma konkretnych wymagań dla osiągnięcia zbawienia, nie będzie widzieć potrzeby głoszenia ewangelii lub dokonywania obrzędów i przymierzy dla odkupienia zarówno żywych, jak i umarłych. Jednakże my nie mówimy tylko o nieśmiertelności, ale też o życiu wiecznym, dla którego ścieżka i przymierza ewangelii są kluczowe. Zbawiciel potrzebuje Kościoła, aby udostępnić je wszystkim dzieciom Boga zarówno żywym, jak i umarłym (D. Todd Christofferson, Po co nam Kościół?, Ensign lub Liahona, listopad 2015, str. 110). Obrzędy zbawienia i wywyższenia udzielane w przywróconym Kościele Pana są czymś o wiele bardziej znaczącym niż tylko rytuałami i symbolicznymi działaniami. Stanowią one raczej upoważnione kanały, poprzez które moce i błogosławieństwa niebios mogą mieć dostęp do naszego życia [ ]. Obrzędy, które przyjmujemy i które szanujemy, są podstawą dla uzyskania mocy Bożej i wszelkich błogosławieństw, jakie dostępne są dzięki Zadośćuczynieniu Zbawiciela (David A. Bednar, Wasze grzechy pozostaną wam na zawsze odpuszczone, Ensign lub Liahona, maj 2016, str. 60). W jaki sposób nauki tych dwóch Apostołów mogą pomóc Lauren zrozumieć znaczenie dochowywania zawartych przez nią przymierzy i chodzenia do kościoła? W jaki sposób użycie doktrynalnych fragmentów do opanowania: Nauki i Przymierza 84:20 22 oraz Nauki i Przymierza 82:10 może pomóc Lauren zrozumieć, dlaczego powinna nadal uczestniczyć w obrzędach i dochowywać zawartych przymierzy? O co możecie poprosić Lauren, by zachęcić ją do działania z wiarą? Po upływie wyznaczonego uczniom czasu na omówienie pytań z ulotki, poproś każdą z grup, by podzieliła się z klasą jednym z pomysłów o tym, jak pomóc Lauren w zdobyciu duchowej wiedzy. Zachęć uczniów, żeby w notatnikach lub dziennikach do studiowania zapisali swoje przemyślenia o tym doświadczeniu i odpowiedzi, jakich udzieliła ich grupa. Skumulowana powtórka doktryn do opanowania (15 minut) Przed rozpoczęciem lekcji napisz na paskach papieru po jednym odsyłaczu do każdego z doktrynalnych fragmentów do opanowania, które studiowaliście od początku roku szkolnego. (Jeśli klasa liczy ponad 20 uczniów, możesz skopiować niektóre odsyłacze lub podzielić uczniów, by pracowali w parach. Jeśli klasa liczy mniej niż 20 uczniów, możesz wybrać do tego zadania konkretne fragmenty i zaznaczyć te, których zdecydowałeś się nie wykorzystać, by móc ich użyć w przyszłości). 123

140 OBRZĘDY I PRZYMIERZA, CZĘŚĆ 2. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Prezydenta Howarda W. Huntera ( ): Poproś członków klasy, by podczas słuchania odszukali prawdy, które wpłynęły na nich w trakcie studiowania Doktryn do opanowania. Chcielibyśmy, aby uczniowie mogli pewnie oprzeć się na mocy i prawdach zawartych w pismach świętych, aby mieli pewność, że ich Ojciec w Niebie naprawdę przemawia do nich za pomocą pism świętych i że mogą zwrócić się do nich i znaleźć w nich rozwiązanie swych problemów i odpowiedzi na modlitwy (Howard W. Hunter, Nauki Prezydentów Kościoła: Howard W. Hunter, [2015], str. 284). W jaki sposób Doktryny do opanowania pomogły wam przekonać się o prawdzie słów Prezydenta Huntera? W jaki sposób wzrosła wasza pewność i zrozumienie tematów doktrynalnych? Wyjaśnij, że poprzez stałe i pilne ćwiczenie oraz używanie kluczowych twierdzeń doktrynalnych i doktrynalnych fragmentów z pism świętych do opanowania, nasze zrozumienie tych prawd i przekonanie o ich słuszności będzie wciąż przybierać na sile. Poproś każdego ucznia, by losowo wybrał pasek papieru z odsyłaczem do doktrynalnego fragmentu z pism świętych do opanowania. Następnie w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument uczniowie powinni znaleźć kluczowe twierdzenie doktrynalne, które jest powiązane z tym doktrynalnym fragmentem z pism świętych do opanowania. Kiedy uczniowie odnajdą wyznaczone im kluczowe twierdzenia doktrynalne, poproś ich, by przygotowali 2- lub 3-minutową prezentację, podczas której będą nauczać prawd zawartych w tych doktrynach. Jako podstawowych materiałów źródłowych uczniowie powinni użyć wybranych przez siebie doktrynalnych fragmentów do opanowania i towarzyszących im kluczowych twierdzeń doktrynalnych. (Jeśli to możliwe, możesz poprosić uczniów, żeby użyli swoich urządzeń przenośnych, przeszukali stronę internetową LDS.org lub aplikację Biblioteka ewangelii i odnaleźli artykuły oraz inne materiały, które mogą pomóc im nauczać tych kluczowych twierdzeń doktrynalnych i fragmentów z pism świętych). Zachęć uczniów, aby w trakcie prezentacji wyznaczyli rówieśnikom jakieś zadanie czy wyzwanie i zachęcili ich do podjęcia się go. Daj uczniom czas na studiowanie i przygotowanie oraz zachęć ich, by zapisali swoje przemyślenia w dziennikach do studiowania lub notatnikach. Jeśli czas na to pozwoli, możesz poprosić jednego z uczniów, by przedstawił klasie swoją prezentację jako przykład. Możesz także dać uczniom kalendarz, żeby mogli wybrać datę i zapisać się na prezentację w czasie przeznaczonym na myśl duchową. 124

141

142 Małżeństwo i rodzina, część 1. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Małżeństwo i rodzina podzielone są na trzy części. W niniejszej części 1. uczniowie będą studiować akapity od 8.1 do 8.4 tego tematu doktrynalnego w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą uczyć się o znaczeniu małżeństwa i rodziny w planie zbawienia i studiować doktrynalny fragment z pism świętych do opanowania, który znajduje się w Naukach i Przymierzach 49: W części 1. znajduje się również ćwiczenie praktyczne, które pomoże uczniom zastosować zdobytą wiedzę. Uwaga: Możesz uczyć segmentów tej lekcji i przeprowadzić ćwiczenie praktyczne podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się uczyć tych segmentów i przeprowadzić ćwiczenie praktyczne w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz uczyć materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (10 minut) Wyobraźcie sobie, że macie przyjaciela, który nie chce się ożenić, bo uważa, że w życiu osiągnie więcej bez żony czy rodziny. Co byście mu powiedzieli? Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos: Jednym z wielkich zadań naszych czasów [ ] jest pomoc ludziom w zrozumieniu prawdziwego znaczenia i celu małżeństwa (David A. Bednar, The Divinely Designed Pattern of Marriage [przemówienie wygłoszone podczas Sympozjum Humanum, 9 marca 2017], strona internetowa: mormonnewsroom.org). Dlaczego, waszym zdaniem, pomaganie ludziom w zrozumieniu prawdziwego znaczenia i celu małżeństwa jest jednym z wielkich zadań naszych czasów? Poproś uczniów, aby przeszli do tematu doktrynalnego nr 8 pt. Małżeństwo i rodzina w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos akapity od 8.1 do 8.4. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają wypowiedzi opisujące prawdziwe znaczenie i cel małżeństwa. Które zdania z tych akapitów opisują prawdziwe znaczenie i cel małżeństwa? Poproś uczniów, żeby spojrzeli na pierwsze zdanie w akapicie 8.1: Małżeństwo między mężczyzną a kobietą jest ustanowione od Boga, a rodzina zajmuje centralne miejsce w planie zbawienia i szczęścia. Zaproponuj uczniom, by 126

143 MAŁŻEŃSTWO I RODZINA, CZĘŚĆ 1. zaznaczyli to kluczowe twierdzenie doktrynalne w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Jak myślicie, co to znaczy, że małżeństwo między mężczyzną a kobietą jest ustanowione od Boga? (Małżeństwo jest zatwierdzone przez Boga). W jakim sensie rodzina zajmuje centralne miejsce w planie Bożym i jest kluczowa dla naszego szczęścia? Segment 2. (10 minut) Poproś uczniów, aby odszukali fragment: Nauki i Przymierza 49: Wyjaśnij, że ten doktrynalny fragment do opanowania naucza kluczowego twierdzenia doktrynalnego, które zaznaczyli w akapicie 8.1 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Zaproponuj uczniom, aby zaznaczyli ten fragment w wyróżniający się sposób, żeby mogli go łatwo odnaleźć. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że objawienie zapisane w Naukach i Przymierzach 49 zostało dane Prorokowi Józefowi Smithowi, by wyjaśnić fałszywe wierzenia jednego z członków Kościoła o nazwisku Leman Copley. Przed przystąpieniem do Kościoła Leman Copley należał do religijnej grupy szejkersów, którzy odrzucali małżeństwo i wierzyli w życie w całkowitym celibacie (czyli powstrzymanie się od małżeństwa i związków seksualnych). Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 49: Pozostali niech śledzą tekst i odszukają prawdy dotyczące małżeństwa. Jakich prawd możemy się nauczyć z tych wersetów o małżeństwie? Jak myślicie, co to znaczy w wersecie 16., że małżeństwo między mężczyzną a kobietą pomaga ziemi [osiągnąć] cel swego stworzenia? Wymieńcie kilka światowych opinii na temat małżeństwa i rodziny, które różnią się od standardów wyznaczonych przez Boga. (Przykładowe odpowiedzi uczniów: małżeństwo nie jest konieczne; dzieci są ciężarem; małżeństwo nie musi być zawarte pomiędzy mężczyzną a kobietą; małżeństwo jest dla osobistej satysfakcji lub wygody i jeśli znudzi ci się twój współmałżonek, powinieneś się rozwieść). Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapytaj ich, czym te opinie różnią się od prawd mówiących o tym, że małżeństwo pomiędzy mężczyzną a kobietą jest ustanowione od Boga i że rodzina odgrywa centralną rolę w Bożym planie zbawienia i jest kluczowa dla naszego szczęścia. Pokaż następującą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie tej wypowiedzi na głos. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób małżeństwo i związki rodzinne mogą przynieść im korzyść w przyszłości. 127

144 MAŁŻEŃSTWO I RODZINA, CZĘŚĆ 1. Wszyscy ludzie, a szczególnie dorastające pokolenie, potrzebują wizji bogactwa życia rodzinnego i jego potencjału do rozwinięcia tego, co w każdym z nas najszlachetniejsze i najlepsze. W erze narastającego egoizmu musimy podkreślać zdolność małżeństwa do podniesienia mężczyzn i kobiet ponad ich ograniczone własne interesy ku radości wynikającej z poświęcenia życia wyższemu i świętszemu celowi (David A. Bednar, The Divinely Designed Pattern of Marriage [przemówienie wygłoszone podczas Sympozjum Humanum, 9 marca 2017], strona internetowa: mormonnewsroom.org). Jak myślicie, w jaki sposób małżeństwo i związki rodzinne mogą rozwinąć to, co w każdym z nas najszlachetniejsze i najlepsze? W jaki sposób związki rodzinne przynoszą wam radość lub skłaniają was do pracy nad sobą lub przynoszą radość czy motywację do pracy nad sobą komuś, kogo znacie? Ćwiczenie praktyczne (20 minut) Omów z uczniami trzy zasady z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Podziel uczniów na małe grupy. Rozdaj grupom po egzemplarzu załączonej ulotki. Daj im czas na omówienie znajdujących się na niej pytań i poproś, żeby przygotowali się, by jedna osoba z każdej grupy przedstawiła klasie zdobytą wiedzą. Czy małżeństwo jest naprawdę konieczne? Przeczytajcie w grupie następujący scenariusz: Na zajęciach socjologii w szkole wasz nauczyciel pokazuje wykres przedstawiający współczesne trendy społeczne dotyczące małżeństwa. Zauważacie na nim, że w ostatnich latach znacznie wzrosła liczba par, które mieszkają ze sobą nie zawierając związku małżeńskiego. Po zajęciach rozmawiacie o tym trendzie z waszym kolegą, Łukaszem, który również słuchał tego wykładu. Łukasz pyta: Czy małżeństwo jest naprawdę konieczne? Dlaczego dwoje ludzi, którzy się kochają, nie może wyrażać swojej miłości przez intymność fizyczną, nie będąc małżeństwem?. Przedyskutujcie w grupie odpowiedzi na następujące pytania: Działaj z wiarą W jaki sposób Łukasz może wykazać się wiarą, kiedy będzie szukać odpowiedzi na swoje pytania? Badaj pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy Co Łukasz musi zrozumieć na temat celu małżeństwa w planie Ojca Niebieskiego? 128

145 MAŁŻEŃSTWO I RODZINA, CZĘŚĆ 1. Jak myślicie, dlaczego Bóg przykazuje, żeby moc prokreacji była używana jedynie przez męża i żonę? (Możesz odnieść się do czwartego akapitu publikacji Rodzina: Proklamacja dla świata, którą możecie znaleźć na wewnętrznej stronie tylnej okładki waszego dziennika do studiowania). W jaki sposób fragment Nauki i Przymierza 49:15 17 może pomóc Łukaszowi spojrzeć na koncepcję małżeństwa przez pryzmat wiecznej perspektywy? Dąż do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł Jakie inne źródła mogą okazać się pomocne dla osoby, która może nie rozumieć celu małżeństwa? Poświęć kilka minut na przejrzenie pism świętych, przemówień z konferencji generalnych lub broszury Dla wzmocnienia młodzieży i odnalezienie wypowiedzi, które mogą odpowiedzieć na pytania Łukasza. Uwaga: Możesz dostosować scenariusz adekwatnie do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Możesz także zmienić imiona na takie, jakie są używane w twoim kraju. Po upływie czasu wyznaczonego na przejrzenie i omówienie pytań znajdujących się na ulotce poproś ochotnika z każdej grupy, by opowiedział o tym, co znalazła jego grupa. Poproś przynajmniej jednego ochotnika, by opowiedział, jakich odpowiedzi jego grupa udzieliła na pytania pod nagłówkiem Badaj pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy. Powtórka doktryn do opanowania zadanie Uwaga: Opisane zadanie powtórzeniowe nie jest przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Małżeństwo i rodzina, część 1.. Przedstaw to zadanie podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Małżeństwo i rodzina, część 2.. To krótkie powtórzenie można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórzenie nie zajmie dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 49:15 17 (5 minut) Przed rozpoczęciem lekcji poproś jednego z uczniów, żeby przestudiował fragment: Nauki i Przymierza 49: Poproś go, by wybrał pięć najważniejszych słów z tego fragmentu. Niech wyjdzie na środek klasy i napisze na tablicy pięć wybranych przez siebie słów. Poproś uczniów, żeby odgadli, z którego doktrynalnego fragmentu do opanowania pochodzą te słowa. Kiedy klasa odgadnie, który to fragment, poproś ucznia stojącego przy tablicy, żeby wyjaśnił, dlaczego uważa te pięć słów za najważniejsze w tym fragmencie. Poproś członków klasy, by znaleźli w tym fragmencie inne słowa, które są ich zdaniem ważne, i wyjaśnili, dlaczego tak uważają. 129

146

147 Małżeństwo i rodzina, część 2. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Małżeństwo i rodzina podzielone są na trzy części. W niniejszej części 2. uczniowie będą studiować akapity 8.1 i 8.4 tego tematu doktrynalnego w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poznają przymierze małżeństwa celestialnego i będą studiować doktrynalny fragment z pism świętych do opanowania: Nauki i Przymierza 131:1 4. W części 2. znajduje się również ćwiczenie praktyczne, które pomoże uczniom zastosować zdobytą wiedzę. Uwaga: Możesz uczyć segmentów tej lekcji i przeprowadzić ćwiczenie praktyczne podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się uczyć tych segmentów i przeprowadzić ćwiczenie praktyczne w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz uczyć materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (10 minut) Uwaga: Ten segment omawia znaczenie małżeństwa na wieczność w planie Boga. Ponieważ rodziny niektórych uczniów nie sięgnęły jeszcze po ten ideał, zanim zaczniesz omawiać lekcję, przeczytaj klasie następującą wypowiedź Prezydenta Howarda W. Huntera ( ): Żadne błogosławieństwa, w tym małżeństwo na wieczność i posiadanie wiecznej rodziny, nie ominą nikogo, kto jest ich godzien. Choć w przypadku niektórych osób otrzymanie tego błogosławieństwa może wymagać więcej czasu być może nawet wykroczyć poza ramy życia doczesnego to ich nie ominie ( The Church Is for All People, Ensign, czerwiec 1989, str. 76). Przynieś na zajęcia nasiono lub pokaż uczniom zdjęcie nasiona. Powiedz uczniom, jakie to jest nasiono. 131

148 MAŁŻEŃSTWO I RODZINA, CZĘŚĆ 2. Czym może stać się to nasiono? Co musi się stać, żeby nasiono mogło osiągnąć swój potencjał? (Musi być zasadzone, podlewane i mieć dostęp do światła słonecznego). Niech uczniowie przejdą do drugiego zdania akapitu 8.1 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał to zdanie na głos. Niech reszta śledzi tekst i odszuka, co musi się stać, żebyśmy mogli osiągnąć nasz wieczny potencjał. Co musi się stać, żebyśmy mogli osiągnąć nasz wieczny potencjał. (Zaproponuj uczniom, żeby zaznaczyli to kluczowe twierdzenie doktrynalne w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: Jedynie poprzez zawarcie i wierne przestrzeganie przymierza małżeństwa celestialnego mężczyźni i kobiety mogą wypełnić swój boski, wieczny potencjał). Jak myślicie, co to znaczy zawrzeć i wiernie przestrzegać przymierza małżeństwa celestialnego? (Być zapieczętowanym do swojego współmałżonka na wieczność w świątyni i przestrzegać przymierzy, które zostały zawarte ze współmałżonkiem i Ojcem Niebieskim). Segment 2. (10 minut) Poproś uczniów, aby odszukali fragment: Nauki i Przymierza 131:1 4. Wyjaśnij, że ten doktrynalny fragment do opanowania pomaga uczyć kluczowego twierdzenia doktrynalnego, że mężczyźni i kobiety muszą zawrzeć i wiernie przestrzegać przymierza małżeństwa celestialnego, żeby wypełnić swój boski, wieczny potencjał. Zaproponuj uczniom, aby zaznaczyli ten fragment w wyróżniający się sposób w swoich pismach świętych, by mogli go łatwo znaleźć. Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst tego fragmentu, wyjaśnij, że rozdział Nauki i Przymierza 131 zawiera nauki, jakich Prorok Józef Smith udzielił 16 maja 132

149 MAŁŻEŃSTWO I RODZINA, CZĘŚĆ roku mężowi i żonie, którzy zostali zapieczętowani na wieczność. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 131:1 4. Niech reszta klasy śledzi tekst i odszuka, czego Prorok Józef Smith nauczał o małżeństwie na wieczność i królestwie celestialnym. Możesz wyjaśnić, że zwrot nowe i wieczne przymierze małżeństwa (NiP 131:2) odnosi się do przymierza małżeństwa na wieczność, które obecnie zawierane jest jedynie w świątyni. Przymierze to nazwane jest nowym, ponieważ zostało ponownie objawione za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w dyspensacji pełni czasów. Określone jest jako wieczne, ponieważ będzie trwać przez wieczność dla tych, którzy je zawierają i pozostają wierni jego warunkom i zasadom. Jak myślicie, co to znaczy osiągnąć najwyższy stopień chwały celestialnej? (Wyjaśnij, że odnosi się to do wywyższenia, czyli stania się podobnym do naszego Ojca Niebieskiego). Jak myślicie, co to znaczy, że ci, którzy nie zostaną wywyższeni, nie będą mogli mieć przyrostu? (Wyjaśnij, że oznacza to, iż ci, którzy odziedziczą najwyższy stopień chwały celesitalnej, będą mogli mieć wieczne potomstwo). Co może powstrzymywać ludzi przed zdecydowaniem się na zawarcie małżeństwa w świątyni? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Prezydenta Howarda W. Huntera ( ): W świątyni dostępujemy najważniejszego obrzędu dostępnego mężczyznom i kobietom zapieczętowania męża i żony na wieczność. Mamy nadzieję, że nasi młodzi ludzie nie zadowolą się niczym poniżej małżeństwa w świątyni. Tak jak chrzest jest przykazaniem Pana, tak samo jest nim małżeństwo świątynne [ ]. To część naszego przeznaczenia. Bez niego nie możemy wypełnić naszych ostatecznych celów. Nie zadowalajcie się niczym mniejszym (Nauki Prezydentów Kościoła: Howard W. Hunter [2015], str. 210). Jakie są najważniejsze powody, dla których nie powinniśmy zadowalać się niczym mniejszym niż małżeństwo w świątyni? Co możecie robić, żeby upewnić się, że nie zadowolicie się w przyszłości niczym mniejszym niż małżeństwo w świątyni? Złóż świadectwo o znaczeniu małżeństwa w świątyni. Zachęć uczniów, żeby zobowiązali się już teraz, że będą godnie zapieczętowani do współmałżonka w świątyni. Ćwiczenie praktyczne (20 minut) Omów z uczniami trzy zasady z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. 133

150 MAŁŻEŃSTWO I RODZINA, CZĘŚĆ 2. Rozdaj wszystkim członkom klasy po egzemplarzu poniższej ulotki. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos scenariusza z pierwszych dwóch akapitów ulotki. Po przeczytaniu scenariusza podziel klasę na trzy grupy. Poproś każdą grupę, aby wspólnie przeczytała wypowiedź Prezydenta Henry ego B. Eyringa z Pierwszego Prezydium, która znajduje się pod scenariuszem na poniższej ulotce. Poproś uczniów w grupach, aby odszukali, w jaki sposób wypowiedź Prezydenta Eyringa ilustruje konkretną przydzieloną im poniżej zasadę dotyczącą zdobywania duchowej wiedzy: Grupa 1: Odszukajcie, w jaki sposób Prezydent Eyring zachęca nas do działania z wiarą. Grupa 2: Odszukajcie, w jaki sposób Prezydent Eyring zbadał tę kwestię przez pryzmat wiecznej perspektywy. Grupa 3: Odszukajcie wyznaczonych przez Boga źródeł, których Prezydent Eyring użył, omawiając to zagadnienie. Poproś uczniów, aby przygotowali się do opowiedzenia o tym, co znaleźli i zastanowili się, w jaki sposób może to pomóc młodemu mężczyźnie z tego scenariusza znaleźć spokój. Uwaga: Możesz dostosować poniższy scenariusz do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Możesz także zmienić imiona na takie, jakie są używane w twoim kraju. Do kogo będę zapieczętowany w wieczności? Robert przechodzi trudny okres. Jego rodzice wzięli ślub w świątyni, ale niedawno postanowili się rozwieść. Robert zawsze miał świadectwo o wiecznych rodzinach, ale zadaje sobie pytanie: Do kogo będę zapieczętowany w wieczności?. Szukając na nie odpowiedzi, znajduje w pewnym artykule wypowiedź Prezydenta Henry ego B. Eyringa, która pomaga mu znaleźć spokój: Zbawiciel posłał proroka Eliasza, aby przekazał Józefowi Smithowi klucze kapłaństwa (zob. NiP 110). Wraz z tymi kluczami przywrócona została moc pieczętowania, która zapewnia największy z darów, jakie Bóg dał Swoim dzieciom życie wieczne jako rodziny połączone razem na wieczność [ ]. Niektórym ludziom może wydawać się, że dla nich nie ma nadziei na tę wieczną radość. Rodzice, dzieci, bracia i siostry mogą dokonywać wyborów, które zdają się pozbawiać ich szansy na otrzymanie życia wiecznego. Możecie nawet zastanawiać się, czy uzyskaliście tę możliwość poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. Pewnego razu prorok Boga udzielił mi rady, która napełniła mnie spokojem. Martwiłem się, że wybory innych mogą przyczynić się do tego, że nasza rodzina nie będzie razem na wieczność. Powiedział: Niepotrzebnie tak się trapisz. Jeśli bowiem żyć będziesz w sposób godny królestwa celestialnego, stan twojej rodziny przewyższy twoje najśmielsze oczekiwania. Tym wszystkim, których osobiste doświadczenie albo małżeństwo i dzieci bądź ich brak przyczyniły się do osłabienia nadziei na życie wieczne, pragnę zaświadczyć, że Ojciec Niebieski zna i kocha was, gdyż jesteście Jego duchowymi dziećmi. Kiedy przebywaliście w obecności Ojca i Jego umiłowanego Syna przed przyjściem na ten świat, nadzieja na życie wieczne została w was głęboko zakorzeniona. Dzięki mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa i przewodnictwu Ducha Świętego, możecie odczuwać zarówno teraz, jak i w przyszłym świecie miłość otaczającą rodzinę, której tak wielce pragnie dla was Ojciec i Jego umiłowany Syn. 134

151 MAŁŻEŃSTWO I RODZINA, CZĘŚĆ 2. Świadczę, że jeśli będziecie żyć w sposób godny królestwa celestialnego, spełni się prorocza obietnica, że stan [waszej] rodziny przewyższy [wasze] najśmielsze oczekiwania (Henry B. Eyring, The Hope of Eternal Family Love, Ensign lub Liahona, sierpień 2016, str. 4 5). Kiedy uczniowie skończą studiować ulotkę, poproś ochotników z każdej grupy, by opowiedzieli, o czym dyskutowała ich grupa na temat przydzielonej zasady zdobywania duchowej wiedzy. Po zakończeniu pracy nad tym zadaniem możesz również poprosić uczniów, żeby omówili inne sposoby, w jakie mogą zachęcić Roberta do skorzystania z którejś zasady zdobywania duchowej wiedzy, kiedy będzie on szukać odpowiedzi na swoje pytanie. Powtórka doktryn do opanowania zadania Uwaga: Opisane zadania powtórzeniowe nie są przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Małżeństwo i rodzina, część 2.. Przedstaw te zadania podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Małżeństwo i rodzina, część 3.. Te krótkie powtórki można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że każda powtórka nie zajmie dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 131:1 4 (5 minut) Pokaż zdjęcie kobiety i mężczyzny przed świątynią i zapytaj: Czego dowiedzieliśmy się w seminarium na temat małżeństwa? Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie, który doktrynalny fragment do opanowania z pism świętych w Naukach i Przymierzach pomaga nauczać kluczowego doktrynalnego twierdzenia: Jedynie poprzez zawarcie i wierne przestrzeganie przymierza małżeństwa celestialnego mężczyźni i kobiety mogą wypełnić swój boski, wieczny potencjał (NiP 131:1 4). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ten fragment na głos. Następnie poproś uczniów, żeby zaproponowali kilka sposobów na zapamiętanie tego doktrynalnego fragmentu do opanowania i zawartej w nim nauki. 135

152 MAŁŻEŃSTWO I RODZINA, CZĘŚĆ 2. Powtórka doktryn do opanowania. Małżeństwo i rodzina (5 minut) Napisz na tablicy następujące kluczowe twierdzenia doktrynalne na temat małżeństwa i rodziny: Małżeństwo między mężczyzną a kobietą jest ustanowione od Boga, a rodzina zajmuje centralne miejsce w planie zbawienia i szczęścia. Jedynie poprzez zawarcie i wierne przestrzeganie przymierza małżeństwa celestialnego mężczyźni i kobiety mogą wypełnić swój boski, wieczny potencjał. Poproś uczniów, by przeczytali zapisane na tablicy twierdzenia i odnaleźli w Naukach i Przymierzach doktrynalny fragment do opanowania, który odpowiada każdemu z nich (NiP 49:15 17 i NiP 131:1 4). Kiedy uczniowie znajdą oba fragmenty z pism świętych, poproś klasę, żeby je przeczytała na głos. Następnie niech spędzą resztę czasu przeznaczonego na tę powtórkę, czytając po cichu te fragmenty i lepiej się z nimi zapoznając. 136

153

154 Małżeństwo i rodzina, część 3. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Małżeństwo i rodzina podzielone są na trzy części. W części 3. uczniowie będą uczestniczyć w skumulowanej powtórce, która pomoże im przypomnieć sobie wszystkie doktrynalne fragmenty do opanowania z pism świętych, które studiowali do tej pory w tym roku. Ta powtórka powinna zająć 20 minut. Jeśli nie wystarczyło czasu, aby omówić cały materiał z części 1. i 2. doświadczenia związanego z uczeniem się o Małżeństwie i rodzinie, możesz dokończyć omawianie tego materiału podczas tej lekcji. Jeśli skończyłeś omawiać ten materiał, możesz wykorzystać resztę czasu na powtórkę materiału z normalnych sekwencyjnych lekcji z Nauk i Przymierzy, jeśli nie miałeś czasu odpowiednio omówić go na zajęciach. Skumulowana powtórka doktryn do opanowania (20 minut) Przeczytaj klasie na głos poniższe fikcyjne historie lub podziel uczniów na grupy, by je omówili, kiedy je przeczytasz. Każda historia nawiązuje do co najmniej jednego doktrynalnego fragmentu z Nauk i Przymierzy do opanowania. Po przeczytaniu każdej historii poproś uczniów, by znaleźli odpowiedni doktrynalny fragment do opanowania. (Mogą użyć swoich egzemplarzy publikacji Doktryny do opanowania. Przewodnik, jeśli zechcą). Poproś różnych uczniów, by opowiedzieli, które doktrynalne fragmenty do opanowania znaleźli i wyjaśnili, jaki mają one związek z daną historią. Doktrynalne fragmenty do opanowania podane po każdej historii zawierają możliwe odpowiedzi, ale uczniowie także mogą pomyśleć o dodatkowych doktrynalnych fragmentach do opanowania, które są powiązane z daną historią. Jakub bierze udział w dyskusjach z misjonarzami i zadaje pytanie: Czy pisma święte uczą, że Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus posiadają fizyczne ciała?. (NiP 130:22 23) Madison zmaga się z niskim poczuciem własnej wartości i zastanawia się, czy to możliwe, że Bóg w ogóle ją kocha. (NiP 18:10 11) Robbie zgrzeszył i chce uzyskać wybaczenie. Nie jest do końca pewien, jak należy prawdziwie odpokutować. (NiP 58:42 43) Owen zastanawia się, gdzie powinien iść na studia. Ciągle przychodzi mu na myśl konkretny uniwersytet. Po uzyskaniu dodatkowych informacji uważa, że otrzymał w sercu potwierdzenie, że to na tej uczelni powinien rozpocząć studia. (NiP 8:2 3) Tanner nie jest pewien, czy Bóg dotrzyma Swego słowa i będzie mu błogosławił, kiedy Tanner będzie przestrzegać przykazań. (NiP 82:10) 138

155 MAŁŻEŃSTWO I RODZINA, CZĘŚĆ 3. Klarę zapytano, czy prorocy w dniach ostatnich widzieli zmartwychwstałego Zbawiciela. (NiP 76:22 24) Podczas niedawnej konferencji generalnej Prezydent Kościoła poprosił wszystkich członków Kościoła, żeby codziennie czytali Księgę Mormona. Allison mówi, że robiłaby to tylko wtedy, jeśli Bóg by ją o to poprosił. (NiP 1:37 38, NiP 21:4 6) Spencer chce się dowiedzieć, dlaczego Bóg mówi, że ważne jest czynienie pewnych rzeczy, takich jak przyjęcie chrztu, przyjmowanie sakramentu i zawarcie małżeństwa w świątyni. (NiP 84:20 22, NiP 131:1 4, NiP 82:10) Rozważając obecną sytuację na świecie i zastanawiając się nad przyszłością, Paige często odczuwa strach. Kiedy jednak przypomina sobie, że Zbawiciel ma plan i ma nad wszystkim kontrolę, czuje spokój i pokrzepienie. (NiP 6:36) W miarę jak Daniel uczy się o ogromie cierpienia, które Jezus Chrystus musiał znieść, dokonując Zadośćuczynienia za nasze grzechy, zastanawia się, dlaczego Zbawiciel dokonał tak wielkiej ofiary. (NiP 19:16 19, NiP 18:10 11) Caleb chciałby wiedzieć, co to znaczy być godnym posiadaczem kapłaństwa. (NiP 121:36, 41 42) 139

156 Przykazania, część 1. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Przykazania podzielone są na trzy części. W części 1. uczniowie będą studiować akapity od 9.1 do 9.5 tego tematu doktrynalnego w publikacji: Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Poznają przykazanie nakazujące nam wybaczać bliźnim i będą studiować doktrynalny fragment do opanowania: Nauki i Przymierza 64:9 11. Uwaga: Możesz uczyć segmentów tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się uczyć tych segmentów w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (10 minut) Podziel uczniów na małe grupy i każdej grupie daj kartkę i ołówek. Poproś, aby w ciągu jednej minuty uczniowie w każdej grupie wypisali tyle przykazań, ile tylko mogą. Po upływie minuty niech uczniowie wymienią kilka z wypisanych przykazań. Możesz ich zapytać, które z tych przykazań są, ich zdaniem, największe czyli najważniejsze. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos akapit 9.1 z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, dlaczego Ojciec Niebieski daje nam przykazania. Dlaczego Ojciec Niebieski daje nam przykazania? Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos akapity od 9.2 do 9.5 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają przykazania, które mogą dodać do listy, jaką sporządzili na początku lekcji. Które z tych przykazań przyniosły wam w życiu błogosławieństwa? Segment 2. (25 minut) Poproś uczniów, aby samodzielnie przejrzeli akapit 9.5 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i odszukali, które z zawartych w tym akapicie przykazań Ojca Niebieskiego powiązane są z doktrynalnymi fragmentami do opanowania w Naukach i Przymierzach. (W tym akapicie znajdują się trzy przykazania, które są powiązane z doktrynalnymi fragmentami do opanowania w Naukach i Przymierzach. Przedstawione są one w następującym kluczowym twierdzeniu doktrynalnym: Na Boże przykazania składają się: wybaczanie bliźnim, przestrzeganie Słowa Mądrości i nauczanie ewangelii innych ludzi. Zaproponuj uczniom, by zaznaczyli te trzy przykazania w swoich egzemplarzach publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Wyjaśnij, że będą studiować te trzy przykazania, kiedy będą dalej zgłębiać ten temat doktrynalny. 140

157 PRZYKAZANIA, CZĘŚĆ 1. Jak myślicie, dlaczego Pan wymaga od nas, abyśmy wybaczali bliźnim? W jaki sposób przykazanie, by wybaczać innym ludziom, ukazuje miłość Ojca Niebieskiego do Jego dzieci? W jaki sposób, waszym zdaniem, wybaczanie innym ludziom pomoże nam stać się bardziej podobnymi do Ojca Niebieskiego? Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie sytuację, w której im samym lub znanej im osobie trudno było komuś wybaczyć. Poproś uczniów, aby otworzyli pisma święte na fragmencie: Nauki i Przymierza 64:9 11. Zaproponuj, aby zaznaczyli ten fragment w wyróżniający się sposób, by mogli go łatwo znaleźć. Wyjaśnij, że objawienie zapisane w rozdziale Nauki i Przymierza 64 dane zostało za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha, kiedy wraz z innymi braćmi wrócił do Ohio z wyprawy do Missouri. Podczas podróży do Missouri i z powrotem niektórzy bracia kłócili się ze sobą i żywili do siebie złe uczucia. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 64:9 11. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, dlaczego Bóg nakazuje nam wybaczać bliźnim. Dlaczego Bóg nakazuje nam wybaczać sobie nawzajem? Jakie będą konsekwencje, jeśli nie wybaczymy osobie, która nas skrzywdziła? Jak myślicie, dlaczego zostaniemy potępieni, czyli uznani za winnych, jeśli nie wybaczymy bliźnim? Jeśli to możliwe, pokaż poniższą wypowiedź Starszego Dietera F. Uchtdorfa z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, dlaczego wybaczenie jest niezbędne dla naszego duchowego wzrostu. Udzielenie wybaczenia jest warunkiem wstępnym uzyskania przebaczenia. Dla własnego dobra musimy wykazać się moralną odwagą, by wybaczyć i prosić o przebaczenie. Nigdy dusza nie jest bardziej szlachetna i bardziej odważna, niż wtedy, gdy wybaczamy. To uwzględnia wybaczenie samemu sobie. Każdy z nas jest zobowiązany przez Boga, by wyciągnąć rękę, przeprosić z miłosierdziem i wybaczyć sobie nawzajem [ ]. Otrzymamy radość wybaczenia w naszym własnym życiu, kiedy będziemy gotowi udzielić obficie tej radości innym. Same słowa nie wystarczą. Potrzebujemy oczyścić nasze serca i umysły z odczuć i myśli rozgoryczenia i wpuścić do środka światło i miłość Chrystusa. W wyniku tego Duch Pana napełni nasze dusze radością, która towarzyszy boskiemu spokojowi sumienia (zob. Mosjasz 4:2 3) (Dieter F. Uchtdorf, Punkt bezpiecznego powrotu, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 101). Dlaczego wybaczenie jest nieodzowne dla naszego duchowego wzrostu? Możesz poprosić uczniów, żeby w swoich pismach świętych zapisali Ew. Mateusza 6:14 15 jako odsyłacz obok fragmentu: Nauki i Przymierza 64:9 11. Poproś jednego 141

158 PRZYKAZANIA, CZĘŚĆ 1. z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 6: Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Zbawiciel powiedział podczas Kazania na górze o tym, dlaczego będziemy potępieni, jeśli zdecydujemy się nie wybaczać bliźnim. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Na podstawie zdobytej dotychczas wiedzy, co moglibyście powiedzieć koledze, który czuje się obrażony i zraniony przez inną osobę? (W zależności od ograniczeń czasowych tę scenkę można odegrać z podziałem na role. Pomóż uczniom zrozumieć, że powinniśmy wybaczać wszystkim ludziom, którzy nas urazili, ale wybaczenie nie oznacza, że musimy pozostać w sytuacji, która doprowadza do jakiegokolwiek nadużycia. Osoby, które uważają, że były lub są ofiarą nadużycia lub zastraszania, powinny natychmiast zwrócić się o pomoc do biskupa, prezydenta gminy lub innej zaufanej osoby dorosłej). Powtórka doktryn do opanowania zadanie Uwaga: Opisane zadanie powtórzeniowe nie jest przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Przykazania, część 1.. Przedstaw to zadanie podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Przykazania, część 2.. To krótkie powtórzenie można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórzenie nie zajmie dłużej niż pięć minut, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 64:9 11 (5 minut) Poproś uczniów, aby rozwiązali następujący quiz typu prawda fałsz. Możesz przygotować ulotkę z poniższymi pytaniami lub przeczytać je klasie. Poproś uczniów, żeby napisali, czy dane zdanie jest prawdą (P) czy fałszem (F). 1. Mamy przykazanie, żeby wybaczać bliźnim, nawet jeśli nie jest im przykro z powodu tego, co zrobili. 2. Jeśli zdecydujemy się nie wybaczać bliźnim, wówczas nie będziemy mogli uzyskać wybaczenia i będziemy potępieni przed Panem. 3. Można wstrzymać się z wybaczeniem, aż winowajca zmieni swoje postępowanie. 4. Fragment Nauki i Przymierza 64:9 11 pomaga nauczać następującego kluczowego twierdzenia doktrynalnego: Jednym z Bożych przykazań jest wybaczanie bliźnim. 5. Z Pańską pomocą możemy pozostawić w rękach Boga ukaranie osoby, która nas zraniła i możemy dalej żyć, nie żywiąc negatywnych myśli i uczuć. Odpowiedzi na quiz: 1. Prawda; 2. Prawda; 3. Fałsz; 4. Prawda; 5. Prawda. Przejrzyj quiz z klasą, omawiając pytania i odpowiedzi, jeśli zachodzi taka potrzeba. Możesz poprosić uczniów, żeby odnaleźli i przeczytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 64:9 11. Zachęć ich, żeby nauczyli się go na pamięć w domu. 142

159 Przykazania, część 2. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Przykazania podzielone są na trzy części. W niniejszej części 2. uczniowie będą studiować ten temat doktrynalny, korzystając z publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Będą uczyć się o Słowie Mądrości i o danym przez Pana przykazaniu, by nauczać bliźnich ewangelii. Będą także studiować doktrynalne fragmenty do opanowania, które znajdują się w Naukach i Przymierzach 89:18 21 oraz Naukach i Przymierzach 18: Uwaga: Możesz uczyć segmentów tej lekcji podczas jednych zajęć lekcyjnych lub w ciągu kilku lekcji. Jeśli zdecydujesz się uczyć tych segmentów w ciągu kilku lekcji, możesz pokrótce powtórzyć z uczniami, czego nauczyli się w poprzednich segmentach, zanim będziesz nauczać materiału z nowego segmentu. Zrozumienie doktryny Segment 1. (30 minut) Napisz na tablicy następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Do Bożych przykazań należą m.in.: przestrzeganie Słowa Mądrości i nauczanie ewangelii innych ludzi. Podziel uczniów na pary. Rozdaj po egzemplarzu ulotki Słowo Mądrości połowie par w klasie, a drugiej połowie daj ulotki Nauczanie ewangelii innych ludzi. Poproś uczniów, aby pracowali ze swoimi kolegami z pary, by wykonać zadania zamieszczone na arkuszach i przygotować się do nauczania wyznaczonego im przykazania. Wyjaśnij, że dasz im 10 do 15 minut na przygotowanie się. Słowo Mądrości Objawienie zapisane w Naukach i Przymierzach 89, zwane Słowem Mądrości, zostało dane Prorokowi Józefowi Smithowi, kiedy zapytał Pana o użycie tytoniu przez braci podczas pierwszych spotkań Kościoła. Słowo Mądrości to przykazanie dane przez Boga dla korzyści Jego dzieci. W przykazaniu tym wymienione są substancje szkodliwe dla naszych ciał oraz te rodzaje pożywienia, które są dla nich dobre. 1. Przejrzyj z kolegą Nauki i Przymierza 89:5 17 i odpowiedz na następujące pytania: Jakich substancji mamy, zgodnie z przykazaniem, nie przyjmować? Jakie rodzaje pożywienia wymienione w Słowie Mądrości są dobre dla naszych ciał? Pomocne może okazać się pamiętanie o tym, że pierwotnie Pan nie dał Słowa Mądrości w formie przykazania. Wielu pierwszych członków Kościoła starało się zaprzestać używania tych substancji, które są dzisiaj zabronione. Bóg objawił później Swoim prorokom, że Słowo 143

160 PRZYKAZANIA, CZĘŚĆ 2. Mądrości ma być przykazaniem dla wszystkich członków Kościoła i przestrzeganie Słowa Mądrości stało się z czasem wymogiem koniecznym do otrzymania rekomendacji świątynnej. 2. Przeczytajcie razem na głos Nauki i Przymierza 89:18 21 i odszukajcie, jakie błogosławieństwa Pan obiecuje tym, którzy przestrzegają Słowa Mądrości. Możecie zaznaczyć ten doktrynalny fragment do opanowania w wyróżniający się sposób tak, abyście mogli go później z łatwością odnaleźć. 3. Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: Jakie błogosławieństwa Pan obiecuje tym, którzy przestrzegają Słowa Mądrości? W jaki sposób obietnice te wypełniły się w życiu znanych ci osób? 4. Na podstawie zdobytej wiedzy przygotujcie prostą lekcję na temat przestrzegania Słowa Mądrości. W trakcie przygotowań możecie skorzystać z niektórych zadań i pytań znajdujących się na tym arkuszu. Nie zapomnijcie poprosić nauczanych osób o przeczytanie i zaznaczenie fragmentu: Nauki i Przymierza 89: Bądźcie gotowi do nauczania innych za kilka minut. Nauczanie ewangelii innych ludzi Pan powiedział: I daję wam przykazanie, że macie nauczać jeden drugiego doktryny królestwa (zob. NiP 88:77). 1. Wypiszcie z kolegą sytuacje, w których widzieliście, jak ludzie nauczają ewangelii inne osoby. Dane przez Pana przykazanie, by nauczać ewangelii, dotyczy nas wszystkich, nawet jeśli nie jesteśmy akurat powołani jako nauczyciele. Mamy okazje do nauczania w rodzinie, w gronie przyjaciół, na zajęciach w Kościele i w kontaktach z kolegami z pracy oraz sąsiadami. Czasami nauczamy używając słów, a czasami uczymy przez przykład. 2. Opowiedzcie koledze o swoim ostatnim doświadczeniu, kiedy nauczaliście ewangelii jakąś osobę lub grupę. Niedługo po tym jak Prorok Józef Smith i Oliver Cowdery otrzymali Kapłaństwo Aarona i Kapłaństwo Melchizedeka, Prorok otrzymał objawienie dotyczące obowiązku dzielenia się ewangelią i głoszenia pokuty światu. 3. Przeczytajcie razem na głos fragment: Nauki i Przymierza 18:15 16 i odszukajcie, jakie błogosławieństwa wynikają z pomagania ludziom w dokonaniu pokuty i ze zbliżenia się do Jezusa Chrystusa. Jest to doktrynalny fragment do opanowania. Możecie zaznaczyć go w wyróżniający się sposób, abyście mogli go z łatwością odnaleźć. 4. Przedyskutujcie wspólnie odpowiedzi na następujące pytania: Jakie błogosławieństwo wynikające z nauczania ewangelii opisane jest w Naukach i Przymierzach 18:15 16? Czy doświadczyliście radości wynikającej z dzielenia się naukami ewangelii z kimś innym? Jak myślicie, dlaczego wzbudziło to w was takie uczucie? Jak myślicie, jakie będziecie mieli dzisiaj lub jutro okazje do nauczania innych ludzi ewangelii? 5. To wasz szczęśliwy dzień! Już wkrótce będziecie mieć możliwość nauczania ewangelii. Przygotujcie z kolegą prostą lekcję, podczas której będziecie uczyć o tym, czego dowiedzieliście się o przykazaniu, by nauczać innych ludzi ewangelii. W trakcie przygotowań możecie skorzystać z niektórych zadań i pytań znajdujących się na tym arkuszu. Nie zapomnijcie poprosić nauczane osoby o przeczytanie i zaznaczenie fragmentu: Nauki i Przymierza 18:

161 PRZYKAZANIA, CZĘŚĆ 2. Kiedy upłynie wyznaczony uczniom czas na wspólną naukę i przygotowanie się do nauczania, poproś pary, które studiowały ulotkę Słowo Mądrości, by zaczęły uczyć pary, które studiowały ulotkę Nauczanie ewangelii innych ludzi i vice versa. Jeśli twoja klasa nie jest liczna, możesz poprosić pary, by nauczały wszystkich uczniów w klasie. Podziel się swoim własnym doświadczeniem i świadectwem związanym z tymi dwoma przykazaniami. Segment 2. (10 minut) Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć obietnice i błogosławieństwa związane z przestrzeganiem Słowa Mądrości, które są zapisane w Naukach i Przymierzach 89:18 21, rozdaj uczniom poniższą ulotkę z wypowiedziami Prezydenta Boyda K. Packera ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś kilkoro uczniów o przeczytanie na głos tych wypowiedzi. Pozostali niech śledzą tekst i zaznaczą obietnice wymienione przez Prezydenta Packera. Wypowiedzi Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów. Poznałem, że [ ] podstawowy cel Słowa Mądrości jest związany z objawieniem [ ]. Jeśli ktoś będący pod wpływem [szkodliwych substancji] ma trudność, by skupić się na zwykłej rozmowie, to jak może reagować na duchowe podszepty, które docierają do najgłębszych uczuć? Słowo Mądrości ma wielką wartość jako prawo zdrowia, lecz jest dla was znacznie cenniejsze pod względem duchowym niż fizycznym (Boyd K. Packer, Prayers and Answers, Ensign, listopad 1979, str. 20). W tym objawieniu znajduje się ostateczna obietnica. Wspominając ponownie tych, którzy przestrzegają i wypełniają te przykazania oraz są im posłuszni, Pan powiedział: Ja [ ] daję im obietnicę, że ominie ich anioł zagłady, jak dzieci Izraela, i nie zabije ich (NiP 89:21). To niezwykła obietnica. Żeby ją zrozumieć, musimy wrócić do czasów Mojżesza. Izraelici żyli w niewoli przez 400 lat. Mojżesz stał się ich wyzwolicielem. Zesłał plagi na Egipt. Faraon za każdym razem zgadzał się uwolnić Izraelitów, ale też za każdym razem nie dotrzymywał danej obietnicy. W końcu rzekł Pan do Mojżesza: Jeszcze jedną plagę ześlę na faraona i na Egipt, potem wypuści was stąd [ ]. Pomrą wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej (II Ks. Mojżeszowa 11:1, 5). Mojżesz nakazał Izraelitom, żeby [wzięli] [ ] baranka [ ] bez skazy, [samca jednorocznego] [ ]. Ani kości z [niego] nie złamiecie (II Ks. Mojżeszowa 12:3, 5, 46; zob. także Ew. Jana 19:33). Mieli przygotować baranka na ucztę i [wziąć] z jego krwi, i [pomazać] oba odrzwia i nadproże w domach [ ]. Tej nocy przejdę przez ziemię egipską i zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej [ ]. Gdy ujrzę krew, ominę was, i nie dotknie was zgubna plaga [ ]. Dzień ten [ ] będziecie [ ] obchodzili [ ] jako ustanowienie wieczne (II Ks. Mojżeszowa 12:7, 12 14). A gdy was zapytają synowie wasi: Co znaczy ten wasz obrzęd? Odpowiecie: Jest to [ ] ofiara paschalna dla Pana (II Ks. Mojżeszowa 12:26 27). Z pewnością, młodzi ludzie, dostrzegacie proroczy symbolizm Paschy. Chrystus był [Barankiem Bożym] (Ew. Jana 1:29, 36), pierworodnym, płci męskiej, bez skazy. Został zabity bez złamania kości, mimo iż wysłano żołnierzy, by to uczynili. 145

162 PRZYKAZANIA, CZĘŚĆ 2. Jeśli pozostajemy posłuszni przykazaniom, to nie śmierci fizycznej unikniemy podczas święta paschy, gdyż każdy z nas umrze we właściwym czasie. Chodzi tu o śmierć duchową, której nie musicie doświadczyć. Jeśli będziecie posłuszni, ta duchowa śmierć was ominie, gdyż, jak uczy objawienie, na naszą wielkanoc jako baranek został ofiarowany Chrystus (I List do Koryntian 5:7). Choć Słowo Mądrości wymaga ścisłego posłuszeństwa, w zamian obiecuje zdrowie, wielkie skarby wiedzy i odkupienie dokonane dla nas przez Baranka Bożego, który został zabity, żebyśmy mogli zostać odkupieni (Boyd K. Packer, The Word of Wisdom: The Principle and the Promises, Ensign, maj 1996, str. 19). Co wypowiedzi Prezydenta Packera pomagają nam zrozumieć na temat obiecanych błogosławieństw związanych ze Słowem Mądrości? Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że ogólnie rzecz biorąc przestrzeganie Słowa Mądrości zapewni nam lepszą jakość życia, niż jeśli byśmy go nie przestrzegali. Słowo Mądrości nie gwarantuje jednak ochrony przed próbami doczesności, takimi jak choroby, kalectwo i śmierć. Obietnice Pana są wieczne i ci, którzy przestrzegają Jego przykazań, ale nie otrzymują wszystkich obiecanych błogosławieństw w tym życiu, otrzymają je w życiu przyszłym. (Zob. Nauki i Przymierza oraz Historia Kościoła, Podręcznik nauczyciela zasad ewangelii [1999], str. 125). Powtórka doktryn do opanowania zadania Uwaga: Opisane zadania powtórzeniowe nie są przeznaczone do omawiania w ramach niniejszej lekcji pt. Przykazania, część 2.. Przedstaw te zadania podczas zajęć seminarium, które odbędą się po tym, jak będziesz nauczać tej lekcji, ale zanim przejdziesz do materiału Przykazania, część 3.. Te krótkie powtórki można przeprowadzić na początku lub na końcu zajęć, na których prowadzona jest normalna sekwencyjna lekcja z Nauk i Przymierzy. Upewnij się, że powtórki nie zajmą dłużej niż wyznaczony na nie czas, aby nie skracać czasu lekcji przeznaczonego na studiowanie przez uczniów materiału z pism świętych w klasie. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 89:18 21 (5 minut) Rozdaj uczniom po kartce. Poproś ich, aby pośrodku kartki napisali liczbę 89. Następnie poproś, żeby narysowali liczbę 89 w taki sposób, by ich rysunki wyrażały znaczenie fragmentu: Nauki i Przymierza 89: Na przykład, uczniowie mogą z cyfry 8 lub 9 (lub z obu cyfr) narysować osobę, która biegnie i nie słabnie lub otwiera skrzynie pełną skarbów. Albo mogą narysować różne rzeczy otaczające liczbę 89. Rysunki mogą przedstawiać obietnice opisane w tym doktrynalnym fragmencie do opanowania. (Możesz wyjaśnić, że celem tego ćwiczenia jest odkrycie ciekawych i kreatywnych sposobów na zapamiętanie tego doktrynalnego fragmentu do opanowania, a nie wykazanie się umiejętnością rysowania). Po upływie około pięciu minut poproś ochotników, by pokazali i wyjaśnili swoje rysunki. Możesz powiesić w klasie kilka z nich lub wszystkie, żeby uczniowie pamiętali, gdzie mogą znaleźć obietnice związane z przestrzeganiem Słowa Mądrości. 146

163 PRZYKAZANIA, CZĘŚĆ 2. Powtórka doktryn do opanowania. Nauki i Przymierza 18:15 16 (5 minut) Napisz na tablicy następujące kluczowe twierdzenie doktrynalne: Do Bożych przykazań należy m.in. nauczanie ewangelii innych ludzi. Jaki znacie fragment lub fragmenty z pism świętych, które pomagają nauczać tej doktryny? (Jeśli uczniowie nie mogą przypomnieć sobie odsyłacza, poproś ich, by przejrzeli akapit 9.5 w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument. Jest w nim mowa o fragmencie: Nauki i Przymierza 18:15 16). Poproś uczniów, żeby znaleźli fragment Nauki i Przymierza 18:15 16 i po cichu go przeczytali. Poproś ich, żeby wyjaśnili znaczenie tego fragmentu oraz to, w jaki sposób potwierdza on zdanie zapisane na tablicy. Uczniowie mogą to zrobić w parach lub całą klasą. Zasugeruj im, że mogą zapamiętać ten odsyłacz, kojarząc go z wiekiem, w którym młodzi mężczyźnie mogą służyć na pełnoetatowej misji (18). Zapytaj ich, w jaki sposób mogą zapamiętać numery wersetów. Możesz użyć ich propozycji do powtórzenia tego fragmentu w przyszłości. Powtórka doktryn do opanowania. Przykazania (7 minut) Napisz na tablicy następujące pytania: W jaki sposób możecie zapamiętać ten odsyłacz do pism świętych? W jaki sposób możecie zapamiętać, o czym mówi ten fragment? W jaki sposób wyjaśnia on jedno z przykazań Pana? Poproś uczniów, żeby, pracując w parach, odpowiedzieli na te pytania w odniesieniu do każdego z następujących doktrynalnych fragmentów do opanowania z pism świętych. Podaj te fragmenty klasie, zapisując je po jednym na tablicy. Nauki i Przymierza 18:15 16 Nauki i Przymierza 64:9 11 Nauki i Przymierza 89:

164

165

166

167 Przykazania, część 3. Wprowadzenie Materiały do nauczania dla doświadczenia związanego z uczeniem się w części Przykazania podzielone są na trzy części. Niniejsza część 3. zawiera ćwiczenie praktyczne, które pomoże uczniom zastosować doktrynę, którą poznali w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument oraz w doktrynalnym fragmencie do opanowania: Nauki i Przymierza 18: W tej części znajdują się również opcjonalne ćwiczenia powtórzeniowe. Ćwiczenie praktyczne (20 minut) Omów z uczniami trzy zasady z części pt. Zdobywanie duchowej wiedzy w publikacji Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument: działanie z wiarą, badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy oraz dążenie do osiągnięcia głębszego zrozumienia przy użyciu wyznaczonych przez Boga źródeł. Uwaga: Możesz dostosować poniższy scenariusz do doświadczeń i potrzeb twoich uczniów. Możesz także zmienić imiona na takie, jakie są używane w twoim kraju. Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że mają koleżankę o imieniu Rika, której mama niedawno umarła na raka. Mama Riki była wierną członkinią Kościoła i przez całe życie przestrzegała przykazań, w tym Słowa Mądrości. Rika jest waszą dobrą koleżanką i staraliście się pocieszyć ją podczas rozmów, ale widzicie, że jest jej trudno zrozumieć, dlaczego spotkało to właśnie jej matkę. Podczas waszej ostatniej rozmowy wspomniała o Słowie Mądrości i zawartej w nim obietnicy zdrowia fizycznego dla osób, które go przestrzegają. Była sfrustrowana, że Bóg pozwolił, by to przytrafiło się jej matce, która wiernie przestrzegała tego przykazania. Przedyskutuj wraz z klasą następujące pytania: Jak myślicie, co Rika może zrobić, by działać z wiarą w tej sytuacji? Jakie poznaliśmy prawdy o Ojcu Niebieskim i Jego planie zbawienia, które mogą mieć zastosowanie w tej sytuacji? W jaki sposób fragment Nauki i Przymierza 89:18 21 może pomóc nam spojrzeć na to wyzwanie przez pryzmat wiecznej perspektywy? Do jakich wyznaczonych przez Boga źródeł możemy się odwołać, żeby lepiej zrozumieć tę kwestię? (Jeśli zajdzie taka potrzeba, przypomnij uczniom wypowiedzi Prezydenta Boyda K. Packera, które przeczytali w segmencie 2. części 1. tego doświadczenia związanego z uczeniem się. Jeśli wystarczy na to czasu, możesz poprosić uczniów, by odszukali kilka dodatkowych źródeł zawierających nauki, które mogą pomóc Rice). Złóż świadectwo o zasadach dotyczących zdobywania duchowej wiedzy i poproś uczniów, żeby zawsze korzystali z tych zasad, kiedy będą mieli pytania lub będzie im trudno zrozumieć niektóre skomplikowane kwestie. 151

168 PRZYKAZANIA, CZĘŚĆ 3. Powtórka doktryn do opanowania (20 minut) Uwaga: Niniejsza powtórka to ćwiczenie opcjonalne, które możesz wykorzystać podczas tych samych zajęć lekcyjnych, na których będziesz przeprowadzać ćwiczenie praktyczne, jeśli masz na nie czas i nie musisz nadrobić innego materiału. Poproś uczniów, żeby przejrzeli publikację Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument i wybrali jedno z kluczowych twierdzeń doktrynalnych, które zaznaczyli, gdyż miało dla nich szczególne znaczenie. Poproś ich również, żeby znaleźli doktrynalny fragment z pism świętych do opanowania, który związany jest z tym kluczowym twierdzeniem doktrynalnym. Daj uczniom kilka minut na przeczytanie i przejrzenie wybranego przez nich twierdzenia i fragmentu z pism świętych. Po upływie wyznaczonego czasu pokaż następujące pytania lub rozdaj je w formie ulotki. Daj uczniom wystarczająco dużo czasu, aby zapisali swoje odpowiedzi w notatnikach lub dziennikach do studiowania. 1. Dlaczego ważne jest dla ciebie to kluczowe twierdzenie doktrynalne i ten doktrynalny fragment do opanowania z pism świętych? 2. W jaki sposób zrozumienie tego kluczowego twierdzenia doktrynalnego i związanego z nim doktrynalnego fragmentu z pism świętych do opanowania pomogło ci w życiu? 3. W jaki sposób zrozumienie tej doktryny wpłynęło na twoje zachowanie? 4. Który z twoich znajomych mógłby skorzystać, poznając tę doktrynę? W jaki sposób możesz pomóc tej osobie dowiedzieć się o tej doktrynie? Podziel uczniów na pary i poproś ich, by powiedzieli sobie o tym, co napisali, jeśli nie jest to zbyt osobiste. Kiedy uczniowie skończą nauczać się wzajemnie w parach, poproś kilkoro z nich, by opowiedzieli klasie, czego się nauczyli lub co myślą o tym doświadczeniu i w jaki sposób mogą zastosować zdobytą wiedzę w przyszłości. 152

169 Skumulowana powtórka Doktryn do opanowania Podczas tej powtórki uczniowie przestudiują każdy z 25 doktrynalnych fragmentów z pism świętych do opanowania, które znajdują się w Naukach i Przymierzach i rozwiążą końcowy quiz. Segment 1. (20 minut) Wyjaśnij uczniom, że znajomość odsyłaczy do doktrynalnych fragmentów do opanowania może pomóc im uczyć ewangelii innych ludzi i znajdować odpowiedzi na pytania. Przygotuj uczniów do końcowego quizu z 25 doktrynalnych fragmentów do opanowania, które studiowali w trakcie tego kursu. Możesz to zrobić, wyznaczając ich do pracy w parach. Poproś uczniów, by w parach skorzystali z publikacji Doktryny do opanowania. Przewodnik w trakcie studiowania i powtórki doktrynalnych fragmentów do opanowania, które studiowali w trakcie roku szkolnego wraz z towarzyszącymi im kluczowymi zwrotami. Po upływie wyznaczonego czasu uczniowie mogą wzajemnie sprawdzić swoją wiedzę, wypowiadając kluczowe zwroty, żeby zobaczyć, czy druga osoba z pary jest w stanie poprawnie rozpoznać odsyłacz do doktrynalnego fragmentu do opanowania. Kiedy obie osoby z pary miały już szansę sprawdzenia swojej znajomości odsyłaczy do pism świętych, poproś je, żeby pierwsza osoba w parze podawała odsyłacz do pism świętych, a druga starała się podać kluczowy zwrot lub wyjaśnienie w oparciu o zapamiętaną treść danego fragmentu. Jeśli uczniowie mają przy sobie elektroniczne urządzenia przenośne, alternatywą dla tych zajęć może być pobranie przez uczniów aplikacji Doktryny do opanowania. Jest ona bezpłatna i dostępna dla wszystkich urządzeń przenośnych działających w systemie Apple i Android. Należy wyszukać aplikację Doktryny do opanowania w App Store (dla urządzeń z systemem Apple) lub w Sklepie Google Play (dla urządzeń z systemem Android). Gdy uczniowie pobiorą aplikację, możesz dać im trochę czasu na zapoznanie się z dostępnymi w niej fiszkami i quizami. Segment 2. (20 minut) Przeprowadź quiz z 25 doktrynalnymi fragmentami do opanowania i powiązanymi z nimi kluczowymi zwrotami. Możesz przeprowadzić go ustnie lub w formie pisemnej, wypisując kluczowe zwroty i prosząc uczniów, by napisali związane z nimi odsyłacze do pism świętych. Możesz skorzystać z poniższej ulotki. 153

170 SKUMULOWANA POWTÓRKA DOKTRYN DO OPANOWANIA Quiz z doktrynalnymi fragmentami z pisma świętego do opanowania (z wszystkimi 25 fragmentami z NiP) 1. Duch Święty przemawia do naszych umysłów i serc. 2. Jedyny prawdziwy i żywy kościół. 3. Upoważnienie Kapłaństwa Melchizedeka. 4. Radź się Chrystusa w każdej myśli. 5. Jezus Chrystus żyje i jest Stworzycielem światów. 6. Chrystus przyjdzie ponownie z mocą i chwałą. 7. Małżeństwo między mężczyzną a kobietą jest wyświęcone przez Boga. 8. Ojciec i Syn mają powłokę z ciała i kości. 9. Zbawiciel cierpiał za nasze grzechy, abyśmy mogli odpokutować. 10. Kiedy z cierpliwością i wiarą przyjmujemy słowo proroka, Bóg rozprasza moce ciemności. 11. W obrzędach kapłańskich ukazana jest moc Boża. 12. Radość z przyprowadzania dusz do Jezusa Chrystusa. 13. Podczas Pierwszej Wizji Bóg powołał Józefa Smitha, aby był prorokiem. 14. Aby odpokutować, musimy wyznać nasze grzechy i wyrzec się ich. 15. Klucze Kapłaństwa Aarona. 16. Przedstawiciele Pana muszą być powołani przez tego, który ma upoważnienie. 17. Pan jest zobowiązany, gdy czynimy to, co On mówi. 18. Wielka jest wartość dusz. 19. Józef Smith trudził się dla naszego zbawienia. 20. Błogosławieństwa Słowa Mądrości. 21. Głos Pana i Jego sług to jedno. 22. Moc kapłańska zależy od prawości tego, który ją posiada. 23. Mamy wybaczać wszystkim ludziom. 24. Nowe i wieczne przymierze małżeństwa. 25. Szukajcie wiedzy zarówno przez naukę, jak i przez wiarę. Odpowiedzi do quizu: 1. NiP 8:2 3; 2. NiP 1:30; 3. NiP 107:8; 4. NiP 6:36; 5. NiP 76:22 24; 6. NiP 29:10 11; 7. NiP 49:15 17; 8. NiP 130:22 23; 9. NiP 19:16 19; 10. NiP 21:4 6; 11. NiP 84:20 22; 12. NiP 18:15 16; 13. Józef Smith Historia 1:15 20; 14. NiP 58:42 43; 15. NiP 13:1; 16. NiP 42:11; 17. NiP 82:10; 18. NiP 18:10 11; 19. NiP 135:3; 20. NiP 89:18 21; 21. NiP 1:37 38; 22. NiP 121:36, 41 42; 23. NiP 64:9 11; 24. NiP 131:1 4; 25. NiP 88:118. Omów odpowiedzi na forum klasy. Po omówieniu quizu możesz dać uczniom szansę na ponowne podejście do niego, jeśli chcieliby poprawić swój wynik. 154

171

172 Załącznik: Sugerowane tempo studiowania Doktryn do opanowania dla Nauk i Przymierzy Rozkład tempa studiowania zaprezentowany w części Instrukcje dla nauczycieli w tym podręczniku jest przeznaczony dla tych nauczycieli, którzy chcą uczyć Doktryn do opanowania w małych partiach na przestrzeni wielu zajęć lekcyjnych każdego tygodnia. Poniższy rozkład tempa studiowania jest przeznaczony dla nauczycieli, którzy chcą uczyć Doktryn do opanowania na lekcji w całości do tego przeznaczonej. Aby to osiągnąć, rozkład tempa studiowania podpowiada, by w konkretne dni dwie następujące po sobie lekcje dotyczące pism świętych połączyć w jedną. Dzięki temu nauczyciele mogą włączyć lekcje poświęcone Doktrynom do opanowania i zachować plan 160 dni przeznaczonych na zajęcia w ciągu roku szkolnego. Jeśli wybierzesz taki plan nauczania, będzie konieczne, abyś podjął decyzję, których części połączonych następujących po sobie lekcji z pism świętych będziesz nauczać, a które streścisz. Uwaga: Odnośnie do dni dodatkowych lub dni z dodatkowym czasem, dla których nie są podane sugerowane zadania, zob. Sugestie dotyczące dni dodatkowych w załączniku do podręcznika Nauki i Przymierza oraz historia Kościoła. Podręcznik dla nauczyciela. Tydzień Lekcje Materiał z pism świętych 1 Dzień 1.: Lekcja 1. Plan zbawienia Dzień 2.: Lekcja 2. Przymierzy Dzień 3.: Lekcja 3. Wprowadzenie do Nauk i Wielkie Odstępstwo Dzień 4.: Lekcja 4. Nauki i Przymierza 1 Dzień 5.: Lekcja 5. Studiowanie pism świętych 2 Dzień 1.: Lekcja 6. Józef Smith Historia 1:1 20 Dzień 2.: Dzień dodatkowy Dzień 3.: Zdobywanie duchowej wiedzy, część 1. Dzień 4.: Zdobywanie duchowej wiedzy, część 2. Dzień 5.: Lekcje Rola ucznia; Józef Smith Historia 1:21 26 Wprowadzenie do Nauk i Przymierzy, NiP 1 Józef Smith Historia 1:

173 ZAŁĄCZNIK Tydzień Lekcje Materiał z pism świętych 3 Dzień 1.: Lekcja 9. Józef Smith Historia 1:27 54; Nauki i Przymierza 2 Dzień 2.: Lekcja 10. 1:55 65 Józef Smith Historia Dzień 3.: Lekcja 11. Nauki i Przymierza 3 Dzień 4.: Lekcja 12. Nauki i Przymierza 10 Dzień 5.: Lekcja 13. Nauki i Przymierza 4 4 Dzień 1.: Lekcja 14. Nauki i Przymierza 5 Dzień 2.: Lekcja 15. Józef Smith Historia 1:66 67; Nauki i Przymierza 6 7 Dzień 3.: Lekcje Nauki i Przymierza 8; Nauki i Przymierza 9 Dzień 4.: Zdobywanie duchowej wiedzy, część 3. (20 minut dodatkowego czasu) Dzień 5.: Lekcja 18. Nauki i Przymierza Dzień 1.: Lekcja 19. Józef Smith Historia 1:68 75; Nauki i Przymierza 13 Dzień 2.: Dzień dodatkowy Dzień 3.: Boska Trójca, część 1. Dzień 4.: Lekcje Nauki i Przymierza 14 16; Nauki i Przymierza 17 Dzień 5.: Lekcja 22. Nauki i Przymierza 18: Dzień 1.: Lekcja 23. Nauki i Przymierza 18:17 47 Dzień 2.: Boska Trójca, część 2. Dzień 3.: Dzień dodatkowy Dzień 4.: Lekcja 24. Nauki i Przymierza 19:1 22 Dzień 5.: Lekcja 25. Nauki i Przymierza 19: Dzień 1: Lekcje Nauki i Przymierza 20:1 36; Nauki i Przymierza 20:38 67 NiP 2 4; 10; Józef Smith Historia 1:27 65 Józef Smith Historia 1:66 67; NiP 5 9; Józef Smith Historia 1:68 75; NiP 13 17; 18:1 16 NiP 18:17 47; 19 NiP Dzień 2.: Plan zbawienia, część 1. Dzień 3.: Dzień dodatkowy Dzień 4.: Lekcja 28. Nauki i Przymierza 20:37, Dzień 5.: Lekcja 29. Nauki i Przymierza 21 8 Dzień 1.: Lekcje Nauki i Przymierza 22 23; Nauki i Przymierza 24 i 26 NiP Dzień 2.: Plan zbawienia, część 2. Dzień 3.: Lekcja 32. Nauki i Przymierza 25 Dzień 4.: Lekcja 33. Nauki i Przymierza 27 Dzień 5.: Lekcja 34. Nauki i Przymierza

174 ZAŁĄCZNIK Tydzień Lekcje Materiał z pism świętych 9 Dzień 1.: Lekcja 35. Nauki i Przymierza 29:1 29 Dzień 2.: Plan zbawienia, część 3. Dzień 3.: Lekcja 36. Nauki i Przymierza 29:30 50 Dzień 4.: Lekcje Nauki i Przymierza 30; Nauki i Przymierza Dzień 5.: Dzień dodatkowy 10 Dzień 1.: Lekcja 39. Nauki i Przymierza Dzień 2.: Lekcje Nauki i Przymierza 35; Nauki i Przymierza Dzień 3.: Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część 1. Dzień 4.: Lekcje Nauki i Przymierza 38:1 16; Nauki i Przymierza 38:17 42 Dzień 5.: Dzień dodatkowy 11 Dzień 1.: Lekcja 44. Nauki i Przymierza Dzień 2.: Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część 2. Dzień 3.: Lekcje Przymierza 41 W Ohio; Nauki i Dzień 4.: Lekcja 47. Nauki i Przymierza 42:1 29 Dzień 5.: Lekcja 48. Nauki i Przymierza 42: Dzień 1.: Lekcje Nauki i Przymierza 42:43 93; Nauki i Przymierza NiP NiP NiP 39 41; 42:1 42 NiP 42:43 93; Dzień 2.: Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, część 3. Dzień 3.: Lekcje Nauki i & Przymierza 45:1 15; Nauki i Przymierza 45:16 59 Dzień 4.: Lekcja 53. Nauki i Przymierza 45:60 75 Dzień 5.: Lekcja 54. Nauki i Przymierza Dzień 1.: Dzień dodatkowy Dzień 2.: Przywrócenie, część 1. Dzień 3.: Lekcje Nauki i Przymierza 47 48; Nauki i Przymierza 49 Dzień 4.: Lekcja 57. Nauki i Przymierza 50 Dzień 5.: Lekcja 58. Nauki i Przymierza Dzień 1.: Przywrócenie, część 2. Dzień 2.: Lekcje Nauki i Przymierza 53 55; Nauki i Przymierza 56 Dzień 3.: Lekcje Centralne miejsce Syjonu; Nauki i Przymierza 57 Dzień 4.: Lekcja 63. Nauki i Przymierza 58:1 33 Dzień 5.: Lekcja 64. Nauki i Przymierza 58:34 65 NiP NiP

175 ZAŁĄCZNIK Tydzień Lekcje Materiał z pism świętych 15 Dzień 1.: Przywrócenie, część 3. Dzień 2.: Lekcja 65. Nauki i Przymierza 59 Dzień 3.: Lekcja 66. Nauki i Przymierza Dzień 4.: Lekcja 67. Nauki i Przymierza 63:1 21 Dzień 5.: Lekcja 68. Nauki i Przymierza 63: Dzień 1.: Prorocy i objawienie, część 1. Dzień 2.: Lekcja 69. Nauki i Przymierza 64:1 19 Dzień 3.: Lekcja 70. Nauki i Przymierza 64:20 43 Dzień 4.: Lekcje Nauki i Przymierza 65; Nauki i Przymierza 66 Dzień 5.: Lekcja 73. Nauki i Przymierza Dzień 1.: Prorocy i objawienie, część 2. Dzień 2.: Lekcja 74. Nauki i Przymierza 68 Dzień 3.: Lekcje Nauki i Przymierza 69 71; Nauki i Przymierza Dzień 4.: Lekcja 77. Nauki i Przymierza 75 Dzień 5.: Lekcje Nauki i Przymierza 76:1 19; Nauki i Przymierza 76: Dzień 1.: Dzień dodatkowy (odpowiedni czas na przeprowadzenie oceny postępów w nauce z materiału: Nauki i Przymierza 1 75 i Józef Smith Historia) NiP NiP NiP 68 75; 76:1 49 NiP 76:50 80 Dzień 2.: Dzień dodatkowy (odpowiedni czas na omówienie oceny postępów w nauce z materiału: Nauki i Przymierza 1 75 i Józef Smith Historia) Dzień 3.: Prorocy i objawienie, część 3. Dzień 4.: Lekcja 80. Nauki i Przymierza 76:50 80 Dzień 5.: Dzień dodatkowy 19 Dzień 1.: Lekcja 81. Nauki i Przymierza 76: NiP 76:81 119; 77 83; 84:1 44 Dzień 2.: Lekcje Nauki i Przymierza 77; Nauki i Przymierza Dzień 3.: Lekcja 84. Nauki i Przymierza 81 Dzień 4.: Lekcja 85. Nauki i Przymierza Dzień 5.: Lekcja 86. Nauki i Przymierza 84: Dzień 1.: Dzień dodatkowy Dzień 2.: Zdobywanie duchowej wiedzy, część 4. Dzień 3.: Lekcja 87. Nauki i Przymierza 84:43 61 Dzień 4.: Lekcja 88. Nauki i Przymierza 84: Dzień 5.: Lekcje Nauki i Przymierza 85 86; Nauki i Przymierza 87 NiP 84:43 120;

176 ZAŁĄCZNIK Tydzień Lekcje Materiał z pism świętych 21 Dzień 1.: Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 1. Dzień 2.: Lekcja 91. Nauki i Przymierza 88:1 40 Dzień 3.: Lekcja 92. Nauki i Przymierza 88:41 69 Dzień 4.: Lekcja : Dzień 5.: Lekcja : Dzień 1.: Dzień dodatkowy Nauki i Przymierza Nauki i Przymierza Dzień 2.: Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 2. Dzień 3.: Lekcja 95. Nauki i Przymierza 89 Dzień 4.: Lekcja 96. Nauki i Przymierza Dzień 5.: Lekcja 97. Nauki i Przymierza 93: Dzień 1.: Lekcja 98. Nauki i Przymierza 93:21 53 Dzień 2.: Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 3. Dzień 3.: Lekcja 99. Nauki i Przymierza Dzień 4.: Lekcja 100. Nauki i Przymierza 97 Dzień 5.: Lekcje Nauki i Przymierza 98:1 22; Nauki i Przymierza 98: Dzień 1.: Dzień dodatkowy Dzień 2.: Kapłaństwo i klucze kapłańskie, część 4. Dzień 3.: Lekcje Nauki i Przymierza ; Nauki i Przymierza 101:1 16 Dzień 4.: Lekcja :17 42 Dzień 5.: Lekcja : Nauki i Przymierza Nauki i Przymierza 25 Dzień 1.: Lekcje 107., 109. Nauki i Przymierza 102; Nauki i Przymierza 104 NiP 88 NiP 89 92; 93:1 20 NiP 93:21 53; NiP NiP 102 6; 107:1 38 Dzień 2.: Obrzędy i przymierza, część 1. Dzień 3.: Lekcja 108. Nauki i Przymierza 103 Dzień 4.: Lekcja 110. Nauki i Przymierza 105 Dzień 5.: Lekcje Nauki i Przymierza 106:1 107:20; Nauki i Przymierza 107: Dzień 1.: Obrzędy i przymierza, część 2. Dzień 2.: Lekcja 113. Nauki i Przymierza 107: Dzień 3.: Lekcje Nauki i Przymierza 108; Nauki i Przymierza 137 Dzień 4.: Lekcja 116. Nauki i Przymierza 109:1 46 Dzień 5.: Lekcja 117. Nauki i Przymierza 109:47 80 NiP 107:39 100; ;

177 ZAŁĄCZNIK Tydzień Lekcje Materiał z pism świętych 27 Dzień 1.: Lekcja 118. Nauki i Przymierza 110 Dzień 2.: Lekcje Nauki i Przymierza 111; Nauki i Przymierza 112 Dzień 3.: Lekcje Kościół przenosi się do północnego Missouri; Nauki i Przymierza Dzień 4.: Lekcja 123. Nauki i Przymierza Dzień 5.: Dzień dodatkowy 28 Dzień 1.: Małżeństwo i rodzina, część 1. Dzień 2.: Lekcje Nauki i Przymierza ; Nauki i Przymierza Dzień 3.: Lekcja :1 10; 122 Dzień 4.: Lekcja :11 33 Dzień 5.: Lekcja :34 46 Nauki i Przymierza Nauki i Przymierza Nauki i Przymierza 29 Dzień 1.: Małżeństwo i rodzina, część 2. Dzień 2.: Lekcja 129. Nauki i Przymierza 123 Dzień 3.: Dzień dodatkowy Dzień 4.: Lekcja 130. Założenie Nauvoo Dzień 5.: Lekcje Nauki i Przymierza 124:1 21; Nauki i Przymierza 124: Dzień 1.: Małżeństwo i rodzina, część 3. (20 minut dodatkowego czasu) NiP NiP NiP 123; 124:1 83 NiP 124:84 145; Dzień 2.: Lekcja 133. Nauki i Przymierza 124:84 145; Dzień 3.: Lekcje Nauki i Przymierza 127; 128:1 11; Nauki i Przymierza 128:12 25 Dzień 4.: Lekcja 136. Nauki i Przymierza 129; 130:1 11, Dzień 5.: Lekcja :12 21 Nauki i Przymierza 31 Dzień 1.: Dzień dodatkowy Dzień 2.: Przykazania, część 1. Dzień 3.: Lekcja 138. Nauki i Przymierza 131 Dzień 4.: Lekcja :3 33 Nauki i Przymierza Dzień 5.: Lekcja 140. Nauki i Przymierza 132:1 2, NiP

178 ZAŁĄCZNIK Tydzień Lekcje Materiał z pism świętych 32 Dzień 1.: Przykazania, część 2. Dzień 2.: Lekcja :1 35 Dzień 3.: Lekcja :36 74 Nauki i Przymierza Nauki i Przymierza Dzień 4.: Lekcja 143. Nauki i Przymierza 134 Dzień 5.: Dzień dodatkowy 33 Dzień 1.: Przykazania, część 3. Dzień 2.: Lekcja 144. Nauki i Przymierza 135, część 1. Dzień 3.: Lekcja 145. Nauki i Przymierza 135, część 2. Dzień 4.: Lekcje Sukcesja w Prezydium, Opuszczenie Nauvoo Dzień 5.: Lekcja 148. Podróż przez stan Iowa; Nauki i Przymierza 136: Dzień 1.: Skumulowana powtórka Doktryn do opanowania Dzień 2.: Lekcje Nauki i Przymierza 136:19 42; Pionierzy z wózkami ręcznymi, Dzień 3.: Lekcja 151. Wojna w Utah i masakra pod Mountain Meadows Dzień 4.: Lekcja 152. Wartości Ujawnienie Perły Wielkiej Dzień 5.: Lekcja 153. Oficjalna Deklaracja 1 i dalszy rozwój pracy świątynnej NiP NiP 135; 136:1 18 NiP 136:19 42; Wprowadzenie do Perły Wielkiej Wartości; Zasady Wiary; Oficjalna Deklaracja 1 162

179 ZAŁĄCZNIK Tydzień Lekcje Materiał z pism świętych 35 Dzień 1.: Lekcja 154. Nauki i Przymierza 138:1 24, Dzień 2.: Lekcja :7 60 Dzień 3.: Lekcja 156. Kościoła Nauki i Przymierza Organizacje i programy Dzień 4.: Lekcja 157. Deklaracja Oficjalna 2 Dzień 5.: Lekcja 158. zbawienia Przyspieszanie dzieła 36 Dzień 1.: Lekcja 159. Rodzina: Proklamacja dla świata Dzień 2.: Dzień dodatkowy (odpowiedni czas na przeprowadzenie oceny postępów w nauce z materiału: Nauki i Przymierza 76 Oficjalna Deklaracja 2) Dzień 3.: Dzień dodatkowy (odpowiedni czas na omówienie oceny postępów w nauce z materiału: Nauki i Przymierza 76 Oficjalna Deklaracja 2) Dzień 4.: Lekcja 160. Dzień 5.: Dzień dodatkowy Żyjący prorok NiP 138; Deklaracja Oficjalna 2 Rodzina: Proklamacja dla świata 163

180