Podwaliny Przywrócenia Podręcznik dla nauczyciela

Transkrypt

1

2

3 Podwaliny Przywrócenia Podręcznik dla nauczyciela Religia 225 Wydane przez Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich Salt Lake City, Utah

4 Okładka: Przywrócenie Kapłaństwa Melchizedeka, Walter Rane Będziemy wdzięczni za komentarze i sugestie. Prosimy przesyłać je razem z opisem błędów na adres: Seminaries and Institutes of Religion Curriculum Services 50 E. North Temple St., Floor 8 Salt Lake City, Utah USA ces-manuals@ldschurch.org Prosimy o podanie pełnego imienia i nazwiska, adresu oraz nazwy okręgu i palika. Prosimy podać tytuł tego podręcznika, a następnie zamieścić komentarze. 2015, 2016 Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Printed in Germany Wersja 2., 6/15 Zatwierdzenie wersji angielskiej: 8/14 Zatwierdzenie do tłumaczenia: 8/14 Tłumaczenie z: Foundations of the Restoration Teacher Manual Polish

5 Spis treści Podwaliny Przywrócenia Podręcznik dla nauczyciela V 1 Cudowne i zadziwiające dzieło Pierwsza Wizja Ujawnienie Księgi Mormona Księga Mormona kamień zwornikowy naszej religii Przywrócenie kapłaństwa Założenie Kościoła Głoście wieczną ewangelię Zgromadzenie Izraela w dniach ostatnich Postępujcie zgodnie z naukami żyjącego proroka Poszukujcie prawdy Głos Pana w Naukach i Przymierzach Dodatkowe pisma święte w naszych czasach Wizja Świątynia Kirtland i klucze kapłaństwa Siła pośród przeciwności Odkupienie zmarłych Nauki ewangelii w Nauvoo Stowarzyszenie Pomocy i Kościół Doktryna małżeństwa na wieczność i wiecznej rodziny Wielożeństwo Prorocza misja Józefa Smitha Męczeńska śmierć Proroka Józefa Smitha Sukcesja w Radzie Prezydenta Opuszczenie Nauvoo i wędrówka na zachód Wojna w Utah i masakra pod Mountain Meadows Objawienie dotyczące kapłaństwa Przygotowanie świata na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa Przyspieszanie dzieła zbawienia Handouts

6

7 Podwaliny Przywrócenia Podręcznik dla nauczyciela Co jest wymagane od nauczyciela religii? Kiedy będziesz przygotowywać się do lekcji, ważne jest, abyś rozumiał zadania seminarium i instytutu religii: Naszym celem jest pomaganie młodzieży i młodym dorosłym, aby zrozumieli i polegali na naukach i Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa, zasłużyli na błogosławieństwa świątyni oraz przygotowali siebie, swoje rodziny i innych ludzi do życia wiecznego z Ojcem w Niebie (Nauczanie i uczenie się ewangelii: Podręcznik dla nauczycieli i przywódców seminarium i instytutu religii [2012], str. X). Możesz osiągnąć ten cel poprzez gorliwe życie zgodnie z ewangelią, efektywne nauczanie uczniów ewangelii oraz właściwe zarządzanie kursem lub programem. Kiedy będziesz w ten sposób przygotowywać się i nauczać, uzyskasz wpływ Ducha Świętego (zob. NiP 42:14). Masz możliwość pomóc uczniom zdobywać wiedzę poprzez Ducha, aby mogli wzmocnić swą wiarę i pogłębić nawrócenie. Możesz pomóc uczniom osiągnąć te cele, ucząc ich rozpoznawać, rozumieć i czuć prawdziwość oraz znaczenie istotnych doktryn i zasad ewangelii Jezusa Chrystusa, a także stosować je we własnym życiu. Podręcznik Nauczanie i uczenie się ewangelii stanowi podstawowe źródło wiedzy, dotyczące procesu nauczania i osiągania sukcesów w klasie. Korzystaj z tego podręcznika często. Jakie są cele tego kursu? Kurs Podwaliny Przywrócenia (Religia 225), umożliwia uczniom zdobycie wiedzy na temat podstawowych objawień, doktryn, wydarzeń historycznych, a także życia ludzi, którzy uczestniczyli w procesie Przywrócenia Kościoła Jezusa Chrystusa. Źródłem tej wiedzy są podstawowe pisma święte, nauki współczesnych proroków i historia Kościoła. Ponadto kurs zapewni uczniom doktrynalne podstawy i kontekst historyczny, które są niezbędne dla poprawnego zrozumienia doktryny i historii Kościoła. Uczniowie zwiększą swoją zdolność do poszukiwania prawdy, oceny zasadności i wiarygodności materiałów źródłowych, a także rozróżniania prawdy od błędu. Poprzez studiowanie pism świętych, doktryny i historii Kościoła, uczniowie będą mogli odnieść to, czego się nauczą, do swojego życia i różnych okoliczności. Prezydent Gordon B. Hinckley ( ) świadczył o realności Przywrócenia: V

8 WPROWADZENIE To jest przywrócony Kościół Jezusa Chrystusa. My jako lud jesteśmy świętymi w dniach ostatnich. Świadczymy, że niebiosa się otworzyły, że rozsunięto zasłony, że Bóg przemówił, a Jezus Chrystus się objawił [ ]. Bogu niech będą dzięki za to wspaniałe przekazanie świadectwa, upoważnienia i zasad, jakie wiąże się z przywróconym Kościołem Jezusa Chrystusa. To musi być naszą wielką i jedyną nowiną dla świata. Nie ofiarowujmy jej, chełpiąc się tym. Świadczmy z pokorą, ale pewnie i z absolutną szczerością ( Cudowna podstawa naszej wiary, Liahona, listopad 2002, str. 81). Kiedy uczniowie rozwiną w sobie większą wiarę w Jezusa Chrystusa, a ich świadectwa o przywróconej ewangelii się wzmocnią, wtedy zwiększy się ich zobowiązanie do zawarcia i dotrzymania świętych przymierzy i będą lepiej przygotowani, aby dzielić się przesłaniem Przywrócenia. Co jest wymagane od uczniów? Aby otrzymać świadectwo ukończenia instytutu, uczniowie powinni studiować fragmenty z pism świętych, przemówienia z konferencji generalnych i pozostałe materiały, które wymienione są w każdej lekcji pod nagłówkiem: Materiały do studiowania dla uczniów. Uczniowie powinni również regularnie uczęszczać na zajęcia i wykazywać się znajomością materiału kursu. Jaka jest struktura lekcji zawartych w tym podręczniku? Kurs ma formę semestralną i składa się z 28 lekcji, które rozpisane są na godziny lekcyjne o długości 50 minut. Jeśli twoja grupa spotyka się dwa razy w tygodniu, to nauczaj jednej lekcji na każdym spotkaniu. Natomiast jeśli spotkania odbywają się raz w tygodniu i trwają 90 do 100 minut, łącz lekcje i nauczaj dwóch z nich na każdym spotkaniu. Każda lekcja składa się z czterech następujących części: Wprowadzenie Dodatkowe źródła Propozycje dotyczące nauczania Materiały do studiowania dla uczniów Wprowadzenie Ta część zawiera krótkie omówienie tematów i celów lekcji. Dodatkowe źródła Ta część podaje materiały źródłowe, takie jak przesłania współczesnych proroków, które umożliwiają lepsze rozumienie doktryn, zasad i prawd ewangelii nauczanych w trakcie lekcji. Propozycje dotyczące nauczania Propozycje dotyczące nauczania to część zawierająca materiał, dzięki któremu dowiesz się czego nauczać i w jaki sposób to robić (zob. także pozycje i w podręczniku Nauczanie i uczenie się ewangelii). Zaprezentowane sposoby nauczania VI

9 WPROWADZENIE mają na celu pomóc uczniom rozpoznać, zrozumieć i zastosować święte prawdy. Możesz wykorzystać część lub wszystkie propozycje, dopasowując je do swojego własnego sposobu nauczania i starając się zaspokoić potrzeby i wykorzystać możliwości uczniów. Kiedy będziesz zastanawiać się, w jaki sposób dostosować materiał lekcyjny, pamiętaj o radzie Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów: Prezydent Packer często nauczał jak rozumiem że najpierw musimy zastosować materiał, a potem go dostosować. Jeśli pieczołowicie opracujemy wyznaczony materiał lekcyjny, będziemy w stanie dostosować go pod wpływem Ducha. Jednak kiedy mówimy o byciu elastycznym w tej kwestii, istnieje pokusa, żeby zacząć od dostosowania, a nie od zastosowania. Musimy zachować odpowiednią równowagę. To jest ciągłe wyzwanie. Podejście, zgodnie z którym najpierw skupiamy się na zastosowaniu, a potem na dostosowaniu, jest dobrym sposobem na to, żeby stać na pewnym gruncie ( A Panel Discussion with Elder Dallin H. Oaks [przekaz satelitarny ze szkolenia dla nauczycieli seminarium i instytutu religii, 7 sierpnia 2012 roku]; si.lds.org). Kurs obejmuje wypowiedzi przywódców Kościoła, które mogą być dostępne w różnych językach. Kiedy będziesz się przygotowywać, możesz ułożyć materiał lekcyjny, używając innych dostępnych wypowiedzi przywódców Kościoła, które będą odpowiadały danej tematyce. W części zatytułowanej Propozycje dotyczące nauczania znajduje się przynajmniej jedna doktryna lub zasada, która zapisana jest tłustym drukiem. Kiedy uczniowie będą odkrywać te doktryny i zasady i mówić o tym, czego się nauczyli, mogą użyć innych słów niż te, których użyto w podręczniku. Kiedy będzie to miało miejsce, uważaj, żeby nie dać im do zrozumienia, że udzielają błędnych odpowiedzi. Możesz natomiast delikatnie pomóc im wyjaśnić, co mają na myśli, żeby ich wypowiedzi były bardziej precyzyjne. Program nauczania pokazuje, jak włączyć podstawy nauczania i uczenia się ewangelii do kursu tematycznego (zob. Nauczanie i uczenie się ewangelii, str. 10, str , str ). W najbliższych miesiącach Seminaria i Instytuty Religii opublikują materiał zatytułowany: Teaching and Learning the Scriptures in Institutes of Religion [ Nauczanie i uczenie się z pism świętych w instytutach religii ], który wyjaśni, w jaki sposób włączyć podstawy nauczania i uczenia się ewangelii do kursu tematycznego. Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów, opisał niektóre korzyści, które wynikają z tematycznego studiowania ewangelii: Czytanie chronologiczne daje nam podstawowy zakres wiedzy, zaś studiowanie tematyczne pogłębia tę wiedzę. Badanie objawień w poszukiwaniu powiązań, wzorów i schematów bazuje na naszej wiedzy duchowej [ ]; poszerza naszą perspektywę i zrozumienie planu zbawienia. Według mnie gorliwe poszukiwanie powiązań, wzorów i schematów jest po części tym, co oznacza napawanie się słowami Chrystusa. Ta metoda może otworzyć upusty duchowego źródła, rozjaśnić nasze zrozumienie poprzez Jego Ducha i zaowocować tak głęboką wdzięcznością za pisma święte oraz tak silnym VII

10 WPROWADZENIE duchowym zobowiązaniem, jakich nie otrzymalibyśmy w żaden inny sposób. Tego rodzaju badania pomagają nam budować na trwałej opoce naszego Odkupiciela i przetrwać wichry nieprawości w tych dniach ostatnich ( Zbiornik żywej wody [Ognisko na Uniwersytecie Brighama Younga, 4 lutego 2007 roku], str. 3, speeches.byu.edu). Część wykorzystanego w tym kursie materiału zaczerpnięta jest z Doctrine and Covenants and Church History Seminary Manual. Materiały do studiowania dla uczniów Ta część zawiera fragmenty z pism świętych i przemówienia przywódców Kościoła, które wzbogacą zrozumienie tematów omawianych podczas zajęć. Przydzielaj uczniom te materiały i zachęcaj ich, aby czytali je przed lekcją. Kiedy będą studiować te natchnione teksty, będą nie tylko lepiej przygotowani do udziału w dyskusjach, ale również zyskają szersze zrozumienie tematów omawianych podczas kursu. Upewnij się, że każdy uczeń przed rozpoczęciem semestru otrzyma listę wszystkich Materiałów do studiowania dla uczniów. W jaki sposób mogę przygotować się do lekcji? Pan pomoże ci w trakcie przygotowań do lekcji. Kiedy będziesz się przygotowywać, możesz zadać sobie następujące pytania: Czy modliłem się, aby uzyskać przewodnictwo Ducha Świętego? Czy przestudiowałem zalecaną partię materiału z pism świętych oraz dodatkowe źródła? Czy przeczytałem program nauczania i ustaliłem, co mogę dostosować do potrzeb moich uczniów? W jaki sposób mogę sprawdzić, czy uczniowie korzystają z materiałów do studiowania w najlepszy dla siebie sposób? W jaki sposób mogę pomóc każdemu uczniowi brać aktywny udział w lekcji? Poniższe propozycje mogą być pomocne: Zachęć uczniów, aby przed każdą lekcją przeczytali zalecane fragmenty z pism świętych oraz artykuły. Oczekuj od uczniów, że będą wypełniać swoje zadania jako uczący się. Często zapewniaj im okazje do wyjaśniania doktryn i zasad swoimi słowami, mówienia o ważnych doświadczeniach i składania świadectwa o tym, co wiedzą i czują. W trakcie lekcji korzystaj z różnych ćwiczeń i metod nauczania urozmaicaj zajęcia. Zapewniaj odpowiednią atmosferę na lekcji, która będzie zapraszać Ducha i dzięki której uczniowie będą mogli nauczać jedni drugich i uczyć się od siebie nawzajem (zob. NiP 88:78, 122). Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: VIII

11 WPROWADZENIE Upewnij się, że uczniowie biorą aktywny udział w lekcji, ponieważ korzystanie przez ucznia z wolnej woli daje Duchowi Świętemu sposobność do nauczania [ ]. Werbalizując prawdy, uczniowie otrzymują w duszy ich potwierdzenie i wzmacniają swe osobiste świadectwa ( To Understand and Live Truth [wieczór ze Starszym Richardem G. Scottem, 4 lutego 2005 roku], str. 3; si.lds.org). W jaki sposób mogę dostosować lekcje do potrzeb uczniów niepełnosprawnych? Kiedy będziesz przygotowywać się do lekcji, zwróć uwagę na uczniów, którzy mają szczególne potrzeby. Dostosuj zajęcia i wymagania do ich możliwości, aby pomóc im w odniesieniu sukcesu. Więcej informacji i źródeł uzyskać możesz na stronie Disability Resources [Materiały dla osób niepełnosprawnych] pod adresem internetowym: disabilities.lds.org oraz w podręczniku programowym dla seminarium i instytutu religii, w rozdziale zatytułowanym: Dopasowanie zajęć i programów dla uczniów niepełnosprawnych. IX

12

13 LEKCJA 1 Cudowne i zadziwiające dzieło Wprowadzenie Okresy odstępstwa występujące na przestrzeni dziejów Ojciec Niebieski kończy, powołując proroków. Ci prorocy otrzymują boskie upoważnienie, by przywrócić pełnię ewangelii i założyć Kościół Jezusa Chrystusa. Prorokiem naszej dyspensacji był Józef Smith. Dzięki zrozumieniu sposobu, w jaki Bóg przewodzi Swojemu ludowi i zakłada Kościół, uczniowie bardziej docenią znaczenie Przywrócenia i rozwiną umiejętność mówienia o nim innym ludziom. Dodatkowe źródła M. Russell Ballard, Cud Biblii Świętej, Ensign lub Liahona, maj 2007, str Gordon B. Hinckley, At the Summit of the Ages, Ensign, listopad 1999, str Neal A. Maxwell, From the Beginning, Ensign, listopad 1993, str Abyście głosili moją ewangelię: Przewodnik dla służby misjonarskiej (2006), str Propozycje dotyczące nauczania Ks. Amosa 8:11 12; Józef Smith Historia 1:5 10 Wielkie Odstępstwo i potrzeba Przywrócenia Rozpocznij lekcję od napisania na tablicy następującego słowa: Głód = Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wersety: Ks. Amosa 8: Pozostałych uczniów poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i zwrócili uwagę na to, jakie symboliczne znaczenie ma tutaj słowo: głód. Jaki rodzaj głodu przepowiedział Amos? (Zapisz na tablicy odpowiedzi uczniów tuż obok: Głód = ). Co, według proroctwa Amosa, ludzie będą robić, powodowani tym głodem? Czy widzicie dowody na to, że na świecie panuje głód słuchania słów Pana? (Ks. Amosa 8:11). Wyjaśnij, że chociaż proroctwo, o którym mowa w wersetach: Ks. Amosa 8:11 12, najprawdopodobniej wypełniło się już w dziejach wielokrotnie, to jednym z ważnych przejawów wypełnienia się tego proroctwa było Wielkie Odstępstwo. 1

14 LEKCJA 1 Możesz zaproponować uczniom, aby zapisali: Odstępstwo, w tym Wielkie Odstępstwo na marginesie swoich pism świętych obok wersetów: Ks. Amosa 8: Pokaż poniższą wypowiedź i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Poproś uczniów, aby wyszukali niektóre z czynników, które przyczyniły się do zaistnienia Wielkiego Odstępstwa. Po śmierci Jezusa Chrystusa niegodziwi ludzie prześladowali Apostołów i członków Kościoła, zabijając wielu z nich. Wraz ze śmiercią Apostołów zabrane zostały z ziemi klucze kapłaństwa i upoważnienie kapłańskie. Apostołowie zachowywali w czystości doktryn ewangelii oraz zapewniali porządek i normy godności dotyczące członków Kościoła. Bez Apostołów z biegiem czasu doktryny zostały zmienione. Wprowadzono też bez upoważnienia zmiany w organizacji Kościoła i obrzędach kapłańskich, takich jak chrzest i nadawanie daru Ducha Świętego. Nie mając objawienia i upoważnienia kapłańskiego, ludzie polegali na własnej mądrości w interpretowaniu pism świętych oraz zasad i obrzędów ewangelii Jezusa Chrystusa. Nauczano fałszywych idei jako prawdy. Zaginęła duża część wiedzy o prawdziwych cechach i naturze Boga, Jego Syna Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego. Doktryny takie, jak: wiara w Jezusa Chrystusa, odpokutowanie, chrzest i dar Ducha Świętego zostały zniekształcone lub zapomniane. Na ziemi nie było już tego upoważnienia kapłańskiego, jakie dał Apostołom Chrystus (Abyście głosili moją ewangelię: Przewodnik dla służby misjonarskiej [2006], str. 35). Jakie, zgodnie z tym fragmentem, były niektóre czynniki, które przyczyniły się do zaistnienia Wielkiego Odstępstwa? Dlaczego tak ważne jest, aby rozumieć, że Wielkie Odstępstwo rzeczywiście miało miejsce? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale upewnij się, że rozpoznają następującą zasadę: Wiedza o tym, że Wielkie Odstępstwo miało miejsce, może pomóc nam zrozumieć znaczenie Przywrócenia ewangelii). Wyjaśnij, że w okresie odstępstwa Ojciec Niebieski w dalszym ciągu miał wpływ na ludzi poprzez Światło Chrystusa, które każdy człowiek otrzymał (Moroni 7:16) oraz poprzez moc Ducha Świętego, który świadczy o prawdzie ewangelii (zob. Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych], Holy Ghost, scriptures.lds.org). Dawał natchnienie mężczyznom i kobietom różnych kultur, którzy poszukiwali Jego pomocy w tym okresie. Chrześcijańscy reformatorzy, tacy jak Marcin Luter i William Tyndale, dokładali starań, aby pomóc chrześcijanom zbliżyć się do ideałów zawartych w Biblii. Wysiłki reformatorów, filozofów, a nawet polityków z Europy i Ameryki Północnej doprowadziły do zwiększonego nacisku na poszanowanie godności człowieka i wolności religijnej w wielu częściach świata. Niezależnie od tych wydarzeń Bóg nie przywrócił wtedy jeszcze w pełni Swojego Kościoła. (Zob. Abyście głosili moją ewangelię, str ). Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: 2

15 LEKCJA 1 Od wieków niebiosa pozostały zapieczętowane. Dobrzy mężczyźni i kobiety naprawdę bardzo wielu wybitnych, wspaniałych ludzi starało się poprawić, wzmocnić i udoskonalić swoją religię i nauki. Wielce ich za to szanuję. O ileż lepszy jest świat dzięki ich działaniom. Chociaż wierzę, że ich praca była natchniona, nie doprowadziła do otwarcia niebios i ukazania się Boga ( Cudowna podstawa naszej wiary, Liahona, listopad 2002, str. 80). Przypomnij uczniom, że w 1820 roku młody chłopiec, Józef Smith, poszukiwał prawdziwego Kościoła, ale nie mógł go znaleźć. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujący fragment: Józef Smith Historia 1:5 10 i wyszukali zwroty, które opisują trudności będące skutkiem Wielkiego Odstępstwa. Jakich zwrotów użył Józef Smith, żeby opisać duchowe wyzwania swoich czasów? W jaki sposób Józef opisał swoje uczucia, które zrodziły się w wyniku religijnego zamieszania, jakie go otaczało? Przypomnij uczniom, że rezultatem jego dążenia do poznania prawdy była Pierwsza Wizja i powołanie go na proroka. (Będziemy to omawiać na następnej lekcji). Zwróć uwagę uczniów na to, że powołanie Proroka Józefa Smitha i Przywrócenie ewangelii odbyło się według wzorca ustanowionego przez Boga i powtarzanego w dziejach. Na przykład powołanie Enocha (zob. Mojżesz 6:26 32) i Noego (zob. Mojżesz 8:17 20) odbyło się zgodnie z tym wzorcem. Pokaż poniższe omówienie tego wzorca i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie go na głos. Historia biblijna odnotowuje wiele przykładów, kiedy Bóg przemawiał do proroków, jak i wiele przykładów odstępstwa. Bóg, aby zakończyć każdy okres powszechnego odstępstwa, okazuje Swoim dzieciom miłość, powołując kolejnego proroka i dając mu kapłańskie upoważnienie, aby przywrócił i na nowo nauczał ewangelii Jezusa Chrystusa. W gruncie rzeczy, prorok działa jak gospodarz, który nadzoruje królestwo Boże tu, na ziemi. Takie okresy, kierowane przez prorocze upoważnienie, zwane są dyspensacjami (Abyście głosili moją ewangelię, str. 33; zob. także Bible Dictionary [Słownik biblijny], Dispensations ). W jaki sposób Przywrócenie ewangelii poprzez Józefa Smitha odbyło się według wzorca powtarzanego we wcześniejszych dyspensacjach? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale upewnij się, że rozpoznają następującą doktrynę: Po okresie powszechnego odstępstwa Bóg powołuje proroków i upoważnia ich do przywrócenia i ponownego nauczania ewangelii. Uczniowie powinni również zrozumieć następującą doktrynę: Józef Smith został powołany przez Boga, aby przywrócić ewangelię w naszej dyspensacji). W jaki sposób zrozumienie tego wzorca pomoże wam wyjaśnić Przywrócenie ewangelii osobie innej wiary? Podkreśl, że w czasie Pierwszej Wizji Józef Smith dowiedział się, że na ziemi nie ma prawdziwego Kościoła i że istnieje potrzeba przywrócenia pełni ewangelii Chrystusa. Chociaż Biblia zawiera proroctwa dotyczące Wielkiego Odstępstwa, 3

16 LEKCJA 1 najważniejszym dowodem, że ono istniało, jest fakt, że Józef Smith został powołany na proroka i że nastąpiło przywrócenie pełni ewangelii. 2 Nefi 27:25 26; Nauki i Przymierza 1:12 30 Przywrócenie ewangelii jest cudownym i zadziwiającym dziełem Wyjaśnij, że pisma święte ukazują tylko niektóre powody, dla których Pan przywrócił Swoją ewangelię na ziemię w dniach ostatnich. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali proroctwo mówiące o Przywróceniu, znajdujące się w wersetach: 2 Nefi 27:25 26 i wyszukali Pański opis duchowego stanu ludzi w okresie Przywrócenia. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli słowa i zwroty, które opisują ten duchowy stan. (Uwaga: Zaznaczanie ważnych słów i zwrotów w pismach świętych jest jednym z najbardziej pomocnych sposobów na uchwycenie i zapamiętanie tego, o czym uczniowie się uczą). Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Jak sądzicie, dlaczego Przywrócenie ewangelii jest opisane słowami cudowne i zadziwiające dzieło? Co takiego cudownego i zadziwiającego dostrzegacie w procesie Przywrócenia? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zwróć ich uwagę na to, że to cudowne i zadziwiające dzieło czyli Przywrócenie ewangelii jest przykładem często powtarzającego się wątku w Naukach i Przymierzach. Wątki to pewne nadrzędne, powtarzające się i jednoznaczne pojęcia lub idee [David A. Bednar, Zbiornik żywej wody (Ognisko na Uniwersytecie Brighama Younga, 4 lutego 2007 roku), str. 6, speeches.byu.edu]). Poproś połowę uczniów, aby przestudiowali fragment: Nauki i Przymierza 1:12 17 i wyszukali powody, dla których Pan dokonał Przywrócenia ewangelii. Poproś pozostałą część uczniów, aby przestudiowali fragment: Nauki i Przymierza 1:18 30 i wyszukali, w jaki sposób Przywrócenie miało pobłogosławić dzieci Boże. (Uwaga: werset: Nauki i Przymierza 1:30 będzie bardziej szczegółowo omówiony w lekcji 6). Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. Upewnij się, że uczniowie rozumieją następującą prawdę: Przywrócenie ewangelii pomaga ludziom, którzy wierzą w Chrystusa, wzmocnić ich wiarę i nie poddać się nieszczęściom dni ostatnich. Przeczytaj na głos następującą wypowiedź Proroka Józefa Smitha ( ): [Prorocy] z wielką radością wyczekiwali dnia, w którym żyjemy; i przepełnieni niebiańskim i radosnym uczuciem oczekiwania śpiewali, pisali i prorokowali o naszych czasach (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 186). Jak sądzicie, dlaczego starożytni prorocy wyczekiwali naszych czasów? (Uczniowie najprawdopodobniej zauważą, że Przywrócenie rozprzestrzeni się na cały świat i przygotuje go na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa). 4

17 LEKCJA 1 Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya i poproś kilku uczniów o przeczytanie kolejnych jej części na głos: Moi bracia i siostry, czy zdajecie sobie sprawę z tego, co mamy? Czy doceniacie naszą rolę w wielkim wydarzeniu ludzkiej historii? Jest to zwieńczenie wszystkiego, co wydarzyło się do tej pory [ ]. Rozpoczęło się dzieło Wszechmogącego w dniach ostatnich, o którym mówili starożytni i o którym prorokowali prorocy i apostołowie. Jest już pośród nas. Z jakichś nieznanych nam powodów, ale zgodnie z mądrością Bożą, mieliśmy przywilej przyjścia na ziemię w tych chwalebnych czasach [ ]. Biorąc pod uwagę to, co posiadamy i wiedzę, którą dysponujemy, powinniśmy być lepsi, niż jesteśmy. Powinniśmy stawać się bardziej podobni do Chrystusa, więcej wybaczać, pomagać i troszczyć się o tych, którzy nas otaczają. Stoimy na szczycie wieków, zadziwieni wielkim i uroczystym poczuciem sensu historii. To jest ostatnia i ostateczna dyspensacja, na którą wskazywały wszystkie poprzednie. Składam świadectwo o realności i prawdzie tych rzeczy ( At the Summit of the Ages, Ensign, listopad 1999, str. 74). Jakie myśli i uczucia wzbudza w was stwierdzenie stoimy na szczycie wieków? Jeśli nie jest to zbyt osobiste, podziel się doświadczeniem ze swojego życia, które wzmocniło twoje świadectwo o przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa. Co możemy zrobić, aby okazać naszą wdzięczność za Przywrócenie ewangelii? Materiały do studiowania dla uczniów Ks. Izajasza 29:13 14; Ks. Amosa 8:11 12; 2 Nefi 27:1 5, 25 26; Nauki i Przymierza 1:12 30; Józef Smith Historia 1:5 10. Gordon B. Hinckley, At the Summit of the Ages, Ensign, listopad 1999, str

18 LEKCJA 2 Pierwsza Wizja Wprowadzenie Historia Pierwszej Wizji Józefa Smitha, znajdująca się w Perle Wielkiej Wartości, została napisana, aby skorygować błędne doniesienia rozgłaszane na temat Kościoła. W ciągu swojego życia Prorok Józef Smith stworzył kilka opisów Pierwszej Wizji. Opisy te mogą pogłębić nasze zrozumienie doświadczenia Józefa Smitha i wzmocnić naszą wiarę w Przywrócenie. Celem tej lekcji jest pomóc uczniom zrozumieć, jak istotne jest świadectwo o tym wyjątkowo ważnym wydarzeniu. Dodatkowe źródła Gordon B. Hinckley, Cudowna podstawa naszej wiary, Liahona, listopad 2002, str First Vision Accounts, Gospel Topics, lds.org/topics. Propozycje dotyczące nauczania Józef Smith Historia 1:1 2 Prorok opisał Pierwszą Wizję, aby skorygować błędne doniesienia Wyjaśnij, że w 1838 roku Józef Smith rozpoczął pracę nad oficjalną historią swojego życia. Dział w Perle Wielkiej Wartości zatytułowany: Józef Smith Historia jest zaledwie wyjątkiem ze znacznie dłużej historii. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Józef Smith Historia 1:1 2. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają, dlaczego Józef Smith postanowił spisać historię swojego życia. Co rozgłaszano pomiędzy ludźmi we wczesnym okresie istnienia Kościoła, zgodnie z tym, co podaje werset 1.? Jakimi motywami kierowali się ludzie, którzy rozpowiadali pogłoski przeciw Kościołowi? Jakie podobieństwa do tej sytuacji można dostrzec w naszych czasach? Wyjaśnij, że w dzisiejszych czasach nadal istnieją osoby i grupy, które aby osłabić wiarę innych rozgłaszają fałszywe lub mylące informacje na temat Kościoła. Co, według jego własnych słów, skłoniło Józefa do spisania historii swego życia? ( Aby wyprowadzić opinię publiczną z błędu i przekazać poszukiwaczom prawdy fakty, które zaistniały [Józef Smith Historia 1:1]). Dlaczego ważne jest, aby [poszukiwacze] prawdy o Przywróceniu zapoznali się z historią Józefa Smitha spisaną przez niego samego? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale upewnij się, że rozumieją, iż jeśli ludzie będą polegać na osobistej historii Proroka, ustrzegą się przed fałszywymi lub mylącymi informacjami i nie zostaną oszukani). Pokaż poniższą radę Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś uczniów o przeczytanie jej po cichu. 6

19 LEKCJA 2 Zawsze byli ludzie, którzy chcieli zdyskredytować Kościół i zniszczyć wiarę. W dzisiejszych czasach ich narzędziem jest Internet. Niektóre informacje na temat Kościoła, bez względu na to, jak bardzo mogą być przekonujące, są po prostu nieprawdziwe ( Próba waszej wiary, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 41). W jakich źródłach powinniśmy pokładać zaufanie i odnajdywać informacje o prawdzie na temat Pierwszej Wizji, Przywrócenia ewangelii i innych wydarzeń z historii Kościoła? Dlaczego? (Pomóż uczniom zrozumieć następującą zasadę: Aby uniknąć oszustwa fałszywych lub mylących pogłosek, ludzie poszukujący prawdy powinni sięgnąć do wiarygodnych źródeł informacji o Kościele i jego historii, a nie tylko sugerować się tym, co usłyszeli i przeczytali, także w Internecie). Wyjaśnij, że krytycy Kościoła podważają realność Pierwszej Wizji, mówiąc, że Józef Smith opisał swoje doświadczenie dopiero po wielu latach od momentu, w którym miało ono miejsce. Wyjaśnij, że czternastoletni wówczas Józef Smith nie był skory do mówienia o swej wizji, widząc reakcję pierwszych osób, którym o niej opowiedział (zob. Józef Smith Historia 1:21 26). Kiedy poczuł, że nadszedł właściwy moment, opisał swoje doświadczenie. Zbawiciel przykazał Piotrowi, Jakubowi i Janowi, aby nie mówili nikomu o wydarzeniu na Górze Przemienienia, aż do czasu Jego Zmartwychwstania (zob. Ew. Mateusza 17:9), wskazując na to, że niektóre święte doświadczenia powinny być wyjawione tylko pod natchnieniem Ducha. Opisy Pierwszej Wizji Uwaga: Kiedy będziesz nauczać tej części lekcji, pozostaw wystarczająco dużo czasu na jej ostatnią część, w której mowa o fragmencie: Józef Smith Historia 1:8 20. Wyjaśnij uczniom, że Józef Smith stworzył osobiście lub z pomocą skrybów co najmniej cztery różne opisy Pierwszej Wizji. Dodatkowo kilka opisów zostało sporządzonych przez osoby mu współczesne. Każda z tych historii podkreśla inne aspekty wizji Józefa, ale wszystkie podają kluczowe elementy tego, co zobaczył i usłyszał. Aby wyjaśnić uczniom, dlaczego te poszczególne opisy różnią się między sobą, poproś ich, aby rozważyli następujące pytania: Pomyślcie o jakimś ważnym lub znaczącym wydarzeniu, które miało miejsce w waszym życiu. Jak może się zmienić wasz opis tego wydarzenia w zależności od tego, komu o nim opowiadacie? Jak może się on zmienić w zależności od tego, kiedy i dlaczego będziecie opowiadać? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź, a pozostałych uczniów poproś, aby zwrócili uwagę na to, czego oczekują historycy, kiedy doświadczenie jest wielokrotnie relacjonowane. Różne opisy Pierwszej Wizji opowiadają spójną historię, choć w naturalny sposób różnią się szczegółami pomiędzy sobą i podkreślają różne jej aspekty. Historycy oczekują, że kiedy dana 7

20 LEKCJA 2 osoba będzie relacjonować konkretne wydarzenie różnym grupom ludzi na przestrzeni wielu lat, to za każdym razem przytoczona historia będzie podkreślała różnorakie aspekty tego doświadczenia i będzie zawierać wyjątkowe szczegóły. W rzeczy samej, różnice podobne do tych, które znajdują się w opisach Pierwszej Wizji, odnaleźć można w pismach świętych w różnych wersjach wizji Pawła na drodze do Damaszku i w apostolskich opisach wydarzenia na Górze Przemienienia [Dzieje Apostolskie 9:3 9; 22:6 21; 26:12 18; Ew. Mateusza 17:1 13; Ew. Marka 9:2 13; Ew. Łukasza 9:28 36]. Pomimo różnic, cechą kluczową wszystkich wersji opisu Pierwszej Wizji jest ich zasadnicza spójność. Niektóre osoby błędnie spierają się, że wszelkie różnice w relacjonowaniu tej historii są dowodem na jej nieprawdziwość. Wręcz przeciwnie, bogate zapisy historyczne pozwalają nam poszerzyć wiedzę na temat tego niezwykłego wydarzenia, co byłoby niemożliwie, gdyby nie było ono tak dobrze udokumentowane ( First Vision Accounts, Gospel Topics, lds.org/topics). Dla zilustrowania takich różnic możesz powiedzieć uczniom, że podczas gdy opis wizji z 1832 roku stanowi bardziej osobistą relację Józefa Smitha, jako młodego człowieka szukającego przebaczania, to z kolei opis z 1838 roku koncentruje się na wizji jako na początku wzrostu i postępu Kościoła ( First Vision Accounts, Gospel Topics, lds.org/topics). Zwróć uwagę uczniów na to, że przydzielony im do przeczytania materiał zawarty jest w artykule zatytułowanym First Vision Accounts [Opisy Pierwszej Wizji], znajdującym się w zakładce Gospel Topics [Tematy ewangelii], który bardziej szczegółowo analizuje każdy z opisów Pierwszej Wizji. Zachęć uczniów, aby przestudiowali ten artykuł poza zajęciami. Pomoże im on lepiej zrozumieć, w jaki sposób każdy z tych opisów przyczynia się do pogłębienia naszej wiedzy o Pierwszej Wizji. (Uwaga: Przypomnij uczniom o tym, że ważne jest, aby przed każdymi zajęciami przeczytali materiały wymienione pod nagłówkiem Materiały do studiowania dla uczniów. Pomoże im to brać czynny udział w dyskusjach na lekcji). W jaki sposób różnorodność opisów Pierwszej Wizji wykazuje jej prawdziwość i wzbogaca nasze zrozumienie tego świętego wydarzenia? (Pomóż uczniom zrozumieć, że różne opisy Pierwszej Wizji Józefa Smitha pozwalają nam poszerzyć wiedzę na temat tego świętego wydarzenia, co byłoby niemożliwie, gdyby nie było ono tak dobrze udokumentowane). Pokaż poniższą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Nie martwię się tym, że Prorok Józef Smith przedstawił kilka różnych wersji Pierwszej Wizji, tak jak nie martwię się tym, że było czterech różnych autorów ewangelii w Nowym Testamencie, z których każdy postrzegał wydarzenia na swój własny sposób i przytaczał je, aby zaspokoić konkretne potrzeby swoich czasów ( God Hath Not Given Us the Spirit of Fear, Ensign, październik 1984, str. 5). Złóż swoje świadectwo o realności Pierwszej Wizji i Przywróceniu ewangelii poprzez Proroka Józefa Smitha. 8

21 LEKCJA 2 Józef Smith Historia 1:8 20 Prawdziwość Kościoła opiera się na prawdziwości Pierwszej Wizji Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei przeczytali na głos fragment: Józef Smith Historia 1:8 15. Co Józef Smith zrobił, aby uzyskać odpowiedzi na swoje pytania? Jak myślicie, dlaczego Szatan starał się powstrzymać Józefa Smitha od zwrócenia się do Boga w modlitwie? Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei przeczytali na głos fragment: Józef Smith Historia 1: Jakich ważnych prawd dowiadujemy się z wersetów 16 17? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, podkreśl, że wieczne prawdy zostały przywrócone na ziemi, kiedy Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus ukazali się Józefowi Smithowi). Pokaż i przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Starszego Tada R. Callistera, Siedemdziesiątego. Kiedy będziesz ją czytać, możesz zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli w swoich pismach świętych prawdy, które podkreślił Brat Callister. Możesz również zaproponować, aby zapisali prawdy, o których dowiedział się Józef, na marginesie pism obok fragmentu: Józef Smith Historia 1: (Uwaga: Nauka zapisywania wyjaśnień i zaznaczania fragmentów jest ważną umiejętnością przydatną podczas studiowania pism świętych, którą możesz pomóc uczniom rozwinąć [zob. Nauczanie i uczenie się ewangelii: Podręcznik dla nauczycieli i przywódców seminarium i instytutu religii (2012), str. 24]). Józef Smith został namaszczony przez Pana, by przywrócić Kościół Chrystusa na ziemię. Wychodząc z lasku, poznał cztery fundamentalne prawdy, o których nie nauczano w większości ówczesnego świata chrześcijańskiego. Po pierwsze, dowiedział się, że Bóg Ojciec i Jego Syn, Jezus Chrystus, są dwiema oddzielnymi, różnymi istotami [ ]. Drugą wspaniałą prawdą odkrytą przez Józefa Smitha jest to, że Ojciec i Syn posiadają pełne chwały powłoki z ciała i kości [ ]. Trzecią prawdą, o której dowiedział się Józef Smith, było to, że Bóg w dalszym ciągu przemawia do ludzi że niebiosa nie są zamknięte [ ]. Czwartą prawdą, o której dowiedział się Józef Smith, było to, że pełny i kompletny Kościół Jezusa Chrystusa nie był za jego czasów obecny na powierzchni ziemi ( Józef Smith Prorok Przywrócenia, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str ). Jak myślicie, dlaczego poznanie i zrozumienie tych prawd, dotyczących Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa, jest niezbędne? W jaki sposób to, jak bardzo potrzebujemy znać te prawdy, pomaga nam wyjaśnić, dlaczego Szatan starał się powstrzymać Józefa Smitha od zwrócenia się do Boga w modlitwie? 9

22 LEKCJA 2 Aby podkreślić znaczenie Pierwszej Wizji Józefa Smitha, pokaż poniższą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos. Cała nasza siła spoczywa na prawdzie tej wizji. Albo miała ona miejsce, albo nie. Jeżeli nie, to ta praca jest oszustwem. Jeżeli tak, to jest to najważniejsza i najcudowniejsza praca pod niebem [ ]. W 1820 roku to wspaniałe objawienie nastąpiło w odpowiedzi na modlitwę chłopca, który wraz ze swoją rodzina przeczytał w Biblii słowa Jakuba: A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana (List Jakuba 1:5). Na tym niepowtarzalnym i wspaniałym doświadczeniu opiera się prawdziwość tego Kościoła ( Cudowna podstawa naszej wiary, Liahona, listopad 2002, str. 80). W jaki sposób prawdziwość Kościoła powiązana jest z Pierwszą Wizją Józefa Smitha? Dlaczego ważne jest, by posiadać świadectwo o tym, że Józef Smith ujrzał Boga Ojca i Jego Syna, Jezusa Chrystusa? (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale upewnij się, że rozumieją następującą zasadę: Kiedy zyskujemy świadectwo o tym, że Józef Smith ujrzał Boga Ojca i Jego Syna, Jezusa Chrystusa, możemy także przekonać się o prawdziwości Przywrócenia ewangelii). Podsumowując lekcję, podkreśl konieczność posiadania osobistego świadectwa o prawdziwości Pierwszej Wizji. To osobiste świadectwo, zbudowane na opoce objawienia, pomaga nam zachować siłę wiary, kiedy napotykamy fałszywe informacje na temat Proroka Józefa Smitha i Kościoła. Złóż świadectwo, że sposób, w jaki Józef Smith dociekał prawdy, okaże się skuteczny także w naszym przypadku. Możemy poszukiwać prawdy, czytać pisma święte, rozważać i ostatecznie pytać Boga, który nie omieszka udzielić nam odpowiedzi (zob. List Jakuba 1:5). Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób zdobyli świadectwo o tym, że Ojciec i Syn ukazali się Józefowi Smithowi. Zostaw wystarczająco dużo czasu, aby jeden lub dwóch uczniów, mogło opowiedzieć o tym, jak uzyskali świadectwo o Pierwszej Wizji. Materiały do studiowania dla uczniów Józef Smith Historia 1:1 26. Gordon B. Hinckley, Cudowna podstawa naszej wiary, Liahona, listopad 2002, str

23 LEKCJA 3 Ujawnienie Księgi Mormona Wprowadzenie Pan posłał anioła Moroniego, aby przygotował Józefa Smitha na to, że otrzyma i przetłumaczy Księgę Mormona. Niewiele wiadomo na temat samego procesu tłumaczenia. Józef Smith powiedział, że Księga Mormona została przetłumaczona mocą i darem Boga (przedmowa do Księgi Mormona, wydanie z roku 1830). Zgodnie z prawem świadków (zob. II List do Koryntian 13:1) Pan pozwolił kilku innym osobom ujrzeć te starożytne zapisy. Ich świadectwa wzmacniają wiarygodność Księgi Mormona przed całym światem. Dodatkowe źródła Neal A. Maxwell, By the Gift and Power of God, Ensign, styczeń 1997, str Book of Mormon Translation, Gospel Topics, lds.org/topics. Coming Forth of the Book of Mormon and Restoration of the Priesthood, rozdział 5. w: Church History in the Fulness of Times Student Manual, 2. wyd. (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003), str Propozycje dotyczące nauczania Józef Smith Historia 1:30 35, Przetłumaczona mocą i darem Boga Poproś jednego lub dwóch ochotników, aby streścili dla pozostałych uczniów to, co pamiętają z odwiedzin anioła Moroniego u młodego Józefa Smitha, które miały miejsce wieczorem 21 września 1823 roku. Jeśli zajdzie taka potrzeba, przeczytaj poniższe informacje. Wieczorem 21 września 1823 roku Józef udał się na spoczynek do swojej sypialni na poddaszu drewnianego rodzinnego domu w Palmyrze w stanie Nowy Jork, ale kiedy wszyscy inni już zasnęli, on nadal jeszcze nie spał, żarliwie modląc się, żeby mógł poznać, jakie Bóg ma wobec niego plany [ ]. W odpowiedzi na swoją modlitwę Józef ujrzał światło, które ukazało się w jego pokoju i które coraz bardziej jaśniało, aż w pokoju stało się jaśniej niż w południe. U jego łóżka pojawił się niebiański posłaniec, który stał w powietrzu i miał na sobie szatę najwspanialszej bieli (Józef Smith Historia 1:30 31). Tym posłańcem był Moroni, ostatni prorok Nefitów, który przed wiekami zakopał płyty zawierające tekst Księgi Mormona i który teraz dzierżył klucze tych świętych zapisów (zob. NiP 27:5). Został wysłany, aby powiedzieć Józefowi Smithowi, że Bóg przebaczył mu jego grzechy i ma dla niego wspaniałą pracę do wykonania. Częścią powierzonego Józefowi zadania było udanie się na pobliskie wzgórze, gdzie ukryte były święte zapisy, wyryte na złotych płytach [ ]. Józef miał je przetłumaczyć i ujawnić całemu światu. Nazajutrz Józef udał się na wzgórze, na którym zakopane były płyty zawierające Księgę Mormona. Tam spotkał Moroniego i ujrzał płyty, ale powiedziano mu, że nie otrzyma ich przez następne cztery lata [ ]. 11

24 LEKCJA 3 22 września 1927 roku [Emma, żona Józefa] poszła z nim na wzgórze i czekała w pobliżu, podczas gdy Moroni przekazywał płyty w ręce Proroka (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str ). Poproś uczniów, aby otworzyli Księgę Mormona na stronie tytułowej i przejrzeli pierwszy akapit, szukając w nim informacji na temat sposobu, w jaki te starożytne zapisy miały być ujawnione i przetłumaczone. Następnie poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, co znaleźli. (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Księga Mormona została przetłumaczona mocą i darem Boga). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Józef Smith Historia 1: Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i odszukali, w jaki sposób Pan pomógł Józefowi Smithowi przetłumaczyć Księgę Mormona. W jaki sposób, zgodnie z tymi wersetami, Pan pomógł Józefowi Smithowi przetłumaczyć te starożytne zapisy? (Pan zaopatrzył Józefa w Urim i Tummim). Wyjaśnij, że innym narzędziem, z którego Józef Smith korzystał podczas tłumaczenia Księgi Mormona, był owalny kamień, często nazywany kamieniem widzącego, który znalazł kilka lat przed otrzymaniem złotych płyt (zob. Book of Mormon Translation, Gospel Topics, lds.org/topics). Przekaz historyczny podaje, że Prorok podczas tłumaczenia czasami używał Urim i Tummim, a czasem kamienia widzącego. Przeczytaj na głos poniższą wypowiedź, aby pomóc uczniom zrozumieć, że Pan objawił Prorokowi angielskie tłumaczenie Księgi Mormona poprzez Urim i Tummim oraz kamień widzącego. Naciskany, by zdradzić szczegóły procesu tłumaczenia, Józef wielokrotnie powtarzał, że dzieła tego dokonał mocą i darem Boga, a jednego razu dodał, że zamysłem Pana było nie wyjawiać światu wszystkich szczegółów związanych z ujawnieniem Księgi Mormona. Niemniej jednak skrybowie i inni ludzie, którzy obserwowali pracę nad tym tłumaczeniem, zostawili po sobie liczne relacje, które dają nam pewne pojęcie o tym procesie. Niektóre relacje wskazują, że Józef studiował znaki wyryte na złotych płytach. Z większości opisów wynika, że Józef używał Urim i Tummim (czyli albo interpretorów, albo kamienia widzącego). Inne opisy wskazują na to, że korzystał z pojedynczego kamienia. Według tych relacji Józef wkładał albo interpretory, albo kamień widzącego do kapelusza, a następnie, przyciskając do niego twarz uniemożliwiając tym samym przenikanie światła z zewnątrz czytał na głos angielskie słowa, które pojawiały się na tym przyrządzie. Opisany proces tłumaczenia przywodzi na myśl werset z Księgi Mormona, zgodnie z którym Bóg przygotuje kamień, który będzie jaśniał w ciemności [Alma 37:23 24] ( Book of Mormon Translation, Gospel Topics, lds.org/topics). Wyjaśnij, że dowodem interwencji Pana było również to, w jak krótkim czasie Józef Smith przetłumaczył Księgę Mormona. Pokaż następującą wypowiedź Starszego Russela M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: 12

25 LEKCJA 3 Pomyślcie o tym, w jak krótkim czasie Józef przetłumaczył Księgę Mormona. Pracując od kwietnia do czerwca 1828 roku, Józef przetłumaczył 116 stron, które potem zaginęły za sprawą Martina Harrisa. Józef wznowił tłumaczenie we wtorek 7 kwietnia 1829 roku, mając Olivera Cowdery ego za swego skrybę. Manuskrypt został ukończony 85 dni później, 30 czerwca tego samego roku. Oczywiście Józef nie poświęcił tego czasu tylko na tłumaczenie [ ]. Ostrożnie licząc, prorok i jego skrybowie poświęcili na przetłumaczenie księgi która w obecnym wydaniu [angielskim przyp. tłum.] zawiera 531 stron mniej więcej 65 dni. (Zob. John W. Welch, Ensign, styczeń 1988, str ). To daje średni wynik 8 stron dziennie. Weźcie to pod uwagę, kiedy będziecie tłumaczyć jakąś książkę albo ustalicie sobie plan czytania Księgi Mormona ( A Treasured Testament, Ensign, lipiec 1993, str ). Pod jakimi innymi względami Księga Mormona została ujawniona mocą i darem Boga? W jaki sposób możemy się dowiedzieć, że Księga Mormona zawiera prawdę, skoro nie znamy wszystkich szczegółów, dotyczących jej ujawnienia? (Możemy otrzymać duchowe świadectwo o prawdziwości Księgi Mormona bez konieczności poznania wszystkich szczegółów dotyczących jej tłumaczenia). Co pomogło wam zdobyć świadectwo o Księdze Mormona? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Prezydenta Gordona B. Hinckleya: Najpierw przyszedł Moroni z płytami, z których została przetłumaczona Księga Mormona. To było niezwykłe i niespotykane wydarzenie. Historia Józefa o złotych płytach jest niezwykła. Trudno w nią uwierzyć i łatwo zakwestionować. Czy mógł ją napisać sam? Oto jest tutaj, moi bracia i siostry, żeby każdy ją zobaczył, wziął do ręki, przeczytał. Każda próba wyjaśnienia jej pochodzenia, innego niż zostało podane, nie powiodła się. Józef był niewykształconym chłopcem, a w stosunkowo krótkim czasie dokonał tłumaczenia, które po publikacji liczy ponad 500 stron [ ]. Poprzez wszystkie te lata krytycy próbowali wyjaśnić Księgę Mormona. Wypowiadali się przeciwko niej. Wyśmiewali się z niej. Jednak księga ta przeżyła ich wszystkich, a jej wpływ obecnie jest większy, niż kiedykolwiek w historii, odkąd ją spisano ( Kamień wyrżnięty z góry, Ensign lub Liahona, listopad 2007, str ). Co moglibyście powiedzieć osobie, której trudno jest uwierzyć w prawdziwość Księgi Mormona? Złóż świadectwo, że Księga Mormona została ujawniona darem i mocą Boga. Nauki i Przymierza 17 Świadectwa Trzech i Ośmiu Świadków Wyjaśnij, że w trakcie tłumaczenia Księgi Mormona, Józef Smith dowiedział się, że Pan wyznaczy kilka innych osób, aby zaświadczyły o tych starożytnych zapisach (zob. 2 Nefi 27:12 13; Eter 5:2 5). W owym czasie Oliver Cowdery, David Whitmer i Martin Harris powiedzieli, że pragną zostać tymi specjalnymi świadkami. 13

26 LEKCJA 3 Rozdział: Nauki i Przymierza 17 zawiera instrukcje, które Pana przekazał tym mężczyznom. Poproś kilku uczniów, aby po kolei czytali na głos wersety fragmentu: Nauki i Przymierza 17:1 6. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i odszukali instrukcje Pana odnośnie do tego, co świadkowie mieli uczynić po zobaczeniu płyt. Gdy uczniowie opowiedzą o tym, co znaleźli, zapytaj: Jak myślicie, dlaczego ci mężczyźni, podobnie jak dawni prorocy, musieli wykazać się wiarą, zanim Pan pozwolił im ujrzeć płyty? Jaka odpowiedzialność, zgodnie z wersetami 3 5, spoczęła na tych świadkach po ujrzeniu płyt? Jaka odpowiedzialność spoczywa na nas, kiedy Pan daje nam świadectwo o prawdziwości Księgi Mormona? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy otrzymujemy świadectwo o prawdzie, mamy obowiązek o tym świadczyć. [Zob. także NiP 88:81]). Możesz zwrócić uwagę na to, że ta zasada jest przykładem pewnego wzoru, który możemy znaleźć w pismach świętych. Wzór to plan, model lub norma, które można wielokrotnie wykorzystywać, kiedy się coś robi [David A. Bednar, Zbiornik żywej wody (Ognisko na Uniwersytecie Brighama Younga, 4 lutego 2007 roku), str. 5, speeches.byu.edu]). W jaki sposób składanie świadectwa o prawdzie jest odzwierciedleniem naszej wiary? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższy opis doświadczenia Józefa Smitha i trzech świadków. Martin Harris, David Whitmer, Oliver Cowdery i ja uzgodniliśmy, że udamy się do pobliskiego lasu i tam, pogrążeni w żarliwej i pokornej modlitwie, poprosimy o spełnienie danych obietnic [ ]. [Po] drugiej nieudanej próbie Martin Harris postanowił wycofać się z naszego grona, będąc przekonany, że jak to sam wyraził to jego obecność jest powodem, dla którego nasza prośba nie zostaje spełniona. Kiedy nas opuścił, ponownie uklęknęliśmy i pogrążyliśmy się w modlitwie, a nie minęło wiele minut, kiedy to [ ] stanął przed nami anioł [Moroni]. W rękach trzymał płyty [ ]. Przewracał po kolei stronice, jedną po drugiej, tak żebyśmy mogli je zobaczyć i wyraźnie dostrzec wyryte na nich zapisy [ ]. Usłyszeliśmy głos dobiegający z jasnego światła nad naszymi głowami, który powiedział: Płyty te zostały objawione mocą Boga i zostały przetłumaczone mocą Boga. Ich tłumaczenie, które widzieliście, jest poprawne. Nakazuję wam składać świadectwo o tym, co teraz widzicie i słyszycie. Wówczas opuściłem Davida i Olivera i udałem się za Martinem Harrisem, którego odnalazłem w znacznej odległości pogrążonego w żarliwej modlitwie. Wnet powiedział mi jednak, że nie uzyskał jeszcze aprobaty Pana i usilnie nalegał, żebym połączył się z nim w modlitwie, aby i on mógł uzyskać te same błogosławieństwa, które stały się naszym udziałem. Zjednoczyliśmy się więc w modlitwie i ostatecznie pragnienie naszych serc zostało zaspokojone, gdyż zanim skończyliśmy się modlić, otworzyła się przed nami ta sama wizja, a przynajmniej otworzyła się ponownie przede mną, i ponownie ujrzałem i usłyszałem te same rzeczy; w tej samej chwili Martin Harris zapłakał, najwyraźniej w ekstazie radości: Toż wystarczy, toż wystarczy. Me oczy przejrzały, me oczy przejrzały (w: History of the Church, 1:54 55). 14

27 LEKCJA 3 Józef wrócił do domu Whitmerów i rzekł do swoich rodziców: Pan sprawił, że oprócz mnie trzy inne osoby ujrzały płyty i anioła, i będą musiały zaświadczyć o prawdziwości tego, o czym mówiłem, gdyż teraz same wiedzą, że nie rozpowiadam kłamstw. Czuję, jakbym uwolnił się spod straszliwego jarzma, które było wręcz nie do zniesienia, [ ] moją duszę przepełnia radość, że nie jestem w tym wszystkim już zupełnie sam na świecie (w: Lucy Mack Smith, History, , księga 8., str. 11, strona internetowa: josephsmithpapers.org/ papersummarylucy-mack-smith-history ). Jak myślicie, dlaczego Józef Smith odczuwał radość w wyniku tego doświadczenia? (Nie był już więcej jedynym świadkiem, który ujrzał płyty i niebiańskiego posłańca). Wyjaśnij, że ośmiu dodatkowych świadków również miało możliwość ujrzeć płyt. Poproś połowę uczniów o przeczytanie Świadectwa Trzech Świadków, a drugą połowę o przeczytanie Świadectwa Ośmiu Świadków obydwa świadectwa znajdują się na pierwszych stronach Księgi Mormona. Następnie poproś uczniów, aby odszukali ważne aspekty tego, czego doświadczyli świadkowie. Po upływie wyznaczonego czasu poproś, aby uczniowie opowiedzieli, czego się dowiedzieli. Jakie są różnice pomiędzy doświadczeniem Trzech Świadków a doświadczeniem Ośmiu Świadków? (Trzej Świadkowie usłyszeli głos Boga i ujrzeli anioła, ale nie mogli dotknąć płyt. Ośmiu Świadkom Józef Smith pokazał płyty, których mogli dotknąć. Ośmiu Świadków otrzymało bardziej namacalne potwierdzenie realności płyt, natomiast Trzej Świadkowie mieli bardziej duchowe doświadczenie). Jak sądzicie, dlaczego świadectwa złożone przez wielu świadków były tak ważne dla ujawnienia Księgi Mormona? Niektórzy uczniowie mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że każdy z Trzech Świadków i niektórzy spośród Ośmiu Świadków ostatecznie odeszli z Kościoła. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów. Wbrew wszelkim [ ] możliwym sprzeciwom, świadectwo Trzech Świadków o Księdze Mormona nadal wykazuje się wielką siłą [ ]. Jak powszechnie wiadomo, z powodu niezgody lub zazdrości w stosunku do innych przywódców Kościoła, każdy z tych trzech świadków został ekskomunikowany z Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w około 8 lat po wydrukowaniu ich świadectwa [ ]. Jednakże do końca swoich dni [ ] żaden z tych świadków nigdy nie zaprzeczył swojemu opublikowanemu świadectwu, ani nie powiedział niczego, co mogłoby rzucić jakikolwiek cień na jego prawdziwość. Co więcej, żadni inni świadkowie nie zaprzeczają temu świadectwu. Ludzie mogą je odrzucać, ale w jaki sposób można wytłumaczyć, dlaczego trzech mężczyzn o dobrym charakterze jednoczy się i trwa przy swoim opublikowanym świadectwie do końca życia, narażając się na wielkie pośmiewisko i innego rodzaju osobistą niekorzyść? Podobnie jak w przypadku Księgi Mormona, nie ma lepszego wyjaśnienia niż to, które zawarte jest w ich świadectwie, w uroczystym oświadczeniu dobrych i uczciwych mężczyzn, którzy opowiedzieli o tym, co zobaczyli ( The Witness: Martin Harris, Ensign, maj 1999, str. 36). 15

28 LEKCJA 3 Jak myślicie, w jaki sposób świadectwo Trzech Świadków wzmocnione jest przez fakt, że jego autorzy nigdy nie zaprzeczyli temu, czego doświadczyli, nawet wtedy, kiedy zostali ekskomunikowani z Kościoła? (Powiedz, że Oliver Cowdery i Martin Harris zostali później ponownie ochrzczeni). Poproś uczniów, aby powrócili do wersetu: Nauki i Przymierza 17:6 i podkreśl, że ten werset zawiera największe z możliwych świadectw o prawdziwości Księgi Mormona. Zawiera on świadectwo samego Boga, który złożył przysięgę, że Księga Mormona zawiera prawdę. Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że ich własne świadectwo miałoby zostać dodane do wszystkich egzemplarzy Księgi Mormona. Następnie poproś ich, aby powiedzieli, co by w nim umieścili. Zachęć uczniów, aby przed następnymi zajęciami powiedzieli o swoim świadectwie o Księdze Mormona wybranej osobie. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 17; Józef Smith Historia 1: Neal A. Maxwell, By the Gift and Power of God, Ensign, styczeń 1997, str

29 LEKCJA 4 Księga Mormona kamień zwornikowy naszej religii Wprowadzenie Księga Mormona jest kamieniem zwornikowym naszej religii i dowodem na to, że Bóg przywrócił ewangelię Jezusa Chrystusa na ziemi w naszych czasach. Prezydent Ezra Taft Benson ( ) nauczał, że Księga Mormona jest zwornikiem naszego świadczenia o Chrystusie. Jest kamieniem zwornikowym naszej doktryny. Jest zwornikiem świadectwa ( The Book of Mormon Keystone of Our Religion, Ensign, listopad 1986, str. 5). Kiedy uczniowie pogłębią swoje świadectwo o Księdze Mormona, wzmocnią się, by móc odeprzeć argumenty ludzi, którzy starają się podważyć jej autentyczność. Dodatkowe źródła Ezra Taft Benson, The Book of Mormon Keystone of Our Religion, Ensign, listopad 1986, str Jeffrey R. Holland, Bezpieczeństwo dla duszy, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str Book of Mormon and DNA Studies, Gospel Topics, lds.org/topics. Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 17:6; 19:26; 20:5 12 Księga Mormona jest dowodem na to, że Bóg w naszych czasach przywrócił prawdę Przed lekcją zapisz na tablicy poniższe daty i wydarzenia Pierwsza Wizja 1823 Pierwsze wizyty Moroniego 1829 Przywrócenie kapłaństwa czerwiec 1829 Ukończenie tłumaczenia Księgi Mormona 6 kwietnia 1830 Założenie Kościoła Czego możemy się dowiedzieć na podstawie chronologii tych wydarzeń o roli Księgi Mormona w Przywróceniu ewangelii? (Tłumaczenie Księgi Mormona musiało zostać ukończone przed przywróceniem Kościoła. Księga Mormona odegrała zasadniczą rolę w rozprzestrzenianiu się wiedzy o ewangelii). Wyjaśnij, że kiedy Kościół został założony w kwietniu 1830 roku, zakończono właśnie druk Księgi Mormona i trafiła ona do sprzedaży niecałe dwa tygodnie wcześniej. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 20:8 12 i wyszukali to, co zawiera Księga Mormona i czego dowodzi. Możesz 17

30 LEKCJA 4 zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli to, co odkryją. (Uwaga: Przez cały czas trwania tego kursu możesz zachęcać uczniów, aby zaznaczali ważne prawdy, które odkrywają w pismach świętych). Kiedy uczniowie będą czytać dany fragment, zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie: Księga Mormona dowodzi światu, że Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania: Jak dokończylibyście zdanie na tablicy w oparciu o to, co przeczytaliście w tym fragmencie? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale upewnij się, że rozpoznają następującą prawdę: Księga Mormona dowodzi światu, że pisma święte zawierają prawdę, że Bóg inspiruje i powołuje ludzi do podjęcia Jego dzieła w naszych czasach i że Bóg jest niezmienny). W jaki sposób Księga Mormona dowodzi tego, że Bóg inspiruje i powołuje ludzi do podjęcia Jego dzieła w naszych czasach? Jaką wiedzę na temat Proroka Józefa Smitha zdobywa osoba, która dowiaduje się o prawdziwości Księgi Mormona? Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 17:6 oraz 19:26 i odszukali podobieństwa między nimi. Co wspólnego mają ze sobą te dwa wersety? (Pan złożył w nich świadectwo o prawdziwości Księgi Mormona). Jakie znaczenie ma dla was świadomość, że Pan złożył Swoje świadectwo o prawdziwości Księgi Mormona? Księga Mormona jest kamieniem zwornikowym naszej religii Zapisz na tablicy następującą prawdę: Księga Mormona jest kamieniem zwornikowym naszej religii. Jak myślicie, co to znaczy? Pokaż poniższą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Księga Mormona jest kamieniem zwornikowym naszej religii na trzy sposoby. Jest zwornikiem naszego świadczenia o Chrystusie. Jest kamieniem zwornikowym naszej doktryny. Jest zwornikiem naszego świadectwa ( The Book of Mormon Keystone of Our Religion, Ensign, listopad 1986, str. 5). Podziel klasę na małe grupy. Przydziel każdej grupie do omówienia po jednym z następujących tematów: w jaki sposób Księga Mormona jest zwornikiem naszego świadczenia o Chrystusie, kamieniem zwornikowym naszej doktryny oraz zwornikiem świadectwa. (Być może będziesz musiał 18

31 LEKCJA 4 przydzielić każdy z tych tematów więcej niż jednej grupie). Rozdaj grupom kopię poniższej ulotki i poproś, aby każda grupa wykorzystała wypowiedź, która pasuje do omawianego przez nią tematu. Księga Mormona kamień zwornikowy naszej religii Zwornik w naszym świadczeniu o Chrystusie Księga Mormona jest zwornikiem w naszym świadczeniu o Jezusie Chrystusie, który sam jest kamieniem węgielnym wszystkiego, co robimy. Z mocą i w jasny sposób składa ona świadectwo o Jego realności [ ]. A zatem zawarte w niej świadectwo o Mistrzu jest czyste, nierozmyte i pełne mocy [ ]. Duża część dzisiejszego świata chrześcijańskiego odrzuca boskość Zbawiciela. Kwestionują oni Jego cudowne narodziny, Jego doskonałe życie i realność Jego chwalebnego zmartwychwstania. Księga Mormona uczy w prostych i nie budzących wątpliwości słowach o prawdziwości tego wszystkiego. Dzięki niej dysponujemy również najbardziej wyczerpującym wyjaśnieniem doktryny Zadośćuczynienia (Ezra Taft Benson, The Book of Mormon Keystone of Our Religion, Ensign, listopad 1986, str. 5). Kamień zwornikowy naszej doktryny W Księdze Mormona znajdziemy pełnię tych doktryn, które są niezbędne dla naszego zbawienia. Przedstawione są one w jasny i prosty sposób, tak że nawet dzieci mogą dowiedzieć się, jak dostąpić zbawienia i wyniesienia. Księga Mormona dostarcza wiele informacji, które poszerzają nasze rozumienie doktryn zbawienia. Bez niej wiele z tego, co jest nauczane w innych pismach świętych, nie byłoby już tak proste i cenne (Ezra Taft Benson, The Book of Mormon Keystone of Our Religion, Ensign, listopad 1986, str. 6). Zwornik świadectwa Księga Mormona jest zwornikiem świadectwa. Podobnie jak łuk, który zawali się, jeśli kamień zwornikowy zostanie z niego usunięty, tak samo i cały Kościół będzie trwał lub upadnie w zależności od tego, czy Księga Mormona zawiera prawdę [ ]. Jeśli Księga Mormona zawiera prawdę [ ], wówczas muszą być zaakceptowane deklaracje o Przywróceniu i wszystko, co się z tym wiąże (Ezra Taft Benson, The Book of Mormon Keystone of Our Religion, Ensign, listopad 1986, str. 6). Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów w poszczególnych grupach, aby opowiedzieli reszcie klasy, o czym dyskutowali. 19

32 LEKCJA 4 Podsumowując tę część lekcji, poproś uczniów, aby powiedzieli, jakie są ich uczucia odnośnie do Księgi Mormona i w jaki sposób jest ona kamieniem zwornikowym w ich własnych świadectwach. Wrogowie starają się zadać kłam prawdziwości Księgi Mormona Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów. Przez [ponad 180] lat ta księga była badana, atakowana, dyskredytowana, analizowana, zniesławiana i szargana, jak chyba żadna inna księga we współczesnej historii religii być może, jak żadna inna księga w całej historii religii. A nadal trwa. Upadły teorie o jej pochodzeniu, pojawiały się, były naśladowane i znikały od Ethana Smitha po Solomona Spauldinga, od szalonego paranoika po przewrotnego geniusza. Żadna z tych, prawdę powiedziawszy żałosnych, interpretacji pochodzenia księgi nie przetrwała analizy, ponieważ nie ma żadnego innego wytłumaczenia niż to, które podał Józef jako jej młody, niewykształcony tłumacz. Zgadzam się tu z moim pradziadkiem, który powiedział po prostu: Żaden niegodziwy człowiek nie mógł napisać takiej księgi ani też żaden dobry człowiek, jeśli nie byłaby ona prawdą i nie byłoby to przykazaniem danym przez Boga ( Bezpieczeństwo dla duszy, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 89). Dlaczego ważne jest, aby pamiętać, że współcześni wrogowie Kościoła często próbują zdyskredytować Księgę Mormona? W jaki sposób wypowiedź pradziadka Starszego Hollanda potwierdza prawdziwość Księgi Mormona? Możesz wyjaśnić dla przykładu, że współcześni wrogowie Kościoła próbują zdyskredytować Księgę Mormona, używając dowodów z badań DNA, które mają na celu podważyć istnienie związku między ludami opisanymi w Księdze Mormona a rdzennymi mieszkańcami kontynentów amerykańskich. Jeśli uczniowie mają pytania dotyczące tej kwestii, zachęć ich do przeczytania artykułu zatytułowanego: Book of Mormon and DNA Studies, znajdującego się w Gospel Topics [Tematy ewangelii] na stronie: lds.org/topics. Trzymajcie się kurczowo tego, o czym wiecie, że jest prawdą Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że jeden z ich przyjaciół usłyszał coś, co wydaje się zaprzeczać prawdziwości Księgi Mormona. Jakiej udzielilibyście mu rady w takiej sytuacji? W jaki sposób świadectwo o prawdziwości Księgi Mormona pomoże wam, gdy będziecie musieli zmierzyć się z krytyką tej księgi? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów. 20

33 LEKCJA 4 W chwili [ ] zwątpienia bądź w trudnych czasach stójcie twardo na ziemi, którą już zdobyliście, nawet jeśli jest to mały skrawek [ ]. Kiedy nadejdą te chwile i pojawią się problemy, których rozwiązanie nie jest od razu widoczne, trzymajcie się kurczowo tego, co już wiecie i mocno trwajcie, aż otrzymacie więcej wiedzy ( Wierzę, Ensign lub Liahona, maj 2013, str ). W jaki sposób możecie skorzystać z wypowiedzi Starszego Hollanda, gdy spotkacie się z pytaniami o autentyczność Księgi Mormona? (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale powinieneś podkreślić następującą zasadę: Kiedy mamy do czynienia z pytaniami lub wątpliwościami dotyczącymi ewangelii, powinniśmy trzymać się mocno tego, co już wiemy, że jest prawdą i wierzyć, że znajdziemy odpowiedź poprzez dalsze studiowanie pism lub że Bóg objawi ją nam w przyszłości). Jakie prawdy na temat Księgi Mormona i zawartych w niej zasad już znacie? W jaki sposób zdobyliście tę wiedzę? Podsumuj lekcję, pokazując poniższą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona i prosząc któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Każdy święty w dniach ostatnich powinien uczynić studiowanie tej księgi zajęciem na całe życie. W przeciwnym razie naraża swoją duszę na niebezpieczeństwo i zaniedbuje to, co mogłoby wnieść duchową i intelektualną jedność w całe jego życie. Istnieje różnica pomiędzy nawróconym, który jest zbudowany na opoce Chrystusa dzięki Księdze Mormona i trzyma się tego żelaznego pręta, a tym, który tego nie czyni ( The Book of Mormon Is the Word of God, Ensign, styczeń 1988, str. 5). W jaki sposób regularne studiowanie Księgi Mormona chroni was przed osobami, które pragną zniszczyć waszą wiarę? Złóż świadectwo o prawdziwości Księgi Mormona. Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, jak Księga Mormona wpłynęła na ich życie. Poproś ich, aby zastanowili się też na tym, co mogą zrobić, aby studiowanie Księgi Mormona stało się dla nich prawdziwym priorytetem. Przypomnij uczniom obietnicę Moroniego, która znajduje się w wersetach: Moroni 10:3 5 i mówi, że ci, którzy mają pragnienie wzmocnienia swojego świadectwa o Księdze Mormona, mogą to uczynić poprzez studiowanie i modlitwę o potwierdzenie jej prawdziwości. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 17:6; 19:26; 20:5 12. Jeffrey R. Holland, Bezpieczeństwo dla duszy, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str

34 LEKCJA 5 Przywrócenie kapłaństwa Wprowadzenie 15 maja 1829 roku Jan Chrzciciel, ukazawszy się Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery emu, przywrócił Kapłaństwo Aarona. Niedługo potem starożytni Apostołowie Piotr, Jakub i Jan ukazali się Józefowi i Oliverowi i przywrócili Kapłaństwo Melchizedeka. Kapłaństwo Melchizedeka posiada moc upoważnienia nad wszystkimi urzędami w Kościele i zarządza wszystkimi sprawami duchowymi. Ta lekcja pomoże uczniom zrozumieć, w jaki sposób Kościół funkcjonuje pod kierunkiem Kapłaństwa Melchizedeka. Dodatkowe źródła Thomas S. Monson, Kapłaństwo święty dar, Ensign lub Liahona, maj 2007, str Dallin H. Oaks, Klucze i upoważnienie kapłańskie, Ensign lub Liahona, maj 2014, str Larry C. Porter, The Restoration of the Aaronic and Melchizedek Priesthoods, Ensign, grudzień 1996, str Propozycje dotyczące nauczania Józef Smith Historia 1:68 71; Nauki i Przymierza 13:1 Jan Chrzciciel przywrócił Kapłaństwo Aarona Pokaż ilustrację przedstawiającą chrzest (zob. Chrzest młodego mężczyzny [Album: Ewangelia w malarstwie (2009), nr 103; zob. także LDS.org]) oraz ilustrację przedstawiającą udzielanie sakramentu (zob. Błogosławienie sakramentu [Album: Ewangelia w malarstwie, nr 107; zob. także LDS.org]). Poproś uczniów, aby napisali, jak wyglądałoby ich życie, gdyby nie mieli dostępu do tych świętych obrzędów. Przypomnij im, że te święte obrzędy reprezentują niektóre błogosławieństwa dostępne dzięki przywróceniu Kapłaństwa Aarona. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Józef Smith Historia 1:68. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, co sprawiło, że Józef Smith i Oliver Cowdery zapytali Pana o chrzest. Poproś, aby powiedzieli, czego się dowiedzieli. 22

35 LEKCJA 5 Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Józef Smith Historia 1:69. Zwróć uwagę na to, że słowa tego posłańca Jana Chrzciciela zapisane są również w rozdziale: Nauki i Przymierza 13. Zapytaj uczniów: Dlaczego konieczne było, aby Józef Smith i Oliver Cowdery otrzymali kapłaństwo od niebiańskiego posłańca? (W tym czasie nie było na ziemi nikogo, kto dzierżył klucze kapłaństwa [zob. Zasady Wiary 1:5]). Poproś uczniów, aby przeczytali wersety: Józef Smith Historia 1: Wyjaśnij, że te wersety jasno wskazują na to, że prorok Józef był pierwszą osobą w tej dyspensacji, która korzystała z mocy kapłaństwa. Niektórzy mogą się zastanawiać, dlaczego Jan Chrzciciel nie ochrzcił Józefa Smitha i Olivera Cowdery ego i dlaczego nakazano im, aby jeszcze raz nadane im było kapłaństwo, tym razem przez nich samych, sobie nawzajem. Możesz wyjaśnić, że z jednej strony niezbędne było, aby niebiański posłaniec, posiadając właściwe upoważnienie, przywrócił kapłaństwo na ziemi w nowej dyspensacji, a z drugiej strony, kiedy to upoważnienie zostało już przywrócone, wszystkie ziemskie obrzędy, takie jak chrzest i ustanowienie w kapłaństwie, miały być dokonywane przez istoty śmiertelne. Ponadto nakaz Jana Chrzciciela, aby Józef i Oliver jeszcze raz mieli nadane kapłaństwo, tym razem sobie nawzajem, wskazuje na właściwy związek [czyli właściwą kolejność] pomiędzy ustanowieniem w kapłaństwie i obrzędem chrztu (Joseph Fielding Smith, Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [ ], 3:91). Napisz na tablicy następujące pytanie: W jaki sposób dzięki Kapłaństwu Aarona mamy dostęp do błogosławieństw płynących z Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa? Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym pytaniem, kiedy będziesz czytać na głos poniższą wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów. 23

36 LEKCJA 5 Co to znaczy, że Kapłaństwo Aarona dzierży klucze służby aniołów, ewangelii pokuty i chrztu oraz odpuszczenia grzechów?. Odpowiedź znajdziemy w obrzędzie chrztu oraz sakramentu. Chrzest jest dokonywany dla odpuszczenia grzechów, a sakrament to odnowienie przymierzy i błogosławieństw związanych z chrztem. Oba obrzędy powinna poprzedzać pokuta [ ]. Każdy z nas zgrzeszył od chwili swojego chrztu. Bez możliwości oczyszczenia po chrzcie, każdy z nas pozostaje odsunięty od rzeczy duchowych [ ]. Przykazano nam, abyśmy pokutowali za swoje grzechy, przychodzili do Pana ze skruszonym sercem i pokornym duchem i przyjmowali sakrament, czyniąc to zgodnie z zawartymi przymierzami. Kiedy odnawiamy w ten sposób nasze przymierza zawarte podczas chrztu, Pan odnawia oczyszczającą moc naszego chrztu [ ]. Nie możemy przecenić znaczenia Kapłaństwa Aarona. Wszystkie te niezbędne kroki dotyczące odpuszczenia grzechów mają miejsce dzięki zbawiennemu obrzędowi chrztu i odnawiającemu obrzędowi sakramentu ( The Aaronic Priesthood and the Sacrament, Ensign, listopad 1998, str ). Poproś uczniów, aby odpowiedzieli na pytanie, znajdujące się na tablicy. Złóż świadectwo o tym, że obrzędy Kapłaństwa Arona umożliwiają nam dostęp do wielu błogosławieństw płynących z Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, w tym chrztu dla odpuszczenia grzechów. Józef Smith Historia 1:72; Nauki i Przymierza 84:19 22; 107:8, Piotr, Jakub i Jan przywrócili Kapłaństwo Melchizedeka Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Józef Smith Historia 1:72, a reszta klasy niech śledzi tekst w swoich pismach świętych. Aby pomóc uczniom poszerzyć zrozumienie kontekstu tego wersetu, wyjaśnij, że niedługo po ukazaniu się Jana Chrzciciela, Józef Smith i Oliver Cowdery otrzymali Kapłaństwo Melchizedeka od Piotra, Jakuba i Jana. Miało to miejsce w maju 1829 roku, gdzieś w pobliżu rzeki Susquehanna (zob. Larry C. Porter, The Restoration of the Aaronic and Melchizedek Priesthoods, Ensign, grudzień 1996, str ). Po założeniu Kościoła Prorok otrzymał inne objawienia dotyczące doktryny i celu kapłaństwa. Kapłaństwo jest tematem często powtarzającym się w Naukach i Przymierzach. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu następujące wersety: Nauki i Przymierza 84:19 oraz 107:8, i odszukali, w jaki sposób opisują one upoważnienie, które posiada Kapłaństwo Melchizedeka. Możesz zaproponować uczniom, aby dopisali powyższe odnośniki jeden do drugiego. (Uwaga: Czytanie odnośników to umiejętność studiowania pism świętych, która może dostarczyć dodatkowych informacji i przemyśleń na temat danego fragmentu). Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli, czego się dowiedzieli na temat Kapłaństwa Melchizedeka. Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, napisz na tablicy poniższe zwroty. Udziela ewangelii Dzierży klucz tajemnic królestwa 24

37 LEKCJA 5 Dzierży klucz wiedzy Bożej Dzierży klucze wszystkich duchowych błogosławieństw Kościoła Dzierży klucze otrzymywania objawienia Dzierży klucze obcowania z zastępami niebieskimi i przebywania w obecności Ojca i Syna Możesz podsumować odpowiedzi wypisane na tablicy, podkreślając następującą prawdę: Kapłaństwo Melchizedeka dzierży klucze wszystkich obrzędów i duchowych błogosławieństw Kościoła. Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć te zwroty, omów z nimi kilka lub wszystkie z następujących pytań: W jaki sposób Kapłaństwo Melchizedeka udziela ewangelii? (NiP 84:19). (Odpowiedzi mogą zawierać: udzielanie poszczególnych obrzędów oraz przewodniczenie Kościołowi i kierowanie nim). Jak myślicie, co to znaczy, że Kapłaństwo Melchizedeka dzierży klucz tajemnic królestwa? (NiP 84:19). (Możesz wyjaśnić, że tajemnice Boga to duchowe prawdy, które poznać można jedynie poprzez objawienie [Guide to the Scriptures, Mysteries of God, scriptures.lds.org]. Poza innymi tajemnicami, wersety te odnoszą się do obrzędów świątynnych, które miały być wkrótce objawione Józefowi Smithowi oraz do faktu, że muszą być one udzielane na mocy upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka. Godni członkowie Kościoła mogą poznać w świątyni niektóre z tajemnic Boga, kiedy biorą udział w dokonywanych tam obrzędach i dochowują związanych z nimi przymierzy). W jaki sposób Kapłaństwo Melchizedeka pomaga nam zgłębić wiedzę Bożą? (NiP 84:19). (Zgłębiamy wiedzę o Bogu, kiedy uczestniczymy w obrzędach dokonywanych mocą Kapłaństwa Melchizedeka). Aby pomóc uczniom zrozumieć zwrot wiedza Boża, możesz przeczytać poniższą wypowiedź Prezydenta Jamesa E. Fausta ( ) z Rady Prezydenta Kościoła. Czym jest klucz wiedzy Bożej i czy ktokolwiek może go zdobyć? Bez kapłaństwa niemożliwe byłoby zdobycie pełni wiedzy Bożej. Prorok Józef Smith powiedział, że: Kapłaństwo Melchizedeka [ ] to kanał, przez który objawiane są cała wiedza, doktryna, plan zbawienia oraz wszelkie ważkie sprawy z niebios [Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 108] ( Klucz wiedzy Bożej, Liahona, listopad 2004, str. 52). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał fragment: Nauki i Przymierza 84: Reszta uczniów niech śledzi tekst w swoich pismach świętych i odszuka, w jaki sposób każdy członek Kościoła może cieszyć się duchowymi błogosławieństwami dostępnymi dzięki Kapłaństwu Melchizedeka. Następnie zadaj poniższe pytania: Jakie obrzędy mogą być udzielane tylko i wyłącznie na mocy upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka? (Konfirmacja, nadanie Kapłaństwa Melchizedeka, 25

38 LEKCJA 5 obrzędy świątynne, błogosławienie dzieci, błogosławienie chorych, błogosławieństwa patriarchalne, wyświęcanie do powołania). W jaki sposób obrzędy kapłaństwa mogą pomóc nam doświadczyć [mocy] Boga mocy, która umożliwia nam stanie się takimi, jak On? W jaki sposób obrzędy Kapłaństwa Melchizedeka przygotowują nas do ujrzenia oblicza Boga? W jaki sposób obrzędy kapłańskie pomagają wam stać się takimi, jak Bóg? Jakie inne doświadczenia przyczyniły się do tego, że doceniacie kapłaństwo i macie o nim świadectwo? Możesz złożyć swoje własne świadectwo o błogosławieństwach kapłaństwa. Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, co mogą zrobić, aby bardziej podporządkować się wskazówkom płynącym z ust przywódców kapłańskich. Materiały do studiowania dla uczniów Józef Smith Historia 1:68 72; Nauki i Przymierza 13:1; 84:18 22; 107:1 19. Thomas S. Monson, Kapłaństwo święty dar, Ensign lub Liahona, maj 2007, str

39 LEKCJA 6 Założenie Kościoła Wprowadzenie W objawieniu danym Prorokowi Józefowi Smithowi Pan nakazał założyć Swój Kościół w dniu 6 kwietnia 1830 roku (zob. NiP 20, nagłówek rozdziału; NiP 20:1). Dzięki temu objawieniu członkowie mogli także lepiej zrozumieć misję i nauki Zbawiciela. W objawieniu zapisanym w wersecie: Nauki i Przymierza 1:30, Pan definiuje przywrócony Kościół jako [jedyny prawdziwy i żywy kościół] na powierzchni całej Ziemi, podkreślając tym samym istotną rolę Kościoła w dniach ostatnich i w naszym życiu. Dodatkowe źródła Henry B. Eyring, Prawdziwy i żywy Kościół, Ensign lub Liahona, maj 2008, str Organization of the Church of Jesus Christ, rozdział 6 w: Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003), str Boyd K. Packer, The Only True Church, Ensign, listopad 1985, str Jeffrey G. Cannon, Build Up My Church : NiP 18, 20, 21, 22, cykl: Revelations in Context, 3 stycznia 2013, history.lds.org. Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 20:1 3 Przywrócenie Kościoła Jezusa Chrystusa Rozpocznij lekcję, prosząc uczniów, aby opowiedzieli, co wiedzą na temat Kościoła założonego przez Jezusa Chrystusa w czasach Nowego Testamentu. Następnie zapytaj: Co się stało z Kościołem Jezusa Chrystusa po śmierci Apostołów? W jaki sposób tłumaczy to konieczność przywrócenia Kościoła Jezusa Chrystusa? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź, natomiast pozostali uczniowie niech zwrócą uwagę na to, w jaki sposób założony Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich odtwarzał ważne cechy Kościoła założonego przez Jezusa Chrystusa w czasach Nowego Testamentu. Dnia 6 kwietnia 1830 roku, zaledwie jedenaście dni po ogłoszeniu możliwość zakupu Księgi Mormona, w drewnianym domu Petera Whitmera seniora, w Fayette w stanie Nowy Jork, zebrała się grupa około 60 osób. Tam Józef Smith formalnie założył Kościół, który później, dzięki objawieniu, został nazwany Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (zob. NiP 115:4). Było to radosne wydarzenie, podczas którego wylany został Duch Święty. Udzielono sakramentu, ochrzczono wierzących, nadano dar Ducha Świętego, a mężczyźni zostali ustanowieni w kapłaństwie. Podczas tego spotkania Józef Smith otrzymał objawienie, w którym Pan wyznaczył go na przywódcę Kościoła i nazwał go: wizjonerem, tłumaczem, prorokiem, 27

40 LEKCJA 6 apostołem Jezusa Chrystusa, starszym Kościoła z woli Boga Ojca i łaski [ ] Pana, Jezusa Chrystusa (NiP 21:1). Kościół Jezusa Chrystusa ponownie został założony na ziemi (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 8 9). Poproś uczniów, aby opisali podobieństwa istniejące pomiędzy przywróconym Kościołem Jezusa Chrystusa a Kościołem z czasów Nowego Testamentu. Wyjaśnij, że podczas czytania Nauk i Przymierzy bardzo pomocne są nagłówki rozdziałów. Pomagają ustalić tło historyczne objawień. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos nagłówek rozdziału: Nauki i Przymierza 20. (Możesz zwrócić uwagę na to, że w wydaniu Nauk i Przymierzy z roku 2013 do nagłówków rozdziałów dodano informacje historyczne, które pominięto w wydaniu z roku 1981). Poproś innego ucznia, aby przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 20:1 3. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali to, co odnosi się do Przywrócenia ewangelii. Zapytaj: O jakich prawdach odnoszących się do Przywrócenia ewangelii dowiadujemy się z tych wersetów? (Jedna z doktryn, którą uczniowie powinni rozpoznać, głosi, że Józef Smith został powołany przez Boga i otrzymał przykazanie zorganizowania Kościoła Jezusa Chrystusa). Przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ). W niepozornym drewnianym domu na farmie Petera Whitmera w małej wsi Fayette w stanie Nowy Jork Józef Smith i jego towarzysze zebrali się i zorganizowali Kościół Chrystusa [ ]. Z początkowych sześciu członków rodzina wyznawców Kościoła rozrosła się do ogromnych rozmiarów [ ]. Z tamtej niewielkiej wsi wyrósł ruch obecny dziś w około 160 krajach świata [ ]. To niezwykły rozwój. Dziś więcej członków Kościoła żyje poza Stanami Zjednoczonymi, niż w ich granicach. To też niezwykła rzecz. Żaden inny Kościół wyrosły z amerykańskiej ziemi nie wzrósł tak szybko ani rozwinął się tak dalece [ ]. To zupełnie nowe zjawisko ( Kościół postępuje naprzód, Liahona, lipiec 2002, str. 4). Co jest dla was niezwykłego w szybkim wzroście Kościoła w dniach ostatnich? W jaki sposób możemy, jako pojedyncze osoby, pomóc Kościołowi Pana wzrastać w naszych czasach? Nauki i Przymierza 20:17 37, Doktryna Kościoła Jezusa Chrystusa i obowiązki ochrzczonych członków Wyjaśnij, że rozdział 20 Nauk i Przymierzy znany był we wczesnych latach Kościoła pod nazwą: Zasady i Przymierza Kościoła. W tym rozdziale znajdują się liczne instrukcje Pana odnośnie do doktryny Kościoła Jezusa Chrystusa i obowiązków jego członków. Objawienie to było odczytywane podczas niektórych pierwszych konferencji Kościoła. 28

41 LEKCJA 6 Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że są nowymi członkami Kościoła w roku 1830 i pragną dowiedzieć się, w co powinni wierzyć, jako członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa. Poproś, aby połowa uczniów przeczytała po cichu fragment: Nauki i Przymierza 20:17 28, a pozostali uczniowie wersety Niech wyszukają doktrynę, którą powinien znać każdy członek przywróconego przez Pana Kościoła. Możesz zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli to, co znajdą. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli, jakie prawdy rozpoznali, i wyjaśnili, dlaczego każda z tych prawd ma dla nich znaczenie. Możesz zapisać na tablicy następującą prawdę: Poprzez objawienie Pan wyjaśnił doktrynę i zasady, na których opiera się Jego ewangelia. Możesz poprosić połowę uczniów, aby przeczytali werset: Nauki i Przymierza 20:37 i wyszukali wymagania stawiane osobom, które pragną zostać ochrzczone. Poproś, aby pozostali uczniowie przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 20:68 69 i wyszukali oczekiwania stawiane nam po chrzcie. Zwróć uwagę na to, że instrukcje znajdujące się w tych wersetach ukazują wyraźny wzór do naśladowania dla członków Kościoła. Przedyskutuj z klasą następujące pytania: Czym powinna się wykazać dana osoba, zanim będzie mogła zostać ochrzczona? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Zanim ludzie mogą zostać ochrzczeni, muszą być pokorni, skruszeni, pragnąć wziąć na siebie imię Jezusa Chrystusa i być zdeterminowani, by służyć Mu do końca życia). Czego oczekuje Pan od nas po chrzcie? (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale powinni rozpoznać następującą prawdę: Po chrzcie okazujemy Panu, że jesteśmy godni, poprzez bogobojne postępowanie i mowę. Jak myślicie, co oznacza zwrot: [wykazać] [ ] przez bogobojne postępowanie i mowę? (NiP 20:69). Dlaczego błogosławieństwa mogą spłynąć na tych członków Kościoła, którzy [żyją] w świętości przed Panem? (NiP 20:69). Jeśli czas na to pozwoli, możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że doktryny i praktyki Kościoła zapisane w rozdziale Nauki i Przymierza 20 można również znaleźć w Księdze Mormona, dzięki czemu rozumiemy, że Kościół Jezusa Chrystusa jest zasadniczo taki sam we wszystkich dyspensacjach. Dla przykładu, doktryny opisane we fragmencie: Nauki i Przymierza 20:17 36 znajdują się również w Księdze Mormona. Podobnie jest z obrzędami i praktykami opisanymi we fragmencie: Nauki i Przymierza 20:73 80, które opisane są także w Księdze Mormona. Nauki i Przymierza 1:30 Jedyny prawdziwy i żywy kościół Wyjaśnij, że wiele osób w naszych czasach uważa, że wszystkie Kościoły są prawdziwe i równie słuszne w oczach Boga. Jednakże około półtora roku po założeniu Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, Pan przekazał 29

42 LEKCJA 6 ważną informację dotyczącą Kościoła. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Nauki i Przymierza 1:30. Następnie zapytaj: W jaki sposób Pan opisał przywrócony Kościół? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest jedynym prawdziwym i żywym kościołem na ziemi). Jakie znaczenie ma dla was fakt, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest jedynym prawdziwym i żywym kościołem na ziemi? (Zanim uczniowie odpowiedzą, możesz im przypomnieć, że ta doktryna nie oznacza, że jesteśmy lepsi od innych). Pokaż poniższe wypowiedzi Prezydenta Henry ego B. Eyringa z Rady Prezydenta Kościoła oraz Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie ich na głos. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst i odszukają, dlaczego Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich uważany jest za jedyny prawdziwy i żywy kościół. To prawdziwy Kościół, jedyny prawdziwy Kościół, gdyż ma on klucze kapłaństwa. Tylko temu Kościołowi Pan powierzył moc pieczętowania na ziemi i pieczętowania w niebie, jak uczynił to w czasach Apostoła Piotra. Klucze te przywrócono Józefowi Smithowi, który następnie otrzymał upoważnienie, by przekazać je członkom Kworum Dwunastu (Henry B. Eyring, Prawdziwy i żywy Kościół, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 20). Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest [jedynym prawdziwym] i [żywym kościołem] na powierzchni całej Ziemi (NiP 1:30). Ten przywrócony Kościół jest prawdziwy, ponieważ jest on Kościołem Zbawiciela. A Zbawiciel to droga i prawda, i żywot (Ew. Jana 14:6). I jest to Kościół, który żyje, dzięki dziełom i darom Ducha Świętego (David A. Bednar, Przyjąć Ducha Świętego, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 97). W jaki sposób prawdy przedstawione w wypowiedziach Prezydenta Eyringa i Starszego Bednara odróżniają Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich od pozostałych Kościołów na ziemi? (Jest to Kościół Zbawiciela, Kościół, w którym obecne są dzieła i dary Ducha Świętego oraz klucze kapłaństwa. Możesz zaproponować, aby uczniowie zapisali niektóre z tych informacji w swych pismach świętych obok wersetu: Nauki i Przymierza 1:30). Wyjaśnij, że Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów zacytował werset: Nauki i Przymierza 1:30, a następnie wyjaśnił, dlaczego ta boska charakterystyka Kościoła jest tak niezmiernie ważna. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Packera. 30

43 LEKCJA 6 Oprzyjcie się na tej doktrynie i nie będziecie mogli zaprzeczyć, że Przywrócenie miało miejsce [ ]. To nie my jesteśmy twórcami doktryny, że jest to jedyny prawdziwy Kościół. Została ona dana przez Pana. Niezależnie od tego, jak ludzie nas postrzegają, niezależnie od tego, jak bardzo możemy wydawać się aroganccy, niezależnie od skierowanej w naszą stronę krytyki musimy nauczać o tym wszystkich, którzy pragną nas wysłuchać. [ ]. Nie twierdzimy, że inni nie posiadają części prawdy. Pan powiedział, że posiadają formę pobożności. Osoby nawrócone do Kościoła mogą przynieść ze sobą wszelką prawdę, którą posiadają, i otrzymają jej więcej ( The Only True Church, Ensign, listopad 1985, str. 82). W jaki sposób ta doktryna wyjaśnia potrzebę Przywrócenia? Poproś uczniów, aby wyjaśnili, w jaki sposób ludzie mogą sami przekonać się o prawdziwości Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 1:30; 20:1 3, 17 37, Henry B. Eyring, Prawdziwy i żywy Kościół, Ensign lub Liahona, maj 2008, str

44 LEKCJA 7 Głoście wieczną ewangelię Wprowadzenie Nauki i Przymierza zawierają objawienia Pana, dane poprzez Proroka Józefa Smitha pewnym członkom Kościoła, nakazujące im, by głosili pokutę i gromadzili Jego wybranych. Kiedy Prorok Józef Smith powoływał misjonarzy, którzy byli narzędziami w rękach Pana, Kościół gwałtownie się rozrastał. Obecnie członkowie Kościoła cieszą się błogosławieństwami pracy misjonarskiej, kiedy akceptują i wypełniają swój obowiązek uczestniczenia w głoszeniu ewangelii. Dodatkowe źródła Neil L. Andersen, To jest cud, Ensign lub Liahona, maj 2013, str L. Tom Perry, Abyś przywiódł do mnie dusze, Ensign lub Liahona, maj 2009, str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 29:4 7; 33:2 7 Pan powołuje sługi do pomocy w gromadzeniu Jego dzieci Pokaż poniższą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Praca misjonarska jest siłą napędową Kościoła. Jest głównym źródłem jego wzrostu. To właśnie jej Kościół zawdzięcza swój obecny rozmiar ( Missionary Service, First Worldwide Leadership Training Meeting, 11 stycznia 2003, str. 17). Jak sądzicie, w jaki sposób praca misjonarska stanowi siłę napędową Kościoła? Wyjaśnij, że we wczesnych latach Przywrócenia ludzie często prosili proroka, by ubiegał się w ich imieniu o objawienia dotyczące ich udziału w pracy Pana. Czasami te objawienia dotyczyły jednej osoby, a czasem wielu. Wyjaśnij, że rozdział: Nauki i Przymierza 33 jest przykładem objawienia danego dla dwóch osób: Ezry Thayera (lub Thayre a) i Northropa Sweeta. Poproś kilku uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 33:2 7. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach i odszukali słów, zwrotów lub symboli, których użył Pan, aby wskazać naszą rolę w pracy misjonarskiej i podkreślić znaczenie mówienia innym o ewangelii w dniach ostatnich. Jakich symboli użył Pan? (Kiedy uczniowie będą odpowiadać na to pytanie, możesz wypisywać ich odpowiedzi na tablicy). 32

45 LEKCJA 7 W jaki sposób symbole te ilustrują naszą rolę w pracy misjonarskiej i podkreślają znaczenie mówienia o ewangelii? Poproś uczniów, aby uważnie przestudiowali werset 6. i odszukali, co dokonuje się, kiedy mówimy o ewangelii naszym bliźnim. Następnie poproś ich, aby powiedzieli własnymi słowami, czego się dowiedzieli. (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy mówimy o ewangelii Jezusa Chrystusa naszym bliźnim, pomagamy gromadzić wybranych Pana. Możesz powiedzieć uczniom, że po otrzymaniu tego objawienia Ezra Thayer zapełnił całą swoją stodołę ludźmi, którzy słuchali, jak Józef Smith i inni głosili ewangelię [Documents, Volume 1: July 1828 June 1831, 1. wyd. dokumentów z serii The Joseph Smith Papers (2013), str. 206]). Przeczytaj uczniom poniższą definicję gromadzenia Izraela, przedstawioną przez Starszego Bruce a R. McConkiego ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów. Gromadzenie Izraela polega na wierze, akceptacji i życiu zgodnie z tym wszystkim, co Pan zaoferował niegdyś Swojemu wybranemu ludowi w starożytności [ ]. Składa się na to wiara w ewangelię, przystąpienie do Kościoła i wejście do królestwa (A New Witness for the Articles of Faith [1985], str. 515). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższą historię o pierwszych misjonarzach powołanych po założeniu Kościoła. Pozostali uczniowie niech zwrócą uwagę na to, w jaki sposób udało się tym misjonarzom osiągnąć sukces w gromadzeniu wybranych Pana. [Jesienią 1830 roku] Pan objawił Józefowi Smithowi, że Oliver Cowdery, Peter Whitmer junior, Parley P. Pratt i Ziba Peterson mają udać się do Lamanitów i [ ] im głosić [Jego] ewangelię (NiP 28:8; 30:5 6; 32:1 3). Misjonarze ci przemierzyli blisko 1500 mil, nauczając zwięźle różne indiańskie plemiona [ ]. Jednakże największy sukces odnieśli, kiedy zatrzymali się w okolicy Kirtland w Ohio. Ochrzcili tam około 130 nawróconych wywodzących się głównie spośród kongregacji reformowanych baptystów Sidneya Rigdona, w ten sposób tworząc miejsce, które w rok później stało się miejscem gromadzenia się setek członków Kościoła. Misjonarze nawrócili również kilka osób wśród osadników w hrabstwie Jackson, w stanie Missouri, gdzie w późniejszym czasie miało zostać założone miasto Syjon (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 150; zob. także Richard Dilworth Rust, A Mission to the Lamanites: NiP 28, 30, 32, cykl: Revelations in Context, 22 lutego 2013, history.lds.org). Wyjaśnij, że dzięki tym nawróceniom w północnym Ohio ponad dwukrotnie zwiększyła się w owym czasie liczba członków Kościoła. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 29:4 7 i wyszukali definicję, kim są wybrani Pana. W jaki sposób Zbawiciel opisał Swoich wybranych? Wyjaśnij uczniom, że praca pierwszych misjonarzy, którzy służyli poza Ameryką Północną, jest dramatycznym przykładem tego, jak z pomocą Swych sług Pan 33

46 LEKCJA 7 gromadzi Swoich wybranych. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższe streszczenie. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach i wysłuchali rady, której Prorok Józef Smith udzielił Starszemu Heberowi C. Kimballowi ( ). Heber C. Kimball z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: Około pierwszego dnia czerwca 1837 roku, kiedy siedziałem w [ ] Świątyni w Kirtland, podszedł do mnie Prorok Józef i zwrócił się do mnie szeptem: Bracie Heberze, Duch Pana powiedział mi: Niech mój sługa Heber uda się do Anglii i głosi moją ewangelię oraz otworzy drzwi zbawienia dla tego narodu. Perspektywa tej wyprawy przytłoczyła Starszego Kimballa: Uważałem siebie za jednego z najsłabszych sług Bożych. Zapytałem Józefa, co powinienem mówić, kiedy dotrę na miejsce; powiedział mi, abym zwrócił się do Pana, a On mnie poprowadzi i będzie mówił przeze mnie za pośrednictwem tego samego ducha, który nim [kieruje]. Prorok powołał również Orsona Hyde a, Willarda Richardsa i Josepha Fieldinga w Kirtland oraz Isaaca Russella, Johna Snydera i Johna Goodsona w Toronto w Kanadzie. Ci bracia mieli dołączyć do Starszego Kimballa na czas jego misji w Anglii. Zebrali się w Nowym Jorku i 1 lipca 1837 roku popłynęli na statku Garrick do Wielkiej Brytanii. Ta pierwsza misja poza terenem Ameryki Północnej skutkowała nawróceniem do Kościoła 2 tysięcy osób podczas pierwszego roku pobytu misjonarzy w Anglii. Starszy Kimball napisał radośnie do Proroka: Niech Bogu będzie chwała, Józefie, Pan jest z nami pośród narodów!. Drugą apostolską misją do Brytanii, w którą zaangażowanych była większość członków Kworum Dwunastu pod przywództwem Brighama Younga, Prorok kierował z Nauvoo. Opuściwszy dom jesienią 1839 roku, Apostołowie przybyli do Anglii w 1840 roku. Po przybyciu na miejsce rozpoczęli pracę, dzięki której do roku 1841 do Kościoła przystąpiło ponad 6000 nawróconych (Teachings: Joseph Smith, str. 327, 329). Jaką radę otrzymał Heber C. Kimball od Proroka Józefa Smitha? Opisz sytuację, w której doświadczyłeś pomocy Pana podczas głoszenia ewangelii. Nauki i Przymierza 4:1 7; 18:10 16; 31:1 12; 34:5 6; 39:20 23; 88:81. Ci, którzy zostali ostrzeżeni, winni ostrzec swoich bliźnich Wyjaśnij, że Nauki i Przymierza ciągle przypominają członkom Kościoła o ich obowiązku i błogosławieństwach płynących z udziału w pracy misjonarskiej. Nasz obowiązek mówienia innym o ewangelii jest powtarzającym się wzorem i motywem w objawieniach zapisanych w Naukach i Przymierzach. Umiejętność rozpoznawania wzorów i motywów pozwala na pełniejsze napawanie się słowami Chrystusa (zob. David A. Bednar, Zbiornik żywej wody [Ognisko na Uniwersytecie Brighama Younga, 4 lutego 2007], speeches.byu.edu). Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset: Nauki i Przymierza 88:81 i własnymi słowami podsumowali, w jaki sposób werset ten odnosi się do obecnych członków Kościoła. (Jedna z odpowiedzi może zawierać następujące stwierdzenie: Wszyscy, którzy przyjęli ewangelię Jezus Chrystusa, mają obowiązek mówić o niej bliźnim). Pokaż lub narysuj na tablicy poniższą tabelkę. Podziel uczniów na trzy grupy i przydziel każdej z nich jeden fragment z pism świętych. Poproś uczniów, aby 34

47 LEKCJA 7 przeczytali przydzielone im fragmenty i odszukali w nich obowiązki i obiecane błogosławieństwa płynące z głoszenia ewangelii. Obowiązki Błogosławieństwa Nauki i Przymierza 4:1 7 Nauki i Przymierza 18:10 16 Nauki i Przymierza 31:1 12 Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli reszcie klasy, czego się dowiedzieli. Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Poproś pozostałych uczniów, aby wsłuchawszy się w tekst, zwrócili uwagę na obowiązek każdego z nas dotyczący głoszenia ewangelii. Oddani uczniowie Jezusa Chrystusa zawsze byli i zawsze będą dzielnymi misjonarzami. Misjonarz to osoba naśladująca Chrystusa, która świadczy, że jest On Odkupicielem i głosi prawdy Jego ewangelii. Kościół Jezusa Chrystusa zawsze był i zawsze będzie kościołem misjonarskim. Poszczególni członkowie Kościoła Zbawiciela przyjmują na siebie uroczysty obowiązek uczestniczenia w wypełnianiu tego boskiego nakazu, którego Pan udzielił Swoim Apostołom, co zapisane jest w Nowym Testamencie: Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata (Ew. Mateusza 28:19 20). Święci w dniach ostatnich poważnie traktują ten obowiązek uczenia wszystkich narodów o Panu Jezusie Chrystusie i Jego przywróconej ewangelii [ ]. Zaprawdę poczuwamy się do uroczystego obowiązku niesienia tego przesłania wszystkim narodom, plemionom, językom i ludom ( Pójdźcie, a zobaczycie, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 107). Dlaczego członkowie Kościoła Zbawiciela powinni traktować pracę misjonarską jako uroczysty obowiązek? Pokaż poniższą wypowiedź Starszego L. Toma Perry ego z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach i zastanowili się, dlaczego powinni bardziej angażować się w głoszenie ewangelii. 35

48 LEKCJA 7 Ewangelia koncentruje się na Zadośćuczynieniu naszego Pana i Zbawiciela. Zadośćuczynienie zapewnia moc do zmycia grzechów, uzdrowienia i uzyskania życia wiecznego. Wszystkie niewymierne błogosławieństwa Zadośćuczynienia mogą być dane jedynie tym, którzy żyją według zasad ewangelii i przyjmują jej obrzędy mają wiarę w Jezusa Chrystusa, odpokutują, przyjmą chrzest i Ducha Świętego oraz wytrwają do końca. Naszym wspaniałym przesłaniem misjonarskim dla świata jest to, że do całej ludzkości wystosowano zaproszenie, by dała się uratować i przystąpiła do stada Dobrego Pasterza, samego Jezusa Chrystusa. Nasze przesłanie misjonarskie jest wzmacniane przez wiedzę Przywrócenia. Wiemy, że Bóg przemawia dziś do Swojego proroka, tak jak czynił to w czasach starożytnych. Wiemy też, że Jego ewangelia jest sprawowana z mocą i upoważnieniem przywróconego kapłaństwa. Żadne inne przesłanie nie ma tak wielkiego i wiecznego znaczenia dla każdego, kto żyje dziś na ziemi ( Abyś przywiódł do mnie dusze, Ensign lub Liahona, maj 2009, str ). Jak myślicie, dlaczego każdy z nas powinien bardziej angażować się w dzielenie się ewangelią? (Odpowiedzi powinny zawierać następujące stwierdzenie: Kiedy dzielimy się ewangelią z bliźnimi, umożliwiamy im dostęp do błogosławieństw płynących z Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa). Poproś uczniów, aby przestudiowali wersety: Nauki i Przymierza 34:5 6; 39:20 23 i wyszukali inny ważny powód, dla którego Pan nakazał nam dzielić się przesłaniem ewangelii z bliźnimi. (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale powinni rozpoznać następującą prawdę: Kiedy dzielimy się przesłaniem ewangelii z bliźnimi, pomagamy im przygotować się na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa). W jaki sposób, zrozumienie wiecznego znaczenia ewangelii motywuje was do dzielenia się nią z ludźmi, którzy nie są członkami Kościoła? Opisz swoje doświadczenie związane z dzieleniem się ewangelią z bliźnimi. Daj uczniom kilka minut, aby zastanowili się i zapisali sobie, co mogą zrobić, aby brać udział w dzieleniu się ewangelią. Na przykład: mogą zapisać nazwisko znajomej osoby, która nie jest w tej chwili członkiem Kościoła i zobowiązać się do powiedzenia jej o ewangelii. Poproś kilku uczniów, aby opowiedzieli, co zamierzają zrobić. Zachęć ich, aby działali zgodnie z podszeptami i modlili się codziennie o możliwość mówienia bliźnim o ewangelii. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 4:1 7; 18:10 16; 29:4 7; 31:1 12; 33:2 7; 34:5 6; 39:20 23; 88:81. Neil L. Andersen, To jest cud, Ensign lub Liahona, maj 2013, str

49 LEKCJA 8 Zgromadzenie Izraela w dniach ostatnich Wprowadzenie W niespełna rok po zorganizowaniu Kościoła Pan nakazał świętym, aby gromadzili się na terenie stanu Ohio (zob. NiP 37:3). Od tego czasu święci w dniach ostatnich gromadzili się w różnych miejscach, podążając za żyjącym prorokiem w poszukiwaniu bezpiecznego miejsca do życia. Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzą się, że Pan gromadzi Swój lud, aby go wzmacniać i przygotować na otrzymanie większych błogosławieństw, w tym błogosławieństw świątynnych (zob. NiP 84:4). Dodatkowe źródła Russell M. Nelson, Zgromadzenie rozproszonego Izraela, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 38:31 33; 39:15; 95:8; 110:9 Wezwanie do gromadzenia się w Ohio Pokaż mapę The New York, Pennsylvania, and Ohio Area of the USA [Obszar stanów Nowy Jork, Pensylwania i Ohio w Stanach Zjednoczonych] (Church History Maps [Mapy Historii Kościoła], nr 3), znajdującą się na końcu Nauk i Przymierzy lub użyj innej mapy tych terenów. Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na główne miejsca ważnych wydarzeń związanych z Przywróceniem: Pierwsza Wizja (Manchester w stanie Nowy Jork), przywrócenie kapłaństwa (Harmony w stanie Pensylwania) i założenie Kościoła (Fayette w stanie Nowy Jork). Następnie poproś kilkoro uczniów, aby po kolei przeczytali na głos poniższą wypowiedź. 37

50 LEKCJA 8 Sidney Rigdon, były pastor i nowo nawrócony członek z obszaru Kirtland oraz jego przyjaciel, który nie był członkiem Kościoła, Edward Partridge, bardzo chcieli spotkać Proroka i lepiej poznać nauki Kościoła. W grudniu 1830 roku przejechali ponad 250 mil do Fayette, w stanie Nowy Jork, aby odwiedzić Józefa Smitha. Poprosili go, aby zapytał, jaka jest wola Pana względem nich i świętych z Kirtland. W odpowiedzi Pan objawił, że święci ze stanu Nowy Jork powinni [zgromadzić] się w Ohio (NiP 37:3). Podczas trzeciej i ostatniej konferencji Kościoła w stanie Nowy Jork, która odbyła się na farmie Whitmera 2 stycznia 1831 roku, Pan powtórzył Swoje wytyczne dla członków [aby członkowie Kościoła wyruszyli do Ohio] [ ]. Było to pierwsze wezwanie w tej dyspensacji, aby święci zgromadzili się razem [ ]. Do połowy kwietnia 1831 roku około 68 członków z Colesville było w drodze do Ohio. Równie posłuszni przykazaniu Pana byli święci w liczbie osiemdziesięciu, z Gminy Fayette i pięćdziesięciu z Gminy Manchester, którzy opuścili swe domy na początku maja 1831 roku [ ]. Do połowy maja wszystkie gminy Kościoła ze stanu Nowy Jork mogły udać się w podróż statkiem przez Jezioro Erie do Fairport Harbor, w Ohio, gdzie czekali na nich święci, którzy zabrali ich do miejsca przeznaczenia w miastach Kirtland i Thompson. Rozpoczęło się wielkie gromadzenie Izraela w dniach ostatnich (Nasze dziedzictwo: Krótka historia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich [2008], str ). Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 38: Pozostałych uczniów poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali, w jaki sposób święci mieli zostać pobłogosławieni, jeśli będą posłuszni przykazaniu i zgromadzą się w Ohio. Uczniowie powinni rozpoznać cztery błogosławieństwa: (1) święci będą mogli uciec przed mocą wroga ; (2) być zebrani dla [Boga] jako prawy lud ; (3) otrzymać Boże prawo i (4) miała [spłynąć tam] na [nich] moc z nieba. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli te błogosławieństwa w swoich pismach świętych. (Uwaga: Sporządzanie list w pismach świętych może pomóc uczniom rozpoznać kluczowe zagadnienia, które Pan lub prorok pragną podkreślić). Zapisz na tablicy następujące zdanie: Pan gromadzi Swój lud, aby go ochraniać i wzmacniać duchowo. Możesz zwrócić uwagę na to, że w pismach świętych doktryna gromadzenia często wiąże się z ochroną. Powiązanie to związek lub więź między poglądami, ludźmi, rzeczami lub wydarzeniami. Pisma święte nasycone są dużą ilością powiązań (David A. Bednar, Zbiornik żywej wody (Ognisko na Uniwersytecie Brighama Younga, 4 lutego 2007 roku), str. 4, speeches.byu.edu). Wyjaśnij, że tak jak Pan zaprowadził starożytny lud Izraela na Górę Synaj i dał mu Swoje prawo, tak również poinstruował świętych w dniach ostatnich, aby zgromadzili się w Ohio, by mogli otrzymać Jego prawo w tej dyspensacji (zob. NiP 38:32). W Ohio Pan zaczął objawiać Kościołowi Swoje prawo (zob. nagłówek do rozdziału NiP 42). Następnie zapytaj: W jaki sposób gromadzenie się wśród ludzi, którzy wyznają te same przekonania i normy moralne, pomaga wam chronić się przed mocą Szatana? W jaki sposób przyjmowanie praw Bożych wzmacnia nas duchowo? Jak myślicie, co to znaczy, że w Ohio na świętych spłynie [ ] moc z nieba? Wyjaśnij, że obiecane błogosławieństwo, poprzez które spłynie na [nich] moc z nieba zaczęło się wypełniać, kiedy ukończono budowę świątyni w Kirtland 5 lat 38

51 LEKCJA 8 po zgromadzeniu się świętych w Ohio. Niebiańscy posłańcy nawiedzili ukończoną świątynię, aby przekazać Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery emu klucze i upoważnienie niezbędne do dokonywania świętych obrzędów. W trakcie poświęcenia świątyni wielu świętych miało duchowe wizje. Niewielka grupa spośród nich otrzymała w świątyni obrzędy obmycia i namaszczenia. Obietnica, że na świętych spłynie moc z nieba, wypełniła się w większym stopniu kilka lat później w Nauvoo, kiedy w świątyni udostępniono świętym obrzęd obdarowania. Pokaż poniższą wypowiedź Proroka Józefa Smitha, pochodzącą z Nauvoo, i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Jaki cel przyświecał gromadzeniu [ ] ludu Bożego na przestrzeni dziejów świata? [ ]. Głównym celem było zbudowanie dla Pana domu, w którym mógłby objawić Swojemu ludowi obrzędy Swojego domu, chwałę Swojego królestwa i wskazać mu drogę ku zbawieniu (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 416). W jaki sposób według waszych obserwacji Bóg błogosławi świętych w dniach ostatnich, kiedy zbierają się razem i budują świątynie zgodnie z Jego wskazówkami? Nauki i Przymierza 45:62 67 Pan opisuje Nową Jerozolimę, czyli Syjon Wyjaśnij, że niedługo po tym, jak święci z Nowego Jorku zgromadzili się w Ohio, w gazetach pojawiło się wiele nieprawdziwych historii i fałszywych pogłosek, które oczerniały Kościół. W owym czasie Prorok Józef Smith otrzymał objawienie mówiące o wyznaczonym miejscu zgromadzenia, które zapewni świętym spokój i bezpieczeństwo. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 45: Pozostali uczniowie niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i wyszukają, dlaczego Pan nakazał świętym gromadzić się na [ziemiach] zachodnich (NiP 45:64). Możesz zadać następujące pytania: Co, według Pana, jest nawet u waszych drzwi? Co, waszym zdaniem, oznacza zwrot: nawet u waszych drzwi? Czego Pan oczekiwał od świętych, kiedy już mieli się zgromadzić na ziemiach zachodnich? Dlaczego mieli zebrać swoje bogactwa? (Wyjaśnij, że słowo dziedzictwo odnosi się do ziemi, którą święci mieli zakupić i na której będą mogli mieszkać i wielbić Pana). Jak miało nazywać się miejsce, które odziedziczą święci? Wyjaśnij, że w pismach świętych można znaleźć wiele znaczeń słowa Syjon. Czasami słowo to odnosi się do ludu Syjonu i jest on opisany jako: ludzie czystego serca (NiP 97:21). W innych miejscach Syjon odnosi się do całego Kościoła oraz jego palików na całym świecie (zob. NiP 82:14). Słowo Syjon może również odnosić się do konkretnych miejsc geograficznych. W wersetach: Nauki i Przymierza 39

52 LEKCJA 8 45:66 67 Syjon oznacza autentyczne miasto zwane też czasami Nową Jerozolimą które święci mieli zbudować i w którym mieli się zgromadzić (zob. także 3 Nefi 20:22; 21:23; Eter 13:1 8; Bible Dictionary [Słownik biblijny], Zion [Syjon]). Omówcie odpowiedzi na następujące pytania: W jaki sposób Pan opisał Nową Jerozolimę, czyli Syjon? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą doktrynę: Nowa Jerozolima to miejsce spokoju, schronienia i bezpieczeństwa, w którym panować będzie chwała Pana). W jaki sposób członkostwo w Kościele zapewnia wam bezpieczeństwo i pokój, jakie panują w Syjonie? Wyjaśnij, że pod koniec czwartej konferencji Kościoła, która odbyła się w czerwcu 1831 roku w Kirtland w stanie Ohio, Pan nakazał Józefowi Smithowi oraz innym starszym, aby w parach udali się w około 900 milową podróż do Missouri, głosząc ewangelię po drodze (zob. streszczenie rozdziału NiP 52). Po przybyciu na miejsce Prorok otrzymał objawienie, że Missouri to ziemia obietnicy i miejsce na miasto Syjon, natomiast miejsce zwane Independence w stanie Missouri jest nazwane centralnym miejscem (NiP 57:1 3). W ciągu kolejnych kilku lat setki świętych w dniach ostatnich chętnych do budowy Syjonu przeniosły się na teren hrabstwa Jackson w Missouri. Niestety, narastające konflikty między członkami Kościoła a miejscowymi mieszkańcami przybrały w końcu formę prześladowań. Święci zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów w hrabstwie Jackson w listopadzie i grudniu 1833 roku. Nauki i Przymierza 115:5 6 Lud Boży gromadzi się dzisiaj w palikach Syjonu Aby zilustrować wysiłki świętych gromadzących się w kolejnych spokojnych i bezpiecznych miejscach pokaż mapę The Westward Movement of the Church [Droga Kościoła na zachód] (Church History Maps [Mapy historii Kościoła], nr 6), znajdującą się na końcu Nauk i Przymierzy. Wyjaśnij, że święci zostali ostatecznie zmuszeni do opuszczenia Kirtland w stanie Ohio, a także innych miejsc w zachodniej części stanu Missouri. W roku 1839 święci zaczęli gromadzić się w Nauvoo, w stanie Illlinois, gdzie założyli duże miasto. Jednak wkrótce po śmierci Proroka Józefa Smitha członkowie Kościoła ponownie zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domostw. Przenieśli się w Góry 40

53 LEKCJA 8 Skaliste i założyli osady w zachodniej części Ameryki Północnej, z siedzibą Kościoła w Salt Lake City. Poproś uczniów, aby przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 115:5 6. Następnie zapytaj: Jakie błogosławieństwa obiecano tym, którzy gromadzą się w palikach Syjonu? (Odpowiedzi powinny zawierać następującą prawdę: Gromadzimy się w palikach Syjonu dla ochrony i ucieczki przed złem). W jaki sposób paliki Syjonu mogą zapewnić członkom Kościoła ochronę i ucieczkę przed złem w ich własnych krajach? W jakiej sytuacji czuliście, że jesteście wzmocnieni i chronieni, kiedy gromadziliście się wraz z innymi świętymi w waszym okręgu lub gminie? Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć, jakie znaczenie ma dzisiaj dla członków Kościoła gromadzenie się w palikach Syjonu, pokaż poniższą wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. We wczesnych latach tej dyspensacji gromadzenie w Syjonie dotyczyło kilku miejsc w Stanach Zjednoczonych: Kirtland, Missouri, Nauvoo oraz szczytów gór. Zgromadzenia te zawsze dotyczyły przyszłych świątyń. Po stworzeniu palików i zbudowaniu świątyń w większości krajów, gdzie mieszkają duże grupy wiernych, przykazuje się nam, byśmy nie gromadzili się w jednym miejscu, lecz w palikach, w naszych własnych krajach. Wierni mogą cieszyć się w Domu Pana pełnią wiecznych błogosławieństw [ ]. Tak więc paliki Syjonu stanowią schronienie przed burzą i gniewem, kiedy będzie wylany bez pomieszania na całą ziemię (NiP 115:6) ( Przygotowanie na Drugie Przyjście, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 8). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Spencera W. Kimballa ( ). Zgromadzenie Izraela składa się z przystąpienia do prawdziwego Kościoła i poznania prawdziwego Boga [ ]. A zatem każda osoba, która przyjęła przywróconą ewangelię i która pragnie oddawać cześć Panu we własnym języku i wraz ze świętymi w kraju, w którym mieszka, podporządkowuje się prawu zgromadzenia Izraela i jest spadkobiercą wszystkich błogosławieństw obiecanych świętym w tych ostatnich dniach (Teachings of Spencer W. Kimball, oprac. przez Edwarda L. Kimballa [1982], str. 439). Jak zmieniła się liczba świątyń wzniesionych przez Kościół w ciągu waszego życia? Jakie błogosławieństwa wynikają dla was z tego, że jesteście członkami palika lub dystryktu Syjonu? Jakie błogosławieństwa otrzymujecie dzięki świętym świątyniom? Zakończ lekcję, prosząc uczniów, aby zastanowili się, co mogą zrobić, by pomóc innym uzyskać duchową ochronę i siłę, płynącą z wiernego członkostwa w palikach 41

54 LEKCJA 8 Syjonu i ze służby w świątyni. Zachęć uczniów do działania zgodnie z podszeptami Ducha, które otrzymali podczas lekcji. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 37:1 3; 38:31 33; 39:15; 45:62 67; 95:8; 110:9; 115:5 6. Russell M. Nelson, Zgromadzenie rozproszonego Izraela, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str

55 LEKCJA 9 Postępujcie zgodnie z naukami żyjącego proroka Wprowadzenie W dniu, w którym został założony Kościół, Pan obiecał duchowe bezpieczeństwo tym, którzy będą zważać na słowa proroka (zob. NiP 21:4 6). Wkrótce potem, aby ustrzec członków Kościoła przed oszustwem, Pan objawił, że tylko prorok posiada upoważnienie do otrzymywania objawień dla całego Kościoła (zob. NiP 28:1 7). Prorok posiada również upoważnienie do objaśniania pism świętych. Zrozumienie tych prawd zapewnia dodatkowe duchowe bezpieczeństwo w dniach ostatnich. Dodatkowe źródła Russell M. Nelson, Popieranie proroków, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str Ezra Taft Benson, Fourteen Fundamentals in Following the Prophet [Uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 26 lutego 1980 roku] ;speeches.byu.edu; zob. także Tambuli, czerwiec 1981, str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 21:1 6 Zważajcie na słowa proroka Zapytaj uczniów, jakimi tytułami określamy czasami Prezydenta Kościoła. Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy. Następnie poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 21:1, a pozostali uczniowie niech śledzą tekst w swoich pismach świętych. Wypisz na tablicy dodatkowe tytuły. Następnie zapytaj: W jaki sposób każdy z tytułów wymienionych w tym wersecie opisuje obowiązki Prezydenta Kościoła? Pomóż uczniom zrozumieć kontekst rozdziału: Nauki i Przymierza 21, wyjaśniając, że zawarte w nim objawienie zostało dane w dniu, w którym założono Kościół. (Uwaga: Jeśli uczniowie uczą się rozpoznawać kontekst pism świętych, będą w stanie lepiej zrozumieć znaczenie i wagę tego, co czytają). Następnie zapytaj: Dlaczego ważne było, aby pierwsi członkowie Kościoła rozumieli, że rola Józefa Smitha, który został powołany na proroka, znacząco różni się od roli przywódców innych kościołów? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 21:4 5, a reszta uczniów niech śledzi tekst w swoich pismach świętych. Omówcie odpowiedzi na następujące pytania: Dlaczego czasami zważanie na rady proroka wymaga od nas cierpliwości i wiary? 43

56 LEKCJA 9 W razie potrzeby możesz przeczytać wraz z uczniami następującą wypowiedź Prezydenta Harolda B. Lee ( ): Musimy nauczyć się zważać na słowa i przykazania, które Pan daje poprzez Swojego proroka [ ]. Może wam się nie spodobać coś, co usłyszycie od przedstawicieli władz Kościoła. Może to być niezgodne z waszymi poglądami politycznymi. Może to być niezgodne z waszymi poglądami społecznymi. Może to zakłócać wasze życie towarzyskie. Jednak jeśli posłuchacie tych słów z cierpliwością i wiarą, jakby pochodziły z ust samego Pana, macie obietnicę, że bramy piekielne nie przemogą was; i rozproszy Pan Bóg moce ciemności przed wami i sprawi, że zadrży niebo dla waszego dobra i chwały Jego imienia (NiP 21:6) (Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee [2000], str. 84). Słuchając podszeptów Ducha, wyjaśnij, że: 1. Jako święci w dniach ostatnich nie wierzymy, że prorocy są doskonałymi ludźmi. Jednakże, Pan nigdy nie pozwoli im sprowadzić Kościoła na manowce (zob. Deklaracja Oficjalna 1, Wyjątki z trzech przemówień wygłoszonych przez Prezydenta Wilforda Woodruffa odnośnie manifestu ). 2. Wierzymy, że objawienia nie ustały i radujemy się z tego powodu. Bywały takie przypadki w historii Kościoła, w których obecny prorok objaśniał rady poprzednich proroków albo wskazywał uprzednio ogólnie przyjmowane nauki bądź praktyki jako te, które później wymagały zmian. Na przykład, we wczesnych latach Kościoła, członkowie byli zachęcani, aby gromadzić się w jednym głównym miejscu, takim jak Kirtland w stanie Ohio, czy hrabstwo Jackson w stanie Missouri. Obecnie członkowie Kościoła zachęcani są, by gromadzić się w swoich miejscowych palikach i dystryktach. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 21:6. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali obietnice dane tym ludziom, którzy zważają na słowa proroka. Możesz zaproponować uczniom, żeby zaznaczyli to, co znajdą. Następnie zapytaj: Jak podsumowalibyście obietnice dane ludziom, którzy zważają na słowa proroka? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy zważamy na słowa proroka, jesteśmy chronieni przed przeciwnikiem. (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, wyjaśnij, że jedno ze znaczeń słowa zadrżeć, to poruszyć się lub uwolnić się ze swej podstawy lub naczynia). Tak więc jedna z interpretacji wersetu 6 sugeruje, że kiedy niebo drży dla [naszego] dobra, uwalniane są objawienia i błogosławieństwa, które przelewają się na nas). Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Henry ego B. Eyringa z Rady Prezydenta Kościoła i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: 44

57 LEKCJA 9 Poszukiwanie ścieżki wiodącej ku bezpieczeństwu w słowach proroków ma sens dla tych, którzy mają silną wiarę. Kiedy prorok przemawia, ludzie o słabej wierze mogą sądzić, że usłyszeli tylko, jak mądry człowiek udziela dobrych rad [ ]. Jednak decyzja, by nie przyjąć proroczej wskazówki, zmienia grunt, na którym stoimy. Ów grunt staje się bardziej niebezpieczny. Nieprzyjmowanie proroczych rad zmniejsza naszą moc do przyjmowania natchnionych rad w przyszłości ( Finding Safety in Counsel, Ensign, maj 1997, str. 25). Dlaczego grunt, na którym stoimy, staje się bardziej niebezpieczny, jeśli odrzucamy rady proroków? Jakie przykłady pokazują, że jest to prawda? W jakich sytuacjach wy lub wasi znajomi zostaliście pobłogosławieni, bo zważaliście na rady żyjących proroków? W jaki sposób zasada mówiąca o tym, że powinniśmy zważać na rady proroków, ma znaczenie dla pytań natury religijnej, moralnej i etycznej naszych czasów? Zachęć uczniów, aby zastanowili się, co muszą uczynić, aby mogli otrzymać błogosławieństwa obiecane w wersecie: Nauki i Przymierza 21:6. Zapewnij ich, że jeśli będą gorliwie zważać na słowa żyjących proroków, otrzymają wspaniałe błogosławieństwa teraz i w wieczności. Wyjaśnij, że zważanie na rady proroków nie oznacza, że mamy być ślepo posłuszni ich słowom. Przeczytaj na głos następującą wypowiedź Prezydenta Harolda B. Lee: Jako świętym w dniach ostatnich nie wystarcza nam zwykłe podążanie za radami naszych przywódców i przyjmowanie tych rad. Mamy znacznie większy obowiązek. Musimy zdobyć niezachwiane świadectwo o boskim namaszczeniu tych mężczyzn i świadectwo o tym, że przekazują nam wolę naszego Ojca Niebieskiego (Teachings: Harold B. Lee, str. 45). Nauki i Przymierza 28:2, 6 7; 43:1 7 Pan daje objawienia w uporządkowany sposób Wyjaśnij, że wkrótce po założeniu Kościoła niektórzy członkowie zostali zwiedzeni przez przeciwnika i myśląc, że otrzymują prorocze rady, głosili fałszywe objawienia. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos nagłówek rozdziału: Nauki i Przymierza 28, a pozostali uczniowie niech śledzą tekst w swoich pismach świętych (zob. także Jeffrey G. Cannon, All Things Must Be Done in Order: D&C 28, 43, cykl: Revelations in Context, 4 kwietnia 2013, history.lds.org). Następnie zapytaj: Gdyby członkowie Kościoła w dalszym ciągu wierzyli w objawienia Hirama Page a, jakie spowodowałoby to konsekwencje? Daj uczniom chwilę na przestudiowanie wersetów: Nauki i Przymierza 28:2, 6 7. Następnie zapytaj: Jak rada, której Pan udzielił w tym wersecie, wyjaśnia rolę Prezydenta Kościoła? (Uczniowie powinni zrozumieć następującą doktrynę: Prezydent Kościoła jest 45

58 LEKCJA 9 jedyną osobą, która posiada klucze do otrzymywania objawień dla całego Kościoła). Aby pomóc uczniom pogłębić zrozumienie tej doktryny, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos następujący tekst ilustrujący tło historyczne rozdziału: Nauki i Przymierza 43. W lutym 1831 roku pewna kobieta o nazwisku Hubble pojawiła się wśród świętych w Kirtland w stanie Ohio. Twierdziła, że jest prorokinią, że otrzymała objawienia dla Kościoła oraz że wie, iż Księga Mormona jest prawdziwa i że ona powinna zostać nauczycielką w Kościele. Udało jej się zwieść niektórych świętych. Józef Smith i inni ludzie byli zaniepokojeni jej wpływem oraz innymi fałszywymi objawieniami pośród świętych. Prorok, postanowiwszy zapytać Pana, co czynić w takiej sytuacji, otrzymał objawienie, które obecnie znajduje się z rozdziale: Nauki i Przymierza 43 (zob. Documents, Tom 1: lipiec 1828 czerwiec 1831, tom 1 cyklu Documents The Joseph Smith Papers [2013], str. 257). Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 43:1 7 i wyszukali doktryny, które zostały wówczas wyjaśnione przez Pana. Możesz zaproponować uczniom, żeby zaznaczyli to, co znajdą. Możesz również zaproponować, aby porównali ten fragment z wersetem: Nauki i Przymierza 28:2. Zwróć uwagę uczniów na to, że objawienie znajdujące się w rozdziale 28. skierowane było do świętych w stanie Nowy Jork, natomiast objawienie w rozdziale 43. dotyczyło świętych w Kirtland. Następnie zapytaj: Kto został wyznaczony do otrzymywania przykazań i objawień dla całego Kościoła, w objawieniu zapisanym w rozdziale: Nauki i Przymierza 43? Jakich doktryn możemy się nauczyć z tego fragmentu? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale powinni rozpoznać następujące doktryny: Tylko jedna osoba jest wyznaczona w danym okresie, aby otrzymywać objawienia dla całego Kościoła. Ci, którzy zważają na słowa Prezydenta Kościoła, nie zostaną zwiedzeni). Możesz przeczytać następującą wypowiedź Starszego L. Toma Perry ego z Kworum Dwunastu Apostołów: Istnieje pewien porządek w sposobie, w jaki Pan objawia Swą wolę ludzkości. Wszyscy mamy prawo do proszenia Pana i otrzymywania natchnienia poprzez Jego Ducha w ramach naszych zakresów służby. Rodzice mogą otrzymać objawienie dla swej własnej rodziny, biskup dla przydzielonej mu kongregacji, natomiast Rada Prezydenta Kościoła dla całego Kościoła [ ]. Prorok Józef Smith oświadczył: Przeciwne założeniom Boga jest to, by jakikolwiek członek Kościoła, czy ktoś inny, otrzymywał wskazówki dla przedstawicieli władz, zajmujących wyższą pozycję, niż on sam [Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str ] ( Wierzymy we wszystko, co Bóg objawił, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 86). 46

59 LEKCJA 9 W jaki sposób świadomość, że objawienia Pana zawsze przychodzą przez ogólnie uznane drogi urzędowe kapłaństwa, pomoże wam uniknąć oszustwa? Dlaczego wiedza o tym może wnieść pokój w wasze życie? W jaki sposób wzór Pana dotyczący objawienia pomaga utrzymać porządek w Kościele? Nauki i Przymierza 90:1 6 Pan ustanowił porządek w Kościele Wyjaśnij, że kiedy Kościół wzrastał, Pan kierował czynami Proroka Józefa Smitha w organizowaniu kapłaństwa i członków Kościoła. Przeczytaj na głos albo streść następującą wypowiedź: Kiedy wzrastała liczba członków, Prorok nadal otrzymywał objawienia dotyczące urzędów kapłańskich. Pod kierunkiem Pana zorganizował Radę Prezydenta Kościoła, która składała się z niego jako Prezydenta oraz z Sidneya Rigdona i Fredericka G. Williamsa jako Doradców. Zorganizował też Kworum Dwunastu Apostołów i Pierwsze Kworum Siedemdziesiątych. Powołał i ustanowił biskupów oraz ich doradców, wyższych kapłanów, patriarchów, rady wyższe, siedemdziesiątych i starszych. Zorganizował pierwsze paliki Kościoła (Nasze dziedzictwo: Krótka historia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich [2008], str. 26). Wyjaśnij, że Rada Prezydenta Kościoła odgrywa szczególną rolę w Kościele. Poproś uczniów, aby przestudiowali fragment: Nauki i Przymierza 90:1 6 i wyszukali szczególne obowiązki Rady Prezydenta Kościoła. (Rada Prezydenta Kościoła [nosi] klucze królestwa [werset 2.] i to przez nią będą dane wyrocznie Kościołowi [werset 4.]). Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, wyjaśnij, że słowo wyrocznie oznacza objawienia, które Bóg daje Swoim prorokom. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś pozostałych uczniów, aby zwrócili uwagę na dwa różne sposoby, za pomocą których ustanawia się w Kościele doktrynę. W 1954 roku Prezydent J. Reuben Clark jun., ówczesny doradca w Radzie Prezydenta Kościoła, omawiał sposób rozpowszechniania doktryny w Kościele oraz szczególną rolę Prezydenta Kościoła. Wypowiadając się na temat członków Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów, powiedział: Powinniśmy pamiętać, że niektórym z przedstawicieli Władz Naczelnych powierzono szczególne powołanie posiadają oni szczególny dar, są popierani jako prorocy, widzący i objawiciele, co daje im szczególne duchowe obdarowanie w kwestii nauczania ludzi. Mają prawo, moc i upoważnienie do głoszenia zamysłu i woli Boga Jego ludowi, co podlega ogólnej mocy i upoważnieniu Prezydenta Kościoła [ ]. Prezydent Kościoła może ogłosić lub interpretować doktryny oparte na otrzymanym przez siebie objawieniu (zob., na przykład, NiP 138). Doktryna może także zostać przekazana za pośrednictwem połączonego zgromadzenia Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów (zob., na przykład, Deklaracja Oficjalna 2) ( Doktryna Chrystusa, Ensign lub Liahona, maj 2012, str ). 47

60 LEKCJA 9 Dlaczego ważne jest, abyśmy pamiętali, kto jest upoważniony do głoszenia zamysłu i woli Boga na świecie? Zakończ lekcję, prosząc uczniów, aby zastanowili się, czego nauczyli się z przesłań żyjących proroków i apostołów. Poproś ich, aby złożyli świadectwo o tym, w jaki sposób przesłania te ich błogosławią. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 21:1 6; 28:2, 6 7; 43:1 7; 90:1 6, 16. Russell M. Nelson, Popieranie proroków, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str

61 LEKCJA 10 Poszukujcie prawdy Wprowadzenie Dzieci Boże zachęcane są do tego, aby [szukały] wiedzy, przez naukę jak i przez wiarę (NiP 88:118). Odnoszenie się do tego wzoru umożliwia każdemu z nas korzystanie z pomocy Ducha Świętego w procesie nauki. Internet i inne źródła dostarczają nam obecnie mnóstwo informacji po części prawdziwych, po części fałszywych i po części wprowadzających w błąd. Dotyczą one doktryny, historii i stanowiska Kościoła w kwestiach społecznych. Dlatego niezmiernie ważne jest, abyśmy w odróżnianiu prawdy od błędu polegali na Duchu Świętym. Nauka rozpoznawania i korzystania z właściwych źródeł informacji jest częścią tego procesu. Dodatkowe źródła Dieter F. Uchtdorf, Co to jest prawda? (Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji, 13 stycznia 2013 roku), lds.org/broadcasts. Gospel Learning, Gospel Topics, lds.org/topics. Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 88:118, Wzór zdobywania wiedzy Przeczytaj na głos następujący opis dotyczący szkoły proroków, założonej w Kirtland w stanie Ohio: W 1833 roku Prorok i grupa świętych w Kirtland mieli wyjątkową okazję do studiowania ewangelii. W styczniu tego roku, zgodnie z nakazem Pana (zob. NiP 88: ), Prorok zorganizował szkołę proroków, aby szkolić posiadaczy kapłaństwa w ich służbie i przygotować ich do głoszenia ewangelii. Zajęcia tej szkoły odbywały się na pierwszym piętrze sklepu Newela K. Whitneya, gdzie mieszkał Prorok. W lekcjach uczestniczyło około 25 braci. Niektórzy przebywali setki kilometrów, aby skorzystać z przywileju studiowania ewangelii w pokoju o powierzchni nie większej niż około 3 na 4 m. Wielu z tych mężczyzn zostało później Apostołami, Siedemdziesiątymi i innymi przywódcami Kościoła. Choć Prorok i inni bracia czasami studiowali język, przede wszystkim koncentrowali się na uczeniu się doktryn ewangelii, oddając się pilnej nauce od wczesnego rana do późnego popołudnia. Zajęcia w tej szkole trwały przez 4 miesiące, w późniejszym czasie powstały podobne szkoły w Kirtland oraz w Missouri, które zrzeszały setki uczestników (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 261). Wyjaśnij, że rozdział: Nauki i Przymierza 88 zawiera instrukcje Pana skierowane do uczniów szkoły proroków. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset: Nauki i Przymierza 88:118 i wyszukali wzór zdobywania wiedzy, zalecany przez Pana. Przedyskutujcie następujące pytania: Jak myślicie, co to znaczy [szukać] wiedzy przez naukę, jak i przez wiarę? W jaki sposób stosowanie tego wzoru może zwiększyć naszą zdolność do nauki? (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale upewnij się, iż 49

62 LEKCJA 10 rozumieją, że kiedy w procesie uczenia się odnosimy się do wiary, uzyskujemy pomoc Pana). Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 88: , który zawiera dalsze instrukcje Pana dotyczące szkoły proroków. Pozostałych uczniów poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali zasady, które pomagają nam zrozumieć, w jaki sposób zdobywać wiedzę przez wiarę. Możesz zaproponować uczniom, żeby zaznaczyli to, co znajdą. Kiedy uczniowie będą opowiadać o tym, co znaleźli, zapisuj ich odpowiedzi na tablicy. Możesz zaproponować uczniom, aby na marginesie swoich pism świętych obok tego fragmentu zapisali zwrot: zasady zdobywania wiedzy przez wiarę. (Uwaga: Sporządzanie notatek na marginesie pism świętych może pomóc uczniom sprawniej odnajdywać i zapamiętywać ważne zasady). Jeśli czas na to pozwoli, możesz poprosić uczniów, aby odszukali dodatkowe zasady w wersetach: Alma 32:28, i Ew. Jana 7:17. W jaki sposób życie zgodnie z tymi zasadami pomaga nam zdobywać wiedzę przez naukę i przez wiarę? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, podkreśl, że stosowanie się do tych zasad pomoże nam uzyskać pomoc Ducha). W jaki sposób, posiadanie towarzystwa Ducha Pana wpływa na poszukiwanie prawdy? Nauki i Przymierza 91:1 6 Odróżnianie prawdy od błędu Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Nigdy w historii świata nie było łatwiejszego dostępu do tak wielu informacji niektóre z nich są prawdziwe, niektóre fałszywe, a wiele z nich zawiera część prawdy. broadcasts). W konsekwencji nigdy w historii świata nie było ważniejsze dowiedzieć się, jak poprawnie odróżnić prawdę od błędu ( Co to jest prawda? [Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji, 13 stycznia 2013 roku], str. 3, lds.org/ Jakie mogą spotkać nas konsekwencje, jeśli nie nauczymy się odróżniać prawdy od błędu? Napisz na tablicy następujące pytanie: W jaki sposób możemy poprawnie odróżnić prawdę od błędu? Wyjaśnij, że w objawieniu zawartym w rozdziale: Nauki i Przymierza 91 Józef Smith został poinstruowany, w jaki sposób odróżnić, czy to, co czytał w apokryfie, jest prawdą. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos nagłówek rozdziału 91, a pozostali uczniowie niech w tym czasie śledzą tekst w swoich 50

63 LEKCJA 10 pismach świętych. Następnie poproś uczniów, aby w czasie wspólnego studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 91, wspólnie zastanowili się nad pytaniem zapisanym na tablicy. Wyjaśnij, że apokryf to zbiór świętych ksiąg Żydów. Początkowo księgi te nie wchodziły w skład hebrajskiej Biblii (czyli Starego Testamentu), ale na krótko przed nastaniem ery Chrystusowej zostały one dołączone do Biblii przekładu greckiego. Wieki później, kiedy pierwsi chrześcijanie skompletowali księgi Biblii, dodali do niej apokryfy jako załącznik. Niektóre chrześcijańskie wyznania uznają apokryfy za pismo święte, ale są i takie, które nie wierzą, że mogły być one napisane pod natchnieniem. Egzemplarz Biblii, którego Józef Smith używał w procesie tłumaczenia, zawierał apokryfy. Józef zapytał Pana, czy jego tłumaczenie powinno obejmować te księgi. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 91:1 3. Czego Józef Smith dowiedział się na temat apokryfu? (Możesz wyjaśnić, że interpolacja polega na dodaniu do manuskryptu partii materiału, który w rezultacie może czasami zmienić treść lub znaczenie oryginalnego tekstu). Poproś innego ucznia, aby przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 91:4 6. W jaki sposób zastosowanie wskazówek znajdujących się w: wersetach 4 6 pomoże nam odróżnić prawdę od błędu i ocenić wiarygodność tego, co czytamy? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale powinni rozpoznać następującą prawdę: Duch Święty pomoże nam przekonać się, czy to, co czytamy, jest prawdą). Wyjaśnij, że nadmiar informacji dostępnych w Internecie sprawił, że wszyscy potrzebujemy duchowego daru rozpoznawania (zob. NiP 46:23), abyśmy mogli odróżnić prawdę od błędu. (Więcej informacji o tym, dlaczego dar rozpoznawania jest tak ważny w naszym życiu, można uzyskać w przesłaniu Starszego Davida A. Bednara Quick to Observe, Ensign lub Liahona, grudzień 2006, str ). Rozdaj każdemu uczniowi kopię poniższej wypowiedzi Starszego Stevena E. Snowa, Siedemdziesiątego. Poproś uczniów, aby prześledzili dwa pierwsze akapity tej wypowiedzi i odszukali wskazówki, których Starszy Snow udzielił odnośnie do oceny informacji dotyczących historii i nauk Kościoła. Ocena informacji z zakresu historii Kościoła Starszy Steven E. Snow, Siedemdziesiąty, powiedział: W Internecie na wyciągnięcie ręki dostępne są wszelkie rodzaje informacji dobre, złe, prawdziwe, nieprawdziwe w tym informacje na temat historii Kościoła. Możecie przeczytać wiele rzeczy na temat naszej historii, ale ważne jest to, aby po przeczytaniu zrozumieć kontekst tych informacji. Niektóre informacje w Internecie są wyrwane z kontekstu i w takiej sytuacji trudno dostrzec całokształt okoliczności. Informacje, które starają się skompromitować Kościół, są na ogół bardzo subiektywne i niesprawiedliwe. Powinniśmy zatem sięgać do źródeł, które w sposób obiektywny 51

64 LEKCJA 10 opisują nasze przekonania i historię. Niektóre strony internetowe są bardzo nieprzychylne i mogą przedstawiać informacje w sposób wywołujący sensację. Szukajcie zatem źródła u znanych i cenionych historyków, niezależnie od tego, czy są oni członkami Kościoła, czy też nie. Niektórzy młodzi ludzie są zaskoczeni i zszokowani anty mormońskimi materiałami publikowanymi w Internecie, ponieważ nie są na nie przygotowani i nie są odpowiednio wzmocnieni. Być może nie poświęcili wystarczającej ilości czasu na sprawy duchowe i tym samym nie przygotowali i nie wzmocnili samych siebie na to, co może ich spotkać. Kiedy życiowe doświadczenia sprawiają, że tracą grunt pod nogami, ważne jest, aby czynili te podstawowe rzeczy, o których zawsze mówimy: nie ustawali w studiowaniu pism świętych i szczerze modlili się do naszego Ojca Niebieskiego. Te podstawowe czynności przygotują nas na wszelkiego rodzaju przeciwności, w tym na anty mormońskie materiały, na które możemy się natknąć w sieci ( Balancing Church History, New Era, czerwiec 2013, str ). W jaki sposób możecie zastosować nauki Starszego Snowa, dotyczące oceny wiarygodności tego, co czytacie na temat Kościoła? Odpowiedzcie, mając na uwadze to, że musimy z pewną dozą ostrożności oceniać źródła informacji dotyczące historii i nauk Kościoła. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali trzeci akapit wypowiedzi Starszego Snowa. Następnie omówcie odpowiedzi na poniższe pytanie: W jaki sposób rada Starszego Snowa może pomóc wam, kiedy napotkacie informacje, które mogą kwestionować wasze przekonania? Pozostawanie wiernym mimo pojawiających się pytań Wyjaśnij, że członkowie Kościoła mogą czasami mieć pytania lub nawet wątpliwości odnośnie do doktryny, historii lub stanowiska Kościoła w kwestiach społecznych. Przeczytaj wraz z uczniami następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa: 2013, str. 23). Posiadanie pytań jest czymś naturalnym szczere dociekania są jak żołądź, z którego często kiełkuje i wyrasta wspaniały dąb zrozumienia. Jest niewielu członków Kościoła, którzy tym czy innym razem nie zmagali się z poważnymi lub drażliwymi kwestiami. Jednym z celów Kościoła jest pielęgnowanie i kultywowanie nasiona wiary nawet w czasami piaszczystej glebie wątpliwości i niepewności ( Chodźcie, przyłączcie się do nas, Ensign lub Liahona, listopad Rozdaj wszystkim uczniom po jednej kopii ulotki Odróżnianie prawdy od błędu, która zawiera wskazówki przywódców Kościoła dla osób, które mają pytania lub wątpliwości. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wypowiedzi zawarte w tej ulotce i wyszukali zasady, które mogą pomóc ludziom we właściwy sposób odnieść się do pytań lub wątpliwości. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby wytłumaczyli, w jaki sposób to, czego się dowiedzieli z tej ulotki, może pomóc komuś, kto ma pytanie lub wątpliwość dotyczącą doktryny, historii lub stanowiska Kościoła w kwestiach społecznych. 52

65 LEKCJA 10 Na zakończenie lekcji podkreśl, że pomimo tego, iż na pewne pytania nie znajdziemy odpowiedzi w czasie naszego życia, to jednak możemy znaleźć odpowiedzi na najważniejsze pytania, kiedy przestrzegamy przykazań, sięgamy do właściwych źródeł informacji w szczególności do słów żyjących proroków poszukujemy wskazówek poprzez modlitwę i wykazujemy się cierpliwością i wiarą. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o doświadczeniach, w których odczuli, że Pan ich poprowadził i pomógł im odnaleźć prawdę oraz odpowiedział na ich modlitwy. Zachęć uczniów, aby ponownie przejrzeli wypowiedzi zawarte w ulotce. Poproś ich, aby stosowali radę zawartą w dzisiejszej lekcji, mówiącą o tym, że powinniśmy szukać wiedzy przez nauką i przez wiarę. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 88: ; 91:1 6. Dieter F. Uchtdorf, Co to jest prawda? (Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji, 13 stycznia 2013 roku), lds.org/broadcasts. Odróżnianie prawdy od błędu We wszystkich dyspensacjach ewangelii siły zła przeciwstawiały się Bogu i Jego dziełu. Jednak dzieło Boga nie ostanie zniweczone. W tych dniach ostatnich kamień został wyrżnięty z góry i potoczy się [ ] dopóki nie wypełni całej ziemi (NiP 65:2). Niemniej jednak, ponieważ poszczególni członkowie Kościoła mogą zostać oszukani, każdy z nas musi [czuwać] i nie [ustawać] w modlitwie (3 Nefi 18:18). Nie musimy w tej dobie oświecenia, kiedy przywrócona została pełnia ewangelii, żeglować po nieznanych morzach czy przemierzać nieoznaczonych szlaków w poszukiwaniu prawdy. Kochający Ojciec w Niebie wyznaczył nasz kurs i dał nam niezawodną mapę posłuszeństwo. Poznanie prawdy i odpowiedzi na największe pytania osiągniemy, kiedy będziemy posłuszni przykazaniom Boga (Thomas S. Monson, Posłuszeństwo przynosi błogosławieństwa, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 89). Moi drodzy przyjaciele [ ] proszę, najpierw zwątpcie we własne wątpliwości, zanim zwątpicie we własną wiarę. Nigdy nie możemy pozwolić na to, by uwięziły nas wątpliwości i odgrodziły od boskiej miłości, pokoju i darów, które przychodzą dzięki wierze w Pana Jezusa Chrystusa (Dieter F. Uchtdorf, Chodźcie, przyłączcie się do nas, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 23). 53

66 LEKCJA 10 Szatan jest wielkim kłamcą, [oskarżycielem] braci naszych [Objawienie 12:10], ojcem wszystkich kłamstw [zob. Ew. Jana 8:44], który ciągle stara się nas zwodzić, aby mógł nas przemóc [zob. NiP 50:3] [ ]. Jego główną strategią wobec tych, którzy już przyjęli prawdę, jest zasianie wątpliwości. Na przykład sprawia, że wielu członków Kościoła potyka się, kiedy odkrywa informacje na temat Kościoła, które, jak się wydaje, zaprzeczają temu, czego dowiedzieli się wcześniej. Jeśli doświadczacie czegoś takiego, pamiętajcie, że w tych czasach pełnego dostępu do informacji jest wielu takich ludzi, którzy zasiewają wątpliwości na każdy temat, w każdym czasie i każdym miejscu [ ]. Zawsze jest dobrze pamiętać, iż to, że coś zostało wydrukowane, pojawiło się w Internecie, jest często powtarzane lub ma silną grupę zwolenników, nie czyni danych informacji prawdziwymi. Czasami nieprawdziwe twierdzenia lub informacje są przedstawiane w taki sposób, że wydają się całkiem wiarygodne [ ]. To, co teraz może wydawać się sprzeczne, może być w doskonały sposób zrozumiałe, kiedy poszukamy bardziej wiarygodnych informacji i je przyjmiemy (Dieter F. Uchtdorf, Co to jest prawda? [Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji, 13 stycznia 2013 roku], lds.org/broadcasts). Kiedy zaczniemy od porównania współczesnych obyczajów i nauk z tym, co wiemy o planie Bożym, z założeniami opartymi na słowie Boga i z naukami Jego żyjących proroków, [ ] wtedy stąpać będziemy przez wieczność po bezpiecznym gruncie (Dallin H. Oaks, As He Thinketh in His Heart [wieczór ze Starszym Dallinem H. Oaksem, 8 lutego 2013 roku], lds.org/broadcasts). W chwili trwogi czy zwątpienia bądź w trudnych czasach stójcie twardo na ziemi, którą już zdobyliście, nawet jeśli jest to mały skrawek [ ]. Kiedy nadejdą te chwile i pojawią się problemy, których rozwiązanie nie jest od razu widoczne, trzymajcie się kurczowo tego, co już wiecie i mocno trwajcie, aż otrzymacie więcej wiedzy ( Wierzę, Ensign lub Liahona, maj 2013, str ). Możemy przypomnieć osobie szczerze poszukującej odpowiedzi, że Internet tak naprawdę nie zawiera filtra prawdy. Niektóre informacje, bez względu na to jak bardzo są przekonywające, są po prostu nieprawdziwe (Neil L. Andersen, Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 29). 54

67 LEKCJA 10 Odpowiedzi na duchowe pytania przychodzą do tych, którzy nie zatwardzają swych serc, którzy pytają z wiarą, wierząc, że otrzymają i którzy pilnie przestrzegają przykazań (Paul V. Johnson, A Pattern for Learning Spiritual Things [przemówienie do nauczycieli religii w Kościelnym Systemie Edukacji, 7 sierpnia 2012 roku], si.lds.org). Postrzeganie Kościoła [ ] oczyma jego przeciwników [jest] niczym rozmowa z Judaszem, na podstawie której próbujemy zrozumieć Jezusa (Neal A. Maxwell, All Hell Is Moved [uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 8 listopada 1977 roku], str. 3, speeches.byu.edu). 55

68 LEKCJA 11 Głos Pana w Naukach i Przymierzach Wprowadzenie Nauki i Przymierza są dowodem na to, że Bóg przemawia do proroków w dniach ostatnich i przygotowuje świat na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa. Kiedy czytamy zapisane w tej księdze objawienia, możemy słyszeć głos Jezusa Chrystusa, a kiedy zrozumiemy jej znaczenie, będziemy cenić zawarte w niej nauki bardziej niż wszelkie bogactwa ziemi. Dodatkowe źródła Ezra Taft Benson, The Book of Mormon and the Doctrine and Covenants, Ensign, styczeń 2005, str Propozycje dotyczące nauczania Objaśnienia wstępne do Nauk i Przymierzy Głos Pana w Naukach i Przymierzach Pokaż poniższą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona ( ). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos, podczas gdy reszta klasy będzie śledziła tekst. Księga Mormona przyprowadza ludzi do Chrystusa. Nauki i Przymierza przyprowadzają ludzi do królestwa Chrystusa, do Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jedynego prawdziwego i żywego kościoła na powierzchni całej Ziemi [NiP 1:30]. Wiem o tym. Księga Mormona jest kamieniem zwornikowym naszej religii, a Nauki i Przymierza są jej zwieńczeniem, ponieważ świadczą o ciągłości objawień w dniach ostatnich. Pan umieścił Swą pieczęć aprobaty tak na zworniku, jak i na kamieniu wieńczącym budowlę ( The Book of Mormon and the Doctrine and Covenants, Ensign, styczeń 2005, str. 26). Co w Naukach i Przymierzach wskazuje na ważną rolę tej księgi w życiu Kościoła i jego członków? Poproś uczniów, aby otworzyli swoje pisma święte na Objaśnieniach wstępnych do Nauk i Przymierzy, które znajdują się na początku tej księgi. Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos pierwszy i trzeci akapit, podczas gdy reszta klasy będzie śledziła tekst w swoich pismach świętych. Następnie poproś uczniów, aby odszukali, pod jakimi względami Nauki i Przymierza różnią się od innych pism świętych, a także, aby zwrócili uwagę na podkreślane w Objaśnieniach znaczenie słuchania głosu Pana. Następnie zapytaj: Czym różnią się Nauki i Przymierza od pozostałych pism świętych? 56

69 LEKCJA 11 Czego dowiadujemy się z Objaśnień wstępnych na temat słuchania [głosu] Pana Jezusa Chrystusa? (Pomóż uczniom zrozumieć, że kiedy studiujemy Nauki i Przymierza, możemy nauczyć się rozpoznawać głos Pana Jezusa Chrystusa. Wyjaśnij, że zwrot: głos Pana, lub też inna jego wersja, występuje w Naukach i Przymierzach ponad 40 razy [na przykład zob. NiP 1:2; 18:35 36; 76:30], a zwrot: tak mówi Pan występuje ponad 60 razy [na przykład zob. NiP 36:1; 56:14]). Słuchanie głosu Pana jest ważnym tematem powtarzającym się w Naukach i Przymierzach. Pokaż poniższą wypowiedź Starszego Neala A. Maxwella ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos, podczas gdy reszta klasy będzie śledziła jej tekst. Na pytanie, która z ksiąg pism świętych najczęściej daje nam możliwość słuchania głosu Pana, większość osób odpowie zapewne, że Nowy Testament. Nowy Testament jest wspaniałym zbiorem opisu czynów i wielu doktryn Mesjasza, ale w Naukach i Przymierzach mamy możliwość słuchania głosu i słowa Pana. Możemy niemalże usłyszeć, jak do nas przemawia ( The Doctrine and Covenants: The Voice of the Lord, Ensign, grudzień 1978, str. 4). W jaki sposób możliwość słuchania i rozpoznawania głosu Pana poprzez studiowanie Nauk i Przymierzy może wpłynąć na wasze życie? Daj uczniom kilka minut, aby przestudiowali ósmy akapit Objaśnień wstępnych do Nauk i Przymierzy. Poproś ich, aby wyszukali doktryny zapisane w Naukach i Przymierzach. Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj: Co sprawia, że Nauki i Przymierza stanowią dla Kościoła księgę znacznie cenniejszą niż bogactwa całej ziemi? Możesz przeczytać wypowiedź Starszego Stevena E. Snowa, Siedemdziesiątego, na temat objawień zapisanych w Naukach i Przymierzach. Poprzez natchnione i budujące objawienia, Nauki i Przymierza uczą nas i przypominają o ważnych doktrynach [ ]. Starszy John A. Widtsoe ( ) napisał: Każdą z doktryn nauczanych w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich można znaleźć w zarysie bądź w proroczej myśli w Naukach i Przymierzach. O ile mi wiadomo, nie ma takiej doktryny nauczanej w Kościele, która w jakiś sposób lub jakiejś formie nie występowałaby w tej księdze. Dodał również, że Nauki i Przymierza są niezmiernie ważne, gdyż żadna inna księga pośród naszych świętych ksiąg nie może rościć sobie prawa do tak obszernego wglądu we wszystkie doktryny Kościoła [The Message of the Doctrine and Covenants (1969), str. 117] ( Treasuring the Doctrine and Covenants, Ensign, styczeń 2009, str. 52). Poproś uczniów, aby opowiedzieli, w jaki sposób studiowanie Nauk i Przymierzy jest błogosławieństwem w ich życiu. 57

70 LEKCJA 11 Nauki i Przymierza 1:1 17; 5:10 Tło historyczne Nauk i Przymierzy Wyjaśnij uczniom, że objawienie znajdujące się w rozdziale: Nauki i Przymierza 1 stanowiło pierwotnie dany przez Pana wstęp do Księgi Przykazań pierwszego zbioru objawień Józefa Smitha. Zbiór ten wraz z wieloma innymi objawieniami danymi Prorokowi oraz Wykładami o Wierze został później opublikowany jako Nauki i Przymierza. Rozdział 1. traktuje o potrzebie posiadania tej księgi w naszych czasach. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos nagłówek rozdziału: Nauki i Przymierza 1. Pomóż uczniom przeanalizować zawarte w nim informacje, zadając następujące pytania: Jaką decyzję podjęto podczas specjalnej konferencji starszych? (Objawienia, które do tej pory otrzymał Józef Smith, miały zostać opublikowane w formie książki. Przypomnij uczniom, że chociaż książka ta pierwotnie nosiła nazwę Księga Przykazań, to później miała nazywać się Nauki i Przymierza ). Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 1:1 5. Następnie zapytaj uczniów: Do kogo Jezus Chrystus przemawiał w tym fragmencie? Jak podsumowalibyście główne przesłanie zapisane w tym fragmencie? Co Pan powiedział o sposobie, w jaki ostrzeże wszystkich ludzi? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą doktrynę: Pan ostrzega wszystkich ludzi poprzez Swoich wybranych uczniów). Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 1:12. Następnie zapytaj: Na jakie wydarzenie Pan chce przygotować świat, zgodnie z odnośnikiem 12b [w angielskim wydaniu Nauk i Przymierzy]? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz zachęcić ich, aby regularnie korzystali z odnośników dla uzyskania objaśnień i pogłębienia swego zrozumienia tekstu pism świętych). Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu wersety: Nauki i Przymierza 1:14 16 i odszukali, w jaki sposób Pan opisuje świat, w którym żyjemy. Kiedy uczniowie opowiedzą o tym, co znaleźli, poproś ich o przeczytanie wersetu 17. i wyjaśnienie tego, co uczynił Pan, aby rozwiązać problem opisany w wersetach Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 5:10, podczas gdy reszta uczniów będzie śledzić tekst w swoich pismach świętych. Następnie omówcie odpowiedzi na poniższe pytania: Czego możecie dowiedzieć się z tego wersetu na temat wyjątkowego powołania Józefa Smitha? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Pan powołał Józefa Smitha, aby przekazał światu Jego słowo). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów: 58

71 LEKCJA 11 Biorąc pod uwagę wszystko, co osiągnął, [ ] [Józef Smith] pozostawił pewne dziedzictwo boskiego objawienia nie pojedyncze, wyizolowane objawienie dane bez dowodu czy konsekwencji i nie cichutkie natchnienie przenikające do umysłów wszystkich dobrych ludzi, ale konkretne, udokumentowane, trwające przewodnictwo od Boga. Jak dobry przyjaciel i wierny naukowiec święty w dniach ostatnich zwięźle to wyłożył: W czasach, kiedy źródło chrześcijaństwa zostało zaatakowane siłami oświeceniowego racjonalizmu, Józef Smith [jednoznacznie i samotnie] zawrócił współczesne chrześcijaństwo do jego korzeni tkwiących w objawieniu [Richard L. Bushman, A Joseph Smith for the Twenty-First Century, w: Believing History (2004), 274] ( Prorocy, widzący i objawiciele, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 8). W jaki sposób ta lekcja pogłębiła wasze zrozumienie celu istnienia i znaczenia Nauk i Przymierzy? W jaki sposób Nauki i Przymierza wzmocniły wasze świadectwo o boskim powołaniu Józefa Smitha jako proroka Boga? Na zakończenie lekcji zapytaj, czy któryś z uczniów chciałby złożyć swoje świadectwo o doktrynach, zasadach i prawdach zapisanych w Naukach i Przymierzach. Materiały do studiowania dla uczniów Objaśnienia wstępne do Nauk i Przymierzy; Nauki i Przymierza 1:1 39; 5:10. Ezra Taft Benson, The Book of Mormon and the Doctrine and Covenants, Ensign, styczeń 2005, str

72 LEKCJA 12 Dodatkowe pisma święte w naszych czasach Wprowadzenie Pan w dalszym ciągu udziela boskich wskazówek, objawiając przez Ducha Świętego Swoje słowo i wolę Swoim sługom. Ponieważ Pan nie przestał przemawiać do współczesnych proroków, kanon pisma świętego jest otwarty. W naszych czasach ujawnione zostały dodatkowe pisma święte takie jak dokonane przez Józefa Smitha tłumaczenie Biblii i Księgi Abrahama które potwierdzają, rozjaśniają i poszerzają nasze zrozumienie ewangelii. Dodatkowe źródła Jeffrey R. Holland, Moje słowa [ ] nie przeminą, Ensign lub Liahona, maj 2008, str Translation and Historicity of the Book of Abraham, Gospel Topics, lds.org/ topics. Elizabeth Maki, Joseph Smith s Bible Translation: D&C 45, 76, 77, 86, 91, cykl: Revelations in Context, 20 marca 2013, history.lds.org. Propozycje dotyczące nauczania Pisma święte w dniach ostatnich Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że przyjaciel otwarcie zadaje im pytanie: Dlaczego mormoni poza Biblią mają dodatkowe pisma święte? Myślałem, że Biblia zawiera całe słowo Boże. Poproś uczniów, aby podnieśli ręce, jeśli zadano im podobne pytanie. Następnie poproś kilku uczniów, aby opowiedzieli, jakich udzielili na nie odpowiedzi i jak się czuli, świadcząc bliźnim o pismach świętych. Napisz na tablicy słowo: kanon. Pokaż następujące wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda i Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś dwóch uczniów, aby po kolei przeczytali je na głos: Pozostali uczniowie niech zwrócą uwagę na znaczenie słowa: kanon w kontekście tych wypowiedzi. Niektórzy chrześcijanie, w większości z powodu swej szczerej miłości do Biblii, oświadczyli, że nie może istnieć żadne inne uznane pismo święte poza Biblią. W ten sposób nasi przyjaciele z innych wyznań ogłaszają, iż kanon objawienia został zamknięty i zamykają drzwi na boskie słowa, które w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich są cenne: na Księgę Mormona, Nauki i Przymierza, Perłę Wielkiej Wartości i trwające przewodnictwo, które otrzymują namaszczeni przez Boga apostołowie i prorocy (Jeffrey R. Holland, Moje słowa [ ] nie przeminą, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 91). 60

73 LEKCJA 12 Większość chrześcijan wierzy, że Bóg zamknął kanon pism świętych autorytatywny zbiór świętych ksiąg uznawanych za pisma święte wkrótce po śmierci Chrystusa i że od tego czasu nie było porównywalnych objawień. Józef Smith nauczał i wykazywał, że kanon pisma świętego jest otwarty [zob. Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 195]. [ ]. Józef Smith nauczał, że Bóg będzie prowadził Swoje dzieci, rozszerzając kanon pism świętych. Księga Mormona jest takim rozszerzeniem. Są nim również objawienia w Naukach i Przymierzach oraz Perle Wielkiej Wartości (Dallin H. Oaks, Fundamental to Our Faith, Ensign, styczeń 2011, str. 29). Co oznacza zwrot kanon pism świętych? (Jest to uznawany, wiarygodny zbiór świętych ksiąg. W Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich księgi kanoniczne nazywane są podstawowymi pismami świętymi [Guide to the Scriptures, Canon, scriptures.lds.org]). Co to znaczy, że święci w dniach ostatnich wierzą, że kanon pism świętych jest otwarty? (Choć uczniowie mogą różnie to ująć, upewnij się, że rozumieją następującą prawdę: Biblia nie jest jedynym pismem, które zawiera wiarygodne słowo Boże [zob. Zasady Wiary 1:9]). Co się zmienia, gdy do głosu dochodzi wiara w to, że Pan w dalszym ciągu objawia pisma święte prorokom dni ostatnich? Nauki i Przymierza 42:56; 45:60 62; 76:15 19; 93:53; 94:10 Tłumaczenie Biblii dokonane przez Józefa Smitha Napisz na tablicy następującą prawdę: Poprzez Proroka Józefa Smitha Pan objawił dodatkowe pisma święte, które potwierdzają, rozjaśniają i poszerzają naszą wiedzę o prawdzie. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos nagłówek rozdziału: Nauki i Przymierza 35. Pozostałych uczniów poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i odszukali, co Prorok Józef Smith i Sidney Rigdon robili, kiedy otrzymali objawienie, które znajduje się w tym rozdziale. Jaką pracą byli pochłonięci Prorok Józef Smith i Sidney Rigdon, kiedy otrzymali to objawienie? Aby lepiej wyjaśnić uczniom, czym jest tłumaczenie Biblii dokonane przez Józefa Smitha, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos dwóch następujących akapitów: Latem 1830 roku Pan nakazał Prorokowi Józefowi Smithowi, aby podjął się tłumaczenia Biblii. Józef Smith nie tłumaczył Biblii z jednego języka na drugi, ani nie posiadał oryginalnego manuskryptu Biblii, nad którym mógłby pracować. Józef czytał i studiował fragmenty Biblii Króla Jakuba, a następnie dokonywał poprawek i dopisków zgodnie z natchnieniem Ducha Świętego. 61

74 LEKCJA 12 Tłumaczenie to było zatem raczej natchnionym wznowieniem, a nie tłumaczeniem w tradycyjnym tego słowa znaczeniu. Oszacowano, że w tłumaczeniu Józefa Smitha poprawiono co najmniej wersetów Biblii Króla Jakuba. Na poprawki te składają się rozszerzenia (wyjaśnienia znaczenia bądź kontekstu; przywrócenie proroczych zapisów, takich jak Księga Mojżesza), usunięcia, zmiany w szyku wersetów oraz całkowite przeróbki niektórych rozdziałów. Aby uzyskać więcej informacji na temat tłumaczenia Józefa Smitha, zajrzyj do Bible Dictionary [Słownika biblijnego] albo Guide to the Scriptures [Przewodnika po pismach świętych], Joseph Smith Translation (JST). Narysuj na tablicy poniższą tabelkę: Nauki i Przymierza 45:60 62 Nauki i Przymierza 42:56, odnośnik a [w angielskim wydaniu Nauk i Przymierzy] Nauki i Przymierza 76:15 19 Nauki i Przymierza 93:53 Nagłówki rozdziałów: Nauki i Przymierza 35; 76; 77; 86; 91 Nauki i Przymierza 94:10, odnośnik b [w angielskim wydaniu Nauk i Przymierzy] Podziel klasę na dwie grupy. Poproś każdą grupę, aby przestudiowała materiał z jednej z kolumn i odszukała informacje na temat tłumaczenia Biblii dokonanego przez Józefa Smitha. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Następnie zadaj następujące pytanie: Jak sądzicie, jaki wpływ na duchową edukację Józefa Smitha i na przywrócenie praw ewangelii miało dzieło tłumaczenia? Aby pomóc uczniom docenić wpływ, jaki praca Józefa Smitha nad tłumaczeniem Biblii wywarła na Kościół, poproś uczniów, aby zajrzeli do Spisu treści w porządku chronologicznym (który znajduje się na początku Nauk i Przymierzy). Wyjaśnij, że Prorok pracował nad tym tłumaczeniem głównie w okresie od czerwca 1830 roku do lipca 1833 roku. Następnie zapytaj: Ile rozdziałów Nauk i Przymierzy zostało objawionych pomiędzy czerwcem 1830 roku a lipcem roku 1833? (Prorok otrzymał 74 objawienia, które w owym czasie stanowiły część Nauk i Przymierzy). Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że Księgi Mojżesza oraz dokonane przez Józefa Smitha tłumaczenie Ewangelii Mateusza znajdują się w Perle Wielkiej Wartości. Stanowią one część dokonanego przez Józefa Smitha tłumaczenia Biblii oraz zostały objawione w tym samym czasie. Księga Mojżesza to dokonane przez Józefa Smitha tłumaczenie pierwszych ośmiu rozdziałów I Księgi Mojżeszowej. Tłumacząc wersety dotyczące Enocha, Józef Smith uświadomił sobie, jak wiele informacji brakowało w Biblii. Biblia w wersji Króla Jakuba zawiera 109 słów odnośnie do Enocha, a Księga Mojżesza zawiera ich

75 LEKCJA 12 Co możemy wywnioskować o roli, jaką tłumaczenie dokonane przez Józefa Smitha odegrało w Przywróceniu, na podstawie znacznej liczby objawień otrzymanych w tym okresie? O jakich ważnych doktrynach dowiadujecie się, zaglądając do objawionych w owym czasie rozdziałów Nauk i Przymierzy? (Przykłady tych ważnych doktryn znajdziecie w rozdziałach: 29, 42, 45, 76, 88 i 93). Pokaż poniższe wyjaśnienie i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał je na głos: Tłumaczenie Biblii dokonane przez Proroka było ważną częścią jego własnej duchowej edukacji oraz rozgrywającego się przywrócenia prawdy ewangelii. Dokonując korekty Starego i Nowego Testamentu, często otrzymywał objawienia wyjaśniające lub rozszerzające znaczenie biblijnych fragmentów. W ten sposób Prorok otrzymał od Pana wiele doktryn, w tym również te, które teraz znajdują się w rozdziałach: Nauki i Przymierza 74, 76, 77, 86 i 91 oraz po części w wielu innych rozdziałach Nauk i Przymierzy (Teachings: Joseph Smith, str. 208). Złóż świadectwo o tym, że znaczna część Nauk i Przymierzy została objawiona jako bezpośredni rezultat pracy Józefa Smitha nad tłumaczeniem Biblii. Możesz również wyjaśnić, że fragmenty tłumaczenia Józefa Smitha zostały dodane do Biblii Króla Jakuba w wydaniu ŚwDO z 1979 roku, udostępniając tym samym te istotne objawienia dla błogosławionego pożytku członków Kościoła. Księga Abrahama Poproś uczniów, aby przejrzeli nagłówki rozdziałów Księgi Abrahama. Krótko omów z klasą treść Księgi Abrahama. Następnie wyjaśnij, że latem 1835 roku pewien mężczyzna, Michael Chandler, przywiózł z Egiptu do Kirtland w stanie Ohio cztery egipskie mumie i kilka zwojów papirusów, zawierających starożytne pismo egipskie. Członkowie Kościoła nabyli te mumie i zwoje. Chociaż dokładna metoda tłumaczenia nie jest nam znana, to wiemy, że Prorok Józef Smith w kilka miesięcy po nabyciu tych egipskich papirusów dokonał tłumaczenia części z nich. Na początku marca 1842 roku wyjątki z Księgi Abrahama zostały wydane w kościelnej gazecie o nazwie Times and Seasons. Księga Abrahama została później opublikowana w Perle Wielkiej Wartości. Przeczytaj poniższe streszczenie dotyczące ujawnienia Księgi Abrahama. Poproś uczniów, aby przysłuchali się temu, co wiemy odnośnie do procesu jej tłumaczenia. Często napotykaną kwestią sporną dotyczącą autentyczności Księgi Abrahama jest to, że manuskrypty (papirusy) nie są wystarczająco stare, aby mogły być sporządzone przez Abrahama, który żył prawie 2000 lat przed Jezusem Chrystusem. Józef Smith nigdy nie twierdził, że papirusy były własnoręcznie napisane przez Abrahama albo że pochodziły z jego czasów. Starożytne zapisy są często przekazywane w formie kopii albo są kopiowane z innych kopii. Zapis Abrahama mógł zostać opracowany [ ] przez późniejszych pisarzy tak, jak w przypadku Księgi Mormona, w której prorocy historycy, Mormon i Moroni, streścili zapisy wcześniejszych ludów ( Translation and Historicity of the Book of Abraham, Gospel Topics, lds.org/topics). Prorok Józef Smith mógł w czasie tłumaczenia korzystać z tej części papirusów, która uległa później zniszczeniu. Tak więc dość daremna jest ocena zdolności Józefa, co do tłumaczenia 63

76 LEKCJA 12 papirusów, skoro obecnie posiadamy jedynie niewielką część papirusów, do których miał dostęp ( Translation and Historicity of the Book of Abraham ). Całkiem możliwe jest, że wnikliwe badanie tych starożytnych zapisów doprowadziło Józefa do otrzymania objawienia o kluczowych wydarzeniach i naukach z życia Abrahama, tak jak w przypadku wcześniejszego objawienia o życiu Mojżesza, które otrzymał w trakcie studiowania Biblii ( Translation and Historicity of the Book of Abraham ). Choć nie wiemy dokładnie, jak Józef Smith przetłumaczył księgę Abrahama, wiemy, że tłumaczenie zostało dokonane darem i mocą Boga. Co jest przykładem na to, że dodatkowe pisma święte dostępne dzięki Prorokowi Józefowi Smithowi przyczyniają się do naszego zrozumienia planu Boga dla Jego dzieci? Możesz złożyć świadectwo, że gdy uczniowie będą studiować doktrynalnie istotną Księgę Abrahama, Duch Święty zaświadczy im o jej znaczeniu i autentyczności. Nauki i Przymierza 1:38; 68:3 5 Nadal otrzymujemy objawienia przez żyjących proroków Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 1:38, a innego ucznia o przeczytanie wersetu: Nauki i Przymierza 68:4. Zapytaj uczniów, czego dowiadują się z tych wersetów. (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy sługi Pana przemawiają mocą Ducha Świętego, ich słowa wyrażają wolę Pana). Jakie doświadczenia sprawiły, że czuliście wdzięczność za to, że Pan w dalszym ciągu daje nam objawienia w naszych czasach? Wyjaśnij uczniom, że w Kościele pewne objawienia dane prorokom dni ostatnich są dodawane do kanonu (uznane za pisma święte) poprzez prawo powszechnej zgody (zob. NiP 26:1 2). Członkowie Kościoła proszeni są o poparcie proroka i apostołów, kiedy dodają oni objawienia do pism świętych. Na przykład na konferencji generalnej w październiku 1978 roku członkowie Kościoła poparli decyzję proroka i apostołów o dodaniu do kanonu pism świętych Oficjalnej Deklaracji 2, która zawierała objawienie rozszerzające kapłaństwo na wszystkich godnych mężczyzn, którzy są członkami Kościoła. Poproś uczniów, aby odwrócili się do osoby siedzącej obok nich i krótko omówili, co mogliby powiedzieć komuś, kto wierzy, że kanon pism świętych jest zamknięty i że nie możemy otrzymywać od Boga dodatkowych pism świętych. Zakończ lekcję zachęcając uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą wzmocnić swoje świadectwa o tym, że niebiosa są otwarte i że Pan wciąż objawia Swoje słowo w naszych czasach. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 1:38; 42:56; 45:60 62; 68:3 5; 76:15 19; 93:53; 94:10. Jeffrey R. Holland, Moje słowa [ ] nie przeminą, Ensign lub Liahona, maj 2008, str

77 LEKCJA 13 Wizja Wprowadzenie Wizja dana Prorokowi Józefowi Smithowi, której opis obecnie znajduje się w rozdziale: Nauki i Przymierza 76, zapewnia nam podstawową wiedzę na temat życia po śmierci, w tym stopni chwały. Dowiadujemy się z niej również, co musimy uczynić, aby ponownie żyć w obecności Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa. Dodatkowe źródła L. Tom Perry, Plan zbawienia, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str Matthew McBride, The Vision : D&C 76, cykl: Revelations in Context, 11 marca 2013, history.lds.org. Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 76 Podstawowa wiedza na temat życia po śmierci Wyjaśnij, że w latach 30. XIX wieku wielu chrześcijan wyznawało jeden z dwóch poglądów na temat nieba i piekła, czasami określanych mianem poglądu tradycyjnego i poglądu uniwersalnego. Pogląd tradycyjny głosił, że niebo jest miejscem dla sprawiedliwych, a piekło dla nieposłusznych. Według poglądu uniwersalnego Boża kara nie może trwać przez całą wieczność i ostatecznie każdy zostanie zbawiony w królestwie Boga. W tym czasie członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa nie wiedzieli wiele więcej na temat nieba i piekła niż pozostali chrześcijanie. W lutym 1832 roku Józef Smith i Sidney Rigdon otrzymali wizję, która znacząco zmieniła zrozumienie i wierzenia świętych w dniach ostatnich odnośnie do życia po śmierci. Wizja zapisana w rozdziale: Nauki i Przymierza 76 objawiła złożony związek Bożej miłości, łaski, sprawiedliwości i osądu oraz otworzyła nam wrota ku doskonalszemu poznaniu planu Ojca Niebieskiego. Przez wiele lat pierwsi członkowie Kościoła nazywali tę wizję po prostu Wizją. (Zob. Matthew McBride, The Vision : D&C 76, cykl: Revelations in Context, 11 marca 2013, history.lds.org). Poproś uczniów, aby streścili to, co jest zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 76. Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Wilforda Woodruffa ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Uważam, że Nauki i Przymierza [zawierają] najbardziej Boskie proklamacje, jakie kiedykolwiek wygłoszono przed ludzką rodziną. Będę mówił tylko o samej Wizji [w: rozdziale 76], jako o objawieniu, które daje więcej światła, prawdy i zasad niż jakiekolwiek inne objawienie w jakiejkolwiek innej czytanej przez nas księdze. Czyni zrozumiałym nasz obecny stan, skąd przyszliśmy, dlaczego tu jesteśmy i dokąd zmierzamy. Dzięki temu objawieniu każdy może się dowiedzieć, jaka część i jaki stan będą jego udziałem (Teachings of Presidents of the Church: Wilford Woodruff [2004], str ). 65

78 LEKCJA 13 Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos nagłówek rozdziału: Nauki i Przymierza 76. Poproś innego ucznia, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 76: Jakie okoliczności doprowadziły Józefa i Sidneya do otrzymania tego objawienia? Czego możemy się nauczyć o znaczeniu studiowania i rozważania pism świętych na podstawie doświadczenia Józefa i Sidneya? (Upewnij się, że uczniowie zwrócą uwagę na związek pomiędzy rozważaniem pism świętych, a otrzymywaniem objawień). Uwaga: Podkreśl, że nauka rozważania pism świętych jest cenną umiejętnością studiowania, która daje Duchowi Świętemu więcej okazji do objawiania nam prawdy. Nauki i Przymierza 76:1 10 Obietnice dane wiernym Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 76:1 4. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają słowa i zwroty opisujące Jezusa Chrystusa. Możesz zaproponować uczniom, żeby zaznaczyli to, co znajdą. Wyjaśnij, że cechy Zbawiciela opisane w tym fragmencie są przykładem listy w pismach świętych. Lista w pismach świętych zawiera myśli, koncepcje lub rady związane z danym tematem. Szukanie list w pismach świętych może pomóc nauczycielom i studentom określić kluczowe punkty, jakie autor chciał podkreślić (Nauczanie i uczenie się ewangelii [2012], str. 26). Zwróć uwagę uczniów na to, że rozdział: Nauki i Przymierza 76 zawiera szereg takich list. Które z cech Jezusa Chrystusa opisanych w wersetach 1 4 mają dla was największe znaczenie? Dlaczego? Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 76:5 10 i wyszukali obietnice, jakie Pan dał wiernym. Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na listę obietnic w wersetach Możesz również zaproponować uczniom, aby zaznaczyli te elementy listy, które podkreślają obietnice dane przez Pana. Co, zgodnie z treścią wersetu 5., musimy zrobić, aby dostąpić miłosierdzia, łaski i zaszczytów z rąk Zbawiciela? Pomóż uczniom rozpoznać w tych wersetach następującą zasadę: Kiedy okazujemy bojaźń przed Panem i kiedy Mu służymy w prawości, On nas uczci i okaże nam miłosierdzie. Przypomnij uczniom, że słowo: bojaźń w tym kontekście oznacza szacunek dla Pana. Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć tę zasadę, możesz zadać następujące pytania: Którą z obietnic znajdujących się w wersetach 5 10 szczególnie chcielibyście otrzymać? Dlaczego? Jak myślicie, co musielibyście zrobić, aby otrzymać to błogosławieństwo? 66

79 LEKCJA 13 Daj uczniom chwilę na zastanowienie się nad tym, dlaczego warto jest dążyć do otrzymania tych błogosławieństw, i na ocenę, w jakim stopniu okazują bojaźń przed Panem i służą Mu w prawości i prawdzie. Zwróć uwagę uczniów na to, że począwszy od wersetu 11., rozdział 76. zawiera objawienie Pana dotyczące [tajemnic] Jego królestwa, które przewyższają wszelkie zrozumienie w chwale (werset 114.). To objawienie pomaga nam zrozumieć cuda wieczności, uczy nas o życiu przyszłym i ujawnia to, co do tej pory było nieznane. Nauki i Przymierza 76:19 24 Wizja Ojca i Syna Wyjaśnij, że rozdział: Nauki i Przymierza 76 zawiera szereg różnych wizji. Aby przedstawić uczniom przegląd tego, co Józef Smith i Sidney Rigdon ujrzeli w wizjach, pokaż albo rozdaj wszystkim uczniom kopie przypisanej tej lekcji ilustracji. Wyjaśnij, że każdy element tego schematu skupia się na jednej wizji. Zwróć uwagę uczniów na to, że w jednej z wizji, które tego dnia otrzymali Józef Smith i Sidney Rigdon, ujrzeli oni Ojca i Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Pokaż albo zapisz na tablicy następujące pytania: Jakie prawdy o Jezusie Chrystusie poznajemy dzięki temu objawieniu? O których z tych prawd możecie złożyć świadectwo? Skąd wiecie, że są prawdziwe? Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 76:19 24 i zastanowili się, w jaki sposób odpowiedzieliby na pytania zapisane na tablicy. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby odpowiedzieli na te pytania. Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale upewnij się, że rozumieją poniższe zasady. Jezus Chrystus jest żyjącą, pełną chwały istotą. Jezus Chrystus jest Jednorodzonym Synem Ojca. Jezus Chrystus jest Stwórcą tego świata i innych światów. Mieszkańcy zarówno tego, jak i innych światów są rodzonymi synami i córkami Boga. Możesz złożyć swoje świadectwo o Zbawicielu. 67

80 LEKCJA 13 Nauki i Przymierza 76: Plan zbawienia Wyjaśnij, że wersety rozdziału 76. nauczają wspaniałych prawd o planie zbawienia. Poproś uczniów, aby wybrali jedną grupę fragmentów znajdujących się w schemacie i szybko je przeczytali. Podziel uczniów na pary i poproś, aby każda para przedyskutowała to, czego się dowiedziała lub co było inspirujące dla niej w przeczytanych wersetach. Następnie omów z klasą odpowiedź na następujące pytanie: Jakie podstawowe doktryny na temat życia po śmierci pomagają nam zrozumieć rozdział: Nauki i Przymierza 76? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale upewnij się, że rozumieją, iż dzięki rozdziałowi: Nauki i Przymierza 76, zyskujemy podstawowe zrozumienie kwestii życia po śmierci i tego, co musimy uczynić, aby móc ponownie żyć w obecności Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa). Wyjaśnij, że jedną z najważniejszych wizji, jakie otrzymali Józef Smith i Sidney Rigdon, była wizja królestwa celestialnego. Poproś uczniów, aby przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 76:50 53 i wyszukali listę wymagań, jakie trzeba spełnić, aby wejść do królestwa celestialnego. Możesz zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli lub ponumerowali te wymagania w swoich pismach świętych. Kiedy uczniowie opowiedzą o tym, co znaleźli, zadaj następujące pytania: Co, według was, oznacza przyjąć świadectwo Jezusa? (Mieć wiarę w odkupicielską misję Zbawiciela i żyć zgodnie z Jego przykazaniami). Co to oznacza [przemóc] przez wiarę? (Przezwyciężyć pokusy i grzechy poprzez wykazanie się wiarą w Jezusa Chrystusa i wierne wytrwanie do końca życia). Co to znaczy, że ludzie są złączeni przez Świętego Ducha obietnicy? (Duch Święty, który jest również Świętym Duchem Obietnicy, świadczy Ojcu, że we właściwy sposób otrzymaliśmy zbawcze obrzędy Jego ewangelii i że z wiarą dotrzymaliśmy zawartych przymierzy). Streść fragment: Nauki i Przymierza 76:54 70, wyjaśniając, że wersety te wymieniają wiele błogosławieństw, które otrzymają wyniesieni mieszkańcy królestwa celestialnego. Daj uczniom kilka minut na przeczytanie tych wersetów i odszukanie obiecanych błogosławieństw lub warunków, które mają dla uczniów szczególne znaczenie. Które z obiecanych wiernym błogosławieństw wywarło na was szczególne wrażenie? Dlaczego? W jaki sposób werset 69. pomaga nam zrozumieć rolę Zbawiciela w życiu tych ludzi, którzy odziedziczą królestwo celestialne? (Nikt z nas, bez względu na to jak bardzo by się starał, nie byłby w stanie dokonać wszystkiego, co jest niezbędne, aby odziedziczyć królestwo celestialne. Tylko dzięki zadość czyniącej ofierze Zbawiciela możemy zostać oczyszczeni z grzechów i stać się doskonali). W jaki sposób wiedza o prawdach dotyczących planu zbawienia, zapisanych w rozdziale: Nauki i Przymierza 76, pozwala nam dokonywać w życiu lepszych wyborów? 68

81 LEKCJA 13 Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Boyda K. Packera i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Bez wiedzy na temat planu ewangelii, grzech wydaje się być czymś naturalnym, niewinnym, a nawet usprawiedliwionym. Nie ma dla nas lepszej ochrony przed przeciwnikiem niż znać prawdę znać plan! (Our Father s Plan [1994], str. 27). W jaki sposób wiedza o prawdach znajdujących się w rozdziale: Nauki i Przymierza 76 może pomóc nam ustrzec się przed wpływem Szatana? W jaki sposób wasza wiedza o planie naszego Ojca Niebieskiego była dla was ochroną i błogosławieństwem? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 76: Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i odszukali obietnicę daną ludziom, którzy się oczyszczają. Poproś uczniów, aby opisali tę obietnicę. Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, pokaż następującą wypowiedź Proroka Józefa Smitha ( ) w odniesieniu do wizji zapisanej w rozdziale: Nauki i Przymierza 76: Mógłbym po stokroć więcej razy wyjaśniać chwały królestw, które ujrzałem w wizji gdyby mi na to pozwolono i gdyby ludzie byli gotowi je przyjąć (w: History of the Church, 5:402). Aby pomóc uczniom zastosować to, czego się nauczyli na lekcji, pokaż albo zapisz na tablicy następujące niepełne zdania: Po przestudiowaniu rozdziału: Nauki i Przymierza 76: Wiem, że Chcę Będę Poproś uczniów, aby na kartce papieru uzupełnili te zdania. Zachęć uczniów, aby zastanowili się, czy wybory, których dokonują, kwalifikują ich do dziedziczenia królestwa celestialnego i innych błogosławieństw obiecanych w rozdziale: Nauki i Przymierza 76. Złóż własne świadectwo o prawdach omówionych podczas tej lekcji. 69

82 LEKCJA 13 Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 76. L. Tom Perry, Plan zbawienia, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str

83 LEKCJA 14 Świątynia Kirtland i klucze kapłaństwa Wprowadzenie Po prawie trzech latach zmagań i finansowych wyrzeczeń Świątynia Kirtland została poświęcona 27 marca 1836 roku. Wydarzeniu temu towarzyszyło wiele cudów, a tydzień później niebiańscy posłańcy przekazali Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery emu klucze kapłaństwa. Klucze te są charakterystyczną cechą Kościoła i błogosławią miliony ludzi, którzy się w nim gromadzą. Dodatkowe źródła Jeffrey R. Holland, Nasza najbardziej charakterystyczna cecha, Ensign lub Liahona, maj 2005, str David A. Bednar, W szacunku mieć imię i pozycję, Ensign lub Liahona, maj 2009, str Glorious Days in Kirtland, , rozdział 13 w: Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003), str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 109:1 28 Poświęcenie świętych podczas budowy Świątyni Kirtland Pokaż uczniom ilustrację: Świątynia Kirtland (zob. Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 117; zob. także LDS.org). Wyjaśnij, że praca nad budową Świątyni Kirtland trwała prawie trzy lata i wiązała się z ogromnym poświęceniem świętych. Podejmując się tego dzieła, doświadczyli wypełnienia się danej przez Pana obietnicy, która mówiła o tym, że jeśli będą przestrzegać Jego przykazań, będą mieli moc, żeby wznieść dom Pana (NiP 95:11). 27 marca 1836 roku niemal tysiąc osób uczestniczyło w poświęceniu świątyni. Modlitwa, którą Józef Smith ofiarował podczas poświęcenia, została dana drogą objawienia i zapisana jest w rozdziale: Nauki i Przymierza 109. Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 109:1 5. Zachęć pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych, zwracając przy tym uwagę w szczególności na zwroty opisujące poświęcenie świętych przy budowie świątyni. Następnie zadaj poniższe pytania: Jakich zwrotów użył Józef Smith, aby opisać poświęcenie świętych? Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć ofiary, jakie ponieśli święci, poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następujące streszczenie: 71

84 LEKCJA 14 W okresie od czerwca 1833 roku do marca 1836 roku kobiety i mężczyźni pracowali ramię w ramię przy budowie i wykończeniu domu Pana. Niektórzy zajmowali się murarstwem, inni zwozili kamienie, jeszcze inni przędli i szyli odzież dla robotników, a niektórzy wykonywali zasłony do domu Pana. Robili to wszystko aby Syn Człowieczy miał miejsce, gdzieby się mógł objawić swemu ludowi (NiP 109:5). Niektórzy święci w dniach ostatnich, tacy jak John Tanner, przeznaczyli wiele swojego bogactwa na budowę świątyni. W sumie budowa świątyni mogła pochłonąć około dolarów amerykańskich, co na tamte czasy było ogromną kwotą. Pomimo kosztów i poświęcenia święci wiernie wykonywali swą pracę, okazując tym samym posłuszeństwo przykazaniu Pana (zob. NiP 95:11). Świątynia Kirtland była dziełem miłości i sprawdzianem posłuszeństwa, poświecenia i wiary. Jakich poświęceń wymaga się od nas w dzisiejszych czasach, abyśmy mogli cieszyć się błogosławieństwami świątyni? Jakie błogosławieństwa pojawiają się w naszym życiu, kiedy poświęcamy się dla pracy Pana? Aby pomóc uczniom odpowiedzieć na to pytanie, pokaż poniższą wypowiedź Siostry Carol B. Thomas z Generalnego Prezydium Młodych Kobiet. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos. Busath.com Poświęcenie jest niesamowitą zasadą. Kiedy chętnie dajemy swój czas i talenty oraz wszystko, co posiadamy, staje się to najprawdziwszą formą oddawania czci. Może rozwinąć w nas głęboką miłość do siebie nawzajem i do naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Dzięki poświęceniu nasze serca odmieniają się, żyjemy bliżej Ducha i mamy mniejszy apetyt na rzeczy tego świata ( Poświęcenie: Wieczna inwestycja, Liahona, lipiec 2001, str. 79). Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu wersety: Nauki i Przymierza 109:12 13 oraz i odszukali, w jaki sposób zawarta w nich modlitwa opisuje świętą naturę świątyni? Poproś uczniów, aby opowiedzieli, co w tych wersetach wywarło na nich największe wrażenie? Powiedz uczniom, że w modlitwie poświęcającej Józef Smith prosił Pana o konkretne błogosławieństwa. Poproś kilku uczniów, aby po kolei przeczytali na głos wersety: Nauki i Przymierza 109:12 15, Zachęć pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i odszukali błogosławieństwa, które mogą otrzymać osoby wiernie oddające cześć Bogu w świątyni. Możesz zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli ważne słowa i zwroty, które przykuły ich uwagę. Następnie omówcie odpowiedzi na poniższe pytania: Które z tych błogosławieństw ma dla was największe znaczenie? Dlaczego? Jakiej doktryny lub zasady możemy się nauczyć z tych wersetów? (Upewnij się, że uczniowie rozpoznają następującą zasadę: Kiedy wiernie oddajemy cześć w świątyni, możemy otrzymać większą ochronę i siłę odnośnie do niegodziwości tego świata). Pokaż następującą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: 72

85 LEKCJA 14 Proszę, rozważcie te wersety: [Nauki i Przymierza 109:24 28] w świetle obecnych poczynań przeciwnika i [ ] naszej gotowości, by przyjąć na siebie imię Jezusa Chrystusa oraz błogosławieństwa ochrony obiecanego tym, którzy w szacunku mają imię oraz pozycję w świętej świątyni. Co ważne, owe błogosławieństwa przymierza są dla wszystkich pokoleń i na całą wieczność. Zachęcam was, abyście raz po raz studiowali i z modlitwą rozważali, jaki wpływ mają te wersety na wasze życie i życie waszej rodziny. Nie powinny nas dziwić szatańskie wysiłki, by zniweczyć lub zdyskredytować oddawanie czci i pracę w świątyni. Diabeł nienawidzi czystości i mocy domu Pana. Zaś ochrona dostępna dla każdego z nas dzięki obrzędom i przymierzom świątynnym i poprzez nie stanowi wielką przeszkodę dla knowań Lucyfera ( W szacunku mieć imię i pozycję, Ensign lub Liahona, maj 2009, str. 99). W jaki sposób czujecie wzrost duchowej siły, którą zyskujecie w wyniku oddawania czci Bogu w świątyni? Poproś uczniów, aby zastanowili się, co mogą zrobić, aby otrzymać więcej błogosławieństw obiecanych ludziom, którzy wiernie oddają cześć Bogu w świątyni. Przypomnij uczniom, że kiedy będą rozważać treść pism świętych i słowa proroków, ich serca i umysły będą bardziej otwarte na natchnienia od Pana. Nauki i Przymierza 110 Jezus Chrystus, Mojżesz, Eliasz i prorok Eliasz ukazali się w Świątyni Kirtland Wyjaśnij, że Pan nagrodził ofiary świętych, które ponieśli podczas budowy Świątyni Kirtland. Wylał na nich krocie duchowych wizji w dniach poświęcenia świątyni. Jeśli czas na to pozwoli, opowiedz pokrótce kilka historii z rozdziału 13. ( Glorious Days in Kirtland, ) z Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003), szczególnie z części zatytułowanej: A Pentecostal Season (str ). Powiedz uczniom, że najprawdopodobniej jedno z najbardziej znamiennych wydarzeń miało miejsce 3 kwietnia 1836 roku tydzień po poświęceniu świątyni. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos nagłówek rozdziału: Nauki i Przymierza 110, a pozostali uczniowie niech w tym czasie śledzą tekst w swoich pismach świętych. Następnie zadaj poniższe pytania: Komu dana była ta wizja? Czym zajęci byli Józef Smith i Oliver Cowdery, zanim otrzymali wizję? Wyjaśnij uczniom, że pierwsze dziesięć wersetów rozdziału: Nauki i Przymierza 110 zawiera opis chwalebnej wizji, w której Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery emu ukazał się Zbawiciel, który ogłosił, że przyjmuje Świątynię Kirtland. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali te wersety, odszukując ważne prawdy dotyczące zarówno Zbawiciela, jak i świątyni. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj uczniom następujące pytania: Co w tych wersetach ma dla was znaczenie? Dlaczego? 73

86 LEKCJA 14 Zgodnie z treścią wersetu 6., Zbawiciel ogłosił: Niechaj się radują serca [ ] całego mojego ludu. Jak myślicie, jaki powód do radości mieli święci w tamtym czasie? Wyjaśnij, że po wizji z udziałem Zbawiciela, pojawiła się seria kolejnych wizji. W tych wizjach Mojżesz, Eliasz i prorok Eliasz ukazali się Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery emu. Napisz na tablicy następujące wersety: Mojżesz: Nauki i Przymierza 110:11 Eliasz: Nauki i Przymierza 110:12. Prorok Eliasz: Nauki i Przymierza 110: Podziel klasę na trzy grupy. Każdej z nich przydziel po jednym z imion na tablicy. Poproś uczniów o przestudiowanie przydzielonych im wersetów i odszukanie informacji na temat konkretnych kluczy kapłaństwa, które zostały przywrócone. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Poniższe wyjaśnienia mogą pomóc uczniom lepiej zrozumieć to, co przeczytali. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos każdą z wypowiedzi po omówieniu przez was przydzielonych wersetów: Mojżesz: Klucze zgromadzenia Izraela dają upoważnienie do kierowania głoszeniem ewangelii w każdej z czterech stron świata. Właściwe jest, aby Mojżesz, który pierwszy prowadził dzieci Boga do ziemi ich dziedzictwa, był tym, który ma przekazać klucze zgromadzenia Izraela przywróconemu Kościołowi (Russell M. Nelson, Zgromadzenie rozproszonego Izraela, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 82, odnośnik 28). Eliasz: Człowiek o imieniu Eliasz najwyraźniej żył w czasach Abrahama i 3 kwietnia 1836 roku w świątyni Kirtland (w stanie Ohio) przekazał Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery emu dyspensację ewangelii Abrahama (Bible Dictionary, Elias ). Eliasz [wskrzesił] ponownie ewangelię Abrahama wielkie przymierze Abrahama, poprzez które wierni otrzymują obietnice wiecznego przyrostu, obietnice, że dzięki małżeństwu celestialnemu ich potomstwo będzie w wieczności tak liczne, jak piasek na brzegu morza, czy gwiazdy na niebie (Bruce R. McConkie, The Keys of the Kingdom, Ensign, maj 1983, str. 22). Prorok Eliasz: Moc zapieczętowania nadana prorokowi Eliaszowi to moc, która wiąże mężów i żony oraz dzieci do rodziców na czas i na wieczność. Ta wiążąca moc istnieje w każdym obrzędzie ewangelii [ ]. To dzięki tej mocy wszystkie obrzędy dotyczące zbawienia są związane, czyli zapieczętowane. Misją proroka Eliasza było przywrócenie tej mocy (Joseph Fielding Smith, Elijah the Prophet and His Mission [1957], str. 5). Przeczytaj na głos werset: Nauki i Przymierza 110:16 i poproś uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych. Poproś uczniów, aby wyszukali, co zostało wówczas przekazane Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery emy ( klucze tej dyspensacji ). Następnie zadaj poniższe pytania: 74

87 LEKCJA 14 Czego możemy się dowiedzieć odnośnie do przywrócenia tych kluczy na podstawie wersetu 16.? (Drugie Przyjście jest blisko). Dlaczego przywrócenie kluczy przez Mojżesza, Eliasza i proroka Eliasza musiało nastąpić przed [wielkim] i [strasznym dniem] Pana zgodnie z treścią wersetu 16? W jaki sposób zostaliście pobłogosławieni dzięki przywróceniu kluczy kapłaństwa? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, podsumuj znaczenie przywrócenia tych kluczy, wspominając o następującej zasadzie: Klucze pracy misjonarskiej, wiecznego trwania rodzin i pracy świątynnej pomagają nam przygotować siebie i świat na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa). Pokaż następującą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Kapłaństwo Boga, jego klucze, jego obrzędy, jego boskie pochodzenie i zdolność wiązania tak na ziemi jak i w niebie jest tak nieodzowne dla prawdziwego Kościoła Boga, jak i jest dla niego niepowtarzalne, i bez niego nie byłoby Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich ( Nasza najbardziej charakterystyczna cecha, Ensign lub Liahona, maj 2005, str. 43). Opowiedz, w jaki sposób twoje życie zostało pobłogosławione dzięki przywróceniu kluczy kapłaństwa. Złóż świadectwo, że klucze kapłaństwa są charakterystyczną cechą Kościoła, która odróżnia Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich od wszystkich innych kościołów na ziemi. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 109:1 28; 110:1 16. David A. Bednar, W szacunku mieć imię i pozycję, Ensign lub Liahona, maj 2009, str

88 LEKCJA 15 Siła pośród przeciwności Wprowadzenie W latach 1837 i 1838 duch krytyki, waśni i odstępstwa rozprzestrzenił się pośród niektórych przywódców i członków Kościoła w Kirtland w Ohio i na północy stanu Missouri. Problemy nasiliły się, kiedy niektórzy ludzie otwarcie sprzeciwili się Prorokowi Józefowi Smithowi. Doświadczenia tych pierwszych świętych uczą nas, że kiedy zmagamy się z przeciwnościami, to otrzymujemy duchową siłę, jeśli żyjemy w prawości i popieramy sługi Pana. Dodatkowe źródła Beware the Bitter Fruits of Apostasy, rozdział 27. w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str Jeffrey R. Holland, Lekcje z więzienia Liberty (ognisko Kościelnego Systemu Edukacji, 7 września 2008), strona internetowa: lds.org/broadcasts. Neil L. Andersen, Próba waszej wiary, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 112:10 15 Odstępstwo w Kirtland w Ohio Napisz na tablicy następujące słowa: złość, obraza, zazdrość. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad sytuacjami, w których ogarnęły ich te uczucia. Pokaż poniższą historię i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Poproś uczniów, aby zastanowili się, co wywołało u Thomasa B. Marsha takie właśnie uczucia. Wkrótce po powołaniu na Apostoła, w roku 1835, Thomas B. Marsh został wyznaczony na Prezydenta Kworum Dwunastu Apostołów. Wiosną 1837 roku Prezydent Marsh dowiedział się, że jeden z Dwunastu Apostołów, Starszy Parley P. Pratt planuje wyruszyć na misję do Anglii bez jego przyzwolenia. Prezydent Marsh, który przebywał w Missouri, napisał do Starszego Pratta i pozostałych członków Dwunastu, zapraszając ich na spotkanie 24 lipca 1837 roku w Kirtland w Ohio, którego celem miało być zjednoczenie ich w planach misyjnych. Jednakże na miesiąc przed tym spotkaniem dwóch innych członków Dwunastu: Starszy Heber C. Kimball i Orson Hyde wyruszyli do Anglii po otrzymaniu powołania na misję z rąk Proroka Józefa Smitha. Prezydent Marsh był wyraźnie zdenerwowany tym, że członkowie Kworum Dwunastu rozpoczęli głoszenie ewangelii w Anglii bez jego udziału. Co w takiej sytuacji mógł uczynić Prezydent Marsh, aby nie ulec uczuciom wypisanym na tablicy? Jakie niebezpieczeństwa czyhają na nas, jeśli pozwolimy, aby te uczucia panowały nad naszymi myślami i uczynkami? (Zwróć uwagę uczniów na to, że 76

89 LEKCJA 15 tego rodzaju uczucia obrażają Ducha Świętego i często prowadzą do poważniejszych grzechów). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ciąg dalszy historii: Prezydent Marsh, opowiedziawszy Prezydentowi Józefowi Smithowi o swoich obawach, oczekiwał jego rady. W odpowiedzi Pan dał Prorokowi objawienie znajdujące się w rozdziale: Nauki i Przymierza 112. W lipcu 1837 roku, kiedy Pan dał to objawienie, w Kościele panował brak jedności, pojawiły się waśnie i odstępstwa. Pycha i chciwość doprowadziły niektórych członków Kościoła do stosowania otwartej krytyki wobec Proroka Józefa Smitha i kwestionowania jego autorytetu. Niektórzy członkowie Kościoła, w tym kilku członków Kworum Dwunastu Apostołów, szukali nawet sposobu, aby usunąć Józefa Smitha z urzędu Prezydenta Kościoła. Jakie uczucia skłoniły niektórych członków Kościoła do tego, aby sprzeniewierzyli swoje świadectwo o prawdzie i zaczęli otwarcie sprzeciwiać się Prorokowi Józefowi Smithowi? Poproś uczniów, aby przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 112:10 12, 15 i wyszukali rad, jakich Pan udzielił zarówno Prezydentowi Marshowi, jak i pozostałym członkom Kworum Dwunastu, które mogą pokazać członkom Kościoła, jak unikać krytykowania swoich przywódców. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Następnie zapytaj: W jaki sposób zastosowanie tych rad może pomóc członkom Kościoła unikać krytykowania przywódców Kościoła? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, przybliż im następujące zasady: Kiedy będziemy pokorni, Pan poprowadzi nas i da nam odpowiedzi na nasze modlitwy. Pan wymaga od nas, abyśmy popierali tych przywódców, którzy dzierżą klucze przewodniczenia Kościołowi. Możesz zaproponować uczniom, aby porównali werset 15. z odsyłaczem: Nauki i Przymierza 84: Możesz również zwrócić uwagę uczniów na to, że rady upominające członków Kworum Dwunastu zostały dane Prezydentowi Kworum Dwunastu Apostołów i nie mają zastosowania wśród indywidualnych członków Kościoła). Wręcz każdemu uczniowi egzemplarz ulotki znajdującej się na końcu tej lekcji. Możesz podzielić ich na małe grupy i poprosić, aby wspólnie przeczytali część tej ulotki zatytułowaną: Odstępstwo w Kirtland: Potrzeba wiernego podążania za przywódcami Kościoła. Poproś uczniów, aby każda grupa przedyskutowała odpowiedzi na pytania znajdujące się na końcu tego rozdziału. Możesz zakończyć tę część lekcji, pokazując i omawiając następującą wypowiedź Prezydenta Hebera C. Kimballa ( ) z Rady Prezydenta Kościoła: 77

90 LEKCJA 15 Dam wam klucz, który Brat Józef Smith przekazał mi w Nauvoo. Powiedział, że pierwszy krok do odstępstwa rozpoczyna się od utraty zaufania do przywódców tego Kościoła i królestwa, i że kiedykolwiek rozpoznacie tego ducha, możecie wiedzieć, że poprowadzi on tego, który się mu poddał, drogą wiodącą do odstępstwa (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 318). Aby podkreślić znaczenie wiernego podążania za prorokiem i innymi przywódcami Kościoła, przeczytaj następującą historię z życia Brighama Younga ( ), który służył w tym czasie jako członek Kworum Dwunastu Apostołów: Przebywając w Kirtland Prezydent Brigham Young napotkał grupę odstępców, którzy nawet w świątyni spiskowali przeciw Prorokowi Józefowi Smithowi. Oświadczył: Powstałem i w prosty i dosadny sposób powiedziałem im, że Józef jest Prorokiem i że o tym wiem, i że choćby go lżyli i obrzucali oszczerstwami ze wszystkich swych sił, nie uda im się zniszczyć Proroka wyznaczonego przez Boga, że w ten sposób mogą zniszczyć jedynie własny autorytet, odciąć więzy, jakie łączą ich z Prorokiem Boga i na zawsze pogrążyć się w piekle (Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young, [1997], str. 79). Nauki i Przymierza 121:1 10, 16 17; 122:1 9 Przeciwności na północy stanu Missouri Możesz nadal pracować z uczniami w małych grupach i poprosić każdą z nich, aby przeczytała drugą część ulotki zatytułowaną: Konflikt na północy stanu Missouri: Nauka pokonywania przeciwności. Wyjaśnij, że część ta opisuje niektóre z czynów, które doprowadziły do tego, że święci zostali wypędzeni z północy stanu Missouri, a Prorok Józef Smith został osadzony w więzieniu w Liberty. Poproś uczniów, aby każda grupa wspólnie przedyskutowała pytania znajdujące się na końcu tej części. Kiedy skończą, wyjaśnij, że rozdziały: Nauki i Przymierza zawierają fragmenty listu, który napisał Prorok Józef Smith do świętych pod koniec pobytu w więzieniu w Liberty. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 121:1 6. Niech odszukają pytania, które Prorok skierował do Pana. Jakie pytania znaleźliście? Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 121:7 10, 16 17; 122:7 9. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach i zastanowili się, jak odpowiedzi Pana na prośby Józefa Smitha mogły go wzmocnić na tyle, aby stawił czoła nieustającym przeciwnościom ze strony prześladowców. Poproś uczniów, aby powiedzieli, jakie doktryny i zasady znaleźli w tych wersetach. (Odpowiedzi powinny zawierać następujące stwierdzenia: Jeśli w życiu doczesnym będziemy wytrwale stawiać czoła przeciwnościom, to Bóg pobłogosławi nam zarówno teraz, jak i w wieczności. Ci, którzy oskarżają sługi Pana, są sługami grzechu. Możemy zostać wzmocnieni w okresie prób, 78

91 LEKCJA 15 kiedy polegamy na Zadośćuczynieniu Zbawiciela i pamiętamy przykład Jego wiernej wytrwałości). Pokaż następującą wypowiedź Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Próby z definicji mają nas wypróbowywać. Możecie doświadczać cierpienia, niepewności, bezsennych nocy pełnych łez. Nasze próby nie muszą być jednak dla nas zgubne. Nie muszą oddalać nas od przymierzy ani od domostwa Boga [ ]. Podobnie jak metal, który pod wpływem intensywnego ognia przemienia się w stal, tak my, jeśli pozostaniemy wierni w czasie ognistej próby naszej wiary, zostaniemy duchowo oczyszczeni i wzmocnieni ( Próba waszej wiary, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str ). Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, co już zrobili lub co mogą zrobić, aby pamiętać, że Bóg może wzmocnić ich, kiedy stają w obliczu prób lub przeciwności wobec ich wiary. Daj im czas na opowiedzenie o swoich doświadczeniach lub o tym, co myślą na temat polegania na Bogu w trudnych chwilach. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 112:10 15; 121:1 10, 16 17; 122:1 9. Neil L. Andersen, Próba waszej wiary, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str Pozostawanie silnym w czasie przeciwności Odstępstwo w Kirtland: Potrzeba wiernego podążania za przywódcami Kościoła W 1837 roku święci w Kirtland w Ohio borykali się z finansowymi trudnościami. Aby pomóc świętym stać się bardziej samowystarczalnymi finansowo, Józef Smith wraz z innymi przywódcami Kościoła założyli przedsiębiorstwo o nazwie Kirtlandzkie Towarzystwo Ubezpieczeniowe, które swoją strukturą przypominało bank. Z powodu szeroko rozpowszechnionego w tym czasie w Stanach Zjednoczonych kryzysu gospodarczego wiele banków upadło. Kirtlandzkie Towarzystwo Ubezpieczeniowe również zbankrutowało, a stało się to jesienią 1837 roku. Dwustu inwestorów tego banku straciło prawie wszystko, ale największą stratę poniósł Józef Smith. Mimo że Kirtlandzkie Towarzystwo Ubezpieczeniowe nie było założone przez Kościół, to niektórzy święci traktowali je jak bank kościelny lub bank Proroka i tym samym obwiniali Józefa Smitha za swoje problemy finansowe. Niektórzy nawet zaczęli go nazywać upadłym prorokiem. Bankructwo banku i straty finansowe na szczęście nie przeszkodziły wielu członkom w wytrwaniu w wierze i dochowaniu wierności Prorokowi. Duch odstępstwa i krytyki zaczął się rozprzestrzeniać wśród wielu świętych. Do czerwca 1838 roku około 200 lub 300 odstępców odeszło z Kościoła, w tym czterech Apostołów, Trzech świadków Księgi Mormona i jeden członek Rady Prezydenta Kościoła. Niemniej jednak większość świętych w tym okresie próby swej wiary odpowiedziała postawą podobną do Brighama Younga. Wzmocnieni przez Pana pozostali wierni swoim świadectwom. Wielu spośród tych, którzy odeszli od Kościoła w tym okresie odstępstwa, powróciło później, prosząc o możliwość ponownego przyłączenia się do Kościoła Pana. Byli wśród nich: Oliver Cowdery, Martin Harris, Luke Johnson i Frederick G. Williams. 79

92 LEKCJA 15 Podczas tych zmagań w Kirtland kilku odstępców szukało sposobności, aby zabić Józefa Smitha, który ostrzeżony przez Ducha, wraz z Sidneyem Rigdonem opuścił Kirtland nocą 12 stycznia 1838 roku. Odstępcy ścigali ich przez kilka dni, ale Pan otoczył Józefa i Sidneya ochroną. 14 marca 1838 roku razem ze swoimi rodzinami przybyli do Far West w stanie Missouri. Przedyskutujcie w grupie odpowiedzi na następujące pytania: Jakich zasad dotyczących reagowania na przeciwności w naszym życiu możemy nauczyć się na podstawie tych wydarzeń? Czego możemy nauczyć się na podstawie tych wydarzeń na temat sposobu reagowania na sprzeciw wobec Kościoła? Co możemy zrobić, aby wytrwać w wierności przywódcom Kościoła, nawet kiedy inni wygłaszają słowa krytyki? W jaki sposób zostaliście pobłogosławieni za to, że podążaliście za prorokiem? Konflikt na północy stanu Missouri: Nauka pokonywania przeciwności W latach 1837 i 1838 niektórzy niezadowoleni i ekskomunikowani członkowie Kościoła, którzy mieszkali wśród świętych w Far West, zaczęli nękać Kościół i jego przywódców wszczynaniem procesów sądowych i prześladować go. W czerwcu 1838 roku Sidney Rigdon wypowiedział się bardzo negatywnie na ten temat, a jego wypowiedź stała się znana jako Kazanie o soli. Odniósł się do wersetu: Ew. Mateusza 5:13 i powiedział, że jeśli sól zwietrzeje, to nie jest już nic warta i powinno się ją wyrzucić. Nawiązał w ten sposób do ludzi, którzy opuścili Kościół i którzy nie powinni dłużej przebywać pośród świętych. Dwa tygodnie później, 4 lipca, Sidney Rigdon obiecał podczas przemówienia, że święci będą się bronić, nawet gdyby miało dojść do zagłady wojennej. Choć oba przemówienia wydawały się sprzeczne z radą Pana, aby [prosić] o pokój (NiP 105:38), to zostały one opublikowane i wywołały wielkie poruszenie wśród osób, które nie były członkami Kościoła. W tym czasie nawrócony członek Kościoła o nazwisku Sampson Avard zawierał tajne spiski z ludźmi, którzy chcieli się przyłączyć do jego grupy rabusiów, której członkowie nazywali się Danitami. Avard poinstruował ich, aby rabowali i łupili mieszkańców Missouri, mówiąc im, że to pomoże w budowie królestwa Bożego. Przekonał swoich zwolenników, że jego dyrektywy pochodzą od Rady Prezydenta Kościoła. Kiedy prawda wyszła później na jaw, Avard został ekskomunikowany. Działania Avarda wpłynęły bardzo negatywnie na wizerunek Kościoła i przyczyniły się do osadzenia Proroka Józefa Smitha w więzieniu w Liberty. W październiku 1838 roku bitwa pomiędzy grupą członków Kościoła, a oddziałami milicji stanu Missouri doprowadziła do śmierci kilku osób po obu stronach. Przesadne doniesienia na temat tej bitwy dotarły do Gubernatora stanu Missouri, Lilburna W. Boggsa, który wydał rozkaz, znany jako rozkaz eksterminacji, o treści: Mormoni muszą być traktowani jako wrogowie i muszą zostać eksterminowani albo wypędzeni ze stanu, jeśli zajdzie taka potrzeba, dla dobra publicznego (cytat z: History of the Church, 3:175). Wkrótce po tym miasto Far West zostało otoczone przez oddziały milicji przewyższające swą liczbą świętych w stosunku 1:5. Józef Smith i inni przywódcy Kościoła zostali osadzeni w więzieniu w Liberty, gdzie przebywali całą zimę. Reszta świętych została zmuszona do opuszczenia stanu. Przedyskutujcie całą klasą odpowiedzi na następujące pytania: Jakich zasad, przydatnych nam w radzeniu sobie z przeciwnościami, możemy nauczyć się z tych wydarzeń? Dlaczego ważne jest, aby każdy z nas podążał za przykładem Zbawiciela w chwilach słabości i przeciwności? Co wydarzyło się na północy stanu Missouri ze względu na to, że święci tak nie postąpili? Czy kiedykolwiek byliście świadkami tego, jak słowa bądź czyny danej osoby wywołały pozytywne wrażenie o Kościele? 80

93 LEKCJA 16 Odkupienie zmarłych Wprowadzenie Poprzez Proroka Józefa Smitha Pan przywrócił doktrynę odkupienia zmarłych, stanowiącą część Przywrócenia wszystkich rzeczy w dyspensacji pełni czasów. Doktryna ta została przywrócona wiersz po wierszu. Dzieło odkupienia zmarłych odgrywa znaczącą rolę w zbawieniu zarówno żywych, jak i zmarłych. Prorok Józef Smith tak nauczał o znaczeniu uczestnictwa w tej pracy: Naszym największym obowiązkiem, jaki Bóg dał nam na tym świecie, jest odszukanie informacji o naszych zmarłych (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith, [2007], str. 475). Dodatkowe źródła Richard G. Scott, Radość płynąca z odkupienia zmarłych, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str D. Todd Christofferson, Odkupienie zmarłych i świadectwo o Jezusie, Liahona, styczeń 2001, str Becoming Saviors on Mount Zion, rozdział 41 w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str Matthew S. McBride, Letters on Baptism for the Dead: D&C 127, 128, cykl: Revelations in Context, 29 maja 2013; adres internetowy: history.lds.org. Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 137 Wizja dana Prorokowi Józefowi Smithowi na temat królestwa celestialnego Przeczytaj uczniom następujący wątek historyczny: W listopadzie 1823 roku Alvin Smith, najstarsze dziecko Lucy Mack Smith i Josepha Smitha seniora, nagle zapadł na poważną chorobę i był bliski śmierci. Alvin miał 25 lat, był silnym i sprawnym młodym mężczyzną, którego ciężka praca w znacznym stopniu przyczyniała się do finansowej stabilności rodziny. Jego matka opisywała go jako młodzieńca o niezwykle dobrym usposobieniu, którego szlachetność i hojność błogosławiła otaczające go osoby w każdej godzinie jego istnienia [ ]. Alvin, wiedząc, że umiera, wezwał do siebie swoich braci i siostry, aby przemówić do każdego z osobna. Józefowi, który miał już prawie 18 lat, ale nie otrzymał jeszcze złotych płyt, powiedział: Chcę, abyś był dobrym chłopcem i czynił wszystko, co w twojej mocy, aby zdobyć te zapisy. Bądź wierny w przyjmowaniu wskazówek i przestrzeganiu każdego danego ci przykazania [ ]. Kiedy Alvin umarł, rodzina poprosiła duchownego z kościoła prezbiteriańskiego z Palmyry w stanie Nowy Jork, aby poprowadził uroczystości pogrzebowe. Jako że Alvin nie był członkiem kongregacji owego duchownego, pastor w swym kazaniu obstawał przy tym, że Alvin nie będzie zbawiony. William Smith, młodszy brat Józefa, wspomniał, że [Duchowny] [ ] bardzo mocno zaznaczył, że [Alvin] poszedł do piekła, gdyż nie był członkiem Kościoła. Jednakże był on dobrym chłopcem i słowa duchownego nie spodobały się mojemu ojcu (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 401, 403). 81

94 LEKCJA 16 Jakie obawy dotyczące zbawienia Alvina mogła mieć rodzina Smithów, zważywszy na to, że w owym czasie doktryna odkupienia zmarłych nie została jeszcze przywrócona? Powiedz uczniom, że ta lekcja wyjaśnia, że Pan objawił doktrynę odkupienia zmarłych stopniowo, wiersz po wierszu. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu wstęp do rozdziału: Nauki i Przymierza 137. Wyjaśnij, że objawienie to zostało dane na kilka miesięcy przed poświęceniem Świątyni Kirtland. (Możesz również zwrócić uwagę uczniów na to, że wydanie Nauk i Przymierzy z roku 2013 zawiera pewne zmiany, których dokonano we wstępie do rozdziału 137.). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 137:1 6, reszta zaś niech śledzi tekst w swoich pismach świętych. Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: Kogo ujrzał Józef Smith w królestwie celestialnym? (Uczniowie mogą być zainteresowani faktem, że rodzice Józefa Smitha wciąż żyli, kiedy otrzymał on to objawienie; mało tego, jego ojciec nawet przebywał z nim w tym samym pokoju). Dlaczego Józef Smith zdziwił się, kiedy ujrzał swojego brata Alvina w królestwie celestialnym, zgodnie z wersetem 6.? (Możesz przypomnieć uczniom, że wizja ta była dana Józefowi Smithowi na kilka lat przed tym, jak dowiedział się o doktrynie odkupienia zmarłych). Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 137:7 9. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach i odszukali doktrynę, która pomogła świętym w dniach ostatnich lepiej zrozumieć plan Boga umożliwiający zbawienie Jego dzieci. Co zapewnia plan Boga takim osobom, jak Alvin Smith, które zmarły bez możliwości przyjęcia ewangelii Jezusa Chrystusa lub obrzędu chrztu? (Kiedy uczniowie będą dzielić się swoimi spostrzeżeniami, pomóż im rozpoznać następującą doktrynę: Wszyscy ludzie, którzy umierają bez wiedzy o ewangelii, a którzy przyjęliby ją, gdyby tylko mieli taką możliwość, odziedziczą królestwo celestialne). Czego możecie dowiedzieć się na podstawie tej doktryny na temat charakteru Ojca Niebieskiego i Jego miłości do Swoich dzieci? W jakiej sytuacji zostaliście pokrzepieni, myśląc o tej doktrynie? W jakiej sytuacji dostrzegliście, jak inne osoby być może te, które nauczaliście, jako misjonarze otrzymały pocieszenie wynikające ze zrozumienia tej doktryny? Nauki i Przymierza 124:30 34; 127:5 8; 128:1 18; 138:28 37 Obrzędy dokonywane w zastępstwie za zmarłych Prorok Józef Smith po raz pierwszy przemawiał na temat doktryny chrztu za zmarłych na pogrzebie Seymoura Brunsona 15 sierpnia 1840 roku, wkrótce po tym, jak święci osiedlili się w Nauvoo w stanie Illinois. Członkowie Kościoła, dowiedziawszy się o tej doktrynie, nie kryli swojego zaskoczenia i podekscytowania. Przez kilka miesięcy po jej ogłoszeniu święci dokonywali chrztów w zastępstwie za swoich zmarłych krewnych w pobliskiej rzece Missisipi 82

95 LEKCJA 16 (zob. Teachings: Joseph Smith, str. 403; Church History in the Fulness of Times Student Manual, 2. wyd. [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003], str. 251). W jaki sposób kazanie Józefa wzbogaciło zrozumienie planu Ojca Niebieskiego, którego celem jest zbawienie Jego dzieci? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Zbawczy obrzęd chrztu może być dokonywany w zastępstwie za tych, którzy za życia nie przyjęli ewangelii). Jak myślicie, jaka byłaby wasza reakcja, gdybyście usłyszeli Proroka Józefa Smitha przemawiającego po raz pierwszy w tej dyspensacji na temat doktryny chrztu za zmarłych? Wyjaśnij, że na konferencji generalnej Kościoła, która odbyła się w październiku 1841 roku w Nauvoo w stanie Illinois, Prorok Józef Smith obwieścił, że Pan pragnie, aby święci zaprzestali dokonywania chrztów za zmarłych do czasu, kiedy będzie to możliwe w Jego domu (zob. NiP 124:29 34). 8 listopada 1841 roku Brigham Young będący wówczas Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów poświęcił chrzcielnicę znajdującą się w piwnicy niewykończonej jeszcze Świątyni Nauvoo, dzięki czemu członkowie Kościoła mogli wznowić dokonywanie chrztów w zastępstwie za zmarłych. Poproś uczniów, aby przeczytali wstęp do rozdziału: Nauki i Przymierza 127., który wyjaśnia, że rozdział 127. to list Proroka Józefa Smitha skierowany do świętych, w którym zawarte są wskazówki dotyczące prowadzenia rejestru dokonywanych chrztów za zmarłych. Wyjaśnij, że tydzień później Józef napisał kolejny list na temat chrztu za zmarłych, który znajduje się w rozdziale: Nauki i Przymierza 128. Napisz na tablicy odnośniki do poniższych wersetów. (Informacje w nawiasach są przeznaczone dla nauczyciela). Nauki i Przymierza 127:5 7; 128:8 (Kiedy obrzęd chrztu dokonywany jest z upoważnienia kapłańskiego i zostaje właściwie odnotowany, ma on moc wiążącą zarówno na ziemi, jak i w niebie). Nauki i Przymierza 128:6 7 (Zapis obrzędów dokonanych w zastępstwie za zmarłych zaliczony będzie do otworzonych ksiąg, na podstawie których będą sądzeni umarli). Nauki i Przymierza 128:15, (Zbawienie naszych zmarłych przodków jest niezbędne dla naszego zbawienia). Przydziel uczniom do przeczytania po jednym z wersetów zapisanych na tablicy. Poproś ich, aby odszukali doktryny, które wzbogacają nasze zrozumienie Bożego planu dotyczącego odkupienia zmarłych. Zachęć uczniów, aby streścili to, czego się dowiedzieli z każdego z tych wersetów na temat doktryny odkupienia zmarłych. Poproś kilkoro uczniów, aby zapisali te doktryny na tablicy obok odpowiadających im wersetów. Zwróć uwagę uczniów na to, że objawienia zapisane w rozdziałach: Nauki i Przymierza 127 i 128 ilustrują ogólny wzór przewijający się przez cały 83

96 LEKCJA 16 proces Przywrócenia ewangelii z którego wynika, że Pan objawia prawdy raczej wiersz po wierszu niż wszystkie naraz. Wyjaśnij uczniom, że wiele lat po otrzymaniu tych objawień Pan zapewnił nam głębsze zrozumienie Swego planu odkupienia zmarłych. W 1918 roku Prezydent Joseph F. Smith otrzymał wizję na temat odkupienia zmarłych. Stało się to, kiedy był w żałobie po stracie swojego syna Hyruma M. Smitha, który zmarł na początku roku, gdy służył jako członek Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, aby przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 138:28 37 i odszukali prawdy dotyczące odkupienia zmarłych, które zostały objawione Prezydentowi Josephowi F. Smithowi. Jakie prawdy na temat odkupienia zmarłych zawarte są w tym fragmencie? (Kiedy uczniowie będą dzielić się tym, co znaleźli, upewnij się, że rozumieją następującą prawdę: Pod przewodnictwem Jezusa Chrystusa prawi posłańcy nauczają ewangelii tych, którzy znajdują się w więzieniu duchów). W jaki sposób te dodatkowe prawdy pomagają nam zrozumieć, że kiedy dana osoba umiera, nie otrzymawszy obrzędów ewangelii tak jak Alvin Smith to może ona otrzymać dziedzictwo w królestwie celestialnym? Przeczytaj na głos następującą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów: [ ] jako członkowie przywróconego Kościoła Chrystusa mamy nałożony przymierzem obowiązek odszukiwać naszych przodków i udostępniać im obrzędy ewangelii niezbędne do zbawienia. Oni [nie mogą osiągnąć] celu [doskonałości] bez nas (List do Hebrajczyków 11:40; zob. także Teachings: Joseph Smith, str. 475). Ani my nie możemy być udoskonaleni bez naszych umarłych (NiP 128:15) ( Serca dzieci się zwrócą, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 25). Dlaczego praca związana z odkupieniem zmarłych powinna stanowić priorytet w naszym życiu? W jaki sposób udostępnianie zbawiennych obrzędów naszym zmarłym krewnym pomoże udoskonalić się zarówno im, jak i nam samym? Przeczytaj na głos następującą wypowiedź Starszego Russella M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów: Chociaż praca w świątyni i nad historią rodziny ma moc, by błogosławić tych, którzy znajdują się po drugiej stronie zasłony, ma też taką samą moc, by błogosławić żyjących. Ma oczyszczający wpływ na tych, którzy są w nią zaangażowani. Oni dosłownie pomagają w wyniesieniu swych rodzin ( Pokolenia połączone miłością, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 94). W jaki sposób doktryna o odkupieniu zmarłych świadczy o nieskończonej mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa? 84

97 LEKCJA 16 Przeczytaj na głos następującą wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów: Pan objawił Prorokowi Józefowi Smithowi wzniosłe doktryny dotyczące świętego obrzędu chrztu. Wiedza ta została przekazana w czasach, kiedy inne kościoły chrześcijańskie nauczały, że śmierć nieodwracalnie i na wieczność określa przeznaczenie duszy. Nauczały, że osoby, które zostały ochrzczone, są nagradzane bezkresną radością, a wszystkie pozostałe doświadczają wiecznej męki, bez nadziei odkupienia [ ]. Ta chwalebna doktryna jest kolejnym świadectwem wszechogarniającej istoty Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. Umożliwił On zbawienie każdej duszy skorej do pokuty. Jego Zadośćuczynienie pokonało śmierć, a On sam pozwala godnym zmarłym zastępczo otrzymać wszystkie obrzędy zbawienia ( Radość płynąca z odkupienia zmarłych, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 93). Jakiego rodzaju doświadczenia uświadomiły wam znaczenie uczestniczenia w pracy dla odkupienia zmarłych? W jaki sposób uczestniczenie w pracy dla odkupienia zmarłych przyczyniło się do wzmocnienia waszego świadectwa? (Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi świadectwami). Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, w jaki sposób mogą uczestniczyć w tej wspaniałej pracy dla odkupienia zmarłych czy to poprzez badanie historii rodziny, czy poprzez dokonywanie obrzędów świątynnych w zastępstwie za zmarłych. Złóż swoje świadectwo, że dzięki pracy dokonywanej we współczesnych świątyniach wszystkie dzieci Ojca Niebieskiego mogą otrzymać wszystkie obrzędy niezbędne do zbawienia. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 124:30 41; 127:1 9; 128:1 18; 137:1 10; 138: Richard G. Scott, Radość płynąca z odkupienia zmarłych, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str

98 LEKCJA 17 Nauki ewangelii w Nauvoo Wprowadzenie Pierwsze lata, które święci spędzili w Nauvoo w stanie Illinois, były okresem pokoju i dobrobytu. W tym czasie Józef Smith otrzymał wiele objawień, a następnie nauczał i objaśniał doktryny, charakterystyczne dla Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Traktowały one o celu świątyń, o naszym boskim potencjale, który umożliwia nam stanie się podobnymi do Ojca Niebieskiego, a składały się na nie niektóre doktryny znajdujące się w Zasadach Wiary. Lekcja ta pomoże uczniom zrozumieć znaczenie Proroka Józefa Smitha, jak również nasz własny boski potencjał. Dodatkowe źródła God the Eternal Father, rozdział 2. w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str Doctrinal Developments in Nauvoo, rozdział 20. w: Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003), str Becoming Like God, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics. Propozycje dotyczące nauczania Zasady Wiary Ważne oświadczenia dotyczące doktryn ewangelii Wyjaśnij, że w Nauvoo w stanie Illinois Józef Smith napisał list do Johna Wentwortha, redaktora gazety Chicago Democrat, który zwrócił się z prośbą o informacje na temat Mormonów. W liście tym Prorok opisał dzieje świętych w dniach ostatnich oraz dodał zwięzłą listę doktrynalnych dogmatów, którą później nazwano Zasadami Wiary. (Pełną treść listu można znaleźć w podręczniku: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str ). Pokaż następującą wypowiedź Starszego L. Toma Perry ego z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: [Zasady Wiary] to jedne z najważniejszych i najbardziej zwięzłych oświadczeń doktrynalnych Kościoła. Jeśli będziecie się nimi kierować podczas studiowania ewangelii Jezusa Chrystusa, będziecie dobrze przygotowani do głoszenia światu swojego świadectwa o przywróconej prawdzie. Będziecie mogli w prosty, przystępny i wyczerpujący sposób głosić fundamentalne wierzenia, które są cenne dla was jako członków Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich ( Doktryny i zasady zawarte w Zasadach Wiary, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 48). Jak podsumowalibyście to, czego nauczał Starszy Perry? (Kiedy uczniowie będą się wypowiadać, przybliż im następującą prawdę: Kiedy będziemy uczyć się doktryn nauczanych w Zasadach Wiary, będziemy lepiej przygotowani do głoszenia naszych wierzeń bliźnim). 86

99 LEKCJA 17 W jakiej sytuacji wykorzystaliście Zasady Wiary, aby pomóc bliźnim zrozumieć ewangelię? Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Zasady Wiary. Po upływie wyznaczonego czasu przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: Która z Zasad Wiary ma dla was szczególne znaczenie i dlaczego? W jaki sposób doktryny zawarte w Zasadach Wiary prowadzą was i wzmacniają wasze świadectwo o tym, że Józef Smith był prorokiem Boga? Nauki i Przymierza 124:25 28, Przywrócenie obrzędów świątynnych Wyjaśnij, że po tym, jak święci osiedlili się w Nauvoo w stanie Illinois Prorok Józef Smith otrzymał przykazanie zbudowania świątyni. Tak jak w przypadku budowy świątyni w Kirtland w stanie Ohio, realizacja tego zadania również wymagała wielkich ofiar ze strony świętych w dniach ostatnich. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragmenty: Nauki i Przymierza 124:25 28, Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, czego Pan nauczał na temat potrzeby zbudowania świątyni. Przed przystąpieniem do analizy tych fragmentów wyjaśnij, że odnoszą się one do przybytku zbudowanego przez Mojżesza i jego lud. Lud Mojżesza nie dokonywał chrztów za zmarłych. Żadna praca za zmarłych nie była wykonywana, dopóki Zbawiciel nie ustanowił jej po Swojej śmierci w świecie duchów. Następnie zapytaj: Dlaczego, zgodnie z naukami Pana zawartymi w tych fragmentach, święci z Nauvoo potrzebowali świątyni? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, podkreśl tę doktrynę: Pewne obrzędy niezbędne do zbawienia są możliwe do przyjęcia przez Pana jedynie wtedy, gdy są wykonywane w świątyniach). Wyjaśnij uczniom, że Świątynia Kirtland była zbudowana głównie po to, aby mogły zostać przywrócone klucze kapłaństwa (Joseph Fielding Smith, Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [ ], 2:242). W Świątyni Nauvoo te klucze kapłaństwa zostały wykorzystane, aby dokonywać obrzędów niezbędnych do zbawienia, zarówno dla osób żywych, jak i chrztów w zastępstwie za zmarłych. W ostatnich dwóch latach swojego życia Józef Smith udzielił świątynnego obrzędu obdarowania niewielkiej grupie wiernych członków. Oprócz tego zapoznał nas również z obrzędem zapieczętowania małżonków na wieczność. O jakich obrzędach świątynnych jest mowa w wersecie: Nauki i Przymierza 124:39? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi: Pozostałych poproś, aby zastanowili się, dlaczego obrzędy świątynne mają znaczenie w planie Ojca Niebieskiego: W odpowiedzi na przykazanie Pana [żeby zbudować świątynię w Nauvoo] Prorok i święci zabrali się do budowy domu Pana tak szybko, jak było to możliwe. Prorok jednak zdawał sobie sprawę z tego, że budowa zajmie lata, a wiedział, że święci potrzebują pełni błogosławieństw świątyni. W 87

100 LEKCJA 17 wyniku tego, 4 maja 1842 roku, Józef Smith, pomimo iż świątynia nie została ukończona, udzielił obrzędu obdarowania niewielkiej grupie wiernych braci. Grupa spotkała się w dużym pokoju na piętrze sklepu z czerwonej cegły należącego do Proroka [ ]. W historycznych zapisach Proroka czytamy: Spędziłem dzień na piętrze sklepu [ ], naradzając się z Generałem Jamesem Adamsem ze Springfield, Patriarchą Hyrumem Smithem, Biskupem Newelem K. Whitneyem i Georgem Millerem oraz z Prezydentem Brighamem Youngiem i Starszymi Heberem C. Kimballem i Willardem Richardsem, nauczając ich zasad i porządku Kapłaństwa, udzielając obmyć, namaszczeń, obdarowań oraz przekazywania kluczy odnoszących się do Kapłaństwa Aarona i tak dalej aż do najwyższego porządku Kapłaństwa Melchizedeka, przedstawiając porządek dotyczący Sędziwego i wszystkich planów i zasad, dzięki którym każdy ma możliwość zapewnienia sobie pełni tych błogosławieństw, które przygotowane są dla Kościoła Pierworodnego, i może przyjść oraz zamieszkać w obecności Eloheima w wiecznych światach (Teachings: Joseph Smith, str ). Zapytaj uczniów: Dlaczego konieczne było przywrócenie obrzędów świątynnych? Kiedy uczniowie będą odpowiadać, wzbogać ich zrozumienie tematu, czytając następującą wypowiedź Starszego Roberta D. Halesa z Kworum Dwunastu Apostołów: Głównym celem świątyni jest zapewnienie obrzędów koniecznych dla naszego wyniesienia w królestwie celestialnym. Obrzędy świątynne prowadzą nas do naszego Zbawiciela i ofiarowują nam najwspanialsze błogosławieństwa dostępne dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa ( Błogosławieństwa świątyni, Liahona, październik 2009, str. 14). W jaki sposób wasze życie zostało pobłogosławione dzięki przywróceniu obrzędów świątynnych? Zachęć uczniów, aby zastanowili się podczas nadchodzącego tygodnia, co mogą uczynić, aby oddawanie czci w domu Pana stało się priorytetem w ich życiu? Ks. Psalmów 82:6; Ew. Mateusza 5:48; Ew. Jana 10:32 34; List do Rzymian 8:16 17; II List Piotra 1:3 4; I List Jana 3:2 3; Nauki i Przymierza 93:11 20; 132:20 Nasz boski potencjał Wyjaśnij, że Biblia zawiera słowa starożytnych proroków, którzy pisali o naszym boskim potencjale. Zapisz na tablicy następujące odnośniki do pism świętych i poproś uczniów o przeczytanie kilku z nich i odszukanie informacji na temat naszego wiecznego potencjału: Ks. Psalm ów 82:6; Ew. Mateusza 5:48; Ew. Jana 10:32 34; List do Rzymian 8:16 17; II List Piotra 1:3 4; I List Jana 3:2 3. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli sobie te wersety albo powiązali je ze sobą w trakcie studiowania. Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj: 88

101 LEKCJA 17 Czego uczymy się z tych wersetów na temat naszego boskiego potencjału? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale powinni zrozumieć następującą doktrynę: Jako dzieci naszego Ojca Niebieskiego mamy potencjał, aby stać się takimi, jak On). Jakie zwroty w tych wersetach opisują nasz boski potencjał? Wyjaśnij, że o naszym boskim potencjale jest również mowa we współczesnych pismach świętych. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 93:11 13, 19 20; Nauki i Przymierza 132:20. Przybliż im następującą doktrynę: Tak jak Zbawiciel, możemy wzrastać łaska po łasce, aż osiągniemy pełnię Ojca. Wyjaśnij, że na konferencji generalnej Kościoła w kwietniu 1844 roku Prorok Józef Smith wygłosił jedno z najbardziej znaczących przemówień. Podczas swojej przemowy Prorok oddał hołd zmarłemu niedawno Bratu Kingowi Follettowi. Przemówienie zostało później nazwane przemową z pogrzebu Kinga Folletta. Rozdaj uczniom ulotki z Fragmentami przemowy z pogrzebu Kinga Folletta. Zachęć uczniów do przeczytania tych fragmentów i podkreślenia słów oraz zwrotów, które wyjaśniają, dlaczego powinniśmy starać się zrozumieć charakter Boga. Fragmenty przemowy z pogrzebu Kinga Folletta Prorok Józef Smith ( ) nauczał: Jeśli człowiek nie nauczy się więcej niż to, by jeść, pić i spać, i nie pojmuje żadnych zamiarów Boga, to zwierzę też pojmuje te same rzeczy. Je, pije, śpi i nie wie nic więcej o Bogu; i wie tyle, co my, chyba że jesteśmy w stanie pojąć więcej dzięki natchnieniu Wszechmocnego Boga. Jeśli ludzie nie pojmują charakteru Boga, nie pojmują samych siebie [ ]. Moim najważniejszym celem jest poznać charakter jedynego mądrego i prawdziwego Boga oraz to, jakiego rodzaju jest On istotą [ ]. Sam Bóg był kiedyś taki, jakimi my teraz jesteśmy, a teraz jest wyniesionym człowiekiem i zasiada na tronie w niebiesiech! To jest wielka tajemnica. Jeżeli zasłona zostałaby dzisiaj rozdarta i wielki Bóg, który podtrzymuje ten świat w jego orbicie i który utrzymuje wszystkie światy i wszystkie rzeczy dzięki Swej mocy, miałby uczynić siebie widzialnym mówię, jeżeli mielibyście zobaczyć Go dzisiaj, zobaczylibyście, że wygląda jak człowiek jak wy sami, w całej postaci, obrazie i w dokładnym kształcie człowieka; bo Adam został stworzony dokładnie na dokładny sposób, obraz i podobieństwo Boga i otrzymywał od Niego nauki, chodził i rozmawiał, i obcował z Nim, tak jak człowiek rozmawia i obcuje z człowiekiem (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 40). Zatem w tym jest życie wieczne aby poznać jedynego mądrego i prawdziwego Boga; a wy musicie nauczyć się, jak samemu być bogami oraz królami i kapłanami Boga [ ], przechodząc od jednego małego stopnia do drugiego, od małego uprawnienia do wielkiego, od łaski do łaski, od wyniesienia do wyniesienia, aż osiągniecie zmartwychwstanie zmarłych i będziecie zdolni do zamieszkania w żarze wieczności i 89

102 LEKCJA 17 zasiadania w chwale jak ci, którzy zasiadają na tronach, mając wieczną moc (Teachings: Joseph Smith, str. 221). Pomóż uczniom dokonać analizy tych nauk, zadając następujące pytania: Dlaczego ważne jest, żebyśmy zdobywali wiedzę na temat charakteru i natury Boga oraz naszej relacji z Nim jako naszym Ojcem Niebieskim? Na czym polega proces stawania się podobnym do Ojca Niebieskiego? Aby uczniowie mogli zgłębić tematykę ich boskiego potencjału, pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos: Zamysłem całej ewangelii jest wiedzenie nas naprzód, w górę ku większym osiągnięciom, a nawet ostatecznie ku boskości. Ta wspaniała możliwość została przedstawiona przez Proroka Józefa Smitha w przemowie z pogrzebu Kinga Folletta [zob. History of the Church, 6: ] i podkreślona przez Prezydenta Lorenza Snowa. Jest nią to wspaniałe i nieporównywalne przesłanie: Człowiek może stać się takim, jakim jest teraz Bóg! [Zob. The Teachings of Lorenzo Snow, zebr. Clyde J. Williams (1984), str. 1]. Nasi przeciwnicy krytykują nas za to, że w to wierzymy. Naszą odpowiedzią na tę krytykę jest to, że to jakże wzniosłe przesłanie nie umniejsza w żaden sposób Bogu, Wiecznemu Ojcu. On jest Wszechmogący. On jest Stworzycielem i Zarządcą wszechświata. On jest ponad wszystkim i tak już pozostanie. Ale tak, jak każdy ziemski ojciec pragnie dla swoich synów i córek wszelkich sukcesów w życiu, wierzę, że nasz Ojciec w Niebie pragnie, aby Jego dzieci mogły zbliżyć się do Niego rangą i stanąć obok Niego, promieniując boską siłą i mądrością ( Don t Drop the Ball, Ensign, listopad 1994, str. 48). Podsumuj, zadając uczniom następujące pytania: Jaki wpływ na nasze życie może mieć wiedza na temat tych ważnych prawd o Ojcu Niebieskim i naszym boskim potencjale? W jaki sposób zrozumienie prawd, które były dziś omawiane (Zasady Wiary, obrzędy świątynne i nasz boski potencjał) pogłębia waszą wdzięczność za Proroka Józefa Smitha? Jak wiedza na temat tych prawd pomaga wam zrozumieć charakter Boga i waszą relację z Nim jako waszym Ojcem Niebieskim? (Daj uczniom czas, aby mogli zapisać swoje spostrzeżenia). Zachęć uczniów, aby złożyli świadectwo albo podzielili się swoimi spostrzeżeniami, które zapisali (jeśli nie są zbyt osobiste). Zakończ, składając swoje świadectwo o doktrynach, które omawialiście na dzisiejszej lekcji i o Proroku Józefie Smithie, który był wielkim objawicielem. 90

103 LEKCJA 17 Materiały do studiowania dla uczniów Ks. Psalmów 82:6; Ew. Mateusza 5:48; Ew. Jana 10:32 34; List do Rzymian 8:16 17; II List Piotra 1:3 4; I List Jana 3:2 3; Nauki i Przymierza 93:11 22; 124:25 28, 37 42; 132: God the Eternal Father, rozdział 2. w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str

104 LEKCJA 18 Stowarzyszenie Pomocy i Kościół Wprowadzenie Stowarzyszenie Pomocy przygotowuje kobiety na otrzymanie błogosławieństw życia wiecznego poprzez rozwijanie wiary i osobistej prawości, wzmacnianie rodziny i domostwa oraz niesienie pomocy tym, którzy są w potrzebie ( The Purpose of Relief Society, adres internetowy: lds.org/ callings/relief-society/purposes). Lekcja ta wzbogaci wiedzę uczniów na temat organizacji i celów Stowarzyszenia Pomocy. Uczniowie uświadomią sobie również, że kobiety pełnią unikalną rolę w budowaniu królestwa Bożego poprzez szereg wspaniałych możliwości i obowiązków. Dodatkowe źródła Dallin H. Oaks, Klucze i upoważnienie kapłańskie, Ensign lub Liahona, maj 2014, str M. Russell Ballard, Men and Women and Priesthood Power, Ensign, wrzesień 2014, str Julie B. Beck, Stowarzyszenie Pomocy w oczach proroków wiara, rodzina, służba, Ensign lub Liahona, maj 2012, str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 25 Pan udziela wskazówek Emmie Smith Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Spencera W. Kimballa ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Duża część znacznego wzrostu, jakiego zazna Kościół w dniach ostatnich, nastąpi dlatego, że wiele dobrych kobiet na całym świecie [ ] w wielkiej liczbie zbliży się do Kościoła. Będzie to miało miejsce w takim stopniu, że kobiety Kościoła odzwierciedlać będą prawość i elokwencję w swoim życiu oraz będą postrzegane jako inne i wyróżniające się szczęściem od innych kobiet na świecie (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], str ). Co myślicie na temat tej wypowiedzi? Czy znacie kobiety, które są przykładem szczęśliwego i prawego życia? W jaki sposób ich wpływ odznaczył się w życiu ludzi, którzy je znają? Wyjaśnij, że na tej lekcji skoncentrujemy się na tym, w jaki sposób Stowarzyszenie Pomocy błogosławi córki i synów Ojca Niebieskiego w przywróconym Kościele Jezusa Chrystusa. Poproś uczniów, aby zajrzeli do rozdziału: Nauki i Przymierza 25, zwrócili uwagę na wstęp do rozdziału i odszukali, do kogo Pan przemawia w tym objawieniu. 92

105 LEKCJA 18 Następnie przeczytaj na głos werset 3. Wyjaśnij uczniom, że w oczach Pana Emma Smith była wybraną panią. Na pierwszym spotkaniu Kobiecego Stowarzyszenia Pomocy w Nauvoo Józef Smith wyjaśnił, że słowo wybrana oznacza bycie wybraną do pewnej pracy. Powiedział również, że objawienie dane Emmie Smith wypełniło się, kiedy została wybrana do Prezydium [Stowarzyszenia] Pomocy (w: History of the Church, 4: ). Podziel uczniów na dwie grupy i poproś, aby pierwsza przeczytała fragment: Nauki i Przymierza 25:4 9, a druga fragment: Nauki i Przymierza 25: Zachęć uczniów, aby odszukali zadania i powołania, jakie Pan wyznaczył Emmie Smith. Mogą zrobić listę tych obowiązków lub zaznaczyć je w swoich pismach świętych. Po wyznaczonym czasie poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. W jaki sposób wypełnianie tych obowiązków przyczynia się do wzrostu Kościoła? Jakie błogosławieństwo Pan obiecał Emmie Smith, jeśli będzie przestrzegała Jego przykazań? Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 25:16. W jaki sposób słowa Pana skierowane do Emmy Smith mogą odnosić się do nas, mimo że objawienie to zostało dane Emmie? (Nauki na temat posłuszeństwa i innych zasad ewangelii znajdujące się w tym objawieniu dotyczą wszystkich. [Uwaga: Wyjaśnij, że odnoszenie pism świętych do naszych własnych doświadczeń jest ważną umiejętnością studiowania, która pomaga nam dostrzec podobieństwa między naszymi doświadczeniami a osobami, o których mowa w pismach świętych]). Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, pomóż im zrozumieć następującą prawdę: Jeśli pozostaniemy wierni przykazaniom i wypełnimy zadania, które powierzył nam Pan, otrzymamy koronę sprawiedliwości. Możesz złożyć świadectwo o tej prawdzie. Stowarzyszenie Pomocy odgrywa znaczącą rolę w przywróconym Kościele Jezusa Chrystusa Powiedz uczniom, że Pan objawił organizację Kościoła wiersz po wierszu. W ramach tego procesu Emma Smith otrzymała od Pana niezmiernie ważne powołanie. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższego streszczenia historii powstania Stowarzyszenia Pomocy. Pozostali niech zwrócą uwagę na to, w jaki sposób wizja Proroka Józefa Smitha dotycząca Stowarzyszenia Pomocy rozszerzyła początkową wizję względem kobiet. Święte w dniach ostatnich zostały pobłogosławione swoją własną kościelną organizacją utworzoną w Nauvoo. Miało to początek, kiedy kilka kobiet, z Sarą Granger Kimball na czele, zebrało się, żeby szyć koszule dla mężczyzn pracujących przy budowie świątyni. Kobiety postanowiły stworzyć formalną organizację i w związku z tym poprosiły Elizę R. Snow o napisanie konstytucji stowarzyszenia. Kiedy o radę poproszono Proroka Józefa Smitha, powiedział, że choć dokument jest wyśmienity, to zaoferuje lepszy sposób na zorganizowanie ich ugrupowania. 17 marca 1842 roku Prorok wraz ze Starszymi Johnem Taylorem i Willardem Richardsem spotkali się z dwudziestoma kobietami w pokoju na piętrze sklepu z 93

106 LEKCJA 18 czerwonej cegły, w którym Prorok zorganizował Kobiece Stowarzyszenie Pomocy w Nauvoo. Emma Smith została pierwszą prezydent tej organizacji, wypełniając tym samym objawienie, które mówiło, że jest wybraną panią (NiP 25:3). Prorok Józef Smith ogłosił później, że celem tej organizacji jest pomaganie biednym i niesienie zbawienia duszom (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 453). 28 kwietnia 1842 roku Prorok ponownie spotkał się z siostrami. Józef powiedział im, że mają otrzymać instrukcje zgodnie z porządkiem kapłaństwa, a potem oświadczył: I teraz, w imieniu Boga, przekazuję wam klucz i Stowarzyszenie to będzie się radować, a wiedza i inteligencja będą odtąd na was spływać (Teachings: Joseph Smith, str. 451). Możesz również zwrócić uwagę uczniów na to, że mogą zapoznać się z treścią pierwszych spotkań Stowarzyszenia Pomocy na stronie: josephsmithpapers.org/ papersummary/nauvoo-relief-society-minute-book. W jaki sposób wizja Proroka dotycząca potencjału Stowarzyszenia Pomocy rozszerzyła postulaty zaproponowane przez Sarę Kimball? Jak myślicie, co oznaczają następujące słowa Proroka Józefa Smitha: I teraz, w imieniu Boga, przekazuję wam klucz? (Stowarzyszenie Pomocy zostało zorganizowane pod kierownictwem kapłaństwa przez osoby, które dzierżyły jego klucze). Pokaż poniższą wypowiedzi Siostry Ziny D.H. Young ( ) i Siostry Julie B. Beck byłych generalnych prezydent Stowarzyszenia Pomocy dotyczące celów Stowarzyszenia Pomocy. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos te wypowiedzi. Pozostali niech śledzą tekst i zwrócą uwagę na cele Stowarzyszenia Pomocy. Stowarzyszenie Pomocy [ ] zostało zorganizowane około pół wieku temu przez Proroka Józefa Smitha, na wzór i pod przewodnictwem Świętego Kapłaństwa, aby udzielać doczesnych błogosławieństw biednym i potrzebującym, wzmacniać słabych i powstrzymywać zagubionych, i dla lepszego rozwoju i sposobności wykazania się kobiecym współczuciem i miłością, aby kobiety mogły osiągnąć duchową siłę i moc do czynienia większego dobra w dziele odkupienia ludzkiej rodziny (Zina D.H. Young, First General Conference of the Relief Society, Woman s Exponent, 15 kwietnia 1889, str. 172). Prorok Józef Smith określił cel Stowarzyszenia Pomocy i pouczył siostry o tym celu [ ]. Naszą jest organizacja, która obecnie w dalszym ciągu jest prowadzona przez proroków, widzących i objawicieli (Julie B. Beck, Stowarzyszenie Pomocy: święta praca, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 111). Prorocy Pana stale uczą wyższych kapłanów oraz starszych o ich celach i Busath.com obowiązkach, i tak samo dzielą się oni swoją wizją z siostrami Stowarzyszenia Pomocy. Z ich słów wynika jasno, że Stowarzyszenie Pomocy istnieje po to, by budować wiarę i osobistą prawość, wzmacniać rodziny i domy oraz znajdować potrzebujących i pomagać im. Wiara, rodzina i służba te trzy proste słowa odzwierciedlają wizję proroków 94

107 LEKCJA 18 dotyczącą sióstr w Kościele (Julie B. Beck, Stowarzyszenie Pomocy w oczach proroków wiara, rodzina, służba, Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 83). W jaki sposób cele Stowarzyszenia Pomocy błogosławią cały Kościół? (Uczniowie powinni zrozumieć następującą prawdę: Celem Stowarzyszenia Pomocy jest budowanie wiary i osobistej prawości, wzmacnianie rodziny i domostw oraz znajdowanie i udzielanie pomocy potrzebującym. Kiedy kobiety wypełniają te cele, cały Kościół jest błogosławiony). W jaki sposób, waszym zdaniem, Stowarzyszenie Pomocy wypełnia swoje cele? Pokaż następującą wypowiedź i poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos: Prorok Józef Smith oświadczył: Kościół nigdy nie był doskonale zorganizowany, zanim nie utworzono organizacji kobiet [Teachings: Joseph Smith, str. 451] [ ]. Oprócz Józefa Smitha także inni prorocy w dniach ostatnich świadczyli o tym, że organizacja Stowarzyszenia Pomocy jest natchnioną częścią procesu Przywrócenia, w której kobiety Kościoła są powoływane na różne kościelne stanowiska, aby służyć sobie nawzajem i błogosławić cały Kościół. Prezydent Joseph F. Smith [ ] powiedział: Organizacja ta jest na boski sposób stworzona, zatwierdzona, ustanowiona i wyświęcona przez Boga, aby udzielać zbawienia duszom kobiet i mężczyzn [Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith (1998), str. 184] (Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society [2011], str. 7). Czego możemy dowiedzieć się na podstawie tej wypowiedzi na temat roli Stowarzyszenia Pomocy w Przywróceniu ewangelii? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, upewnij się, że rozumieją tę prawdę, nawet jeśli inaczej ją ujmą: Stowarzyszenie Pomocy jest natchnioną przez Boga częścią Przywrócenia Kościoła Jezusa Chrystusa. Zapisz tę prawdę na tablicy). Jaki wpływ na wasze życie ma wiedza o tym, że organizacja Stowarzyszenia Pomocy jest częścią Przywrócenia? W jaki sposób angażowanie się sióstr w powołania kościelne czyni Kościół doskonale zorganizowanym? Kobiety a kapłaństwo Wyjaśnij uczniom, że istnieją osoby, które poddają w wątpliwość to, dlaczego kobiety nie są ustanawiane do urzędów kapłańskich. Podkreśl, że o ile nie jest nam wiadomo, dlaczego kobiety nie są ustanawiane do urzędów kapłańskich, to wiemy, że kobiety mają udział w kapłaństwie w swoich powołaniach w Kościele i w domu. Rozdaj uczniom po egzemplarzu poniższej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Pozostałych poproś, aby zwrócili uwagę na to, w jaki sposób kobiety mogą używać upoważnienia kapłaństwa: 95

108 LEKCJA 18 Kobiety a kapłaństwo Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: W swoim przemówieniu do Stowarzyszenia Pomocy Prezydent Joseph Fielding Smith, będący wówczas Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów, powiedział: Choć siostry nie otrzymały kapłaństwa i nie zostało ono na nie nałożone, nie oznacza to, że Pan nie dał im upoważnienia [ ]. Osoba może otrzymać upoważnienie, aby wykonywać pewne zadania w Kościele, które są wiążące i absolutnie niezbędne dla naszego zbawienia, takie jak praca, którą siostry wykonują w Domu Pana. Posiadają one upoważnienie nadane im do wykonywania wielkiej i wspaniałej pracy, świętej w oczach Pana i wiążącej dokładnie tak samo, jak błogosławieństwa, udzielane przez mężczyzn dzierżących kapłaństwo [ Relief Society An Aid to the Priesthood, Relief Society Magazine, styczeń 1959, str. 4]. W tym wspaniałym przemówieniu Prezydent Smith po wielokroć powtarzał, że kobiety otrzymały upoważnienie. Powiedział on do kobiet: Możecie mówić z upoważnieniem, ponieważ Pan nadał wam upoważnienie. Powiedział również, że Stowarzyszenie Pomocy otrzymało moc i upoważnienie do dokonania wielu wspaniałych rzeczy. Praca, którą wykonuje, odbywa się dzięki boskiemu upoważnieniu. I, oczywiście, praca Kościoła wykonywana przez kobiety lub mężczyzn, czy to w świątyni, czy w okręgach lub gminach, jest wykonywana pod kierownictwem tych, którzy posiadają klucze kapłaństwa. Stąd też, mówiąc o Stowarzyszeniu Pomocy, Prezydent Smith wyjaśnił: [Pan] dał im tę wspaniałą organizację, w ramach której mają upoważnienie, aby służyć pod kierownictwem i w harmonii z biskupami w okręgach [ ], dbając zarówno o duchowe, jak i doczesne potrzeby naszych członków [ Relief Society An Aid to the Priesthood, str. 4 5] [ ]. Nie jesteśmy przyzwyczajeni do mówienia, że kobiety mają upoważnienie kapłańskie w ich powołaniach w Kościele, ale jakież inne może to być upoważnienie? Kiedy kobieta młodsza czy starsza jest wyświęcana do głoszenia ewangelii jako pełnoetatowa misjonarka, otrzymuje upoważnienie kapłańskie do pełnienia funkcji kapłańskiej. Podobnie jest z kobietą, która jest wyświęcana do funkcji urzędnika lub nauczyciela w organizacji kościelnej pod kierownictwem osoby, która dzierży klucze kapłaństwa. Ten, kto pełni urząd lub wykonuje powołanie otrzymane od osoby dzierżącej klucze kapłaństwa, korzysta z upoważnienia kapłańskiego do wykonywania wyznaczonych obowiązków ( Klucze i upoważnienie kapłańskie, Ensign lub Liahona, maj 2014, str ). O jakich prawdach dotyczących ról i obowiązków kobiet w Kościele dowiadujemy się z wypowiedzi Starszego Oaksa? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, upewnij się, że rozumieją następującą prawdę: Kiedy kobiety są wyświęcane do służby w Kościele, otrzymują upoważnienie kapłańskie, by móc wykonywać wyznaczone im obowiązki). Aby pogłębić zrozumienie i uczucia uczniów odnośnie do prawd omawianych podczas tej lekcji, podziel ich na pary i poproś, aby przedyskutowali odpowiedzi na następujące pytania: W jaki sposób możemy skorygować to, co mówimy na temat kobiet w Kościele, aby odzwierciedlić prawdziwe znaczenie ich wkładu? 96

109 LEKCJA 18 Poproś uczniów, aby opowiedzieli, co myślą na temat wpływu kobiet i pracy, jaką wykonują jako uczennice w królestwie Pana. Zachęć ich, aby wcielili w życie to, czego się dowiedzieli na tej lekcji, a w szczególności, aby doceniali znaczenie Stowarzyszenia Pomocy w ich życiu. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 25. Julie B. Beck, Stowarzyszenie Pomocy w oczach proroków wiara, rodzina, służba, Ensign lub Liahona, maj 2012, str

110 LEKCJA 19 Doktryna małżeństwa na wieczność i wiecznej rodziny Wprowadzenie Ewangelia Jezusa Chrystusa podkreśla doktrynę, że małżeństwo i rodzina są ustanowione przez Boga. Prorok Józef Smith nauczał, że związek pomiędzy mężem a żoną może trwać nadal po Zmartwychwstaniu. Objawienie Pana wyjaśnia, że [nowe] i [wieczne przymierze] małżeństwa (NiP 131:2) jest niezbędne do otrzymania wyniesienia. Celem tej lekcji jest uświadomienie uczniom, że aby małżeństwo trwało na wieczność, para musi zostać zapieczętowana przez osobę, która dzierży klucze kapłaństwa, a następnie wieść prawe życie. Dodatkowe źródła Russell M. Nelson, Małżeństwo celestialne, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str David A. Bednar, Marriage Is Essential to His Eternal Plan, Ensign, czerwiec 2006, str Joshua J. Perkey, Why Temple Marriage? New Era, sierpień 2013, str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 49:15 17; 131:1 4 Nowe i wieczne przymierze małżeństwa Uwaga: Kiedy będziesz nauczać tej lekcji, zachowaj pewną ostrożność, gdyż możesz mieć uczniów, którzy zaznali trudnego życia rodzinnego lub przeszli zawód miłosny, albo doświadczyli cierpienia związanego z małżeństwem i posiadaniem dzieci. Weź pod uwagę potrzeby tych uczniów, kiedy będziesz przygotowywać i przeprowadzać tę lekcję. Powiedz uczniom, że w 1831 roku w Kirtland w stanie Ohio do Kościoła przystąpił Leman Copley. Był on członkiem Zjednoczonego Towarzystwa Wyznawców Powtórnego Przyjścia Chrystusa, którzy byli powszechnie zwani szejkersami ze względu na sposób, w jaki oddawali cześć. Wyznawcy drżeli podczas śpiewania i tańczenia oraz klaskali w ręce w rytm muzyki. Leman Copley wierzył jednocześnie w ewangelię i w niektóre nauki szejkersów. Odwiedził Józefa Smitha i konsekwencją tej wizyty było objawienie, które Pan dał Józefowi 7 maja 1831 roku, obecnie znane jako rozdział: Nauki i Przymierza 49. (We wstępie do rozdziałów wcześniejszej edycji Nauk i Przymierzy widniała inna data przypadająca na marzec 1831 rok. Historycy ustalili niedawno, że dokładniejsza jest data przypadająca na 7 maja 1831 roku). Szejkersi odrzucali małżeństwo i wierzyli w życie w całkowitym celibacie (tj. powstrzymywanie się od związków seksualnych). Pan w objawieniu sprostował tę 98

111 LEKCJA 19 błędną doktrynę i nakazał Lemanowi Copley owi oraz innym osobom głosić ewangelię pośród szejkersów. Poproś uczniów, aby przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 49:15-17 i wyszukali, co Pan powiedział na temat znaczenia małżeństwa i rodziny. Zapytaj: Czego Pan naucza na temat małżeństwa zgodnie z tymi wersetami? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą doktrynę: Małżeństwo pomiędzy mężczyzną a kobietą jest ustanowione przez Boga). Jak myślcie, co to znaczy, że małżeństwo jest ustanowione przez Boga, aby ziemia osiągnęła cel swego stworzenia? (Odpowiedzi uczniów mogą zawierać następujące prawdy: Mężowie i żony mają przykazanie posiadania dzieci. Ziemia została stworzona, aby zapewnić miejsce, gdzie dzieci Boże będą mogły żyć w rodzinach). W jaki sposób zrozumienie prawd znajdujących się w tych wersetach pomoże nam w wyjaśnieniu nauk Kościoła na temat małżeństwa? Wyjaśnij, że kilka lat później zrozumienie świętych na temat znaczenia doktryny małżeństwa na wieczność i rodziny znacznie wzrosło. 16 maja 1843 roku Józef Smith udał się do miejscowości Ramus w stanie Illinois. Podczas pobytu w domu Benjamina i Melissy Johnsonów Prorok nauczał ich o małżeństwie na wieczność. Część nauk, jakich udzielił wówczas Prorok, zapisana jest w rozdziale: Nauki i Przymierza 131. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 131:1 4, a następnie zapytaj: Co musimy zrobić, aby uzyskać najwyższy stopień królestwa celestialnego? (Uczniowie powinni zrozumieć następującą doktrynę: Aby dostąpić najwyższego stopnia królestwa celestialnego, musimy zawrzeć nowe i wieczne przymierze małżeństwa. Wyjaśnij, że słowo nowe w tym kontekście oznacza, że to przymierze zostało na nowo przywrócone w naszej dyspensacji. Natomiast określenie wieczne oznacza, że przymierze to istniało zawsze i trwać będzie na wieki. Możesz zaproponować uczniom, aby zapisali te definicje na marginesie swoich pism świętych). W jaki sposób w naszych czasach mężczyzna i kobieta zawierają to nowe i wieczne przymierze małżeństwa? Podkreśl, że mężczyzna i kobieta mogą zawrzeć to nowe i wieczne przymierze małżeństwa tylko w świątyni. Osoby, które zawierają związki małżeńskie poza świątynią, mogą ślubować sobie małżeństwo na to życie i na wieczność, ale Bóg nie będzie honorował tego rodzaju małżeństw w wieczności. Pokaż następującą wypowiedź Starszego Russella M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Zachęć klasę, aby zwróciła uwagę na to, czego Starszy Nelson naucza na temat znaczenia małżeństwa na wieczność: 99

112 LEKCJA 19 Temat małżeństwa podnoszony jest na całym świecie, gdzie panują różnorodne warunki dla życia małżeńskiego. Celem, dla którego przemawiam na ten temat, jako Apostoł Pana, jest oświadczenie, że małżeństwo pomiędzy mężczyzną a kobietą jest święte jest ustanowione przez Boga. Podkreślam też wartość małżeństwa zawartego w świątyni. Jest to najwyższy i najtrwalszy rodzaj małżeństwa, jaki nasz Stworzyciel może zaofiarować Swoim dzieciom. Podczas gdy zbawienie jest kwestią indywidualną, wyniesienie jest kwestią rodzinną [ ]. Aby móc uzyskać życie wieczne, musimy zawrzeć wieczne i wiecznotrwałe przymierze z naszym Ojcem Niebieskim [zob. NiP 132:19]. Oznacza to, że małżeństwo zawarte w świątyni nie dotyczy jedynie męża i żony; obejmuje ono partnerstwo z Bogiem [zob. Ew. Mateusza 19:6] ( Małżeństwo celestialne, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str ). Jak sądzicie, co oznacza zdanie: Podczas gdy zbawienie jest kwestią indywidualną, wyniesienie jest kwestią rodzinną? Co to znaczy, że małżeństwo na wieczność obejmuje partnerstwo z Bogiem? Jak myślicie, dlaczego ważne jest partnerstwo z Bogiem w małżeństwie? (Tylko w małżeństwie człowiek zawiera przymierze z drugą osobą i z Bogiem. Wszystkie pozostałe przymierza są zawierane pomiędzy człowiekiem a Bogiem). W jaki sposób przywrócona doktryna o małżeństwie i rodzinie na wieczność zwiększa pragnienie budowania kochającego i trwałego małżeństwa? Starszy Parley P. Pratt ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił wpływ, jaki miała na niego wiedza o tej przywróconej doktrynie. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał następującą wypowiedź: To od [Józefa Smitha] dowiedziałem się, że moja ukochana żona może pozostać moją nie tylko w trakcie tego życia, ale i przez całą wieczność. [ ]. To od niego nauczyłem się, że możemy kultywować te uczucia, sprawiając, by rozwijały się i wzrastały przez całą wieczność; a wynikiem naszego bezkresnego związku będzie potomstwo tak liczne, jak gwiazdy na niebie albo ziarnka piasku na plaży [ ]. Kochałem wcześniej, lecz nie wiedziałem, dlaczego. Ale teraz kocham nieskazitelnym uczuciem ze wzmożoną siłą, wyniesionym uczuciem (Autobiography of Parley P. Pratt, Parley P. Pratt Jr. [red.] [1938], str ). Zanim przejdziesz do dalszej części lekcji, byłoby dobrze, gdybyś krótko omówił następującą kwestię: Niektórzy członkowie Kościoła pozostają sami nie z własnej winy, nawet jeśli chcą się ożenić lub wyjść za mąż. Jeśli jesteś w takiej sytuacji, bądź pewien, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy [Go] miłują (List do Rzymian 8:28). Jeśli będziesz godny, pewnego dnia, w tym życiu albo w przyszłym, otrzymasz wszystkie błogosławieństwa płynące ze związku wiecznej rodziny (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 65). 100

113 LEKCJA 19 Nauki i Przymierza 132:1 21 Małżeństwo celestialne jest niezbędne do wyniesienia Wyjaśnij, że niespełna dwa miesiące po tym, jak Józef Smith otrzymał naukę zapisaną w rozdziale: Nauki i Przymierza 131, dane mu zostało objawienie obecnie znane jako rozdział: Nauki i Przymierza 132. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wstępu do Nauk i Przymierzy 132. Wyjaśnij, że praktykę wielożeństwa będziemy omawiać szczegółowo na następnej lekcji. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 132:3 6. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i rozpoznali słowa i zwroty, które podkreślają znaczenie zawarcia nowego i wiecznego przymierza małżeństwa. Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: Jakie znajdujące się w tym wersecie słowa i zwroty wyjaśniają znaczenie małżeństwa na wieczność? Jakie konsekwencje wiążą się z odrzuceniem tej doktryny? (Możesz wyjaśnić, że słowo potępiony dotyczy osoby, której został uniemożliwiony wieczny postęp). Uwaga: Poświęć kilka minut, aby wyjaśnić uczniom, że ważną umiejętnością studiowania pism świętych jest zwracanie uwagi na kluczowe słowa i zwroty. Z umiejętności tej skorzystali podczas studiowania fragmentu: Nauki i Przymierza 132:3 6. Ważne jest, aby w trakcie studiowania pism świętych zwracać uwagę na użyte słowa oraz zwroty i rozumieć je. Oto ważne do zrozumienia zwroty, które znajdują się w wersetach 3 6: przyjął i posłuchał, muszą [ ] przestrzegać, jeżeli nie zachowasz tego przymierza, potępiony będziesz, nikt nie może odrzucić, musi i będzie. Niektóre z tych zwrotów są również przykładami powiązań między pojęciami w pismach świętych. Powiązania ilustrują zależność lub związek między pojęciami. Na przykład: werset 3. ilustruje powiązanie między takimi pojęciami, jak: przygotowanie, przyjmowanie i przestrzeganie. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 132:7 8 i odszukali w nich postawionych przez prawo Pana warunków niezbędnych do tego, aby związek małżeński mógł trwać w życiu przyszłym. Jakie warunki muszą być spełnione, według tych wersetów, aby małżeństwo mogło trwać wiecznie? (Kiedy uczniowie będą odpowiadać, zapisz na tablicy następującą prawdę: Kiedy przymierze zawarte zostaje poprzez właściwe upoważnienie kapłańskie i przypieczętowane jest przez Świętego Ducha Obietnicy, będzie trwało wiecznie). Przeczytaj następującą definicję Świętego Ducha Obietnicy: Duch Święty jest Świętym Duchem Obietnicy (Dzieje Apostolskie 2:33). Potwierdza On, że prawe uczynki, obrzędy i przymierza zawarte przez ludzi będą zaakceptowane przez Boga. Święty Duch Obietnicy świadczy Ojcu, że obrzędy niezbędne do zbawienia zostały dokonane we właściwy sposób i że związane z nimi przymierza zostały dochowane (Guide to the Scriptures, Holy Spirit of Promise, strona internetowa: scriptures.lds.org). Aby przybliżyć uczniom tę zasadę, możesz pokazać im następującą wypowiedź Starszego Bruce a R. McConkiego ( ) z Kworum Dwunastu Apostołów: 101

114 LEKCJA 19 Zapieczętować znaczy potwierdzić, uzasadnić albo zatwierdzić. Tak więc zapieczętowanie przez Świętego Ducha Obietnicy oznacza, że dany czyn jest potwierdzony przez Ducha Świętego i zatwierdzony przez Pana. Natomiast osoba, która bierze na siebie to zobowiązanie, otrzymuje uzasadnienie słuszności tego czynu. Potwierdzająca pieczęć zatwierdzenia przyłożona jest na dany czyn jedynie wtedy, kiedy strony kontraktu zawierają go, będąc godne otrzymania boskiej aprobaty (Mormon Doctrine, wyd. 2. [1966], str ). W rozdziale: Nauki i Przymierza 132:19 21 Pan podkreślił warunki niezbędne do otrzymania błogosławieństw płynących z małżeństwa na wieczność. Podziel uczniów na pary i przydziel im do studiowania ten fragment. Poproś każdą parę o sporządzenie dwóch list: (1) warunków małżeństwa na wieczność oraz (2) błogosławieństw wynikających ze spełnienia tych warunków. Po uzupełnieniu listy powinny zawierać: Warunki małżeństwa na wieczność Małżeństwo musi być zawarte zgodnie z prawem Pana oraz przez nowe i wieczne przymierze. Małżeństwo musi być zapieczętowane przez Świętego Ducha Obietnicy. Małżeństwo musi być udzielone przez osobę, która dzierży klucze kapłaństwa. Para małżeńska musi trwać w przymierzu z Bogiem. Obiecane błogosławieństwa Małżonkowie powstaną w Pierwszym Zmartwychwstaniu. Małżonkowie odziedziczą trony, królestwa, księstwa, moce, panowania i wszelkie wysokości i głębie. Małżeństwo będzie miało pełną moc po śmierci fizycznej. Małżonkowie przejdą koło aniołów. Małżonkowie zostaną wyniesieni i odziedziczą chwałę we wszystkich rzeczach. Małżonkowie będą cieszyć się kontynuacją nasienia na wieki wieków (ich rodzina i potomstwo będą trwały w wieczności i będą mieli wieczny przyrost). Małżonkowie staną się bogami i nie będą mieli końca. Małżonkowie będą ponad wszystkim, będą mieli wszelką moc i wszystko będzie im podległe. Aby wyjaśnić uczniom niezbędne warunki i błogosławieństwa dotyczące małżeństwa na wieczność, przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: Jak myślicie, co to znaczy wytrwać w przymierzu małżeństwa? (Możesz wyjaśnić, że jednym ze znaczeń słowa;: wytrwać jest pozostać lub trwać. Oznacza ono również żyć zgodnie z przymierzem). Dlaczego bycie zapieczętowanym w świątyni nie wystarcza samo w sobie do osiągnięcia małżeństwa na wieczność? 102

115 LEKCJA 19 Jakie myśli i uczucia wzbudzają w was obietnice dane przez Ojca Niebieskiego? Pokaż następującą wypowiedź Starszego Russella M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów: Małżeństwo celestialne jest zasadniczą częścią przygotowania do życia wiecznego. Wymaga poślubienia właściwej osoby, we właściwym miejscu, na mocy właściwego upoważnienia oraz wiernego przestrzegania świętych przymierzy. Wówczas taka osoba może być pewna wyniesienia w celestialnym królestwie Boga ( Małżeństwo celestialne, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 94). Jak wyjaśnilibyście komuś, kto nie jest członkiem Kościoła, znaczenie zawarcia małżeństwa we właściwym miejscu, na mocy właściwego upoważnienia? W jaki sposób biorąc pod uwagę doktrynę małżeństwa na wieczność i wiecznej rodziny możecie się już teraz przygotować na małżeństwo na wieczność i budować silne związki? Poproś uczniów, aby zastanowili się, co powinni zmienić w swoim życiu, by lepiej przygotować się do zapieczętowania w świątyni lub do przestrzegania przymierzy związanych z tym obrzędem. Złóż świadectwo o tym, że dążenie do małżeństwa na wieczność warte jest naszego poświęcenia i wysiłku. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 49:15 17; 131:1 4; 132:1 24. Russell M. Nelson, Małżeństwo celestialne, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str

116 LEKCJA 20 Wielożeństwo Wprowadzenie Małżeństwo pomiędzy jednym mężczyzną a jedną kobietą to prawo Pana, z wyjątkiem przypadków, w których nakazuje inaczej (zob. Jakub 2:27 30). Prorok Józef Smith otrzymał przykazanie, aby przywrócić praktykę wielożeństwa, która była potem kontynuowana w Kościele przez ponad pół wieku, do chwili, kiedy Prezydent Wilford Woodruff otrzymał od Pana objawienie, aby jej zaprzestać. Wielożeństwo było znaczącą próbą wiary dla Józefa Smitha i dla większości ludzi, którzy je praktykowali. Kiedy uczniowie wykażą się wiarą, zrozumieją, że praktykowanie wielożeństwa w dniach ostatnich było częścią Przywrócenia wszystkich rzeczy. Dodatkowe źródła Plural Marriage in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics. Plural Marriage in Kirtland and Nauvoo, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics. Plural Marriage and Families in Early Utah, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics. The Manifesto and the End of Plural Marriage, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics. Uwaga: Zagadnienia opisane w zakładce Gospel Topics [Tematy ewangelii] zapewnią ci znacznie więcej materiału, niż będziesz w stanie nauczać w wyznaczonym czasie. Weź to pod uwagę, kiedy będziesz przygotowywać się do tej lekcji. Propozycje dotyczące nauczania Jakub 2:27 30; Nauki i Przymierza 132:1 2, 34 48, 54, 63 Pan objawił praktykę wielożeństwa Wyjaśnij, że w roku 1831, podczas pracy nad natchnionym tłumaczeniem Starego Testamentu które zwane jest Tłumaczeniem Józefa Smitha Józef przeczytał, że niektórzy starożytni prorocy praktykowali wielożeństwo (zwane inaczej poligamią). Do tych proroków zaliczali się Abraham, Jakub, Mojżesz i Dawid. Józef Smith studiował i rozważał pisma święte, aby dowiedzieć się, w jaki sposób stosowanie tej praktyki było usprawiedliwione (zob. NiP 132:1 2). Pan udzielił odpowiedzi na jego pytania w objawieniu znanym obecnie jako rozdział: Nauki i Przymierza 132. Mimo że data tego objawienia przypada na 12 lipca 1843 roku, to Józef Smith prawdopodobnie otrzymywał zasady zapisane w tym rozdziale w przeciągu pewnego okresu czasu, począwszy od 1831 roku. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 132: Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali powodu, dla którego Abraham i Sara zaczęli praktykować wielożeństwo. 104

117 LEKCJA 20 Dlaczego Sara, zgodnie z wersetem 34., podarowała Abrahamowi kolejną żonę? Czego, na podstawie tego przykładu, uczymy się na temat praktyki wielożeństwa? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Wielożeństwo jest usprawiedliwione tylko wtedy, kiedy Pan je nakaże). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Jakub 2:27, 30. Podkreśl następującą zasadę: Małżeństwo pomiędzy jednym mężczyzną a jedną kobietą to prawo Pana, z wyjątkiem przypadków, w których nakaże On inaczej. Zwróć uwagę uczniów na to, że w wersetach tych Pan podaje również powód, dla którego praktykowane było wielożeństwo było nim wychowanie potomków dla Pana przez zwiększenie liczby dzieci zrodzonych z wiernych rodziców (zob. także NiP 132:63). Wyjaśnij, że Pan objawił Józefowi Smithowi, jak zapisano we fragmencie: Nauki i Przymierza 132:37 43, że kiedy Jego lud praktykuje wielożeństwo zgodnie z Jego przykazaniem nie jest wówczas winny grzechu cudzołóstwa. Aczkolwiek każdy, kto praktykuje wielożeństwo bez otrzymania przykazania od Pana z ust Jego proroka, popełnia cudzołóstwo. Zwróć uwagę uczniów na to, że słowo zniszczona w wersetach 41. i 54. oznacza, że osoby, które naruszą swoje święte przymierza, w tym przymierze małżeństwa, zostaną odsunięte od Boga i Jego ludu przymierza (zob. także Dzieje Apostolskie 3:22 23; 1 Nefi 22:20). Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Nauki i Przymierza 132:40 i znaleźli kolejny powód, dla którego Pan nakazał praktykowanie wielożeństwa. Co, według wersetu 40., Pan zamierzał uczynić w ostatniej dyspensacji? ( [Przywrócić] wszystkie rzeczy ). Wyjaśnij, że słowa wszystkie rzeczy odnoszą się do praw i obrzędów ewangelii, które zostały objawione w poprzednich dyspensacjach. Zapisz na tablicy następującą prawdę: Przykazanie nakazujące posłuszeństwo prawu wielożeństwa w dniach ostatnich było częścią Przywrócenia wszystkich rzeczy (zob. także Dzieje Apostolskie 3:20 21). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Nauki i Przymierza 132:45, 48. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali, co umożliwiło Józefowi Smithowi uczestnictwo w Przywróceniu wszystkich rzeczy. Wyłóż i wyjaśnij uczniom następującą zasadę: Wielożeństwo może być usprawiedliwione jedynie przez Prezydenta Kościoła, który dzierży klucze kapłaństwa. Rozdaj uczniom egzemplarze ulotki, która znajduje się na końcu tej lekcji. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos pierwszą część zatytułowaną Wielożeństwo. W jaki sposób wiedza, że zasada wielożeństwa została dana Prorokowi Józefowi Smithowi przez objawienie, może pomóc wam lepiej zrozumieć, dlaczego wielożeństwo praktykowano we wczesnych latach Kościoła? 105

118 LEKCJA 20 Praktyka wielożeństwa było próbą wiary Poproś połowę klasy, aby po cichu przeczytała część ulotki zatytułowaną Trudne przykazanie. Druga połowa klasy niech przeczyta część zatytułowaną Próba wiary. Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: Z jakich powodów Prorok Józef Smith i inni mogli być niechętni wprowadzeniu praktyki wielożeństwa? Czego musieli doświadczyć Józef Smith, Lucy Walker oraz inne osoby, aby w końcu przezwyciężyć olbrzymie trudności, przyjąć prawo wielożeństwa i zacząć żyć zgodnie z nim? Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos część ulotki zatytułowaną Józef Smith i wielożeństwo. Wyjaśnij uczniom, że nie mamy wielu informacji na temat praktyki wielożeństwa we wczesnych latach Kościoła. Na przykład, nasze obecne zrozumienie pojęcia zapieczętowanie nie pokrywa się dokładnie z jego definicją w latach 40. XIX wieku, kiedy to praktyka zapieczętowania była nadal czymś nowym i niektóre elementy z nią związane nie były do końca zrozumiałe. Kiedy słyszymy słowo zapieczętowanie, to automatycznie myślimy o małżeństwie, ale dla Józefa Smitha i pierwszych Świętych zapieczętowanie nie zawsze oznaczało małżeństwo w pełnym tego słowa znaczeniu, czyli wspólnego życia w roli męża i żony. Wiele szczegółów dotyczących praktyki wielożeństwa było utrzymywanych w tajemnicy i w związku z tym przekazy historyczne nie zawierają odpowiedzi na wiele pytań związanych z tym tematem. Zachęć uczniów, aby przestudiowali Materiały do studiowania dla uczniów, które znajdują się na końcu tej lekcji, aby mogli dowiedzieć się więcej na temat wielożeństwa. Możesz przypomnieć uczniom, że kiedy będą studiować tematykę wielożeństwa, powinni mieć na uwadze wzór, który stosował Prorok Józef Smith, zgłębiając wiedzę o ewangelii. Studiował, rozważał i modlił się o wiedzę. Uczniowie powinni mieć również na uwadze fakt, że wiele nieprawdziwych informacji na temat wielożeństwa znajduje się w Internecie oraz w wielu publikacjach. Niektórzy autorzy, pisząc o Kościele i jego historii, przedstawiają informacje wyrwane z kontekstu lub zawierające tylko część prawdy, które mogą być źle zrozumiane. Intencją niektórych z tych informacji jest chęć zniszczenia wiary. Deklaracja Oficjalna 1 Pan objawił, że święci w dniach ostatnich powinni zaprzestać praktykowania wielożeństwa Wyjaśnij, że praktyka wielożeństwa rozpowszechniła się, kiedy święci przybyli na terytorium Utah, a następnie, zgodnie z objawieniem, została zakończona. Poproś uczniów, aby po kolei czytali na głos część ulotki zatytułowaną Sprzeciw wobec wielożeństwa i Drugi Manifest. Z jakimi trudnościami musieli zmierzyć się pierwsi święci w dniach ostatnich ze względu na to, że byli posłuszni przykazaniu Pana nakazującemu praktykę wielożeństwa? Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos dwa ostatnie akapity z Deklaracji Oficjalnej 1, która znajduje się w Naukach i Przymierzach, oraz 106

119 LEKCJA 20 pierwszy i ósmy akapit z Wyjątków z trzech przemówień wygłoszonych przez Prezydenta Wilforda Woodruffa odnośnie manifestu, które zapisane są po Deklaracji Oficjalnej 1. Następnie zapytaj: Czego Prezydent Woodruff nauczał świętych? (Niektóre z zasad, których nauczał, to: Pan nigdy nie zezwoli, aby Prezydent Kościoła sprowadził Kościół na złą drogę. Pan prowadzi Swój Kościół poprzez objawienia dawane Prezydentowi Kościoła). Następująca wypowiedź może być przydatna w celu wyjaśnienia, dlaczego zaprzestano praktyki wielożeństwa: Prezydent George Q. Cannon tak oto postrzegał proces objawienia, w wyniku którego powstał Manifest: Rada Prezydenta Kościoła musi kroczyć tak, jak wy kroczycie. Podejmować kroki, tak jak wy to czynicie. Musi polegać na objawieniach od Boga, kiedy je otrzymuje. Nie jest jej dane dostrzegać koniec od początku tak, jak widzi go Pan. Jedyne, co możemy uczynić ciągnął Cannon, wypowiadając się o Radzie Prezydenta Kościoła to poszukiwać zamysłu i woli Boga, a kiedy je otrzymamy mimo że mogą towarzyszyć im wszelkie uczucia, jakich już wcześniej doświadczyliśmy nie mamy innego wyjścia poza podjęciem kroków, które wskazuje nam Bóg i zaufaniem Mu ( The Manifesto and the End of Plural Marriage, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics). Zakończ lekcję, zadając uczniom pytania: Jakiej odpowiedzi udzielilibyście, na podstawie zdobytej wiedzy, osobie, która pyta się was, czy święci w dniach ostatnich praktykują wielożeństwo? Możesz przeczytać następującą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ): Jeżeli dowiadujemy się, że któryś z naszych członków praktykuje wielożeństwo, osoba ta zostaje ekskomunikowana, co stanowi najpoważniejszą karę, jaką może nałożyć Kościół [ ]. Ponad sto lat temu Bóg jasno objawił prorokowi Wilfordowi Woodruffowi, że praktyka wielożeństwa powinna być zakończona, co oznacza, że od tamtej pory stosowanie jej jest wbrew prawu Boga. Nawet w krajach, w których prawo cywilne lub religijne zezwala na poligamię, Kościół naucza, że małżeństwo musi być monogamiczne i osoby praktykujące wielożeństwo nie są przyjmowane do grona jego członków ( What Are People Asking about Us? Ensign, listopad 1998, str ). Następujący akapit może być również pomocny, kiedy będziecie omawiać obecne praktyki Kościoła: Zgodnie z naukami Józefa Smitha Kościół zezwala na to, aby wdowiec mógł zostać zapieczętowany do innej kobiety, kiedy wkracza z nią w związek małżeński. Ponadto członkowie mają prawo do dokonywania obrzędów w zastępstwie za zmarłych mężczyzn i kobiety, którzy wielokrotnie zawierali związki małżeńskie na ziemi, zapieczętowując ich do wszystkich współmałżonków, z którymi byli legalnie zaślubieni. Dokładna natura tych związków w życiu po 107

120 LEKCJA 20 śmierci nie jest nam znana, ale wiele powiązań rodzinnych zostanie wtedy uporządkowanych. Święci w dniach ostatnich zachęcani są do tego, aby ufać mądrości naszego Ojca Niebieskiego, który kocha Swoje dzieci i wszystko, co czyni, robi dla ich wzrostu i zbawienia ( Plural Marriage in Kirtland and Nauvoo, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics). Zanim zakończysz lekcję, możesz powiedzieć uczniom, że niektóre osoby, które odstąpiły od Kościoła, praktykują dzisiaj wielożeństwo. Nakłaniają oni ludzi, aby modlili się i zastanowili się, czy praktykowanie wielożeństwa jest słuszne w dzisiejszych czasach. Nie powinniśmy poszukiwać odpowiedzi, które są sprzeczne z tym, co Pan objawia przez Swoich proroków. Pan objawił przez proroka, iż powinniśmy zaprzestać praktyki wielożeństwa w Kościele. Ten, kto opowiada się za nią w dzisiejszych czasach, nie jest sługą Pana. Złóż świadectwo o Proroku Józefie Smithie. Możesz zaświadczyć, że otrzymał on objawienie od Boga i był mu posłuszny, tak jak starożytni prorocy Abraham, Izaak i Jakub (zob. NiP 132:37). Materiały do studiowania dla uczniów Jakub 2:27 30; Nauki i Przymierza 132:1 3, 34 48, 54, 63; Deklaracja Oficjalna 1. Plural Marriage in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics. Zrozumienie wielożeństwa Wielożeństwo Święci w dniach ostatnich wierzą, że małżeństwo między jednym mężczyzną a jedną kobietą to obecnie obowiązujące prawo małżeństwa dane przez Boga. W czasach biblijnych Pan nakazywał niektórym ludziom praktykowanie wielożeństwa małżeństwa jednego mężczyzny z więcej niż jedną kobietą. W objawieniu danym Józefowi Smithowi Pan nakazał wprowadzić praktykę wielożeństwa pośród członków Kościoła na początku lat 40. XIX wieku. Przez ponad pół wieku wielożeństwo było praktykowane przez niektórych świętych w dniach ostatnich pod kierownictwem Prezydenta Kościoła ( Plural Marriage in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/ topics). Trudne przykazanie Eliza R. Snow ( ), druga generalna prezydent Stowarzyszenia Pomocy, została zapieczętowana do Proroka Józefa Smitha. Spisała poniższe doświadczenie, w którym opisała, jak Prorok Józef Smith nauczał jej brata Lorenza Snowa na temat zasady wielożeństwa. 108

121 LEKCJA 20 Prorok Józef Smith otworzył swoje serce [przed Lorenzem Snowem] i opisał mu, jak zmagał się mentalnie, próbując przezwyciężyć uczucie odrazy, które było naturalnym efektem, powstałym w wyniku konfrontacji wykształcenia i zwyczajów społecznych z wielożeństwem. Znał głos Boży wiedział, że przykazanie, które otrzymał od Najwyższego, oznaczało, że nie może się wycofać musiał dać przykład i ustanowić celestialne wielożeństwo. Wiedział, że musi przezwyciężyć nie tylko swoje uprzedzenia i zahamowania, ale również te, które czekały go ze strony całego chrześcijańskiego świata patrzącego mu na ręce; jednakże Bóg, który jest ponad wszystkim, dał przykazanie, któremu musiał być posłuszny. A jednak Prorok wahał się i powstrzymywał przed tym krokiem, aż do momentu, kiedy to anioł Boży stanął przed nim z wyciągniętym mieczem i powiedział mu, że jeżeli nie postąpi naprzód i nie ustanowi wielożeństwa, zostanie odebrane mu jego kapłaństwo, a on sam zostanie zniszczony! Świadectwo to Józef złożył nie tylko mojemu bratu, ale również innym osobom świadectwo, którego nie sposób zakwestionować [ani mu zaprzeczyć] (Biography and Family Record of Lorenzo Snow [1884], str ). Próba wiary Wiele osób, które zmagały się z zasadą wielożeństwa, otrzymało duchowe potwierdzenie o jej prawdziwości. Według Helen Mar Kimball, Józef Smith oświadczył, że praktykowanie tej zasady będzie najcięższą z prób wiary, z jaką kiedykolwiek przyjdzie się zmierzyć świętym. Mimo że była to jedna z najdotkliwszych prób w jej życiu, to złożyła świadectwo, że równocześnie była jednym z największych błogosławieństw [ ]. Lucy Walker przypomniała sobie wewnętrzny niepokój, który towarzyszył jej, kiedy Józef Smith poprosił ją, by została jego żoną. Napisała, że każdy zakątek mojej duszy sprzeciwiał się temu. Jednak po kilku bezsennych nocach, spędzonych na kolanach w modlitwie, poczuła ulgę, kiedy to jej pokój wypełnił się świętą mocą przypominającą olśniewające światło słoneczne. Powiedziała: Moją duszę ogarnęło słodkie uczucie spokoju, którego nigdy wcześniej nie doznałam, a całe moje ciało przepełniło bezgraniczne szczęście ( Plural Marriage in Kirtland and Nauvoo, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics). Józef Smith i wielożeństwo Wiele kobiet zostało zapieczętowanych do Józefa Smitha, ale dokładna ich liczba nie jest nam znana. W czasach, w których praktykowano wielożeństwo, święci w dniach ostatnich dostrzegali różnicę pomiędzy zapieczętowaniem na to życie i na wieczność oraz zapieczętowaniem tylko na wieczność. Zapieczętowanie na to życie i na wieczność dotyczyły zobowiązań i związków w tym życiu i generalnie zakładały możliwość związków seksualnych. Natomiast zapieczętowania dokonywane jedynie na wieczność dotyczyły wyłącznie związków w życiu po śmierci [ ]. 109

122 LEKCJA 20 Niektóre z kobiet zapieczętowanych do Józefa Smitha oświadczyły później, że ich małżeństwa zostały zawarte na to życie i na wieczność, podczas gdy inne wskazały, że ich związki zawarte były jedynie na wieczność. Większość tych kobiet w momencie zapieczętowania do Józefa Smitha była pomiędzy 20. a 40. rokiem życia. Najstarsza z nich, Fanny Young, liczyła sobie 56 lat. Najmłodszą z nich była Helen Mar Kimball [ ], która została zapieczętowana do Józefa na kilka miesięcy przed swoimi 15. urodzinami. Małżeństwo w tym wieku według dzisiejszych standardów jest czymś niedopuszczalnym, w tamtych czasach było jednak legalne i niektóre kobiety wychodziły za mąż w będąc młodymi nastolatkami. Helen Mar Kimball powiedziała, że jej zapieczętowanie do Józefa było jedynie na wieczność, co sugeruje, że nie zakładało związku o naturze seksualnej [ ]. Józef Smith został zapieczętowany do wielu kobiet, które były już w związkach małżeńskich. Ani te kobiety, ani Józef nie wypowiadali się zbyt wiele na temat tych zapieczętowań, choć kilka z nich stwierdziło, że były to jedynie zapieczętowania na wieczność. Inne zaś nie zostawiły po sobie żadnych zapisów, co utrudnia nam poznanie, czy ich zapieczętowania były na to życie i na wieczność, czy jedynie na wieczność. Istnieje kilka możliwych wyjaśnień tej praktyki. Tego rodzaju zapieczętowania mogły mieć na celu zapewnienie wiecznego spoiwa lub więzi pomiędzy rodziną Józefa a innymi rodzinami w Kościele. Więzy te rozciągały się zarówno w sposób wertykalny, od rodzica do dziecka, jak i horyzontalny, od jednej rodziny do drugiej. W dzisiejszych czasach osiągnięcie takich więzi jest możliwe poprzez małżeństwa zawierane w świątyni oraz zapieczętowanie osób do ich własnych rodzin, łącząc je w ten sposób ze sobą ( Plural Marriage in Kirtland and Nauvoo, Gospel Topics, adres internetowy:lds.org/topics). Po śmierci Proroka wiele kobiet nie mających z nim żadnego związku w życiu doczesnym zostało do niego zapieczętowanych. Sprzeciw wobec wielożeństwa Wielu religijnych i politycznych przywódców w Stanach Zjednoczonych sprzeciwiało się systemowi wielożeństwa, który zresztą uważali za niemoralny i niecywilizowany. Święci w dniach ostatnich byli ośmieszani w wystąpieniach publicznych, książkach, czasopismach i gazetach. Kongres Stanów Zjednoczonych wydał ustawę, która ograniczała wolność członków Kościoła i uderzała w Kościół pod względem ekonomicznym poprzez ograniczenie wielkości majątku, który Kościół mógł posiadać. Ustawa ostatecznie doprowadziła do aresztowania i uwięzienia mężczyzn, którzy mieli więcej niż jedną żonę i do odebrania prawa do głosowania, prawa do prywatności w swoich domach oraz cieszenia się innymi aspektami wolności obywatelskiej (Nasze dziedzictwo: Krótka historia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich [2008], str. 99). Przed rokiem 1890 setki wiernych świętych w dniach ostatnich trafiały do więzienia. Inni zaś ukrywali się, aby uniknąć aresztowania i ograniczenia wolności. Warunki te nie sprzyjały wielu rodzinom, które narażone były na stres, cierpienie, biedę i głód. Chociaż świat ośmieszał ich za praktykowanie wielożeństwa, to jednak wielu wiernych świętych w dniach ostatnich broniło tej praktyki i świadczyło, że Bóg objawił ją Prorokowi Józefowi Smithowi. Te trudne okoliczności doprowadziły do tego, że Prezydent Wilford Woodruff w modlitwie poszukiwał przewodnictwa Pana w kwestii wielożeństwa. W 1889 roku Prezydent Woodruff nakazał przywódcom Kościoła, aby zaprzestali nauk dotyczących zasady wielożeństwa. Do roku 1890 zanotowano zaledwie kilka przypadków wielożeństwa, które miały miejsce wbrew zakazowi Prezydenta Woodruffa. Niektórzy ludzie w dalszym ciągu publikowali raporty, że Kościół nie zaprzestał promowania praktyki 110

123 LEKCJA 20 wielożeństwa. Doprowadziło to do dalszych sprzeciwów wobec Kościoła. We wrześniu 1890 roku Prezydent Woodruff napisał Manifest, obecnie znany pod nazwą: Deklaracja Oficjalna 1, która znajduje się w Naukach i Przymierzach. Drugi Manifest Manifest [Deklaracja Oficjalna 1] głosił, że intencją Prezydenta [Wilforda] Woodruffa jest podporządkowanie się prawom obowiązującym w Stanach Zjednoczonych. Natomiast nie było w nim wzmianki na temat praw obowiązujących w innych krajach. Od czasu otwarcia kolonii w Meksyku i Kanadzie przywódcy Kościoła praktykowali wielożeństwo w tych krajach, a od października 1890 roku wielożeństwo szerzyło się tam w sposób nieoficjalny [ ]. W latach w Stanach Zjednoczonych, w wyniku nadzwyczajnych okoliczności zanotowano niewielką liczbę nowych związków poligamicznych, choć do końca nie jest pewne, czy ich legalizacja miała rzeczywiście miejsce na terenie stanów ( The Manifesto and the End of Plural Marriage, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics). W kwietniu 1904 roku podczas konferencji generalnej Prezydent [Joseph F.] Smith wydał stanowcze oświadczenie, znane jako Drugi Manifest, w którym zakazał wielożeństwa pod karą ekskomuniki ( Plural Marriage in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics). 111

124 LEKCJA 21 Prorocza misja Józefa Smitha Wprowadzenie Po męczeńskiej śmierci Józefa Smitha Starszy John Taylor który był z Józefem w chwili śmierci wychwalał Proroka (być może z pomocą jednego lub kilku świętych) tymi słowy: Prorok Józef Smith i Wizjoner Pana, uczynił więcej, poza Jezusem jedynie, dla zbawienia ludzi na tym świecie niż jakikolwiek inny człowiek, co na nim żył (NiP 135:3). Lekcja ta pomoże uczniom dostrzec, jak służba Proroka wypełniła starożytne proroctwa. Omówi również wkład Józefa Smitha w zbawienie wszystkich Bożych dzieci. Dodatkowe źródła Neil L. Andersen, Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str Tad R. Callister, Józef Smith Prorok Przywrócenia, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str D&C 135:3 Joseph Smith Has Done More for the Salvation of Men Than Anyone Other Than Jesus, Doctrine and Covenants Student Manual (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2001), str Propozycje dotyczące nauczania 2 Nefi 3:1 21 Wyznaczona przed narodzeniem misja Józefa Smitha Poproś uczniów, aby podzielili się myślami, które przychodzą im do głowy na wspomnienie o Józefie Smithie. Poproś kilkoro uczniów, aby krótko opowiedzieli o sytuacji, w której byli wdzięczni za Proroka Józefa Smitha. Powiedz uczniom, że prorok Nefi zapisał pewne rady, które Lehi przekazał swojemu synowi Józefowi. Znajdują się one w rozdziale: 2 Nefi 3 i zawierają proroctwo wypowiedziane przez Józefa z Egiptu, które dotyczyło rodziny Lehiego i dni ostatnich. Lehi prawdopodobnie dowiedział się o tych proroctwach z mosiężnych płyt. W rozdziale: 2 Nefi 3 dowiadujemy się, że Józef z Egiptu przepowiedział misję Józefa Smitha w dniach ostatnich. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: 2 Nefi 3:6 9. Zachęć pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i odszukali, w jaki sposób Józef z Egiptu opisał Józefa Smitha. Jakich ważnych słów i zwrotów użył Józef z Egiptu w opisie Józefa Smitha? (Odpowiedzi powinny zawierać: [wybrany widzący], będzie miał uznanie, [wielki] w Moich oczach i będzie [ ] niczym Mojżesz. Możesz również zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli te zwroty na marginesie swoich pism świętych, obok wersetów 6 9; mogą też zapisać słowa: Józef Smith). 112

125 LEKCJA 21 Jakie są podobieństwa pomiędzy Józefem Smithem a Mojżeszem i Józefem z Egiptu? (Zob. także Joseph Smith Translation, I Ks. Mojżeszowa 50:24 35 [w aneksie do Biblii w wyd. ang.]). Co, według wersetów 7 8, Józef z Egiptu przepowiedział odnośnie do służby Józefa Smitha? (Upewnij się, że uczniowie rozumieją następującą prawdę: Józef Smith miał być powołany przez Pana, aby przywieść ludzi do poznania Jego przymierzy i dzieła). Poproś uczniów, aby w parach przestudiowali fragmenty: 2 Nefi 3:7, 11 15, Niech każda para w oparciu o pisma święte sporządzi listę zasług Józefa Smitha, które pomogły w dokonaniu dzieła Pana. Możesz zaproponować im, aby sporządzając listę, zaznaczyli ważne zwroty, które odnajdą w tych wersetach. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilka par, aby opowiedziały o tym, co znalazły. (Odpowiedzi powinny zawierać następujące zwroty: przywiedzenie ludzi do poznania przymierzy [werset 7.]; ujawnienie Księgi Mormona [wersety 13., 18 21]; przekonanie ludzi o prawdziwości Biblii [werset 11.]; uczynienie go silnym [werset 13]; i przywiedzenie ludzi do zbawienia [werset 15.]). Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Brighama Younga ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Na długo przed stworzeniem ziemi podczas narad w wieczności postanowiono, że Józef Smith będzie tym, który ujawni ludziom słowo Boże w ostatniej dyspensacji tego świata [ ]. Pan zwrócił Swój wzrok na niego i na jego ojca, i na ojca jego ojca, i na wszystkich jego przodków [ ] aż do Adama. Strzegł On tej rodziny i tych więzów krwi od ich początków aż do narodzenia się tego człowieka. Był on wybrany jeszcze przed narodzeniem, aby przewodzić tej ostatniej dyspensacji (Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [1997], str. 343). Aby przybliżyć uczniom prawdę i znaczenie wyznaczonej przed narodzeniem misji Józefa Smitha, przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytanie: Dlaczego ważne jest, żebyśmy wiedzieli, iż Józef Smith został wybrany i przygotowany jeszcze przed narodzeniem, by być Prorokiem Przywrócenia? Nauki i Przymierza 135:3 Józef Smith uczynił więcej, poza Jezusem jedynie, dla zbawienia ludzi Poproś uczniów, aby powiedzieli, co zawarliby w swoim świadectwie o Józefie Smithie, gdyby mieli do wyboru zaledwie kilka zdań. Wyjaśnij, że po śmierci Józefa Smitha spisano kilka słów ku jego czci, które później zachowano dla nas w Naukach i Przymierzach. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos pierwsze zdanie wersetu: Nauki i Przymierza 135:3. Zapytaj: Jaka prawda o Józefie Smithie zawarta jest w tym zdaniu? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Józef Smith uczynił więcej, poza Jezusem jedynie, dla zbawienia ludzi na tym świecie niż jakikolwiek inny człowiek). 113

126 LEKCJA 21 Aby przejrzeć dzieło i wkład Proroka Józefa Smitha, podziel uczniów na małe grupy. Niech każda grupa prześledzi Nauki i Przymierza i sięgnie pamięcią do lekcji, które były omawiane od początku tego kursu aż do chwili obecnej. Poproś uczniów, aby sporządzili listę błogosławieństw i doktryn przywróconych przez Proroka Józefa Smitha, które przyczyniają się do naszego zbawienia. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby wybrali po jednym zagadnieniu z listy i podzielili się ze swoją grupą tym, w jaki sposób wpływa ono na ich życie i prowadzi ku zbawieniu. Podsumowując odpowiedzi uczniów, pokaż następującą wypowiedź Starszego Tada R. Callistera, który służył w Prezydium Siedemdziesiątych. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos tę wypowiedź, podczas gdy reszta klasy będzie śledzić tekst: Poprzez Józefa Smitha zostały przywrócone wszystkie moce, klucze, nauki i obrzędy, konieczne do zbawienia i wyniesienia. W żadnym innym miejscu na świecie tego nie znajdziecie. Nie ma tego w żadnym innym kościele. Nie ma tego w żadnej ludzkiej filozofii ani w naukowych deklaracjach, ani w osobistych pielgrzymkach, bez względu na to, jak bardzo wydają się inteligentne. Zbawienie można odnaleźć tylko w jednym miejscu, jak to wyznaczył sam Pan, kiedy powiedział, że to jest [jedyny, prawdziwy i żywy kościół] na powierzchni całej Ziemi (NiP 1:30) ( Józef Smith Prorok Przywrócenia, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 37). Daj uczniom chwilę na zastanowienie się na tym, w jaki sposób służba Józefa Smitha przyczynia się do ich zbawienia, a następnie zapytaj: W jaki konkretny sposób wasze życie byłoby inne bez służby Józefa Smitha? Nauki i Przymierza 122:1 2; Józef Smith Historia 1:33 Imię Józefa pozostanie na dobre i na złe u wszystkich narodów Powiedz uczniom, że pomimo całego dobra, które uczynił, Józef Smith miał wielu przeciwników, szczególnie pod koniec swojego życia. Ten aspekt jego życia był również przepowiedziany przez starożytnych proroków (zob. np. 3 Nefi 21:10). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos, co Moroni powiedział Józefowi Smithowi na temat jego przeciwników, jak podano w wersecie: Józef Smith Historia 1:33. Poproś innego ucznia, aby przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 122:1 2. Pomóż klasie określić prawdę zawartą w tych wersetach, zadając następujące pytania: Jak podsumowalibyście to, czego się dowiedzieliście z tych wersetów o tym, jak ludzie będą reagować na Józefa Smitha? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, pomóż im zrozumieć następującą prawdę: Podczas gdy wielu ludzi na świecie będzie szydzić z Józefa Smitha, prawi ludzie będą pragnąć błogosławieństw, jakie umożliwiła nam jego służba). Jak myślicie, dlaczego Józef Smith w dalszym ciągu ma tak wielu krytyków i przeciwników, choć minęło już wiele lat od jego śmierci? (Świadectwo Przywrócenia zależy od tego, czy Józef Smith był czy też nie był prorokiem, 114

127 LEKCJA 21 który dokonywał dzieła Bożego. Dlatego też Szatan nadal dąży do zdyskredytowania Józefa Smitha). Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów: Wielu z tych, którzy odrzucają dzieło Przywrócenia, po prostu nie wierzy, że niebiańskie istoty przemawiają do ludzi na ziemi. Uznają za niemożliwe, że złote płyty zostały przekazane przez anioła i były przetłumaczone mocą Boga. Z powodu niewiary szybko odrzucają świadectwo Józefa, a niektórzy niestety upadają na tyle, że poddają w wątpliwość życie Proroka i oczerniają jego charakter. Jesteśmy szczególnie zasmuceni, gdy ktoś, kto kiedyś szanował Józefa, wycofuje się z tego przekonania i zaczyna go oczerniać. Uczenie się o Kościele [ ], patrząc oczami dezerterów powiedział Starszy Neal A. Maxwell jest jak prowadzenie wywiadu z Judaszem, aby poznać Jezusa. Uciekinierzy zawsze powiedzą nam więcej o sobie niż o tym, co porzucili [ All Hell Is Moved (uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 8 listopada 1977 roku), str. 3; strona internetowa: speeches.byu.edu] [ ]. Negatywne opinie na temat Proroka Józefa Smitha będą pojawiać się coraz częściej wraz ze zbliżającym się Drugim Przyjściem Zbawiciela. Półprawdy i subtelne oszustwa nie ustaną. Pojawią się członkowie rodziny i znajomi, którzy będą potrzebowali waszej pomocy. Teraz jest czas, aby [przygotować się, żeby] pomóc tym, którzy poszukują prawdy ( Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str ). Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: Dlaczego istotne jest, aby mieć świadomość tego, że choć minęło wiele lat od śmierci Józefa Smitha, wrogowie Kościoła nadal atakują jego reputację? W jaki sposób możemy pomóc tym, którzy szukają prawdy o tym, że Józef Smith jest prorokiem Boga? Pokaż następującą wypowiedź Starszego Neila L. Andersona i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Osoba szczerze poszukująca prawdy powinna ujrzeć w głoszeniu przywróconej ewangelii owoc dzieła Pańskiego dokonanego przez Proroka [ ]. Jezus powiedział: Nie może dobre drzewo rodzić złych owoców, ani złe drzewo rodzić dobrych owoców [ ]. Tak więc po owocach poznacie ich [Ew. Mateusza 7:18, 20]. Te wyjaśnienia są przekonywające, ale szczerze pytający nie powinien wyłącznie na nich polegać, starając się odnaleźć prawdę. Każdy wierzący potrzebuje duchowego potwierdzenia boskiej misji i charakteru Proroka Józefa Smitha. Tak dzieje się w każdym pokoleniu. Duchowe pytania zasługują na duchowe odpowiedzi od Boga ( Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str ). 115

128 LEKCJA 21 Daj uczniom możliwość złożenia świadectwa o Proroku Józefie Smithie, zadając im następujące pytanie: Jakie elementy Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich są według was dowodem proroczej misji Józefa Smitha? Jakie doświadczenia z waszego życia wpłynęły na wasze świadectwo o Proroku Józefie Smithie? Podsumuj lekcję, pokazując następującą wypowiedź Bathsheby W. Smith ( ), która służyła jako czwarta generalna prezydent Stowarzyszenia Pomocy, i Prezydenta Brighama Younga ( ). Obydwoje osobiście znali Józefa Smitha. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos tych wypowiedzi: Kiedy usłyszałam ewangelię, wiedziałam, że jest prawdziwa. Kiedy pierwszy raz przeczytałam Księgę Mormona, wiedziałam, że jest natchniona przez Boga. Kiedy po raz pierwszy ujrzałam Józefa Smitha, wiedziałam, że stałam twarzą w twarz z prorokiem żyjącego Boga i nie miałam żadnych wątpliwości co do jego upoważnienia (Bathsheba W. Smith, cytowane w: Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society [2011], str. 34). Mam ochotę nieustannie wykrzykiwać alleluja, kiedy myślę o tym, że znałem Józefa Smitha, Proroka, którego wychował i ustanowił Pan, i któremu dał klucze i moc do budowania Królestwa Boga na ziemi (cytowane w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 495). Poproś uczniów, aby zastanowili się nad swoim świadectwem o Proroku Józefie Smithie i nad tym, co mogą zrobić, aby dzielić się nim z ludźmi osobiście lub za pomocą portali społecznościowych. Zachęć ich, aby wybrali jedną osobę, której chcieliby złożyć swoje świadectwo, a następnie spełnili swoje pragnienie. Materiały do studiowania dla uczniów 2 Nefi 3:1 21; Nauki i Przymierza 122:1 2; 135:3; Józef Smith Historia 1:33. Neil L. Andersen, Józef Smith, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str

129 LEKCJA 22 Męczeńska śmierć Proroka Józefa Smitha Wprowadzenie Dysydenci wewnątrz Kościoła i przeciwnicy spoza doprowadzili do męczeńskiej śmierci Proroka Józefa Smitha i jego brata Hyruma Smitha. Ich śmierć potężnie przypieczętowała ich świadectwo o Księdze Mormona, Naukach i Przymierzach i przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa. Studiowanie życia i męczeńskiej śmierci Proroka Józefa Smitha pomoże uczniom rozważyć wiele błogosławieństw Pana wynikających ze służby Proroka Józefa Smitha, dzięki któremu Pan przywrócił ewangelię w dniach ostatnich. Dodatkowe źródła Thomas S. Monson, Prorok Józef Smith: Nauczyciel przykładem, Ensign lub Liahona, listopad 2005, str The Martyrdom, rozdział 22. w Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003), str The Martyrdom: The Prophet Seals His Testimony with His Blood, rozdział 46. w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 135:4 5; 136:36 39 Wrogowie nastawali na życie Józefa Smitha Pokaż ilustrację przedstawiającą więzienie w Carthage. Wyjaśnij uczniom, że 27 czerwca 1844 roku Prorok Józef Smith i jego brat Hyrum będący patriarchą Kościoła zginęli śmiercią męczeńską w tym właśnie więzieniu w Carthage w stanie Illinois. Józef Smith liczył sobie wówczas 38 lat, a Hyrum 44 lata. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 136:36 39, a reszta niech śledzi tekst w swoich pismach świętych. Zachęć uczniów, aby w trakcie czytania zwrócili uwagę na to, w jaki sposób Pan podsumował życie i pracę Józefa Smitha. Następnie przedyskutujcie odpowiedzi na poniższe pytanie: W jaki sposób Pan opisał życie i pracę Proroka Józefa Smitha? (Odpowiedzi uczniów powinny zawierać następujące prawdy: Józef Smith położył podwaliny dzieła Bożego w tej dyspensacji ewangelii. Prorok Józef Smith 117

130 LEKCJA 22 wiernie wypełnił misję powierzoną mu przez Boga, a w chwili swojej śmierci był niewinny). Aby przybliżyć uczniom niektóre okoliczności, które doprowadziły do śmierci Proroka, powiedz im, że przez około 3 lata święci w stanie Illinois cieszyli się stosunkowym spokojem, ale przed nastaniem roku 1842 prześladowania ponownie się nasiliły. Do przeciwników Kościoła dołączyli mieszkańcy Illinois, którzy obawiali się politycznych wpływów świętych. W innych zaś narastało uczucie zazdrości spowodowane wzrostem gospodarczym Nauvoo i tym samym krytyka wobec ówczesnej władzy miasta i milicji. Byli i tacy, którzy błędnie pojmowali wyjątkowość mormońskiej doktryny i praktyki. Dysydenci wewnątrz Kościoła i przeciwnicy spoza połączyli swoje wysiłki w walce skierowanej przeciwko Prorokowi i Kościołowi. Rozdaj uczniom egzemplarze ulotki, która znajduje się na końcu tej lekcji. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część zatytułowaną Sprzeciw wobec Proroka i Kościoła. Wyjaśnij, że zgodnie z przepisami prawa, które obowiązywały w momencie śmierci Proroka, kiedy wykonano nakaz zniszczenia drukarni, nie doszło do żadnego wykroczenia. Pokaż następującą wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów: Poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych poszerzająca ochronę prawa do wolności prasy mająca na celu zabezpieczenie przed działaniami ze strony władz miasta i stanu nie została przyjęta aż do roku 1868, natomiast do roku 1931 nie była egzekwowana na mocy prawa federalnego [ ]. Powinniśmy oceniać czyny naszych poprzedników na podstawie praw, przykazań i okoliczności panujących wówczas, a nie na tych, które istnieją obecnie ( Joseph, the Man and the Prophet, Ensign, maj 1996, str. 72). Dlaczego powinniśmy mieć na uwadze to ostatnie zdanie Starszego Oaksa, kiedy przyjdzie nam rozważać czyny pierwszych przywódców Kościoła? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że większość radnych miasta Nauvoo była członkami Kościoła, ale kiedy podjęli decyzję o nakazie zniszczenia drukarni, działali z urzędu, jako wybrani cywilni urzędnicy. Kościół jako organizacja nie podjął działań przeciwko wolności prasy, ale rada miasta podjęła kroki mające na celu usunięcie [ ] niedogodności [w: History of the Church, 6:432]). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część ulotki zatytułowaną Fałszywe oskarżenie Józefa i Hyruma. Poproś innego ucznia o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 135:4. Niech pozostali śledzą tekst w swoich pismach, szukając proroctwa, które Józef Smith przekazał podczas podróży do więzienia w Carthage. Jak myślicie zważywszy, że żaden śmiertelnik nie jest doskonały co dana osoba musiałaby zrobić, żeby [mieć] sumienie wolne od winy wobec Boga i wobec wszystkich ludzi? (NiP 135:4). 118

131 LEKCJA 22 Wyjaśnij, że kiedy Hyrum Smith szykował się do drogi do więzienia w Carthage, przeczytał fragment: Eter 12:36 38, po czym zagiął na nim kartkę. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 135:5, który stanowi dosłowny cytat z księgi Etera. Reszta klasy niech w tym czasie śledzi tekst w swoich pismach świętych. Niech uczniowie zastanowią się, jakie znaczenie mógł mieć dla Hyruma ten fragment z pisma świętego. Możesz zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli słowa i zwroty, które wywarły na nich wrażenie. Jak myślicie, jakie konkretne słowa i zwroty z tych wersetów z księgi Etera mogły mieć dla Hyruma szczególne znaczenie, kiedy stanął przed perspektywą więzienia i śmierci? Co, waszym zdaniem, oznacza zdanie: Wszyscy ludzie przekonają się, że moje szaty nie są splamione waszą krwią? (Możesz zaproponować uczniom, aby do wersetu 5. dopisali odnośniki: Jakub 1:19 i Mosjasz 2:27, aby mogli odkryć jego znaczenie. Nauka stosowania odnośników to umiejętność studiowania pism świętych, która może dostarczyć dodatkowych przemyśleń). Poproś uczniów, aby zastanowili się, jakie uczucia mogły towarzyszyć Józefowi i Hyrumowi, kiedy zdali sobie sprawę, że najlepiej, jak tylko mogli, wypełnili powołania i powinności, które powierzył im Bóg. W jaki sposób przykład Józefa i Hyruma może pomóc nam w wypełnianiu obowiązków, które nakłada na nas Bóg? Nauki i Przymierza 135:1 3, 6 7 Męczeńska śmierć w więzieniu w Carthage i słowa uznania dla Józefa Smitha Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wstęp do rozdziału: Nauki i Przymierza 135. (Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że wstęp do tego rozdziału w wydaniu Nauk i Przymierzy z roku 1981 różni się od tego z roku 2013). Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos wersety fragmentu: Nauki i Przymierza 135:1 2 oraz część ulotki zatytułowaną Męczeńska śmierć w więzieniu w Carthage. Pozostałych poproś, aby w tym czasie śledzili tekst. Jak myślicie, co oznacza zwrot aby przypieczętować świadectwo tej księgi i Księgi Mormona? Kiedy uczniowie będą dzielić się swoimi przemyśleniami, zastanów się nad napisaniem na tablicy następującej definicji: przypieczętować oznacza zatwierdzić coś na stałe, jak w przypadku świadectwa. Możesz również zaproponować, aby uczniowie zapisali tę definicję w swoich pismach świętych, obok wersetu 1. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 135:3, 6 7 i odszukali ważne prawdy, których możemy się nauczyć z tego oświadczenia o męczeńskiej śmierci Józefa i Hyruma. Jakich ważnych prawd dowiedzieliście się z tego oświadczenia o męczeńskiej śmierci Józefa i Hyruma Smithów? (Uczniowie mogą rozpoznać wiele prawd, w tym następujące: Józef Smith uczynił więcej, poza Jezusem Chrystusem jedynie, dla zbawienia ludzi na tym świecie niż jakikolwiek inny człowiek. Księga Mormona i Nauki i Przymierza zostały ujawnione dla zbawienia świata). 119

132 LEKCJA 22 W jaki konkretny sposób wasze życie byłoby inne bez służby Proroka Józefa Smitha? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa, która znajduje się w części ulotki zatytułowanej Słowa uznania dla Proroka Józefa Smitha. Dlaczego tak ważne jest, aby uświadomić sobie, że bliscy współtowarzysze Józefa Smitha uważali go za proroka i szlachetnego, cnotliwego człowieka? Podsumuj lekcję, pytając uczniów, czy któryś z nich zechciałby złożyć świadectwo o Józefie Smithie. Zachęć uczniów, aby w ciągu najbliższych kilku dni poszukali możliwości podzielenia się z innymi swoim świadectwem o Proroku Józefie Smithie i jego roli w przywróceniu ewangelii Jezusa Chrystusa. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 135:1 7; 136: Thomas S. Monson, Prorok Józef Smith Nauczyciel przykładem, Ensign lub Liahona, listopad 2005, str Męczeńska śmierć Proroka Józefa Smitha Sprzeciw wobec Proroka i Kościoła Do czerwca 1844 roku wrogość wobec Kościoła znacznie wzrosła. Niektórzy mieszkańcy stanu Illinois opowiadali się za wypędzeniem świętych ze stanu, podczas gdy inni spiskowali, żeby zabić Proroka. Wśród tych spiskowców było wielu dawnych członków, którzy odstąpili od Kościoła. 7 czerwca 1844 roku William Law który służył niegdyś jako Drugi Doradca w Radzie Prezydenta Kościoła wraz z innymi odstępcami dał do druku pierwszy numer gazety o nazwie Nauvoo Expositor. Próbując rozpalić powszechnie panującą wrogość wobec Proroka i Kościoła, mężczyźni ci posłużyli się gazetą, aby oczernić Józefa Smitha i pozostałych przywódców Kościoła. Józef Smith pełniący obowiązki burmistrza Nauvoo i większość radnych miasta uznali, że ta podburzająca opinię publiczną gazeta mogłaby doprowadzić do aktów przemocy wymierzonych przeciwko miastu. Oświadczyli więc, że gazeta zagraża porządkowi publicznemu i opowiedzieli się za zniszczeniem drukarni publikującej Nauvoo Expositor. Fałszywe oskarżenie Józefa i Hyruma W wyniku [zniszczenia drukarni publikującej Nauvoo Expositor] z polecenia burmistrza i rady miejskiej władze Illinois wniosły bezpodstawne oskarżenie skierowane przeciwko Prorokowi, jego bratu Hyrumowi oraz innym przedstawicielom miasta Nauvoo o doprowadzenie do zamieszek. Gubernator stanu Illinois, Thomas Ford, nakazał owym mężczyznom, by stawili się przed sądem w Carthage w stanie Illinois, które było stolicą hrabstwa, i obiecał im ochronę. Józef wiedział, że jeśli uda się do Carthage, jego życie będzie w wielkim niebezpieczeństwie ze względu na wrogo nastawiony tłum, który mu groził. Uważając, że motłoch chce dosięgnąć tylko ich, Józef i Hyrum postanowili udać się na Zachód, aby ratować swe życie. 23 czerwca przekroczyli rzekę Missisipi, lecz jeszcze tego samego dnia bracia z Nauvoo odnaleźli Proroka i powiedzieli mu, że wojska opanują miasto, jeśli nie oddadzą się do dyspozycji władz Carthage. Prorok zgodził się na to, mając nadzieję, że uspokoi to zarówno urzędników rządowych, jak i rozjuszony tłum. 24 czerwca Józef i Hyrum pożegnali się ze swoimi rodzinami i pojechali z innymi urzędnikami miasta Nauvoo do Carthage, a następnego dnia 120

133 LEKCJA 22 dobrowolnie oddali się w ręce władz hrabstwa w Carthage. Po tym, jak bracia zostali zwolnieni za kaucją w związku z początkowym zarzutem, zostali fałszywie oskarżeni o zdradę stanu Illinois, aresztowani i osadzeni w więzieniu Carthage w oczekiwaniu na przesłuchanie. Starsi John Taylor i Willard Richards jedyni członkowie Kworum Dwunastu, którzy nie służyli w tym czasie na misji postanowili dobrowolnie przyłączyć się do nich (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str ). Męczeńska śmierć w więzieniu w Carthage 27 czerwca 1844 roku Józef otrzymał w ciągu dnia rewolwer od odwiedzającej go osoby. Kiedy rozwścieczony motłoch próbował wedrzeć się do pokoju, w którym przebywał Prorok wraz z innymi mężczyznami, Hyrum działając w obronie wszystkich znajdujących się tam osób został zastrzelony. Józef podbiegł do drzwi i przyparłszy ciało do futryny zaczął strzelać z rewolweru, mierząc w stronę korytarza. Wypaliły zaledwie trzy z sześciu kul, raniąc przy tym kilka osób. Następnie motłoch przecisnął broń przez na wpół zamknięte drzwi, a John Taylor próbował odeprzeć ich atak, bijąc w lufy kijem. Kiedy sytuacja przy drzwiach się zaostrzyła, John Taylor próbował uciec przez okno. Podczas próby ucieczki został postrzelony w udo przez kogoś mierzącego do niego od strony drzwi oraz z zewnątrz budynku. Upadł na podłogę, a gdy próbował dostać się pod łóżko tuż obok okna, został ciężko ranny od trzech kolejnych strzałów. W międzyczasie, kiedy uzbrojony motłoch przeciskał się przez drzwi, Willard Richards zaczął atakować ich laską. Józef Smith postanowił wtedy spróbować uciec przez to samo okno, co John Taylor. Kiedy Willard Richard walczył z naporem motłochu przy drzwiach, Prorok podbiegł do otwartego okna. Kiedy to uczynił, dopadły go pociski, dochodzące zarówno z wewnątrz budynku, jak i z zewnątrz. Wypadł przez okno, krzycząc: O Panie, mój Boże! i upadł na ziemię. Motłoch wybiegł na zewnątrz więzienia, aby upewnić się, że Józef nie żyje. Chociaż w pobliżu nie było żadnych członków Kościoła, ktoś krzyknął: Mormoni nadchodzą!, a następnie tłum uciekł. Słowa uznania dla Proroka Józefa Smitha Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: Ludzie, którzy dobrze znali Józefa i byli blisko niego, kiedy był przywódcą Kościoła, kochali go i uznawali za proroka. Jego brat Hyrum wybrał śmierć u jego boku. John Taylor, który był również z Józefem w chwili jego śmierci, powiedział: Świadczę przed Bogiem, aniołami i ludźmi, że był on dobrym, szlachetnym i cnotliwym człowiekiem [ ] a jego charakter zarówno od strony prywatnej, jak i publicznej był bez zarzutów żył i umarł jak mąż Boży (The Gospel Kingdom [1987], str. 355; zob. także NiP 135:3). Brigham Young oświadczył: Nie sądzę, aby ktokolwiek żyjący na tej ziemi znał [Józefa Smitha] tak dobrze, jak ja, i odważę się powiedzieć, że nie było i nie ma na tej ziemi lepszego człowieka od niego, jedynie poza Jezusem Chrystusem [Discourses of Brigham Young, wybr. John A. Widtsoe (1954), str. 459] ( Joseph, the Man and the Prophet, Ensign, maj 1996, str. 73). 121

134 LEKCJA 23 Sukcesja w Radzie Prezydenta Wprowadzenie Pod koniec swojego życia Prorok Józef Smith przekazał klucze kapłaństwa tej dyspensacji członkom Kworum Dwunastu Apostołów. Po męczeńskiej śmierci Proroka, na spotkaniu, które odbyło się 8 sierpnia 1844 roku, wielu świętych otrzymało duchowe potwierdzenie, że Brigham Young Prezydent Kworum Dwunastu Apostołów powinien przewodzić Kościołowi. Kiedy uczniowie zrozumieją zasady dotyczące sukcesji w Radzie Prezydenta Kościoła, umocnią się w przekonaniu, że każdy, kto zostaje Prezydentem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, jest wybrany i przygotowany przez Pana. Dodatkowe źródła Succession in the Presidency, rozdział 3. w: Teachings of the Living Prophets Student Manual (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2010), str The Martyrdom, rozdział 23. w: Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003), str Brent L. Top and Lawrence R. Flake, The Kingdom of God Will Roll On : Succession in the Presidency, Ensign, sierpień 1996, str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 107:33; 112:30 32 Apostołowie dzierżą klucze tej dyspensacji Zadaj następujące pytanie: Jak sposób wyboru nowego Prezydenta Kościoła Jezusa Chrystusa w Dniach Ostatnich różni się od tego, jaki stosowany jest w innych organizacjach? Powiedz uczniom, że podczas tej lekcji omawiać będziecie sposób, w jaki przekazywane jest przywództwo w Kościele od chwili śmierci Proroka Józefa Smitha. Wyjaśnij, że kilka lat przed swoją śmiercią Prorok otrzymał objawienia dotyczące Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś uczniów, aby przestudiowali wersety: Nauki i Przymierza 107:33 oraz 112:30 32, szukając tego, jak Pan opisał, upoważnienie kapłańskie, które dzierżą członkowie Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu. W jaki sposób Pan opisuje upoważnienie, które dzierżą członkowie Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów? (Upewnij się, że uczniowie rozumieją następującą zasadę: Członkowie Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów dzierżą klucze kapłaństwa tej dyspensacji, a Dwunastu działa pod przewodnictwem Rady Prezydenta Kościoła). Rozdaj uczniom egzemplarze ulotki, która znajduje się na końcu tej lekcji. Wyjaśnij, że Józef Smith spędził ostatnie miesiące swojego życia, często 122

135 LEKCJA 23 spotykając się z członkami Kworum Dwunastu Apostołów, aby przygotować ich do prowadzenia Kościoła. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część ulotki zatytułowaną Spotkanie z Dwunastoma Apostołami, marzec 1844 roku. Powiedz uczniom, że jest to krótkie sprawozdanie ze spotkania Proroka Józefa Smitha z Apostołami i innymi przywódcami Kościoła, opisane przez Prezydenta Wilforda Woodruffa, który pełnił wówczas urząd Apostoła. Po przeczytaniu zadaj następujące pytania: W jaki sposób przekazanie kluczy członkom Kworum Dwunastu Apostołów pomogło im przygotować się na okres, kiedy nie będzie już pośród nich Proroka Józefa Smitha? (Otrzymali te same klucze kapłaństwa, które dzierżył Prorok Józef). Dlaczego tak ważne było dla Józefa Smitha przekazanie Apostołom kluczy kapłaństwa jeszcze przed swoją śmiercią? (Józef Smith był wówczas jedyną osobą, która dzierżyła wszystkie klucze kapłaństwa tej dyspensacji. Gdyby ich nikomu nie przekazał, aniołowie musieliby powrócić na ziemię i ponownie je przywrócić). Nauki i Przymierza 124: Brigham Young objął funkcję Prezydenta Kościoła po Józefie Smithie Wyjaśnij, że kiedy zorganizowano Kworum Dwunastu Apostołów w 1835 r., przy określaniu kolejności starszeństwa kierowano się wiekiem. Thomas B. Marsh, którego uważano za najstarszego wiekiem Apostoła, został wytypowany na urząd Apostoła seniora (choć, jak się później okazało, najstarszym Apostołem był David W. Patten). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 124: Wyjaśnij, że w październiku 1838 roku Prezydent Marsh odstąpił od Kościoła, a David W. Patten zmarł. Jak wynika z tych wersetów, Brigham Young został wówczas Apostołem seniorem. Począwszy od pierwszego wyboru Apostołów, po dziś dzień kolejność starszeństwa w Kworum Dwunastu Apostołów określana jest według daty ustanowienia do urzędu. Wyjaśnij, że kiedy 27 czerwca 1844 roku Józef i Hyrum Smith zginęli męczeńską śmiercią, reszta Dwunastu Apostołów oprócz Johna Taylora i Willarda Richardsa służyła na misjach we wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Na wieść o tej tragicznej śmierci w ciągu trzech tygodni wszyscy Apostołowie pośpiesznie powrócili do Nauvoo. Kiedy Apostołowie dotarli na miejsce, odkryli wielkie poruszenie wśród członków Kościoła, którzy zastanawiali się, kto teraz poprowadzi Kościół. Niektórzy członkowie byli pewni, że przywództwo prawowicie należy się Kworum Dwunastu Apostołów. W ciągu kilku kolejnych miesięcy pojawiło się kilku mężczyzn, którzy uważali, że to im się należy prawo przewodzenia Kościołem. Poproś dwóch uczniów, aby przeczytali na głos część ulotki zatytułowaną Roszczenia Sidneya Rigdona i Roszczenia Jamesa Stranga. Kiedy pozostali będą słuchać, zachęć ich, aby zastanowili się, jakie obawy mogłyby wzbudzić w nich tego rodzaju roszczenia, gdyby przebywali w tym czasie w Nauvoo. Następnie zadaj następujące pytania: 123

136 LEKCJA 23 Dlaczego roszczenia tych mężczyzn nie miały żadnego uzasadnienia? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że chociaż Sidney Rigdon był członkiem Rady Prezydenta Kościoła, to Józef nie przekazał mu kluczy kapłaństwa). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część ulotki zatytułowaną 7 sierpnia 1844 roku. Przedyskutuj z klasą odpowiedzi na następujące pytanie: Jakie znaczenie miało świadectwo Brighama Younga o kluczach apostolstwa? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą doktrynę: Apostołowie dzierżą wszystkie klucze kapłaństwa niezbędne do przewodzenia całemu Kościołowi). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część ulotki zatytułowaną 8 sierpnia 1844 roku godzina 10:00. W jaki sposób Pan pobłogosławił świętych, aby wiedzieli, kogo wyznaczył do przewodzenia Kościołowi? Jak możemy się przekonać, że obecni przywódcy Kościoła są powołani przez Boga? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Poprzez Ducha Świętego możemy otrzymać potwierdzenie, że osoby, które przewodzą Kościołowi, zostały powołane przez Boga). Kiedy otrzymaliście duchowe potwierdzenie, że obecny Prezydent Kościoła jest powołany przez Boga? Wyjaśnij, że Brigham Young i pozostali Apostołowie przemawiali na spotkaniu, które odbyło się 8 sierpnia o godzinie 14:00. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część ulotki zatytułowaną 8 sierpnia 1844 roku godzina 14:00. Wyjaśnij, że po śmierci Józefa Smitha Brigham Young, będący Apostołem seniorem, mógł natychmiast używać wszystkich kluczy kapłaństwa. Przez ponad trzy lata, licząc od czasu męczeńskiej śmierci Proroka, Kworum Dwunastu Apostołów przewodziło całemu Kościołowi pod kierownictwem Brighama Younga. 5 grudnia 1847 roku Brigham Young został poparty jako Prezydent Kościoła i Rada Prezydenta Kościoła została zreorganizowana. Sidney Rigdon przeniósł się do Pittsburgha w Pensylwanii i założył tam Kościół Chrystusa, w którym byli apostołowie, prorocy, kapłani i królowie. W roku 1847 Kościół ten przestał istnieć. I choć roszczenie Jamesa Stranga do funkcji prezydenta Kościoła było nieuzasadnione, to uzyskał on wsparcie od trzech byłych Apostołów Williama E. McLellina, Johna E. Page a i Williama Smitha. Strang został zamordowany w roku 1856 przez niezadowolonych zwolenników. Aby wyjaśnić uczniom proces sukcesji w Radzie Prezydenta Kościoła, który obowiązuje w dzisiejszych czasach, pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów dotyczącą wydarzeń, jakie miały miejsce po śmierci Prezydenta Gordona B. Hinckleya. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie jej na głos: 124

137 LEKCJA 23 Nie było żadnych wątpliwości, co należy zrobić, nie było żadnego wahania. Wiedzieliśmy, że Apostoł senior ma być Prezydentem Kościoła. Podczas tego świętego spotkania Thomas Spencer Monson został poparty przez Kworum Dwunastu Apostołów jako Prezydent Kościoła [ ]. Teraz, jak mówią pisma święte, jest on jedynym człowiekiem na ziemi, który ma prawo do korzystania ze wszystkich kluczy. Jednakże dzierżymy je my wszyscy jako Apostołowie. Pośród nas jest jeden powołany i ustanowiony mężczyzna, który został Prezydentem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich ( Dwunastu, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 83). Kto zostaje następnym Prezydentem Kościoła po śmierci swojego poprzednika? (Apostoł senior, który jest Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów). Niektórzy uczniowie mogą zastanawiać się, kiedy Prezydent Kościoła otrzymuje klucze niezbędne do przewodzenia całemu Kościołowi. Wyjaśnij, że każdy Apostoł z chwilą ustanowienia go do urzędu, otrzymuje wszystkie klucze. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ): Ale prawo do korzystania z tych wszystkich kluczy ogranicza się do Prezydenta Kościoła. Po jego śmierci to upoważnienie zostaje przekazane Apostołowi seniorowi, który następnie zostaje nazwany, wyświęcony i ustanowiony na urząd proroka i Prezydenta przez Radę Dwunastu ( Come and Partake, Ensign, maj 1986, str. 47). Jakie uczucia towarzyszą wam na myśl o tym, że królestwo Pana na ziemi będzie bez przerwy nadal podążało naprzód po śmierci Prezydenta Kościoła? Możesz zakończyć tę lekcję, składając świadectwo, że te same klucze kapłaństwa i moce, które Józef Smith przekazał Brighamowi Youngowi i członkom Kworum Dwunastu Apostołów, dzierżą obecnie Prezydent Kościoła, jego Doradcy w Radzie Prezydenta Kościoła i członkowie Kworum Dwunastu Apostołów. Możesz również opowiedzieć, w jaki sposób zdobyłeś swoje świadectwo o tym, że przywódcy Kościoła są powołani przez Boga. Poproś uczniów, aby w duchu modlitwy poszukiwali potwierdzenia i wzmocnienia swojego świadectwa o prawdach, które były omawiane na tej lekcji. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 107:33; 112:30 32; 124: Boyd K. Packer, Dwunastu, Ensign lub Liahona, maj 2008, str Sukcesja w Radzie Prezydenta Kościoła Spotkanie z Dwunastoma Apostołami, marzec 1844 roku Prezydent Wilford Woodruff ( ) wspominał: 125

138 LEKCJA 23 Pamiętam ostatnią mowę, którą [Józef Smith] wygłosił do nas przed swoją śmiercią [ ]. Stał przez jakieś trzy godziny. Pomieszczenie było wypełnione jakby ogniem, przenikającym do głębi, jego twarz była przejrzysta jak bursztyn, a odziany był w moc Bożą. Wyłożył nam nasze obowiązki. Wyłożył nam pełnię tego wspaniałego dzieła Bożego i w swoich uwagach do nas powiedział: Zapieczętowano na mojej głowie każdy klucz, każdą moc, każdą zasadę życia i zbawienia, wszystko to, co Bóg mógł kiedykolwiek podarować człowiekowi stąpającemu po ziemi. I te zasady, i to Kapłaństwo oraz moc przynależą do tej wielkiej i ostatniej dyspensacji, którą Bóg Niebios ustanowił Swoją ręką na ziemi. A teraz powiedział, zwracając się do Dwunastu zapieczętowałem na waszych głowach każdy klucz, każdą moc i każdą zasadę, którą Pan zapieczętował na mojej głowie [ ]. Następnie zwrócił się do nas w tymi słowy: Powiadam wam, brzemię tego królestwa spoczywa teraz na waszych ramionach, macie je ponieść na cały świat (cytowane w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 532). Roszczenia Sidneya Rigdona Dnia 3 sierpnia 1844 roku Sidney Rigdon, Pierwszy Doradca w Radzie Prezydenta Kościoła, przybył do Nauvoo z Pittsburgha w Pensylwanii. Na wtorek, 6 sierpnia, zwołał wyjątkowe spotkanie, aby członkowie Kościoła mogli wybrać opiekuna Kościoła. Wyglądało to, jakby Sidney Rigdon próbował odbyć to spotkanie, aby członkowie Kościoła mogli usankcjonować jego pozycję jako opiekuna Kościoła, zanim Dwunastu Apostołom uda się powrócić z misji we wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Na szczęście, dzięki staraniom Starszego Willarda Richardsa i Parleya P. Pratta, spotkanie zostało przeniesione na czwartek, 8 sierpnia 1844 roku, w którym to czasie większość Apostołów zdążyła powrócić do Nauvoo. Sidney Rigdon twierdził, że ponieważ został wcześniej powołany i ustanowiony na rzecznika Józefa Smitha (zob. NiP 100:9), jego obowiązkiem było upewnić się, że Kościół będzie prowadzony we właściwy sposób (w: History of the Church, 7:229). Roszczenia Jamesa Stranga Po śmierci Józefa Smitha James Strang, który został ochrzczony w lutym 1844 roku, twierdził, że otrzymał list od Józefa Smitha z informacją, że Józef wyznaczył go na swojego następcę. List był wprawdzie sfałszowany, ale zdawał się nosić podpis Józefa Smitha i Strangowi udało się zwieść niektórych członków Kościoła, kiedy go przedstawił. Strang powiedział również, że odwiedził go anioł, który przekazał mu klucze. 7 sierpnia 1844 roku Starsi John Taylor, Willard Richards, Parley P. Pratt i George A. Smith byli już w Nauvoo, kiedy pojawił się Sidney Rigdon. Większość pozostałych Apostołów, w tym Brigham Young, przybyli do Nauvoo wieczorem 6 sierpnia 1844 roku. Następnego dnia, 7 sierpnia, Apostołowie odbyli naradę w domu Johna Taylora. Tego samego dnia po południu Dwunastu Apostołów, rada wyższa i wyżsi kapłani spotkali się razem. Prezydent Young poprosił Sidneya Rigdona, aby obwieścił świętym swoje oświadczenie. Sidney Rigdon, nie wahając się, powiedział, że otrzymał wizję, i że żaden człowiek nie może zastąpić Józefa Smitha w urzędzie Prezydenta Kościoła. Następnie wytypował siebie na opiekuna świętych. Kiedy Sidney Rigdon przedstawił swoje uwagi, Brigham Young ( ) oświadczył: 126

139 LEKCJA 23 Nie obchodzi mnie, kto poprowadzi Kościół [ ], ale jedno chcę tylko wiedzieć, a mianowicie, co Bóg mówi w tej sprawie. Posiadam klucze, co daje mi możliwość poznania zamysłu Boga w tej kwestii [ ]. Józef złożył na naszych głowach wszystkie klucze i moce przynależące do Apostolstwa, które sam posiadał, zanim został zabrany, i żaden człowiek ani grupa ludzi nie może stanąć pomiędzy Józefem a Dwunastoma na tym świecie ani w świecie przyszłym. Jakże często Józef mawiał do Dwunastu: Położyłem fundament, a wy musicie na nim budować, ponieważ na waszych ramionach spoczywa królestwo (w: History of the Church, 7:230). 8 sierpnia 1844 roku godzina 10:00 8 sierpnia 1844 roku święci w Nauvoo zebrali się o godzinie 10:00, aby posłuchać, jak Sidney Rigdon rości sobie prawa do bycia opiekunem Kościoła. Przemawiał do tysięcy zgromadzonych świętych przez półtorej godziny, wyjaśniając, dlaczego to właśnie on powinien zostać opiekunem Kościoła. Dla wielu to przemówienie było pozbawione Ducha. Prezydent Brigham Young przemawiał krótko i powiedział, że wolałby wrócić do Nauvoo, by opłakiwać Proroka, niż żeby wyznaczyć nowego przywódcę. Ogłosił, że zgromadzenie przywódców i członków odbędzie się tego samego dnia o godzinie 14:00. Kilkoro członków Kościoła zaświadczyło później, że kiedy Brigham Young przemawiał, jego wizerunek i głos uległy przemianie, oraz że dostrzegli i usłyszeli w nim Proroka Józefa Smitha. Emily Smith Hoyt wspominała: Sposób rozumowania, wyraz twarzy, dźwięk jego głosu przyprawił o drżenie mą duszę [ ]. Wiedziałam, że Józef nie żyje. A jednak zaskoczona często mimowolnie zerkałam, aby upewnić się, że to nie był on. To nie był on, to był Brigham Young (cytowane w: Lynne Watkins Jorgensen, The Mantle of the Prophet Joseph Passes to Brother Brigham: A Collective Spiritual Witness, BYU Studies, tom 36, nr. 4 [ ], str. 142). Wilford Woodruff napisał: Gdybym nie widział go na własne oczy, nikt nie mógłby mnie przekonać, że to nie był Józef Smith i każdy, kto znał tych dwóch mężczyzn, może o tym świadczyć (w: History of the Church, 7:236). 8 sierpnia 1844 roku godzina 14:00 O godzinie 14:00 tysiące świętych zgromadziło się na spotkaniu, które uważali za bardzo ważne. Brigham Young szczerze przemawiał na temat kandydatury Sidneya Rigdona na opiekuna i o jego odsunięciu od Józefa Smitha w ciągu ostatnich dwóch lat, a następnie powiedział: Jeśli lud chce, aby przewodził im Prezydent Rigdon, to może im przewodzić, ale ja powiadam wam, że to Kworum Dwunastu posiada klucze królestwa Bożego na całym świecie. To Dwunastu wskazał palec Boży. Oto Brigham, czy jego kolana kiedykolwiek osłabły? Czy jego wargi zadrżały? Oto Heber [C. Kimball] i reszta Dwunastu niezależny organ, który posiada klucze kapłaństwa klucze królestwa Bożego, które mają ponieść na cały świat: taka jest prawda i tak mi dopomóż Bóg. Stoją oni obok Józefa, funkcjonują tak jak Rada Prezydenta Kościoła (w: History of the Church, 7:233). 127

140 LEKCJA 23 Wielu świętych oświadczyło, że Brigham Young wyglądał i brzmiał, jak Józef Smith, kiedy do nich przemawiał tego popołudnia. Oprócz tego cudu, wielu świętych poczuło również Ducha Świętego, który im zaświadczył, że Brigham Young i Kworum Dwunastu zostali powołani przez Boga, aby przewodzić Kościołowi. Na zakończenie tego spotkania święci w Nauvoo jednogłośnie poparli Kworum Dwunastu Apostołów z Brighamem Youngiem na czele, aby przewodzili Kościołowi. Jednak nie wszyscy członkowie Kościoła ostatecznie zdecydowali się podążać za Apostołami. Niektórzy podążyli za takimi osobami, jak Sidney Rigdon i James Strang, którzy założyli swoje własne kościoły. 128

141 LEKCJA 24 Opuszczenie Nauvoo i wędrówka na zachód Wprowadzenie Pod natchnionym przewodnictwem Brighama Younga święci ukończyli budowę Świątyni Nauvoo, w której zawarli święte przymierza, zanim rozpoczęła się ich żmudna wędrówka do nowego domu w Górach Skalistych. Obrzędy świątynne zapewniły im siłę i natchnienie, kiedy stawiali czoła trudom tej wędrówki. Jako spadkobiercy dziedzictwa tych wiernych świętych, możemy czerpać z ich przykładu i przygotować drogę innym, aby mogli cieszyć się błogosławieństwami ewangelii. Dodatkowe źródła Gordon B. Hinckley, True to the Faith, Ensign, maj 1997, str M. Russell Ballard, You Have Nothing to Fear from the Journey, Ensign, maj 1997, str Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. (podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003), str , str

142 LEKCJA 24 Propozycje dotyczące nauczania Ukończenie budowy Świątyni Nauvoo 130

143 LEKCJA 24 Pokaż ilustrację przedstawiającą pierwotny wygląd Świątyni Nauvoo lub obecny wygląd Świątyni Nauvoo w Illinois (zob. Ewangelia w malarstwie [2009], nr 118). Powiedz uczniom, że kiedy święci w dniach ostatnich opuścili Nauvoo, świątynia, którą zbudowali, została zniszczona przez pożar w 1848 roku, a następnie prawie całkowicie zrównana z ziemią przez tornado, które przeszło w 1850 roku. Mniej więcej 150 lat później wybudowano nową świątynię, której wygląd bardzo dokładnie odpowiadał oryginałowi i która została poświęcona w czerwcu 2002 roku. Wyjaśnij, że po męczeńskiej śmierci Józefa Smitha święci pod kierownictwem Kworum Dwunastu Apostołów pracowali tak szybko, jak tylko było to możliwe, aby ukończyć budowę Świątyni Nauvoo. Pokaż poniższe wypowiedzi i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie ich na głos. Pozostali niech zwrócą uwagę na poświęcenie poczynione przez świętych podczas budowy Świątyni Nauvoo. 131

144 LEKCJA 24 Ponad tysiąc mężczyzn poświęcało każdy dziesiąty dzień pracy. Pewna młoda dziewczyna o nazwisku Louisa Decker była pod wrażeniem tego, że jej matka sprzedała swą chińską zastawę i piękną narzutę na łóżko, aby przekazać fundusze na budowę świątyni. Inni święci w dniach ostatnich oddawali konie, wozy, krowy, świnie i zboże, aby pomóc w budowie świątyni. Kobiety z Nauvoo poproszono, aby przekazały na fundusz budowy świątyni swoje jedno- i dziesięciocentówki (Nasze dziedzictwo: Krótka historia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich [2008], str. 59). Elizabeth Terry Kirby Heward przekazała jedyną własność, jaką posiadała, a mianowicie zegarek należący do jej niedawno zmarłego męża. Podarowałam ten zegarek i wszystko, co byłam w stanie dać, łącznie z kilkoma ostatnimi dolarami, co w sumie dało kwotę około 50 dolarów, jako mój udział w pomocy przy budowie Świątyni Nauvoo (cytowane w: Carol Cornwall Madsen, In Their Own Words: Women and the Story of Nauvoo [1994], str. 180). Wyjaśnij, że ze względu na nasilające się prześladowania i zagrożenie ze strony przeciwników Kościoła, 24 września 1845 roku przywódcy kościelni zapowiedzieli, że wraz z nastaniem wiosny święci opuszczą Nauvoo. Zapytaj uczniów: Jak sądzicie, czy decyzja o opuszczeniu Nauvoo mogła w jakiś sposób wpłynąć na zaangażowanie świętych w ukończenie budowy świątyni? Wyjaśnij uczniom, że mimo iż święci wiedzieli, że muszą opuścić stan Illinois, zwiększyli swe wysiłki, aby ukończyć świątynię przed podróżą. Wykończone pokoje zostały od razu poświęcone, aby można było jak najszybciej dokonywać w nich obrzędów. Przed swoją śmiercią Józef Smith udzielił niewielkiej grupie mężczyzn i kobiet świątynnej ceremonii obdarowania. Z kolei 10 grudnia 1845 roku wcześniej obdarowane osoby zaczęły udzielać obrzędów świątynnych pozostałym członkom w pomieszczeniach, które zostały już poświęcone. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następujące dwa akapity, które opisują wysiłki świętych i ich przywódców, aby zapewnić tak wielu ludziom, jak tylko było to możliwe, otrzymanie obrzędów świątynnych jeszcze przed opuszczeniem Nauvoo: W okresie od 1844 do 1846 roku ukończenie Świątyni Nauvoo stało się priorytetem dla Prezydenta Brighama Younga i Kworum Dwunastu Apostołów. Obrzędy obdarowania i zapieczętowania były udzielane, zanim jeszcze dokończono budowę. Brigham Young ( ) opisał to następującymi słowy: Tak przemożne było pragnienie świętych, by otrzymać obrzędy [świątynne] i tak wielka z naszej strony chęć, by im służyć, że całkowicie poświęciłem się pracy Pana w Świątyni, pracowałem dzień i noc, nie śpiąc dłużej niż średnio cztery godziny na dobę i udając się do domu raz w tygodniu (w: History of the Church, 7:567). Oprócz mężczyzn zaangażowanych w pracę świątynną trzydzieści sześć kobiet zostało pracownicami Świątyni Nauvoo i zimą, na przełomie 1845 i 1846 roku, pracowały całą dobę, udzielając obrzędów świątynnych możliwie, jak największej liczbie osób przed rozpoczęciem wędrówki. Jedna z tych kobiet, Elizabeth Ann Whitney, wspominała: Pracowałam w świątyni każdego dnia bezustannie, aż do momentu jej zamknięcia, poświęcając siebie, czas i całą uwagę tej misji. Dziesiątki innych kobiet zaangażowane były w pranie ubrań i przygotowywanie posiłków, co 132

145 LEKCJA 24 w doczesny sposób umożliwiło wykonanie tej niezwykłej pracy (Carol Cornwall Madsen, Faith and Community: Women of Nauvoo, w: Joseph Smith: The Prophet, The Man, wyd. Susan Easton Black i Charles D. Tate jun. [1993], str ). Wyjaśnij, że pomiędzy 10 grudnia 1845 roku a 7 lutym 1846 roku którego to dnia rozpoczęła się wędrówka świętych na zachód około 5615 świętych otrzymało obdarowania w Świątyni Nauvoo, a wiele rodzin zostało tam zapieczętowanych. Czego możemy się nauczyć z przykładu poświęcenia tych świętych, jakiego nie szczędzili przy ukończeniu świątyni, mimo iż wiedzieli, że wkrótce opuszczą Nauvoo? (Uczniowie mogą rozpoznać wiele zasad, w tym następującą: Otrzymanie obrzędów świątynnych jest warte wszelkich prawych wysiłków i poświęcenia. Możesz zapisać to na tablicy). Jak myślicie, w jaki sposób otrzymanie obrzędów świątynnych miało przygotować świętych na ich wędrówkę na zachód Stanów Zjednoczonych, w której mieli przemierzyć niemal dwa tysiące kilometrów w poszukiwaniu schronienia? Aby pomóc uczniom odpowiedzieć na to pytanie, pokaż następujące wypowiedzi Siostry Sary Rich i Starszego Roberta D. Halesa z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś jednego z nich o przeczytanie ich na głos: Bo gdyby ta podróż nie była podjęta z powodu wiary i wiedzy, które nadane były nam w świątyni przez wpływ i pomoc Ducha Pana, byłaby jak skok w ciemność (Sarah Rich, cytat z: Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society [2011], str. 30). Nasi przodkowie pionierzy zostali zapieczętowani do swych rodzin w Nauvoo. Przymierza, które zawarli z Panem w Świątyni Nauvoo, zapewniały im bezpieczeństwo podczas wędrówki na zachód w taki sam sposób, w jaki w dzisiejszych czasach dla każdego z nas stanowią ochronę przez całe życie [ ]. W przypadku tych pierwszych świętych, ich udział w obrzędach świątynnych miał ogromny wpływ na ich świadectwo, kiedy zmagali się z trudnościami, stawiali czoła rozwścieczonym tłumom, byli wypędzani ze swoich wygodnych domów w Nauvoo i w trakcie długiej i trudnej wędrówki, która ich czekała. Zostali obdarowani mocą w świętej świątyni. Mężowie i żony zostali do siebie zapieczętowani. Dzieci zostały zapieczętowane do rodziców. Wielu z nich straciło po drodze członków rodziny, lecz wiedzieli, że to nie oznacza dla nich końca. Zostali zapieczętowani w świątyni na wieczność (Robert D. Hales, Temple Blessings, New Era, luty 2014, str. 4). Zapytaj uczniów: Jakie znaczenie miało dla tych pierwszych świętych otrzymanie obrzędów świątynnych, kiedy zmuszeni byli odbyć długą wędrówkę na zachód? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, wyjaśnij im następującą zasadę: Obrzędy świątynne mogą zapewnić nam ochronę i siłę, kiedy na naszej drodze pojawią się trudności i przeciwności). 133

146 LEKCJA 24 W jaki sposób oddawanie czci w świątyni zapewniło wam lub komuś z waszych znajomych ochronę i wzmocnienie w okresach próby? Zachęć uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą uzyskać większą duchową ochronę i siłę poprzez oddawanie czci w domu Pana. Nauki i Przymierza 136 Instrukcje Pana dla podróżujących na zachód Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na mapę historii Kościoła nr 6, The Westward Movement of the Church [Droga Kościoła na zachód] i poproś ich, aby zlokalizowali Nauvoo i Kwaterę Zimową. Wyjaśnij, że z powodu nadmiernych opadów deszczu i niewystarczających zapasów święci, którzy opuścili Nauvoo w lutym 1846 roku, spędzili 4 miesiące, przemierzając niemal 500 kilometrów, tj. stan Iowa. W tym czasie ponad 500 mężczyzn których nazwano później Batalionem mormońskim odpowiedziało na wezwanie Prezydenta Brighama Younga i wstąpiło do Armii Stanów Zjednoczonych, aby służyć w wojnie meksykańskiej. Niektórym z nich towarzyszyły żony i dzieci. Ich uczestnictwo miało na celu zebranie pieniędzy, które z kolei miały umożliwić biednym członkom Kościoła podróż na zachód, choć wiele rodzin pozostawionych zostało w trakcie podróży bez mężów i ojców. Z tego powodu przywódcy Kościoła postanowili wstrzymać wędrówkę do Gór Skalistych aż do wiosny 1847 roku. Święci osiedlili się w miejscu, które nazwali Kwaterą Zimową. To właśnie tam Brigham Young otrzymał objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 136. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos wersety z fragmentu: Nauki i Przymierza 136:1 5. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i wyszukają, co Pan nakazał świętym uczynić, by mogli podjąć dalszą wędrówkę na zachód. W jaki sposób miały zostać zorganizowane kompanie? Jak myślicie, w jaki sposób miało to pomóc świętym w ich wędrówce? W czym ta organizacja przypomina funkcjonowanie Kościoła w obecnych czasach? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz zapisać na tablicy następującą prawdę: Pan organizuje Swoich świętych w grupy tak, aby każdą osobę mógł prowadzić i otoczyć opieką). 134

147 LEKCJA 24 W jaki sposób, zgodnie z wersetem 4., święci zostali wzmocnieni w swoich wysiłkach zmierzających do wypełnienia woli Pana? Niech każdy uczeń po cichu przeczyta fragment: Nauki i Przymierza 136:6 11 i odszuka, w jaki sposób święci zostali zorganizowani, aby móc troszczyć się o siebie nawzajem oraz pomagać biednym i potrzebującym podczas wędrówki na zachód. Po upływie wyznaczonego czasu możesz poprowadzić dyskusję, zadając następujące pytania: Jakie słowa i zwroty w wersetach 6 11 wskazują na sposób, w jaki święci mieli troszczyć się o siebie nawzajem i o potrzebujących? (Możesz podkreślić słowo przygotować występujące w wersetach 6., 7. i 9. Zwróci to uwagę uczniów na metodę studiowania pism świętych poprzez stosowanie powtórzeń). Jakie obietnice, zgodnie z wersetem 11., Pan daje tym, którzy pragną pomagać bliźnim i przygotować dla nich drogę? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Pan będzie nam błogosławić, kiedy będziemy pomagać bliźnim i przygotujemy dla nich drogę). Kto przygotował drogę dla was, abyście mogli cieszyć się z błogosławieństw ewangelii? W jaki sposób przygotowano dla was tę drogę? Możesz wyjaśnić, że słowo pionier może definiować osobę, która wyznacza lub forsuje drogę dla innych, co oznacza, że każdy z nas w pewnym sensie może być pionierem. Daj uczniom chwilę na zastanowienie się, co mogą zrobić, aby pomóc bliźnim i przygotować dla nich drogę, by mogli cieszyć się błogosławieństwami ewangelii. Poproś kilkoro z nich, aby podzielili się swoimi przemyśleniami. Złóż świadectwo, że Pan oczekuje od nas, że przez całe nasze życie będziemy angażować się, aby przygotować drogę dla każdego z Jego dzieci tak, by każde mogło otrzymać ewangelię i powrócić do życia w Jego obecności. Wyjaśnij, że święci okazali posłuszeństwo przykazaniom Pana, pomagając sobie nawzajem i przygotowując drogę dla tych, którzy mieli podążać za nimi. 5 kwietnia 1847 roku pierwsza grupa pionierów opuściła Kwaterę Zimową. Przemierzyli prawie 2000 km i pod koniec lipca 1847 roku przybyli do Doliny Jeziora Słonego. 24 lipca 1847 roku Brigham Young wszedł do doliny i otrzymał potwierdzenie, że to miejsce będzie nowym domem dla świętych. Pokaż następującą wypowiedź Starszego Williama R. Walkera, Siedemdziesiątego, i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos: Niezależnie od tego, czy jesteście potomkami mormońskich pionierów, czy nie, macie udział w dziedzictwie ich wiary i poświęcenia. To szlachetne dziedzictwo Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich ( Pozostańcie oddani wierze, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 97). Jak myślicie, dlaczego ważne jest, aby każdy członek Kościoła zdał sobie sprawę z tego, że ma udział w dziedzictwie [ ] wiary i poświęcenia [mormońskich pionierów] niezależnie od tego, czy jest ich potomkiem, czy też nie? 135

148 LEKCJA 24 W jaki sposób przykład tych mormońskich pionierów może zainspirować dzisiejszych członków Kościoła w ich dążeniach zmierzających do służby bliźnim i pomocy im w powrocie do Ojca Niebieskiego? Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Jesteśmy dzisiaj odbiorcami tego wspaniałego [pionierskiego] poświęcenia. Mam nadzieję, że jesteśmy za nie wdzięczni. Mam nadzieję, że nosimy w naszych sercach głębokie poczucie wdzięczności za wszystko, co dla nas uczynili [ ]. Moi ukochani bracia i siostry, jak wielce jesteśmy błogosławieni! Cóż za wspaniałe posiadamy dziedzictwo! Przeplata się w nim poświęcenie, cierpienie, śmierć, wizja, wiara, wiedza i świadectwo o Bogu, Wiecznym Ojcu, i Jego Synu, zmartwychwstałym Panu Jezusie Chrystusie [ ]. Należytym szacunkiem darzymy tych, którzy przetarli szlak, abyśmy mogli wiernie służyć oddani prawdzie ( True to the Faith, Ensign, maj 1997, str ). Przypomnij uczniom, że każdy członek Kościoła został pobłogosławiony przez tych, którzy przygotowali drogę, aby mógł korzystać z błogosławieństw ewangelii. Zachęć uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą przygotować inne osoby, w tym swoich potomków, do życia z wiarą i do posłuszeństwa naszemu Ojcu Niebieskiemu i Jezusowi Chrystusowi. Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 136. Gordon B. Hinckley, True to the Faith, Ensign, maj 1997, str

149 LEKCJA 25 Wojna w Utah i masakra pod Mountain Meadows Wprowadzenie W latach 50. XIX wieku miał miejsce wzrost napięcia i brak porozumienia między świętymi w dniach ostatnich a urzędnikami Stanów Zjednoczonych. Konsekwencją tego była wojna w Utah w latach We wrześniu 1857 roku doszło do konfliktu pomiędzy świętymi w południowej części Terytorium Utah a grupą emigrantów podróżujących w karawanie wozów do Kalifornii. Święci napędzeni złością i strachem zaplanowali i doprowadzili do mordu około 120 emigrantów. Zbrodnia ta jest dzisiaj znana jako masakra pod Mountain Meadows. Dodatkowe źródła Richard E. Turley jun., The Mountain Meadows Massacre, Ensign, wrzesień 2007, str Peace and Violence among 19th-Century Latter-day Saints, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics. Henry B. Eyring, 150th Anniversary of Mountain Meadows Massacre, 11 września 2007 roku, adres internetowy: mormonnewsroom.org/article/ 150th-anniversary-of-mountain-meadows-massacre. Propozycje dotyczące nauczania Wzrost napięcia pomiędzy pierwszymi świętymi w dniach ostatnich a rządem Stanów Zjednoczonych Rozdaj uczniom egzemplarze ulotki, która znajduje się na końcu tej lekcji. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część zatytułowaną Narastający konflikt przyczyną wojny w Utah. Gdybyście byli na miejscu tych świętych w 1857 roku i usłyszelibyście, że wielka armia zbliża się do waszego miasta, jakie emocje wówczas by wam towarzyszyły? (Uczniowie mogą wspomnieć, że święci w brutalny sposób zostali wypędzeni ze stanów Ohio, Missouri i Illinois, wielu z nich straciło swoje cenne dobytki, niektórych zabito, a inni zmarli na skutek tych prześladowań. Wiadomość o zbliżającej się armii spowodowała, że niektórzy święci zaczęli się obawiać, iż podobna sytuacja powtórzy się w Utah). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część ulotki zatytułowaną Przygotowania do obrony Terytorium. 137

150 LEKCJA 25 Konflikt pomiędzy częścią świętych w dniach ostatnich a emigrantami podróżującymi karawaną wozów Pokaż mapę podobną do tej, która znajduje się na załączonej ilustracji, lub przerysuj ja na tablicę. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część ulotki zatytułowaną Konflikt z emigrantami podróżującymi karawaną wozów. Zachęć uczniów, aby powrócili pamięcią do sytuacji, w której popadli w konflikt z jakąś osobą lub grupą. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: 3 Nefi 12:25. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i wyszukają zasadę nauczaną przez Jezusa Chrystusa, która mówi, w jaki sposób powinniśmy postępować w konfliktowych sytuacjach. Jak myślicie, co oznacza zwrot pogódź się z twoim przeciwnikiem? Aby przybliżyć uczniom ten zwrot, możesz poprosić jednego z nich, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź Starszego Davida E. Sorensena, Siedemdziesiątego: Zbawiciel powiedział: Pogódź się rychło z przeciwnikiem swoim [ ], przykazując nam, abyśmy rozwiązywali spory zawczasu, żeby emocje chwili nie zmieniały się w fizyczne czy emocjonalne okrucieństwo, abyśmy nie stali się niewolnikami naszego gniewu ( Przebaczenie zmieni gorycz w miłość, Ensign lub Liahona, maj 2003, str. 11). W jaki sposób podsumowalibyście słowa Zbawiciela w wersecie: 3 Nefi 12:25? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zapisz na tablicy zasadę: Jeśli rozwiążemy konflikt z bliźnimi w Pański sposób, to możemy uniknąć niszczących skutków niezgody). W jaki sposób osoby, które planowały wyrządzić krzywdę emigrantom podróżującym w karawanie wozów, zastosowały tę zasadę? 138

151 LEKCJA 25 Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część ulotki zatytułowaną Nasilenie konfrontacji. Co powinni byli zrobić przywódcy Kościoła w Cedar City, kiedy William Dame radził im, aby nie korzystali z pomocy milicji? Do czego doprowadziło niezastosowanie się do tej rady? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Jeśli zignorujemy słuszną radę, będziemy bardziej podatni na złe, a nawet grzeszne wybory. Możesz również zwrócić uwagę uczniów na to, że system rad, o który opiera się zarządzanie Kościołem, jest bardzo mądry). Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos część ulotki zatytułowaną Atak na emigrantów i poproś ich, aby odszukali, w jaki sposób przywódcy w Cedar City brnęli w grzesznych wyborach po tym, jak zignorowali radę, którą otrzymali. Do jakich konsekwencji doprowadziło odrzucenie rady Williama Dame a, który był dowódcą milicji? Przed jakim wyborem stanęły wtedy osoby odpowiedzialne za te ataki? (Mogły się przyznać do tego, co zrobiły i ponieść konsekwencje albo próbować ukryć swoje zbrodnie i grzechy). Poproś uczniów, aby zastanowili się nad odpowiedziami na następujące pytania: Jak się zachowujecie, kiedy zrobicie coś złego? Czy przyznajecie się do tego, co zrobiliście, i ponosicie konsekwencje czy też próbujecie ukryć grzech pod płaszczem oszustwa? Niektórzy święci w dniach ostatnich zaplanowali masakrę i dokonali jej pod Mountain Meadows Wyjaśnij, że członkowie Kościoła, którzy brali udział w atakach na emigrantów, postanowili ukryć swoje haniebne czyny. Poproś klasę, aby wysłuchała, do czego doprowadziła decyzja tych członków Kościoła, podczas gdy kilkoro uczniów po kolei będzie czytać na głos fragmenty ulotek: Masakra pod Mountain Meadows i Tragiczne konsekwencje. Wyjaśnij, że decyzje niektórych przywódców świętych w dniach ostatnich i osadników w południowej części Terytorium Utah doprowadziły do masakry pod Mountain Meadows. Zupełnie inaczej konflikt z rządem Stanów Zjednoczonych rozwiązali kościelni i terytorialni przywódcy z Salt Lake City, którzy uczynili to poprzez pokojowe rozmowy i negocjacje, które miały miejsce w 1858 roku. Podczas tego konfliktu zwanego później wojną w Utah wojska Stanów Zjednoczonych i milicja z Utah były zaangażowane w akty agresji, ale nie w otwartą bitwę. Jak podsumowalibyście decyzje, które doprowadziły do masakry pod Mountain Meadows? Jakich zasad możemy się nauczyć na podstawie tej tragedii? (Uczniowie mogą rozpoznać szereg zasad, w tym następujące: Decyzja o ukryciu naszych grzechów może doprowadzić do popełniania dalszych. Wybór ten może sprowadzić na nas ból i cierpienie. 139

152 LEKCJA 25 Zapewnij uczniów, że jeśli weszli na ścieżkę wiodącą wśród błędów i grzechu, mogą zapobiec dalszemu cierpieniu i bólowi poprzez zwrócenie się do Pana i przez pokutę. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos część ulotki zatytułowaną Przywódcy Kościoła wynieśli naukę z masakry. Wyjaśnij, że wielu miejscowych świętych było odpowiedzialnych za zaplanowanie i dokonanie masakry pod Mountain Meadows, co sprawiło, że niektórzy ludzie w negatywny sposób zaczęli postrzegać cały Kościół. Dlaczego ważne jest, aby uświadomić sobie, że niewłaściwe działania niektórych członków Kościoła nie decydują o prawdziwości ewangelii? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał wypowiedź Prezydenta Henry ego B. Eyringa z Rady Prezydenta Kościoła, która znajduje się w części ulotki zatytułowanej 150. rocznica masakry pod Mountain Meadows. Jak powinniśmy reagować na wieść o tym, że są tacy członkowie Kościoła, którzy nie żyją według nauk Jezusa Chrystusa? Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Helaman 5:12. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali odpowiedzi na to, co możemy zrobić, aby rozwinąć i utrzymać nasze świadectwa tak, aby w obliczu trudności na przykład, gdy dowiemy się, że pewni członkowie Kościoła nie żyją zgodnie z naukami Jezusa Chrystusa nasza wiara nie uległa zachwianiu. Co możemy zrobić, według wersetu: Helaman 5:12, aby rozwinąć i utrzymać nasze świadectwa? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz zapisać na tablicy następującą zasadę: Możemy rozwinąć mocne świadectwo, budując wiarę na fundamencie Jezusa Chrystusa). Aby zilustrować tę zasadę, pokaż następującą wypowiedź i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: James Sanders jest prawnukiem [ ] jednego z dzieci, które przeżyły masakrę [i jest także członkiem Kościoła] [ ]. Brat Sanders [ ] powiedział, że wiadomość o tym, że jego przodkowie zostali zabici w masakrze nie wpłynęła w żaden sposób na [jego] wiarę, ponieważ jest ona zakorzeniona w Jezusie Chrystusie, a nie w ludziach przynależących do Kościoła (Richard E. Turley jun., The Mountain Meadows Massacre, Ensign, wrzesień 2007, str. 21). W jaki sposób nasza wiara w Jezusa Chrystusa może wzmocnić nas, kiedy dowiadujemy się o członkach Kościoła, którzy nie żyją zgodnie z naukami Zbawiciela? Co pomaga wam budować waszą wiarę na fundamencie Jezusa Chrystusa? Złóż świadectwo o tym, jak ważne jest życie zgodne z naukami Zbawiciela i budowanie naszej wiary na Nim i na Jego ewangelii. Zachęć uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą solidniej budować swoją wiarę na fundamencie Jezusa Chrystusa i żeby postawili sobie to za cel. 140

153 LEKCJA 25 Materiały do studiowania dla uczniów Peace and Violence among 19th-Century Latter-day Saints, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics. Wojna w Utah i masakra pod Mountain Meadows Narastający konflikt przyczyną wojny w Utah Trzy lata po tym, jak pierwsi święci w dniach ostatnich dotarli do Doliny Jeziora Słonego, rząd Stanów Zjednoczonych utworzył Terytorium Utah i wyznaczył Brighama Younga na pierwszego gubernatora. W połowie 1857 roku przywódcy Kościoła usłyszeli pogłoski, że rząd federalny może zastąpić Brighama Younga nowym gubernatorem, który byłby wspierany znaczną liczbą żołnierzy federalnych. 24 lipca 1857 roku Prezydent Brigham Young, świętując wraz z grupą świętych 10. rocznicę przybycia do Doliny Jeziora Słonego, otrzymał potwierdzenie wcześniejszej wiadomości, że armia nadciąga do Salt Lake City. W poprzednich latach spory i nieporozumienia doprowadziły do wzrostu napięcia między świętymi w dniach ostatnich a przedstawicielami rządu Stanów Zjednoczonych. Święci chcieli sami decydować o tym, kto będzie stał na czele prawa i odrzucali kandydatów proponowanych przez rząd federalny, którzy nie podzielali ich systemu wartości, byli nieuczciwi, skorumpowani i prowadzili rozwiązłe życie. Niektórzy spośród urzędników federalnych uważali, że takie działania i postawy świętych są przejawem buntu wobec rządu Stanów Zjednoczonych. Prezydent Stanów Zjednoczonych, James Buchanan, wysłał blisko 2500 żołnierzy do Salt Lake City, aby towarzyszyli nowemu gubernatorowi w drodze do Utah i żeby powstrzymać domniemany bunt świętych. Decyzja ta zapadła bez uprzedniego sprawdzenia rzeczywistej sytuacji w Utah (zob. Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003], str ). Przygotowania do obrony Terytorium W swych przemowach skierowanych do świętych Prezydent Young i pozostali przywódcy Kościoła określili nadchodzących żołnierzy jako wrogów. Obawiali się, że żołnierze zechcą wypędzić świętych z Utah tak, jak miało to miejsce w stanie Ohio, Missouri i Illinois. Prezydent Young, który przez lata prosił świętych, aby gromadzili zboże, wznowił swą prośbę, aby mieli co jeść na wypadek, jeśli musieliby się bronić ucieczką. Jako gubernator Terytorium Utah nakazał on również oddziałom milicji terytorialnej, aby były gotowe do obrony. Konflikt z emigrantami podróżującymi karawaną wozów Karawana wozów z emigrantami podróżującymi na zachód z Arkansas do Kalifornii przybyła do Utah w chwili, kiedy święci w dniach ostatnich przygotowywali się do obrony swego terytorium przed nadciągającymi żołnierzami Stanów Zjednoczonych. Niektórzy spośród grupy emigrantów zaczęli się irytować, gdyż mieli trudności z nabyciem niezbędnego zboża od świętych, którym powiedziano, aby je gromadzili. Emigranci weszli także w konflikt ze świętymi, którzy z kolei nie chcieli u siebie tak dużej ilości wozów z końmi i bydłem, które zużywały zasoby pożywienia i wody, których potrzebowali dla swoich własnych zwierząt. Do wybuchu konfliktu ostatecznie doszło w ostatniej osadzie w Utah, na drodze do Kalifornii, w Cedar City. Doszło tam do starć między grupą emigrantów a niektórymi świętymi. Niektórzy spośród emigrantów grozili, że przyłączą się do nadchodzących żołnierzy. Pomimo tego, że kapitan stojący na czele emigrantów upomniał ich za rozpowiadanie takich pogróżek, to i tak nie przeszkodziło to niektórym przywódcom w Cedar City postrzegać ich jako wrogów. Kompania emigrantów opuściła 141

154 LEKCJA 25 miasto niespełna godzinę po swoim przybyciu, ale część osadników i przywódców z Cedar City chciała ścigać i ukarać mężczyzn, którzy ich obrazili. Nasilenie konfrontacji Ponieważ ci święci nie rozwiązali konfliktu z emigrantami w Pański sposób, sytuacja stała się o wiele bardziej poważna. Isaac Haight, burmistrz Cedar City, major milicji i prezydent palika, poprosił o pozwolenie od dowódcy milicji, który mieszkał w pobliżu osady Parowan, aby zaangażować milicję do konfrontacji z winnymi. Dowódca milicji, William Dame, będący członkiem Kościoła, poradził Isaacowi Haightowi, aby zignorowali pogróżki emigrantów. Zamiast zastosować się do tej rady, Isaac Haight i inni przywódcy Cedar City postanowili namówić niektórych miejscowych Indian do ataku na wozy i ukraść im bydło w ramach wymierzenia kary emigrantom. Isaac Haight poprosił Johna D. Lee, miejscowego członka Kościoła i majora milicji, aby przewodził temu atakowi, podczas gdy obaj planowali obwinić za to zajście Indian. Atak na emigrantów Isaac Haight przedstawił plan ataku na emigrantów radzie miejscowych przywódców Kościoła, społeczności i milicji. Część członków rady stanowczo nie wyraziła zgody na ten plan i zapytała Haighta, czy skonsultował to z Prezydentem Brighamem Youngiem. Kiedy odparł, że tego nie uczynił, Haight zgodził się wysłać do Salt Lake City posłańca o nazwisku James Haslam z listem, w którym wyjaśnia sytuację i zapytuje, co należy uczynić. Zważywszy na to, że Salt Lake City jest oddalone około 400 km od Cedar City, potrzeba by było około tygodnia szybkiej jazdy konnej, aby posłaniec dotarł do Salt Lake City i powrócił do Cedar City z instrukcjami od Prezydenta Younga. Na krótko przed tym, jak posłaniec wyruszył z listem od Isaaca Haighta, John D. Lee wraz z grupą Indian zaatakował obóz emigrantów pod Mountain Meadows. Całemu temu zajściu przewodził Lee, który skrzętnie ukrył swą tożsamość, aby cała odpowiedzialność za atak spadła na Indian. Część emigrantów została zabitych lub rannych, a pozostali walczyli, odpierając atak i zmuszając Indian i Lee do odwrotu. Emigranci szybko ustawili swoje wozy w ciasnym kręgu, organizując wewnątrz obronę. Do kolejnych dwóch ataków doszło podczas pięciodniowego oblężenia karawany wozów emigrantów. W pewnym momencie jeden z milicjantów z Cedar City zauważył dwóch emigrantów, którzy przedostali się poza krąg. Strzelił w ich kierunku, zabijając jednego z nich. Drugiemu udało się uciec z powrotem do obozu, przekazując tym samym wiadomość, że w atak są również zaangażowani biali mężczyźni. Osoby, które zaplanowały te ataki, wpadły teraz we własne sidła. Gdyby emigrantom udało się przedostać do Kalifornii, to rozeszłaby się wiadomość o tym, że święci w dniach ostatnich byli odpowiedzialni za atak na karawanę. Spiskowcy obawiali się, że ta wiadomość mogłaby przynieść negatywne konsekwencje dla nich i ich ludzi. Masakra pod Mountain Meadows Aby zapobiec rozprzestrzenieniu się tej wiadomości, Isaac Haight, John D. Lee oraz pozostali miejscowi przywódcy Kościoła oraz przywódcy milicji zaplanowali zabić wszystkich emigrantów z wyjątkiem małych dzieci. Postępując zgodnie z tym planem, John D. Lee udał się do emigrantów i powiedział im, że pod eskortą milicji będą mogli bezpiecznie powrócić do Cedar City. Kiedy emigranci wyruszyli w kierunku Cedar City, milicjanci zrobili w tył zwrot i zaczęli do nich strzelać. Część Indian będąca w zmowie z osadnikami, wybiegła ze swoich kryjówek i przyłączyła się do ataku. Z grupy liczącej około 140 osób zdołało uratować się zaledwie 17 małych dzieci. Dwa dni po tym tragicznym wydarzeniu do Cedar City powrócił James Haslam z odpowiedzią od Prezydenta Younga, według której miejscowi przywódcy mieli pozwolić karawanie emigrantów odejść w pokoju. Kiedy Haight przeczytał słowa Younga, zaszlochał niczym małe dziecko i jedyne, co mógł wówczas z siebie wydusić, to słowa: Za późno, za późno (Richard E. Turley jun., The Mountain Meadows Massacre, Ensign, wrzesień 2007, str. 20). 142

155 LEKCJA 25 Tragiczne konsekwencje Konsekwencją masakry pod Mountain Meadows była nie tylko śmierć blisko 120 niewinnych osób, ale ogromne cierpienie osieroconych dzieci i krewnych ofiar. Niektórzy święci w dniach ostatnich przygarnęli ocalałe dzieci emigrantów i zaopiekowali się nimi. W 1859 roku władze federalne wzięły te dzieci pod opiekę i oddały je w ręce ich krewnych w Arkansas. Indianie z plemienia Pajutów również cierpieli z powodu niesłusznych oskarżeń o tę zbrodnię. Przywódcy Kościoła wynieśli naukę z masakry Chociaż Brigham Young i inni przywódcy Kościoła w Salt Lake City dowiedzieli się o masakrze już po tym, jak jej dokonano, z czasem doszło do nich więcej informacji o wielu okrutnych szczegółach tej zbrodni, a także o stopniu zaangażowania się w nią osadników. W 1859 roku odwołano ze stanowiska prezydenta palika Isaaca Haighta oraz innych czołowych przywódców Kościoła w Cedar City, którzy odegrali rolę w masakrze. W 1870 roku ekskomunikowano z Kościoła Isaaca Haighta i Johna D. Lee. W 1874 roku sąd najwyższy Terytorium postawił zarzut udziału w masakrze dziewięciu mężczyznom. Większość z nich została w końcu aresztowana, choć jedynie Lee został postawiony przed sądem, skazany i stracony za tę zbrodnię. Inny oskarżony mężczyzna zmienił swoje zeznania [dobrowolnie zaświadczył przeciwko pozostałym i przekazał dowody ich winy], w efekcie czego reszta winowajców spędziła wiele lat, uciekając przed organami prawa. Z kolei inni milicjanci uczestniczący w tym tragicznym wydarzeniu do końca swoich dni żyli z wielkim poczuciem winy, miewając powtarzające się koszmary związane z tym, do czego się posunęli i co widzieli (Richard E. Turley jun., The Mountain Meadows Massacre, Ensign, wrzesień 2007, str. 20) rocznica masakry pod Mountain Meadows Prezydent Henry B. Eyring z Rady Prezydenta Kościoła powiedział: Odpowiedzialność za [masakrę pod Mountain Meadows] spoczywa na miejscowych przywódcach Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich z regionów położonych w okolicy Mountain Meadows którzy pełnili również funkcje cywilne i wojskowe i na członkach Kościoła, którzy działali pod ich przywództwem [ ]. Ewangelia Jezusa Chrystusa, której jesteśmy orędownikami, brzydzi się zabijaniem z zimną krwią mężczyzn, kobiet i dzieci. Opowiada się za pokojem i przebaczeniem. To, czego dawno temu dokonali [pod Mountain Meadows] członkowie naszego Kościoła, jest straszliwym i niewybaczalnym odejściem od chrześcijańskich nauk i postępowania [ ]. Nie ulega wątpliwości, że Boża Sprawiedliwość dosięgnie tych, którzy byli odpowiedzialni za tę masakrę [ ]. Niech Bóg niebios, którego wszyscy jesteśmy dziećmi, błogosławi nas, abyśmy uszanowali pamięć zmarłych, okazując sobie nawzajem czystą miłość Jego Jednorodzonego Syna i ducha przebaczenia, którego jest uosobieniem ( 150th Anniversary of Mountain Meadows Massacre, 11 września 2007 roku, strona internetowa: mormonnewsroom.org/article/ 150th-anniversary-of-mountain-meadows-massacre). 143

156 LEKCJA 26 Objawienie dotyczące kapłaństwa Wprowadzenie W XX wieku, kiedy praca misjonarska rozprzestrzeniła się po ziemi, przywódcy Kościoła modlili się o wskazówki w kwestii ograniczeń dotyczących ustanowienia w kapłaństwie i udzielania obrzędów świątynnych członkom Kościoła pochodzenia afrykańskiego. Prezydent Spencer W. Kimball, jego doradcy w Radzie Prezydenta Kościoła i członkowie Kworum Dwunastu Apostołów otrzymali ostateczne objawienie na ten temat w Świątyni Salt Lake 1 czerwca 1978 roku. Kiedy uczniowie będą uczestniczyć w tej lekcji, dokładniej zrozumieją, jak z wiarą podchodzić do pytań związanych z ewangelią i poznają okoliczności i prawdy dotyczące tego ostatecznego objawienia. Dodatkowe źródła Gordon B. Hinckley, Priesthood Restoration, Ensign, październik 1988, str Race and the Priesthood, Gospel Topics, lds.org/topics. Ahmad Corbitt, A Personal Essay on Race and the Priesthood, części 1 4, cykl: Perspectives on Church History, adres internetowy: history.lds.org/section/ perspectives-on-church-history. Propozycje dotyczące nauczania Wstęp do Deklaracji Oficjalnej 2 Podchodzenie z wiarą do pytań związanych z ewangelią Przedstaw uczniom następującą sytuację: Pewnego dnia po zajęciach w szkole jeden z kolegów z Kościoła zaczepił Scotta, chcąc zadać mu kilka pytań na temat doktryn Kościoła. Scott czuł się na siłach, aby uczynić zadość jego prośbie, ale później zastanawiał się, czy mógłby postąpić w inny sposób, kiedy następnym razem przydarzy mu się podobna okazja. Zapytaj uczniów, w jaki sposób pomogli członkom Kościoła uzyskać odpowiedzi na szczere pytania dotyczące Kościoła albo którejś z jego doktryn. Przeczytaj następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła: Pytania rodzą świadectwo. Niektórzy mogą czuć się zakłopotani lub niegodni, ponieważ mają wnikliwe pytania dotyczące ewangelii, ale nie powinni tak się czuć. Zadawanie pytań nie jest oznaką słabości; poprzedza ono wzrastanie. Bóg nakazuje nam, abyśmy szukali odpowiedzi na nasze pytania i prosi tylko o to, byśmy pytali w szczerości serca, z prawdziwym zamiarem, mając wiarę w Chrystusa [Moroni 10:4]. Kiedy będziemy tak czynić, wszelka prawda będzie mogła zostać nam objawiona przez Ducha Świętego [Moroni 10:5]. 144

157 LEKCJA 26 Nie bójcie się, zadawajcie pytania. Miejcie odwagę, lecz nie wątpliwości! Zawsze trzymajcie się mocno wiary i światła, które otrzymaliście ( Odbicie w wodzie [uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji, 1 listopada 2009 roku], str. 7, strona internetowa: ldschurchnewsarchive.com). Co, według nauki Prezydenta Uchtdorfa, może pomóc osobie, która ma pytania dotyczące zagadnień doktrynalnych, historycznych i społecznych związanych z Kościołem? (Wyjaśnij uczniom następującą zasadę: Jeśli wykażemy się wiarą w Jezusa Chrystusa, Ojciec w Niebie w końcu odpowie na nasze szczere pytania). Wyjaśnij, że niektórzy członkowie Kościoła najczęściej mają pytania dotyczące historycznego zagadnienia, wynikającego z polityki Kościoła, która stosowana była od połowy 1800 roku do roku 1978 i polegała na ograniczeniu możliwości ustanowienia do kapłaństwa czarnoskórym mężczyznom pochodzenia afrykańskiego. Czarnoskórym kobietom i mężczyznom zabraniano również uczestnictwa w obrzędach obdarowania i zapieczętowania. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następujące oświadczenie, które jest fragmentem wstępu do Deklaracji Oficjalnej 2 (którą znaleźć można w Naukach i Przymierzach). Pozostałych poproś, aby zastanowili się, w jaki sposób informacja ta może pomóc tym, którzy mają wątpliwości dotyczące tego zagadnienia. Księga Mormona naucza, że wszyscy są jednakowo traktowani przez Boga, bez względu na to, czy jest się czarnoskórym czy białym, niewolnikiem czy wolnym, mężczyzną czy kobietą (2 Nefi 26:33). W całej historii Kościoła ludzie wszystkich ras i pochodzenia etnicznego w wielu krajach przystępują do chrztu i żyją jako wierni członkowie Kościoła. Za życia Józefa Smitha kilku czarnoskórych członków Kościoła zostało ustanowionych do kapłaństwa. Początki historii Kościoła wykazują, że przywódcy Kościoła wstrzymali przekazywanie kapłaństwa czarnoskórym mężczyznom pochodzenia afrykańskiego. Zapisy kościelne nie wyjaśniają w jasny sposób, skąd praktyka ta wzięła swój początek (wstęp do Deklaracji Oficjalnej 2). Jakie ważne prawdy, pomocne dla tych, którzy zmagają się z tym zagadnieniem, zawiera to oświadczenie? Zwróć uwagę uczniów na to zdanie: Zapisy kościelne nie wyjaśniają w jasny sposób, skąd praktyka ta wzięła swój początek. Chociaż niektórzy ludzie mogą sugerować inne powody, dla których przez jakiś czas mężczyźni pochodzenia afrykańskiego nie byli ustanawiani do kapłaństwa, to powody te mogą nie być zgodne z prawdą. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów: Jeśli będziecie czytać pisma święte, zadając sobie następujące pytanie: Dlaczego Pan nakazał nam czynić tak czy inaczej?, zauważycie, że przyczyny istnienia konkretnych przykazań podane są w mniej niż jednym na sto przypadków. Wzór, według którego działa Pan, nie wymaga podawania nam powodów. My [śmiertelnicy] możemy doszukiwać się przyczyn w objawieniu. 145

158 LEKCJA 26 Możemy doszukiwać się przyczyn w przykazaniach. Kiedy tak czynimy, jesteśmy zdani na siebie. Niektórzy ludzie doszukują się przyczyn w tym, o czym teraz rozmawiamy [o rasie i kapłaństwie] i okazuje się, że w spektakularny sposób nie mają racji [ ]. Nie popełniajmy błędów z przeszłości zarówno w tej, jak i w innych kwestiach, starając się doszukiwać przyczyn objawienia. Tego rodzaju przyczyny w dużej mierze mogą być wymysłem człowieka (Life s Lessons Learned [2011], str ). Dlaczego mądrze jest unikać doszukiwania się przyczyn, dla których osoby pochodzenia afrykańskiego nie mogły otrzymać kapłaństwa czy też nie miały dostępu do obrzędów świątynnych przed rokiem 1978? (Człowiek przemawia z ograniczonej perspektywy, a Bóg nie wskazał nam przyczyn). Podkreśl, że dzisiaj Kościół kwestionuje teorie, które rozwinęły się w związku z tą kwestią, takie jak: czarna skóra jest znakiem Bożej niełaski lub przekleństwa, wskazuje na niegodne czyny w życiu przed narodzeniem, mieszane małżeństwa są uważane za grzech, a także czarnoskórzy czy też osoby innych ras bądź pochodzenia są pod jakimś względem gorsi niż inni ludzie. Przywódcy Kościoła jednogłośnie potępiają dzisiaj wszelkie przejawy rasizmu, czy to mające miejsce w przeszłości, czy w chwili obecnej. (Zob. Race and the Priesthood, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics). W jaki sposób wiara w Jezusa Chrystusa może pomóc ludziom znaleźć odpowiedzi na pytania i wątpliwości związane z ograniczeniami w kwestii ustanawiania do kapłaństwa, które miały miejsce do 1978 roku? Deklaracja Oficjalna 2 Błogosławieństwa kapłaństwa i świątyni zostały rozszerzone na każdego godnego członka Kościoła Wyjaśnij, że przed rokiem 1978 tysiące ludzi pochodzenia afrykańskiego o różnej narodowości przekonało się o prawdziwości przywróconej ewangelii. Przywódcy Kościoła w Salt Lake City otrzymali wiele listów od nieochrzczonych nawróconych z Nigerii i Ghany, w których zawarta była prośba o posłanie misjonarzy do Afryki. Przez wiele lat przywódcy Kościoła w duchu modlitwy rozważali tę kwestię, ale poczuli, że nie nadszedł jeszcze czas, aby posłać misjonarzy do Afryki. W Brazylii wierni ciemnoskórzy członkowie pomogli wybudować Świątynię Sao Paulo, oddaną do użytku w 1975 roku, wiedząc, że nie będą mogli do niej wejść. Powiedz uczniom, że Deklaracja Oficjalna 2 zawiera oficjalne ogłoszenie objawienia, które otrzymali Prezydent Spencer W. Kimball, jego doradcy w Radzie Prezydenta Kościoła oraz dziesięciu członków Kworum Dwunastu Apostołów. Objawienie to zostało dane 1 czerwca 1978 roku. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos pierwszy akapit, znajdujący się pod słowami: Drodzy Bracia. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają, co przywódcy Kościoła powiedzieli o tym, czego byli świadkami. Czego świadkami na całym świecie byli przywódcy Kościoła? Co natchnęło przywódców Kościoła, kiedy byli świadkami rozszerzenia się dzieła Pańskiego? 146

159 LEKCJA 26 Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następny akapit, który zaczyna się od słów: Świadomi obietnic. Pozostałych poproś, aby odszukali, w jaki sposób przywódcy postąpili zgodnie ze swoimi natchnionymi pragnieniami. Zapytaj: W jaki sposób Prezydent W. Kimball i inni przywódcy Kościoła postąpili zgodnie ze swoimi natchnionymi pragnieniami? Co, według pierwszych trzech wierszy tego akapitu, przywódcy wiedzieli na temat ograniczenia kapłaństwa? (Wiedzieli, że w pewnym czasie wszyscy godni mężczyźni będą mogli otrzymać kapłaństwo). Wyjaśnij, że wiele lat przed rokiem 1978, zdając sobie sprawę z potrzeby otrzymania tego objawienia, tj. dokonania zmiany, członkowie Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów rozpatrywali i modlili się na temat tego ograniczenia kapłaństwa. Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Spencera W. Kimballa ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Dzień po dniu w samotności, z namaszczeniem i powagą ducha udawałem się do wyższych pomieszczeń świątyni i ofiarowywałem tam mą duszę oraz chęć do pracy, aby wprowadzić ten program. Chciałem czynić Jego wolę. Rozmawiałem z Nim i powiedziałem: Panie, chcę jedynie tego, co jest właściwe. Nie mamy żadnych spektakularnych planów. Chcemy tylko tego, czego Ty pragniesz i chcemy tego wtedy, kiedy Ty tego chcesz, a nie wcześniej (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], str. 238). Czego możemy dowiedzieć się na podstawie słów Prezydenta Kimballa o tym, w jaki sposób prorocy poszukują objawienia? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz zapisać na tablicy następującą prawdę: Prorocy poszukują woli Pana w prowadzeniu Kościoła). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos kolejne dwa akapity Deklaracji Oficjalnej 2, zaczynające się od słów: Wysłuchał On modlitw naszych. Pozostałych poproś, aby odszukali, jakiej odpowiedzi udzielił Pan na modlitwy Prezydenta Kimballa, jego doradców w Radzie Prezydenta Kościoła i członków Kworum Dwunastu Apostołów. Jakiej odpowiedzi udzielił Pan Swojemu prorokowi na jego modlitwy? (Podkreśl przesłanie Pana zawarte w tym objawieniu: Błogosławieństwa ewangelii Jezusa Chrystusa dostępne są dla wszystkich dzieci Ojca Niebieskiego). Aby wyjaśnić uczniom, w jaki sposób zostało dane objawienie zapisane w Deklaracji Oficjalnej 2, przeczytaj następującą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya ( ), który był obecny w tym czasie w świątyni: 147

160 LEKCJA 26 W pokoju tym panowała atmosfera świętości. Ja sam czułem jakby otworzył się kanał między tronem niebieskim a klęczącym, błagającym prorokiem Boga, do którego przyłączyli się jego bracia. Czuć było Ducha Bożego. I przez moc Ducha Świętego prorok uzyskał pewność, że rzecz, o którą się modlił, była właściwa, że nadszedł czas, i że teraz cudowne błogosławieństwa kapłaństwa powinny być dostępne wszystkim godnym mężczyznom bez względu na pochodzenie [ ]. Wszyscy wiedzieliśmy, że przyszedł czas na zmianę i że ta decyzja przyszła z niebios. Odpowiedź była jasna. A w naszym doświadczeniu i zrozumieniu zapanowała całkowita jedność ( Priesthood Restoration, Ensign, październik 1988, str. 70). Wyjaśnij, że niedługo po otrzymaniu tego objawienia, wysłano misjonarzy do Afryki. Od tamtego czasu na tym kontynencie wybudowano świątynie i zorganizowano ponad 100 palików, a setki tysięcy ludzi otrzymało obrzędy ewangelii zarówno dla siebie, jak i w zastępstwie za zmarłych przodków. (Zob. na przykład, Mormons in Africa: A Bright Land of Hope, adres internetowy: mormonnewsroom.org; Emerging with Faith in Africa, części 1 3, adres internetowy: lds.org/prophets-and-apostles/unto-all-the-world). Pokaż następującą wypowiedź Starszego Russella M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Na każdym kontynencie i pośród wysp na morzu wierni gromadzą się w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Różnice kulturowe, językowe, różnice płci czy wyglądu zanikają, kiedy członkowie rzucają się w wir służby dla ich ukochanego Zbawiciela. Wypełnia się oświadczenie Pawła: Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie masz Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie [List do Galacjan 3:27 28]. Jedynie zrozumienie prawdy o Ojcostwie Boga może przynieść całkowite docenienie prawdziwego braterstwa człowieka. To zrozumienie budzi pragnienie budowania mostów współpracy, a nie murów segregacji ( Teach Us Tolerance and Love, Ensign, maj 1994, str. 70). W jaki sposób ewangelia przygotowuje nas do tego, abyśmy się jednoczyli z ludźmi pochodzącymi z różnych środowisk? Jakie dostrzegacie przykłady członków Kościoła z różnych środowisk, którzy razem wzrastają w duchu jedności i współpracy? Na zakończenie zachęć uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą odpowiedzieć na pytanie, dlaczego przez jakiś czas mężczyźni pochodzenia afrykańskiego nie byli ustanawiani w Kościele do kapłaństwa? Zapewnij uczniów, że mogą wyjaśniać ludziom, iż nie jest nam znana przyczyna, dla której doszło do takiego ograniczenia kapłaństwa, i że powinniśmy dzielić się prawdami, które są nam znane i świadczyć o nich. 148

161 LEKCJA 26 Materiały do studiowania dla uczniów 2 Nefi 26:33; Deklaracja Oficjalna 2. Race and the Priesthood, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics. 149

162 LEKCJA 27 Przygotowanie świata na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa Wprowadzenie Zbawiciel pewnego dnia powróci na ziemię w mocy i wielkiej chwale. W ramach przygotowań do tego wielkiego dnia święci są nauczani, by nauczyć się rozpoznawać znaki Jego przyjścia i przygotować się na ten dzień, stojąc w świętych miejscach i przyjmując Ducha Świętego za swego przewodnika (NiP 45:57). Pan oświadczył, że Kościół i jego członkowie mają obowiązek przygotować świat na Drugie Przyjście Zbawiciela. Dodatkowe źródła Neil L. Andersen, Przygotowanie świata na Drugie Przyjście, Ensign lub Liahona, maj 2011, str Dallin H. Oaks, Przygotowanie na Drugie Przyjście, Ensign lub Liahona, maj 2004, str Preparing for the Second Coming of Christ, rozdział 44. w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (1998), str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 45:15 46, Znaki, które poprzedzą Drugie Przyjście Zadaj uczniom następujące pytanie: Jak możecie rozpoznać, że zaraz zacznie padać deszcz? Wyjaśnij, że tak jak istnieją oznaki, które pomagają nam rozpoznać, kiedy spadnie deszcz, tak istnieją też oznaki lub znaki zapowiadające Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa. Powiedz uczniom, że zgodnie z zapisem w rozdziale: Ew. Mateusza 24, Zbawiciel na krótko przed Swoją śmiercią spotkał się na Górze Oliwnej ze Swoimi uczniami i objawił im znaki poprzedzające Jego Drugie Przyjście. Część tych nauk powtórzył w naszych czasach Józefowi Smithowi i są one zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 45. Podkreśl, że przygotowanie na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa to ważny temat przeplatający się przez całą księgę Nauk i Przymierzy. Zachęć uczniów, aby podczas studiowania Nauk i Przymierzy poświęcili trochę czasu na zapisanie nauk dotyczących Drugiego Przyjścia oraz zastanowili się, w jaki sposób mogą się na nie przygotować. Poproś uczniów, aby przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 45:15 17 i odszukali, o co uczniowie pytali Pana oraz co im odpowiedział. O co uczniowie pytali Jezusa? 150

163 LEKCJA 27 Co Jezus im odpowiedział? Aby pomóc uczniom rozpoznać znaki zapowiadające Drugie Przyjście, zapisz na tablicy następujące odnośniki: NiP 45:25 27 NiP 45:28 31, 33 NiP 45:40 43 Podziel uczniów na pary i każdej z nich przydziel po jednym z tych fragmentów. Poproś ich o wspólne przeczytanie wersetów i odszukanie wymienionych w nich znaków. Zwróć uwagę na to, że niektóre z tych znaków już się wypełniły lub właśnie się wypełniają. Możesz przeczytać uczniom następującą informację w nawiązaniu do wersetu 30.: Era, w której ludzie innych narodów mają pierwszeństwo w otrzymaniu ewangelii, zwie się czasem ludzi innych narodów. W tym okresie osoby, które nie są Żydami [ ], mają sposobność przyjęcia ewangelii i uzyskania zbawienia, zanim to prawo zostanie przyznane, przynajmniej w jakimś istotnym stopniu Żydom (Bruce R. McConkie, Mormon Doctrine, wyd. 2. [1966], str ). Po upływie wyznaczonego czasu poproś każdą parę, aby opowiedziała klasie o tym, co znalazła. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli te znaki w swoich pismach świętych. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 45:34, a pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych. Następnie zapytaj: Czy czujecie niepokój, kiedy czytacie lub słyszycie o wydarzeniach lub znakach zapowiadających Drugie Przyjście? Dlaczego tak lub dlaczego nie? W jaki sposób wiedza o znakach zapowiadających Drugie Przyjście Zbawiciela może pomóc nam pokonać strach i niepokój pojawiający się w naszym życiu? Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 45:35 38 i dowiedzieli się, dlaczego Zbawiciel objawił znaki zapowiadające Swoje Drugie Przyjście. Dlaczego ważne jest, żebyśmy byli w stanie rozpoznać, iż te znaki przyjścia Zbawiciela się wypełniają? Poproś uczniów o przeczytanie wersetów: Nauki i Przymierza 45:32, 39, i odszukanie, w jaki sposób możemy przygotować się na Drugie Przyjście Chrystusa. Następnie przedyskutujcie odpowiedzi na poniższe pytania: Czego dowiedzieliście się z tych wersetów na temat tego, w jaki sposób możecie przygotować się na Drugie Przyjście? (Kiedy uczniowie będą dzielić się swoimi przemyśleniami, podkreśl następującą zasadę: Stanie w świętych miejscach i przyjęcie Ducha Świętego jako naszego przewodnika odgrywa znaczącą rolę w przygotowaniu na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa). Co musimy zrobić, aby przyjąć Ducha Świętego jako naszego przewodnika? 151

164 LEKCJA 27 Co, waszym zdaniem, oznacza, że naśladowca Jezusa Chrystusa może stać w świętych miejscach? (Święte miejsca to świątynie, kaplice i domy. Dom możemy uczynić świętym miejscem, jeśli konsekwentnie będziemy odmawiać w nim osobiste i rodzinne modlitwy, studiować pisma święte, służyć oraz odbywać domowe wieczory rodzinne. Stanie w świętych miejscach odzwierciedla również to, w jaki sposób żyjemy. Jeśli prowadzimy życie godne stałego towarzystwa Ducha Świętego, to stoimy w świętym miejscu. Możesz zasugerować uczniom, aby zapisali te zdania na marginesie swoich pism świętych, obok wersetu: Nauki i Przymierza 45:32). Jak udaje się wam stać w świętych miejscach pomimo życia w niegodziwym świecie? Jakie są niektóre z powodów, dla których oczekujecie Drugiego Przyjścia Zbawiciela? Dlaczego jesteście wdzięczni za ponowne przyjście Zbawiciela? Nauki i Przymierza 29:7 9; 34:5 7; 39:19 23 Przygotowanie świata na Drugie Przyjście Przypomnij uczniom, że nazwa tego kursu brzmi: Podwaliny Przywrócenia. Zapytaj uczniów: Jakie powiązanie lub związek dostrzegacie pomiędzy Przywróceniem ewangelii a Drugim Przyjściem Jezusa Chrystusa? Napisz na tablicy poniższe odnośniki. Poproś uczniów, aby je przestudiowali, szukając wspólnego motywu: Nauki i Przymierza 29:7 9 Nauki i Przymierza 34:5 7 Nauki i Przymierza 39:19 23 Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby odwrócili się do osoby siedzącej obok i omówili razem, co wspólnego mają ze sobą te wersety. Zapytaj kilkoro uczniów, jak podsumowaliby przesłanie znajdujące się w tych fragmentach pisma świętego. (Kiedy uczniowie będą dzielić się swoimi przemyśleniami, pomóż im rozpoznać i zrozumieć następującą zasadę: Kiedy głosimy ewangelię naszym bliźnim, pomagamy przygotować świat na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa). Poproś uczniów, aby sięgnęli do rozdziałów 29., 34. oraz 39. w Naukach i Przymierzach i zwrócili uwagę na daty tych objawień. Zapytaj: Jak szybko po założeniu Kościoła Pan rozpoczął nauczanie tych zasad? Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów: 152

165 LEKCJA 27 Od wczesnego okresu Przywrócenia Bracia bardzo poważnie podchodzili do swego obowiązku, by głosić ewangelię. W 1837 roku, siedem lat po zorganizowaniu Kościoła, w czasach nędzy i prześladowań, posłano misjonarzy, by nauczali ewangelii w Anglii. W ciągu kilku następnych lat misjonarze głosili w tak różnych miejscach, jak: Austria, Polinezja Francuska, Indie, Barbados, Chile i Chiny. Pan błogosławił tę pracę i Kościół jest ustanawiany na całym świecie [ ]. Słońce nigdy nie zachodzi nad prawymi misjonarzami, którzy świadczą o Zbawicielu. Pomyślcie o duchowej mocy 52 tysięcy misjonarzy obdarzonych Duchem Pana, którzy śmiało głoszą, że żadne inne imię czy sposób zbawienia nie będzie dany [ ]. Stanie się to tylko przez i w imię Chrystusa [Mosjasz 3:17] [ ]. Świat jest przygotowywany na Drugie Przyjście Zbawiciela, w dużej mierze dzięki pracy, jaką Pan wykonuje za pośrednictwem Swoich misjonarzy ( Przygotowanie świata na Drugie Przyjście, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 51). Przedyskutujcie odpowiedzi na następujące pytania: W jaki sposób przesłanie głoszone przez misjonarzy Kościoła przygotowuje ludzi na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa? Dlaczego ważne było to, aby Przywrócenie ewangelii miało miejsce, zanim Zbawiciel ponownie powróci na ziemię? Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Josepha F. Smitha ( ) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Ewangelia uczy ludzi pokory, wierności, uczciwości i prawego postępowania przed Panem i wobec bliźnich, a w miarę jak jej zasady idą w parze z czynami, wówczas pokój i sprawiedliwość rozprzestrzenią się i ogarną ziemię. Grzech, spory, rozlew krwi i wszelkiego rodzaju korupcja przestaną istnieć, a ziemia zostanie oczyszczona i stanie się miejscem, gdzie przebywać będą niebiańskie istoty oraz miejscem, do którego Pan, nasz Bóg, przyjdzie i w którym zamieszka, co będzie miało miejsce podczas Milenium (Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [1998], str ). Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich [ ] za część swojej misji uważa przygotowanie drogi dla dosłownego i chwalebnego przyjścia Syna Bożego na ziemię, który będzie panował nad nią i zamieszka ze Swoim ludem (Teachings: Joseph F. Smith, str. 395). Zadaj uczniom następujące pytania: Jakie przemyślenia lub doznania duchowe, dotyczące obowiązku Kościoła i jego członków, aby przygotować świat na Drugie Przyjście, towarzyszyły wam podczas tej lekcji? Jak myślicie, dlaczego pomagając bliźnim przygotować się na Drugie Przyjście, pomagacie również sobie samym? Na zakończenie lekcji zachęć uczniów, aby opowiedzieli, w jaki sposób dzielą się przesłaniem o Przywróceniu z ludźmi spoza Kościoła. 153

166 LEKCJA 27 Materiały do studiowania dla uczniów Nauki i Przymierza 29:7 9; 34:5 7; 39:19 23; 45:15 46, 56 57; 88: Neil L. Andersen, Przygotowanie świata na Drugie Przyjście, Ensign lub Liahona, maj 2011, str

167 LEKCJA 28 Przyspieszanie dzieła zbawienia Wprowadzenie W ostatnich latach przywódcy Kościoła podkreślają proroctwo Pana, który zapowiedział, że [przyspieszy Swoje] dzieło (NiP 88:73). Na dzieło zbawienia składa się praca misjonarska członków, utrzymywanie aktywności nawróconych, uaktywnianie mniej aktywnych członków, praca w świątyni i praca nad historią rodziny oraz nauczanie ewangelii. Zgodnie z celem tej lekcji uczniowie powinni dzięki niej zrozumieć swój obowiązek, jako członków Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, uczestniczenia w tej pracy. Dodatkowe źródła Dieter F. Uchtdorf, Czy chcecie przespać Przywrócenie? Ensign lub Liahona, maj 2014, str Przyspieszyć dzieło zbawienia, Liahona, październik 2013, str Propozycje dotyczące nauczania Nauki i Przymierza 138:53 56 Pan przyspiesza Swoje dzieło Powiedz uczniom, że na krótko przed swoją śmiercią Prezydent Joseph F. Smith miał wizję świata duchów, która obecnie znajduje się w rozdziale: Nauki i Przymierza 138. Dowiedział się, że przywódcy ostatniej dyspensacji i wielu innych zostali przygotowani do wypełnienia swoich doczesnych obowiązków w życiu przed narodzeniem. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 138:53 56, a pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają obowiązki, jakie zostały nałożone na tych przywódców w życiu przed narodzeniem. Jakie obowiązki zostały nałożone na tych przywódców w życiu przed narodzeniem? W jaki sposób zostali do nich przygotowani? Jakie obowiązki mogły zostać nałożone na was, zanim przyszliście na ten świat? W jaki sposób mogliście zostać do nich przygotowani? (Kiedy uczniowie będą dzielić się swoimi przemyśleniami, pomóż im rozpoznać następującą zasadę: W życiu przed narodzeniem zostaliśmy przygotowani do przyjścia na ziemię w pełni czasów, by dokonać dzieła zbawienia ludzkich dusz). Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Thomasa S. Monsona i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: 155

168 LEKCJA 28 Czy zdajecie sobie sprawę z tego, że od czasu przywrócenia Kościoła do chwili powstania w nim 100 palików upłynęło 98 lat? Niecałe 30 lat później w Kościele założono kolejnych 100 palików. Zaledwie 8 lat później Kościół miał ich już ponad 300. Dzisiaj mamy ponad 3000 palików. Dlaczego tempo tego wzrostu jest tak szybkie? Czy dlatego, że jesteśmy bardziej znani? Czy dlatego, że mamy przepiękne kaplice? Te rzeczy są ważne, ale przyczyną obecnego wzrostu Kościoła jest to, że Pan powiedział, że tak się stanie. W Naukach i Przymierzach powiedział On: Oto przyspieszę me dzieło w jego czasie [NiP 88:73]. My, duchowe dzieci naszego Niebiańskiego Ojca, zostaliśmy wysłani na ziemię w tych czasach, abyśmy mogli brać udział w przyspieszaniu tego wielkiego dzieła ( Przyspieszyć dzieło, Liahona, czerwiec 2014, str. 4). Dlaczego, zgodnie z tym, co powiedział Prezydent Monson, zostaliśmy wysłani na ziemię w tych czasach? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, pomóż im zrozumieć tę zasadę: Mamy obowiązek uczestniczenia w przyspieszaniu dzieła Ojca Niebieskiego). Jakie dostrzegacie przykłady, które świadczą o przyspieszaniu dzieła Bożego? (Odpowiedzi na to pytanie może być wiele, w tym na przykład: zmiana wieku wymaganego do służby misjonarskiej, rosnąca liczba misjonarzy, świątyń i narzędzi, dzięki którym praca nad historią rodziny staje się łatwiejsza). Zwróć uwagę uczniów na to, że te odpowiedzi są dowodem na to, że Pan przyspiesza Swoje dzieło po obu stronach zasłony. Wyjaśnij, że obecnie przywódcy Kościoła kładą nacisk na pięć aspektów w dziele zbawienia i proszą, aby każdy z nas brał w nich udział w celu przyspieszenia pracy Boga w tych ostatnich dniach. Pokaż następującą wypowiedź Starszego L. Whitneya Claytona, Siedemdziesiątego, i poproś jednego z uczniów, aby przeczytał ją na głos. Niech pozostali rozpoznają te pięć aspektów będących częścią dzieła zbawienia: Żyjący prorocy i apostołowie nauczają nas, że członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa są posłani, by się trudzić w Jego winnicy dla zbawienia dusz człowieczych (NiP 138:56). Na dzieło zbawienia składa się praca misjonarska członków, utrzymywanie aktywności nawróconych, uaktywnianie mniej aktywnych członków, praca w świątyni i praca nad historią rodziny oraz nauczanie ewangelii [Handbook 2: Administering the Church (2010), 5.0] ( The Work of Salvation: Then and Now, Ensign, wrzesień 2014, str. 63). Kiedy uczniowie będą rozpoznawać te pięć aspektów, zapisuj je na tablicy: Praca misjonarska członków Utrzymywanie aktywności osób nawróconych Uaktywnianie mniej aktywnych członków 156

169 LEKCJA 28 Praca w świątyni i praca nad historią rodziny Nauczanie ewangelii Nauki i Przymierza 88:73 Każdy z nas może przyczynić się do przyspieszania dzieła Pana Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 88:73, a pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych. Następnie wyjaśnij uczniom, że każdy z nas powinien dążyć do zwiększenia swojego wkładu w przyspieszanie dzieła Pana. Rozdaj uczniom ulotki, których wzór znajduje się na końcu tej lekcji i wyjaśnij, że przeczytawszy ją, będą mogli zastanowić się, jak mogą zwiększyć swój wkład w to dzieło. Poproś ich, aby po cichu przeczytali jedną lub kilka wypowiedzi znajdujące się w ulotce i przygotowali się do odpowiedzi na znajdujące się tam pytania. Po upływie wyznaczonego czasu możesz poprosić jednego z uczniów o przeczytanie na głos pierwszego cytatu z ulotki. Następnie poproś kilkoro z nich o podzielenie się swoimi odpowiedziami na trzy pytania z ulotki dotyczące pracy misjonarskiej członków. Powtórz to ćwiczenie dla każdego z pięciu cytatów. Pomóż uczniom poczuć prawdę i znaczenie związane z uczestnictwem w dziele zbawienia, zadając im następujące pytania: Jakie błogosławieństwa spłynęły na was, kiedy uczestniczyliście w jednym bądź kilku aspektach dzieła zbawienia? Jakie doświadczenie związane z uczestnictwem w jednym bądź kilku aspektach tego dzieła miało dla was największe znaczenie? Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Rady Prezydenta Kościoła i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos: Jakimi doświadczeniami będziemy mogli podzielić się na temat naszego wkładu w ten znamienny okres życia i rozwoju dzieła Pana, kiedy już zakończy się nasze życie doczesne? Czy będziemy mogli powiedzieć, że zakasaliśmy rękawy i pracowaliśmy całym sercem, mocą, umysłem i siłą? Czy będziemy musieli przyznać, że nasza rola w większości polegała na obserwowaniu? ( Czy chcecie przespać Przywrócenie? Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 59). Poproś uczniów, aby zaplanowali, w jaki sposób mogą bardziej angażować się w dzieło zbawienia. Zadaj im następujące pytania: W jaki sposób inni pomagają w przyspieszaniu dzieła Pana? W jaki sposób wy zamierzacie przyczynić się do przyspieszania dzieła Pana? W jaki sposób nasza wiedza i świadectwo o Przywróceniu motywuje nas, abyśmy bardziej angażowali się w dzieło zbawienia? Zachęć kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi przemyśleniami i złożyli świadectwo o tym, czego dowiedzieli się na temat Przywrócenia ewangelii w czasie 157

170 LEKCJA 28 trwania tego kursu. Zakończ, składając swoje świadectwo o prawdziwości Przywrócenia ewangelii przez Proroka Józefa Smitha. Materiały do studiowania dla uczniów Dieter F. Uchtdorf, Czy chcecie przespać Przywrócenie? Ensign lub Liahona, maj 2014, str Przyspieszanie dzieła zbawienia Zastanów się nad odpowiedziami na następujące pytania dotyczące pięciu aspektów stanowiących część dzieła zbawienia: W jaki sposób twój wkład w ten aspekt Bożego dzieła może przybliżyć twoich bliźnich do błogosławieństw zbawienia? Czego doświadczasz i jakie błogosławieństwa spływają na ciebie, kiedy uczestniczysz w tym aspekcie Pańskiego dzieła zbawienia? Co możesz zrobić, niezależnie od powołania, w jakim obecnie służysz w Kościele, aby uczestniczyć w tym aspekcie dzieła zbawienia? Praca misjonarska członków Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: Bracia i siostry, tak jak Pan zainspirował większą liczbę misjonarzy do służby, tak rozbudza umysły i otwiera serca większej liczby dobrych i uczciwych ludzi, aby przyjęli Jego misjonarzy. Niektórych z nich już znacie, innych poznacie w przyszłości. Są członkami waszych rodzin lub mieszkają w waszej okolicy. Mijają was na ulicach, siedzą obok was w szkole lub rozmawiają z wami przez Internet. Wy także jesteście ważną częścią tego cudu. Jeśli nie jesteście pełnoetatowymi misjonarzami z plakietką misjonarską przypiętą do płaszcza, nastał czas, abyście wypisali ją w swoim sercu jak to powiedział Paweł: nie atramentem, ale Duchem Boga Żywego [II List do Koryntian 3:3] [ ]. Każdy z nas ma do włożenia wkład w ten cud ( To jest cud, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 78). Utrzymywanie aktywności osób nawróconych Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: Wy i ja musimy uczynić wszystko, co możemy, aby upewnić się, że każdy członek Kościoła jest w pełni przyjęty do wspólnoty i cieszy się wszystkimi błogosławieństwami ewangelii. Prezydent Gordon B. Hinckley przypomniał wam i mnie o naszym obowiązku współpracy z Panem w realizacji Jego planów dotyczących Kościoła. W przekazie satelitarnym powiedział: 158

171 LEKCJA 28 Pan nałożył na nas upoważnienie nauczania ewangelii każdej żywej istoty. Będzie to wymagało najszczerszych wysiłków wszystkich misjonarzy zarówno tych pełnoetatowych, jak i misjonarzy w palikach. Będzie to wymagało najszczerszych wysiłków wszystkich biskupów, wszystkich doradców biskupów, wszystkich członków rady okręgu [ ] ( Find the Lambs, Feed the Sheep, Ensign, maj 1999, str. 107). Będzie to wymagało najszczerszych wysiłków wszystkich członków ( Members Are the Key, Ensign, wrzesień 2000, str. 10). Uaktywnianie mniej aktywnych członków Nasza rola [jako członków] to zanurzyć się w miłości i służbie na rzecz ludzi wokół nas pocieszyć kolegę z pracy, zaprosić naszych przyjaciół na uroczystość chrztu, pomóc starszemu sąsiadowi w pracy w ogrodzie, zaprosić mniej aktywnego członka Kościoła na obiad czy pomóc sąsiadce w poznawaniu historii jej rodziny. To są naturalne, radosne sposoby zapraszania mniej aktywnych członków Kościoła i osób, które nie wyznają naszej wiary, do naszego życia i w konsekwencji do ujrzenia światła ewangelii. Dzieląc z nimi czas zabawy i czas oddawania czci, każdy z nas może w najbardziej efektywny sposób trudzić się w [ ] winnicy [Jezusa Chrystusa] dla zbawienia dusz człowieczych (NiP 138:56) ( Przyspieszyć dzieło zbawienia, Liahona, październik 2013, str. 30). Praca w świątyni i praca nad historią rodziny Starszy Quentin L. Cook z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: 2014, str. 46). Przywódcy Kościoła w jasny sposób wezwali dorastające pokolenie, aby pokazywało, jak korzystać z techniki, aby doświadczyć ducha Eliasza, poszukiwać danych o przodkach i dokonywać za nich obrzędów świątynnych. Duża część ciężkiej pracy związanej z przyspieszaniem dzieła zbawienia zarówno dla żyjących, jak i zmarłych, będzie wykonana przez was, młodzi ludzie ( Korzenie i gałęzie, Ensign lub Liahona, maj Nauczanie ewangelii Obowiązek nauczania ewangelii nie jest ograniczony tylko do tych, którzy mają formalne powołanie jako nauczyciele. Będąc członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, masz obowiązek uczenia ewangelii. Jako rodzic, syn, córka, mąż, żona, brat, siostra, przywódca w Kościele, nauczyciel klasy, nauczyciel domowy, odwiedzająca nauczycielka, współpracownik, sąsiad czy przyjaciel, masz możliwość uczenia. Czasami możesz nauczać otwarcie i bezpośrednio poprzez rzeczy, które mówisz i świadectwo, które składasz. A zawsze uczysz poprzez przykład (Nauczanie nie ma większego powołania: Przewodnik źródłowy do nauczania ewangelii [2000], str. 3). 159

172

173 Ulotki

174

175

176

177

178

179

180

181 PODWALINY PRZYWRÓCENIA LEKCJA 20 zapisów, co utrudnia nam poznanie, czy ich zapieczętowania były na to życie i na wieczność, czy jedynie na wieczność. Istnieje kilka możliwych wyjaśnień tej praktyki. Tego rodzaju zapieczętowania mogły mieć na celu zapewnienie wiecznego spoiwa lub więzi pomiędzy rodziną Józefa a innymi rodzinami w Kościele. Więzy te rozciągały się zarówno w sposób wertykalny, od rodzica do dziecka, jak i horyzontalny, od jednej rodziny do drugiej. W dzisiejszych czasach osiągnięcie takich więzi jest możliwe poprzez małżeństwa zawierane w świątyni oraz zapieczętowanie osób do ich własnych rodzin, łącząc je w ten sposób ze sobą ( Plural Marriage in Kirtland and Nauvoo, Gospel Topics, adres internetowy:lds.org/topics). Po śmierci Proroka wiele kobiet nie mających z nim żadnego związku w życiu doczesnym zostało do niego zapieczętowanych. Sprzeciw wobec wielożeństwa Wielu religijnych i politycznych przywódców w Stanach Zjednoczonych sprzeciwiało się systemowi wielożeństwa, który zresztą uważali za niemoralny i niecywilizowany. Święci w dniach ostatnich byli ośmieszani w wystąpieniach publicznych, książkach, czasopismach i gazetach. Kongres Stanów Zjednoczonych wydał ustawę, która ograniczała wolność członków Kościoła i uderzała w Kościół pod względem ekonomicznym poprzez ograniczenie wielkości majątku, który Kościół mógł posiadać. Ustawa ostatecznie doprowadziła do aresztowania i uwięzienia mężczyzn, którzy mieli więcej niż jedną żonę i do odebrania prawa do głosowania, prawa do prywatności w swoich domach oraz cieszenia się innymi aspektami wolności obywatelskiej (Nasze dziedzictwo: Krótka historia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich [2008], str. 99). Przed rokiem 1890 setki wiernych świętych w dniach ostatnich trafiały do więzienia. Inni zaś ukrywali się, aby uniknąć aresztowania i ograniczenia wolności. Warunki te nie sprzyjały wielu rodzinom, które narażone były na stres, cierpienie, biedę i głód. Chociaż świat ośmieszał ich za praktykowanie wielożeństwa, to jednak wielu wiernych świętych w dniach ostatnich broniło tej praktyki i świadczyło, że Bóg objawił ją Prorokowi Józefowi Smithowi. Te trudne okoliczności doprowadziły do tego, że Prezydent Wilford Woodruff w modlitwie poszukiwał przewodnictwa Pana w kwestii wielożeństwa. W 1889 roku Prezydent Woodruff nakazał przywódcom Kościoła, aby zaprzestali nauk dotyczących zasady wielożeństwa. Do roku 1890 zanotowano zaledwie kilka przypadków wielożeństwa, które miały miejsce wbrew zakazowi Prezydenta Woodruffa. Niektórzy ludzie w dalszym ciągu publikowali raporty, że Kościół nie zaprzestał promowania praktyki wielożeństwa. Doprowadziło to do dalszych sprzeciwów wobec Kościoła. We wrześniu 1890 roku Prezydent Woodruff napisał Manifest, obecnie znany pod nazwą: Deklaracja Oficjalna 1, która znajduje się w Naukach i Przymierzach. Drugi Manifest Manifest [Deklaracja Oficjalna 1] głosił, że intencją Prezydenta [Wilforda] Woodruffa jest podporządkowanie się prawom obowiązującym w Stanach Zjednoczonych. Natomiast nie było w nim wzmianki na temat praw obowiązujących w innych krajach. Od czasu otwarcia kolonii w Meksyku i Kanadzie przywódcy Kościoła praktykowali wielożeństwo w tych krajach, a od października 1890 roku wielożeństwo szerzyło się tam w sposób nieoficjalny [ ]. W latach w Stanach Zjednoczonych, w wyniku nadzwyczajnych okoliczności zanotowano niewielką liczbę nowych związków poligamicznych, choć do końca nie jest pewne, czy ich legalizacja miała rzeczywiście miejsce na terenie stanów ( The Manifesto and the End of Plural Marriage, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics). W kwietniu 1904 roku podczas konferencji generalnej Prezydent [Joseph F.] Smith wydał stanowcze oświadczenie, znane jako Drugi Manifest, w którym zakazał wielożeństwa pod karą ekskomuniki ( Plural Marriage in The Church of Jesus Christ of Latter - day Saints, Gospel Topics, adres internetowy: lds.org/topics) INTELLECTUAL RESERVE, INC. WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE.

182

183

184 PODWALINY PRZYWRÓCENIA LEKCJA 23 Emily Smith Hoyt wspominała: Sposób rozumowania, wyraz twarzy, dźwięk jego głosu przyprawił o drżenie mą duszę [ ]. Wiedziałam, że Józef nie żyje. A jednak zaskoczona często mimowolnie zerkałam, aby upewnić się, że to nie był on. To nie był on, to był Brigham Young (cytowane w: Lynne Watkins Jorgensen, The Mantle of the Prophet Joseph Passes to Brother Brigham: A Collective Spiritual Witness, BYU Studies, tom 36, nr. 4 [ ], str. 142). Wilford Woodruff napisał: Gdybym nie widział go na własne oczy, nikt nie mógłby mnie przekonać, że to nie był Józef Smith i każdy, kto znał tych dwóch mężczyzn, może o tym świadczyć (w: History of the Church, 7:236). 8 sierpnia 1844 roku godzina 14:00 O godzinie 14:00 tysiące świętych zgromadziło się na spotkaniu, które uważali za bardzo ważne. Brigham Young szczerze przemawiał na temat kandydatury Sidneya Rigdona na opiekuna i o jego odsunięciu od Józefa Smitha w ciągu ostatnich dwóch lat, a następnie powiedział: Jeśli lud chce, aby przewodził im Prezydent Rigdon, to może im przewodzić, ale ja powiadam wam, że to Kworum Dwunastu posiada klucze królestwa Bożego na całym świecie. To Dwunastu wskazał palec Boży. Oto Brigham, czy jego kolana kiedykolwiek osłabły? Czy jego wargi zadrżały? Oto Heber [C. Kimball] i reszta Dwunastu niezależny organ, który posiada klucze kapłaństwa klucze królestwa Bożego, które mają ponieść na cały świat: taka jest prawda i tak mi dopomóż Bóg. Stoją oni obok Józefa, funkcjonują tak jak Rada Prezydenta Kościoła (w: History of the Church, 7:233). Wielu świętych oświadczyło, że Brigham Young wyglądał i brzmiał, jak Józef Smith, kiedy do nich przemawiał tego popołudnia. Oprócz tego cudu, wielu świętych poczuło również Ducha Świętego, który im zaświadczył, że Brigham Young i Kworum Dwunastu zostali powołani przez Boga, aby przewodzić Kościołowi. Na zakończenie tego spotkania święci w Nauvoo jednogłośnie poparli Kworum Dwunastu Apostołów z Brighamem Youngiem na czele, aby przewodzili Kościołowi. Jednak nie wszyscy członkowie Kościoła ostatecznie zdecydowali się podążać za Apostołami. Niektórzy podążyli za takimi osobami, jak Sidney Rigdon i James Strang, którzy założyli swoje własne kościoły INTELLECTUAL RESERVE, INC. WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE.

185

186 PODWALINY PRZYWRÓCENIA LEKCJA 25 W pewnym momencie jeden z milicjantów z Cedar City zauważył dwóch emigrantów, którzy przedostali się poza krąg. Strzelił w ich kierunku, zabijając jednego z nich. Drugiemu udało się uciec z powrotem do obozu, przekazując tym samym wiadomość, że w atak są również zaangażowani biali mężczyźni. Osoby, które zaplanowały te ataki, wpadły teraz we własne sidła. Gdyby emigrantom udało się przedostać do Kalifornii, to rozeszłaby się wiadomość o tym, że święci w dniach ostatnich byli odpowiedzialni za atak na karawanę. Spiskowcy obawiali się, że ta wiadomość mogłaby przynieść negatywne konsekwencje dla nich i ich ludzi. Masakra pod Mountain Meadows Aby zapobiec rozprzestrzenieniu się tej wiadomości, Isaac Haight, John D. Lee oraz pozostali miejscowi przywódcy Kościoła oraz przywódcy milicji zaplanowali zabić wszystkich emigrantów z wyjątkiem małych dzieci. Postępując zgodnie z tym planem, John D. Lee udał się do emigrantów i powiedział im, że pod eskortą milicji będą mogli bezpiecznie powrócić do Cedar City. Kiedy emigranci wyruszyli w kierunku Cedar City, milicjanci zrobili w tył zwrot i zaczęli do nich strzelać. Część Indian będąca w zmowie z osadnikami, wybiegła ze swoich kryjówek i przyłączyła się do ataku. Z grupy liczącej około 140 osób zdołało uratować się zaledwie 17 małych dzieci. Dwa dni po tym tragicznym wydarzeniu do Cedar City powrócił James Haslam z odpowiedzią od Prezydenta Younga, według której miejscowi przywódcy mieli pozwolić karawanie emigrantów odejść w pokoju. Kiedy Haight przeczytał słowa Younga, zaszlochał niczym małe dziecko i jedyne, co mógł wówczas z siebie wydusić, to słowa: Za późno, za późno (Richard E. Turley jun., The Mountain Meadows Massacre, Ensign, wrzesień 2007, str. 20). Tragiczne konsekwencje Konsekwencją masakry pod Mountain Meadows była nie tylko śmierć blisko 120 niewinnych osób, ale ogromne cierpienie osieroconych dzieci i krewnych ofiar. Niektórzy święci w dniach ostatnich przygarnęli ocalałe dzieci emigrantów i zaopiekowali się nimi. W 1859 roku władze federalne wzięły te dzieci pod opiekę i oddały je w ręce ich krewnych w Arkansas. Indianie z plemienia Pajutów również cierpieli z powodu niesłusznych oskarżeń o tę zbrodnię. Przywódcy Kościoła wynieśli naukę z masakry Chociaż Brigham Young i inni przywódcy Kościoła w Salt Lake City dowiedzieli się o masakrze już po tym, jak jej dokonano, z czasem doszło do nich więcej informacji o wielu okrutnych szczegółach tej zbrodni, a także o stopniu zaangażowania się w nią osadników. W 1859 roku odwołano ze stanowiska prezydenta palika Isaaca Haighta oraz innych czołowych przywódców Kościoła w Cedar City, którzy odegrali rolę w masakrze. W 1870 roku ekskomunikowano z Kościoła Isaaca Haighta i Johna D. Lee. W 1874 roku sąd najwyższy Terytorium postawił zarzut udziału w masakrze dziewięciu mężczyznom. Większość z nich została w końcu aresztowana, choć jedynie Lee został postawiony przed sądem, skazany i stracony za tę zbrodnię. Inny oskarżony mężczyzna zmienił swoje zeznania [dobrowolnie zaświadczył przeciwko pozostałym i przekazał dowody ich winy], w efekcie czego reszta winowajców spędziła wiele lat, uciekając przed organami prawa. Z kolei inni milicjanci uczestniczący w tym tragicznym wydarzeniu do końca swoich dni żyli z wielkim poczuciem winy, miewając powtarzające się koszmary związane z tym, do czego się posunęli i co widzieli (Richard E. Turley jun., The Mountain Meadows Massacre, Ensign, wrzesień 2007, str. 20) rocznica masakry pod Mountain Meadows Prezydent Henry B. Eyring z Rady Prezydenta Kościoła powiedział: Odpowiedzialność za [masakrę pod Mountain Meadows] spoczywa na miejscowych przywódcach Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich z regionów położonych w okolicy Mountain Meadows którzy pełnili również funkcje cywilne i wojskowe i na członkach Kościoła, którzy działali pod ich przywództwem [ ]. Ewangelia Jezusa Chrystusa, której jesteśmy orędownikami, brzydzi się zabijaniem z zimną krwią mężczyzn, kobiet i dzieci. Opowiada się za pokojem i przebaczeniem. To, czego dawno temu dokonali [pod Mountain Meadows] członkowie naszego Kościoła, jest straszliwym i niewybaczalnym odejściem od chrześcijańskich nauk i postępowania [ ]. Nie ulega wątpliwości, że Boża Sprawiedliwość dosięgnie tych, którzy byli odpowiedzialni za tę masakrę [ ]. Niech Bóg niebios, którego wszyscy jesteśmy dziećmi, błogosławi nas, abyśmy uszanowali pamięć zmarłych, okazując sobie nawzajem czystą miłość Jego Jednorodzonego Syna i ducha przebaczenia, którego jest uosobieniem ( 150th Anniversary of Mountain Meadows Massacre, 11 września 2007 roku, strona internetowa: mormonnewsroom.org/ article/150th-anniversary-of-mountain-meadows-massacre) INTELLECTUAL RESERVE, INC. WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE.

187

188

189