Instrukcja. Nie przeczytasz tej instrukcji, to nie dowiesz się o kilku niewidocznych funkcjach programu.

Transkrypt

1 Instrukcja Zdaję sobie takŝe sprawę z tego, Ŝe wszelkie instrukcje do programów czytane są przez ok. 3% potencjalnych uŝytkowników. Zwykle sami próbujemy szybko sprawdzić, czy jakiś program nam odpowiada i po pierwszym wraŝeniu i potknięciach zauwaŝonych programie zniechęcamy się. Nie przeczytasz tej instrukcji, to nie dowiesz się o kilku niewidocznych funkcjach programu. Postanowiłem jednak napisać taki mały podręcznik do programu dla tej garstki odbiorców, która moŝe na sucho poznać jego moŝliwości. MoŜe właśnie Ci, mimo jakiś niedoróbek w programie, włączą się do osób uŝywających NO i będą mogli w pełni wykorzystać program i sami przyczynić się do jego udoskonalenia do naszych potrzeb. Czekam na wszelkie uwagi odnośnie poprawienia czegoś, a takŝe dodania jakiejś funkcji, która będzie potrzebna podczas nocnych obserwacji astronomicznych. Program jest darmowy, czyli kaŝdy miłośnik astronomii moŝe uŝytkować program bez Ŝadnych opłat. Chciałbym, aby kaŝdy uŝytkownik zarejestrował swoją wersję (w tym celu wystarczy wysłać do mnie a z prośbą o rejestrację), abym wiedział dla ilu osób zarywam noce i przeznaczam wiele godzin swojego czasu wolnego na pracę nad programem. Począwszy od 6 października 2011 prowadzę dość intensywną rozbudowę programu Nocny Obserwator. Po kilku miesiącach widać to po znacznym zwiększeniu moŝliwości programu. TakŜe dzięki społecznej pomocy moich kolegów i przyjaciół program nabiera coraz lepszego wyglądu i moŝliwości. Program starałem się napisać tak, aby jego obsługa była intuicyjna, lecz obecnie tak duŝa ilość funkcji i opcji działania programu nie jest moŝliwa do opanowania w pięć minut. Niektórych moŝliwości nie widać bezpośrednio na ekranie. PoniŜsze informacje pozwolą Wam pełniej korzystać z programu i szybciej poznać jego moŝliwości. 1. INSTALACJA. Instalacja jest prosta. Wchodzimy na moją stronę i tam znajdujemy link do ściągnięcia ostatniej pełnej wersji programu (DOWNLOAD). MoŜemy tam takŝe znaleźć informację o najnowszej aktualizacji programu w postaci nakładki. Po ściągnięciu z sieci zzipowanego programu rozpakowujemy ręcznie wszystko do nowego folderu np. D:\Nocny_Obserwator. Aby program mógł wyświetlać pozycje wszystkich planetoid, naleŝy ściągnąć z sieci odpowiedni plik ze strony Harvard.edu: ftp://cfa-ftp.harvard.edu/pub/mpcorb/mpcorbcr.zip Dostęp do serwera FTP jest po podaniu: Login: "anonymous" Hasło: dowolny adres . NaleŜy po ściągnięciu planetoid rozpakować i zachować ten plik na dysku i w folderze programu w pliku o nazwie: path.txt wpiszcie ścieŝkę do rozpakowanego pliku MPCORBcr.dat (ok. 100 MB). MoŜna teŝ wpisać tę ścieŝkę w Settings w programie NO, ale potem naleŝy ponownie uruchomić program, aby planetoidy zostały wczytane przez program. Jeśli planetoidy nie będą wgrane na dysk lub ścieŝka w pliku path.txt będzie nieprawidłowa to przy uruchomieniu programu wyświetli się taki komunikat:

2 Po instalacji pełnej wersji sprawdzamy tutaj: czy jest jakaś nakładka na program o wyŝszym numerze. Program jest w trakcie rozbudowy i aktualizacje zdarzają się dość często. Jeśli rozbudowa jest znaczna, wraz ze zmianami w katalogach, to moŝe się zdarzyć, Ŝe będzie wymagana ponowna pełna instalacja. Dlatego polecam zachować sobie swój kod do programu gdzieś w komputerze. Teraz program jest juŝ gotowy do uruchomienia. 2. URUCHOMIENIE i USTAWIENIA W folderze programu znajdujemy plik no.exe i klikamy w niego prawym przyciskiem myszy. Z pojawiającego się menu wybieramy Utwórz skrót. Powstały Skrót do no.exe przewlekamy myszą na pulpit. W ten sposób na pulpicie pojawi się ikonka programu Nocny Obserwator. Dwukliknięcie w tę ikonkę uruchamia program. Po ok. 2 sekundach na czarnym tle pojawi się grafika wejściowa, w którą klikamy, aby przejść do programu. Z chwilą uruchomienia NO włącza się w Tryb Nocny, czyli mamy czarne tło, a pozostałe gwiazdki, linie, opisy i grafika jest w tonacji ciemno-czerwonej, ograniczającej oślepianie podczas prowadzenia obserwacji astronomicznych z uŝyciem komputera podczas ciemnych nocy. Po kliknięciu w przycisk moŝemy przejść w Tryb Dzienny, gdzie juŝ mamy dostęp do wszystkich kolorów. Na początku ustawiamy lokalizację naszego miejsca obserwacji. MoŜemy wybrać dowolny punkt na kuli ziemskiej. W Ustawieniach wybieramy lokalizację z listy. Jeśli na tej liście nasze miejsce nie figuruje, to wpisujemy w okienka od góry długość szerokość geograficzną miejsca obserwacji, strefę czasową (dla Polski zawsze +1) oraz czy w danym

3 momencie obowiązuje czas letni czy zimowy. NaleŜy pamiętać, Ŝe w momencie zmiany daty i czasu w programie, czas letni/zimowy nie jest automatycznie zmieniany. W programie mamy moŝliwość ustawienia na 9-ciu lokalizacjach linię ograniczającą widoczność z danego miejsca obserwacji przez domy, drzewa czy inne przeszkody terenowe. Informacje o tych lokalizacjach są w plikach hor1.txt do hor9.txt, które moŝna edytować z programu. Przyciskiem [Poprz] i [Nast] wybieramy lokalizację i klikamy na [Edit], aby móc edytować dane. Od góry podane: Moje okno w Piotrkowie Opis tekstowy miejsca obserwacji Piotrków Tryb. Nazwę miejsca 20,75 Długość geograficzna (+wschodnia, -zachodnia) 51,80 Szerokość geograficzna (+północna, -południowa) 1 Strefa czasowa (1-Polska, 0-Anglia, 5-Nowy Jork) 0 0-czas zimowy, 1-czas letni PIOTRKOW nazwa do zakryć i rocznej widoczności (do 8 LITER) ciąg azymutów (-180 do +180 ) i wysokości (0 do 90 ) tworzących linię ciągłą po kliknięciu w Pilocie w przycisk z domkiem. Podajemy tylko wartości całkowite i koniecznie w pierwszej kolumnie znak azymutu Jeśli liczba azymutu jest mniejsza od 100 to wstawiamy zero na początki i tak samo, gdy wysokość jest mniejsza od Ilość wierszy dowolna wg potrzeb. Zaczynamy od azymutu , a kończymy na Azymuty w programie liczone są od kierunku południowego, ze znakiem + na zachód i znakiem - na wschód. Czyli północ geograficzna ma azymut -180 lub +180, wschód ma Az=-90, a zachód ma Az=+90. Dla ułatwienia znalezienia współrzędnych własnej lokalizacji moŝemy kliknąć w przycisk [GoogleMaps], gdzie moŝemy odszukać swój dom i współrzędne z mapy skopiować do Nocnego Obserwatora, zmienić nazwę miejsca oraz wprowadzić specjalną nazwę do zakryć gwiazd przez KsięŜyc oraz Rocznej Widoczności Obiektu. Ta nazwa moŝe zwierać maksymalnie 8 wielkich liter. Program jest juŝ ustawiony dla naszej lokalizacji i moŝemy juŝ oglądać na monitorze jak wygląda niebo widoczne u nas w latach Dalej na panelu Ustawienia mamy następujące moŝliwości. Liczba planetoid określa ile pierwszych planetoid stara się wyświetlić program. Im większą liczbę wpiszemy tym program sprawdzi więcej planetoid, ale trzeba pamiętać, Ŝe przy wybraniu bardzo duŝej liczby program zwolni nieco działanie. Wybranie kilku tysięcy nie spowoduje wyraźnego zwolnienia, ale juŝ powyŝej będzie to zauwaŝalne. Zwykle wystarczy wpisać liczbę 3000, aby uwzględniać wszystkie najjaśniejsze planetoidy. Wszystkich planetoid w programie jest ok. pół miliona. Plik MPCORBcr.dat zawiera pozycje planetoid aktualne w ciągu kliku miesięcy. Plik ten naleŝy odświeŝać co kilka miesięcy. Pozycje planetoid są dokładne tylko w wąskim przedziale czasowym, tylko w pobliŝu aktualizacji pliku. Pozycje planetoid sprzed wielu lat róŝnią się juŝ od prawdziwych dość znacznie i trzeba o tym pamiętać. Zakres separacji gwiazd podwójnych określa zbiór wyświetlanych gwiazd podwójnych, których separacja składników zawiera się w wybranym przez nas przedziale. Jeśli np. testujemy zdolność rozdzielczą naszego teleskopu o średnicy 150mm czyli teoretycznie 0,94, to ustawiamy zakres separacji składników od 0,80 do 2,5 i wtedy na mapie zobaczymy tylko gwiazdy podwójne spełniające to nasze kryterium. Dodatkowo na Pilocie moŝemy ustawić zakres minimalnej jasności najjaśniejszego składnika, aby dobrać odpowiednią gwiazdę do testowania teleskopu. Pole widzenia nr 1 i nr 2 słuŝy do orientacyjnego określenia obszaru nieba widocznego np. w lornetce i na matrycy aparatu fotograficznego. Ustawiamy średnicę obu pól widzenia w minutach kątowych i po kliknięciu na Pilocie w przycisk z dwoma kółkami koncentrycznymi zobaczymy na mapie te dwa koła w miarę w skali. W związku z tym, Ŝe mapa jest wyświetlana w odwzorowaniu stoŝkowym, to wielkości tych okręgów są tylko orientacyjne. Wielkość pola informacji Pole Informacji wyświetlany w centralnym miejscu ekranu kwadrat z krótkimi odcinkami przekątnych ma specjalne znaczenie. Wyznacza ono obszar, z którego zbierane są informacje o obiektach, które zostaną wyświetlane po kliknięciu w przyciski [i1] i [i2].

4 Kliknięcie w górną część Pola Informacji oznaczoną POL wyświetla informacje o obiektach z katalogu Messiera, obiektach NGC i gromadach Palomar w języku polskim, natomiast kliknięcie w dolną część Pola Informacji oznaczoną ENG da moŝliwość przeczytania informacji o większości obiektów z katalogów NGC i IC, które zebrał Steve Gottlieb - doświadczony obserwator z USA. Dostałem od niego osobistą zgodę na umieszczenie jego opisów w moim programie. Wielkość zegara moŝemy ustawić sobie wielkość zegara cyfrowego, którego doskonale zobaczymy z większej odległości. Niektóre obserwacje (np. zakryciowe) wymagają ciągłej kontroli bieŝącego czasu, aby nie przegapić zjawiska. Dlatego po kliknięciu na Pilocie w zegar cyfrowy na ekranie w lewym górnym rogu pojawi się duŝy zegar widoczny w kilku metrów. BieŜące ustawienia f1, f2 i f3. W programie mamy moŝliwość ustawienia swoich ulubionych parametrów mapy powiększenie i wybór, co ma być wyświetlane. Mamy do dyspozycji trzy takie ustawienia. Po ustawieniu mapy tak jak ją chcemy oglądać, jej parametry na panelu Ustawień [Settings] zapisujemy klikając w wybraną ikonkę np. [f1]. Ten sam przycisk na pilocie wczytuje ostatnio zapisane ustawienia mapy [f1]. Wielkość bazy, wysokość bazy są to parametry, jakie wpisujemy, aby po kliknięciu na Pilocie w przycisk [BAZA] wielkość horyzontu i połoŝenie środka ekranu były w najbardziej korzystnym dla nas połoŝeniu. Wersja językowa angielska lub polska. Opisy w programie moŝna wyświetlać w języku polskim lub angielskim. MoŜe ktoś spoza Polski skusi się na uŝywanie programu. Galaktyki, gromady itp. Spośród olbrzymiej bazy obiektów w katalogach NGC, IC, Messiera i Caldwella moŝna wybrać tylko interesujące nas rodzaje obiektów, a resztę wyłączyć, aby nie było za duŝo obiektów na mapie. Typ zmienności POKAś TE ZMIENNE Spośród wielkiej liczby gwiazd zmiennych w programie moŝna wyseparować tylko jeden typ zmienności, bądź wyświetlić wszystkie. font moŝliwość ustawienia rodzaju fontu dla kilku charakterystycznych opisów na mapie. Dostępne tylko w Trybie Dziennym 3. PILOT obsługi programu. Na pilocie mamy wiele uŝytecznych przycisków zmieniających wygląd wyświetlanego nieba. Są tu przyciski o intuicyjnym działaniu, które nie wymagają szczególnych objaśnień jak wyświetlanie nazw własnych gwiazd, oznaczeń Bayera czy numeracji Flamsteeda, ale są i takie, które wymagają dodatkowych wyjaśnień. HELP wyświetlanie pliku instrukcji. W Trybie Nocnym jest moŝliwość przeczytania tylko skróconej instrukcji, aby paskiem przewijania nie oślepiać obserwatora. Całość przeczytamy po ustawieniu Trybu Dziennego. Colour wybór własny doboru kolorów składowych elementów mapy. Kliknięcie w prostokąt z kolorem elementu ustawia kolor duŝego panelu roboczego u góry. MoŜna zmieniać kolor tego panelu szarymi przyciskami, a później po zmianach wstawić go z powrotem klikając w opis danego elementu mapy.

5 Coord Wyświetlanie współrzędnych równikowych i horyzontalnych centrum ekranu. Wszystkie współrzędne równikowe w programie sprowadzone zostały na epokę , a współrzędne horyzontalne liczone są od lokalnego kierunku południowego, co opisałem w rozdziale nr 2. Occult Dla kaŝdego miejsca obserwacji moŝna policzyć programem OCCULT autorstwa Dave Heralda z Australii dokładne efemerydy zakryć gwiazd przez KsięŜyc na dany rok. Program OCCULT wyświetla policzone tym programem efemerydy, a takŝe graficznie ilustruje miejsce, w którym znika za tarczą, bądź pojawia się zza tarczy zakrywana gwiazda. Pliki z policzonymi efemerydami znajdują się w programie w osobnym folderze nazwanym: \OCCULT. Jeśli waszego miejsca obserwacji nie ma w wykazie to proszę o przesłanie mi danych potrzebnych do wyliczenia tych efemeryd w programie pojawi się specjalny panel, jeśli danego pliku program nie odnajduje. W funkcji OCCULT mamy moŝliwość przeglądania zakryć w całym roku, ograniczania jasności zakrywanych gwiazd, wydrukowania formularza z listą zjawisk na daną noc obserwacyjną i przegląd występujących w pobliŝu brzegowych zakryć gwiazd przez KsięŜyc. Sol wyświetla planety, Słońce i KsięŜyc. Ceres wyświetla planetoidy z zakresu ustalonego w Ustawieniach oraz o jasności nie mniejszej niŝ ustawiona poniŝej jasność graniczna. GoTo panel ustawienia na środku ekranu wybranego obiektu. Kliknięcie w strzałkę w lewo ustawia na środku wskazany obiekt. Przy wyborze całej konstelacji środek danego gwiazdozbioru będzie ustawiony w centrum. Gwiazda Barnarda gwiazda ok. 10-tej magn. jest to gwiazda o największym ruchu własnym na niebie (po Słońcu oczywiście). Warto pokusić się o wykonywanie kaŝdego roku o tej samej porze jednego zdjęcia, aby zobaczyć jak duŝo przesuwa się wśród okolicznych gwiazd Nazwa własna gwiazdy - podczas wpisywania liter program sugeruje nazwę gwiazdy i tak samo wprowadzając symbol pulsara program podpowiada nazwy pulsarów zaczynające się od wpisanych cyfr. Special thanks to moje podziękowanie tym, którzy w znaczący sposób przyczynili się do powstania programu w obecnej wersji. KsięŜyce Jowisza wyświetlanie połoŝenia księŝyców Jowisza KsięŜyce Saturna wyświetlanie połoŝenia księŝyców Saturna (na razie w latach ). KEEP Jeśli zielona lampka się świeci to moŝemy jednocześnie włączyć wiele róŝnych typów obiektów. Jeśli lampkę zgasimy to będzie moŝna wyświetlać tylko jeden rodzaj obiektu. Ori, Rigiel, β i 19 Wyświetlanie pełnych nazw gwiazdozbiorów lub skrótów, nazw własnych gwiazd, oznaczenia greckie Bayera i numeryczne Flamsteeda. Mes wszystkie obiekty z katalogu Messiera NGC prawie wszystkie obiekty z katalogu NGC IC prawie wszystkie obiekty z katalogu IC Cd wszystkie obiekty katalogu Caldwella - Gwiazdy podwójne wybierz zakres separacji w Ustawieniach oraz graniczną jasność najjaśniejszego składnika. - Gwiazdy zmienne wybierz w Ustawieniach typ klasy zmienności i jasność graniczną As wielkie asteryzmy As małe asteryzmy, czyli ciekawe skupiska - układy gwiazd nie będące gwiazdozbiorem

6 Cb Carbon Stars gwiazdy o czerwonym kolorze. Pal 12 szt bardzo słabych gromad kulistych - pulsary LDN ciemne mgławice widoczne tylko przy ustawionej jasności granicznej = 20. α δ współrzędne równikowe epoka az h współrzędne horyzontalne Ecl wyświetlanie ekliptyki a v b kalkulator do obliczania jasności gwiazdy zmiennej według znanych jasności dwóch gwiazd porównania linie gwiazdozbiorów granice konstelacji 5º - obliczanie odległości kątowej od centrum ekranu. I _ - linijka do określenia skali mapy USER lista obiektów wybranych przez uŝytkownika wyświetlanie obiektów z listy uŝytkownika S-E lista zaćmień Słońca w latach L-E lista zaćmień KsięŜyca w latach IIII wykres dobowy widoczności Słońca, KsięŜyca i obiektu w środku ekranu. 1,1m wyświetlanie jasności gwiazd dostępne tylko przy duŝych powiększeniach mapy. Ustawianie planet na środku ekranu. Jeśli jest gwiazdka pod symbolem planety to oznacza, Ŝe ta planeta jest widoczna nad horyzontem. - Pole Informacji i KrzyŜ Centralny, wyświetlane razem, osobno lub wcale. - Pole widzenia np. lornetki i matrycy aparatu fotograficznego. - Ustawianie KsięŜyca i Słońca na środku ekranu. Jeśli jest gwiazdka pod ikonką to oznacza, Ŝe KsięŜyc lub Słońce jest nad horyzontem. hs diagram wysokości Słońca i KsięŜyca - kotwica, czyli zatrzymanie na środku ekranu ostatnio wybranej planety, KsięŜyca lub Słońca, a takŝe planetoidy wybranej na panelu GoTo. < > - zwiększanie i pomniejszanie wartości jasności granicznej pokazywanych obiektów NVO Nocna Widoczność Obiektu pokazuje kiedy danej doby będzie widoczny obiekt ustawiony na środku ekranu wtedy, kiedy Słońce będzie 12º pod horyzontem, a obiekt będzie 5º nad horyzontem.

7 - wyświetla linię ograniczenia widoczności (zabudowania) z danego miejsca obserwacji (objaśnienia w rozdziale nr 2). AV Roczna Widoczność: obiektu na środku ekranu, planety oraz wybranej planetoidy. - usunięcie wszystkich opisów obiektów na mapie, aby zwiększyć przejrzystość mapy. - dla duŝych powiększeń moŝliwość wyświetlania gwiazd do 13 mag aktywność tej funkcji sygnalizowana jest świeceniem się lampki na Ŝółto pod tą ikoną f1, f2, f3 wprowadzenie zapisanych parametrów mapy w Ustawieniach patrz rozdział nr 2 - powiększanie i pomniejszanie mapy dla tych, którzy nie uŝywają myszy. Koniunkcje KsięŜyca i Słońca z obiektami ziemskimi na horyzoncie koniunkcje pomiędzy jaśniejszymi planetami koniunkcje KsięŜyca z planetami i jasnymi gwiazdami 4. BELKA GÓRNA WWW uruchamia przeglądarkę internetową ze stroną WWW programu Nocny Obserwator, aby sprawdzić, czy jest nowa wersja programu dostępne tylko w Trybie Dziennym BMP uruchamia program graficzny skojarzony z obróbką plików BMP Windows. Ostatnia mapa zapisywana jest w folderze programu pod nazwą mapa.bmp. Edycja tego pliku dostępna tylko w Trybie Dziennym -> Unreal Sky oraz -> Real Sky umoŝliwia zamiennie włączyć/wyłączyć realizm kolorów nieba - dostępne tylko w Trybie Dziennym. -10m Now +10m ustawia czas w programie o 10 minut wcześniej/później lub teraz. - przechodzenie do Trybu Dziennego lub Trybu Nocnego Notepad notes do małych zapisków podczas obserwacji Strona Ustawień omówiona w rozdziale nr 2. - Zmniejszanie okna lub maksymalizacja okna programu. X wyjście z programu

8 5. WYKRES DOBOWY Na wykresie widać linię obrazującą połoŝenie w ciągu doby: Słońca kolor Ŝółty, KsięŜyca kolor róŝowy oraz Obiektu na środku ekranu (tutaj Rigel) kolor zielony. Klikając w punkt wykresu ustawimy odpowiednią godzinę oraz wysokość środka ekranu. 6. NOCNA WIDOCZNOŚĆ OBIEKTU Ruch w ciągu nocy obiektu ustawionego na środku ekranu wśród linii zabudowań widocznych z danego miejsca obserwacji. Krok co 20 minut, wys. obiektu > 5º, a wysokość Słońca < -12º. Dobre narzędzie do określania przedziałów czasowych widoczności wybranego obiektu.

9 7. ROCZNA WIDOCZNOŚĆ - AV Klikając w dowolny punkt wykresu ustawimy tę datę i godzinę na mapie.

10 8. OCCULT ZAKRYCIA GWIAZD I PLANET PRZEZ KSIĘśYC Funkcja OCCULT została opisana w rozdziale nr 3.

11 9. KLAWIATURA W programie moŝna mapę obsługiwać takŝe z klawiatury. PoniŜej wykaz klawiszy i ich działanie: F1 HELP plik informacji o programie. F2 Ustawienia Settings F3 GoTo ustawianie obiektu na środku ekranu F4 wersja językowa polska/angielska F5 lista obiektów uŝytkownika F6 lista dat uŝytkownika F7 lista funkcji klawiszy na klawiaturze 1 [i1] lista gwiazd i obiektów w Polu Informacji 2 [i2] lista obiektów w Polu Informacji 3 Wykres Dobowy 4 Tryb Nocny/Tryb Dzienny 5 zmniejszanie wartości jasności granicznej 6 zwiększanie wartości jasności granicznej 8 Podręczny notatnik 0 usuwanie opisów obiektów z mapy B oznaczenia gwiazd Bayera E ekliptyka F numeracja gwiazd Flamsteeda G GoTo - ustawianie obiektu na środku ekranu H siatka współrzędnych horyzontalnych J satelity Jowisza K nazwy konstelacji L odległość kątowa od KrzyŜa Centralnego P planety, Słońce i KsięŜyc Q funkcja OCCULT R stoper astronomiczny S satelity Saturna T siatka układu współrzędnych równikowych U - Ustawienia Settings W wybór fontów Y Pole Informacji/KrzyŜ Centralny Kursory góra, dół, lewo i prawo przesuwanie mapy PgUp powiększanie mapy PgDn zmniejszanie powiększenia End minimalne powiększenie mapy Home Ustawienie bazowe mapy Czasami aktywność klawiatury znika. Aby ją przywrócić wystarczy włączyć i wyłączyć HELP.

12 10. POLE INFORMACJI Pole Informacji to obszar w centrum ekranu ograniczony kwadratem o wielkości wybranej w Ustawieniach. Klawisze 1 i 2 z klawiatury lub analogiczne przyciski [i1] i [i2] wyświetlają informacje i obiektach znajdujących się wewnątrz Pola Informacji. Te przyciski z numerem 1 wyświetlają dodatkowo informacje o gwiazdach leŝących wewnątrz pola informacji. Jeśli klawiszem [Y] lub przyciskiem spowodujemy, Ŝe Pole Informacji będzie widoczne na ekranie w postaci kwadratu z krótkimi odcinkami przekątnych, to mamy wtedy dodatkowe moŝliwości. Klikając myszą w górną część Pola Informacji oznaczoną POL uzyskamy informacje w języku polskim o obiektach z katalogu Messiera oraz części obiektów z katalogu NGC i IC, a takŝe gromad kulistych Palomar. Jeśli w Polu Informacji znajdzie się obiekt NGC, to pojawi się moŝliwość edycji informacji o tym obiekcie. Klikając myszą w dolną część Pola Informacji oznaczoną ENG uzyskamy informacje w języku angielskim o obiektach z katalogów NGC i IC, których autorem jest Steve Gottlieb doświadczony obserwator obiektów mgławicowych z USA. Prawie do wszystkich tych obiektów napisał on swoje komentarze w zaleŝności takŝe od średnicy zwierciadła teleskopu, jakimi obserwował dany obiekt. Dostałem od niego osobistą zgodę na umieszczenie jego opisów w moim programie. KaŜdy z obiektów z Pola Informacji moŝemy wstawić do Listy Obiektów UŜytkownika.

13 11. LISTA OBIEKTÓW UśYTKOWNIKA MoŜemy zaplanować sobie wcześniej obiekty, które zamierzamy zaobserwować w najbliŝszym czasie jak będzie pogoda. Obiekty te mogą być wyświetlone na mapie w kształcie rombu. Przy włączonej linii zabudowań łatwo zaplanujemy, które z tych obiektów będą w dogodnym połoŝeniu do obserwacji. Dwukliknięcie na jeden z obiektów tej listy ustawi go w centrum ekranu. Przy wybraniu gwiazdy zmiennej pojawia się link do map AAVSO. Prze wybraniu Messiera, NGC lub IC pojawia się link do informacji o tym obiekcie w Wikipedii. 12. STOPER Funkcję STOPER włączamy z klawiatury wciskając [R]. Stoper odmierza czas do przodu i do tyłu. Co 30 sekund słychać dźwiękowy znacznik. Czas pracy stopera jest rejestrowany w pliku HISTORII. Klikając w panel stopera rozwijamy go i tam mamy dodatkowe ustawienia dla trybu Reverse.

14 13. KONIUNKCJE KSIĘśYCA Z PLANETAMI I GWIAZDAMI Mamy moŝliwość policzenia dla swojej lokalizacji koniunkcji KsięŜyca z planetami i jaśniejszymi gwiazdami. MoŜna wybrać dowolny pojedynczy obiekt lub ich kilka a takŝe wszystkie dostępne. Ostatni obiekt gwiazdowy do obliczeń koniunkcji moŝemy sami wstawić spośród gwiazd wybranych na liście obiektów uŝytkownika.

15 14. KONIUNKCJE KSIĘśYCA Z OBIEKTAMI ZIEMSKIMI Program umoŝliwia obliczenie ciekawej konfiguracji KsięŜyca i Słońca z jakimś dalekim obiektem ziemskim usytuowanym na horyzoncie. MoŜna zrobić ciekawe zdjęcie np. krzyŝa na Giewoncie, a za nim widoczna wielka tarcza KsięŜyca lub Słońca. Wystarczy tylko znać współrzędne geograficzne miejsca obserwacji i współrzędne horyzontalne tego obiektu.

16 15. MIĘDZYPLANETARNE KONIUNKCJE MoŜemy policzyć koniunkcje pomiędzy jaśniejszymi planetami.