SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 2.7.2014 r. COM(2014) 396 final SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY dotyczące postępów we wdrażaniu reformy EFRAG w następstwie zaleceń przedstawionych w sprawozdaniu Maystadta PL PL

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY dotyczące postępów we wdrażaniu reformy EFRAG w następstwie zaleceń przedstawionych w sprawozdaniu Maystadta 1

1. CEL I ZAKRES SPRAWOZDANIA Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady, na mocy którego przedłużono unijny program wspierania określonych działań w dziedzinach sprawozdawczości finansowej i badania sprawozdań finansowych na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. 1, weszło w życie dnia 9 kwietnia 2014 r., po opublikowaniu go w Dzienniku Urzędowym 2. Celem ogólnym tego unijnego programu jest poprawa warunków skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez wspieranie procesu przejrzystego i niezależnego opracowywania międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej i badania sprawozdań finansowych. W art. 3 rozporządzenia określono, że beneficjentami programu w dziedzinie sprawozdawczości finansowej są: Europejska Grupa Doradcza ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG), Fundacja Komitetu Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (Fundacja KMSR), której następcą prawnym jest Fundacja MSSF. W dziedzinie badania sprawozdań finansowych beneficjentem jest: Rada Nadzoru nad Interesem Publicznym (PIOB). Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia do dnia 31 marca 2014 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie pierwsze sprawozdanie na temat niezbędnej reformy zarządzania w dziedzinie rachunkowości i informacji finansowej w odniesieniu do EFRAG, uwzględniając między innymi rozwój sytuacji w związku z zaleceniami zawartymi w sprawozdaniu specjalnego doradcy, oraz na temat kroków już podjętych przez EFRAG w celu wdrożenia tych reform. Zakres niniejszego sprawozdania obejmuje jedynie wdrożenie reformy EFRAG w następstwie sprawozdania Philippe a Maystadta 3, w którym określono zalecenia dotyczące tej reformy i które zostało omówione przez Radę ECOFIN w dniu 15 listopada 2013 r. 2. INFORMACJE OGÓLNE Głównym celem rachunkowości jest pomaganie zainteresowanym stronom w podejmowaniu lepszych decyzji biznesowych poprzez zapewnienie im odpowiednich informacji finansowych. Dokładne i aktualne dane finansowe są niezbędne do podejmowania rozważnych decyzji inwestycyjnych i prowadzenia przedsiębiorstw, a jednocześnie dzięki nim właściciele przedsiębiorstw mogą mierzyć skuteczność swoich działań. Jako że rynki kapitałowe funkcjonują w skali globalnej, harmonizacja standardów sprawozdawczości finansowej i rewizji finansowej ma zasadnicze znaczenie dla 1 W kontekście trwających reform program obowiązuje w odniesieniu do Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG) w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. 2 Dz.U. L 105/1 z 8.4.2014. 3 Philippe Maystadt pełnił w rządzie Belgii funkcje ministra spraw gospodarczych, ministra finansów oraz wicepremiera. Był również prezesem Europejskiego Banku Inwestycyjnego w latach 2000-2011. W marcu 2013 r. Philippe Maystadt został powołany na specjalnego doradcę komisarza Barniera z zadaniem dokonania oceny obecnego systemu przyjmowania MSSF w UE pod kątem zwiększenia wkładu Europy w opracowywanie globalnych standardów rachunkowości charakteryzujących się wysoką jakością. 2

przejrzystości, porównywalności i niezakłóconego działania rynków kapitałowych oraz dla stworzenia zintegrowanego rynku usług finansowych w UE. Na ogół uznaje się, że dyrektywy UE o rachunkowości nie zapewniły wystarczającego poziomu harmonizacji w zakresie sprawozdawczości finansowej spółek notowanych na rynku regulowanym w UE. W związku z tym, zamiast wprowadzać własny zestaw regionalnych standardów sprawozdawczości finansowej UE podjęła decyzję o przyjęciu międzynarodowych standardów rachunkowości. Unia Europejska od dawna opowiada się za jednym jednolitym zestawem globalnych standardów rachunkowości. Również grupa G20 wezwała kilkakrotnie do przyjęcia globalnych standardów rachunkowości i konwergencji w tej dziedzinie 4. Unia odegrała przewodnią rolę w tym procesie w 2002 r., gdy przyjęła międzynarodowe standardy rachunkowości (MSSF) 5 wydane przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości, przeznaczone do stosowania przez spółki notowane na rynku regulowanym w UE przy sporządzaniu ich skonsolidowanych sprawozdań finansowych. Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości 6, MSSF obowiązują w UE od roku 2005. Komisja co pewien czas przyjmuje nowe standardy, w ramach procedury komitetowej (procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą). W globalnej gospodarce istnieje konieczność ujednolicania standardów stosowanych w różnych systemach prawnych oraz opracowywania międzynarodowych standardów w ramach przejrzystego i demokratycznego procesu. Biorąc pod uwagę znaczenie standardów rachunkowości dla rynków finansowych, Unia musi odgrywać istotną rolę w procesie ustanawiania międzynarodowych standardów. Aby zapewnić respektowanie interesów UE, jak również wysoką jakość globalnych standardów i ich zgodność z prawem UE, zasadnicze znaczenie ma odpowiednia reprezentacja interesów Unii. Jako że coraz więcej państw zaczyna stosować i przyjmować MSSF, maleje relatywne znaczenie Europy w procesie ustanawiania międzynarodowych standardów. EFRAG 7 jest podmiotem prywatnym i doradcą technicznym Komisji Europejskiej w dziedzinie rachunkowości. Zajmuje się przekazywaniem rzetelnych oddolnych informacji technicznych w prowadzonym przez RMSR procesie ustanawiania standardów. W marcu 2013 r. komisarz Barnier powołał Philippe a Maystadta na specjalnego doradcę, którego mandat obejmował przeanalizowanie sposobów zwiększenia udziału UE w opracowywaniu międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej (MSSF) oraz lepszego zarządzania europejskimi organami uczestniczącymi w tym procesie. Przed sporządzeniem ostatecznej wersji sprawozdania Philippe Maystadt przeprowadził szereg rozmów i konsultacji. W sprawozdaniu wskazano trzy różne warianty zwiększenia wpływu Unii Europejskiej w ramach ustanawiania międzynarodowych standardów rachunkowości: przekształcenie EFRAG, przeniesienie zadań EFRAG na Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) bądź zastąpienie EFRAG agencją UE. W sprawozdaniu Maystadta zarekomendowano przekształcenie EFRAG. 4 Ponawiane apele począwszy od czasu deklaracji londyńskiej z 2009 r.; ostatnim razem w Los Cabos w 2012 r. 5 Na potrzeby niniejszego dokumentu termin międzynarodowe standardy rachunkowości oznacza MSR, MSSF i interpretacje Komitetu ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej (KIMSF). 6 Rozporządzenie 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości, Dz.U. L 243 z 11.9.2002. 7 Europejska Grupa Doradcza ds. Sprawozdawczości Finansowej. 3

3. KONTEKST I OGÓLNY OPIS REFORM EFRAG 3.1 Obecny stan EFRAG Europejska Grupa Doradcza ds. Sprawozdawczości Finansowej, utworzona w 2001 r., jest międzynarodowym stowarzyszeniem nienastawionym na zysk ( IVZW/AISBL ) z siedzibą w Brukseli, ustanowionym zgodnie z prawem Belgii przez główne europejskie stowarzyszenia branżowe zajmujące się sprawozdawczością finansową. Obecnie członkami EFRAG są BUSINESSEUROPE (Konfederacja Europejskiego Biznesu), FEE (Europejska Federacja Księgowych), Insurance Europe (Europejska Organizacja Sektora Ubezpieczeń), EBF (Europejska Federacja Bankowa), ESBG (Grupa Europejskich Kas Oszczędnościowych), EACB (Europejskie Stowarzyszenie Banków Spółdzielczych) oraz EFAA (Europejska Federacja Księgowych i Audytorów Małych i Średnich Przedsiębiorstw). EFRAG współpracuje również z krajowymi organami ustanawiającymi standardy rachunkowości z państw członkowskich UE. EFRAG działa obecnie poprzez niezależną Grupę Ekspertów Technicznych (TEG), która uzyskuje wsparcie ze strony panelu użytkowników oraz różnych grup roboczych i doradczych. Aktywne działania na wczesnym etapie prac są koordynowane przez komitet ds. planowania i zasobów (PRC), w którym zasiadają główne europejskie krajowe organy ustanawiające standardy rachunkowości. Działanie EFRAG jest nadzorowane przez niezależną radę nadzorczą. Do jej głównych obowiązków należą wybór członków i nadzorowanie prac Grupy Ekspertów Technicznych i komitetu ds. planowania i zasobów; monitorowanie współpracy z krajowymi organami ustanawiającymi standardy; oraz zapewnianie odpowiedniego finansowania EFRAG. W skład obecnej rady nadzorczej EFRAG wchodzą wysokiej rangi specjaliści i liderzy w zakresie opracowywania sprawozdawczości finansowej w skali globalnej, z zachowaniem odpowiednio zrównoważonej reprezentacji poszczególnych branż (w tym użytkowników, autorów sprawozdań i księgowych) oraz odpowiedniego zasięgu geograficznego. W skład rady nadzorczej wchodzi również trzech członków zajmujących się polityką publiczną; w jej posiedzeniach w charakterze obserwatorów uczestniczą Komisja Europejska i Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych. Radę nadzorczą powołuje zgromadzenie ogólne EFRAG. 3.2 Główne kwestie dotyczące reformy EFRAG zgodnie z zaleceniami Maystadta Zalecany wariant zakładający przekształcenie EFRAG polega przede wszystkim na powołaniu rady wysokiego szczebla 8 służącej wzmocnieniu organizacji, tak aby mogła ona osiągnąć trzy wskazane cele: zapewnienie stanowiskom EFRAG legitymizacji instytucjonalnej obok legitymizacji wynikającej z należycie przeprowadzonych procedur; dysponowanie różnorodnym, komplementarnym zbiorem umiejętności służących wypracowywaniu stanowisk oraz pełne zaangażowanie krajowych organów ustanawiających standardy w działalność organizacji i umożliwienie im udziału na wszystkich etapach procesu decyzyjnego. Poniżej przedstawiono kluczowe elementy zaleceń określonych w sprawozdaniu Maystadta dotyczących reformy EFRAG: 8 Nowa rada ma faktycznie zastąpić obecną radę nadzorczą EFRAG. 4

Jasne określenie kompetencji EFRAG Zgodnie ze sprawozdaniem Maystadta kompetencje EFRAG powinny się koncentrować na stosowaniu MSSF i nie powinny obejmować spółek nienotowanych na rynku regulowanym, w szczególności MŚP, które nie stosują MSSF. Finansowanie EFRAG Jeżeli chodzi o finansowanie EFRAG, w sprawozdaniu Maystadta zaproponowano przede wszystkim przeprowadzenie oceny dotyczącej prawnej możliwości ustanowienia systemu obowiązkowych składek / opłat wnoszonych przez spółki notowane na rynku regulowanym, które korzystają z MSSF. W sprawozdaniu zawarto zalecenie, aby do czasu wprowadzenia prawodawstwa dotyczącego takiego systemu opłat państwa członkowskie zorganizowały krajowy mechanizm finansowania (jeżeli już tego nie zrobiły). Struktura EFRAG Zgromadzenie ogólne W sprawozdaniu zaleca się rozszerzenie składu zgromadzenia ogólnego w ramach obecnej formy prawnej EFRAG (międzynarodowego stowarzyszenia nienastawionego na zysk - AISBL), tak aby zasiadały w nim krajowe mechanizmy finansowania oraz inne organizacje prywatne bądź publiczne wnoszące wkłady finansowe lub niepieniężne. Zgromadzenie ogólne będzie prowadziło nadzór nad działalnością rady decyzyjnej, w tym nominacją członków rady. Rada nadzorcza Zgodnie ze sprawozdaniem Maystadta obecną radę nadzorczą należy zastąpić radą wysokiego szczebla, która ma zatwierdzać uwagi pisemne kierowane do RMSR oraz zalecenia w zakresie przyjęcia standardów kierowane do Komisji, w oparciu o pracę grupy technicznej. W skład nowej rady wejdą powołani przez zgromadzenie ogólne członkowie reprezentujący trzy filary: - europejskie instytucje publiczne (czterech członków zaproponowanych przez, odpowiednio, ESMA, EUNB, EIOPA i EBC); - zainteresowane strony (pięciu członków: spółki przemysłowe i handlowe; instytucje finansowe; specjaliści w dziedzinie rachunkowości; użytkownicy); - krajowe organy ustanawiające standardy (siedmiu członków, przy dorozumianej zgodzie, że wśród nich zawsze będą reprezentowane organy z czterech największych państw członkowskich). W sprawozdaniu Maystadta zaleca się, aby rada miała również przewodniczącego, którego kandydatura będzie wysuwana przez Komisję, a zatwierdzana przez Radę i Parlament. Ponadto Komisja będzie nominować do rady jednego obserwatora z prawem zabierania głosu. Rada będzie podejmować decyzje w drodze konsensusu. Zgodnie ze sprawozdaniem Maystadta potencjalni członkowie rady powinni mieć znaczną wiedzę na temat sprawozdawczości finansowej i jej skutków, w szczególności dla wzrostu gospodarczego i stabilności finansowej. W sprawozdaniu zaleca się, aby w tym celu 5

opracować kryteria ex ante będące punktem odniesienia dla instytucji, organizacji i krajowych organów ustanawiających standardy, które będą proponować kandydatów. Wreszcie w sprawozdaniu zaleca się rozdzielenie funkcji przewodniczącego rady, będącego publicznym rzecznikiem EFRAG, i funkcji dyrektora generalnego odpowiedzialnego za bieżące zarządzenie organizacją, w tym przewodniczenie Grupie Ekspertów Technicznych. Grupa Ekspertów Technicznych (TEG) Sformułowano zalecenie, aby przyszła Grupa Ekspertów Technicznych (TEG) stała się doradcą rady, a nie dysponowała pełnymi uprawnieniami do określania stanowiska EFRAG. Zmieniona TEG ma przygotowywać projekty przedkładane radzie do zatwierdzenia. Rada będzie przekazywać TEG wskazówki i informacje zwrotne. W skład TEG będą w dalszym ciągu wchodzić eksperci będący aktywnymi praktykami o różnorodnym doświadczeniu zawodowym i pochodzeniu geograficznym. Członkowie TEG będą powoływani przez radę w przejrzysty sposób. TEG będzie w dalszym ciągu uzyskiwać wsparcie ze strony obecnego personelu EFRAG. Oceny skutków Jak stwierdzono w sprawozdaniu Maystadta, zachęca się EFRAG do prowadzenia, we współpracy z krajowymi organami ustanawiającymi standardy, działań mających na celu sporządzanie ocen skutków w odniesieniu do potrzeb użytkowników i europejskich prawodawców. W tych ocenach skutków analizuje się skutki danego standardu; sprawdza się, czy służy on poprawie jakości informacji finansowych; oraz rozważa się alternatywne warianty w porównaniu z wariantami rozważanymi przez RMSR. Ponadto zachęca się EFRAG i pozostałe zainteresowane organy europejskie do działania w bardziej skoordynowany sposób w trakcie przeprowadzania testów w terenie. Forum konsultacyjne organów ustanawiających standardy W sprawozdaniu zaleca się dalsze organizowanie co kwartał spotkań EFRAG z przedstawicielami wszystkich krajowych organów ustanawiających standardy (w tym z Norwegii i Szwajcarii). Spotkania te mają istotne znaczenie dla współpracy europejskich krajowych organów ustanawiających standardy, szczególnie w przypadku mniejszych państw członkowskich. Dodatkowo służą one jako spotkania przygotowawcze dla europejskich uczestników forum doradczego RMSR w zakresie standardów rachunkowości. Zalecenia sformułowane w sprawozdaniu Maystadta uzyskały szerokie poparcie na posiedzeniu Rady ECOFIN w dniu 15 listopada 2013 r. Komisja uznaje je za punkt odniesienia w realizacji reform EFRAG. 3.3 Stanowisko Europejskiego Banku Centralnego i Europejskich Urzędów Nadzoru dotyczące nowej struktury EFRAG We wspólnym piśmie z dnia 20 stycznia 2014 r. skierowanym do Komisji trzy Europejskie Urzędy Nadzoru, mianowicie Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA), Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB) i Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA), wyraziły wątpliwości dotyczące planowanej reformy EFRAG. Europejskie Urzędy Nadzoru podkreśliły znaczenie ich udziału w procesie zatwierdzania, jednak wskazały, że organ, któremu mają być 6

powierzone takie obowiązki, powinien służyć interesowi publicznemu i dlatego jego procesy decyzyjne powinny koncentrować się wokół władz publicznych. Europejskie Urzędy Nadzoru poinformowały Komisję, że wobec braku zmian w zakresie mieszanej struktury zarządzania i w zakresie proponowanego modelu głosowania, wnioskują o status obserwatora, a nie o pełny udział w nowej radzie nadzorczej EFRAG. W piśmie z dnia 24 stycznia 2014 r. Europejski Bank Centralny zajął podobne stanowisko. Komisja uwzględniła wątpliwości wyrażone przez trzy Europejskie Urzędy Nadzoru i Europejski Bank Centralny oraz uznała, że organizacje te powinny odgrywać istotną rolę w EFRAG poprzez uczestniczenie przynajmniej w charakterze obserwatorów w radzie. 3.4 Specjalny mandat Philippe a Maystadta w zakresie kontroli procesu wdrażania reformy Dnia 4 lutego 2014 r. komisarz Barnier uzgodnił z Philippem Maystadtem, że jego mandat specjalnego doradcy powinien być utrzymany w celu nadzorowania wdrażania reform EFRAG. Uznano, że ścisła i terminowa realizacja tych reform wymaga znacznych skoordynowanych wysiłków po stronie publicznych i prywatnych organizacji uczestniczących w tym procesie. Jako że Philippe Maystadt nadzoruje i wspomaga cały proces poprzez udział w kluczowych spotkaniach z zainteresowanymi stronami i udzielanie strategicznych porad dotyczących zasadniczych kwestii, jest on właściwą osobą gwarantującą wdrożenie reform EFRAG. 4 POSTĘPY WE WDRAŻANIU REFORM 4.1 Dotychczasowe postępy Jeżeli chodzi o jasne określenie kompetencji i skupienie się EFRAG na MSSF, Komisja zwraca uwagę, że zostało to już odzwierciedlone w projekcie rocznego programu działań EFRAG na 2014 r. Komisja uwzględni to w przyszłej umowie o udzielenie dotacji z EFRAG na rok 2014 i kolejne lata oraz zagwarantuje, że rzeczywisty zakres działań EFRAG jest zgodny z takimi kompetencjami. W odniesieniu do finansowania EFRAG, a w szczególności w odniesieniu do możliwości ustanowienia systemu obowiązkowych opłat uiszczanych przez spółki notowane na rynku regulowanym, Komisja skupiła swoje wysiłki na wprowadzeniu tych części reformy, które można zrealizować w perspektywie krótkoterminowej. Jak dotąd nie podjęto również żadnych oficjalnych działań służących zachęceniu państw członkowskich, które nie mają jeszcze krajowego mechanizmu finansowania 9, do stworzenia takiego mechanizmu. Jak wskazano w sprawozdaniu, wdrażanie zaleceń odnoszących się do struktury EFRAG, przeprowadzanie ocen skutków oraz organizowanie spotkań forum konsultacyjnego organów ustanawiających standardy należą do obowiązków EFRAG. Zgromadzenie ogólne EFRAG (w skład którego wchodzi siedem organizacji członkowskich EFRAG) musiało zatwierdzić zmiany statutu i regulaminu wewnętrznego EFRAG odzwierciedlające te zalecenia. 9 Na posiedzeniu Komitetu Regulacyjnego Rachunkowości, które odbyło się w Brukseli w dniu 8 kwietnia 2014 r., Komisja zwróciła jednak uwagę państw członkowskich na możliwość stworzenia takich mechanizmów finansowania. 7

Konieczne było również zatwierdzenie rozszerzenia składu członków EFRAG o krajowe mechanizmy finansowania oraz europejskie organizacje, które nie są obecnie członkami EFRAG. Począwszy od spotkania w dniu 20 listopada 2013 r., rada nadzorcza EFRAG podejmowała konieczne kroki, aby przygotować zmiany w statucie EFRAG do rozpatrzenia i zatwierdzenia przez zgromadzenie ogólne. Organizacje członkowskie EFRAG wyraziły poparcie dla reformy EFRAG w oparciu o zalecenia określone w końcowym sprawozdaniu Maystadta z listopada 2013 r. Dzięki utworzeniu w styczniu 2014 r. grupy zadaniowej w ramach rady nadzorczej EFRAG, która jest odpowiedzialna za wdrożenie reformy, dokonano znacznych postępów; w spotkaniach brali czynny udział: istniejące organizacje członkowskie, potencjalni nowi członkowie oraz krajowe organy ustanawiające standardy (lub krajowe mechanizmy finansowania). W rezultacie w dniu 24 marca 2014 r. rada nadzorcza zatwierdziła pełny zestaw zmienionych przepisów statutu i regulaminu wewnętrznego do przedłożenia zgromadzeniu ogólnemu w jego obecnym składzie, z zastrzeżeniem uwag organizacji członkowskich EFRAG i krajowych organów ustawiających standardy (lub krajowych mechanizmów finansowania). Zmieniony statut i zmieniony regulamin wewnętrzny zostały ostatecznie zatwierdzone przez zgromadzenie ogólne EFRAG w dniu 16 czerwca 2014 r. W oparciu o zalecenia Philippe'a Maystadta główne zmiany w statucie i regulaminie wewnętrznym EFRAG dotyczą następujących kwestii: - rozszerzenia składu członków zgromadzenia ogólnego, tak aby obejmowało ono krajowe mechanizmy finansowania oraz inne organizacje prywatne i publiczne; - kryteriów, zobowiązań i praw związanych z członkostwem w zgromadzeniu ogólnym; - co najmniej dwuletniego zobowiązania ze strony członków zgromadzenia ogólnego; - praw głosu w zgromadzeniu ogólnym, przy założeniu że żadna pojedyncza organizacja nie powinna mieć możliwości zablokowania działań EFRAG; - zadań zgromadzenia ogólnego; - komitetu ds. nominacji mającego funkcję doradczą w zakresie niektórych aspektów procesu nominacji i selekcji; - profilu i kryteriów działania rady; - roli przewodniczącego rady; - obowiązków rady; - procedur awaryjnych rady w przypadku nieosiągnięcia konsensusu; - obowiązków Grupy Ekspertów Technicznych EFRAG; - profilu i kryteriów członkostwa w Grupie Ekspertów Technicznych EFRAG. 4.2 Przypadki odejścia od zaleceń Philippe'a Maystadta Choć najważniejsze koncepcje wyrażone w zaleceniach dotyczących reform EFRAG zostały przyjęte, należy podkreślić, że niektóre elementy zaleceń sformułowanych w sprawozdaniu Maystadta nie zostaną uwzględnione. Dotyczy to następujących kwestii: Skład nowej rady 8

W przeciwieństwie do zalecenia Philippe'a Maystadta, biorąc pod uwagę poglądy wyrażone przez niektóre państwa członkowskie, w szczególności podczas posiedzenia Rady ECOFIN w listopadzie 2013 r., odniesiono się do kwestii zrównoważonej reprezentacji krajowych organów ustanawiających standardy w radzie poprzez przyznanie dodatkowego miejsca mniejszym 10 państwom członkowskim. Ponadto w następstwie decyzji Europejskich Urzędów Nadzoru i Europejskiego Banku Centralnego o nieprzyjęciu pełnego członkostwa w radzie, organizacje te uzyskają status obserwatorów w radzie. W rezultacie uznano, że konieczne będą pewne modyfikacje składu rady, tak aby osiągnąć równowagę między krajowymi organami ustanawiającymi standardy a prywatnymi zainteresowanymi stronami. W konsekwencji prywatne zainteresowane strony uzyskają trzy dodatkowe miejsca. Podejmowanie decyzji w radzie Biorąc pod uwagę opinie wyrażone przez większość zainteresowanych stron oraz uwzględniając sprawozdanie Maystadta, zgodnie z którym nowa rada ma dążyć do podejmowania decyzji w drodze konsensusu, wprowadzony zostanie mechanizm awaryjny na wypadek nieosiągnięcia konsensusu. Mechanizm ten będzie miał formę głosowania, w którym do podjęcia decyzji będzie potrzebna większość kwalifikowana dwóch trzecich członków 11. Łączenie funkcji dyrektora generalnego EFRAG i przewodniczącego Grupy Ekspertów Technicznych EFRAG Obecnie dyrektor generalny EFRAG jest również przewodniczącym TEG. W sprawozdaniu Maystadta zalecono, aby również w przyszłości stosowano takie rozwiązanie. Podczas rozmów na temat reformy kilku członków obecnej rady nadzorczej uznało natomiast, że należy rozdzielić te dwie funkcje. W związku z tym statut zawiera jedynie możliwość (nie wymóg) łączenia tych dwóch funkcji. 4.3 Harmonogram przyszłych działań Jak wspomniano wcześniej, zmieniony statut i zmieniony regulamin wewnętrzny EFRAG zostały ostatecznie zatwierdzone przez zgromadzenie ogólne EFRAG w dniu 16 czerwca 2014 r. W celu zapewnienia płynnego procesu przejściowego zmieniony statut i zmieniony regulamin wewnętrzny wejdą jednak w życie w dniu 31 października, gdy nowe zgromadzenie ogólne będzie się mogło zebrać i wyznaczyć nową radę EFRAG. W dniu tym mogą także zostać przyjęci kolejni nowi członkowie EFRAG. 5 WNIOSKI Na podstawie powyższych ustaleń można stwierdzić, że w ujęciu ogólnym EFRAG poczyniła obiecujące postępy w zakresie wdrażania reform wynikających z głównych zaleceń określonych w sprawozdaniu Maystadta. W celu przeprowadzenia kluczowych zmian dostosowano statut i regulamin wewnętrzny EFRAG, tak aby uwzględniały one niezbędne zmiany dotyczące struktury i działalności EFRAG. 10 Jak już wspomniano, wśród członków będą zawsze reprezentowane krajowe organy ustanawiające standardy z czterech największych państw członkowskich. 11 Jeżeli w wyjątkowych przypadkach nie zostanie wyłoniona większość kwalifikowana, przewodniczący rady może przedstawić swoje wnioski w oparciu o głosowanie wstępne, przedstawiając opinię większości jako stanowisko rady. 9

W tym kontekście należy odnotować, że poziom szczegółowości tych zmian wykracza poza zalecenia określone w sprawozdaniu Maystadta (na przykład w odniesieniu do metody przydziału praw głosu na zgromadzeniu ogólnym, kryteriów dotyczących profilu członków rady, obowiązków rady i TEG). Różne zainteresowane strony uczestniczące w tym procesie poczyniły wspólne wysiłki w celu osiągnięcia porozumienia będącego do przyjęcia dla wszystkich stron. Do tego wyniku przyczyniło się w znacznym stopniu przedłużenie mandatu Philippe'a Maystadta, ze względu na jego fachowość i zaangażowanie w przedmiotowy proces. Jeżeli chodzi o przewidywane przypadki odchodzenia od pierwotnych zaleceń Maystadta, najbardziej istotne zmiany wynikają z faktu, że EBC i trzy Europejskie Urzędy Nadzoru przyjęły jedynie status obserwatorów, a nie pełnoprawnych członków rady. Ponieważ w tej sytuacji powstały tylko dwa filary członków rady, nową równowagę osiągnięto poprzez przyznanie dodatkowych trzech miejsc prywatnym zainteresowanym stronom. Komisja będzie w dalszym ciągu ściśle monitorować wdrażanie reformy EFRAG oraz przekazywać odpowiednie sprawozdania na ten temat Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Zgodnie z nowym rozporządzeniem w sprawie ustanowienia unijnego programu wspierania określonych działań w dziedzinach sprawozdawczości finansowej i badania sprawozdań finansowych na lata 2014 2020 Komisja będzie, począwszy od roku 2015, przygotowywać roczne sprawozdanie na temat działalności EFRAG, które będzie obejmowało osiągane przez nią postępy we wdrażaniu reform zarządzania EFRAG 12. 12 Zgodnie ze wspomnianym rozporządzeniem roczne sprawozdanie należy przekazać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie nie później niż do dnia 30 czerwca każdego roku. 10