ULICA 26 STREET ART XXVI Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych 11 14 lipca 2013 Kraków, Andrychów, Limanowa Program Skróty Miejsca prezentacji w Krakowie: A Rynek Główny od strony Ratusza B Rynek Główny od strony kościoła św. Wojciecha C Mały Rynek D Plac Szczepański E Teatr KTO, Gzymsików 8 (dla zaproszonych gości) DE = Niemcy; ES = Hiszpania; FR = Francja; PL = Polska. Czas trwania spektakli podany w przybliżeniu 45 ; 60 ; etc. 11.07 czwartek Kraków 10.30-13.30 Taniec-Kreacja (warsztaty uliczne) >D 14.00 Podróż (spektakl interakcyjny) (PL) 40 >A 14.00 Stary Clown i morze (PL) 55 >B 15.00 De Paseo Claire Ducreux (ES) 20 >B 17.00 Ziemia obiecana Teatr KTO & Kreis Mettmann (PL/ DE) 40 >B 18.00 Dźwiękowiązałka Wehikuł (Bez)czasu Sambor Dudziński (PL) 45 5h >A 18.00 La postal La Calabaza Danza-Teatro (ES) 25 >D
18.00 Osmędeusze Teatr Pijana Sypialnia (PL) 50 >C 20.15 Nosferatu N.N. Theater Neue Volksbühne Köln (DE) 75 >A 20.30 Don Kichote Walny-Teatr (PL) 50 >C 21.15 Carmen Funebre Teatr Biuro Podróży (PL) 45 >A 21.15 everybodyskin Teatr Tańca DF & Les Filles Föllen (PL/ ES) 40 >C 21.30 TAKARAZUKA camp Krakowski Teatr Tańca (Nowohuckie Centrum Kultury) (PL) 55 >D 22.00 Nit Màgica (parada) Xarxa Teatre (ES) 60 >B Andrychów 17.00 Rococó Bananas Los Excentricos (ES/ FR) 70 18.00 Déambulations Theater Rue Piétonne (FR/ DE) 25 19.00 Stary Clown i morze Teatr Pinezka (PL) 55 20.00 enivrez-vous La Mini Compagnie (FR) 35 21.00 Ballada o Janie Wnęku Teatr Gry i Ludzie (PL) 55 12.07 piątek Kraków 10.30-13.30 Taniec-Kreacja (warsztaty uliczne) >D 14.00 Podróż (spektakl interakcyjny) (PL) 40 >A 15.00 Stary Clown i morze Teatr Pinezka (PL) 55 >A 16.00 De Paseo Claire Ducreux (ES) 20 >A 17.00 Rococó Bananas Los Excentricos (ES/ FR) 70 >B 18.00 Déambulations Theater Rue Piétonne (FR/ DE) 25 >B 18.00 La postal La Calabaza Danza-Teatro (ES) 25 >D 18.00 Osmędeusze Teatr Pijana Sypialnia (PL) 50 >C 19.00 enivrez-vous La Mini Compagnie (FR) 35 >B
19.00 Zielona Kraina Teatr Pinezka (PL) 55 >D 21.00 Ballada o Janie Wnęku Teatr Gry i Ludzie (PL) 55 >A 21.00 Don Kichote Walny-Teatr (PL) 50 >C 21.30 TAKARAZUKA camp Krakowski Teatr Tańca (Nowohuckie Centrum Kultury) (PL) 55 >D 22.00 everybodyskin Teatr Tańca DF & Les Filles Föllen (PL/ ES) 40 >C 22.00 Ślepcy Teatr KTO (PL) 60 >A 13.07 sobota Kraków 10.30-13.30 Taniec-Kreacja (warsztaty uliczne) >D 14.00 Podróż (spektakl interakcyjny) (PL) 40 >A 15.00 Osmędeusze Teatr Pijana Sypialnia (PL) 50 >C 16.00 Migrar (warsztaty pokaz finałowy >B 17.00 Rococó Bananas Los Excentricos (ES/ FR) 70 >B 18.00 La postal La Calabaza Danza-Teatro (ES) 25 >D 18.00 Osmędeusze Teatr Pijana Sypialnia (PL) 50 >C 18.30 Dźwiękowiązałka Wehikuł (Bez)czasu Sambor Dudziński (PL) 45 5h >B 21.00 Don Kichote Walny-Teatr (PL) 50 >C 21.00 Sprzedam dom, w którym już nie mogę mieszkać Teatr KTO (PL) 60 >E 21.30 TAKARAZUKA camp Krakowski Teatr Tańca (Nowohuckie Centrum Kultury) (PL) 55 >D 22.00 everybodyskin Teatr Tańca DF & Les Filles Föllen (PL/ ES) 40 >C 22.00 Giganci Teatr A (PL) 55 >A Limanowa 18.00 Déambulations Theater Rue Piétonne (FR/ DE) 25 19.00 De Paseo Claire Ducreux (ES) 20
20.00 enivrez-vous La Mini Compagnie (FR) 35 21.00 Ballada o Janie Wnęku Teatr Gry i Ludzie (PL) 55 14.07 niedziela Kraków 10.30-13.30 Taniec-Kreacja (warsztaty uliczne) >D 14.00 Podróż (spektakl interakcyjny) (PL) 40 >A 16.00 De Paseo Claire Ducreux (ES) 20 >D 16.00 Dźwiękowiązałka Wehikuł (Bez)czasu Sambor Dudziński (PL) 45 5h >C 17.00 Czy Rewolucja umarła? (warsztaty pokaz finałowy) >C 17.00 Rococó Bananas Los Excentricos (ES/ FR) 70 >B 18.00 Déambulations Theater Rue Piétonne (FR/ DE) 25 >B 18.00 La postal La Calabaza Danza-Teatro (ES) 25 >D 19.00 enivrez-vous La Mini Compagnie (FR) 35 >B 20.30 Don Kichote Walny-Teatr (PL) 50 >C 21.00 TAKARAZUKA camp Krakowski Teatr Tańca (Nowohuckie Centrum Kultury) (PL) 55 >D 21.15 everybodyskin Teatr Tańca DF & Les Filles Föllen (PL/ ES) 40 >C 22.00 Voalá Station Voala Project (ES) 45 >A Wstęp bezpłatny na wszystkie wydarzenia ULICY 26 Organizator Teatr KTO Dyrektor artystyczny Jerzy Zoń
SPEKTAKLE [kolejność alfabetyczna] CLAIRE DUCREUX (ES) De Paseo Choreografia i taniec Claire Ducreux. De Paseo to plenerowe solo tancerki, która wykorzystuje na wszelkie możliwe sposoby rekwizyt w postaci ławki. Intensywność, emocje, taniec i humor. Nagroda Specjalna na festiwalu Feria de Artistas Callejeros del Humor w Leioa (Hiszpania), Umore Azoka 2004. El Periódico: Claire Ducreux (...) udowodniła, że wielkie przedstawienia nie wymagają wielkiego zaplecza technicznego, ale wielkich artystów. Diario de Valladolid: Jeden z najtkliwszych i najbardziej intymnych momentów festiwalu. Absolwentka Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse w Lyonie, Claire Ducreux bardzo szybko zaczęła współpracować z grupami tanecznymi (m.in. z La Compagnie Myriam Dooge). Do swojej twórczości dołączyła pantomimę, klaunadę i teatr fizyczny. Współpracowała między innymi z hiszpańskim klaunem Leandrem Riberą i z Olivierem Germserem z francuskiego zespołu tenecznego Tango Sumo. Od 2004 roku Claire zaczęła tworzyć spektakle solowe, które z sukcesem prezentuje na festiwalach ulicznych. KRAKOWSKI TEATR TAŃCA (Nowohuckie Centrum Kultury) (PL) TAKARAZUKA camp Choreografia i scenografia Eryk Makohon. Spektakl inspirowany japońską rewią żeńską Takarazuka, gdzie wszystkie role, zarówno męskie jak i żeńskie odgrywają kobiety, jest pretekstem do rozważań na temat teatralności płci, konstrukcji płci kulturowej oraz jej stereotypowego postrzegania. Dla twórców spektaklu najciekawszym zagadnieniem jest odgrywanie ról kobiecych przez kobiety, zgodnie z tezą wyrażoną przez Simone de Beauvoir: nie rodzimy się kobietami stajemy się nimi. Nagroda Główna podczas Tyskich Spotkań Teatralnych 2012. Miastokultury.pl: Takarazuka Camp jest zrobiona ze smakiem (...) niech żałuje ten, kto nie był! Założycielem i kierownikiem artystycznym powstałego w 2008 roku Krakowskiego Teatru Tańca jest Eryk Makohon. Operowanie plastycznym obrazem, montaż scen, indywidualna, procesualna praca z tancerzem to charakterystyczne elementy stylu teatru, inspirowanego także teatralnym
językiem Jerzego Grotowskiego i Eugenio Barby. LA CALABAZA DANZA-TEATRO (ES) La Postal (Pocztówka) Pomysł i kierownictwo artystyczne Sandra Bonilla. Choreografia i taniec Sandra Bonilla, Pedro Navarro. Stos starych pocztówek, wspomnienia podróży, uchwycone obrazy momentów szczęścia. Pomiędzy nimi znajduje się fotografia typowej hiszpańskiej pary, wokół której toczy się ta historia i która opowiada splot wydarzeń poprzez taniec współczesny, hiszpański i flamenco. El correo de Andalucia: Wypełnili ulicę Palma del Rio liryzmem. Pyszna komedia, w której taniec flamenco ośmiela się przywoływać Ginger Rogers i Freda Astaire a. Sandra Bonilla, założycielka i dyrektor artystyczna grupy La Calabaza Danza-Teatro, ukończyła taniec klasyczny w Profesjonalnym Konserwatorium Tańca w Sewilli i współczesny w Dansacademie w Rotterdamse. Edukację taneczną kontynuowała w Madrycie pod opieką Carmen Roche. Tworzywem pracy teatru jest taniec, jednak nie czysto formalny i abstrakcyjny. Artyści chcą przekazać coś więcej niż tylko ruch: uczucie, sytuację, refleksję lub opowieść w spektaklach wykorzystują także język teatru. LA MINI COMPAGNIE (FR) enivrez-vous Autorzy i wykonawcy Baptiste Abraham, Lise Cluzaud, Julien Vieillard, Bernard Bonnet. Trzech akrobatów, jeden akordeonista, dobry napar (bergamotka), stolik, dwa krzesła, kilka filiżanek, szczypta poezji, sporo butelek wina (czerwonego rzecz jasna!), łyżeczka braku równowagi - to niezbędne składniki do przyrządzenia smakowitej bajki etylo-akrobatycznej. Z roztkliwiającym szaleństwem, subtelnie mieszając cyrk z muzyką, tych czterech kompanów odmienia przez wszystkie przypadki temat nietrzeźwości, inspirowanej kilkoma refleksjami Charles'a Baudelaire'a. Zaszczytnie bądź też nie, upijają się poezją, melodią i akrobatyką. Założyciele tego niewielkiego zespołu pracują ze sobą od 8 lat. Po trzech latach z cyrkiem Teatro Coliflor i trupą CIRCO PANIKO zespół postanowił stworzyć nowy utwór poetycki, akrobatyczny, klaunowski etylowy, magiczny i muzyczny na właściwą miarę: mini! LOS EXCENTRICOS (ES/ FR) Rococó Bananas Scenariusz Marceline. Kierownictwo muzyczne Zaza. Rococó Bananas to przedstawienie muzycznych klaunów. Tempo w jakim żonglują, wykonują ewolucje i gagi oraz rozbijają talerze tworzy szalony rytm. Bazą przedstawienia jest muzyka; pojawia
się drewniane pianino pełne niespodzianek oraz instrumenty tak dziwaczne jak kontrabas-mop, muzyczne palce, bandoneon, ukulele, grająca piła i kilka harmonii. Świat absurdu i surrealizmu, gdzie we wszystkim pierwszeństwo ma śmiech. Spektakl wielokrotnie nagradzany (m.in. Nagroda za najlepszy komiczny spektakl cyrkowy). Les Dernières Nouvelles d Alsace: Mnożą swoje numery w gorączkowym tempie. Triumfują dzięki gagom pełnym błyskotliwej prostoty, którym towarzyszy muzyka wykonywana na żywo. Żonglują i grają, kreując śmieszne sytuacje... wirtuozeria! Jest ich troje: Marcelina, Sylwester i Zaza. Od ponad 20 lat wędrują ze swoimi przedstawieniami po starym i nowym kontynencie. Muzycy, żonglerzy i komedianci, którzy korzystając ze środków tradycyjnych i innowacyjnych, poetyckich i surrealistycznych, nadają sztuce klaunady nowe perspektywy. N.N. THEATER NEUE VOLKSBÜHNE KÖLN (DE) Nosferatu Autor Bram Stoker. Reżyseria George Isherwood. Muzyka Antje von Wrochem. Artyści przenoszą na scenę przejmującą historię śmierci, gry cieni i erotycznej namiętności, w której groza miesza się z humorem. Jest to hołd Teatru N.N. dla Friedricha Wilhelma Murnau, wielkiego reżysera niemych filmów. Publiczność doświadczy doznań podobnych do wizyty w starym kinie z okresu Republiki Weimarskiej, gdzie dialogi zastępowało bogactwo nastrojowej muzyki wykonywanej na żywo. Lippishe Zeitung: N.N. Theater gwarantuje publiczności przedstawienia pełne fantazji, wraz z czymś co obok śmiechu wywołuje dreszcze (...) daje gwarancję przedstawienia pełnego energii, w którym kreatywność nie zna granic. N.N. Theater działa od 1987 roku. Pełniąc rolę ambasadora Kolonii grupa prezentowała spektakle we wszystkich częściach Niemiec i za granicą. W swej działalności bazuje głównie na dziełach klasycznych, odnajdując do nich współczesny klucz i wydobywając ukryty w nich humor. W 2012 roku Teatr N.N. zdobył Nagrodę Teatralną Miasta Kolonii. SAMBOR DUDZIŃSKI (PL) Dźwiękowiązałka Wehikuł (Bez)czasu Pomysł, realizacja i wykonanie Sambor Dudziński. Interaktywne widowisko muzyczne. Tworzenie poezji i całej przestrzeni spektaklu wraz z publicznością. Artysta prowadzący spektakl wykorzystuje szerokie instrumentarium (także instrumenty etniczne), m.in. elektroniczny fortepian, organy, zestaw perkusyjny, akordeon dęty, saxofon, duduk, flety, drumle, didgeridoo, berimbao, kopytnik, cabasa, dzwonki chromatyczne oraz wokal i chórki.
Dziennik Teatralny Katowice: Postać Sambora Dudzińskiego jest niezwykle intrygująca, (...) twórczy demon, aktor-lalkarz, wokalista, kompozytor, multiinstrumentalista oraz performer. To typowy zwierz sceniczny. Sambor Dudziński jest aktorem teatralnym i musicalowym, wokalistą, kompozytorem, multiinstrumentalistą oraz wynalazcą. Zajmuje się kompozycją muzyki teatralnej i filmowej. Wykłada piosenkę w krakowskiej PWST. TEATR A (PL) Giganci Scenariusz, reżyseria, scenografia i kostiumy Marek Stecko. Muzyka Jarosław Gawlik. Choreografia Henryk Konwiński. Spektakularne przedsięwzięcie teatralne, wykorzystujące monumentalne formy scenograficzne, techniki fire-show, układy akrobatyczne i choreograficzne, sugestywną muzykę, efekty wizualne, świetlne i multimedialne. Poetycki komentarz (zawierający fragmenty Księgi Izajasza) wyśpiewany na projekcjach (Katarzyna Groniec), wzmacnia uniwersalizm opisu ludzkiej kondycji. Zzabrza.blogspot.com: Wspaniała parafraza naszej codzienności (...) Zagubione ideały, zdegenerowany przez człowieka świat. Teatr A jest offowym, autorskim teatrem religijnym. Działa od 1996 roku. Łączy język teatru muzycznego z doświadczeniami europejskiej awangardy teatralnej; autorskie teksty z tekstami biblijnymi i staropolskimi. Czerpie też obficie z dorobku literackiego innych kultur i inspiruje się europejskim folklorem. TEATR BIURO PODRÓŻY (PL) Carmen Funebre Reżyseria Paweł Szkotak. Scenariusz Teatr Biuro Podróży. Muzyka Wiki Nowikow, Teatr Biuro Podróży. Spektakl powstał w 1994 roku, zainspirowany nasilającymi się konfliktami etnicznymi, wybuchami nacjonalizmu i wojną w Bośni. Spotkania artystów z uchodźcami z byłej Jugosławii pomogły w stworzeniu uniwersalnych metafor i obrazów opisujących los wygnańców. Teatr Biuro Podróży używa spektakularnych środków ekspresji: szczudła, ogień, efekty świetlne, przejmująca muzyka. Spektakl zdobył nagrody na Festiwalu Fringe w Edynburgu oraz na Festiwalu Fadjr w Teheranie. Independent: Przerażające, niepokojące, piękne i absolutnie nie do pominięcia. The Scotsman: Arcydzieło.
Teatr Biuro Podróży został założony przez Pawła Szkotaka w 1988 roku. Wypracował własne metody pracy i rozpoznawalny styl teatralny. Teatr był uczestnikiem największych światowych festiwali teatralnych w ponad 50 krajach oraz laureatem prestiżowych nagród. TEATR GRY I LUDZIE (PL) Ballada o Janie Wnęku Scenariusz i reżyseria Maciej Nogieć. Muzyka Tomasz Podgórski. Przedstawienie odwołuje się do sztuki ludowej i malarstwa prymitywistów. Koncentruje się na fenomenie jednostki, która wyrasta ponad społeczność. Tytułowy bohater cieśla, rzeźbiarz; człowiek niepiśmienny, ale obdarzony niezwykłymi talentami skonstruował rodzaj lotni, na której od 1866 r. regularnie wykonywał kilkukilometrowe loty ślizgowe. Zmarł w 1869 r. w wypadku w trakcie pokazu. Mieszkańcy spalili lotnię, upatrując w niej przyczyny nieszczęścia. Tunis.msz.gov.pl: [Spektakl uliczny] urzekający dynamiką i zmiennością obrazów plastycznych i nastroju. Teatr Gry i Ludzie powstał w 1997 roku. Tworzy przedstawienia plenerowe, sztuki sceniczne oraz spektakle dla dzieci. Wiele podróżuje. Swoje spektakle prezentował w wielu miastach w Polsce i za granicą. TEATR KTO (PL) Ślepcy Scenariusz, reżyseria, opracowanie muzyczne Jerzy Zoń. Widowisko inspirowane bestsellerem portugalskiego noblisty Jose Saramago Miasto Ślepców. W niewyjaśnionych okolicznościach ludzie tracą wzrok. Epidemia powoduje chaos w pozornie ułożonym świecie. Władze izolują pierwszą grupę ślepych. Zamknięta społeczność zaczyna rządzić się własnymi prawami, które wyznaczają role ofiar i oprawców, poddanych i panów. I tylko jedna osoba wie, że nie wszyscy są ślepi... The Stage: Spektakl mocny, odważny i okazały pod względem wizualnym (...) Niewątpliwie to odważny materiał, o inscenizacji zawierającej liczne elementy obdarzone wielkim pięknem i wspaniałą kreatywnością. Festival Journal: Ślepcy to frapująca uczta wizualna ( ) Działania aktorów, których ciała miotane są w spotęgowanych, bezładnych gestach wyrażających przerażenie ślepotą są zniewalające. Teatr KTO powstał w Krakowie w 1977 roku. Doświadczenia sceniczne i uliczne eksperymenty wykształciły specyficzny język teatru, którego tworzywem są: ciało aktora, głos, ruch, muzyka, a w bardzo ograniczonym wymiarze słowo. Odniesienia do uniwersalnych archetypów oraz emocjonalny charakter widowisk skutecznie pomagają w znoszeniu barier kulturowych i
społecznych w komunikacji zespołu z widzami. Spektakle Teatru KTO prezentowane były na najważniejszych światowych festiwalach teatralnych w kilkudziesięciu krajach. Dyrektorem Teatru KTO jest Jerzy Zoń. TEATR KTO & KREIS METTMANN (PL/ DE) Ziemia obiecana Scenariusz i reżyseria Jerzy Zoń. Celem projektu jest uchwycenie różnic kulturowych i przyjrzenie się stereotypom funkcjonującym w mentalności Polaków i Niemców. Aktorzy z obu krajów przedstawią wynik wspólnej pracy teatralnej. Towarzyszyć im będzie polsko-niemiecki zespół muzyczny. Jerzy Zoń chce pokazać dwie kultury i dwie tradycje. To, co je różni i to, co je łączy. Spektakl Ziemia obiecana to ekspresyjna i pełna poezji historia dwóch rodzin. Groteskowy styl kreowanych postaci i relacji zbuduje dystans i dowcip. TEATR PIJANA SYPIALNIA (PL) Osmędeusze Autor Miron Białoszewski. Reżyseria Stanisław Dembski. Osmędeusze Mirona Białoszewskiego to jeden z najciekawszych współczesnych dramatów. O Warszawie i miłości. Sztuka przedstawia niezwykły świat handlarzy, artystów cyrkowych i żebraków; przywołuje klimat Warszawy, której dzisiaj już nie ma... Spektakl kilkukrotnie nagradzany na festiwalach teatralnych w Polsce. Scena: Iście białoszewska propozycja, w której aktor, prosty rekwizyt i tekst wystarczą, by stworzyć wielce poetycki świat. Dlastudenta.pl Są młodzi, świeży, energiczni, a przede wszystkim pełni pomysłów i pasji. Teatr Pijana Sypialnia to grupa młodych aktorów oraz doświadczonych kierowników artystycznych, działająca od 2012 roku. Znani są z występów w nieteatralnych miejscach na podwórkach starych kamienic, w klubach, a nawet w tramwajach. Szefem artystycznym teatru jest Stanisław Dembski. TEATR PINEZKA (PL) Stary Clown i morze; Zielona Kraina Scenariusz i reżyseria Przemysław Grządziela. Historia starego Clowna, który wyłowi z morza (w tej roli roztańczona błękitna szczudlarka) dużo śmieci i... złotą rybkę, zmierzy się ze sztormem i głodnym rekinem (Stary Clown i morze). Clown Pinezka stoczy też walkę z Wiedźmą Śmieciuchą. Do tej bitwy o tytułową Zieloną Krainę zaangażuje publiczność. Spektakle dla widzów w każdym wieku, bo wszyscy lubimy bajki. Teatr Pinezka bawi widzów od 1980 roku. Zapraszany na festiwale teatralne na całym świecie,
zdobył uznanie publiczności i wiele nagród. W spektaklach łączy elementy magii teatru i cyrku; jarmarczna clownada Pinezki jest wybuchową mieszanką pantomimy, tańca, akrobacji, masek, marionetek, szczudeł, żonglerki i improwizacji z publicznością, dostarczając świetnej zabawy widzom w każdym wieku. TEATR TAŃCA DF & LES FILLES FÖLLEN (PL/ ES) everybodyskin Pomysł i reżyseria Barbara Wysoczańska. Choreografia Margherita Bergamo, Tuixén Benet, Magdalena Śmigasiewicz, Barbara Wysoczańska. Muzyka Tomek Grochot. Spektakl Barbary Wysoczańskiej, którego premiera odbyła się podczas zeszłorocznej ULICY. W 2013 roku, z myślą o festiwalu powstaje druga wersja spektaklu zainspirowanego największym organem ludzkiego ciała, który determinuje życie człowieka od narodzin. Taka sama, a jednak różna, łącząca ludzi w podobnych doświadczeniach, ale dostarczająca indywidualnych odczuć skóra nas wszystkich i każdego z osobna. Teatr Tańca DF & Les Filles Föllen to uliczny teatr tańca stworzony z inicjatywy Barbary Wysoczańskiej, tancerki Teatru Tańca DF w Krakowie oraz Margherity Meneghini Bergamo, tancerki i choreografa z Barcelony, współzałożycielki grupy Les Filles Föllen. Głównym celem współpracy jest wymiana doświadczeń artystycznych oraz ukazanie tańca jako uniwersalnego medium przekazu międzykulturowego. THEATER RUE PIÉTONNE (FR/ DE) Déambulations (Wędrówki) Scenariusz i reżyseria Justin Lenoir. Strażnik menażerii i jego dziwni pupile, animowane rury, na przechadzce ulicami miasta. Chcąc zaspokoić własną ciekawość świata, te niezwykłe stwory uciekają co jakiś czas czujności swojego pana. Ich nieprzewidywalne zachowanie pozostawia wokół duży bałagan porozwiązywane sznurówki, ukradzione kaszkiety, ulatniająca się publiczność... Les Dernières Nouvelles d Alsace: Aktorzy zespołu Theatre Rue Pietonne odtwarzają typowe ruchy zwierzęce z największą perfekcją I zanurzają widzów w świecie zawieszonym pomiędzy fikcją a rzeczywistością. Francusko-niemiecki Theater Rue Piétonne, pod kierownictwem artystycznym Justina Lenoira, powstał w 1992 r. Inspiruje się głównie mową ciała, czerpie obficie z teatru gestu i ruchu oraz teatru przedmiotu. Znakiem rozpoznawczym grupy jest wykorzystywanie na scenie papieru tworzy z niego charakterystyczne maski i węże w kształcie rur. VOALÁ PROJECT (ES) Voalá Station (finał ULICY) Reżyserzy i autorzy Roberto Strada (visual), Gaston Iungman (music). Kierownictwo artystyczne Roberto Strada.
Komedia powietrzna rozgrywana na wysokości 30 metrów. Tworzywem spektaklu są pojawiające się w przestrzeni obrazy pełne poezji i magii, wspierane oryginalną, mocną i zmysłową muzyką na żywo, które są dla publiczności źródłem najpiękniejszych wzruszeń. The Guardian: Lot wolności, w którym taniec i akrobacje spotykają się w powietrz... zapiera dech. Goofballsworld: Baśniowy spektakl, który łączy balet z umiejętnościami nurkowania w powietrzu, tworząc świetne efekty wizualne. Wspaniały! Grupa wyspecjalizowana w widowiskowych eksperymentach na tle nieba. Charakterystyczną cechą spektakli są powietrzne układy choreograficzne z asekuracją pozwalającą na tworzenie wyrafinowanych kompozycji. Grupa czerpie inspirację ze skoków spadochronowych i baletu wodnego. WALNY-TEATR (PL) Don Kichote Pomysł i wykonanie Adam Walny. Kino manualne. Premiera. Spektakl wykorzystuje autorski pomysł poruszania obrazu strumieniami powietrza. Historia Don Kichota walczącego z wiatrakami (jeden z pierwszych w literaturze obrazów z udziałem wiatru) jest opowiadana przy pomocy obrazu wprawianego w ruch oddechem współczesnego Don Kichota, lalkarza Adama Walnego. W dialogu ze śpiewającą i sceptyczną Dulcyneą porusza on poszczególne obrazy wiatrem swoich płuc. Walny-Teatr powstał z inicjatywy Adama Walnego, absolwenta Wydziału Reżyserii Teatru Lalek Warszawskiej Akademii Teatralnej. Penetruje tradycyjne i współczesne techniki teatru przedmiotu: lalka, maska, cień. Od 1999 roku zrealizował trzynaście premier i był wielokrotnie nagradzany na festiwalach w kraju i za granicą. XARXA TEATRE (ES) Nit Màgica (Magiczna noc) (inauguracja ULICY) Autor Vicent Marti Xar. Reżyseria Manuel V. Vilanova Guinot, Leandre L. Escamilla Marti. Parada teatralna, która przenosi widzów do Walencji, w sam środek popularnej fiesty z tradycyjną pirotechniką, muzyką, tańcem i ognistymi bykami. Widzowie stają się aktorami jednego z najbardziej interaktywnych przedstawień współczesnego teatru ulicznego. Turbulences: Szalona, twórcza, wspaniała, olśniewająca i zabawna Magiczna Noc. Xarxa Teatre to jeden z najbardziej oryginalnych wielkoformatowych teatrów ulicznych na świecie, inspirujący się głównie kulturą Walencji i regionu śródziemnomorskiego.
Zespół pracuje konsekwentnie nad własnym językiem teatralnym, gdzie gest jest wsparty efektowną muzyką, światłem, pirotechniką, strukturami scenograficznymi i zastosowaniem nowych technologii. Pirotechnika nie tylko wspomaga wizualność przedstawień, ale także pomaga w budowaniu narracji. Prasa światowa nazwała teatr Xarxa rzeźbiarzami ognia. Szczegółowe informacje o spektaklach i teatrach oraz transmisje (streaming): www.facebook.com/ulica26.streetart WARSZTATY Czy rewolucja umarła? warsztaty ruchu scenicznego i improwizacji AUTORKI PROJEKTU everybodyskin (PL/ ES) Podstawą warsztatów będzie wymiana doświadczeń i wiedzy pomiędzy artystami. Praktyka prowadzących zajęcia, nabyta podczas wcześniejszych międzynarodowych spotkań artystycznych oraz cechująca ich ciekawość i energia będą bodźcem dla miejscowych uczestników. Silna interakcja ma stworzyć dla wszystkich nowy kontekst, wyzwalający unikalną iskrę: każdy staje się pokarmem dla innych, niezależnie od tego czy jest prowadzącym, czy uczestnikiem. Warsztaty przewidują ćwiczenia bazujące na stylu gaga oraz pracę nad sceniczną obecnością i wyglądem, rozmieszczaniem akcji, ruchem w przestrzeni. Jednym z zakładanych celów jest wyzwolenie w uczestnikach gotowości scenicznej, którą wykorzystają podczas improwizacji w końcowym pokazie. Pomysł i prowadzenie: artystki Teatru Tańca DF & Les Filles Föllen Migrar warsztaty improwizacji teatralnej CÍA. KAMCHÀTKA (ES) Warsztaty Migrar to efekt wieloletnich eksperymentów i badań artystów Cía. Kamchàtka nad zagadnieniami sztuki w przestrzeni publicznej, społecznych kodów komunikacji i imigracji. Liczne występy w wielu krajach pozwoliły zespołowi wypracować unikalny język teatralny i metody pracy. Migrar przywraca działaniom teatralnym ich najistotniejszą rolę komunikację. Warsztaty poświęcone będą ulicznej improwizacji i wymianie doświadczeń, badaniu rzeczywistości w całej jej złożoności, okrucieństwie i pięknie. Doświadczenie indywidualne przekształci się w zbiorowe, które uczestnicy zaprezentują na koniec w przestrzeni publicznej. Reżyseria Adrian Schvarzstein. Prowadzenie Cristina Aguirre, Andrea Lorenzetti, Giyora Shochat, Prisca Villa. U źródeł każdej kultury leży mieszanie się, spotykanie, zderzanie. I na odwrót,, z powodu odizolowania się giną cywilizacje. (Octavio Paz)
Cía. Kamchàtka to grupa artystów wielu narodowości i uprawiających różne dziedziny sztuki. Targani tymi samymi niepokojami, w 2006 roku podjęli współpracę pod kierownictwem Adriana Schvarzsteina. Intensywny trening improwizacji na ulicy i zainteresowanie tematem imigracji zaowocowały spektaklami Kamchàtka (w Krakowie na zeszłorocznej ULICY) i Habitaculum. Oba przyniosły zespołowi duży sukces i zaproszenia na festiwale całego świata. Obecnie zespół pracuje nad trzecim projektem ulicznym. Taniec-Kreacja warsztaty uliczne LA CALABAZA DANZA-TEATRO (ES) Artyści La Calabaza Danza-Teatro, posiadający 30-letnie doświadczenie pracy tanecznej i choreograficznej, uznają ulicę za miejsce pełne swobody i możliwości, gdzie można rozpuścić wodze wyobraźni, przybliżając taniec publiczności i zbliżając publiczność do tańca. Wolność, jakiej doświadczają uczestnicy warsztatów w plenerze eliminuje ich lęk przed ośmieszeniem, uruchomia kreatywność, uczy pracy zespołowej i twórczego podejścia. Publiczność jest zarówno świadkiem procesu tworzenia, jak i prezentacji finalnych efektów pracy grupy. Pomysł i prowadzenie Sandra Bonilla. Informacje o naborach: http://teatrkto.pl/pl/wydarzenia/ulica-26-street-art-xxvi-miedzynarodowyfestiwal-teatrow-ulicznych,53/warsztaty-podczas-ulicy,268.html Teatr KTO i publiczność ULICY Podróż SPEKTAKL INTERAKCYJNY Spektakl interakcyjny, który będzie powstawał na oczach i przy udziale publiczności ULICY. Ten coraz bardziej popularny rodzaj teatru (opartego na interakcji) pozwala na najbardziej aktywne i zaangażowane uczestnictwo publiczności. Widzowie, wskazując kierunek rozwoju akcji spektaklu, staną się niejako jego współtwórcami. Przed festiwalem zostanie przeprowadzony otwarty casting (transmitowany na żywo w internecie), a sugestie widzów-internautów będą brane pod uwagę przy wyborze obsady. Reżyseria Jerzy Zoń. Informacje o castingu: http://teatrkto.pl/pl/wydarzenia/ulica-26-street-art-xxvi-miedzynarodowyfestiwal-teatrow-ulicznych,53/otwarty-casting,283.html
OTWARTE SPOTKANIA Z GOŚĆMI ALINA OBIDNIAK (PL) Animatorka teatru i kultury. Pomysłodawczyni i założycielka pierwszego w Polsce Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Ulicznych w Jeleniej Górze. Wieloletnia dyrektorka jeleniogórskiego Teatru im. C. K. Norwida. 12 lipca, 11.00, Teatr KTO (ul. Gzymsików 8) JORDI DURAN I ROLDÓS (ES) Dramaturg, reżyser, producent teatralny. Dyrektor artystyczny FiraTàrrega, znanego festiwalu poświęconego sztuce w otwartej przestrzeni. Jeden z dyrektorów programu studiów magisterskich w dziedzinie tworzenia sztuki ulicznej (Uniwersytet de Lleida i FiraTàrrega), międzynarodowej inicjatywy, której celem jest kształcenie profesjonalnych twórców sztuki w przestrzeni publicznej. Wykładowca zarządzania w sztuce widowiskowej na Międzynarodowym Uniwersytecie Katalonii. 11 lipca, około 23.15 (po paradzie Xarxa Teatre), przy Wieży Ratuszowej 14 lipca, 15.00, Instytut Cervantesa (ul. Kanonicza 12) www.facebook.com/ulica26.streetart