Ciekawostki o owocach Klaudia Chyczewska
Kiwi Owoc kiwi, nazywany chińskim agrestem występuje w klimacie umiarkowanym. Nazwę "kiwi" roślina otrzymała od Nowozelandczyków na początku XX wieku - puszek skórki owocu bowiem przypominał im ptaka kiwi. Wówczas to kiwi stało się przedmiotem handlu. Obecnie roślinę uprawia się w Nowej Zelandii, ale też w Australii, Kalifornii, Chile, Południowej Afryce i nad Morzem Śródziemnym.
Mandarynki Mandarynka, czyli młodsza siostra pomarańczy, mniejsza ale słodsza, jak również łatwiejsza w obieraniu i dzieleniu. Nazwa jej pochodzi od nazwy wyspy Mauritius na Oceanie Indyjskim, którą niegdyś nazywano Mandarą. Miejscem występowania mandarynek jest Japonia, Stany Zjednoczone oraz Brazylia. Z badań wynika, że jedzenie mandarynek może zmniejszać ryzyko raka wątroby, a także łagodzi dolegliwości wynikające z przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby.
Czarna jagoda Czarna jagoda nazywana jest czarną borówką i czernicą. Występuje w stanie dzikim w lasach północnej i środkowej Europy, Azji i Ameryki Północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym i arktycznym. Nowe zainteresowania aktywnością biologiczną owoców jagody pochodzą z doświadczeń angielskich pilotów podczas II wojny światowej. Lotnicy, którzy konsumowali w ramach przydziałowego prowiantu dżem z czarnych jagód cieszyli się lepszym wzrokiem o zmroku niż ich wrogowie.
Pomarańcza Należą do owoców z rodziny cytrusowych. Zawierają w sobie dużo witam, a zwłaszcza bardzo cenną witaminę C. Drzewka pomarańczowe rosną w lasach tropikalnych i osiągają około 9 metrów wysokości. Co ciekawe z jednego drzewa pomarańczy można zebrać do 1000 owoców rocznie, zapewniając zbiory nawet przez 80 lat. Pomarańcze pochodzą z południowych Chin i południowej Azji. Do Europy dotarły w drugiej połowie XV wieku z Indii do Hiszpanii i Włoch.
Grejpfrut Obecnie grejpfrut to jeden z najpopularniejszych owoców cytrusowych. Dziś uprawia się go w wielu krajach strefy podzwrotnikowej, między innymi w Stanach Zjednoczonych, Chinach, Meksyku, Izraelu, Indiach, Argentynie, Turcji i krajach Afryki Południowej. W XVIII i XIX wieku grejpfruty nazywane były shaddockami. Nazwa ta pochodziła od nazwiska kapitana Jamesa Shaddocka, który sprowadził i zadomowił grejpfruty na wyspie Barbados. Dzisiejsza nazwa grejpfrut pochodzi od angielskich słów "grape" czyli grono oraz "fruit" czyli owoc ma to związek z faktem, że owoce te rosną na gałązkach rozmieszczonych w gronach.
Arbuz Arbuz trafił do Polski dopiero w XII wieku dzięki zakonowi krzyżackiemu, ale już w XIV wieku na terenie Polski znanych było kilka odmian tego owocu. Ciekawostką jest to, że w czasach komunistycznych polskie władze starały się unikać słów obcego pochodzenia, więc wyraz arbuz próbowano zastąpić polskim wyrazem kawon. Nazwa ta jednak się nie przyjęła. Współcześnie w Europie uprawia się arbuzy w Hiszpanii, Portugalii, we Włoszech, Chorwacji, Francji, Grecji, na Węgrzech, Bułgarii, Rumuni i na południu Rosji.
Cytryna Cytryna znana jest głównie z dużej zawartości witaminy C. Owoce, aby mogły znieść często długotrwały transport, zrywane są z drzew w stanie niedojrzałym, a następnie przed sprzedażą poddaje się je sztucznemu dojrzewaniu za pomocą gazu. Cytryna jak wiele obecnie uprawianych gatunków cytrusowych - powstała w wyniku skrzyżowania innych gatunków z tej grupy, cytrona z limą. Cytryna po raz pierwszy pojawiła się w Europie w XI wieku.
Czereśnie Czereśnie pochodzą z Grecji i uprawiane były już w starożytności. Drzewo czereśni jest długowieczne (żyje od 80 do 100 lat) i bardzo wydajne. Dość szybko ludzie docenili ich walory smakowe oraz lecznicze, a o zaletach tego owocu pisali starożytni autorzy. Lukullus, jeden z wodzów armii starożytnego Rzymu w I wieku naszej ery przywiózł z jednej z wypraw, do Rzymu drzewko czereśniowe. Czereśnie bardzo szybko zadomowiły się w Cesarstwie Rzymskim. Polskie słowo "czereśnia" pochodzi od nazwy oryginalnej łacińskiej "xerasa".
Truskawki Historia truskawki jest krótka. Owoc truskawki powstał w wyniku przypadkowego skrzyżowania poziomki chilijskiej z pochodzącej ze wschodnich Stanów Zjednoczonych poziomki wirginijskiej. Wydarzenie to miało miejsce w XVIII wieku we Francji. W następstwie powstała pierwsza wielkoowocowa poziomka, nazwana ananasową, dającą jasno zabarwione, znacznie większe i cenniejsze owoce niż oba gatunki wyjściowe. Uprawa tej poziomki rozpowszechniła się szybko w Europie, potem w Ameryce Północnej, do której już dotarła w postaci wielkoowocowych odmian uprawnych.