JEDZIEMY NAD... Morze Bałtyckie
Morze Bałtyckie, Bałtyk płytkie morze śródlądowe na szelfie kontynentalnym w północnej Europie. Połączone z Morzem Północnym przez Cieśniny Duńskie (Sund, Mały i Wielki Bełt) oraz Kattegat i Skagerrak. Za zachodnią granicę Bałtyku właściwego przyjmuje się cieśninę Sund i próg podwodny ciągnący się na głębokości 18 20 m od przylądka Gedser do przylądka Darßer Ort ; na zachód od tej linii znajduje się akwen Bałtyku Zachodniego o powierzchni ok. 8000 km² nazywany przez Niemców także Ostsee; akwen ten obejmuje min. część wód Cieśnin Duńskich (oprócz Małego i Wielkiego Bełtu) a także mniejsze: Alsenbelt, Fehmarnbelt, Langelandsbælt.
CHARAKTERYSTKA Bałtyk nazywany jest morzem śródziemnym północnej Europy, ponieważ ze wszystkich stron jest otoczony lądem, a z Morzem Północnym łączy go jedynie kilka płytkich cieśnin. Położone jest w północnej strefie klimatu umiarkowanego. Oba morza leżą na tym samym szelfie kontynentalnym. rozciągłość południkowa ok. 1300 km rozciągłość równoleżnikowa najszersza (przez Zatokę Fińską) ok. 600 km rozciągłość równoleżnikowa najwęższa (przez Zatokę Botnicką) 100 km rozciągłość równoleżnikowa poniżej Gotlandii ok. 250 km
Powierzchnia Powierzchnia Bałtyku wraz z Kattegatem wynosi ok. 415 266 km². Bez Kattegatu Bałtyk zajmuje 392 979 km². Powierzchnia zlewni wynosi 1 721 233 km². Objętość morza wynosi 21 721 km³
Linia brzegowa Linia brzegowa Bałtyku o długości ok. 8100 km jest mocno rozwinięta i urozmaicona. Składa się na to duża ilość zalewów, zatok, półwyspów oraz wysp i wysepek, szczególnie licznych przy wybrzeżach północnym i zachodnim.
Największe zatoki Trzy wybitne rozgałęzienia Bałtyku tworzą wielkie zatoki: Zatoka Botnicka o powierzchni 117 000 km²; Zatoka Fińska o powierzchni 30 000 km²; Zatoka Ryska o powierzchni 17 000 km². Z innych większych zatok należy wymienić zatoki: Gdańską, Pomorską, Lubecką, Kilońską oraz Zalew Kuroński.
Głębokość Średnia głębokość wynosi 52,3 m, maksymalna 459 m (Głębia Landsort na północny zachód od Gotlandii). W Kattegacie głębokość maksymalna wynosi 109 m, ze średnią 24 m. Głębia położona najbliżej Polski Głębia Gdańska liczy 118 m. Morze Bałtyckie dzieli się na 3 baseny: Basen Bornholmski o maksymalnym zagłębieniu 105 m Basen Gotlandzki o maksymalnym zagłębieniu 459 m Basen Botnicki o maksymalnym zagłębieniu 294 m
Podział morfologiczny Botnik Morze Alandzkie między Wyspami Alandzkimi a brzegami Szwecji Morze Archipelagowe między Wyspami Alandzkimi a brzegami Finlandii Botnik Południowy (Morze Botnickie) główny basen Zatoki Botnickiej Botnik Północny północny basen Zatoki Botnickiej Basen Gotlandzki Niecka Północnogotlandzka Niecka Zachodniogotlandzka Niecka Wschodniogotlandzka Zatoka Fińska odcięta linią umowną od Basenu Gotlandzkiego Zatoka Ryska Zatoka Gdańska odcięta linią umowną od Basenu Gotlandzkiego
Podział morfologiczny cd. Basen Bornholmski Niecka Arkońska (dawna Głębia Arkońska) Niecka Wschodniobornholmska Zatoka Pomorska Morze Bełtów Sund Wielki Bełt wraz z Bełtem Langelandzkim i Bełt Samso Mały Bełt Zatoka Kilońska Bełt Fehmarn Zatoka Meklemburska i inne mniejsze cieśniny Kattegat
Zasolenie Ze względu na niskie zasolenie Bałtyk zalicza się do wód słonawych (mezohalinowych) i określa morzem półsłonym. Średnie zasolenie wynosi ok. 7. Niskie zasolenie Bałtyku spowodowane jest względnie niskimi temperaturami i związanym z tym mniejszym tempem parowania wody w obszarze szerokości geograficznych akwenu. Przykładem morza, w którym parowanie jest bardzo intensywne i zwiększa zasolenie do ok. 40, jest Morze Śródziemne, jak we wszystkich wodach tego zakresu szerokości geograficznej.
Poziom wód i fale Poziom wód Bałtyku jest wyższy niż w Oceanie Atlantyckim i Morzu Północnym i wynika z jego śródlądowego położenia. Powodem jest zbyt słaba wymiana wód przez wąskie Cieśniny Duńskie, aby nastąpiło pełne wyrównanie poziomów. W cieśninach wody piętrzą się zależnie od kierunku wiatrów, które albo pchają wody oceaniczne w głąb Bałtyku, lub na odwrót wypychają je z niego. Bałtyk jest morzem burzliwym, a fale są krótkie i strome. Typowa wysokość fali wynosi 5 m. W czasie silnych sztormów fale są gwałtowne, nieuporządkowane, często odbite i nadbiegające z różnych kierunków, a ich wysokość sięga prawie do 10 m. 23 grudnia 2004, w czasie sztormu w rejonie północnego Bałtyku, zarejestrowano pojedynczą falę o wysokości prawie 14 m. Odległości między grzbietami fal są przy tym niewielkie, sięgają zaledwie 50 m.
Zalodzenie Lód pokrywa całkowicie od listopada do maja pn. część Zatoki Botnickiej i wschodnią część Zatoki Fińskiej. Na pozostałym obszarze zamarza tylko pas przybrzeżny na ok. 1-2 miesiące w części pd.-zach. i 2-4 miesiące w środkowej
Historia geologiczna Morze Bałtyckie jest jednym z najmłodszych mórz Oceanu Atlantyckiego. Liczy około 12 tys. lat. W swoim rozwoju przechodziło kilka faz, kształtując się na obszarze pierwotnego lądu zwanego Fennoskandią (prawdopodobnie w starej dolinie hipotetycznej eoceńskiej rzeki Eridan). Niekiedy traciło kontakt z oceanem, stając się olbrzymim jeziorem. Bałtyckie Jezioro Lodowe, 12 10 tys. lat temu Morze Yoldiowe, 10 9 tys. lat temu Jezioro Ancylusowe, 9 8 tys. lat temu Morze Litorynowe, 8 4 tys. lat temu Morze Mya, 4 tys. lat temu do dziś
ŹRÓDŁA http://pl.wikipedia.org/wiki/morze_ba%c5%82tyckie
DZIEKUJE ZA UWAGĘ
WYKONAŁA: Ada Mlącka kl.3a