WINDOWS SERVER 2003 IIS z FTP
Często będziemy także chcieli uruchomić własną stronę internetową, następnie upublicznić ją znajomym, albo w sposób bezpieczny udostępnić zasoby naszym pracownikom. Tutaj z pomocą przychodzi usługa IIS. Za chwilę uruchomimy prosty serwer WWW, który będzie publiczny, następnie zabezpieczymy go tak, aby dane z niego przesyłane były szyfrowane oraz dostęp do niego wymagał logowania. Na koniec uruchomimy prosty serwer FTP. Kliknijmy zatem w Start, a następnie w Zarządzanie tym serwerem. Kliknijmy Dodaj lub Usuń Role i przejdźmy przez pierwszy ekran klikając przycisk Dalej.
Na kolejnym ekranie wybieramy opcję Serwer aplikacji i klikamy Dalej.
Rozszerzenia Front page oraz usługa ASP.net mogą się przydać jeżeli będziemy tworzyć zaawansowane strony internetowe, do czego gorąco zachęcam. Klikamy przycisk Dalej.
Wyświetli się nam podsumowanie, które zatwierdzamy klikając Dalej. Rozpocznie się instalacja.
Po pomyślnej instalacji klikamy przycisk Zakończ. Klikamy teraz w Start > Narzędzia administracyjne i wybieramy konsolę Menadżer internetowych usług informacyjnych.
W drzewie z lewej strony rozwijamy Witryny sieci WEB, a następnie klikając prawym przyciskiem na Domyślna witryna sieci WEB wchodzimy w jej właściwości, a kolejnie wybieramy zakładkę Dokumenty.
Klikamy przycisk Dodaj i wpisujemy index.html.
Kasujemy z listy inne wartości, bo nie są nam potrzebne.
Klikamy Zastosuj i przechodzimy do zakładki katalog macierzysty. Znajduje się tam informacja taka jak ścieżka lokalna. Jest to nic innego jak folder na nszym dysku twardym, gdzie strona jest przechowywana. Oczywiście można go dowolnie zmienić, choć osobiście nie widzę takiej potrzeby.
Przechodzimy w związku z tym do tego folderu i tworzymy w nim dokument index.html i edytujemy go w notatniku.
Nie trzeba być programistą, aby stworzyć testową stronę internetową. Zapisujemy i zamykamy plik. Przejdźmy teraz na inną maszynę i podajmy adres serwera w przeglądarce. Jak widać osiągnęliśmy sukces, strona internetowa jest dostępna. Jak widać nie było to trudne.
Haczyk polega na tym, że strona nie jest dostępna publicznie ze względu na zaporę sieciową. Należy odblokować odpowiedni port. Aby to uczynić wchodzimy w konsolkę Routingu i dostępu zdalnego, o której już wcześniej pisałem, następnie z rozwijanej listy wchodzimy w Routing protokołu IP, dalej klikamy na Translator adresów sieciowych / zapora..., po prawej stronie wyświetlone są połączenia, wchodzimy klikając prawym przyciskiem we właściwości połączenia WAN. Wybieramy zakładkę Usługi i porty.
Miejsce to warto zapamiętać, ponieważ jeśli byśmy chcieli uruchomić jakiś nietypowy serwer np. gry Counter Strike to właśnie tutaj będzie trzeba odblokować odpowiednie porty. Wracając jednak do naszego przykładu zaznaczmy Serwer sieci WEB (HTTP).
Pojawi się nam okienko, w którym należy wprowadzić Adres prywatny. Jako, że usługa znajduje się na naszym komputerze, a nie na innym komputerze w sieci, należy tu podać wartość localhost (naszego komputera), która wynosi 127.0.0.1. Klikamy OK. Czynność tą powtórzmy także dla: - Bezpieczny serwer sieci Web - Pulpit zdalny - Protokół POP3 - Serwer poczty internetowe SMTP - Serwer FTP Będą nam one potrzebne w dalszej części poradnika. Klikamy Zastosuj, OK i zamykamy Routing i dostęp zdalny. Spróbujmy się teraz podłączyć na naszą stronę internetową z komputera nie należącego do naszej sieci.
Jak widać wszystko działa poprawnie, czyli nasza strona internetowa jest publicznie dostępna z internetu.
Wracając do właściwości naszej witryny, wejdźmy w zakładkę wydajność. Możemy tutaj ograniczyć prędkość przesyłania danych dla naszej strony oraz ilość maksymalnych połączeń. Jeżeli byśmy chcieli udostępnić sobie lub znajomym jakieś pliki za pośrednictwem strony internetowej, w zakładce Katalog macierzysty możemy zaznaczyć opcję Przeglądanie katalogów. Odwiedzający będą mieli dostęp do wszelkich folderów, które zawierają się w katalogu z naszą stroną WWW.
Pisząc stronę w języku ASP.NET prawdopodobnie nam ona nie zadziała ze względu na starą wersję ASP, która domyślnie jest ustawiona. Tutaj możemy ją zmienić na dowolną inną zainstalowaną w systemie, czyli najlepiej najnowszą.
Zajmijmy się jednak zabezpieczeniem naszej witryny przed osobami niepowołanymi. Opcje z tym związane znajdują się w zakładce Zabezpieczenia katalogów. Na początek może wejdźmy w przycisk Edytuj w sekcji związanej z uwierzytelnianiem i kontrolą dostępu.
Jak widać uruchomiony jest dostęp anonimowy, który teraz wyłączymy. Wyłączmy także uwierzytelnianie zintegrowane systemu Windows. Jest ono przydatne kiedy nie pracujemy w domenie, tylko w grupie roboczej. Uwierzytelnianie podstawowe z powodów opisanych w nawiasie także nas nie interesuje. Nasza domena także nie jest zintegrowana z siecią.net więc wybieramy Uwierzytelnianie szyfrowane, a komunikat który się pojawi potwierdzamy przyciskiem TAK. Klikamy OK i Zastosuj.
Przejdźmy teraz na inny komputer i odświeżmy naszą stronę (trzeba ją odświeżyć, aby aktualne dane z serwera się pobrały).
Pojawi się ekran logowania, musimy podać dane użytkownika naszej domeny. W tym przypadku był to kasjer, który po pomyślnym uwierzytelnieniu został dopuszczony do strony internetowej. Spróbujmy także wpisać adresstronyinternetowej/images. Okazuje się, że nie mamy tam praw dostępu mimo, że powinien móc on przeglądać foldery. Dzieje się tak dlatego, że NAWET w przypadku udostępniania treści poprzez witrynę sieci Web wciąż obowiązują uprawnienia NTFS. Mówiąc pokrótce możemy udostępnić szereg różnych folderów wszystkim pracownikom firmy, a dzięki uprawnieniom NTFS sprawić aby odpowiednie osoby miały wgląd tylko do tych danych, które to my chcemy im udostępnić.
Zalogujmy się teraz jako administrator. Nawet więcej. Zróbmy to spoza naszej sieci i spróbujmy wejść do katalogu Images. Jak widać działa poprawnie. Mam tylko jedno zastrzeżenie, po zalogowaniu pobierane informacje przesyłane są w sposób niebezpieczny, tak, że każdy kto je przechwyci będzie mógł je bez problemu odczytać. Wypadałoby utworzyć certyfikat bezpieczeństwa i szyfrować wszelkie przesyłane dane. W tym celu wchodzimy w Panel sterowania > Dodaj/Usuń programy, a następnie wybieramy z menu Dodaj/Usuń składniki systemu Windows.
Z listy wybieramy Usługi certyfikatów i klikamy Dalej. Na następnej karcie zaznaczamy główny urząd certyfikacji przedsiębiorstwa i klikamy Dalej.
Teraz należy wpisać pospolitą nazwę tego urzędu certyfikacji. Wpiszmy taką samą jak nazwa komputera, aby przypadkiem nic się nie pogryzło ElitePC-dc01. Klikamy przycisk Dalej.
Klikamy przycisk Dalej.
Pojawi się komunikat, na którym klikamy TAK.
Na kolejnym komunikacie znowu klikamy TAK. Po chwili instalator zakończy pracę, klikamy Zakończ. Teraz będzie interesowała nas trzecia sekcja Bezpieczna komunikacja. Kliknijmy Certyfikat serwera.
Pierwszą planszę standardowo pomijamy przyciskiem Dalej. Na następnej planszy idealnie byłoby posiadać porządny urząd certyfikacyjny i korzystać z utworzonego tam certyfikatu bezpieczeństwa, który byłby spersonalizowany do naszych potrzeb. Zdajmy się jednak na standardową procedurę postępowania. Zaznaczmy Utwórz nowy certyfikat i kliknijmy Dalej.
Wybieramy opcję Wyślij żądanie natychmiast do urzędu certyfikacji online. Klikamy Dalej.
Na kolejnej planszy musimy podać nazwę certyfikatu, a także określić jego długość w bitach. Im większa długość, tym bezpieczniej. Klikamy Dalej.
Na następnej planszy podajemy organizację oraz jednostkę organizacyjną. Tak naprawdę możemy wpisać to cokolwiek, jednak warto by miało to jakiś sens.
Nazwę pospolitą możemy pozostawić domyślną.
Uzupełniamy informacje geograficzne i klikamy Dalej.
Wpisujemy wartość portu SSL na 443 i klikamy Dalej.
Z rozwijanej listy wybieramy stosowny urząd certyfikacyjny. Na nasze szczęście mamy tylko jeden.
Kiedy w końcu uda nam się przebrnąć przez kreator, zatwierdzamy podsumowanie klikając przycisk Dalej, a potem Zakończ. Należy teraz kliknąć przycisk edytuj, lecz tym razem znajdujący się w sekcji bezpieczna komunikacja.
Zaznaczmy opcję Wymagaj bezpiecznego kanały SSL, a potem wymagaj szyfrowania 128- bitowego.
Przejdźmy do zakładki Witryna sieci Web. W polu port SSL podajmy 443. Kliknijmy Zastosuj. Spróbujmy teraz wejść na naszą stronę. Tym razem do testów wykorzystamy Windows 7 i Internet Explorer, aby coś pokazać.
Po wpisaniu strony z przedrostkiem HTTP jedyne co, otrzymaliśmy informację, że strona wymaga szyfrowania i musimy wpisać HTTPS.
W tej chwili komputer klienta pobrał i przeanalizował nasz certyfikat, jednak ma wątpliwości co do jego wiarygodności. Możemy albo kazać mu kontynuować przeglądanie strony internetowej albo przerwać. Oczywiście w naszym przypadku kontynuujemy.
W przypadku Mozilli wyświetlony zostałby jeszcze po drodze nasz certyfikat oraz informacje, które podaliśmy podczas jego tworzenia, dlatego też wspominałem, że dobrze by było jakby one miały jakiś sens. Aby sytuacja taka nie powtarzała się, nie była uciążliwa dla naszych pracowników, możemy np na stałe zainstalować certyfikat klikając tak jak przedstawiono na dwóch poniższych rysunkach.
Jeszcze lepszym sposobem będzie dodanie naszego urzędu certyfikacyjnego do zaufanych na naszym komputerze. Jest to proces bardzo prosty, o którym możemy przeczytać pod adresem: http://www.exmouthcollege.devon.sch.uk/assets/images%20for%20new%20home%20page/how %20Do%20I%20Access%20Files%20From%20Homepdf.pdf Przydać się nam także może serwer FTP. W tym celu będziemy zmuszeni doinstalować składnik systemu Windows. Aby to zrobić klikamy Start > Panel sterowania >Dodawanie i usuwanie programów > Dodaj/usuń składniki systemu Windows.
Z listy wybieramy Serwer aplikacji i klikamy na nim dwa razy.
Klikamy dwa razy na Internetowe usługi informacyjne.
Zaznaczamy Usługa FTP i klikamy dwa razy OK, a następnie przycisk Dalej.
Rozpocznie się instalacja. Kiedy dobiegnie ona końca wracamy do Menedżera internetowych usług informacyjnych, który znajduje się w narzędziach administracyjnych. Zauważmy, że na liście dostępnych opcji pojawiły się Witryny FTP. Jeśli je rozwiniemy pojawi się nam domyślna witryna, którą od razu usuńmy aby stworzyć coś lepszego. Kliknijmy na niej prawym przyciskiem i wybierzmy opcję Usuń.
Teraz ponownie klikamy prawym przyciskiem, wybieramy nowy, a następnie Witryna FTP. Na planszy powitalnej klikamy przycisk Dalej.
Wpisujemy intuicyjną dla nas nazwę serwera i klikamy dalej. Aby serwer był dostępny na dowolnym interfejsie sieciowym, na standardowym porcie 21, na kolejnej karcie zostawiamy domyślne ustawienia i klikamy przycisk Dalej.
Jeżeli chcemy mieć jeden wspólny folder dla wszystkich naszych użytkowników wybieramy pierwszą opcję Nie izoluj użytkowników. Jako że często nie jest to pożądane lepszym rozwiązaniem będzie takie, w którym to każdy użytkownik będzie posiadał jedynie własny folder, do którego będzie miał dostęp. W kolejnych działach na temat zarządzania plikami dowiemy się w jaki sposób nałożyć limit pojemnościowy dla danego folderu, co także może okazać się pożądane. Jako, że jesteśmy użytkownikami domenowymi najwygodniej w naszym przypadku będzie wybrać opcję Izoluj użytkowników używając usługi Active Directory. Zaznaczmy ją i kliknijmy przycisk Dalej.
Na kolejnym ekranie przy użyciu przycisku Przeglądaj wybierzmy administratora, a także w ostatnim polu naszą domenę. Na koniec wprowadźmy hasło i wybierzmy przycisk Dalej.
Pojawi się prośba o potwierdzenie hasła. Jeżeli chcemy, aby użytkownicy mogli zapisywać i odczytywać swoje pliki na kolejnej planszy jako uprawnienia wybieramy odczyt oraz zapis i klikamy przycisk Dalej.
Nie pozostaje nam nic innego jak zakończyć pracę kreatora klikając przycisk Zakończ.
Klikając prawym przyciskiem na nazwie naszej witryny FTP możemy w jej właściwości. Na początek przyjrzyjmy się zakładce Witryna FTP, w której możemy ograniczyć ilość jednoczesnych połączeń oraz czas ich trwania w zależności od przepustowości naszego łącza internetowego.
W zakładce Wiadomości warto wypełnić pola, choć jest to już rzecz gustu.
W przypadku zwykłej izolacji użytkowników, czy serwera bez izolacji, właściwie na tym etapie instalacja odbiegłaby końca. W naszym tudzież ambitniejszym przypadku nie jest to takie proste. Stwórzmy na dysku C katalog domowy FTP. Ściągnijmy zatem program do zarządzania kontami użytkowników ze strony: http://blog.crowe.co.nz/attachments/ftpusereditor/setup.msi Po zainstalowaniu kliknijmy Start > Wszystkie programy > IIS Tools i go uruchommy.
Wybierzmy naszą domenę i zalogujmy się w nim jako nasz administrator. Klikamy przycisk OK.
Z lewej strony znajduje się drzewo jednostek organizacyjnych naszej domeny, po prawej wyświetlają się użytkownicy. Możemy zaznaczyć wielu użytkowników na raz. W naszym przypadku jest tylko jeden. Kliknijmy na nim dwa razy. Zaznaczmy opcję Configure FTP Root and FTP Dir atributes i klikając na przycisk z trzema kropeczkami wybierzmy utowrzony na dysku C lub gdzie indziej odpowiedni folder. Zaznaczmy także opcję Automatically set the FTP to Dir to the users a z wartości w rozwijanej liście wybierzmy Account name. Klikamy OK.
Nasz serwer FTP już działa. W katalogu na dysku C został utworzony folder o nazwie użytkownika kasjer_01 (gdyby jakichś powodów nie powstał, trzeba zrobić go ręcznie), do którego tylko on ma dostęp. Dla hardcorowców (tego nie ma sensu robić) przedstawię jak wykonać to, co zrobił powyższy program tylko, że ręcznie dla jednego użytkownika. Pobierzmy dodatek do Windowsa 2003 ze strony http://www.microsoft.com/downloads/details.aspx?familyid=96a35011-fd83-419d-939b- 9a772ea2df90&DisplayLang=en Będzie nam potrzebne stworzenie konsoli. Po instalacji dodatku klikamy Start > Uruchom i wpisujemy komendę mmc. Tym razem jednak dodajemy przystawkę ADSI edit.
Klikamy prawym przyciskiem na ADSI edit i wybieramy connect to. Pojawi się nam okienko, w którym możemy zedytować nazwę, lecz nie musimy, resztę pól pozostawiamy bez zmian i klikamy OK.
Z listy, która pojawi się z lewej strony odnajdujemy naszego użytkownika.
Klikamy prawym przyciskiem i wybieramy Właściwości. Przewijamy listę aż odnajdziemy dwie wartości msiis-ftproot oraz msiis-ftpdir
Dla wartości Root podajemy C:\ FTP. Dla FTPDir C:\FTP\%USERNAME%.
W tym przypadku prawdopodobnie konieczne będzie ręczne utworzenie katalogu zgodnego z nazwą użytkownika, któremu udzielamy dostęp do serwera FTP. Oczywiście czynność tą będzie trzeba wykonywać osobno dla każdego konta. Naturalnie proces ten można zautomatyzować pisząc skrypt Visual Basic, a następnie za pomocą polis grupy zautomatyzować jego wykonywanie dla każdego konta użytkownika. Ale ten dokument nie jest o Visual Basic ;).