Część A. Aparat wyparny jednodziałowy

ZATĘŻANIE ROTWORÓW W APARATACH WYPARNYCH Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z budową i pracą aparatów wyparnych o działaniu ciągłym wraz z praktycznym zatężaniem rozcieńczonego roztworu wodnego. Ćwiczenie obejmuje przeprowadzenie zatężania wodnych roztworów soli w aparacie jedno- i dwudziałowym, sporządzenie bilansów materiałowych i cieplnych dla osiągniętych stanów stacjonarnych w obu aparatach oraz porównanie działania stosowanych wyparek. Część A. Aparat wyparny jednodziałowy 1

Schemat instalacji wyparki jednodziałowej przedstawia rysunek 1. Rysunek 1. Schemat instalacji wyparki jednodziałowej. 1- aparat wyparny, 2,2 termostaty, 3 - wymiennik ciepła (podgrzewacz surówki), 4 wymiennik ciepła (chłodnica oparów), 5- wymiennik ciepła (chłodnica roztworu zatężonego), 6 zbiorniki: surówki, roztworu zatężonego i rozpuszczalnika, 7- pompa perystaltyczna, 8,8 zawory czerpalne, 9- rotametr, K 1 K 2 elektrody konduktometryczne, t 1,,,,t 13 punkty pomiaru temperatury (opis w tekście) Aparat wyparny (1) jest stalowym zbiornikiem wyposażonym w poziomowskaz i wężownicę /długość 200cm, średnica zewnętrzna 14mm/. Do wężownicy doprowadzane jest medium grzejne /olej, gliceryna lub inne/ ogrzewane w termostacie (2) o mocy grzałki 1.63kW. Z aparatem wyparnym współpracują trzy wężownicowe wymienniki ciepła /długość wężownicy 80cm, średnica zewnętrzna 14mm, wewnętrzna 10mm/. Wymiennik (3) służy do podgrzewania roztworu zasilającego wyparkę, czynnikiem ogrzewającym jest para odprowadzana z aparatu wyparnego i doprowadzana do płaszcza wymiennika. Wymiennik (4) służy do wychładzania nadmiaru oparów, 2

czynnikiem pobierającym ciepło jest woda doprowadzana do płaszcza wymiennika. Wymiennik (5) służy do schładzania roztworu zatężonego, medium pobierającym ciepło jest woda doprowadzana do płaszcza wymiennika. Przepływ wody chłodzącej w wymiennikach ciepła (4 i 5) mierzony jest rotametrami (9). Aparat wyparny i wymienniki ciepła izolowane są pianką poliuretanową w celu zmniejszenia strat ciepła do otoczenia. Działanie aparatu wyparnego w trybie pracy ciągłej Roztwór rozcieńczony /surówka/ podawany jest pompą perystaltyczną (7) ze zbiornika (6) do podgrzewacza (3) gdzie jest ogrzewany wstępnie oparami dopływającymi z aparatu wyparnego (1). Na drodze między zbiornikiem a podgrzewaczem odbywa się konduktometryczny pomiar stężenia surówki (K 1 ). Wstępnie ogrzany roztwór doprowadzany jest do aparatu wyparnego (1) w powierzchniowe warstwy znajdującej się w nim cieczy. W aparacie wyparnym zachodzi wrzenie roztworu. Powstające opary odprowadzane są do płaszcza podgrzewacza (3) gdzie kondensując podgrzewają wstępnie surówkę. Kondensacja pozostałości oparów i ich całkowite schłodzenie zachodzi w wymienniku (4). Roztwór zatężony z dna aparatu wyparnego kierowany jest do wymiennika ciepła (5), gdzie jest schładzany wodą doprowadzaną z termostatu (2 ) do płaszcza wymiennika. Ochłodzony roztwór zatężony kierowany jest do odpowiedniego zbiornika (6). Między wymiennikiem ciepła (5) a zbiornikiem roztworu zatężonego (6) odbywa się konduktometryczny pomiar przewodnictwa roztworu zatężonego (K 2 ). Do regulacji objętościowego natężenia przepływu wody chłodzącej w wymienniku (4) służą zawór czerpalny (8) a w wymienniku (5) zawór (8 ). Odczytu przepływu wody chłodzącej w obu wymiennikach dokonuje się za pomocą rotametrów (9). Mierzone parametry 1. Pomiary objętościowego natężenia przepływu: a) objętościowe natężenia przepływu roztworu rozcieńczonego (v 1, cm 3 /min ) b) objętościowe natężenie przepływu wody chłodzącej w wymiennikach (4) i (5) (v 4, v 5 dm 3 /h) odczytuje się przy pomocy rotametrów (9). 2. Stężenia roztworu rozcieńczonego i zatężonego mierzy się konduktometrycznie (elektrody K 1, K 2 ). 3. Pomiar temperatur (T 1 T 13 ) dokonywany jest z wykorzystaniem elektronicznego zestawu pomiarowego z odczytem cyfrowym (T, ). Uwaga : W celu dokonania odczytu temperatury należy przycisnąć przycisk sekcji (A,B,D) oraz w wybranej sekcji przycisk żądanej temperatury. Odczyt temperatury dokonać po ~30sek. Dla ułatwienia orientacji pomiar temperatury sygnalizowany jest mruganiem diody w określonym punkcie na schemacie wyparki. Wykaz punktów pomiaru temperatury T 1 temperatura roztworu rozcieńczonego zasilającego aparat wyparny 3

T 2 temperatura oparów /nad wrzącym roztworem w aparacie wyparny T 3 temperatura roztworu zatężonego na wyjściu z aparatu wyparnego T 4 temperatura medium grzejnego na wejściu do wejściu do aparatu wyparnego T 5 temperatura medium grzejnego na wylocie wężownicy aparatu wyparnego T 6 temperatura surówki na wejściu do podgrzewacza T 7 temperatura kondensatu na wylocie wymiennika ciepła (4) T 8 temperatura wody chłodzącej na wlocie wymiennika (4) T 9 temperatura wody chłodzącej na wylocie wymiennika (4) T 11 temperatura roztworu zatężonego na wylocie wymiennika ciepła (5) T 12 temperatura wody chłodzącej na wlocie wymiennika (5) T 13 temperatura wody chłodzącej na wylocie wymiennika (5) Uwaga : Do sekcji A należą temperatury T 1 T 5 Do sekcji B należą temperatury T 6 T 9 Do sekcji D należą temperatury T 11 T 13 Wykonanie ćwiczenia wyparka jednodziałowa 1. Uruchomić termostat (T 1 ). 2. Uruchomić termostat (T 2 ) 3. Ustawić przepływ wody chłodzącej (rotametry R1 i R2) w wymiennikach (4 i 5) według wskazówek asystenta [dm 3 /h]. 4. Włączyć zestaw pomiarowy temperatury. 5. Ustawić zasilanie wyparki surówką za pomocą pompy perystaltycznej (7). Wartość liczbową przepływu podaje asystent. 6. Uruchomić program zapisujący wartości przewodnictwa elektrycznego mierzonego przez elektrody konduktometryczne K 1 i K 2 odpowiednio surówki i roztworu zatężonego. 7. W odstępach 30 min. odczytywać i zapisywać temperatury od T 1 do T 13 aż do uzyskania wartości ustalonych w funkcji czasu. 8. Obserwować zmiany przewodnictw do uzyskania wartości ustalonych w funkcji czasu. Uwaga: Ilość pomiarów i ich szczegółowe warianty należy ustalić z asystentem prowadzącym ćwiczenie. 9. Po zebraniu parametrów charakteryzujących stan równowagi wyparki (temperatura, przewodnictwo, przepływy, zużycie energii elektrycznej itd.) wyłączyć instalację. Decyzję o wyłączeniu instalacji podejmuje asystent prowadzący ćwiczenie. 10. Przeliczyć przewodnictwa surówki i roztworu zatężonego na stężenia roztworów w [kg/kg] z wykorzystaniem arkusza kalkulacyjnego w programie Excel. 11. Wykonać w programie Grapher wykres zależności stężeń surówki i roztworu zatężonego od czasu pracy wyparki. 4

12. Wybrać okres stacjonarnej pracy wyparki i wykonać w programie Excel bilans materiałowy i energetyczny dla wyparki. 13. Na podstawie uzyskanych wyników należy narysować wykres Sankey a dla bilansu materiałowego wyparki jednodziałowej. Opracowanie wyników pomiarów Stężenia solanki (c) wyznacza się z równania empirycznego (dla stężeń do 5%): c = A*L^3 + B*L^2 + C*L + D gdzie: L przewodność właściwa roztworu soli mierzona konduktometrycznie [ms/cm] c - stężenie roztworu w [kg/kg] A,B,C,D współczynniki wielomianu (dobierane) Gęstości roztworów (d) wyznacza się z równania empirycznego: d = - 3.24 E-4 c^3 + 1.1194 E-2 c^2 + 8.425 E-1 c + 1 gdzie: c stężenie roztworu d- gęstość [kg/dm 3 ] Pkt pom. L miano c miano ms / 1 DZ 1 cm ###### kg/kg 1 DZ 2 ms / cm ###### kg/kg 5

I. Bilans materiałowy aparatu wyparnego jednodziałowego 1. Masowe natężenie przepływu roztworu surowego /surówki/ - G 1 Wyznaczanie szybkości tłoczenia v1 = ( VP - VK ) / t gdzie: Vk objętość końcowa w cylindrze miarowym Vp objętość początkowa w cylindrze miarowym t czas pompowania [min] VK VP miano t miano v1 miano cm^3 min ###### dm^3 / h G1 = v1 * d1 [kg/h] v1 dm 3 /h d1 kg/dm 3 G1 ###### kg/h 2. Masowe natężenie przepływu roztworu zatężonego G2 G2 = G1 * x1 / x2 [kg/h] G1 x1 x2 G2 kg/h kg/kg kg/kg ###### kg/h 3. Ilość odparowanego rozpuszczalnika w jednostce czasu - W W = G1 - G2 [kg/h] G1 kg/h -G2 kg/h W ###### kg/h 6

II. Bilans cieplny aparatu wyparnego jednodziałowego 1. Moc grzałki Odczyty licznika kwh Czas : : T4 T5 Q 2. Ciepło właściwe roztworu rozcieńczonego -c r cr=cw*xw + cs*xs [kj/kg ] cw 4,18 kj/kg xw [ ] cs kj/kg xs [ ] cr ###### kj/kg 3. Ciepło zużyte na podgrzanie roztworu rozcieńczonego do temp. wrzenia Q 1. Q 1 = G 1 c r (T 3 T 1 ) 4. Ciepło zużyte na odparowanie wody - Q 2 gdzie Q 2 =Wr T3 r T3 = 1.903E-5 T3 ^3-1.2E-3 T3 ^2-0.717 T3 +2433.6 *) W rt3 Q2 kg/h kj/kg 5. Straty ciepła Q 3 7

Q 3 = Q (Q 1 + Q 2 ) Q Q1 Q2 Q3 kj/h kj/h kj/h III. Bilanse cieplne wymienników ciepła. 1. Ciepło oddawane przez opary Q 4 Q4 = W * r + W * cw * ( 100 - T7 ) + W * cp * ( T2-100 ) W 0,6897 kg/h r 2371 kj/kg cw 4,18 kj/kg cp 1,86 kj/kg T2 T7 Q4 gdzie: C p = 1.86 C w = 4.18 R = 2260 [kj/kg ] ciepło właściwe pary wodnej [kj/kg ] cieplo właściwe wody [kj/kg] ciepło parowania (skraplania) wody 2. Ciepło odzyskane na wstępne podgrzanie roztworu rozcieńczonego Q 5 Q 5 = G 1 c r (T 1 T 6 ) G1 cr T1 T6 Q5 kg/h kj/kg 8

Ciepło pobrane przez wodę chłodzącą w wymienniku kondensującym opary Q 6 Q 6 = v 4 d w c w (T 9 T 8 ) gdzie: d w gęstość wody w danej temperaturze w kg/dm 3 v2 dm 3 /min dm^3/h dw kg/dm 3 kj/kg cw T9 T8 Q6 4. Ciepło strat w wymienniku kondensującym opary Q 7 Q 7 = Q 4 (Q 5 Q 6 ) Q4 Q5 Q6 Q7 kj/h kj/h kj/h 5. Sprawność podgrzewacza roztworu rozcieńczonego s S = (Q 5 /Q 2 ) 100 [%] Q5 kj/h Q2 kj/h s ###### % 6. Ciepło właściwe roztworu zatężonego c z c z = c w x w1 *+ c s x s1 [kj/kg ] cw kj/kg xw1 [ ] cs kj/kg xs1 [ ] cz ###### kj/kg 9

gdzie: x w1 * - ułamek masowy wody i x s1 * - ułamek masowy soli c s, c z - ciepło właściwe odpowiednio soli i roztworu zatężonego [kj/kgc] 7. Ciepło oddawane przez roztwór zatężony Q 8 Q 8 = G 2 c z (T 3 T 11 ) G2 cz T3 T11 Q8 ###### kg/h 4,18 kj/kg 8. Ciepło pobrane przez wodę chłodzącą w wymienniku (5) Q 9. Q 9 = v 5 d w c w (T 13 T 12 ) v5 dm 3 /min dw 1 kg/dm 3 cw 4,18 kj/kgk T13 T12 Q9 gdzie: v 5 średni przepływ wody chłodzącej d w gęstość wody [kg/dm 3 ] c w ciepło właściwe wody [kj/kg ] 9. Ciepło strat w wymienniku chłodzącym roztwór zatężony Q 10 Q 10 = Q 8 Q 9 Q8 kj/h Q9 kj/h Q10 10

IV. Ruch ciepła 1. Przenikanie ciepła od medium grzewczego (gliceryna) do wrzącej cieczy w aparacie wyparnym Obliczamy zastępczą średnią różnicę temperatur - t 1 : t 1 = (T 4 T 5 ) / [ln (T 4 T 3 ) / (T 5 T 3 )] [ ] T3 T4 T5 t1 ###### Obliczamy współczynnik przenikania ciepła K 1 : K 1 = Q / (F 1 t 1 3600) [kj/m 2 s] Q kj/h F1 0,088 m 2 t 1 K1 ###### kj/m 2 Cs gdzie: F 1 = 0.088 m 2 2. Przenikanie ciepła od roztworu zatężonego do wody w wymienniku (5) Obliczamy zastępczą średnią różnicę temperatur t 2 : (T 3 T 13 ) (T 11 T 12 ) t 2 = -------------------------------- [ ] ln [(T 3 T 13 )/(T 11 T 12 )] T3 T11 T12 T13 t 2 0 0 0 0 ###### 11

Obliczamy współczynnik przenikania ciepła K 2 : K 2 = Q 8 / F 2 t 2 3600 [kj/m 2s] gdzie: F 2 = 0.03 m 2 Q8 kj/h F2 0,03 m 2 t 2 C ###### kj/m 2 Cs K 2 Część B. Aparat wyparny dwudziałowy Schemat instalacji wyparki dwudziałowej przedstawia rysunek 2. 12

Rysunek 2. Schemat instalacji wyparki dwudziałowej. 1,2 aparaty wyparne, 3,4,5 wymienniki ciepła, 6 termostat, 7 zbiornik surówki, P 1, P 2, P 3, P 4 pompy perystaltyczne, 11 manostat i manometr, 12- pompka wodna, 13 zawór czerpalny, t 1 t 5, t s punkty pomiaru temperatury (opis w tekście), k 3, k 4 elektrody konduktometryczne Budowa poszczególnych elementów aparatury jest identyczna jak w przypadku aparatu jednodziałowego. Głównymi elementami instalacji wyparki dwudziałowej są aparaty wyparne (1) i (2) stanowiące kolejne stopnie zatężania roztworu. Zasada działania wyparki dwudziałowej w trybie pracy ciągłej Do wężownicy aparatu wyparnego (1) doprowadzane jest medium grzejne /olej, gliceryna lub inne/ ogrzewane w termostacie (6) o mocy grzałki 1.63kW. Roztwór surowy doprowadzany jest ze zbiornika (7) przy pomocy pompy perystaltycznej P 1. Roztwór surowy podgrzewany jest wstępnie w wymienniku wężownicowym (3). Roztwór zatężony w aparacie wyparnym (1) przepompowywany jest pompą perystaltyczną P 2 do aparatu wyparnego (2). Do wężownicy aparatu wyparnego (2) doprowadzana jest para z aparatu wyparnego (1), która stanowi czynnik grzewczy w drugim stopniu wyparki. Nadmiar oparów wychładzany jest w wymienniku (5), czynnikiem pobierającym 13

ciepło jest woda doprowadzona do płaszcza wymiennika. Roztwór zatężony z aparatu wyparnego (2) jest wypompowywany przez pompę perystaltyczną P 3. Aparat wyparny (2) pracuje pod zmniejszonym ciśnieniem. Para z aparatu wyparnego (2) kierowana jest do wymiennika (3), gdzie wykorzystywana jest do wstępnego ogrzewania surówki zasilającej aparat wyparny (1). Nadmiar oparów wychładzany jest w wymienniku (4). Do wytworzenia i stabilizacji obniżonego ciśnienia w aparacie wyparnym (1) stosowana jest pompka wodna (12) połączona z manostatem i manometrem (11). Kondensat oparów z aparatu wyparnego (2) wypompowywany jest pompą P 4. Mierzone parametry 1. Pomiary objętościowego natężenia przepływu roztworu rozcieńczonego /surówki/ oraz roztworu zatężonego i kondensatu wykonywane są automatycznie i zapisywane w pamięci liczników pomp. 2. Pomiar temperatury dokonywany jest z wykorzystaniem elektronicznego zestawu pomiarowego z odczytem cyfrowym (T, ) Uwaga : W celu dokonania odczytu temperatury należy przycisnąć przycisk sekcji D w mierniku temperatury. Wybór punktu pomiarowego dokonywany jest przyciskami 1-5 w bloku sterującym (ELRP2). Wykaz punktów pomiaru temperatury T r temperatura roztworu rozcieńczonego T 1 temperatura w aparacie wyparnym (1) T 2 temperatura w aparacie wyparnym (2) T 3 temperatura kondensatu na wylocie wymiennika W 3 T 4 temperatura kondensatu na wylocie wymiennika W 2 T 5 temperatura roztworu rozcieńczonego zasilającego aparat wyparny (1) Wykonanie ćwiczenia wyparka dwudziałowa 1. Uruchomić termostat (6). 2. Włączyć zestaw pomiarowy temperatury. 3. Uruchomić przepływ wody chłodzącej wymienniki (zawór czerpalny). * 4. Ustawić zadaną wartość ciśnienia w aparacie wyparnym (2). * 5. Po rozpoczęciu wrzenia w aparacie (1) uruchomić pompę zasilającą instalację surówka. 6. Uruchomić program zapisujący wartości przewodnictwa elektrycznego mierzonego przez elektrody konduktometryczne k 3 i k 4 odpowiednio surówki i roztworu zatężonego (punkt realizowany także dla wyparki jednodziałowej) 7. Odczytywać i zapisywać temperatury od T 1 do T 5 aż do uzyskania wartości ustalonych w czasie. 8. Śledzić zmiany przewodnictw do uzyskania wartości ustalonych w funkcji czasu. 9. Pomiary i odczyty przepływów, temperatury i zużycie energii elektrycznej dokonywać zgodnie ze wskazaniami asystenta prowadzącego ćwiczenie. * czynności wykonywane w obecności asystenta prowadzącego ćwiczenie 14

Uwaga: Ilość pomiarów i ich szczegółowe warianty należy ustalić z asystentem prowadzącym ćwiczenie. 10.Po zebraniu parametrów dla warunków ustalonej pracy wyparki wyłączyć instalację. Decyzje o wyłączeniu instalacji podejmuje asystent prowadzący ćwiczenie. 11. Przeliczenie przewodnictw surówki i roztworu zatężonego na stężenia roztworów w [kg/kg] z wykorzystaniem arkusza kalkulacyjnego w programie Excel. 12. Wykonanie w programie Grapher wykresu zależności stężeń surówki i roztworu zatężonego od czasu pracy wyparki. 13. Wybranie okresu stacjonarnej pracy wyparki i wykonanie w programie Excel bilansu materiałowego i energetycznego. 14. Na podstawie uzyskanych wyników należy narysować wykres Sankey a dla bilansu materiałowego wyparki dwudziałowej. Opracowanie wyników pomiarów I. Bilans materiałowy dwudziałowego aparatu wyparnego 1. Wyznaczanie stałych pomp k = v... / n... gdzie: V... - objętość cieczy mierzona cylindrem n... - liczba obrotów pompy Nr pompy n... v...[dm3] k 1 1 0,0077 0.0033 dm3/obr 2 1 0,0014 0.0043 dm3/obr 3 1 0,0027 0.0040 dm3/obr 4 1 0,0061 0.0039 dm3/obr Uwaga: Ponieważ nie ma możliwości pomiaru objętości cieczy tłoczonej przez pompę P2, należy zmierzyć objętość kondensatu Vk z pierwszego stopnia, gdyż (z pewnym przybliżeniem) vp1 = vp2 + vk. Wyliczenie stałej następuje wówczas wg formuły: k = ( vp1 - vk ) / n Pomiarów vp1 i vp2 należy zatem dokonywać jednocześnie 2. Obliczanie objętościowych natężeń przepływu V... = N / t 15

gdzie: V... - objętościowe natężenie przepływu N - stan liczników pomp k - stała danej pompy (pomocniczo) t - czas pracy aparatu Nr pompy N k t [h] V 1 0 0.0033 0 ###### dm^3 / h 2 0 0.0043 0 ###### dm^3 / h 3 0 0.0040 0 ###### dm^3 / h 4 0 0.0039 0 ###### dm^3 / h 3. Wyznaczanie stężenia i gęstości roztworów Stężenia solanki (c) wyznacza się z równania empirycznego (dla stężeń do 5%): c = A*L^3 + B*L^2 + C*L + D gdzie: L przewodność właściwa roztworu soli mierzona konduktometrycznie [ms/cm] c - stężenie roztworu w [kg/kg] A,B,C,D współczynniki wielomianu (dobierane) Gęstości roztworów (d) wyznacza się z równania empirycznego: d = - 3.24 E-4 c^3 + 1.1194 E-2 c^2 + 8.425 E-1 c + 1 gdzie: c stężenie roztworu d- gęstość [kg/dm 3 ] Pkt pom. L miano c miano ms / 1 DZ 1 cm ###### kg/kg 1 DZ 2 ms / cm ###### kg/kg 16

4. Masowe natężenie przepływu rozcieńczonego /surówki/ - G 1. G 1 = v 1 d 1 [kg/h] v1 d1 G1 ###### dm^3 kg / 1 dm3 ###### kg / h 5. Masowe natężenie przepływu roztworu zatężonego G2 G 2 = G 1 (W 1 W 2 ) [kg/h] 6. Ilość rozpuszczalnika odparowanego w jednostce czasu: a) w drugim stopniu wyparki W 2 =v 4 *dk 2 [kg/h] v4 d4 W2 ###### dm^3 kg / 1 dm^3 ###### kg / h b) w pierwszym stopniu wyparki W1=G1-(G2+W2) [kg/h] G1 G2 W2 W1 ###### kg/h #DZIEL/0! kg / h ###### kg / h ###### kg / h II. Elementy bilansu cieplnego wyparki dwudziałowej 1. Moc grzałki Odczyty licznika Moc kwh 0 0 Czas 00:00 00:00 2. Ciepło właściwe roztworu rozcieńczonego - c r cr = cw * xw + cs * xs [kj/kgc] cw xw cs xs cr 4,18 kj/kgc 1 kg/kg 0,9 kj/kgc 6E-06 kg/kg 4,18 kj/kgc 17

3. Ciepło zużyte na podgrzanie roztworu rozcieńczonego to temperatury wrzenia Q1 G1 cr T1 T5 Q1 ###### kg/h 4,18 kj/kgc 0 C 0 C Q1 = G1 * cr * ( T1 - T5 ) 4. Ciepło zużyte na odparowanie wody Q2 Q2 = W1 * rt1 gdzie: rt1 = 1.903 T1 ^3-0.012 T1 ^2-0.717 T1 +2433.6 *) W1 rt1 Q2 ###### kg/h 2433,6 kj/kg 5. Ciepło strat w wyparce AW1 Qst = Q - ( Q1 + Q2 ) Q Q1 Q2 Qst 18

III. Bilanse cieplne wymienników ciepła 1. Ciepło oddawane przez opary Q3 Q3 = W1 * ( r + cw * ( 100 - T3 ) + cp * ( T1-100 )) [ kj / h ] W1 r cw cp T1 T3 Q3 ###### kg/h 2433,6 kj/kg 4,18 kj/kgc 1,86 kj/kgc 0 C 0 C 2. Ciepło odzyskane przez roztwór w wyparce AW2 Q4 Q4 = W2 * rt2 W2 T2 rt2 Q4 ###### kg/h 0 C 2433,6 kj/kgc gdzie: rt2 = 1.903 T2 ^3-0.012 T2 ^2-0.717 T2 +2433.6 *) 3. Stopień odzyskania ciepła oparów W1 s1 s1 = Q4 / Q2 Q4 Q2 s1 ###### [ ] 19

4. Ciepło oddawane przez opary W2 Q5 Q5 = W2 * r + W2 * cw * ( T2 - T4 ) W2 r cw T2 T4 Q5 ###### kg/h 2433,6 kj/kg 4,18 kj/kgc 0 C 0 C 5. Ciepło odzyskane w wymienniku (3) na wstępne ogrzanie roztworu rozcieńczonego Q6 Q6 = G1 * cr * ( T5 - Tr ) G1 cr T5 Tr Q6 kg/h 4,18 kj/kgc 6. Stopień odzyskania ciepła oparów W2 s2 s2 = Q6 / Q4 [ ] Q6 kj/h Q4 kj/h s2 ###### [ ] * ) na podstawie: Pawłow K., Romankow P., Noskow A., Przykłady z zakresu aparatury i inżynierii chemicznej WNT Warszawa 1969 Sprawozdanie z ćwiczenia należy wykonać zgodnie ze wzorem zamieszczonym na stronie internetowej: http://www.chem.uw.edu.pl/people/jskupinska/spr02.htm Dokładny opis konduktometrycznej metody pomiaru stężeń pod: http://www.chem.uw.edu.pl/people/amyslinski/konduk/kond.html 20