GŁÓWNA/HOME INFORMACJE OFERTA AUKCJE -ARCHIWUM WYSTAWY WYDAWNICTWA KONTAKT WERSJA ZE ZDJĘCIAMI-WITH FOTO WERSJA BEZ ZDJĘĆ-TEXT ONLY NAUTILUS Salon Antykwaryczny. AUKCJA NR 16 19 V 2007, godz. 12.00 GRAFIKA DAWNA GRAFIKA XX WYDAWNICTWA ARTYSTYCZNE MALARSTWO RYSUNEK REGULAMIN HOME KONTAKT KATALOG W FORMACIE PDF (wersja drukowana) INDEKS OSÓB: A Albert-Birot Pierre Karol Gustaw Rolicz Stanisław Aleksiun Jan Jaromir Kobro Katarzyna Rubczak Jan 1; 2; Apollinaire Guillaume Koniecpolski Aleksander Rudziński Andrzej Arnaud Celine Konieczny Włodzimierz Rudzka- Cybisowa Hanna Arp Jean Kotkowski Włodzimierz Rychter Tadeusz B Beham Sebald Hans Kowalski Leon Rzegociński Witold Berdowska Tamara Kowner Józef Rzepiński Czesław Berlewi Henryk 1; 2; Krasnodębska- Gardowska Bogna Rzepka Allan Bielska- Tworkowska Leokadia Kuczborski Stanisław S Salmon Andre Błocki Włodzimierz L Léger Fernand Savinio Alberto Bodenehr Gabriel Starszy Lam Władysław 1; 2; 3; Schreyer Lothar Brydak Jędrzej Lanckoroński Stanisław Segall Lasar Brzęczkowski Stanisław Langner Wiktor Zbigniew Siedlecki Franciszek Brzękowski Jan Larisch Karol Adolf Skarżyńska Lidia Buczek Włodzimierz Le Bas Jacques Philippe Skarżyński Jerzy 1; 2; C, D Chrystow Sławomir Lenica Jan Skoczylas Władysław Cochin Charles - Nicolas syn Leszczyńska- Kluza Danuta Sobieski Jan Dadlez Paweł M, N Majcher Alojzy Sosnowski Józef Dahlberg Erik Malczewski Rafał Srzednicki Konrad
Damasiewicz Witold Malewicz Kazimierz Stanek Zdzisław Dawski Stanisław Malina Marian Stanisławski Jan Dermee Paul Marcoussis Louis Stażewski Henryk Dodd Robert Marek Józef Steller Paweł Doderer Wilhelm Carl von Markowa Eugenia Stern Jonasz Dretler- Flin Stefania; 2; Martuszewski Franciszek Stroobant Francois Dzieliński Kazimierz Mehoffer Józef Strzemiński Władysław E, F Eljasz- Radzikowski Walery Menkes Zygmunt Styrylska Celina Ernst Max Mianowski Lucjan Suchanek Antoni Fleck Wojciech Mrozowska Jadwiga 1; 2; Suhr Peter Frankowska Fryda Mrożewski Stefan 1; 2; Szaniawski Jerzy Friedrich Iwan Noakowski Stanisław Szmaj Stefan 1; 2; Frycz Karol Norwid Cyprian K. Szpingier Zygmunt 1; 2; G Gaj Jacek O, P Obrębowski Wacław Szulc Marian Get- Stankiewicz Eugeniusz Orbitowski Janusz T, U Taranczewski Wacław 1; 2; 3; Getz Leon Orlik Emil Tobis Andrzej Gielniak Józef Orłowski Aleksander Treter Bogdan Goll Ivan Ossecki Wilhelm 1; 2; Trockiewicz Teofil Gostyński Marian Pawlikowska Aniela Tzara Tristan Grabiński Henryk Pawliszak Wacław Ungaretti Giuseppe Grey Roch Picabia Francis V, W Vernet Joseph Claude Grott Teodor Picasso Pablo Walter Henryk Grzywacz Zbylut Płoński Michał Warre J.F. Gumowski Jan Kanty Podoski Wiktor Waśkowski Wacław H, J Halicka Alicja Potocki Wąsowicz Wacław Hertz Henri Potworowski Tadeusz Piotr Weiss Wojciech Hiszpańska-Neumann Maria Prauss Ryszard Wejman Mieczysław 1; 2; Hoffmann Adam Procajłowicz Antoni Werner Bernard Fryderyk Hofman Vlastimil Pronaszko Zbigniew Winckler Georg Gottfried Holzmüller Juliusz Przybyłowicz Michał Winnicki-Radziewicz Aleksander
Hrynkowski Jan1; 2; R Raczyński Edward hr. Wiśniowiecki Michał Jakimowicz Roman Raczyński Stanisław Wojnarski Jan 1; 2; Jakubowski Stanisław 1; 2; Rakoczy Jerzy Wojtkiewicz Witold Janowski Stanisław Reeve A.W. Wroniecki Jan Jerzy 1; 2; Jarocki Władysław 1; 2; Reeve R.G. Wyczółkowski Leon 1; 2; Jaxa- Małachowski Soter Ridinger Johann Elias Wyspiański Stanisław Jaźwiecki Adam Franciszek Ridinger Martin Elias Z, Ż Zakrzewski Władysław K Kamocki Stanisław Ritter Maria Zangwill Israel Kapusta- Kozera Elżbieta Roguski Władysław 1; 2; Żurawski Władysław GRAFIKA DAWNA Beham Sebald Hans (1500-1550) Niemiecki malarz, rysownik i miedziorytnik. Wraz z bratem Barthelem uczył się w pracowni Albrechta Durera. Przyłączył się do radykalnego skrzydła reformacji. W 1528 wrócił do rodzinnej Norymbergi, gdzie w 1529 oskarżono go o szerzenie pornografii. Zbiegł do Monachium; tam pracował na zlecenie kard. Albrechta z Moguncji. W 1532 osiedlił się we Frankfurcie, gdzie ilustrował druki religijne i kroniki. Wykonał ok. 270 miedziorytów i 300 drzeworytów. Tworzył drzeworyty o tematyce biblijnej, mitologicznej, antykatolickiej (np. Jazda rzymskiego kleru do piekła, 1524), rodzajowej. 1. Syn marnotrawny opuszczający dom miedzioryt; wym.: 58 x 98 mm [odbitka obcięta]; sygn. pł. L.d.: HSB. Grafika z cyklu "Przypowieść o synu marnotrawnym", plansza 1 z 4. Lit.: Bartsch, 31 Beham Sebald Hans (1500-1550) 2. Powrót syna marnotrawnego miedzioryt; wym.: 58 x 97 mm [odbitka obcięta]; sygn. pł. L.d.: HSB. Grafika z cyklu "Przypowieść o synu marnotrawnym", plansza 4 z 4. Lit.: Bartsch, 31 Bodenehr Gabriel Starszy (1664-1758) Niemiecki miedziorytnik, kartograf i wydawca; syn Hansa Georga; prowadził w Augsburgu renomowaną, rodzinną oficynę wydawniczą specjalizującą się w wedutach i mapach. Jego najsłynniejsze dzieła to Atlas Curieux oraz Curioses Staats und Kriegs Theatrum.
3. Oblężenie Jasnej Góry przez wojska szwedzkie, początek XVIII w. miedzioryt; wym.: 160 x 278 mm [odbitka obcięta]; sygn. płyty p.d.: G. Bodenehr fec, excudit. Odbitka naklejona na XIXwieczny papier żeberkowy. Pieczątka proweniencyjna: Ze zbiorów F. Ścibałły. Grafika z dzieła G. Bodenehra, "Curioses Staats und Kriegs Theatrum in Polen [...]", Augsburg 1704. Brydak Jędrzej (1837-1876) Rysownik, litograf i malarz; studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1853-1859); był założycielem krakowskiego zakładu litograficznego, prowadzonego wraz z J. Bielikiewiczem; malował akwarele, rysował widoki architektoniczne i zabytki Krakowa; wykonywał także litografie według cudzych prac; wystawiał w krakowskim TPSP; współpracował z redakcją "Czasu". 4. Widok Krakowa, 1860 litografia barwna; wym.: 141 x 592 mm; sygn. na płycie p.d.: J. Brydak. Grafika z działa Ambrożego Grabowskiego "Kraków", Kraków 1860. Lit.: J. Banach, "Dawne widoki Krakowa", Kraków 1983, s. 190. c.w.: 1200 Dahlberg Erik (1625-1703) Szwedzki feldmarszałek, kwatermistrz i inżynier wojskowy; specjalista od budowy fortyfikacji polowych; studiował w Sztokholmie; brał udział w kampaniach wojennych, m.in. w inwazji na Polskę w l. 1655-1660; od 1693 hrabia, gubernator m.in. Bremy, Rygi i Saksonii (1702); pozostawił szkice bitew i fortyfikacji, wykorzystane w pracy S. Pufendorfa. 5. Brześć Litewski, miasto i twierdza, koniec XVIII w. 6. "Karol Gustaw w obozie szwedzkim przyjmuje poselstwo polskie prowadzone przez Krzysztofa Przyjemskiego. Plan miasta Koła i okolicy, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 260 x 480 mm; sygn. pł.: per E. I. Dahlberg. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 40. Miedzioryt; wym.: 300 x 380 mm; sygn. pł.: L. Le Potre. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 2. c.w.: 1000 7. Bitwa pod Filipowem, 12 X 1656, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 292 x 382 mm. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 7 8. Bitwa pod Gołębiem, 8 II 1656, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 295 x 380 mm; sygn. pł.: Noel Cochin sculp. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 12. 9. Bitwa pod Wojniczem, 23 IX 1655, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 295 x 380 mm; sygn. pł.: Dalb: delin.; W. Swidde fecit 1688. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 5. 10. Bitwa w widłach Wisły i Sanu, 25 Miedzioryt; wym.: 285 x 565 mm. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. c.w.: 1000
III 1656, koniec XVIII w. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 16. POWRÓT 11. Iłża. Widok miasta i zamku, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 216 x 345 mm. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 53. Dahlberg Erik (1625-1703) cd. 12. Jerzy Rakoczy u Karola Gustawa pod Modliborzycami, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 295 x 385 mm; sygn. pł.: Erich Jonson Dahlberg le supr. castror metat ad viv delineavit. J. Le Pantre sculp. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 28. 13. Mapa Królestwa Polskiego opracowana przez E. Dahlberga, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 290 x 375 mm; sygn. pł.: L. Cordier sculp. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 34. 14. Obóz pod Toruniem, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 250 x 463 mm; sygn. pł.: W.Swidde sculp. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 31. c.w.: 1000 15. Panorama Gdańska. Rzut systemu obronnego i topografia przedmieść, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 300 x 385 mm; sygn. pł.: De la Pointe sculp. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 45. c.w.: 1200 16. Panorama Warszawy, Bitwa pod Warszawą, k. XVIII w. Miedzioryt; cztery plansze: I. Wym.: 252 x 635 mm; sygn.: E.I.Dahlberg ad vivum delin; Perelle sculp. II. Wym.: 295 x 570 mm. III. Wym.: 300 x 566 mm; sygn.: Erich Jonson Dahlberg ad vivum delineavit. Willem Swidde sculp. Holmiae 1696. IV. Wym.: 300 x 560 mm; sygn.: Dahlberg ad vivum delineavit. Grafiki pochodzą z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 96, 18, 20, 24. c.w.: 7000 17. Pilawa. Plan fortecy morskiej i Zalewu Wiślanego, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 253 x 317 mm; sygn. pł.: Erich Jonson Dahlberg le supr. castror metat ad viv delineavit. J. Le Pantre sculp. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 76. 18. Pińczów. Widok zamku, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 210 x 333 mm. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 78. 19. Piotrków Trybunalski, Zamek w Janowcu nad Wisłą, koniec XVIII w. "Zamek w Janowcu nad Wisłą", koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 290 x 350 mm. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 79, 54.
20. Plan wybrzeża Bałtyku od Gdańska po mierzeję Hel, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 275 x 340 mm; sygn. pł.: D. Lapointe sculp. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 37. 21. Przysięga magnatów. Dwie sceny przysięgi na wierność na imię karola Gustawa. I. 16 X 1655 na przedpolu Krakowa [m.in. Aleksander Koniecpolski, Jan Sobieski, Michał Wiśniowiecki]. II 3 XI 1655 pod Sandomierzem [m.in. Stanisław Rewera Potocki i Stanisław Lanckoroński], koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 295 x 383 mm; sygn. pł.: Dahlberg ad vivum delin. W. Swidd sculp. Holmiae 1689. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk,"Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 8. 22. Pułtusk, Bydgoszcz, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 295 x 390 mm; sygn. pł.: E. I. D. B. del. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 81, 42. 23. Spotkanie Karola Gustawa z Jerzym Rakoczym w pobliżu Ćmielowa, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 300 x 385 mm; sygn. pł.: Dahlberg ad viv delineavit. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 29. 24. Szczecin z lotu ptaka, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 295 x 380 mm; sygn. pł.: E. I. D. B. delinea. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 87. 25. Toruń, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 295 x 385 mm; sygn. pł.: E. I. Dahlberg del. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 91. 26. Zakroczym. Przejście przez Wisłę wojsk szwedzkich i Rakoczego, koniec XVIII w. Miedzioryt; wym.: 295 x 385 mm; sygn. pł.: E. Dahlberg delineavit. L. Perelle sculp. Grafika pochodzi z pracy S. Pufendorfa "De rebus a Carolo Gustavo...", Norymberga 1696. Lit.: B. Heyduk, "Dahlberg w Polsce", Wrocław 1971, poz. 106. Dodd Robert (1748-1815) Angielski malarz i rytownik, ceniony marynista. Pracował w Londynie; w latach 1780-1809 wystawiał swoje prace w Society of Artists in London oraz w Royal Academy. Zasłynął wizerunkami statków, obrazami bitew morskich i portów. Jego prace gromadzi londyńskie National Maritime Museum. W latach 1793-1815 opracował serię grafik przedstawiających bitwy z epoki wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych oraz walk z Francuzami i ich koalicjantami w epoce napoleońskiej. 27. Flota brytyjska adm. Duncana atakuje flotę holenderską adm. De Wintera w pobliżu Texel (Camperdown); 11 XI 1797; przełom XVIII i XIX w. Akwatinta, akwaforta; wym.: 510 x 760 mm; sygn.: Painted Engraved by R. Dodd; w obrębie kompozycji l.d. monogram: R.D. Wydawca: J. Bryden, R. Dodd; London. Grafika po konserwacji. Lit.: Benezit, t. 3, s. 604. c.w.: 2400
Doderer Wilhelm Carl von (1825-1900) Niemiecko-austriacki arystokrata, rysownik, architekt i inżynier kolejowy. Ojciec znanego austriackiego pisarza H. Doderera. Sławę zyskał jako budowniczy linii kolejowych Tauernbahn i Karawankenbahn, regulator systemu wodnego Wiednia i projektant wiedeńskiej komunikacji tramwajowej. Rodzina Dodererów uchodziła za jedną z najzamozniejszych w monarchii austrowęgierskiej. Rycina z Łobzowem powstała podczas słuzby wojskowej Doderera w Krakowie. POWRÓT 28. Kraków. Szkoła artylerii na Łobzowie [K.K. Artillerie- Schulkompagnie], poł. XIX w. litografia brawna; wym. planszy: 385 x 565 mm; sygm. pł.: W. Doderer gez.; Mit Vorbehalt des Nachdrucks; Artist. Anst. v Reiffenstein und Rosch in Wien. Grafika po konserwacji. Eljasz-Radzikowski Walery (1841-1905) Malarz. Wykształcenie artystyczne pod kierunkiem W. Łuszczkiewicza odebrał w SSP w Krakowie i w Akademii w Monachium. Odbył podróże po Belgii, Francji, Niemczech, Szwajcarii i Włoszech, po czym osiadł w Krakowie. W jego twórczości (gł. akwarele) przewijały się wątki hist. i związane z górami; tworzył też obrazy religijne oraz ilustracje książkowe. Do studiów hist. zachęcał go również J. I. Kraszewski. Dzięki niemu E.-R. opracował m.in. Ilustrowany przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnicy (1870). 29. Góralka akwaforta; wym. 210 x 160 mm; nie sygn. Grabiński Henryk (1843-1903) Malarz. Uczył się u R. Rothkähla, w wiedeńskiej Akademii (w pracowni pejzażu A. Zimmermanna), a także w Monachium i w Paryżu. Po powrocie do kraju został prof. krak. SSP. Tworzył pejzaże, wyjeżdżał na plenery w Tatry lub na za granicę, gł. do Bawarii i Tyrolu, wykonywał nastrojowe, widoki odwiedzanych okolic (Odpoczynek pod skałami, 1884). Wydał podręcznik Szkoła rysunku krajobrazów (1881) oraz rzadki album Widoki Galicji i guberni południowych Królestwa Polskiego. 30. Widoki Galicji i guberni południowych Królestwa Polskiego, Lwów 1881 siedem plansz (1. Delatyń, 2. Ruiny zamku w Melsztynie 1876-1880, 3. Odrzykoń 1873-1880, 4. Skole 1871, 5. Urycz 1871-1880, 6. Hohlenthal 1867-1880, 7. Szkice z natury 1880), sześć datowanych; litografia piórkowa; wym. Plansz: 225 x 310; sygn. monogramem wiązanym GM. Bardzo rzadkie. Lit.: SAP, t. II, s. 440-441. c.w.: 1100 Lauvergne Berthelemy de (1805-1871) Francuski malarz i rysownik. Jako oficer marynarki francuskiej brał udział w licznych wyprawach badawczych, które dokumentował w szkicownikach i na akwarelach. Sławę zdobył widokami wysp Pacyfiku oraz Tasmanii. 31. Wnętrze stajni w koszarach rosyjskich kirasjerów w litografia tonowana; wym. pl.: 360 x 550 mm; sygn. pł.: Dessine par Lauvergne; Imp. Lemercier a Paris; Lith. par Bayot. Grafika z "Voyages de la Commission scientifique du Nord, en
Warszawie, 1840 Scandinavie, en Laponie, au Spitzberg et au Feroe, pendant les annees 1838, 1839 et 1840 sur la corvette la Recherche", Paris 1840, ed. Arthur Bertrand. 32. Wnętrze kopalni w Wieliczce. Komora, 1840 litografia tonowana; wym. pl.: 360 x 550 mm; sygn. pł.: Dessine par Lauvergne; Imp. Lemercier a Paris; Lith. par Sabatier. Grafika z "Voyages de la Commission scientifique du Nord, en Scandinavie, en Laponie, au Spitzberg et au Feroe, pendant les annees 1838, 1839 et 1840 sur la corvette la Recherche", Paris 1840, ed. Arthur Bertrand. 33. Wnętrze kopalni w Wieliczce. Podziemne jezioro, 1840 litografia tonowana; wym. pl.: 360 x 550 mm; sygn. pł.: Dessine par Lauvergne; Imp. Lemercier a Paris; Lith. par Sabatier. Grafika z "Voyages de la Commission scientifique du Nord, en Scandinavie, en Laponie, au Spitzberg et au Feroe, pendant les annees 1838, 1839 et 1840 sur la corvette la Recherche", Paris 1840, ed. Arthur Bertrand. Orłowski Aleksander (1777-1832) Malarz i grafik. Dzięki ks. I. Czartoryskiej kształcił się w pracowni J. P. Norblina. Prawdopodobnie był także uczniem miniaturzysty W. de Lesseur-Lesserowicza, M. Bacciarellego i rytownika B. Folino. Początkowo działał w Warszawie, w 1802 przeniósł się do Petersburga; malował sceny rodzajowe, batalistyczne (Jeździec polski) i inspirowane Orientem, studia koni i broni, pejzaże (Pejzaż z ruinami, Widok morski). Był przede wszystkim rysownikiem, akwarelistą i litografem, choć malował też niewielkie obrazy olejne. W młodości, idąc za przykładem Norblina, tworzył rysunki dotyczące życia codziennego w Polsce oraz wydarzeń powstania kościuszkowskiego. 34. Wielki Bazar, 1820 litografia; wym.: 414 x 537 mm [plansza 505 x 635 mm]; sygn. pł. p.d.: A. Orłowski 1820 oraz w p.d. rogu sucha pieczęć artysty. Lit.: Katalog wystawy "Aleksander Orłowski", Warszawa 1956 0 Płoński Michał (1782-1812) Rysownik, grafik, malarz; uczeń J. P. Norblina; podróżował do Włoch, Berlina, Holandii i Francji; komponował sceny rodzajowe z życia wsi, magnaterii, mieszczan; chętnie pokazywał charakterystyczne typy, rzemieślników, chłopów, także dzieci, rysował rycerzy w zbrojach, zwierzęta, pejzaże wiejskie; jego dzieła cechuje znakomite wyczucie formy kształtowanej kreską, finezja i delikatność, pewien nastrój melancholii i zamyślenia; wykonywał także portrety i obrazy olejne, niekiedy posługiwał się pastelem; był jednym z ciekawszych reprezentantów sztuki polskiego romantyzmu. 35. Rycerz w zbroi, 1802 akwaforta, wym.: 160 x 125 mm. Rycina (nr 18) z "Recueil de 19 planches etudes de fugures, dessinees d'apres nature, a Amsterdamen 1702 (1802) en gravees spiril'uellement a l'eau fore par M. Płoński", po 1802. Lit. E. Rastawiecki, "Słownik rytowników polskich", Poznań 1886. c.w.: 700 Ridinger Johann Elias (1698-1767)
Nimiecki malarz, grafik i rytownik. Studiował w Ulm u Ch. Rascha i w Augsburgu u J. Falka; mieszkał i tworzył w Augsburgu, gdzie prowadził antykwariat i wydawnictwo oraz był dyrektorem miejscowej Akademii Sztuki; specjalizował się w scenach myśliwskich oraz wizerunkach zwierząt. Pochodzące z epoki odbitki jego rycin są rzadkie. Jego twórczość spopularyzowało wydanie w 1817 albumu "Galerie Ridingerscher Tier- und Jagdstücke". Działalność wydawniczą Ridingera kontynuowali jego synowie Martin Elias (1730-1781) oraz Johann Jacob (1736-1784). 36. Dziki koń, poł. XVIII w. Akwaforta; wym.: 350 x 425 mm; sygn. na płycie: I. El. Ridinger invent. delin. sculps. et excud. ang. Vind. Poniżej kompozycji opis grafiki w języku niemieckim. Grafika oprawiona. 37. Dzikie jelenie, poł. XVIII w. Akwaforta; wym.: 340 x 420 mm; sygn. na płycie: I. El. Ridinger invent. delin. sculps. et excud. ang. Vind. Poniżej kompozycji opis grafiki w języku niemieckim. Grafika oprawiona. 38. Lwica z młodymi, poł. XVIII w. Akwaforta; wym.: 340 x 425 mm; sygn. na płycie: I. El. Ridinger invent. delin. sculps. et excud. ang. Vind. Poniżej kompozycji opis grafiki w języku niemieckim. Grafika oprawiona. 39. Polowanie na lisy, połowa XVIII w. Akwaforta; wym.: 235 x 345 mm; sygn. na płycie: I. El. Ridinger inv. del. Et sculp. Verlegt in Augsburg bey Martin Engelbrecht. Poniżej kompozycji opis grafiki w języku niemieckim. Grafika oprawiona, po konserwacji. 40. Zwierzyniec, poł. XVIII w. Akwaforta; wym.: 340 x 420 mm; sygn. na płycie: I. El. Ridinger invent. delin. sculps. et excud. ang. Vind. Poniżej kompozycji opis grafiki w języku niemieckim. Grafika oprawiona. Ridinger Martin Elias (1730-1781) Niemiecki grafik, rytownik i wydawca. Uczył się u ojca Johanna Eliasa w Augsburgu; wraz z bratem Johannem prowadził odziedziczone po ojcu wydawnictwo specjalizujące się w wizerunkach zwierząt i scenach myśliwskich. W swych grafikach często kopiował rysunki wykonane z natury przez swego ojca. Wykonywał także reprinty jego grafik. 41. Polowanie na zająca, poł. XVIII w. Akwaforta; wym.: 366 x 266 mm; sygn. pł. p.d.: Mart. El. Rindinger sculps. Poniżej kompozycji opis grafiki w języku niemieckim. Grafika oprawiona. 42. Wół afrykański, połowa XVIII w. akwaforta; wym.: 220 x 315 mm; sygn. pł. p.d.: M. El. Rindinger sc. Ang. Vind. Grafika oprawiona. 43. Wół salzburski, poł. XVIII w. akwaforta; wym.: 220 x 320 mm; sygn. pł. p.d.: M. E. Rindinger s.c. A. V. Poniżej kompozycji opis grafiki w języku niemieckim. Grafika oprawiona. Stroobant Francois (1819-1916) Belgijski grafik, akwarelista i litograf. Od 1835 praktykował z znanej brukselskiej litografierni Dewasme-Plétinckx. Od 1850 rozpoczął pracę nad monumentalną serią widoków Belgii. W Niemczech wykonał widoki doliny Renu i gór Harz. W 1859 przebywając w Polsce Stroobant sporządził serię litografii do ekskluzywnego dzieła krakowskiego biskupa Ludwika Łętowskiego. W 1865 został dyrektorem Académie de Molenbeek Saint-Jean w Brukseli.
POWRÓT 44. Kaplica Zygmuntowska na Wawelu, 1859 litografia barwna; wym. planszy: 475 x 335 mm; sygn. pł. F. Stroobant del. et lith.; Kraków. Nakł. Litografii "Czasu". Grafika z pracy L. Łętowskiego, "Katedra krakowska na Wawelu", Kraków 1859. Lit.: J. Banach, "Kraków malowniczy", Kraków 1980, ss. 120-121. c.w.: 300 45. Katedra krakowska na Wawelu, 1859 litografia barwna; wym. planszy: 470 x 335 mm; sygn. pł. F. Stroobant del. et lith.; Kraków. Nakł. Litografii "Czasu". Grafika z pracy L. Łętowskiego, "Katedra krakowska na Wawelu", Kraków 1859. Lit.: J. Banach, "Kraków malowniczy", Kraków 1980, ss. 120-121. c.w.: 300 Suhr Peter (1788-1857) Niemiecki akwarelista, grafik i litograf. Pochodził ze znanej hamburskiej rodziny artystów. Współpracował scisle z braćmi: Korneliusem i Christophem. Wyspecjalizował się w wedutach rodzinnego miasta, które przyniosły mu znaczną popularność, zwłaszcza w sferach kupieckich. Wykonywał cykle litografii, parał się ryciną książkową, ilustracjami do czasopism i gazet. 46. Hamburg. Widok na port i dzielnicę St. Pauli od ujścia Łaby; ok. 1830 litografia kolorowana; wym. kompozycji: 360 x 650 mm; sygn. l.d.: Nach der Nat. U. Auf Stein gez. V. P. Suhr. Grafika po konserwacji. Lit.: Benezit, t. 10. S. 7. Trockiewicz Teofil (XVIII w.) Malarz, rytownik. Działał we Lwowie, w połowie XVIII w. Jego twórczość to wizerunki świętych oraz budowle sakralne. Ceniony portrecista był często naśladowany przez współczesnych. 47. Św. Wincenty a Paulo, poł. XVIII w. miedzioryt; wym.: 310 x 210 mm; sygn. pł. p.d.: Theophilus Trockiewicz sculpsit Leopol. Poniżej portretu, w otoku, druga sygnatura: wysztychował A.[ntoni] Spindler w Krakowie. E. Rastawiecki wspomina o usuwaniu przez A. Spindlera ze starych blach miedziorytniczych sygnatur artystów i zastępowaniu ich własnymi. Lit.: E. Rastawiecki, "Słownik rytowników polskich", Poznań 1886, ss. 291-92. Vernet Joseph Claude (1714-1789) Francuski malarz, marynista, pejzażysta i miedziorytnik. Uczył się w pracowni swego ojca Antoine Verneta. W latach 1734-1753 podróżował po Włoszech, gdzie malował widoki. Na zlecenie Ludwika XV namalował (od 1753) cykl przedstawiający porty francuskie, który stał się podstawą cyklu grafik wydanego w latach 60. XVIII w. W 1763 został członkiem Akademii Francuskiej. Ojciec malarza Antoine'a Charlesa Horace'a Verneta. Cochin Charles-Nicolas syn (1715-1790) Francuski grafik; od 1737 zatrudniony w agencji artystycznej stworzonej na polecenie Ludwika XV, wykonującej okolicznościowe grafiki portretowe i pamiątkowe weduty. Po podróży naukowej do Włoch został kuratorem królewskiej galerii malarstwa. W latach 1755-70 kierował królewskim urzędem subsydiującym artystów. Opracował program dekoracji pałaców królewskich. Sam był
grafikiem najwyższej klasy, któremu powierzano najważniejsze zamówienia dworu. Le Bas Jacques Philippe (1707-1783) Francuski grafik i rysownik. W 1734 ukończył studia artystyczne w Paryżu i otwarł własna pracownię, z której wyszło wielu znanych grafików, m.in. J. Cathelin i J.M. Moreau. Wykonywał liczne prace na rzecz dworu francuskiego. 48. La Madrague on la Peche du Thon. Vue du Golphe de Bandol, Paris 1760 akwaforta; wym.: 540 x 745 mm; sygn.: C.N.Cochin filius et Jac. Ph. Le Bas socii. Sculpserunt 1760. Grafika po konserwacji, ślady złożenia, przycięta. Grafika pochodzi z serii rycin "Les ports de France", którą w 1753 zamówił u J. Verneta markiz de Marigy, dowódca floty wojennej Ludwika XV. Lit.: Benezit, t. 3 s. 83; t. 6 s. 502. c.w.: 2000 49. Le Port vieux de Toulon, Paris 1762 akwaforta; wym.: 530 x 725 mm; sygn.: C.N.Cochin filius et Jac. Ph. Le Bas socii. Sculpserunt 1762 A.P.D.R. Grafika po konserwacji, ślady złożenia, przycięta. Grafika pochodzi z serii rycin "Les ports de France", którą w 1753 zamówił u J. Verneta markiz de Marigy, dowódca floty wojennej Ludwika XV. Lit.: Benezit, t. 3 s. 83; t. 6 s. 502. c.w.: 2400 50. Vue de la Ville et du Port de Bayonne, Paris 1764 akwaforta; wym.: 520 x 720 mm; sygn.: C.N.Cochin filius et Jac. Ph. Le Bas socii. Sculpserunt 1764 A.P.D.R. Grafika po konserwacji, ślady złożenia, przycięta. Grafika pochodzi z serii rycin "Les ports de France", którą w 1753 zamówił u J. Verneta markiz de Marigy, dowódca floty wojennej Ludwika XV. Lit.: Benezit, t. 3 s. 83; t. 6 s. 502. c.w.: 2000 Walter Henryk (zm. 1860) Rysownik i litograf pochodzenia francuskiego, związany z krakowskim wydawnictwem "Czas", którego nakładem ukazał się w 1860 "Album widoków Krakowa i jego okolic"; wykonał kilkadziesiąt widoków zabytków Krakowa. W latach 1853-1858 litografował w Paryżu ilustracje do "Wzorów sztuki średniowiecznej [...]". W 1855 sprowadzony do Polski przez Maksymiliana Fajansa, związał się z jego zakładem litograficznym. Później podjął współpracę z krakowskim "Czasem". 51. Kościół św. Piotra w Krakowie, ok. 1860 litografia, wym. pl.: 235 x 295 mm; sygn. pł.: Rys. z natury H. Walter; Odbito w Litografii M. Salba. Grafika z V wydania "Albumu Walterowskiego". Grafika po konserwacji. Lit. J. Banach, "Kraków malowniczy", Kraków 1980. c.w.: 300 52. Kościół i klasztor PP. Dominikanek na Gródku w Krakowie, 1860-1863 litografia tonowana; wym. planszy: 238 x 350 mm; sygn. pł.: Odbito w litografii "Czasu" w Krakowie. Grafika z II wydania "Albumu Walterowskiego". Lit.: J. Banach, "Kraków malowniczy", Kraków 1980. c.w.: 300 53. Rotunda Bramy Floriańskiej, ok. 1860 litografia, wym. pl.: 235 x 305 mm; sygn. pł.: Rys. z natury H. Walter; Odbito w Litografii M. Salba. Grafika z V wydania "Albumu Walterowskiego".Grafika po konserwacji. Lit. J. Banach, "Kraków malowniczy", Kraków 1980. c.w.: 300 54. Sukiennice i wieża ratuszowa w Krakowie, 1860-1865 litografia tonowana; wym. planszy: 278 x 348 mm; sygn. pł.: Rys. z natury i lit. H. Walter; Odbito w litografii "Czasu". Grafika z III wydania "Albumu Walterowskiego". Lit.: J. Banach, "Kraków malowniczy", Kraków 1980. c.w.: 300
55. Zamek krakowski od strony południowo-zachodniej, 1875 litografia barwna; wym. planszy: 265 x 340 mm; sygn. pł.: Rys. z natury H. Walter; Odbito w Litografii M. Salba. Grafika z V wydania "Albumu Walterowskiego". Lit.: J. Banach, "Kraków malowniczy", Kraków 1980. c.w.: 300 Warre J.F. (rysownik); Reeve R.G. (rytownik); Reeve A.W. (rytownik) 56. Bombardowanie przez flotę aliancką [brytyjsko-francuskoaustriacką] twierdzy St. Jean D'Acrs (dziś Akra) na wybrzeżu Syrii; 3 XI 1840; poł. XIX w. Akwatinta, akwaforta; wym.: 475 x 695 mm; sygn. na płycie: Lieut. J.F. Warre, R.N. del; R.G. et A.W. Reeve sculp. Wydane w Londynie przez firme Colnaghi i Puchle. Stan zachowania: zażółcenia papieru, niewielkie przetarcie w części legendy, naddarcie marginesu bez szkody dla odbicia. NB. Podczas alianckiego bombardowania komendantem twierdzy był Polak August Szulc, budowniczy Kanału Augustowskiego, uczestnik powstania listopadowego, kawaler Virtuti Militari. W 1833 wstąpił na służbę egipską, a w 1840 został komendantem Akry. Zmarł w Kairze jako Jussuf Aga. Istniejący do początku XX w. napis na piramidzie Cheopsa: "Przekażcie wiekom pamiętny dzień 29 listopada 1830 r." był jego autorstwa. c.w.: 1600 Werner Bernard Fryderyk (1690-1776) Niemiecki inżynier wojskowy i topograf urodzony pod Kamieńcem Ząbkowickim. W 1739 objął posadę geometry dworskiego kard. Philippa von Sitzendorfa, lecz już od 1741 zamienił ją na funkcję pruskiego scenografa królewskiego. Rysunkowe plany, widoki i mapy Śląska spożytkował, tworząc swe dzieło życia "Topographia Silesiae". Zostawił ponad 1000 widoków miast, wsi i pojedynczych obiektów na Śląsku, mających dziś bezcenną wartość dokumentacyjną. Ten najpłodniejszy wedutysta europejski (przez 30 lat wykonał ich kilkanaście tysięcy), zasłynął akwafortowymi widokami trawionymi w Augsburgu, Berlinie i Norymberdze. Winckler Georg Gottfried (XVIII w.) Niemiecki grafik i rytownik, czynny w Augsburgu. Blisko współpracował z Georgiem Balthasarem Probstem przy wykonywaniu wedut miast europejskich (m.in. Lizbony). 57. Wrocław. Widok rynku i ratusza, po 1760 akwaforta kolorowana; wym.: 315 x 415 mm; sygn. pł.: F.B. Werner del.; G.G. Winckler sulps.; Cum Gratia et Pirvilegis Sac. Caes. Majestatis Georg Balthasar Probst excund. W grafice wycięto okna w budynkach i karety. Akwafortę podklejono na tekturze z wstawionymi kawałkami różnokolorowego atłasu, co w efekcie dało wrażenie błyszczących okien. c.w.: 1600 Autor nieznany 58. Kraków. Widok z Krzemionek Podgórskich, ok. 1850 staloryt; wym.: 255 x 465 mm. Rzadka grafika wzorowana na pracach J. Alta i F. Sandmanna. c.w.: 1200 GRAFIKA XX WIEKU
Aleksiun Jan Jaromir (ur. 1940) Grafik, rysownik, projektant plakatów. W latach 1959-1966 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu na wydziale Ceramiki i Szkła. Dyplom otrzymał w pracowni prof. Stanisława Dawskiego. W okresie pierwszej "Solidarności" był rektorem tej uczelni. Obecnie jest profesorem na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. POWRÓT 59. Spotkanie z bykiem, 1964 technika mieszana (metal); wym.: 300 x 420 mm; sygn. oł. p.d.: Aleksiun 1964, śr.d.: tytuł, l.d.: technika. Bielska-Tworkowska Leokadia (1901-1973) Malarka, graficzka, publicystka. Studiowała w Szkole Przemysłowej we Lwowie u K. Sichulskiego w l. 1921-23 i w warszawskiej SSP u M. Kotarbińskiego i T. Pruszkowskiego w l. 1924-29. Początkowo związana ze Szkołą Warszawską, od 1932 wystawiała samodzielnie w kraju i za granicą. Była zdolną akwaforcistką (wydała w 1943 tekę zawierającą 18 plansz z widokami Krzemieńca) oraz recenzentką wystaw plastycznych (pisywała m.in. w "Tygodniku Ilustrowanym"). 60. Krzemieniec. Domy u stóp Góry Bony, lata 30. XX w. litografia; wym. kompozycji: 310 x 430 mm; nie sygn. Grafika po konserwacji, zdublowana. Błocki Włodzimierz (1885-1920) Malarz i grafik; studiował w krakowskiej ASP u F. Cynka i L. Wyczółkowskiego (1905-10); na stałe mieszkał we Lwowie; w 1911 podróżował po Włoszech wraz z Teodorem Grottem; opublikowali razem tekę akwafort z widokami Florencji (1911); w 1914 był w Paryżu; malował głównie portrety i sceny rodzajowe, a także, szczególnie po pobycie w Paryżu, kompozycje plenerowe; oprócz malarstwa uprawiał grafikę - tworzył akwaforty, akwatinty i litografie; interesowała go tematyka erotyczna (seria akwafort Erotyki). 61. Portret mężczyzny, przed 1914 akwaforta; wym.: 200 x 150 mm; sygn. oł. p.d.: W. Błocki. 62. Tartak, przed 1914 akwaforta; wym.: 150 x 170 mm; sygn. p.d. płyty: W. Błocki. c.w.: 360 Brzęczkowski Stanisław (1897-1955) Grafik i ilustrator. Od 1932 członek Grupy Plastyków Pomorskich. W latach 1918-1935 związany z Gdańskiem i Pomorzem (Chojnice, Gdynia, Tczew), a następnie, w latach 1935-1955, ze środowiskiem artystycznym Bydgoszczy. Jego twórczość pozostawała pod wpływem ekspresjonizmu i sztuki ludowej. Uprawiał głównie drzeworyt, akwafortę i litografię; projektował ekslibrisy. Projektował okładki i wykonywał ilustracje do książek (np. W Gdańsku M. Konopnickiej 1949, Sonety krymskie A. Mickiewicza 1952). Tworzył cykle graficzne poświęcone Pomorzu (Teka pomorska 1936, Na szlaku pomorskim 1953).
63. Teka miast pomorskich. Opus 224, Warszawa 1936 10 autolitografii: 1. Chełmno ratusz, 2. Chojnice - stara uliczka, 3. Gdynia - ulica, 4. Grudziądz - mury miejskie, 5. Kartuzy - kościół, 6. Puck - staw, 7. Świecie - kościół, Tczew - kościół, Toruń - Brama Żeglarska, 10. Wejherowo - kapliczka; wym. plansz: 310 x 230 mm; sygn. płyt. Odbito pod kierownictwem R. Kaczmarczyka w Zakładach Graficznych "Biblioteki Polskiej" w Bygdoszczy w nakładzie 300 egz. Stan Zachowania: teka kartonowa z pęknięciem na grzbiecie, plansze w stanie bardzo dobrym. c.w.: 700 Buczek Włodzimierz (1931-1986) Malarz i grafik. W latach 1950-56 studiował na krakowskiej ASP u M. Makarewicza i K. Srzednickiego. Uprawiał malarstwo o tematyce pejzażowej i rodzajowej. Malina Marian (1922-1970) Grafik i malarz; studiował na krakowskiej ASP u J. Fedkowicza, K. Srzednickiego, A. Jurkiewicza; był członkiem MAGR i grupy "Zagłębie"; uprawiał drzeworyt (często barwiony), monotypię i wynalezioną przez siebie cellografię (żłobienie płyty ze sztucznego tworzywa rozgrzanym rylcem); komponował ekspresyjne, abstrakcyjne pejzaże, interesowała go również postać ludzka. 64. Na dancingu, 1950 litografia; wym.: 350 x 430 mm; sygn. oł. p.d.: Włodzimierz Buczek 1950 r. Na odwrocie litografia Mariana Maliny, "Pejzaż miejski", sygn. oł. p.d.: M.Malina. c.w.: 300 Bystrzyński [Sobiesław] Włodzimierz (1854-1927). Malarz-amator, wybitny aktor teatru krakowskiego, występujący pod pseudonimem Sobiesław. Wspólpracował z kabaretem Zielony Balonik. Swoje prace wystawiał od 1894. Do pracy nad "Teką Melpomeny" został zaproszony przez K. Frycza. 65. Emerytura, 1904 litografia czarno-biała; wym.: 365 x 280 mm; sygn. pł. p.d.: Rys. Sobiesław. Grafika z "Teki Melpomeny" [karykatury artystów w rolach teatralnych], Kraków 1904. Lit.: M. Grońska, Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, poz. 7. Chrystow Sławomir (ur. 1976) Grafik. W latach 1996-2001 student Wydziału Grafiki ASP w Krakowie. Dyplom w pracowni prof. Z. Lutomirskiego. Specjalizuje się w linorycie. 66. Plaża, 1999 linoryt; wym.: 640 x 790 mm; sygn. oł. p.d.: S. Chrystow 1999/2007, l.d. Plaża; egzemplarz autorski.
Corinth Lovis (Franz Heinrich Louis; 1858-1925) Malarz i grafik, wybitny przedstawiciel niemieckiego impresjonizmu. Pochodził z Prus Wschodnich. Od 1888 działał pod pseudonimem Lovis; studiował w Królewcu. Monachium i Paryżu. Początkowo tworzył w duchu impresjonizmu. W 1901 osiadł w Berlinie; był członkiem "Secesji". Malował akty, portrety, sceny religijne i mitologiczne, pejzaże i weduty. 67. Autoportret, lata 20. XX w. miękki werniks; wym.: 120 x 90 mm; sygn. oł. p.d.: Lovis Corinth. c.w.: 1200 Dadlez Paweł (1904-1940) Malarz, grafik, pedagog; studiował w krakowskiej ASP (u I. Pieńkowskiego, W. Jarockiego i J. Wojnarskiego), w Oddziale Paryskim u J. Pankiewicza i we Włoszech; od 1938 prof. ASP; cechą jego twórczości jest realizm pojęty w duchu akademickim; wykształcił indywidualny styl, w którym decydującą rolę odgrywał światłocień; malował sceny rodzajowe (W kuchni), kompozycje figuralne (W kąpieli), pejzaże (Rynek w Rawie), martwe natury. POWRÓT 68. Eros, 1936 akwaforta; wym.: 120 x 90 mm; sygn. oł. p.d.: Dadlez 936. c.w.: 360 Dawski Stanisław (1905-1990) Malarz, grafik. Odbył studia w warszawskiej ASP u S. Ostoi-Chrostowskiego i F. S. Kowarskiego. Związany początkowo z Wrocławiem (do 1970), współorganizował tam PWSSP 1946-69, której był profesorem i rektorem; następnie został prof. warsz. ASP od 1970. Uprawiał malarstwo sztalugowe. Tworzył także monotypie (Wspomnienie, 1955), linoryty (Pragnienia ludzkie są bardzo różne, 1973). 69. Rysownik, lata 50. XX w. monotypia; wym.: 275 x 210 mm; sygn. zielonym długopisem: S. Dawski. 70. Skok o tyczce, 1952 sucha igła; wym.: 320 x 215 mm; sygn. oł. p.d.: S. Dawski 52, l.d.: tytuł. Dretler-Flin Stefania (1909-1994) Graficzka, rysownik, projektant artystycznych form przemysłowych; studiowała w Krakowie i Paryżu; tworzyła w linorycie i drzeworycie (Najpiękniejszy jest Kraków. Dziesięć drzeworytów, Kraków 1947, Polskie uzdrowiska, Warszawa 1948); od l. 60. zajmowała się sztuką użytkową (projektowanie ceramiki i porcelany) i rzeźbą figuralną. 71. Nad morzem, 1962 linoryt; wym.: 164 x 310 mm; sygn. oł. p.d.: Stefania Dretler Flin, l.d.: tytuł i rok. c.w.: 300 Dzieliński Kazimierz (ok. 1894-1955)
Malarz i grafik; absolwent krakowskiej ASP, uczeń J. Mehoffera i J. Wojnarskiego; od 1932 nauczyciel rysunków w seminarium nauczycielskim w Krakowie; w 1935 na stypendium we Francji; członek ZPAP i Towarzystwa Artystów Grafików; malował portrety i pejzaże, z technik graficznych uprawiał mezzotintę, akwafortę, miedzioryt i litografię; w l. 1931-1950 liczne wystawy w kraju i za granicą od 1931 do 1950. 72. Sekcyjny, 1934 litografia; wym.: 305 x 220 mm; sygn. oł. p.d.: K. Dzieliński, l.d.: Sekcyjny. Grafika oprawna w płócienne passe-partou pochodzi z "Teki autolitografii artystów legionistów...", Kraków 1934. Lit.: M. Grońska, "Grafika w książce, tece i albumie", Wrocław 1994 poz. 40 c.w.: 200 Fleck Wojciech (1903-1972) Malarz i grafik. Studiował w warszawskiej ASP pod kierunkiem K. Tichego, W. Skoczylasa i W. Jastrzębowskiego. Dyplom uzyskał w 1929. W latach 30. wystawiał w Wiedniu i Berlinie, a po wojnie m.in. w krakowskim ZZPAP. W 1944, po Powstaniu Warszawskim, osiedlił się w Zakopanem, i przez 20 lat kierował tamtejszym Biurem Wystaw Artystycznych. Malował pejzaże, portrety, martwe natury, kwiaty. 73. Kapliczka na Bystrem, Zakopane monotypia barwna; wym.: 195 x 140 mm; sygn. oł. na passepartou: Woj. Fleck, l.d. tytuł. Frankowska Fryda (1872-1957) Malarka i graficzka; odbyła studia artystyczne w Paryżu; od 1904 kontynuowała naukę w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie; w 1914 wyjechał do Paryża, gdzie włączyła się w życie artystyczne; przyjaźniła się Picassem, Matissem i Braquem; aktywnie działała w środowisku polskich malarzy tworzących w Paryżu; od 1928 wystawiała we Francji i w Polsce; specjalizowała się w scenach rodzajowych i pejzażach miejskich; wykonywała batiki i lalki teatralne. 74. Sobór św. Aleksandra Newskiego na Placu Saskim w Warszawie, przed 1914 akwaforta, akwatinta barwna; wym.: 175 x 130 mm; sygn. oł.: Fryda Frankowska. 75. Sobór św. Aleksandra Newskiego na Placu Saskim w Warszawie, przed 1914 akwaforta, akwatinta; wym.: 175 x 130 mm; sygn. oł.: Fryda Frankowska. Friedrich Iwan (1889-1967) Niemiecki malarz. Studiował w Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu i akademii berlińskiej. W 9121 zamieszkał od w Karpaczu, później w Jeleniej; obok akwareli posługiwał się głównie technikami graficznymi osiągając jednak efekty bardzo malarskie; lubił szczególnie zimę i przedwiośnie, w pejzażu szukał przede wszystkim nastroju osiągalnego kompozycją kadru oraz grą świateł. 76. Karkonosze. Widok na Śnieżkę, lata 20. XX w. akwaforta barwna; wym.: 395 x 510 mm; sygn. oł. p.d.: Fried. Iwan.
Frycz Karol (1877-1963) Malarz, scenograf, rysownik; projektował wnętrza (m.in. kawiarni Jama Michalika w Krakowie); profesor krakowskiej ASP; malował polichromie, tworzył grafikę (widoki Krakowa), karykatury (m.in. dla "Liberum Veto" 1902-04, karykatury krakowskich aktorów); związany z kabaretem Zielony Balonik; uznawany za twórcę nowoczesnej scenografii polskiej; nagroda państwowa 1952; O teatrze i sztuce (1967). 77. Jadwiga Mrozowska i Józef Sosnowski w sztuce Jerzego Szaniawskiego Eros i Psyche, 1904 litografia barwna; wym. planszy: 315 x 280 mm; sygn. na płycie p.d.: KF. Stan zachowania: ubytek w p.g. narożniku. Grafika z "Teki Melpomeny", Kraków 1904 Gaj Jacek (ur. 1938) Grafik, rysownik; studiował w krakowskiej ASP u M. Wejmana i A. Stalony-Dobrzańskiego, od 1963 pracuje jako pedagog, od 1992 jest prof. krak. ASP; był laureatem m.in. nagród na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Krakowie (1966, 1968). Uznany został za czołowego przedstawiciela tzw. krakowskiej szkoły grafiki. We wczesnych mezzotintach i akwafortach łączył ekspresyjną deformację z nastrojem katastroficznym (Śpiewak, 1964; Ślepiec, 1964), jednak prawdziwą wirtuozerię osiągnął w technice miedziorytu. W połowie lat 70. odszedł od grafiki, skupiając się na rysunku. 78. Odyseusz, 1969 miedzioryt; wym.: 130 x 145 mm; sygn. oł.; opis artysty: Odyseusz - odbitka do wymiany - dla Leszka 86. Get-Stankiewicz Eugeniusz (ur. 1942) Grafik i malarz. Studiował w PWSSP we Wrocławiu. Zajmuje się plakatem i grafiką użytkową. Do swoich dzieł wprowadza przedmioty gotowe, jak w pracy Zrób to sam (1975-81), gdzie obok krucyfiksu znalazły się figurka Ukrzyżowanego, gwoździe i młotek. Stałym elementem w jego twórczości są autoportrety, traktowane symbolicznie i alegorycznie (Autoportret z uchem opatrzności, 1986), tworzy obrazy i plakaty o społ. Wymowie. POWRÓT 79. Autoportret z gruchą i gruszkami akwaforta, akwatinta barwna; wym.: 158 x 108 mm [plansza 180 x 130 mm]; sygn. oł. p.d.: Get. c.w.: 500 80. Bez tytułu, 1968 miękki werniks; owal o wym.: 220 x 135 mm; sygn. oł. p.d.: Get 68. c.w.: 500 81. Karzeł linoryt; wym.: 145 x 75 mm [plansza 170 x 120 mm]; sygn. czerwoną kredką p.d.: Get. 82. Koń linoryt; wym.: 150 x 96 mm [plansza 214 x 150 mm]; sygn. niebieską kredką p.d.: Get. 83. Niewierny Gienio, 1986 akwaforta barwna; wym.: 115 x 112 mm [plansza 170 x 130 mm]; sygn. w obrębie kompozycji: Get 86. c.w.: 500
Getz Leon (1896-1971) Malarz i grafik związany z Sanokiem. ASP w Krakowie ukończył w 1924. W 1918 wydał zdobioną własnymi rysunkami "Antologię artystyczną twórczości", a w 1919 "Dąbie". W latach 1956-65 wykonał ponad 150 rysunków architektury Krakowa, które przekazał tamtejszemu Muzeum Historycznemu. Brał udział w wystawach krajowych i zagranicznych. Uprawiał malarstwo, rysunek i grafikę. 84. Madonna z Dzieciątkiem, 1922 akwaforta; wym.: 215 x 110 mm; sygn. oł. p.d.: Leon Getz, l.d.: 1922. c.w.: 300 Gielniak Józef (1932-72) Grafik. Dzieciństwo i młodość spędził we Francji. Studiował w Ecole de Beaux Arts w Valenciennes oraz od 1956 u prof. S. Dawskiego we wrocł. PWSSP. Od 1950 w Polsce; od 1953 w sanatorium "Bukowiec" k. Jeleniej Góry. Zajmował się gł. linorytem (od 1956), sporadycznie mezzotintą. Grafiki cechuje doskonałość warsztatowa, wyrażająca się w precyzji i subtelnym zróżnicowaniu linii. Na indywidualny styl G. składa się bogactwo i złożoność kompozycji, drobne, subtelnie cięte kreski. W cyklach graficznych: Improwizacja (1959), Sanatorium (1959) łączył pierwiastki realistyczne i fantastyczne. 85. Sanatorium VI (Improwizacja V), 1959 linoryt; wym.: 200 x 260 mm; sygn. niebieska kredką p.d.: Józef Gielniak, śr.: linoryt 1959, l.d.: tytuł. Lit.: I. Jakimowicz, "Józef Gielniak", Warszawa 1982, poz. 7 c.w.: 3200 Gostyński Marian (1916-1972) Malarz i grafik. W 1959 ukończył ASP w Warszawie. 86. Kulig, 1937 drzeworyt; wym.: 148 x 198 mm; sygn. oł. p.d.: MGostyński 1937, na pł.: MG. c.w.: 300 Grott Teodor (1884-1972) Malarz, grafik; studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u F. Cynka i u L. Wyczółkowskiego; w 1908 udał się na stypendium do Włoch, następnie podróżował po Francji, odwiedził także Londyn; malował kwiaty, martwe natury, portrety, pejzaże; od 1907 wielokrotnie wystawiał w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych; swoje prace często prezentował także w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, oraz w różnych miastach kraju. 87. Portret Leona Wyczółkowskiego, 1909 litografia; wym.: 220 x 250 mm [plansza 240 x 380 mm]; sygn. oł. l.d.: Teod. Grott, 909. Odbitka naklejona na karton. Grzywacz Zbylut (1939-2004)
Malarz, grafik, rzeźbiarz; współzałożyciel i członek grupy Wprost; w l. 80. uczestnik ruchu kultury niezależnej; przedstawiciel ekspresyjnego realizmu o zacięciu publicystycznym; cykle Lalki, Opuszczone, Oddalone, Rozebrane, Cykl wołowy, Rekolekcje wiśnickie; zajmował się także ilustracją książkową. 88. Kolejka (Siedem etapów życia kobiety), 1986 akwaforta; wym.: 255 x 295 mm; sygn. oł. p.d.: Zbylut Grzywacz 1986, l.d.: tytuł, odbitka nr 10/40. Poniżej kompozycji dedykacja autorska. c.w.: 700 Gumowski Jan Kanty (1883-1946) Malarz, rysownik, grafik, konserwator; w zakresie technik graficznych interesował się litografią. W jego twórczości znalazła odbicie różnorodność tendencji stylowych występujących w okresie Młodej Polski (od końca XIX wieku do I wojny światowej). Dominował jednak rodzaj postimpresjonistycznego realizmu, litografie, ukazujące widoki miast, pomniki architektury i rodzimy pejzaż. 89. Widoki Krakowa, 1926 12 litografii wydanych w 1926 nakładem Muzeum Narodowego w Zakładzie Litograficznym F. Zielińskiego i spółki w Krakowie; wym. plansz: 430 x 285 mm; sygn. na płytach. Stan zachowania: teka kompletna. Lit.: M. Grońska, "Grafika w książce, tece i albumie", Wrocław 1994 poz. 227 Hiszpańska-Neumann Maria (1917-1980) Graficzka; tworzyła głównie drzeworyty (cykle: Podhale, Bułgaria); studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, u K. Tichego, St. Chrostowskiego i W. Waśkowskiego; stosowała także suchą igłę i akwaforta; tworzyła grafiki o dekoracyjnej stylizacji, z elementami ekspresyjnymi (cykl Ravensbrück); parała się malarstwem sztalugowym i ściennym; wykonywała także ilustracje książkowe; w latach 50. współpracowała z "Tygodnikiem Powszechnym"; w 1961 wydana w Berlinie książka Tristan i Izolda, z jej drzeworytami, otrzymała nagrodę jako najpiękniejsza książka roku. POWRÓT 90. Nowa Ruda, 1952 drzeworyt; wym.: 120 x 175 mm; sygn. oł. l.d.: rysunek myszy (żartobliwa sygnatura artystki), M. Hiszpańska-Neumann, dalej tytuł, technika i data. 91. Nowa Ruda - miasteczko przedziwne, 1952 drzeworyt; wym.: 175 x 120 mm; sygn. oł. l.d.: rysunek myszy, mysz (żartobliwa sygnatura artystki), dalej tytuł, technika i data. Poniżej dedykacja artystki dla Bogny Krasnodębskiej- Gardowskiej i jej męża z marca 1956. 92. Sandomierz - burza, 1952 drzeworyt; wym.: 175 x 120 mm; sygn. oł. l.d.: rysunek myszy, M. Hiszpańska-Neumann, dalej tytuł, technika i data. 93. Sandomierz - dzwonnica św. Jakuba, 1952 drzeworyt; wym.: 175 x 120 mm; sygn. oł. l.d.: rysunek myszy, mysz, dalej tytuł, technika i data. Poniżej dedykacja artystki dla Bogny Krasnodębskiej-Gardowskiej i jej męża. Hoffmann Adam (1918-2001)
Malarz, rysownik, grafik; studiował w Kunstgewerbeschule i krakowskiej ASP; związany z Grupą Młodych Plastyków, w malarstwie obrał drogę kubizującej figuracji (Malarz i modelka, Autoportret); tematem ekspresyjnych prac są sytuacje alegoryczne, nawiązujące do ikonografii biblijnej lub mitologicznej (Samson i Dalila, Europa porwana), w których postaci ludzkie i zwierzęce poddane są groteskowym, przekształceniom; wybitny dydaktyk krakowskiej ASP. 94. Autoportret, 1942 drzeworyt; wym.: 180 x 130 mm; sygn. oł. p.d.: A.Hoffmann 42, l.d.: org. drzeworyt, l.d.: monogram wiązany AH. c.w.: 300 95. Kobieta z fajką, 2. poł. lat 40. XX w. litografia barwna; wym. kompozycji: 205 x 330 mm; nie sygn. c.w.: 300 Hrynkowski Jan (1891-1971) Malarz, grafik, scenograf; studiował w krakowskiej ASP malarstwo u J. Pankiewicza i rzeźbę u K. Laszczki, a następnie malarstwo dekoracyjne w Paryżu w Akademii Lotha; związany z formistami, był współzałożycielem Cechu Artystów Plastyków Jednoróg oraz krakowskiego Związku Plastyków i jego prezesem; początkowo pod wpływem ekspresjonizmu, malował kompozycje formistyczne (Kuglarze uliczni, 1918), później wypracował pod wpływem koloryzmu indywidualny styl; w zakresie grafiki warsztatowej zajmowała go litografia, techniki metalowe, drzeworyt; uprawiał też grafikę użytkową i scenografię teatralną. 96. Portret Jerzego Karszniewicza - artysty malarza, 1926 litografia kredką; wym. kompozycji: 250 x 190 mm; sygn. oł. p.d.: J. Hrynkowski 926. Jakimowicz Roman (1899-1964) Malarz i grafik. Studiował na uniwersytecie wileńskim u S. Matusiaka; uprawiał gł. drzeworyt i linoryt; debiutował w 1925 na wystawie w TPSP we Lwowie teką "Widoki Wilna". Teka "Kościoły wileńskie" uważana jest za najważniejszą w jego dorobku. Był członkiem Towarzystwa Szerzenia Kultury Sztuk Plastycznych. 97. Kościoły wileńskie, Wilno 1928 teka drzeworytów; plansze wym.: 26,5 x 21 cm; sygn. oł. p.d.: Jakimowicz. Grafiki: 1. Ostra Brama (80 x 60 mm), 2. Katedra (86 x 60 mm), 3. Kościół Bonifratrów (100 x 70 mm), 4. Kościół św. Jakuba (95 x 70 mm), 5. Kościół Misjonarzy (85 x 70 mm), 6. Kościół św. Jana (100 x 65 mm), 7. Kościół św. Kazimierza (85 x 72 mm), 8. Kościół śś. Piotra i Pawła (95 x 70 mm). Frontispis "Miłośnikom Wilna", karta opisowa z numerem 11 (z 24 egzemplarzy nakładu). Na oddzielnej karcie dedykacja artysty. Całość w płóciennej tece o wym.: 27 x 22 cm. Lit.: M. Grońska, "Grafika w książce, tece i albumie", Wrocław 1994, poz. 269. c.w.: 1600 Jakubowski Stanisław (1885-1964) Malarz i grafik; odbył studia artystyczne w ASP w Krakowie (1907-1912) u T. Axentowicza, S. Dębickiego i L. Wyczółkowskiego; od 1914 poświęcił się grafice; był autorem ok. tysiąca rycin (m.in. teki graficzne Bogowie Słowian, Prasłowiańskie Motywy Architektoniczne); wykonywał także ekslibrisy (charakterystyczny monogram artysty przypominający swastykę, oblicze Dadźboga na ekslibrisie własnym czy prasłowiańska strażnica na nagrodzonym na Międzynarodowej Wystawie Ekslibrisów w Los Angeles