Lekcja 12 na 23 grudnia 2017
A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe (Rzymian 12:2).
BOGA Rzymian 12:1-2 Rzymian 13:11-14 POWTÓRNEGO PRZYJŚCIA PRAWA W Rzymian 12-13, Paweł mówi o relacjach chrześcijańskich w odniesieniu do... KOŚCIOŁA INNYCH Rzymian 12:3-8 Rzymian 13:8-10 AUTORYTETU Rzymian 12:9-21 Rzymian 13:1-7
Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza. A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe (Rzymian 12:1-2).
Bóg chce, byśmy uświadomili sobie, że On ma prawo do naszego umysłu, ciała i ducha wszystkiego, co posiadamy. Należymy do Niego z tytułu stworzenia i odkupienia. Jako nasz Stwórca żąda On całej naszej służby. Jako nasz Odkupiciel, ma On prawo do naszej miłości miłości pierwszej i największej... Nasze ciało, dusza i życie należą do Niego, nie tylko dlatego, że są Jego darem, ale dlatego, że On stale zaopatruje nas swoimi dobrami i daje nam siłę do używania naszych zdolności... Czy zatem nie powinniśmy oddać Chrystusowi tego, za co On oddał życie? Jeśli to uczynisz, On ożywi twoje sumienie, odnowi twoje serce, uświęci twoje uczucia, oczyści twoje myśli i sprawi, że wszystkie twoje siły będą zaangażowane w pracę dla Niego. Wówczas wszystkie motywy działania i myśli zostaną oddane w posłuszeństwo Jezusowi Chrystusowi. E.G.W. (Cudowna Boża łaska, 25. sierpień)
Powiadam bowiem każdemu spośród was, mocą danej mi łaski, by nie rozumiał o sobie więcej, niż należy rozumieć, lecz by rozumiał z umiarem stosownie do wiary, jakiej Bóg każdemu udzielił. Jak bowiem w jednym ciele wiele mamy członków, a nie wszystkie członki tę samą czynność wykonują, tak my wszyscy jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie, a z osobna jesteśmy członkami jedni drugich. A mamy różne dary według udzielonej nam łaski; jeśli dar prorokowania, to niech będzie używany stosownie do wiary; jeśli posługiwanie, to w usługiwaniu; jeśli kto naucza, to w nauczaniu; jeśli kto napomina, to w napominaniu; jeśli kto obdarowuje, to w szczerości; kto jest przełożony, niech okaże gorliwość; kto okazuje miłosierdzie, niech to czyni z radością (Rzymian 12:3-8).
Nikt nie powinien uważać się za lepszego od braci, ponieważ wszyscy stanowimy część tego samego ciała Chrystusowego. Każdy z nas pełni rolę w Kościele, w zależności od otrzymanych darów: Niektórzy lepiej rozumieją proroctwa. Inni bez trudu służą bliźnim. Jeszcze inni z biegłością nauczają. Niektórzy potrafią zachęcać innych przez słowa, dowodzenie lub prośby aby zaczęli lub przestali coś robić. Niektórym łatwo oddać swoje dobra bez oczekiwania nagrody. Niektórzy mogą z łatwością zarządzać Kościołem. Wielu w szczególny sposób wczuwa się w sytuację innych przekazując radość i zachętę.
Cnoty, które Paweł wymienia w Rzymian 12:9-21 są widocznym rezultatem autentycznej chrześcijańskiej miłości. CHRZEŚCIJANIN... Okazuje prawdziwą miłość Nienawidzi zła i lgnie do tego, co dobre Miłuje innych braterską miłością Szanuje i honoruje innych Jest pilny, służąc Bogu z duchowym zapałem Raduje się nadzieją Jest cierpliwy w ucisku Jest wierny w modlitwie Pomaga potrzebującym Jest gościnny Błogosławi tym, którzy go prześladują, zamiast ich przeklinać Weseli się z weselącymi i płacze z płaczącymi Żyje w zgodzie z innymi Nie jest dumny, lecz pokorny; nie uważa, że wszystko wie Nie odpłaca złem za zło, ale troszczy się, by wszystkim czynić dobro Ze wszystkimi żyje w pokoju Nie mści się, ale zostawia miejsce dla gniewu Bożego Nie daje się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwycięża
Każdy człowiek niech się poddaje władzom zwierzchnim; bo nie ma władzy, jak tylko od Boga, a te, które są, przez Boga są ustanowione. Przeto kto się przeciwstawia władzy, przeciwstawia się Bożemu postanowieniu; a ci, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie potępienie ściągają. Rządzący bowiem nie są postrachem dla tych, którzy pełnią dobre uczynki, lecz dla tych, którzy pełnią złe. Chcesz się nie bać władzy? Czyń dobrze, a będziesz miał od niej pochwałę; Jest ona bowiem na służbie u Boga, tobie ku dobremu. Ale jeśli czynisz źle, bój się, bo nie na próżno miecz nosi, wszak jest sługą Boga, który odpłaca w gniewie temu, co czyni źle. Przeto trzeba jej się poddawać, nie tylko z obawy przed gniewem, lecz także ze względu na sumienie. Dlatego też i podatki płacicie, gdyż są sługami Bożymi po to, aby tego właśnie strzegli. Oddawajcie każdemu to, co mu się należy; komu podatek, podatek; komu cło, cło; komu bojaźń, bojaźń; komu cześć, cześć (Rzymian 13:1-7).
Niektóre rzeczy jakie napisali czy powiedzieli nasi bracia, zostały zinterpretowane jako wyraz antagonizmu w stosunku do władz jak i do prawa. Pozostawanie otwartym na niezrozumienie jest błędem. Nie jest mądre ciągłe wyszukiwanie win w tym co rządzący robią. Naszym zadaniem nie jest atakować pojedynczych ludzi czy instytucje. Należy działać w tym temacie z wielką ostrożnością bo w przeciwnym razie będziemy postrzegani jako ludzie żyjący w opozycji do władzy cywilnej Nie wymaga się od nas tego aby lekceważyć władzę. Jednak nadejdzie taki czas, kiedy z powodu obrony Biblijnej Prawdy będziemy traktowani jako zdrajcy. Ale nie przyspieszajmy tego momentu poprzez nieroztropność, która wzbudza wrogość i konflikty. E.G.W. (Świadectwa dla zboru, t. 3, rozdz. 6, str. 45-49)
Nikomu nic winni nie bądźcie prócz miłości wzajemnej; kto bowiem miłuje bliźniego, zakon wypełnił. Przykazania bowiem: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj i wszelkie inne w tym słowie się streszczają: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. Miłość bliźniemu złego nie wyrządza; wypełnieniem więc zakonu jest miłość (Rzymian 13:8-10).
PAMIĘTAJ: MIŁOŚĆ JEST WYPEŁNIENIEM PRAWA Chrześcijanin musi spłacić wszystko, co jest komuś winien, ale jest dług, którego nigdy nie jest w stanie spłacić: dług miłości wobec sąsiadów. Każde przykazanie Boże opiera się na zasadzie miłości. W związku z tym, boskie prawo nie może być zachowane tylko przez zewnętrzne wypełnienie. Prawdziwe posłuszeństwo ma związek z sercem i duchem. Przestrzeganie prawa nie jest jedynie podporządkowaniem się mu z zewnątrz, ale powinno wypływać ze szczerej miłości.
I tak rozumiejcie ten czas, że nadeszła godzina, abyście się ze snu obudzili. Teraz bowiem nasze zbawienie jest bliżej niż wtedy, gdy uwierzyliśmy. Noc prawie przeminęła, a dzień się zbliżył. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w oręż światłości. Postępujmy uczciwie, jak podczas dnia, unikając hulanek i pijaństwa, rozpusty i wyuzdania, kłótni i zazdrości. Przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się o ciało, by zaspokoić pożądania (Rzymian 13:11-14).
Pamiętając, że Powtórne Przyjście Chrystusa jest blisko, Paweł zachęca nas aby zostawić za sobą jakikolwiek brak entuzjazmu, przekonania, połowiczność, opieszałość i samozadowolenie. Zachęca nas do tego abyśmy się przyoblekli w Jezusa Chrystusa, po to, aby odnawiać nasze relacje z Nim każdego dnia. Wydaje się, że czas Powtórnego Przyjścia odwleka się bardziej niż tego oczekiwaliśmy, ale to nie oznacza, że Słowo Boże zawiodło. Zanim Chrystus przyjdzie jeszcze raz, musi być wykonana praca i muszą być spełnione pewne warunki. Tymczasem, każdy wierzący musi doświadczać stałego poczucia tego, że czas jest krótki i Przyjście Chrystusa jest nieuchronne.
Szczerzy chrześcijanie nie mają wątpliwej pobożności. Ubrali się w Pana, Jezusa Chrystusa i nie pobłażają ciału, aby spełniać jakiekolwiek jego zachcianki. W celu zastosowania się do Jego zarządzeń, stale spoglądają na Jezusa tak, jak słudzy patrzą na swojego Mistrza, albo jak pokojówka patrzy na swoją panią. Bez względu na to, gdzie by ich nie prowadziła opatrzność Boża, są gotowi tam pójść. Nie przyjmują żadnej chwały dla siebie. Tego, co posiadają - wiedzę, talenty, majętności - nie traktują jako swoją własność, ale uważają się tylko za zarządzających różnorodną łaską Chrystusa, za sługi kościoła dla chwały Chrystusa. Są posłańcami Pańskimi, światłością w ciemnościach. Ich serca pulsują w jedności z wielkim sercem Chrystusa. E.G.W. (SDA Komentarz Biblijny, Rzymian 13:14)