KSIĄŻKA EKSPLOATACJI ASENIZACJA INDYWIDUALNA

PRZYDOMOWA OCZYSZCZALNIA ŚCIEKÓW TRADYCYJNA oraz na tunelach i pakietach drenarskich KSIĄŻKA EKSPLOATACJI ASENIZACJA INDYWIDUALNA WIADOMOŚCI OGÓLNE KRÓTKI OPIS MONTAŻU EKSPOLOATACJA KARTA WPISÓW OBSŁUGI OCZYSZCZALNI GAMA PLASTIC 25-217 Kielce ul. Hauke Bosaka 8 26-052 Sitkówka-Nowiny ul.przemysłowa 25 FAX (041) 34 319 02 TEL: 0 506 112 480 TEL: 0 510 341 331 www.gama-plastic.pl e mail: gama.plastic@op.pl WYKONAWCA- INSTALATOR: 1

1.WIADOMOŚCI OGÓLNE Zasada działania przydomowej oczyszczalni ścieków polega na dwuetapowym oczyszczaniu ścieków bytowo-gospodarczych. Pierwszy etap to wstępne mechaniczno-biologiczne oczyszczanie w osadniku gnilnym, który zachodzi przy udziale bakterii beztlenowych i grawitacyjnego oddzielania cząstek. W wyniku opadania cząstek o większej gęstości (sedymentacji) tworzy się osad. Osad ten ulega fermentacji, w czasie której zanieczyszczenia rozkładane są na substancje rozpuszczalne i nierozpuszczalne substancje mineralne. W wyniku flotacji cząstki lżejsze wynoszone są na powierzchnię zwierciadła cieczy. Są to przede wszystkim zanieczyszczenia pochodzące z kuchni. Ostatecznie przed następnym etapem oczyszczania ścieki są klarowane na filtrze zamontowanym w specjalnym koszu przy wylocie ścieków z osadnika. Drugi etap to biologiczne doczyszczanie ścieków, wstępnie oczyszczonych. Urządzenia muszą być tak skonstruowane, by zapewnić optymalne warunki do tlenowego oczyszczania ścieków wypływających z osadnika. Najczęściej stosowanymi wariantami są: drenaż rozsączający złoża filtracyjne złoże biologiczne. Ścieki infiltrujące przez porowaty grunt lub warstwę filtracyjną są doczyszczane w wyniku zachodzących procesów fizycznych, chemicznych i biologicznych. Adsorpcja ścieków na powierzchni cząstek gruntu lub filtra powoduje intensywny rozwój mikroorganizmów tworzących tzw. błonę biologiczną. Mikroorganizmy te powodują rozkład zanieczyszczeń organicznych na stałe i gazowe produkty nieorganiczne oraz na masę komórkową. Jednocześnie w gruncie zachodzą chemiczne procesy strącania zanieczyszczeń nieorganicznych, które w zależności od warunków panujących w gruncie mogą być gromadzone lub wymywane. Prawidłowo dobrany osadnik gnilny oraz dobrze dobrany i wykonany drugi etap oczyszczania (drenaż rozsączający, złoże filtracyjne, złoże biologiczne) pozwala na redukcję zanieczyszczeń w granicach; - 50% po osadniku gnilnym -po drugim etapie 90%. 2

2. OD CZEGO NALEŻY ZACZĄĆ? Najważniejszą rzeczą po zdecydowaniu się na oczyszczalnię przydomową jest wykonanie ekspertyzy geologicznej, która pozwoli ustalić przesiąkliwość gruntu, poziom wód gruntowych i dobrać odpowiednią metodę oczyszczania ścieków. Każda działka jest inna, wizualnie widać czy teren jest nizinny, czy położony na wyżynie w górach lub po roślinności, spadku terenu, gruncie w wykopie jak też po poziomie wody w studni np. sąsiada. To jest ocena powierzchowna - najlepiej wykonać odwiert lub test perkolacyjny można to zlecić geologowi. 2.1. WYMAGANE DOKUMENY 2.1.1. zgłoszenie instalacji przydomowej oczyszczalni ścieków zawierające: - oznaczenie prowadzącego instalację, jego adres zamieszkania lub siedziby - adres obiektu, na którego terenie będzie prowadzona eksploatacja instalacji (nr działki, - rodzaj i zakres prowadzonej działalności, w tym wielkość produkcji lub wielkość świadczonych usług, - czas funkcjonowania instalacji (dni tygodnia i godziny), - wielkość i rodzaj emisji, - opis stosowanych metod ograniczania wielkości emisji, - informację, czy stopień ograniczania wielkości emisji jest zgodny z obowiązującymi przepisami. 2.1.2. załączniki: - mapa sytuacyjna z naniesieniem lokalizacji oczyszczalni ścieków 3

3. LOKALIZACJA PRZYDOMOWEJ OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW Najistotniejszym kryterium decydującym o lokalizacji przydomowej oczyszczalni ścieków jest odległość od ujęć wody. Osadniki gnilne, stanowiące podstawową część indywidualnego systemu oczyszczania ścieków bytowo gospodarczych mogą być sytuowane w bezpośrednim sąsiedztwie budynków mieszkalnych, jednak tylko pod warunkiem ich odpowietrzenia przez instalację sanitarną wyprowadzoną ponad dach budynku. Ponadto osadnika gnilnego nie należy montować w odległości mniejszej niż 15m od najbliższej studni. Odległość drenażu rozsączającego od ujęć wody powinna wynosić co najmniej 30m, a poziom wód gruntowych musi się znajdować na głębokości 1,5 m poniżej drenów rozsączających. Zachowanie powyższych odległości jest uwarunkowane możliwością przedostania się organizmów chorobotwórczych do ujęć wody. Ponadto: Odległość osadnika: - od granicy działki i drogi publicznej minimum 2m; - odległość od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi minimum 5 m; Odległości lokalizacji rowów filtracyjnych i pól drenażowych : - od studni 30/70 m - od granicy działki 2 m - od drogi 2 m 4

4. OPIS MONTAŻU 4.1 OSADNIK GNILNY Osadniki gnilne wykonane są z wysoko zagęszczonego polietylenu PE-HD. Ze względu na niewielką wagę urządzeń nie jest wymagane stosowanie ciężkiego sprzętu przy montażu. Polietylen jest materiałem elastycznym, dlatego też 10 cm warstwa amortyzacyjna wokół zbiornika powinna być wykonana z piasku bez ostrych kamieni, szkieł itd. Podłoże pod osadnikiem powinno być równo zebrane i dokładnie wypoziomowane i zagęszczone wodą z węża. Osadniki przystosowane są do montażu na głębokości max. 60 cm pod powierzchnią terenu licząc od górnej powierzchni otworu wlotowego do zbiornika. W przypadku konieczności głębszego posadowienia zbiornika (nisko wyprowadzone przyłącze kanalizacji) należy wokół zbiornika wykonać obsypkę cementowo-piaskową (suchy beton) lub zastosować osadnik wzmocniony. Szczególną uwagę należy zwrócić na prawidłowe zamontowanie w osadniku rur wlotowej i wylotowej. 5

4.2 INSTALACJA OSADNIKA GNILNEGO Osadnik gnilny powinien być usytuowany w pobliżu budynku i w miejscu nie narażonym na obciążenia takie jak droga przejazdowa itp. Pokrywy osadnika muszą wystawać ponad powierzchnię terenu i być dostępne dla wozu asenizacyjnego podczas okresowej operacji wypompowywania osadu. Wielkość wykopu jest uzależniona od gabarytów i kształtu osadnika. 1 2 3 4 2 2 3 1 3 2 1 3 2 4 1. Osadnik nie może przylegać do ścian wykopu i być narażony na wystające kamienie i nierówności. Należy przewidzieć 10 cm odstępu dookoła osadnika na warstwę amortyzacyjną. Po ustaleniu głębokości posadowienia osadnika należy wypoziomować dno wykopu 10cm warstwą piasku. 2. Na tak przygotowane podłoże ustawić osadnik i rozpocząć napełnianie go wodą z węża, równocześnie obsypując warstwami (~30cm warstwa) zbiornik piaskiem. Każdą warstwę obsypki trzeba utwardzić wodą, a w przypadku gruntów podmokłych dodatkowo wzmocnić cementem. 3. Podłączyć rury wlotowe i wylotowe do osadnika przez zamocowanie ich do uszczelek znajdujących się w otworach urządzenia. Kierunek przepływu ścieków jest oznaczony strzałkami znajdującymi się nad otworami oraz napisami wlot i wylot. 4 4 2 7 5 6 1 3 1 5 2 4 4. Po podłączeniu rur i napełnieniu osadnika wodą, ustawić nadstawki nad włazami i przykryć pokrywami. Następnie możemy przystąpić do zasypywania osadnika warstwą piasku i ziemią. Warstwa ziemi - gruntu rodzimego nad osadnikiem nie powinna być grubsza niż 60 cm OPIS: 1. podsypka, 2. obsypka, 3. osadnik, 4. rury połączeniowe, 5. nadstawki włazów, 6. pokrywy, 7. odprowadzenie wentylacji wysokiej. 6

4.3 DRENAŻ ROZSĄCZAJĄCY Głębokość wykopów pod drenaż rozsączający uzależniona jest: od poziomu posadowienia osadnika gnilnego, poziomu wód gruntowych i od strefy przemarzania gruntu w danym regionie. Dno wykopu powinno być usytuowane minimum 1.50 m nad poziomem wód gruntowych, a szerokość minimalna pojedynczego rowu nie mniejsza jak 50cm. Po wyrównaniu dna rowu (nie ubijać), trzeba wysypać warstwę żwiru o granulacji 20-40 mm, na której można ułożyć komplet rur perforowanych i pełnych, które po wypoziomowaniu z uwzględnieniem 2 spadku uzupełniamy do górnej powierzchni rury żwirem. Na tak przygotowany drenaż rozwijamy geowłókninę o gramaturze 100 g/m2 i przysypujemy odpowiednią warstwą ziemi. Przy wyrównywaniu terenu dobrze jest uwzględnić osiadanie gruntu i pozostawić mały nasyp tuż nad rowami rozsączającymi. Schemat budowy drenażu rozsączającego 7

4.4 WENTYLACJA OSADNIKA GNILNEGO Procesy fermentacji beztlenowej zachodzące wewnątrz osadnika są źródłem gazów, takich jak: siarkowodór, metan, dwutlenek węgla, które muszą być odprowadzane z przestrzeni powietrznej zawartej między poziomem ścieków, a sklepieniem osadnika. Sprawnie działająca wentylacja osadnika możliwa jest przez zastosowanie: Pion kanalizacji wewnętrznej WENTYLACJA WYWIEWNA Dodatkowa wentylacja zewnętrzna przy braku wewnętrznej lub przy zwężeniu na poddaszu na PCV 50mm WENTYLACJA NAWIEWNA By-pass - odprowadzenie gazów z osadnika gnilnego kominek nawiewny max. 0.6m n.p.t. -wyprowadzenia komina wentylacyjnego na poziomie kanalizacyjnym ponad dach budynku -umieszczenie wylotu gazów w formie trójnika na rurze wylotowej ścieków tuż za osadnikiem i odprowadzenie drogą powrotną na dach budynku BUDYNEK MIESZKALNY OSADNIK STUDZIENKA + DRENAŻ Uwaga! Zakończenie komina odpowietrzającego na poddaszu jest wystarczające przy eksploatacji zwykłego szamba, które jest zaopatrzone w kominek wentylacyjny i gdzie ujście gazów jest bezpośrednie. Zalecane jest umieszczenie trójnika za osadnikiem, ponieważ użytkownicy unikają w ten sposób nieprzyjemnej woni w pomieszczeniach, dającej się odczuć w przypadku korzystania tylko z wentylacji pionu kanalizacyjnego. Przypadki takie mogą mieć miejsce przeważnie podczas długiej nieobecności mieszkańców co powoduje wyparowywanie wody z syfonów domowych urządzeń sanitarnych. 5. ROZRUCH OCZYSZCZALNI Po zmontowaniu instalacji, należy sprawdzić jeszcze raz drogę przepływu ścieków i dodać dawkę inicjującą aktywatora biologicznego poprzez wsypanie do domowych urządzeń sanitarnych, lub wprowadzić szczep bakterii (osad) z innego dobrze pracującego osadnika. W czasie eksploatacji urządzeń nie wolno wprowadzać do kanalizacji żadnych środków żrących i kwasów np. solnego, siarkowego oraz silnych detergentów, które spowodują wyniszczenie flory 8

bakteryjnej znajdującej się w osadniku. Bakterie, które znajdują się wewnątrz osadnika, są podstawą jego prawidłowego działania. Biopreparat S U P E R S Z A M B E X jest preparatem o znaczeniu ekologicznym powodującym w krótkim czasie zmniejszenie uciążliwości przykrych zapachów i poprawy para-metrów CHZT i BZT5, zmniejszenie ilości osadów, czyści i konserwuje systemy kanalizacyjne, a przy ich nieszczelności zapobiega skażeniu wód. Gwarancją prawidłowego działania preparaty jest systematyczne (comiesięczne) stosowanie zgodnie z instrukcją. * Opakowanie zawiera 480g preparatu + miarkę * Przed użyciem Szambexu należy zaopatrzyć się w gumowe rękawiczki. * W przypadku rozpoczęcia procesu należy 16 miarek rozpuścić w 10 litrach niechlorowanej, letniej (26-28 stopni C) wody. Odczekać 40-60 minut i wlać do systemu kanalizacyjnego np. do muszli klozetowej. * Przy dalszej eksploatacji dawka miesięczna wynosi 4 miarki * Preparat należy przechowywać w szczelnie zamkniętym worku w suchym i chłodnym miejscu. Po użyciu dokładnie umyć ręce. Przy stosowaniu preparatów mikrobiologicznych nie należy używać ostrych dezynfekantów. W celu przyśpieszenia działania Super Szambex-u przy stosowaniu po raz pierwszy, należy zneutralizować kwaśny odczyn osadów dennych przez wlanie do szamba 6-8 kg wapna rozpuszczonego w 10 l wody. Po 3 dniach zaszczepić preparatem jw. 6. EKSPLOATACJIA 6.1 UŻYTKOWANIE OCZYSZCZALNI Po zakończeniu prac budowlanych należy przeprowadzać kontrolę wizualną urządzeń na drodze przepływu ścieków od wlotu do wylotu. Kontrolę co 3 miesięce przeprowadza sam użytkownik. Kontroli podlegają takie urządzenia jak: - osadnik gnilny - studzienka rozdzielcza - kanały wentylacyjno- nawiewne Co roku użytkownik powinien skontrolować poziom nagromadzonego osadu na dnie osadnika, oraz grubość warstwy tłuszczu unoszącej się na powierzchni ścieków. Trzeba również zwrócić uwagę na kosz z wkładem filtracyjnym, który jest wskaźnikiem zamulenia. W przypadku zatkania należy kosz przemyć wodą pod ciśnieniem nie wyjmując go z osadnika, a w razie konieczności zwiększyć dawkę aktywatora biologicznego biopreparatu. Następnie przechodzimy do studzienki rozdzielczej, w której sprawdzamy otwory 9

wlotowe i wylotowe, a w razie konieczności wybieramy osad z dna i przepłukujemy wnętrze wodą z węża. UWAGA! - osadnik powinien być opróżniany raz na rok! 6.2 USUWANIE OSADU Czynność tę wykonuje wezwana obsługa wozu asenizacyjnego, zaczynamy od zdjęcia pokryw UWAGA: - przy tej czynności trzeba zachować szczególną ostrożność, ponieważ w tym momencie może nastąpić dekompresja gazów znajdujących się nad lustrem ścieków w osadniku. Gwałtowne odkrycie pokryw, może odurzyć obsługującego. Ze względu na obecność gazów nie wolno przy tej czynności palić papierosów! W momencie rozpoczęcia wypompowywania osadu rozpoczynamy napuszczanie wody, która uzupełnia poziom zawartości osadnika. Wąż z wozu asenizacyjnego powinien być wprowadzony do włazu znajdującego się od strony wlotu ścieków. Przy okazji uzupełniania wodą poziomu zawartości osadnika, należy przepłukać wkład filtracyjny w koszu nie wyjmując go z osadnika. Dla utrzymania dalszej rytmicznej pracy osadnika, dobrze jest dodać dawkę aktywatora biologicznego. Po zakończeniu wymienionych czynności, zabezpieczamy pokrywy. 6.3 O CZYM UŻYTKOWNIK POWINIEN WIEDZIEĆ Zagospodarowaniem osadów powinna zająć się administracja lokalna (Zakład Komunalny),która zapewni opróżnianie osadników z indywidualnych gospodarstw, wzorem tradycyjnych szamb w określonych terminach oraz zorganizuje zbiorcze unieszkodliwianie i zagospodarowanie tych osadów. W przypadku braku zbiorczej oczyszczalni lokalnej, alternatywą może być kompostowanie osadu z odpadkami organicznymi pochodzenia domowego, a także z trocinami, korą, słomą itp... Teren kompostowania powinien być zabezpieczony przed dziećmi i zwierzętami, a osad dobrze jest przysypać wapnem hydratyzowanym. 10

TERMINAŻ KONTROLI I OBSŁUGI URZĄDZEŃ OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW NAZWA URZĄDZENIA 1 MIESIĄC 6 MIESIĘCY 1 ROK SEPARATOR TŁUSZCZU (1) (2) OSADNIK GNILNY BEZ FILTRA (1) (5) OSADNIK GNILNY Z FILTREM (1) +(4) (4) + (5) STUDZIENKI (1) STUDZIENKA PRZEPOMPOWA (1) OBJAŚNIENIA: (1) - kontrola pracy urządzeń (2) - zdejmowanie zawiesiny z separatora tłuszczu (3) - kontrola wlotów i wylotów (4) - czyszczenie filtrów (5) - wypompowywanie osadu i napełnianie wodą RODZAJ OCZYSZCZALNI... DATA BUDOWY... 11

OBSERWACJE WYKONANE CZYNNOŚCI DATA KONTROLI PODPIS 12

Kielce dn.... GWARANCJA NA URZĄDZENIA DO PRZYDOMOWYCH OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW 1. Urządzenia z polietylenu PE-HD do przydomowych oczyszczalni ścieków mają 10-letnią gwarancję przy spełnieniu poniższych warunków: a. montaż odbywa się pod nadzorem autoryzowanego przedstawiciela zgodnie z załączoną instrukcją i sztuką budowlaną b. oczyszczalnia jest prawidłowo eksploatowana: - kontrola urządzeń zgodnie z harmonogramem aktualne wpisy z obserwacji nieprawidłowości. - maksymalnie co 12 miesięcy wywóz osadu z osadników udokumentowany. 2. Gwarancja ważna jest od daty zakupu urządzeń. Gwarancja nie uwzględnia uszkodzenia zbiornika podczas transportu, magazynowania lub indywidualnego montażu przez klienta. Gwarancja ważna z datą montażu i podpisem imiennym instalatora. Instalator podpisując instrukcję eksploatacji zobowiązuje się do przestrzegania zaleceń zawartych w instrukcji montażu producenta 3. Niniejsza gwarancja jest wydana na następujące urządzenia: 1.... 2... 3... 4... 5.... 6... 7... 4. Miejsce montażu oczyszczalni:... 5. Reklamacja uznana zostanie po kontroli przedstawiciela firmy GAMA PLASTIC i ewentualnie zaklasyfikowana do wymiany lub naprawy. 6. Gwarancja traci ważność w przypadku: a. nieprawidłowego montażu b. uszkodzeń spowodowanych zdarzeniami losowymi. c. dokonania samowolnej naprawy lub modyfikacji przez osoby nieuprawnione, W przypadku jeśli uszkodzenie nastąpiło nie z winy producenta, czynności tj. dojazd, wizja lokalna i naprawa uszkodzeń - są w pełni odpłatne....... pieczęć podpis sprzedawcy podpis osoby montującej UWAGI: