Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 1 Artyku y (Articles) Wa ki zebrane podczas III Ogólnopolskiego Sympozjum Odonatologicznego PTE (Zwierzyniec, 15-17 IX 2006) Pawe BUCZY SKI 1), Grzegorz TO CZYK 2), Bogus aw DARA 3), Elena DJATLOVA 4), Wiaczes aw MICHALCZUK 5), Alicja MISZTA 6), Jakub SZYMA SKI 2), Barbara SZPALA 7), Jolanta TONDYS 8) 1) Zak ad Zoologii, Uniwersytet M. Curie-Sk odowskiej, ul. Akademicka 19, 20-033 Lublin; pbuczyns@biotop.umcs.lublin.pl 2) Katedra Zoologii Bezkr gowców i Hydrobiologii, Uniwersytet ódzki, ul. S. Banacha 12/16, 90-237 ód ; tonczyk@biol.uni.lodz.pl, q_best@op.pl 3) ul. Ko cielna 51, 31-505 Rzeszów; bdaraz@poczta.onet.pl 4) Odessa I.I. Mechnikov National University, Department of Zoology, Frantzuzski bul var 37/3, 65044 Odessa, Ukraine; odonata@ukr.net 5) Zamojskie Towarzystwo Przyrodnicze, ul. Szymonowica 19/6, 22-400 Zamo ; zamtop@wp. 6) Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego l ska, ul. w. Huberta 35, 40-111 Katowice; amiszta@cdpgs.katowice.pl 7) Borek Stary 129, 36-020 Tyczyn; atanodo@poczta.onet.pl 8) ul. O wiatowa 21, 91-725 ód ; j.rybcia@interia.pl Dragonflies collected during the 3 rd National Symposium of Odonatology of the Polish Entomological Society (Zwierzyniec, September 15-17, 2006). 15 localities in SE Poland were visited within the framework of a field workshop that was conduced during the 3 rd National Symposium of Odonatology of the Polish Entomological Society. These localities represented the following habitats: streams, rivers, fish ponds, sand pits, fens, and transitional peat bogs. 40 dragonfly species were recorded, of which the following ones were the most interesting for faunistical, zoogeographical and sozological reasons: Sympecma paedisca, Ophiogomphus cecilia, Aeshna juncea, A. subarctica elisabethae, A. viridis, Somatochlora arctica, Sympetrum depressiusculum, S. meridionale, S. striolatum, Leucorrhinia pectoralis. Peat bogs were regarded as the most important habitats that hold strong populations of many endangered species. The numerous occurrence of Mediterranean species was also discussed. Wst p We wrze niu 2006 r., w Zwierzy cu ko o Zamo cia odby o si III Ogólnopolskie Sympozjum Odonatologiczne. Mia o ono form warsztatów terenowych: w ci gu dnia wspólnie prowadzono obserwacje i po owy na stanowiskach reprezentuj cych ró ne, typowe miejsca rozwoju i erowania wa ek, a wieczorami oznaczano przywiezione z terenu larwy. Sprawozdanie z sympozjum umieszczono na ko cu zeszytu (TO CZYK 2006). W niniejszym artykule prezentujemy materia y zebrane podczas prac terenowych. S one o tyle ciekawe, e do bada wybrano obiekty le ce w wi kszo ci na terenach, o których dane w pi miennictwie odonatologicznym s nieaktualne lub ich brak. W ten sposób uzyskano dodatkowe korzy ci: popraw stanu wiedzy o faunie wa ek Polski po udniowowschodniej i wzrost ilo ci danych do Atlasu rozmieszczenia wa ek (Odonata) w Polsce. Teren bada i stanowiska Materia y zbierano w centralnej cz ci Roztocza (Roztocze rodkowe) oraz w pó nocnej i pó nocno-wschodniej cz ci Kotliny Sandomierskiej (Równina Bi ogarsjka, P askowy Tarnogrodzki) (KONDRACKI 2000). Prace terenowe prowadzono na nast puj cych stanowiskach (Rys. 1): 1. 1,5 km W-SW od W granicy wsi Aleksandrów, 0,5 km S od szosy Józefów-Bi goraj; kwadrat UTM FA 29, koordynaty: 50º28 11 N, 22º 48 32 E, wysoko n.p.m.: 176 m. ródle ne torfowisko przej ciowe o powierzchni ok. 18 ha. Otwarte, tylko miejscami pojedynczo uschni te sosny. W cz ci po udniowej ci g p ytkich zbiorników o cznej powierzchni ok. 0,2 ha, z dnem torfowym, wod brunatn. Ro linno : Heleocharis sp., Eriophorum vaginatum, Carex rostrata, Equisetum sp., miejscami niedu e p aty Typha angustifolia i T. latifolia; na powierzchni wody miejscami Potamogeton natans i Nymphaea candida. W cz ci zbiorników lekki zakwit zielenicowy. Fot. 1.
2 Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 1(2), lipiec 2005 15 14 Bi goraj Zwierzyniec Wieprz 0 10 15 km Rys. 1. Teren bada i lokalizacja Adamów stanowisk (numera- cja jak w tek cie). Fig. 1. Research area and the localisation of study sites (numbering like in the Krasnobród text). 13 2 1 3 Ksi opol 4 Józefów 12 Susiec Tarnogród Tanew ukowa 10 11 5 6 Str. Dzików 7 8 9 Cieszanów 2. 1 km W-NW od W granicy wsi Majdan Stary. FA 29; 50º28 29 N, 22º40 36 E; 168 m n.p.m. ródle ne torfowisko przej ciowe o powierzchni ok. 8 ha. Otwarte, miejscami z wchodz c sosn. W centrum zbiornik o powierzchni 0,03 ha, z wod ciemnobrunatn i dnem torfiastym, cz ciowo wyschni ty. Ro linno w zbiorniku: Menyanthes trifoliata i Nymphaea candida, na obrze ach domieszki: Juncus conglomeratus, Eriophorum vaginatum, Carex rostrata. Fot. 2. 3. Markowicze, teren Zak adów Ceramiki Budowlanej Markowicze SA. FA 29; 50º27 11 N, 22º 45 22 E; 189 m n.p.m. Stara glinianka na skraju dawnego sadu. Powierzchnia ok. 0,025 ha, dno szybko schodz ce w g b, woda m tna. Przy brzegu w ski pas szuwarów z dominacj Phragmites australis i Typha angustifolia. Na lustrze wody p aty Potamogeton natans. 4. 0,5 km W od W granicy wsi Pisklaki. FA 38; 50º24 52 N, 22º51 36 E; n. 180 m p.m. Rzeka Tanew meandruj ca w terenie otwartym, w ród suchych k. Szeroko 10-12 m, nurt wyra ny, woda brunatna, dno piaszczyste. Ro linno : Salix sp., Glyceria sp. (w wewn trznych cz ciach zakoli zwarte szuwary), na dnie miejscami Potamogeton crispus i Ceratophyllum demersum. Wyst powa rak szlachetny (Potamobius astacus). Fot. 3. 5. 2,5 km S od wsi Cewków. FA 36; 50º14 39 N, 22º53 39 E; 209 m n.p.m. Uregulowany strumie na zmeliorowanej ce niskotorfowiskowej. Szeroko 1 m, dno piaszczysto-muliste, nurt wolny. Obrze ony ro linno ci l dow (trawy, w ski pas Salix sp. i Alnus glutinosa). 6. 3 km S od E skraju wsi Cewków. FA 36; 50º12 59 N, 22º52 54 E; 209 m n.p.m. Torfowisko ródle ne o powierzchni ok. 5 ha, g ównie niskie, miejscami przej ciowe, z podmok ym pod o em ale bez zbiorników wodnych. Ro linno m.in.: Carex spp., Menyanthes trifoliata, Iris pseudacorus, Salix sp. Ca y obiekt poro ni ty lu nym drzewostanem olchowym. 7. 3 km S-SE od E skraju wsi Cewków. FA 36; 50º 13 14 N, 22º54 24 E; 198 m n.p. m. Zmeliorowana ka le na o powierzchni ok. 7 ha. Bez zbiorników wodnych, zaro ni ta Calamagrostis epigeios i Phragmites australis.
Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 1(2), lipiec 2005 3 Fot. 1. Zbiornik na torfowisku przej ciowym ko o Aleksandrowa (stanowisko nr 1) (fot. P. Buczy ski). Fot. 1. Water body in the transitional peat bog near Aleksandrów (locality nr. 1) (phot. P. Buczy ski). Fot. 2. Zbiornik na torfowisku przej ciowym ko o Majdanu Starego (stanowisko nr 2) (fot. P. Buczy ski). Fot. 2. Water body in the transitional peat bog near Majdan Stary (locality nr. 2) (phot. P. Buczy ski).
4 Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 Fot. 3. Rzeka Tanew ko o Pisklaków (stanowisko nr 4) (fot. P. Buczy ski). Fot. 3. The River Tanew near Pisklaki (locality nr. 4) (phot. P. Buczy ski). Fot. 4. Stawy rybne ko o Niemstowa (stanowisko nr 9) (fot. P. Buczy ski). Fot. 4. Fish ponds near Niemstów (locality nr. 9) (phot. P. Buczy ski).
Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 5 Fot. 5. Piaskownia w Ignatówce (stanowisko nr 14) (fot. P. Buczy ski). Fot. 5. Sand pit in Ignatówka (locality nr. 14) (phot. P. Buczy ski). Fot. 6. Zatorfiony staw w Rapach Dyla skich (stanowisko nr 15) (fot. P. Buczy ski). Fot. 6. Peaty pond in Rapy Dyla skie (locality nr. 15) (phot. P. Buczy ski).
6 Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 8. 3,5 km S-SE od E skraju wsi Cewków. FA 36; 50º13 02 N, 22º54 04 E, 209 m n.p.m. Torfowisko w obni eniu mi dzy wydmami, podobne do stanowiska 6, ale ze strumieniem w centrum. Szeroko strumienia: do 1 m, g boko do 20 cm, woda brunatna, nurt powolny, dno piaszczysto-muliste, z li mi olchy. Ro linno : brzeg z Equisetum sp. i trawami, w wodzie obficie Hottonia palustris. 9. 1,5 km N od wsi Niemstów. FA 47; 50º16 39 N, 23º02 36 E, 209 m n.p.m. Stawy rybne w centrum kompleksu k, u ytkowane w dkarsko. Dwa zbiorniki o powierzchni ok. 15 ha i 20 ha, z wod lekko m tn, dnem piaszczysto-mulistym. Pobrze e z w skim pasem szuwarów z dominacj Phragmites australis i Typha angustifolia, z domieszkami: Sparganium sp., Scirpus sp., Sagittaria sagittifolia. Na wodzie miejscami Nuphar lutea, w zacisznych miejscach Hydrocharis morsus-ranae i Lemna minor, w toni wodnej Myriophyllum sp. Fot. 4. 10. Uroczysko Poncza 3,7 km N-NE od wsi Stary Lubliniec. FA 57; 50º19 52 N, 23º06 47 E, 192 m n.p.m. ródle ny kompleks stawów rybnych (5 zbiorników) o ogólnej powierzchni ok 50 ha. Woda brunatna, m tnawa, dno piaszczysto-muliste. Pobrze e z pasem szuwarów z dominacj Typha angustifolia i Phragmites australis. 11. Uroczysko Poncza. FA 57; 50º19 52 N, 23º 06 47 E, 192 m n.p.m. Ols na E skraju kompleksu stawów, ze zbiornikami o mulistym dnie z li mi olchy i brunatnej wodzie. Dominuj ce ro liny: Utricularia vulgaris, Alisma plantago-aquatica, Carex sp. 12. Ok. 1 km SE od wsi Hamernia. FA 59; 50º27 19 N, 23º07 39 E; 249 m n.p.m. Torfowisko przej ciowe w ródle nym obni eniu mi dzy wydmami, o powierzchni ok. 6 ha. Otwarte, miejscami z obumar ymi sosnami. Dominuj ca ro linno : Scheuzeria palustris, Carex lasiocarpa, Rhynchospora alba, miejscami Juncus sp. Przy okrajku w cz ci NW, podmok e dolinki i drobny zbiornik z toni wodn ca kowicie przero ni t Sphagnum spp. 13. D ugi K t. FA 59; 50º28 54 N, 23º07 42 E ; 257 m n.p.m. Piaskownia w obni eniu mi dzy wydmami na skraju lasu i wsi, z dwoma zbiornikami: ma- ym i bardzo p ytkim, ca kowicie i zaro ni tym Phragmites australis, oraz wi kszym (ok. 1 ha) i g bokim z pasem szuwarów P. australis i miejscami Heleochraris sp. Woda lekko zm cona, ó tawa, dno piaszczyste. 14. Ignatówka. FB 20; 50º37 11 N, 22º46 29 E; 235 m n.p.m. Rozleg a piaskownia w obni eniu mi dzy wydmami, w ramach rekultywacji obsadzana sosn. W centrum zbiornik o powierzchni kilku ha, niemal ca kiem wyschni ty, z mozaik p atów: Phragmites australis, Typha angustifolia i Heleocharis sp., miejscami z wchodz c m od Betula sp. Tylko w cz ci SE zachowa si drobny zbiornik o powierzchni kilku arów i g boko ci do 30-40 cm, z dnem piaszczystym z nalotem tyrfopelu. Fot. 5 15. Rapy Dyla skie. FB 20; 50º35 57 N, 22º44 48 E; 221 m n.p.m. Porzucone stawy ródle ne: dwa ju bez wody i zarastane przez las, jeden (najbardziej po udniowy, o powierzchni 1,5 ha) silnie zatorfiony. Jego wi ksz cz zajmuje p o sfagnowe z E- riophorum sp., Carex rostrata i Juncus conglomeratus. Fragmenty S i W z otwart wod p ytk (do 40 cm), ciemnobrunatn, z dnem torfiastym, cz ciowo ods oni tym. Pobrze e z szuwarami Heleocharis sp., na powierzchni wody Nymphaea candida, miejcami tak e na ple (forma l dowa). Fot. 6. Lokalizacja badanych stanowisk w mezoregionach geograficznych jest nast puj ca: Równina Bi gorajska stan. 1-4 i 14; P askowy Tarnogrodzki 5-11 i 15; Roztocze rodkowe (12-13) (KONDRACKI 2000). Metody i materia Materia zbierano w dniach 15-17 IX 2006. G ówn metod bada by a obserwacja imagines. Uwzgl dniano: liczebno poszczególnych gatunków, wyst powanie osobników teneralnych, zachowania rozrodcze. owiono te larwy czerpakiem hydrobiologicznym (pó ilo ciowo) i zbierano wylinki. Zebrano 124 larwy i 20 wylinek. Stwierdzone gatunki podzielono na trzy grupy o ró nym statusie rozrodczym, wed ug kryterów stosowanych w Atlasie rozmieszczenia wa- ek (Odonata) w Polsce : stwierdzenie rozwoju gdy zebrano larwy, wylinki i/lub osobniki teneralne, albo gdy przy ich braku odnotowano intensywny behawior rozrodczy (kilka przypadków znoszenia jaj i/lub liczne tandemy nad wod lub przy niej, w tym koniecznie kilka kopulacji);
Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 7 rozwój prawdopodobny gdy odnotowano: ma- o intensywny behawior rozrodczy (tandem, kopulacja i/lub znoszenie jaj); obecno terytorialnych lub stale patroluj cych samców (ale nie eruj cych!); wi cej ni 1-2 osobniki danego gatunku w biotopie daj cym szanse rozwoju (bez behawioru rozrodczego); o rozwoju mo liwym gdy odnotowano tylko 1-2 osobniki w biotopie daj cym szanse rozwoju (osobniki eruj ce w biotopie, osobniki poza biotopem: na polanach, skrajach lasów, drogach, pola etc.). Te kryteria s znacznie liberalniejsze od zwykle stosowanych w kraju w badaniach faunistycznoekologicznych (np. BUCZY SKI 2003). Wynika to z ich dostosowania do sytuacji, gdy dane s wyrywkowe obejmuj ma y wycinek sezonu wegetacyjnego czy ma ej liczby kontroli. W takim razie atwo o drastyczne zani enie statusu gatunku, je li uzyskane (cz stkowe) dane nie zostan poddane ekstrapolacji. Lokalizacj stanowisk okre lono za pomoc odbiorników GPS Garmin GPSmap 60CS. Wyniki Ogó em odnotowano wyst powanie 40 gatunków wa ek. Ich rozmieszczenie na badanym terenie przedstawiono w Tab. 1. Tab. 1. Wa ki stwierdzone podczas sympozjum (numeracja stanowisk jak w tek cie). Status gatunku: rozwój stwierdzony, prawdopodobny, + mo liwy. Tab. 1. Dragonflies recorded during the symposium (numbering of localties like in the text). Status of species: development was stated, it was probable, + it was possible. Gatunek Species Stanowisko Locality 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 1. Calopteryx splendens (Harr.) 2. C. virgo (L.) 3. Sympecma fusca (Vander L.) + + 4. S. paedisca (Brau.) + 5. Lestes barbarus (Fabr.) + + 6. L. sponsa (Hansem.) 7. L. virens (Charp.) 8. Ischnura elegans (Vander L.) 9. I. pumilio (Charp.) + + 10. Enallagma cyathigerum (Charp.) 11. Coenagrion hastulatum (Charp.) 12. C. puella (L.) + 13. C. pulchellum (L.) 14. Erythromma najas (Hansem.) 15. E. viridulum (Charp.) + 16. Gomphus vulgatissimus (L.) 17. Ophiogomphus cecilia (Fourcr.) 18. Aeshna cyanea (O.F. Müll.) + 19. A. grandis (L.) + 20. A. isoceles (O.F. Müll.) 21. A. juncea (L.) 22. A. mixta Latr. 23. A. subarctica elisabethae Djak. + 24. A. viridis Eversm. + 25. Cordulia aenea (L.) 26. Somatochlora arctica (Zett.) 27. S. flavomaculata (Vander L.) 28. S. metallica (Vander L.) 29. Libellula quadrimaculata L. 30. Orthetrum cancellatum (L.) 31. Sympetrum danae (Sulz.) 32. S. depressiusculum (Sél.) + 33. S. flaveolum (L.) + 34. S. meridionale (Sél.) +
8 Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 Tab. 1, Ci g dalszy. Tab. 1, Continued. Gatunek Species Stanowisko Locality 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 35. Sympetrum sanguineum (O.F. Müll.) 36. S. striolatum (Charp.) + + + 37. S. vulgatum (L.) + 38. Leucorrhinia dubia (Vander L.) 39. L. pectoralis (Charp.) 40. L. rubicunda (Vander L.) Suma gatunków The sum of species: 18 6 12 10 1 0 0 2 13 9 3 8 9 16 12 Najbogatsz jako ciowo faun cechowa y si stanowiska reprezentuj ce siedliska torfowiskowe ze Sphagnum spp. (stan. 1, 15), wody pochodzenia antropogenicznego zbiorniki w piaskowniach, glinianki (stan. 3, 14) i du y kompleks stawów rybnych (stan. 9). Stanowiska, na których nie odnotowano wa ek, by y pozbawione zbiorników wodnych (stan. 6, 7). Stwierdzona podczas bada fauna wa ek cechowa a si du ym udzia em form tyrfofilnych i tyrfobiontycznych oraz dosy du liczb gatunków zwi zanych z wodami astatycznymi. Do pierwszej z tych grup ekologicznych nale a y np.: Aeshna juncea, A. subarctica elisabethae, Sympetrum danae, Leucorrhinia spp., do drugiej Lestes barbarus, Sympetrum depressiusculum, S. flaveolum, S. meridionale. Udzia form reofilnych by wyra nie mniejszy, jednak nale y wzi pod uwag niewielk liczb spenetrowanych wód bie- cych. Mimo to, wykazano szereg gatunków charakterystycznych dla tego siedliska: Calopteryx splendens, C. virgo, Gomphus vulgatissimus, Ophiogomphus cecilia. W ród stwierdzonych gatunków znajduje si 6 wa ek obj tych ochron gatunkow : Sympecma paedisca, Ophiogomphus cecilia, Aeshna subarctica elisabethae, A. viridis, Somatochlora arctica i Leucorrhionia pectoralis (ROZPORZ DZENIE... 2004), oraz 3 gatunki umieszczone na Czerwonej li cie wa ek Polski: Aeshna juncea DD (dane niepe ne), A. subarctica elisabethae NT (gatunek bliski zagro enia), Somatochlora arctica VU (gatunek nara ony) (BERNARD i in. 2002a). Poni ej zamieszczono szczegó owe informacje o stwierdzeniach gatunków najbardziej interesuj cych z powodów zoogeograficznych, faunistycznych i sozologicznych. Sympecma paedisca w piaskowni w Górnym K cie obserwowano jedno imago podczas erowania (16 IX). Ophiogomphus cecilia jedn larw z owiono w rzece Tanwi poni ej wsi Pisklaki (15 IX). Aeshna juncea po kilka podczas lotów terytorialnych odnotowano na torfowiskach w A- leksandrowie i ko o Majdanu Starego (15 IX). Fot. 7. Aeshna subarctica elisabethae ( ) (piaskownia w Ignatówce, 17 IX) (fot. P. Buczy ski). Fot. 7. Aeshna subarctica elisabethae ( ) (sand pit in Ignatówka, 17 th September) (phot. P. Buczy ski). Aeshna subarctica elisabethae dwie larwy z owiono w zatorfionym stawie w Rapach Dyla skich (17 IX). Od kilku do kilkunastu
Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 9 podczas lotów terytorialnych, obserwowano na wszystkich badanych torfowiskach sfagnowych (Aleksandrów i Majdan Stary 15 IX, Rapy Dyla skie 17 IX). Poluj ce imagines, w liczbie poni ej 10 osobników, stwierdzono te na terenie piaskowni w Ignatówce (17 IX). Aeshna viridis jedn dojrza obserwowano w Ignatówce (17 IX), podczas erowania na skraju zwartego lasu sosnowego i otwartego terenu piaskowni. Somatochlora arctica jedn m od larw tego gatunku, z owiono w zalanych wod dolinkach na torfowisku przej ciowym ko o Hamerni (16 IX). Fot. 8. Atrakcja faunistyczna sympozjum: Symperum meridionale ( ) (piaskownia w Ignatówce, 17 IX) (fot. B. Dara ). Fot. 8. Faunistical attraction of the symposium: Sympetrum meridionale ( ) (sand pit Ignatówka, 17 th September) (phot. B. Dara ). Sympetrum meridionale jedn z owiono w kompleksie stawów ko o Niemstowa (16 IX); ze wzgl du na wiej cy tego dnia bardzo silny, porywisty wiatr, trudno by o oceni rzeczywisty status gatunku. W piaskowni w Ignatówce obserwowano liczne osobniki obu p ci co najmniej kilkadziesi t, które intensywnie erowa y w ród m odych sadzonek brzozy i nad szuwarem ponik a (17 IX). Leucorrhinia pectoralis larwy z owiono na torfowisku ko o Aleksandrowa (15 IX, 2 exx.) i w piaskowni w Ignatówce (17 IX, 4 exx.). Dyskusja Przedstawione dane maj charakter typowo przyczynkarski i prezentuj tylko jeden, jesienny aspekt fauny badanego terenu. Jednak bior c pod uwag bardzo krótki okres bada i ma liczb spenetrowanych stanowisk, s one uderzaj co bogate: stwierdzono a 55% krajowej fauny wa ek (cf. MIELEWCZYK 1990, 1997; DOLNÝ 2005). Taki wynik uzyskany w tak krótkim czasie, wskazuje na bardzo wysokie zró nicowanie odonatofauny badanego obszaru, na co mo na znale potwierdzenie tak e w pi miennictwie: z województwa lubelskiego wykazano 67 gatunków wa ek (92% fauny krajowej), z których znakomita wi kszo jest tu niezagro ona lub zagro ona w niewielkim stopniu, jak te szeroko rozsiedlona (BUCZY SKI 1999). To bogactwo faunistyczne zawdzi czamy: zró nicowaniu geograficznemu regionu, jego po- o eniu na styku centrum i wschodu Europy, które sprzyja koegzystencji ró nych elementów zoogeograficznych, i dobremu stanowi rodowiska naturalnego (BUCZY SKI 1998a, 1999a). Dlatego nawet niewielkie obszary mog tu mie fauny wa ek wysoce bogate gatunkowo (np. FUDAKOW- SKI 1922; AB DZKI 1985; BUCZY SKI 2004; BU- CZY SKI, AB DZKI 2004). Odnotowane zgrupowania wa ek by y typowe dla badanych siedlisk w Polsce po udniowowschodniej (BUCZY SKI 1999b, 2001, 2003, dane niepubl.). Z powodów zwi zanych z ochron przyrody, za najwarto ciowsze nale y uzna torfowiska sfagnowe; odonatocenozy tego rodowiska nale- w Polsce do najsilniej zagro onych, a tworz ce je gatunki stenotopowe dominuj na krajowej Czerwonej li cie wa ek (BERNARD i in. 2002a, 2002b). Za szczególnie cenne nale y uzna stwierdzenia Aeshna juncea, A. subarctica elisabethae i Somatochlora arctica. Interesuj ce by o te, e stanowisko reprezentuj ce w a nie wody sfagnowe (stan. 1), okaza o si najbogatsze gatunkowo. W przypadku torfowisk sfagnowych, zwykle bogactwo jako- ciowe fauny nie jest du e, a najwi ksze walory maj cz sto stanowiska zasiedlane przez ledwie kilka gatunków (MIELEWCZYK 1969; BUCZY SKI 2001). Jednak nale y zwróci uwag na fakt, e torfowisko ko o Aleksandrowa by o stosunkowo yzne, o czym wiadczy obecno szuwarów pa ki czy niewielkie zakwity glonów. Takie wzbogacenie struktury przestrzennej, zw aszcza o szuwary typowe dla wód eutroficznych, mog o zdecydowa o pojawieniu si gatunków stawowojeziornych i eurytopowych (np. Enallagma cyathigerum, Erythromma viridulum, Aeshna mixta), co poskutowa o wzrostem bogactwa fauny, które
10 Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 sk din d nie ma adnego prze o enia na walory ochroniarskie tego stanowiska. Sytuacja odnotowana na torfowisku w Aleksandrowie jest dobrym przyk adem jednej z dróg zmian, jakim mog podlega zgrupowania wa ek (cf. BERNARD i in. 2002b). Okazuje si, e wyra ne widoczne przekszta cenia odnatocenoz zwi zanych z wodami na torfowiskach sfagnowych, nie musz by wynika z drastycznych zmian w rodowisku. Ju niewielkie zmiany w zlewni powoduj ce zwi kszony dop yw biogenów, w krótkim czasie skutkuj zmian struktury ro linno ci i pojawianiem si gatunków eurytopowych. Mo na uzna, e wzbogacenie fauny takiego stanowiska to pierwszy symptom niekorzystnych zmian, jakie zachodz w jego warunkach siedliskowych. Pozostaje pytanie: jakie dzia ania ochronne s skuteczne w takim stanie rzeczy? Celowe wydaj si dwie drogi dzia ania, uznane za najbardziej adekwatne w ochronie tego typu siedlisk (BERNARD i in. 2002b). Po pierwsze, nale y d y do takich zmian w gospodarce le nej, by zmniejszy niekorzystny wp yw zlewni. Po drugie, w razie zaro ni cia zbiorników szuwarami pa ki lub ich zaniku, warto rozwa y zastosowanie metody opisanej przez WILDERMUTHA (1994, 2001) czyli modelu rotacyjnego, polegaj cego na takiej ingerencji w warunki siedliskowe, by utrzyma na danym stanowisku ró ne stadia sukcesji ro linnej w zbiornikach. Pocz tki zmian siedliskowych, które w krótkim czasie mog doprowadzi do przebudowy ca- ej odonatocenozy, zaobserwowano te na torfowisku ko o Hamerni (stan. 12). By o ono opisane jako obiekt o modelowej, bardzo dobrze zachowanej faunie torfowiskowej, zasiedlaj cej na du- ej powierzchni silnie uwilgocone, wierzchnie warstwy Sphagnum spp. i zalane dolinki mi dzy k pami torfowców (BUCZY SKI 2001). Obecnie daj si tu zauwa y niekorzystne zmiany siedliskowe, polegaj ce na przesuszeniu wierzchniej warstwy torfowiska, zaniku cz ci wód powierzchniowych (zw aszcza w cz ci W i SW) oraz astatyzacji pozosta ych zbiorników (cz N- NE obiektu). Jest to torfowisko szczególnie nara- one na takie zmiany, ze wzgl du na ma mi szo torfu, rodzaj pod o a mineralnego i bardzo ma g boko wody w zbiornikach w wi kszo ci rz du 10-20 cm. Latem 2006 r. ca e torfowisko wysch o, nie odnotowano te cz ci gatunków stenotopowych (np. Aeshna subarctica elisabethae, Sympetrum danae). O tym, e zmiany maj charakter pocz tkowy wiadczy to, e utrzymuje si na tym stanowisku Somatochlora arctica, zwi zana z torfowiskami co najwy ej ma o przekszta conymi, ale dosy odporna na wysychanie wody (BUCZY SKI 1998b, 2001). Niestety, w 2006 r. nie prowadzono w odpowiednim okresie kontroli populacji Nehalennia speciosa, notowanej tu wcze niej w stosunkowo wysokiej liczebno ci (BUCZY SKI 2001). Jej wielko (lub te niestwierdzenie...) by by najlepszym miernikiem zmian zachodz cych w odonatocenozie stanowiska takiego rodzaju (BERNARD 2001). Jesto to zadanie na najbli szy sezon badawczy. W przypadku torfowiska ko o Hamerni, bez dodatkowych bada trudno orzec, jakie dzia ania ochronne zachowa yby (lub przywróci y) jego pierwotny charakter. Raczej nie wystarczy ochrona bierna, pewnie i tu by oby konieczne zastosowanie metody modelu rotacyjnego. W razie niepotwierdzenia wyst powania N. speciosa podczas kontroli w nast pnych latach, mo na te rozwa- y reintrodukcj tego gatunku oczywi cie po uprzedniej poprawie stosunków wodnych. Jako ród o osobników do zabiegu reintrodukcji, mog s u y populacje znane z: Pogórza Przemyskiego, Roztocza i Polesia Zachodniego (BUCZY SKI, STA- NIEC 1998; BUCZY SKI 2001; DARA 2005). Równie interesuj ce jak torfowiska okaza y si na badanym terenie siedliska antropogeniczne, zw aszcza stawy i piaskownie. Stwierdzano tu szereg gatunków specjalnej troski ( special care species ), w du ej cz ci w populacjach rozrodczych. Poza chronionymi i zagro onymi eurytopami, by o to wa ne siedlisko wtórne dla wa ek zwi zanych z wodami dystroficznymi i z umiarkowanie yznymi zbiornikami harmonicznymi, zw aszcza dla Leucorrhinia pectoralis. Jednocze- nie nasze obserwacje ukaza y wysok labilno takich siedlisk (patrz te : BERNARD i in. 2002b). Otó pierwszy z autorów tej pracy prowadzi obserwacje w piaskowni Ignatówce ju od roku 1997. W czasie tych 10 lat zbiornik w jej centrum przeszed szybk ewolucj od stadium czysto pionierskiego z dominacj Ischnura pumilio i Libellula depressa, poprzez bogate zgrupowanie nawi zuj ce do odonatocenoz p ytkich jezior dystroficznych, do stadium niemal e zanikowego. Ten proces jest wyra nie przyspieszany przez nasadzenia brzozy i sosny w najg bszej cz ci wyrobiska, zalanej przez wod, zaniechano wydobycia piasku i zacz to rekultywacj terenu. Tak oto stanowisko cenne dla ochrony wa ek, szybko
Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 11 powsta o i równie szybko zanika. Bez aktywnej ochrony, w tym przypadku ingerencji w sukcesj, takie miejsca i zwi zane z nimi odonatocenozy nie maj szans na przetrwanie (BERNARD in. 2002b). Równie ciekawym aspektem fauny stawów i piaskowni by o wyst powanie gatunków po- udniowych (jako element kierunkowy fauny Polski), czyli ródziemnomorskich sensu DÉVAI (1976). Na najwi ksz uwag zas uguje bez w tpienia Sympetrum meridionale. Jest to wa ka migruj ca na tereny Polski z po udnia Europy, której zasi g w drówek dochodzi do wybrze y Ba tyku. Jednak g ówna cz area u gatunki ko czy si w Polsce po udniowo-wschodniej (DIJKSTRA 2006), i nasze stanowiska le ju na jej skraju. S. meridionale rozmna a si w Polsce. Podawano podane przypadki po owu larw (ZI BA, SROKOSZ 1974; BUCZY SKI 1999b; BUCZY SKI, PAKULNICKA 2000) cho niestety, starsze dane s ma o wiarygodne ze wzgl du na pó ne ukazanie si dobrych kluczy do oznaczania larw, a i nowsze oznaczenia mog budzi w tpliwo ci dla braku pewnych cech kluczowych u tego stadium rozwojowego (cf. HEIDEMANN, SEIDENBUSCH 2002). Jednak stwierdzano te juwenilne imagines, np. w niedalekich od Roztocza Lasach Janowskich (BUCZY - SKI dane niepubl.). Mimo to, dot d nie odnotowano przypadku prze ycia przez S. meridionale zimy w polskich warunkach klimatycznych. Do grupy interesuj cych gatunków po udniowych, cho o wiele mniej rzadkich i o stabliniejszej sytuacji w kraju, nale te : Lestes barbarus, Sympetrum depressiusculum i S. striolatum. Ze wzgl dów faunistycznych i zoogeograficznych, na uwag zas uguje te syberyjska Sympecma paedisca, reprezentuj ca ma o liczny w faunie Polski, wschodni element kierunkowy (URBA SKI 1948). Jest to gatunek, którego liczebno i cz sto wyst powania wyra nie spadaj w Posce w kierunku po udniowym i zachodnim. Jeszcze na Polesiu Zachodnim jest on lokalnie pospolity (BUCZY SKI 2004), ale ju na granicz cej z tym regionem Wy ynie Lubelskiej staje si bardzo rzadki (BUCZY SKI 2005). Z Roztocza nie ukaza y si dot d drukiem adne dane o jej wyst powaniu wzmiank o tym gatunku (pojedyncza obserwacja imagines na torfowisku przej ciowym ko o Majdanu Kasztela skiego), zawiera tylko niepublikowana praca doktorska BUCZY - SKIEGO (2001). Pi miennictwo BERNARD R. 2004. Nehalennia speciosa (Charpentier, 1840), Iglica ma a. [w:] Z. G owaci ski, J. Nowacki (Red.), Polska czerwona ksi ga zwierz t. Bezkr gowce. Instytut O- chrony Przyrody PAN, Akademia Rolnicza im. Augusta Cieszkowskiego, Kraków Pozna : 54-55. BERNARD R., BUCZY SKI P., AB DZKI A., TO CZYK G. 2002a. Odonata wa ki. [w:] Z. G owaci ski (red.), Czerwona lista zwierz t gin cych i zagro onych w Polsce. Wyd. Instytutu Ochrony Przyrody PAN, Kraków: 125-127. BERNARD R., BUCZY SKI P., TO CZYK G. 2002b. Present state, threats and conservation of dragonflies (Odonata) in Poland. Nature Conservation, 59 (2): 53-71. BUCZY SKI P. 1998a. Wa ki (Odonata) rodkowowschodniej Polski: stan poznania, specyfika i zagro enia. [w:] I Krajowe Seminarium O- donatologiczne, Bromierzyk 17-19 IV 1998. Materia y zjazdowe: 7-9. BUCZY SKI P. 1998b. Wysychanie torfowisk a wyst powanie larw wa ek (Odonata): obserwacje z Lasów Janowskich (Polska po udniowo-wschodnia). Wiadomo ci Entomologiczne, 17 (Suplement): 160-161. BUCZY SKI P. 1999a. Wykaz i Czerwona lista wa ek (Insecta: Odonata) województwa lubelskiego. Chro my Przyrod Ojczyst, 55 (6): 23-39. BUCZY SKI P. 1999b. Dragonflies (Odonata) of sand pits in south-eastern Poland. Acta Hydrobiologica, 41 (3/4): 219-230. BUCZY SKI P. 2001. Wa ki (Insecta: Odonata) torfowisk wysokich i przej ciowych rodkowowschodniej Polski. Praca doktorska, Wydzia Biologii i Nauk o Ziemi, Uniwersytet Marii Curie-Sk odowskiej, Lublin. BUCZY SKI P. 2003. Wa ki (Odonata) poligonu artyleryjskiego w Nowej D bie (Kotlina Sandomierska), z uwagami o stanie wiedzy o wa kach Kotliny Sandomierskiej. Nowy Pami tnik Fizjograficzny, 2 (1-2): 15-29. BUCZY SKI P. 2004. Wa ki (Odonata) Poleskiego Parku Narodowego i jego otuliny: nowe dane i podsumowanie bada z lat 1985-2003. Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody, 23 (3): 381-394. BUCZY SKI P. 2005. Materia y do poznania wa ek (Odonata) Lubelszczyzny. Cz III. Zbiory Katedry Zoologii i Hydrobiologii AR w Lub-
12 Odonatrix 2(Supl. 1), pa dziernik 2006 linie. Wiadomo ci Entomologiczne, 24 (4): 197-212. BUCZY SKI P., AB DZKI A. 2004. Oddzia ywanie czynników antropogenicznych na wa ki (Odonata) Lasów Janowskich (Kotlina Sandomierska). [w:] Ogólnopolska Konferencja Naukowa Ró norodno biologiczna rodowisk Polski stan i zmiany (w 25-lecie dzia- alno ci Lubelskiego Oddzia u Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego), 8-9 pa dziernika 2004 r., Lublin Janów Lubelski. Streszczenia prac. Polska Akademia Nauk Oddzia w Lublinie, Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne, Akademia Rolnicza w Lublinie, Lublin Janów Lubelski: 15-17. BUCZY SKI P., PAKULNICKA J. 2000. Odonate larvae of gravel and clay pits in the Mazurian Lake District (NE Poland), with notes on extremely northern localities of some Mediterranean species. Notulae Odonatologicae, 5 (6): 69-72. BUCZY SKI P., STANIEC B. 1998. Waloryzacja godnego ochrony torfowiska Krug e Bagno (Pojezierze czy sko-w odawskie) w oparciu o wybrane elementy jego fauny. Rocznik naukowy Polskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody Salamandra, 2: 95-107. DARA B. 2005. Owady Ziemi Dubieckiej w o- biektywie. Kresowy Dom Sztuki, Dubiecko. DÉVAI G. 1976. A magyarországi szitakötõ (Odonata) fauna chorológiai elemzése. Acta Biologica Debrecina, 13 (Supplement 1): 119-157. DIJKSTRA K.-D.B. (Ed.) 2006. Field Guide to the Dragonflies of Britain and Europe. British Wildlife Publishing, Gillingham. DOLNÝ A. 2005. Lestes macrostigma (Eversmann, 1836), a new species for the odonate fauna of Poland (Zygoptera: Lestidae). Notulae Odonatologicae, 6 (6): 64. FUDAKOWSKI J. 1922. Wa ki (Odonata) po udniowo-wschodniej Lubelszczyzny. Sprawozdania Komisji Fizjograficznej, 55/56: 87-96. HEIDEMANN H., SEIDENBUSCH R. 2002. Die Libellenlarven Deutschlands. Handbuch für Exuviensammler. Die Tierwelt Deutschlands, 72. Teil. Goecke & Evers, Keltern. KONDRACKI J. 2000. Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa. AB DZKI A. 1985. Wa ki Odonata rezerwatu Czartowe Pole na Roztoczu. Parki Narodowe i Rezerwaty Przyrody, 6 (2): 85-91. MIELEWCZYK S. 1969. Larwy wa ek (Odonata) niektórych torfowisk sfagnowych Polski. Polskie Pismo Entomologiczne, 39 (1): 17-81. MIELEWCZYK S. 1990. Wa ki Odonata. [w:] J. Razowski (Red.), Wykaz zwierz t Polski. Tom I, Cz XXXII/1-20. Ossolineum, Wroc aw Warszawa Kraków: 39-41. MIELEWCZYK S. 1997. Odonata. [w:] J. Razowski (Red.), Wykaz zwierz t Polski. Tom V, Cz XXXII/24. Wyd. Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierz t PAN, Kraków: 161. ROZPORZ DZENIE Ministra rodowiska z dnia 28 wrze nia 2004 r. w sprawie gatunków dziko wyst puj cych zwierz t obj tych ochron. Dziennik Ustaw nr 220 poz. 2237. TO CZYK G. 2006. III Ogólnopolskie Sympozjum Odonatologiczne PTE (Zwierzyniec, 5-17 IX 2006). Odonatrix, 2 (Suplement 1): 13-16. URBA SKI J. 1948. Krytyczny przegl d wa ek (Odonata) Polski. Annales Universitatis Mariae Curie-Sk odowska, sec. C, 3 (11): 289-317. WILDERMUTH H. 1994. Dragonflies and nature conservation: an analysis of the current situation in Central Europe. Advances in Odonatology, 6: 199-221. WILDERMUTH H. 2001. Das Rotationsmodell zur Pflege kleiner Moorgewässer Simulation naturgemässer Dynamik. Naturschutz und Landschaftsplunung, 33 (9): 269-273. ZI BA J., SROKOSZ K. 1974. Makrofauna bezkr gowa w stawach narybkowych w Go yszu. Cz I. Strefa ro linno ci przybrze nej. Acta Hydrobiologica, 16 (3/4): 331-343.
ISSN 1733-8239 Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Bulletin of the Odonatological Section of the Polish Entomological Society Rok 2, Suplement 1 (pa dziernik 2006) Polskie Towarzystwo Entomologiczne Sekcja Odonatologiczna Zak ad Zoologii Uniwersytetu Marii Curie-Sk odowskiej w Lublinie