Choroby bakteryjne skóry Podział: 1. Zakażenia gronkowcowe 2. Zakażenia paciorkowcowe 3. Zakażenia mieszane 4. Inne Patogenność zarazków zasiedlających skórę: - Gronkowiec koagulazo dodatni II grupy fag 71- toksyna epidermolityczna (toksyczna nekroliza naskórka SSSS) - Paciorkowiec ropotwórczy toksyna rumieniotwórcza ( róża, zapalenie naczyń chłonnych, gorączka połogowa) Zakażenia gronkowcowe - Staphylodermiae 1. Zapalenie mieszka włosowego (folliculitis) 2. Figówka. Przewlekłe zapalenie ropne mieszków włosowych brody ( Sycosis staphylogenes. Folliculitis chronica) 3. Czyrak (furunculus). 4. Czyraczność (furunculosis). 5. Czyrak gromadny (carbunculus). 6. Ropnie mnogie pach ( Hidradenitis suppurativa) 7. Ropnie mnogie niemowląt 8. Liszajec pęcherzowy noworodków (Impetigo bullosa neonatorum) 9. Zapalenie pęcherzowe i złuszczające skóry noworodków pochodzenia gronkowcowego (SSSS staphylococcal scalded skin syndrome) Zakażenia mieszane- ( Staphylo-streptodermiae) 1. Liszajec zakażny (Impetigo contagiosa) 2. Niesztowica (Ecthyma) 3. Piodermia przewlekła bujająca i wrzodziejąca (Pyodermia chronica vegetans et exulcerans) 4. Wyprzenia bakteryjne 5. Zapalenie ropne wałów paznokciowych (zanokcica) Zakażenie paciorkowcowe - ( Streptodermiae) Róża ( Erysipelas)
Zapalenie mieszka włosowego - Folliculitis Stan zapalny ujścia mieszka (ostiofolliculitis), przechodzący w dalszym przebiegu na cały mieszek i otoczenie (folliculitis, perifolliculitis) Wykwit pierwotny: żółtawy pęcherzyk ropny o trwałej napiętej pokrywie, często przebity włosem, otoczony rąbkiem zapalnym. Umiejscowienie: twarz, tułów, kończyny Wykwity tworzą się szybko Stan ogólny pacjenta dobry miejscowo antybiotyki: neomycyna, tetracyklina, bacytracyna, mupiroksyna, kwas fusydowy ; gdy zmiany rozległe - antybiogram lub preparaty sulfonamidowe Figówka Przewlekła odmiana ropnego zapalenia mieszków włosowych w obrębie owłosionej skóry twarzy Wykwity: krostkowe, grudkowe lub mają charakter rozmiękających guzów ropnych Umiejscowienie: owłosiona skóra twarzy, rzadziej skóra głowy Czas trwania: wielomiesięczny, wieloletni Wskutek zniszczenia brodawek włosa mogą pozostać zanikowe blizny antybiotyki ogólnie i miejscowo, witaminy Czyrak, czyraczność - Furunculus, furunculosis Czyrak- ropne zapalenie okołomieszkowe z wytworzeniem czopa martwiczego. Czyraczność- liczne czyraki w różnym okresie rozwoju. Ich powstawaniu sprzyjają: cukrzyca, choroby nerek, niedobory immunologiczne, ogólne wyniszczenie. Czyrak gromadny- powstaje w wyniku skupiania się i zlewania czyraków. Wykwitem pierwotnym jest naciek zapalny w otoczeniu mieszka włosowego Początkowo guzek sinoczerwony i żywobolesny Po 3-4 dniach na szczycie guzka pojawia się krosta przebita włosem, pod którą wytwarza się martwica i postępujący rozpad tkanek Kraterowaty ubytek powstały po oddzieleniu się tkanek martwiczych pozostawia na ogół niewielką bliznę Umiejscowienie - rozmaite Czyraki w okolicy wargi górnej, oczodołu i skroni mogą dawać groźne powikłania w wyniku przejścia zakażenia na zatoki jamiste i opony mózgu
- Czyraka pojedynczego-kompres z ichtiolu-po wykształceniu czopa martwiczego- nacięcie - w czyraczności- antybiotyk zgodnie z antybiogramem - w czyraku gromadnym- leczenie chirurgiczne Hydradenitis suppurativa - ropnie mnogie pach - Głębokie guzy zapalne, ze skłonnością do rozmiękania i bliznowacenia, umiejscowione w okolicy pach Etiologia: zakażenie dotyczy gruczołów apokrynowych- nie występuje przed okresem pokwitania Wykwit pierwotny: guzek lub guz podskórny, ulegający rozmiękaniu (chełbotanie) i przebiciu. Mogą tworzyć się przetoki i bliznowacenie Okres trwania: wielomiesięczny 10% maść ichtiolowa, antybiotyki zgodnie z antybiogramem, preparaty antyandrogenowe (cyproteron, finasteryd), leczenie chirurgiczne, Rozpoznanie różnicowe: 1. Czyraki 2. Gruźlica rozpływna 3. Przetoki w chorobie Crohna 10% maść ichtiolowa, antybiotyki zgodnie z antybiogramem, preparaty antyandrogenowe: cyproteron, finasteryd Gdy prawdopodobieństwo trądziku skupionego- izotretinoina Gdy zmiany przewlekłe i oporne na leczenie - leczenie chirurgiczne - wycinanie zmian i pokrywanie ubytków przeszczepami skórnymi Liszajec pęcherzowy noworodków - Impetigo bullosa neonatorum Zakażenie gronkowcowe, które cechuje się zmianami pęcherzowymi i pęcherzowo-ropnymi występującymi w pierwszych tygodniach życia, bez objawów ogólnych. Wykwitem pierwotnym jest pęcherz, początkowo wypełniony treścią surowiczą, później surowiczo-ropną. Zapalenie pęcherzowe i złuszczające skóry noworodków pochodzenia gronkowcowego Synonimy: 1. SSSS+ Staphylococcal scaled skin syndrome 2. Dermatitis bullosa et exfoliativa neonatorum 3. Choroba Rittera
Definicja: Uogólnione zapalenie skóry o ciężkim przebiegu, charakteryzuje się poronnymi pęcherzami i spełzaniem naskórka ( scalding), jak w oparzeniu lub nekrolizie Lyella. Występuje na ogół u dzieci w pierwszych 3 miesiącach życia, niekiedy u starszych dzieci, a bardzo rzadko u dorosłych Etiopatogeneza: Gronkowiec złocisty fag grupy 2, na ogół typu 71, który produkuje egzotoksynę (epidermolizyna- działa niszcząco na naskórek) Pęcherze są płaskie, bardzo wiotkie, szybko ulegają przerwaniu, z wytworzeniem rozległych powierzchni pozbawionych naskórka, co przypomina oparzenie II stopnia Zmiany zajmują zazwyczaj całą skórę. Okres trwania jest na ogół kilkudniowy. - antybiotyki: głównie półsyntetyczne penicyliny i cefalosporyny - Kortykosteroidy są przeciwwskazane!!! - Płyny wieloelektrolitowe pozajelitowo ZAKAŻENIA PACIORKOWCOWE Róża (Erysipelas) Ostry stan zapalny skóry i tkanki podskórnej, cechujący się wysoką temperaturą ciała (do 40 C) i szybkim przebiegiem Lokalizacja: skóra twarzy, podudzia Chorują ludzie młodzi i w podeszłym wieku Róża: Czynnik etiologiczny: paciorkowiec S. pyogenes grupy A Postacie kliniczne: pęcherzowa, krwotoczna, zgorzelinowa, wędrująca, nawrotowa. półsyntetyczne penicyliny lub różne generacje cefalosporyn; miejscowo kompresy i maść ichtiolowa Powikłania: zapalenie mięśnia sercowego i wsierdzia, kłębuszkowe zapalenia nerek, zakrzepica zatoki jamistej oraz zstępujące zapalenie dróg oddechowych, zapalenie naczyń chłonnych (ryzyko nawrotów),utrwalony obrzęk kończyny i twarzy
ZAKAŻENIA MIESZANE 1. Liszajec zakaźny 2. Niesztowice Liszajec zakaźny - Impetigo contagiosa definicja: powierzchowne wykwity pęcherzowo-ropne, zasychające w miodowo-żółte strupy, o krótkim okresie trwania Etiopatogeneza: paciorkowce i/lub gronkowce 1. Zakażenie zewnątrzpochodne, przez bezpośredni kontakt lub poprzez przedmioty 2. Zakażenie wewnątrzpochodne przeniesione z błon śluzowych jamy nosowo-gardłowej Zakaźność znaczna - środowiska dziecięce - Wykwit pierwotny- pęcherz podrogowy o bardzo wiotkiej pokrywie, która szybko ulega przerwaniu - Miękkie strupy barwy miodu - Stan ogólny bardzo dobry (bez gorączki, dobre samopoczucie) Umiejscowienie: Części odsłonięte, szczególnie twarz w otoczeniu ust i nosa oraz okolica płytek paznokciowych Okres trwania kilka- kilkanaście dni Miejscowo aerozole i maści z antybiotykami lub środkami odkażającymi np. z vioformem, bacytracyną, mupirocyną Leczenie ogólne ( przypadki oporne) półsyntetyczne penicyliny, oksacylina Niesztowica (Ecthyma) Definicja : wykwit pęcherzowo-ropny, przekształcający się w owrzodzenie pokryte uwarstwionym strupem Etiologia : zakażenie mieszane Czynniki usposabiające : zaniedbania higieniczne, zwłaszcza w chorobach świądowych skóry, niedożywienie, ogólne wyniszczenie Wykwitem pierwotnym jest wiotki pęcherz wypełniony treścią ropną, którego dno ulega rozpadowi z wytworzeniem owrzodzenia Umiejscowienie: kończyny dolne głównie podudzi oraz tułów i pośladki, rzadko kończyny górne
Okres trwania- kilka tygodni Różyca - Erysipeloid Definicja: są to zmiany zapalno-obrzękowe, głównie w obrębie rąk, na ogół bez towarzyszących objawów ogólnych, występujące głównie u osób stykających się z zakażonym materiałem zwierzęcym Etiopatogeneza: Włosowiec różycy (Erysipelothrix rhusiopathiae) wnika poprzez miejsca skaleczenia lub ukłucia. Schorzenie występuje najczęściej u osób stykających się z zakażonym mięsem, drobiem lub rybami ( weterynarze, rzeźnicy, kucharze, gospodynie domowe) Okres wylęgania= 2-7 dni - ostro odgraniczony rumień w obrębie grzbietowej powierzchni jednego lub kilku palców, grzbiet ręki - początkowo swędzenie, ból i pieczenie - nie ma objawów ogólnych Okres trwania - kilkutygodniowy Rozpoznanie różnicowe: 1. Róża ( Erysipelas) 2. Rumień wielopostaciowy ( Erythema multiforme) 3. Rumień przewlekły pełzakowaty (Erythema chronicum migrans) Penicylina prokainowa 2400000-4800000j/dz. przez 6-8 dni Erytromycyna 1,0-1,5 g/dz. przez 6-8 dni Miejscowo- okłady z 2% roztworu ichtiolu Łupież rumieniowy - Erythrasma Definicja: są to dobrze odgraniczone, złuszczające ogniska rumieniowe, umiejscowione głównie w okolicy pachwin Etiologia: maczugowiec Propionibacterium (Corynebacterium) minutissimum Czynniki usposabiające: wilgotność i drażnienie Wykwity mają charakter rumieniowych plam barwy różowej, a później żółtawej i ciemnobrunatnej, z otrębiastym złuszczaniem powierzchni
Umiejscowienie: pachwiny, pachy, przestrzenie międzypalcowe stóp Okres trwania - wielomiesięczny lub wieloletni Rozpoznanie różnicowe: 1. Grzybica pachwin ( tinea inguinalis) 2. Wyprzenia drożdżakowe Ogólnie : Erytromycyna po 1-1,5 g/dz. przez około 10 dni Miejscowo: 5% maść erytromycynowa lub preparaty imidazolowe - klotrimazol, mikonazol, ketokonazol. BORELIOZY Grupa schorzeń wywoływanych przez bakterie należące do rodzaju krętków Borrelia burgdorferi W Europie postacie skórne były znane od początku XX w. Jako rumień pełzający (erythema migrans) Epidemiologia: Przenosiciel: kleszcze głównie Ixodes ricinus W 1982r. Burgdorfer zidentyfikował czynnik Epidemia w miejscowości Lyme w USA Narządy objęte procesem chorobowym: skóra, stawy, układ nerwowy, układ naczyniowy i serce (choroba wielonarządowa) BORELIOZY: W Europie przeważają postacie skórne -Borelia burgdorferi sensu stricto (najczęściej w USA) - powoduje zmiany stawowe -Borelia garini- objawy neurologiczne -Borelia afzelii- objawy skórne - erythema chronicum migrans Zmiany skórne w boreliozie są korzystną oznaką rokowniczą Diagnostyka: 1. Metoda immunofluorescencyjna - najmniej czuła 2. Westernblot 3. ELISA Przeciwciała IgM pojawiają się w 3-6 tygodniu, po 6 tygodniach poz. obniża się Przeciwciała IgG pojawiają się w 3-6tyg. i utrzymują się zwłaszcza gdy występują powikłania neurologiczne
Nieswoiście dodatnie odczyny: - w przypadku kiły - w innych zakażeniach bakteryjnych - występowanie czynnika reumatoidalnego Ujemne wyniki= niewytworzenie p/ciał: - w pierwszym okresie choroby - w późnej boreliozie skórnej Pełne potwierdzenie boreliozy: - Wykazanie krętków w tkankach za pomocą impregnacji srebrem oraz in. metody np.. PCR oraz badanie przy użyciu monoklonalnych p/ciał przeciw antygenom powierzchniowym Borrelia - Hodowla krętków Przebieg boreliozy: I okres - ograniczone zmiany skórne typu erythema chronicum migrans; niekiedy lymphocytoma II okres - zmiany rozsiane z możliwością zajęcia poza skórą, układu kostno-mięśniowego, serca, układu nerwowego; praktycznie wszystkich narządów III okres zmiany skórne typu acrodermatitis atrophicans, a także o cechach twardziny typu morphea oraz lichen sclerosus et atrophicus Zmiany skórne w przebiegu boreliozy: Rumień przewlekły pełzający ( erythema chronicum migrans ECM) Lymphocytoma ( lymphadenosis benigna cutis- LABC) Zanikowe przewlekłe zapalenie skóry kończyn ( acrodermatitis chronica atrophicans ACA) Rumień przewlekły pełzający - Erythema chronicum migrans (ECM) - Powstający nagle i szerzący się obwodowo w miejscu ukłucia kleszcza - w wyniku obwodowego szerzenia się powstają charakterystyczne, obrzękowe ogniska, leżące w poziomie skóry lub lekko wyniosłe - Stan ogólny dobry - Bardzo rzadko zmiany w OUN (meningitis, encephalitis) Rozpoznanie różnicowe rumienia wędrującego: 1. Rumienie polekowe 2. Twardzina pierwotnie zanikowa 3. Zapalna postać granuloma annulare
Penicylina 4 800 000j/dz. przez 14 dni Inne antybiotyki: amoksycylina 1,5g/dz., doksycylina 200mg/dz Gdy objawy ogólne- cefalosporyny nowej generacji (cefotaksim) Gdy uczulenie na penicylinę: erytromycyna, tetracyklina Lymphocytoma Lymphadenosis benigna cutis Definicja: zmiana guzowata, powstająca w miejscu ukłucia przez kleszcza, o cechach histologicznych rzekomego chłoniaka (pseudolymphoma) Objawy: guzek zwykle pojedynczy ( ale mogą występować liczne, rozsiane) barwy sinoczerwonej, o dość miękkiej konsystencji, dobrze odgraniczony od otoczenia, nie ulegający rozpadowi Rozpoznanie różnicowe lymphocytoma: 1. Chłoniaki złośliwe 2. Sarkoidoza 3. Gruźlica 4. Głęboka lub guzowata postać tocznia rumieniowatego CHOROBY WIRUSOWE SKÓRY i BŁON ŚLUZOWYCH - Opryszczki (herpes): opryszczka zwykła (herpes simplex), półpasiec (herpes zoster), ospa wietrzna (varicella) - Brodawki skórne i płciowe (verrucae et condylomata acuminata) - Mięczak zakaźny (molluscum contagiosum) - Guzki dojarek i krowianka przeszczepiona - Pryszczyca Grupa opryszczek: 1. Opryszczka zwykła 2. Wyprysk opryszczkowaty (Eczema herpeticum) 3. Półpasiec 4. Ospa wietrzna Opryszczka zwykła Def: zmiany drobnopęcherzowe, umiejscowione głównie na granicy błon śluzowych i skóry, ze skłonnością do nawrotów. Etiopatogeneza: czynnikiem etiologicznym jest wirus herpes simplex Typy herpes simplex:
- typ1 (HSV1), powodujący zmiany na błonach śluzowych jamy ustnej, wargach, twarzy, tułowiu i kończynach, a znacznie rzadziej na narządach płciowych -typ2, powodujący zmiany w obrębie narządów płciowych i pośladków; ma znaczenie jako kokancerogen w rakach narządów płciowych związanych z zakażeniem wirusem brodawczaka -typ8- w zmianach skórnych w mięsaku Kaposiego Wykwitami pierwotnymi są drobne pęcherzyki, wielkości kilku milimetrów, na podstawie rumieniowej, wykazujące tendencję do grupowania się. Początkowo wypełnione treścią surowiczą, następnie ropną i pokrywają się w ciągu kilku dni strupami (zliszajcowacenie); towarzyszą pieczenie i bolesność. Umiejscowienie: - Twarz i wargi (herpes labialis) - Błony śluzowe jamy ustnej (stomatitis herpetica) - Rogówka- mogą pozostawić upośledzenie wzroku (keratitis) Przebieg: Krótkotrwały 6-10 dni Duża skłonność do nawrotów Rozpoznanie różnicowe: 1. Półpasiec 2. Liszajec pęcherzowy 3. Pęcherzyca błon śluzowych 4. Afty Miejscowe: leki osuszające i odkażające (pasty cynkowe, aerozole z antybiotykami, Viosept); leki p/wirusowe 5%aciklowir, 5%penciklowir. Ogólne: aciklowir iv. 5mg/kg mc. Dziennie przez 5 dni; po. 200mg 5xdziennie w ciągu 5 dni Eczema herpeticum Rozsiane zmiany pęcherzowo-ropne, występujące częściej u dzieci z chorobami alergicznymi skóry Pęcherzowo-ropne wykwity z pępkowatym zagłębieniem w części środkowej mają skłonność do grupowania się, zajmując głównie miejsca istniejących uprzednio zmian zapalnych.
Choroba rozpoczyna się nagle, przebieg może być ciężki, z gorączką, zwłaszcza u dzieci. U dorosłych objawy ogólne niekiedy nie występują. Miejscowe: przeciwzakaźne( aerozole lub kremy z antybiotykami lub środkami odkażającymi) Ogólne: acyklovir w kroplówkach dożylnych; antybiotyki o szerokim zakresie działania na bakterie (celem zapobieżenia wtórnym infekcjom, które dołączają się z reguły), wlewy dożylne gamma-globuliny, witaminy grupy B i C Półpasiec Zmiany pęcherzowe i pęcherzykowe o jednostronnym układzie, z nasilonymi objawami bólowymi Etiopatogeneza: Czynnikiem wywołującym jest Herpes virus varicellae. Jest to ten sam wirus, który wywołuje ospę wietrzną. Schorzenie występuje u osób, które przebyły w przeszłości ospę wietrzną i u których bądź doszło do reaktywacji utajonego zakażenia w zwojach czuciowych, bądź zakażenie nastąpiło w wyniku zetknięcia się z chorym na ospę wietrzną. Okres wylęgania wynosi 1-2tyg. Wirus wykazuje powinowactwo do układu nerwowego. Zmiany skórne dotyczą miejsc odpowiadających unerwieniu jednego lub kilku korzeni tylnych (segmentów) Odmiany kliniczne półpaśca: 1. Zgorzelinowa 2. Krwotoczna 3. Oczna 4. Uogólniona lub rozsiana Powikłania: 1. Zajęcie rogówki 2. Porażenie nerwów okoruchowych 3. Częściowa utrata słuchu- porażenie nerwu słuchowego 4. Porażenie nerwu twarzowego 5. Porażenie nerwu trójdzielnego 6. Przewlekłe bóle neuralgiczne
Rozpoznanie różnicowe: 1. Opryszczka 2. Róża pęcherzowa 3. Neuralgia Ospa Ostra choroba zakaźna, głównie wieku dziecięcego, cechująca się rozsianymi wykwitami pęcherzykowo-krostkowymi w obrębie skóry i błon śluzowych oraz na ogół niezbyt nasilonymi objawami ogólnymi. Etiopatogeneza: Herpes virus varicellae Znaczna zakaźność- zwłaszcza u dzieci Zmiany początkowo mają charakter grudkowo-rumieniowy, a w ich obrębie powstają pęcherzyki i wykwity krostkowe, zagłębione w części środkowej. Po kilku dniach tworzy się strup. Umiejscowienie: Twarz, skóra owłosiona głowy, tułów i kończyny oraz błony śluzowe ( zwłaszcza podniebienia twardego i policzków) Okres wylęgania 14 dni Czas trwania choroby 2-4 tygodnie Guzki dojarek Pojedyncze guzki z zaznaczonym wgłębieniem w części środkowej, powstające w miejscu kontaktu z zakażonym wymieniem Czynnik wywołujący: wirus z gr. Ospy - paravaccinia Okres wylęgania 4-14 dni Wykwity pojedyncze, typu kopulastych guzków, wielkości 1-2 cm, sinoczerwone, zagłębione w części środkowej, w okresie późniejszym pokryte silnie przylegającym strupem Umiejscowienie: palce rąk dojarek Okres wylęgania 4-6 tygodni
Mięczak zakaźny Twarde półprzezroczyste guzki, barwy masy perłowej, z zagłębieniem w części środkowej, z którego przy ucisku wydobywa się kaszakowata treść. Etiologia; wirus z gr. Ospy (Poxvirus) Okres wylęgania 2-7 tyg. Znaczna zakażność 1. Solphadermol preparat do stosowania miejscowego 2. Łyżeczkowanie 3. Elektrokoagulacja GRUPA BRODAWEK Czynnikiem wywołującym jest wirus DNA brodawczaka ludzkiego z grupy PAPOVA Brodawki zwykłe Def: grudki o hiperkeratotycznej, nierównej powierzchni, nie powodujące objawów podmiotowych, z tendencją do samoistnego ustępowania Etio: HPV2 ( ale też 4 i 7) Okres wylęgania kilka tyg.-kilka mies. Wykwitem pierwotnym jest grudka o średnicy od kilku do kilkunastu mm, barwy szarobrunatnej, o wyniosłej, szorstkiej powierzchni, usadowiona w skórze niezmienionej Umiejscowienie: palce rąk, wały paznokciowe, niekiedy pod płytką paznokciową Przebieg wielomiesięczny, wieloletni Leczenie 1. Zamrażanie płynnym azotem 2. Łyżeczkowanie 3. Elektrokoagulacja 4. Kw. salicylowy i kw. mlekowy w kolodionie 5. Verrumal Brodawki płaskie (młodocianych) Liczne płaskie, jakby nałożone na skórę, gładkie grudki Etio: HPV3 ( 10, 27, 28)
Grudki są gładkie, o nieco błyszczącej powierzchni lub nieznacznie chropowate, na ogół nieco wyniosłe ponad powierzchnię skóry, brunatnawe lub niewiele różniące się od otoczenia, zazwyczaj liczne i rozsiane. Objaw Koebnera- układają się linijnie w miejscu zadrapania. Choroby pasożytnicze skóry 1. Wszawica (Pediculosis): głowowa, odzieżowa, łonowa 2. Świerzb (Scabies) WSZAWICA (PEDICULOSIS) Zmiany skórne wywoływane przez stawonogi- wszy ludzkie (Pediculus humanus) Wszawica: głowowa, odzieżowa, łonowa Wszawica głowowa Etiopatogeneza: wesz głowowa, wielkość 2-3,5 mm. W ciągu jednomiesięcznego okresu życia samiczka składa 200-300 jaj, które dojrzewają w okresie 2-3 tygodni. Przytwierdza jaja, tzw. gnidy, do włosów tuż powyżej powierzchni skóry. W miarę wzrostu włosów gnidy oddalają się od powierzchni skóry. Wszawica przenosi się przez kontakt z zakażonymi nakryciami głowy, występuje epidemicznie u dzieci w wieku przedszkolnym. 1. Najczęściej okolica potyliczna i skroniowa 2. Świąd wywołany ukłuciem wszy 3. W wyniku zadrapań wytwarzają się powierzchnie sączące i pokryte strupami, dochodzi do wtórnych zakażeń i zliszajcowacenia ( impetiginisatio ) 4. Przypadki zaawansowane- powiększenie węzłów chłonnych Wszawica odzieżowa Wesz odzieżowa: większa 3-4,5mm, szybsze rozmnażanie, krótszy okres przeżycia (10 dni) Może przenosić choroby: dur plamisty i riketsjozy 1. W miejscu ukłucia skóry przez wesz- po wessaniu krwi wytwarza się swędząca grudka obrzękowa 2. Dalsze zmiany skórne są wynikiem drapania i składają się z linijnych przeczosów, drobnych nadżerek i strupów, blizenek
3. Charakterystyczne dla długo trwającej: brunatne przebarwienia i wtórne zakażenia ropne Wszawica łonowa Wesz łonowa: 1,5-2 mm Cecha charakterystyczna: przytwierdzenie pasożyta do włosa tuż przy skórze Zakażenie: podczas kontaktu płciowego, za pomocą przedmiotów 1. Umiejscowienie: okolica łonowa, uda, brzuch 2. Świąd 3. Czasami błękitne plamy- powstają w miejscu ukąszenia przez wszy, w wyniku hemolizy krwinek Świerzb Choroba zakaźna wywoływana przez rodzaj roztoczy Cechuje się świądem i charakterystycznymi norami świerzbowcowymi Świerzbowiec ludzki. Zapłodniona samiczka, wielkości 0,3-0,4 mm, przenika do naskórka i żłobi w warstwie rogowej ślepo zakończoną linijną norę. Składa dziennie 2-3 jaja i ginie po kilku tygodniach. Z jaj wylęgają się larwy, które w ciągu 3 tygodni przekształcają się w dojrzałe świerzbowce. Epidemiologia: zakażenie drogą bezpośredniego kontaktu, za pomocą przedmiotów, pościeli 1. Świąd nasilający się nocą 2. Drapanie> przeczosy, wtórne zakażenia Lokalizacja: palce rąk, nadgarstki, zgięcia i fałdy skórne, tłów, pośladki Nie zajmuje pleców i twarzy U dzieci charakterystyczna lokalizacja: dłonie i podeszwy Maść Wilkinsona Novoscabin Crotamiton Infectoscab (inwermektyna) Pranie odzieży i pościeli oraz prasowanie po stronie przylegania do ciała LECZENIE WSZYSTKICH OSÓB Z KONTAKTU ZE WZGLĘDU NA DŁUGI OKRES INKUBACJI OK. 3-4 TYGODNI PRZY PIERWSZYM ZAKAŻENIU PRZECHOROWANIE NIE DAJE TRWAŁEJ ODPORNOŚCI