Rada Unii Europejskiej Bruksela, 9 grudnia 2015 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2013/0443 (COD) 15172/15 ENV 787 ENER 424 IND 207 TRANS 407 ENT 264 SAN 433 PARLNAT 145 CODEC 1700 NOTA Od: Do: Sekretariat Generalny Rady Rada Nr poprz. dok.: 15038/15 ENV 781 ENER 418 IND 205 TRANS 404 ENT 262 SAN 426 PARLNAT 144 CODEC 1675 Nr dok. Kom.: 18167/13 ENV 1235 ENER 600 IND 388 TRANS 693 ENT 356 SAN 555 PARLNAT 325 CODEC 3086 - COM(2013) 920 final Dotyczy: I. WSTĘP Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczenia atmosferycznego oraz zmiany dyrektywy 2003/35/WE Podejście ogólne 1. W dniu 18 grudnia 2013 r. Komisja przedłożyła swój wniosek Radzie i Parlamentowi Europejskiemu jako część programu Czyste powietrze dla Europy. Jego podstawę stanowi art. 192 ust. 1 TFUE. 15172/15 pas/mik/gt 1 DG E 1A PL
Wniosek ten określa wymogi dotyczące emisji powodujących stężenia cząstek stałych i ozonu, zakwaszanie i eutrofizację, zmierzając do realizacji celów związanych z jakością powietrza określonych w 7. programie działań w zakresie środowiska 1, aby zapewnić do 2020 r. znaczącą poprawę jakości powietrza na zewnątrz w Unii, przybliżając ją do poziomów zalecanych przez WHO. 2. W dniu 28 października 2015 r. Parlament Europejski głosował na sesji plenarnej nad 118 poprawkami do wniosku 2. Głosowanie nad rezolucją ustawodawczą zostało odłożone, tak aby wniosek mógł zostać skierowany z powrotem do Komisji Środowiska z myślą o możliwym porozumieniu w pierwszym czytaniu w jego sprawie. Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów przekazały swoje opinie w dniach, odpowiednio, 10 lipca 2014 r. i 7 października 2014 r. 3. Rada przeprowadziła dwie debaty orientacyjne w sprawie wniosku: w dniu 12 czerwca 2014 r. i w dniu 15 czerwca 2015 r. Pierwsza debata koncentrowała się na zakresie stosowania i na podejściu stopniowym (2020 2025 2030), druga na trudnościach związanych z horyzontem 2030 i głównym celu wniosku Komisji, jakim jest zmniejszenie o ponad 50 % w porównaniu z 2005 r. liczby przedwczesnych zgonów w UE. II. AKTUALNA SYTUACJA 4. Grupa Robocza ds. Środowiska (WPE) analizowała wniosek i towarzyszącą mu ocenę skutków przy kilku okazjach w ciągu ubiegłych dwóch lat po raz ostatni w dniu 25 listopada 2015 r. Grupa poczyniła znaczne postępy w dyskusjach i osiągnęła wyważone kompromisy w odniesieniu do wielu aspektów proponowanej dyrektywy. 1 2 Punkt 54 ppkt (i) załącznika: wdrożenia zaktualizowanej polityki unijnej dotyczącej jakości powietrza, zgodnej z najnowszą wiedzą naukową, oraz opracowania i wdrożenia środków zwalczania źródeł zanieczyszczenia powietrza, Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 171. Dok. 13347/15. 15172/15 pas/mik/gt 2 DG E 1A PL
W dniu 2 grudnia 2015 r. Komitet Stałych Przedstawicieli omówił kompromis prezydencji i w szczególności załącznik II dotyczący zobowiązań do redukcji emisji na 2030 r. dla poszczególnych państw członkowskich. Większość delegacji zgłosiła poważne zastrzeżenia do tego załącznika, w związku z czym niektóre delegacje kwestionowały możliwość wypracowania podejścia ogólnego w grudniu. 5. Po tych dyskusjach prezydencja odbyła w dniu 4 grudnia 2015 r. rundę spotkań dwustronnych służących przeanalizowaniu bardziej szczegółowo w odniesieniu do każdej delegacji możliwości zmiany wartości liczbowych zaproponowanych w załączniku II, tak aby uwzględnić zgłoszone trudności przy zachowaniu w jak największym stopniu poziomu ambicji przedmiotowego wniosku. 6. W dniu 9 grudnia 2015 r. Komitet Stałych Przedstawicieli analizował nową kompromisową wersję prezydencji. Propozycja ta była co do zasady do zaakceptowania dla dużej liczby delegacji. W świetle dyskusji na forum komitetu prezydencja przedstawiła pewne modyfikacje tekstu, tak aby móc przyjąć podejście ogólne na posiedzeniu Rady (ds. Środowiska) w dniu 16 grudnia 2015 r. 7. Nierozstrzygnięte kwestie dotyczą: art. 4 ust. 2 akapit trzeci pięć delegacji zwraca się o skreślenie tego akapitu; art. 5 ust. 1a trzy delegacje podtrzymują zastrzeżenie do wzmianki o nieprzewidzianych perturbacjach w działalności gospodarczej ; art. 5 ust. 1b pięć delegacji zwróciło się o to, aby rozszerzyć na wszystkie państwa członkowskie zakres tej elastyczności, która obecnie ma zastosowanie do ograniczonej liczby państw członkowskich. Jedna delegacja zwraca się o wydłużenie okresu stosowania tej elastyczności z trzech do pięciu lat, sprzeciwiając się dalszym zmianom tego ustępu; 15172/15 pas/mik/gt 3 DG E 1A PL
art. 8 ust. 1 akapit trzeci i ust. 1a pięć delegacji nadal zwraca się, aby przepisy te były obowiązkowe (zastąpienie mogą używać i mogą być przez używają i są ); art. 13 niektóre delegacje podtrzymują zastrzeżenie co do aktów delegowanych; załącznik II niektóre delegacje zgłaszają zastrzeżenie weryfikacji, w szczególności w odniesieniu do poziomu ambicji lub podziału obciążenia, natomiast dwie delegacje zdecydowanie twierdzą, że potrzeba więcej czasu, aby zakończyć ocenę tego załącznika; załącznik III dwie delegacje wciąż proponują zmiany, których nie popierają pozostałe delegacje. Co do zastrzeżeń i wniosków odnośnie do załącznika II (dotyczącego zobowiązań do redukcji emisji) i art. 5 ( w sprawie elastyczności) prezydencja podkreśla, że potrzebna jest równowaga między poziomem ambicji a możliwościami realizacji celów oraz że na tym etapie ważne jest utrzymanie obecnej równowagi. Niektóre delegacje podtrzymują ogólne zastrzeżenia weryfikacji do kompromisowej propozycji prezydencji. Komisja obstaje przy swoim pierwotnym wniosku, który ma wyższy poziom ambicji niż kompromis prezydencji. Uważa, że kompromis ten nie jest zgodny z podejściem racjonalnym pod względem kosztów, ale przyznaje, że aby poczynić postępy, można go przyjąć jako dobry punkt wyjścia do negocjacji z Parlamentem Europejskim. 15172/15 pas/mik/gt 4 DG E 1A PL
III. WNIOSEK 8. W świetle powyższego Rada jest proszona o przyjęcie podejścia ogólnego na podstawie tekstu zawartego w załączniku do niniejszej noty 3, który będzie podstawą przyszłych negocjacji z Parlamentem Europejskim w ramach zwykłej procedury ustawodawczej. 3 Zmiany w stosunku do dokumentu 15038/15 zostały oznaczone pogrubieniem, skreślenia oznaczono znakiem [ ]. 15172/15 pas/mik/gt 5 DG E 1A PL
Wniosek ZAŁĄCZNIK DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczenia atmosferycznego oraz zmiany dyrektywy 2003/35/WE (Tekst mający znaczenie dla EOG) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1, uwzględniając opinię Komitetu Regionów 2, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, a także mając na uwadze, co następuje: 1 2 Dz.U. C z, s. Dz.U. C z, s. 15172/15 pas/mik/gt 6
(1) W ciągu ostatnich 20 lat osiągnięto w Unii znaczny postęp w dziedzinie antropogenicznych emisji do powietrza i jakości powietrza, [...] w szczególności w ramach specjalnej polityki unijnej, reprezentowanej między innymi przez komunikat Komisji Strategia tematyczna dotycząca zanieczyszczenia powietrza ( TSAP ) z 2005 r. 3 Kluczowym elementem tego procesu była dyrektywa 2001/81/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 4, ustanawiająca ograniczenia całkowitych rocznych emisji państw członkowskich od roku 2010 dla dwutlenku siarki (SO 2 ), tlenków azotu (NO x ), amoniaku (NH 3 ) oraz niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO). W rezultacie w latach 1990 2010 emisje SO 2 zostały ograniczone o 82 %, emisje NOx o 47 %, emisje NMLZO o 56 %, a emisje NH 3 o 28 %. Jak jednak wskazano w programie Czyste powietrze dla Europy ( zmieniona TSAP ) 5, nadal występują znaczące negatywne skutki i zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzkiego. (2) W siódmym unijnym programie działań w zakresie środowiska 6 potwierdzono długofalowy cel polityki Unii dotyczącej powietrza, polegający na osiągnięciu poziomów jakości powietrza, które nie powodują znacznych negatywnych skutków ani zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska, i dlatego wezwano do pełnej zgodności z obowiązującymi przepisami Unii dotyczącymi jakości powietrza oraz celami strategicznymi i działaniami zaplanowanymi po 2020 r.; wezwano także do wzmożenia wysiłków na obszarach, gdzie populacja i ekosystemy narażone są na wysokie poziomy zanieczyszczenia powietrza, oraz do wzmocnienia synergii między przepisami dotyczącymi jakości powietrza a celami polityki Unii w szczególności w odniesieniu do zmiany klimatu i bioróżnorodności. (3) Zmieniona strategia TSAP określa nowe cele strategiczne na okres do 2030 r. w celu zbliżenia się do realizacji celu Unii w perspektywie długoterminowej. 3 4 5 6 Komunikat Komisji z dnia 21 września 2005 r. dla Rady i Parlamentu Europejskiego Strategia tematyczna dotycząca zanieczyszczenia powietrza COM(2005) 446 final. Dyrektywa 2001/81/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2001 r. w sprawie krajowych poziomów emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza (Dz.U. L 309 z 27.11.2001, s. 22). Komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego Program»Czyste powietrze dla Europy«, COM (2013) [xxx]. Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działania w zakresie środowiska do 2020 r. Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety (Dz.U...) 15172/15 pas/mik/gt 7
(4) Państwa członkowskie i Unia są stronami Konwencji Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości z 1979 r. ( konwencja LRTAP ) 7 oraz kilku jej protokołów, w tym protokołu z Göteborga w sprawie przeciwdziałania zakwaszeniu, eutrofizacji i powstawaniu ozonu w warstwie przyziemnej z 1999 r. (5) Jeżeli chodzi o rok 2020 i lata następne, w zmienionym protokole z Göteborga [ ] dla każdej strony określa się, przyjmując rok 2005 za rok odniesienia, nowe zobowiązania do redukcji emisji SO 2, NO x, NH 3, NMLZO i drobnych cząstek stałych (PM 2,5 ), wspiera się redukcje emisji sadzy (BC) i wzywa się do gromadzenia i przechowywania informacji dotyczących negatywnych skutków stężeń i depozycji zanieczyszczeń powietrza dla zdrowia ludzkiego i środowiska oraz do uczestnictwa w programach zorientowanych na wyniki w ramach konwencji LRTAP. (6) Należy zatem zmienić system krajowych pułapów emisji ustanowiony dyrektywą 2001/81/WE w celu dostosowania go do międzynarodowych zobowiązań Unii i państw członkowskich. W zgodzie z powyższym zobowiązania do redukcji krajowych emisji na którykolwiek rok z lat 2020 2029 są w niniejszej dyrektywie takie same jak w zmienionym protokole z Göteborga. (7) Państwa członkowskie powinny wdrożyć niniejszą dyrektywę w taki sposób, aby skutecznie przyczyniała się do realizacji długoterminowego celu UE dotyczącego jakości powietrza, wspieranego przez wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia, oraz celów UE dotyczących ochrony różnorodności biologicznej i ekosystemów poprzez redukcję poziomów i depozycji zanieczyszczeń powietrza powodujących zakwaszanie, eutrofizację i powstawanie ozonu poniżej krytycznych obciążeń i poziomów określonych w konwencji LRTAP. (8) Niniejsza dyrektywa powinna również przyczynić się do osiągnięcia celów w zakresie jakości powietrza ustanowionych w przepisach Unii i do złagodzenia skutków zmiany klimatu [ ], jak również do poprawy jakości powietrza w skali globalnej. 7 Decyzja Rady 2003/507/WE z dnia 13 czerwca 1975 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Protokołu do Konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości z 1979 r. w zakresie przeciwdziałania zakwaszeniu, eutrofizacji i powstawaniu ozonu w warstwie przyziemnej (Dz.U. L 179 z 17.7.2003, s. 1). 15172/15 pas/mik/gt 8
(9) Państwa członkowskie powinny przestrzegać zobowiązań do redukcji emisji określonych w niniejszej dyrektywie od [ ] 2020 r. i od 2030 r. Aby zapewnić widoczny postęp w realizacji zobowiązań na 2030 r., państwa członkowskie powinny określić orientacyjne [...] poziomy emisji na 2025 r., które byłyby technicznie możliwe do uzyskania i nie pociągałyby za sobą nieproporcjonalnych kosztów, orazdążyć do osiągnięcia tych poziomów[...]. W przypadku gdy [ ] ograniczenie emisji w 2025 r. jest niemożliwe zgodnie z określoną ścieżką, państwa członkowskie powinny wyjaśnić powody tego w swoich sprawozdaniach sporządzonych na mocy niniejszej dyrektywy. (9a) Krajowe zobowiązania do redukcji emisji zawarte w niniejszej dyrektywie na rok 2030 i lata kolejne opierają się na szacowanym potencjale każdego państwa członkowskiego w zakresie redukcji określonym w sprawozdaniu TSAP nr 16 ze stycznia 2015 r. (TSAP 16), na technicznej analizie różnic między szacunkami krajowymi a szacunkami zawartymi w sprawozdaniu TSAP 16 oraz na założeniu politycznym, by utrzymać ograniczenie do 2030 r. (w porównaniu z 2005 r.) wartości wskaźnika ogólnego wpływu na zdrowie na poziomie jak najbliższym wartości z pierwotnego wniosku Komisji. Aby zwiększyć przejrzystość, Komisja powinna opublikować podstawowe założenia zawarte w TSAP 16. (9b) Zgodność z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji powinna odnosić się do konkretnego stanu metodyki w momencie ustalania zobowiązania. (10) Wymogi dotyczące przekazywania informacji i zobowiązania do redukcji emisji powinny być oparte na krajowym zużyciu energii i sprzedawanym paliwie. Niektóre państwa członkowskie mogą jednak na mocy konwencji LRTAP zdecydować się [...] na użycie łącznych krajowych emisji obliczonych na podstawie wykorzystywanych paliw przy uwzględnieniu sektora transportu drogowego jako podstawy zgodności. Należy zachować ten wariant, aby zapewnić spójność między prawodawstwem międzynarodowym a europejskim [...]. 15172/15 pas/mik/gt 9
(11) Aby zająć się problemem niepewności nierozerwalnie związanym z ustalaniem krajowych zobowiązań do redukcji emisji, protokół z Göteborga przewiduje pewną elastyczność, którą należy przenieść do niniejszej dyrektywy w odniesieniu do lat 2020 i 2030. W szczególności protokół ustala mechanizm służący dostosowaniu krajowych bilansów emisji i uśrednianiu krajowych rocznych emisji przez maksymalnie trzy lata, w przypadku gdy spełnione są pewne warunki oraz gdy niniejsza dyrektywa, w celu zachowania zgodności z protokołem z Göteborga, nakłada zobowiązanie do redukcji, które przekracza racjonalną pod względem kosztów redukcję określoną w TSAP 16. Ponadto niniejsza dyrektywa powinna przewidywać elastyczność, aby pomagać państwom członkowskim w przypadku nagłych i wyjątkowych zdarzeń związanych z wytwarzaniem lub dostarczaniem energii, w przypadku gdy spełnione są pewne warunki. Komisja powinna monitorować stosowanie tej elastyczności, biorąc pod uwagę wskazówki opracowane w ramach konwencji LRTAP. Do celów oceny wniosków o dostosowanie należy uznać, że zobowiązania do redukcji na 2020 r. zostały ustalone w dniu 4 maja 2012 r., czyli w dniu zmiany protokołu z Göteborga. (12) Państwa członkowskie powinny przyjąć i wdrożyć krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza, aby spełnić wymogi dotyczące redukcji emisji [ ], a także przyczynić się do realizacji unijnych celów dotyczących jakości powietrza. W związku z tym państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę potrzebę ograniczenia emisji w strefach i aglomeracjach dotkniętych nadmiernymi stężeniami zanieczyszczeń powietrza lub w strefach i aglomeracjach, które znacząco przyczyniają się do zanieczyszczenia powietrza w innych strefach i aglomeracjach, w tym w państwach sąsiednich. W tym celu krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza powinny przyczyniać się do wdrażania planów ochrony jakości powietrza, przyjętych na mocy art. 23 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE 8. (13) Rolnictwo w dużym stopniu odpowiada za [...] emisje NH 3 i PM 2,5 do atmosfery. Aby ograniczyć te emisje [...], do krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza należy włączyć środki mające zastosowanie do sektora rolniczego. [...] Państwa członkowskie powinny być jednak uprawnione do podejmowania decyzji w sprawie przyjęcia środków służących realizacji zawartych w dyrektywie zobowiązań do redukcji emisji. 8 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz.U. L 152 z 11.6.2008, s. 1). 15172/15 pas/mik/gt 10
(14) Krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza oraz analiza pomagająca określić strategie i środki powinny być regularnie aktualizowane. (15) Aby opracować rzetelne krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza oraz wszelkie istotne aktualizacje, państwa członkowskie powinny poddać te programy i aktualizacje konsultacjom z opinią publiczną i właściwymi organami na wszystkich poziomach na etapie, na którym wszystkie warianty strategiczne i warianty dotyczące środków pozostają otwarte. Państwa członkowskie powinny podjąć konsultacje transgraniczne w przypadku, gdy wdrożenie ich programu mogłoby mieć wpływ na jakość powietrza w innym państwie, zgodnie z wymogami określonymi w przepisach unijnych i międzynarodowych, w tym w Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym (Espoo, 1991 r.) i jej protokole w sprawie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko (Kijów, 2003 r.), zatwierdzonych przez Radę 9. (16) Państwa członkowskie powinny ustanowić i przekazywać bilanse i prognozy emisji oraz raporty metodyczne IIR dla wszystkich substancji zanieczyszczających powietrze objętych niniejszą dyrektywą, dzięki czemu Unia będzie mogła spełnić obowiązki dotyczące sprawozdawczości na mocy konwencji LRTAP i jej protokołów. (17) W celu zachowania ogólnej spójności dla całej Unii państwa członkowskie powinny zapewnić, by przekazywanie Komisji krajowych bilansów emisji, prognoz emisji oraz raportów metodycznych IIR było w pełni spójne z ich działaniami sprawozdawczymi na mocy konwencji LRTAP. (18) Aby ocenić skuteczność krajowych zobowiązań do redukcji emisji określonych w niniejszej dyrektywie, państwa członkowskie powinny również monitorować [...] wpływ zanieczyszczenia powietrza na ekosystemy lądowe i wodne [...] oraz informować o tym wpływie. Aby zapewnić podejście racjonalne pod względem kosztów, państwa członkowskie powinny dysponować elastycznością w zakresie podejmowania decyzji w sprawie wskaźników monitorowania oraz powinny koordynować działania z innymi programami monitorowania w ramach powiązanych dyrektyw i, w stosownych przypadkach, konwencji LRTAP. 9 Decyzja Rady 2008/871/WE z dnia 20 października 2008 r. w sprawie zatwierdzenia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Protokołu w sprawie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko do Konwencji EKG ONZ o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym sporządzonej w Espoo w 1991 r. (Dz.U. L 308 z 19.11.2008, s. 33). 15172/15 pas/mik/gt 11
(19) Zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 10 państwa członkowskie powinny zapewnić aktywne i systematyczne rozpowszechnianie informacji drogą elektroniczną. (20) Konieczna jest zmiana dyrektywy 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 11 w celu zagwarantowania spójności niniejszej dyrektywy z Konwencją z Aarhus z 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska. (21) W celu uwzględnienia rozwoju technicznego i sytuacji międzynarodowej należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmiany [...] załącznika I, jak również części [ ] 2 załącznika III oraz załącznika IV, w celu dostosowania ich do rozwoju sytuacji w ramach konwencji LRTAP oraz w odniesieniu do zmiany załącznika V w celu dostosowania [...] go do postępu technicznego i do rozwoju sytuacji w ramach konwencji LRTAP. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. (22) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania art. 5 i 6 oraz art. 9 ust. 4 niniejszej dyrektywy Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te należy wykonywać zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 12. 10 11 12 Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26). Dyrektywa 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidująca udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska oraz zmieniająca w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości dyrektywy Rady 85/337/EWG i 96/61/WE (Dz.U. L 156 z 25.6.2003, s. 17). Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13). 15172/15 pas/mik/gt 12
(23) Państwa członkowskie powinny określić zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i zapewnić ich wykonanie. Sankcje te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. (24) Mając na uwadze charakter i zakres zmian, które należy wprowadzić w dyrektywie 2001/81/WE, dyrektywa ta powinna zostać zastąpiona w celu zwiększenia pewności prawnej, jasności, przejrzystości i uproszczenia przepisów. W celu zapewnienia ciągłości w poprawie jakości powietrza państwa członkowskie powinny stosować krajowe pułapy emisji określone w dyrektywie 2001/81/WE, do czasu gdy zaczną obowiązywać nowe krajowe zobowiązania do redukcji emisji określone w niniejszej dyrektywie, co nastąpi w roku 2020. (25) Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, jakim jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska, nie może zostać osiągnięty w wystarczającym stopniu przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na transgraniczny charakter zanieczyszczenia powietrza możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie unijnym, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości, jak określono w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. (26) Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną państw członkowskich i Komisji z dnia 28 września 2011 r. dotyczącą dokumentów wyjaśniających 13 państwa członkowskie zobowiązały się do złożenia, w uzasadnionych przypadkach, wraz z powiadomieniem o środkach transpozycji, jednego lub więcej dokumentów wyjaśniających związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów transpozycyjnych. W odniesieniu do niniejszej dyrektywy prawodawca uznaje, że przekazanie takich dokumentów jest uzasadnione, 13 Dz.U. C 369 z 17.12.2011, s. 14. 15172/15 pas/mik/gt 13
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Artykuł 1 Cele i przedmiot Aby [ ] zbliżyć się do osiągnięcia poziomów jakości powietrza, które nie wywołują znacznych negatywnych skutków i zagrożeń dla zdrowia ludzkiego i środowiska, niniejsza dyrektywa ustanawia [ ] zobowiązania do redukcji emisji w odniesieniu do uwalnianych przez państwa członkowskie antropogenicznych emisji zanieczyszczeń do atmosfery: dwutlenku siarki (SO 2 ), tlenków azotu (NOx), niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO), amoniaku (NH 3 ) i drobnych cząstek stałych (PM 2,5 ) [ ], a także zawiera wymóg sporządzania, przyjmowania i wdrażania krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza i [ ] monitorowania emisji tych i innych zanieczyszczeń i ich skutków oraz przekazywania na ten temat informacji. Artykuł 2 Zakres stosowania 1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do emisji zanieczyszczeń, o których mowa w załączniku I, ze wszystkich źródeł występujących na terytorium państw członkowskich, w ich wyłącznych strefach ekonomicznych oraz w strefach kontroli zanieczyszczeń. 2. Nie obejmuje ona emisji na Wyspach Kanaryjskich, we francuskich departamentach zamorskich, na Maderze i Azorach. Artykuł 3 Definicje Do celów niniejszej dyrektywy zastosowanie mają następujące definicje: 1. emisja oznacza uwolnienie do atmosfery substancji ze źródła punktowego lub rozproszonego; 15172/15 pas/mik/gt 14
1a. emisje antropogeniczne oznaczają emisje zanieczyszczeń do atmosfery związane z działalnością człowieka; 2. prekursory ozonu oznaczają tlenki azotu, niemetanowe lotne związki organiczne, metan i tlenek węgla; 3. cele dotyczące jakości powietrza oznaczają wartości dopuszczalne, wartości docelowe i pułapy stężenia ekspozycji określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE i w dyrektywie 2004/107/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 14 ; 3a dwutlenek siarki (SO 2 ) oznacza wszystkie związki siarki wyrażone jako dwutlenek siarki (SO 2 ), w tym trójtlenek siarki (SO 3 ), kwas siarkowy (H 2 SO 4 ), oraz zredukowane związki siarki, takie jak siarkowodór (H 2 S), merkaptany i siarczki dimetylu; 4. tlenki azotu (NOx) oznaczają tlenek azotu i dwutlenek azotu, wyrażone jako dwutlenek azotu; 5. niemetanowe lotne związki organiczne (NMLZO) oznaczają wszystkie związki organiczne [...], inne niż metan, które są zdolne do wytwarzania utleniaczy fotochemicznych w reakcjach z tlenkami azotu w obecności światła słonecznego; 6. drobne cząstki stałe (PM 2,5 ) oznaczają [...] cząstki o średnicy aerodynamicznej wynoszącej co najwyżej 2,5 mikrometra (μm); 7. krajowe zobowiązanie do redukcji emisji oznacza redukcję emisji substancji wyrażoną jako odsetek redukcji emisji pomiędzy całkowitą ilością emisji uwolnionych podczas roku odniesienia (2005) a całkowitą ilością emisji uwolnionych w docelowym roku kalendarzowym, której państwa członkowskie nie mogą przekroczyć; 14 Dyrektywa 2004/107/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu (Dz.U. L 23 z 26.1.2005, s. 3). 15172/15 pas/mik/gt 15
8. cykl lądowania i startu oznacza cykl obejmujący kołowanie przy starcie i lądowaniu, start, wznoszenie się, podchodzenie do lądowania, lądowanie i wszelkie inne czynności samolotu odbywające się poniżej wysokości 3 000 stóp; 9. międzynarodowa żegluga morska oznacza kursy na morzu i w wodach przybrzeżnych statków wodnych pływających pod wszystkimi banderami, wypływających z terytorium jednego państwa i wpływających na terytorium innego państwa, z wyjątkiem statków rybackich; 10. [ ] 11. strefa kontroli zanieczyszczeń oznacza obszar morski położony nie dalej niż 200 mil morskich od linii podstawowych, od których mierzy się szerokość morza terytorialnego, określony przez państwo członkowskie w celu zapobiegania zanieczyszczeniom powodowanym przez statki oraz w celu ograniczania i kontroli takich zanieczyszczeń zgodnie z odnośnymi międzynarodowymi przepisami i normami; 12. sadza (BC) oznacza cząstki stałe zawierające węgiel i pochłaniające światło. Artykuł 4 Krajowe zobowiązania do redukcji emisji 1. Państwa członkowskie co najmniej ograniczają swoje roczne antropogeniczne emisje dwutlenku siarki (SO 2 ), tlenków azotu (NOx), niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO), amoniaku (NH 3 ) i cząstek stałych (PM 2,5 ) [ ] zgodnie z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji mającymi zastosowanie od 2020 do 2029 r. i od 2030 r., jak określono w załączniku II. 15172/15 pas/mik/gt 16
2. Nie naruszając przepisów ust. 1, państwa członkowskie dążą [...] do ograniczenia do 2025 r. swoich antropogenicznych emisji SO 2, NOx, NMLZO, NH 3 i PM 2,5 [...]. Orientacyjne poziomy tych emisji określa się [...] z wykorzystaniem liniowej ścieżki redukcji ustalonej pomiędzy ich poziomami emisji określonymi w zobowiązaniach do redukcji emisji na 2020 r. i poziomami emisji określonymi w zobowiązaniach do redukcji emisji na 2030 r. Państwa członkowskie mogą realizować nieliniową ścieżkę redukcji, jeżeli jest to wydajniejsze pod względem ekonomicznym lub technicznym; w takich przypadkach w krajowych programach kontroli zanieczyszczenia powietrza przekazywanych Komisji zgodnie z art. 9 ust. 1 określają tę ścieżkę i powody jej realizacji. W przypadku gdyby ograniczenie emisji na 2025 r. zgodnie z ustaloną ścieżką [...] nie było możliwe, państwa członkowskie wyjaśniają tego powody w [...] kolejnych raportach metodycznych IIR przedkładanych Komisji zgodnie z art. 9. 3. Do celów zgodności z przepisami ust. 1 i 2 nie uwzględnia się następujących emisji: a) emisji z samolotów poza cyklem lądowania i startu; b) [ ] c) emisji z krajowej żeglugi morskiej do terytoriów i z terytoriów, o których mowa w [ ] art. 2 ust. 2; d) emisji pochodzących z międzynarodowej żeglugi morskiej [...]; da) [ ] emisji NO x i NMLZO pochodzących z działalności objętej Nomenklaturą dla sprawozdawczości określoną przez konwencję LRTAP (NFR) (2014) kategorie 3B (gospodarka nawozami) i 3D (gleby rolne)[ ]. 15172/15 pas/mik/gt 17
Artykuł 5 Elastyczność 1. [...] Państwa członkowskie mogą zgodnie z załącznikiem IV część 4 ustanowić dostosowane roczne krajowe ścieżki emisji dla SO 2, NOx, NH 3, NMLZO i PM 2,5, w przypadku gdyby niezgodność z ich krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji wynikała ze stosowania usprawnionych metod w zakresie ścieżki emisji, zaktualizowanych w świetle wiedzy naukowej. Aby stwierdzić, czy odpowiednie wymogi zawarte w załączniku IV część 4 są spełnione, uznaje się, że zobowiązania do redukcji emisji na lata 2020 2029 zostały ustalone w dniu 4 maja 2012 r. 1a. Jeżeli w danym roku dane państwo członkowskie uzna, że w związku ze szczególnie chłodną zimą, szczególnie suchym latem lub nieprzewidzianymi perturbacjami w działalności gospodarczej nie może spełnić swoich zobowiązań do redukcji emisji, to może spełnić te zobowiązania przez uśrednienie swoich krajowych rocznych emisji za ten rok, rok poprzedzający i rok kolejny, pod warunkiem że średnia ta nie przekracza zobowiązania tego państwa członkowskiego [...]. 1b. Jeżeli w danym roku dane państwo członkowskie, dla którego zobowiązania do redukcji zawarte w załączniku II zostały określone na wyższym poziomie niż racjonalna pod względem kosztów redukcja określona w TSAP 16, stwierdzi, że po zrealizowaniu wszystkich racjonalnych pod względem kosztów środków nie może spełnić odpowiednich zobowiązań do redukcji emisji, to uznaje się, że dane państwo członkowskie spełnia odpowiednie zobowiązanie przez nie dłużej niż trzy lata, pod warunkiem że w międzyczasie zrekompensuje ono tę niezgodność przez równoważną redukcję emisji innego zanieczyszczenia określonego w załączniku II. 2. [ ] 15172/15 pas/mik/gt 18
2a. Uznaje się, że dano państwo członkowskie spełnia swoje obowiązki w ramach art. 4 przez maksymalnie trzy lata, w przypadku gdy niezgodność z jego [...] zobowiązaniami do redukcji emisji danych zanieczyszczeń [...] wynika z nagłego i wyjątkowego zakłócenia lub spadku mocy w systemie wytwarzania lub dostawy energii elektrycznej lub ciepła, której to sytuacji nie można było w sposób racjonalny przewidzieć, i jeżeli spełnione są następujące warunki: a) wykazano, że podjęto wszelkie rozsądne działania, obejmujące wprowadzenie nowych środków i strategii [...], w celu zapewnienia zgodności i że działania te będą nadal podejmowane, tak aby okres niezgodności był jak najkrótszy, oraz b) wykazano, że [...] wprowadzenie dodatkowych środków i strategii oprócz tych, o których mowa w lit. a), pociągałoby za sobą nieproporcjonalne koszty i poważnie zagrażałoby krajowemu bezpieczeństwu energetycznemu lub tworzyłoby duże ryzyko ubóstwa energetycznego dla [...] znacznej części ludności. 3. [ ] 4. Państwa członkowskie, które zamierzają zastosować ust. 1, 1a, 1b i 2a[...], informują o tym Komisję do dnia 15 lutego[...] danego roku sprawozdawczego. Informacje te dotyczą między innymi odnośnych zanieczyszczeń i sektorów oraz, jeśli dane takie są dostępne, skali wpływu na krajowe bilanse emisji. 5. Komisja, wspierana przez Europejską Agencję Środowiska, analizuje i ocenia, czy korzystanie z tych przepisów o elastyczności w danym roku spełnia stosowne wymogi [...] zawarte w załączniku IV część 4 lub w ust. 1a, 1b lub 2a niniejszego artykułu, w stosownych przypadkach. 15172/15 pas/mik/gt 19
[...] W przypadku gdy Komisja uzna, że wykorzystanie elastyczności nie jest zgodne z [...] odpowiednimi wymogami [...], przyjmuje w ciągu dziewięciu miesięcy od daty otrzymania odpowiedniego sprawozdania, o którym mowa w art. 7 ust. 6, decyzję [...] informującą państwo członkowskie, że [...] wykorzystanie tej elastyczności nie może zostać zaakceptowane, i określającą [...] powody tej odmowy. Jeśli Komisja nie zgłosiła żadnych zastrzeżeń w ciągu dziewięciu miesięcy od daty otrzymania odpowiedniego sprawozdania, o którym mowa w art. 7 ust. [...] 6, państwo członkowskie, którego to dotyczy, uznaje zastosowaną przez siebie w danym roku elastyczność za zaakceptowaną i ważną. 6. Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające szczegółowe zasady dotyczące stosowania elastyczności [...], o której mowa w ust. 1, 1a, 1b i 2a niniejszego artykułu [...], zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14. 6a. Wykonując swoje uprawnienia na mocy ust. 5 i 6, Komisja uwzględnia stosowne dokumenty ze wskazówkami opracowane w ramach konwencji LRTAP. Artykuł 6 Krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza 1. Państwa członkowskie sporządzają i przyjmują krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza zgodnie z częścią 1 [ ] załącznika III w celu ograniczenia swoich rocznych antropogenicznych emisji zgodnie z art. 4. 15172/15 pas/mik/gt 20
2. Przy sporządzaniu, przyjmowaniu i wdrażaniu programu, o którym mowa w ust. 1, państwa członkowskie: a) oceniają, do jakiego stopnia krajowe źródła emisji mogą wpływać na jakość powietrza na ich terytoriach i w sąsiednich państwach członkowskich, na podstawie,w stosownych przypadkach, danych i metod opracowanych w ramach europejskiego programu monitorowania i oceny (EMEP) [ ]; b) uwzględniają potrzebę redukcji emisji zanieczyszczeń powietrza, aby osiągnąć zgodność z celami dotyczącymi jakości powietrza na swoich terytoriach oraz, w stosownych przypadkach, w sąsiednich państwach członkowskich; c) przy wprowadzaniu środków służących wypełnieniu krajowych zobowiązań do redukcji emisji PM 2,5 traktują priorytetowo środki redukcji emisji sadzy (BC); d) zapewniają spójność z innymi odnośnymi planami i programami ustanowionymi w związku z wymogami określonymi w przepisach krajowych lub unijnych. Mając na uwadze spełnienie odpowiednich krajowych zobowiązań do redukcji emisji,państwa członkowskie [...] przyjmują środki redukcji emisji określone jako obowiązkowe w części 2 [...] załącznika III i mogą stosować środki redukcji emisji określone jako opcjonalne w części 2 załącznika III lub środki mające podobny skutek [...] łagodzący. 3. Państwa członkowskie powinny [...] nie rzadziej niż co cztery [...] lata aktualizować krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza. 15172/15 pas/mik/gt 21
4. Nie naruszając przepisów ust. 3, strategie i środki dotyczące redukcji emisji zawarte w krajowym programie kontroli zanieczyszczenia powietrza są aktualizowane w ciągu 24 [...] miesięcy [...] od przekazania najnowszego krajowego bilansu emisji lub prognoz emisji, jeżeli zgodnie z przekazanymi danymi obowiązki zawarte w art. 4 nie są spełnione lub istnieje ryzyko ich niespełnienia. [ ] 5. W odniesieniu do projektu krajowego programu kontroli zanieczyszczenia powietrza oraz wszelkich istotnych aktualizacji programu przed ich finalizacją, państwa członkowskie, zgodnie z [...] dyrektywą 2003/35/WE 15, zasięgają opinii społeczeństwa i właściwych organów, które z powodu swojej szczególnej odpowiedzialności w odniesieniu do zanieczyszczenia powietrza, jakości powietrza i zarządzania powietrzem na wszystkich poziomach mogą być zainteresowane wdrażaniem krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza. 5a. W stosownych przypadkach prowadzone są konsultacje transgraniczne [...]. 6. Komisja ułatwia opracowywanie i wdrażanie programów, w stosownych przypadkach, poprzez wymianę dobrych praktyk. 7. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 13 w celu dostosowania części 2 [...] załącznika III do rozwoju sytuacji w ramach konwencji LRTAP [...]. 8. Komisja może ustanowić wskazówki dotyczące opracowywania i wdrażania krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza. 15 Dyrektywa 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidująca udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska oraz zmieniająca w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości dyrektywy Rady 85/337/EWG i 96/61/WE (Dz.U. L 156 z 25.6.2003, s. 17). 15172/15 pas/mik/gt 22
9. Komisja może także określić w drodze aktów wykonawczych format [...] krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza [ ]. Te akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14. Artykuł 7 Bilanse i prognozy emisji 1. Państwa członkowskie przygotowują i co roku aktualizują krajowe bilanse emisji zanieczyszczeń określonych w tabeli A załącznika I, zgodnie z wymogami określonymi w tym załączniku. Państwa członkowskie mogą [...] przygotować i co roku aktualizować krajowe bilanse emisji zanieczyszczeń określonych w tabeli B załącznika I, zgodnie z wymogami określonymi w tym załączniku. 2. Państwa członkowskie przygotowują i co [...] cztery lata aktualizują bilanse emisji w układzie przestrzennym oraz bilanse emisji z dużych źródeł punktowych i [...] prognozy emisji dla zanieczyszczeń określonych w tabeli C załącznika I zgodnie z wymogami określonymi w tym załączniku. 3. Bilansom i prognozom emisji, o których mowa w ust. 1 i 2, towarzyszy raport metodyczny IIR zgodnie z wymogami określonymi w tabeli D załącznika I. 4. [ ] 5. [ ] 6. Państwa członkowskie, które zdecydują się na elastyczność na mocy art. 5 ust. 1 [...], uwzględniają informacje określone w części 4 załącznika IV w raporcie metodycznym IIR za dany rok, co umożliwia Komisji analizę i ocenę, czy wymogi określone w tym przepisie są spełnione. 15172/15 pas/mik/gt 23
7. Państwa członkowskie [...] przygotowują i aktualizują krajowe bilanse emisji, w tym, w odpowiednich przypadkach, dostosowane bilanse emisji, a także prognozy emisji i raport metodyczny IIR zgodnie z załącznikiem IV. 8. Komisja, wspierana przez Europejską Agencję Środowiska, corocznie ustala i [...] przygotowuje ogólnounijne bilanse emisji, prognozy emisji, a także raport metodyczny IIR w odniesieniu do wszystkich zanieczyszczeń, o których mowa w załączniku I, na podstawie informacji, o których mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu. 9. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 13 w celu dostosowania załącznika I [...] i załącznika IV do rozwoju sytuacji w ramach konwencji LRTAP [...]. Artykuł 8 Monitorowanie wpływu zanieczyszczenia powietrza 1. Państwa członkowskie zapewniają [...] [...] monitorowanie negatywnego wpływu zanieczyszczenia powietrza [...] na ekosystemy [...] w oparciu o sieć punktów pomiarowych, reprezentatywną dla ich siedlisk słodkowodnych, naturalnych i półnaturalnych oraz rodzajów ekosystemu leśnego, przyjmując podejście racjonalne pod względem kosztów i oparte na ryzyku. W tym celu państwa członkowskie koordynują działania z programami monitorowania ustanowionymi na mocy prawodawstwa unijnego, w tym dyrektywy 2008/50/WE, dyrektywy 2000/60/WE i dyrektywy 92/43/EWG, i w stosownych przypadkach korzystają z danych zebranych na mocy tych programów 16 i, w stosownych przypadkach, konwencji LRTAP. 16 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz.U. L 152 z 11.6.2008, s. 1). Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1). Dyrektywa 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory. 15172/15 pas/mik/gt 24
Aby spełnić wymogi niniejszego artykułu, państwa członkowskie mogą używać wskaźników opcjonalnych wymienionych w załączniku V. 1a Przy gromadzeniu i przekazywaniu informacji, o których mowa w załączniku V, mogą być stosowane metody opisane w Konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości oraz w jej podręcznikach dotyczących programów współpracy międzynarodowej. 2. [ ] 3. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 13 w celu dostosowania załącznika V do postępu technicznego i naukowego i do rozwoju sytuacji w ramach konwencji LRTAP. Artykuł 9 Sprawozdawczość państw członkowskich 1. Państwa członkowskie przekazują Komisji swój pierwszy krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza [w ciągu [...] dziewięciu miesięcy od daty, o której mowa w art. 17 akapit pierwszy, data do wstawienia przez OPOCE] [...]. W przypadku gdy krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza jest aktualizowany na mocy art. 6 ust. 4, dane państwo członkowskie informuje Komisję o tym fakcie w terminie dwóch miesięcy. 15172/15 pas/mik/gt 25
2. [...] Państwa członkowskie przekazują Komisji i Europejskiej Agencji Środowiska krajowe bilanse emisji, prognozy emisji, bilanse emisji w układzie przestrzennym, bilanse emisji z dużych źródeł punktowych oraz sprawozdania, o których mowa w art. 7 ust. 1, 2 i 3 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 7 ust. [...] 6, zgodnie z terminami przedkładania sprawozdań określonymi w załączniku I. Wspomniane przekazywane informacje są spójne z informacjami przekazywanymi sekretariatowi konwencji LRTAP. 3. [ ] 4. Komisja, wspomagana przez Europejską Agencję Środowiska i w konsultacji z państwami członkowskimi, [...] poddaje przeglądowi dane zawarte w krajowych bilansach emisji w pierwszym roku ich zgłaszania, a następnie robi to regularnie. Przegląd ten polega na: a) weryfikacji przejrzystości, dokładności, spójności, porównywalności i kompletności przedłożonych informacji; b) identyfikacji przypadków, w których dane dotyczące bilansów są przygotowane w sposób sprzeczny z wymogami określonymi prawem międzynarodowym, w szczególności z konwencją LRTAP; c) w stosownych przypadkach, obliczeniu wynikających z powyższego niezbędnych korekt technicznych, [...] w konsultacji z zainteresowanym państwem członkowskim. W przypadku gdy dane państwo członkowskie i Komisja nie są w stanie osiągnąć porozumienia w sprawie konieczności lub treści korekt technicznych na mocy akapitu pierwszego [...] lit. c), Komisja przyjmuje decyzję [...] określającą korekty techniczne, które mają mieć zastosowanie do danego państwa członkowskiego. 15172/15 pas/mik/gt 26
5. Państwa członkowskie przekazują Komisji i Europejskiej Agencji Środowiska następujące informacje, o których mowa w art. 8: a) [do daty, o której mowa w art. 17 akapit pierwszy data do wstawienia przez OPOCE], a następnie co cztery lata lokalizację punktów pomiarowych i związane z tym [...] wskaźniki monitorowania wpływu zanieczyszczenia powietrza, oraz b) [...] do [rok od daty, o której mowa w art. 17 akapit pierwszy data do wstawienia przez OPOCE], a następnie co cztery lata dane uzyskane w wyniku monitorowania, o których mowa w art. 8 [...]. Artykuł 10 Sprawozdania Komisji 1. Co najmniej co pięć lat Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z postępów poczynionych [...] w ramach wdrażania niniejszej dyrektywy, obejmujące ocenę wkładu tego wdrażania w realizację celów niniejszej dyrektywy. Niezależnie od akapitu pierwszego [...] Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania, o których mowa powyżej, za rok 2025 oraz przedstawia informacje na temat osiągnięcia [...] orientacyjnych poziomów emisji, o których mowa w art. 4 ust. 2, oraz w przypadku nieosiągnięcia tych poziomów jego przyczyny. W przypadku gdy ze sprawozdania wynika, że cele nie zostały osiągnięte w wyniku nieskutecznej polityki unijnej, Komisja [...] określa potrzebę dalszych działań, uwzględniając również kwestię sektorowych skutków wdrażania. W stosownych przypadkach Komisja przedstawia wnioski ustawodawcze,w tym nowe przepisy źródłowe, tak aby zapewnić zgodność z celami niniejszej dyrektywy. 2. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować ocenę wpływu niniejszej dyrektywy na środowisko oraz jej skutków społeczno-gospodarczych. 15172/15 pas/mik/gt 27
Artykuł 11 Dostęp do informacji 1. Zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE państwa członkowskie zapewniają aktywne i systematyczne podawanie do wiadomości publicznej następujących informacji, publikowanych na ogólnie dostępnej stronie internetowej: a) krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza i wszystkich aktualizacji; b) krajowych bilansów emisji, w tym w stosownych przypadkach dostosowanych bilansów emisji, krajowych prognoz emisji, raportów metodycznych IIR oraz dodatkowych sprawozdań i informacji przekazywanych Komisji zgodnie z art. 9. 2. Zgodnie z rozporządzeniem nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 17 Komisja zapewnia aktywne i systematycznie podawanie do wiadomości publicznej informacji, publikowanych na ogólnie dostępnej stronie internetowej, dotyczących ogólnounijnych bilansów emisji i prognoz emisji oraz raportów metodycznych IIR. 2a. [...] Komisja publikuje na swojej stronie internetowej podstawowe założenia mające zastosowanie do poszczególnych państw członkowskich w aspekcie określenia ich potencjału w zakresie krajowej redukcji emisji przyjętego do celów przygotowania sprawozdania TSAP 16 ze stycznia 2015 r. 17 Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13). 15172/15 pas/mik/gt 28
Artykuł 12 Współpraca z państwami trzecimi i koordynacja w ramach organizacji międzynarodowych Unia i państwa członkowskie, w stosownych przypadkach, dążą do, bez uszczerbku dla art. 218 Traktatu, dwustronnej i wielostronnej współpracy z państwami trzecimi oraz koordynacji działań w ramach odpowiednich organizacji międzynarodowych, takich jak Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), Europejska Komisja Gospodarcza ONZ (EKG ONZ), Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) oraz Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO), w tym poprzez wymianę informacji w zakresie badań technicznych i naukowych oraz rozwoju w celu poprawy podstaw ułatwiających redukcję emisji. Artykuł 13 Wykonywanie przekazanych uprawnień 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2. [...] Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 6 ust. 7, art. 7 ust. 9 i art. 8 ust. 3, powierza się Komisji na [...] okres pięciu lat [...] od 18. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. 3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 6 ust. 7, art. 7 ust. 9 oraz art. 8 ust. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 18 Dz.U.: proszę wstawić datę wejścia w życie dyrektywy. 15172/15 pas/mik/gt 29
4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 6 ust. 7, art. 7 ust. 9 i art. 8 ust. 3 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. Artykuł 14 Procedura komitetowa 1. Komisję wspomaga Komitet ds. Jakości Powietrza ustanowiony w art. 29 dyrektywy 2008/50/WE. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W przypadku gdy komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Artykuł 15 Sankcje Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i wprowadzają wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. 15172/15 pas/mik/gt 30
Artykuł 16 Zmiana w dyrektywie 2003/35/WE W załączniku I do dyrektywy 2003/35/WE dodaje się lit. g) w brzmieniu: g) art. 6 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady XXXX/XX/UE w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczenia atmosferycznego oraz zmiany dyrektywy 2003/35/WE* * Dz.U. L XX z XX.XX.XXXX, s. X). Artykuł 17 Transpozycja 1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia [osiemnaście miesięcy po wejściu w życie data do wstawienia przez OPOCE] r. Niezależnie od akapitu pierwszego do dnia 15 lutego 2017 r. państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 9 ust. 2. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie. 2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą. 15172/15 pas/mik/gt 31