dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa śywności

Transkrypt

1 PARLAMENT EUROPEJSKI Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi 2013/0443(COD) PROJEKT OPINII Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa śywności w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczenia atmosferycznego oraz zmiany dyrektywy 2003/35/WE (COM(2013) 920 C7-0004/ /0443(COD)) Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Jan Huitema PA\ doc PE v01-00 Zjednoczona w róŝnorodności

2 PA_Legam PE v /20 PA\ doc

3 ZWIĘZŁE UZASADNIENIE Kontekst wniosku Komisji Niniejszy wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczenia atmosferycznego ma na celu przeprowadzenie przeglądu i aktualizacji wymogów określonych w dyrektywie 2001/81/WE, aby ograniczyć powaŝne zagroŝenie dla zdrowia i skutki dla środowiska w dalszym ciągu powodowane przez zanieczyszczenie powietrza w Unii, a takŝe aby dostosować prawo unijne do nowych międzynarodowych zobowiązań wynikających z przeglądu protokołu z Göteborga w 2012 r.. Uchyla on i zastępuje tę starszą dyrektywę. Kwestię wymaganego ograniczenia skutków określono w komunikacie Program»Czyste powietrze dla Europy«1. Komisja stwierdza, Ŝe nowe zobowiązania do redukcji emisji do 2030 r., określone we wniosku dotyczącym dyrektywy, mają spowodować przewidziane w tym komunikacie ograniczenie wpływu zanieczyszczeń na jakość powietrza do 2030 r. We wniosku ustanowiono nowe krajowe zobowiązania do redukcji emisji, które mają obowiązywać od 2020 i 2030 r. w przypadku SO 2, NO x, NMLZO, NH 3, drobnych cząstek stałych (PM 2,5 ) i metanu (CH 4 ) oraz średnioterminowe poziomy emisji na rok Ponadto w 2025 r. państwa członkowskie muszą ograniczyć swoje roczne emisje tych zanieczyszczeń do poziomów określonych na podstawie liniowej ścieŝki redukcji emisji, chyba Ŝe wymagałoby to środków pociągających za sobą nieproporcjonalnie wysokie koszty. Państwa członkowskie są zobowiązane przyjąć krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza opisujące, w jaki sposób mają wywiązać się ze zobowiązań do redukcji; muszą teŝ, jeŝeli jest to wykonalne, monitorować niekorzystny wpływ zanieczyszczenia powietrza na ekosystemy wodne i lądowe. Stanowisko sprawozdawcy Sprawozdawcę niepokoją powaŝnie dwie kwestie: 1) Objęcie zobowiązań do redukcji emisji metanu zakresem dyrektywy w sprawie krajowych pułapów emisji jest problematyczne dla sektora rolnictwa. Metan jest gazem cieplarnianym uwzględnionym juŝ w decyzji w sprawie wspólnych wysiłków w zakresie redukcji emisji (decyzja 406/2009/WE) w ramach pakietu klimatyczno-energetycznego UE. Zawarcie zobowiązań do redukcji emisji metanu w dyrektywie w sprawie krajowych pułapów emisji doprowadziłoby do nadmiernej regulacji i ograniczyłoby elastyczność, jaką zapewnia państwom członkowskim decyzja w sprawie wspólnych wysiłków w zakresie redukcji emisji. Ponadto naleŝy teŝ wziąć pod uwagę kompromisy związane z dobrostanem zwierząt. Z tych względów sprawozdawca dodał poprawkę polegającą na usunięciu metanu z dyrektywy w sprawie krajowych pułapów emisji. 2) RównieŜ objęcie wygórowanych zobowiązań do redukcji emisji amoniaku zakresem 1 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady Program»Czyste powietrze dla Europy«, COM(2013) 918. PA\ doc 3/20 PE v01-00

4 dyrektywy w sprawie krajowych pułapów emisji rodzi problemy dla sektora rolnictwa. NaleŜy przypomnieć, Ŝe od 1990 r. emisje amoniaku w UE zostały ograniczone o niemal 30% 1. Przy określaniu pułapów emisji amoniaku naleŝy zatem pamiętać o wcześniejszych wysiłkach państw członkowskich na rzecz redukcji emisji amoniaku, aby uwzględniać poczynione juŝ redukcje emisji i inwestycje i aby nie zniechęcać tych, którzy stawiają pierwsze kroki w tym zakresie, do podejmowania dalszych działań. Zobowiązania do redukcji emisji amoniaku do roku 2030, określone w niniejszej dyrektywie, są jednak zbyt wygórowane. Dlatego sprawozdawca dodał poprawkę polegającą na usunięciu z załącznika II zobowiązań do redukcji emisji amoniaku do roku Proponuje, aby Komisja przedstawiła zamiast tego wniosek zawierający przegląd zobowiązań do redukcji emisji amoniaku uwzględniający cele moŝliwe do osiągnięcia przez róŝne państwa członkowskie i równe warunki. Inne kwestie NaleŜy uznać, Ŝe społeczność rolnicza wnosi wkład w dobra publiczne wykraczające poza produkcję Ŝywności i nieposiadające bezpośredniej wartości rynkowej, takie jak kwestie środowiskowe i klimatyczne. NaleŜy podkreślić istniejącą synergię europejskich ram ustawodawczych w dziedzinie ochrony środowiska. Trzeba uwzględnić redukcje emisji amoniaku osiągnięte dzięki róŝnym środkom polityki UE, takim jak dyrektywa w sprawie azotanów i realizacja krajowych strategii na rzecz ograniczenia osadzania się amoniaku na obszarach Natura 2000 w oparciu o dyrektywę siedliskową. Amoniak naleŝy ponadto wyłączyć z celów średnioterminowych na rok Cele te blokują elastyczność środków podejmowanych przez państwa członkowskie, a poza tym istnieje róŝnica w przewidywalności dotyczącej osiągnięcia celów między państwami członkowskimi i sektorami. Sprawozdawca zgadza się, Ŝe naleŝy brać pod uwagę wpływ na małe i bardzo małe gospodarstwa, lecz uwaŝa teŝ, Ŝe nie powinno to stanowić zagroŝenia dla równych warunków. POPRAWKI Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa śywności, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek: 1 Motyw 2 1 Zob. dokument Eurostatu z 2013 r. nt. statystyk dotyczących rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa, s PE v /20 PA\ doc

5 (2) W siódmym unijnym programie działań w zakresie środowiska 18 potwierdzono długofalowy cel polityki Unii dotyczącej powietrza, polegający na osiągnięciu poziomów jakości powietrza, które nie powodują znacznych negatywnych skutków ani zagroŝenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska, i dlatego wezwano do pełnej zgodności z obowiązującymi przepisami Unii dotyczącymi jakości powietrza oraz celami strategicznymi i działaniami zaplanowanymi po 2020 r.; wezwano takŝe do wzmoŝenia wysiłków na obszarach, gdzie populacja i ekosystemy naraŝone są na wysokie poziomy zanieczyszczenia powietrza, oraz do wzmocnienia synergii między przepisami dotyczącymi jakości powietrza a celami polityki Unii w szczególności w odniesieniu do zmiany klimatu i bioróŝnorodności. (2) W siódmym unijnym programie działań w zakresie środowiska 18 potwierdzono długofalowy cel polityki Unii dotyczącej powietrza, polegający na osiągnięciu poziomów jakości powietrza, które nie powodują znacznych negatywnych skutków ani zagroŝenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska, i dlatego wezwano do pełnej zgodności z obowiązującymi przepisami Unii dotyczącymi jakości powietrza oraz celami strategicznymi i działaniami zaplanowanymi po 2020 r.; wezwano takŝe do wzmoŝenia wysiłków na obszarach, gdzie populacja i ekosystemy naraŝone są na wysokie poziomy zanieczyszczenia powietrza, oraz do wzmocnienia synergii między przepisami dotyczącymi jakości powietrza a celami polityki Unii w szczególności w odniesieniu do zmiany klimatu i bioróŝnorodności. Nowa wspólna polityka rolna (WPR) na lata stwarza państwom członkowskim moŝliwość przyczynienia się do poprawy jakości powietrza za pomocą konkretnych środków. Przeprowadzona w przyszłości ocena pozwoli lepiej zrozumieć skutki tych środków. 18 Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. Dobrze Ŝyć w granicach naszej planety COM (2012) 710 z Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. Dobra jakość Ŝycia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety (Dz.U. L 354 z , s. 171). Wkład rolnictwa w jakość powietrza za pomocą środków opartych na nowej WPR, zwłaszcza środków związanych z zazielenianiem, naleŝy uwzględnić w ocenie wpływu rolnictwa na PA\ doc 5/20 PE v01-00

6 jakość powietrza. 2 Motyw 8 a (nowy) (8a) Społeczność rolnicza wnosi wkład w dobra publiczne wykraczające poza produkcję Ŝywności i nieposiadające bezpośredniej wartości rynkowej, takie jak kwestie środowiskowe i klimatyczne. W związku z tym naleŝy docenić rolników i nagrodzić ich w WPR za ich wysiłki przyczyniające się do redukcji emisji zanieczyszczeń określonych w niniejszej dyrektywie. Wkład rolników w zachowanie dóbr publicznych, takich jak jakość powietrza, powinien być doceniany i nagradzany, np. w ramach systemów certyfikacji. 3 Motyw 9 (9) Państwa członkowskie powinny przestrzegać zobowiązań do redukcji emisji określonych w niniejszej dyrektywie na 2020 i 2030 r. Aby zapewnić widoczny postęp w realizacji zobowiązań na 2030 r., państwa członkowskie powinny w 2025 r. osiągnąć średnioterminowe poziomy emisji wyznaczone na podstawie liniowej ścieŝki między ich poziomami emisji na rok 2020 a poziomami emisji określonymi w zobowiązaniach do redukcji emisji na 2030 (9) Państwa członkowskie powinny przestrzegać zobowiązań do redukcji emisji określonych w niniejszej dyrektywie na 2020 i 2030 r. Aby zapewnić widoczny postęp w realizacji zobowiązań na 2030 r., państwa członkowskie powinny, w stosownych przypadkach, osiągnąć w 2025 r. średnioterminowe poziomy emisji wyznaczone na podstawie liniowej ścieŝki między ich poziomami emisji na rok 2020 a poziomami emisji określonymi w PE v /20 PA\ doc

7 r., chyba Ŝe pociągałoby to za sobą nieproporcjonalnie wysokie koszty. W przypadku gdy takie ograniczenie emisji w 2025 r. jest niemoŝliwe, państwa członkowskie powinny wyjaśnić powody tego w swoich sprawozdaniach sporządzonych na mocy niniejszej dyrektywy. zobowiązaniach do redukcji emisji na 2030 r., chyba Ŝe pociągałoby to za sobą nieproporcjonalnie wysokie koszty. W przypadku gdy takie ograniczenie emisji w 2025 r. jest niemoŝliwe, państwa członkowskie powinny wyjaśnić powody tego w swoich sprawozdaniach sporządzonych na mocy niniejszej dyrektywy. ta uwzględnia poprawkę polegającą na usunięciu zobowiązań do redukcji emisji amoniaku z przepisów dotyczących średnioterminowych poziomów emisji. Ponadto ograniczenie emisji amoniaku nie ma następować w sposób liniowy. 4 Motyw 9 a (nowy) (9a) Od 1990 r. emisje NH 3 w UE zostały ograniczone o niemal 30% 1a. Przy określaniu pułapów emisji NH 3 naleŝy zatem uwzględnić wcześniejsze wysiłki państw członkowskich w zakresie redukcji emisji NH 3 w sektorze rolnictwa. NaleŜy teŝ wziąć pod uwagę kompromisy związane z dobrostanem zwierząt. 1a Zob. dokument Eurostatu z 2013 r. nt. statystyk dotyczących rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa, s W przypadku sektora rolnictwa scenariusz odniesienia nie rozpoczyna się od zera. W kaŝdej przyszłej polityce w dziedzinie jakości powietrza naleŝy uwzględnić redukcje poczynione juŝ przez rolników (i na koszt sektora), aby nie zniechęcać do wczesnych lub dalszych działań PA\ doc 7/20 PE v01-00

8 5 Motyw 9 b (nowy) (9b) Aby zapewnić w Unii równe warunki, w kontekście krajowych programów kontroli, określonych w niniejszej dyrektywie, naleŝy uwzględnić redukcje emisji NH 3 do atmosfery osiągnięte dzięki róŝnym środkom polityki UE, takim jak dyrektywa Rady 91/676/EWG 1a i realizacja krajowych strategii na rzecz ograniczenia osadzania się NH 3 na obszarach Natura 2000 w oparciu o dyrektywę 92/43/EWG 1b. 1a Dyrektywa Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz.U. L 375 z , s. 1). 1b Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 59 z , s. 63). Z perspektywy lepszego stanowienia prawa naleŝy podkreślić istniejącą synergię europejskich ram ustawodawczych w dziedzinie ochrony środowiska. 6 Motyw 11 PE v /20 PA\ doc

9 (11) Aby wspierać racjonalne pod względem kosztów wypełnienie krajowych zobowiązań do redukcji emisji oraz osiągnięcie średnioterminowych poziomów emisji, naleŝy umoŝliwić państwom członkowskim uwzględnienie redukcji emisji z międzynarodowej Ŝeglugi morskiej, jeŝeli emisje pochodzące z tego sektora są niŝsze niŝ poziomy emisji, które wynikałyby z przestrzegania norm zawartych w przepisach Unii, w tym limitów zawartości siarki w paliwach określonych w dyrektywie Rady 1999/32/WE 21. Państwa członkowskie powinny równieŝ mieć moŝliwość wspólnej realizacji zobowiązań i wspólnego osiągania średnioterminowych poziomów emisji w odniesieniu do metanu (CH 4 ) oraz wykorzystania w tym celu decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE 22. Aby sprawdzić zgodność ze swoimi krajowymi pułapami emisji, zobowiązaniami do redukcji emisji i średnioterminowymi poziomami emisji, państwa członkowskie mogłyby dostosowywać krajowe bilanse emisji w kontekście rozwoju wiedzy naukowej i ulepszonej metodyki w dziedzinie emisji. Komisja mogłaby sprzeciwić się korzystaniu przez państwo członkowskie z tych przepisów dotyczących elastyczności, gdyby warunki określone w niniejszej dyrektywie nie zostały spełnione. 21 Dyrektywa Rady 1999/32/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych oraz zmieniająca dyrektywę 93/12/EWG (Dz.U. L 121 z , s. 13). 22 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, (11) Aby wspierać racjonalne pod względem kosztów wypełnienie krajowych zobowiązań do redukcji emisji oraz osiągnięcie średnioterminowych poziomów emisji, naleŝy umoŝliwić państwom członkowskim uwzględnienie redukcji emisji z międzynarodowej Ŝeglugi morskiej, jeŝeli emisje pochodzące z tego sektora są niŝsze niŝ poziomy emisji, które wynikałyby z przestrzegania norm zawartych w przepisach Unii, w tym limitów zawartości siarki w paliwach określonych w dyrektywie Rady 1999/32/WE 21. Aby sprawdzić zgodność ze swoimi krajowymi pułapami emisji, zobowiązaniami do redukcji emisji i średnioterminowymi poziomami emisji, państwa członkowskie mogłyby dostosowywać krajowe bilanse emisji w kontekście rozwoju wiedzy naukowej i ulepszonej metodyki w dziedzinie emisji. Komisja mogłaby sprzeciwić się korzystaniu przez państwo członkowskie z tych przepisów dotyczących elastyczności, gdyby warunki określone w niniejszej dyrektywie nie zostały spełnione. 21 Dyrektywa Rady 1999/32/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych oraz zmieniająca dyrektywę 93/12/EWG (Dz.U. L 121 z , s. 13). PA\ doc 9/20 PE v01-00

10 zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z , s. 136). Zawarcie zobowiązań do redukcji emisji metanu w dyrektywie w sprawie krajowych pułapów emisji ogranicza elastyczność, jaką zapewnia państwom członkowskim decyzja w sprawie wspólnych wysiłków w zakresie redukcji emisji (decyzja 406/2009/WE), w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz powoduje nadmierną regulację, mając na uwadze, Ŝe metan jest gazem cieplarnianym uwzględnionym juŝ w decyzji w ramach europejskiej polityki klimatyczno-energetycznej. Ponadto środki na rzecz dalszej redukcji emisji metanu miałyby wpływ na dobrostan zwierząt. 7 Motyw 12 (12) Państwa członkowskie powinny przyjąć i wdroŝyć krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza, aby spełnić wymogi dotyczące redukcji emisji i osiągnąć średnioterminowe poziomy emisji, a takŝe przyczynić się do realizacji unijnych celów dotyczących jakości powietrza. W związku z tym państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę potrzebę ograniczenia emisji w strefach i aglomeracjach dotkniętych nadmiernymi stęŝeniami zanieczyszczeń powietrza lub w strefach i aglomeracjach, które znacząco przyczyniają się do zanieczyszczenia powietrza w innych strefach i aglomeracjach, w tym w państwach sąsiednich. W tym celu krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza powinny przyczyniać się do wdraŝania planów ochrony jakości powietrza, (12) Państwa członkowskie powinny przyjąć i wdroŝyć krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza, aby spełnić wymogi dotyczące redukcji emisji i, w stosownych przypadkach, osiągnąć średnioterminowe poziomy emisji, a takŝe przyczynić się do realizacji unijnych celów dotyczących jakości powietrza. W związku z tym państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę potrzebę ograniczenia emisji w strefach i aglomeracjach dotkniętych nadmiernymi stęŝeniami zanieczyszczeń powietrza lub w strefach i aglomeracjach, które znacząco przyczyniają się do zanieczyszczenia powietrza w innych strefach i aglomeracjach, w tym w państwach sąsiednich. W tym celu krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza powinny przyczyniać się do wdraŝania PE v /20 PA\ doc

11 przyjętych na mocy art. 23 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz.U. L 152 z , s. 1). planów ochrony jakości powietrza, przyjętych na mocy art. 23 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz.U. L 152 z , s. 1). ta uwzględnia poprawkę polegającą na usunięciu zobowiązań do redukcji emisji amoniaku z przepisów dotyczących średnioterminowych poziomów emisji. Ponadto ograniczenie emisji amoniaku nie ma następować w sposób liniowy. 8 Motyw 13 (13) Aby ograniczyć emisje NH 3 i PM 2,5 do atmosfery z głównych źródeł zanieczyszczeń, do krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza naleŝy włączyć środki mające zastosowanie do sektora rolniczego. Z uwagi na specyficzne warunki krajowe państwa członkowskie powinny mieć moŝliwość wprowadzania środków inne niŝ środki określone w niniejszej dyrektywie, o równowaŝnym poziomie ekologiczności. (13) Aby ograniczyć emisje NH 3 i PM 2,5 do atmosfery z głównych źródeł zanieczyszczeń, do krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza naleŝy włączyć środki mające zastosowanie do sektora rolniczego. Środki te powinny opierać się na konkretnych informacjach i danych uwzględniających postęp naukowy i wcześniejsze działania podjęte przez państwa członkowskie. Powinny teŝ być racjonalne pod względem kosztów. Z uwagi na specyficzne warunki krajowe państwa członkowskie powinny mieć moŝliwość wprowadzania środków inne niŝ środki określone w niniejszej dyrektywie, o równowaŝnym poziomie ekologiczności. PA\ doc 11/20 PE v01-00

12 Emisje amoniaku pochodzące z sektora rolnictwa podlegają procesom biologicznym. Dlatego emisji tych nie da się całkowicie uniknąć. Ogromne znaczenie mają oparte na nauce strategie na rzecz dalszego minimalizowania tych emisji. Istnieją róŝne podejścia do dalszego ograniczania emisji amoniaku pochodzących z sektora rolnictwa. 9 Motyw 18 (18) Aby ocenić skuteczność krajowych zobowiązań do redukcji emisji określonych w niniejszej dyrektywie, państwa członkowskie powinny równieŝ monitorować, gdy jest to wykonalne, skutki tego rodzaju redukcji dla ekosystemów lądowych i wodnych, zgodnie z międzynarodowymi wytycznymi, oraz informować o tych skutkach. (18) Aby ocenić skuteczność krajowych zobowiązań do redukcji emisji określonych w niniejszej dyrektywie, państwa członkowskie powinny równieŝ monitorować, gdy jest to stosowne i wykonalne, skutki tego rodzaju redukcji dla ekosystemów lądowych i wodnych, zgodnie z międzynarodowymi wytycznymi, oraz informować o tych skutkach. Z punktu widzenia lepszego stanowienia prawa tam, gdzie jest to stosowne i wykonalne, konieczna jest spójność z europejskimi ramami ustawodawczymi w dziedzinie ochrony środowiska. 10 Artykuł 4 ustęp 1 1. Państwa członkowskie co najmniej ograniczają swoje roczne antropogeniczne emisje dwutlenku siarki (SO 2 ), tlenków azotu (NO x ), niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO), amoniaku (NH 3 ), cząstek stałych (PM 2,5 ) i 1. Państwa członkowskie co najmniej ograniczają swoje roczne antropogeniczne emisje dwutlenku siarki (SO 2 ), tlenków azotu (NO x ), niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO), amoniaku (NH 3 ) i cząstek stałych (PM 2,5 ) PE v /20 PA\ doc

13 metanu (CH 4 ) zgodnie z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji mającymi zastosowanie od 2020 i 2030 r., jak określono w załączniku II. zgodnie z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji mającymi zastosowanie od 2020 i 2030 r., jak określono w załączniku II. Zawarcie zobowiązań do redukcji emisji metanu w dyrektywie w sprawie krajowych pułapów emisji ogranicza elastyczność, jaką zapewnia państwom członkowskim decyzja w sprawie wspólnych wysiłków w zakresie redukcji emisji (decyzja 406/2009/WE), w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz powoduje nadmierną regulację, mając na uwadze, Ŝe metan jest gazem cieplarnianym uwzględnionym juŝ w decyzji w ramach europejskiej polityki klimatyczno-energetycznej. Ponadto środki na rzecz dalszej redukcji emisji metanu miałyby wpływ na dobrostan zwierząt. 11 Artykuł 4 ustęp 2 akapit pierwszy 2. Nie naruszając przepisów ust. 1, państwa członkowskie wprowadzają wszelkie niezbędne środki, które nie pociągają za sobą nieproporcjonalnie wysokich kosztów, w celu ograniczenia do 2025 r. swoich antropogenicznych emisji SO 2, NO x, NMLZO, NH 3, PM 2,5 i CH 4. Poziomy tych emisji określa się na podstawie paliw sprzedanych, z wykorzystaniem liniowej ścieŝki redukcji ustalonej pomiędzy ich poziomami emisji na 2020 r. i poziomami emisji określonymi w zobowiązaniach do redukcji emisji na rok Nie naruszając przepisów ust. 1, państwa członkowskie wprowadzają wszelkie niezbędne środki, które nie pociągają za sobą nieproporcjonalnie wysokich kosztów, w celu ograniczenia do 2025 r. swoich antropogenicznych emisji SO 2, NO x, NMLZO i PM 2,5. Poziomy tych emisji określa się na podstawie paliw sprzedanych, z wykorzystaniem liniowej ścieŝki redukcji ustalonej pomiędzy ich poziomami emisji na 2020 r. i poziomami emisji określonymi w zobowiązaniach do redukcji emisji na rok Przy określaniu pułapów emisji NH 3 naleŝy uwzględnić wcześniejsze wysiłki państw członkowskich w zakresie redukcji emisji NH 3 w sektorze rolnictwa. Zawarcie zobowiązań do redukcji emisji metanu w dyrektywie w sprawie krajowych pułapów emisji ogranicza PA\ doc 13/20 PE v01-00

14 elastyczność, jaką zapewnia państwom członkowskim decyzja w sprawie wspólnych wysiłków w zakresie redukcji emisji (decyzja 406/2009/WE), w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz powoduje nadmierną regulację, mając na uwadze, Ŝe metan jest gazem cieplarnianym, którego emisje są juŝ uwzględnione w tej decyzji. 12 Artykuł 4 ustęp 3 a (nowy) 3a. Komisja przedkłada do dnia 31 grudnia 2016 r. wniosek zawierający przegląd zobowiązań do redukcji emisji NH 3. We wniosku tym Komisja: a) zapewnia równe warunki w całej Unii; b) gwarantuje dalszą konwergencję poziomów redukcji emisji w Unii. Przy określaniu pułapów emisji NH 3 naleŝy uwzględnić wcześniejsze wysiłki państw członkowskich podjęte od 1990 r. w celu redukcji emisji NH 3 w sektorze rolnictwa. WaŜne jest, aby zapewnić równe warunki i dalszą konwergencję poziomów redukcji emisji w Unii. 13 Artykuł 5 ustęp 2 2. Państwa członkowskie mogą wspólnie wypełniać swoje zobowiązania do redukcji emisji metanu oraz działać na rzecz osiągnięcia średnioterminowych poziomów emisji, o których mowa w załączniku II, pod warunkiem Ŝe: a) spełniają wszystkie stosowne wymogi i ustalenia przyjęte w przepisach Unii, w tym na mocy decyzji Parlamentu skreślony PE v /20 PA\ doc

15 Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE; b) przyjęły i wdroŝyły skuteczne przepisy w celu zapewnienia prawidłowego wspólnego wypełniania zobowiązań. Zawarcie zobowiązań do redukcji emisji metanu w dyrektywie w sprawie krajowych pułapów emisji ogranicza elastyczność, jaką zapewnia państwom członkowskim decyzja w sprawie wspólnych wysiłków w zakresie redukcji emisji (decyzja 406/2009/WE), w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz powoduje nadmierną regulację, mając na uwadze, Ŝe metan jest gazem cieplarnianym uwzględnionym juŝ w decyzji w ramach europejskiej polityki klimatyczno-energetycznej. Ponadto środki na rzecz dalszej redukcji emisji metanu miałyby wpływ na dobrostan zwierząt. 14 Artykuł 9 ustęp 3 3. Państwa członkowskie przekazują informacje o krajowych emisjach i prognozach emisji CH 4 zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013. skreślony JeŜeli zobowiązanie do redukcji emisji metanu zostanie usunięte z dyrektywy w sprawie krajowych pułapów emisji, wymogi dotyczące sprawozdawczości nie będą juŝ potrzebne. 15 Załącznik I tabela A wiersz 3 PA\ doc 15/20 PE v01-00

16 Wszystkie krajowe emisje z podziałem na kategorie źródeł CH 4 Raz w roku, począwszy od 2005 r. do roku sprawozdawczego minus 2 (X-2) 15/02**** **** JeŜeli informacje zawierały błędy, ponowne przekazanie informacji, wraz z wyjaśnieniem wprowadzonych zmian, następuje w ciągu czterech tygodni. skreślony Pakiet klimatyczno-energetyczny UE, decyzja 406/2009/WE, równieŝ dotyczy emisji metanu. Jako Ŝe źródła emisji metanu róŝnią się znacznie w przypadku poszczególnych państw członkowskich, szczególne środki łagodzące będą zaleŝeć w duŝej mierze od krajowych planów działania w dziedzinie energii i klimatu i nie naleŝy zajmować się nimi dodatkowo w dyrektywie w sprawie krajowych pułapów emisji. 16 Załącznik I tabela C wiersz 4 Prognozowane emisje według zagregowanej kategorii źródła CH 4 Przekazywanie sprawozdań co dwa lata; sprawozdania obejmują kaŝdy rok od roku X do 2030 oraz, jeŝeli dane są dostępne, do roku 2040 i /03 skreślony PE v /20 PA\ doc

17 Pakiet klimatyczno-energetyczny UE, decyzja 406/2009/WE, równieŝ dotyczy emisji metanu. Jako Ŝe źródła emisji metanu róŝnią się znacznie w przypadku róŝnych państw członkowskich, szczególne środki łagodzące będą zaleŝeć w duŝej mierze od krajowych planów działania w dziedzinie energii i klimatu i nie naleŝy zajmować się nimi dodatkowo w dyrektywie w sprawie krajowych pułapów emisji. 17 Załącznik II tabela b tytuł zobowiązania do redukcji emisji amoniaku (NH 3 ), drobnych cząstek stałych (PM 2,5 ) i metanu (CH 4 ). Paliwa sprzedane, rok odniesienia zobowiązania do redukcji emisji amoniaku (NH 3 ) i drobnych cząstek stałych (PM 2,5 ). Paliwa sprzedane, rok odniesienia Pakiet klimatyczno-energetyczny UE, decyzja 406/2009/WE, równieŝ dotyczy emisji metanu. Jako Ŝe źródła emisji metanu róŝnią się znacznie w przypadku róŝnych państw członkowskich, szczególne środki łagodzące będą zaleŝeć w duŝej mierze od krajowych planów działania w dziedzinie energii i klimatu i nie naleŝy zajmować się nimi dodatkowo w dyrektywie w sprawie krajowych pułapów emisji. 18 Załącznik II tabela b kolumna 4 KaŜdy rok od 2030 r. [...] skreślona PA\ doc 17/20 PE v01-00

18 Od 1990 r. emisje amoniaku w UE zostały ograniczone o niemal 30%. Przy określaniu pułapów emisji NH 3 naleŝy zatem uwzględnić wcześniejsze wysiłki państw członkowskich na rzecz redukcji emisji NH Załącznik II tabela b kolumna 9 KaŜdy rok od 2030 r. [...] skreślona Skreślenie to jest zgodne z innymi poprawkami mającymi na celu usunięcie zobowiązania do redukcji emisji metanu z dyrektywy w sprawie krajowych pułapów emisji. 20 Załącznik III część 1 wprowadzenie W stosownych przypadkach przy wdraŝaniu środków określonych w części 1 państwa członkowskie wykorzystują wytyczne EKG ONZ dotyczące zapobiegania emisjom amoniaku i zmniejszania ich (wytyczne dotyczące amoniaku) 1 oraz najlepsze dostępne techniki określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE 2. 1 Decyzja 2012/11, ECE/EB/AIR/113/Add. 1 W stosownych przypadkach przy wdraŝaniu środków określonych w części 1 państwa członkowskie mogą wykorzystywać wytyczne EKG ONZ dotyczące zapobiegania emisjom amoniaku i zmniejszania ich (wytyczne dotyczące amoniaku) 1 oraz najlepsze dostępne techniki określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE 2. 1 Decyzja 2012/11, ECE/EB/AIR/113/Add. 1 PE v /20 PA\ doc

19 2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z , s. 17). 2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z , s. 17). Zmiana zapewnia zgodność z tytułem części 1: Środki, które mogą zostać włączone do krajowego programu kontroli zanieczyszczenia powietrza. Państwa członkowskie powinny mieć swobodę decydowania o wyborze środków, które będą stosować. 21 Załącznik III część 1 sekcja C ustęp 1 1. Państwa członkowskie, wprowadzając środki określone w sekcjach A i B, powinny zapewnić pełne uwzględnienie ich skutków dla małych i bardzo małych gospodarstw. Państwa członkowskie mogą np. zwolnić je z tych środków, jeŝeli jest to moŝliwe i stosowne w świetle mających zastosowanie zobowiązań do redukcji emisji. 1. Państwa członkowskie, wprowadzając środki określone w sekcjach A i B, powinny zapewnić pełne uwzględnienie ich skutków dla małych i bardzo małych gospodarstw. Państwa członkowskie mogą np. zwolnić je z tych środków, jeŝeli jest to moŝliwe i stosowne w świetle mających zastosowanie zobowiązań do redukcji emisji, jednocześnie zapewniając równe warunki w całej Unii. NaleŜy uwzględnić skutki dla małych i bardzo małych gospodarstw. Jednocześnie naleŝy teŝ zapewnić równe warunki. 22 Załącznik IV wprowadzenie ustęp 1 PA\ doc 19/20 PE v01-00

20 W przypadku zanieczyszczeń, o których mowa w załączniku I, z wyjątkiem CH 4, państwa członkowskie ustanawiają bilanse emisji, dostosowane bilanse emisji, prognozy emisji i raporty metodyczne IIR z zastosowaniem metodyki przyjętej przez strony konwencji LRTAP (wytyczne EMEP dotyczące sprawozdawczości) i są proszone o uŝywanie przewodnika EMEP/EEA, o którym mowa w tej konwencji. Ponadto dodatkowe informacje, w szczególności dane dotyczące aktywności obiektów, niezbędne do oceny bilansów i prognoz, przygotowuje się zgodnie z tymi samymi wytycznymi. W przypadku zanieczyszczeń, o których mowa w załączniku I, państwa członkowskie ustanawiają bilanse emisji, dostosowane bilanse emisji, prognozy emisji i raporty metodyczne IIR z zastosowaniem metodyki przyjętej przez strony konwencji LRTAP (wytyczne EMEP dotyczące sprawozdawczości) i są proszone o uŝywanie przewodnika EMEP/EEA, o którym mowa w tej konwencji. Ponadto dodatkowe informacje, w szczególności dane dotyczące aktywności obiektów, niezbędne do oceny bilansów i prognoz, przygotowuje się zgodnie z tymi samymi wytycznymi. Skreślenie to jest zgodne z innymi poprawkami mającymi na celu usunięcie zobowiązania do redukcji emisji metanu z dyrektywy w sprawie krajowych pułapów emisji. PE v /20 PA\ doc