Przedsiębiorstwo WielobranŜowe 20-471 Lublin ul. K. Olszewskiego 8 tel./fax ( 081 ) 444 10 28 NIP 712-23-25-439 Regon 430892451 Inwestor: Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 1 w Lublinie, ul. Staszica 16 PROJEKT BUDOWLANO -WYKONAWCZY Temat: Instalacja gazów medycznych. Obiekt: Przebudowa części pomieszczeń w bud. H-16 przy ul. Staszica 16 w Lublinie na potrzeby SOR. Adres: SPSK Nr 1, Lublin, ul. Staszica 16. BranŜa: Sanitarna. Funkcja Imię i nazwisko Data Upraw. Bud. Podpis Projektował mgr inŝ. B. Matyjaszek 06.2007 791/Lb/78 Opracował mgr inŝ.g. Majek 06.2007 Sprawdził mgr inŝ. S. Kurkiewicz 06.2007 2274/Lb/84 Dyrektor mgr inŝ. S. Kurkiewicz 06.2007 Lublin, czerwiec 2007 r
Zawartość opracowania. 1. Opis techniczny 2. Część rysunkowa Kody CPV Rys. nr 1 Rzut I-go piętra ( fragment) 1:100 Rys. nr 2 Rzut parteru ( fragment) 1:100 Dział 45 Roboty budowlane kod 45000000-7 Grupa 453 Roboty w zakresie instalacji budowlanych kod 45300000-0 Klasa 4533 Hydraulika i roboty sanitarne kod 45330000-9 Kategoria 45333 Roboty instalacyjne gazowe kod 45333000-0
1. Opis techniczny do projektu budowlano wykonawczego instalacji gazów medycznych dla przebudowywanej części pomieszczeń budynku H-16 na potrzeby SOR na terenie SPSK Nr1 w Lublinie przy ul. Staszica 16. 1. Podstawa opracowania. - zlecenie Inwestora - uzgodnienie z uŝytkownikiem - technologia - inwentaryzacja instalacyjna - Wytyczne Projektowania Szpitali Zeszyt III Instalacje i urządzenia gazów spręŝonego powietrza i próŝni dla celów medycznych i laboratoryjnych. - obowiązujące normy i przepisy 2. Zakres opracowania. Niniejsze opracowanie obejmuje: - instalację tlenową - instalację próŝni - instalację spręŝonego powietrza medycznego - instalację podtlenku azotu (N 2 O) - instalację odciągu gazów medycznych 3. Stan istniejący. W Budynku H-11 na parterze znajduje się instalacja gazów medycznych. W związku ze zmianą układu technologicznego części pomieszczeń budynku H-11 zachodzi konieczność wykonania instalacji gazów medycznych zgodnie z projektem technologicznym( wytycznymi dla instalacji gazów medycznych) uzgodnionym przez Inwestora.
4. Instalacja gazów medycznych. Instalację gazów medycznych i próŝni naleŝy wykonać z rur i łączników miedzianych, ciągnionych gatunku Cu DHP w stanie klasyfikacyjnym twardym, z miedzi odtłuszczonej i grubości ścianki 1 mm, wg normy EN 13348:2001- Miedź i stopy miedzi. Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych i próŝni. Rurociągi i armatura dla instalacji gazów medycznych musi posiadać atest wytwórni. Instalacje naleŝy wykonać z rur miedzianych lutowanych lutem twardym typu LS 45. MontaŜ instalacji gazów medycznych powinno wykonywać wyspecjalizowane przedsiębiorstwo. Instalacje wyposaŝone są w zawory odcinające, skrzynki zaworowe z manometrami, skrzynki sygnalizacyjne z czujnikami oraz punkty poboru gazów medycznych ( TPG z odciągiem: - 2xtlen, 2xpróŜnia, 1x spr. powietrze, 1x podtlenek, 1xodciag). Projektuje się oprzyrządowanie instalacji gazów medycznych tj. skrzynki zaworowo-sygnalizacyjno-informacyjne typ SZSI-4 i punkty poboru ( TPG z odciągiem), skrzynkę odwadniaczową produkcji np. INSMED Rzeszów. Instalacja jest wyposaŝona w urządzenia sterujące układem sygnalizacyjnym, manometry informujące o spadku ciśnienia w instalacji. Sygnalizacja informuje o braku medium, braku dostarczanej rezerwy gazu i nieprawidłowości ciśnienia. 5. Warunki montaŝu. Połączenia nierozłączne powinny być wykonane lutem twardym przy uŝyciu odpowiednich kształtek lub złączek. Przejścia rurociągów przez przegrody budowlane naleŝy zabezpieczyć tulejami. Rurociągi w korytarzu prowadzić po ścianach pod podciągami ( strop podwieszony), a w sali OJOM i OIK wykonać w bruzdach wkutych w ścianach. Rurociągi naleŝy montować ze spadkiem zgodnym z przepływem medium. Umiejscowienie przewodów krytych naleŝy trwale oznakować w celu umoŝliwienia odtworzenia trasy. Rurociągi naleŝy oznakować zgodnie z ich przeznaczeniem. Przed przystąpieniem do odbioru naleŝy sprawdzić zgodność wykonania z projektem. Sprawdzeniu podlegają atesty materiałów i urządzeń. Po zakończeniu montaŝu instalację gazów medycznych naleŝy poddać próbie bez punktów poboru.
Próbę instalacji spręŝonego powietrza, tlenu i próŝni, naleŝy przeprowadzić czystym, wolnym od oleju powietrzem pod ciśnieniem 10 bar. Próba powinna trwać 24 godziny przy czym nie dopuszcza się najmniejszego spadku ciśnienia. Następnie przeprowadza się próbę instalacji kompletnie uzbrojonej w punkty poboru ( TPG). NaleŜy przeprowadzić próbę na ciśnienie 7 bar, dla instalacji tlenu i spręŝonego powietrza nie dopuszcza się spadku ciśnienia, a dla próŝni dopuszczalny spadek ciśnienia w ciągu doby wynosi 0,32 bara. 6. Zasilenie w media poszczególnych instalacji. 6.1 Instalacje gazów medycznych Zasilenie z istniejących instalacji gazów medycznych znajdującej się na parterze( włączenie przed istniejącą skrzynką SZSI). Na pionie w klatce schodowej w najniŝszym punkcie zamontować odwadniacze w skrzynce odwadniacza. Natomiast w obrębie sali punktu pielęgniarskiego i na podłączeniu do istn. rurociągów przewidziano skrzynkę zaworowosygnalizacyjno-informacyjną typ SZSI-4 (na cztery gazy) do sygnalizacji świetlnodźwiękowej awarii pracy instalacji. 6.2 Prowadzenie przewodów. Przewody gazów medycznych prowadzone będą wbudowane w ściany, na korytarzu prowadzone po ścianach ( strop podwieszony). Całość instalacji naleŝy wykonać jako krytą. Przejścia przez przegrody budowlane naleŝy wykonać w tulejach ochronnych z PCV, które powinny wystawać ok. 5 mm poza wyprowadzoną powierzchnię przegrody. 7. Znakowanie przewodów Wykonaną instalację gazów medycznych naleŝy oznakować: Tlen - kolor biały SpręŜone powietrze - kolor szary PróŜnia - kolor czerwony Podtlenek azotu - kolor niebieski
8. Ciśnienie próbne i robocze. Instalacje gazów medycznych powinny być poddane badaniom i próbom zgodnie z normą PN EN 737-3. Próby ciśnieniowe naleŝy przeprowadzić przy uŝyciu spręŝonego powietrza lub azotu stosując odpowiednie ciśnienia. PRÓBY WYTRZYMAŁOŚCI MECHANICZNEJ Próba wytrzymałości mechanicznej powinna być wykonana po zamontowaniu instalacji przed jej zakryciem. Podczas przeprowadzania prób naleŝy stosować poniŝsze wartości ciśnień : dla rurociągów o ciśnieniu pracy 0,5-0,7 MPa 1,0 MPa PRÓBY SZCZELNOŚCI Próba szczelności po zakończeniu montaŝu Rurociągi powinny być całkowicie zmontowane i przymocowane do ściany.gniazda punktów poboru, złącza pod czujniki i zawory nadmiarowe winny być zaślepione.podczas przeprowadzania prób naleŝy stosować poniŝsze wartości ciśnień : dla rurociągów o ciśnieniu pracy 0,5 MPa -0,7MPa 0,75 MPa dla rurociągów próŝni 0,50 MPa Próba szczelności po zakończeniu montaŝu, a przed eksploatacją instalacji. Przed przeprowadzeniem tej próby naleŝy zamontować wszystkie punkty poboru, manometry i wakuometry, oraz czujniki ciśnienia. Podczas przeprowadzania prób naleŝy stosować poniŝsze wartości ciśnień : dla rurociągów o ciśnieniu pracy 0,5 MPa - 0,70 MPa 0,7MPa dla rurociągów próŝni -0,06 MPa 1) Badanie szczelności (próba hydrauliczna) naleŝy przeprowadzić dla kaŝdej instalacji odrębnie. Podobnie moŝna postępować w przypadku rozległego zładu dzieląc go na części.
2) Próby naleŝy przeprowadzać przed zakryciem bruzd i kanałów oraz przed wykonaniem izolacji rur. 3) JeŜeli postęp robót budowlanych wymaga zakrycia bruzd i szachtów przed całkowitym zakończeniem montaŝu, naleŝy wówczas przeprowadzać badania szczelności części danej instalacji. 4) Ciśnienie robocze w instalacji gazów medycznych: instalacja tlenu - 0,5 0,7 MPa (5 7 bar) instalacja podtlenku - 0,5 0,7 MPa (5 7 bar) instalacja spręŝonego powietrza - 0,5 0,7 MPa (5 7 bar) instalacja próŝni - 0,35 kpa 5) Czas trwania próby 24 godziny. Wynik uwaŝa się za pozytywny, jeŝeli spadek ciśnienia przypadający na jedną godzinę nie przekroczy 1%. 6) Instalację naleŝy dokładnie przedmuchać aŝ do otrzymania czystego gazu. Instalację naleŝy przedmuchać spręŝonym azotem lub spręŝonym powietrzem medycznym. 9.Obmiar robót 9.1 Ogólne zasady obmiaru robót Obmiar wykonanych robót sporządza się w oparciu o bazę normatywną KNR 2-15 Rozdział 06. Przedmiar robót objętych w rozdziale Instalacje gazów medycznych sporządza się zgodnie z zasadami: długości rurociągów mierzy się w metrach wzdłuŝ osi bez odliczania długości łączników i kolan, łączniki i kolana w szt. 10. Uwagi końcowe. Dla przewodów, kształtek i urządzeń uŝytych w instalacji gazów medycznych wymagany jest odpowiedni atest. KaŜda rura i złączka rurowa w instalacji powinna być przed montaŝem dokładnie odtłuszczona i przedmuchana. Wszystkie prace naleŝy wykonać zgodnie z projektem oraz : - Rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 22 czerwca 2005 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 116 poz.985 ) Instalacje z rur miedzianych. Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Techniki Instalacyjnej Instal Warszawa 1994 r. Wytyczne Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej zawarte w Zeszycie nr 3 z dnia 6 stycznia 1981 r. - Rozporządzenie MB i PMB z dnia 28.03.1972r ( DZ. U. 13/73 ) w sprawie BHP przy wykonywaniu robót budowlano montaŝowych i rozbiórkowych - Rozporządzenie MP i PS z dnia 26 września 1997r w sprawie ogólnych przepisów BHP (Dz. U. 129/97)
EN 133/80 PN-EN 737-3 BN-75/8868 EN 13348:2001 Łączniki z miedzi i stopów miedzi cz. 1 Łączniki z miedzi do połączeń kapilarnych z rurami miedzianymi. Rurociągi dla medycznych gazów spręŝonych i próŝni. Urządzenia tlenowe szpitalne. Wymagania i badania. Miedź i stopy miedzi. Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych i próŝni. Opracował: mgr inŝ. B. Matyjaszek