RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 197017 (21) Numer zgłoszenia: 335302 (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: 25.02.1998 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: 25.02.1998, PCT/SE98/00341 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: 03.09.1998, WO98/37843 PCT Gazette nr 35/98 (51) Int.Cl. A61F 13/15 (2006.01) (54) Sposób zwiększania zdolności uszczelniającej względem skóry docelowego użytkownika w wyrobie chłonnym takim jak pielucha lub ochrona dla osób nie panujacych nad wydalaniem i wyrób chłonny (30) Pierwszeństwo: 26.02.1997,SE,9700693-6 (43) Zgłoszenie ogłoszono: 10.04.2000 BUP 08/00 (73) Uprawniony z patentu: SCA HYGIENE PRODUCTS AB,Göteborg,SE (72) Twórca(y) wynalazku: Eva Simmons,Mölndal,SE Peter Rönnberg,Mölndal,SE Anders Gustafsson,Billdal,SE (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 29.02.2008 WUP 02/08 (74) Pełnomocnik: Ewa Balińska, POLSERVICE, Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o. PL 197017 B1 (57) 1. Sposób zwiększania zdolności uszczelniającej względem skóry docelowego użytkownika w wyrobie chłonnym, takim jak pielucha lub ochrona dla osób nie panujących nad wydalaniem, przy danym dostępnym wydłużeniu, w którym zapewnia się co najmniej jedną krawędź uszczelniającą z każdej strony linii środkowej warstwy górnej wyrobu chłonnego, zawierającego wkład chłonny umieszczony pomiędzy nieprzepuszczalną dla cieczy warstwą dolną, która podczas używania jest usytuowana z dala od skóry użytkownika, a przepuszczalną dla cieczy warstwą górną, która jest umieszczana w pobliżu skóry użytkownika, przy czym stosuje się wyrób zawierający co najmniej jeden podłużnie biegnący przeciwcieczowy element barierowy z każdej strony linii środkowej warstwy górnej, wykonany z materiału w zasadzie nieprzepuszczalnego dla cieczy, który mocuje się wzdłuż, względnie w sąsiedztwie odpowiedniego, podłużnie biegnącego, krańca bocznego wyrobu i w którym zapewnia się swobodną, elastyczną krawędź uszczelniającą, rozciągającą się na użytkowniku, i/lub stosuje się wyrób zawierający nad górną warstwą, w zasadzie nieprzepuszczalną dla cieczy warstwę wierzchnią, która podczas używania jest umieszczona na skórze użytkownika i posiada elastyczny ściągacz, do dostosowywania kształtu wyrobu do kształtu ciała użytkownika, oraz w której znajdują się otwory, zestrajane pozycyjnie z otworem odbytowym i cewką moczową użytkownika, wokół których to otworów w warstwie górnej rozmieszczone są elastycznie marszczone krawędzie uszczelniające, znamienny tym, że modyfikuje się... 7. Wyrób chłonny zawierający wkład chłonny umieszczony pomiędzy nieprzepuszczalną dla cieczy warstwą dolną, która podczas używania ma leżeć z dala od użytkownika, a przepuszczalną dla cieczy warstwą górną, która ma przeciwcieczowy element...
2 PL 197 017 B1 Opis wynalazku Wynalazek dotyczy sposobu zwiększania zdolności uszczelniającej względem skóry docelowego użytkownika w wyrobie chłonnym takim jak pielucha lub ochrona dla osób nie panujących nad wydalaniem oraz wyrobu chłonnego, takiego jak pieluchy lub ochrony dla osób nie panujących nad wydalaniem, w szczególności zapewniającego lepszą szczelność względem skóry użytkownika niż znane dotychczas wyroby tego typu. W skład znanego wyrobu chłonnego takiego typu, jakiego dotyczy wynalazek wchodzi warstwa nieprzepuszczalna dla cieczy, która ma podczas używania leżeć z dala od użytkownika, wkład chłonny, oraz przepuszczalna dla cieczy warstwa górna, która podczas używania leży w pobliżu użytkownika. W przypadku kiedy danym wyrobem chłonnym jest pielucha lub ochrona dla osób nie panujących nad wydalaniem, w skład wyrobu wchodzą również giętkie klapki boczne lub skrzydełka, które wychodzą poprzecznie poza wkład chłonny z obu jego stron oraz elastyczne ściągacze biegnące podłużnie wzdłuż swobodnych krawędzi bocznych klapek bocznych co najmniej w obszarze tych części, które podczas używania mają stanowić krokową część wyrobu, przy czym wspomniane klapki i elastyczne ściągacze umożliwiają dopasowywanie wyrobu chłonnego do użytkownika. Te elastyczne ściągacze działają po założeniu wyrobu jak ściągacze na nogi. Zatem po założeniu wyrobu elastyczne ściągacze zostaną rozciągnięte i trzymają boczne klapki ściśle przy użytkowniku. Znane dotychczas wyroby chłonne mają bardzo dużą chłonność i mogą również zatrzymać ciecz pod ciśnieniem. Największe problemy występują w przypadku gwałtownego wydalania porcji cieczy. W takich przypadkach, przez przepuszczalną dla cieczy warstwę górną musi przepłynąć duża ilość cieczy, która następnie musi być wchłonięta i rozprowadzona we wkładzie chłonnym. Nie odbywa się to natychmiast. Czas potrzebny cieczy na przepłynięcie przez warstwę górną może wynosić od około jednej do około dwóch minut, podczas których ciecz przepływa ku krawędziom wyrobu i wycieka z niego. Problemy te rozwiązuje się za pomocą tak zwanych przeciwcieczowych elementów barierowych lub wewnętrznych mankietów albo klapek bocznych, których zadaniem jest wstrzymywanie wyciekania cieczy w przypadku jej gwałtownego wydalania. Stosowane początkowo mankiety miały za zadanie głównie zatrzymywanie fekaliów i formowano je, zakładając część przepuszczalnej dla cieczy warstwy górnej wokół elastycznych nitek. Ostatnio producenci zaczęli wytwarzać mankiety z materiałów nieprzepuszczalnych dla cieczy, tak, żeby również zatrzymywały one ciecz. Po rozciągnięciu elastycznego ściągacza na nogi, znajdującego się na wyrobie chłonnym i zamocowaniu wyrobu na użytkowniku, elastyczny element przeciwcieczowego elementu barierowego jest również rozciągany, podnosząc do góry element barierowy. Elastyczny element elementów barierowych będzie trzymał ich naprężone krawędzie na użytkowniku. Stojące przeciwcieczowe elementy barierowe tworzą następnie pod użytkownikiem "korytko", w którym może zatrzymać się gwałtownie wydalona duża ilość moczu na czas potrzebny cieczy na przepłynięcie przez przepuszczalną dla cieczy warstwę górną. Dotychczas próby poprawy skuteczności takich przeciwcieczowych elementów barierowych były nakierowane na stosowanie materiałów o większej gęstości i klapek o wystarczająco dużych wymiarach. Jedną z wad takich rozwiązań jest jednak unoszenie się cieczy powyżej brzegów elementów barierowych i wyciekanie jej, kiedy ilość wydalanej cieczy jest za duża lub kiedy użytkownik siedzi lub leży tak, że zmniejsza się przestrzeń pomiędzy stojącymi przeciwcieczowymi elementami barierowymi. Zatem w obecnie znanych wyrobach chłonnych, takich jak pieluchy lub ochrony dla osób nie panujących nad wydalaniem, mogą być zastosowane leżące wzdłuż podłużnych krawędzi wyrobu krawędzie uszczelniające, które mają ściśle otaczać uda użytkownika i dopasowywać kształt wyrobu do ciała użytkownika, jak również para wewnętrznych mankietów lub przeciwcieczowych elementów barierowych, leżących wewnętrznie względem zewnętrznych podłużnych krawędzi z zadaniem stanowienia nieprzepuszczalnej bariery dla gwałtownie wydalanej cieczy, która nie jest natychmiast wchłaniana przez wkład chłonny wspomnianego wyrobu. Te wewnętrzne mankiety będą zatem w stanie wytrzymać stosunkowo wysokie ciśnienie cieczy przez ograniczony okres czasu, około minuty lub tego rzędu. Ciecz jest wchłaniana przez wkład chłonny po upływie tego okresu czasu. Istnieją również wyroby z poprzecznymi mankietami uszczelniającymi poprzeczne krawędzie wkładu chłonnego. Znane są również wyroby chłonne bez wspomnianych powyżej wewnętrznych przeciwcieczowych elementów barierowych. W takich przypadkach zewnętrzne podłużne krawędzie uszczelniające są jedynymi przeciwcieczowymi elementami barierowymi wkładu chłonnego.
PL 197 017 B1 3 Istnieją także wyroby chłonne z warstwą nieprzepuszczalną, która ma podczas ich używania leżeć w pobliżu użytkownika oraz z elastycznymi nitkami służącymi do dopasowywania kształtu wyrobu do kształtu ciała użytkownika. W takiej nieprzepuszczalnej dla cieczy warstwie znajduje się co najmniej jeden otwór, zestrojony pozycyjnie z otworem odbytowym i cewką moczową użytkownika. Wokół co najmniej części obwodu otworu lub otworów znajduje się elastyczny ściągacz do dopasowywania kształtu krawędzi otworu do użytkownika i zapewniania szczelności. Pod warstwą nieprzepuszczalną dla cieczy znajduje się wkład chłonny, który jest zamknięty pomiędzy warstwą przepuszczalną dla cieczy, a warstwą nieprzepuszczalną dla cieczy tak, że wkład chłonny zwisa poniżej użytkownika z warstwą nieprzepuszczalną dla cieczy leżącą z dala od niego. Wewnętrzne mankiety są złożone częściowo z cienkiej warstwy barierowej w zasadzie z nieprzepuszczalnego dla cieczy materiału, np. włókniny, a częściowo z elastycznego ściągacza, który marszczy tę krawędź przeciwcieczowego elementu barierowego, która leży na użytkowniku. Niesprężysty i nieelastyczny materiał jest przymocowany wzdłuż jednej podłużnej krawędzi do przepuszczalnej dla cieczy warstwy górnej wyrobu chłonnego tak, żeby pomiędzy obu tymi warstwami nie mogła przepłynąć ciecz, lub do nieprzepuszczalnej dla cieczy warstwy dolnej wzdłuż bocznej krawędzi wyrobu. Elastyczny ściągacz jest przymocowany wzdłuż drugiej krawędzi materiału niesprężystego tak, żeby ściągał przeciwcieczowy element barierowy razem i tworzył zmarszczoną krawędź, która wyciągałaby się częściowo po założeniu wyrobu. Marszczenie tej krawędzi uzyskuje się zazwyczaj za pomocą elastycznej nitki umieszczonej w kanale w nieelastycznym materiale, który to kanał formuje się zakładając i zgrzewając jedną krawędź materiału. Po założeniu wyrobu chłonnego zmarszczona krawędź jest częściowo rozciągana, przy czym stopień tego rozciągnięcia jest zależny od wymiarów użytkownika i sposobu założenia wyrobu. Opisane przeciwcieczowe elementy barierowe lub elastyczne ściągacze na nogi nie mogą być używane w wyrobach chłonnych trzymanych na ciele użytkownika za pomocą specjalnych elastycznych majtek lub podobnych. W takich wyrobach chłonnych mogą znajdować się inne krawędzie uszczelniające, które nie są rozciągane ani naprężone na ciele. Zatem w europejskim opisie patentowym nr EP-A1-0 534 488 przedstawiono podkładki uszczelniające, które są wykonane tak, żeby wychodziły na zewnątrz od centralnej części wyrobu chłonnego, którego przykładem wykonania przedstawionym w tym opisie jest podpaska higieniczna. Uszczelki te można formować tworząc pętlę z taśmy z materiału, takiego jak materiał włókninowy tak, żeby utworzyć podatny rękaw opierający się wygodnie o ciało użytkownika. W jednym z przykładów wykonania uszczelki te są przymocowane bezpośrednio do krawędzi wyrobu chłonnego, przy czym jedna z krawędzi taśmy uszczelniającej jest przymocowana do górnej warstwy wyrobu chłonnego, a druga do drugiej krawędzi warstwy dolnej. Utworzenie pętli z materiału powoduje powstanie komór nadających uszczelkom podatność i stabilność, przy czym taka pętla z materiału może również otaczać elementy elastyczne naprężane po nałożeniu na wyrób tak, żeby nadawały wyrobowi kształt łuku. W innym przykładzie wykonania materiał uszczelki jest elastycznym materiałem, który jest przymocowany do podłużnych krawędzi podpaski higienicznej. Materiał ten jest naprężany po nałożeniu na podpaskę higieniczną. Celem takiego postępowania jest nadanie wyrobowi łukowego kształtu. Podczas używania podpaska higieniczna znajduje się w krokowej części majtek i jest dociskana do użytkownika siłą wywieraną przez majtki. Zatem siła wywierana przez podpaskę higieniczną na użytkownika jest pośrednio wywoływana przez nacisk majtek. W przykładach wykonania uszczelek z elastycznymi elementami nie wywołują one siły działającej na ciało użytkownika. Zadaniem takich elastycznych elementów, o ile są używane, jest nadawanie wyrobowi łukowego kształtu. Różni się to od wyrobu chłonnego według wynalazku z elementem barierowym zawierającym elastyczny ściągacz, gdzie element barierowy jest podczas używania rozciągany na użytkowniku, a tym samym tworzy przeciwcieczowy element barierowy o dobrych własnościach uszczelniających. To ciało użytkownika powoduje naprężanie elastycznego ściągacza w elemencie barierowym. Inne typy uszczelniaczy ujawniono w opisie nr US-A-5 445 627. Podpaska higieniczna jest zaopatrzona w parę elastycznie rozciągliwych klapek sąsiadujących z poprzecznie przeciwległymi krawędziami bocznymi. Klapki te mają postać pasków i wznoszą się z podkładki. Na górną powierzchnię wspomnianych klapek nakłada się kleje tak, że klapki te można mocować za pomocą klejów do skóry użytkownika. Ma to na celu kompensowanie przemieszczania się głównego elementu podpaski względem ciała użytkownika. Zatem podpaska taka przywiera dzięki klejowi do skóry użytkownika. Nie jest to sytuacja, w której elastyczny element barierowy jest rozciągany względem użytkownika w celu uzyskania dobrego efektu uszczelniającego.
4 PL 197 017 B1 Sposób zwiększania zdolności uszczelniającej względem skóry docelowego użytkownika w wyrobie chłonnym, takim jak pielucha lub ochrona dla osób nie panujących nad wydalaniem, przy danym dostępnym wydłużeniu, w którym zapewnia się co najmniej jedną krawędź uszczelniającą z każdej strony linii środkowej warstwy górnej wyrobu chłonnego, zawierającego wkład chłonny umieszczony pomiędzy nieprzepuszczalną dla cieczy warstwą dolną, która podczas używania jest usytuowana z dala od skóry użytkownika, a przepuszczalną dla cieczy warstwą górną, która jest umieszczana w pobliżu skóry użytkownika, przy czym stosuje się wyrób zawierający co najmniej jeden podłużnie biegnący przeciwcieczowy element barierowy z każdej strony linii środkowej warstwy górnej, wykonany z materiału w zasadzie nieprzepuszczalnego dla cieczy, który mocuje się wzdłuż, względnie w sąsiedztwie odpowiedniego, podłużnie biegnącego, krańca bocznego wyrobu i w którym zapewnia się swobodną, elastyczną krawędź uszczelniającą, rozciągającą się na użytkowniku, i/lub stosuje się wyrób zawierający nad górną warstwą, w zasadzie nieprzepuszczalną dla cieczy warstwę wierzchnią, która podczas używania jest umieszczona na skórze użytkownika i posiada elastyczny ściągacz, do dostosowywania kształtu wyrobu do kształtu ciała użytkownika, oraz w której znajdują się otwory, zestrajane pozycyjnie z otworem odbytowym i cewką moczową użytkownika, wokół których to otworów w warstwie górnej rozmieszczone są elastycznie marszczone krawędzie uszczelniające, według wynalazku charakteryzuje się tym, że modyfikuje się wyrób chłonny w taki sposób, że w krawędzi uszczelniającej przeciwcieczowego elementu barierowego stosuję się elastyczną folię zastępującą elastyczne nitki krawędzi uszczelniającej oraz stosuje się promień porów bliski 0 i/lub obrabia się krawędź uszczelniającą przeciwcieczowego elementu barierowego za pomocą wazeliny blokując częściowo pory i/lub zwiększa się kąt zwilżania cieczą skóry użytkownika, a tym samym zmniejsza się kąt zwilżania przeciwcieczowego elementu barierowego, przy czym nadaje się w ten sposób przeciwcieczowemu elementowi barierowemu większą wartość bezwzględną ΔP=2γ cosθm/r, powodując zmniejszenie promienia porów krawędzi uszczelniającej przy dostępnym wydłużeniu co najmniej ponad 60%, a zwłaszcza przy dostępnym wydłużeniu ponad 50%, korzystnie przy dostępnym wydłużeniu ponad 40%, a najkorzystniej przy dostępnym wydłużeniu ponad 20% i/lub powodując zwiększenie wartości bezwzględnej cosθm, gdzie cosθm jest średnią ważoną wartością cosθ, przy czym θ jest kątem zwilżania materiału przez ciecz w ściankach porów, z równoczesnym uwzględnieniem różnych materiałów w ściankach tego największego pora, γ oznacza napięcie powierzchniowe cieczy, która ma być wchłaniana na zasadzie zasysania, a r oznacza promień największego okręgu, który można wpisać w dowolny por utworzony przez przeciwcieczowy element barierowy względem skóry użytkownika przy danym dostępnym wydłużeniu. Korzystnie, zwiększa się wartość bezwzględną ΔP co najmniej w głównej części zakresu 20-40% dostępnego wydłużenia. Korzystnie, zwiększa się dla przeciwcieczowego elementu barierowego wartość bezwzględną ΔP o co najmniej 5%, a zwłaszcza o co najmniej 15%, korzystnie o co najmniej 25%, w szczególności o co najmniej 35%. Korzystnie, obrabia się przeciwcieczowy element barierowy tak, że nadaje się większy kąt zwilżania cieczą materiału barierowego i/lub tak, że nadaje się większy kąt zwilżania cieczą skóry użytkownika w tych obszarach, w których krawędź przeciwcieczowego elementu barierowego leży na skórze użytkownika podczas noszenia przez niego wyrobu chłonnego. Korzystnie, zapewnia się przeciwcieczowy element barierowy z warstwą materiału zwiększającą wartość bezwzględną cosθm i/lub zmniejszającą promień porów r podczas noszenia wyrobu. Korzystnie, zwiększa się wartość bezwzględną cosθm/r. Wyrób chłonny zawierający wkład chłonny umieszczony pomiędzy nieprzepuszczalną dla cieczy warstwą dolną, która podczas używania ma leżeć z dala od użytkownika, a przepuszczalną dla cieczy warstwą górną, która ma leżeć w pobliżu użytkownika, i/lub co najmniej jeden podłużnie biegnący przeciwcieczowy element barierowy z każdej strony linii środkowej warstwy górnej, wykonany z materiału w zasadzie nieprzepuszczalnego dla cieczy i przymocowany wzdłuż lub w sąsiedztwie odpowiedniego podłużnie biegnącego krańca bocznego wyrobu i zawierający swobodną elastyczną krawędź uszczelniającą, która ma być rozciągana na użytkowniku, i/lub w zasadzie nieprzepuszczalną dla cieczy warstwę wierzchnią nad górną warstwą, która ma leżeć na użytkowniku i zawiera elastyczny ściągacz, do dostosowywania kształtu wyrobu do kształtu ciała użytkownika, oraz w której znajdują się otwory, które mają być zestrojone pozycyjnie z otworem odbytowym i cewką moczową użytkownika, wokół których to otworów w warstwie górnej znajdują się elastycznie marszczone krawędzie uszczelniające, według wynalazku charakteryzuje się tym, że co najmniej jeden przeciwcieczowy ele-
PL 197 017 B1 5 ment barierowy z każdej strony linii środkowej wkładu chłonnego zawiera folię elastyczną, dla której promień porów jest bliski 0 i/lub przeciwcieczowy element barierowy jest obrobiony wazeliną, blokującą częściowo pory oraz zwiększającą kąt zwilżenia cieczą skóry użytkownika i zmniejszającą tym samym kąt zwilżenia elementu barierowego, przy czym dla co najmniej jednego przeciwcieczowego elementu barierowego z każdej strony linii środkowej wkładu chłonnego wartość bezwzględna iloczynu ΔP=2γ cosθm/r leży powyżej linii y=kx+m, gdzie x oznacza dostępne wydłużenie, k ma wartość -14/30, a m ma wartość 48, a zwłaszcza 51, korzystnie 57, szczególnie korzystnie 63, a najbardziej korzystnie 69, w głównej części zakresu dostępnego wydłużenia pomiędzy 20 a 40% i gdzie γ oznacza napięcie powierzchniowe cieczy, która ma być wchłaniana, r oznacza promień największego okręgu, który można wpisać w dowolny por utworzony przez krawędź przeciwcieczowego elementu barierowego względem skóry użytkownika przy danym dostępnym wydłużeniu, a cosθm jest średnią ważoną wartością cosθ, gdzie θ jest kątem zwilżania przez ciecz materiału w ściankach porów, z równoczesnym uwzględnieniem różnych materiałów w ściankach tego największego pora. Korzystnie, swobodna krawędź uszczelniająca przeciwcieczowego elementu barierowego zawiera warstwę materiału, dla którego kąt zwilżania cieczą materiału barierowego jest zwiększony i/lub dla którego kąt zwilżania cieczą skóry użytkownika w tych obszarach, w których przeciwcieczowy element barierowy leży na skórze jest zwiększony, przy czym materiał ten wykazuje właściwości smarujące dla skóry podczas noszenia wyrobu chłonnego. Korzystnie, swobodna krawędź przeciwcieczowego elementu barierowego jest zaopatrzona w warstwę materiału, który co najmniej częściowo wypełnia pory w tej krawędzi podczas noszenia wyrobu. Korzystnie, podczas noszenia wyrobu swobodna krawędź przeciwcieczowego elementu barierowego ma promień porów, który w zasadzie nie zależy od dostępnego wydłużenia lub rozciągnięcia, i który wynosi co najwyżej 0,10 mm, korzystnie co najwyżej 0,08 mm, a najbardziej korzystnie co najwyżej 0,04 mm. Korzystnie, swobodna krawędź przeciwcieczowego elementu barierowego jest wykonana ze wstążkowej elastycznej folii. Korzystnie, wartość bezwzględna ΔP=2γcosθm/r leży powyżej linii y=kx+m w głównej części zakresu dostępnego wydłużenia pomiędzy 15-50%, korzystnie w głównej części zakresu 10-60%. Zaletą rozwiązania według wynalazku jest zapewnienie za pomocą różnych środków sposobu ulepszania zdolności wyrobu chłonnego z elastycznym ściągaczem na nogi do ścisłego pozostawania na użytkowniku. Inną zaletą rozwiązania według wynalazku jest zapewnienie wyrobu chłonnego z elastycznym ściągaczem na nogi i o ulepszonych właściwościach uszczelniających w stosunku do użytkownika wyrobu. Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania przedstawiono na rysunku, na którym fig. 1a, b, c przedstawia urządzenia pomiarowe służące do wyznaczania ciśnienia przeciekowego lub ciśnienia krytycznego dla elastycznego materiału barierowego, przy czym na fig. 1a pokazano urządzenie bez żadnego materiału, na fig. 1b - urządzenie z materiałem nałożonym w stanie rozciągniętym, a na fig. 1c - główną ilustrację sposobu wyznaczania ciśnienia przeciekowego, fig. 2a, b - por w przeciwcieczowym elemencie barierowym i zasadę wyznaczania średniej ważonej wartości cosθm oraz wyznaczania promienia r poru, schematycznie, fig. 3a - konwencjonalną pieluchę lub ochronę dla osób nie panujących nad wydalaniem z postawionymi przeciwcieczowymi elementami barierowymi, fig. 3b, c - przekrój przez obszar B na fig. 3a, najpierw w przypadku pieluchy konwencjonalnej (3b), a potem w przypadku przykładu wykonania wynalazku (3c), w rzutach głównych, w powiększeniu, fig. 4a, b - zasadę obliczania wydłużenia rozporządzalnego, fig. 5a - przedstawienie graficzne zmierzonych ciśnień przeciekowych dla trzech różnych przeciwcieczowych elementów barierowych, fig. 5b - wykres porównawczy ilustrujący obliczone i zmierzone ciśnienia przeciekowe dla najlepszych przeciwcieczowych elementów barierowych z fig. 5a, przy różnych rozporządzalnych stopniach wydłużenia, fig. 5c - schematyczny obraz najmniejszych ciśnień przeciekowych dla przeciwcieczowych elementów barierowych wykonanych według wynalazku, fig. 6a - graficzne przedstawienie zmierzonych ciśnień przeciekowych dla, z jednej strony, konwencjonalnego stojącego przeciwcieczowego elementu barierowego, a z drugiej strony dla dwóch przykładów wykonania według wynalazku, fig. 6b - wykres porównawczy przedstawiający obliczone i zmierzone ciśnienia przeciekowe dla różnych rozporządzalnych wydłużeń dla jednego z przykładów wykonania według wynalazku pokazanego na fig. 6a, fig. 7 - zmierzone ciśnienia przebiciowe dla, z jednej strony, konwencjonalnego stojącego przeciwcieczowego elementu barierowego, a z drugiej strony dla wyrobu według kolejnego przykładu wykonania wynalaz-
6 PL 197 017 B1 ku, fig. 8-14 - reprodukcje zrobionych za pomocą mikroskopu elektronowego fotografii różnych przeciwcieczowych elementów barierowych przy różnych wydłużeniach rozporządzalnych oraz fig. 8a-12a - rzuty odpowiadające reprodukcjom fotografii z fig. 8-12. Wyrób chłonny, taki jak pielucha, jest wytwarzany do noszenia przez osoby o różnych wymiarach. Osiąga się to ściągając, albo marszcząc, przeciwcieczowe elementy barierowe i boczne krawędzie za pomocą elastycznych ściągaczy. Te przeciwcieczowe elementy barierowe i krawędzie boczne rozciągają się w różnych stopniach w zależności od wymiarów użytkownika, a zatem w zależności od wymiarów użytkownika zmienia się naprężenie wokół krawędzi elementu barierowego. Można oczekiwać, że naprężenie w elastycznym elemencie barierowym będzie miało znaczenie w badaniach szczelności przeciwcieczowego elementu barierowego, a tym samym będzie również miało znaczenie dla stopnia, w jakim można rozciągnąć element barierowy. Znacznie rozciągnięty element barierowy będzie wywierał znaczny nacisk na skórę użytkownika i można oczekiwać, że będzie zapewniał lepszą szczelność niż odpowiednie elementy barierowe, które rozciągają się w mniejszym stopniu. Można sobie życzyć pod tym względem, żeby uzyskać możliwie największe naprężenie w przeciwcieczowym elemencie barierowym, a tym samym uzyskać najlepszy możliwy efekt uszczelniający. Nie jest jednak możliwe używanie elastycznych ściągaczy, w których naprężenie jest za wysokie, ponieważ wtedy wyrób chłonny będzie niewygodny dla użytkownika i będzie pozostawiał ślady na jego skórze. Wyrażenie "rozporządzalne wydłużenie lub rozciągnięcie" można używać w odniesieniu do stopnia, w jakim można rozciągnąć przeciwcieczowy element barierowy. W procesie produkcji wyrobu chłonnego, np. pieluchy, trwale "spaja się" elastyczny materiał o danym stopniu rozciągliwości, z pozostałym materiałem nierozciągliwym, zazwyczaj włókniną. Stopień, w jakim można rozciągnąć materiał elastyczny w procesie produkcji wyrobu, nie może być przekroczony w trakcie używania wyrobu, ponieważ materiał elastyczny jest silnie przymocowany do materiału nierozciągliwego. Pokazano to na fig. 4a. Materiał elastyczny ma w tym miejscu długość L. Po umieszczeniu na ciele użytkownika nierozciągliwy materiał, z którym jest spojony materiał elastyczny, jest lekko marszczony. Następnie materiał elastyczny lekko kurczy się do mniejszej długości L x. Rozporządzalne rozciągnięcie lub wydłużenie X oznacza stopień, w jakim można rozciągnąć materiał od stanu na użytkowniku do maksymalnego rozciągnięcia wyrobu. Można to wyrazić wzorem: L = L x ( (X/100) +1), gdzie X jest rozporządzalnym rozciągnięciem lub wydłużeniem w procentach. Skonstruowano urządzenie testowe z przeznaczeniem do badania efektu uszczelniającego uzyskanego pomiędzy przeciwcieczowym elementem barierowym lub jakimś innym marszczonym elementem barierowym, a skórą użytkownika. Urządzenie to pokazano na fig. 1a, 1b i 1c, a w jego skład wchodzi stojak z Pleksiglasu złożony z płytki podstawowej a i stojącej płytki nośnej b. Pierwszy, otwarty ku górze półcylindryczny element 1 jest przymocowany poziomo do stojącej płytki nośnej b i ma na swoim obwodzie skalę do rejestrowania rozporządzalnego wydłużenia lub rozciągnięcia. Jeden koniec półcylindrycznego elementu 1 jest przymocowany do płytki nośnej, natomiast drugi koniec ma ściankę końcową 1'. Na samym dole półcylindrycznego elementu 1 znajduje się otwór 2, do którego prowadzi stojąca pionowo rurka napełniająca 3 i pochylona rurka pomiarowa 4, obie ze skalą wyrażoną w milimetrach słupa wody. W skład tego urządzenia wchodzi również luźny drugi półcylindryczny element 5, którego średnica jest nieco większa niż średnica pierwszego półcylindrycznego elementu 1 i w którym znajduje się jeden boczny otwór oraz ścianka końcowa 5' na jego drugim końcu. Jak widać na fig. 1b, proces pomiarowy polega na mocowaniu przeciwcieczowego elementu barierowego wokół zewnętrznego obwodu pierwszego półcylindrycznego elementu 1 oraz mocowaniu wspomnianego elementu barierowego wokół górnych krawędzi. Elastyczna część 7 jest skierowana ku mocowaniu półcylindrycznego elementu do płytki nośnej b, a materiał przeciwcieczowego elementu barierowego jest założony wokół ścianki końcowej 1 pierwszego półcylindrycznego elementu 1 na drugiej stronie. Elastyczna część jest przymocowana wzdłuż skali na półcylindrycznym elemencie tak, żeby można było odczytać rozporzadzalne wydłużenie lub rozciągnięcie. Ściankę końcową 5 drugiego półcylindrycznego elementu 5 umieszcza się na ściance końcowej 1 pierwszego półcylindrycznego elementu ze wspomnianą założoną do góry częścią wspomnianego materiału barierowego usytuowaną pomiędzy nimi i dociśniętą do nich za pomocą szczęki 10, tak, żeby pomiędzy cylindrycznymi ściankami pozostała mała szczelina 9. Pionową rurką 3 doprowadza się syntetyczny mocz. Najpierw ładuje się przeciwcieczowy element barierowy tak, żeby wypełnił szczelinę pomiędzy półcylindrycznymi elementami. Następnie na elastycznej krawędzi 7 zwiększa się ciśnienie cieczy równocześnie
PL 197 017 B1 7 z powstawaniem kolumny cieczy w rurkach 3, 4, gdzie można odczytać ciśnienie. Ciecz doprowadza się do chwili wystąpienia przecieku w miejscu strzałki B (fig. 1c) przy ciśnieniu przeciekania. Za pomocą tego urządzenia badano trzy istniejące typy przeciwcieczowych elementów barierowych, stojące ściągacze Huggies, stojące ściągacze Pampers oraz elastyczne ściągacze Peaudouce, mierząc ich skłonność do przeciekania z rozciągniętym elementem elastycznym i spojonym przy różnych rozporządzalnych wydłużeniach. Za pomocą tego urządzenia badawczego określano ciśnienie cieczy, przy którym pojawia się przeciek w przypadku elementu barierowego rozciągniętego w danym stopniu, tj. elementu barierowego o danym rozporządzalnym wydłużeniu lub rozciągnięciu, stwierdzając, że ciśnienie to zmienia się w zależności od stopnia rozciągnięcia zmarszczonej krawędzi. Zmierzone wartości pokazano na schemacie na fig. 5a. Jak się jednak okaże z tej figury, dla różnych elementów barierowych istnieją inne ciśnienia przeciekowe przy tym samym rozporządzalnym rozciągnięciu lub wydłużeniu. Okazuje się zatem, że na efekt uszczelniający wpływają inne czynniki niż wyłącznie naprężenie w materiale elastycznym. Sposób według wynalazku polega na próbie zapewnienia ulepszonego efektu uszczelniającego na podstawie innych czynników niż rzeczywiste naprężenie w elastycznym ściągaczu. Na podstawie teorii mówiącej, że przecieki nie występują głównie ze względu na to, że elastyczny ściągacz w materiale barierowym luzuje swoją styczność ze skórą użytkownika, ale najpierw pojawia się przelot przez przelotowe pory lub kanałki powstające pomiędzy skórą użytkownika, a zakładkami w zmarszczonej krawędzi materiału barierowego, czyni się wysiłki w celu stworzenia modelu, na podstawie którego można by teoretycznie wyznaczyć ciśnienie przeciekowe, a tym samym wyznaczyć te parametry, na które należy wpływać w celu uzyskania lepszego efektu uszczelniającego. Ciśnienie kapilarne w porach struktury komórkowej można obliczać za pomocą równania Laplace a. Według Laplace a, ciśnienie kapilarne ΔP-2. γ cosθ/r, gdzie γ jest napięciem powierzchniowym, θ jest kątem zwilżania cieczy względem materiału w ściankach kapilar, a r jest promieniem kapilary. Kiedy θ jest większe niż 90, cosθ jest ujemny, w związku z czym ΔP jest konsekwentnie również ujemne. Ścianki kapilary są hydrofobowe i można powiedzieć, że wynikowe ciśnienie przeciekania ΔP opisuje maksymalne ciśnienie, jakie mogą wytrzymać kapilara lub por. Kiedy θ jest mniejsze niż 90, ścianka kapilary jest hydrofilowa i ΔP i cosθ są dodatnie. Następnie ciecz jest "zasysana" do porów. Badając ciśnienie w kapilarze lub porze, gdzie ścianka składa się z kilku materiałów, takich jak w porze uformowanym pomiędzy skórą a zakładką w przeciwcieczowym elemencie barierowym, trzeba określić udział każdego materiału tak, żeby uzyskać średnią wartość cosθ, nazywaną dalej cosθm. Wtedy ciśnienie przeciekania będzie wynosiło ΔP=2 γ.cosθm/r. W danym przypadku, ścianki porów składają się częściowo z materiału hydrofilowego, tj. skóry, dla której kąt zwilżania jest mniejszy niż 90 i częściowo z materiału hydrofobowego w przeciwcieczowym elemencie barierowym o kącie zwilżania ponad 90. Cosθm jest średnią ważoną wartością z wartości cosθ ścianek z porami i oblicza się go w sposób pokazany na fig. 2a, gdzie A oznacza udział obwodowy ścianki hydrofobowej, a B oznacza udział ścianki hydrofilowej, gdzie A+B=1. W związku z tym, cosθm będzie równy Acosθ fob + Bcosθ fil. Jak opisano dalej, prowadzono próby mające na celu sprawdzenie czy istnieje, albo nie, możliwość użycia opisanego modelu jako podstawy, na której można ocenić ciśnienie przeciekania. Kąt zwilżania skóry zmienia się w zależności od jej stanu, tj., na przykład, czy skóra jest czysta czy brudna. Do celów porównawczych stosowano urządzenie pomiarowe składające się z Pleksiglasu o kącie zwilżania 77, który jest bliski średniej wartości kąta zwilżania skóry (około 74 ). Przeprowadzono pomiary komercyjnego przeciwcieczowego elementu barierowego dającego najlepszą szczelność według fig. 5a, tj. stojącego ściągacza Huggies, którego kąt zwilżania wynosi 120. Jako ciecz zastosowano syntetyczny mocz. Napięciem powierzchniowym syntetycznego moczu jest γ, którego wartość wynosi 0,06 N/m. Badano za pomocą mikroskopu elektronowego przy powiększeniu 130 razy, jak pokazano na fig. 8-12 i fig. 8a-12a opór przeciwcieczowego elementu barierowego na urządzeniu pomiarowym. Jak wynika z figur rysunku, pomiędzy nitkami lub włóknami materiału barierowego, a ścianką z Pleksiglasu urządzenia badawczego powstają przelotowe pory. Zakłada się, że pory te działają jak kapilary, gdzie r = promieniowi największego możliwego okręgu, jaki można wpisać w kanał, co widać na fig. 2b. Przelotowy por narysowano na fig. 8a-12a. Uzyskano następujące wartości promieni porów dla różnych rozporządzalnych wydłużeń, jak widać na figurach.
8 PL 197 017 B1 Rozporządzalne wydłużenie Promień pora 10% 0,0208 mm 20% 0,0812 mm 30% 0,1208 mm 40% 0,1458 mm 50% 0,1458 mm Uwagi: Bardzo trudno było zmierzyć promień porów na fotografii przy 10% rozporządzalnym wydłużeniu i dlatego dana wartość jest być może wątpliwa. Krzyżyki widoczne na fig. 8a-12a są bocznymi punktami końcowymi porów przeznaczonymi do obliczania hydrofobowych i hydrofilowych proporcji obwodowych porów. Stosunek długości powierzchni hydrofobowej do hydrofilowej w porze dla różnych rozporządzalnych wydłużeń pokazano w poniższej tabeli. Rozporządzalne wydłużenie Powierzchnia hydrofilowa Powierzchnia hydrofobowa 10% 39% 61% 20% 39% 61% 30% 32% 68% 40% 39% 61% 50% 50% 50% Obliczenia dotyczące "Stojącego ściągacza Huggies" względem Pleksiglasu: 10% wydłużenie rozporządzalne ΔP = 2.0,6. (0,39.cos74 +0,61.cos120 )/0,0208.10-3 ΔP = -1139 Pa => wartość absolutna ciśnienia = 114 mm H 2 O 20% wydłużenie rozporządzalne ΔP = 2.0,6. (0,39.cos74 +0,61.cos120 )/0,0812.10-3 ΔP = -291 Pa => wartość absolutna ciśnienia = 29,2 mm H 2 O 30% wydłużenie rozporządzalne ΔP = 2.0,6. (0,32.cos74 +0,68.cos120 )/0,1208.10-3 ΔP = -250,1 Pa => wartość absolutna ciśnienia = 25,0 mm H 2 O 40% wydłużenie rozporządzalne ΔP = 2.0,6. (0,39.cos74 +0,61.cos120 )/0,1458.10-3 ΔP = -162,6 Pa => wartość absolutna ciśnienia = 16,3 mm H 2 O 50% wydłużenie rozporządzalne ΔP = 2.0,6. (0,5.cos74 +0,5.cos120 )/0,1458.10-3 ΔP = -92,3 Pa => wartość absolutna ciśnienia = 9,2 mm H 2 O Na fig. 5b pokazano dane porównawcze pomiędzy ciśnieniami przeciekania mierzonymi za pomocą urządzenia testowego, a ciśnieniami przeciekania obliczonymi za pomocą powyższego wzoru. Ponieważ obliczone i zmierzone ciśnienia przeciekania dobrze się ze sobą zgadzają, istnieje zatem możliwość polepszenia efektu uszczelniającego przeciwcieczowego elementu barierowego w wyrobie chłonnym względem skóry użytkownika wpływając na wartość ΔP, tj. 2γcoθm/r elementu barierowego tak, żeby wartość ta wzrosła. Jednym z zastrzeżeń pod tym względem jest na tyle duże naprężenie elastycznego elementu, żeby uniemożliwiało przeciwcieczowemu elementowi barierowemu wydostawanie się przy niższych ciśnieniach w wyniku elastycznego zluzowania i uniemożliwiało elementowi barierowemu "łatwe" odstawanie od użytkownika wskutek obniżania przez słup cieczy elementu barierowego tak, żeby tracił on kontakt z powierzchnią, na której spoczywa. Wartość ΔP można zwiększyć zwiększając wartość iloczynu 2γcosθm/r. Zatem wynalazek dotyczy sposobu zwiększania zdolności uszczelniającej względem skóry docelowego użytkownika w wyrobie chłonnym, a zwłaszcza uzyskiwania w wyrobie chłonnym ulepszonej zdolności uszczelniającej względem skóry docelowego użytkownika, w szczególności polepszania
PL 197 017 B1 9 możliwości uszczelniających wyrobu chłonnego poprzez zwiększanie iloczynu - (2γcosθm/r) dla jednego lub więcej przeciwcieczowego elementu barierowego wyrobu. Iloczyn ten można zwiększać poprzez, na przykład 1) wpływanie na kąt zwilżania pomiędzy cieczą, która ma być zasysana, a, odpowiednio, skórą lub materiałem barierowym; 2) wpływanie na promień kapilary powstający pomiędzy materiałem barierowym, a skórą; i 3) wpływanie zarówno na kąt zwilżania jak i na promień porów. Ponieważ zamierzonym efektem jest zwiększenie wartości bezwzględnej iloczynu 2γcosθm/r, więc nie trzeba równocześnie zwiększać wartości cosθm lub zmniejszać wartość r. Istnieje możliwość równoczesnego zwiększania wartości cosθm/r z równoczesnym zwiększaniem promienia. Jeżeli wzrost wartości cosθm jest proporcjonalnie większy niż wzrost promienia, to istnieje możliwość uzyskania poprawy pomimo zwiększenia promienia. Podobnie, sposób zmniejszania promienia może dać w wyniku zmniejszenie wartości cosθm. Nadal można poprawić wynik, ale pod warunkiem, że to drugie zmniejszanie jest proporcjonalnie mniejsze niż zmniejszanie promienia. Wynalazek dotyczy również wyrobu chłonnego takiego jak pielucha lub ochrona dla osób nie panujących nad wydalaniem o zwiększonych właściwościach uszczelniających względem użytkownika i produkowanego tak, żeby dla co najmniej pary przeciwcieczowych elementów barierowych wyrobu wartość bezwzględna wyrażenia 2γcosθm/r była wyższa niż uzyskana podczas używania znanych wcześniej wyrobów chłonnych. Bardziej konkretnie, w większej części przedziału 20-40% rozporządzalnego wydłużenia lub rozciągnięcia, korzystnie w głównej części przedziału pomiędzy 15 a 50%, a zwłaszcza w głównej części przedziału pomiędzy 10% a 80% rozporządzalnego wydłużenia, wartość bezwzględna y iloczynu 2γcosθm/r będzie leżała powyżej linii y=kx+m, gdzie x oznacza rozporządzalne wydłużenie lub rozciągnięcie, k ma wartość -14/30, a m ma wartość 48 (linia 1), korzystnie 51 (linia 2), bardziej korzystnie 57 (linia 3), a nawet bardziej korzystnie 63 (linia 4), a zwłaszcza 69 (linia 5). Linie te pokazano na fig. 5c, na której dla porównania przedstawiono zmierzone ciśnienia przeciekania najbardziej skutecznych znanych obecnie przeciwcieczowych elementów barierowych, tj. stojących ściągaczy barierowych Huggies. Poniżej przedstawiono szczegółowy opis konkretnych przykładów wykonania według wynalazku, ilustrowanych odpowiednimi figurami. Na fig. 3a przedstawiono konwencjonalną pieluchę lub ochronę dla osób nie panujących nad wydalaniem 20, która może być zastosowana według wynalazku, w skład której wchodzi przepuszczalna dla cieczy warstwa wierzchnia 22, warstwa lub wkład chłonny 23 oraz nieprzepuszczalna dla cieczy warstwa dolna 21, które to warstwy są ograniczone dwiema poprzecznymi krawędziami 24, 25 i dwiema podłużnymi krawędziami 26, 27. W skład ilustrowanego wyrobu chłonnego według tego przykładu wykonania wchodzi również biegnący podłużnie elastyczny ściągacz na nogi działający jak przeciwcieczowy element barierowy 28 i stojący przeciwcieczowy element barierowy 29 z każdej strony podłużnej linii środkowej. Na fig. 3b przedstawiono przekrój ilustrujący budowę stojącego przeciwcieczowego elementu barierowego z warstwą nieprzepuszczalną dla cieczy materiału 12, której wolna krawędź jest zakrzywiona wokół dwóch rozciągniętych elastycznych nitek 13 co stanowi rozwiązanie znane ze stanu techniki. Nitki 13 działają w ten sposób, że marszczą warstwę materiału 12. Na fig. 3c przedstawiono przykład wykonania wyrobu chłonnego według wynalazku, w którym znacznie zmniejszono promień porów, który ponadto jest stały i mały przy dużych rozporządzalnych wydłużeniach lub rozciągnięciach. W tym przypadku elastyczne nitki 13 zastąpiono elastyczną folią 14. Folia ta będzie leżała w zasadzie gładko na skórze. Promień porów jest zbliżony do 0 już przy wysokich rozporządzalnych wydłużeniach. Na fig. 14 przedstawiono reprodukcję fotografii z mikroskopu elektronowego dla przykładu wykonania według wynalazku podobnego do przykładu wykonania przedstawiono na fig. 3c, na której na przeciwcieczowym elemencie barierowym, rozciągniętym na Pleksiglasie, stosuje się jako krawędź elastyczną folię 14. Małe pory, jakie można zobaczyć, są rezultatem tego, że w przedstawionym przypadku folia jest folią trzywarstwową, w której tylko warstwa środkowa jest elastyczna. Zewnętrzne warstwy użyte do spojenia folii z elementem barierowym pękną po rozciągnięciu warstwy środkowej, co widać na fig. 15. Widoczne małe pory, których promienie wynoszą około 0,02 mm, pozostaną w zasadzie stałe bez względu na rozporządzalne wydłużenie, ponieważ wysokość porów jest stała nawet pomimo zmiany długości. Najwyższa krzywa na fig. 7 obrazuje pomiary wykonane z tym przeciwcieczowym elementem barierowym. Dolna krzywa obrazuje wyniki uzyskane dla stojącego ściągacza Huggies.
10 PL 197 017 B1 W dwóch testach zmieniano kąt zwilżania. W pierwszym przypadku rozciągano na pierwszej powierzchni półcylindrycznego Pleksiglasu folię z tworzywa sztucznego o kącie zwilżania 97,5. Odpowiada to obróbce elementu barierowego w taki sposób, żeby skóra użytkownika miała większy kąt zwilżania. Jest ona hydrofobowa w odróżnieniu od normalnej skóry, której średni kąt zwilżania wynosi około 74. Wynik tej zmiany kąta zwilżania (krzywa środkowa) porównano na fig. 6a z efektem uszczelniającym uzyskanym dla stojącego ściągacza Huggies ze stojącym przeciwcieczowym elementem barierowym (krzywa najniższa). Jak wynika z pomiarów, uzyskano w ten sposób poprawę efektu uszczelniającego. Najwyższa krzywa na fig. 6a obrazuje wyniki pomiarów uzyskane dla przeciwcieczowego elementu barierowego po obróbce za pomocą Vaseline. Kąt zwilżania dla Vaseline wynosi 100. Vaseline częściowo blokuje pory, tj. zmniejsza promień porów, a także smaruje skórę użytkownika, zwiększając w ten sposób kąt zwilżania cieczą skóry. Jak wyniknie ze schematu na fig. 6a, uzyskano znaczną poprawę, przekraczającą poprawę uzyskaną w przypadku zmiany tylko kąta zwilżania skóry, pomimo równoczesnego uzyskania zmniejszenia kąta zwilżania elementu barierowego wskutek równoczesnego smarowania tego przeciwcieczowego elementu barierowego Vaseline, co zmniejsza jego kąt zwilżania ze 120 do 100. Na fig. 6b przedstawiono wykres, na którym pokazano obliczone i zmierzone efekty uszczelniające uzyskane dzięki zmianom kąta zwilżania. Zmierzone wartości uzyskano przykrywając Pleksiglas wspomnianą powyżej folią z tworzywa sztucznego i odpowiadają one środkowej krzywej na wykresie z fig. 6a. Uzyskano dobrą zgodność pomiędzy wynikami obliczeniowymi a zmierzonymi. Jak z powyższego wynika, istnieje możliwość poprawy efektu uszczelniającego zapewnianego przez wyrób chłonny poprzez obróbkę co najmniej jednego z przeciwcieczowych elementów barierowych w taki sposób, żeby spowodować zwiększenie wartości bezwzględnej ujemnego iloczynu 2γ cosθm/r co najmniej w głównej części zakresu 20-40% rozporządzalnego wydłużenia. Uszczelniający efekt wyrobu z przeciwcieczowym elementem barierowym, dla którego wartość bezwzględna ujemnego iloczynu 2γ cosθm/r leży powyżej linii y=kx + m co najmniej w głównej części zakresu 20-40% rozporządząlnego wydłużenia, gdzie x oznacza rozporządzalne wydłużenie lub rozciągnięcie, k ma wartość -14/30, a m ma wartość 48, korzystnie 51, bardziej korzystnie 57, a nawet bardziej korzystnie 63, a zwłaszcza 69, będzie znacznie lepszy niż efekt skalowania uzyskany w konwencjonalnych wyrobach tego typu. Wynalazek dotyczy również wyrobów z poprzecznymi przeciwcieczowymi elementami barierowymi oraz sposobu obróbki takich przeciwcieczowych elementów barierowych w taki sam sposób jak te opisane w odniesieniu do podłużnie biegnących przeciwcieczowych elementów barierowych. Podłużnie biegnące przeciwcieczowe elementy barierowe mogą znajdować się zarówno w elastycznych ściągaczach na nogi jak i w wewnętrznych mankietach. Zakres wynalazku nie ogranicza się do opisanych przykładów wykonania oraz obejmuje wszystkie możliwe przykłady wykonania mieszczące się w zakresie zastrzeżeń patentowych. Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób zwiększania zdolności uszczelniającej względem skóry docelowego użytkownika w wyrobie chłonnym, takim jak pielucha lub ochrona dla osób nie panujących nad wydalaniem, przy danym dostępnym wydłużeniu, w którym zapewnia się co najmniej jedną krawędź uszczelniającą z każdej strony linii środkowej warstwy górnej wyrobu chłonnego, zawierającego wkład chłonny umieszczony pomiędzy nieprzepuszczalną dla cieczy warstwą dolną, która podczas używania jest usytuowana z dala od skóry użytkownika, a przepuszczalną dla cieczy warstwą górną, która jest umieszczana w pobliżu skóry użytkownika, przy czym stosuje się wyrób zawierający co najmniej jeden podłużnie biegnący przeciwcieczowy element barierowy z każdej strony linii środkowej warstwy górnej, wykonany z materiału w zasadzie nieprzepuszczalnego dla cieczy, który mocuje się wzdłuż, względnie w sąsiedztwie odpowiedniego, podłużnie biegnącego, krańca bocznego wyrobu i w którym zapewnia się swobodną, elastyczną krawędź uszczelniającą, rozciągającą się na użytkowniku, i/lub stosuje się wyrób zawierający nad górną warstwą, w zasadzie nieprzepuszczalną dla cieczy warstwę wierzchnią, która podczas używania jest umieszczona na skórze użytkownika i posiada elastyczny ściągacz, do dostosowywania kształtu wyrobu do kształtu ciała użytkownika, oraz w której znajdują się otwory, zestrajane pozycyjnie z otworem odbytowym i cewką moczową użytkownika, wokół których to
PL 197 017 B1 11 otworów w warstwie górnej rozmieszczone są elastycznie marszczone krawędzie uszczelniające, znamienny tym, że modyfikuje się wyrób chłonny w taki sposób, że w krawędzi uszczelniającej przeciwcieczowego elementu barierowego (28, 29) stosuje się elastyczną folię (14) zastępującą elastyczne nitki (13) krawędzi uszczelniającej oraz stosuje się promień porów bliski 0 i/lub obrabia się krawędź uszczelniającą przeciwcieczowego elementu barierowego (28, 29) za pomocą wazeliny blokując częściowo pory i/lub zwiększa się kąt zwilżania cieczą skóry użytkownika, a tym samym zmniejsza się kąt zwilżania przeciwcieczowego elementu barierowego (28, 29), przy czym nadaje się w ten sposób przeciwcieczowemu elementowi barierowemu (28, 29) większą wartość bezwzględną (ΔP=2γ cosθm/r), powodując zmniejszenie promienia porów krawędzi uszczelniającej przy dostępnym wydłużeniu co najmniej ponad 60%, a zwłaszcza przy dostępnym wydłużeniu ponad 50%, korzystnie przy dostępnym wydłużeniu ponad 40%, a najkorzystniej przy dostępnym wydłużeniu ponad 20% i/lub powodując zwiększenie wartości bezwzględnej (cosθm), gdzie (cosθm) jest średnią ważoną wartością (cosθ), przy czym (θ) jest kątem zwilżania materiału przez ciecz w ściankach porów, z równoczesnym uwzględnieniem różnych materiałów w ściankach tego największego pora, (γ) oznacza napięcie powierzchniowe cieczy, która ma być wchłaniana na zasadzie zasysania, a (r) oznacza promień największego okręgu, który można wpisać w dowolny por utworzony przez przeciwcieczowy element barierowy (28, 29) względem skóry użytkownika przy danym dostępnym wydłużeniu. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zwiększa się wartość bezwzględną (ΔP) co najmniej w głównej części zakresu 20-40% dostępnego wydłużenia. 3. Sposób według dowolnego z zastrz. 1, znamienny tym, że zwiększa się dla przeciwcieczowego elementu barierowego (28, 29) wartość bezwzględną (ΔP) o co najmniej 5%, a zwłaszcza o co najmniej 15%, korzystnie o co najmniej 25%, w szczególności o co najmniej 35%. 4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że obrabia się przeciwcieczowy element barierowy (28, 29) tak, że nadaje się większy kąt zwilżania cieczą materiału barierowego i/lub tak, że nadaje się większy kąt zwilżania cieczą skóry użytkownika w tych obszarach, w których krawędź przeciwcieczowego elementu barierowego (28, 29) leży na skórze użytkownika podczas noszenia przez niego wyrobu chłonnego. 5. Sposób według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że zapewnia się przeciwcieczowy element barierowy (28, 29) z warstwą materiału zwiększającą wartość bezwzględną (cosθm) i/lub zmniejszającą promień porów (r) podczas noszenia wyrobu. 6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że zwiększa się wartości bezwzględnej (cosθm/r). 7. Wyrób chłonny zawierający wkład chłonny umieszczony pomiędzy nieprzepuszczalną dla cieczy warstwą dolną, która podczas używania ma leżeć z dala od użytkownika, a przepuszczalną dla cieczy warstwą górną, która ma leżeć w pobliżu użytkownika, i/lub co najmniej jeden podłużnie biegnący przeciwcieczowy element barierowy z każdej strony linii środkowej warstwy górnej, wykonany z materiału w zasadzie nieprzepuszczalnego dla cieczy i przymocowany wzdłuż lub w sąsiedztwie odpowiedniego podłużnie biegnącego krańca bocznego wyrobu i zawierający swobodną elastyczną krawędź uszczelniającą, która ma być rozciągana na użytkowniku, i/lub w zasadzie nieprzepuszczalną dla cieczy warstwę wierzchnią nad górną warstwą, która ma leżeć na użytkowniku i zawiera elastyczny ściągacz, do dostosowywania kształtu wyrobu do kształtu ciała użytkownika, oraz w której znajdują się otwory, które mają być zestrojone pozycyjnie z otworem odbytowym i cewką moczową użytkownika, wokół których to otworów w warstwie górnej znajdują się elastycznie marszczone krawędzie uszczelniające, znamienny tym, że co najmniej jeden przeciwcieczowy element barierowy (28, 29) z każdej strony linii środkowej wkładu chłonnego (23) zawiera folię elastyczną (14), dla której promień porów jest bliski 0 i/lub przeciwcieczowy element barierowy (28, 29) jest obrobiony wazeliną, blokującą częściowo pory oraz zwiększającą kąt zwilżenia cieczą skóry użytkownika i zmniejszającą tym samym kąt zwilżenia elementu barierowego (28, 29), przy czym dla co najmniej jednego przeciwcieczowego elementu barierowego (28, 29) z każdej strony linii środkowej wkładu chłonnego (23) wartość bezwzględna iloczynu (ΔP=2γ cosθm/r) leży powyżej linii (y=kx+m), gdzie (x) oznacza dostępne wydłużenie, (k) ma wartość -14/30, a (m) ma wartość 48, a zwłaszcza 51, korzystnie 57, szczególnie korzystnie 63, a najbardziej korzystnie 69, w głównej części zakresu dostępnego wydłużenia pomiędzy 20 a 40% i gdzie (γ) oznacza napięcie powierzchniowe cieczy, która ma być wchłaniana, (r) oznacza promień największego okręgu, który można wpisać w dowolny por utworzony przez krawędź przeciwcieczowego elementu barierowego (28, 29) względem skóry użytkownika przy danym dostępnym wydłużeniu, a (cosθm) jest średnią ważoną wartością (cosθ), gdzie (θ) jest kątem zwilżania przez ciecz