KARTA PRZEDMIOTU Data aktualizacji: Obowiązuje w sem: zimowym 2013/2014 1. Nazwa przedmiotu: Elementy i układy optoelektroniczne 2. Kod przedmiotu: 3_5_0_1_6_1_165 3. Jednostka prowadząca: Wydział Elektryczny Katedra Elektroniki Morskiej 4. Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja Specjalność: 5. Typ przedmiotu: Obowiązkowy 6. Poziom przedmiotu: drugiego stopnia stacjonarne 7. Rok, semestr studiów: Rok: 1 semestr: 1 8. Liczba punktów ECTS: 8 9. Wykładowcy: Funkcja Tytuł Imię i Nazwisko koordynator przedm. prof. dr hab. inż. Jerzy Mizeraczyk wykładowca prof. dr hab. inż. Jerzy Mizeraczyk wykładowca dr inż. Jacek Dąbrowski 10. Efekty kształcenia na ocenę: na ocenę 3 na ocenę 4 na ocenę 5 Wiedza Definiuje pojęcie wybranych elementów optycznych (np. siatki Bragga) oraz opisuje poglądową budowę i zasadę działania tych elementów. Rozwiązuje proste zadania z tego zakresu. Akademia Morska w Gdyni Jak na ocenę 3. Opisuje zastosowania wybranych elementów optycznych. Rozwiązuje zaawansowane zadania z tego zakresu. Jak na ocenę 4. Opisuje szczegóły technologii wybranych elementów optycznych. Definiuje i wyjaśnia podstawowe sposoby zasilania oświetleniowych elektroluminescencyjnych diod mocy. Definiuje i opisuje lasery półprzewodnikowe typu DBR, DFB, FP, VCSEL, MQW. Opisuje działanie takich laserów. Definiuje podstawowe typy ogniw fotowoltaicznych, podstawowe parametry oraz charakterystyki. Jak na ocenę 3. Wiąże zależność parametrów optycznych oraz elektrycznych diod LED od temperatury, wskazuje jakościowy oraz ilościowy wpływ tego czynnika. Jak na ocenę 3. Omawia charakterystyki i parametry laserów półprzewodnikowych. Interpretuje właściwie wartości parametrów laserów półprzewodnikowych, prezentuje sposoby ich wyznaczania. Jak na ocenę 3. Objaśnia w jaki sposób łączy się pojedyncze ogniwa w większe układy i systemy. Wylicza parametry układów z zastosowaniem ogniw fotowoltaicznych. Jak na ocenę 4. Rozróżnia różne typy driverów sterujących zasilaniem diod LED mocy. Jak na ocenę 4. Opisuje zależność parametrów optycznych i elektrycznych laserów półprzewodnikowych od temperatury, omawia jakościowy oraz ilościowy wpływ tego czynnika. Wyjaśnia podstawowe sposoby zasilania laserów półprzewodnikowych. Jak na ocenę 4. Definiuje i opisuje model ogniwa fotowoltaicznego.
Akademia Morska w Gdyni strona: 2 Definiuje pojęcie detektora światła i jego parametry. Opisuje budowę i zasadę działania wybranego detektora. Rozwiązuje proste zadania z tego zakresu. Definiuje pojęcie sensora optoelektronicznego. Rozróżnia różne typy tych sensorów. Rozróżnia zjawiska optyczne zachodzące w sensorach. Omawia budowę, zasadę działania i zastosowanie wybranego transoptora. Definiuje bezprzewodowe łącze optoelektroniczne oraz opisuje jego praktyczne zastosowania. Jak na ocenę 3. Wyjaśnia pojęcie matrycowych detektorów obrazu CCD, CMOS oraz matrycowych detektorów promieniowania podczerwonego i przedstawia ich zasadę działania. Wyjaśnia budowę, zasadę działania i zastosowanie wybranego sensora/detektora. Rozróżnia różne typy interferometrów i wyjaśnia budowę i zasadę działania wybranego układu interferometrycznego. Rozpoznaje i analizuje charakterystyki i parametry układów z transoptorami, jak również optoelektronicznych łączy bezprzewodowych. Jak na ocenę 4. Charakteryzuje światłowodowe czujniki rozłożone i opisuje zasadę działania wybranego czujnika tego typu. Objaśnia wady i zalety detektorów matrycowych. Wyjaśnia zasadę działania wzmacniacza światła na przykładzie fotopowielacza. Definiuje i opisuje wybrany wyświetlacz aktywny. Definiuje pojęcia modulacji i modulatora światła. Rozróżnia różne typy modulacji i zwięźle je charakteryzuje. Opisuje ogólną budowę, zasadę działania i zastosowanie wybranego modulatora światła. Definiuje główne metody skanowania 3D przy pomocy światła lasera. Opisuje w zarysie wybraną metodę skanowania. Definiuje pojęcie optoelektroniki zintegrowanej. Wyjaśnia podstawowe zagadnienia z zakresu elementów i układów optoelektronicznych. Rozwiązuje proste zadania rachunkowe. Wyjaśnia sposób skanowania obiektów za pomocą wiązki laserowej. Decyduje w jakich warunkach optymalnie skanować obiekt. Nakreśla w jaki sposób w danej aplikacji zasilać oświetleniowe diody LED mocy. Przewiduje wzrost temperatury pracy elementu i jego wpływ na właściwości świetlne. Jak na ocenę 3. Definiuje i opisuje szczegółowo wybrane wyświetlacze pasywne oraz aktywne. Jak na ocenę 3. Rozróżnia efekty optyczne wykorzystywane w modulatorach. Rozwiązuje proste zadania z tego zakresu. Jak na ocenę 3. Opisuje ogólnie wybrane aplikacje układowe optoelektroniki zintegrowanej. Umiejętności Jak na ocenę 3. Rozwiązuje zaawansowane zadania rachunkowe. Jak na ocenę 3. Rozróżnia wpływ parametrów lasera na efekty skanowania. Jak na ocenę 3. Rekomenduje częstotliwość kluczowania diody LED w przypadku zasilania impulsowego, z uwzględnieniem danych katalogowych lub pomierzonych charakterystyk przełączania tej diody. Jak na ocenę 4. Opisuje działanie wzmacniacza obrazu opartego na płytce mikrokanałowej. Jak na ocenę 4. Przedstawia opis matematyczny wybranego typu modulacji. Rozwiązuje zaawansowane zadania z tego zakresu. Jak na ocenę 4. Opisuje szczegółowo wybraną metodę skanowania 3D. Przedstawia inne ważne zastosowania laserów i opisuje szczegółowo wybrane aplikacje układowe optoelektroniki zintegrowanej. Jak na ocenę 4. Wyjaśnia i opisuje zaawansowane zagadnienia z zakresu elementów i układów optoelektronicznych. Jak na ocenę 4. Rozróżnia wpływ parametrów kamery na efekty skanowania. Biegle operuje parametrami skanowania w celu uzyskania optymalnych efektów. Z wykorzystaniem odpowiedniego oprogramowania samodzielnie tworzy obiekty składające się z kilku niezależnych elementów. Jak na ocenę 4. Szacuje bezpieczny obszar i warunki pracy diody LED mocy. Klasyfikuje i rozróżnia różne typy transoptorów. Różnicuje właściwości transoptorów na podstawie ich charakterystyk. Testuje poprawność pracy bezprzewodowego łącza optoelektronicznego. Jak na ocenę 3. Konstruuje proste układy aplikacyjne transoptorów. Jak na ocenę 4. Konstruuje zaawansowane układy aplikacyjne transoptorów i łączy optoelektronicznych, dobierając właściwe warunki pracy.
Akademia Morska w Gdyni strona: 3 Rozróżnia typy ogniw fotowoltaicznych. Ocenia wpływ warunków usytuowania i nasłonecznienia na właściwości fotoogniw. Szkicuje podstawowe układy pracy. Ocenia właściwości lasera półprzewodnikowego na podstawie jego charakterystyk widmowych i elektrycznych. Wyjaśnia działanie i budowę oraz najważniejsze zastosowania interferometru Michelsona. Jak na ocenę 3. Analizuje właściwości ogniw na podstawie ich charakterystyk i parametrów. Jak na ocenę 3. Wyznacza parametry laserów na podstawie zmierzonych charakterystyk i właściwie je interpretuje. Jak na ocenę 4. Wylicza parametry ogniw na podstawie zmierzonych charkterystyk i właściwie interpretuje otrzymane wyniki, samodzielnie określa właściwości ogniwa. Jak na ocenę 4. Szacuje i dobiera bezpieczny punkt pracy lasera. Akceptuje relacje między rozwojem technologicznym a rozwojem społeczeństwa opartego na wiedzy. Opisuje podstawowe zagadnienia i problemy z obszaru elementów i układów optoelektronicznych. Kompetencje społeczne Jak na ocenę 3. Wykazuje aktywność do zadawania pytań. Jak na ocenę 4. Właściwie i samodzielnie interpretuje oraz rozwiązuje problemy. Postępuje zgodnie z regulaminem laboratorium i zasadami bezpieczeństwa podczas pracy z laserami. Wykonuje wszystkie polecenia wydawane przez prowadzącego zajęcia. Jak na ocenę 3. Wykazuje aktywność do zadawania pytań. Jak na ocenę 4. Samodzielnie dokonuje oceny poziomu bezpieczeństwa własnego oraz innych. Śledzi bieżące trendy rozwoju układów optoelektronicznych. 11. Sposób realizacji: Zajęcia na miejscu 12. Wymagania wstępne i Brak dodatkowe: 13. Zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu: Brak 14. Treści przedmiotu wraz z ilościami godzin na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych Lp Opis st. nst. 1 Układ optoelektroniczny - wprowadzenie 1 0 2 Elementy optyczne w układach optoelektronicznych 6 0 3 Półprzewodnikowe źródła laserowego promieniowania optycznego 9 0 4 Ogniwa i układy fotowoltaiczne 7 0 5 Detektory światła 5 0 6 Sensory optoelektroniczne 4 0 7 Wzmacniacze oraz wyświetlacze obrazu 4 0 8 Modulacja i modulatory światła 6 0 9 Najnowsze elementy i układy optoelektroniczne oraz zastosowania optoelektroniki 3 0 10 Regulamin laboratorium i przepisy BHP 2 0 11 Trójwymiarowe skanowanie obiektów za pomocą lasera 2 0 12 Pomiary wpływu warunków zasilania na parametry i charakterystyki elektroluminescencyjnych źródeł światła 3 0 13 Badanie właściwości transoptora oraz bezprzewodowego łącza optoelektronicznego 3 0 14 Badanie właściwości ogniw fotowoltaicznych 2 0 15 Badanie charakterystyk widmowych i elektrycznych wybranych laserów półprzewodnikowych oraz właściwości interferometru Michelsona 2 0 16 Zaliczenie laboratorium 1 0 17 Rozdanie i omówienie tematów projektów 2 0 18 Realizacja teoretyczna lub praktyczna wybranego zagadnienia (problemu) przydzielonego przez prowadzącego zajęcia, z obszaru elementów i układów optoelektronicznych 10 0 19 Zaliczenie projektu 3 0 Razem godziny 75 0
Akademia Morska w Gdyni strona: 4 15. Zalecana lista lektur podstawowych: [1] Jóźwicki R.: Optyka instrumentalna. WNT, Warszawa 1970. [2] Siuzdak J.: Wstęp do współczesnej telekomunikacji światłowodowej. WKŁ, Warszawa 1997. [3] Kolimbiris H.: Fiber optics communications. Pearson Education International, 2004. [4] Jóźwicki R.: Technika laserowa i jej zastosowania. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2009. [5] Klugmann E., Klugman-Radziemska E.: Ogniwa i moduły fotowoltaiczne oraz inne niekonwencjonalne źródła energii. Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Białystok 2005. [6] Ziętek B.: Optoelektronika. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2005. [7] Górecki K.: Połprzewodnikowe źródła światła. Akademia Morska w Gdyni, Gdynia 2010. [8] Mizeraczyk J., Hypszer R.: Wybrane elementy i układy optoelektroniczne. Akademia Morska w Gdyni, Gdynia 2010. [9] Kaczmarek Z.: Swiatłowodowe czujniki i przetworniki pomiarowe. Agenda Wydawnicza PAK, 2007. [10] Instrukcje laboratoryjne. [11] Wskazane publikacje naukowe. 16. Zalecana lista lektur uzupełniających: [1] Mustiel E.R., Parygin W.N.: Metody modulacji światła. PWN, Warszawa 1974. [2] Mroziewicz B., Bugajski M., Nakwaski W.: Lasery półprzewodnikowe. PWN, Warszawa 1985. [3] Ziętek B.: Lasery. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2009. 17. Metody nauczania: Studia stacjonarne W Ć L P S I Razem 30 15 15 15 0 0 75 18. Metody i kryteria oceniania: Lp Kryteria oceniania: składowe Próg zaliczeniowy [%] Procent składowej oceny końcowej 1 Aktywność na zajęciach 50 5 2 Egzamin końcowy 60 35 3 Ćwiczenia praktyczne 60 20 4 Sprawozdania z laboratoriów 60 20 5 Projekt 60 20 6 Uczestnictwo w zajęciach 80 0 19. Język wykładowy: polski 20. Praktyki w ramach przedmiotu: Brak 21. Kryteria kwalifikacji na zajęcia: Brak
KARTA PRZEDMIOTU Data aktualizacji: Obowiązuje w sem: zimowym 2013/2014 1. Nazwa przedmiotu: Liniowe i pasywne układy mikrofalowe w systemach radiokom. 2. Kod przedmiotu: 3_5_0_1_6_1_174 3. Jednostka prowadząca: Wydział Elektryczny Katedra Elektroniki Morskiej 4. Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja Specjalność: 5. Typ przedmiotu: Obowiązkowy 6. Poziom przedmiotu: drugiego stopnia stacjonarne 7. Rok, semestr studiów: Rok: 1 semestr: 1 8. Liczba punktów ECTS: 2 9. Wykładowcy: Funkcja Tytuł Imię i Nazwisko koordynator przedm. dr hab. inż. Jerzy Chramiec wykładowca dr hab. inż. Jerzy Chramiec 10. Efekty kształcenia na ocenę: na ocenę 3 na ocenę 4 na ocenę 5 Wiedza rysuje uproszczony schemat blokowy głowicy b.w.cz. Akademia Morska w Gdyni dodatkowo omawia funkcje poszczególnych układów i definiuje ich podstawowe parametry dodatkowo wyjaśnia fizyczny sens tych parametrów i omawia ich wpływ na parametry głowicy i systemu wymienia i wyjaśnia nazwy podstawowych procesów w technologii realizacji MMUS nazywa i opisuje rodzaje oprogramowania wspomagającego projektowanie układów mikrofalowych dodatkowo opisuje użytkowe i ekonomiczne zalety MMUS dodatkowo wyjaśnia inżynierskie znaczenie tych programów dodatkowo omawia zagadnienia montażu i kontroli parametrów MMUS dodatkowo podaje przykłady zastosowań oprogramowania w praktyce inżynierskiej podaje przykłady wielowrotowych i szerokopasmowych mikrofalowych dzielników/sumatorów sygnałów i sprzęgaczy kierunkowych wyjaśnia pojęcie i rysuje podstawowe struktury balunów (symetryzatorów) mikrofalowych przedstawia zasady działania i struktury mikrofalowych filtrów pasmowozaporowych oraz filtrów w układach zasilających i kontrolnych podaje i wyjaśnia definicje filtru kierunkowego i multipleksera przedstawia przeznaczenie i zasady działania mikrofalowych półprzewodnikowych elektronicznie regulowanych przełączników, tłumików i wielostanowych modulatorów fazy uzasadnia zastosowanie MMUS w konkretnym układzie lub urządzeniu proponuje układowe rozwiązania dzielników/sumatorów sygnałów oraz sprzęgaczy kierunkowych do zastosowań szerokopasmowych dodatkowo omawia zasady projektowania tych układów dodatkowo wymienia podstawowe parametry balunów dodatkowo opisuje zasady projektowania tych filtrów dodatkowo przedstawia i klasyfikuje układowe rozwiązania filtrów kierunkowych i multiplekserów dodatkowo rysuje przykłady planarnych rozwiązań układowych Umiejętności dodatkowo ocenia podstawowe wymagania na parametry MMUS dodatkowo ocenia wymagania i możliwości realizacji proponowanych układów dodatkowo wskazuje przykłady systemów mikrofalowych wymagających stosowania układów szerokopasmowych dodatkowo omawia zastosowania balunów w systemach mikrofalowych dodatkowo omawia przykłady zastosowań tych filtrów dodatkowo komentuje zastosowania tych układów i problemy związane z ich praktyczną realizacją dodatkowo omawia zastosowania tych układów w systemach mikrofalowych dodatkowo wyszukuje potrzebne układy w katalogach producentów dodatkowo wykonuje wstępne obliczenia projektowe
Akademia Morska w Gdyni strona: 5 przedstawia alternatywy zasilania symetrycznych anten mikrofalowych przy użyciu balunów proponuje struktury filtrów pasmowozaporowych eliminujących zakłócenia oraz filtrów w układach zasilania i sterowania proponuje struktury filtru kierunkowego lub multipleksera do konkretnego zastosowania proponuje praktyczne układy mikrofalowych elektronicznie regulownych przełączników, tłumików i cyfrowych modulatorów fazy do konkretnych zastosowań dodatkowo ocenia wymagania i możliwości realizacji proponowanych balunów dodatkowo ocenia wymagania i możliwości realizacji proponowanych filtrów dodatkowo ocenia wymagania i możliwości realizacji proponowanych układów dodatkowo ocenia wymagania stawiane poszczególnym układom i problemy realizacyjne dodatkowo nakreśla procedurę projektowania i symulacji baluna z użyciem programu komputerowego dodatkowo wykonuje wstępne obliczenia projektowe filtrów dodatkowo wykonuje wstępne obliczenia projektowe dodatkowo wykonuje wstępne obliczenia projektowe słucha uważnie treści wykładu, w przypadku trudności ze zrozumieniem zadaje pytania lub przychodzi na konsultacje Kompetencje społeczne dodatkowo prowadzi notatki uzupełniające treść zalecanych materiałów dydatycznych dodatkowo korzysta z konsultacji w celu rozszerzenia wiedzy z zakresu tego przedmiotu, korzysta z dodatkowych materiałów zachowując krytycyzm w stosunku do źródeł internetowych wyjaśnia społeczne znaczenie pojęcia dobrej roboty jest koleżeński omawia przyczyny dominacji zagranicznych producentów sprzętu mikrofalowego na rynku 11. Sposób realizacji: Zajęcia na miejscu 12. Wymagania wstępne i dodatkowe: 13. Zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu: wykazuje dążenie do opanowanie treści przedmiotu przez zrozumienie a nie tylko zapamietania w razie potrzeby i możliwości pomaga kolego w pokonywaniu trudności komentuje negatywne konsekwencje ekonomiczne tej sytuacji pokazuje umiejętność samodzielnego myślenia ujawnia zdolności organizacyjne wskazuje nowe dziedziny zastosowań mikrofal potencjalnie dostępne dla producentów krajowych 14. Treści przedmiotu wraz z ilościami godzin na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych Lp Opis st. nst. 1 Zarys technologii monolitycznych zintegrowanych mikrofalowych układów scalonych (MMUS) i praktyczne aspekty użytkowania MMUS 2 0 2 Zasady działania programów komputerowych wspomagających analizę i projektowanie układów mikrofalowych 1 0 3 Analiza układów mikrofalowych metodą pobudzeń w fazie/przeciwfazie 1 0 4 Szerokopasmowe i wielowrotowe zrównoważone dzielniki/sumatory sygnałów 2 0 5 Zasady projektowania i realizacji szerokopasmowych sprzęgaczy kierunkowych 2 0 6 Symetryzatory mikrofalowe (baluny): zasady działania i przykłady zastosowań 2 0 7 Filtry pasmowozaporowe i filtry w obwodach zasilania układów mikrofalowych 1 0 8 Filtry kierunkowe 1 0 9 Multipleksery mikrofalowe: przeznaczenie i zasady działania 1 0 10 Elektronicznie sterowane mikrofalowe przełączniki, tłumiki i modulatory fazy 2 0 Razem godziny 15 0 15. Zalecana lista lektur podstawowych: 1. Chramiec J., `Liniowe elementy i układy mikrofalowe`, Akademia Morska w Gdyni, 2010 2.Chramiec J., `Materiały uzupełniające do wykładu Elementy iukłady b.w.cz.`, Gdynia, 2008 3. Dobrowolski J., `Technika wielkich częstotliwości`, OWPW, 1998
Akademia Morska w Gdyni strona: 6 16. Zalecana lista lektur uzupełniających: 1. Collin R.E., `Foundations for Microwave Engineering`, John Wiley & Sons, 2001 2. Chang K., `Encyclopedia of RF and Microwave Engineering`, John Wiley & Sons, Ed. Knovel, 2006 3. Glover I.A., Pennock S.R., Shepherd P.R., `Microwave Devices, Circuits and Subsystems for Communications Engineering`, John Wiley & Sons, 2005 17. Metody nauczania: Studia stacjonarne W Ć L P S I Razem 15 0 0 0 0 0 15 18. Metody i kryteria oceniania: Lp Kryteria oceniania: składowe Próg zaliczeniowy [%] Procent składowej oceny końcowej 1 Zaliczenie końcowe 45 100 19. Język wykładowy: polski 20. Praktyki w ramach przedmiotu: 21. Kryteria kwalifikacji na zajęcia:
KARTA PRZEDMIOTU Data aktualizacji: Obowiązuje w sem: zimowym 2013/2014 1. Nazwa przedmiotu: Metody numeryczne 2. Kod przedmiotu: 3_5_0_1_6_1_177 3. Jednostka prowadząca: Wydział Elektryczny Katedra Telekomunikacji Morskiej 4. Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja Specjalność: 5. Typ przedmiotu: Obowiązkowy 6. Poziom przedmiotu: drugiego stopnia stacjonarne 7. Rok, semestr studiów: Rok: 1 semestr: 1 8. Liczba punktów ECTS: 4 9. Wykładowcy: Funkcja Tytuł Imię i Nazwisko koordynator przedm. dr inż. Wiesław Citko wykładowca dr inż. Wiesław Citko 10. Efekty kształcenia na ocenę: na ocenę 3 na ocenę 4 na ocenę 5 Wiedza Wymienia ograniczenia wynikające ze stosowania technik numerycznych. Akademia Morska w Gdyni Wymienia i charakteryzuje ograniczenia wynikające ze stosowania technik numerycznych. Ocenia implikacje wynikające z ograniczeń stosowania technik numerycznych. Dobiera algorytm numeryczny odpowiedni do rozwiązania konkretnego zagadnienia matematycznego. Stosuje podstawowe algorytmy roziązywania układów równań różniczkowych zwyczajnych. Wymienia metody rozwiązywania układów równań cząstkowych. Zna podstawowe metody całkowania numerycznego. Zna metody numeryczne stosowane w algebrze liniowej. Zna metody stosowane do macierzy rzadkich. Posiada umiejętność korzystania z implementacji algorytmów numerycznych dostępnych w środowskach programistycznych typu Matlab-Simulik. Objaśnia matematyczny model fizycznego zjawiska. Dobiera algorytm numeryczny odpowiedni do analizy matematycznego modelu. Stosuje złożone algorytmy rozwiązywania układów równań różniczkowych zwyczajnych. Stosuje odpowiednie metody rozwiązywania układów równań cząstkowych. Zna podstawowe i średnio zaawansowane metody całkowania numerycznego. Zna i charakteryzuje metody numeryczne stosowane w algebrze liniowej. Zna i wykorzystuje metody stosowane do macierzy rzadkich. Umiejętności Posiada umiejętność korzystania z implementacji algorytmów numerycznych dostępnych w środowskach programistycznych typu Matlab-Simulik. Samodzielnie implementuje proste i średnio złożone algorytmy numeryczne. Określa matematyczny opis fizycznego zjawiska. Dobiera algorytm numeryczny odpowiedni do analizy matematycznego modelu. Stosuje i formułuje złożone algorytmy rozwiązywania układów równań różniczkowych zwyczajnych. Opisuje i stosuje odpowiednie algorytmy rozwiązywania układów równań cząstkowych. Zna zaawansowane metody całkowania numerycznego. Zna, charakteryzuje i wyprowadza wybrane metody numeryczne stosowane w algebrze liniowej. Zna i wykorzystuje metody stosowane do macierzy rzadkich. Posiada umiejętność korzystania z implementacji algorytmów numerycznych dostępnych w środowskach programistycznych typu Matlab-Simulik. Samodzielnie implementuje złożone algorytmy numeryczne. Wykonuje zadane ćwiczenia. Zadaje pytania w momencie wystapienia problemów. Kompetencje społeczne Wykonuje zadane ćwiczenia. Samodzielnie z pomocą literatury rozwiązuje pojawiające się problemy. Wykonuje zadane ćwiczenia. Samodzielnie z pomocą literatury rozwiązuje pojawiające się problemy. 11. Sposób realizacji: Zajęcia na miejscu 12. Wymagania wstępne i dodatkowe: 13. Zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu: Znajomość matematyki w zakresie programu obowiązującego na studiach. Znajomość podstaw programowania. nie dotyczy
Akademia Morska w Gdyni strona: 7 14. Treści przedmiotu wraz z ilościami godzin na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych Lp Opis st. nst. 1 Reprezentacja układów fizycznych za pomocą równań różniczkowych i całkowych 1 0 2 Równania różniczkowe zwyczajne i zagadnienie Cauchy`ego 1 0 3 Numeryczne metody rozwiązywania układów równań różniczkowch 8 0 4 Równania różniczkowe cząstkowe 1 0 5 Numeryczne metody rozwiązywania równań różniczkowych cząstkowych 10 0 6 Kwadratury. Całkowanie numeryczne. 8 0 7 Układy równań liniowych 1 0 8 Skończone metody rozwiązywania układów równań liniowych 5 0 9 Iteracyjne metody rozwiązywania układów równań liniowych 4 0 10 Macierze rzadkie 1 0 11 Metody numerycne stosowne do macierzy rzadkich 5 0 Razem godziny 45 0 15. Zalecana lista lektur podstawowych: 1. Z.Fortuna, B. Macukow, J. Wąsowski, Metody numeryczne, WNT, Warszawa 1982. 2. G.Dahlquist, A. Bjorck, Netody numeryczne, PWN, Warszawa 1983. 3. L.O.Chua, P.Lin, Komputerowa analiza układów i elektroniczych, WNT, Warszawa 1981. 4. R. Pratap, Matlab dla naukowców i inżynierów, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2007. 16. Zalecana lista lektur uzupełniających: 1. J. Janowska, M. Janowski, Przegląd metod i algorytmów numerycznych, WNT, Warszawa 1981, 2. W.A. Strauss, Partial Differential Equations, John Wiley&Sons, Ltd, 2008. 3. H. Moore, Matlab for Engineers, Pearson International Edition, New York 2009. 4. W.I.Arnold, Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa 1975. 17. Metody nauczania: Studia stacjonarne W Ć L P S I Razem 15 0 30 0 0 0 45 18. Metody i kryteria oceniania: Lp Kryteria oceniania: składowe Próg zaliczeniowy [%] Procent składowej oceny końcowej 1 Uczestnictwo w zajęciach 80 20 2 Aktywność na zajęciach 0 20 3 Zaliczenie końcowe 60 60 Zasady odrabiania nieobecności na obowiązkowych zajęciach konwencyjnych (STCW) i innych przedmiotach: Indywidualna umowa ze studentem w sprawie terminu odrobienia zajęć. 19. Język wykładowy: polski 20. Praktyki w ramach przedmiotu: nie dotyczy 21. Kryteria kwalifikacji na zajęcia: nie dotyczy
KARTA PRZEDMIOTU Data aktualizacji: Obowiązuje w sem: zimowym 2013/2014 1. Nazwa przedmiotu: Modelowanie elementów i układów elektronicznych 2. Kod przedmiotu: 3_5_0_1_6_1_187 3. Jednostka prowadząca: Wydział Elektryczny Katedra Elektroniki Morskiej 4. Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja Specjalność: 5. Typ przedmiotu: Obowiązkowy 6. Poziom przedmiotu: drugiego stopnia stacjonarne 7. Rok, semestr studiów: Rok: 1 semestr: 1 8. Liczba punktów ECTS: 2 9. Wykładowcy: Funkcja Tytuł Imię i Nazwisko koordynator przedm. prof. dr hab. inż. Janusz Zarębski wykładowca prof. dr hab. inż. Janusz Zarębski 10. Efekty kształcenia na ocenę: na ocenę 3 na ocenę 4 na ocenę 5 Wiedza Wyjaśnia istotę modelowania elementów półprzewodnikowych i układów scalonych. opisuje problemy związane z elektrotermiczną analizą w programie SPICE Akademia Morska w Gdyni jak na ocenę 3 oraz definiuje i klasyfikuje modele elementów półprzewodnikowych jak na ocenę 3 oraz opisuje metody i algorytmy analizy elektrotermicznej układu jak na ocenę 4 oraz określa specyficzne cechy modeli jak na ocenę 4 oraz prezentuje specjalistyczne algorytmy analizy elektrotermicznej prowadzące do radykalnego skrócenia czasu obliczeń określa zasady wykorzystania programu SPICE do elektrotermicznej analizy układów elektrotermicznych określa zasady wyznaczania charakterystyk nieizotermicznych elementu półprzewodnikowego pracującego w prostym układzie pomiarowym jak na ocenę 4 oraz określa zasady wyznaczania punktu pracy elementów półprzewodnikowych z uwzględnieniem własnych i wzajemnych sprzężeń termicznych formułuje prosty makromodel izotermiczny wybranego elementu półprzewodnikowego i układu scalonego Umiejętności jak na ocenę 3 oraz formułuje zaawansowany makromodel elektrotermiczny elementu półprzewodnikowego i układu scalonego jak na ocenę 4 oraz analizuje postać obwodową i tekstową makromodeli akceptuje ograniczoną dokładność komputerowych modeli elementów półprzewodnikowych i układów scalonych Kompetencje społeczne akceptuje ograniczoną dokładność komputerowych modeli elementów półprzewodnikowych i układów scalonych akceptuje ograniczoną dokładność komputerowych modeli elementów półprzewodnikowych i układów scalonych 11. Sposób realizacji: Zajęcia na miejscu 12. Wymagania wstępne i brak wymagań dodatkowe: 13. Zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu: brak wymagań 14. Treści przedmiotu wraz z ilościami godzin na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych Lp Opis st. nst. 1 Istota modelowania: podstawowe pojęcia, definicje, rodzaje, klasyfikacja, cechy modeli. 2 0 2 Modele mikroskopowe, siatka dyskretyzacji, metody różnicowe. 2 0 3 Izotermiczne i elektrotermiczne makromodele biblioteczne elementów półprzewodnikowych i układów scalonych dla programu SPICE 2 0 4 Metody estymacji wartości parametrów modeli elementów elektronicznych. 1 0 5 Sposoby opisu zjawisk fizycznych zachodzących w elementach i układach elektronicznych. 2 0 6 Przykłady formułowania modeli elementów elektronicznych i układów scalonych. 2 0 7 Zastosowanie programu SPICE do modelowania układów elektronicznych. 2 0
Akademia Morska w Gdyni strona: 8 8 Specjalne algorytmy analizy układów elektronicznych. 2 0 Razem godziny 15 0 15. Zalecana lista lektur podstawowych: Zarębski J.: Modele elementów półprzewodnikowych i układów scalonych dla programu SPICE, Wydawnictwo Tekst, Bydgoszcz, 2010. Górecki K.: Metody komputerowej analizy układów impulsowych, Wydawnictwo Tekst, Bydgoszcz, 2010. Wybrane artykuły naukowe i popularno-naukowe. Zarębski J.: Tranzystory MOS mocy, Fundacja Rozwoju Akademii Morskiej w Gdyni, Gdynia 2007. 16. Zalecana lista lektur uzupełniających: Wskazane przez prowadzącego artykuły naukowe i popularnonaukowe 17. Metody nauczania: Studia stacjonarne W Ć L P S I Razem 15 0 0 0 0 0 15 18. Metody i kryteria oceniania: Lp Kryteria oceniania: składowe Próg zaliczeniowy [%] Procent składowej oceny końcowej 1 Kolokwia w czasie semestru 50 20 2 Egzamin końcowy 50 60 3 Uczestnictwo w zajęciach 100 20 19. Język wykładowy: polski 20. Praktyki w ramach przedmiotu: brak wymagań 21. Kryteria kwalifikacji na zajęcia: brak wymagań
KARTA PRZEDMIOTU Data aktualizacji: Obowiązuje w sem: zimowym 2013/2014 1. Nazwa przedmiotu: Programowanie aplikacji i usług internetowych 2. Kod przedmiotu: 3_5_27_1_6_1_206 3. Jednostka prowadząca: Wydział Elektryczny Katedra Telekomunikacji Morskiej 4. Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja Specjalność: Systemy i Sieci Teleinformatyczne 5. Typ przedmiotu: Obowiązkowy 6. Poziom przedmiotu: drugiego stopnia stacjonarne 7. Rok, semestr studiów: Rok: 1 semestr: 1 8. Liczba punktów ECTS: 3 9. Wykładowcy: Funkcja Tytuł Imię i Nazwisko koordynator przedm. dr inż. Andrzej Łuksza wykładowca dr inż. Andrzej Łuksza 10. Efekty kształcenia na ocenę: na ocenę 3 na ocenę 4 na ocenę 5 Wiedza wymienia technologie wykorzystywane do tworzenia alikacji usług internetowych Akademia Morska w Gdyni charateryzuje technologie wykorzystywane do tworzenia alikacji usług internetowych wyjaśnia podobieństwa i różnice między technologiami wykorzystywanymi do tworzenia alikacji usług internetowych wymienia standardy przesyłania danych pomiędzy elementami aplikacji internetowych charateryzuje standardy przesyłania danych pomiędzy elementami aplikacji iternetowych opisuje standardy przesyłania danych pomiędzy aplikacjami rozproszonymi i elementami aplikacji iternetowych charateryzuje kontrolki HTML, serwerowe kontrolki HTML i kontrolki ASP.NET tłumaczy zasady hierarchicznej konfiguracji aplikacji i usług sieciowych ASP.NET charateryzuje technologię AJAX, wymienia przykłady zastosowań posługuje się środowiskiem programistycznym MS Visual Studio 2010 tworzy aplikacje internetowe w technologii ASP.NET wyjaśnia różnice między kontrolkami HTML a kontrolkami ASP.NET wymienia elementy aplikacji, które są konfigurowane w plikach konfiguracyjnych opisuje elementy składowe technologii AJAX Umiejętności wykorzystuje narzędzia Visual Studio do konfiguracji aplikacji tworzy stronę główną aplikacji, mapę witryny i konfiguruje kontrolki nawigacyjne wyjaśnia zasady obsługi zdarzeń w ASP.NET wyjaśnia sposoby wprowadzania zmian do plików konfiguracyjnych, podaje przykłady opisuje technologię ASP.NET AJAX tworzy bazy danych MS SQL Server za pomocą narzędzi Visual Studio wykorzystuje kontrolki danych w aplikacjach internetowych, konfiguruje połączenia z bazami danych tworzy proste usługi sieciowe i konsumentów usług sieciowych samodzielnie realizuje postawione zadanie programistyczne wykorzystuje w aplikacjach ogólnodostępne usługi sieciowe Kompetencje społeczne korzysta z internetowych materiałów pomocniczych opublikowanych przez firmę Microsoft tworzy usługi sieciowe przesyłajace dane z baz danych i konsumentów tych usług sieciowych korzysta z programistycznych forów dyskusyjnych 11. Sposób realizacji: Zajęcia na miejscu 12. Wymagania wstępne i Podstawowa znajomość języków C lub C#, języka HTML i baz danych. dodatkowe: 13. Zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu: brak wymagań 14. Treści przedmiotu wraz z ilościami godzin na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych Lp Opis st. nst. 1 Tworzenie aplikacji i usług sieciowych standardy, technologie i narzędzia. 2 0 2 Podstawy strony aktywnej ASP.NET, klasa Page. 2 0 3 Kontrolki HTML w aplikacjach ASP.NET, kontrolki serwerowe ASP.NET, obsługa zdarzeń. 3 0
Akademia Morska w Gdyni strona: 9 4 Kontrolki list, kolejność zdarzeń i śledzenie. 3 0 5 Pliki cookies - ciasteczka. 1 0 6 Stan sesji, widoku i aplikacji ASP.NET. 3 0 7 Podstawy konfiguracji witryny internetowej ASP.NET. 3 0 8 Konfiguracja aplikacji internetowej ASP.NET, zarządzanie dostawcami i parametrami. 1 0 9 Programowanie usług sieciowych i konsumentów usług sieciowych. 4 0 10 JavaScript i AJAX - podstawy. 1 0 11 ASP.NET AJAX. 3 0 12 Grafika, wykresy i raporty. 3 0 13 Kierunki rozwoju technologii internetowych, Silverlight. 1 0 Razem godziny 30 0 15. Zalecana lista lektur podstawowych: 1. Connolly Randy, ASP.NET 2.0, Projektowanie aplikacji internetowych, Helion 2008. 2. Liberty Jeske, Hurwitz Dan, Programowanie ASP.NET, Helion 2007. 3. Perry Stephen, C# i.net, Helion 2006. 4. Wenz Christian, ASP.NET AJAX, Helion 2009. 16. Zalecana lista lektur uzupełniających: 1. Hilyard Jay, Teilhet Stephen, C#. Receptury, Helion 2006 17. Metody nauczania: Studia stacjonarne W Ć L P S I Razem 15 0 15 0 0 0 30 18. Metody i kryteria oceniania: Lp Kryteria oceniania: składowe Próg zaliczeniowy [%] Procent składowej oceny końcowej 1 Uczestnictwo w zajęciach 100 30 2 Aktywność na zajęciach 50 30 3 Zaliczenie końcowe 50 30 4 Projekt 50 10 Zasady odrabiania nieobecności na obowiązkowych zajęciach konwencyjnych (STCW) i innych przedmiotach: Odrobienie zajęć w terminie odróbkowy lub wykonanie projektu o tematyce związanej z tematem opuszczonych zajęć. 19. Język wykładowy: polski 20. Praktyki w ramach przedmiotu: nie dotyczy 21. Kryteria kwalifikacji na zajęcia: nie dotyczy
KARTA PRZEDMIOTU Data aktualizacji: Obowiązuje w sem: zimowym 2013/2014 1. Nazwa przedmiotu: Projektowanie układów scalonych 2. Kod przedmiotu: 3_5_13_1_6_1_210 3. Jednostka prowadząca: Wydział Elektryczny Katedra Elektroniki Morskiej 4. Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja Specjalność: Elektronika Morska 5. Typ przedmiotu: Obowiązkowy 6. Poziom przedmiotu: drugiego stopnia stacjonarne 7. Rok, semestr studiów: Rok: 1 semestr: 1 8. Liczba punktów ECTS: 2 9. Wykładowcy: Funkcja Tytuł Imię i Nazwisko koordynator przedm. dr hab. inż. Krzysztof Górecki wykładowca dr hab. inż. Krzysztof Górecki 10. Efekty kształcenia na ocenę: na ocenę 3 na ocenę 4 na ocenę 5 Wiedza Wymienia podstawowe procesy technologiczne stosowane przy produkcji układów scalonych. Akademia Morska w Gdyni Opisuje podstawowe procesy technologiczne stosowane przy produkcji układów scalonych. Wyjaśnia procesy technologiczne stosowane przy produkcji układów scalonych. Wymienia etapy projektowania układu scalonego. Prezentuje podstawowe różnice w projektowaniu układów cyfrowych o strukturze regularnej i swobodnej. Wymienia kryteria wyboru metody projektowania układu scalonego. Wymienia algorytmy rozmieszczania elementów w układzie scalonym i wytyczania połączeń między tymi elementami. Wymienia stosowane strategie projektowania układów scalonych. Opisuje wpływ czynników ekonomicznych na wybór rozwiązania technicznego. Prezentuje etapy projektowania układu scalonego. Opisuje specyfikę projektowania układów cyfrowych o strukturze regularnej i swobodnej. Omawia kryteria wyboru metody projektowania układu scalonego. Prezentuje algorytmy rozmieszczania elementów w układzie scalonym i wytyczania połączeń między tymi elementami. Umiejętności Charakteryzuje stosowane strategie projektowania układów scalonych. Kompetencje społeczne Charakteryzuje wpływ czynników ekonomicznych na wybór rozwiązania technicznego. Wyjaśnia etapy projektowania układu scalonego. Wyjaśnia specyfikę projektowania układów cyfrowych o strukturze regularnej i swobodnej. Wyjaśnia kryteria wyboru metody projektowania układu scalonego. Wyjaśnia algorytmy rozmieszczania elementów w układzie scalonym i wytyczania połączeń między tymi elementami. Charakteryzuje i porównuje stosowane strategie projektowania układów scalonych. Uzasadnia wpływ czynników ekonomicznych na wybór rozwiązania technicznego. 11. Sposób realizacji: Zajęcia na miejscu 12. Wymagania wstępne i brak dodatkowe: 13. Zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu: brak 14. Treści przedmiotu wraz z ilościami godzin na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych Lp Opis st. nst. 1 Wprowadzenie 1 0 2 Podstawowe operacje technologiczne stosowane przy wytwarzaniu układów scalonych 4 0 3 Podstawowe technologie mikroelektroniczne 2 0 4 Elementy składowe monolitycznych układów scalonych 2 0 5 Etapy projektowania układu scalonego 2 0 6 Kryteria wyboru metody projektowania układu scalonego 2 0 7 Algorytmy rozmieszczania elementów na powierzchni struktury i wytyczania połączeń między nimi 2 0 Razem godziny 15 0
Akademia Morska w Gdyni strona: 10 15. Zalecana lista lektur podstawowych: 1. Kuźmicz W.: Projektowanie analogowych układów scalonych. WNT, Warszawa, 1985. 2. Wilamowski B. M.: Układy scalone. Budowa, działanie, technologia. WKŁ, Warszawa, 1989. 3. Muroga S.: Projektowanie układów VLSI. WNT, Warszawa, 1986. 4. Napieralska M., Jabłoński G.: Podstawy mikroelektroniki, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2002. 5. Shepherd P.: Integrated Circuit Design, Fabrication and Test. Macmilian Press Ltd, London, 1996. 6. Nekoogar F., Nekoogar F.: From ASICs to SOCs. A Practical Approach. Prentice Hall, Upper Saddle River, 2003. 7. Gołda A., Kos A.: Projektowanie układów scalonych CMOS. WKŁ, Warszawa, 2010. 8. Kaeslin H.: Digital Integrated Circuit Design. Cambridge University Press, 2008. 16. Zalecana lista lektur uzupełniających: 1. Ciota Z.: Układy analogowe VLSI. Wydawnictwo KMiTI Politechniki Łódzkiej, 2002. 2. Gardner J.W., Varadan V.K., Awadelkarim O. O.: Microsensors MEMS and Smart Devices. John Wiley &Sons, Chichester, 2001. 17. Metody nauczania: Studia stacjonarne W Ć L P S I Razem 15 0 0 0 0 0 15 18. Metody i kryteria oceniania: Lp Kryteria oceniania: składowe Próg zaliczeniowy [%] Procent składowej oceny końcowej 1 Zaliczenie końcowe 50 90 2 Uczestnictwo w zajęciach 80 10 Zasady odrabiania nieobecności na obowiązkowych zajęciach konwencyjnych (STCW) i innych przedmiotach: Nieobecności nie wymagają odrobienia. 19. Język wykładowy: polski 20. Praktyki w ramach przedmiotu: brak 21. Kryteria kwalifikacji na zajęcia: brak
KARTA PRZEDMIOTU Data aktualizacji: Obowiązuje w sem: zimowym 2013/2014 1. Nazwa przedmiotu: Systemy i sieci bezprzewodowe 2. Kod przedmiotu: 3_5_27_1_6_1_222 3. Jednostka prowadząca: Wydział Elektryczny Katedra Telekomunikacji Morskiej 4. Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja Specjalność: Systemy i Sieci Teleinformatyczne 5. Typ przedmiotu: Obowiązkowy 6. Poziom przedmiotu: drugiego stopnia stacjonarne 7. Rok, semestr studiów: Rok: 1 semestr: 1 8. Liczba punktów ECTS: 2 9. Wykładowcy: Funkcja Tytuł Imię i Nazwisko koordynator przedm. prof. dr hab. inż. Dominik Rutkowski wykładowca prof. dr hab. inż. Dominik Rutkowski 10. Efekty kształcenia na ocenę: na ocenę 3 na ocenę 4 na ocenę 5 Wiedza definiuje podstawowe pojęcia, struktury sieciowe, właściwości i zastosowania systemów bezprzewodowych Akademia Morska w Gdyni charakteryzuje struktury sieciowe z punktu widzenia niezawodności wyjaśnia dobór długości pakietu w sieci charakteryzuje metody komutacji i ich właściwości wyjaśnia zalety komutacji pakietów opisuje transmisję z komutacją pakietów w trybie połączenia wirtualnego i bezpołączeniowym określa metody dostępu do kanału opisuje zasady pracy systemu Bluetooth i jego zastosowania charakteryzuje sieci z regułą dostępu S-ALOHA i R-ALOHA objaśnia podstawowe charakterystyki techniczne i parametry systemu charakteryzuje sieci z dostępem CSMA/CA i CSMA/CD wyjaśnia zasady samoorganizującej się sieci omawia istotę technik MIMO wyjaśnia schemat blokowy systemu MIMO charakteryzuje pojemność systemu MIMO tłumaczy zasadę modulacji OFDM i rolę określa schemat nadajnika i odbiornika demonstruje korzyści z wprowadzenia przedrostka cyklicznego przedrostka cyklicznego charakteryzuje ogólne właściwości i zastosowania standardów IEEE 802.11 i IEEE 802.16 prezentuje parametry warstwy fizycznej systemu IEEE 802.11 opartej na modulacji OFDM identyfikuje charakterystyki i parametry systemu IEEE 802.16 charakteryzuje ogólne właściwości systemów ZigBee, UWB i RFID oraz ich zastosowania rekomenduje wykorzystanie konkretnego systemu bezprzewodowego do określonego zastosowania ma świadomość roli, jaką spełniają systemy bezprzewodowe w przemyśle i zastosowaniach osobistych oraz domowych opisuje architekturę i charakterystyki system ZigBee Umiejętności ocenia dobór długości pakietu w zależności od interferencji w kanale Kompetencje społeczne docenia rolę komutacji kanałów w sieciach pakietowych objaśnia zasady pracy systemów UWB i RFID analizuje pracę modulatora i demodulatora OFDM dokonuje ocen struktur sieciowych z punktu widzenia niezawodności i przepływności 11. Sposób realizacji: Zajęcia na miejscu 12. Wymagania wstępne i dodatkowe: 13. Zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu: 14. Treści przedmiotu wraz z ilościami godzin na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych Lp Opis st. nst. 1 Systemy bezprzewodowe, podstawowe pojęcia, struktury sieciowe, właściwości i zastosowania 1 0
Akademia Morska w Gdyni strona: 11 2 Techniki komutacji 1 0 3 Metody wielodostępu do kanału 1 0 4 Dobór długości pakietu, obsługa ruchu z priorytetami 1 0 5 System Bluetooth, jego charakterystyki i funkcjonowanie 1 0 6 Techniki MIMO 1 0 7 Modulacja OFDM, rola przedrostka cyklicznego, analiza, formowanie symbolu 2 0 8 Rodzina standardów IEEE 802.11, ich charakterystyki, funkcjonowanie i zastosowania 2 0 9 Rodzina standardów IEEE 802.16, ich charakterystyki, funkcjonowanie i zastosowania 2 0 10 System ZigBee, jego charakterystyki i zastosowania 1 0 11 Systemy UWB, ich charakterystyki, właściwości i zastosowania 1 0 12 Systemy RFID, ich charakterystyki, właściwości i zastosowania 1 0 Razem godziny 15 0 15. Zalecana lista lektur podstawowych: 1. Molisch A., Wireless Communications, John Wiley and Sons, Ltd, 2005 2. Liu H., Li G., OFDM-Based Broadband Wireless Networks. Design and Optimization, Wiley-Interscience, 2005 3. Prasad R. OFDM for Wireless Communications Systems, Artech House, Inc., 2004 16. Zalecana lista lektur uzupełniających: 17. Metody nauczania: Studia stacjonarne W Ć L P S I Razem 15 0 0 0 0 0 15 18. Metody i kryteria oceniania: Lp Kryteria oceniania: składowe Próg zaliczeniowy [%] Procent składowej oceny końcowej 1 Aktywność na zajęciach 0 20 2 Zaliczenie końcowe 60 80 19. Język wykładowy: polski 20. Praktyki w ramach przedmiotu: 21. Kryteria kwalifikacji na zajęcia:
KARTA PRZEDMIOTU Data aktualizacji: Obowiązuje w sem: zimowym 2013/2014 1. Nazwa przedmiotu: Systemy logiki rozmytej 2. Kod przedmiotu: 3_5_0_1_6_1_225 3. Jednostka prowadząca: Wydział Elektryczny Katedra Telekomunikacji Morskiej 4. Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja Specjalność: 5. Typ przedmiotu: Obowiązkowy 6. Poziom przedmiotu: drugiego stopnia stacjonarne 7. Rok, semestr studiów: Rok: 1 semestr: 1 8. Liczba punktów ECTS: 3 9. Wykładowcy: Funkcja Tytuł Imię i Nazwisko koordynator przedm. dr hab. inż. Wiesław Sieńko wykładowca dr hab. inż. Wiesław Sieńko 10. Efekty kształcenia na ocenę: na ocenę 3 na ocenę 4 na ocenę 5 Wiedza 1.Student ma podstawową wiedzę w zakresie systemów inteligencji obliczeniowej i pogłębioną znajomość systemów logiki rozmytej.potrafi wykazać praktyczną stosowalność systemów logiki rozmytej. Akademia Morska w Gdyni 1.Student ma podstawową wiedzę w zakresie systemów inteligencji obliczeniowej i pogłębioną znajomość systemów logiki rozmytej.potrafi wykazać praktyczną stosowalność systemów logiki rozmytej. 2.Opanował podstawe narzędzia programowe oferowane przez Matlab-Simulink. 1.Student ma podstawową wiedzę w zakresie systemów inteligencji obliczeniowej i pogłębioną znajomość systemów logiki rozmytej.potrafi wykazać praktyczną stosowalność systemów logiki rozmytej. 2.Opanował podstawe narzędzia programowe oferowane przez Matlab-Simulink. 3.Potrafi wykorzystać Fuzzy-Toolkit do analizowania systemów logiki rozmytej. Student potrafi przygotować projekt prostego systemu logiki rozmytej. Umiejętności Student potrafi przygotować projekt prostego systemu logiki rozmytej oraz dokonać analizy z wykorzystaniem narzędzi programowych Matlab-Simulink. Student potrafi przygotować projekt złożonego systemu logiki rozmytej oraz dokonać analizy z wykorzystaniem narzędzi programowych Matlab-Simulink. Student ma świadomość ważności metod modelowania i projektowania systemów znanych jedynie na podstawie wiedzy eksperckiej. Rozumie potrzebę stworzenia metod inteligencji obliczeniowej,w szczególności logiki rozmytej do projektowania i regulacji wielkich systemów technicznych i społecznych. Kompetencje społeczne Student ma świadomość ważności metod modelowania i projektowania systemów znanych jedynie na podstawie wiedzy eksperckiej. Rozumie potrzebę stworzenia metod inteligencji obliczeniowej,w szczególności logiki rozmytej do projektowania i regulacji wielkich systemów technicznych i społecznych. Student ma świadomość ważności metod modelowania i projektowania systemów znanych jedynie na podstawie wiedzy eksperckiej. Rozumie potrzebę stworzenia metod inteligencji obliczeniowej,w szczególności logiki rozmytej do projektowania i regulacji wielkich systemów technicznych i społecznych. 11. Sposób realizacji: Zajęcia na miejscu 12. Wymagania wstępne i brak dodatkowe: 13. Zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu: brak 14. Treści przedmiotu wraz z ilościami godzin na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych Lp Opis st. nst. 1 Wprowadzenie do systemów inteligencji obliczeniowej Systemy Logiki Roznytej. Sztuczne Sieci Neuronowe.Systemy neuromorficzne, algorytmy genetyczne i ewolucyjne. 2 0 2 Zbiory rozmyte I-generacji. Logika rozmyta.relacje i wnioskowanie rozmyte. 2 0
Akademia Morska w Gdyni strona: 12 3 Systemy logiki rozmytej I-generacji.Model Mamdaniego,Sugeno,Tsukamoto.Modelowanie rozmyte.sieci ANFIS. 4 0 4 Kontrolery rozmyte.stabilność.adaptacja. 2 0 5 Systemy logiki rozmytej II-generacji. 3 0 6 Przykłady zastosowań w systemach automatyki,przetwarzaniu sygnałów. 17 0 Razem godziny 30 0 15. Zalecana lista lektur podstawowych: Tyh-Shing Roger Jang, Neuro-Fuzzy Modeling and Control, Proc. of IEEE,Vol.83.No3,1995. R.Fuller, Introduction to Neuro-Fuzzy Systems, Physica-Verlag Heidelberg,2000. 16. Zalecana lista lektur uzupełniających: D.E.Golberg, Algorytmy genetyczne i ich zastosowania, WNT,2003. J.Aracil, F.Gordillo Eds, Stability Irsues in Fuzzy Control, Physica Verlag Heidelberg,2000. 17. Metody nauczania: Studia stacjonarne W Ć L P S I Razem 15 0 0 15 0 0 30 18. Metody i kryteria oceniania: Lp Kryteria oceniania: składowe Próg zaliczeniowy [%] Procent składowej oceny końcowej 1 Projekt 60 40 2 Uczestnictwo w zajęciach 60 20 3 Zaliczenie końcowe 60 40 19. Język wykładowy: polski 20. Praktyki w ramach przedmiotu: brak 21. Kryteria kwalifikacji na zajęcia: brak
KARTA PRZEDMIOTU Data aktualizacji: Obowiązuje w sem: zimowym 2013/2014 1. Nazwa przedmiotu: Systemy otwarte i rozproszone 2. Kod przedmiotu: 3_5_27_1_6_1_227 3. Jednostka prowadząca: Wydział Elektryczny Katedra Telekomunikacji Morskiej 4. Kierunek: Elektronika i Telekomunikacja Specjalność: Systemy i Sieci Teleinformatyczne 5. Typ przedmiotu: Obowiązkowy 6. Poziom przedmiotu: drugiego stopnia stacjonarne 7. Rok, semestr studiów: Rok: 1 semestr: 1 8. Liczba punktów ECTS: 0 9. Wykładowcy: Funkcja Tytuł Imię i Nazwisko koordynator przedm. dr inż. Krzysztof Januszewski wykładowca dr inż. Krzysztof Januszewski 10. Efekty kształcenia na ocenę: na ocenę 3 na ocenę 4 na ocenę 5 Wiedza Dostateczna znajomość zagadnień teoretycznych - test wielokrotnego wyboru obejmujący materiał wykładu i laboratorium, czas trwania około 45 min. Akademia Morska w Gdyni Dobra znajomość zagadnień teoretycznych - test wielokrotnego wyboru obejmujący materiał wykładu i laboratorium, czas trwania około 45 min. Bardzo dobra znajomość zagadnień teoretycznych test wielokrotnego wyboru obejmujący materiał wykładu i laboratorium, czas trwania około 45 min. Dostateczna znajomość zagadnień praktycznych - test wielokrotnego wyboru obejmujący materiał wykładu i laboratorium, czas trwania około 45 min. Umiejętności Dobra znajomość zagadnień praktycznych - test wielokrotnego wyboru obejmujący materiał wykładu i laboratorium, czas trwania około 45 min. Bardzo dobra znajomość zagadnień praktycznych - test wielokrotnego wyboru obejmujący materiał wykładu i laboratorium, czas trwania około 45 min. Ma świadomość w zakresie wykorzystania nabytej wiedzy 11. Sposób realizacji: Zajęcia na miejscu 12. Wymagania wstępne i dodatkowe: 13. Zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu: Kompetencje społeczne Wykazuje zdolność w zakresie wykorzystania nabytej wiedzy Wykazuje kreatywność w zakresie wykorzystania nabytej wiedzy. 14. Treści przedmiotu wraz z ilościami godzin na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych Lp Opis st. nst. 1 Charakterystyka systemów rozproszonych, przegląd technik sieciowych, przegląd protokółów sieciowych, 3 0 2 Komunikacja miedzyprocesowa, gniazda BSD, Interface warstwy transportowej dla Systemu V, 3 0 3 Procedury synchronizacji daty i czasu, wywoływanie procedur zdalnych, usługi nazewnicze, systemy usług plikowych. 2 0 4 Sterowanie współbieżnością, rozproszona pamięć dzielona, współdzielenie danych i dostęp transakcyjny, 2 0 5 Zagadnienia bezpieczeństwa w systemach rozproszonych, 2 0 6 Rozproszone systemy operacyjne, przykłady rozproszonych systemów operacyjnych. 3 0 7 Network File System firmy Sun, 2 0 8 Współdzielenie zasobów w S/O Unix i Windows SAMBA, 2 0 9 Andrew File System, 2 0 10 Algorytmy synchronizacji czasu, 2 0 11 Protokół NTP, 2 0 12 Komunikacja w systemach rozproszonych - DCOM, SOAP, 2 0 13 Uwierzytelnianie w systemach rozproszonych, 2 0 14 Środowisko DCE IBM. 1 0 Razem godziny 30 0