PROBLEMY IDENTYFIKACJI ORAZ POTRZEBA UZUPEŁNIENIA LISTY CHRONIONYCH SIEDLISK I ZBIOROWISK LEŚNYCH

Podobne dokumenty
Gorzów Wielkopolski, dnia 28 kwietnia 2014 r. Poz. 938

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Warszawa, dnia 7 czerwca 2017 r. Poz. 1098

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Przyrodnicze uwarunkowania gospodarki przestrzennej PUGP. Ćwiczenie 1 zagadnienia wprowadzające do informacji o środowisku przyrodniczym

Diagnoza obszaru. Las Baniewicki

Diagnoza obszaru. Dziczy Las

Diagnoza obszaru. Dolina Tywy

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Ochrona i planowanie urządzeniowo-hodowlane na leśnych siedliskach przyrodniczych w warunkach zrównoważonej gospodarki leśnej

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Udział obcych gatunków roślin naczyniowych w strukturze leśnych zespołów roślinnych nadleśnictwa Kozienice

Czy można budować dom nad klifem?

Niemodlin, 27 czerwca 2016 roku. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Opolu

ZARZĄDZENIE NR.../.../2012 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W BYDGOSZCZY

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Przedmioty ochrony obszaru siedliskowego a gospodarka leśna

Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych - Państwowy Monitoring Środowiska cele, zakres, organizacja, metodyki

dotychczasowych lustracji terenu rezerwatu, plan urządzenia lasu, miejscowy plan zagospodarowania

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Warszawa, dnia 2 czerwca 2017 r. Poz. 1072

Gorzów Wielkopolski, dnia 22 sierpnia 2012 r. Poz ZARZĄDZENIE NR 32/2012 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM

ROZPORZĄDZENIE NR 51/2007 WOJEWODY ŁÓDZKIEGO z dnia 28 listopada 2007 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Kruszewiec

ROZPORZĄDZENIE NR 56/2007 WOJEWODY ŁÓDZKIEGO z dnia 28 listopada 2007 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Żądłowice

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

SPORZĄDZENIE PROJEKTU PLANU OCHRONY DLA CHOJNOWSKIEGO PARKU KRAJOBRAZOWEGO

Znaczenie obszarów NATURA 2000 ze szczególnym uwzględnieniem siedlisk łęgowych

ROZPORZĄDZENIE NR 54/2007 WOJEWODY ŁÓDZKIEGO z dnia 28 listopada 2007 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Spała

Gorzów Wielkopolski, dnia 11 maja 2017 r. Poz. 1191

Gorzów Wielkopolski, dnia 20 grudnia 2013 r. Poz ZARZĄDZENIE NR 38/2013 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM

Założenia do opracowania projektu planu ochrony dla Drawieńskiego Parku Narodowego uwzględniającego zakres planu ochrony dla obszaru Natura 2000

Bydgoszcz, dnia 21 listopada 2013 r. Poz ZARZĄDZENIE Nr 0210/23/2013 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA w BYDGOSZCZY

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

SZATA ROŚLINNA ŚWIĘTOKRZYSKIEGO PARKU NARODOWEGO

Łanowo, gatunek częsty, dynamika rozwojowa na stałym poziomie

Park Krajobrazowy Dolina Słupi

Wyzwania sieci Natura 2000

Opracowanie: Lech Krzysztofiak Anna Krzysztofiak

Podstawy kształtowania składu gatunkowego drzewostanów w lasach wielofunkcyjnych

Gorzów Wielkopolski, dnia 22 lutego 2013 r. Poz. 565 ZARZĄDZENIE NR 3/2013 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM

Możliwości edukacyjne Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego. Przygotował: Ludwik Ryncarz Regionalne Centrum Edukacji Ekologicznej w Płocku

STUDIA I MATERIAŁY CENTRUM EDUKACJI PRZYRODNICZO-LEŚNEJ

Ochrona przyrody w Nadleśnictwie Mińsk w perspektywie rozwoju Lasów Państwowych

628 i 842, z 2014 r. poz. 805, 850, 1002, 1101 i 1863, z 2015 r. poz. 222.

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Obszar Natura 2000 Łysogóry na tle projektu planu ochrony ŚPN. mgr inż.wojciech Świątkowski

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

Opole, dnia 14 września 2016 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W OPOLU. z dnia 13 września 2016 r.

Warszawa, dnia 19 października 2016 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W WARSZAWIE. z dnia 17 października 2016 r.

Warszawa, dnia 22 listopada 2017 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W WARSZAWIE. z dnia 13 listopada 2017 r.

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

NATURA 2000 STANDARDOWY FORMULARZ DANYCH

Wpływ zabiegów hodowlanych i ochronnych na bioróżnorodność w ekosystemach leśnych na obszarach chronionych i gospodarczych

Inwentaryzacja siedlisk przyrodniczych NATURA 2000

Wykonanie: Koplin Małgorzata i Szmyt Konstancja Kl. 3 IM

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu oraz Nadleśnictwo Gniezno

Gorzów Wielkopolski, dnia 22 lutego 2013 r. Poz. 564 ZARZĄDZENIE NR 2/2013 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Typologia Siedlisk Leśnych wykłady i ćwiczenia

REZERWATY PRZYRODY CZAS NA COMEBACK

Projekt Planu Ochrony dla Brudzeńskiego Parku Krajobrazowego Szata roślinna i grzyby diagnoza stanu

Działania ochronne ze wskazaniem podmiotów odpowiedzialnych za ich wykonanie i obszarów ich wdrażania.

Typologia Siedlisk Leśnych wykład 4

Hodowla dębu na siedliskach BMśw i LMśw. Tadeusz Andrzejczyk, SGGW Konferencja: Leśne siedliska zmienione i zniekształcone

ZASTOSOWANIE SIEDLISKOWEGO INDEKSU GLEBOWEGO (SIG) W DIAGNOZIE TYPÓW SIEDLISK LEŚNYCH

Bydgoszcz, dnia 24 czerwca 2013 r. Poz ZARZĄDZENIE NR 0210/13/2013 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W BYDGOSZCZY

Mazowiecko - Świętokrzyskie Towarzystwo Ornitologiczne z siedzibą przy Kozienickim Parku Krajobrazowym

ZARZĄDZENIE NR 1 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA WE WROCŁAWIU. z dnia 15 lipca 2010 r.

METODYKA PROWADZENIA INWENTARYZACJI POZOSTAŁYCH SIEDLISK PRZYRODNICZYCH (NIE NATUROWYCH)

Stanisław Brożek, Piotr Gruba, Jarosław Lasota, Maciej Zwydak, Tomasz Wanic, Piotr Pacanowski, Ewa Błońska, Wojciech Różański

WALORYZACJA PRZYRODNICZA GMINY

OSTOJA DYLEWSKIE WZGÓRZA (PLH ) Powierzchnia obszaru: ha

Szczecin, dnia r. ANALIZA RYNKU

Gdańsk, dnia 7 grudnia 2015 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GDAŃSKU. z dnia 13 listopada 2015 r.

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Świętokrzyski Park Narodowy. Lech Buchholz Pracownia Naukowo-Badawcza ŚPN

Problemy inwentaryzacji typologicznej, fitosocjologicznej oraz siedlisk przyrodniczych w ramach prac urządzeniowych

Ekoportal.eu - ochrona środowiska ekologia ochrona przyrody recykling biopaliwa GMO odpady Natura 2000 a polski system ochrony przyrody

RAMOWY PROGRAM PRAKTYK NA KIERUNKU LEŚNICTWO, REALIZOWANYCH W JEDNOSTKACH ADMINISTRACYJNYCH LASÓW PAŃSTWOWYCH (NADLEŚNICTWACH)

Hodowanie sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) na glebach drobnoziarnistych jest nieracjonalne

WYKAZ LASÓW O SZCZEGÓLNYCH WALORACH PRZYRODNICZYCH HCVF

ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM

Gospodarka w obszarach Natura 2000 na przykładzie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie. Eberswalde, 6 października 2011 roku

Projekt Ochrona siedlisk in situ w Nadleśnictwie Kłodawa i Nadleśnictwie Rokita dofinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA w WARSZAWIE z dnia r.

Informacja dla chętnych na specjalizację Ochrona przyrody

Pogórze Dynowsko-Przemyskie. Wpisany przez Administrator piątek, 09 grudnia :15 - Poprawiony piątek, 09 grudnia :23

ochrona przyrody 80 RAPORT O STANIE ŚRODOWISKA W WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM W 2009 ROKU

Rozdział IX Siedliska przyrodnicze obszary wskazane do pomocy finansowej z tytułu dopłat rolno środowiskowych.

Hierarchiczna systematyka syntaksonomiczna

Wrocław, dnia 3 kwietnia 2014 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA WE WROCŁAWIU. z dnia 1 kwietnia 2014 r.

Warszawa, dnia 24 kwietnia 2015 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W WARSZAWIE. z dnia 15 kwietnia 2015 r.

NATURA STANDARDOWY FORMULARZ DANYCH

Klub Przyrodników. Świebodzin, 1 czerwca Nadleśnictwo Jawor i Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we Wrocławiu

ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA w WARSZAWIE z dnia r.

Martwe drewno w lesie jako element monitoringu i oceny stanu ochrony leśnych siedlisk przyrodniczych

Bogna Moszyńska PRzEkszTaŁCEnIE ŚRoDoWIska PRzyRoDnICzEgo oraz WaRToŚCI zdrowotne zbiorowisk LEŚnyCH W strefie PoDMIEJskIEJ WaRszaWy Wprowadzenie

ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W ŁODZI

Aspekty formalne sporządzania planu ochrony dla Świętokrzyskiego Parku Narodowego

Gorzów Wielkopolski, dnia 4 sierpnia 2016 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA w GORZOWIE WIELKOPOLSKIM

Transkrypt:

PROBLEMY IDENTYFIKACJI ORAZ POTRZEBA UZUPEŁNIENIA LISTY CHRONIONYCH SIEDLISK I ZBIOROWISK LEŚNYCH Józef K. Kurowski, Hieronim Andrzejewski Abstrakt Artykuł stanowi głos w dyskusji na temat inwentaryzacji siedlisk przyrodniczych podjętej przez Lasy Państwowe w 2006 roku. Rozważane są głównie dwa aspekty: identyfikacji niektórych typów siedlisk (i zbiorowisk) leśnych w procesie inwentaryzacji oraz sygnalizowanych przez przyrodników, potrzeb uzupełnienia listy siedlisk chronionych. Pełna diagnoza siedliska powinna obejmować zarówno rozpoznanie fitosocjologiczne jak i ocenę stopnia naturalności siedliska. Zdaniem autorów lista siedlisk chronionych winna być uzupełniona o ols porzeczkowy Ribeso nigri-alnetum, ols torfowcowy Sphagno squarrosi-alnetum oraz łozowisko Salicetum pentandro-cinereae. IDENTIFICATION PROBLEMS AND THE NEED TO UPDATE THE LIST OF PRTECTED HABITATS AND FORESTS Abstract The authors take part in discussion on inventory of protected environmental habitats undertaken by State Forests in 2006. There were considered two main aspects: identification of some types of forest habitats in the inventory process and pointed by naturalists, and needs to update the list of protected habitats. Comprehensive diagnosis of habitat should cover both fitosociological recognition and the evaluation of the natural level of habitat. According to authors, the list of protected habitats should include the following: Ribeso nigri-alnetum, Sphagno squarrosi-alnetum and Salicetum pentandro-cinereae. Identyfikacja W niniejszej pracy przyjęto założenie o nierozłącznym traktowaniu siedlisk przyrodniczych i zbiorowisk roślinnych. W rozpoznawaniu siedlisk chronionych oraz zbiorowisk leśnych, szczególnie w przypadku pospolitych ekosystemów, niezbędna jest zarówno trafna diagnoza fitosocjologiczna, jak i ich waloryzacja, 52 J. K. Kurowski, H. Andrzejewski. PROBLEMY IDENTYFIKACJI ORAZ POTRZEBA UZUPEŁNIENIA...

rozumiana m.in. jako ocena stopnia naturalności (Kurowski 2001). Taka ocena jest szczególnie trudna w odniesieniu do niektórych typów siedlisk przyrodniczych, np. grądowych Tilio cordatae-carpinetum betuli, zróżnicowanych geograficznie i ekologicznie na kilka podzespołów i wariantów troficznych (Matuszkiewicz W. 2001). Ten grąd kontynentalny prezentuje ponadto różnorodne postacie degeneracyjne, kształtujące się w wyniku użytkowania lasów (Olaczek R. 1972, 1974). W identyfikacji godnych ochrony siedlisk grądowych, a także w delimitacji granic najcenniejszych fragmentów odpowiadających im biochor, szczególną uwagę należy zwrócić na: 1. 2. Kompleksy leśne, w których fitocenozy poszczególnych syntaksonów tworzą naturalną mozaikę (toposekwencję) odpowiadającą zróżnicowaniu geomorfologicznemu i edaficznemu (ryc. 1); Ekosystemy, w których: drzewostan i runo odpowiadają właściwym dla podzespołów i odmian geograficznych wzorcom florystycznym, a zwłaszcza, gdzie runo jest typowe dla dawnych lasów, dominuje drzewostan w starszych klasach wieku (powyżej V), gleba nie jest zdegradowana, w efekcie poprzedniej gospodarki. Szczególnej ochrony wymagają następujące zbiorowiska grądu kontynentalnego: 1. 2. 3. Grąd niski (wilgotny, czyśćcowy) T-C stachyetosum; Grąd typowy T-C typicum tylko fitocenozy o znacznym stopniu naturalności, z bogatym składem gatunkowym drzew i krzewów oraz swoistą florą zielną; Grąd wysoki (trzcinnikowy) T-C calamagrostietosum przede wszystkim postaci zbliżone ekologicznie do dąbrowy świetlistej. W badaniach oraz identyfikacji pojawiają się problemy z rozpoznaniem i oceną naturalności siedliska przyrodniczego także w kilku innych typach zbiorowisk leśnych, zwłaszcza o ujednoliconym drzewostanie, ewentualnie z nienaturalną dominacją Ryc. 1. Fragment mapy roślinności rzeczywistej rezerwatu Las Łagiewnicki. Naturalny układ przestrzenny różnych podzespołów grądu Tilio-Carpinetum w sąsiedztwie źródliskowego obniżenia (4 grąd niski, 5 grąd typowy, 6 grąd wysoki) (Kurowski i in. 2001) Fig 1. Fragment of real flora of Las Lagiewnicki reserve. Natural spacial arrangement of dif- ferent subunits of oak-lime-hornbeam forest Tilio-Carpinetum near well-head lowering (4 low oak-lime-hornbeam forest, 5 typical, 6 high) (Kurowski i in. 2001) Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej R. 9. Zeszyt 2/3 (16) / 2007 53

jednego gatunku. Wątpliwości występują częściej w strefach granic zasięgowych ważnych gatunków drzew lasotwórczych, np. w środkowej części regionu łódzkiego. Przykładem może być kwestia odróżnienia siedliska Tilio-Carpinetum (serii ubogiej) z udziałem Abies alba i Fagus sylvatica, od bogatszej postaci Luzulo pilosae-fagetum z Abies alba (Matuszkiewicz J.M. 2001, fot. 1). Podobne problemy dotyczą rozpoznania zbiorowisk zajmujących biotopy o pokrewnych cechach. Istnieje możliwość pomyłki dąbrowy świetlistej Potentillo albae-quercetum z grądem wysokim T-C calamagrostietosum, które występują i często sąsiadują w terenie na mezotroficznych siedliskach, na lokalnych wzniesieniach (fot. 2). W takim przypadku dla prawidłowej diagnozy niezbędne jest szczegółowe rozpoznanie florystyczne. Potrzeba uzupełnienia listy siedlisk przyrodniczych Listy siedlisk przyrodniczych i gatunków chronionych zawarte w załącznikach do dyrektywy siedliskowej są ważne dla społeczeństw Unii Europejskiej i obowiązujące na jej obszarze (Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 maja 2005 r.). W przypadku siedlisk przyrodniczych nie są to często ani najrzadsze w danym kraju, ewentualnie regionie, ani w wielu przypadkach najbardziej cenne, np. z punktu widzenia fitogeograficznego. Pojawia się pytanie, na ile lista europejskich siedlisk przyrodniczych (zwłaszcza ekosystemów leśnych) chronionych w formie naturowych obszarów, odpowiada potrzebom ochrony przyrody w Polsce? Realizacja programu Natura 2000 nie powinna przesłonić problemów ochrony gatunków i siedlisk na poziomie krajowym, regionalnym, a nawet lokalnym. Proponuje się rozwijanie badań nad tworzeniem regionalnych list chronionych siedlisk oraz odpowiadających im zbiorowisk leśnych. Ze względu na potrzeby ochrony różnorodności biologicznej w regionach (ew. krainach przyrodniczo-leśnych) należy rozważyć propozycję uzupełnienia listy chronionych siedlisk przyrodniczych leśnych. Dotyczy to głównie zbiorowisk względnie rzadko spotykanych i zagrożonych regionalnie, a zwłaszcza: 1. 2. 3. Ważnych z punktu widzenia fitogeografii (m.in. zbiorowisk na granicy zasięgu, np. zbiorowisk z udziałem jodły, buka i jawora na pograniczu Wielkopolski, Mazowsza i Jury); Stanowiących cenne w regionie refugia florystyczne i faunistyczne (olsy, łozowiska i inne); Stanowiących istotne składniki naturalnego krajobrazu, np. zbiorowiska kompleksów wydmowo-torfowiskowych i źródliskowo-leśnych. Na podstawie dotychczasowego rozpoznania różnorodności ekosystemów leśnych można podać przykłady siedlisk niechronionych prawem unijnym, a z pewnością zagrożonych i wartych szczegółowych badań dotyczących: występowania w regionie, funkcji biocenotycznych, potencjalnych zagrożeń oraz prognoz ich przetrwania. Wśród siedlisk proponowanych do ochrony w regionach Polski niżowej powinny znaleźć się olsy, łozowiska, bory mieszane z jodłą oraz naturalne bory sosnowe świeże. 54 J. K. Kurowski, H. Andrzejewski. PROBLEMY IDENTYFIKACJI ORAZ POTRZEBA UZUPEŁNIENIA...

Fot. 1. Drzewostan bukowo-jodłowy z domieszką sosny, na siedlisku kwaśnej buczyny niżowej Luzulo pilosae-fagetum. Nadleśnictwo Brzeziny (fot. H. Andrzejewski) Photo 1. Tree stand of oak-fir with addition of pine on the site of acid low beech Luzulo pilosae-fagetum. Brzeziny Forest Inspectorate Fot. 2. Drzewostan nie jest wystarczającym wskaźnikiem typu siedliska przyrodniczego. Płat dąbrowy świetlistej Potentillo albae- Quercetum o fizjonomii przypominającej grąd wysoki Tilio-Carpinetum calamagrostietosum. Rezerwat Las Łagiewnicki (fot. H. Andrzejewski) Photo 2. Tree stand is not sufficient indicator of the type of site. Potentillo albae-quercetum o fan outlook resembling high Tilio- Carpinetum calamagrostietosum. Las Łagiewnicki reserve Fot. 3. Siedliska typowego olsu porzeczkowego Ribeso nigri-alnetum zagrożone na terenie kraju są godne ochrony. Dolina Miazgi pod Łodzią (fot. H. Andrzejewski) Photo 3. Sites of typical Ribeso nigri-alnetum endangered on territory of Poland are worth protecting. Valley of Miazga near Lodz Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej R. 9. Zeszyt 2/3 (16) / 2007 55

Olsy Ribeso nigri-alnetum (fot. 3), Sphagno squarrosi-alnetum Olsy nieźródliskowee to cenne i zanikające ekosystemy, których pominięcie na liście siedlisk przyrodniczych jest przykładem niekonsekwencji w rozumieniu dynamiki konkretnego kręgu zbiorowisk. W procesie sukcesyjnym zachodzącym w dolinie naturalnej rzeki nizinnej (chronionej w programie Natura 2000), w wyniku naturalnych procesów geomorfologicznych pojawiają się starorzecza (także chronione). Starorzecza często przekształcają się w torfowiska niskie (chronione) i zarośla łozowe, a sukcesja zmierza w kierunku olsu, tj. względnie trwałego typu lasu bagiennego (niestety już nie objętego ochroną). Olsy nie powinny być wyłączone spod ochrony, tym bardziej, że obok obszarów źródliskowych i mokradłowych pełnią niezastąpiona rolę w retencji wody, co wpływa zdecydowanie pozytywnie na utrzymanie różnorodności biologicznej i prawidłowe funkcjonowanie ekosystemów higrofilnych. Olsy należą do zbiorowisk poważnie zagrożonych na polskim niżu. Ich udział powierzchniowy w naszych lasach systematycznie maleje. Jedną z przyczyn redukcji ich powierzchni jest osuszanie gruntów rolniczych w sąsiedztwie kompleksów leśnych. Bagienne lasy olszowe stanowią ponadto refugia dla licznych gatunków roślin i zwierząt, w tym chronionych i zagrożonych. Znaczną część stanowisk niżowych liczydła górskiego Streptopus amplexifolius stwierdzono właśnie w olsach (fot. 4). Występuje tu również wroniec widlasty Huperzia selago i skrzyp olbrzymi Equisetum telmateia. Wśród gatunków ptaków często osiedlających się w lasach olszowych jest bocian czarny Ciconia nigra. Łozowiska Salicetum pentandro-cinereae (fot. 5) Z podobnych, jak olsy, względów należy objąć ochroną zarośla wierzbowe w typie łozowisk. Występują one w kompleksie z różnorodnymi szuwarami turzycowymi oraz inicjalnymi postaciami olsów źródliskowych i stanowią naturalne stadia sukcesyjne: przedolsowe (rzadziej przedłęgowe). Są to również ważne ostoje faunistyczne i florystyczne. Bory mieszane Querco roboris-pinetum z udziałem Abies alba (fot. 6) Ochroną powinny być objęte siedliska przyrodnicze borów mieszanych sosnowo-dębowych na obszarach w zasięgu geograficznego występowania jodły, w których w obecnych warunkach (głównie klimatycznych przynajmniej w VI krainie przyrodniczo-leśnej) istnieją najbardziej odpowiednie warunki, dla naturalnego odnowienia jodły, zwłaszcza pod okapem sosny (Filipiak 1984 i in.). Bory sosnowe świeże Leucobryo-Pinetum typicum Na liście chronionych siedlisk leśnych należałoby umieścić te postacie boru świeżego, które prezentują właściwe naturalnym zbiorowiskom wzorce florystyczne, 56 J. K. Kurowski, H. Andrzejewski. PROBLEMY IDENTYFIKACJI ORAZ POTRZEBA UZUPEŁNIENIA...

Fot. 4. Liczydło górskie Streptopus amplexifolius gatunek rzadko spotykany na niżu, występuje w bagiennych lasach olszowych. Nadleśnictwo Bełchatów (fot. J. Kurowski) Photo 4. Streptopus amplexifolius rare species on lowlands, appears in boggy kalder forests. Bełchatów Forest Inspectorate Fot. 5. Łozowisko Salicetum pentandro-cinereae typ siedliska dotychczas nie chroniony w programie Natura 2000. Puszcza Kozienicka (fot. H. Andrzejewski) Photo 5. Salicetum pentandro-cinereae type of site not protected so far under Natura 2000 program. Kozienicka Forest Fot. 6. Bór mieszany Querco roboris-pinetum z dynamicznie odnawiającą się jodłą. Puszcza Kozienicka (fot. H. Andrzejewski) Photo. 6. Mixed forest Querco roboris-pinetum with dynamically developing fir. Kozienicka Forest Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej R. 9. Zeszyt 2/3 (16) / 2007 57

tj. z kompletem gatunków charakterystycznych, takich jak: widłak spłaszczony Diphasiastrum complanatum, gruszyczka zielonawa Pyrola chlorantha, pomocnik baldaszkowy Chimaphila umbellata i inne. Badania borów sosnowych w Polsce wykazują drastyczną dysproporcję pomiędzy drzewostanami sosnowymi zajmującymi absolutnie dominującą powierzchnię, a borami sosnowymi świeżymi, o cechach naturalnych występującymi punktowo na polskim niżu, a ponadto zmniejszającymi swój areał występowania (Kurowski 1979, Rudak 2002). Literatura Filipiak E. 1984. Zespoły leśne z udziałem jodły w uroczyskach Krogulec i Szczawin koło Zgierza. Acta Univ. Lodz., Folia bot., 3: 3 65. Kurowski J.K. 1979. Bory i lasy z antropogenicznie wprowadzoną sosną w dorzeczu Środkowej Pilicy i Warty. Acta Univ. Lodz., Folia Bot. 29: 3 158. Kurowski J.K. 2001. Próba określenia zgodności fitocenozy leśnej z biotopem w aspekcie ochrony przyrody. W: R. Zielony, red. Zgodność fitocenozy z biotopem w ekosystemach leśnych. Wyd. Fundacji Rozwoju SGGW: 54 60. Kurowski J.K., Andrzejewski H., Witosławski P., Mamiński M. 2001. Mapa roślinności rzeczywistej Lasu Łagiewnickiego. W: J.K. Kurowski, red. Szata roślinna Lasu Łagiewnickiego w Łodzi. Urząd Miasta Łodzi, Uniwersytet Łódzki, Łódź: 97 109, tab. IV XXI. Matuszkiewicz J.M. 2001. Zespoły leśne Polski. PWN, Warszawa. Matuszkiewicz W. 2001. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, Warszawa. Olaczek R. 1972. Formy antropogenicznej degeneracji leśnych zbiorowisk roślinnych w krajobrazie rolniczym Polski niżowej. Uniwersytet Łódzki, Łódź. Olaczek R. 1974. Kierunki degeneracji fitocenoz leśnych i metody ich badania. Phytocoenosis, 3, 3/4: 179 190. Rudak M. 2002. Różnorodność florystyczna borów sosnowych w Sulejowskim Parku Krajobrazowym. Mscr. pr. doktorskiej wykonanej w Katedrze Geobotaniki i Ekologii Roślin UŁ, Łódź. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 maja 2005 r. w sprawie typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, wymagających ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000 (Dz. U. z 2005r. nr 94 poz. 795). Józef K. Kurowski (1), Hieronim Andrzejewski (2) Uniwersytet Łódzki Katedra Geobotaniki i Ekologii Roślin (1), Dyrekcja Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich (2) kjk@biol.uni.lodz.pl, h.andrzejewski@pkwl.pl 58 J. K. Kurowski, H. Andrzejewski. PROBLEMY IDENTYFIKACJI ORAZ POTRZEBA UZUPEŁNIENIA...