Kim byli Słowianie?
Słowianie to lud indoeuropejski, który pojawił się w Europie na przełomie V/VI w. Przybyli oni z dawnych aryjskich terenów w Azji, aby szukać schronienia i przyjaźniejszej przyrody.
Tereny zasiedlone przez Słowian W wyniku wędrówek ludów doszło do podziału Słowian na trzy wielkie grupy: Słowiańszczyznę wschodnią, zachodnią i południową. Wszystkie łączyły jednak podobne obyczaje i zbliżony język.
Zajęcia Słowian Słowianie uprawiali groch, kapustę, rzepę, ogórki, marchew, chmiel, mak, len i konopie. Siali dużo prosa, uprawiali coraz więcej zbóż ozimych i jarych, jak: pszenicę, żyto i owies. Hodowali konie, bydło, świnie, owce, kozy, kury, gęsi, kaczki. Zajmowali się zbieractwem jagód, grzybów i polowali na zwierzynę. Lubili łowić ryby. Wyrabiali niezbędne sprzęty domowe, narzędzia i broń. Najważniejszym z rzemiosł domowych było tkactwo.
Wierzenia Słowian Słowianie byli politeistami, wierzyli w wielu równorzędnych bogów, bądź też Jednego głównego oraz resztę jako Jego uosobienia (czyli henoteizm). Słowianie na początku oddawali cześć bogom na łonie natury, dopiero kontakty ze światem rzymskim sprawiły, że zaczęli wznosić świątynie i rzeźbić posągi bóstw.
Światowid Światowid -główne bóstwo czczone przez plemię Słowian. Światowid był bóstwem wojny, urodzaju, losu i przepowiedni. Przedstawiany był jako postać o czterech głowach. Jego symbolami były: duży róg do picia, biały rumak i wielki miecz.
. Swaróg Swaróg (Swarożyc) bóg Słońca, nieba ognia i kowalstwa. Słowianie modlili się do wschodzącego Słońca, a także przysięgali na Słońce.
Perun Perun jedno z naczelnych bóstw Słowian Wschodnich. Uosobienie gromowładcy, boga grzmotów i piorunów. Według Powieści dorocznej stał w Kijowie w 980 roku drewniany posag Peruna ze srebrną głową i złotymi wąsami. Perunowi poswięcono dęby.
Jarowit Jarowit - zachodniosłowiański bóg wojny. Źródłosłów jego imienia to jaru, czyli "silny, mocny, szybki" oraz wit "pan". Bóstwo to czczone było przez Słowian Połabskich w Wołogoszczy i Hawelbergu. W świątyni w Wołogoszczy znajdowała się poświęcona mu złota tarcza, która podczas wojny miała przynosić zwycięstwo.
Ustrój Słowian Podstawą społecznego życia Słowian był ród, który składał się z kilku rodzin. O przynależności do rodu decydowało kryterium krwi. Rozpad struktur rodowych u Słowian nastąpił dopiero w okresie wielkich migracji plemion słowiańskich. Nastąpiło wówczas wykształcenie struktur terytorialnych. Nosiły one nazwy: żupa, okolina lub opole. Do zadań tych sąsiedzkich wspólnot terytorialnych należał m.in. podział ziemi pomiędzy jej członków, rozstrzyganie sporów, organizowanie obrony przed wrogami. Władzę w plemieniu sprawował wiec wszystkich dorosłych członków plemienia. Wiec decydował o wojnie i pokoju, wybierał naczelnikaksięcia plemienia oraz kontrolował jego działalność. Najważniejszą rolę w podejmowaniu decyzji na wiecach miała starszyzna rodowa. Organizacja plemienna organizowała obronę przed nieprzyjaciółmi, sprawowała sądy, organizowała zaczątki systemu powinności i opłat oraz organizowała i dbała o utrzymywanie ośrodków kultu.
Grody Słowian Grody słowiańskie to w większości niewielkie, otwarte skupiska kilku do kilkunastu budynków mieszkalnych i gospodarczych. Zabudowania o charakterze grodowym stanowią zaś przede wszystkim tzw. refugia, czyli umocnienia służące schronieniu okolicznej ludności na wypadek wrogiej napaści. Chaty wznoszono na planie czworokąta. Podobnie jak w epokach wcześniejszych występują też ziemianki i półziemianki oraz owalne i czworokątne chaty plecionkowe. Zabudowa wczesnośredniowiecznych osad mieszkalnych nie miała charakteru regularnego poza wyjątkami wznoszonymi na planie tzw. gniazda,czyli pustego placu wewnątrz zabudowań.
Gniezno- makieta
Współczesne państwa słowiańskie
Autorzy Autorzy Krystian Kisiel Maciej Sigda Bartłomiej Kozak