- str. 1 - SPIS TREŚCI I. CZĘŚĆ OPISOWA 1. Oświadczenie projektanta i sprawdzającego zgodnie z art.20, ust.4 ustawy Prawo budowlane str. 2 2. Opis techniczny str. 3-10 II. ZAŁĄCZNIKI 1. Kserokopia uprawnień projektanta 2. Kserokopia zaświadczenia o przynależności projektanta do WOIIB 3. Kserokopia uprawnień sprawdzającego 4. Kserokopia zaświadczenia o przynależności sprawdzającego do WOIIB III. RYSUNKI KONSTRUKCYJNE 1. Rzut fundamentów 2. Rzut poziomu ±0.00 3. Rzut poziomu antresoli 4. Kłady ścian hali 5. Rzut konstrukcji dachu 6. Dźwigary dachowe główne 7. Dźwigary dachowe rozmieszczenie łączników płatwi 8. Płatwie i tężniki dachowe 9. Szczegóły połączeń konstrukcji drewnianych 10. Okucia głowic słupów, okucia podporowe dźwigarów 11. Okucia dźwigarów i płatwi, marki do mocowania płatwi do ścian szczytowych 12. Poz.4.1. Strop nad klatką schodową, wieńce żelbetowe 13. Poz.5.1, 5.2 Strop 14. Poz.5.3 5.6 Stropy 15. Poz.5.7, 5.8 Strop 16. Poz.6 Biegi schodowe, podest 17. Poz.7 Wzmocnienia żelbetowe ścian 18. Poz.8 Podciągi w ścianach zewnętrznych 19. Poz.9 Nadproża 20. Poz.10 Podciągi 21. Poz.11 Podciągi w ramach usztywniających 22. Poz.12.1 12.5 Słupy główne 23. Poz.12.6 12.9 Słupy główne 24. Poz.13 Słupy ścian szczytowych 25. Poz.14 Słupy 26. Poz.15 Słupy 27. Poz.16 Podwaliny, Poz.17 Ławy fundamentowe 28. Poz.18, Poz.19 Stopy fundamentowe 29. Poz.20 Płyta posadzki i schodów widowni
- str. 2 - OŚWIADCZE IE O SPORZĄDZE IU PROJEKTU ZGOD IE Z OBOWIĄZUJĄCYMI PRZEPISAMI ORAZ ZASADAMI WIEDZY TECH ICZ EJ Niżej podpisani projektanci oświadczają, że projekt budowlano-wykonawczy sali gimnastycznej przy Szkole podstawowej nr 1 w Świdwinie, zlokalizowanej w Świdwinie, przy ul. Plac Jana Pawła II 5, działka nr 372, 373/1, 373/2, 391/3, 391/4 (inwestor: Gmina Miasto Świdwin, 76-300 Świdwin) został wykonany zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. BRA ŻA KO STRUKCYJ A PROJEKTOWAŁ: mgr inż. Tomasz Zasada SPRAWDZIŁ : inż. Waleria Augustyniak Wrzesień 2009r.
- str. 3 - OPIS TECH ICZ Y do projektu konstrukcji Sali sportowej przy Szkole Podstawowej r 1 w Świdwinie Świdwin Pl. Jana Pawła II 5, działki nr 372, 373/1, 373/2, 391/3, 391/4 1. PODSTAWA OPRACOWA IA 1. Umowa o prace projektowe, 2. Wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Świdwin, 3. Projekt sali sportowej w branży architektonicznej, 4. Mapa sytuacyjno-wysokościowa w skali 1:500, 5. Wizja lokalna na terenie działki, 6. Dokumentacja geotechnicznych warunków posadowienia dla projektu sali gimnastycznej przy Szkole Podstawowej Nr 1, opracowana przez Zakład Projektowo Handlowy Geolog w Koszalinie, opracowanie z maja 2009r., 7. Obowiązujące normy i przepisy w zakresie projektowania i wykonawstwa. 2. DA E O I WESTYCJI 2.1. Nazwa obiektu: Sala sportowa przy Szkole Podstawowej Nr 1 2.2. Adres: Świdwin, Pl. Jana Pawła II 5 2.3. Numery ewidencyjne działek: 372, 373/1, 373/2, 391/3, 391/4 2.4. Inwestor: Gmina Miasto Świdwin 76-300 Świdwin, Pl. Konstytucji 3 Maja 2.5. Biuro Projektów: Lasota - Architektura mgr inż. Leszek Lasota 64-920 Piła, ul. Rodakowskiego 79 3. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWA IA Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt sali sportowej przy Szkole Podstawowej Nr 1 w Świdwinie przy Placu Jana Pawła II 5, na działkach o numerach ewidencyjnych 372, 373/1, 373/2, 391/3, 391/4. Niniejsza teczka zawiera projekt budowlanowykonawczy w branży konstrukcyjnej. 4. LOKALIZACJA BUDY KU Projektowany budynek sali sportowej znajdować się będzie w Świdwinie przy Pl. Jana Pawła II 5 na terenie Szkoły Podstawowej Nr 1. Teren planowanej inwestycji stanowi obecnie boisko przyszkolne. Teren ten na przeważającej powierzchni planowanej zabudowy jest aktualnie wolny od obiektów budowlanych, w niewielkim fragmencie obejmującym narożnik zachodni teren jest zabudowany budynkami gospodarczymi. Budynki te przeznaczone są do rozbiórki. 5. CHARAKTERYSTYKA OGÓL A PROJEKTOWA EGO BUDY KU Projektowana obiekt jest to budynek o jednej kondygnacji nadziemnej, bez podpiwniczenia, z dachem typu płaskiego. Funkcja obiektu sala sportowa dla potrzeb szkoły podstawowej. Projektowany budynek przylegać będzie do ściany istniejącego budynku
- str. 4 - szkoły podstawowej, z którym połączony będzie funkcjonalnie. Pod względem konstrukcyjnym budynek istniejącej szkoły i projektowanej Sali sportowej stanowić będą niezależne ustroje nośne, oddzielone od siebie dylatacją na całej wysokości budynków. 5.1. Charakterystyka ogólna konstrukcji Konstrukcja nośna projektowanego budynku mieszana: 1/ Dla głównej bryły sali sportowej konstrukcja typu halowego, monolityczna, szkieletowa, żelbetowa z dachem o konstrukcji z drewna klejonego, 2/ Dla pomieszczeń pomocniczych sali tradycyjna, murowana ze stropami stropodachami żelbetowymi, monolitycznymi. Główne elementy wykonane będą o konstrukcji: 1. Płatwie z drewna klejonego w układzie statycznym belek swobodnie podpartych na dźwigarach dachowych, zginanych w dwóch płaszczyznach. 2. Dźwigary dachowe z drewna klejonego w układzie statycznym belek swobodnie podpartych na słupach. 3. Słupy główne żelbetowe, wylewane na mokro, układ statyczny belek wspornikowo zakotwionych w stopach fundamentowych i przegubowo połączone z dźwigarami dachowymi. Słupy znajdujące się w jednej płaszczyźnie współpracują w przenoszeniu obciążeń poziomych. 4. Słupy ścian szczytowych żelbetowe, wylewane na mokro. Schemat statyczny belki wspornikowo zakotwione w stopach fundamentowych oraz górą przegubowo mocowane do tężnika połaciowego poprzecznego za pośrednictwem płatwi dachowych skrajnego pola. 5. Ściany podłużne i szczytowe części wysokiej murowane. Na obciążenia poziome ściany zaprojektowano jako samonośne, obciążenia poziome od parcia wiatru przekazano za pośrednictwem wieńców na słupy nośne. 6. Ściany części niskiej o konstrukcji murowanej, ściany pełnią funkcję nośną, przenoszą ciężar własny oraz obciążenia przekazywane ze stropów. 7. Stężenia dźwigarów dachowych - stężenia połaci stanowią tężniki połaciowe poprzeczne usytuowane w przedskrajnych polach oraz podłużne usytuowane przy okapie. Schemat statyczny tężnika poprzecznego - kratownica, dla której dźwigary dachowe stanowią pasy kratownicy, płatwie stanowią słupki kratownicy, a belki tężniki stanowią krzyżulce kratownicy. Obciążenia z wiązara tężnika poprzecznego przekazywane są na żelbetowe ramy usztywniające, ukryte w grubości ścian zewnętrznych. 8. Sztywność konstrukcji w kierunku podłużnym zapewniają ramy usztywniające, z których każda składa się z dwóch słupów ( będących jednocześnie słupami głównymi hali ) oraz dodatkowych podciągów w dwóch poziomach. Schemat statyczny ram ramy węzłach sztywnych, kotwione wspornikowo w stopach fundamentowych. 9. Stropy żelbetowe, wylewane na mokro. Schemat statyczny płyty o zróżnicowanych warunkach podparcia. 5.2. Dane liczbowe: 1.Rozpiętość dźwigarów w osi podparcia a/ dla dźwigarów w osiach E, L 27.14m b/ dla dźwigarów w osiach G, H, I, J 26.01m 2.Rozstaw układów poprzecznych w osiach słupów 6.35m 3.Ilość naw 1 4.Ilość układów głównych ( ram ) 6 5. Wysokość hali w świetle konstrukcji 9.60m
- str. 5-6. OPIS WARU KÓW GRU TOWO-WOD YCH I WARU KÓW POSADOWIE IA 6.1. Warunki gruntowo-wodne Na podstawie dokumentacji geotechnicznej opracowanej przez firmę ZPH Geolog stwierdzono następującą budowę podłoża w rejonie projektowanego budynku: 1. Bezpośrednio pod powierzchnią terenu zalega warstwa nasypów niekontrolowanych. Grunty te występują do głębokości 1.0 2.0m poniżej poziomu terenu. W skład gruntów nasypowych wchodzą piaski drobne przemieszane z humusem i gruzem. Grunty te kwalifikuje się jako nienośne i nie mogą one stanowić podłoża pod fundamenty projektowanego budynku. 2. Niżej występują grunty mineralne, do których zaliczono piaski średnie i drobne. Grunty te występują do głębokości 4.5 6.0m poniżej poziomu terenu, w trzech spośród sześcia wykonanych otworów badawczych grunty te nie zostały przewiercone. Stan gruntów zmienia się w zależności od głębokości zalegania, w partiach stropowych występują one w stanie luźnym, stopień zagęszczenia I D = 0.2, głębiej przechodzi w stan średniozagęszczony, I D = 0.45. Zasięg gruntów luźnych obejmuje narożnik południowy oraz część budynku północno-wschodnią. Miąższość gruntów stanie luźnym wynosi 0.5 1.0m. Grunty te kwalifikują się jako podłoże nośne pod projektowany budynek z zastrzeżeniem wykonania robót określonych w rozdz. 6.4. 3. Kolejną warstwę geotechniczną tworzą grunty sypkie gruboziarniste, do których zaliczono żwiry i pospółki, występujące na głębokości poniżej 4.5m pod terenem. Stan zagęszczenia tych gruntów jest średniozagęszczony i zagęszczony, stopień zagęszczenia I D = 0.4 0.7. Grunty tej warstwy charakteryzują się dobrymi cechami mechanicznymi i mogą stanowić podłoże budowlane pod projektowany budynek. Woda gruntowa występuje na głębokości ok. 1.2 1.3m poniżej poziomu terenu, tj. na rzędnej 87.1m n.p.m. Są to wody gruntowe o zwierciadle swobodnym. Stan taki potwierdza również projektant na podstawie odkrywki fundamentu szkoły, którą wykonano w sierpniu 2009r. Należy zatem liczyć się występowaniem wód gruntowych w strefie prowadzenia robót ziemnych i fundamentowych. 6.2. Rodzaj warunków gruntowych i kategoria geotechniczna Na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dn. 24.09.1998r w sprawie ustalenia geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych ( Dz.U. Nr 126, poz. 839 ) przyjęto: 1. Rodzaj warunków gruntowych: złożone 2. Kategoria geotechniczna obiektu: druga 6.3.Projektowane posadowienie budynku Projektuje się posadowienie bezpośrednie budynku na ławach i stopach fundamentowych na warstwie gruntów 2 według opisu w rozdz. 6.1. Przyjęto: 1. Poziom porównawczy zero posadzka parteru na rzędnej: ±0.00m = 88.64m n.p.m. 2. Poziom posadowienia stóp fundamentowych słupów głównych: -1.80m = 86.84m n.p.m. 3. Poziom posadowienia ław fundamentowych oraz stóp fundamentowych słupów ścian szczytowych i pozostałych słupów: -1.70m = 86.94m n.p.m.
- str. 6-4. Poziom posadowienia podwalin sali sportowej: -1.30m = 87.34m n.p.m. 5. Poziom posadowienia podwalin przy ścianie budynku istniejącej szkoły oraz podwalin ścian wejścia głównego: -0.80m = 87.84m n.p.m. 6.4. Warunki posadowienia, technologia prowadzenia robót ziemnych i fundamentowych 1. Z całej powierzchni budynku zdjąć warstwę gruntu na głębokość ok. 30cm. Roboty wykonać przy pomocy spycharek mechanicznym. Dalsze prace ziemne prowadzić jaku typu liniowego bądź punktowego. Wykopy te wykonać do głębokości ok. 10 20cm powyżej zwierciadła wód gruntowych. 2. W celu wykonania dalszych prac wykonać odwodnienie wykopów przy pomocy igłofiltrów. Odwodnienie to należy wykonywać odcinkami i w takim zakresie prowadzić dalsze prace ziemne. 3. Z powierzchni pod fundamentami należy usunąć całość gruntów nasypowych, określonych w punkcie 1 w rozdz.5.1. 4. Wykonać dogęszczenie gruntów mineralnych sypkich występujących w stanie luźnym. Dogęszczenie to należy wykonywać przy użyciu zagęszczarek mechanicznych. Wymagany stopień zagęszczenia nie mniejszy niż I D = 0.5, wskaźnik zagęszczenia nie mniejszy niż S d = 0.97. Alternatywnie dopuszcza się usunięcie tych gruntów z wykopu i zastąpienie betonem podkładowym. 5. Wymaga się odbioru geologicznego wykopu w obecności inspektora nadzoru i uprawnionego geotechnika. Sprawdzeniu podlegać będą rodzaj gruntu występującego w podłożu oraz parametry zgęszczenia gruntu. 6. Pod stopami fundamentowymi do poziomu przyjętego posadowienia wykonać podlewkę z betonu podkładowego klasy C8/10. 7. Pod ławami fundamentowymi ułożyć zagęszczoną podsypkę żwirową lub z pospółki na wysokość do projektowanego poziomu posadowienia ław. Poduszkę żwirową ułożyć z dwustronnym poszerzeniem poza obrys ławy o ½ grubości podsypki + 10cm. Parametry dogęszczenia podsypki jak w punkcie 4. Na wykonanej poduszce żwirowej ułożyć podkład z betonu klasy C8/10 o grubości 10cm. 8. W przypadku podwalin przyjęto schemat obliczeniowy belek podpartych na stopach fundamentowych i z tego względu nie jest wymagana poprawa cech mechanicznych gruntu pod tymi elementami. Zastosowany beton podkładowy ma charakter tylko technologiczny. 9. Wykonać ławy i stopy fundamentowe żelbetowe ( zbrojenie i wylanie betonu konstrukcyjnego ) na podstawie rysunków w projekcie. Po związaniu betonu w tych elementach można zaniechać odwodnienia wykopów. 10. W obrębie planowanej zabudowy należy liczyć się z możliwością występowania starych fundamentów, które wymagać będą całkowitej rozbiórki. 11. Kategoria robót ziemnych: I II dla 80% objętości mas ziemnych i III IV dla 20% objętości mas ziemnych. 12. Zasyp fundamentowy ścian fundamentowych od zewnątrz budynku można wykonać przy użyciu gruntów z wykopu, lecz bez zanieczyszczeń niemineralnych. Grunt ten należy warstwami zagęścić. 13. Sposób przygotowania podłoża pod posadzki: Po wykonaniu wykopu jak w punkcie 1 należy dno wykopu wyrównać i dogęścić przy pomocy zagęszczarek mechanicznych. Ewentualnie występujące na dnie wykopu zanieczyszczenia niemineralne należy usunąć i zastąpić ubitym piaskiem. Następnie ułożyć na całej powierzchni warstwę piasku o grubości 10cm oraz ją zagęścić. Na podsypce ułożyć warstwę geowłókniny oraz kolejną zagęszczoną warstwę piasku o grubości 20cm. Na tak przygotowanym podłożu
- str. 7 - ułożyć folię rozdzielającą podłoże od betonu oraz wykonać płytę betonową zbrojoną jako podbudowę posadzki sportowej. 7. OPIS ELEME TÓW KO STRUKCYJ YCH 7.1. Stopy fundamentowe Stopy fundamentowe zaprojektowano jako wylewane na mokro z betonu C16/20, zbrojone stalą A-III 34GS. Szczegóły rozwiązań - patrz rysunki robocze. 7.2. Podwaliny i ławy fundamentowe Zaprojektowano jako żelbetowe wylewane na mokro z betonu C16/20, zbrojone stalą A-0 St0S i A-III 34GS. Podwaliny pod ściany należy opierać na stopach fundamentowych. Podwaliny na odcinku między słupami winny być wykonywane bez przerw roboczych w betonowaniu. Przed zalaniem betonem do zbrojenia fundamentów należy przyspawać płaskownik ocynkowany 25 x 4 mm jako uziemienie instalacji odgromowej w miejscach oznaczonych na rzucie fundamentów. 7.3. Słupy główne Zaprojektowano jako żelbetowe, wylewane na mokro, o przekroju 35 x 70 cm z betonu klasy wytrzymałościowej C20/25, zbrojone stalą A-0 St0S, A-III 34GS i A-IIIN B500SP. Szczegóły wykonania - patrz rysunki robocze. Głowice słupów wyposażyć w okucia do przyspawania łożysk podparć dźwigarów dachowych. Przygotowanie głowic do oparcia dźwigarów dachowych poprzez przyspawanie łożysk podporowych stalowych. W osiach 13, 14 zastosować łożyska stałe, w osi 2 zastosować łożyska przesuwne. Regulacja usytuowania łożysk na słupach winna być wykonana geodezyjnie przed ich przyspawaniem do okucia głowicy. 7.4.Dźwigary dachowe Dźwigary dachowe zaprojektowano o konstrukcji z drewna klejonego. Schemat statyczny dźwigarów belki swobodnie podparte na słupach, kształt dźwigarów dwutrapezowy. Dźwigary wykonać z drewna klejonego warstwowo w klasie wytrzymałościowej GL28c. Podczas prefabrykacji elementów belkom nadać ugięcie odwrotne f = 60mm. Dźwigary wyposażyć w następujące akcesoria: 1/ Okucia węzłów podporowych, 2/ Siodełka do oparcia płatwi dachowych oraz łączniki do mocowania stężeń. Oparcie dźwigarów na słupach poprzez osadzenie w gnieździe łożyska podporowego i śruby M24 kl.5.8. Szczegóły wykonania elementów i połączeń - patrz rysunki robocze. 7.5. Płatwie dachowe Płatwie dachowe zaprojektowano z drewna klejonego o przekroju 12x34cm. Wykonać z tarcicy klasy GL24c. Połączenia płatwi: 1/ Oparcie na dźwigarach za pośrednictwem łączników siodłowych. Mocowanie płatwi do łączników na śruby. 2/ Oparcie na ścianach szczytowych przy pomocy marek stalowych mocowanych do wieńca żelbetowego ściany na kotwy wklejane typu Hilti HAS-HVU. Marki i łączniki wykonać na podstawie załączonych rysunków. Zabezpieczenie antykorozyjne poprzez ocynkowanie ogniowe.
- str. 8-7.6. Tężniki połaciowe Tężniki połaciowe poprzeczne i podłużne zaprojektowano z tarcicy struganej o przekroju 16 12cm z tarcicy klasy K24. Mocowanie do dźwigarów i płatwi za pośrednictwem łączników metalowych, szczegóły rozwiązań - patrz rysunki robocze. 7.7. Słupy ścian szczytowych Konstrukcję nośną ścian szczytowych stanowią pionowe słupy wiatrowe dołem zakotwione w stopie fundamentowej, górą mocowane przegubowo do tężnika dachowego. Słupy zaprojektowano jako żelbetowe, wylewane na mokro z betonu klasy C16/20, zbrojone stalą A-0 St0S, A-III 34GS i A-IIIN B500SP. Szczegóły wykonania - patrz rysunki robocze. 7.8. Stężenia ścian Sztywność konstrukcji hali w kierunku poprzecznym zapewniają słupy żelbetowe główne, które zaprojektowano na przeniesienie obciążeń poziomych z całej wysokości ścian. Sztywność konstrukcji w kierunku poprzecznym zapewniać będą ramy żelbetowe pomiędzy słupami E2 G2, J2 L2, D14 E14 i L14 N14. Konstrukcję ramy usztywniającej tworzą słupy główne hali oraz poziome podciągi. Słupy wykonać zgodnie z wytycznymi w rozdz. 7.3. Podciągi wykonać jako żelbetowe, wylewane na mokro z betonu klasy wytrzymałościowej C16/20, zbrojenie ze stali A-0 St0S, A-III 34GS i A-IIIN B500SP. Szczegóły wykonania - patrz rysunki robocze. 7.9. Podciągi i pozostałe słupy Zaprojektowano jako żelbetowe, wylewane na mokro z betonu klasy C16/20, zbrojenie ze stali A-0 St0S, A-III 34GS i A-IIIN B500SP. Szczegóły wykonania - patrz rysunki robocze. 7.10. adproża w ścianach Nadproża o rozpiętości do 2.1m w świetle otworu zaprojektowano z belek prefabrykowanych typu L19. Nadproża o rozpiętości większej wykonać jako żelbetowe, wylewane na mokro z betonu klasy C16/20, zbrojenie ze stali A-0 St0S, A-III 34GS. Szczegóły wykonania - patrz rysunki robocze. 7.11. Pokrycie nośne dachu Zaprojektowano z płyty dachowej Kingspan typ KS-1000 XD. Mocowanie płyt do konstrukcji drewnianej na wkręty do drewna zgodnie z wytycznymi producenta płyt. Przy szczytach hali oraz w przy okapie stosować zagęszczony rozstaw łączników. 7.11. Ściany fundamentowe Zaprojektowano jako murowane z bloczków betonowych M-6 z betonu C12/15 na zaprawie cementowej marki 5MPa. Grubość ścian 25cm. Ściany zewnętrzne ocieplić od zewnątrz metodą lekką zgodnie z wytycznymi w projekcie branży architektonicznej. Izolacje przeciwwilgociowe: 1/ Izolacja pozioma na ławach i podkładzie betonowym pod podwalinami z dwóch warstw papy termozgrzewalnej, 2/ Izolacja pionowa z lepików asfaltowych na zimno po zewnętrznej stronie ściany, 3/ Izolacja pozioma w poziomie izolacji podposadzkowej z dwóch warstw papy termozgrzewalnej. 7.12. Ściany nadziemia
- str. 9 - Zaprojektowano jako murowane z bloczków gazobetonowych odmiany 06 na zaprawie cementowo-wapiennej marki 3MPa. W miejscach oparcia podciągów żelbetowych i nadproży wykonać poduszki z cegły ceramicznej pełnej klasy wytrzymałościowej 15MPa na zaprawie cementowej marki 8MPa lub alternatywnie z betonu C12/15. Wymiary poduszek o ile nie określono na rysunkach roboczych elementów żelbetowych o wysokości co najmniej 15cm oraz o długości równej szerokości podparcia belki + wysokość poduszki Ściany zewnętrzne docieplić metodą lekką zgodnie z wytycznymi w projekcie branży architektonicznej. Ściany szczytowe i podłużne hali z uwagi na znaczną wysokość wymagają usztywnienia za pomocą poziomych wieńców na wysokościach przewidzianych w projekcie. Zbrojenie wieńców należy każdorazowo kotwić z słupach nośnych hali ( słupy główne i słuy ścian szczytowych ). Wieńce wykonać z betonu klasy C16/20, zbrojenie ze stali A-0 St0S i A-III 34GS. Szczegóły wykonania - patrz rysunki robocze. 7.13. Stropy i stropodachy Zaprojektowano jako żelbetowe, wylewane na mokro z betonu klasy wytrzymałościowej C16/20. Zbrojenie ze stali A-0 St0S i A-III 34GS. W poziomie płyt wykonać na ścianach wieńce żelbetowe, które należy zbroić zgodnie z rysunkiem roboczym. 7.14. Schody Zaprojektowano jako żelbetowe, wylewane na mokro z betonu klasy C16/20, zbrojenie ze stali A-0 St0S i A-III 34GS. Szczegóły wykonania - patrz rysunek. 8. ŁĄCZ IKI, ŚRUBY, ELEKTRODY 8.1. Konstrukcje stalowe Do spawania konstrukcji stalowych ( łączniki, marki, okucia ) należy używać elektrody EA.146 lub EB.146. 8.2. Konstrukcje drewniane W połączeniach konstrukcji drewnianych zastosowano łączniki metalowe spawane warsztatowo z blach. Wykonać ze stali St3SX. Szczegóły rozwiązań patrz rysunki robocze. Do połączeń montażowych i konstrukcyjnych śrubowych należy używać śrub wg PN-74/M-82101 klasy wytrzymałościowej 5.8. 9. ZABEZPIECZE IA A TYKOROZYJ E I PRZECIWPOŻAROWE 9.1. Konstrukcje stalowe Elementy stalowe okuć dźwigarów, płatwi i tężników należy oczyścić chemicznie oraz ocynkować ogniowo, nie malować. Śruby, kotwy, wkręty do drewna i inne łączniki stosować ze stali ocynkowanej ogniowo. 9.2. Konstrukcje drewniane Zabezpieczenia przeciwpożarowe i przeciw korozji: 1. Zabezpieczenie przeciwpożarowe dźwigary dachowe i płatwie nie wymagają dodatkowych zabezpieczeń. Tężniki drewniane zabezpieczyć przeciwpożarowo poprzez impregnację ciśnieniową środkami chemicznymi, dostępnymi na rynku, np. Fobos M-4F. Wymagany stopień zabezpieczenia w stopniu niezapalnym. 2. Zabezpieczenie przeciw korozji biologicznej impregnacja środkami chemicznymi.
- str. 10-3. Wykończenie zewnętrzne powierzchni drewnianych 2-krotne gruntowanie i 2 -krotne malowanie lakierami transparentnymi do zastosowań wewnętrznych. 10. WYTYCZ E MO TAŻU 1. Zakłada się montaż konstrukcji dachu przy pomocy żurawia samojezdnego o udźwigu 30T. Zakłada się, że montaż odbywać się będzie ze środka hali. Jako utwardzenie drogi montażowy wykorzystać można podkład betonowy pod posadkę sali sportowej. 2. Montaż rozpocząć od dźwigarów w polach, w których występują tężniki połaciowe poprzeczne. Stateczność montowanej konstrukcji zapewni wykonanie pary dźwigarów oraz kompletu płatwi i tężników w jednym polu międzydźwigarowym. 3. Z uwagi na duże rozpiętości konstrukcyjne i nietypowość rozwiązań wymaga się opracowania przez wykonawcę robót projektu montażu. Rozwiązanie montażu poszczególnych elementów i zapewnienie stateczności konstrukcji w trakcie robót uzgodnić z autorem projektu konstrukcji. 11. DA E DLA UŻYTKOW IKA HALI 1. Strop widowni zaprojektowano o dopuszczalnym obciążeniu użytkowym p = 5kN/m 2 ( poza ciężarem własnym oraz materiałów wykończeniowych ). 2. Stropodach nad pomieszczeniami socjalnymi, na którym planuje się zamontowanie central wentylacyjnych zaprojektowano na następujące obciążenia użytkowe: a/ obciążenie śniegiem dla I strefy wg PN-82/B-02010 o wartości charakterystycznej s = 0.72kN/m 2, b/ oraz dodatkowe obciążenie użytkowe o wartości charakterystycznej p = 5kN/m 2. 3. Płatwie dachowe dopuszczalne obciążenia: a/ obciążenie śniegiem dla I strefy wg PN-82/B-02010 o wartości charakterystycznej s = 0.72kN/m 2, b/ obciążenie użytkowe od urządzeń podwieszonych do dachu o wartości charakterystycznej p = 0.20kN/m 2 w przeliczeniu na 1m 2 powierzchni dachu, w przeliczeniu na 1mb płatwi p = 0.66kN/mb. 4. Dźwigary dachowe dopuszczalne obciążenia: a/ obciążenie śniegiem dla I strefy wg PN-82/B-02010 o wartości charakterystycznej s = 0.72kN/m 2, b/ obciążenie użytkowe od urządzeń podwieszonych do dachu o wartości charakterystycznej p = 0.30kN/m 2 w przeliczeniu na 1m 2 powierzchni dachu, w przeliczeniu na 1mb dźwigara p = 1.90kN/mb. Obciążenia te nie podlegają sumowaniu z określonymi w punkcie 3b. 5. Stosowanie wyżej podanych obciążeń nie wymaga dodatkowych rozwiązań projektowych. 6. Podwieszenie konstrukcji koszy podwieszanych do dźwigarów uznaje się za dopuszczalne w ramach podanego wyżej obciążenia użytkowego. Na podstawie danych uzyskanych od producenta ciężar obciążenia od tych elementów określono o wartości 10kN ( 1000kG ), przy czym obciążenie przekazywane na jeden dźwigar wynosi 5kN ( 500kG ). Dodatkowe obciążenie dźwigarów w których występują te konstrukcje wymagać będzie analizy statyczno-wytrzymałościowej. 7. Zabrania się umieszczania na konstrukcji dachu urządzeń wywołujących drgania i obciążenia dynamiczne elementów nośnych ( np. klimatyzatory, wentylatory, itp. ). Opracował : mgr inż. T. Zasada