AKADEMIA MORSKA w GDYNI WYDZIAŁ MECGANICZNY Nr 25 Przedmiot: Budowa i teoria okrętu Kierunek/Poziom kształcenia: Forma studiów: Profil kształcenia: Specjalność: MiBM/ studia pierwszego stopnia stacjonarne praktyczny Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Semestr ECTS Liczba godzin w tygodniu Liczba godzin w semestrze W C L P S W C L P V 3 2 1 30 15 VII 3 2 1 30 15 VIII 1 1 15 Razem w czasie studiów: 105 Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dot. ) 1. Opanowanie materiału wymaganego programem studiów w odniesieniu do przedmiotów: mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów i mechanika płynów. 2. Program musi być zgodny z programem kursu of. Mechanika okrętowego. Tab. 5.3.17 i Tab. 5.2.3. Cele 1. Celem jest przekazanie podstawowej wiedzy nt. budowy i teorii okrętu, niezbędnej do bezpiecznej obsługi technicznego wyposażenia statku na poziomie zarządzania, zgodnie z rozporządzeniem ministra infrastruktury z dn. 13 lipca 2005 r. w sprawie programów szkoleń i wymagań egzaminacyjnych w zakresie kwalifikacji zawodowych marynarzy. Efekty kształcenia dla całego (EKP) po zakończeniu cyklu kształcenia: Symbol Po zakończeniu student potrafi: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EKP1 określić charakterystyki geometryczne kadłuba okrętu K_U22 EKP2 opisać pojęcia i wyjaśnić zasady leżące u podstaw pływalności i K_U22 stateczności okrętu EKP3 opisać szczegóły konstrukcyjne właściwe dla poszczególnych typów K_U22 statków wyjaśnić zasady leżące u podstaw oceny wytrzymałości kadłuba K_U15, K_U22 okrętu wyjaśnić cel i rolę głównych elementów konstrukcji kadłuba K_U15, K_U22 EKP6 korzystać w zakresie podstawowym z dokumentacji konstrukcyjnej i K_U22 statecznościowej statku opisać reguły działania i postępowanie w przypadkach występowania zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej pływalności K_W10, K_K09 K_W02, K_U08; K_K05 symbole efektów kształcenia dla kierunku (W-wiedza, U-umiejętności, K-kompetencje społeczne)
Treści programowe: Semestr V Lp. Zagadnienia 1. Geometria kadłuba statku: (5.3.17. p.1) a) linie teoretyczne, b) wymiary główne, c) stosunki wymiarów głównych, d) współczynniki pełnotliwości, e) składowe masy, f) wolna burta. Liczba godzin Odniesienie W C L/P 4 EKP1 2. Typy wiązań i elementy konstrukcji statku. (5.3.17. p.2) 4 3. Typy statków, rozplanowanie przestrzenne: (5.3.17. p.3) a) masowce, b) drobnicowce, c) promy, d) zbiornikowce, e) produktowce, f) gazowce. 2 EKP3 4. Zbiorniki, zasady sondowania zbiorników. (5.3.17. p.6) 1 EKP2 5. Obciążenia konstrukcji kadłuba: (5.3.17. p.7) a) wytrzymałość lokalna i ogólna kadłuba, b) krzywe ciężarów wyporu i obciążeń, c) zginanie kadłuba, wykres sił tnących i momentów gnących, skręcanie kadłuba. 1 2 6. Pływalność, stateczność, niezatapialność: (5.3.17. p.8) a) stateczność początkowa, b) moment wychylający, c) moment prostujący. 7. Stateczność dynamiczna: (5.3.17. p.9) a) kąt przechyłu dynamicznego, b) kryteria stateczności, c) wpływ swobodnych powierzchni cieczy na zachowanie się statku. 2 2 EKP2 2 2 EKP2 8. Układy wiązań wewnętrznych kadłuba. (5.3.17. p.11) 2 9. Konstrukcja dna, pokładów, burt, poszycia kadłuba: (5.3.17. p.12) a) grodzie, konstrukcja rufy i dziobu, b) ładownie, zbiorniki. 2 10. Korzystanie z dokumentacji konstrukcyjnej i statecznościowej 2 EKP6 statku. (5.3.17. p.18) 11. Działalność IMO i instytucji klasyfikacyjnych (5.3.17. p.19) 2 12. Znajomość podstawowych działań podejmowanych w przypadkach występowania zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej pływalności (5.3.17. p.20) a) analiza zagrożeń związanych z sytuacjami awaryjnymi zaistniałymi na skutek zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej pływalności, b) znajomość procedur i działań ograniczających skutki zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej pływalności, c) analiza możliwości użycia urządzeń i systemów awaryjnych oraz urządzeń i systemów głównych i pomocniczych w trybie awaryjnym, d) prewencyjna rola bezpiecznej eksploatacji statku w ograniczeniu występowania zdarzeń powodujących 2 2
częściową utratę pełnej pływalności. 13. Charakterystyka statku: (5.2.3 p. 1) a) wymiary i przekroje, b) znak wolnej burty, c) skala załadowania, d) krzywa wyporu. 14. Środek ciężkości i środek wyporu statku: (5.2.3 p. 2) 3 3 EKP1 1 4 EKP2 a) załadowanie i wyładowanie ciężaru, b) przeniesienie ciężaru, Semestr VII Lp. Zagadnienia Liczba godzin 1. Środek ciężkości i środek wyporu statku (ciąg dalszy): (5.2.3 p. 2 cd.) c) wzniesienie środka wyporu nad stępkę, d) położenie środka wyporu względem środka ciężkości, e) warunki zachowania równowagi statku. 2. Stateczność wzdłużna: (5.2.3 p. 3) a) podstawowe wiadomości o stateczności wzdłużnej: - metacentrum wzdłużne, - duży promień meta centryczny, - wzdłużna wysokość metacentryczna, - wykresy metacentrum, - przegłębienie, b) zmiana zanurzenia wskutek zmiany przegłębienia. 3. Stateczność statku podpartego: (5.2.3 p. 4) a) w doku, b) na mieliźnie. 4. Balastowanie statku - cel i skutki. (5.2.3 p. 5) Odniesienie W Ć L 5 2 EKP2 8 4 EKP2 4 4 EKP2 4 EKP2 5. Niezatapialność statku. (5.2.3 p. 6) 4 EKP2 6. Budowa statku: (5.2.3 p. 7) a) typy wiązań i elementy konstrukcji kadłuba, b) zbiorniki na statku i typowe ich wyposażenie, c) zamknięcia wodoszczelne, 5 5 EKP3 Semestr VIII Lp. Zagadnienia Liczba 1. Budowa statku (ciąg dalszy): (5.2.3 p. 7 cd.) d) typowe uszkodzenia kadłuba, rozkłady awaryjne, sprzęt awaryjny, e) materiały stosowane w budowie statku. 2. Wymagania praktyczne, korzystanie z dokumentacji: (5.2.3 p. 8) a) statecznościowej, b) pływalnościowej, c) konstrukcyjnej. Odniesienie godzin W Ć L 3 EKP3 12 EKP6
Metody weryfikacji efektów kształcenia /w odniesieniu do poszczególnych efektów/: Symbol EKP Test Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium Sprawozdanie Projekt Prezentacja Zaliczenie praktyczne Inne EKP1 EKP2 EKP3 EKP6 (podczas ćw.) Kryteria zaliczenia : Semestr V VII VIII Ocena pozytywna (min. dostateczny) Uwaga: student otrzymuje ocenę powyżej dst., jeżeli uzyskane efekty kształcenia przekraczają wymagane minimum. Nakład pracy studenta: Forma aktywności Szacunkowa liczba godzin na zrealizowanie aktywności W, C L P S Godziny kontaktowe 105 Czytanie literatury 30 Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia 40 Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach 4 Udział w konsultacjach 5 Łącznie godzin 184 Liczba punktów ECTS 7 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla 7 Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi Obciążenie studenta na zajęciach wymagających 105+4+5=114 h. - 4 ECTS
bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich Literatura: Literatura podstawowa 1. J. Staliński. Teoria okrętu. Wydawnictwo Morskie, Gdynia, 1961. 2. S. Wewiórski, K. Wituszyński. Konstrukcja stalowego kadłuba okrętowego. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1977. 3. S. Wewiórski. Wyposażenie kadłuba okrętowego. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1971. 4. W. Więckiewicz. Zarys budowy statków morskich. Wydawnictwo Akademii Morskiej, Gdynia, 1998. 5. W. Więckiewicz. Budowa i wyposażenie statków towarowych. Wydawnictwo Akademii Morskiej w Gdyni, Gdynia, 2009. 6. W. Poinc and D. Duda. Ratownictwo morskie. Ratowanie życia i mienia., Tom 1. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1975. Literatura uzupełniająca 1. Jerzy Doerffer. Technologia budowy kadłubów okrętowych. Wydawnictwo Morskie, Gdynia, 1967. 2. Jan Dudziak. Teoria okrętu. Biblioteka okrętownictwa. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1988. 3. B. Sówka, A. Wiliński. Ochrona przeciwawaryjna okrętu. Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej, Gdynia, 1980. Prowadzący przedmiot: Tytuł/stopień, imię, nazwisko 1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot: dr hab. inż. Marek Szwabowicz 2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia: dr hab. inż. Marek Szwabowicz Jednostka dydaktyczna KPT KPT Objaśnienie skrótów: W zajęcia audytoryjne, Ć ćwiczenia, L laboratorium, P projekt, S seminarium E egzamin ECTS - (ang. European Credit Transfer System) - punkty zdefiniowane w europejskim systemie akumulacji i transferu punktów zaliczanych jako miara średniego nakładu pracy osoby uczącej się, niezbędnego do uzyskania zakładanych efektów kształcenia Konwencja STCW (ang. Standards of Training, Certification and Watchkeeping) - międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht. Data aktualizacji: 16.01.2013 r.