OKREŚLENIE PARAMETRÓW MATERIAŁOWYCH KOŚCI BELECZKOWEJ NA PODSTAWIE SYMULACJI NA POZIOMIE MIKROSKOPOWYM

Podobne dokumenty
Wybrane problemy numerycznej symulacji trójpunktowego zginania próbek z kości korowej

IDENTYFIKACJA I ANALIZA PARAMETRÓW GEOMETRYCZNYCH I MECHANICZNYCH KOŚCI MIEDNICZNEJ CZŁOWIEKA

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

ZESZYTY NAUKOWE INSTYTUTU POJAZDÓW 3(89)/2012

SYMULACJA TŁOCZENIA ZAKRYWEK KORONKOWYCH SIMULATION OF CROWN CLOSURES FORMING

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

ANALIZA ROZMYTA ELEMENTÓW UKŁADÓW BIOMECHANICZNYCH

Wytrzymałość Materiałów

ZASTOSOWANIE METODY HOMOGENIZACJI DO WYZNACZANIA STAŁ YCH MATERIAŁ OWYCH MATERIAŁ U NIEJEDNORODNEGO

MODELOWANIE WARSTWY POWIERZCHNIOWEJ O ZMIENNEJ TWARDOŚCI

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5

Modele materiałów

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

MODELOWANIE POŁĄCZEŃ TYPU SWORZEŃ OTWÓR ZA POMOCĄ MES BEZ UŻYCIA ANALIZY KONTAKTOWEJ

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

WPŁYW STABILIZACJI PRZEDNIEJ NA BIOMECHANIKĘ ODCINKA SZYJNEGO KRĘGOSŁUPA CZŁOWIEKA

WIELOSKALOWE MODELOWANIE STRUKTUR WYTWORZONYCH Z UŻYCIEM METODY FUSED DEPOSITION MODELING (FDM) DO ZASTOSOWAŃ W MEDYCYNIE

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

MODELOWANIE WIELOSKALOWE GRADIENTOWYCH KOMPOZYTÓW WŁÓKNISTYCH

OPTYMALIZACJA KONSTRUKCJI WZMOCNIEŃ ELEMENTÓW NOŚNYCH MASZYN I URZĄDZEŃ

Wyboczenie ściskanego pręta

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

KOMPUTEROWE MODELOWANIE I OBLICZENIA WYTRZYMAŁOŚCIOWE ZBIORNIKÓW NA GAZ PŁYNNY LPG

ANALIZA STANU NAPRĘŻEŃ W WYBRANYCH LEJACH PROTEZOWYCH KOŃCZYNY DOLNEJ Z WYKORZYSTANIEM METOD ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

WYKORZYSTANIE MES DO WYZNACZANIA WPŁYWU PĘKNIĘCIA W STOPIE ZĘBA KOŁA NA ZMIANĘ SZTYWNOŚCI ZAZĘBIENIA

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

WSTĘPNA ANALIZA STAWU BIODROWEGO CZŁOWIEKA FIZJOLOGICZNIE PRAWIDŁOWEGO ORAZ PO ZABIEGU KAPOPLASTYKI

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

ZESZYTY NAUKOWE AKADEMII MARYNARKI WOJENNEJ ROK XLVI NR 3 (162) 2005

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

DWUTEOWA BELKA STALOWA W POŻARZE - ANALIZA PRZESTRZENNA PROGRAMAMI FDS ORAZ ANSYS

WYKORZYSTANIE METOD OPTYMALIZACJI DO ESTYMACJI ZASTĘPCZYCH WŁASNOŚCI MATERIAŁOWYCH UZWOJENIA MASZYNY ELEKTRYCZNEJ

ANALIZA PEWNYCH CECH DYNAMICZNYCH MODELI KOŚCI RAMIENIA CZŁOWIEKA ANALYSIS OF SOME FEATURES OF DYNAMIC MODELS OF HUMAN BONES OF THE ARM

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

ANALIZA NUMERYCZNA ZMIANY GRUBOŚCI BLACHY WYTŁOCZKI PODCZAS PROCESU TŁOCZENIA

WPŁYW PRÓBY ŚCISKANIA NA ZMIANĘ STRUKTURY BELECZKOWEJ KOŚCI ILOŚCIOWY OPIS MIKROSTRUKTURY Z WYKORZYSTANIEM METOD OBRAZOWANIA 3D

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Politechnika Białostocka

Badania właściwości zmęczeniowych bimetalu stal S355J2- tytan Grade 1

NIELINIOWA ANALIZA ODDZIAŁYWAŃ W ZESPOLENIU PŁYTKOWYM POLFIX

Temat 2 (2 godziny) : Próba statyczna ściskania metali

Mechanika i wytrzymałość materiałów instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego

Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia

ĆWICZENIE 15 WYZNACZANIE (K IC )

MODELOWANIE MATERIAŁÓW KOMPOZYTOWYCH

POLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH Wydział Mechaniczny Technologiczny PRACA DYPLOMOWA MAGISTERSKA

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

ĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA. 1. Protokół próby rozciągania Rodzaj badanego materiału. 1.2.

I. Temat ćwiczenia: Definiowanie zagadnienia fizycznie nieliniowego omówienie modułu Property

MATERIAŁOZNAWSTWO vs WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW

ANALIZA WYTRZYMAŁOŚCIOWA KOŚCI PISZCZELOWEJ

2. MODELOWANIE SŁUPÓW

Adres do korespondencji: Instytut Metalurgii i Inżynierii Materiałowej PAN, Kraków, ul. Reymonta 25

SPRAWOZDANIE LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW B Badanie własności mechanicznych materiałów konstrukcyjnych

WPŁYW METODY DOPASOWANIA NA WYNIKI POMIARÓW PIÓRA ŁOPATKI INFLUENCE OF BEST-FIT METHOD ON RESULTS OF COORDINATE MEASUREMENTS OF TURBINE BLADE

Politechnika Poznańska

Wzór Żurawskiego. Belka o przekroju kołowym. Składowe naprężenia stycznego można wyrazić następująco (np. [1,2]): T r 2 y ν ) (1) (2)

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

SPRAWOZDANIE: LABORATORIUM Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW B Badanie własności mechanicznych materiałów konstrukcyjnych

Politechnika Białostocka

Numeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle

Metody badań materiałów konstrukcyjnych

Defi f nicja n aprę r żeń

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Metoda elementów skończonych w badaniach zestawu stabilizującego segment kręgosłupa

EKSPERYMENTALNE ORAZ NUMERYCZNE BADANIA WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH PRÓBEK OPONY SAMOCHODU TERENOWEGO- ANALIZA PORÓWNAWCZA

BIOMECHANIKA KRĘGOSŁUPA. Stateczność kręgosłupa

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZESZYTY NAUKOWE INSTYTUTU POJAZDÓW 4(95)/2013

Analiza osiadania terenu

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

WYZNACZANIE ZA POMOCĄ MEB WPŁYWU PĘKNIĘCIA U PODSTAWY ZĘBA NA ZMIANĘ SZTYWNOŚCI ZAZĘBIENIA

ZMĘCZENIE MATERIAŁU POD KONTROLĄ

MODELOWANIE I ANALIZA WYTRZYMAŁOŚCIOWA STAWU BIODROWEGO CZŁOWIEKA PRZED OPERACJĄ KAPOPLASTYKI I PO NIEJ

ANALIZA NUMERYCZNA DEFORMACJI WALCOWEJ PRÓBKI W ZDERZENIOWYM TEŚCIE TAYLORA

ZASTOSOWANIE METOD OPTYMALIZACJI W DOBORZE CECH GEOMETRYCZNYCH KARBU ODCIĄŻAJĄCEGO

MODELOWANIE ZA POMOCĄ MES Analiza statyczna ustrojów powierzchniowych

MODELOWANIE PROCESU FORMOWANIA SIĘ SZYJKI W WALCOWEJ PRÓBCE ROZ- CIĄGANEJ

ANALIZA BELKI DREWNIANEJ W POŻARZE

Metodyka wykreślania krzywej σ = σ (ε) z uwzględnieniem sztywności maszyny wytrzymałościowej

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE TKANKI KOSTNEJ GĄBCZASTEJ ZMIENIONEJ PATOLOGICZNIE

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 4

Temat 1 (2 godziny): Próba statyczna rozciągania metali

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

LABORATORIUM Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

Modelowanie w projektowaniu maszyn i procesów cz.5

WPŁYW FAZ CHODU NA STAN NAPRĘŻENIA W MODELU STOPY PROTEZOWEJ

2.2 Wyznaczanie modułu Younga na podstawie ścisłej próby rozciągania

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji

Połączenie wciskowe do naprawy uszkodzonego gwintu wewnętrznego w elementach silnika

OPTYMALIZACJA ZBIORNIKA NA GAZ PŁYNNY LPG

SPRAWOZDANIE Z BADAŃ

Temat 3 (2 godziny) : Wyznaczanie umownej granicy sprężystości R 0,05, umownej granicy plastyczności R 0,2 oraz modułu sprężystości podłużnej E


OPTYMALIZACJA CHARAKTERYSTYK WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH ŻELIWA SFEROIDALNEGO ADI NA PODSTAWIE ANALIZY NUMERYCZNEJ

Transkrypt:

MODELOWANIE INŻYNIERSKIE ISSN 1896-771X 43, s. 85-90, Gliwice 2012 OKREŚLENIE PARAMETRÓW MATERIAŁOWYCH KOŚCI BELECZKOWEJ NA PODSTAWIE SYMULACJI NA POZIOMIE MIKROSKOPOWYM ANTONI JOHN, GRZEGORZ KOKOT, PRZEMYSŁAW MAKOWSKI Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki e-mail: Antoni.John@polsl.p, Grzegorz.Kokot@polsl.pl, Przemyslaw.Makowski@polsl.pl Streszczenie.W pracy podjęto próbę określenia parametrów materiałowych kości beleczkowej dla skali makroskopowej na podstawie symulacji w skali mikro. Pozyskaną próbkę tkanki gąbczastej zeskanowano z wykorzystaniem mikrotomografu komputerowego i poddano próbie ściskania, a następnie zasymulowano numerycznie. Na podstawie uzyskanych wyników przeprowadzono identyfikację modułu Younga materiału beleczek kostnych oraz obliczono makroskopowe parametry materiałowe kości beleczkowej. 1. WSTĘP Określenie parametrów materiałowych tkanki gąbczastej jest zagadnieniem trudnym ze względu na problemy napotykane w trakcie prowadzenia badań doświadczalnych, a także różnice wynikające z cech osobniczych, miejsca pobrania próbki oraz sposobu jej przechowywania. Ze względu na niszczący charakter przeprowadzonej próby ściskania niemożliwe było określenie własności badanej próbki w kilku kierunkach. Powyższą niedogodność można pokonać, wykorzystując modele numeryczne zbudowane na bazie zdjęć mikrotomograficznych (ang. micro finite element analysis - µfea [1]). Symulując przeprowadzoną próbę ściskania, dokonano identyfikacji modułu Younga materiału beleczek kostnych. Stosując zależności na wydłużenie (skrócenie) próbki, obliczono zastępczy makroskopowy moduł Younga kości beleczkowej. Ze względu na szeroki zakres wartości parametrów materiałowych materiału beleczek, odnotowany w literaturze, do obliczeń przyjęto również wybrane wartości z rozpatrywanego zakresu i zbadano ich wpływ na parametry makroskopowe tkanki gąbczastej. 2. BADANIA DOŚWIADCZALNE Z głowy kości udowej pobrano cylindryczną próbkę tkanki gąbczastej o średnicy 9 mm i długości 19 mm. Pozyskaną próbkę poddano próbie ściskania na maszynie wytrzymałościowej Zwick Z050. Odkształcenia mierzono z wykorzystaniem wideoekstensometru Zwick Messphysik, co zapewniło wysoką dokładność pomiarów. Badanie prowadzono do momentu zniszczenia próbki. Na podstawie wykresu siła ściskająca

86 A. JOHN, G. KOKOT, P. MAKOWSKI odkształcenie wyznaczonego przez oprogramowanie maszyny (rys.1), w zakresie odkształceń od 5 do 7% obliczono makroskopowy moduł Younga tkanki gąbczastej (tab.1). Rys.1. Wykres siła ściskająca odkształcenie dla próby ściskania Tabela 1. Wyniki próby ściskania Maksymalna siła ściskająca [N] Odkształcenie [%] Moduł Younga 280 7,4 89,64 3. BUDOWA MODELU NUMERYCZNEGO NA BAZIE ZDJĘĆ MIKROTOMOGRAFICZNYCH Alternatywą dla badań doświadczalnych są analizy µfe umożliwiające uwzględnienie mikrostruktury kości beleczkowej z wysoką dokładnością. Na bazie zdjęć mikrotomograficznych generowany jest trójwymiarowy model struktury kości zbudowanyz vokseli. Ze względu na wysoką rozdzielczość skanowania rzędu mikrometrów możliwe jest bardzo dokładne odwzorowanie geometrii mikrostruktury mającej wyraźny wpływ na własności mechaniczne kości beleczkowej.mając na uwadze skomplikowaną i niejednorodną budowę rozpatrywanej tkanki oraz dostępność komercyjnych programów narzędziowych, najczęściej stosuje się metodę obliczeniową - MES. Model geometryczny podzielono na czworościenne elementy skończone z wykorzystaniem oprogramowania Mimics i MSC.Software. Dla tak wygenerowanego modelu numerycznego możliwe jest przeprowadzenie symulacji próby ściskania, rozciągania, a także innych badań doświadczalnych trudnych do przeprowadzenia w praktyce. Stosując powyższą metodologię, na bazie zdjęć µct wykonanych przed próbą ściskania, wygenerowano model numeryczny walcowej próbki tkanki gąbczastej (rys.2).

OKREŚLENIE PARAMETRÓW MATERIAŁOWYCH KOŚCI BELECZKOWEJ NA PODSTAWIE 87 Rys.2. Struktura próbki cylindrycznej 3.1. Modyfikacja geometrii modelu numerycznego Początkową geometrię modelu próbki poddano modyfikacjom, w wyniku których otrzymano model numeryczny o nowej geometrii ograniczonej szcześcianemo długości krawędzi równej 3,5 mm (rys.3). Zmodyfikowany model wykorzystano w dalszych obliczeniach, mając na uwadze kierunkowe własności kości beleczkowej. Następnie zagęszczono i wygładzono siatkę elementów skończonych, otrzymując model numeryczny charakteryzujący się średnią wielkością krawędzi elementu równą 60 µm. Przyjęto liniowo sprężysty, izotropowy model materiału beleczek kostnych. 3.2. Symulacja próby ściskania Rys.3. Model numeryczny o nowej geometrii W następnym kroku symulowano numerycznie przeprowadzoną doświadczalnie próbę ściskania dla zmodyfikowanej geometrii modelu próbki tkanki kostnej. Ze względu na zmianę pola powierzchni przekroju poprzecznego rozpatrywanej próbki konieczne było przeskalowanie wartości maksymalnej siły ściskającej uzyskanej w eksperymencie. Obliczona wartość siły ściskającej wynosiła 53,94 N. Próbkę ściskano dwiema sztywnymi, równoległymi płaszczyznami symulującymi elementy robocze maszyny. Siłę ściskającą przyłożono do węzła sterującego górnej płaszczyzny, natomiast płaszczyznę dolną utwierdzono, nadając jej zerowe przemieszczenia (rys. 4).

88 A. JOHN, G. KOKOT, P. MAKOWSKI Rys.4. Symulacja próby ściskania (kierunek z) 4. OBLICZENIA Na bazie wyników przeprowadzonych symulacji numerycznych zidentyfikowano moduł Younga materiału beleczek kostnych oraz wyznaczono makroskopowe parametry materiałowe kości beleczkowej w zależności od obliczonych oraz przyjętych na podstawie literatury parametrów mikroskopowych. 4.1. Identyfikacja parametrów materiałowych beleczek kostnych W następnym etapie podjęto próbę zidentyfikowania parametrów materiałowych beleczek kostnych na podstawie wyników symulacji próby ściskania oraz próby ściskania przeprowadzonej na maszynie wytrzymałościowej. W procesie symulacji próby ściskania sterowano modułem Younga materiału beleczek w celu uzyskania odkształcenia równego odkształceniu zarejestrowanemu podczas badania doświadczalnego (tab.1). Do obliczeń przyjęto stałą wartość współczynnika Poissona równą 0,3 ze względu na jego niewielki wpływ na zmianę własności mechanicznych w porównaniu z modułem Younga[1]. Obliczona wartość modułu Younga materiału beleczek kostnych wynosi 600 MPai jest o19% niższa niż wartości odnotowanew literaturze [1]. Na niską wartość modułu Younga beleczek kostnych wpływ może mieć między innymi sposób przechowywania preparatu i stan zdrowia dawcy. Preparaty przechowywane były w alkoholu etylowym, natomiast z dostępnych informacji wynikało, że dawca w przeszłości cierpiał na choroby zwyrodnieniowe stawu biodrowego. 4.2. Makroskopowy moduł Younga kości beleczkowej dla zidentyfikowanych parametrów Zidentyfikowane parametry materiału beleczek kostnych wprowadzono do modelu numerycznego i przeprowadzono symulację próby ściskania (rys.4). Wykorzystując zależności na zmianę długości podczas ściskania osiowego, obliczono uśredniony moduł Younga kości beleczkowej, uwzględniając pory występujące w strukturze. Obliczony moduł E dla kierunku zgodnego z przeprowadzoną doświadczalnie próbą ściskania wynosi 61,33 MPa. Rozbieżność między uzyskaną wartością a wynikiem pozyskanym na

OKREŚLENIE PARAMETRÓW MATERIAŁOWYCH KOŚCI BELECZKOWEJ NA PODSTAWIE 89 bazie badań doświadczalnych (Tab.1) wynikać może ze sposobu pobrania próbki, a także problemów napotykanych podczas badań doświadczalnych. 4.3. Obliczenie parametrów materiałowych w kierunkach prostopadłych do osi ściskania Kość beleczkowa charakteryzuje się ortotropowymi własnościami sprężystymi. W celu wyznaczenia wartości modułu Younga w innych kierunkach niż rozpatrywany w trakcie próby symulowano próbę ściskania w kierunkach prostopadłych, nieobjętych doświadczeniem (rys.5). Rys.5. Symulacja próby ściskania (kierunek y) Zaobserwowano kierunkowe własności rozpatrywanej struktury wartości modułów E dla kierunków x, y są do siebie zbliżone, natomiast wartość modułu dla kierunku z odbiega od pozostałych (tab.2). Wraz ze zwiększaniem wymiarów próbki różnica wartości parametrów materiałowych dla kierunków x i y jest coraz mniejsza. Dla próbki o wymiarze krawędzi większym od 5 mm materiał kości beleczkowej wykazuje własności bliskie ortotropii[4]. Tabela 2. Obliczone kierunkowe parametry materiałowe Makroskopowy moduł Younga E x E y E z 131,61 140,10 61,33 4.4. Zależność między makroskopowym modułem Younga a mikroskopowymi parametrami materiałowymi Ze względu na trudności napotykane w trakcie prowadzenia badań doświadczalnych odnotowane w literaturze wartości modułu Younga materiału beleczek kostnych zawierają się w szerokim zakresie od ok. 1 GPado 19 GPa [2]. Do modelu wprowadzono wybrane wartości modułu E beleczek [2,3] i zbadano ich wpływ na uśrednione wartości makroskopowego modułu Younga. Uzyskane wielkości porównano z wynikami obliczeń uwzględniającymi wcześniej zidentyfikowane parametry mikroskopowe (tab.3). Tak jak poprzednio, w obliczeniach przyjęto współczynnik Poissonaν trab = 0,3 [1].

90 A. JOHN, G. KOKOT, P. MAKOWSKI Moduł Younga beleczek kostnych Tabela3. Zależność między parametrami mikroskopowymi a makroskopowymi Makroskopowy moduł Younga E x E y E z 600 131,61 140,10 61,33 1500 276,84 289,38 145,12 5000 595,04 671,23 400,40 10000 801,01 937,43 646,72 5. WNIOSKI I POSUMOWANIE Parametry materiałowe beleczek kostnych mają znaczący wpływ na parametry makroskopowe kości gąbczastej. Własności kierunkowe wynikają z niejednorodnej budowy mikrostrukturalnej tkanki kostnej. Symulacje numeryczne, wykorzystujące modele utworzone na bazie danych z mikrotomografii komputerowej, pozwalają na wykonanie złożonych eksperymentów, których przeprowadzenie w warunkach laboratoryjnychjest trudne w realizacji. LITERATURA 1. Cowin S.: Bone mechanics handbook. Boca Raton: CRC Press, 2001. 2. Lorenzetti S.R.: New method to determine the Young's modulus of single trabeculae. DSc Dissertation, Zurich, 2006. 3. Currey J.: Bones. Structure and mechanics. Princeton: Princeton University Press, 2002. 4. Pahr D.H., Zysset P.K.: Influence of boundary conditions on computed apparent elastic properties of cancellous bone. Biomechanics and Modeling in Mechanobiology, 2008, 7, p.463-476. DETERMINATION OF THE MATERIAL PARAMETERS OF TRABECULAR BONE BASED ON SIMULATION AT MICROSCOPIC LEVEL Summary.In this paper an attempt to determine material parameters of a trabecular bone for the macroscopic scale based on simulations in micro scale is prestented. The cylindrical sample of spongy bone extracted from a femoral head was scanned with theuse of computed micro-tomography and subjected to the compression test with the useof material testing machine. Then, numerical simulation of compression test was performed. On the basis of the obtained results, the identification of the material parameters of bone trabeculaes was made and the macroscopic material parameters of trabecular bone were calculated.