WYMAGANIA PROGRAMOWE ALTÓWKA I st. KLASA I OSM I st. Treści nauczania Umuzykalnienie ucznia : Rozwijanie słuchu i muzykalności poprzez śpiewanie piosenek. Rozwijanie wyobraźni muzycznej i wykorzystanie jej do świadomej kontroli wysokości dźwięku i kontroli intonacji. Granie ze słuchu prostych melodii pizzicato i arco z rozpoczynaniem od różnych dźwięków i palców (transpozycja). Adaptacja do instrumentu i podstawowe umiejętności techniczne: Poznanie budowy, obsługi skrzypiec. Manipulacyjne ruchy rozluźniające. Ruchy zabawkowe imitujące grę - rozwijanie wyobraźni i świadomości ruchowej. Opanowanie prawidłowej postawy przy instrumencie. Opanowanie prawidłowego układu gry prawej i lewej ręki. Prowadzenie smyczka - ruchy świadomie kierowane. Stawianie palców w różnych układach w I pozycji. Umiejętność gry c.sm, gp.sm, dp.sm, oraz naprzemienna praca smyczkiem. Umiejętność gry detachѐ, staccato, 2 - portato i legato. Prawidłowa pulsacja. Znajomość zapisu nutowego i gra z nut w obrębie 1 pozycji. Znajomość wartości nut: półnuta, ćwierćnuta, ósemka. Nabywanie umiejętności gry z akompaniamentem. Wymagania edukacyjne Po pierwszym roku nauki uczeń potrafi: Przyjąć prawidłową postawę i trzymać altówkę pod brodą Rozluźniać ręce i szyję W sposób właściwy trzymać smyczek oraz równolegle w stosunku do podstawka go prowadzić Świadomie poprawiać intonację w wolnym tempie oraz stara się wytrzymywać wartości rytmiczne Zastosować artykulację detachѐ całym smyczkiem, jak również w jego dolnej i górne części Zastosować artykulację portato i legato po 2 dźwięki na jeden smyczek Wykonać łatwy utwór z akompaniamentem Wykonać proste dwudźwięki z pusta struną Próbować wykonać prostą melodię ze słuchu Czytać wykonywane utwory głosem Uczeń wie: Uczeń zna: W jaki sposób obchodzić się z instrumentem Ile czasu ma poświęcić na pracę w domu i jak ją rozplanować W jaki sposób opanować utwór pamięciowo Jak przygotowywać się do występu publicznego Jak należy zachowywać się na scenie Nazwy części składowych altówki i smyczka System nutowy i aplikaturę w I pozycji Gamy durowe krzyżykowe do 2 znaków przykluczowych w I pozycji Uczniowie klasy I nie grają przesłuchania półrocznego. Koniec roku uczniowie biorą udział w koncercie.
Preambuła Podstawę oceniania stanowi Rozporządzenie Ministra Kultury z dn. 29 września 2004 r. tej sprawie oceniania i klasyfikowania uczniów. Podstawowymi kryteriami oceny ucznia winny być: stopień spełnienia wymagań proponowanych dla danego roku nauki (postępy w zdobywaniu umiejętności technicznych, muzycznych w opanowaniu utworu); pilność i systematyczność pracy ucznia; Na każdej lekcji nauczyciel ocenia przygotowanie przez ucznia pracy domowej. Jak najczęściej powinien również oceniać ogólne postępy ucznia i wkład pracy na lekcji. Nie zawsze ocena musi być wyrażona w formie stopnia i wpisana do dziennika lekcyjnego - formułowana jest częściej w formie uwag, które mogą być wpisywane do dziennika ucznia wraz z notatkami o opracowanym utworze. Kryteria oceniania: Ocenę celującą (25 pkt.) otrzymuje uczeń, który : posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza oczekiwania w danej grupie wiekowej oraz ilość i treść opracowanych utworów znacznie przekraczają wymagania programowe w danej klasie wzorowo realizuje zadania techniczno - wykonawcze prezentowanych utworów biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami, proponuje rozwiązania nietypowe, trafnie artystycznie samodzielnie i twórczo rozwija swoje uzdolnienia bierze udział w przesłuchaniach i konkursach bierze udział w życiu koncertowym szkoły i środowiska, reprezentując osiągnięcia szkoły gra jest wzorowa, a jej wartość artystyczna jest szczególnie wysoka i rzadko osiągana w szkole. Ocenę bardzo dobrą (21-24 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności zawartych w podstawie programowej danej klasy oraz czyni starania w kierunku realizacji trudniejszych utworów sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania; posiada wiedzę i sprawność samodzielnego rozwiązywania problemów w nowych utworach - bierze udział w koncertach klasowych, szkolnych i środowiskowych; ilością opanowanych utworów przekracza założenia programowe w danej klasie bezbłędnie realizuje zadania techniczno-wyrazowe wykonywanych utworów: gra bezbłędnie technicznie, a jednocześnie interesująco od strony muzycznej Ocenę dobrą (16-20 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował zakres wiedzy i umiejętności określonych minimum programowym, potrzebnych do poprawnej realizacji utworów o przeciętnym stopniu trudności w zakresie danej klasy poprawnie stosuje zdobytą wiedzę, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania techniczno - wyrazowe, rozumie relacje pomiędzy praktyczną, a teoretyczną wiedzą wykonawczą gra poprawnie technicznie, rozumie treść wyrazową utworów. Ocenę dostateczną (13-15 pkt.) otrzymuje uczeń, który: realizuje minimum wymagań programowych wykazuje wyraźne braki techniczno-wyrazowe i stylistyczne w wykonywanych utworach nie wykazuje zainteresowania przedmiotem przejawia niewielkie zdolności muzyczne nie rokuje nadziei na dalsze kształcenie (w st. gimnazjalnym, licealnym) ze względu na małe zdolności lub brak pracy gra z wyraźnymi brakami technicznymi lub muzycznymi Ocenę dopuszczającą (11-12 pkt.) otrzymuje uczeń, który; w stopniu niewystarczającym opanował minimum wymagań programowych obowiązujących w danej klasie lub realizuje program klasy niższej
w minimalnym zakresie spełnia wymogi edukacyjne, a braki wiedzy i umiejętności w znacznym stopniu uniemożliwiają dalsze kształcenie w minimalnym stopniu rozwiązuje tylko niektóre problemy techniczne Ocenę niedostateczną (0-10 pkt.) otrzymuje uczeń, który: nie opanował niezbędnego minimum wymagań programowych określonych programem nauczania obowiązującego w danej klasie nie spełnia wymagań edukacyjnych, a braki w zakresie wiedzy i umiejętności uniemożliwiają wykonywanie utworów oraz dalsze kształcenie wykazuje lekceważący stosunek do przedmiotu lub całkowity brak zdolności. KLASA II OSM I st. Treści nauczania Prawidłowa postawa i swobodny aparat gry. Prawidłowa intonacja. Rozwijanie biegłości. Gra szesnastek detachѐ i legato. Doskonalenie ruchów naprzemiennych smyczka. Artykulacja martelѐ. Elementy techniki przygotowawczej. Rytmy bardziej skomplikowane; ćwierćnuta z ósemką z kropką, ósemka i 2 szesnastki, triola ósemkowa, synkopa. Wprowadzanie dwudźwięków. Pozycje i zmiany pozycji, (proste formy gry w pozycjach II i III). Elementy wibracji. Kształtowanie dźwięku. Rozpoznawanie brzmienia kwinty i próby strojenia maszynkami. Wymagania edukacyjne Po drugim roku nauki uczeń potrafi: Samodzielnie korygować postawę Świadomie poprawiać intonację w tempie umiarkowanym Grać świadomie z podziałem smyczka- c. sm.; gp. sm.; dp. sm. Grać detachѐ i martelѐ oraz legato po 4 i 8 nut Grać pewnie w I pozycji Stosować aplikaturę II i III pozycji Grać w różnych rytmach ze świadomością stosowania podziału smyczka (ćwierćnuta z kropką- ósemka, ósemka i dwie szesnastki, triola ósemkowa, synkopa) Swobodnie operować smyczkiem na całej jego długości Ćwiczyć techniką przygotowawczą prawej i lewej ręki Pracować nad kształtowaniem dźwięku i jego jakością Prawidłowo stosować ruchy wyrównawcze łokcia prawej ręki Wykonywać z pamięci utwory, nad którymi pracował Stosować dynamikę piano, forte, crescendo i decrescendo Grać z towarzyszeniem fortepianu Grać proste dwudźwięki z pustymi strunami Potrafi czytać nuty i grać a vista łatwe utwory Uczeń wie: Jak należy czyścić instrument i właściwie o niego dbać Jak należy systematycznie i samodzielnie pracować w domu Jak poprawiać (korygować) intonację W jaki sposób ćwiczyć i uczyć się utworu, aby opanować go na pamięć Jak przygotować się do występu publicznego Jak zachowywać się na scenie i w jaki sposób współpracować z akompaniatorem (obycie estradowe)
Jak, pod względem estetyki, dobrać odpowiedni ubiór na egzamin i koncert i że nie należy spóźniać się na lekcję Uczeń zna: Historię altówki Dobrze nazwy części składowych altówki i smyczka System nutowy i aplikaturę w I, II i II poz. Gamy durowe do 3 krzyżyków i 2 bemoli przy kluczu Minimum wymagań programowych Gamy i pasaże z pamięci, do 3 krzyżyków i 2 bemoli. 10 etiud o zróżnicowanych problemach technicznych. Koncert (głównie pierwsza część) lub inne formy cykliczne - z pamięci 6 utworów z towarzyszeniem fortepianu. Przesłuchanie półroczne Gama - z pamięci Etiuda lub ćwiczenie - z pamięci. Część koncertu lub utwór z towarzyszeniem fortepianu - z pamięci. Egzamin promocyjny Etiuda lub ćwiczenie - z pamięci. Część koncertu lub utwór z towarzyszeniem fortepianu - z pamięci. Preambuła Podstawę oceniania stanowi Rozporządzenie Ministra Kultury z dn. 29 września 2004 r. tej sprawie oceniania i klasyfikowania uczniów. Podstawowymi kryteriami oceny ucznia winny być: stopień spełnienia wymagań proponowanych dla danego roku nauki (postępy w zdobywaniu umiejętności technicznych, muzycznych w opanowaniu utworu); pilność i systematyczność pracy ucznia; Na każdej lekcji nauczyciel ocenia przygotowanie przez ucznia pracy domowej. Jak najczęściej powinien również oceniać ogólne postępy ucznia i wkład pracy na lekcji. Nie zawsze ocena musi być wyrażona w formie stopnia i wpisana do dziennika lekcyjnego - formułowana jest częściej w formie uwag, które mogą być wpisywane do dziennika ucznia wraz z notatkami o opracowanym utworze. Kryteria oceniania: Ocenę celującą (25 pkt.) otrzymuje uczeń, który : posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza oczekiwania w danej grupie wiekowej oraz ilość i treść opracowanych utworów znacznie przekraczają wymagania programowe w danej klasie wzorowo realizuje zadania techniczno - wykonawcze prezentowanych utworów biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami, proponuje rozwiązania nietypowe, trafnie artystycznie samodzielnie i twórczo rozwija swoje uzdolnienia bierze udział w przesłuchaniach i konkursach bierze udział w życiu koncertowym szkoły i środowiska, reprezentując osiągnięcia szkoły gra jest wzorowa, a jej wartość artystyczna jest szczególnie wysoka i rzadko osiągana w szkole. Ocenę bardzo dobrą (21-24 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności zawartych w podstawie programowej danej klasy oraz czyni starania w kierunku realizacji trudniejszych utworów sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania;
posiada wiedzę i sprawność samodzielnego rozwiązywania problemów w nowych utworach - bierze udział w koncertach klasowych, szkolnych i środowiskowych; ilością opanowanych utworów przekracza założenia programowe w danej klasie bezbłędnie realizuje zadania techniczno-wyrazowe wykonywanych utworów: gra bezbłędnie technicznie, a jednocześnie interesująco od strony muzycznej Ocenę dobrą (16-20 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował zakres wiedzy i umiejętności określonych minimum programowym, potrzebnych do poprawnej realizacji utworów o przeciętnym stopniu trudności w zakresie danej klasy poprawnie stosuje zdobytą wiedzę, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania techniczno - wyrazowe, rozumie relacje pomiędzy praktyczną, a teoretyczną wiedzą wykonawczą gra poprawnie technicznie, rozumie treść wyrazową utworów. Ocenę dostateczną (13-15 pkt.) otrzymuje uczeń, który: realizuje minimum wymagań programowych wykazuje wyraźne braki techniczno-wyrazowe i stylistyczne w wykonywanych utworach nie wykazuje zainteresowania przedmiotem przejawia niewielkie zdolności muzyczne nie rokuje nadziei na dalsze kształcenie (w st. gimnazjalnym, licealnym) ze względu na małe zdolności lub brak pracy gra z wyraźnymi brakami technicznymi lub muzycznymi Ocenę dopuszczającą (11-12 pkt.) otrzymuje uczeń, który; w stopniu niewystarczającym opanował minimum wymagań programowych obowiązujących w danej klasie lub realizuje program klasy niższej w minimalnym zakresie spełnia wymogi edukacyjne, a braki wiedzy i umiejętności w znacznym stopniu uniemożliwiają dalsze kształcenie w minimalnym stopniu rozwiązuje tylko niektóre problemy techniczne Ocenę niedostateczną (0-10 pkt.) otrzymuje uczeń, który: nie opanował niezbędnego minimum wymagań programowych określonych programem nauczania obowiązującego w danej klasie nie spełnia wymagań edukacyjnych, a braki w zakresie wiedzy i umiejętności uniemożliwiają wykonywanie utworów oraz dalsze kształcenie wykazuje lekceważący stosunek do przedmiotu lub całkowity brak zdolności. KLASA III OSM I st. Treści nauczania Doskonalenie aparatu gry i umiejętność autokorekty. Dbałość o prawidłową intonację. Pozycje i zmiany pozycji, (pozycja II i III). Chromatyka i poszerzenie układu palców (ekstensja) do kwinty czystej. Flażolety naturalne. Wprowadzenie nauki wibracji Rozwijanie biegłości. Dwudźwięki, oktawy ze zmianą pozycji, łatwe seksty i tercje. Artykulacja: detachѐ, podwójne detachѐ (przygotowanie do sautillѐ), portato i staccato pod łukiem (2,3,4), legato. Samodzielne strojenie instrumentu. Pamięć muzyczna i opanowanie estradowe. Wymagania edukacyjne Po trzecim roku nauki uczeń potrafi: Stosować autokorektę w grze na altówce w zakresie aparatu gry, intonacji i rytmu Grać w obrębie trzech pozycji - zmieniać pozycje (rozpoczynając od różnych palców) detachѐ i legato
Próbować wibrować w utworach kantylenowych Swobodnie grać 8 nut legato Grać dwudźwięki z pustą struną oraz proste dwudźwięki dwoma palcami. Grać proste akordy czterogłosowe łamane Uwzględniać w grze dynamikę mp, p, mf, f, crescendo, diminuendo Przygotować się do występu publicznego i opanować tremę Grać muzykę zespołową (w duecie lub trio smyczkowym) Grać z prawidłową energetyką, dostosowaną do charakteru utworu grać a'vista proste utwory i ćwiczenia Różnicować rodzaj wydobywanego dźwięku Grać wolny tryl Uczeń wie: Uczeń zna: Co to są flażolety naturalne i potrafi je wykonać na instrumencie Jak dba się o instrument na co dzień Jak stroi się altówkę Jak ćwiczy się samodzielnie w domu (wie o etapowości pracy) Jak odpoczywać w trakcie ćwiczenia, aby nie doprowadzić do przeciążeń Dobrze pozycję II i III - ułożenie palców i położenie tych pozycji na gryfie Potrafi zastosować artykulacje: detachѐ, podwójne detachѐ, portato, staccato, staccato pod łukiem, martelѐ, legato, Zna różne sposoby ćwiczenia danego problemu technicznego Zna gamy i pasaże, durowe i molowe do 4 znaków przykluczowych Zna różne rytmy: triole, rytm punktowany, rytm sicilianowy Zna sposoby na opanowanie tremy estradowej (relaksacja, głębokie oddychanie, pozytywne nastawienie, właściwe przygotowanie techniczne itp...) Minimum wymagań programowych Gamy i pasaże durowe i molowe do 4 znaków w pozycjach i ze zmianą pozycji - z pamięci. 10 etiud o zróżnicowanych problemach technicznych. Dwa koncerty (głównie pierwsze części) lub inne formy cykliczne. 4utwory z towarzyszeniem fortepianu. Przesłuchanie półroczne Gama - z pamięci Etiuda lub ćwiczenie - z pamięci. Część koncertu lub utwór z towarzyszeniem fortepianu - z pamięci. Egzamin promocyjny Etiuda lub ćwiczenie - z pamięci. Część koncertu lub utwór z towarzyszeniem fortepianu - z pamięci. Preambuła Podstawę oceniania stanowi Rozporządzenie Ministra Kultury z dn. 29 września 2004 r. tej sprawie oceniania i klasyfikowania uczniów. Podstawowymi kryteriami oceny ucznia winny być: stopień spełnienia wymagań proponowanych dla danego roku nauki (postępy w zdobywaniu umiejętności technicznych, muzycznych w opanowaniu utworu); pilność i systematyczność pracy ucznia; Na każdej lekcji nauczyciel ocenia przygotowanie przez ucznia pracy domowej. Jak najczęściej powinien również oceniać ogólne postępy ucznia i wkład pracy na lekcji.
Nie zawsze ocena musi być wyrażona w formie stopnia i wpisana do dziennika lekcyjnego - formułowana jest częściej w formie uwag, które mogą być wpisywane do dziennika ucznia wraz z notatkami o opracowanym utworze. Kryteria oceniania: Ocenę celującą (25 pkt.) otrzymuje uczeń, który : posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza oczekiwania w danej grupie wiekowej oraz ilość i treść opracowanych utworów znacznie przekraczają wymagania programowe w danej klasie wzorowo realizuje zadania techniczno - wykonawcze prezentowanych utworów biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami, proponuje rozwiązania nietypowe, trafnie artystycznie samodzielnie i twórczo rozwija swoje uzdolnienia bierze udział w przesłuchaniach i konkursach bierze udział w życiu koncertowym szkoły i środowiska, reprezentując osiągnięcia szkoły gra jest wzorowa, a jej wartość artystyczna jest szczególnie wysoka i rzadko osiągana w szkole. Ocenę bardzo dobrą (21-24 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności zawartych w podstawie programowej danej klasy oraz czyni starania w kierunku realizacji trudniejszych utworów sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania; posiada wiedzę i sprawność samodzielnego rozwiązywania problemów w nowych utworach - bierze udział w koncertach klasowych, szkolnych i środowiskowych; ilością opanowanych utworów przekracza założenia programowe w danej klasie bezbłędnie realizuje zadania techniczno-wyrazowe wykonywanych utworów: gra bezbłędnie technicznie, a jednocześnie interesująco od strony muzycznej Ocenę dobrą (16-20 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował zakres wiedzy i umiejętności określonych minimum programowym, potrzebnych do poprawnej realizacji utworów o przeciętnym stopniu trudności w zakresie danej klasy poprawnie stosuje zdobytą wiedzę, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania techniczno - wyrazowe, rozumie relacje pomiędzy praktyczną, a teoretyczną wiedzą wykonawczą gra poprawnie technicznie, rozumie treść wyrazową utworów. Ocenę dostateczną (13-15 pkt.) otrzymuje uczeń, który: realizuje minimum wymagań programowych wykazuje wyraźne braki techniczno-wyrazowe i stylistyczne w wykonywanych utworach nie wykazuje zainteresowania przedmiotem przejawia niewielkie zdolności muzyczne nie rokuje nadziei na dalsze kształcenie (w st. gimnazjalnym, licealnym) ze względu na małe zdolności lub brak pracy gra z wyraźnymi brakami technicznymi lub muzycznymi Ocenę dopuszczającą (11-12 pkt.) otrzymuje uczeń, który; w stopniu niewystarczającym opanował minimum wymagań programowych obowiązujących w danej klasie lub realizuje program klasy niższej w minimalnym zakresie spełnia wymogi edukacyjne, a braki wiedzy i umiejętności w znacznym stopniu uniemożliwiają dalsze kształcenie w minimalnym stopniu rozwiązuje tylko niektóre problemy techniczne Ocenę niedostateczną (0-10 pkt.) otrzymuje uczeń, który: nie opanował niezbędnego minimum wymagań programowych określonych programem nauczania obowiązującego w danej klasie nie spełnia wymagań edukacyjnych, a braki w zakresie wiedzy i umiejętności uniemożliwiają wykonywanie utworów oraz dalsze kształcenie wykazuje lekceważący stosunek do przedmiotu lub całkowity brak zdolności.
KLASA IV OSM I st. Treści nauczania Problemowy materiał techniczno muzyczny Naturalna swoboda gry z zachowaniem prawidłowej postawy i luźnego aparatu. Doskonalenie wibracji. Pozycje i zmiany pozycji: pozycje I - V. Zmiany pozycji grupami dźwiękowymi. Praca nad udoskonaleniem biegłości palcowej. Doskonalenie różnorodnych smyczkowań i artykulacji. Dwudźwięki tercje, seksty i oktawy łamane w wolnym tempie. Technika akordowa. Flażolety. Kształtowanie dźwięku i różnorodnej dynamiki. Pamięć muzyczna i opanowanie estradowe. Czytanie a'vista. Gra zespołowa. Wymagania edukacyjne Po czwartym roku nauki uczeń potrafi: Przyjąć naturalną postawę i dość swobodnie posługiwać się prawidłowo ustawionym aparatem gry Dość szybko reagować na fałszywy dźwięk Rozróżniać sposoby smyczkowania i artykulacji Dość swobodnie poruszać palcami lewej ręki na gryfie Stosować wibrację w kantylenie i stosować krótką, impulsywną wibrację na krótszych dźwiękach Grać dwudźwięki tercje, seksty, oktawy łamane Pewnie trafiać w flażolety naturalne i próbować wykonać flażolety sztuczne Czytanie nut a vista, utwory na poziomie klasy III Uczeń wie: Uczeń zna: W jaki sposób samodzielnie pracować nad problemami technicznymi w domu Jak zmieniać pozycję (w górę i w dół) różnymi palcami stosując nuty łącznikowe Jak rozkładać impulsy w pochodach szesnastkowych wykonywanych legato Jak ćwiczyć dwudźwięki i jak ważna jest ta umiejętność Oznaczenia różnych sposobów artykulacji w zapisie nutowym Różne sposoby ćwiczenia zmian pozycji Sposoby ćwiczenia dwudźwięków Nazwy dźwięków we wszystkich poznanych tonacjach w pozycjach od I do V Minimum wymagań programowych Gamy durowe i molowe oraz pasaże do 4 znaków z uwzględnieniem pozycji V z pamięci. 8 etiud o zróżnicowanych problemach technicznych. Dwa koncerty (głównie pierwsze części) lub inne formy cykliczne. 4 utwory z towarzyszeniem fortepianu. Przesłuchanie półroczne Gama - z pamięci Etiuda - z pamięci. Część koncertu lub utwór z towarzyszeniem fortepianu - z pamięci.
Egzamin promocyjny Etiuda - z pamięci. I lub II i III część koncertu lub utwór z towarzyszeniem fortepianu - z pamięci. Preambuła Podstawę oceniania stanowi Rozporządzenie Ministra Kultury z dn. 29 września 2004 r. tej sprawie oceniania i klasyfikowania uczniów. Podstawowymi kryteriami oceny ucznia winny być: stopień spełnienia wymagań proponowanych dla danego roku nauki (postępy w zdobywaniu umiejętności technicznych, muzycznych w opanowaniu utworu); pilność i systematyczność pracy ucznia; Na każdej lekcji nauczyciel ocenia przygotowanie przez ucznia pracy domowej. Jak najczęściej powinien również oceniać ogólne postępy ucznia i wkład pracy na lekcji. Nie zawsze ocena musi być wyrażona w formie stopnia i wpisana do dziennika lekcyjnego - formułowana jest częściej w formie uwag, które mogą być wpisywane do dziennika ucznia wraz z notatkami o opracowanym utworze. Kryteria oceniania: Ocenę celującą (25 pkt.) otrzymuje uczeń, który : posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza oczekiwania w danej grupie wiekowej oraz ilość i treść opracowanych utworów znacznie przekraczają wymagania programowe w danej klasie wzorowo realizuje zadania techniczno - wykonawcze prezentowanych utworów biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami, proponuje rozwiązania nietypowe, trafnie artystycznie samodzielnie i twórczo rozwija swoje uzdolnienia bierze udział w przesłuchaniach i konkursach bierze udział w życiu koncertowym szkoły i środowiska, reprezentując osiągnięcia szkoły gra jest wzorowa, a jej wartość artystyczna jest szczególnie wysoka i rzadko osiągana w szkole Ocenę bardzo dobrą (21-24 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności zawartych w podstawie programowej danej klasy oraz czyni starania w kierunku realizacji trudniejszych utworów sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania; posiada wiedzę i sprawność samodzielnego rozwiązywania problemów w nowych utworach - bierze udział w koncertach klasowych, szkolnych i środowiskowych; ilością opanowanych utworów przekracza założenia programowe w danej klasie bezbłędnie realizuje zadania techniczno-wyrazowe wykonywanych utworów: gra bezbłędnie technicznie, a jednocześnie interesująco od strony muzycznej Ocenę dobrą (16-20 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował zakres wiedzy i umiejętności określonych minimum programowym, potrzebnych do poprawnej realizacji utworów o przeciętnym stopniu trudności w zakresie danej klasy poprawnie stosuje zdobytą wiedzę, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania techniczno - wyrazowe, rozumie relacje pomiędzy praktyczną, a teoretyczną wiedzą wykonawczą gra poprawnie technicznie, rozumie treść wyrazową utworów. Ocenę dostateczną (13-15 pkt.) otrzymuje uczeń, który: realizuje minimum wymagań programowych wykazuje wyraźne braki techniczno-wyrazowe i stylistyczne w wykonywanych utworach nie wykazuje zainteresowania przedmiotem przejawia niewielkie zdolności muzyczne nie rokuje nadziei na dalsze kształcenie (w st. gimnazjalnym, licealnym) ze względu na małe zdolności lub brak pracy gra z wyraźnymi brakami technicznymi lub muzycznymi
Ocenę dopuszczającą (11-12 pkt.) otrzymuje uczeń, który; w stopniu niewystarczającym opanował minimum wymagań programowych obowiązujących w danej klasie lub realizuje program klasy niższej w minimalnym zakresie spełnia wymogi edukacyjne, a braki wiedzy i umiejętności w znacznym stopniu uniemożliwiają dalsze kształcenie w minimalnym stopniu rozwiązuje tylko niektóre problemy techniczne Ocenę niedostateczną (0-10 pkt.) otrzymuje uczeń, który: nie opanował niezbędnego minimum wymagań programowych określonych programem nauczania obowiązującego w danej klasie nie spełnia wymagań edukacyjnych, a braki w zakresie wiedzy i umiejętności uniemożliwiają wykonywanie utworów oraz dalsze kształcenie wykazuje lekceważący stosunek do przedmiotu lub całkowity brak zdolności. KLASA V OSM I st. Treści nauczania Problemowy materiał techniczno muzyczny Stałe doskonalenie aparatu gry. Prawidłowa intonacja szybka reakcja ucznia na fałszywy dźwięk. Pozycje i zmiany pozycji ( utrwalanie pozycji I - V oraz wprowadzenie pozycji VI i. VII). Rozwijanie biegłości palcowej ze zmianami pozycji. Stosowanie różnorodnych smyczkowań i artykulacji. Dwu i wielodźwięki w pozycji i ze zmianą pozycji. Stosowanie różnorodnej wibracji: wolna, szybka, szeroka, wąska. Pojęcie stylu utworu: barokowy, klasyczny, romantyczny, współczesny. Stosowanie różnorodnych środków wyrazu. Wprowadzeni smyczkowania sul tasto, sul ponticello, col legno. Pamięć muzyczna, interpretacja i opanowanie estradowe. Czytanie nut a'vista. Gra zespołowa. Wymagania edukacyjne Po piątym roku nauki uczeń potrafi: Posługiwać się prawidłowo ustawionym aparatem gry Czytać nuty i grać w pozycjach I-VII Grać czysto i szybko reagować na fałszywy dźwięk Dość biegle poruszać palcami lewej ręki na gryfie Posługiwać się różnymi smyczkowaniami i artykulacjami (detachѐ, martelé, staccato osobne i pod łukiem, legato, początki sautillѐ i spiccato ) Prawidłowo wibrować i różnicować wibrację w zależności od potrzeb utworu ( gęsta, aby wyrazić ekspresję w utworze, rzadsza w spokojniejszych miejscach) Grać dwudźwięki: tercje, seksty i oktawy osobno i po 2 legato Grać flażolety naturalne i wprowadzać sztuczne Umiejętnie przeprowadzać frazę i oddawać nastrój danego utworu poprzez zastosowanie w grze różnych środków wyrazu (właściwa artykulacja, dynamika, wyczucie dźwięku) Dobrze czytać nuty a vista na poziomie programu swojej klasy. Uczeń wie: W jaki sposób rozplanować codzienny czas na pracę w domu i ile czasu należy poświęcić na grą na instrumencie W jakiej kolejności grać na instrumencie zadany program i jak go ćwiczyć W jaki sposób opanowywać pamięciowo zadane utwory przy uwzględnieniu własnych predyspozycji (pamięć wzrokowa, słuchowa, motoryczna) W jaki sposób przygotowywać się do występów przed komisją egzaminacyjną oraz publicznością na koncertach klasowych i szkolnych oraz jak właściwie prezentować się na scenie
Jak ważna jest gra zespołowa i słuchanie tego, co grają inni członkowie zespołu Jak ważna jest umiejętność gry a vista Uczeń zna: Nazwy dźwięków we wszystkich poznanych pozycjach (I - VII ) Gamy durowe i molowe przez 2 oktawy w obrębie VII pozycji Wszystkie podstawowe rodzaje artykulacji i ich oznakowanie Różne style w muzyce i umie oddać w grze ich charakter Wymagania techniczno-repertuarowe, którym musi sprostać w danym semestrze ( ilość etiud, utworów i koncertów) dla uzyskania pozytywnej oceny z instrumentu głównego. Minimum wymagań programowych Gamy durowe i molowe oraz pasaże w obrębie siedmiu pozycji różnymi rodzajami smyczkowania. Dwudźwięki - tercje, seksty. oktawy do trzeciej pozycji. 8 etiud o zróżnicowanych problemach technicznych, dwudźwiękowe i biegłościowe. Dwa koncerty ( głównie pierwsze części) lub inne formy cykliczne. 4 utwory z towarzyszeniem fortepianu. Jeden duet (trio, kwartet). Przesłuchanie półroczne Gama - z pamięci Etiuda - z pamięci. Część koncertu lub utwór z towarzyszeniem fortepianu - z pamięci Egzamin promocyjny Etiuda - z pamięci. I lub II i III część koncertu lub utwór z towarzyszeniem fortepianu - z pamięci. Preambuła Podstawę oceniania stanowi Rozporządzenie Ministra Kultury z dn. 29 września 2004 r. tej sprawie oceniania i klasyfikowania uczniów. Podstawowymi kryteriami oceny ucznia winny być: stopień spełnienia wymagań proponowanych dla danego roku nauki (postępy w zdobywaniu umiejętności technicznych, muzycznych w opanowaniu utworu); pilność i systematyczność pracy ucznia; Na każdej lekcji nauczyciel ocenia przygotowanie przez ucznia pracy domowej. Jak najczęściej powinien również oceniać ogólne postępy ucznia i wkład pracy na lekcji. Nie zawsze ocena musi być wyrażona w formie stopnia i wpisana do dziennika lekcyjnego - formułowana jest częściej w formie uwag, które mogą być wpisywane do dziennika ucznia wraz z notatkami o opracowanym utworze. Kryteria oceniania: Ocenę celującą (25 pkt.) otrzymuje uczeń, który : posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza oczekiwania w danej grupie wiekowej oraz ilość i treść opracowanych utworów znacznie przekraczają wymagania programowe w danej klasie wzorowo realizuje zadania techniczno - wykonawcze prezentowanych utworów biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami, proponuje rozwiązania nietypowe, trafnie artystycznie samodzielnie i twórczo rozwija swoje uzdolnienia bierze udział w przesłuchaniach i konkursach bierze udział w życiu koncertowym szkoły i środowiska, reprezentując osiągnięcia szkoły gra jest wzorowa, a jej wartość artystyczna jest szczególnie wysoka i rzadko osiągana w szkole.
Ocenę bardzo dobrą (21-24 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności zawartych w podstawie programowej danej klasy oraz czyni starania w kierunku realizacji trudniejszych utworów sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania; posiada wiedzę i sprawność samodzielnego rozwiązywania problemów w nowych utworach - bierze udział w koncertach klasowych, szkolnych i środowiskowych; ilością opanowanych utworów przekracza założenia programowe w danej klasie bezbłędnie realizuje zadania techniczno-wyrazowe wykonywanych utworów: gra bezbłędnie technicznie, a jednocześnie interesująco od strony muzycznej Ocenę dobrą (16-20 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował zakres wiedzy i umiejętności określonych minimum programowym, potrzebnych do poprawnej realizacji utworów o przeciętnym stopniu trudności w zakresie danej klasy poprawnie stosuje zdobytą wiedzę, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania techniczno - wyrazowe, rozumie relacje pomiędzy praktyczną, a teoretyczną wiedzą wykonawczą gra poprawnie technicznie, rozumie treść wyrazową utworów. Ocenę dostateczną (13-15 pkt.) otrzymuje uczeń, który: realizuje minimum wymagań programowych wykazuje wyraźne braki techniczno-wyrazowe i stylistyczne w wykonywanych utworach nie wykazuje zainteresowania przedmiotem przejawia niewielkie zdolności muzyczne nie rokuje nadziei na dalsze kształcenie (w st. gimnazjalnym, licealnym) ze względu na małe zdolności lub brak pracy gra z wyraźnymi brakami technicznymi lub muzycznymi Ocenę dopuszczającą (11-12 pkt.) otrzymuje uczeń, który; w stopniu niewystarczającym opanował minimum wymagań programowych obowiązujących w danej klasie lub realizuje program klasy niższej w minimalnym zakresie spełnia wymogi edukacyjne, a braki wiedzy i umiejętności w znacznym stopniu uniemożliwiają dalsze kształcenie w minimalnym stopniu rozwiązuje tylko niektóre problemy techniczne Ocenę niedostateczną (0-10 pkt.) otrzymuje uczeń, który: nie opanował niezbędnego minimum wymagań programowych określonych programem nauczania obowiązującego w danej klasie nie spełnia wymagań edukacyjnych, a braki w zakresie wiedzy i umiejętności uniemożliwiają wykonywanie utworów oraz dalsze kształcenie wykazuje lekceważący stosunek do przedmiotu lub całkowity brak zdolności. KLASA VI OSM I st. Treści nauczania Problemowy materiał techniczno muzyczny Stała i systematyczna praca nad doskonaleniem aparatu gry. Dbałość o poprawną intonację. Stosowanie różnorodnych smyczkowań i artykulacji w połączeniu z dużą biegłością gry, także ze zmianami pozycji. Flażolety naturalne i sztuczne. Ornamentyka tryl, mordent, tremolando. Pizzicato prawą i lewą ręką. Gamy dwudźwiękowe ze zmianami pozycji: tercje, seksty, oktawy. Akordy łamane i jednobrzmiące (3 głosowe). Stosowanie różnorodnej wibracji. Pamięć muzyczna, interpretacja i opanowanie estradowe. Czytanie a vista utworów programowo łatwiejszych. Gra zespołowa.
Wymagania edukacyjne Po szóstym roku nauki uczeń potrafi: Prawidłowo trzymać altówkę i operować smyczkiem oraz sam dokonuje autokorekty aparatu gry Prawidłowo intonować w pozycjach I-VII Grać biegle pod względem technicznym w pozycjach I-VII Stosować różne rodzaje artykulacji i smyczkowań Zagrać tryl z dużą częstotliwością, równomiernie i w dobrym brzmieniu Wykonać mordent, obiegnik, tremolando Wykonać spiccato w tempie umiarkowanym, oraz sautillѐ z dobrą synchronizacją lewej i prawej ręki Zastosować lekkie smyczki unoszone, flażolety naturalne i sztuczne w utworach Zagrać pizzicato prawą i lewą ręką Wykonać tercje, seksty, oktawy i kwinty w pozycji i ze zmianami pozycji Zagrać akordy łamane i jednobrzmiące (3-głosowe) Różnorodnie wibrować w zależności od stylu utworu Czytać a vista utwory łatwiejsze Grać wspólnie z innymi wykonawcami utwory w duecie, tercecie itp. Zagrać gamę na jednej strunie z prawidłową intonacją Wykonać tercje, seksty, oktawy przesuwane do III-V pozycji legato i detachѐ Z dużą biegłością prawej i lewej ręki wykonywać utwór prawidłowo pod względem intonacji, artykulacji, zróżnicowania dynamicznego i wyrazowego Kształtować frazę muzyczną z pewnymi elementami wirtuozerii Bez zarzutu opanować pamięciowo zadany materiał Uczeń wie: Uczeń zna: Jak dbać o altówkę i smyczek oraz jak je konserwować Jak zmieniać struny i je prawidłowo naciągnąć i nastroić Jak planować sobie pracę nad utworem w domu Jak opanować tremę na scenie Jak przygotować się i zachować pewność w czasie występu estradowego Gamy do 4 znaków przykluczowych do VII pozycji Dobrze budowę altówki Ogólnie historię instrumentu Metody nauki utworu na pamięć Styl utworów barokowych Minimum wymagań programowych Gamy durowe i molowe oraz pasaże do 4 znaków w obrębie siedmiu pozycji, z różnymi rodzajami smyczkowań. Dwudźwięki - tercje, seksty, oktawy do III - V poz. detachѐ. 6 etiud o zróżnicowanych problemach technicznych, dwudźwiękowe i biegłościowe. Koncert (głównie pierwsza część ). Sonata dwie części kontrastujące. 4 utwory z towarzyszeniem fortepianu. Przesłuchanie półroczne uczeń prezentuje część programu dyplomowego Gama, trójdźwięki przez 3 oktawy z pamięci. Gama w tercjach, sekstach i oktawach do trzeciej (piątej pozycji) - z pamięci. Etiuda z pamięci. Sonata (dwie kontrastujące części) z pamięci.
Egzamin dyplomowy uczeń prezentuje drugą część programu dyplomowego Etiuda z pamięci Koncert cz. I lub II i III z pamięci. Utwór z towarzyszeniem fortepianu z pamięci. UWAGA: obowiązuje jedna etiuda dwudźwiękowa Preambuła Podstawę oceniania stanowi Rozporządzenie Ministra Kultury z dn. 29 września 2004 r. tej sprawie oceniania i klasyfikowania uczniów. Podstawowymi kryteriami oceny ucznia winny być: stopień spełnienia wymagań proponowanych dla danego roku nauki (postępy w zdobywaniu umiejętności technicznych, muzycznych w opanowaniu utworu); pilność i systematyczność pracy ucznia; Na każdej lekcji nauczyciel ocenia przygotowanie przez ucznia pracy domowej. Jak najczęściej powinien również oceniać ogólne postępy ucznia i wkład pracy na lekcji. Nie zawsze ocena musi być wyrażona w formie stopnia i wpisana do dziennika lekcyjnego - formułowana jest częściej w formie uwag, które mogą być wpisywane do dziennika ucznia wraz z notatkami o opracowanym utworze. Kryteria oceniania: Ocenę celującą (25 pkt.) otrzymuje uczeń, który : posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza oczekiwania w danej grupie wiekowej oraz ilość i treść opracowanych utworów znacznie przekraczają wymagania programowe w danej klasie wzorowo realizuje zadania techniczno - wykonawcze prezentowanych utworów biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami, proponuje rozwiązania nietypowe, trafnie artystycznie samodzielnie i twórczo rozwija swoje uzdolnienia bierze udział w przesłuchaniach i konkursach bierze udział w życiu koncertowym szkoły i środowiska, reprezentując osiągnięcia szkoły gra jest wzorowa, a jej wartość artystyczna jest szczególnie wysoka i rzadko osiągana w szkole. Ocenę bardzo dobrą (21-24 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności zawartych w podstawie programowej danej klasy oraz czyni starania w kierunku realizacji trudniejszych utworów sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania; posiada wiedzę i sprawność samodzielnego rozwiązywania problemów w nowych utworach - bierze udział w koncertach klasowych, szkolnych i środowiskowych; ilością opanowanych utworów przekracza założenia programowe w danej klasie bezbłędnie realizuje zadania techniczno-wyrazowe wykonywanych utworów: gra bezbłędnie technicznie, a jednocześnie interesująco od strony muzycznej Ocenę dobrą (16-20 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował zakres wiedzy i umiejętności określonych minimum programowym, potrzebnych do poprawnej realizacji utworów o przeciętnym stopniu trudności w zakresie danej klasy poprawnie stosuje zdobytą wiedzę, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania techniczno - wyrazowe, rozumie relacje pomiędzy praktyczną, a teoretyczną wiedzą wykonawczą gra poprawnie technicznie, rozumie treść wyrazową utworów. Ocenę dostateczną (13-15 pkt.) otrzymuje uczeń, który: realizuje minimum wymagań programowych wykazuje wyraźne braki techniczno-wyrazowe i stylistyczne w wykonywanych utworach nie wykazuje zainteresowania przedmiotem przejawia niewielkie zdolności muzyczne
nie rokuje nadziei na dalsze kształcenie (w st. gimnazjalnym, licealnym) ze względu na małe zdolności lub brak pracy gra z wyraźnymi brakami technicznymi lub muzycznymi Ocenę dopuszczającą (11-12 pkt.) otrzymuje uczeń, który; w stopniu niewystarczającym opanował minimum wymagań programowych obowiązujących w danej klasie lub realizuje program klasy niższej w minimalnym zakresie spełnia wymogi edukacyjne, a braki wiedzy i umiejętności w znacznym stopniu uniemożliwiają dalsze kształcenie w minimalnym stopniu rozwiązuje tylko niektóre problemy techniczne Ocenę niedostateczną (0-10 pkt.) otrzymuje uczeń, który: nie opanował niezbędnego minimum wymagań programowych określonych programem nauczania obowiązującego w danej klasie nie spełnia wymagań edukacyjnych, a braki w zakresie wiedzy i umiejętności uniemożliwiają wykonywanie utworów oraz dalsze kształcenie wykazuje lekceważący stosunek do przedmiotu lub całkowity brak zdolności. WYMAGANIA PROGRAMOWE ALTÓWKA II st. KLASA I OSM II st. (VII) Treści nauczania Umiejętność konserwacji instrumentu Umiejętność precyzyjnego strojenia, Opanowanie swobodnego posługiwania się aparatem gry, prawidłowej korelacji lewej i prawej ręki oraz swobodnego operowania smyczkiem, Umiejętność korygowania niedociągnięć intonacyjnych, Opanowanie techniki gry prawej i lewej ręki umożliwiającej wykonanie utworów z zastosowaniem niektórych rodzajów ozdobników, Nauka wibracji, Elementy techniki akordowej, Umiejętność posługiwania się dynamiką i agogiką, Rozumienie pojęć muzycznych, Umiejętność gry a vista łatwych utworów, Umiejętność opanowania pamięciowego utworów, Obycie estradowe, umiejętność koncentracji, Umiejętność współpracy z akompaniatorem, Opanowanie literatury altówkowej w zakresie minimum wymagań programowych klasy I OSM II st. (kl. VII) Wymagania edukacyjne Uczeń potrafi dość swobodnie operować prawą i lewą ręką przy prawidłowo ułożonym aparacie gry na altówce, Potrafi wykonać gamy i pasaże w obrębie 3 oktaw w tempie wolnym oraz dwudźwięki w zakresie 2 oktaw także w tempie wolnym, Opanował wibrację uszlachetniającą dźwięk (różne rodzaje), Poznał różne rodzaje trylów i ozdobników,
Prawidłowo i swobodnie łączy pozycje, Świadomie koryguje niedoskonałości intonacyjne, Poznał różne rodzaje artykulacji, Rozumie znaczenie niektórych pojęć muzycznych, Potrafi krytycznie ocenić wykonany utwór, Potrafi wykonać program egzaminu przejściowego. Minimum programowe Gamy i trójdźwięki w obrębie trzech oktaw Ćwiczenie przygotowawcze do dwudźwięków Osiem etiud Jedna sonata Jeden koncert Trzy drobne utwory o różnej problematyce technicznej. Przesłuchanie półroczne Gama i pasaże w obrębie trzech oktaw jednoimienne Gama w tercjach, sekstach i oktawach Etiuda lub kaprys G. Ph. Telemann Fantazja (dwie kontrastujące części) lub J.S. Bach Prelude lub dwie kontrastujące części z jednej z sześciu Suit BWV 1007-1012 Utwór solowy z towarzyszeniem fortepianu Egzamin przejściowy Sonata dwie części kontrastujące sonaty staroklasycznej lub jedna część sonaty klasycznej lub romantycznej. Koncert I cz. lub II i III cz. Utwór solowy z towarzyszeniem fortepianu. Preambuła Podstawę oceniania stanowi Rozporządzenie Ministra Kultury z dn., 29 września 2004 r. w sprawie oceniania i klasyfikowania uczniów. Podstawowymi kryteriami oceny ucznia winny być: stopień spełnienia wymagań proponowanych dla danego roku nauki (postępy w zdobywaniu umiejętności technicznych, muzycznych w opanowaniu utworu); pilność i systematyczność pracy ucznia; Na każdej lekcji nauczyciel ocenia przygotowanie przez ucznia pracy domowej. Jak najczęściej powinien również oceniać ogólne postępy ucznia i wkład pracy na lekcji. Nie zawsze ocena musi być wyrażona w formie stopnia i wpisana do dziennika lekcyjnego - formułowana jest częściej w formie uwag, które mogą być wpisywane do dziennika ucznia wraz z notatkami o opracowanym utworze. KRYTERIA OCENIANIA (ocenianie cząstkowe i egzaminacyjne) Ocenę celującą (25 pkt.) otrzymuje uczeń, który: posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza oczekiwania w danej grupie wiekowej oraz ilość i treść opracowanych utworów znacznie przekraczają wymagania programowe w danej klasie wzorowo realizuje zadania techniczno - wykonawcze prezentowanych utworów biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami, proponuje rozwiązania nietypowe, trafnie artystycznie samodzielnie i twórczo rozwija swoje uzdolnienia bierze udział w przesłuchaniach i konkursach bierze udział w życiu koncertowym szkoły i środowiska, reprezentując osiągnięcia szkoły gra jest wzorowa, a jej wartość artystyczna jest szczególnie wysoka i rzadko osiągana w szkole.
Ocenę bardzo dobrą (21-24 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności zawartych w podstawie programowej danej klasy oraz czyni starania w kierunku realizacji trudniejszych utworów sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania; posiada wiedzę i sprawność samodzielnego rozwiązywania problemów w nowych utworach - bierze udział w koncertach klasowych, szkolnych i środowiskowych; ilością opanowanych utworów przekracza założenia programowe w danej klasie bezbłędnie realizuje zadania techniczno-wyrazowe wykonywanych utworów. Gra bezbłędnie technicznie, a jednocześnie interesująco od strony muzycznej Ocenę dobrą (16-20 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował zakres wiedzy i umiejętności określonych minimum programowym, potrzebnych do poprawnej realizacji utworów o przeciętnym stopniu trudności w zakresie danej klasy poprawnie stosuje zdobytą wiedzę, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania techniczno- wyrazowe, rozumie relacje pomiędzy praktyczną, a teoretyczną wiedzą wykonawczą gra poprawnie technicznie, rozumie treść wyrazową utworów. Ocenę dostateczną (13-15 pkt.) otrzymuje uczeń, który: realizuje minimum wymagań programowych wykazuje wyraźne braki techniczno-wyrazowe i stylistyczne w wykonywanych utworach nie wykazuje zainteresowania przedmiotem przejawia niewielkie zdolności muzyczne nie rokuje nadziei na dalsze kształcenie (w st. gimnazjalnym, licealnym) ze względu na małe zdolności lub brak pracy gra z wyraźnymi brakami technicznymi lub muzycznymi Ocenę dopuszczającą (11-12 pkt.) otrzymuje uczeń, który; w stopniu niewystarczającym opanował minimum wymagań programowych obowiązujących w danej klasie lub realizuje program klasy niższej w minimalnym zakresie spełnia wymogi edukacyjne, a braki wiedzy i umiejętności w znacznym stopniu uniemożliwiają dalsze kształcenie w minimalnym stopniu rozwiązuje tylko niektóre problemy techniczne Ocenę niedostateczną (0-10 pkt.) otrzymuje uczeń, który: nie opanował niezbędnego minimum wymagań programowych określonych programem nauczania obowiązującego w danej klasie nie spełnia wymagań edukacyjnych, a braki w zakresie wiedzy i umiejętności uniemożliwiają wykonywanie utworów oraz dalsze kształcenie wykazuje lekceważący stosunek do przedmiotu lub całkowity brak zdolności. KLASA II OSM II st. (VIII) Treści nauczania Umiejętność konserwacji instrumentu Umiejętność precyzyjnego strojenia Doskonalenie swobodnego posługiwania się aparatem gry praca nad biegłością palców lewej ręki i swobodnego operowania smyczkiem Umiejętność korygowania niedociągnięć intonacyjnych Doskonalenie techniki gry umożliwiającej wykonanie utworów z zastosowaniem niektórych rodzajów artykulacji i smyczkowania oraz dwudźwięków, akordów i ozdobników Umiejętność frazowania i operowania zróżnicowaną barwą i sposobami artykulacji, Interpretowanie utworu zgodnie z jego budową formalną i charakterem epoki Umiejętność posługiwania się dynamiką i agogiką Rozumienie pojęć muzycznych
Umiejętność gry a vista łatwych utworów Umiejętność opanowania pamięciowego utworów Umiejętność opanowania pamięciowego form cyklicznych Obycie estradowe, umiejętność koncentracji oraz opanowanie tremy podczas wykonywania utworów Umiejętność współpracy z akompaniatorem oraz gry w różnych formach muzykowania zespołowego Opanowanie literatury altówkowej w zakresie minimum wymagań programowych klasy II OSM II st. (kl. VIII) Wymagania edukacyjne Uczeń z większą swobodą potrafi operować prawą i lewą ręką Potrafi wykonać gamy i pasaże w obrębie 3 oktaw i gamę chromatyczną także w tempie umiarkowanym, Świadomie kształtuje barwę dźwięku, Potrafi lepiej kształtować wibrację, dostosowując ją do rodzaju utworu, Precyzyjnie łączy pozycje, Potrafi lepiej korygować niedociągnięcia intonacyjne, Stosuje elementy kształtowania artystycznego, Potrafi samodzielnie korygować błędy, Potrafi grać a vista łatwe utwory, Potrafi wykonać program egzaminu przejściowego. Minimum programowe Gamy i trójdźwięki w obrębie trzech oktaw, Ćwiczenia przygotowawcze do dwudźwięków, Dwanaście etiud, Dwa utwory kameralne: jedna sonata duet, Jeden koncert cały, na pamięć, Fantazja G.Ph. Telemanna, Dwa drobne utwory o różnej problematyce technicznej. Przesłuchanie półroczne Gama i pasaże w obrębie trzech oktaw jednoimienne Gama w tercjach, sekstach i oktawach Etiuda lub kaprys G. Ph. Telemann Fantazja (dwie kontrastujące części) lub J.S. Bach Prelude lub dwie kontrastujące części z jednej z sześciu Suit BWV 1007-1012 Utwór solowy z towarzyszeniem fortepianu Egzamin przejściowy Sonata dwie części kontrastujące sonaty staroklasycznej lub jedna część sonaty klasycznej lub romantycznej. Koncert I cz. lub II i III cz. Utwór solowy z towarzyszeniem fortepianu. Preambuła Podstawę oceniania stanowi Rozporządzenie Ministra Kultury z dn., 29 września 2004 r. w sprawie oceniania i klasyfikowania uczniów. Podstawowymi kryteriami oceny ucznia winny być: stopień spełnienia wymagań proponowanych dla danego roku nauki (postępy w zdobywaniu umiejętności technicznych, muzycznych w opanowaniu utworu); pilność i systematyczność pracy ucznia; Na każdej lekcji nauczyciel ocenia przygotowanie przez ucznia pracy domowej. Jak najczęściej powinien również oceniać ogólne postępy ucznia i wkład pracy na lekcji.
Nie zawsze ocena musi być wyrażona w formie stopnia i wpisana do dziennika lekcyjnego - formułowana jest częściej w formie uwag, które mogą być wpisywane do dziennika ucznia wraz z notatkami o opracowanym utworze. KRYTERIA OCENIANIA (ocenianie cząstkowe i egzaminacyjne) Ocenę celującą (25 pkt.) otrzymuje uczeń, który: posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza oczekiwania w danej grupie wiekowej oraz ilość i treść opracowanych utworów znacznie przekraczają wymagania programowe w danej klasie wzorowo realizuje zadania techniczno - wykonawcze prezentowanych utworów biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami, proponuje rozwiązania nietypowe, trafnie artystycznie samodzielnie i twórczo rozwija swoje uzdolnienia bierze udział w przesłuchaniach i konkursach bierze udział w życiu koncertowym szkoły i środowiska, reprezentując osiągnięcia szkoły gra jest wzorowa, a jej wartość artystyczna jest szczególnie wysoka i rzadko osiągana w szkole. Ocenę bardzo dobrą (21-24 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności zawartych w podstawie programowej danej klasy oraz czyni starania w kierunku realizacji trudniejszych utworów sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania; posiada wiedzę i sprawność samodzielnego rozwiązywania problemów w nowych utworach - bierze udział w koncertach klasowych, szkolnych i środowiskowych; ilością opanowanych utworów przekracza założenia programowe w danej klasie bezbłędnie realizuje zadania techniczno-wyrazowe wykonywanych utworów. Gra bezbłędnie technicznie, a jednocześnie interesująco od strony muzycznej Ocenę dobrą (16-20 pkt.) otrzymuje uczeń, który: opanował zakres wiedzy i umiejętności określonych minimum programowym, potrzebnych do poprawnej realizacji utworów o przeciętnym stopniu trudności w zakresie danej klasy poprawnie stosuje zdobytą wiedzę, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania techniczno- wyrazowe, rozumie relacje pomiędzy praktyczną, a teoretyczną wiedzą wykonawczą gra poprawnie technicznie, rozumie treść wyrazową utworów. Ocenę dostateczną (13-15 pkt.) otrzymuje uczeń, który: realizuje minimum wymagań programowych wykazuje wyraźne braki techniczno-wyrazowe i stylistyczne w wykonywanych utworach nie wykazuje zainteresowania przedmiotem przejawia niewielkie zdolności muzyczne nie rokuje nadziei na dalsze kształcenie (w st. gimnazjalnym, licealnym) ze względu na małe zdolności lub brak pracy gra z wyraźnymi brakami technicznymi lub muzycznymi Ocenę dopuszczającą (11-12 pkt.) otrzymuje uczeń, który; w stopniu niewystarczającym opanował minimum wymagań programowych obowiązujących w danej klasie lub realizuje program klasy niższej w minimalnym zakresie spełnia wymogi edukacyjne, a braki wiedzy i umiejętności w znacznym stopniu uniemożliwiają dalsze kształcenie w minimalnym stopniu rozwiązuje tylko niektóre problemy techniczne Ocenę niedostateczną (0-10 pkt.) otrzymuje uczeń, który: nie opanował niezbędnego minimum wymagań programowych określonych programem nauczania obowiązującego w danej klasie nie spełnia wymagań edukacyjnych, a braki w zakresie wiedzy i umiejętności uniemożliwiają wykonywanie utworów oraz dalsze kształcenie wykazuje lekceważący stosunek do przedmiotu lub całkowity brak zdolności.