Szkolnictwo rolnicze techniczne i wyższe we Francji
Kluczowe daty szkolnictwa rolniczego 1761 : Claude Bourgelat tworzy w Lyonie pierwszą szkołę weterynaryjną na świecie 1826 : w Grignon powstaje pierwsza szkoła agronomii Dekret z 3 października 1848: organizacja edukacji rolniczej u progu rewolucji przemysłowej Ustawa z 2 sierpnia 1960: Francja zyskuje nowoczesny system edukacji rolniczej dostosowany do wyzwań związanych ze wspólnym rynkiem Ustawa z 9 lipca 1984: wzmacnia i reformuje system rozszerzając jego zadania Ustawa programowa z 9 lipca 1999 : ogólna ustawa dotycząca rolnictwa, w którym rolę odgrywa również oświata rolnicza Ustawa z 13 sierpnia 2004 dotycząca swobód i odpowiedzialności lokalnych Ustawa z 12 grudnia 2005: ustawa programowa Ustawa na rzecz rozwoju obszarów wiejskich z 25 lutego 2005 określająca zadania związane z ożywianiem obszarów wiejskich
Oświata rolnicza leży w gestii Ministerstwa Rolnictwa i Rybołówstwa Rolnictwo i przemysł rolno-spożywczy we Francji wydajny i konkurencyjny sektor gospodarki stawiający ją w światowej czołówce zrównoważone i rozsądnie prowadzone rolnictwo, szanujące środowisko i dbające o jakość żywności Oświata rolnicza obejmuje 5 obszarów kompetencji ministerstwa agronomię (w szerokim znaczeniu, w tym zootechnikę i ekonomikę rolnictwa ) żywność i przemysł rolno-spożywczy środowisko medycynę weterynaryjną zagospodarowanie terenu, krajobrazu i ogrodnictwo
Oświata rolnicza: filary 3 filary tematyczne wpisane we wszystkie rodzaje kształcenia agronomia żywność środowisko 1 filar pedagogiczny interakcje badania-kształcenie-rozwój
5 zadań technicznej oświaty rolniczej określonych w ustawach programowych dotyczących rolnictwa z 1999 i 2005 1.Kształcenie ogólne, technologiczne i zawodowe: szkolne, praktyczne i ustawiczne 2.Kształtowanie i rozwój terytoriów 3.Integracja szkolna, społeczna i zawodowa 4.Działania rozwojowe, doświadczalne i badawcze 5.Współpraca międzynarodowa
Uczniowie technicznych szkół rolniczych (2008) Rozkład uczniów szkół technicznych 17% 33% produkcja (roślinna, zwierzęca, akwakultura, ogrodnictwo, winorośle ) przetwórstwo (rolnospożywcze i produkcja przemysłowa) usługi (sprzedaż, usługi na obszarach wiejskich, turystyka wiejska ) 46% 4% zagospodarowanie (krajobraz, lasy, woda )
Przebieg nauki w szkołach Rok szkolny 2010/2011
rzebieg nauki w szkołach Rok szkolny 2009/2010
Przebieg edukacji w szkołach wyższych Doktorat 3 rok 2 rok Doktorat weterynaryjny 5 rok Ścieżka doktorska 3 rok 2 rok 1 rok 1 rok 4 rok Dyplom inżyniera Dyplom master 5 rok 3 rok Ścieżka doktorska 3 rok Licencjat zawodowy 4 rok 2 rok 2 rok. 3 rok 3 rok BTSA 2 rok 2 rok 1 rok 1 rok 1 rok 1 rok kursy kursy przygotowawcze przygotowawcze kursy przygotowawcze program krótki program długi
Kształcenie wyższe, program krótki: BTSA Dyplom zawodowy: licencjat wyższego technika rolnego (BTSA) Kształcenie ukierunkowane na konkretny zawód ze stażami zawodowymi Przygotowanie podczas dwóch lat nauki w liceum rolniczym 16 możliwych BTSA
Oryginalność publicznych placówek oferujących techniczne kształcenie rolnicze Niezależne jednostki osobowość prawna niezależność finansowa wybierana rada nadzorcza, w której skład wchodzą przedstawiciele branży; prezes wybierany jest przez osoby z zewnątrz Oryginalna struktura z możliwością internatu wyposażone w warsztaty technologiczne lub gospodarstwa kształcenie ze stałą kontrolą wiedzy w czasie jego trwania działalność pozaszkolna prowadzona przez nauczycieli odpowiedzialnych za aspekty społeczne i kulturowe
System nauka/praktyki System nauka/praktyki to kształcenie w trybie przemiennym dotyczy wszystkich poziomów kształcenia rolniczego pozwala na przygotowanie do ubiegania się o większość dyplomów. Praktykant jest wynagradzanym pracownikiem Podział czasu: pomiędzy kształcenie w jednym ze 164 ośrodków kształcenia stażystów i pracę w firmie
Zawodowe kształcenie ustawiczne Zawodowe kształcenie ustawiczne skierowane jest do osób aktywnych zawodowo teraz lub w przeszłości Pozwala na dostosowanie do jakiejś pracy, przekwalifikowanie lub na zdobycie wyższych kwalifikacji Daje możliwość otrzymania różnych zaświadczeń: od potwierdzenia odbycia stażu po dyplom zawodowy poprzez par certyfikację umiejętności zdobytych w czasie pracy (VAE: validation des acquis de l expérience) Prowadzone jest w: 161 rolniczych ośrodkach kształcenia ustawicznego i promocji 248 ośrodkach prywatnych
Kształcenie techniczne: placówki w liczbach (w 2008) 171 943 uczniów 31 610 praktykantów 190 gospodarstwi28 warsztatów technologicznych w ramach placówek 117 498 stażystów 845 placówek publicznych i prywatnych
Krajowe placówki wspierające techniczne kształcenie rolnicze Zadanie: ułatwianie i wspieranie zmian w systemie kształcenia wyprzedzając zmiany i dostosowując się do nich Przykłady podejmowanych tematów: zrównoważony rozwój Integracja społeczna, szkolna i zawodowa Praktyki pedagogiczne 6 placówek na terytorium całej Francji La Bergerie Nationale Rambouillet region Île de France Agrocampus Ouest Bretania SupAgro Languedoc-Roussillon CNPR Clermont-Ferrand Owernia ENESAD Dijon Burgundia ENFA Tuluza Midi-Pyrénées
Nauczanie na odległość Realizowane przez 2 placówki: Krajowe Centrum Promocji Wiejskiej (Centre National de Promotion Rurale - CNPR), instytucję publiczną zależną od Ministerstwa Rolnictwa i Rybołówstwa oraz CERCA, placówkę prywatną ośrodek nauczania na odległość Możliwość realizacji zindywidualizowanego programu Regularne przesyłanie materiałów, ćwiczeń, zeszytów ćwiczeń, wraz ze stażami i obowiązkowymi zjazdami 3 500 osób we Francji metropolitalnej, departamentach i terytoriach zamorskich korzysta z tego rodzaju kształcenia w CNPR
Wyższe kształcenie rolnicze (2008) 15 551 studentów 21 szkół prowadzących kształcenie rolnicze, z czego 14 publicznych i 7 prywatnych 7 głównych i 2 dodatkowe ośrodki kompetencji
Kształcenie wyższe (3 lata po maturze): licencjat zawodowy Dyplom zawodowy na poziomie 3 lat po maturze: licencjat zawodowy Kształcenie łączące środowisko kształcenia, uniwersytet i partnerów z branży Trzyletni program w liceum rolniczym realizowany wspólnie z uniwersytetem, a także, opcjonalnie, we współpracy z jednostkami wyższego kształcenia rolniczego 171 licencjatów zawodowych w placówkach kształcenia rolniczego w 2008 r.
Wyższe kształcenie rolnicze (2008) Inżynier (agronomia, rolno-spożywczy, ogrodnictwo i krajobraz, lasy, woda i środowisko) 65% Weterynarz 18% Kształtowanie krajobrazu 1% Nauczyciel w rolniczych szkołach technicznych 16% 18% Rozkład studentów 1% 16% 65%
Szkolnictwo wyższe: studia doktoranckie Współpraca szkół i jednostek badawczych Duże jednostki badawcze takie jak INRA (agronomia), CEMAGREF (inżynieria i środowisko), CIRAD (agronomia na rzecz rozwoju), AFSSA (bezpieczeństwo sanitarne żywności) czy IFREMER (morze)... współpracują ze szkołami Współdzielenie środków i zespołów Doktoranci w programach doktorskich łączących szkoły i uniwersytety szkoły nadające tytuł doktora AgroParisTech (Paryż) SupAgroMontpellier (Montpellier) Agrocampus (Rennes)
Kształcenie zakorzenione w rzeczywistości gospodarczej Staże we Francji lub zagranicą w firmie, gospodarstwie lub jednostce publicznej bądź prywatnej Konferencje i targi organizowane przez studentów w ich szkole, spotkania z przedstawicielami branży Badania inżynierskie prowadzone przez studentów w ramach zajęć praktycznych na rzecz podmiotów prywatnych lub publicznych
Współpraca międzynarodowa Współpraca pedagogiczna i naukowa pomiędzy instytucjami Wizyty, staże, wymiana uczniów, studentów, nauczycieli i badaczy Programy badawcze lub wspólny moduł Działania szkoleniowe towarzyszące wymianie Działania prowadzone z Ministerstwem Spraw Zagranicznych lub w ramach programów wielostronnych (Unia Europejska, Bank Światowy )
Présentation réalisée par: Ministère de l Agriculture et de la Pêche Direction générale de l Enseignement et de la Recherche (Ministerstwo Rolnictwa i Rybołówstwa, Dyrekcja Generalna Oświaty i Badań) 1 ter, avenue de Lowendal 75700 Paris 07 SP Tel. : 01 49 55 45 29 www.portea.fr