Jedyn¹ s³uszn¹ wytyczn¹, jak¹ nale y kierowaæ siê (...) w ka dym parku narodowym jest wzgl¹d na zachowanie jego przyrody i jego naturalnego piêkna. - W³adys³aw Szafer Wybitny uczony i organizator ochrony przyrody w Polsce. Studiował botanikę i leśnictwo w Krakowie, Wiedniu, Monachium i Lwowie. Profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez 20 lat przewodniczył Państwowej Radzie Ochrony Przyrody. Był także współtwórcą Międzynarodowego Biura Ochrony Przyrody w Brukseli, przekształconego później w Światową Unię Ochrony Przyrody. Był inicjatorem utworzenia Białowieskiego Parku Narodowego, od którego zaczęła się ochrona przyrody w Polsce i... konflikt z jej przeciwnikami. ostatnia taka puszcza
Puszcza Bia³owieska to ostatni zachowany kompleks leœny dawnych lasów litewskich, ostatnia puszcza Europy o cechach pierwotnego lasu. Z ogromnych puszcz przetrwa³o do dzisiaj 150 tys. ha lasu, z czego po stronie polskiej le y 62,5 tys. ha. Nieca³e 17 procent tego obszaru chroni Bia³owieski Park Narodowy a 7% - obszar wielkoœci lotniska w Pary u - jest uznane za dziedzictwo ludzkoœci. Puszcza przeciêta jest szos¹ do Bia³owie y i turystycznym przejœciem granicznym na Bia³oruœ. Miejscowoœæ Bia³owie a, po³o ona w sercu Puszczy, przy wschodniej granicy Unii Europejskiej rozwija siê jako du y oœrodek turystyczny i konferencyjny. Polany puszczañskie s¹ stopniowo zabudowywane, las dzielony drogami i zwiêkszaj¹cym siê ruchem samochodowym. Nie wiadomo jak d³ugo przetrwa ten matecznik lasów Europy. Fotografie s¹ prób¹ uchwycenia przemijaj¹cego charakteru pierwotnej Puszczy. Wszystkie zosta- ³y wykonane w obszarze ochrony œcis³ej Bia³owieskiego Parku Narodowego, dziedzictwa ludzkoœci, maleñkiego fragmentu przyrody o najwy szym statusie ochronnym. Ogladaj¹c te zdjêcia pamietajmy, e serce dzikiej przyrody bije w Puszczy Bia³owieskiej. Album ten dedykuję Tomaszowi Niechodzie, nauczycielowi z Lublina, miłośnikowi Puszczy Białowieskiej, który od kilkudziesięciu lat każdą wolną chwilę spędza dokumentując jej wielkie drzewa.
HELSINKI WARSZAWA CANBERRA Fot: Mateusz Szymura i Bialowieza International Solidarity Network
Cz³owiek i Puszcza od koñca XVIII w. koniec XVIII w. początek XIX w. Puszcza jest obszarem polowań polegających na zapędzaniu zwierzyny do zagród i naganianiu pod pawilony myśliwskie; 7600 barci (w tym 600 czynnych); 80 pieców smolnych i dziegciarskich; początki osuszania i regulacji rzek; 1/4 obszaru zostaje przekazane faworytom carycy Katarzyny II i wycięta. Puszcza zostaje pocięta drogami w dwóch ratach co wiorstę (1066 m). 1845-1861 Wycięto 140 000 m 3 drewna budulcowego. 1887 Wycięto martwe, ale ważne dla wielu gatunków, drzewa z pow. 50 000 ha. 1916-1922 Hugo Conwentz doprowadza do uchwały o utworzeniu parku natury w widłach Narewki i Hwoźnej. Na pozostałym obszarze zbudowano 130 km kolejek leśnych, wycięto 10 mln m 3 drewna (1/3 Puszczy). Dzięki staraniom przyrodników, m.in. prof. Władysława Szafera, w 1921 park natury Conwentza zamieniono w rezerwat o pow. 4594 ha późniejszy park narodowy. 1922-1939 Zrębami zupełnymi wycięto 30 000 ha; od 1929 trwa odwadnianie i osuszanie. 1944 Józef Wisorionowicz Stalin dzieli Puszczę. Polsce przypada 62 tys. ha (41%). Dzisiaj ta granica to wylesiona i przeorana blizna oraz wysoki płot przez środek puszczy bariera dla zwierząt. 1979-1989 Polska część Puszczy: wycięto 2,0 mln m 3 1990-2002 Polska część Puszczy: wycięto 1,5 mln m 3 w tym okresie, w 1996 r. pod naciskami społecznymi park narodowy zwiększono do 10 502 ha obejmując nim 16,8% polskiej części puszczy. W 2000 roku po zorganizowanych protestach przeciwników parku plany jego dalszego powiększenia upadają... 2002-? Polska część Puszczy: etat rębny do roku 2011 zakłada wycięcie do 1,5 mln m 3 ; otwarto nowe drogi i parkingi dla ruchu samochodowego w lesie; hektar lasu wycięto pod przejście graniczne; Park Narodowy zajmuje mniej niż 17% polskiej części Puszczy. W dniu 3 marca 2006 roku międzynarodowa koalicja BISON zorganizowała dzień solidarności dla Puszczy, w kilkunastu krajach domagano się od Polski objęcia całej Puszczy parkiem narodowym.
Wyj¹tkowoœæ tego obszaru polega tak e na tym, e tutaj cz³owiek zostawi³ przyrodê sobie samej w aden sposób jej nie pomagaj¹c, nie dziel¹c gatunków na po yteczne i szkodliwe, piêkne i brzydkie. Nie ingeruje tu ani leœnik, ani myœliwy. W rezultacie, chodz¹c po obszarze ochrony œcis³ej odwiedzamy ostatni fragment raju.