PRODUKCJA ZBÓŻ W WOJEWÓDZTWIE PODKARPACKIM W LATACH

Podobne dokumenty
PRODUKCJA GŁÓWNYCH ZIEMIOPŁODÓW W WOJEWÓDZTWIE PODKARPACKIM W ASPEKCIE ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU ROLNICTWA I OBSZARÓW WIEJSKICH

Produkcja kwalifikowanego materiału siewnego i jego wpływ na plonowanie zbóż w województwie mazowieckim

Grażyna Wielogórska*, Elżbieta Turska* W REJONIE ŚRODKOWOWSCHODNIEJ POLSKI

Regionalne uwarunkowania produkcji rolniczej w Polsce. Stanisław Krasowicz Jan Kuś Warszawa, Puławy, 2015

Biomasa uboczna z produkcji rolniczej

KOMBAJNY ZBOŻOWE W GOSPODARSTWACH RODZINNYCH LUBELSZCZYZNY

STRUKTURA ODMIANOWA ZBÓŻ UPRAWIANYCH W WYBRANYCH REJONACH POLSKI WSCHODNIEJ I CENTRALNEJ W RELACJI DO LIST ZALECANYCH ODMIAN (LZO)

Działania prowadzone w ramach zadania

KOSZTY UŻYTKOWANIA MASZYN W STRUKTURZE KOSZTÓW PRODUKCJI ROŚLINNEJ W WYBRANYM PRZEDSIĘBIORSTWIE ROLNICZYM

Ocena potencjału biomasy stałej z rolnictwa

WOJEWÓDZTWO PODLASKIE W LICZBACH RAPORT Z WYNIKÓW NARODOWEGO SPISU POWSZECHNEGO LUDNOŚCI I MIESZKAŃ Kobiety Mężczyźni.

PORÓWNANIE KOSZTÓW PRODUKCJI JĘCZMIENIA JAREGO I OZIMEGO W WYBRANYCH GOSPODARSTWACH WOJ. ZACHODNIOPOMORSKIEGO

Rozwój rolnictwa na Podkarpaciu. Rzeszów, 20 listopada 2015

Pszenżyto ozime. Pszenica ozima. Lata dośw. prod. dośw. prod. dośw. prod. dośw. prod. dośw. prod.

Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowy Instytut Badawczy. Stanisław Krasowicz. Puławy, 2008

KOMBAJNY ZBOŻOWE W ROLNICTWIE POLSKIM W LATACH

Economic and technological effectiveness of crop production

CHARAKTERYSTYKA I ROZMIESZCZENIE GOSPODARSTW EKOLOGICZNYCH W POLSCE

Tab.1 Powierzchnia i liczba ankietowanych pól

ZMIANY W STRUKTURZE ZASIEWÓW ROŚLIN ZBOŻOWYCH W WOJEWÓDZTWIE RZESZOWSKIM W LATACH

Realizacja mechanizmu Dopłat do materiału siewnego w województwie pomorskim.

Większa produkcja roślinna w Polsce w 2017 r.

Journal of Agribusiness and Rural Development

Roczniki Naukowe tom XV zeszyt 3. Magdalena Czułowska. Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej PIB w Warszawie

WPŁYW BIOLOGICZNYCH I CHEMICZNYCH ZAPRAW NASIENNYCH NA PARAMETRY WIGOROWE ZIARNA ZBÓŻ

STANISŁAW KRASOWICZ Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowy Instytut Badawczy w Puławach MOŻLIWOŚCI ZWIĘKSZENIA PRODUKCJI ZBÓŻ W POLSCE

Materiał i metodyka badań

Wymiana materiału siewnego jako ważny element. postępu rolniczego SEED MATERIAL EXCHANGE AS THE IMPORTANT ELEMENT OF THE AGRICULTURAL PROGRESS.

KIERUNKI ZMIAN PRODUKCJI ZBÓŻ W POLSCE DIRECTIONS OF CHANGES OF GRAINS PRODUCTION IN POLAND. Wstęp

DLACZEGO ZBOŻA... Prof. dr hab. Edward Arseniuk Dr Tadeusz Oleksiak Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Państwowy Instytut Badawczy POTENCJAŁ

STOSOWANIE KWALIFIKOWANEGO MATERIAŁU SIEWNEGO W WYBRANYCH GOSPODARSTWACH ROLNYCH W REJONIE POLSKI ŚRODKOWO-WSCHODNIEJ

Journal of Agribusiness and Rural Development

Przydatność odmian pszenicy jarej do jesiennych siewów

WPŁYW NAKŁADÓW MATERIAŁOWO- -ENERGETYCZNYCH NA EFEKT EKOLOGICZNY GOSPODAROWANIA W ROLNICTWIE

Plant protection costs in the selected farms in Lublin Voivodeship. Koszty ochrony roślin w wybranych gospodarstwach rolnych województwa lubelskiego

CZYNNIKI DECYDUJĄCE O REGIONALNYM ZRÓŻNICOWANIU PRODUKCJI PSZENŻYTA W POLSCE*

Zachodniopomorskie rolnictwo w latach

OCENA WYKORZYSTANIA CIĄGNIKÓW ROLNICZYCH W GOSPODARSTWACH RODZINNYCH

Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu Departament Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Rolnictwo i obszary wiejskie w Wielkopolsce

Siedliskowe i strukturalne uwarunkowania produkcji rzepaku w województwach zachodniopomorskim, pomorskim i warmińsko-mazurskim

Postęp biologiczny i jego znaczenie w produkcji rzepaku w Polsce i województwie podkarpackim

CZYNNIKI DECYDUJĄCE O REGIONALNYM ZRÓŻNICOWANIU PRODUKCJI PSZENICY W POLSCE THE FACTORS EFFECTING REGIONAL WHEAT PRODUCTION DIFFERENTIATION IN POLAND

Prowadzenie działalności rolniczej Warunki województwa lubuskiego

Plonowanie odmian pszenicy jarej w zależności od warunków glebowych

STRATY PLONU A PRÓG OPŁACALNOŚCI OCHRONY ZBÓŻ

Wpływ warunków glebowych na plony ziarna odmian jęczmienia ozimego

150 lat tradycji nauk rolniczych w Puławach Instytut Politechniczny i Rolniczo-Leśny Państwowy Instytut Naukowy Gospodarstwa Wiejskiego

ANALIZA WYPOSAŻENIA WYBRANYCH GOSPODARSTW EKOLOGICZNYCH W CIĄGNIKI ROLNICZE

TECHNIKA I TECHNOLOGIA TRANSPORTU A POSTĘP TECHNICZNY W PRODUKCJI ROLNICZEJ

OCENA POZIOMU PRODUKCYJNOŚCI I WYDAJNOŚCI W ROLNICTWIE NA PRZYKŁADZIE WYBRANYCH REGIONÓW POLSKI

ANNALES UMCS. Wpływ wybranych czynników na zmiany w rolnictwie w Polsce środkowo-wschodniej

WPŁYW SUMY I ROZKŁADU OPADÓW NA PLONOWANIE PSZENŻYTA OZIMEGO UPRAWIANEGO NA RÓŻNYCH KOMPLEKSACH GLEBOWO-ROLNICZYCH W ŚRODKOWEJ CZĘŚCI POLSKI

ENERGOCHŁONNOŚĆ PRODUKCJI W WYBRANYCH GOSPODARSTWACH ROLNYCH WOJEWÓDZTWA WIELKOPOLSKIEGO 1

WYPOSAŻENIE ROLNICTWA POLSKIEGO W ŚRODKI MECHANIZACJI NA TLE WYBRANYCH KRAJÓW UNII EUROPEJSKIEJ

FOLIA POMERANAE UNIVERSITATIS TECHNOLOGIAE STETINENSIS Folia Pomer. Univ. Technol. Stetin. 2010, Oeconomica 282 (60), 13 20

WPŁYW TECHNICZNEGO UZBROJENIA PROCESU PRACY NA NADWYŻKĘ BEZPOŚREDNIĄ W GOSPODARSTWACH RODZINNYCH

Minimalne ilości materiału siewnego na 1 ha Kto może ubiegać się o dopłaty?

Wyposażenie w kombajny do zbioru zbóż oraz ich użytkowanie w wybranych gospodarstwach rolnych

Reakcja odmian żyta na warunki glebowe

PODAŻ CIĄGNIKÓW I KOMBAJNÓW ZBOŻOWYCH W POLSCE W LATACH

ILOŚCIOWE I JAKOŚCIOWE ZMIANY W STANIE PARKU CIĄGNIKOWEGO

Ziemia w aktualnym programie Strategia rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich województwa zachodniopomorskiego w latach

Czynniki warunkujące poziom plonowania pszenicy ozimej w produkcji towarowej Część II. Zróżnicowanie w zależności od rejonu i wielkości gospodarstw

ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁ ODOWSKA LUBLIN POLONIA

SYTUACJA DOCHODOWA ROLNICTWA W KRAJACH EUROPY ŚRODKOWEJ I WCHODNIEJ THE INCOME SITUATION IN AGRICULTURE IN THE CEE COUNTRIES

Dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany

GŁÓWNY URZĄD STATYSTYCZNY

OKRESY UŻYTKOWANIA CIĄGNIKÓW I MASZYN W WYBRANYCH GOSPODARSTWACH RODZINNYCH WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGO

Rynek zbóż w Polsce i Unii Europejskiej - perspektywa jego rozwoju dla polskich rolników

Czynniki determinujące opłacalność produkcji wybranych produktów rolniczych w perspektywie średnioterminowej

SPRZEDAŻ ŚRODKÓW OCHRONY ROŚLIN ORAZ KWALIFIKOWANEGO MATERIAŁU SIEWNEGO ZBÓŻ I ZIEMNIAKA W POLSCE W LATACH

ODLEGŁOŚĆ I WIELKOŚĆ PRZEWOZÓW W ZALEŻNOŚCI OD RODZAJU TRANSPORTU I WIELKOŚCI GOSPODARSTWA

Porównanie plonowania odmian jęczmienia jarego w różnych warunkach glebowych

Stan i przewidywanie wykorzystania potencjału produkcyjnego TUZ w kraju dr hab. Jerzy Barszczewski, prof. nadzw.

BILANS BIOMASY ROLNEJ (SŁOMY) NA POTRZEBY ENERGETYKI 1

Perspektywy ograniczenia uzależnienia od pestycydów w Polsce dla poprawy stanu środowiska i gospodarki wiejskiej

STAN I KIERUNKI ZMIAN PRODUKCJI ROLNICZEJ W WOJEWÓDZTWIE PODLASKIM

Monitorowanie zużycia środków ochrony roślin w uprawie pszenicy ozimej

S T U D I A I R A P O R T Y IUNG - PIB. Jan Jadczyszyn. Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach

INFORMACJA O AKTUALNEJ SYTUACJI W ROLNICTWIE NA TERENIE POWIATU PLESZEWSKIEGO. Pleszew, dnia r.

TENDENCJE ZMIAN STRUKTURY AGRARNEJ GOSPODARSTW INDYWIDUALNYCH W POLSCE ( ) Wstęp. Materiał i metodyka badań

REGIONAL DIFFERENTIATION OF LOSSES IN THE WINTER CROPS

NAKŁADY PRACY W GOSPODARSTWACH ROLNYCH O RÓŻNEJ WIELKOŚCI EKONOMICZNEJ

KOSZTY ORAZ FORMY OBSŁUGI TRANSPORTOWEJ GOSPODARSTW ROLNICZYCH

WPŁYW SUMY I ROZKŁADU OPADÓW NA PLONOWANIE PSZENŻYTA OZIMEGO UPRAWIANEGO NA RÓŻNYCH KOMPLEKSACH GLEBOWO-ROLNICZYCH W POŁUDNIOWEJ CZĘŚCI POLSKI

OCENA ORGANIZACJI PRODUKCJI ROŚLINNEJ W GOSPODARSTWACH ROLNYCH WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO*

KREDYTY PREFERENCYJNE NA ZAKUP UŻYTKÓW ROLNYCH A STRUKTURA OBSZAROWA GOSPODARSTW ROLNYCH W POLSCE

ZAKŁAD NASIENNICTWA I NASIONOZNAWSTWA. Radzików, Błonie RYNEK NASION 2011

POTENCJAŁ PRODUKCYJNY BIOPALIW RZEPAKOWYCH W WOJEWÓDZTWIE ŚWIĘTOKRZYSKIM

KIERUNKI ROZWOJU RODZINNYCH GOSPODARSTW ROLNYCH

PLONOWANIE ZBÓŻ ORAZ TOWAROWOŚĆ PRODUKCJI ROLNICZEJ NA TLE WALORÓW OBSZARÓW WIEJSKICH W UJĘCIU REGIONALNYM

KOSZTY PRODUKCJI ROŚLINNEJ PRZY WYKONYWANIU PRAC CIĄGNIKIEM ZAKUPIONYM W RAMACH PROGRAMU SAPARD

NAKŁADY ENERGETYCZNO-MATERIAŁOWE W ASPEKCIE ZRÓWNOWAŻONEJ PRODUKCJI ROLNICZEJ

Konkurencja odmian zagranicznych na polskim rynku nasiennym. Competition from foreign varieties in the Polish seed market

ANALIZA WYPOSAŻENIA W CIĄGNIKI ROLNICZE WYBRANYCH GOSPODARSTW SPECJALIZUJĄCYCH SIĘ W CHOWIE BYDŁA MLECZNEGO

PRODUKCJA I WYKORZYSTANIE ZIARNA OWSA JAKO ODNAWIALNEGO ŹRÓDŁA ENERGII

Tendencje i zróżnicowanie zatrudnienia w polskim rolnictwie według regionów i typów gospodarstw rolnych Tendencies and diversity of employment in

ACTUAL STATE AND CONDITIONS OF CULTIVATION OF GRAIN CROPS MIXTURES IN POLAND

308 Alicja Sułek, STOWARZYSZENIE Bogusława Jaśkiewicz EKONOMISTÓW ROLNICTWA I AGROBIZNESU

BALANCE OF NITROGEN IN SELECTED FARMS OF GÓRA, KRZEMIENIEWO AND OSIECZNA COMMUNITIES

Transkrypt:

Fragm. Agron. 30(2) 2013, 153 161 PRODUKCJA ZBÓŻ W WOJEWÓDZTWIE PODKARPACKIM W LATACH 2002 2011 Renata Tobiasz-Salach, Ewelina Janowska-Miąsik, Dorota Bobrecka-Jamro Katedra Produkcji Roślinnej, Uniwersytet Rzeszowski rentobsa@univ.rzeszow.pl Synopsis. Celem pracy była ocena zachodzących zmian w produkcji zbóż w latach 2002 2011 w województwie podkarpackim. Podstawowym materiałem źródłowym były dane Głównego Urzędu Statystycznego i Urzędu Statystycznego w Rzeszowie. W celu przedstawienia postępu odmianowego w produkcji zbóż obliczono wskaźniki aktywności rejestracyjnej i szybkości wymiany odmian. Wykazano, że w województwie podkarpackie w latach 2002 2011 zanotowano spadek powierzchni zasiewów żyta, pszenicy, jęczmienia i owsa, a wzrost pszenżyta. Analiza statystyczna wykazała istotny wzrost plonów pszenicy i jęczmienia, zaś spadek pszenżyta, żyta i owsa. Najwyższym wskaźnikiem aktywności rejestracyjnej odmian charakteryzowała się pszenica (W ar 4,2), zaś najniższym jęczmień i owies (W ar 1,7). Średni wiek odmiany mierzony wskaźnikiem szybkości wymiany (W 0 ) wykazał, iż z analizowanych zbóż największym charakteryzowało się żyto i jęczmień ozimy, zaś najmniejszym pszenica jara i jęczmień jary. Słowa kluczowe key words: produkcja production, zboża cereals, Podkarpacie Podkarpacie region, plony yields, powierzchnia uprawy area of cultivation, zbiory harvest WSTĘP W Polsce każdy region ma swoje specyficzne cechy, wpływające na tempo i kierunki jego rozwoju gospodarczego i społecznego. Województwo podkarpackie leży w południowo-wschodniej części Polski. Jego powierzchnia wynosi 17 846 km 2, a obszar ten zamieszkuje 2022 tys. osób, tj. 5,3 % ludności kraju, z liczby tej 58,5% tj. 1183 tys. osób, to mieszkańcy wsi [GUS 2012]. W porównaniu do innych regionów kraju województwo to posiada odmienne warunkami funkcjonowania, wynikające przede wszystkim ze zróżnicowanych warunków przyrodniczych, społeczno-gospodarczych, ekonomicznych a także historycznych. Rolnictwo, charakteryzuje się dużym rozdrobnieniem agrarnym, nadmiarem zasobów siły roboczej oraz niską towarowością produkcji rolnej. Część produktów rolnych jest jednocześnie konsumowana i zużywana przez rolników we własnym gospodarstwie. Zasoby ziemi użytkowanej rolniczo wynoszą nieco ponad 598 tys. ha, co stanowi 35,2% ogólnej powierzchni województwa [GUS 2012]. Produkcja roślinna jest podstawowym działem, wytwarzającym surowce wykorzystywane zarówno w przemyśle, jak i bezpośrednio zużywane w gospodarstwie [Gołębiewski 2007]. Według Czudca [2007] do najbardziej specyficznych cech województwa podkarpackiego należy zaliczyć: bardzo wysoki odsetek ludności wiejskiej w ogólnej liczbie mieszkańców województwa i problemy rozwoju obszarów wiejskich, słabe ekonomicznie rolnictwo, przy wysokim odsetku osób utrzymujących się z pracy w rolnictwie, oraz mała skłonność do zmian tego sektora gospodarki,

154 R. Tobiasz-Salach, E. Janowska-Miąsik, D. Bobrecka-Jamro wysoki udział obszarów prawnie chronionych w powierzchni ogólnej województwa, ale słabe wykorzystanie zasobów przyrodniczych dla rozwoju perspektywicznych sektorów gospodarki Co drugie gospodarstwo charakteryzuje się powierzchnią mniejszą niż 1 ha, natomiast 64% mniejszą niż 2 ha, co przesądza o niskiej efektywności ekonomicznej większości z nich. Analogicznie wartości te dla Polski wynoszą 31 i 46%. Warto zauważyć, że gospodarstwa powyżej 5 ha w kraju stanowią ok. 30% całości, natomiast w regionie ok. 10%. Negatywny wpływ na kształt obecnej struktury obszarowej gospodarstw wywiera także niekorzystny rozłóg gospodarstw (przeciętne gospodarstwo składa się z kilku do kilkunastu działek) [Strategia 2012]. Mocną natomiast stroną województwa podkarpackiego są gleby (70% powierzchni użytków rolnych to gleby najwyższych kategorii I IV), jakość środowiska naturalnego oraz potencjał współpracy środowisk zamieszkujących obszary wiejskie, w tym umiejętność tworzenia grup producenckich oraz lokalnych grup działania. Zróżnicowanie gleb województwa wpływa na strukturę ich użytkowania. Najczęstszym sposobem wykorzystania użytków rolnych są grunty orne (66,1% powierzchni użytków rolnych), a w dalszej kolejności łąki trwałe (22,3%) i pastwiska (5,7%) oraz sady (1,4%). Udział gruntów ornych waha się od 32,1% powierzchni ogólnej użytków rolnych w powiecie bieszczadzkim, do 75,2% w powiecie mieleckim. Łąki trwałe i pastwiska koncentrują się na krańcach południowo wschodnich województwa [Strategia, 2012]. W strukturze zasiewów dominuje uprawa zbóż (w zakresie od 7,4 do 85,4%). W 76 gminach (na 114) zboża uprawia się w granicach od 60 do 70%, a w pozostałych gminach ich udział wynosi ponad 70% [Buczek i in. 2010]. Na obszarach wiejskich województwa, podobnie jak w innych regionach Polski aktualnym problemem jest zjawisko zaniechania użytkowania gruntów rolnych, a wyraźny wzrost siły oddziaływania uwarunkowań ekonomicznych, co wiąże się z przeobrażeniami, które dokonały się w polskim rolnictwie po przejściu na system gospodarki rynkowej. Na Podkarpaciu o wydajności produkcji roślinnej, w tym zbóż nie decydują już wyłącznie warunki przyrodnicze, ale istotne znaczenie mają procesy dostosowawcze do wymogów Unii Europejskiej [Krasowicz i Kuś 2006]. Celem pracy była ocena zmian w produkcji zbóż w województwie podkarpackim w porównaniu do kraju w latach 2002 2011. MATERIAŁ I METODY Ocenę produkcji zbóż (użytkowanie gruntów ornych, powierzchnia zasiewów, plony i zbiory) w województwie podkarpackim przeprowadzono w latach 2002 2011 na tle danych krajowych. Podstawowym materiałem źródłowym były dane: FAO (Food and Agriculture Organization), GUS (Główny Urząd Statystyczny) oraz Urzędu Statystycznego w Rzeszowie. W celu przedstawienia postępu biologicznego w produkcji zbóż obliczono wskaźniki aktywności rejestracyjnej i szybkości wymiany odmian [Prusiński 2007] na podstawie Wyników Porejestrowych Doświadczeń Odmianowych dla województwa podkarpackiego, a dla kraju na podstawie Listy Odmian Roślin Uprawnych [COBORU]. Wskaźnik aktywności rejestracyjnej odmian obliczono go, jako średnią roczną liczbę wpisanych nowych odmian roślin zbożowych do rejestru w latach 2002 2011 według wzoru: W ar = L no /n gdzie: W ar wskaźnik aktywności rejestracyjnej, L no liczba nowo wpisanych odmian do rejestru, n liczba lat Średni wiek odmiany W o obliczono dla odmian zarejestrowanych w danym roku według wzoru:

Produkcja zbóż w województwie podkarpackim w latach 2002 2011 155 W o = W ir / N r gdzie: W o średni wiek odmiany, W ir wiek odmiany i w roku r, N r liczba odmian w roku r Wyniki opracowano statystycznie wyznaczając funkcje trendu (za pomocą testu t- studenta przy α 0,05), na podstawie którego oszacowano średnioroczne zmiany powierzchni zasiewów, plonów i zbiorów roślin zbożowych. Obliczeń dokonano za pomocą programu statystycznego STATGRAPHICS. WYNIKI I DYSKUSJA W latach 2002 2011 w województwie podkarpackim odnotowano zmniejszenie ogółem powierzchni użytków rolnych, co odzwierciedla także sytuację panującą w kraju (tab. 1). Odnotowano także zmniejszenie (średnio corocznie o 4,74 tys. ha) powierzchni gruntów ornych, będących głównie w posiadaniu gospodarstw indywidualnych. W Polsce w analizowanym okresie powierzchnia gruntów ornych zmniejszyła się odpowiednio o 3,87 tys. ha (w tym Tabela 1. Table 1. Użytkowanie gruntów według rodzaju użytków rolnych i użytkowników w województwie podkarpackim na tle kraju, tys. ha (średnia z lat 2002 2011) Sown area by crops and holders in podkarpackie province on the national background, thous. ha (average from years 2002 2011) Wyszczególnienie Specification średnia ogółem total mean Województwo podkarpackie Podkarpackie province gospodarstwa indywidualne individual farms trend średnia ogółem total mean Polska Poland trend gospodarstwa indywidualne individual farms Użytki rolne Agricultural land 751,84 696,96 16065,60 14219,70 Grunty orne Arable land 483,85 458,00-4,74 12107,10-6,04 10691,90-3,87 Sady Orchards 10,61 4,33 10,40 4,34 308,60 5,05 304,70 8,16 Łąki Meadows 172,77 + 163,64 + 2481,00 + 2288,10 4,23 Pastwiska Pastures 49,52-7,38 38,62 819,80-9,52 717,10-7,02 Lasy Forests 666,71 9,98 70,77 + 9193,50 4,35 1099,70 + Pozostałe grunty Other land 352,05 + 65,38 + 5737,10 850,30 + * Obliczenia własne na podstawie own calculations basaed on the data given by: FAO, GUS, Urząd Statystyczny Rzeszów Istotne współczynniki trendu wpisano całe wartości, nieistotne współczynniki trendu oznaczono jako + (rosnące) lub (malejące) the coefficient significance whole numbers given, the non significant trend coefficients were shown as + (increasing) and (decreasing) trend

156 R. Tobiasz-Salach, E. Janowska-Miąsik, D. Bobrecka-Jamro w gospodarstwach indywidualnych o 6,04 tys. ha). Największym zmniejszeniem powierzchni, charakteryzowały się pastwiska, zaś największym wzrostem użytki leśne, średnio o 9,98 tys. ha, wobec wzrostu w Polsce o 4,53 tys. ha. Wzrost ten jest zgodny z Krajowym Programem Zwiększania Lesistości, zakładającym zwiększenie udziału lasów do 30% w 2020 r. i 33% w 2050 [MŚ 2007]. Według Kozaka [2010] wzrost powierzchni lasów kosztem obszarów użytkowanych rolniczo jest wynikiem porzucania ziemi rolniczej na obszarach marginalnych (np. w górach), w których skutkiem spadku opłacalności ekonomicznej rolnictwa jest redukcja powierzchni gruntów ornych i użytków zielonych, a wzrost powierzchni lasów. Przeprowadzona analiza wykazała także spadek powierzchni zasiewów zbóż w woj. podkarpackim (tab. 2). Dotyczy to głównie żyta, którego powierzchnia uprawy zmniejszyła się w latach badań o 4,58 tys. ha, a także pszenicy, jęczmienia i owsa. Zasiewy pszenżyta i mieszanek zbożowych wykazały tendencję wzrostową, jednak wzrost ten nie był statystycznie istotny. Wyniki te są podobne do stanu zasiewów zbóż w kraju, za wyjątkiem jęczmienia i mieszanek zbożowych. Tabela 2. Powierzchnia zasiewów zbóż w województwie podkarpackim (średnia z lat 2002 2011) Table 2. Sown area of cereals in Podkarpackie province (average from years 2002 2011) Gatunek zboża Cereal species Województwo podkarpackie Podkarpackie province (tys. thous. ha) Polska Poland (tys. thous. ha) Zboża ogółem Cereal total 270962,20 8251826,00 Pszenica Wheat 118209,00 2256297,00 Żyto Rye 2401,50-4,58 1357909,00-4,76 Jęczmień Barley 25456,70 1100305,00 + Owies Oat 29655,00 551194,10 Pszenżyto Triticale 18656,40 + 1203485,00 5,08 Mieszanki zbożowe Cereal mixed 40549,90 + 1384831,00 * Objaśnienia jak w tab. 1 Explanation see table 1 W badaniach przeanalizowano również plony zbóż w Polsce i województwie podkarpackim (tab. 3). Uzyskany poziom plonów był niższy od krajowego. Wyjątek stanowił jedynie owies i mieszanki zbożowe. Niższe plony zbóż w województwie podkarpackim należy łączyć ze słabymi warunkami organizacyjno-ekonomicznymi do rozwoju produkcji rolniczej, co w swoich badaniach wykazała Jaśkiewicz [2009]. Stwierdzono natomiast tendencję wzrostu plonowania pszenicy i jęczmienia. W Polsce trend wzrostu plonu zbóż obserwowano u niemal wszystkich gatunków. Według badań IUNG [Krasowicz 2007, Kukuła i Krasowicz 2006] plony zbóż przyjmowane są często jako miara wykorzystania rolniczej przestrzeni produkcyjnej i zależą głównie od warunków siedliskowych, a modyfikowane są intensywnością produkcji. Zdaniem Krasowicza [2007], o niskim poziomie plonowania zbóż w Polsce decydują także duże zaniedbania

Produkcja zbóż w województwie podkarpackim w latach 2002 2011 157 Tabela 3. Plony głównych ziemiopłodów w województwie podkarpackim (średnia z lat 2002 2011) Table 3. Yields of main agricultural products in Podkarpackie province (average from years 2002 2011) Gatunek zboża Cereal species Województwo podkarpackie Podkarpackie province (t ha -1 ) Polska Poland (t ha -1 ) Zboża ogółem Total cereals 3,05 + 3,22 + Pszenica Wheat 3,26 + 3,92 + Żyto Rye 2,44 2,44 + Jęczmień Barley 3,03 + 3,16 + Owies Oat 2,53 2,44 + Pszenżyto Triticale 2,66 3,24 + Mieszanki zbożowe Cereal mixed 2,80 2,740 * Objaśnienia jak w tab. 1 Explanation see table 1 w sferze agrotechniki zbóż. Podobnie w województwie podkarpackim, przy niskim poziomie agrotechniki (zużycie nawozów mineralnych NPK 59,3 kg ha -1 w tym azotu 31,0 kg) i dużym rozdrobnieniu agrarnym (średnia powierzchnia gospodarstwa 3,5 ha) plony zbóż są niskie. Zbiory zbóż w województwie podkarpackim w latach 2002 2011 wynosiły 839 tys. ton i stanowiły 3,14% ogółu zbiorów zbóż w kraju. W odróżnieniu od Podkarpacia w kraju widoczny jest znaczny wzrost zbiorów pszenżyta, średnio o 4,61 tys. ton (tab. 4). Tabela 4. Zbiory głównych ziemiopłodów w województwie podkarpackim (średnia z lat 2002 2011) Table 4. Harvest of main agricultural products in Podkarpackie province (average from years 2002 2011) Gatunek zboża Cereal species Województwo podkarpackie Podkarpackie province (tys. thous. t) Polska Poland (tys. thous. t ) Zboża ogółem Total cereals 839576 + 26718751,17 + Pszenica Wheat 390,13 + 8852,86 + Żyto Rye 61,36 3381,17 Jęczmień Barley 78,23 + 3502,51 + Owies Oat 76,78 1346,00 + Pszenżyto Triticale 50,78 + 3899,95 4,61 Mieszani zbożowe Cereal mixed 115,47 + 3801,58 * Objaśnienia jak w tab. 1 explanation see table 1

158 R. Tobiasz-Salach, E. Janowska-Miąsik, D. Bobrecka-Jamro W pracy podjęto także próbę przedstawienia postępu odmianowego w produkcji zbóż w województwie podkarpackim. Wyliczony wskaźnik aktywności rejestracyjnej odmian wykazał, że w Polsce w latach 2002 2011 największą aktywnością rejestracyjną odmian zbóż charakteryzowała się pszenica ozima (7.0), a najmniejszą owies (2,2) (tab. 5). Do krajowego rejestru odmian wpisano 262 odmiany roślin zbożowych, najwięcej pszenicy ozimej (7 rocznie), a najmniej pszenżyta jarego. Na Podkarpaciu w badanym okresie w rejestrze było 187 odmian zbóż, z czego dominowała pszenica ozima, żyto i jęczmień jary, które uzyskały także najwyższe wartości wskaźnika aktywności rejestracyjnej odmian. Tabela 5. Table 5. Aktywność rejestracyjna odmian roślin zbożowych w latach 2002 2011 w województwie podkarpackim i w Polsce Register activity of cereals cultivars over 2002 2011 in Podkarpackie province and in Poland Gatunek Species Liczba wpisanych odmian ogółem Total number of cultivars registered Polska Poland Województwo podkarpackie Podkarpackie province Aktywność rejestracyjna Register activity W ar Polska Poland Województwo podkarpackie Podkarpackie province Pszenica ozima Winter wheat 70 42 7,0 4,2 Pszenica jara Spring wheat 26 25 2,6 2,5 Jęczmień ozimy Winter barley 28 17 2,8 1,7 Jęczmień jary Spring barley 48 33 4,8 3,3 Żyto Rye 31 35 3,1 3,5 Owies Oat 22 17 2,2 1,7 Pszenżyto ozime Winter triticale 31 18 3,1 1,8 Pszenżyto jare Spring triticale 6 6,0 Ogółem Total 262 187 W celu pokazania szybkości wymiany odmian określono długość okresu wpisu danej odmiany do rejestru (tab. 6). Wykazano, że we wszystkich gatunkach roślin zbożowych w Polsce dominują odmiany wpisane na listę w ostatnich 10 latach. Występują także odmiany, których rejestr trwa dłużej, nawet powyżej 21 lat, najwięcej takich odmian 5 dotyczy żyta. Tak długi okres trwania odmian tych gatunków w rejestrze należy łączyć z tym, że rolnicy chętnie zaopatrują się w materiał siewny odmian starszych, lepiej dostosowanych do ekstensywnych warunków produkcji niż odmian nowych, dostosowanych do innych, bardziej intensywnych technologii. W województwie podkarpackim postęp genetyczny jest także widoczny w produkcji zbóż. Dominują odmiany wpisane na listę w ostatnich 5 latach, tylko jedna odmiana żyta zarejestrowana jest dłużej niż 21 lat.

Produkcja zbóż w województwie podkarpackim w latach 2002 2011 159 Tabela 6. Cykl życia odmian roślin zbożowych obecnych w krajowym rejestrze w latach 2002 2011 w województwie podkarpackim i w Polsce Table 6. Cereals cultivars life cycle registered over 2002 2011 in Podkarpackie province and in Poland Gatunek Species Długość cyklu życia odmiany (w latach) Life cycle of cultivar (in years) 1 5 6 10 11 15 16 20 > 21 A B A B A B A B A B Pszenica ozima Winter wheat 43 49 36 12 21 6 3 0 3 0 Pszenica jara Spring wheat 8 18 24 14 9 1 2 0 2 0 Jęczmień ozimy Winter barley 15 16 11 6 6 3 1 0 1 0 Jęczmień jary Spring barley 32 40 24 10 21 2 4 0 2 0 Żyto Rye 21 25 18 8 6 3 3 0 5 1 Owies Oat 13 17 12 8 16 4 3 0 2 0 Pszenżyto ozime Winter triticale 23 22 20 13 11 0 1 0 2 0 Pszenżyto jare Spring triticale 4 3 3 2 0 A Polska Poland, B Podkarpacie Podkarpackie province Dla określenia szybkości wymiany odmian posłużono się także średnim wiekiem odmiany W o. Wskaźnik ten oznacza, że im jest wyższa jego wartość, tym wolniejsza jest wymiana odmian danego gatunku. W przeprowadzonej analizie wykazano, że w Polsce i na Podkarpaciu najstarsze odmiany dotyczą gatunku żyta, odpowiednio 15,6 i 15,7. U pozostałych gatunków zbóż, w Polsce wskaźnik ten waha się w od 13,3 lat u pszenicy jarej do 14,7 u pszenżyta. Na Podkarpaciu od 11,7 lat u pszenicy jarej do 14,0 u pszenicy ozimej. Do najdłużej zarejestrowanych odmian roślin zbożowych należy żyto Dańkowskie Złote (44 lata) (tab. 7). Tabela 7 Table 7. Średni wiek odmian roślin zbożowych pozostających w rejestrze w latach 2002 2011 w województwie podkarpackim i w Polsce Average life cycle of cereals cultivars present in register in 2002 2011 in Podkarpackie province and in Poland Gatunek Species Średni wiek odmiany Average cultivar life cycle (W o ) Odmiany pozostające najdłużej w rejestrze (lat) Longest registered cultivars (years) A B A B Pszenica ozima Winter wheat 13,7 14,0 Begra, Almari (22) Kobra (15) Pszenica jara Spring wheat 13,3 11,7 Eta, Henika (21) Jasna (11) Jęczmień ozimy Winter barley 14,4 14,6 Gil (21) Gregor (15) Jęczmień jary Spring barley 13,7 11,9 Lot, Rudzik (21) Status (13) Żyto Rye 15,6 15,7 Dańkowskie Złote (44) Motto (23)

160 R. Tobiasz-Salach, E. Janowska-Miąsik, D. Bobrecka-Jamro Tabela 7 Table 7. cd. cont. Owies Oat 14,6 13,4 Dragon (22) Kasztan (12) Pszenżyto ozime Winter triticale 14,7 13,9 Presto (23) Kazo, Bogo (10) Pszenżyto jare Spring triticale 13,8 Gabo (19) A Polska Poland, B Podkarpacie Podkarpackie province WNIOSKI 1. W województwie podkarpackim na przestrzeni lat 2002 2011 odnotowano: zmniejszenie powierzchni zasiewów żyta, pszenicy, jęczmienia i owsa, a wzrost pszenżyta wzrost plonów pszenicy, jęczmienia, a spadek pszenżyta, żyta i owsa. 2. Najwyższym wskaźnikiem aktywności rejestracyjnej odmian charakteryzowała się pszenica ozima (W ar 4,2), zaś najniższym jęczmień ozimy i owies (W ar 1,7). 3. Wskaźnik szybkości wymiany odmian najwyższy uzyskało żyto i jęczmień ozimy, zaś najniższy pszenica jara i jęczmień jary. W uprawie dominowały odmiany zbóż wpisane do rejestru w ostatnim 5 latach. Powyżej 21 była tylko jedna odmiana żyta. PIŚMIENNICTWO Buczek J., Janas A., Majda J., Bobrecka-Jamro D. 2010. Zagospodarowanie ziemi i gruntów ornych w gminach województwa Podkarpackiego. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol.: 549: 21 32. Czudec A. 2007. Ekspertyza dotycząca województwa Podkarpackiego. W: Ekspertyzy do Strategii Rozwoju Społeczno-Gospodarczego Polski Wschodniej do roku 2020. Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa: ss. 231. Gołębiewski J. 2007. Systemy marketingowe produktów roślinnych. Wyd. SGGW Warszawa, ss: 62. GUS Warszawa 2012. Wyniki Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań 2011. Jaśkiewicz B. 2009. Czynniki decydujące o regionalnym zróżnicowaniu produkcji pszenżyta w Polsce. Fragm. Agron. 26(2) :72 80. Kozak J. 2010. Forest cover changes and their drivers in the Polish Carpathian Mountains Since 1800. In: Reforesting Landscapes Linking Pattern and Process. H. Nagendra, J. Southworth (eds.). Landscape Series 10, Springer: 253 273. Krasowicz S. 2007. Produkcja zbóż w Polsce jako kryterium wykorzystania potencjału rolniczej przestrzeni produkcyjnej. Zag. Ekon. Rol. 2: 106 117. Krasowicz S., Kuś J. 2006. Regionalne zróżnicowanie produkcji roślinnej w Polsce na tle warunków przyrodniczych i ekonomiczno-organizacyjnych. Wieś Jutra 6: 3 4. Kukuła S., Krasowicz S. 2006. Regionalne zróżnicowanie polskiego rolnictwa w świetle badań IUNG-PIB w Puławach. Acta Agr. Silv., Ser. Agraria 46(2): 73 89. Kuś J., Faber A., Madej A. 2006. Przewidywane kierunki zmian w produkcji roślinnej w ujęciu regionalnym. W: Regionalne zróżnicowanie produkcji roślinnej w Polsce. Wyd. IUNG Puławy: ss. 200. Ministerstwo Środowiska 2007. Krajowy Program Zwiększania Lesistości, Warszawa: ss. 7. Prusiński J. 2007. Znaczenie odmian roślin strączkowych rejestrowanych przez COBORU w okresie gospodarki rynkowej. Acta Sci. Pol., Agricultura 6(2): 3 16.

Produkcja zbóż w województwie podkarpackim w latach 2002 2011 161 Założenia do aktualizacji Strategii rozwoju województwa podkarpackiego na lata 2007 2020. Rzeszów, 6 marca 2012: ss. 68. R. Tobiasz-Salach, E. Janowska-Miąsik, Dorota Bobrecka-Jamro THE CEREAL PRODUCTION IN PODKARPACKIE PROVINCE IN 2002 2011 YEARS Summary The aim of this study was to assess the current changes in cereal production during the years 2002 2011 in Podkarpacie region. The primary source material were obtained from GUS and the Statistical Office in Rzeszow. In order to present the cultivar progress in the cereals production, the registration activity rates and the rate of exchange variations were calculated. It has been shown that in the Subcarpathian region between 2002 2011 there was a decrease of sown area of rye, wheat, barley and oats, and an increase of triticale. Statistical analysis has shown a significant increase in yields of wheat and barley, and decrease of triticale, rye and oats. The highest rate of registration activity characterized winter wheat cultivars (W ar 4.2), while the lowest winter barley and oats (W ar 1.7). The average age of cultivars measured by the rate of exchange (W 0 ) showed that, among the analyzed grains, the highest was that of rye and barley, and the lowest of spring wheat and spring barley.