SCENARIUSZ POWITANIE WIOSNY 21. 03. 2005r. Organizator: Magdalena Nowak 1. Wstęp 2. Prezentacja marzann wykonanych przez uczniów oraz pokaz przebrań wiosennych. 3. Program artystyczny w wykonaniu klas IV, V i VI. Piosenka zespołu Skaldowie "Wiosna". Wiosna, cieplejszy wieje wiatr. Wiosna, znów nam ubyło lat. Wiosna, wiosna wkoło! Rozkwitły bzy. Śpiewa skowronek nad nami. Drzewa strzeliły pąkami. Wszystko kwitnie wkoło I ja i ty. Ktoś na niebie owce wypasa. Hej! Popatrz zakwitł już twój parasol. Hej! Nawet w bramie pan Walenty stróż Puszcza wiosną pierwsze pędy już. Portret dziadzia rankiem wyruszył z ram I na spacer poszedł sobie sam. Nie przeszkadza tytuł, wiek i płeć By zielono wiosną w głowie mieć. E-dur op. 8 nr 1 Antonio Vivaldiego "Cztery pory roku - Wiosna" Wiersz Władysława Broniewskiego "Pierwiosnek". Jeszcze w polu tyle śniegu, jeszcze strumyk lodem ścięty, a pierwiosnek już na brzegu wyrósł śliczny, uśmiechnięty. Witaj, witaj, kwiatku biały, główkę jasną zwróć do słonka, już bociany przyleciały, w niebie słychać śpiew skowronka. Stare wierzby nachyliły miękkie bazie ponad kwiatkiem: "Gdzie jest wiosna! Powiedz miły, czyś nie widział jej przypadkiem!" Lecz on widać milczeć wolał. 1
O czym myślał-któż to zgadnie? Spojrzał w niebo, spojrzał w pola, szepnął cicho: "Jak tu ładnie". Troje wykonawców wygłasza skecz "Wiedźmy z północy i wiosna". Ale nudno na tym świecie, tylko trzy pory roku: jesień, zima i lato. Czegoś mi tu brakuje! Tak, masz rację. Ale chyba coś wymyśliłam! Podaj mi proszę naszą starą księgę zaklęć. Aha! I księgę eliksirów. Które księgi?! Wiesz dobrze, że bez aparatu słuchowego nic nie widzę. Co ty gadasz! Dobra, mniejsza z tym. Podaj mi te księgi! Od tego! O, już wiem! Od Harry'ego Pottera. Od kogo? No nie. Mieszkam z tobą już ponad 300 lat i nic się nie zmieniło. Jesteś zapominalska i do tego bałaganiara! Co ty wygadujesz? No trudno. Nie pamiętasz Harry'ego Pottera? To ten co nas zaprosił do tej jego szkoły. Czekaj, jak ona się nazywała? "Pod Dębami"/ Co? Aha, rzeczywiście: "Pod Dębami". No i kiedy tam byłyśmy dał nam te dwie księgi. Już pamiętam! Masz tutaj te księgi. Dzięki. A tak w ogóle co ty tam kombinujesz? Wymyśliłam czwartą porę roku. Będzie wtedy ciepło i przyroda będzie się budzić do życia. Tylko jak ją nazwać? Ja wiem! Będzie się nazywać WIOSNA! WIOSNA? A co to znaczy? Nie wiem. No dobrze, niech będzie. Ja znam zaklęcie na kwiaty: REWELWUS, REWOLWUS, KWIATUS ROZKWITUS. Wypowiedzmy wszystkie zaklęcia i dodawajmy co chwila magicznego proszku! Razem: REWELWUS, REWOLWUS, CIEPŁUS POWIETRZUS.REWELWUS, REWOLWUS, MOC PRZYRODUS. 2
Ale musimy jeszcze dodać krzewów! Sporządźmy eliksiry. Dodać do wody w garze trawy kwiatowej i soli pachnącej. Razem: ELIKSIRUS, NUMERUS JEDEN, KRZEWUS ROZKWITUS. Ta wiosna to był dobry pomysł! Ale ja mam jeszcze jeden pomysł. Dodajmy do naszej wiosny dzień wolny od szkoły. I nazwijmy go Dniem Wagarowicza. Świetny pomysł. Napiszę list do Urzędu Pór Roku i Szkół. A ty zaniesiesz go na Magiczną Pocztę. Dzień dobry panie listonoszu! Listonosz: Dzień dobry. Ale ja nie mam tym razem nic dla was. Nic nie szkodzi. Proszę zanieść te listy na pocztę. Na kopertach są adresy. Narrator: I w taki oto sposób w krainie dobrych wiedźm z północy powstała czwarta pora roku: WIOSNA! Następują kolejne recytacje: wiersza Ewy Szelburg-Zarembiny "Wiosna idzie!" w rozpisaniu na cztery głosy. Wykonawca I: Przyleciały skowroneczki z radosną nowiną, zaśpiewały, zawołały ponad oziminą: - Idzie wiosna! Wiosna idzie! Śniegi w polu giną! Wykonawca II: Przyleciały bocianiska w bielutkich kapotach, klekotały, ogłaszały na wysokich płotach: - Idzie wiosna! Wiosna idzie! Po łąkowych błotach! Wykonawca III: Przyleciały jaskółeczki kołem kołujące, figlowały, świergotały radośnie krzyczące: - Idzie wiosna! Wiosna idzie! Prowadzi ją słońce. 3
Wykonawca IV: Leci pliszka Spod kamyszka: - Jak się macie dzieci! Już przybyła Wiosna miła Już słoneczko świeci! Poszły rzeki W kraj daleki, Płyną het do morza; A ja śpiewam, A ja lecę, Gdzie ta ranna zorza! Czworo wykonawców (dwie dziewczynki i dwóch chłopców) wygłasza skecz napisany wierszem pt. "Dzień wagarowicza". Dziewczynka I: Zbliża się już wiosna, Słońce mocniej świeci. Na naszych twarzach mina radosna, Czas nauki szybko leci. Chłopiec I: Skorzystajmy więc z pogody, Zasmakujmy moc przygody. Idźmy razem na wycieczkę, Rzućmy w kąt tę ciężką teczkę. Rzuca plecak na podłogę. Dziewczynka I: Jeden dzień poświętujemy, Od nauki odpoczniemy. Nie będziemy się martwili, Nie stracimy ani chwili. Dziewczynka II: Dzisiaj razem całą klasą, Zgodną zwartą masą, Wybierzemy się do miasta, No i basta! Chłopiec II: W kawiarence pod ZIELONĄ BUDKĄ Posiedzimy sobie krótko. Smaczne lody sobie zjemy, Coca Colą popijemy. Chłopiec I: I w tej właśnie kawiarence Pogadamy o tej męce, O codziennym naszym trudzie, O nauce w nudnej budzie. 4
Dziewczynka I: Pierwszy dzień wiosny Dla każdego niech będzie radosny! Dziewczynka II: Można zrobić rzeczy wiele I pomyśleć o swym ciele. W zdrowym ciele-zdrowy duch! Kto gra z nami, ten jest zuch! Chłopiec II: A kiedy się zmęczymy, To pizzerię odwiedzimy. Tam się trochę posilimy I do domu powrócimy. Chłopiec I: Nie będziemy leniuchować, Ani głowy w piasek chować. Do nauki się weźmiemy, Dobre stopnie zdobędziemy. Dziewczynka II: A kolejny dzień wagarowicza Dobry zegar niech odlicza! Chórek złożony z trzech wykonawców śpiewa piosenkę hip-hopową "Jak zapomnieć" zespołu Jeden Osiem L. Słowa piosenki są dostosowane do potrzeb imprezy. Refren: Ile dałbym by zapomnieć te Wszystkie zimy złe, wszystkie zimy złe. Oje! Oje! Nie myśleć o nich już, Chcemy wiosnę tu u nas niczym piękniejszy świat. Tak już po prostu nie pamiętać sytuacji, w których mrozik trzyma. Wiem, Nie wyrwę się, chociaż bardzo chcę. Mam nadzieję, że ty przyjdziesz już. I zwrotka: Znowu widzę wiosnę przed swoimi oczami. Znowu zasnąć nie mogę owładnięty marzeniami. Wszystko poświęcam myśli, że przyszła wreszcie do nas. Kiedy czułem wiosnę obok, wtedy czułem, że mam wszystko. Tyle zostało po mnie- tylko Ty i setki wspomnień. Ile dałbym za to, by móc o zimie zapomnieć. Teraz nie ma jej i nie chcę, by wróciła do nas. Będę patrzył jak odchodzisz, chociaż chciałbym się odwrócić. Będę myślał, ile dałbym komuś, kto by czas zawrócił. Kto by zatrzymał wskazówki tylko na ten jeden moment. W chwili, w której ją poznałem, Poszedłbym już w inną stronę. Ref. Ile dałbym by zapomnieć te... 5
II zwrotka: To był sen na jawie, gdy marzenia się spełniały. Wszystko takie realne, wiosny szybko tak mijały. Tylko ja zamknięty w czterech ścianach - a tak wolny. Ważne, ona była obok, a ja czułem się spokojny. Pamiętasz jeszcze te dni, te zimne miesiące. Pamiętam, chcę zapomnieć. Ja nie mogę - wiem, że błądzę. Snuta kiedyś opowieści - ja, Ty i srebrna taca. Kiedyś zima przerażała, już do tego nie chcę wracać. Aura lepszego powietrza, zyskasz te pięćdziesiąt procent. Chcę zapomnieć o zimie, zatrzeć w pamięci te mrozy. By odeszły w niepamięć chwile, które zwałem lodem. Tamte chwile to zima, bo już wiem, że jest tu wiosna. Ref. Ile dałbym by zapomnieć te... III zwrotka: Moje myśli spiętrzone wokół jednej wiosny. Dzisiaj ta pora potrafiła czas umilić. Teraz stojąc jakby obok, wciąż się przyglądam. Już nas cieszy ta wiosna. Wspominam, myślę dokąd zdążam. Inne pory w życiu, inne pogody i pragnienia. Muszę wszystko pozmieniać tak, jak wiosna wszystko zmienia. To co było nie wróci. Wiem, choć czasem mam nadzieję. Po co mam więc pamiętać, ktoś by powiedział, stare zimy. Wiem to: Nie mogę zapomnieć, jak było dobrze. Wiem to: Skończyło się, zmarzłem na dobre. Wiem to. I proszę Boga, nigdy więcej niech nie pozwoli na to, by zima trafiła w moje życie!!! 4. Rozstrzygnięcie konkursów i przyznanie nagród. 5. Jeden z uczniów dziękuje wszystkim widzom za przybycie na uroczystość, życzy im miłego dnia i wspaniałego wiosennego nastroju. 6. Palenie ogniska (pieczenie kiełbasy) oraz spalenie marzann. 6