Teoria gier w ekonomii - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Teoria gier w ekonomii Kod przedmiotu 11.9-WZ-EkoP-TGE-S16 Wydział Kierunek Wydział Ekonomii i Zarządzania Ekonomia Profil ogólnoakademicki Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017 Informacje o przedmiocie Semestr 5 Liczba punktów ECTS do zdobycia 3 Typ przedmiotu obowiązkowy Język nauczania polski Sylabus opracował dr inż. Anna Gondek Formy zajęć
Forma Forma zajęć semestrze tygodniu semestrze tygodniu zaliczenia (stacjonarne) (stacjonarne) (niestacjonarne) (niestacjonarne) Wykład 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę Cel przedmiotu Zapoznanie studentów z podstawową problematyką teorii gier i przykładami jej zastosowań w ekonomii Wymagania wstępne Podstawowe kursy matematyki i mikroekonomii Zakres tematyczny 1. Wprowadzenie do teorii gier i jej rola w ekonomii i naukach społecznych. Nobliści zajmujący się teorią gier i ich dokonania. Modele matematyczne w teorii gier. Pojęcie strategii i myślenia strategicznego. 2. Gra o sumie zerowej. Diagram przesunięć. Strategia dominująca. Punkt równowagi. Strategie minimax, maximin. Punkt siodłowy. Strategia czysta a strategia mieszana, strategia wyrównująca. Wypłaty w strategiach mieszanych. Interpretacja graficzna strategii mieszanej. 3. Motywy postępowania gracza (motyw kooperacyjny, rywalizacyjny i indywidualistyczny). 4. Niekooperacyjne gry n-osobowe w postaci ekstensywnej i strategicznej. Twierdzenia o punkcie stałym. 5. Postać normalna (macierzowa) gry. Gry dwuosobowe o sumie zerowej. 6. Teoria gier a konkurencja. Podejmowanie decyzji w warunkach konkurencji. 7. Klasyczne gry w postaci normalnej. Dylemat więźnia, dylemat ochotnika, gry na wyczerpanie. 8. Drzewka gry, zbiór informacji, metoda przycinania drzewka. Dominacja, strategie mieszane i równowaga Nasha. Optima Pareto. Rozwiązanie paretooptymalne. 9. Strategie maksyminowe i minimaksowe w grach o sumie zerowej. 10. Gry kooperacyjne, funkcje charakterystyczne i imputacje. Wartosć Shapleya i indeks siły Shapleya-Shubika. Indeks Banzhafa. 11. Konflikt interesów. Podział dóbr. Duopol Cournota. Gra Stackelberga. 12. Gry z naturą. 13. Ruchy strategiczne Schellinga tj. zobowiązania, obietnice, groźby i możliwości ich wykorzystania do analizy gry
14. Gry z naturą. Kryterium Walda, Hurwicza, Savage a, Bayesa. 15. Zastosowania teorii gier w ekonomii i innych dziedzinach wiedzy. Metody kształcenia Wykład konwencjonalny, case study, rozwiązywanie problemów i zadań przez studentów, rozgrywanie wybranych gier przez studentów, dyskusja. Efekty kształcenia i metody weryfikacji osiągania efektów kształcenia Opis efektu Symbole Metody weryfikacji Forma zajęć efektów Student zna podstawowe pojęcia teorii gier, możliwości zastosowań teorii gier w ekonomii, a także jej ograniczenia. Student rozumie zagadnienia i problemy związane ze strategiami racjonalnego wyboru. Student zna K_W01 K_W06 K_W09 kolokwium Wykład pojęcia negocjacji, arbitrażu, obietnicy i groźby. Student potrafi myśleć strategicznie. Student umie przedstawić grę w postaci ekstensywnej, potrafi wyznaczać strategie zdominowane, ponadto umie wyznaczać strategie dla gry, potrafi korzystać z zapisu macierzowego. Student potrafi stworzyć drzewo gry. Student potrafi wyznaczać model negocjacji. Student K_U01 K_U02 K_U04 K_U06 K_K04 kolokwium Wykład potrafi przewidzieć konsekwencje strategii wybranych przez partnerów danego przedsięwzięcia. Potrafi wyznaczać optima Pareto, a także rozwiązywać problem przetargu w sensie Nasha. Student rozumie złożoność procesu podejmowania decyzji w zespole.
Warunki zaliczenia Sprawdzanie stopnia przygotowania studentów poprzez rozwiązywanie wybranych zadań, problemów i studiów przypadku. Sprawdzian pisemny w postaci testu, lista pytań z zakresu tematycznego ćwiczeń zostaje studentom przesłana z miesięcznym wyprzedzeniem, pytania testowe, test wyboru, wybór jednokrotny, krótkie zadania do rozwiązania (na zaliczenie należy uzyskać 65% poprawnych odpowiedzi w teście). Obciążenie pracą Obciążenie pracą Studia stacjonarne (w godz.) Studia niestacjonarne (w godz.) Godziny kontaktowe (udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 34 28 Samodzielna praca studenta (przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia; itp.) 45 51 Łącznie 79 79 Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1 Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2 2 Łącznie 3 3 Literatura podstawowa 1. Watson J., Strategia. Wprowadzenie do teorii gier, WN-T, Warszawa 2005. 2. Drabik E., Zastosowanie teorii gier w ekonomii i zarządzaniu, Wyd. SGGW, Warszawa 2005.
Hillier F. S., Lieberman G. J., Introduction to Operations Research, McGraw-Hill Publishing Company, New York 1990. Literatura uzupełniająca 1. Malawski M., Wieczorek A., Sosnowska H., Konkurencja i kooperacja. Teoria gier w ekonomii i naukach społecznych, PWN, Warszawa 1997. 2. Straffin P.D., Teoria gier, Wyd. SCHOLAR, Warszawa 2001. 3. Cykl dziesięciu wykładów prof. Marka Szopy z Uniwersytetu Śląskiego nt. teorii gier udostępnionych w Internecie. Uwagi Zmodyfikowane przez dr inż. Anna Gondek (ostatnia modyfikacja: 14-09-2016 13:37)