PROGRAM WYKŁADÓW TORUOSKIEGO ZLOTU MIŁOŚNIKÓW ASTRONOMII sierpnia Barbarka k. Torunia

Podobne dokumenty
W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Wszechświat na wyciągnięcie ręki

Ekosfery. Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 5

Analiza spektralna widma gwiezdnego

Warsztaty Astronomiczne Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Wstęp do astrofizyki I

ASTRONOMIA Klasa Ia Rok szkolny 2012/2013

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Budowa Galaktyki. Materia rozproszona Rozkład przestrzenny materii Krzywa rotacji i ramiona spiralne

V1309 SCORPII: Tragiczny koniec układu podwójnego i narodziny nowej gwiazdy

ALMA. Atacama Large (sub)millimeter Array

Budowa i ewolucja gwiazd I. Skale czasowe Równania budowy wewnętrznej Modele Diagram H-R Ewolucja gwiazd

Sejsmologia gwiazd. Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Galaktyka. Rysunek: Pas Drogi Mlecznej

Zderzenie galaktyki Andromedy z Drogą Mleczną

Promieniowanie 21 cm rys i narracja: Struktura nadsubtelna atomu wodoru Procesy wzbudzenia Widmo sygnału z całego nieba Tomografia 21 cm Las 21 cm

Wszechświat w mojej kieszeni. Wszechświat mgławic. Grażyna Stasińska. Nr. 1. Obserwatorium paryskie ES 001

Budowa i ewolucja gwiazd I. Skale czasowe Równania budowy wewnętrznej Modele Diagram H-R Ewolucja gwiazd

Wykład 5 Widmo rotacyjne dwuatomowego rotatora sztywnego


FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

Od Wielkiego Wybuchu do Gór Izerskich. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

Wstęp do astrofizyki I

Efekt Dopplera. dr inż. Romuald Kędzierski

Jak analizować widmo IR?

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

niedziela poniedziałek wtorek środa czwartek piątek 17:00-20:00

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

Aktywność Słońca. dr Szymon Gburek Centrum Badań Kosmicznych PAN : 17:00

Elementy astronomii w nauczaniu przyrody. dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK 2011

WPROWADZENIE DO GWIAZD ZMIENNYCH. Tadeusz Smela

VIII POWIATOWY KONKURS ASTRONOMICZNY COPERNICUS REGULAMIN

Astrofizyka promieniowania gamma najwyższych energii w IFJ PAN. Jacek Niemiec (NZ-43)

Jak w Toruniu zaobserwowano najbliższe zjawisko mikrosoczewkowania grawitacyjnego

GRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII

Metody badania kosmosu

Widmo promieniowania

PROJEKT KOSMOLOGIA PROJEKT KOSMOLOGIA. Aleksander Gendarz Mateusz Łukasik Paweł Stolorz

Galaktyki i Gwiazdozbiory

Wstęp do astrofizyki I

Gwiazdy zmienne. na przykładzie V729 Cygni. Janusz Nicewicz

Spektroskopia molekularna. Spektroskopia w podczerwieni

Wstęp do astrofizyki I

Cover Page. The handle holds various files of this Leiden University dissertation.

III PROGRAM STUDIÓW. 1) Liczba punktów ECTS konieczna do uzyskania kwalifikacji: 120 2) Liczba semestrów: 4 3) Opis poszczególnych modułów kształcenia

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

Następnie powstały trwały izotop - azot-14 - reaguje z trzecim protonem, przekształcając się w nietrwały tlen-15:

Ewolucja w układach podwójnych

Wstęp do astrofizyki I

To ciała niebieskie o średnicach większych niż 1000 km, obiegające gwiazdę i nie mające własnych źródeł energii promienistej, widoczne dzięki

LVII Olimpiada Astronomiczna 2013/2014 Zadania zawodów III stopnia

Misja kosmiczna Gaia odkrywa swoją pierwszą supernową

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Rozciągłe obiekty astronomiczne

Niebo usiane planetami...

Synteza jądrowa (fuzja) FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Plan Pracy Sekcji Astronomicznej w 2012/13 roku Cel główny: Poznajemy świat galaktyk jako podstawowego zbiorowiska gwiazd we Wszechświecie.

Mały Astro-FUN 3.0. Odbiorcy: 5 przedszkoli publicznych z każdego od 3 do 6 grup dzieci w wieku 5, 6 lat,

Wszechświat: spis inwentarza. Typy obiektów Rozmieszczenie w przestrzeni Symetrie

Zastosowanie filtrów w astronomii amatorskiej

Wstęp do astrofizyki I

TEORIA PASMOWA CIAŁ STAŁYCH

ASTROBIOLOGIA. Wykład 2

Nauka, inżynieria i innowacyjność

W poszukiwaniu życia pozaziemskiego

Życie rodzi się gdy gwiazdy umierają

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Słonecznego i Astrofizyki

ZOO galaktyk i odkrywanie egzoplanet poprzez EU-HOU w internecie. dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK

LXI Olimpiada Astronomiczna 2017/2018 Zadania z zawodów III stopnia

BIULETYN SEKCJI OBSERWACJI SŁOŃCA PTMA

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

FIZYKA KLASA I LO LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO wymagania edukacyjne

Podsumowanie prac panelu Komitetu Astronomii PAN

SCENARIUSZ LEKCJI. TEMAT LEKCJI: Budowa atomu. Układ okresowy pierwiastków chemicznych. Promieniotwórczość naturalna i promieniotwórczość sztuczna

Tytuł projektu: Niebo bez tajemnic CZĘŚĆ I INFORMACJE O WNIOSKODAWCY

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Październikowe tajemnice skrywane w blasku Słońca

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH OCEN ŚRÓROCZNYCH I ROCZNYCH FIZYKA - ZAKRES PODSTAWOWY KLASA I

Sens życia według gwiazd. dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Elementy astronomii w geografii

Jaki jest Wszechświat?

Wykład Budowa atomu 1

fizyka w zakresie podstawowym

Elektryczne własności ciał stałych

BEZPIECZNE OBSERWACJE SŁOŃCA

Przewodność elektryczna ciał stałych. Elektryczne własności ciał stałych Izolatory, metale i półprzewodniki

3. Planety odległych gwiazd; powstawanie układów planetarnych. Chronometraż Ruchy gwiazdy Tranzyty Soczewkowanie grawitacyjne Hipotezy powstawania

Wielkości gwiazdowe. Systematyka N.R. Pogsona, który wprowadza zasadę, że różniaca 5 wielkości gwiazdowych to stosunek natężeń równy 100

FIZYKA KLASA I LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO

Metody poszukiwania egzoplanet (planet pozasłonecznych) Autor tekstu: Bartosz Oszańca

Soczewkowanie grawitacyjne

Polska wstępuje do Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO)

Spektrometria w bliskiej podczerwieni - zastosowanie w cukrownictwie. Radosław Gruska Politechnika Łódzka Wydział Biotechnologii i Nauk o Żywności

Maja Kaźmierczak (CA UMK) ELT przyszłość astronomii optycznej?

kółko astronomiczne wielkie wydarzenia planetarium zloty

Poznajemy małe ciała niebieskie Układu Słonecznego.

Transkrypt:

PROGRAM WYKŁADÓW Toruo, dnia 31.07.2012 r. TORUOSKIEGO ZLOTU MIŁOŚNIKÓW ASTRONOMII 2012 16-19 sierpnia 2012. Barbarka k. Torunia czwartek, 16 sierpnia - Sala konferencyjna na Barbarce - Dworek WYKŁAD INAUGURACYJNY prof. dr hab. Jacek Krełowski, Centrum Astronomii UMK w Piwnicach Tytuł: "Molekuły w obłokach międzygwiazdowych" Streszczenie: Pierwszą molekułą zidentyfikowaną w ośrodku międzygwiazdowym w roku 1937 był metylidyn CH. Odkryciu temu trudno się dziwić: ten wolny rodnik składa się z atomu najobfitszego pierwiastka we Wszechświecie (wodoru) i atomu pierwiastka tworzącego największą ilość związków chemicznych (węgla). Metylidyn jest wszakże niezmiernie reaktywny; istnieć może tylko dzięki temu, że gęstość materii w obłokach międzygwiazdowych jest skrajnie niska i stąd zderzenia niesłychanie rzadkie. Rysunek powyższy przedstawia trzy pasma molekuły CH dostępne dla obserwacji z Ziemi wraz z dokładnymi długościami fal.

Nieco później wykryto kolejny rodnik CN (cjan). Azot nie jest wprawdzie tak obfity jak wodór, ale moce oscylatorów dla przejścia B-X (0,0), pierwszego jakie wykryto, są o rząd wielkości większe niż dla pasm metylidynu. Wspomniane pasmo CN jest niezmiernie interesujące; zazwyczaj obserwujemy jedynie linie międzygwiazdowe z najniższych poziomów (z racji braku zderzeń). W przypadku cjanu dwa wzbudzone rotacyjnie poziomy obsadzone są dzięki promieniowaniu tła pamiątce po oddzieleniu się promieniowania od materii, ok. 380 000 lat po Wielkim Wybuchu. Na powyższym rysunku widać schemat przejść i fragment odpowiadającego im widma wyjątkowo wysokiej jakości. Oprócz linii z poziomów wzbudzonych widzimy efekt przejścia w nielicznych molekułach, w których atom węgla 12 C został zastąpiony ciężkim izotopem 13 C. Obecność przejść z poziomów wzbudzonych rotacyjnie pozwala na określenie temperatury rotacyjnej CN, jaka wynika z równania Boltzmanna. Okazuje się ona być trochę poniżej 3 K bardzo blisko temperatury promieniowania tła. Molekuły polarne, o asymetrycznym rozkładzie ładunku, chłodzą się bardzo wydajnie przez obrót; stąd ich temperatury rotacyjne muszą być bliskie temperaturze tła. Inaczej mają się sprawy w przypadku molekuł centrosymetrycznych; tam przejścia rotacyjne są wzbronione i obrót chłodzi molekuły bardzo nieskutecznie. Efekt jest taki, że pasma zawierają bardzo wiele linii, ale za to bardzo słabych; nie dziwota, że pierwsze molekuły homonuklearne (C 2, H 2) wykryto 40 lat po metylidynie. Molekuła H 2, choć najobfitsza we Wszechświecie, jest trudna do obserwacji bo jej pasmo okupuje bardzo daleki ultrafiolet i wymaga specjalnej aparatury satelitarnej. Molekuła C 2 jest dostępna dla obserwacji naziemnych w bliskiej podczerwieni, w postaci tzw. pasm Phillipsa. Pasmo (1,0) występuje w zakresie λ>1μ i jest istotnie zaburzone przez linie telluryczne. Pasmo (3,0) jest bardzo słabe. W tej sytuacji najczęściej obserwuje się pasmo (2,0) ok. 8760Å. Wygląd pasma jest zmienny: zależy od temperatury rotacyjnej, a ta może się dla C 2 zmieniać od 20K do 300K z racji niewydajnego chłodzenia.

Stosunki wzajemne przejść w przedstawionych powyżej obiektach wskazują na wyższą temperaturę rotacyjną w HD154368. Tak więc molekuły centrosymetryczne mogą skutecznie próbkować warunki fizyczne w poszczególnych obłokach. Powyższy rysunek przedstawia sekwencję widm, w których temperatura rotacyjna molekuły C 3 rośnie od dołu w górę. Pojawiająca się po lewej stronie głowa zwiastuje obsadzenie wysokich poziomów rotacyjnych. Te i pokrewne zagadnienia (np. kwestia powstawania bardzo złożonych molekuł prebiotycznych) zostaną omówione w trakcie wykładu. dr Gracjan Maciejewski, Centrum Astronomii UMK w Piwnicach Tytuł: "Tranzytujące egzoplanety" Streszczenie: Tranzytujące egzoplanety są niezwykle ważne dla współczesnej planetologii. Obserwacje fotometryczne tych obiektów, w połączeniu z obserwacjami spektroskopowymi, umożliwiają wyznaczenie rozmiarów i masy, dzięki czemu możliwe jest poznanie budowy wewnętrznej globów. Badania tranzytujących egzoplanet umożliwiają także wyznaczenie nachylenia osi rotacji gwiazdy centralnej względem płaszczyzny orbitalnej. Uzyskane wyniki mają istotny wpływ na teorie powstawania i ewolucji układów planetarnych. Z kolei chronometraż tranzytów umożliwia odkrywanie kolejnych planet, których nie można wykryć innymi metodami z uwagi na przykład na niewielką masę. Marcin Gładkowski,.pl Tytuł: "Astronomiczna przygoda w Republice Południowe Afryki" Streszczenie: Południowo Afrykańskie Obserwatorium Astronomiczne (ang. South African Astronomical Observatory SAAO) jest jednym z największych obserwatoriów w Afryce oraz jednym z ważniejszych na Świecie. Znajduje się w stanie Nothern Cape na płaskowyżu Karoo niedaleko miejscowości Sutherland. Obserwatorium posiada kilkanaście teleskopów o różnym zastosowaniu, w tym Wielki Teleskop Południowoafrykański o średnicy 10 m, w którego budowie partycypowała m.in. Polska. Polski akcent w tej placówce stanowią również dwa 0,5 m teleskopy projektu Solaris. Podczas wystąpienia opowiem o swoich doświadczeniach związanych z dwoma wyjazdami do SAAO i przeprowadzonych tam obserwacjach fotometrycznych na 1 m teleskopie Elżbiety i spektroskopowych na

teleskopie Radcliffe a o średnicy 1,9 m. Wszystko to w kontekście kompleksowych badań mgławic planetarnych oraz ich gwiazd centralnych w zgrubieniu centralnym Drogi Mlecznej oraz w Małym Obłoku Magellana. Nie zabraknie także akcentu podróżniczego z tego niezwykłego miejsca jakim jest Republika Południowej Afryki. sobota, 18 sierpnia - Sala konferencyjna w Centrum Astronomii UMK w Piwnicach (Katedra Radioastronomii) dr hab. Krzysztof Gęsicki, Centrum Astronomii UMK w Piwnicach Tytuł: "Zmienność gwiazd na etapie życia określanym jako post-agb." Streszczenie: Omówiona zostanie ewolucja Słońca oraz porównana z ewolucją innych gwiazd mało- i średniomasywnych. Szczególna uwaga będzie poświęcona etapowi bliskiemu końca ich życia, kiedy pod postacią gęstego wiatru tracą one znaczącą część swojej masy. Ukryte w nieprzezroczystej otoczce są wówczas bardzo trudne do badania, choć przez to i bardzo intrygujące. Długotrwały monitoring ich zmienności jest wdzięcznym tematem dla amatorów obserwacji, dysponujących w ostatnich latach coraz lepszym sprzętem, a zgromadzone szeregi danych są cennym materiałem dla astrofizyków. mgr Milena Ratajczak, mgr Piotr Sybilski, Centrum Astronomiczne im. M. Kopernika PAN Tytuł: "Projekt Solaris, czyli o codzienności poszukiwania planet" Streszczenie: Projekt Solaris to projekt naukowy mający na celu poszukiwanie planet pozasłonecznych w układach podwójnych gwiazd za pomocą sieci 0,5 m zrobotyzowanych teleskopów fotometrycznych. Poprzez wykorzystanie metody chronometrażu zaćmień jesteśmy w stanie odkrywać planety podobne do Tatooine rodzimego globu Luke a Skywalkera z Gwiezdnych Wojen. W trakcie wystąpienia zaprezentujemy główne założenia projektu, stan prac w poszczególnych stacjach obserwacyjnych oraz realia stawiania sieci teleskopów w Republice Południowej Afryki, Australii i Argentynie. Paulina Karczmarek, Centrum Astronomii UMK w Piwnicach Tytuł: "Osobiste wycieczki astronoma po Chile" Streszczenie: Zawód astronoma tym różni się od innych zawodów, że nasze instrumenty badawcze rozsiane są po całym świecie. Kiedy więc astronom idzie do pracy, pakuje dużą walizkę, zabiera paszport i leci na drugi koniec Ziemi. Pierwsza taka wyprawa, niczym pierwszy dzień w nowej pracy, szczególnie zapada w pamięć. O mojej przygodzie w Chile chcę opowiedzieć zarówno z naukowego punktu widzenia, przedstawiając kluczowe zagadnienia astronomiczne i przybliżając warunki pracy z teleskopem New Technology Telescope, jak i z perspektywy podróżnika, poznającego zupełnie nowy kraj na drugiej półkuli.

PROGRAM WARSZTATÓW TORUOSKIEGO ZLOTU MIŁOŚNIKÓW ASTRONOMII 2012 piątek, 17 sierpnia - Sala konferencyjna na Barbarce - Dworek Marcin Gładkowski,.pl Tytuł: "Klasyfikacja widmowa gwiazd" Streszczenie: Podstawowe parametry na temat gwiazd otrzymuje się analizując ich widma. Widmo gwiazdy zawiera charakterystyczne dla niej elementy widoczne w postaci linii i pasm. Podczas warsztatów spróbujemy wspólnie określić typ widmowy kilku gwiazd na podstawie analizy ich widm (widma niskiej rozdzielczości). Do przeprowadzenia warsztatów przydatne będą własne laptopy.