Propozycja zmiany zarządzania programem Populacyjny Program Wykrywania Raka Piersi Metodą Mammografii Przesiewowej Szanowni Państwo, Obecnie w Polsce prowadzone są dwa populacyjne programy profilaktyczne mające na celu wykrywanie raka piersi. Jednym z nich jest Program Profilaktyki Raka Piersi Narodowego Funduszu Zdrowia, faktycznie realizujący badania mammograficzne, drugim jest jedyny taki na skalę światową (rozwiązanie na skalę światową było według jego autorów,...rozwiązaniem nowatorskim... ), program administracyjno logistyczny, realizowany na zlecenie Ministra Zdrowia, który ma za zadanie kontrolować i wspomagać program z Narodowego Funduszu Zdrowia. Sama nazwa programu NFZ tj.: Program Profilaktyki Raka Piersi jest trochę niefortunna, gdyż, jak konsultowałem to z jednym z panów profesorów, nie istnieje w medycynie pojęcie profilaktyka raka. Największym jednak problemem obu programów jest fakt, że są one napisane na podstawie dwóch odrębnych aktów prawnych w randze Ustawy, a pracownicy świadczeniodawców realizujących program Ministar Zdrowia uzurpują sobie prawo do kontrolowania programu NFZ i jego świadczeniodawców. Sytuacja, w której w ramach realizowania jednego celu funkcjonują dwa ośrodki decyzyjne, mające się w założeniach uzupełniać, szczególnie w przypadku tak wrażliwych społecznie zagadnień onkologicznych, nie może mieć miejsca. Na świecie, w krajach gdzie realizowane są programy populacyjne, zarządza się nimi z poziomu Ministerstwa Zdrowia. Dodatkowo, w ramach moich poszukiwań, nie znalazłem kraju, który tak jak Polska, finansowałby populacyjny program mammograficzny z obywatelskich składek na ubezpieczenie zdrowotne. Takie kraje jak Holandia, Niemcy, Wielka Brytania, Irlandia, Stany Zjednoczone, Włochy, populacyjne programy mammograficzne finasują z budżetu Ministerstwa Zdrowia. Dlatego, mając na uwadze poprawę obecnej sytuacji, proponuję rozważenie dwóch możliwości wprowadzenia zmian, które w ostatecznej formie spowodują : 1. Scentralizowanie programu w ramach Departamentu Świadczeń Zdrowotnych Centrali Narodowego Funduszu Zdrowia 2. Scentralizowanie programu w ramach Departamentu Świadczeń Zdrowotnych Ministerstwa Zdrowia. 1
Zanim jednak przejdę do do szczegółów, pozwolą Państwo na krótką analizę ogłoszonego konkursu ofert na powołanie COK. Już na samym początku uważnego czytania ogłoszenia można popaść w pewnego rodzaju konfuzję. Ogłoszenie mówi, że na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o ustanowieniu programu wieloletniego Narodowy program zwalczania chorób nowotworowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 143, poz. 1200, z późn. zm.), oraz podstawie 5 ust. 1 zarządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie prowadzenia prac nad opracowaniem i realizacją zadań stanowiących elementy Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych (Dz. Urz. Ministra Zdrowia Nr 4, poz.32), Ministerstwo Zdrowia ogłasza konkurs ofert na wybór realizatorów Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych, zadania : Populacyjny program wczesnego wykrywania raka piersi. Przedmiotem konkursu jest wybór koordynatora merytorycznego i organizacyjnego dla wymienionych zadań na lata 2010 2015, tj. Centralnego Ośrodka Koordynującego ośrodka sprawującego nadzór i koordynację programu w skali ogólnopolskiej. Zadaję sobie zatem pytanie, co jest zadaniem a co jest programem? Jeżeli istnieje Populacyjny program wczesnego wykrywania raka piersi, napisany na podstawie Ustawy Narodowy Program Zwalczania Chorób Nowotworowych, to gdzie jest on opublikowany? Może po inną nazwą? Może ogłoszenie opiera się na kontynuacji dokumentu opublikowanego przez Departament Polityki Zdrowotnej nazwa programu: Narodowy Program Zwalczania Chorób Nowotworowych, nazwa zadania Program Profilaktyki Raka Piersi część administracyjno logistyczna (2005-2010) Warszawa 2005? Opisane w tym dokumencie zadania są zbieżne z tymi w ogłoszeniu konkursowym. Wydaje się jednak, że na lata 2011 2015, na podstawie Dz. Urz. Ministra Zdrowia Nr 4, poz.32, powinien powstać nowy program i nowe zadania. Jeżeli zatem Populacyjny program wczesnego wykrywania raka piersi to nie program tylko zadanie opisane w załączniku numer 1, które ma spowodować: 1. Wzrost liczby wykonywanych w Polsce badań skryningowych raka piersi i raka szyjki macicy 2. Wzrost wykrywalności raka piersi raka szyjki macicy we wczesnym stadium zaawansowania choroby 3. Spadek zachorowalności i umieralności na raka szyjki macicy i raka piersi poprzez zapewnienie prawidłowej organizacji skryningów populacyjnych w kierunku wczesnego wykrywania raka piersi i raka szyjki macicy w Polsce, w tym realizację następujących działań: 2
Kontynuację wysyłki imiennych zaproszeń do kobiet. Realizację kampanii informacyjno-edukacyjnych oraz podejmowanie działań zachęcających kobiety do udziału w programach profilaktycznych oraz ułatwiających im możliwość wykonania badań skryningowych Szkolenia specjalistyczne dla personelu uczestniczącego w realizacji skryningów populacyjnych Kontrola jakości badań skryningowych. to kto i na jakiej podstawie zadania te opisał, kto je zatwierdził? Wskazuję, że na potrzeby opracowywania nowych programów Minister Zdrowia wydał zarządzenie z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie prowadzenia prac nad opracowaniem i realizacją programów zdrowotnych. Jeżeli elementem tego programu (chyba raczej zadania), finansowanym przez Ministerstwo Zdrowia są koszty osobowe i zadaniowe związane z prowadzeniem koordynacji, nadzoru nad realizacją programów profilaktycznych realizowanych w skali całego kraju, to w jaki sposób i jakimi narzędziami COK ma zadania te realizować? W przypadku jednak gdyby Populacyjny program wczesnego wykrywania raka piersi nie był programem tylko zadaniem, to których (proszę wskazać oficjalny dokument) programów profilaktycznych zadania to dotyczą? Słowo zadanie w języku polskim ma całkowicie inne znaczenie niż słowo program. W Opisie Programu z ogłoszenia mówi się, że... w celu kontynuacji w latach 2011-2015 Populacyjnego programu wczesnego wykrywania raka piersi i Populacyjnego programu profilaktyki i wczesnego wykrywania raka szyjki macicy proponuje się ponowne ogłoszenie procedury konkursowej na wybór Centralnych Ośrodków Koordynujących (co najwyżej po jednym ośrodku dla każdego programu) i po 16 Wojewódzkich Ośrodków Koordynujących (co najwyżej po jednym dla każdego województwa) w odniesieniu do ww. programów populacyjnych....... Ośrodki te zapewnią kompleksową organizację, koordynację i nadzór nad realizacją działań określonych w ramach populacyjnych programów w skali kraju.... Proponuję uściślić pewne stwierdzenia. Nie ma dokumentu pod nazwą Program wczesnego wykrywania raka piersi. Jest dokument pod nazwą Program profilaktyki raka piersi. Program ten realizowany jest przez świadczeniodawców w ramach umów podpisanych na świadczenia opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia. Moim zdaniem, obecne zapisy w Narodowym Programie Zwalczania Chorób Nowotworowych spowodowały, że COK i WOK tylko potocznie i nieformalnie, są uczestnikami tego 3
programu. Stwierdzenie, że...ośrodki te zapewnią kompleksową organizację, koordynację i nadzór nad realizacją działań określonych w ramach populacyjnych programów w skali kraju..., jest trochę na wyrost. Dzisiaj, to struktury Narodowego Funduszu Zdrowia zapewniają koordynację, organizację i nadzór nad Programem Profilaktyki raka Piersi. COK i WOK tylko wspomaga te działania, nie mając formalnie żadnego wpływu na ich przebieg. Ten stan dwuwładzy, według mnie, trzeba zmienić. Nie ma obawy, że brak wyboru COK i WOK spowoduje przerwanie kontynuacji wykonywania badań mammograficznych. Ewentualna modyfikacja związana z centralizacją i umiejscowieniem zarządzania programem w jednym z ośrodków decyzyjnych, przyniesie w krótkim czasie wymierne korzyści. Wydaje się, że program wczesnego wykrywania raka piersi metodą mammografii przesiewowej, który był opracowany i finansowany z budżetu Ministra Zdrowia w 2004 roku, siłą rozpędu, od 2006 roku został przejęty przez Narodowy Program Zwalczania Chorób Nowotworowych, a odpowiedzialnością za jego finansowanie w części zasadniczej został obarczony Narodowy Fundusz Zdrowia (ustawa przewidywała roczne wydatki na poziomie tylko 250 mln PLN). Paradoksalnie, do dnia dzisiejszego, na zaproszeniach na badania, z tamych czasów pozostało stwierdzenie, że badania finansowane są przez Ministerstwo Zdrowia. Jest to pewnego rodzaju subtelna nieścisłość. Badania mammograficzne finansowane są dzisiaj ze składek zdrowotnych obywateli. Jedynie koszty zaproszenia na badania finansowane są z budżetu Ministra Zdrowia. Według mojej opinii, ogłoszenie powinno dotyczyć napisania i wyboru, zgodnie Zarządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie prowadzenia prac nad opracowaniem i realizacją zadań stanowiących elementy Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych (Dz. Urz. Ministra Zdrowia Nr 4, poz.32 załącznik nr 1), nowego projektu programu populacyjnego. Program ten jasno (zarówno w sensie prawnym jak i logistyczno organizacyjnym) powinien definiować kto jest jego wykonanwcą (finasowanie, realizacja i nadzór), tzn. czy jest nim Minister Zdrowia, w ramach Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych, czy Narodowy Fundusz Zdrowia, na podstawie Ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, art. 48 ust.1. Program powinien być zatwierdzony przez Radę Naukowa działająca przy Ministrze Zdrowia. Swoją drogą, czy obecny Program Profilaktyki Raka Piersi realizowany przez NFZ zatwierdziła Agencja? Niestety nie dotarłem do żadnych materiałów w tej kwestii. 4
Wracając do uszczegółowienia moich propozycji pragnąłbym jeszcze raz zaznaczyć, że w obu przypadkach, anulowanie konkursu ofert na wybór COK i WOK nie będzie miało żadnego wpływu na kontynuowanie programu w ramach NFZ. Już dzisiaj COK i WOK nie mają prawnych możliwości ingerowania w działania NFZ, a przez ostatnich pięć lat COK i WOK nie zdiagnozowały potrzeb programu, nie zgłaszały, pomimo wielu interwencji, problemów z aspektami prawnymi, nie przedstawiły żadnej analizy problemów związanych ze zgłaszalnością itd.. Można dojść do wniosku (np. kontrola NIK), że program administracyjno-logistyczny (COK i WOK) był wykorzystywany jako pośrednik przekazywania środków finansowych z Ministerstwa Zdrowia do innych instytucji i osób fizycznych. COK i WOK nie posiadały kadry administracyjnej do prowadzenia kontroli i szkoleń ( w niektórych przypadkach kadra wykorzystywała swoją pozycję do drenowania środków finansowych z COK do swoich własnych prywatnych działalności gospodarczych). Wszystkie zadania (również te, które określone są w obecnym ogłoszeniu konkursowym) za ich pośrednictwem, były wykonywne przez inne podmioty. Wysyłka zaproszeń jest co prawda bezpośrednio realizowana przez WOK, ale koszty jej realizacji, logistyka, dostępność dla świadczeniodawców fizycznie wykonujących badania, jest według mnie ocenania mniej niż dostatecznie. Od lipca do listopada 2010 r., znana mi spółka, wysłała ponad sto pięćdziesiąt tysięcy zaproszeń bez żadnego udziału administarcyjno logistycznego i finansowego ze strony WOK. Według mojej oceny, wdrożenie tylko jednego postulatu tj. możliwości wykonywania przez mammobusy badań mammograficznych bez ograniczeń terytorialnych, zwiększyłoby zgłaszalność o 10% (bez finansowania przez MZ zaproszeń). Oczywiście, zdaję sobie sprawę z larum jakie podnieśliby pracownicy Funduszu i tzw. świadczeniodawcy stacjonarni. Większości z pracowników NFZ trudno zrozumieć, że realizacja populacyjnego programu profilaktyki raka piersi, powinna być pewnego rodzaju przywilejem związanym z ogromną odpowiedzialnością za jego efekty, a nie zapchaj dziurą dla szpitali, które posiadają w swoich zasobach mammograf i tylko raz na jakiś czas udostępniają go dla kobiet z programu. Odpowiedzialność ta i przywileje, powinny być określone w taki sposób, aby realnie umożliwić ich egzekwowanie. 5
Ad.1. Scentralizowanie programu mammograficznego w ramach Departamentu Świadczeń Zdrowotnych Centrali Narodowego Funduszu Zdrowia (Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, art.48, pkt.1 i 8) Narodowy Fundusz Zdrowia posiada już zasoby osobowe średniego szczebla, które mogłyby być odpowiedzialne za monitorowanie programu i wdrażanie nowych rozwiązań. Analizując działania NFZ, wydaje się, że brakuje tam osoby z wizją programu i zrozumienia dla doniosłości problemu. Proponuję zorganizować niezależną komórkę podległą bezpośrednio Prezesowi odpowiedzialną za program mammograficzny (programy profilaktyczne w ogóle). Do jej zadań będzie należało między innymi: 1. Opracować nowy program (zmodyfikować obecny poprzez np: wprowadzenie mierzalnych mierników wykonalności) 2. Opracować nowe zasady konkursowe (najważniejsze: jeden konkurs na cały kraj) 3. Opracować nowe zasady kontroli (częstsze audyty i testy specjalistyczne) 4. Wysyłka zaproszeń realizowana jako obowiązek świadczeniodawców 5. Wprowadzić pilotaż cyfrowy ( inny poziom finansowania) Program zatwierdza Prezes NFZ, po zaopiniowaniu przez Ministra Zdrowia (można wykorzystać opinię Rady Naukowej Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych) i Agencja. Organizacja nowej komórki, napisanie nowego programu i zasad, powinno według mnie zająć nie więcej niż 6 miesięcy. Trzeba jednak pamiętać, że w przyszłości może nastąpić wprowadzenie na rynek prywatnych ubezpieczycieli, co w konsekwencji spowoduje pojawienie się konkurencji dla NFZ. W takim wypadku, programy populacyjne, które według mnie powinny być zarządzane centralnie, znowu znajdą się w impasie. Koncepcja z NFZ jest rozwiązaniem najtańszym i najprostszym. 6
Ad.2. Scentralizowanie programu mammograficznego w ramach Departamentu Świadczeń Zdrowotnych Ministerstwa Zdrowia.( Ustawa z dnia 1 lipca 2005 r. o ustanowieniu programu wieloletniego Narodowy program zwalczania chorób nowotworowych, art.3 pkt 2. Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie prowadzenia prac nad opracowaniem i realizacją programów zdrowotnych.) Według mnie, jest to koncepcja optymalna (pomimo dodatkowego obciążenia budżetu Ministra Zdrowia). Przede wszystkim porządkuje odpowiedzialność za program w sensie merytorycznym i społecznym (NFZ jest (powinien być) tylko tzw. płatnikiem). Ministerstwo Zdrowia odpowiedzialne jest za politykę zdrowotną, poprzez m.in. wdrażanie programów profilaktycznych. Program zarządzany w proponowanej formie może stać się ogromnym sukcesem politycznym. Poniżej przedstawiam zarys moich propozycji: 1. Minister Zdrowia powołuje w strukturach Departamentu Świadczeń Zdrowotnym Koordynatora Programu (Program przyjmuje nową nazwę Populacyjny program wczesnego wykrywania raka piersi ) 2. Koordynator zatrudnia swój zespół i pisze nowy program i budżet, a nastepnie przedstawia go do zaopiniowania i zatwierdzenia przez Ministra Zdrowia, Radę Naukową, Prezesa NFZ, Agencję Technologiczną. Najważniejsze punkty nowego programu : a. Konkursy i wybór realizatorów następuje w Ministerstwie Zdrowia. Ze względu na obecna sytuację w NFZ w sprawie kontraktacji badań mammograficznych, proponuję sukcesywny wybór realizatorów zaczynając konkursy w 2011 roku na lata 2012-2014, od województwa Mazowieckiego, Podlaskie,Świętokrzyskie, Łódzkie, Podkarpackie, Wielkopolskie. Następnie w 2012 roku kontraktacja na lata 2013-2015, Pomorskie, Dolnośląskie, Lubelskie, Lubuskie, Podkarpacki i w 2013 roku kontraktacja na lata 2014 2015 - Opolskie, Małopolskie, Warmińsko-Mazurskie, Zachodniopomorskie, Śląskie. b. stworzenie nowych zasad kontraktowania badań mammograficznych gdzie przy wyborze oferenta etapowo do wyczerpania puli będą brane takie elementy jak: - minimalna ilość wykonanych badań przez ostatnie trzy lata 15 tysięcy, 10 tysięcy, 5 tysięcy. c. oferent podpisze zobowiązanie do wykonania w pierwszym roku obowiązywania kontraktu nie mniej niż 60% populacji z karą umowną w postaci potrącenia 15% zabezpieczenia gwarancyjnego, w następnym roku 65% aż do 70 % włacznie. 7
d. określa się ściśle obszar terytorialny za który odpowiedzialny będzie każdy z wyłonionych oferentów. Świadczeniodawcy będą odpowiedzialni za wysyłanie zaproszeń (Obecne urządzenia do kopertowania tzw. kopertownice, przekaże się w ramach doposażenia wybranym oferentom). e. w porozumieniu z Agencją określa się jedną stawkę za wykonane badanie mammograficzne i za wykonanie dalszej diagnostyki. f. wybór dotyczy maximum 10 świadczeniodawców na jedno województwo i dwóch na jeden powiat w etapie podstawowym. g. uścisla się zasady wykonywania dalszej diagnostyki a w szczególności odpowiedzialność za prawidłowe raportowanie (ważnym jest standaryzacja procesu leczenia np. Breast Cancer Unit) h. wspiera się udział świadczeniodawców II etapu w aktywnym działaniu na rzecz zgłaszalności Kobiet do etapu pogłębionego, poprzez adekwatne do ilości zabiegów, ich finansowanie. i. określa się w sposób przejrzysty warunki, które musi spełnić oferent w zakresie kontroli jakości i audytów. j. Koordynator ma za zadanie przedstawić Ministrowi Zdrowia propozycje dotyczące zapisów prawnych w sprawie audytów klinicznych i propozycji zmian w rozporządzeniu Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2009r., w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych (Dz.U. Nr 140, poz.1148) dotyczących kontroli jakości, scentarlizowanego systemu kontroli jakości (według mojej oceny niektóre zapisy zostały nieforyunnie przetłumaczone z języka angielskiego i są niejasne np. wywoływarka przeznaczona wyłącznie dla potrzeb mammografii (w miejscu) lub system dzienny RTG- mammograficzny przeładowywania kaset miniloader przenośny. Taka komplikacja prostego faktu, że ofernet musi posiadać wywoływarkę wyłącznie na potrzeby moammografi jest niezrozumiała, a pracownicy NFZ szczególnie z niej korzystają wykluczając mammobusy, które nie posiadają w mammobusie systemu dziennego RTG itd). Czy zapis, który mówi, że tylko świadczeniodawcy posiadający sprzęt do biopsji cieńko i gruboigłowej, mogą realizować etap pogłębionej diagnostyki. Będą ogromne problemy z tym związane. 3. Koordynator przygotowuje i wdraża projekt technologicznego przejścia skryningu z poziomu analogowego na cyfrowy. Koordynator rozpoczyna prace w 2011 roku. W 8
ramach tego projektu wysyła zaproszenia do producentów z prośbą o dostarczenie mammografów cyfrowych stacjonarnych i mobilnych w celu przeprowadzenia testów, które odpowiadają Polskiej specyfice. Dokonuje się wyboru placówek, które będą na podstawie wytycznych Koordynatora (opracowanych w porozumieniu z Krajowym Centrum Ochrony Radiologicznej) testowały dostarczony sprzęt (na koszt Ministra Zdrowia). Minister Zdrowia dokona wyboru maksymalnie trzech dostawców sprzętu, wynegocjucje warunki dostawy, a następnie ogłosi konkurs na doposażenie placówek realizujących program z budżetu Narodowego Programu Walki z Chorobami Nowotworowymi, gdzie obie strony finansują zakup w wysokości 50% wartości zamówienia, każda. Koordynator przewiduje doposażenie w około 100 mammobusów cyfrowych i 50 placówek stacjonarnych. Następnie połaczenie ich w jedną sieć informatyczną (osobny projekt zarządzania wykorzystujący obecny SIMP). 4. Koordynator przygotowuje i wdraża projekty badań naukowych w ramach programu (po zaopiniowaniu przez Radę Naukową i Ministra Zdrowia. Rada Naukowa może zgłaszać swoje projekty w ramach współpracy z Koordynatorem). 5. Koordynator przygotowuje i przedstawia Ministrowi Zdrowia roczny raport z realizacji założonych projektów i budżetu. Przygotowuje dla przedstwaiciela Ministra Zdrowia raport z realizacji zadań w ramch Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych do Marszałaka Sejmu. 6. Koordynator jednoosobowo przejmuje odpowiedzialnośc za realizację programu. Szanowni Państwo, odnosząc się do ogłoszonego załącznika nr. 3 Plan Rzeczowo Finansowy na rok 2011 chciałbym zaznaczyć, że: 3. Wysyłka zaproszeń przez WOK i finansowanie jej z Ministerstwa Zdrowia jest nieefektywne, przyjmujące charakter akcyjności a nie aktywnego skryningu. Wędzie na świecie to świadczeniodawcy wysyłają zaproszenia. Dodatkowo, jedno zaproszenie nie wystarczy aby efektywnie wzywać kobiety na badania. W Wielkiej Brytani praktykuje sie co najmniej trzykrotna wysyłkę korespondencji tj.: 1.zaproszenie, 2.list z prośbą o kontakt telefoniczny, 3.list z informacją o przyszłych badaniach. W międzyczasie następuje próba bezpośredniego kontaktu telefonicznego w celu ustalenia przyczyn nieobecności na badaniu. Takich zadań, na podstawie kilkuletniego doświadczenia, oceniam, że nie wykona żaden WOK. Zadania te muszą być 9
scedowane na świadczeniodawców. Kontakt z pacjentem jest obowiązkiem świadczeniodawcy i to oni są odpowiedzialni za zgłaszalnośc do programu. 4. Kampania informacyjno edukacyjna. Ważne jest bezpośrednie dotarcie do środowisk kobiecych co najmniej dwa razy do roku w ramach badań focusowych i spotkań edukacyjnych. Poparte to musi być kampanią informacyjną w lokalnych mediach, przy współpracy z samorządami, które nie mają na to pieniędzy. Samorządowcy chętnie za darmo wynajmują sale wykładowe, czasami roznoszą ulotki i plakaty. Kampanie edukacyjne (na podstawie wyboru w konkursie ofert) powinny prowadzić placówki naukowe na podstawie przygotowanego przez Koordynatora projektu systematycznych spotkań z kobietami w terenie, finansowanych z budżetu MZ. Najdroższe, ogólnopolskie kampanie medialne, powinny zajmowac minimalna pozycję w budżecie. Ich realizacją powinny zająć się fundacje i stowarzyszenia, które mają możliwości pozyskiwania środków od prywatnych inwestorów, a następnie występować do MZ i NFZ o wsparcie partnerskie. Ważne jest bezpośrednie dotarcie do populacji w terenie. Kampanie te, powinny być również przedmiotem współpracy pomiędzy realizatorem kampanii, placówką naukową a świadczeniodawcą odpowiedzialnym za dany obszar terytorialny, tak aby połaczyć edukację z praktyką wykonywania badań. 5. Szkolenia personelu powinny prowadzić do tego celu powołane instytucje, które dostały od Ministra Zdrowia możliwość pobierania z tego tytułu opłat. To świadczeniodawca, pragnący brać aktywny udział w programie, odpowiedzialny jest za poziom wyszkolenia swoich pracowników, określony w warunkach oferty. Świadczeniodawca ponosi koszty szkoleń (pamiętamy o nowej cenia za wykonane badanie). Realizacja programu to przywilej nie przymus. Minister Zdrowia, może na początku nowego programu wspomagać realizatorów programu, poprzez wyłonienie w drodze konkursu ofert kilku centrów szkoleniowych. Oferty tych centrów, między innymi, powinny zawierać już na etapie przystępowania do konkursu, wykaz tematyki szkoleń, jednostek i personelu, które będą brały udział w szkolenia w najbliższym roku. 6. Działania w zakresie kontroli jakości. COK i WOK w świetle obowiązujących przepisów nie mają uprawnień do kontrolowania świadczeniodawców. Nawet imienne upoważnienie Ministra Zdrowia do prowadzenia takiej kontroli, w przypadku gdy kontroler jest jednocześnie pracownikiem innego świadczeniodawcy, nie uprawnia do 10
przeprowadzenia kontroli. Uprawnienia do kontroli jakości udzielanych świadczeń przez świadczeniodawcę, ma powołana zgodnie z art. 33g ust 3 ustawy Prawo Atomowe, Komisja do spraw procedur i audytów klinicznych zewnętrznych. Do dnia dzisiejszego Minister Zdrowia nie powołał zgodnie z art. 33g ust. 3 ustawy Prawo Atomowe, członków Komisji. Każdy świadczeniodawca zobowiązany jest w ramach Ustawy Prawo Atomowe do prowadzenia kontroli jakości. Koordynator, w projekcie konkursu ofert (na podstawie opracowanych z Krajowym Centrum Ochrony Radiologicznej) zobowiąże przyszłych oferentów do dodatkowych badań kontroli jakości. Koordynator będzie współpracował z Ministrem Zdrowia w zakresie powołania Komisji ds. procedur i audytów klinicznych. Andrzej Stencel Lachen 2010. 11