System operacyjny MS-DOS
MS-DOS MS-DOS jest systemem jednozadaniowym, jego mechanizmy nie zapewniały ochrony i sprawnego zarządzania zasobami maszyny. DOS zajmuje się obsługą systemu plików, zawiera wsparcie dla programów rezydentnych (np. sterowników urządzeń). Aplikacje systemu DOS mają bezpośredni dostęp do sprzętu i tylko 640 kb dostępnej pamięci.
Architektura systemu DOS Architektura DOS złożona jest z trzech warstw: BIOS-u, warstwy komunikacji ze sprzętem Jądra systemu(zawierąjacego system obsługi plików) Interfejsu użytkownika command.com, - powłoka tekstowa.
Architektura systemu DOS Aplikacja DOS system plików BIOS Sterowniki dla aplikacji SPRZĘT
Tryb konsoli Uruchamianie trybu konsoli odbywa się przez wybranie polecenia Uruchom i wprowadzenie komendy cmd. Zamknięcie okna wykonujemy za pomocą komendy exit
Okno aplikacji DOS Przypomnienie: W jaki sposób zmieniamy właściwości okna dosowego?
Ćwiczenie do wykonania (+) Utwórz na Pulpicie skrót do wiersza poleceń Zmień ikonę skrótu Ustaw czcionkę Lucida Console, rozmiar 16 Zmień rozmiar buforu na 60, liczbę buforów na 5 Zmień kolor tła okna wiersza poleceń Wykonaj przełączenie za pomocą ALT + Enter (do czego służy ten skrót?) Wprowadź polecenie cls
Pliki konfiguracji pif
Ustawienia właściwości pliku dosowego Pliki PIF (Program Information File) udostępniają systemowi Windows informacje dotyczące sposobu uruchamiania programów opartych na systemie MS-DOS. Pliki PIF zawierają takie informacje jak nazwa pliku, folder uruchomieniowy i opcje wielozadaniowości. Okno z ustawieniami można uruchomić wybierając Właściwości z menu kontekstowego pliku dosowego.
Okno właściwości składa się z ośmiu zakładek: Ogólne Program Czcionka Pamięć Ekran Różne Zabezpieczenia Podsumowanie
Ćwiczenie do wykonania Wyszukaj plik o nazwie edit.com Przekopiuj plik na Pulpit Otwórz właściwości pliku edit.com znajdującego się na Pulpicie Zmień ustawienia dotyczące czcionek. Sprawdź jaki plik utworzył się po zaakceptowaniu zmian.
Pamięć dla programów DOS
Wyróżnia się następujące rodzaje pamięci dla programów DOS: Pamięć konwencjonalna obszar początkowych 640 KB, służy do przechowywania programów i danych. Pamięć górna (Upper Memory) UMB pamięć pomiędzy 640KB a 1 MB, zawiera sterowniki karty graficznej, karty sieciowej i innych składników sprzętowych. Pamięć konwencjonalna i górna dają w sumie 1024 KB czyli pierwszy megabajt pamięci RAM.
Pamięć poszerzona (Expanded Memory Specification EMS) zapewnia dostęp do pamięci dodatkowej (powyżej 1 MB) używając bloku 64 KB pamięci konwencjonalnej albo górnej. Aby można było z niej korzystać, niezbędny jest sterownik EMM386.exe.
Pamięć rozszerzona (Extended Memory Specification XMS) pamięć powyżej 1 MB, dostępna przez specjalny sterownik zarządzający blokami pamięci HIMEM.SYS. Jeśli komputer posiada 64 MB pamięci to oznacza, że posiada on 63 MB pamięci rozszerzonej. Pamięć wysoka (High Memory Area HMA)- obszar 64 KB pamięci powyżej granicy 1 MB, adresowany przez program HIMEM.SYS, dostarczony z nowszymi wersjami DOS.
3 MB 1 MB 640KB Pamięć rozszerzona (XMS) (2 MB) HMA Pamięć górna (384K) Pamięć konwencjonalna (640K) Pamięć poszerzona (EMS) (1 MB)
Ilość dostępnej pamięci można sprawdzić poleceniem mem
Konfiguracja systemu MS-DOS
Konfiguracja systemu operacyjnego MS-DOS opiera się na ustawieniach wprowadzonych w dwóch plikach tekstowych autoexec.bat i config.sys zapisanych w katalogu głównym dysku. Zawierają one konfigurację pamięci oraz zapisy ładujące ustawienia regionalne i sterowniki do poszczególnych urządzeń. Określają także liczbę jednocześnie otwieranych plików. Po uruchomieniu systemu operacyjnego w pierwszej kolejności przetwarzany jest plik config.sys a następnie autoexec.bat.
Config.sys device = c:\dos\himem.sys device = c:\dos\emm386.exe umb dos = high,umb devicehigh = c:\windows\mouse.sys devicehigh=c:\dos\display.sys con=(ega,,1) country = 048,852,c:\dos\country.sys buffers=20 files=40
DOS=HIGH - Powoduje załadowanie części systemu do pamięci wysokiej HMA DOS=UMB umożliwia systemowi MS-DOS zarządzanie blokami pamięci górnej UMB (pozwala na załadowanie sterowników poleceniami DEVICEHIGH i programów rezydentych poleceniem LOADHIGH).
device = c:\dos\himem.sys sterownik pamięci rozszerzonej XMS. device = c:\dos\emm386.exe sterownik pamięci poszerzonej EMS oraz bloków pamięci UMB. Wymaga zainstalowanego sterownika himem.sys devicehigh=c:\dos\display.sys con=(ega,,1) ładuje do pamięci górnej sterownik wyświetlania obrazu country = 048,852,c:\dos\country.sys konfiguruje ustawienia regionalne dla wybranego kraju
buffers=20 polecenie rezerwuje 20 buforów dla transferowania danych z i na dysk. files=40 polecenie przydziela DOS-owi jednoczesny dostęp do 40 plików.
Autoexec.bat Plik autoexec.bat nie zawiera bezpośrednio ustawień pamięci, jednak znajdują się w nim zapisy związane z ładowaniem programów rezydentnych (są to programy wczytane do pamięci, pozostające w gotowości do wykonania, np. programy obsługi przerwań) Jeśli przed sterownikiem znajduje się opcja LH, sterownik jest wczytywany do pamięci górnej.
Autoexec.bat SET PATH=C:\DOS;C:\NC tworzy zmienną środowiskową PATH, która określa kolejność przeszukiwania nieznanych poleceń (najpierw w katalogu C:\DOS, a następnie w katalogu C:\NC) LH mode con codepage prepare=((852) c:\dos\ega.cpi) LH mode con codepage select=852 przygotowuje i ustawia stronę kodową. Ustawienia umieszczane są w pamięci górnej.
LH keyb pl,, C:\DOS\keybrd4.sys ładuje do pamięci górnej sterownik klawiatury. LH C:\DOS\mouse.exe ładuje do pamięci górnej sterownik myszy.