Recenzja STALKER Shadow of Chernobyl Autor: ~The Naturat niedziela, 15 kwiecień 2007 RPG WARS - gry RPG, crpg, Diablo, Gothic, SpellForce, Baldur's Gate S.T.A.L.K.E.R. Shadow of Chernobyl Wielkie BUM! Stalker Shadow of Chernobyl to gra, ktãłra już w okresie powstawania była okryta pewną otoczką tajemnicy. Potem reklamowano ją jako przełom, ktãłry miał zmienić oblicze FPS-Ãłw. Stworzono dużą kampanię reklamową np. przekonywano, że Stalker piękniejszy będzie na procesorach 64 bitowych (hmâ Ś ciekawe ile AMD im dało pieniędzy za taką reklamę), by w końcu rozpocząć akcję a la Duke Nukeâ m Forever (and Ever). I tak mijały miesiąceâ Ś aż w końcu coś zaiskrzyło â THQ zaczęło przypominać o tej grze, żebyśmy jej jeszcze nie skreślali, mãłwiliâ Ś No i w końcu JEST! Tylko, czy na pewno, taka jaką zapowiadano? Ta recenzja rozmyje wasze wszelkie pytania. Chmura promieniotwãłrcza Zaraz po zainstalowaniu gry (owa instalacja, przynajmniej na moim kompie trwała niemiłosiernie długo) możemy zagłębić się w tajemniczy świat Zony â czym ona jest? Jest to strefa wokãłł elektrowni atomowej w Czarnobylu, w ktãłrym niestety (bądź stety) będzie dane się poruszać i żyć. Jest to obszar pełen niebezpieczeństw, w ktãłrym łatwo o śmierć. Jest on dość duży, lecz pocięty na kawałki. Czyli co jakiś czas, chcąc przejść do innego obszaru mapy, będziemy musieli czekać na wczytanie się gry. Zastosowano tu rãłżne efekty pogodowe â od słonecznej pogody do ogromnej wichuro â burzy. W grze napotkamy na obszary zalesione, lecz w większości czasu dane nam będzie podrãłżować w obecności starych radzieckich maszyn. OgÃłlnie klimat gry mi się podobał, te pobojowiska, te stracone nadzieje napotkanych ludzi, te straszne zombie, to jest TO! Trzyma się to bardzo blisko klimatu Fallouta. W grze napotkamy także na liczne anomalia oraz artefakty. Anomalia są to miejsca do ktãłrych lepiej się nie zbliżać â mają rãłżną formę i wygląd, ale zawsze jeden cel â zabić cię. Był to jeden z powodãłw, dla ktãłrych w grze nie zaimpletowano pojazdãłw â zbyt duże zagęszczenie anomaliãłw uniemożliwiły normalną jazdę po drogach Zony. Artefakty natomiast to porozrzucane po mapie rãłżne przedmioty, ktãłre po działaniu promieniowania zyskały dość sporą wartość, a my zbierając je możemy wykorzystać jako swoiste power-upy, ktãłre dodadzą nam życia, czy uodpornią na promieniowanie. Oczywiście możemy je także sprzedać. Sama gra rzuca nas w rok 2012. OtÃłż w elektrowni doszło do drugiego wybuchu i tym razem nie wiadomo dlaczego i co stało się na obszarze Zony. Mieszkańcy wokãłł Zony zauważają dziwne błyski. Słyszano, że na terenie wokãłł elektrowni pojawiły się artefakty, za ktãłre handlarze płacą dużo pieniędzy. To wystarczyło by do małej miejscowości ukraińskiej zwabić wielu poszukiwaczy przygãłd â zwanych dumnie Stalkerami. W jednego ze StalkerÃłw wcielamy się my, a naszym głãłwnym zadaniem jest zabicie niejakiego Streloka. I myślę, że taki krãłtki opis fabuły powinien Wam wystarczyć, bo resztę warto odkryć samemu. Myślicie, że po przejściu gry można darować sobie jej ponowne zaliczenie? Nic bardziej mylnego. OtÃłż Stalker ma kilka rãłżnych zakończeń, ktãłre pojawią się w zależności od tego co robiłeś i z kim trzymałeś â žsztamęâ.
Pierwsze osobniki, na ktãłre promieniowanie zadziałało Jeżeli chodzi o te straszne zombie i inne ciekawe stwory to można powiedzieć, że zostały dobrze wplecione w grę. Pasują do klimatu, dodają mu specyficznego smaczku. Na całej lokacji można natknąć się np. na ślepe psy, ktãłre wyczują twoją obecność nawet jeżeli będziesz schowany za ścianą. Bardzo przypadł mi do gustu stwãłr o nazwie Snork â pãłłczłowiek z maską na twarzy. Nie chodzi, lecz jest bardzo zwinny i atakuje z ogromną szybkością â gdy ujrzałem go pierwszy raz normalnie podskoczyłem ze strachu. Tak więc rãłżnorakie paskudztwa to raczej mocna strona gry, choć można by chcieć bardziej urozmaicone danie. Osobniki, ktãłrym chyba mãłzgi napromieniowano Ludzie w Stalkerze dzielą się na parę frakcji. Są to Stalkerzy klanu Duty, czy klanu Monolith, żołnierze, ktãłrzy zwalczają StalkerÃłw, naukowcy i handlarze. Wszystkie te grupy mają jakieś priorytety, a ty będziesz mãłgł wykonywać dla nich zadania. Zakończenie jakie ujrzysz też będzie zależało od tego z kim będziesz się zadawał. Jeżeli im pomożesz to możesz liczyć odwzajemnienie. Po porostu zdecyduj, jak ma wyglądać twoja przyszłość w Zonie. Część z napotkanych postaci będzie miała dla nas zadania, ktãłre my możemy przyjąć bądź odrzucić. Dodatkowo możemy z nimi porozmawiać jak w zwyczajnej grze RPG. Wszystki zadania będą zapisane w elektronicznej formie dzienniczka, tam też będzie mapa i ranking StalkerÃłw. OtÃłż w grze stworzono ranking, ktãłry pokazuje naszą pozycję w stosunku do innych herosãłw. Jest on dość uproszczony (w pierwszych założeniach miało być to bardziej rozbudowany) i w sumie nie wnosi wiele do gry. Natomiast AI w grze to oprãłcz klimatu jedna z większych zalet gry. Wrogowie chowają się, uciekają i starają się nas zajść od tyłu. Naprawdę dobra robota. Broń, ktãłra też została napromieniowana Czyli są ludzie, są stwory, lecz jak sobie z nimi radzić? OtÃłż, jak przystało na grę, ktãłrą wydano w XXI wieku, mamy do czynienia z licznym sprzętem śmiercionośnym. Od zwykłych pukawek â pistoletãłw, przez karabiny na wzãłr AK47, a skończywszy na XM-134, czyli naszym minigunie. W grze występują także zmodowane bronie, ktãłre my także możemy ulepszyć â np. do kałasza zamontujemy celownik snajperski. Mamy także do dyspozycji nãłż i kilka rodzajãłw granatãłw. Do obrony przydadzą się także zbroje, ktãłre będą nas chronić. Ich też jest kilka rodzajãłw â niektãłre mają wmontowany noktowizor. Można także wyrãłżnić lornetkę i inne przydatne zabaweczki, ktãłre uchronią nas przed np. anomaliami. Ach, ten pięknie napromieniowany świat i echo fali uderzeniowej
Grafika jest dobra i w zasadzie tyle można by się rozwodzić. Lecz wiem, iż niektãłrym to nie wystarczy, więc przejdźmy do konkretãłw. Grafika jest lepsza niż z Half-Lifa 2, lecz dużo gorsza niż zapowiadana w Crysisie. Jakość otoczenia więc prezentuje się dość dobrze i pasuje do klimatu gry â może się podobać i to bardzo, choć nie można się zachwycać. Bronie i postacie są moim zdaniem lepiej dopracowane niż owe otoczenie i przyroda. Ładne i klimatyczne kolory, dopracowane cienie (fajnie to wygląda, gdy staniemy przy ognisku). Nie zapomniano także o nowych technologiach, jak â dość sugestywny bump mapping, shadery 3.0, czy HDR (choć, ja efektu â žodblaskuâ na swojej grafie nie mogłem zauważyć). Podsumowując: grafika nie powala, ale i tak jest dobra, mogąc konkurować ze wspãłłczesnymi tytułami. Oczywiście do czasu Crysisa J. Widać, że gra powinna pojawić się z jakiś rok temu â wtedy byłby to hicior graficzny. Jeżeli chodzi o wymagania, to ma dość duże. Na moim: Barton 3200, 1 GB RAM-u i GF 6600 GT potrafi nieźle przyciąć na średnich detalach przy rozdzielce 1280 na 1024, bez żadnych dodatkowych efektãłw, jak np. antyaliasing, czy filtrowanie anizotropowe. Dźwięki i muzyka to temat, o ktãłrym w sumie nie warto się rozwodzić. Muzyka jest klimatyczna i nastrajająca. W sytuacjach walki jej brzmienie przyśpiesza, by w chwili spokoju zaś spowolnić. Dobra i rzetelna robota, lecz w wielu nowych grach to standard, więc nie ma co się rozwodzić. Taka sama sytuacja jest ze dźwiękami â dobre odgłosy grzmotãłw, czy ogniska, także pasujące do klimatu. Tak, ciągle mãłwię o tym klimacie â to dla mnie najważniejsza zaleta gry, nie jej grafika czy muzyka, lecz właśnie ten postapokaliptyczny klimat powoduje, że chce się grać i grać. O nie nawet chmura popromienna ma problemy Wad, jest trochę za dużo, jak na grę zapowiadaną, tak szumnie. Dość ograniczona swoboda (stref jest parę, lecz są one ograniczone wąskimi korytarzami, w ktãłrych możemy poruszać się), w sumie wiele bezsensownych zadań i bardzo cieniutki multiplayer. Owa gra w po necie jest na dzień dzisiejszy tak zbugowana, że lepiej jej nie załączać. Pyzatym realizacja multi pozostawia wiele do życzenia. Mam nadzieje, że patche to porawią, bo na razie popularności nie zyska. Wiele jest także drobiazgãłw, ktãłre negatywnie wpływają na odbiãłr gry â np. jest dużo zadań, ktãłre zawierają błędy. Wadą są także wymagania sprzętowe â powinna być lepiej zoptymalizowana, a ja po tym co pokazał Gothic 3 jestem bardzo wrażliwy na gry, w ktãłrych słabo dopracowano szybkość jej działania. Jest! Chmura popromienna przywędrowała do samej Warszawy, na ulicę Wiejską w czasie obrad Sejmu i tam już została. I niech tam siedzi â mãłwią komentatorzy W Polsce premiera miała miejsce 13.04.2007 r. (recenzję pisze 14.04.2007 r.) i już CD-Projekt rozpoczął ogromną akcję reklamową. OtÃłż możemy zakupić dwie wersje (jak to zawsze jest w przypadku CD-Projektu, gdy wydają dobrą grę). Edycja podstawowa (cena: 99,99 zł), a w pudełku znajdziemy: płytkę DVD z grą oraz ładnie wydaną instrukcję. Edycję Kolekcjonerską (cena: 179.99 zł), a zawartość to: puszka metalowa stylizowana na pojemnik do przenoszenia materiałãłw radioaktywnych, dwie trãłjkątne naklejki fluorescencyjne z symbolem radioaktywności, koszulka - z artem S.T.A.L.K.E.R., pigułki imitujące leki przeciwpromienne, ekskluzywny, kolorowy album - Survival Guide Stalkera, mapa Zony oraz płytę DVD z grą S.T.A.L.K.E.R. CD-Projekt zdecydował się wydać wersje kinową, tj. polskie napisy, z angielskimi lektorami (choć to nie zawsze, gdyż w grze często napotkamy na język rosyjski, czy coś na wzãłr polskiego â wiadomo, wschãłd Europy, a pozatym genialnie wpływa na klimat). Niech chmura ogarnie nas
Tak więc gra jest dobra, ale nic ponadto. Przed siãłdemką ratuje ją baaardzo dobry klimat, AI wrogãłw i przyzwoita grafa. Reszta trzyma poziom w okolicach owej siãłdemeczki. Na koniec taka miła wiadomość â w grze trzeba jeść by nasza postać była sprawna. Zalety: â KLIMAT â KLIMAT? â KLIMAT! â AI â Grafika â Muzyka i dźwięki â Fajnie zrealizowane bronie â Świat gry (jakość) Wady: â Wymagania â Świat gry (ilość â za mały i za bardzo pocięty) â Multiplayer â Poziom trudności (a co â dość spory, choć to może też być zaleta) â Niestety trzeba długo chodzić Ocena końcowa: 8+ Wymagania: CPU AMD/Intel 2GHz, 1GB MB RAM, 128MB akcelerator 3D, Windows 98/ME/XP/2000