Gdzie się kryje historia? 28.03.2011 roku uczniowie klas II e, II g i III g wraz z opiekunami Małgorzatą Rodziewicz, Elżbietą Krzysztoń, Marzeną Kaproń,oraz Anną Kuśmierczyk udali się na jednodniową wycieczkę do Warszawy w ramach projektu,,gdzie się kryje historia. Mieli okazję zwiedzić Muzeum Powstania Warszawskiego, Siedzibę Polskiego Radia, Pałac Kultury i Nauki,oraz odbyć spacer po Starym Rynku. Kilku uczniów z klasy IIe i II g przygotowało informacje na temat poznanych obiektów. POWSTANIE WARSZAWSKIE Powstanie warszawskie (1 sierpnia 3 października 1944) wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji "Burza", połączone z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego. Żołnierze i łączniczki AK GENERAŁOWIE POWSTANIA WARSZAWSIEGO Powstanie Warszawskie wybuchło 1 sierpnia 1944 roku o godzinie 17:00, oznaczonej kryptonimem W. Decyzję o rozpoczęciu powstania wydał komendant główny Armii Krajowej gen. Tadeusz Komorowski (ps. Bór ). Głównym dowódcą powstania mianowano płk. Antoniego Chruściela (ps.
Monter ). Duży wkład w rozwój i przebieg całej akcji mieli także: zastępca komendanta głównego Armii Krajowej gen. Tadeusz Pełczyński (ps. Grzegorz ), zastępca szefa sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej gen. Leopold Okulicki (ps. Kobra ) oraz szef sztabu Okręgu Warszawskiego mjr. Stanisław Weber (ps. Chirurg ). Wszyscy ci wyżej wymienieni wkładali całe swoje serce i wszystkie swoje siły w walkę o wyzwolenie Polski. Poświęcili się dla swojego kraju i bronili jego honoru. Wykonywali dużo, różnorodnych zadań. Od tych najprostszych do tych najtrudniejszych, w których narażali swoje życie. Brali udział w akcjach sabotażowych, walkach zbrojnych w ramach obrony stolicy oraz walkach mających na celu wyzwolenie danej dzielnicy miasta. Mieli jeszcze jedno arcy ważne zadanie, motywowanie i podtrzymywanie na duchu powstańców, którzy powątpiewali w sukces powstania. Nawet gdy dowódcom przychodziła do głowy taka myśl to nie dawali po sobie tego poznać. Walczyli i wierzyli do samego końca, do upadku powstania Warszawskiego. Dalsze losy przywódców zrywu Polaków były przeróżne. Komorowski zmarł na atak serca, Pełczyński został internowany w obozie w Beniaminkowie, Okulicki został aresztowany przez NKWD i trafił do więzienia, Chruściel wyjechał do Waszyngtonu, zaś Weber trafił do niewoli niemieckiej i do 1972 roku przebywał na emigracji. Gdyby nie poświęcenie i zaangażowanie tych ludzi, nasz kraj mógłby dziś nie gościć na mapach świata. Cieszmy się, że mieliśmy takich przodków, którzy walczyli o kraj i wolność oraz zadajmy sobie proste pytanie: Czy my w razie potrzeby postąpilibyśmy tak samo? RAFAŁ DENIS Zadania dowódców powstania:
Planowanie akcji dywersyjnych i sabotażowych Kierowanie oddziałami Szkolenie dowódców, zespołów i patroli dywersyjnych Badanie i opiniowanie sprzętów pomysłów w zakresie akcji sabotażowo dywersyjnej Centralna produkcja środków walki Zaopatrywanie Okręgów w środki walki Nadzór nad odcinkiem pracy tych organizacji JAKUB KOWAL HARCERSKA POCZTA POLOWA Harcerska poczta polowa- poczta zorganizowana przez Zawiszy Szarych Szeregów (1944), działająca na terenie Warszawy w czasie powstania warszawskiego. Główny Urząd Pocztowy mieścił się przy ul. Świętokrzyskiej. Ta harcerska poczta polowa odegrała kluczową rolę w utrzymaniu łączności pomiędzy ludnością Warszawy w czasie Powstania. Korespondencja była ograniczona do 25 słów i podlegała cenzurze.przesyłki były doręczane bez żadnych opłat. Przyjmowano chętnie jednak dobrowolne opłaty w postaci książek, opatrunków i żywności w rannych szpitalach. Poczta harcerska działała w dni porozumieniu, ale nie bezpośrednio pod kontrolą Armi Krajowej w okresie używania pieczątek pocztowych z linijką harcerską. Kiedy zaczęto emisję znaczków, pocztę polową prowadzili harcerze pod kontrolą i komendą A.K. KATARZYNA KUCIA Listonoszami byli kilkunastoletni harcerze Zawiszowcy, którzy opróżniali skrzynki i przenosili przesyłki do dzielnicowych urzędów pocztowych. Listy,
po odciśnięciu na nich stempla poczty harcerskiej, trafiały do cenzorów osób dorosłych (wojskowych lub instruktorów harcerskich). Przeglądali oni korespondencję i zamazywali czarnym tuszem informacje mogące stać się niebezpiecznymi dla powstańców przypadku przejęcia przesyłek przez wroga. Zakwestionowane listy niszczono, a pozostałą korespondencję oznaczano stemplem z napisem Cenzura Harcerska i przekazywano do sortowni. Stąd ponownie trafiały do rąk małych listonoszy, którzy pod gradem niemieckich kul dostarczali je adresatom oczekującym z niepokojem wieści od swoich bliskich. Syrenka za czasów Powstania Warszawskiego Krzyż z Akcji Burza POLSKIE RADIO EDYTA RUSZECKA Pierwszy program radiowy został wyemitowany 1925 ze stacji nadawczej Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego, na fali 385 metrów w Warszawie. Jej założycielami byli Zygmunt Chamiec i Tadeusz Sułowski. Halo, halo Polskie Radio Warszawa,fale 480 -takimi słowami ''Polskie Radio rozpoczęto
regularną emisję 18 kwietnia 1926. Od 3 października 1949 na antenie nadawane były dwa programy ogólnopolskie.1958 pojawił się III program, odbierany początkowo tylko w Warszawie : od 1962 r. stał się programem ogólnopolskim TROJKA.W latach 70.pojawiły się audycje nadawane na żywo; LATO z RADIEM (od 1971r),SYGNAŁY DNIA (od 1973r), CZTERY PORY ROKU. Słuchacze doskonale znali dziennikarzy prowadzących te bloki programowe : Sławomira Szofa, Tadeusza Sznuka, Tadeusza Cihomskiego, Lesława No2 waka i wielu innych. 2 stycznia 1976 r. rozpoczęto nadawanie programu IV -programu o charakterze edukacyjnym. Do 2010 utworzono wiele nowych rozgłośni regionalnych w ponad 17 miastach. Pod koniec lipca 2010 uruchomiono z okazji 85-lecia stronę internetową moje.polskieradio.pl KAROL KUCIA & BARTEK STODULSKI Klasa IIe, II g i III g pod gmachem Polskiego Radia ZDJĘCIA Z WYCIECZKI
Pałac prezydencki
Kolumna Zygmunta Syrenka warszawska
Zamek Królewski PATRYCJA GÓRA