Analiza proponowanych zmian w BREF dla LCP w zakresie gospodarki wodno-ściekowej Autorzy prezentacji: mgr inż. Jolanta Smurzyńska (mail: jsmurzyńska@energoprojekt.pl) mgr inż. Magdalena Paszko (mail: mpaszko@energoprojekt.pl) mgr Izabella Kozłowska (mail: ikozlowska@energoprojekt.pl, tel. 22 5224 303)
Konsekwencje przyjęcia Draft-u BREF-u w obecnym brzmieniu: Ścieki z mokrej IOS nie są w stanie spełnić wymagań określonych w tabeli 10.1 w zakresie zasolenia i zawartości związków azotu tabela 10.1 BAT- AEL dla ścieków wyodrębnionych (z mokrej IOS) oraz ścieków zmieszanych Ścieki zmieszane dla instalacji wyposażonych w mokrą IOS mają szansę na spełnienie wymagań tam gdzie istnieją możliwości ich rozcieńczania innymi ściekami np. zrzutem odsalającym Konieczność zastosowania technologii ZLD wyparki i krystalizatory Utrzymywanie się stężeń na granicy spełnienia wymagań Duże koszty inwestycyjne oraz koszty eksploatacyjne. Ponadto dodatkowa emisja do środowiska odpady. Wymuszanie zachowań nieekologicznych np. zmniejszenie krotności zagęszczania wody w obiegu chłodzącym w celu zwiększenia możliwości rozcieńczania ścieków
1. Jakość ścieków zależy od wielu czynników: rodzaju systemu chłodzenia, rodzaju paliwa, jakości wody surowej, rodzaju procesu spalania, rodzaju gospodarki odpadami z procesu spalania itp. Próba wyodrębnienia i określenia standardów jakości ścieków dla zmieszanego strumienia ścieków z dużych instalacji spalania nie znajduje w takiej sytuacji uzasadnienia. Ponieważ ścieki z mokrego odsiarczania spalin stanowią najbardziej problematyczny strumień ścieków z instalacji spalania, o czym świadczy uznanie ich w drafcie za wyróżnik rodzajów ścieków, ustanowienie standardów jakości tylko dla ścieków z mokrej IOS wydaje się jedynym logicznym rozwiązaniem.
Wnioskowana zmiana Proponujemy powrócić do koncepcji BREF-u z 2005 tj. do ustanowienia standardów jakości jedynie dla ścieków z mokrych instalacji odsiarczania spalin. Zunifikowanie standardów dla ścieków zmieszanych ze wszystkich możliwych dużych instalacji spalania jest niewykonalne.
Uzasadnienie W obiektach posiadających np. otwarty układ chłodzenia oraz stosujących zasadę maksymalizowania recyklingu wody uzyskuje się mniejszą ilość ścieków ale za to silnie skoncentrowanych. W przypadku braku technik odsalania innych niż odparowanie obiekty te nie mają możliwości mieszania ścieków silnie zasolonych innymi ściekami w celu uzyskania strumienia ścieków spełniających wymagania BAT-AEL.
2. Standardowa oczyszczalnia ścieków dla mokrej IOS może usunąć wszystkie zanieczyszczenia do proponowanych w tabeli 10.1 dopuszczalnych poziomów stężeń BAT-AEL, oprócz zasolenia i związków azotu. Zasolenie ścieków z mokrej IOS zależy w dużej mierze od rodzaju spalanego paliwa. Typowym dla węgla kamiennego poziomem zatężania soli w absorberze jest stężenie chlorków (do 45000mg/l lub więcej), dla węgla brunatnego stężenie siarczanów (do 25000 mg/l lub więcej). Skutkuje to powstawaniem ścieków o zasoleniu jak powyżej. Określenie standardów dla ścieków z mokrej IOS na poziomie 1000 mg/l dla chlorków i 1500 mg/l dla siarczanów jest nieporozumieniem. Podobnie utrzymywanie azotu ogólnego na poziomie 50 mg/l w świetle prowadzonych przez obiekty analiz jakości ścieków i doniesień literaturowych jest stanowczo zbyt restrykcyjne.
Wnioskowana zmiana Proponujemy, aby BAT-AEL nie były określane dla chlorków, siarczanów i azotu ogólnego. Możliwość określania poziomu występowania ww. parametrów w ściekach z mokrej IOS powinni mieć na gruncie prawa krajowego operatorzy instalacji na podstawie bilansu masowego przemieszczania się zanieczyszczeń w instalacji dla obiektów planowanych lub na podstawie prowadzonego monitoringu w przypadku obiektów istniejących.
Uzasadnienie BREF nie proponuje oprócz standardowych technik oczyszczania ścieków żadnych innych stosowanych na skalę komercyjną, które byłyby w stanie usunąć takie zanieczyszczenia jak zasolenie i azot ogólny. Nie prezentuje również żadnych tego typu technologii znajdujących się na etapie prób pilotażowych. Wprowadzenie proponowanych ograniczeń na chlorki do 1000mg/l, siarczany do 1500mg/l i azot ogólny do 50mg/l będzie dla wielu polskich elektrowni skutkowało koniecznością zastosowania techniki ZLD. Technika ZLD powinna być ograniczona jedynie do przypadków odprowadzania ścieków do wrażliwego odbiornika.
Uzasadnienie c.d. Uzasadnienia dla proponowanych wymagań stawianych dla ścieków odprowadzanych do odbiornika nie można odnaleźć również w ankietach z obiektów referencyjnych. Poziom stężenia zanieczyszczeń w odprowadzanych ściekach do odbiornika jest uzależniony od bardzo wielu czynników. W ankietach z obiektów referencyjnych trudno jest dostrzec taką zależność. Pomimo instrukcji wypełniania ankiet, dane przedstawione w nich budzą duże wątpliwości, co przekłada się na brak zaufania co do metodyki określenia progów wymaganych stężeń w tabeli 10.1. w rozdziale 10.1.6.
3. W obecnym brzmieniu BREF-u wymóg maksymalizacji odzysku wody przy braku wskazania najlepszych technik zagospodarowania odpadów z oczyszczania ścieków - tj. sól z procesu wyparnego i krystalizacji, jest zbyt ostry.
Wnioskowana zmiana Należy uzupełnić i rozwinąć punkt 10.1.7 o gospodarkę odpadami z procesów oczyszczania ścieków w technologiach ZLD (sól odpadowa).
Uzasadnienie Maksymalizacja odzysku wody ze ścieków oraz wykorzystanie ścieków w innych pomocniczych gospodarkach, w ostatecznym rachunku prowadzi do uzyskania mniejszej ilości ścieków ale za to silnie skoncentrowanych. Jedynym wówczas sposobem ich utylizacji jest odparowanie, co skutkuje pojawieniem się w elektrowniach nowego odpadu - dużej ilości soli zanieczyszczonych, z wątpliwą możliwością łatwego zagospodarowania. BREF w punkcie 10.1.7. nie podaje sposobów postępowania z odpadami stałymi lub półpłynnymi pochodzącymi z instalacji oczyszczania ścieków ZLD. W obecnym brzmieniu BREF-u, naszym zdaniem, wszelki recykling powodujący wzrost koncentracji zanieczyszczeń w ściekach powinien być ostrożnie stosowany, a nie wymuszany.
4. Techniki zdefiniowane jako ZLD (Zero Liquid Discharge) powinny być rozszerzone o mieszanie ścieków surowych z popiołem ze spalania węgla kamiennego lub brunatnego. Jest to powszechna praktyka wykorzystywana zwłaszcza przez elektrownie opalane węglem brunatnym, zlokalizowane przy kopalniach węgla. Popiół ze spalania węgla brunatnego ze względu na swoje właściwości jest zazwyczaj składowany na składowiskach (brak możliwości jego wykorzystania w innych gałęziach gospodarki). Surowe ścieki z IOS są stosowane jako woda uzupełniająca do hydrotransportu takich popiołów.
Wnioskowana zmiana Proponujemy, aby w tabeli BAT 10, w linii c) dodać w kolumnie Opis w technologii ZLD dodatkową technikę: "mieszanie ścieków surowych z mokrej IOS z popiołem".
Uzasadnienie Zagospodarowanie ścieków surowych z mokrej IOS w systemach hydrotransportu popiołu w przypadku składowisk popiołu spełniających wymagania dyrektywy 1999/31/WE powinno być uznane za BAT (rodzaj techniki "zero liquid discharge ) z uwagi na niską rozpuszczalność metali ciężkich w środowisku zasadowym, wysoki potencjał absorpcji metali ciężkich na powierzchni cząstek popiołu, szczelne dno składowiska.