POMOCNA DŁOŃ POD BEZPIECZNYM DACHEM Seminarium Wysoka jakość opieki w DPS. Standardy usług - Dobre praktyki - Kierunki rozwoju, Kraków, 31 maja 2016 r., 6 czerwca 2016 r. PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ SZWAJCARIĘ W RAMACH SZWAJCARSKIEGO PROGRAMU WSPÓŁPRACY Z NOWYMI KRAJAMI CZŁONKOWSKIMI UNII EUROPEJSKIEJ www.sppw.rops.krakow.pl
DPS w środowisku lokalnym potencjalni partnerzy i obszary współpracy Beata Boho Stowarzyszenie Pomocy Socjalnej Gaudium et Spes DPS os. Hutnicze 5 w Krakowie PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ SZWAJCARIĘ W RAMACH SZWAJCARSKIEGO PROGRAMU WSPÓŁPRACY Z NOWYMI KRAJAMI CZŁONKOWSKIMI UNII EUROPEJSKIEJ www.sppw.rops.krakow.pl
WPROWADZENIE - DEFINICJE DOM POMOCY SPOŁECZNEJ DEINSTYTUCJONALIZACJA ŚRODOWISKO LOKALNE
DOM POMOCY SPOŁECZNEJ Dom Pomoc Społecznej jest jednostką formalną, gdyż jego funkcjonowanie określone jest przez przepisy prawa: Ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. (tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 163 z późn. zm.) Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 sierpnia 2012 r. w sprawie domów pomocy społecznej (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 964) Pozostałe przepisy wykonawcze do w/w Ustawy
Według Adama A. Zycha dom pomocy społecznej jest tradycyjną formą instytucjonalnej pomocy społecznej w postaci opieki całodobowej nad osobami niezdolnymi do samodzielnej egzystencji, których - mimo zastosowania wszystkich form pomocy - nie można przystosować w pełni do samodzielnego życia w miejscu ich zamieszkania z uwagi na wiek, schorzenia, sytuację życiową oraz warunki rodzinne, mieszkaniowe i materialne ( ) 1.
Domy Pomocy Społecznej mają za zadanie świadczyć na rzecz mieszkańców usługi: bytowe, opiekuńcze, wspomagające na poziomie obowiązującego standardu w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nich przebywających Domy Pomocy Społecznej pełnią również formę ośrodków aktywizacji i rozwoju swoich mieszkańców.
DEINSTYTUCJONALIZACJA Zwolennikiem rozwiązania opartego na deinstycjonalizacji w polskim systemie pomocy społecznej jest m.in. J. Szmagalski. Jak podaje tenże autor, termin deinstytucjonalizacja odnosi się do ograniczania roli instytucji długoterminowej opieki, terapii czy odosobnienia dla ludzi starszych, dzieci, osób niepełnosprawnych lub chorych psychicznie oraz przestępców. Obecnie w terminologii pracy socjalnej deinstytucjonalizację określa się jako: proces zapobiegania zarówno niepotrzebnemu umieszczaniu, jak i przetrzymywaniu w instytucjach, proces znajdowania i tworzenia stosownych alternatyw w społeczności lokalnej dla kwaterowania, terapii, szkolenia, edukacji i rehabilitacji osób, które nie muszą przebywać w instytucjach, proces poprawy warunków życia i terapii dla osób potrzebujących opieki instytucjonalnej.
To podejście jest oparte na zasadzie, że ludzie mają prawo przebywać w środowisku jak najmniej restryktywnym i prowadzić życie tak normalne i niezależne jak tylko jest to możliwe 2. 2 J. S z m a g a l s k i, Deinstytucjonalizacja w pomocy społecznej zadania dla pracy socjalnej, [w:] Społeczeństwo, demokracja, edukacja. Nowe wyzwania w pracy socjalnej, red. K. Marzec Holka, Wydawnictwo Uczelniane Akademii Bydgoskiej, Bydgoszcz 2000, s. 185-188.
ŚRODOWISKO LOKALNE Środowisko lokalne zdaniem T. Pilcha oprócz zbiorowości społecznej zamieszkującej niewielki, względnie zamknięty obszar, oznacza również cały system instytucji służących organizacji życia zbiorowego, takich jak: kościół, szkoła, instytucje usługowe, urządzenia socjalne lub rekreacyjne oraz mechanizmy regulujące zachowania jednostkowe i stosunki międzyludzkie, a więc obyczajowość, normy moralne, autorytety i wzory zachowań. Można więc tu dostrzec takie wymiary środowiska, jak: terytorialny, demograficzny, instytucjonalny, kulturowy
Potencjalni partnerzy współpracy DPS na gruncie lokalnym STOWARZYSZENIA I FUNDACJE
Formy i obszary współpracy z partnerami lokalnymi AKTYWIZACJA ZAWODOWA (m.in. WTZ, szkoła, pracodawcy)
OCZEKIWANE EFEKTY WSPÓŁPRACY DPS ZE ŚRODOWISKIEM LOKALNYM Tworzenie więzi społecznych, Integracja środowisk, Budowanie pozytywnego wizerunku domu pomocy społecznej, Element kontroli społecznej, Umiejętność funkcjonowania w środowisku lokalnym mieszkańców domu pomocy społecznej Nieustanny rozwój mieszkańców domu pomocy społecznej Pozyskiwanie dodatkowych środków na działalność
Bibliografia 1. Pilch T., Środowisko lokalne struktura, funkcje, przemiany, [w:] Pedagogika społeczna, red. T. Pilch i I. Lepalczyk, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2003. 2. S z m a g a l s k i J., Deinstytucjonalizacja w pomocy społecznej zadania dla pracy socjalnej, [w:] Społeczeństwo, demokracja, edukacja. Nowe wyzwania w pracy socjalnej, red. K. Marzec Holka, Wydawnictwo Uczelniane Akademii Bydgoskiej, Bydgoszcz 2000. 3. Ustawa o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. (tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 163 z późn. zm.). 4. Zych A. A, Słownik gerontologii społecznej, Wydawnictwo Akademicki Żak, Warszawa 2001.
Dziękuję za uwagę. PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ SZWAJCARIĘ W RAMACH SZWAJCARSKIEGO PROGRAMU WSPÓŁPRACY Z NOWYMI KRAJAMI CZŁONKOWSKIMI UNII EUROPEJSKIEJ www.sppw.rops.krakow.pl