Zestawienie uwag do projektu rozporządzenia Ministra Transportu w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących zasad adresowania dla właściwego kierowania połączeń (24.09.2007) Lp. Paragraf 1. Uwaga ogólna Uwaga 2. ogólna 3. 4. Zał. 1 Zał. 1 Autor uwagi IŁ KIGEiT 5. Zał. 1 UKE Treść uwagi Przyjęło się stosowanie określenia ruting, tablice rutingu, numery rutingowe. Proponujemy, by w rozporządzeniu dot. zasad adresowania połączeń zamiast słowa routing stosować ruting. Należy uporządkować numerację paragrafów i podpunktów i nadać im jednolity charakter w obu projektach. 1projektu przewiduje zasadę, iż informacja adresowa o numerze abonenta i użytkownika wywołującego musi być niezmieniona na całej drodze połączeniowej. Odnosząc się do powyższego postanowienia należy wskazać, iż postanowienie to powinno być uzupełnione o wskazanie, iż obowiązek ten należy wykonać w miarę możliwości technicznych. Należy bowiem wskazać, iż bardzo często dane adresowe przychodzą do sieci w postaci zmienionej(brak numeru abonenta A). Ponadto nie wszyscy przedsiębiorcy telekomunikacyjni używają sygnalizacji SS7 na punktach styku sieci co powoduje, iż nie wszystkie informacje adresowe są przekazywane między sieciami. Warto także zwrócić uwagę, iż niektóre centrale analogowe nie zapewniają możliwości prezentacji numeru, a tym samym, z definicji, naruszone zostałoby postanowienie 1(liczba takich central jest zapewne marginalna, ale nie można wykluczyć ich stosowania przez mniejsze podmioty). Najważniejszą kwestią jest jednak fakt, iż takie zasady kierowania połączeń prowadzą do wyeliminowania technologii VoIP, gdzie możliwość zachowania informacji adresowych są bardzo ograniczone. Należy także pamiętać, iż w toczącej się obecnie debacie nt. urządzeń FCT, wszelkie argumenty za i przeciw tym urządzeniom stracą znaczenie, gdyż 1 projektu w zasadzie eliminuje z obrotu urządzenia FCT, które, jak powszechnie wiadomo, nie dają możliwości przekazywania wiadomości sygnalizacyjnych. Oprócz powyższych przykładów, można wskazać szereg innych, w których informacje adresowe mogą być zmienione, przykładowo przy usłudze przekierowania połączeń dla wielu połączeń pozostawia oryginalny numer abonenta wywołującego, zamiast numeru abonenta B, dla którego ustawiona jest usługa przekierowania połączeń. Niezależnie od tego, należy wskazać, iż cała redakcja 1 budzi duże wątpliwości co do wykładni tego postanowienia. Dlatego też KIGEiT zwraca uwagę, iż postanowienie to powinno być przeredagowane, a dodatkowo uzupełnione w sposób wskazany powyżej tj. poprzez wskazanie, iż obowiązek ten ciąży na operatorze w miarę możliwości technicznych. Regulację przepisu 1 załącznika do projektu rozporządzenia proponuje się zamieścić w obrębie dwóch ustępów, w brzmieniu: 1. 1 Informacja adresowa o numerze abonenta i użytkownika wywołującego powinna być niezmienna na całej drodze połączeniowej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy połączenie jest realizowane z terminalu (..).. Proponuję zmianę brzmienia przepisu 1, tak aby odpowiadało ono dyspozycji do wydania aktu oraz przepisowi 1 rozporządzenia. Zatem proponuję brzmienie: 1. Informacja adresowa o numerze abonenta i użytkownika wywołującego musi być niezmienna na całej drodze połączeniowej., albowiem część wypowiedzi rozpoczynająca się wyrazami z wyjątkiem sytuacji, gdy realizowane jest połączenie. Nie dotyczy zasady niezmienności informacji adresowej na całej drodze połączeniowej. Określenie informacja adresowa wymaga zdefiniowania, gdyż jego znaczenie nie jest powszechnie zrozumiałe. Ta część wypowiedzi odnosi się bowiem do sytuacji, w której dopuszcza się wykorzystanie numeru technicznego w przypadku: 1) realizowania połączenia z terminala bez karty SIM lub 2) używania w danym połączeniu karty SIM zalogowanej w sieci operatora innego niż operator, z którym abonent wywołujący zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, z powodu braku zasięgu. Zatem jest to odrębna zasada, którą należy zredagować w kolejnej jednostce redakcyjnej w następujący sposób: 2. 1. Numer zastępujący numer abonenta i użytkownika (numer techniczny) można wykorzystywać w przypadku: 1) realizowania połączenia z urządzenia końcowego (terminala) bez użycia przez abonenta wielofunkcyjnej, inteligentnej karty identyfikacyjnej (Subscriber Identity Module), zwanej dalej kartą SIM lub 2) używania przez abonenta - z powodu braku zasięgu w Stanowisko MT i UKE Wymagane konsultacje podczas konferencji uzgodnieniowej Nie uwzględniono Uwzględniona Informacja adresowa nie musi być zdefiniowana Propozycja uwzględniona przy przeredagowaniu 1
6. Zał. 1 7. Zał. 1 8. Zał. 1 9. 10. 11. IŁ danym połączeniu karty SIM zalogowanej w sieci operatora innego niż operator, z którym abonent wywołujący zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. 2. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej zbiera dane o wykorzystywanych przez operatorów numerach technicznych i podaje do publicznej wiadomości na stronach Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu Komunikacji Elektronicznej oraz aktualizuje je niezwłocznie po otrzymaniu informacji o zmianie. Zaproponowana redakcja ustępu drugiego stanowiącego szczegółowe wymagania dotyczące realizacji zasady określonej w ust. 1 zastąpiłaby przepis 2, który wykracza poza delegację upoważniającą Ministra do wydania rozporządzenia. Proponujemy zmianę 1 na: 1. Informacja adresowa o numerze abonenta i użytkownika wywołującego musi być niezmienna na całej drodze połączeniowej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku połączeń alarmowych wykonywanych z ruchomych publicznych sieciach telefonicznych na numer 112, jeśli połączenie realizowane jest z terminala z kartą SIM będącego poza zasięgiem sieci operatora, będącego właścicielem karty SIM lub z terminala bez karty SIM, dopuszczalne jest wykorzystanie przez centralę źródłową numeru technicznego w miejsce informacji adresowej o numerze abonenta i użytkownika. W celu zwiększenia przejrzystości zapisów związanych z informacją adresową, 1 należy podzielić na dwa ustępy. W ust. 1 należy zdefiniować podstawową regułę, co do której w ust. 2 określone zostały precyzyjnie wyjątki czyli: sytuacji, w której terminal wraz z kartą SIM znajduje się poza zasięgiem sieci operatora, który jest właścicielem karty SIM oraz sytuacji, w której terminal nie zawiera karty SIM; Proponowany w projekcie kształt regulacji był niejasny i stwarzał możliwości zmiany numeru A w zbyt wielu, nieuzasadnionych Numery techniczne nie powinny być publikowane na www Uwzględniona. technicznie przypadkach. Proponujemy dodać słowa identyfikujący terminal. Nie uwzględniono patrz powyżej Celem doprecyzowania treści 1 proponuje się nadanie mu następującego brzmienia: Informacja adresowa o numerze abonenta i użytkownika wywołującego musi być niezmieniana na całej drodze połączeniowej (w tym łącznie z wyróżnikiem wskazującym na połączenia międzynarodowe), za wyjątkiem sytuacji, gdy realizowane jest połączenie z sieci ruchomej do numeru alarmowego z terminala bez karty SIM lub, gdy używana w danym połączeniu karta SIM jest zalogowana w sieci innego operatora z powodu braku zasięgu sieci operatora, z którym abonent lub użytkownik wywołujący zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. W takim przypadku dopuszczane jest wykorzystanie numeru technicznego. Zał. 2 2 załącznika do projektu rozporządzenia wykracza poza upoważnienie ustawowe, ponieważ nakłada na operatorów obowiązek polegający na informowaniu Prezesa UKE o wykorzystywanych numerach technicznych oraz o ich zmianach. W związku z powyższym przepis powinien być skreślony. Zał. 3 Regulacja 3 5 załącznika do projektu rozporządzenia jest w dalszym ciągu nieczytelna(.) Proponowana obecnie w 3 ust. 1, 4 ust. 1 i 5 ust. 1 załącznika do projektowanego rozporządzenia regulacja nie stanowi przepisu materialnego. Wyczerpuje ona znamiona informacji wskazującej czego dotyczy objęta nią w poszczególnych przepisach materia. W związku z powyższym ww.przepisy wymagają odpowiednich zmian redakcyjnych w tym zakresie. 3 proponuję nadać redakcję: 3. Dla numeracji służącej realizacji uprawnień abonentów i użytkowników do przenoszenia przydzielonego numeru między operatorami ustala się: 1) format numeru (.) 2) następujące zasady adresowania ( ). Analogiczna propozycja odnosi się do 4 i 5. Zał. 3 UKE 3. W celu realizowania uprawnień abonenta i użytkownika do przenoszenia przydzielonego numeru pomiędzy operatorami zgodnie z następującymi zasadami: 3) numer routingowy (NR NP) zamieszcza się w parametrze (..) 4) numer routingowy (NR NP) dołącza się po odpytaniu bazy ( ) 5) wartość parametru NoA (.) Uwzględniona. Nieuwzględniona konieczność przeredagowania zapisu przeredagowaniu zapisów przy
12. 13. 14. Zał. 3 ust. 3 pkt 2 Zał. 3 ust. 2 Zał. 3 ust. 3 15. Zał. 4 KIGEiT 16. Zał. 4 ustala się format numeru routingowego (NR NP.) dla numer ów geograficznych i niegeograficznych: NR NP. (5 cyfr) = C hex + XYZT, gdzie: XY = AB = wskaźnik strefy numeracyjnej (X = 1 9), ZT = numer HOST tzw. HOST ID w danej strefie numeracyjnej (SN) (dla danego XY), z tym że, jeżeli ZT osiągnie wartość 99, Prezes UKE niezwłocznie ustala inny AB dla danej SN oraz podaje do publicznej wiadomości na stronach BIP UKE. - jako szczegółowe wymaganie dotyczące zasad adresowania określonych w pkt 1 3. Analogiczną redakcję proponuję przyjąć w 4 oraz 5. W 3 ust. 3 pkt 2 proponuje się nadanie następującego brzmienia: 2) numer rutingowy (NR NP) dołącza się po odpytaniu bazy dla numerów przeniesionych; dopuszcza się dołączanie po odpytaniu dla numerów nieprzeniesionych.. Propozycja ma charakter doprecyzowujący. Zasadą jest bowiem dołączenie NR po odpytaniu bazy, a więc nie ma potrzeby wskazania, iż nie ma obowiązku odpytywania przy numerach nieprzeniesionych. Dla przejrzystości zapisu słuszne jest zaakcentowanie, iż dopuszczalne jest nie odpytywanie bazy przy numerach nieprzeniesionych. W 3 ust. 2 dodać sformułowanie: Dla numerów geograficznych decyzja o stosowaniu NR NP. w formacie CXYZT (X=0) leży w gestii operatora Biorcy. Numer routingowy (NR) przypisany do numeru przeniesionego wskazuje na sieć Biorcy - NR jest przyznany Biorcy przez Prezesa UKE. W procesie przeniesienia numeru to Biorca określa, jaki NR będzie użyty dla danego numeru przeniesionego. Proponowany zapis ma na celu doprecyzowanie, że Biorca może przeniesionemu numerowi geograficznemu przypisać zarówno NR w formacie CXYZT, gdzie XY = AB (format strefowy), jak i w formacie CXYZT, gdzie X=0 (format sieciowy). Co więcej stosowanie tego formatu CXYZT, gdzie X=0 jest preferowane, gdyż w tym przypadku konfiguracja tablic kierowania ruchu w sieciach pozostałych operatorów jest znacznie prostsza. Do dyskusji na konferencji uzgodnieniowej W 3 ust. 3 należy połączyć ppkt. 1 i ppkt. 3 Nie uwzględniono Połączenie tych dwóch punktów wynika z powiązania logicznego tych dwóch punktów. Pkt. 3 nie powinien funkcjonować jako samodzielny element na równi z informacją z pkt. 1 i 2, ponieważ jest on ściśle logicznie związany z pkt. 1. W 3 ust. 3 po połączeniu ppkt. 1 i ppkt. 3 należy dodać kolejny ppkt. następującej treści: SCCP do dyskusji na NR NP w formacie XYZT (X=0) wykorzystywany jest także w konferencji adresowaniu wiadomości SCCP. Umieszczany jest przed numerem uzgodnieniowej abonenta B w parametrze Called Party Address, wartość parametru NoA równa 3. Wprowadzony zapis ma na celu usankcjonowanie zaimplementowanego przez operatorów sposobu adresacji wiadomości SCCP pozwalającego zrealizować przenośność numerów dla usług niegłosowych (np. SMS, MMS) w adresacji wiadomości SCCP wykorzystywane są te same NR NP, co w przypadku połączeń głosowych. 4 projektu przewiduje wprowadzenie zasad adresowania dla usługi WLR. Niemniej jednak pojęcie WLR nie jest pojęciem ustawowym, a co więcej nie jest pojęciem polskim. Stąd też wskazane jest zastąpienie tego pojęcia zwrotem usługa hurtowego dostępu do sieci - zgodnie z terminologią przyjętą w decyzji Prezesa UKE. Poza tym, numery routingowe wskazane w 4 rozporządzenia są już faktycznie stosowane przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych, a tym samym powstaje pytanie, czy po wejściu w życie rozporządzenia konieczne będzie wystąpienie do Prezesa UKE o przyznanie tych numerów? W chwili obecnej, wobec braku jasnej podstawy prawnej, numery routingowe dla procesu NP nie są przydzielane w drodze decyzji, ale po ustaleniu formatu tego numeru oraz numeru routingowego dla WLR może powstać wątpliwość, czy numery te nie powinny być przyznawane przez Prezesa UKE w drodze decyzji. Należy usunąć 4. Wprowadzenie numeru WNR do projektu rozporządzenia budzi znaczne wątpliwości PTC. W szczególności, gdy numer WNR został sztucznie wprowadzony przez na potrzeby realizacji usługi WLR i de facto komplikuje on wprowadzanie tej usługi. W ocenie PTC numer WNR może zostać swobodnie zastąpiony wskaźnikiem NDS - mechanizmem wdrożonym do kierowania połączeń poprzez NDS. Jednocześnie wprowadzenie numeru WNR powoduje rozróżnienie na połączenia strefowe i pozostałe połączenie, co stwarza ryzyko definicję WLR. Dla nowych NR będą wydawane decyzje Prezesa UKE Do dyskusji. powinna odnieść się do tej uwagi na konferencji uzgodnieniowej, gdyż to zaproponowała zapisy WLR
17. Zał. 4 KIGEiT powiązania usług międzyoperatorskich z usługami detalicznym świadczonymi użytkownikom. Warto zwrócić uwagę, iż operatorowi świadczącego usług WLR, nie jest potrzebna dodatkowa informacja adresowa w numerze B stwierdzająca czy połączenie jest strefowe czy tez nie. W zupełności wystarczająca ilość informacji znajduje się w połączeniu poprzedzonym numerem NDS. Wiązanie usług międzyoperatorskich oraz usług detalicznych powoduje ponadto pojawienie się ryzyka stosowana przez wymogu budowania 49 poziomu dawnego LPSS-2 do obsługi ruchu strefowego z WNR. W tym zakresie istotne jest również rozporządzenie MTiB z dnia 1 marca 2006 r. w sprawie warunków korzystania z uprawnień w publicznych sieciach telefonicznych, w którym 11 wyraźne wskazano, iż to operator o znaczącej pozycji rynkowej (tj. w tym przypadku ) ma obowiązek przedstawić użytkownikowi końcowemu zapowiedz o niedostępności usług konkretnego dostawcy usług (operatora NDS). Wprowadzenie WNR powoduje, ze połączenia z NDS dostawców usług, którzy nie są dostępni, są kierowane do operatora WLR, co powoduje, iż to właśnie na tego operatora (a nie na ) spadnie obowiązek przedstawienia zapowiedzi słownej, co jest niezgodne ww. rozporządzeniem. Warto wskazać, iż projekt rozporządzenia nie posługuje się jednolitą terminologią. W 3 rozporządzenia numer routingowy jest określany NR, a w 4 RN (jak można przypuszczać od angielskiego routing number). Wydaje się, iż konsekwentnie powinno używać się zwrotu NR. 18. Zał. 4 ust. 1 IŁ Proponujemy wprowadzić określenie numeru routingowego. Nie uwzględniono Zał. 4 ust. 1 19. pkt 2 i 3 20. 21. IŁ Proponujemy konsekwentnie stosować skróty NR dla numeru routingowego dla usługi WLR tak jak w 3, czyli zamiast (RN WNR) wprowadzić (NR WLR), (dodatkowo zmieniając w skrócie WNL literę N na L ). Zał. 5 ust. 1 IŁ Proponujemy uwzględnić w formacie kierowania Numeru Kierowania Alarmowego (NKA) i zasadach kierowania ruchu do służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy i numeru 112 planowanych Centrów Powiadamiania Ratunkowego (CPR) zlokalizowanych w każdym województwie (zgodnie z Ustawą o Ratownictwie Medycznym z dnia 20 października 2006 r.) dla potrzeb przyjmowania wywołań przez CPR oraz przekierowania ich z CPR do właściwych służb niesienia pomocy. Realizacją będzie uzależniona od przyjętej koncepcji funkcjonowania systemu ratowniczego. Zał. 5 ust. 3 - PTC W 5 ust. 3 należy usunąć ppkt 2 Ppkt 2 jest tożsamy z ppkt. 3 ust. 2 5, w związku z tym za nieuzasadnione należy uznać powtarzanie tej samej informacji. Do dyskusji do wyjaśnienia przez Nie uwzględniono. Potrzebne dodatkowe wyjaśnienia z IŁ Potrzebne dodatkowe wyjaśnienie PTC, ponieważ nie ma 5 ust. 2 pkt 3 22. 23. Zał. 5 ust. 3 MSWiA Zał. 6 - PTC W 5 ust. 3 po wyrazach Ustala się zasady kierowania ruchu do proponuje się dopisać wyrazy numerów alarmowych. Ponadto w tym samym paragrafie i ustępie, w pkt 3 po wyrazach następuje konwersja z numeru proponuje się dopisać wyraz alarmowego. Dodatkowo należy uzupełnić zwrot numer 112 o przymiotnik alarmowy ze względu na fakt, że w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym i ustawie Prawo telekomunikacyjne zastosowano właśnie taką terminologię. Należy dodać 6 o następujące treści: 1. Numeracja służąca do realizacji uprawnień abonentów i użytkowników w zakresie wyboru dostawcy publiczne dostępnych usług telefonicznych. 2. Ustala się zasady adresowana dla właściwego kierowania połączeń w zakresie numeracji służącej do uprawnień abonentów i użytkowników w zakresie wyboru dostawcy publiczne dostępnych usług telefonicznych: 1) Na łączach międzyoperatorskich NDS + KNA przesyłany jest w polu Called Party Number. 2) Numer NDS służy do zaadresowana sieci dostawcy publiczne dostępnych usług telefonicznych. Połączenie adresowane w formacie NDS + KNA trafia do sieci dostawcy publiczne dostępnych usług telefonicznych, gdzie NDS jest usuwany i nie jest stosowany w dalszej części drogi połączeniowej. 3) Jeśli abonent i użytkownik usługi WLR wybierze numer KNA poprzedzony NDS, wówczas połączenie obsługiwane jest tak jak każde inne połączenie NDS w sieci obsługującej zakończenie sieci tego abonenta i użytkownika. 3. Wskaźnik NDS wykorzystywany jest do realizacji usługi WLR. Podobnie jak w przypadku regulacji dotyczących NR NP, NKA - konieczne jest określenie wymagań dotyczących adresowania dla właściwego kierowania ruchu w przypadku wywołań z wykorzystaniem NDS. Numer NDS służy do zaadresowana sieci dostawcy publiczne dostępnych usług telefonicznych i powinien być usuwany z informacji Do dyskusji potrzebne wyjaśnienia PTC i
24. Uzasadnienie i OSR SEP adresowej przez tę sieć (stosowanie go w dalszej części drogi połączeniowej byłoby nielogiczne). Przedsiębiorcy telekomunikacyjni (Operatorzy) mogą ponieść nie bez znaczenia koszty związane z adaptacją oprogramowania centralowego (dodatkowy patching), ponieważ zmiany o których mowa w większości może się nie dać/(nie da się) wprowadzić za pomocą komend MML. Nie uwzględniono. Propozycja rozporządzenia jest jedynie usankcjonowaniem obowiązującego stanu faktycznego.