RATOWNICTWO MEDYCZNE System Państwowe Ratownictwo Medyczne realizuje zadania państwa polegające na zapewnieniu pomocy każdej osobie znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. W ramach systemu działają: organy administracji rządowej właściwe w zakresie wykonywania zadań systemu (minister właściwy ds. zdrowia, wojewoda) jednostki systemu: szpitalne oddziały ratunkowe, zespoły ratownictwa medycznego, w tym lotnicze zespoły ratownictwa medycznego jednostki współpracujące z systemem: centra urazowe, jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych oraz jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego i wodnego oraz inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego ds. wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej. Zgodnie z art. 49 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz.1410 ze zm.) wojewoda powierza przeprowadzenie postępowania o zawarcie umów z dysponentami zespołów ratownictwa medycznego na wykonywanie zadań zespołów ratownictwa medycznego, zawieranie, rozliczanie i kontrole wykonywania tych umów dyrektorowi właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ. Dyrektor Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia zawiera umowy na rejony operacyjne, na podstawie planu oraz w ramach środków przewidzianych w budżecie państwa, w części, której dysponentem jest wojewoda. Rodzaj świadczeń opieki zdrowotnej Ratownictwo Medyczne obejmuje świadczenia udzielane w warunkach pozaszpitalnych przez podstawowe i specjalistyczne zespoły ratownictwa medycznego (w tym także wodne i czasowe) z wyłączeniem lotniczych zespołów ratownictwa medycznego, których działalność realizowana jest na podstawie umowy zawartej między ministrem właściwym ds. zdrowia a dysponentem lotniczych zespołów ratownictwa medycznego. S - zespół specjalistyczny, w skład którego wchodzą co najmniej 3 osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym lekarz systemu oraz pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny P zespół podstawowy, w skład którego wchodzą co najmniej 2 osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny Plan Działania Systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne dla Województwa Kujawsko- Pomorskiego sporządzony prze wojewodę i zatwierdzony przez ministra właściwego ds. zdrowia przewiduje podział województwa na 21 rejonów operacyjnych, w których
funkcjonuje 87 zespołów ratownictwa medycznego: 34 zespoły specjalistyczne oraz 53 zespoły podstawowe. Zadania w województwie kujawsko-pomorskim realizuje 20 dysponentów jednostek system. Ważne informacje dla Pacjenta Kiedy wzywamy karetkę? Wezwanie zespołu ratownictwa medycznego powinno nastąpić wyłącznie w przypadkach zagrożenia życia pacjenta lub ciężkich stanach nagłych. Stan nagłego zagrożenia zdrowotnego to stan polegający na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogarszania zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wymagający podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia. Stany nagłe, bezpośrednio zagrażające życiu to między innymi: utrata przytomności zaburzenia świadomości drgawki nagły, ostry ból w klatce piersiowej zaburzenia rytmu serca nasilona duszność nagły ostry ból brzucha uporczywe wymioty, zwłaszcza z domieszką krwi gwałtownie postępujący poród krwotok z dróg rodnych krwotok z dolnego odcinka przewodu pokarmowego ostry i nasilone reakcje uczuleniowe (wysypka, duszność) będące efektem zażycia leku, ukąszenia czy użądlenia przez jadowite zwierzęta zatrucia lekami, środkami chemicznymi, czy gazami rozległe oparzenia porażenie prądem udar cieplny wyziębienie organizmu podtopienie lub utonięcie agresja spowodowana chorobą psychiczną próba samobójcza upadek z dużej wysokości rozległa rana będąca efektem urazu urazy kończyn dolnych, uniemożliwiające samodzielne poruszanie się Jak wzywamy karetkę i jakie dane podajemy dyspozytorowi? Aby wezwać zespół ratownictwa medycznego należy wybrać numer telefonu:
999 lub 112 jednolity ogólnoeuropejski numer alarmowy Najważniejsze informacje, które należy podać po zgłoszeniu dyspozytora: powód wezwania karetki dokładny adres zdarzenia, punkty orientacyjne kto potrzebuje pomocy (ilość poszkodowanych) stan poszkodowanego (czy osoba jest przytomna?, czy oddycha?, czy ma wyczuwalny puls?) kto wzywa zespół, numer telefonu Uwaga: Nigdy nie należy odkładać słuchawki, dopóki dyspozytor nie potwierdzi przyjęcia wezwania. Czy w przypadku wezwania zespołu ratownictwa medycznego zostanie udzielone świadczenie osobie nieubezpieczonej? W stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego zespół ratownictwa medycznego udziela świadczenia opieki zdrowotnej każdej osobie bez względu na jej status ubezpieczeniowy i prawny. Czy w przypadku udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez zespół ratownictwa medycznego, pacjent ma prawo wyboru szpitala, do którego jest przewożony? Nie, zespół ratownictwa medycznego transportuje osobę w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do najbliższego, pod względem czasu dotarcia, szpitalnego oddziału ratunkowego lub do szpitala wskazanego przez dyspozytora medycznego lub lekarza koordynatora ratownictwa medycznego (art. 44 pkt.1 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym Dz. U. z 2006 r. nr 191, poz. 1410 ze zm.). Czy w ramach świadczeń udzielanych przez zespoły ratownictwa medycznego można otrzymać skierowanie do specjalisty? Wezwanie zespołu ratownictwa medycznego powinno nastąpić wyłącznie w przypadkach zagrożenia życia pacjenta lub ciężkich stanach nagłych. Nie można korzystać z tej formy pomocy celem uzyskania: konsultacji specjalistycznych i badań dodatkowych poza niezbędnymi dla ratowania życia w danym momencie zwolnienia lekarskiego WAŻNE: recepty na stosowane leki skierowania do sanatorium oraz innych zaświadczeń i druków medycznych nie związanych z aktualnym zachorowaniem 1) Świadczeniodawca w zakresie koniecznym do wykonywania świadczeń zapewnia nieodpłatnie leki i wyroby medyczne.
2) Zespoły ratownictwa medycznego nie mogą być wykorzystywane do transportów poza systemem ratownictwa medycznego. Kto zauważy osobę lub osoby znajdujące się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego lub jest świadkiem zdarzenia powodującego taki stan, w miarę posiadanych możliwości i umiejętności ma obowiązek niezwłocznego podjęcia działań zmierzających do skutecznego powiadomienia o tym zdarzeniu podmiotów ustawowo powołanych do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Podstawy prawne Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz.1410 ze zm.) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ratownictwa medycznego (Dz. U. Nr 139, poz. 1137)