Znaki międzynarodowe

WYTYCZNE DOTYCZĄCE ROZPATRYWANIA SPRAW ZWIĄZANYCH ZE WSPÓLNOTOWYMI ZNAKAMI TOWAROWYMI PRZEZ URZĄD HARMONIZACJI RYNKU WEWNĘTRZNEGO (ZNAKI TOWAROWE I WZORY) CZĘŚĆ M ZNAKI MIĘDZYNARODOWE Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 1

Spis treści 1 Wstęp... 4 2 UHRW jako urząd pochodzenia... 4 2.1 Badanie i przekazywanie zgłoszeń międzynarodowych... 4 2.1.1 Oznaczanie zgłoszeń międzynarodowych... 5 2.1.2 Opłaty... 5 2.1.2.1 Opłata manipulacyjna... 5 2.1.2.2 Opłaty międzynarodowe... 6 2.1.3 Formularze... 6 2.1.3.1 Uprawnienie do złożenia zgłoszenia... 7 2.1.3.2 Znak podstawowy... 8 2.1.3.3 Zastrzeżenie pierwszeństwa... 9 2.1.3.4 Wskazane umawiające się strony... 10 2.1.3.5 Podpis... 10 2.1.3.6 Formularz do wskazania USA... 10 2.1.4 Badanie zgłoszenia międzynarodowego przez UHRW... 10 2.1.5 Nieprawidłowości stwierdzone przez WIPO... 11 2.2 Późniejsze wskazania... 11 2.3 Zawiadomienie o okolicznościach mających wpływ na rejestrację podstawową... 13 2.4 Przekazywanie informacji o zmianach mających wpływ na znak międzynarodowy... 14 2.4.1 Przypadki, w których wnioski o wprowadzenie zmian mogą być przekazywane bez badania... 15 2.4.2 Przypadki, w których wnioski o wprowadzenie zmian są przekazywane po badaniu... 15 3 UHRW jako wskazany urząd... 16 3.1 Przegląd... 16 3.2 Zawodowe pełnomocnictwo... 17 3.3 Pierwsza ponowna publikacja, poszukiwania i formalności... 18 3.3.1 Pierwsza ponowna publikacja... 18 3.3.2 Poszukiwania... 18 3.3.3 Badanie formalności... 19 3.3.3.1 Języki... 19 3.3.3.2 Znaki wspólne... 20 3.3.3.3 Zastrzeżenia starszeństwa... 21 3.4 Bezwzględne podstawy odmowy... 22 3.5 Uwagi stron trzecich... 24 3.6 Sprzeciw... 24 3.6.1 Terminy... 24 3.6.2 Potwierdzenie odbioru i poinformowanie właściciela międzynarodowej rejestracji... 25 3.6.3 Opłaty... 25 3.6.4 Badanie dopuszczalności... 25 3.6.5 Język postępowania... 26 Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 2

3.6.6 Pełnomocnik właściciela RM... 26 3.6.6.1 Zawiadomienie o sprzeciwie... 26 3.6.6.2 Zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie sprzeciwu... 27 3.6.7 Tymczasowa odmowa (na względnych podstawach)... 27 3.6.8 Zawieszenie sprzeciwu w przypadku oczekiwania na rozstrzygnięcie tymczasowej odmowy na bezwzględnych podstawach... 28 3.7 Odwołanie RM lub zrzeczenie się wskazania UE... 28 3.8 Ograniczenia wykazu towarów i usług... 28 3.9 Potwierdzenie lub wycofania tymczasowej odmowy i wydanie oświadczenia o przyznaniu prawa ochronnego... 29 3.10 Druga ponowna publikacja... 30 3.11 Przeniesienie wskazania UE... 30 3.12 Unieważnienie, wygaśnięcie i roszczenia wzajemne... 31 3.13 Zarządzanie opłatami... 31 4 Konwersja, przekształcenie, zastąpienie... 32 4.1 Uwagi wstępne... 32 4.2 Konwersja... 32 4.3 Przekształcenie... 33 4.3.1 Uwagi wstępne... 33 4.3.2 Zasada i skutki prawne... 33 4.3.3 Procedura... 34 4.3.4 Badanie... 34 4.3.4.1 Wniosek o przekształcenie RM wskazującej UE w przypadku gdy nie opublikowano żadnych danych szczegółowych... 34 4.3.4.2 Wniosek o przekształcenie RM wskazującej UE w przypadku gdy opublikowano dane szczegółowe... 35 4.3.5 Przekształcenie i starszeństwo... 35 4.3.6 Opłaty... 35 4.4 Zastąpienie... 36 4.4.1 Uwagi wstępne... 36 4.4.2 Zasada i skutki prawne... 36 4.4.3 Procedura... 36 4.4.4 Opłaty... 37 4.4.5 Publikacja... 37 4.4.6 Zastąpienie i starszeństwo... 37 4.4.7 Zastąpienie i przekształcenie... 38 4.4.8 Zastąpienie i konwersja... 38 Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 3

Niniejsza część wytycznych poświęcona jest w szczególności badaniu znaków międzynarodowych. Więcej informacji o standardowych aspektach procedury można również znaleźć w odpowiednich częściach wytycznych (Rozpatrywanie zgłoszeń, Sprzeciw, Unieważnienie itd.). 1 Wstęp Celem niniejszej części wytycznych jest wyjaśnienie jak, w praktyce, powiązanie między wspólnotowym znakiem towarowym (WZT) a Protokołem do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków ( Protokół madrycki lub PM) wpływa na procedury i standardy badania i sprzeciwu w UHRW. Pkt 2 dotyczy zadań UHRW jako urzędu pochodzenia, tj. odnosi się do wychodzących zgłoszeń międzynarodowych. Pkt 3 dotyczy jego zadań jako urzędu wskazanego, tj. odnosi się do przychodzących rejestracji międzynarodowych wskazujących Unię Europejską (RM). Pkt 4 dotyczy konwersji, przekształcenia i zastąpienia. Wytyczne nie mają na celu, ani nie mogą rozszerzać, ani zawężać zakresu merytorycznego nowego tytułu XIII RWZT i zasad 102-126 RWWZT. UHRW jest także związany przepisami protokołu madryckiego i wspólnego regulaminu wykonawczego (WRW). Możliwe są także odniesienia do Przewodnika dotyczącego międzynarodowej rejestracji znaków wydanego przez WIPO, gdyż wytyczne nie mają za zadanie powtarzania tego, co napisano już w tamtym dokumencie. 2 UHRW jako urząd pochodzenia Zadania UHRW jako urzędu pochodzenia obejmują przede wszystkim: badanie i przekazywanie zgłoszeń międzynarodowych; badanie i przekazywanie późniejszych wskazań; rozpatrywanie powiadomień o nieprawidłowościach wydawanych przez WIPO; zawiadamianie WIPO o niektórych faktach mających wpływ na znak podstawowy w pięcioletnim okresie zależności; przekazywanie niektórych wniosków dotyczących zmian w rejestrze międzynarodowym. 2.1 Badanie i przekazywanie zgłoszeń międzynarodowych Artykuł 146 RWZT Zasada 102 ust. 3 RWWZT W przypadku zgłoszeń międzynarodowych dokonywanych w UHRW wymagane są: uiszczenie opłaty manipulacyjnej; istnienie podstawowej(-ych) rejestracji lub zgłoszenia(-ń) WZT ( znak(-i) podstawowy(-e) ); tożsamość między zgłoszeniem międzynarodowym a znakiem(-ami) podstawowym(-i); należyte wypełnienie formularza MM2 lub EM2; uprawnienie do dokonania zgłoszenia międzynarodowego poprzez UHRW. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 4

2.1.1 Oznaczanie zgłoszeń międzynarodowych Zgłoszenie międzynarodowe oznacza się w bazie danych UHRW podstawowym numerem zgłoszenia WZT, po którym następuje przyrostek _01 (np. 012345678_01), jeśli chodzi o pierwsze zgłoszenie międzynarodowe. Dalsze zgłoszenia dokonywane na podstawie tego samego podstawowego zgłoszenia WZT oznacza się jako _02, _03 itd. Zgłoszenia międzynarodowe oparte na więcej niż jednym zgłoszeniu WZT oznacza się numerem starszego zgłoszenia. Po otrzymaniu zgłoszenia międzynarodowego ekspert wysyła do zgłaszającego potwierdzenie odbioru, podając numer akt. 2.1.2 Opłaty 2.1.2.1 Opłata manipulacyjna Artykuł 147 ust. 5, art. 150 RWZT Artykuł 2 ust. 31 ROWZT Zasada 103 ust. 1, zasada 104 RWWZT Zgłoszenie międzynarodowe uważa się za dokonane tylko w przypadku uiszczenia opłaty manipulacyjnej w wysokości 300 EUR. Opłatę manipulacyjną na rzecz UHRW należy uiścić stosując jeden z przyjętych sposobów płatności (więcej informacji można znaleźć w Wytycznych, część A: Zasady ogólne, dział 3: Płatności z tytułu opłat, kosztów i należności, pkt 2: Sposoby uiszczania płatności). W przypadku gdy zgłaszający decyduje się na oparcie zgłoszenia międzynarodowego na WZT po jego rejestracji, zgłoszenie rejestracji międzynarodowej uznaje się za dokonane w dniu rejestracji WZT; w związku z tym opłatę manipulacyjną należy uiścić w dniu rejestracji WZT. O wybranym sposobie płatności można poinformować UHRW zaznaczając odpowiednie pola w formularzu EM2 lub podając tę informację w piśmie towarzyszącym formularzowi MM2. Jeśli w trakcie badania zgłoszenia międzynarodowego ekspert stwierdzi, że nie uiszczono opłaty manipulacyjnej, informuje o tym zgłaszającego i wzywa do uiszczenia opłaty w ciągu dwóch miesięcy. W przypadku uiszczenia opłaty w dwumiesięcznym terminie określonym przez UHRW, terminem płatności, o którym UHRW informuje WIPO, jest dzień, w którym płatność wpłynęła do UHRW. W przypadku dalszego nieuiszczenia opłaty w dwumiesięcznym terminie określonym przez UHRW, UHRW informuje zgłaszającego, że uznaje zgłoszenie międzynarodowe za niedokonane i zamyka akta sprawy. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 5

2.1.2.2 Opłaty międzynarodowe Wszystkie opłaty międzynarodowe uiszcza się bezpośrednio na rzecz WIPO. UHRW nie pobiera żadnych opłat, które uiszcza się bezpośrednio na rzecz WIPO. Wszelkie takie opłaty omyłkowo uiszczone na rzecz UHRW zostaną zwrócone wpłacającemu. Jeśli zgłaszający używa formularzy EM2, powinien przedłożyć arkusz kalkulacji opłat (załącznik do formularza WIPO MM2) w języku, w którym zgłoszenie międzynarodowe ma zostać przekazane do WIPO. Ewentualnie zgłaszający może załączyć kopię potwierdzenia płatności na rzecz WIPO. UHRW nie sprawdza jednak, czy załączono arkusz kalkulacji opłat, czy jest on prawidłowo wypełniony, ani czy właściwie obliczono kwotę opłat międzynarodowych. Wszelkie pytania dotyczące kwoty opłat międzynarodowych i odnośnych sposobów płatności należy kierować do WIPO. Na stronie internetowej WIPO dostępny jest kalkulator opłat. 2.1.3 Formularze Artykuł 147 ust. 1 RWZT Zasady 83 ust. 2 lit. b) i 103 ust. 2 lit. a) RWWZT Użycie jednego z oficjalnych formularzy jest obowiązkowe. Formularzem oficjalnym jest albo formularz WIPO MM2, dostępny w językach angielskim, francuskim lub hiszpańskim, albo formularz UHRW EM2 (formularz MM2 dostosowany przez UHRW), dostępny we wszystkich językach urzędowych UE. Zgłaszający nie mogą używać innych formularzy, ani zmieniać zawartości i układu formularzy. Niemniej jednak zarówno formularz WIPO MM2, jak i formularz UHRW EM2 dostępne są w formacie.doc, umożliwiającym wpisanie w każdej pozycji niezbędnej ilości tekstu. W przypadku zgłoszenia w języku innym niż jeden z języków protokołu madryckiego (angielski, francuski, hiszpański), zgłaszający musi wskazać, w którym z tych trzech języków zgłoszenie ma zostać przekazane do WIPO. Wszystkie pozycje w formularzu należy wypełnić w tym samym języku; nie jest możliwy wybór języka innego niż język formularza. UHRW zaleca używanie formularza UHRW EM2. Formularz UHRW EM2 w językach angielskim, francuskim i hiszpańskim ma prawie taki sam układ i numerację, jak formularz WIPO MM2, ale jest dostosowany do potrzeb otoczenia WZT: zgłaszający mogą podać informacje o płatności (pozycja 0.4) na rzecz UHRW we wprowadzającej pozycji 0 oraz liczbę stron (pozycja 0.5), jaką zawiera zgłoszenie; niektóre możliwości wyboru są ograniczone do zakresu właściwego dla UHRW (np. UHRW jest zawsze urzędem pochodzenia (pozycja 1), a zgłaszający musi być obywatelem państwa członkowskiego UE (pozycja 3)); dodano pozycję 4b w celu umożliwienia wskazania pełnomocnika przed UHRW; w pozycji 7 nie jest konieczne umieszczenie przedstawienia znaku, gdyż UHRW wykorzysta przedstawienie dostępne w podstawowym zgłoszeniu WZT; możliwość ubiegania się o ochronę tych samych towarów i usług objętych znakiem podstawowym poprzez zaznaczenie pola wyboru dodano w pozycji 10; ponieważ nie jest możliwe wskazanie samego siebie, lista umawiających się stron do wskazania w pozycji 11 nie obejmuje UE; Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 6

pozycję 13 usunięto, gdyż UHRW poświadcza zgłoszenie międzynarodowe drogą elektroniczną. W przypadku wybrania przez zgłaszającego formularza UHRW EM2 w wersji językowej innej niż angielska, francuska lub hiszpańska, konieczne jest wypełnienie następujących dodatkowych sekcji formularza: zaznaczenie pól wyboru w pozycji 0.1 w celu wskazania języka protokołu madryckiego, w którym ma być przekazane do WIPO zgłoszenie międzynarodowe; zaznaczenie pól wyboru w pozycji 0.2 w celu wskazania języka, w którym UHRW ma się kontaktować ze zgłaszającym w sprawach dotyczących zgłoszenia międzynarodowego, tj. języka, w którym dokonuje się zgłoszenia międzynarodowego albo języka, w którym ma ono zostać przekazane do WIPO (zob. art. 147 ust. 1 zdanie drugie, RWZT); zaznaczenie pól wyboru w pozycji 0.3 w celu wskazania, czy załączono tłumaczenie wykazu towarów i usług, czy też upoważnia się UHRW do jego przetłumaczenia; końcowa pozycja A z polami wyboru umożliwiającymi wskazanie załączników (załączonych tłumaczeń). Zaznaczone muszą zostać odpowiednie pola wyboru w pozycjach 0.1, 0.2 i 0.3. Jeśli nie zostanie zaznaczone żadne z pól wyboru w pozycji 0.2, UHRW będzie się komunikować ze zgłaszającym w języku formularza EM2. Wszystkie odnośne pozycje formularza muszą zostać wypełnione zgodnie ze wskazówkami zawartymi w samym formularzu oraz w Przewodniku dotyczącym międzynarodowej rejestracji znaków wydanym przez WIPO. 2.1.3.1 Uprawnienie do złożenia zgłoszenia Artykuł 2 ust. 1 lit. i) protokołu madryckiego (PM) W pozycji 3 oficjalnego formularza należy wskazać rodzaj uprawnienia do złożenia zgłoszenia. Zgłaszający jest uprawniony do dokonania zgłoszenia w UHRW jako w biurze pochodzenia, jeśli jest obywatelem państwa członkowskiego, ma w nim miejsce zamieszkania bądź rzeczywiste i poważne przedsiębiorstwo przemysłowe lub handlowe. Zgłaszający może wybrać, na których kryteriach opiera się jego prawo do złożenia zgłoszenia. Np. obywatel Danii z miejscem zamieszkania w Niemczech może uzasadnić swoje uprawnienie do złożenia zgłoszenia albo obywatelstwem, albo miejscem zamieszkania. Obywatel Francji z miejscem zamieszkania w Szwajcarii jest uprawniony do złożenia zgłoszenia tylko ze względu na obywatelstwo (w tym przypadku musi jednak zostać wyznaczony pełnomocnik przed UHRW). Firma szwajcarska nieposiadająca w państwie członkowskim UE siedziby ani rzeczywistego i poważnego przedsiębiorstwa przemysłowego lub handlowego nie jest uprawniona do dokonania zgłoszenia międzynarodowego poprzez UHRW. W przypadkach, w których występuje więcej niż jeden zgłaszający, każdy z nich musi spełniać co najmniej jedno z kryteriów uprawnienia. Wyrażenie rzeczywiste i poważne przedsiębiorstwo przemysłowe lub handlowe w państwie członkowskim UE rozumie się w taki sam sposób, jak w innych przypadkach, Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 7

np. w kontekście zawodowego pełnomocnictwa (zob. Wytyczne, część A: Zasady ogólne, dział 5: Zawodowe pełnomocnictwo, pkt 3.1.1). 2.1.3.2 Znak podstawowy Zasada 103 ust. 2 lit. c), lit. d) i lit. e) RWWZT Zasada 9 ust. 4 lit. a) pkt (v), (vii), (vii bis-xii), zasada 11 ust. 2) WRW System madrycki opiera się na wymogu dokonania podstawowego krajowego lub regionalnego zgłoszenia lub rejestracji znaku towarowego. Zgodnie z protokołem madryckim zgłoszenie międzynarodowe może bazować albo na znaku, który został już zarejestrowany ( rejestracja podstawowa ), albo na zgłoszeniu znaku towarowego ( zgłoszenie podstawowe ) w dowolnym momencie procedury badania znaku towarowego. Zgłaszający może zdecydować się na oparcie swojego zgłoszenia międzynarodowego na kilku znakach podstawowych, pod warunkiem że jest on zgłaszającym/właścicielem w odniesieniu do wszystkich podstawowych zgłoszeń WZT i WZT, nawet w przypadku gdy objęte identycznymi znakami towary i usługi są różne. Wszystkie podstawowe zgłoszenia WZT lub WZT muszą mieć określoną datę złożenia oraz muszą być obowiązujące. Podmiot dokonujący zgłoszenia międzynarodowego musi być tożsamy z właścicielem WZT/zgłaszającym WZT. Zgłoszenia międzynarodowego nie może dokonać licencjobiorca ani przedsiębiorstwo powiązane z właścicielem znaku(-ów) podstawowego(-ych). Brak w tym względzie można wyeliminować, przenosząc znak podstawowy na podmiot dokonujący zgłoszenia międzynarodowego lub rejestrując zmianę nazwy (nazwiska), stosownie do sytuacji (zob. Wytyczne, część E: Czynności wykonywane w rejestrze, dział 3: WZT jako przedmiot własności, rozdział 1: Przeniesienie). W przypadku występowania więcej niż jednego właściciela lub zgłaszającego w stosunku do podstawowego WZT lub zgłoszenia WZT, zgłoszenia międzynarodowego muszą dokonać te same osoby. Przedstawienie znaku musi być identyczne. Szczególną uwagę należy zwrócić na następujące kwestie: Pozycja 7 c) w oficjalnym formularzu musi zostać zaznaczona, jeśli znak składa się ze standardowych znaków pisarskich (znak słowny). Pozycja 8 a) oficjalnego formularza przewiduje możliwość zastrzeżenia kolorów. W przypadku gdy podstawowy WZT lub zgłoszenie WZT zawierają wskazania kolorów, te same wskazania muszą znaleźć się w zgłoszeniu międzynarodowym (zob. Wytyczne, część B: Rozpatrywanie zgłoszeń, dział 2: Formalności, pkt 11). W przypadku gdy podstawowe WZT lub zgłoszenie WZT są kolorowe, lecz nie obejmują wskazania kolorów, zgłaszający może zdecydować się na wskazanie kolorów w zgłoszeniu międzynarodowym. Jeśli znak podstawowy jest znakiem składającym się z samego koloru lub kombinacji kolorów, znakiem trójwymiarowym, Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 8

znakiem dźwiękowym lub znakiem wspólnym, zgłoszenie międzynarodowe musi być takie samo, a pozycja 7 d) lub 9 d) musi być zaznaczona. Jeśli znak podstawowy jest znakiem dźwiękowym, do WIPO przekazuje się tylko przedstawienie graficzne, tj. zapis muzyczny, gdyż WIPO nie przyjmuje elektronicznych plików dźwiękowych. Jeśli znak podstawowy obejmuje opis, ten sam opis można zawrzeć w zgłoszeniu międzynarodowym (pozycja 9 e)). Opisu znaku można jednak nie zamieszczać w zgłoszeniu międzynarodowym, jeśli nie zawiera(-ją) go znak(-i) podstawowy(-e). Można dołączyć zrzeczenie się prawa wyłącznego, nawet jeśli nie dołączono go dla znaku(-ów) podstawowego(-ych) (pozycja 9 g)). W przypadku gdy znak zawiera znaki pisarskie inne niż łacińskie, WIPO wymaga podania transliteracji łacińskiej. W razie braku transliteracji WIPO zgłosi nieprawidłowość, która musi być skorygowana bezpośrednio przez zgłaszającego. Dotyczy to wszystkich rodzajów znaków towarowych, nie tylko znaków słownych. Wykaz towarów i usług musi być taki sam, jak wykaz dla znaku(-ów) podstawowego(-ych) w dniu, w którym dokonuje się zgłoszenia międzynarodowego, lub węższy od tego wykazu. Zgłaszający musi podać wykaz towarów i usług według klas (pozycja 10). Wykaz może również zostać ograniczony w stosunku do niektórych wskazanych stron. Jeśli zgłaszający nie dostarczy tłumaczenia na wybrany przez siebie język WIPO (angielski, francuski lub hiszpański), a zamiast tego upoważni UHRW do zapewnienia tłumaczenia lub do użycia tłumaczenia dostępnego dla znaku(-ów) podstawowego(-ych), nie zasięga się jego opinii w sprawie przekładu. 2.1.3.3 Zastrzeżenie pierwszeństwa W przypadku zastrzeżenia pierwszeństwa w pozycji 6 oficjalnego formularza, należy wskazać urząd, w którym dokonano poprzedniego zgłoszenia, numer poprzedniego zgłoszenia (jeśli jest dostępny) i jego datę. Nie należy przedkładać dokumentów dotyczących pierwszeństwa. W przypadku gdy wcześniejsze zgłoszenie zastrzeżone jako prawo pierwszeństwa w zgłoszeniu międzynarodowym nie odnosi się do wszystkich towarów i usług, należy wskazać te, do których się ono odnosi. W przypadku zastrzeżenia pierwszeństwa dla kilku wcześniejszych zgłoszeń z różnymi datami, należy wskazać towary i usługi, do których odnosi się każde wcześniejsze zgłoszenie. Ekspert w zasadzie nie kwestionuje ważności zastrzeżenia, gdyż w większości przypadków podstawowe zgłoszenie WZT stanowi pierwsze zgłoszenie, dla którego zastrzeżono pierwszeństwo albo pierwszeństwo innego wcześniejszego znaku zostało już zastrzeżone i zbadane w odniesieniu do podstawowego zgłoszenia WZT. Jeśli jednak w aktach znajdują się dowody świadczące, że pierwszeństwo zastrzeżono dla prawa niewynikającego z pierwszego zgłoszenia, ekspert podnosi sprzeciw i wzywa do usunięcia zastrzeżenia pierwszeństwa. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 9

2.1.3.4 Wskazane umawiające się strony Zgłoszenie międzynarodowe dokonane w UHRW podlega wyłącznie protokołowi madryckiemu. Wskazywane mogą być tylko umawiające się strony będące stronami protokołu, niezależnie od tego, czy wiąże je także porozumienie madryckie. 2.1.3.5 Podpis Zasada 9 ust. 2 lit. b) WRW Podpis w pozycji 12 oficjalnego formularza jest opcjonalny, gdyż dane zostaną przekazane do WIPO tylko w postaci elektronicznej, nie zaś jako oryginalny dokument czy też faks. 2.1.3.6 Formularz do wskazania USA W przypadku wskazania Stanów Zjednoczonych Ameryki, załączony musi być należycie wypełniony i podpisany formularz WIPO MM18 (zob. pozycja 11, przypis **). Formularz ten, zawierający deklarację o zamiarze używania znaku, dostępny jest tylko w języku angielskim i musi być przedłożony w tym języku, niezależnie od języka zgłoszenia międzynarodowego. 2.1.4 Badanie zgłoszenia międzynarodowego przez UHRW Artykuł 147 RWZT Zasada 103(2), zasada 104 RWWZT Artykuł 3 ust. 1 PM W przypadku gdy badanie zgłoszenia międzynarodowego wykaże braki, UHRW wzywa zgłaszającego do usunięcia ich w ciągu jednego miesiąca. W zasadzie ten krótki termin powinien pozwolić UHRW na przekazanie WIPO zgłoszenia międzynarodowego w ciągu dwóch miesięcy od daty przyjęcia i, dzięki temu, zachowania tamtej daty jako daty rejestracji międzynarodowej. Eksperci mogą próbować usunąć drobne braki lub uzyskać wyjaśnienie przez telefon w celu przyspieszenia procesu. Jeśli braki nie zostaną usunięte, UHRW informuje zgłaszającego, że odmawia przekazania zgłoszenia międzynarodowego do WIPO. Opłata manipulacyjna nie podlega zwrotowi. Nie wyklucza to dokonania kolejnego zgłoszenia międzynarodowego w późniejszym terminie. Po stwierdzeniu, że zgłoszenie międzynarodowe nie zawiera braków, UHRW bezzwłocznie przekazuje je do WIPO drogą elektroniczną, z wyjątkiem dokumentów takich jak arkusz kalkulacji opłat lub formularz MM18, które przesyła się jako Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 10

zeskanowane załączniki. Drogą elektroniczną przesyła się jednocześnie zaświadczenie urzędu pochodzenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 PM. 2.1.5 Nieprawidłowości stwierdzone przez WIPO Zasada 11 ust. 4, zasada 12, 13 WRW W przypadku stwierdzenia przez WIPO nieprawidłowości w zgłoszeniu, organizacja ta wydaje powiadomienie o nieprawidłowości, które przekazywane jest zarówno do zgłaszającego, jak i do UHRW jako urzędu pochodzenia. Nieprawidłowości muszą zostać usunięte przez UHRW lub zgłaszającego, zależnie od ich charakteru. Nieprawidłowości dotyczące uiszczenia opłat międzynarodowych muszą zostać usunięte przez zgłaszającego. Wszelkie nieprawidłowości wspomniane w zasadzie 11 ust. 4 WRW muszą zostać usunięte przez UHRW. W przypadku wystąpienia nieprawidłowości w klasyfikacji towarów i usług, w oznaczeniu towarów i usług lub w obu tych aspektach, zgłaszający nie może przedstawić swoich argumentów bezpośrednio WIPO. Musi je zakomunikować poprzez UHRW. W takim przypadku UHRW przekazuje wiadomość zgłaszającego w niezmienionej postaci do WIPO, gdyż UHRW nie korzysta ani z możliwości określonej w zasadzie 12 ust. 2 WRW, dotyczącej wyrażenia odmiennej opinii, ani z możliwości przewidzianej w zasadzie 13 ust. 2 WRW, dotyczącej przedstawienia propozycji usunięcia nieprawidłowości. 2.2 Późniejsze wskazania Artykuł 149 RWZT Zasada 1 pkt (xxvi bis), zasada 24 ust. 2 WRW Artykuł 2 ust. 1 pkt (ii) PM Zasada 83 ust. 2 lit. b), zasada 105 ust. 1 lit. a), c) i d), zasada 105 ust. 2 i 4 RWWZT W ramach systemu madryckiego właściciel międzynarodowej rejestracji może rozszerzyć zakres geograficzny ochrony zapewnianej przez rejestrację. W tym celu stosuje się specjalną procedurę o nazwie późniejsze wskazanie do rejestracji, rozszerzającą zakres rejestracji międzynarodowej na innych członków Związku Madryckiego, w odniesieniu do których wcześniej nie zarejestrowano wskazania albo wcześniejsze wskazanie straciło moc. W przeciwieństwie do zgłoszeń międzynarodowych, późniejsze wskazania nie muszą być składane poprzez urząd pochodzenia, lecz można ich dokonywać bezpośrednio w WIPO. Bezpośrednie dokonanie takiego wskazania w WIPO zaleca się ze względu na skrócenie czasu trwania procesu. W przypadku gdy RM jest przenoszona na osobę, która nie jest uprawniona do późniejszego wskazania poprzez UHRW, wniosku o takie późniejsze wskazanie nie można złożyć w UHRW, musi on być natomiast złożony w WIPO lub w odpowiednim urzędzie pochodzenia (więcej informacji o uprawnieniu do złożenia wniosku można znaleźć w pkt 2.1.3.1 powyżej). Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 11

Późniejszych wskazań można dokonywać jedynie po dokonaniu wstępnego zgłoszenia międzynarodowego, które doprowadziło do rejestracji międzynarodowej. Późniejsze wskazania nie wymagają uiszczenia opłaty manipulacyjnej na rzecz UHRW. Późniejszych wskazań należy dokonywać na oficjalnym formularzu: formularzu WIPO MM4 w języku angielskim, francuskim lub hiszpańskim bądź formularzu UHRW EM4 w innych językach UE. Nie istnieje specjalny formularz UHRW w językach angielskim, francuskim i hiszpańskim, gdyż UHRW nie potrzebuje szczególnych informacji w tych językach i formularz WIPO MM4 jest, w związku z tym, wystarczający. Arkusz kalkulacji opłat (załącznik do formularza WIPO MM4) należy złożyć w języku, w którym późniejsze wskazanie ma zostać przekazane do WIPO. Ewentualnie zgłaszający może załączyć kopię potwierdzenia płatności na rzecz WIPO. UHRW nie sprawdza jednak, czy załączono arkusz kalkulacji opłat, czy jest on prawidłowo wypełniony, ani czy właściwie obliczono kwotę opłat międzynarodowych. Wszelkie pytania dotyczące kwoty opłat międzynarodowych i odnośnych sposobów płatności należy kierować do Biura Międzynarodowego. Na stronie internetowej WIPO dostępny jest kalkulator opłat. Informacje, które należy podać w formularzach MM4 lub EM4 są ograniczone do informacji dotyczących zgłaszającego i jego uprawnienia do złożenia wniosku, informacji dotyczących pełnomocnika, wykazu towarów i usług oraz wskazania dodatkowych umawiających się stron protokołu madryckiego. Informacje te muszą być podane w taki sam sposób, jak w formularzu MM2. Jedyna różnica w zakresie uprawnienia do złożenia wniosku polega na tym, że późniejszego wskazania można dokonać w UHRW, jeśli rejestracja międzynarodowa zostanie przeniesiona na osobę, która jest obywatelem państwa członkowskiego UE lub ma miejsce zamieszkania bądź przedsiębiorstwo w UE (UHRW jako urząd umawiającej się strony właściwej dla właściciela ). Późniejsze wskazanie można także wykorzystać w celu rozszerzenia zakresu RM o dodatkowe towary lub usługi w stosunku do poprzedniego wskazania. Wykaz towarów i usług może być taki sam, jak w rejestracji międzynarodowej (pozycja 5 a) oficjalnego formularza) lub węższy (pozycja 5 b) lub c)). Nie może być szerszy niż zakres ochrony zapewniany przez rejestrację międzynarodową, nawet jeśli jest objęty tym samym znakiem podstawowym. Przykładowo, RM dla klas 18 i 25 wskazująca Chiny w odniesieniu do klasy 25 może zostać następnie poszerzona o klasę 18 w stosunku do Chin; jednakże ta sama RM nie może być następnie poszerzona w stosunku do Chin o klasę 9, gdyż klasy tej nie uwzględnia rejestracja międzynarodowa, nawet jeśli obejmuje ją znak podstawowy. W ramach tych ograniczeń można przedstawiać różne wykazy dla różnych, później wskazanych, umawiających się stron. Znak musi być taki sam, jak w pierwotnej rejestracji międzynarodowej. Późniejszych wskazań należy dokonywać w tym samym języku, co w pierwotnym zgłoszeniu międzynarodowym, gdyż w przeciwnym razie UHRW odmówi przekazania późniejszego wskazania. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 12

Jeśli zgłoszenie nie jest w języku angielskim, francuskim ani hiszpańskim, wnioskodawca musi zaznaczyć pozycję 0.1 w formularzu UHRW EM4 i określić język, w którym późniejsze wskazanie ma być przekazane do WIPO. Język ten może różnić się od języka rejestracji międzynarodowej. Należy także wypełnić pozycje 0.2 i 0.3 odnoszące się do tłumaczenia wykazu towarów i usług oraz języka korespondencji między zgłaszającym a UHRW. Jeśli zażyczy sobie tego właściciel/zgłaszający, późniejsze wskazanie może wejść w życie po przeprowadzeniu specjalnego postępowania, tj. rejestracji zmiany bądź unieważnienia lub stwierdzenia wygaśnięcia w stosunku do odnośnej RM lub przedłużenia RM. 2.3 Zawiadomienie o okolicznościach mających wpływ na rejestrację podstawową Artykuł 44 i 49 RWZT Zasada 106 ust. 1 lit. a), b) i c), zasada 106 ust. 2, 3 i 4 RWWZT Jeśli w ciągu pięciu lat od daty rejestracji międzynarodowej znak(-i) podstawowy(-e) przestaje(-ą) istnieć w całości lub w części, rejestracja międzynarodowa jest unieważniana w tym samym zakresie, gdyż jest od takiego(-ich) znaku(-ów) zależna. Ma to miejsce nie tylko w przypadku centralnego ataku prowadzonego przez stronę trzecią, ale też w przypadku gdy znak(-i) podstawowy(-e) wygasa(-ją) ze względu na działanie lub brak działania właściciela. W odniesieniu do WZT odnosi się to do sytuacji, w których, w całości lub w części (w stosunku do tylko niektórych towarów lub usług), zgłoszenie(-a) WZT, na którym(-ych) opiera się RM, wycofano, uznano za wycofane lub odrzucono; zgłoszenia(-ń) WZT, na którym(-ych) opiera się RM zrzeczono się, nie zostało(-y) przedłużone, wygasło(-y) lub zostało(-y) unieważnione przez UHRW bądź, na podstawie roszczenia wzajemnego w postępowaniu w sprawie naruszenia, przez sąd ds. WZT. W przypadku gdy powyższe nastąpi w wyniku decyzji (UHRW lub sądu ds. WZT), decyzja musi być prawomocna. W przypadku gdy powyższe nastąpi w okresie pięciu lat, UHRW ma obowiązek zawiadomienia o tym WIPO. UHRW musi sprawdzić, czy zgłoszenie międzynarodowe zostało rzeczywiście zarejestrowane przed zawiadomieniem WIPO, że podstawowy WZT przestał wywoływać skutki. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 13

WIPO musi także zostać zawiadomione w niektórych przypadkach, gdy procedurę wszczęto przed upływem okresu pięciu lat, lecz nie została ona w tym okresie ostatecznie rozstrzygnięta. Zawiadomienie takie należy przekazać bezpośrednio po upływie okresu pięciu lat. Odnośne przypadki to: toczące się postępowanie w sprawie odrzucenia podstawowego zgłoszenia WZT na bezwzględnych podstawach (w tym przyszłe odwołania przed Izbą Odwoławczą lub Sądem/Trybunałem Sprawiedliwości UE); toczące się postępowanie w sprawie sprzeciwu (w tym przyszłe odwołania przed Izbą Odwoławczą lub Sądem/Trybunałem Sprawiedliwości UE); toczące się przed UHRW postępowanie w sprawie unieważnienia lub stwierdzenie wygaśnięcia (w tym przyszłe odwołania przed Izbą Odwoławczą lub Sądem/Trybunałem Sprawiedliwości UE); roszczenie wzajemne w postępowaniu w sprawie naruszenia dotyczące WZT, zgodnie z rejestrem WZT, oczekujące na rozstrzygnięcie przez sądem ds. WZT. Po podjęciu prawomocnej decyzji lub zakończeniu postępowania, do WIPO należy przesłać kolejne zawiadomienie, wskazujące, czy i w jakim zakresie znak(-i) podstawowy(-e) przestał(-y) istnieć lub pozostał(-y) ważny(-e). Jeśli w ciągu pięciu lat od dnia rejestracji międzynarodowej podstawowy(-e) WZT lub zgłoszenie(-a) WZT podzielono lub częściowo przeniesiono, o tym także należy zawiadomić WIPO. Takie przypadki nie mają jednak wpływu na ważność rejestracji międzynarodowej. Celem zawiadomienia jest jedynie monitorowanie liczby znaków, na których opiera się RM. UHRW nie zawiadamia WIPO o żadnych innych zmianach dotyczących znaków podstawowych. W przypadku gdy zgłaszający/właściciel życzy sobie odnotowania tych samych zmian w rejestrze międzynarodowym, musi złożyć w tym celu osobny wniosek (zob. pkt 2.4 poniżej) 2.4 Przekazywanie informacji o zmianach mających wpływ na znak międzynarodowy Zasada 107 RWWZT Rejestr międzynarodowy prowadzony jest przez WIPO. Możliwe zmiany wymienione poniżej mogą być odnotowane jedynie po zarejestrowaniu znaku. UHRW nie rozpatruje wniosków o przedłużenie rejestracji, ani nie przyjmuje opłat za przedłużenie. Zasadniczo większość zmian odnoszących się do rejestracji międzynarodowych może być zgłaszana przez właściciela danej rejestracji międzynarodowej bezpośrednio do WIPO lub poprzez urząd pochodzenia. Niektóre wnioski o wprowadzenie zmian mogą być jednak złożone przez inną stronę i za pośrednictwem innego urzędu, zgodnie z opisem poniżej. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 14

2.4.1 Przypadki, w których wnioski o wprowadzenie zmian mogą być przekazywane bez badania Zasada 20, 20 bis, zasada 25 ust. 1 WRW Następujące wnioski o wprowadzenie zmian dotyczących rejestracji międzynarodowej można przedkładać UHRW jako urzędowi umawiającej się strony właściwej dla właściciela : formularz WIPO MM5: zmiana własności, całkowita lub częściowa, przedłożony przez właściciela danej RM (w terminologii WZT odpowiada to przeniesieniu); formularz WIPO MM6: ograniczenia wykazu towarów i usług dla wszystkich lub niektórych umawiających się stron; formularz WIPO MM7: odrzucenie jednej lub większej liczby umawiających się stron (nie wszystkich); formularz WIPO MM8: całkowite lub częściowe unieważnienie rejestracji międzynarodowej; formularz WIPO MM9: zmiana nazwy (nazwiska) lub adresu właściciela; formularze WIPO MM13/MM14: nowa licencja lub zmiana licencji, przedłożone przez danego właściciela RM; formularz WIPO MM15: unieważnienie wpisu licencji; formularz WIPO MM19: ograniczenie prawa właściciela do dysponowania, przedłożony przez danego właściciela RM (w terminologii WZT odpowiada to prawu rzeczowemu, wszczęciu egzekucji, środkowi egzekucyjnemu lub postępowaniu upadłościowemu, o których mowa w art. 19, 20 i 21 RWZT). Takie wnioski przedłożone UHRW przez właściciela RM są po prostu przekazywane do WIPO bez dalszego badania. Przepisy RWZT i RWWZT dotyczące odnośnego postępowania nie mają zastosowania. W szczególności stosuje się zasady językowe określone w WRW oraz nie uiszcza się opłaty na rzecz UHRW. Wnioski takie mogą być składane poprzez UHRW jedynie wówczas, gdy jest on urzędem pochodzenia lub stanie się właściwym urzędem dla właściciela w wyniku przeniesienia rejestracji międzynarodowej (zob. zasada 1 pkt (xxvi bis) WRW). UHRW nie bada jednak tego warunku, gdyż po prostu przekazuje wniosek, który można było przedłożyć bezpośrednio WIPO. Nie korzysta się z możliwości przewidzianych w zasadzie 20 ust. 1 lit. a) WRW, pozwalających urzędowi umawiającej się strony właściwej dla właściciela na zawiadomienie z urzędu Biura Międzynarodowego o ograniczeniu prawa właściciela do dysponowania. 2.4.2 Przypadki, w których wnioski o wprowadzenie zmian są przekazywane po badaniu Zasada 20 ust. 1 lit. a), zasada 20 bis ust. 1, zasada 25 ust. 1 lit. b) WRW Zasada 120 RWWZT Zgodnie ze wspólnym regulaminem wykonawczym wnioski o wpisanie zmiany własności, licencji lub ograniczenia prawa właściciela do dysponowania mogą być przedkładane bezpośrednio WIPO tylko przez właściciela rejestracji międzynarodowej. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 15

Praktycznie niemożliwe byłoby wpisanie zmiany własności lub licencji w WIPO w przypadkach gdy: pierwotny właściciel już nie istnieje (połączenie, śmierć), lub właściciel nie współpracuje z licencjobiorcą lub (co jest nawet bardziej prawdopodobne) jest beneficjentem środka egzekucyjnego. Z tych względów nowy właściciel, licencjobiorca lub beneficjent prawa do dysponowania nie ma wyboru i może jedynie przedłożyć wniosek urzędowi umawiającej się strony właściwej dla właściciela. WIPO rejestruje takie wnioski bez żadnego badania merytorycznego, ponieważ zostały przekazane przez ten urząd. Dla uniknięcia sytuacji, w których osoba trzecia staje się właścicielem lub licencjobiorcą rejestracji międzynarodowej, podstawowe znaczenie ma, aby UHRW badał wszystkie wnioski składane przez każdą osobę inną niż właściciel RM w celu zweryfikowania, czy istnieje dowód przeniesienia, licencja lub inne prawo, zgodnie z zasadą 120 RWWZT. UHRW ogranicza się do zbadania dowodu przeniesienia, licencji lub innego prawa, a zasada 31 ust. 1 i ust. 5 RWWZT oraz odnośne części wytycznych UHRW dotyczących przeniesień, licencji, praw rzeczowych, wszczynania egzekucji i postępowania upadłościowego stosuje się odpowiednio. W przypadku gdy nie przedstawiono dowodu, UHRW odmawia przekazania wniosku do WIPO. Od takiej decyzji można się odwołać. Pod wszystkimi innymi względami zasady RWZT i RWWZT nie mają zastosowania. W szczególności wniosek musi być złożony w jednym z języków WIPO i na odpowiednim formularzu WIPO, a ponadto nie uiszcza się żadnej opłaty na rzecz UHRW. 3 UHRW jako wskazany urząd 3.1 Przegląd Od 10/10/2004 każda osoba, która jest obywatelem państwa lub ma miejsce zamieszkania bądź przedsiębiorstwo handlowe w państwie będącym stroną protokołu madryckiego oraz która jest właścicielem krajowego zgłoszenia lub rejestracji w tym samym państwie ( znak podstawowy ) może, poprzez urząd krajowy, w którym zgłoszono lub zarejestrowano znak podstawowy ( urząd pochodzenia ), dokonać międzynarodowego zgłoszenia lub późniejszego wskazania, w ramach którego może wskazać Unię Europejską. Po zbadaniu klasyfikacji i sprawdzeniu niektórych formalności (w tym uiszczenia opłat), WIPO publikuje RM w czasopiśmie wydawanym przez Biuro Międzynarodowe, wydaje świadectwo rejestracji i zawiadamia wskazane urzędy o rejestracji międzynarodowej. UHRW otrzymuje dane z WIPO wyłącznie w formie elektronicznej. Rejestracje krajowe wskazujące UE są oznaczane przez UHRW numerem rejestracji WIPO, przed którym znajduje się litera W oraz cyfra 0 w przypadku nowej RM (np. W01 234 567) lub cyfra 1 w przypadku późniejszego wskazania (np. W10 987 654). Późniejsze wskazania UE dla tej samej RM oznacza się jako W2, W3 itd. Podczas przeszukiwania baz UHRW w Internecie nie należy jednak wpisywać litery W. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 16

UHRW ma 18 miesięcy na poinformowanie WIPO o wszystkich możliwych podstawach odrzucenia wskazania UE. Okres 18 miesięcy rozpoczyna się w dniu, w którym UHRW zostaje zawiadomiony o wskazaniu. W przypadku otrzymania od WIPO poprawek wpływających na sam znak, towary i usługi lub datę wskazania, UHRW decyduje, czy nowy okres 18 miesięcy ma zacząć się od daty nowego powiadomienia. W przypadku gdy poprawka odnosi się tylko do części towarów i usług, nowy termin odnosi się tylko do tej części, a UHRW musi ponownie opublikować część RM w Biuletynie WZT oraz ponownie rozpocząć okres na wniesienie sprzeciwów wyłączenie w odniesieniu do takiej części towarów i usług. Główne zadania wykonywane przez UHRW jako wskazany urząd to: pierwsza ponowna publikacja RM wskazujących UE; sporządzanie wspólnotowych sprawozdań z poszukiwań; badanie formalności, w tym zastrzeżeń starszeństwa; badanie w odniesieniu do podstaw bezwzględnych; badanie sprzeciwów wobec RM; przetwarzanie komunikatów z WIPO dotyczących zmian w RM. 3.2 Zawodowe pełnomocnictwo Artykuł 92 ust. 2, art. 93 RWZT W zasadzie właściciel RM nie musi wyznaczać pełnomocnika przed UHRW. Właściciele spoza UE mają jednak obowiązek wyznaczenia pełnomocnika (a) w przypadku tymczasowej odmowy, (b) do celów przedstawienia zastrzeżeń starszeństwa bezpośrednio przed UHRW, lub (c) w przypadku wniosku o wyłączenie zastrzeżenia starszeństwa (zob. Wytyczne, część A: Zasady ogólne, dział 5: Zawodowe pełnomocnictwo oraz art. 92 i 93 RWZT). Jeśli właściciel RM spoza UE wyznaczył pełnomocnika przed WIPO, który występuje również w bazie danych pełnomocników prowadzonej przez UHRW, pełnomocnika takiego automatycznie uznaje się za pełnomocnika właściciela RM przed UHRW. W przypadku gdy właściciel RM spoza UE nie wyznaczył pełnomocnika lub wyznaczył pełnomocnika przed WIPO, który nie występuje w bazie danych pełnomocników prowadzonej przez UHRW, ewentualne zawiadomienia o tymczasowej odmowie lub wniosku o wyłączenie będą zawierać wezwanie do wyznaczenia pełnomocnika zgodnie z art. 92 i 93 RWZT. Dokładne informacje o pełnomocnictwie w każdym z postępowań przez UHRW można znaleźć w pkt 3.3.3, 3.4 i 3.6.6 poniżej. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 17

3.3 Pierwsza ponowna publikacja, poszukiwania i formalności 3.3.1 Pierwsza ponowna publikacja 1 Art. 152 RWZT Po przyjęciu RM są one bezzwłocznie ponownie publikowane w części M.1 Biuletynu WZT, chyba że brakuje drugiego języka. Publikacja ogranicza się do danych bibliograficznych, przedstawienia znaku i numerów klas, nie obejmuje natomiast wykazu towarów i usług jako takiego. Oznacza to w szczególności, że UHRW nie tłumaczy rejestracji międzynarodowych ani wykazów towarów i usług. W publikacji podaje się również pierwszy i drugi język RM oraz zamieszcza się odniesienie do publikacji RM w czasopiśmie wydawanym przez Biuro Międzynarodowe, z którą należy się zapoznać w celu uzyskania dodatkowych informacji. W celach informacyjnych zamieszcza się także odniesienie do Biuletynu WZT na stronie internetowej UHRW. Rejestracja międzynarodowa ma, od dnia pierwszej ponownej publikacji, taki sam skutek, jak opublikowane zgłoszenie WZT. 3.3.2 Poszukiwania Artykuł 155 RWZT Tak jak w przypadku bezpośrednich zgłoszeń WZT, UHRW sporządza wspólnotowe sprawozdanie z poszukiwań dla każdej RM, w którym podaje podobne WZT i RM wskazujące UE. Właściciele wcześniejszych znaków wymienionych w sprawozdaniu otrzymują pismo informujące zgodnie z art. 155 ust. 4 RWZT. Ponadto, na wniosek międzynarodowego właściciela, UHRW wysyła RM do uczestniczących urzędów krajowych, aby przeprowadziły one dodatkowe poszukiwania krajowe (zob. Wytyczne, część B: Rozpatrywanie zgłoszeń, dział 1: Procedura). Wniosek o poszukiwania krajowe należy przedłożyć bezpośrednio UHRW. Właściciele RM wskazujących UE muszą wystąpić z wnioskiem o poszukiwania krajowe i uiścić odnośną opłatę w okresie jednego miesiąca od dnia, w którym WIPO poinformowało UHRW o wskazaniu. W przypadku spóźnienia lub braku opłaty za poszukiwania uznaje się, że wniosek o poszukiwania krajowe nie został złożony i sporządza się jedynie wspólnotowe sprawozdanie z poszukiwań. Płatności można dokonać stosując jedną z metod płatności dopuszczanych przez UHRW (aby uzyskać szczegółowe informacje, zob. Wytyczne, część A: Zasady ogólne, dział 3: Płatności z tytułu opłat, kosztów i należności, pkt 2). Sprawozdania z poszukiwań wysyła się bezpośrednio właścicielowi RM lub, jeśli wyznaczył on pełnomocnika przed WIPO, takiemu pełnomocnikowi, niezależnie od jego miejsca pobytu. Od właściciela nie wymaga się wyznaczenia pełnomocnika przed UHRW wyłącznie w celu odebrania sprawozdania z poszukiwań lub złożenia wniosku o poszukiwania krajowe. 1 RM są najpierw publikowane w Dzienniku Międzynarodowym, a następnie ponownie publikowane przez UHRW. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 18

3.3.3 Badanie formalności Badanie formalności prowadzone przez UHRW w stosunku do RM ogranicza się do sprawdzenia, czy wskazano drugi język, czy zgłoszenie dotyczy znaku wspólnego oraz czy występują zastrzeżenia starszeństwa. UHRW nie sprawdza klasyfikacji towarów i usług, co jest zadaniem WIPO. 3.3.3.1 Języki Artykuł 119 ust. 3 i 4 RWZT Zasada 96 ust. 1, zasada 112, 126 RWWZT Zasada 9 ust. 5 lit. g) pkt (ii) WRW Zasada 9 ust. 5 lit. g) pkt (ii) WRW i zasada 126 RWWZT wymagają, aby podmiot dokonujący zgłoszenia międzynarodowego wskazującego UE podał drugi język, inny niż pierwszy, wybrany spośród czterech pozostałych języków UHRW, poprzez zaznaczenie pola wyboru w sekcji wskazującej umawiające się strony w formularzach WIPO MM2/MM3 lub MM4. Zgodnie z zasadą 126 RWWZT, język zgłoszenia międzynarodowego jest językiem postępowania w rozumieniu art. 119 ust. 4 RWZT. Jeśli język wybrany przez właściciela rejestracji międzynarodowej w postępowaniu pisemnym nie jest językiem zgłoszenia międzynarodowego, właściciel musi dostarczyć tłumaczenie na taki język w ciągu miesiąca od przedłożenia oryginalnego dokumentu. Jeśli w tym terminie nie wpłynie tłumaczenie, uznaje się, że UHRW nie otrzymał oryginalnego dokumentu. Drugi język podany w zgłoszeniu międzynarodowym to drugi język w rozumieniu art. 119 ust. 3 RWZT, tj. możliwy język postępowania przed UHRW w sprawie sprzeciwu, stwierdzenia wygaśnięcia lub unieważnienia. W przypadku niepodania drugiego języka ekspert wydaje tymczasową odmowę udzielenia prawa ochronnego i daje właścicielowi dwa miesiące od dnia wydania przez UHRW tymczasowej odmowy zgodnie z zasadą 112 RWWZT na usunięcie braku. W przypadku gdy właściciel RM ma obowiązek wyznaczenia pełnomocnika przed UHRW, a jego pełnomocnik przed WIPO nie występuje w bazie danych pełnomocników prowadzonej przez UHRW, zawiadomienia o tymczasowej odmowie zawiera wezwanie właściciela do wyznaczenia pełnomocnika zgodnie z art. 92 i 93 RWZT. To zawiadomienie zostaje wpisane do rejestru międzynarodowego, opublikowane w czasopiśmie wydawanym przez Biuro Międzynarodowe i przekazane właścicielowi RM. Odpowiedź na tymczasową odmowę należy wysłać do UHRW. Jeśli właściciel RM usunie brak i zastosuje się do wymogu wyznaczenia pełnomocnika przed UHRW, w stosownym przypadku, we wskazanym terminie, RM podlega ponownej publikacji. Jeśli brak nie zostanie usunięty lub pełnomocnik nie zostanie wyznaczony (w stosownym przypadku), UHRW potwierdza odmowę wobec właściciela RM. Właściciel ma dwa miesiące na złożenie odwołania. Po uprawomocnieniu się decyzji UHRW informuje WIPO o potwierdzeniu tymczasowej odmowy. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 19

3.3.3.2 Znaki wspólne Artykuł 66 i 67 RWZT Zasada 43, zasada 121 ust. 1, 2 i 3 RWWZT W systemie WZT istnieją tylko dwa rodzaje znaków: znaki indywidualne i znaki wspólne (więcej informacji można znaleźć w Wytycznych, część B: Rozpatrywanie zgłoszeń, dział 2: Formalności). W formularzu zgłoszenia międzynarodowego stosowane jest pojedyncze określenie obejmujące znaki wspólne, znaki certyfikujące i znaki gwarancyjne. Dlatego też, jeśli RM wskazująca UE jest oparta na krajowym znaku certyfikującym, gwarancyjnym lub wspólnym, do celów UHRW identyfikuje się go jako znak wspólny; wiąże się to z wyższymi opłatami. Warunki mające zastosowanie do wspólnotowych znaków wspólnych stosuje się także do RM wskazujących UE, które traktuje się jako znaki wspólne. Zgodnie z zasadą 121 ust. 2 RWWZT, właściciel musi przedstawić regulamin używania znaku bezpośrednio UHRW w ciągu dwóch miesięcy od dnia, w którym Biuro Międzynarodowe powiadomiło UHRW o wskazaniu. Jeśli do tego czasu nie zostanie przedstawiony regulamin używania znaku lub jeśli zawiera on nieprawidłowości bądź właściciel nie spełnia wymogów art. 66, ekspert wydaje tymczasową odmowę udzielenia prawa ochronnego i daje właścicielowi dwa miesiące od dnia wydania przez UHRW tymczasowej odmowy zgodnie z zasadą 121 ust. 3 RWWZT na usunięcie braku. W przypadku gdy właściciel RM ma obowiązek wyznaczenia pełnomocnika przed UHRW, a jego pełnomocnik przed WIPO nie występuje w bazie danych pełnomocników prowadzonej przez UHRW, zawiadomienia o tymczasowej odmowie zawiera wezwanie właściciela do wyznaczenia pełnomocnika zgodnie z art. 92 i 93 RWZT. To zawiadomienie zostaje wpisane do rejestru międzynarodowego, opublikowane w czasopiśmie wydawanym przez Biuro Międzynarodowe i przekazane właścicielowi RM. Odpowiedź na tymczasową odmowę należy wysłać do UHRW. Jeśli właściciel RM usunie brak i zastosuje się do wymogu wyznaczenia pełnomocnika przed UHRW, w stosownym przypadku, we wskazanym terminie, proces rejestracji międzynarodowej jest kontynuowany. Jeśli brak nie zostanie usunięty lub pełnomocnik nie zostanie wyznaczony (w stosownym przypadku), UHRW potwierdza odmowę wobec właściciela RM i daje mu dwa miesiące na złożenie odwołania. Po uprawomocnieniu się decyzji UHRW informuje WIPO o potwierdzeniu tymczasowej odmowy. W przypadku gdy w odpowiedzi na tymczasową odmowę przedstawione zostaną dane przekonujące UHRW, że znak podstawowy jest znakiem certyfikującym lub gwarancyjnym, a właściciel RM nie ma kwalifikacji do bycia właścicielem wspólnotowego znaku wspólnego, UHRW bada wskazanie jako znak indywidualny. Właściciel RM zostaje odpowiednio poinformowany oraz otrzymuje zwrot różnicy w euro między opłatami za indywidualne wskazanie UE i za wspólne wskazanie. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 20

3.3.3.3 Zastrzeżenia starszeństwa Zastrzeżenia starszeństwa zgłoszone wraz ze wskazaniem Artykuł 153 ust. 1 RWZT Zasada 9 ust. 3 lit. d), zasada 9 ust. 7, zasada 108, zasada 109 ust. 1, 2, 3 i 4 RWWZT Zasada 9 ust. 5 lit. g) pkt (i), zasada 21bis WRW Wskazując UE w zgłoszeniu międzynarodowym lub w drodze późniejszego zgłoszenia zgłaszający może zastrzec starszeństwo wcześniejszego znaku zarejestrowanego w państwie członkowskim. W celu zgłoszenia takiego zastrzeżenia do zgłoszenia międzynarodowego lub wniosku w sprawie późniejszego wskazania należy załączyć formularz MM17, w którym dla każdego zastrzeżenia podaje się: państwo członkowskie UE, w którym zarejestrowano poprzednie prawo; numer rejestracji; datę złożenia odpowiedniej rejestracji. Nie ma przepisu równoważnego zasadzie 8 ust. 2 RWWZT mającego zastosowanie do bezpośrednich zgłoszeń WZT. Do formularza MM17 nie należy załączać żadnych świadectw ani dokumentów na poparcie zastrzeżenia starszeństwa, gdyż WIPO nie przekaże ich do UHRW. Zastrzeżenia starszeństwa przedstawione wraz ze zgłoszeniem międzynarodowym lub późniejszym wskazaniem są badane tak samo, jak zastrzeżenia starszeństwa przedstawione wraz ze zgłoszeniem wspólnotowego znaku towarowego. Więcej informacji można znaleźć w Wytycznych, część B: Rozpatrywanie zgłoszeń, dział 2: Formalności. Jeśli konieczne jest przedłożenie dokumentacji na poparcie zastrzeżenia starszeństwa lub jeśli zastrzeżenie zawiera nieprawidłowości, ekspert wysyła pismo w sprawie uzupełnienia braków, w którym daje właścicielowi RM dwa miesiące na ich usunięcie. W przypadku, gdy właściciel RM ma obowiązek wyznaczenia pełnomocnika przed UHRW, a jego pełnomocnik przed WIPO nie występuje w bazie danych pełnomocników prowadzonej przez UHRW, właściciel zostaje także wezwany do wyznaczenia pełnomocnika przed UHRW. W przypadku przyjęcia przez UHRW zastrzeżenia starszeństwa, informuje się zainteresowane urzędy ds. własności intelektualnej. WIPO nie musi być informowane, gdyż nie jest wymagana żadna zmiana w rejestrze międzynarodowym. Jeśli brak nie zostanie usunięty lub pełnomocnik nie zostanie wyznaczony (w stosownym przypadku), prawo starszeństwa zostaje utracone zgodnie z zasadą 109 ust. 2 RWWZT. Właściciel RM może wystąpić z wnioskiem o decyzję, od której możliwe jest odwołanie. Po uprawomocnieniu się decyzji, UHRW informuje WIPO o ewentualnej utracie, odmowie lub unieważnieniu prawa starszeństwa bądź o ewentualnym wycofaniu zastrzeżenia starszeństwa. Zmiany te zostają wpisane do rejestru międzynarodowego i opublikowane przez WIPO. Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw przez Urząd, Część M: Znaki międzynarodowe Strona 21