Base. Paul Sherz Practical Electronic for Inventors McGraw-Hill 2000

Podobne dokumenty
Równanie Shockley a. Potencjał wbudowany

Diody półprzewodnikowe cz II

Wykład V Złącze P-N 1

EL08s_w03: Diody półprzewodnikowe

ELEKTRONIKA ELM001551W

Elementy elektroniczne Wykłady 4: Diody półprzewodnikowe

3. ZŁĄCZE p-n 3.1. BUDOWA ZŁĄCZA

Badanie diod półprzewodnikowych

Półprzewodniki. złącza p n oraz m s

Diody półprzewodnikowe. Model diody półprzewodnikowej Shockley a. Dioda półprzewodnikowa U D >0 model podstawowy

Diody półprzewodnikowe

Złącze p-n powstaje wtedy, gdy w krysztale półprzewodnika wytworzone zostaną dwa obszary o odmiennym typie przewodnictwa p i n. Nośniki większościowe

Badanie diod półprzewodnikowych

Diody półprzewodnikowe

Złącza p-n, zastosowania. Własności złącza p-n Dioda LED Fotodioda Dioda laserowa Tranzystor MOSFET

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

MATERIAŁY PÓŁPRZEWODNIKOWE

Diody półprzewodnikowe

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

DIODY SMK WYK. 7 W. Marciniak, Przyrządy półprzewodnikowe i układy scalone, WNT, W-wa 1987

Ćwiczenie 1 LABORATORIUM ELEKTRONIKI POLITECHNIKA ŁÓDZKA KATEDRA PRZYRZĄDÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH I OPTOELEKTRONICZNYCH

Elementy elektroniczne Wykłady 5,6: Tranzystory bipolarne

Urządzenia półprzewodnikowe

3. DIODY. Przyrządy dwukońcówkowe, gdzie obszarem roboczym jest złącze.

Rys.1. Struktura fizyczna diody epiplanarnej (a) oraz wycinek złącza p-n (b)

Wykład 7. Złącza półprzewodnikowe - przyrządy półprzewodnikowe

I. DIODA ELEKTROLUMINESCENCYJNA

Diody prostownicze. częstotliwo. ową 50 Hz) przy znacznych lub zgoła a duŝych mocach wydzielanych w obciąŝ

Elementy elektroniczne Wykłady 3: Półprzewodniki. Teoria złącza PN

SYMBOLE GRAFICZNE. Tyrystory. Struktura Charakterystyka Opis

Elementy półprzewodnikowe. Materiały dydaktyczne dla kierunku Technik Optyk (W12) Kwalifikacyjnego kursu zawodowego.

4. Diody DIODY PROSTOWNICZE. Są to diody przeznaczone do prostowania prądu przemiennego.

Zasada działania tranzystora bipolarnego

Podstawy fizyki ciała stałego półprzewodniki domieszkowane

Ćwiczenie nr 4 Charakterystyki I= f(u) złącza p-n.

III. TRANZYSTOR BIPOLARNY

Repeta z wykładu nr 5. Detekcja światła. Plan na dzisiaj. Złącze p-n. złącze p-n

Wykład IV. Półprzewodniki samoistne i domieszkowe

DIODY WYK. VI SMK W. Marciniak, Przyrządy półprzewodnikowe i układy scalone, WNT, W-wa 1987

Podstawy działania elementów półprzewodnikowych - diody

Układy nieliniowe. Stabilizator - dioda Zenera. Dioda LED. Prostownik na diodach (Graetza) Logiczna bramka NAND. w.7, p.1

Miłosz Andrzejewski IE

Złącze p-n: dioda. Przewodnictwo półprzewodników. Dioda: element nieliniowy

5. Tranzystor bipolarny

Ćwiczenie nr 2 Charakterystyki I= f(u) złącza p-n.

WARYSTORY, TERMISTORY, DIODY.

Diody i tranzystory. - prostownicze, stabilizacyjne (Zenera), fotodiody, elektroluminescencyjne, pojemnościowe (warikapy)

Część 2. Przewodzenie silnych prądów i blokowanie wysokich napięć przy pomocy przyrządów półprzewodnikowych

Cel ćwiczenia. Podstawowe informacje. eu exp mkt ] 1 (1) I =I S[

Prostowniki małej mocy

Fotodetektory. Fotodetektor to przyrząd, który mierzy strumień fotonów bądź moc optyczną przetwarzając energię fotonów na inny użyteczny sygnał

Ćwiczenie 2 LABORATORIUM ELEKTRONIKI POLITECHNIKA ŁÓDZKA KATEDRA PRZYRZĄDÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH I OPTOELEKTRONICZNYCH

IA. Fotodioda. Cel ćwiczenia: Pomiar charakterystyk prądowo - napięciowych fotodiody.

Badanie charakterystyk elementów półprzewodnikowych

Ciała stałe. Literatura: Halliday, Resnick, Walker, t. 5, rozdz. 42 Orear, t. 2, rozdz. 28 Young, Friedman, rozdz

BADANIE DIOD PÓŁPRZEWODNIKOWYCH

Katedra Przyrządów Półprzewodnikowych i Optoelektronicznych pokój:

ELEKTRONIKA ELM001551W

Dioda półprzewodnikowa

IX. DIODY PÓŁPRZEWODNIKOWE Janusz Adamowski

Elementy przełącznikowe

Ćwiczenie 123. Dioda półprzewodnikowa

Rekapitulacja. Detekcja światła. Rekapitulacja. Rekapitulacja

1. Zarys właściwości półprzewodników 2. Zjawiska kontaktowe 3. Diody 4. Tranzystory bipolarne

1 Źródła i detektory. V. Fotodioda i diody LED Cel ćwiczenia: Pomiar charakterystyk prądowo - napięciowych fotodiody i diod LED.

Fizyka i technologia złącza PN. Adam Drózd r.

Właściwości tranzystora MOSFET jako przyrządu (klucza) mocy

Przyrządy i układy półprzewodnikowe

Lasery półprzewodnikowe. przewodnikowe. Bernard Ziętek

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 123: Półprzewodnikowe złącze p-n

Repeta z wykładu nr 6. Detekcja światła. Plan na dzisiaj. Metal-półprzewodnik

12. Zasilacze. standardy sieci niskiego napięcia tj. sieci dostarczającej energię do odbiorców indywidualnych

Ćwiczenie 4. Parametry statyczne tranzystorów polowych JFET i MOSFET

Układy nieliniowe. Stabilizator dioda Zenera. Dioda LED. Prostownik na diodach (Graetza) w.9, p.1

Złożone struktury diod Schottky ego mocy

1. Właściwości materiałów półprzewodnikowych 2. Półprzewodniki samoistne i domieszkowane 3. Złącze pn 4. Polaryzacja złącza

Własności i zastosowania diod półprzewodnikowych

V. DIODA ELEKTROLUMINESCENCYJNA

Układy nieliniowe. Stabilizator dioda Zenera. Dioda LED. Prostownik na diodach (Graetza) w.9, p.1

4. DIODY 4.1. WSTĘP 4.2. DIODY PROSTOWNICZE

LABORATORIUM ELEKTRONIKI ĆWICZENIE 4 POLITECHNIKA ŁÓDZKA KATEDRA PRZYRZĄDÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH I OPTOELEKTRONICZNYCH

Tranzystory polowe. Podział. Tranzystor PNFET (JFET) Kanał N. Kanał P. Drain. Gate. Gate. Source. Tranzystor polowy (FET) Z izolowaną bramką (IGFET)

V. Fotodioda i diody LED

14 Modulatory FM CELE ĆWICZEŃ PODSTAWY TEORETYCZNE Podstawy modulacji częstotliwości Dioda pojemnościowa (waraktor)

A-6. Wzmacniacze operacyjne w układach nieliniowych (diody)

TRANZYSTORY BIPOLARNE SMK WYKŁAD

Przyrządy półprzewodnikowe część 5 FET

Własności i zastosowania diod półprzewodnikowych

W książce tej przedstawiono:

Wykład VIII TRANZYSTOR BIPOLARNY

3.4 Badanie charakterystyk tranzystora(e17)

IV. Wyznaczenie parametrów ogniwa słonecznego

Budowa. Metoda wytwarzania

Wiadomości podstawowe

ZADANIA DO ĆWICZEŃ Z ELEMENTÓW ELEKTRONICZNYCH temat: Diody. prowadzący Piotr Płotka, tel , pok.

Badanie układów prostowniczych

Część 2. Przewodzenie silnych prądów i blokowanie wysokich napięć przy pomocy przyrządów półprzewodnikowych

Struktura pasmowa ciał stałych

Diody, tranzystory, tyrystory. Materiały pomocnicze do zajęć.

Transkrypt:

Złącze p-n

Base Paul Sherz Practical Electronic for Inventors McGraw-Hill 2000

Dyfuzja aż do stanu równowagi 6n+3p+6D Dipol ładunku elektrycznego 6p+3n+6A Pole elektryczne Nadmiarowe nośniki mniejszościowe rekombinują Obszar zubożony, (wymieciony) Warstwa zaporowa, Obszar ładunku przestrzennego

Dyfuzja prąd dyfuzji odsłania D(+) i A(-) rekombinacja n. mn. dipol ładunku obszar zubożony hamujące pole E prąd unoszenia Proces niestacjonarny aż do osiągnięcia równowagi tzn.: j j j j 0 ( j j ) 0 d d u u n p n p n p ud, A w stanie stacjonarnym trwa, aż do kolejnej zmiany warunków +j j u n j d p h + : (-j d ) e - : (-j u ) p -q +q n +E h + : (+j u ) e - : (+j d ) j u p j d n

Podobnie jak w połączonych naczyniach z wodą wyrównuje się poziom lustra wody tak w połączonych galwanicznie materiałach zawierających mobilne nośniki ładunku (elektrony i dziury) następuje wyrównanie poziomu Fermiego E F. Przemieszczenie ładunków pociąga za sobą wytworzenie skoku potencjału elektrycznego w pewnym wąskim obszarze samego złącza pn. W tym obszarze poziom Fermiego jest oddalony od pasm dozwolonych i mamy tu niemobilne jony i brak mobilnych nośników ładunku, a zatem obszar złego przewodnictwa elektrycznego!

Złącze p-n cd. Napięcie dyfuzyjne. Zerowa polaryzacja. Dipol ł. el. pole E rozkład potencjału napięcie (delta pot.) 2 dv 2 dx 0 r kt N N E gradv Ubi 2 q n ln A D i U V V D k p

założenia: pole elektryczne występuje tylko w warstwie zaporowej, pozostałe obszary mają zerową rezystancję ruchy nośników poza obszarem złącza dyfuzyjne pominięcie generacji i rekombinacji nośników w obszarze złącza pomija się zjawiska przebicia obszary p i n są nieskończone i jednorodne mała gęstość prądu

Złącze PN jest elementem dwukońcówkowym. Ze względu na rozkład domieszki w pp wyróżnia się dwie główne kategorie złącz: - złącza skokowe - złacza liniowe N ND NA D N A ax Obszar p Obszar n Obszar p Obszar n Złącze skokowe Złącze liniowe

Polaryzacja w kierunku przewodzenia Zasada 3p : plus na p przewodzenie U A 0 U bariery ( konc. n. wstrzykiwanych ) j dyfuzji

Prawo złącza Przy polaryzacji złącza w kierunku przewodzenia: U A >0; iloczyn konc. n. mn. na granicach obszaru zubożonego: 2 qu A kt pn ni exp ; 26 mv ( dla T 300 K) kt q U A 0 U bariery j dyfuzji ( konc. n. mn.) I Is e qu kt 1 Wzór Schockley a

Źródła prądu: Kierunek przewodzenia: Kierunek zaporowy: E C E Fp E V W qv E C qv bi V qv V L n qv bi E Fp E Fn E V E Fn W L p Głównym składnikiem prądu w kier. przewodzenia jest prąd dyfuzji nośników mniejszościowych Zaporowy prąd nasycenia jest powodowany nośnikami większościowymi zbieranymi z odległości L D od granic obszaru zubożonego

E Cp E Cn E Fn E Fp E Vp E Vn E Cp E Cn E Fp E Fn E Vp E Vn

E Cp E Cn E Fp E Fn E Vp E Vn E Cp E Cp E Cn E Fp E Fn E Fp E Cn E Vp E Vn E Vp E Fn E Vn

I Is e qu kt 1 dla U 100mV I I S k. zaporowy I I e S eu kt k. przewodzenia

5.5 Dioda rzeczywista. Rezystancja szeregowa

5.6 Dioda rzeczywista. Rezystancja równoległa. Przebicie

5.7 Dioda. Punkt pracy 1N4001 P1 (589mV, 1.36mA) P2 (554mV, 0.692mA) P3 (510mV, 0.296mA)

Analiza układowa diody Modele Matematyczny Układowy

Model matematyczny I Is e qu kt 1 dla U 100mV I I S k. zaporowy I I e S eu kt k. przewodzenia

Model układowy a) Uproszczony b) Stałego spadku napięcia c) Małosygnałowy d) Wysokoczęstotliwościowey e) Diody Zenera

i D nachylenie 1 r d v D (b) Model uproszczony charakterystyki diody w kierunku przewodzenia (a) i jego reprezentacja układowa (b)

Model stałonapięciowy charakterystyki diody w kierunku przewodzenia (a) i jego reprezentacja układowa (b)

Układ zastępczy diody dla małych sygnałów m.cz. I Forward D. rzecz. p. pracy Q di I r du U 1 F F d F F U F r d I Q 0.8mA model m.cz. U Q 0.55V U Forward

Klasyfikacja diod Materiał krzemowe germanowe AIII-BV organiczne Konstrukcję ostrzowe i warstwowe stopowe i dyfuzyjne mesa planarne i epiplanarne Strukturę fizyczną złącza p-n p-i-n MS MIS Heterozłącza Zastosowanie o prostownicze o uniwersalne o impulsowe o stabilitrony (Zenera) o pojemnościowe (warikapy i waraktory) o tunelowe o mikrofalowe (detekcyjne mieszające) o fotodiody o diody elektroluminescencyjne Przebiegające zjawiska Zenera Gunna lawinowe tunelowe

Punkt pracy. Prąd zmienny

Prostownik jednopołówkowy + - - + 300.00 VG1 VM1-300.00 20.00 VM2-20.00 20.00-10.00 0.00 20.00m 40.00m 60.00m Time (s)

Filtrowanie napięcia R=1k VG1 300.00-300.00 20.00 VM2[1] 0.00 20.00 VM2[2] 0.00 20.00 VM2[3] 0.00 20.00 VM2[4] 0.00 0.00 20.00m 40.00m 60.00m Time (s) C = 1μF C = 10μF C = 100μF C = 1000μF

Prostownik dwupołówkowy TR VM2 D1 VM3 240V N1 N2 N3 D2 R1 1k VM1 15.00 VM1 VM2-15.00 15.00 VM3-15.00 15.00 0.00 0.00 20.00m 40.00m 60.00m Time (s)

Wartości przebiegów okresowych root mean square (RMS lub rms), znane też jako średnia kwadratowa lub częściej wartośc skuteczna T 1 f () 2 RMS f t dt T 0 Przebieg y Asin(2 ft) RMS A 2 240V (w. skuteczna) ampl. A=338.4V A pp = 2A= 676.8V 1.00 V skuteczne = 0.707V ampl Voltage (V) 0.00-1.00 0.00 20.00m 40.00m 60.00m Time (s)

Prostownik Graetza 10.00 Voltage (V) 0.00-10.00 0.00 5.00m 10.00m 15.00m 20.00m Time (s)

U I R S I S S eu kt I I e I e S U 26mV

n - wsp. doskonałości wstrzykiwania emisyjności n1,2 qu2 U2 mv 10I IS exp IS exp nkt n26mv I U 1 IS exp U U mv 2 1 2 1 n26mv U mv U mv 10 exp n26mv U2mV U1mV 2.3 n26mv n 59.8mV mv I F 10I I U 1 U 2 U F

Ogranicznik diodowy <0.7V ampl >0.7V ampl

Układ przeniesienia poziomu (składowej stałej) (ang. clamp cuircuit )

Przebicie tunelowe Przebicie tunelowe zachodzi w b. mocno domieszkowanych złączach o grubości obszaru zubożonego około 10nm Złącze niespolaryzowane Modele pasmowe Złącze spolaryzowane w kierunku przewodzenia W F W C W Fp W Fn W C W W V W W V

Dioda tunelowa (Esakiego)

Złącze spolaryzowane w kierunku zaporowym Napięcie przebicia, V BR, jest określane z warunku: I ( V ) 10I t BR S Kiedy T, E g i I t. E Fp E Fn E C E V

Mechanizm przebicia lawinowego W F p W C W Fn W V Generacja nadmiarowych par elektron-dziura jest spowodowana jonizacją zderzeniową Schematyczna reprezentacja procesu w obszarze ładunku przestrzennego

Diody Zenera. Stabilizatory parametryczne. I U F I R I F U U R 1

i Z U Z U ZK u Z I MIN optymalny punkt pracy I Z i Z P MAX u Z I MAX

Parametry katalogowe U Z - napięcie Zenera r z - rezystancja różniczkowa (Zenera) I zmax - prąd maksymalny P zmax maksymalna moc rozproszenia P zmax = I zmax U z

i Z U Z U ZK u Z I MIN optymalny punkt pracy I Z i Z P MAX u Z I MAX

Pzmax = Izmax Uz

Rezystancja różniczkowa

S U U U 2 1

Stabilizator z diodą Zenera

Najprostszym stabilizatorem napięcia jest układ z wykorzystaniem diody Zenera. Takie i podobne układy nazywane są również stabilizatorami parametrycznymi. Zmiany napięcia wejściowego ΔU we pociągają za sobą zmiany prądu diody ΔI D, to jednak nie pociąga za sobą dużych zmian napięcia wyjściowego ΔU wy. Można przyjąć, że pozostaje ono stałe i równe napięciu Zenera U Z.

DMM1 DMM2 + 24V 14.8V V A V A - + - 180 1N4744 240V 50Hz N1 N2 N3 C1 1m Z1 RL 1k

Stabilizatory parametryczne stosowane są zazwyczaj tylko przy małych mocach wyjściowych i niezbyt wygórowanych wymaganiach jakościowych. Charakteryzują się one małą sprawnością, a ich współczynniki stabilizacji mają umiarkowaną wartość przy zmianach obciążenia i napięcia wejściowego. Wartość napięcia stabilizowanego jak i prądu wyjściowego zależą głównie od parametrów elementu nieliniowego. Jest to istotna wada tego typu układów ponieważ w przypadku konieczności zmiany tych wielkości, konieczna jest wymiana elementu nieliniowego (diody Zenera).

200mV 0 C 100 C du F 2 mv / C dt

T=0,10,20,30ºC di dt I R R ~ 10% / C

Dioda pojemnościowa Diody pojemnościowe są to diody w których wykorzystuje się zjawisko zmian pojemności warstwy zaporowej złącza PN pod wpływem doprowadzonego z zewnątrz napięcia polaryzacji.

Dioda pojemnościowa - dioda półprzewodnikowa, w której wykorzystuje się zjawisko zmiany pojemności złącza p-n pod wpływem zmiany napięcia przyłożonego w kierunku zaporowym. Wyróżnia się dwa rodzaje diod pojemnościowych: Warikapy o pojemnościach rzędu 10-100 pf, używane głównie w układach automatycznego strojenia jako elementy obwodów rezonansowych. Waraktory o pojemnościach rzędu 0,2-20 pf, używane głównie w zakresie bardzo wysokich częstotliwości, (5-200 GHz); znajdują zastosowanie np. w powielaczach częstotliwości.

C CC 1 2 C C 1 2 CC C 1 2 C C 1 2

Pojemność złączowa

Pojemność dyfuzyjna

C j V C U 1 U j0 D m m=1/3 m=1/2 liniowe skokowe