NARAŻENIE PALĄCYCH KOBIET CIĘŻARNYCH NA WIELOPIERŚCIENIOWE WĘGLOWODORY AROMATYCZNE

Medycyna Pracy 2009;60(2):103 108 Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi http://medpr.imp.lodz.pl Kinga Polańska 1 Wojciech Hanke 1,2 Wojciech Sobala 1 Sławomir Brzeźnicki 3 Danuta Ligocka 3 NARAŻENIE PALĄCYCH KOBIET CIĘŻARNYCH NA WIELOPIERŚCIENIOWE WĘGLOWODORY AROMATYCZNE EXPOSURE OF SMOKING PREGNANT WOMEN TO POLYCYCLIC AROMATIC HYDROCARBONS PRACA ORYGINALNA 1 Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera, Łódź Zakład Epidemiologii Środowiskowej 2 Uniwersytet Medyczny, Łódź Zakład Informatyki i Statystyki Medycznej 3 Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera, Łódź Zakład Zagrożeń Chemicznych Streszczenie Wstęp: Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) należą do grupy związków chemicznych odpowiedzialnych za zanieczyszczenie środowiska. Istotnym źródłem WWA jest palenie tytoniu oraz bierna ekspozycja na dym tytoniowy. Celem badania była ocena ekspozycji kobiet ciężarnych na WWA wynikającej z palenia papierosów. Materiał i metody: Badaniem objęto 189 kobiet ciężarnych mieszkających w województwie łódzkim. Ocena statusu palenia papierosów przeprowadzona została za pomocą pomiaru stężenia kotyniny w ślinie metodą chromatografii cieczowej z tandemową spektrometrią mas. Za niepalące uznano kobiety, u których stężenie kotyniny w ślinie wynosiło poniżej 10 ng/ml. Markerem narażenia na WWA był 1-hydroksypiren (1-HP) w moczu badanych kobiet oznaczony metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej. Wyniki i wnioski: W grupie kobiet niepalących średnie stężenie 1-HP w moczu wynosiło 0,6 µg/g kreatyniny (śr. geometryczna: 0,4 µg/g kreatyniny), natomiast dla palących 1,35 µg/g kreatyniny (śr. geometryczna: 0,84 µg/g kreatyniny). Wśród kobiet, u których stężenie kotyniny w ślinie wynosiło powyżej 10 ng/ml, średnie stężenie biomarkera narażenia na WWA było ponad dwukrotnie wyższe niż w grupie kobiet niepalących, po uwzględnieniu dnia pobrania próbki moczu (iloraz średnich geometrycznych: 2,3; 95% CI: 1,7 3,0). Odnotowano istotne statystycznie (p = 0,02) zmiany stężenia 1-HP w moczu w zależności od dnia, w którym był pobierany materiał biologiczny, co może wskazywać na znaczny wpływ innego środowiskowego źródła WWA. W przeprowadzonym badaniu stwierdzono zwiększone narażenie na WWA kobiet palących papierosy w porównaniu z niepalącymi. Palenie papierosów nie jest jedynym źródłem narażenia kobiet ciężarnych na WWA. Med. Pr. 2009;60(2):103 108 Słowa kluczowe: wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, palenie papierosów, ciąża Abstract Background: Polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) are compounds that are formed as a result of incomplete combustion of organic matter. The most common sources of PAHs are cigarette smoke, coal-fired utilities, steel plants, coke-oven plants, graphite electrode manufacturing plant, Söderberg aluminum electrolysis plant, vehicle exhaust, wood-burning ovens and fireplaces, and charcoal-grilled and smoked food. The aim of the study was to assess the exposure of smoking pregnant women to PAHs. Material and Methods: The study population consisted of 189 pregnant women from the Łódź voivodeship (province). Smoking status was assessed based on saliva cotinine level analyzed by liquid chromatography with tandem mass spectrometry (LC-MS/MS). The cutoff point 10 ng/ml was adopted for saliva cotinine level. 1-hydroxypyrene (1-HP) concentration in urine sample was chosen as the biomarker of exposure to PAHs. Results and Conclusions: The mean concentration of 1-HP in urine of nonsmoking woman was 0.60 µg/g creatinine, whereas in smoking one 1.35 µg/g creatinine. Among the women with saliva cotinine level higher than 10 ng/ml, the mean concentration of 1-HP in urine was over twofold higher than that in women with cotinine level lower than 10 ng/ml after adjustment for the day of urine ample collection (ratio of geometric mean 2.3; 95% CI 1.7 3.0). The study confirmed a higher risk of exposure to PAHs in the group of women who smoke cigarettes during pregnancy as compared to nonsmoking women. It should be stressed that cigarette smoking is not the only source of exposure to PAHs. Med Pr 2009;60(2):103 108 Key words: polycyclic aromatic hydrocarbons, tobacco smoking, pregnancy Adres autorów: Zakład Epidemiologii Środowiskowej, Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera, ul. św. Teresy 8, 91-348 Łódź, e-mail: kinga@imp.lodz.pl Nadesłano: 26 stycznia 2009 Zatwierdzono: 16 lutego 2009 * Praca wykonana w ramach projektu badawczego Epidemiologia zagrożeń prokreacyjnych w Polsce wieloośrodkowe, prospektywne badania kohortowe (PBZ-MEiN-8/2/2006) zadania badawcze 1.3.1.1. Pierwsza w Polsce kohorta kobiet w ciąży projekt i organizacja badania oraz 2.1.1. Poziom ekspozycji na wybrane środowiskowe czynniki szkodliwe zwiazane z ruchem komunikacyjnym w pięciu regionach polski, ze szczególnym uwzglednieniem ekspozycji kobiet w ciąży.

104 K. Polańska i wsp. Nr 2 WSTĘP Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) należą do grupy związków chemicznych odpowiedzialnych za zanieczyszczenie środowiska. Ich źródłem są procesy spalania paliw, ogrzewanie mieszkań, przygotowanie żywności, przemysłowe procesy spalania (produkcja koksu, aluminium, przeróbka smoły węglowej) oraz czynniki naturalne, takie jak wybuchy wulkanów czy wielkie pożary lasów. Istotne narażenie na WWA jest związane również z paleniem tytoniu oraz bierną ekspozycją na dym tytoniowy. Za przydatny do oceny zawodowego i środowiskowego narażenia na WWA uważa się jeden z metabolitów pirenu 1-hydroksypiren (1-HP) (1,2). Wartości medialne stężeń 1-HP w moczu osób nienarażonych zawodowo na WWA i niepalących wynoszą poniżej 1 µg/g kreatyniny (1). Palenie tytoniu powoduje średnio około dwukrotny wzrost stężeń omawianego metabolitu. Dla przykładu w badaniu Van Rooij i wsp. (3) zakres stężeń 1-HP w moczu osób palących wynosił 0,1 0,8 µmol/mol, natomiast w przypadku osób niepalących 0,04 0,3 µmol/mol, a w analizie Scherer i wsp. (4) odpowiednio: 0,1 1,2 µmol/mol i 0,1 0,5 µmol/mol. Dodatkowe dane wskazują ponadto, że stężenie WWA w domach osób palących jest 1,5 4 razy wyższe niż w domach niepalących (5). Badania epidemiologiczne wskazują na występowanie zależności między ekspozycją kobiet ciężarnych na WWA a negatywnym wynikiem ciąży. W badaniu przeprowadzonym przez Dejmek i wsp. odnotowano istotne statystycznie zwiększone ryzyko zahamowania wewnątrzmacicznego wzrostu płodu (intrauterine growth restriction IUGR) w przypadku ekspozycji na średnie (15 30 ng/m 3 ) i wysokie ( 30 ng/m 3 ) stężenia WWA (6). W badaniu przeprowadzonym w Krakowie stwierdzono, że dzieci, u których oznaczono wysoki poziom adduktów DNA-WWA, miały statystycznie istotnie obniżone: masę urodzeniową, długość ciała oraz obwód główki (7). Mechanizm biologiczny, który może prowadzić to zahamowania wewnątrzmacicznego wzrostu płodu u dzieci kobiet narażonych na pyłowe zanieczyszczenia powietrza nie został dotychczas wyjaśniony. Przypuszcza się, że WWA są absorbowane na cząstkach pyłu i poprzez układ oddechowy dostają się do organizmu matki, gdzie mogą wywoływać działanie genotoksyczne i embriotoksyczne (6,8,9). W Polsce niewiele jest badań oceniających indywidualną ekspozycję kobiet ciężarnych na WWA oraz wpływ narażenia na zanieczyszczenia pyłowe i WWA na przebieg i wynik ciąży. Badanie Florek i wsp. miało na celu ocenę narażenia na WWA kobiet ciężarnych palących tytoń (10), podczas gdy w dwóch innych badaniach przeprowadzonych w Krakowie przez Pererę i wsp. (1998) oraz Jędrychowskiego i wsp. (2004) oceniano wpływ tej ekspozycji na przebieg ciąży (7,11). Celem prezentowanego badania była ocena ekspozycji kobiet ciężarnych na WWA wynikającej z palenia papierosów. MATERIAŁ I METODY Badana populacja Ocena ekspozycji na WWA została przeprowadzona wśród kobiet ciężarnych mieszkających na terenie województwa łódzkiego. Podstawę badania stanowiła kohorta 189 kobiet ciężarnych, co pozwoliło na wiarygodną, prospektywną ocenę zarówno narażenia na palenie czynne i bierne, jak i ekspozycji na WWA. Kryteria włączenia do badania Do badania zostały zakwalifikowane kobiety ciężarne w wieku 16 45 lat będące w pierwszym trymestrze ciąży, zamieszkałe na terenie województwa łódzkiego. Kryterium włączenia do badania była ciąża pojedyncza, niepochodząca z zapłodnienia z wykorzystaniem metod wspomaganego rozrodu i niezagrożona poronieniem samoistnym. Z badania wyłączone zostały matki z chorobami przewlekłymi takimi jak: cukrzyca, choroby układu krążenia, układu moczowego i pokarmowego. Wywiad kwestionariuszowy Z kobietami ciężarnymi włączonymi do badania zostały przeprowadzone 3 wywiady kwestionariuszowe w czasie ciąży. Na ich podstawie uzyskano informacje dotyczące takich cech społeczno-demograficznych kobiet, jak: wiek, wykształcenie, stan cywilny, liczebność rodziny, obciążenia domowe i zawodowe. Szczegółowo opisane zostało również miejsce zamieszkania kobiet, a także czynna i bierna ekspozycja na dym tytoniowy. Po porodzie przeprowadzony został wywiad kwestionariuszowy dotyczący przebiegu i wyniku ciąży uwzględniający wiek ciążowy, masę urodzeniową i długość ciała dziecka. Ocena czynnej i biernej ekspozycji na dym tytoniowy Z kobietami włączonymi do badania został przeprowadzony szczegółowy wywiad dotyczący palenia tytoniu (długość trwania nałogu, liczba wypalanych

Nr 2 Narażenie palących kobiet ciężarnych na WWA 105 papierosów) oraz biernej ekspozycji na dym tytoniowy (źródła i czas trwania ekspozycji). Informacje uzyskane od kobiet ciężarnych były weryfikowane przez analizę materiału biologicznego pomiar stężenia kotyniny w ślinie. Ślinę pobierano od kobiet trzykrotnie w czasie ciąży. Kotynina jest metabolitem nikotyny biomarkerem ekspozycji na dym tytoniowy. Analizę kotyniny w ślinie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z tandemową spektrometrią mas (liquid chromatography-tandem mass spektrometry LC-MS/MS). Oznaczanie stężenia kotyniny w ślinie metodą LC-MS/MS jest czułą i specyficzną metodą pozwalającą określić, czy badana osoba narażona jest na dym tytoniowy czynnie czy biernie. Kotyninę ekstrahowano ze śliny dichlorometanem. Do oznaczeń wykorzystano chromatograf cieczowy HPLC Waters 2650 z kolumną analityczną XTerra MS-18 (150 21 mm) połączoną z tandemowym spektrometrem mas QuattroMicro ESI/API. Analizę ilościową przeprowadzono z wykorzystaniem wzorca wewnętrznego kotyniny-d 3. Kryterium podziału na osoby palące i niepalące było stężenie kotyniny w ślinie równe 10 ng/ml. Ocena biomarkera ekspozycji na WWA Od wszystkich kobiet biorących udział w badaniu dwukrotnie przeprowadzono zbiórkę moczu (w II i III trymestrze ciąży). W zebranym materiale biologicznym dokonano analizy stężeń 1-HP biomarkera ekspozycji na WWA. Metodyka oznaczania 1-HP Próbki moczu (10 ml) doprowadzano do ph = 5 przy pomocy 1 M HCl (POCh), dodawano 5 ml 0,2 M buforu octanowego i 1500 j.a. β-glukuronidazy-arylsulfatazy (POCh), a następnie poddawano hydrolizie enzymatycznej w łaźni wodnej (16 godz. w 37 C). Próbki moczu oczyszczano metodą ekstrakcji do fazy stałej (SPE) na kolumnach C-18 100 mg (J.T. Baker) uprzednio kondycjonowanych metanolem (5 ml) i wodą (10 ml). Po przepuszczeniu próbki moczu kolumny przemywano 5 ml wody, a następnie 1-HP eluowano metanolem (10 ml). Rozpuszczalnik odparowywano do sucha w temperaturze ok. 40 C i atmosferze azotu. Suchą pozostałość rozpuszczano w 1 ml metanolu. Zatężone roztwory przed analizą chromatograficzną sączono przez filtry PTFE o średnicy 4 mm i średnicy porów 0,45 μm (Alltech) do fiolek o pojemności 2 ml. Wzorce 1-HP (Aldrich) do oznaczeń ilościowych przygotowywano, dodając do 10 ml moczu osoby niepalącej po 100 μl metanolowych roztworów tego związku o stężeniach 0,0; 0,02; 0,05; 0,1; 0,2; 0,5; 1,0 i 2,0 μg/ml. Wzorce poddawano procedurze przewidzianej dla próbek badanych. Do każdej serii oznaczeń przygotowano nowe roztwory wzorcowe 1-HP. Analiza chromatograficzna Analizy wykonywano na chromatografie cieczowym Waters (Alliance System) wyposażonym w pompę poczwórną, dozownik automatyczny oraz detektor fluorymetryczny Waters 2475. Rozdziałów chromatograficznych dokonywano na kolumnie Supelcosil LC-18 (150 3,0 mm, 5 µm), którą eluowano w temperaturze 25 C za pomocą mieszaniny metanolu i wody o stałym składzie (elucja izokratyczna). Stosowana metoda analityczna jest liniowa w zakresie 0,2 20 µg/l (r = 0,998, RSD = 5%). Oznaczalność metody wynosi 0,1 µg/l. Przykładowe chromatogramy wzorca 1-HP i jednej z badanych próbek moczu wraz z parametrami pracy chromatografu cieczowego zostały zamieszczone na rycinie 1. Analiza statystyczna Stężenia 1-HP w moczu analizowane były za pomocą modelu regresji liniowej z efektami losowymi. Jako efekt losowy w modelu uwzględniono dzień pobrania moczu. Stężenia 1-HP zostały poddane transformacji logarytmicznej. Wszystkich obliczeń statystycznych dokonano przy pomocy pakietu statystycznego R (12). EU EU 40,00 30,00 20,00 10,00 0,00 40,00 30,00 20,00 10,00 0,00 1-HP - 10,377 10,368 0,00 5,00 10,00 15,00 20,00 25,00 30,00 35,00 40,00 1-HP-wz-02; Date Acquired: 2008-03-28 17:54:41; Vial: 3; Inj #: 1; Channel: 2475ChA ex242/em388 1-HP-kohorta_C-35; Date Acquired: 2008-03-29 20:52:14; Vial: 41; Inj #: 1; Channel: 2475ChA ex242/em388 Kolumna / Column: Supelcosil LC-18 150 3 5 mm. Temp. kolumny / Column temp.: 25 C. Faza ruchoma / Mobil phase: metanol : woda (7:3). Przepływ / Flow rate: 0.4 ml/min. Detektor FLD / FLD detector: λ ex 242 nm, λ em 388 nm. Ryc. 1. Przykładowe chromatogramy wzorca 1-HP i jednej z badanych próbek moczu. Fig. 1. Chromatograms of 1-HP standard and one of the analyzed urine sample. Min

106 K. Polańska i wsp. Nr 2 WYNIKI Charakterystyka badanej populacji Ponad 70% kobiet uczestniczących w badaniu było w wieku 19 30 lat, a 25% kobiet miało 31 lat lub więcej. Stan cywilny zamężna deklarowało 62% ciężarnych. Zbliżony odsetek kobiet ciężarnych posiadał wykształcenie średnie lub wyższe oraz zatrudnienie w czasie ciąży (tab. 1). Tabela 1. Charakterystyka społeczno-demograficzna badanej populacji Table. 1. Socio-demographic characteristics of the cohort Zmienna Variable N % Wiek / Age 18 19 30 31 Stan cywilny/ Marital status zamężne / married niezamężne / unmarried Wykształcenie / Education podstawowe lub zawodowe / primary or vocational średnie lub wyższe / secondary or higher Status zatrudnienia / Employment status zatrudnione / employed bezrobotne / unemployed 6 135 48 117 72 64 125 122 67 3,2 71,4 25,4 61,9 38,1 33,9 66,1 64,6 35,4 Ryc. 3. Mediana stężenia 1-HP wśród palących i niepalących. Fig. 3. Median of 1-HP concentration in smoking and nonsmoking women. Palenie papierosów w czasie ciąży W badanej populacji 23,3% kobiet ciężarnych deklarowało palenie papierosów. Analiza materiału biologicznego, przeprowadzona w celu weryfikacji statusu palenia kobiet ciężarnych wykazała, że odsetek kobiet palących (poziom kotyniny w ślinie > 10 ng/ml) wynosił 32,3%. Narażenie kobiet ciężarnych na wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne W grupie kobiet niepalących średnie stężenie 1-HP w moczu wynosiło 0,60 µg/g kreatyniny (śr. geometryczna: 0,40 µg/g kreatyniny), natomiast dla palaczek 1,35 µg/g kreatyniny (śr. geometryczna: 0,84 µg/g kreatyniny). Na rycinie 2. przedstawiono zależność stężenia 1-HP w moczu od stężenia kotyniny w ślinie badanych kobiet. Przeprowadzona analiza wykazała istotną statystycznie zależność (p < 0,001) między Tabela 2. Stężenie 1-HP w zależności od stężenia kotyniny w ślinie i dnia pobrania moczu Table 2. Concentration of 1-HP in urine depending on cotinine level in saliva and the day of sample collection Zmienna Variable Iloraz średnich geometrycznych Ratio of geometric means P Ryc. 2. Stężenie 1-HP w moczu w zależności od stężenia kotyniny w ślinie. Fig. 2. Relationship between 1-HP concentration in urine and cotinine level in saliva. Kotynina / Cotinine > 10 ng/ml Zakres dziennej zmienności średnich 1-HP / Daily changes in mean 1-HP concentration 2,28 < 0,001 1,60 0,021

Nr 2 Narażenie palących kobiet ciężarnych na WWA 107 stężeniem biomarkera narażenia na dym tytoniowy a biomarkera narażenia na WWA. Wzrost stężenia 1-HP w moczu był proporcjonalny do wzrostu ekspozycji na dym tytoniowy. Mediana stężeń 1-HP w moczu była istotnie wyższa dla kobiet palących w porównaniu z niepalącymi (p < 0,001) (ryc. 3.). Wśród kobiet, u których stężenie kotyniny w ślinie wynosiło powyżej 10 ng/ml, średnie stężenie biomarkera narażenia na WWA było ponad dwukrotnie wyższe niż w grupie kobiet niepalących, po uwzględnieniu dnia pomiaru (iloraz średnich geometrycznych 2,3; 95% CI: 1,71 3,04) (tab. 2). OMÓWIENIE Wpływ palenia papierosów oraz biernej ekspozycji na dym tytoniowy jest przedmiotem szeregu badań epidemiologicznych. Składniki dymu tytoniowego, w tym liczne związki o działaniu kancerogennym, przenikają przez barierę łożyskową, stanowiąc zagrożenie dla rozwijającego się płodu. Ostatnie badania wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworów złośliwych u dzieci narażonych na dym tytoniowy w życiu płodowym, oprócz dobrze już udokumentowanego, negatywnego wpływu palenia na masę urodzeniową, długość ciała i obwód główki noworodka oraz ryzyko nagłej śmierci niemowlęcia. Mechanizm biologiczny szkodliwego wpływu na przebieg i wynik ciąży kobiet narażonych na WWA nie został dotychczas wyjaśniony. Jedną z hipotez jest, że związki te poprzez układ oddechowy dostają się do organizmu matki, gdzie wywierają działanie genotoksyczne i embriotoksyczne. 1-HP główny metabolit pirenu uważany jest za dogodny marker narażenia na WWA. Zarówno piren, jak i 1-HP nie ulegają kumulacji w organizmie. Czas połowicznego zaniku 1-HP z organizmu zawiera się w granicach 10 18 godzin (13 16). W przeprowadzonym badaniu wykazano, że stężenie 1-HP w moczu kobiet ciężarnych z terenu województwa łódzkiego wzrastało wraz ze wzrostem stężenia kotyniny w ślinie. Wśród kobiet palących (u których stężenie kotoniny w ślinie wynosiło powyżej 10 ng/ml) średnie stężenie 1-HP w moczu było ponad dwukrotnie wyższe niż w grupie kobiet niepalących (po uwzględnieniu dnia pobrania próbki moczu). Podobną zależność uzyskano w badaniu przeprowadzonym w Poznaniu (10), w którym średnie stężenie 1-HP w moczu kobiet palących wynosiło 0,17 µmol/mol kreatyniny, natomiast w moczu niepalących 0,10 µmol/mol kreatyniny (10). Wyniki te są jednak niższe niż uzyskane w przeprowadzonym przez nas badaniu (palące kobiety 1,35 µg/g kreatyniny, tj. 0,7 µmol/mol kreatyniny, kobiety niepalące 0,6 µg/g kreatyniny, tj. 0,3 µmol/ mol kreatyniny), co może wynikać z większej w województwie łódzkim ekspozycji związanej z zanieczyszczeniem środowiska (wynikającej głownie z ogrzewania mieszkań z użyciem paliw stałych). Badania przeprowadzone w Holandii (3) i Niemczech (4) również potwierdzają zaobserwowaną zależność. Palenie tytoniu uważane jest za jedno z głównych źródeł środowiskowego narażenia na WWA, jednak należy pamiętać, że nie jest to jedyne źródło ekspozycji na związki z tej grupy. W przypadku niskiej ekspozycji środowiskowej na WWA należy uwzględnić narażenie związane z dietą i sposobem przegotowywania posiłków. Jeżeli jednak udział innych źródeł ekspozycji jest znacząco wysoki, to narażenie wynikające z diety jest nieistotne dla bilansu całkowitego pobrania WWA. Jeśli odniesie się te rozważania do przeprowadzonego badania, to wydaje się, że sposób odżywiania i przygotowywania posiłków nie ma znaczenia w porównaniu z paleniem papierosów istotnym źródłem WWA. W przeprowadzonym badaniu stwierdzono istotne statystycznie zmiany stężenia 1-HP w moczu w zależności od dnia pobrania próbki moczu, co może wskazywać na znaczny udział dodatkowego środowiskowego źródła WWA, wynikającego z dużego nasilenia ruchu samochodowego i/lub sposobu ogrzewania mieszkań. WNIOSKI W przeprowadzonym badaniu odnotowano zwiększone narażenie na WWA kobiet palących w porównaniu z niepalącymi. Palenie papierosów nie jest jedynym źródłem narażenia kobiet ciężarnych na WWA. PIŚMIENNICTWO 1. Levin J.O.: First international workshop on hydroxypyrene as a biomarker for PAH exposure in man summary and conclusions. Sci. Total Environ. 1995;163(1 3):164 168 2. Jongeneelen F.J.: Biological monitoring of environmental exposure to polycyclic aromatic hydrocarbons; 1-hydroxypyrene in urine of people. Toxicol. Lett. 1994;72:205 211 3. Van Rooij J., Veeger M., Bodelier-Bade M., Scheepers P., Jongeneelen F.: Smoking and dietary intake of polycyclic aromatic hydrocarbons as sources of interindividual variability in the baseline excretion of 1-hydroxypyrene in urine. Int. Arch. Occup. Environ. Health 1994;66:55 65 4. Scherer G., Frank S., Riedel K., Meger-Kossien I., Renner T.: Biomonitoring of Exposure to Polycyclic Aromatic Hydrocarbons of Nonoccupationally Exposed Persons. Cancer Epidemiol. Biomarkers Prev. 2000;9:373 380

108 K. Polańska i wsp. Nr 2 5. Health Effects of Exposure to Environmental Tobacco Smoke. Natl Inst. Health Monogr. 1999;10:1 430 6. Dejmek J., Solansky I., Benes I., Lenicek J., Sram R.J.: The impact of polycyclic aromatic hydrocarbons and fine particles on pregnancy outcome. Environ. Health Perspect. 2000;108(12):1159 1164 7. Perera F., Whyatt R.M., Jędrychowski W.: Recent developments in Molecular Epidemiology. A study of Effects of Environmental Polycyclic Aromatic Hydrocarbons on Birth Outcomes in Poland. Am. J. Epidemiol. 1998;47:309 314 8. Kannan S., Misra D., Dvonch J.: Exposure to Airborne Particulate Matter and Adverse Perinatal Outcomes: A Biologically Plausible Mechanistic Framework for Exploring Potential Effect Modification by Nutrition. Environ. Health Perspect. 2006;114:1636 1642 9. Binkova B., Vesely D., Vesela D.: Genotoxicity and embryotoxicity of urban air particulate matter collected during winter and summer period in two different districts of the Czech Republic. Mutat. Res. 1999;440(1):45 58 10. Florek W., Piekorzewski W., Kornacka M., Szmatko A.: Ocena narażenia na wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne kobiet ciężarnych palących tytoń. Przegl. Lek. 2005;62(10):1013 1018 11. Jedrychowski W., Bendkowska I., Flak E.: Estimated Risk for Altered Fetal Growth Resulting from Exposure to Fine Particles during Pregnancy: An Epidemiologic Prospective Cohort Study in Poland. Environ. Health Perspect. 2004;112(14):1398 1402 12. The R Project for Statistical Computing. Adres: http://www.r-project.org 13. Buchet J.P., Gennart J., Mercado-Calderon P.F., Delavignette J.P., Cupers L., Lauwerys R.: Evaluation of exposure to polycyclic aromatic hydrocarbons in a coke production and a graphite electrode manufacturing plant: assessment of urinary excretion of 1-hydroxypyrene as a biological indicator of exposure: Br. J. Ind. Med. 1992;49:761 768 14. Viau C., Carrier G., Vyskocil A., Dodd C.: Urinary excretion kinetics of 1-hydroxy-pyrene in volunteers exposed to pyrene by the oral and dermal route. Sci. Total Environ. 1995;163:179 186 15. Viau C., Vyskocil A.: Patterns of 1-hydroxypyrene excretion in volunteers exposed to pyrene by the dermal route: Sci. Total Environ. 1995;163:87 190 16. Brzeźnicki S., Jakubowski M., Czerski B.: Elimination of 1-hydroxypyrene after human volunteer exposure to polycyclic aromatic hydrocarbons. Int. Arch. Occup. Environ. Health 1997;70:257 260