luty 2009 Prof. ndzw. dr Lechosław Gawrecki, GWSHM CV naukowe i zawodowe I. Kwalifikacje zawodowe: 1. Magisterium 1966: UAM, Wydział Filozoficzno Historyczny, kierunek: pedagogika Temat: Wybór dalszego kształcenia uczniów szkół podstawowych w r. szk. 1965/66 Promotor: Prof. dr hab. Stanisław Kowalski 2. Doktorat 1976: UAM, Wydział Nauk Społecznych, Instytut Pedagogiki Temat: Efektywność struktury programów TV z wychowania obywatelskiego Promotor: Prof. dr hab. Leon Leja 3. Profesor nadzwyczajny 2009.02.04: Akceptacja Centralnej Komisji ds. Tytułów i Stopni Naukowych II. Przebieg pracy zawodowej i dydaktycznej: 1. 1964 1966: Szkoła Podstawowa nr 84 w Poznaniu nauczyciel języka polskiego i muzyki. 2. 1966 1969: Liceum Pedagogiczne w Rogoźnie Wlkp. nauczyciel pedagogiki, psychologii, metodyki nauczania początkowego. 3. 1969 1975: Studium Nauczycielskie w Kaliszu nauczyciel pedagogiki, psychologii oraz metodyki nauczania początkowego. 4. 1975 1990: Instytut Kształcenia Nauczycieli Oddział Doskonalenia Nauczycieli w Kaliszu, adiunkt. Wicedyrektor. 5. 1985 2006: Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu Instytut Pedagogiczno- Artystyczny w Kaliszu, starszy wykładowca. 6. 1993 nadal: Studium Doskonalenia Menedżerów Oświaty w Kaliszu i w Gnieźnie, dyrektor. 1
7. 2003 nadal: Gnieźnieńska Wyższa Szkoła Humanistyczno-Menedżerska Milenium, profesor nadzwyczajny, założyciel i rektor. III. Kierowanie pracami magisterskimi i dyplomowymi: 1. Promotor około 400 prac magisterskich i licencjackich. 2. Promotor około 500 obronionych prac dyplomowych na Studiach Podyplomowych Organizacji i Zarządzania Oświatą. IV. Funkcje naukowe: 1971 1987: Konsultant naukowy w Redakcji Programów Szkolnych Telewizji Polskiej. 1983 1988: Konsultant naukowy w Dziale Programów dla Szkół Polskiego Radia. 2004 2005: Członek Komitetu Naukowego przygotowującego Międzynarodowy Kongres Edukacyjny Edukacja polska w zjednoczonej Europie (organizator: Związek Nauczycielstwa Polskiego). V. Szczególne osiągnięcia zawodowe: 1993 nadal: Założyciel według własnej autorskiej koncepcji Studium Doskonalenia Menedżerów Oświaty (SDMO) w Kaliszu a od 2004 roku również w Gnieźnie. Placówka ogólnopolska, specjalizująca się w menedżerskim kształceniu na studiach podyplomowych (we współpracy ze szkołami wyższymi) i kursach kierowniczej kadry oświaty. Ponad 6 tysięcy absolwentów z całego kraju. Słuchacze SDMO spotykali się z najbardziej znaczącymi politykami m. in. z ministrem edukacji R. Czarnym, ministrem ds. samorządu M. Kuleszą, pięcioma wiceministrami MEN, wiceprezesem NIK Z. Wesołowskim. Do Kalisza i Gniezna na spotkania z słuchaczami SDMO przyjeżdżali wybitni specjaliści w dziedzinie pedagogiki, psychologii i socjologii: profesorowie: W. Kobyliński, J. Kurnal, J. Radziewicz, T. Pilch, Z. Melosik, L. Gapik, S. Kwiatkowski, P. Buczkowski, J. Gęsicki, B. Śliwerski, A. Nalaskowski, A. Wiszniewski (komunikacja społeczna) oraz profesorowie bibliotekoznawstwa: K. Migoń i M. Skalska-Zlat. Studium organizuje dla swoich słuchaczy i absolwentów również wizyty i staże zagraniczne. (Niemcy, Austria, Szwajcaria, Anglia, Francja). Organizuje też konferencje naukowe: Menedżerskie zarządzanie szkołą; 2003 (organizator: prof. L. Gawrecki), Szkoła polska na tle porównawczym; 2006 (organizator: prof. E. Potulicka), Dyscyplina 2
i kierowanie klasą szkolną konteksty, problemy, rozwiązania praktyczne; 2007 (organizator: prof. Ewa Filipiak), Szkoła polska w XXI wieku; 2008 (organizator: prof. L. Gawrecki). 2002 nadal: Jednoosobowy założyciel Gnieźnieńskiej Wyższej Szkoły Humanistyczno-Menedżerskiej Milenium uczelni niepublicznej. W roku akademickim 2007/08 studiowało tu około 1300 studentów na trzech wydziałach: Zarządzania i Marketingu, Pedagogiki i Kulturoznawstwa. VI. Funkcje administracyjne: 1. 1975 1977: Kierownik Studiów Podyplomowych Organizacji i Zarządzania Oświatą. 2. 1977 1985: Kierownik Zaocznych Studiów Magisterskich kierunek nauczanie początkowe (ok. 500 absolwentów). 3. 1986 1989: Kierownik Studiów Podyplomowych Organizacji i Zarządzania Oświatą. 4. 1989 1990: Wicedyrektor Oddziału Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Kaliszu. 5. 1993 nadal: Dyrektor Studium Doskonalenia Menedżerów Oświaty w Kaliszu i w Gnieźnie. 6. 2002 nadal: Założyciel Gnieźnieńskiej Wyższej Szkoły Humanistyczno- Menedżerskiej Milenium w Gnieźnie. 7. 2007 nadal: Rektor Gnieźnieńskiej Wyższej Szkoły Humanistyczno-Menedżerskiej Milenium w Gnieźnie. VII. Funkcje społeczne: 1. 1983 1994: Ławnik w Sądzie Rejonowym w Kaliszu. 2. 1990 1994: Sekretarz Krajowej Sekcji Kształcenia i Doskonalenia Nauczycieli przy Zarządzie Głównym Związku Nauczycielstwa Polskiego. VIII. Dane o publikacjach: 1. Publikacje naukowe i popularno-naukowe: książki wydane: 10, artykuły naukowe: ukazały się w wydawnictwach zwartych oraz w czasopismach, m.in.: Nauczyciel i Wychowanie, Chowanna, Neodidagmata, Nowa Szkoła, News - Nowości Oświaty, Oświata i Wychowanie, Życie Szkoły, Przekazy i Opinie, Dyrektor Szkoły. 3
2. Redaktor Głosu Dyrektora-Menedżera dodatku cyklicznego do Głosu Nauczycielskiego. Ukazało się 25 numerów w latach 1997 2000. 3. Publicystyka oświatowa: około 100 artykułów w m.in.: Polityce, Głosie Nauczycielskim, Życiu Literackim, Tygodniku Kulturalnym, Rzeczpospolitej. 4. Autorskie audycje radiowe i programy telewizyjne: 1983-1987: Nauczycielski Uniwersytet Radiowo Telewizyjny NURT (5 programów autorskich; 2 w radiu, 3 w telewizji), 1985-1989: cykl radiowy pod tytułem. Radio w szkole (10 audycji): autor koncepcji cyklu i poszczególnych audycji, 1988-1989: stały felieton popularno-naukowy w Polskim Radiu z cyklu: Radio w nauczaniu i wychowaniu. IX. Prace badawcze: 1. 1976: Autorstwo ogólnopolskich badań nad wykorzystaniem w szkołach audycji radiowych i programów TV, prowadzonych przez Ośrodek Badań Opinii Publicznej PRiTV. 2. Udział w dwóch problemach węzłowych, prowadzonych przez Instytut Pedagogiki UAM w Poznaniu: 1982 1985: Środki dydaktyczne w kształceniu (temat własny: Programy TV jako czynnik integracji wielostronnej w nauczaniu początkowym), 1986 1989: Kształcenie multimedialne w szkole (temat własny: Przygotowanie szkół do kształcenia multimedialnego). 3. 1986 1990: Kierowanie ogólnopolską grupą badawczą podejmującą problem: Wpływ środków dydaktycznych na doskonalenie pracy dydaktycznej i wychowawczej szkoły. Problem podjęty w ramach planu pracy badawczej IKN, z inspiracji Ministerstwa Edukacji Narodowej. X. Staże oraz krótkotrwałe wizyty zagraniczne: 1. Anglia 1979 (Open University w Milton Keynes) 2. Węgry 1981 (Krajowy Instytut Doskonalenia Nauczycieli) 3. NRD 1986 (Okręgowy Ośrodek Metodyczny w Erfurcie) 4. RFN 1987 (Instytut Doskonalenia Nauczycieli w Płn. Nadrenii-Westfalii w Kolonii) 5. Kijów 2001 (Uniwersytet Pedagogiczny) 4
XI. Udział w konferencjach i sesjach naukowych: 1. 1977 (maj), Łódź. Seminarium naukowe: Telewizja w procesie kształcenia. Autor komunikatu z badań Wykorzystanie audycji radiowych i programów TV przez nauczycieli szkół podstawowych i średnich. 2. 1 2.09.1978, Gniezno. Sesja naukowa: Funkcjonowanie środków dydaktycznych w powszechnej szkole średniej. Przewodniczący sekcji wychowania przedszkolnego i nauczania początkowego. Autor referatu: Rola środków dydaktycznych w wychowaniu przedszkolnym i nauczaniu początkowym. 3. 17-19.01.1988, Piotrków Tryb. Ogólnopolskie Seminarium Naukowe: Radio i telewizja w procesie kształcenia i wychowania. Autor komunikatu z badań pod tytułem: Opracowanie na lekcjach treści audycji radiowych i programów TV dla klas początkowych. 4. 8-10.10.1993, Warszawa. Sympozjum: Zmiana w zarządzaniu szkołą. Autor referatu: Tradycyjny dyrektor czy menedżer oświaty. 5. 17.07.1994, Warszawa Senat RP. Konferencja: Decentralizm w zarządzaniu oświatą. Referat wprowadzający do dyskusji: Menedżer w oświacie. 6. 10-12.12.1999, Warszawa. Centralny Ośrodek Zarządzania. Konferencja: Nowoczesne metody zarządzania. Autor wystąpienia: Nowoczesne zarządzanie szkołą. 7. 15.03.2002, Warszawa. Konferencja Dyrektorów Szkół Polskich. Wystąpienie: Zarządzanie szkołą u progu XXI wieku. XII. Ważniejsze nagrody: 1981 - Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania III stopnia 1984 - Nagroda Dyrektora Instytutu Kształcenia Nauczycieli 1987 - Nagroda Ministerstwa Edukacji Narodowej I stopnia (zespołowa) 1990 - Nagroda I stopnia Dyrektora Centrum Doskonalenia Nauczycieli 1994 - Nagroda II stopnia Rektora UAM za osiągnięcia naukowe 2005 Nagroda II stopnia Rektora UAM za osiągnięcia organizacyjno-dydaktyczne. 5