Miejski Program Przeciwdziałania Narkomanii na 2012 r.



Podobne dokumenty
Miejski Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata

UCHWAŁA Nr XIV/152/11 RADY MIEJSKIEJ W WIELUNIU. z dnia 15 grudnia 2011 r.

UCHWAŁA NR XXIX/180/17 RADY MIASTA SIEMIATYCZE. z dnia 29 marca 2017 r.

PROGRAM PROFILAKTYKI W BURSIE NR 6 W WARSZAWIE na rok szkolny 2016/ /2018

Miejski Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata

Załącznik do Uchwały nr Rady Miejskiej Leszna z dnia 2014r. MIEJSKI PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII NA LATA

SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYKI GIMNAZJUM IM. ORŁA BIAŁEGO W CHOTOMOWIE NA LATA 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018

PROGRAM PROFILAKTYKI UZALEŻNIEŃ W ZSS Nr 9 W ŁODZI NA ROK 2013

UCHWAŁA NR XLI/235/14 RADY GMINY DOBROMIERZ z dnia 7 lutego 2014 r.

GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII NA ROK 2014

UCHWAŁA Nr XII/67/2015 RADY MIEJSKIEJ W RAKONIEWICACH. z dnia 19 listopada 2015 r.

GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII NA ROK 2017

UCHWAŁA NR II/13/18 RADY GMINY OLSZTYN. z dnia 17 grudnia 2018 r. w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata

UCHWAŁA NR IV/20/2015 RADY MIEJSKIEJ W ŻAROWIE. z dnia 23 stycznia 2015 r.

UCHWAŁA NR XXXI/236/2017 RADY MIEJSKIEJ W RAKONIEWICACH. z dnia 14 listopada 2017 r.

Uchwała Nr XV/106/15 Rady Gminy Santok z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie : uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2016 rok.

GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII

UCHWAŁA NR V/29/2015 RADY MIEJSKIEJ W NOWYM MIEŚCIE LUBAWSKIM z dnia 17 marca 2015 r.

Załącznik Nr 2 do Uchwały Nr XV/90/2015 Rady Gminy Lipusz z dn. 28 grudnia 2015 r. Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na rok 2016

Uchwała Nr XXXVII/234/2014 Rady Gminy Niebylec z dnia 30 stycznia 2014 r. w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Przeciwdziałania Niebylec na rok 2014.

Cel IV: Profilaktyka narkomanii i dopalaczy

Uchwała Nr XV/ 78 /2016 Rady Gminy Wijewo z dnia 07 stycznia 2016 r.

UCHWAŁA NR... RADY MIEJSKIEJ W PYSKOWICACH. w sprawie: przyjęcia "Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata "

UCHWAŁA nr XXVIII/.../2012 Rady Gminy Godkowo z dnia 19 grudnia 2012 roku

Miejski Program Przeciwdziałania Narkomanii na 2013 rok

Co to jest profilaktyka uzależnień? Poziomy współczesnej systemowej profilaktyki. Materiały ze szkolenia Rady Pedagogicznej w dniu r.

UCHWAŁA NR IX/45/2015 RADY GMINY LUBIN. z dnia 26 marca 2015 r.

UCHWAŁA NR XLII/334/2017 RADY MIEJSKIEJ W GOGOLINIE. z dnia 23 listopada 2017 r.

PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII DLA GMINY PYZDRY na rok 2009

UCHWAŁA NR XXXI/191/13 RADY MIASTA JEDLINA-ZDRÓJ. z dnia 20 grudnia 2013 r.

1/ PROFILAKTYKA I ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH

UCHWAŁA NR XIV/87/2015 RADY MIEJSKIEJ W ZBĄSZYNKU. z dnia 22 grudnia 2015 r.

UCHWAŁA NR III/17/15 RADY MIASTA JEDLINA-ZDRÓJ. z dnia 29 stycznia 2015 r.

Uchwała Nr XLVI / 242 /2014 Rady Miasta w Brzezinach z dnia 24 stycznia 2014 r.

UCHWAŁA NR RADY MIEJSKIEJ WE FROMBORKU Z DNIA. w sprawie uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata

UCHWAŁA Nr XXXIII/163/2013. w sprawie przyjęcia gminnego programu przeciwdziałania narkomanii

SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI GMINNEGO PROGRAMU PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII DLA GMINY BARUCHOWO ZA ROK Opracował: Joanna Gawłowska

UCHWAŁA NR 67/XVIII/2015 RADY GMINY OPATÓW. z dnia 30 grudnia 2015 r. w sprawie uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2016 rok

UCHWAŁA NR XXIV/255/12 RADY MIEJSKIEJ W SŁOMNIKACH. z dnia 20 grudnia 2012 r.

UCHWAŁA NR... RADY GMINY STARA BIAŁA. z dnia r. w sprawie uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2017 rok

UCHWAŁA NR XVI/116/2015 RADY MIEJSKIEJ W ŻAROWIE. z dnia 22 grudnia 2015 r.

Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii. na terenie Gminy Węgorzewo. na 2008 rok

Sprawozdanie z realizacji Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii w 2017r.

UCHWAŁA NR XXX/232/2016 RADY MIEJSKIEJ W ŻAROWIE. z dnia 29 grudnia 2016 r.

GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII DLA GMINY KOŚCIERZYNA NA ROK 2017

MIEJSKI PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII W PRZEWORSKU W LATACH

UCHWAŁA NR... RADY GMINY STARA BIAŁA. z dnia r. w sprawie uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2019 rok

Uchwała Nr XII/56/15 Rady Gminy Milejów z dnia 26 listopada 2015 r. w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2016 r.

Aneks do Programu Wychowawczo Profilaktycznego Szkoły Podstawowej im. Jana Długosza w Piekarach opracowany na podstawie

Uchwała Nr XXXIV/262/13 Rady Gminy Santok z dnia r. w sprawie : uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2014 rok.

SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYKI

MIEJSKI PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII NA 2014 ROK dla Miasta Tomaszów Lubelski

Załącznik do Uchwały Nr /../16 Rady Miejskiej w Zalewie z dnia 21 grudnia 2016r.

Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na 2014 rok

UCHWAŁA NR XXIV/278/17 RADY MIEJSKIEJ W SŁOMNIKACH. z dnia 26 stycznia 2017 r.

UCHWAŁA NR XXVIII/630/12 RADY MIASTA KATOWICE. z dnia 31 października 2012 r.

P R O G R A M PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII DLA GMINY TARCZYN NA 2011 ROK

UCHWAŁA NR LV/1285/14 RADY MIASTA KATOWICE. z dnia 15 października 2014 r.

Miejski Program Przeciwdziałania Narkomanii na 2012 rok

UCHWAŁA NR XXVI/268/16 RADY MIEJSKIEJ WODZISŁAWIA ŚLĄSKIEGO. z dnia 28 grudnia 2016 r.

GMINNY PROGRAM PROFILAKTYKI, ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH ORAZ PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII NA ROK 2014.

UCHWAŁA NR XXXIV/479/2013 RADY MIEJSKIEJ W MIECHOWIE. z dnia 27 grudnia 2013 r.

w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii dla Gminy Dąbrowa na 2011 rok

Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na rok 2014

Załącznik nr 2 do Uchwały Nr XXXII/158/2017 Rady Gminy Lipusz z dnia 12 stycznia 2017 r. Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na 2017 rok

Uchwała Nr XIV/101/2005 Rady Miasta Świeradów-Zdrój z dnia 28 grudnia 2005 roku

UCHWAŁA NR XXXII/649/16 RADY MIASTA KATOWICE. z dnia 23 listopada 2016 r.

UCHWAŁA NR XXII/144/12 RADY MIASTA JEDLINA-ZDRÓJ. z dnia 28 grudnia 2012 r.

Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii. na terenie Gminy Węgorzewo. na 2007 rok

UCHWAŁA Nr XLI/351/06 Rady Miejskiej Gminy Lwówek Śląski z dnia 24 lutego 2006 r.

w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2008

Uchwała Nr III /11/2010 Rady Gminy Baranów z dnia 29 grudnia 2010 r.

Miejski Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata

U C H W A Ł A NR Rady Miejskiej w Tarczynie z dnia

Krajowy Program Przeciwdziałania Narkomanii Cele i działania.

Sprawozdanie z realizacji Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii w 2018r. Gmina Krapkowice

UCHWAŁA NR XVII/310/15 RADY MIASTA KATOWICE. z dnia 29 października 2015 r.

UCHWAŁA Nr 74/XIII/2015 Rady Miasta i Gminy Gąbin z dnia 25 listopada 2015 roku

HARMONOGRAM REALIZACJI GMINNEGO PROGRAMU PROFILAKTYKI I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH NA ROK 2007

UCHWAŁA NR XI/276/2015 RADY MIASTA GLIWICE. z dnia 19 listopada 2015 r.

GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII GMINY ŁUBNIANY NA 2015 ROK

UCHWAŁA NR XIX/180/2016 RADY GMINY KROKOWA. z dnia 28 stycznia 2016 r. w sprawie przyjęcia Gminnego programu przeciwdziałania narkomanii na rok 2016

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej ul. Kolejowa 5, Nidzica tel. (89) , fax (89)

UCHWAŁA NR XLVI/332/2017 RADY MIEJSKIEJ W ŻAROWIE. z dnia 28 grudnia 2017 r.

MIEJSKI PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII NA 2013 ROK dla Miasta Tomaszów Lubelski

UCHWAŁA NR XXX RADY MIASTA EŁKU. z dnia 26 marca 2013 r.

Szkoła Podstawowa im. Ewarysta Estkowskiego w Kostrzynie SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYCZNY

Program Bezpieczna i przyjazna szkoła na lata

Anna Radomska konferencja. 5 listopada 2014 Warszawa. Zwiększanie skuteczności działań wychowawczych i profilaktycznych

GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA. na 2013 rok

UCHWAŁA NR XXXII/203/2005 RADY MIEJSKIEJ W NOWYM MIEŚCIE NAD PILICĄ z dnia 28 grudnia 2005 roku

UCHWAŁA NR XXVIII/254/2017 RADY GMINY WALCE. z dnia 20 grudnia 2017 r.

PROGRAM PROFILAKTYKI W SPECJALNYM OŚRODKU SZKOLNO WYCHOWAWCZYM NR 2 W PŁOCKU

UCHWAŁA NR XXXVII/432/2017 RADY MIEJSKIEJ W KRAPKOWICACH. z dnia 15 grudnia 2017 r.

UCHWAŁA NR XXXIII/247/2017 RADY MIEJSKIEJ W ŻYWCU. z dnia 23 lutego 2017 r.

Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Przeciwdziałania Narkomanii w Gminie Karczew

w sprawie Programu Przeciwdziałania Narkomanii dla Gminy i Miasta Żuromin na 2015 rok.

Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata

Uchwała Nr. Rady Gminy Krasiczyn z dnia 4 listopada 2016r. w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2017 rok.

Uchwała Nr/ XXXIV/179/06 Rady Gminy Rawa Mazowiecka z dnia 20 stycznia 2006 roku.

Transkrypt:

Załącznik do Uchwały Nr XIX/102/12 Rady Miasta Siemiatycze z dnia 15 lutego 2012 r. Urząd Miasta Siemiatycze Miejski Program Przeciwdziałania Narkomanii na 2012 r. Siemiatycze, luty 2012 r.

I. WSTĘP Narkomania od lat stanowi problem o zasięgu lokalnym, krajowym i globalnym. Ogranicza rozwój gospodarczy krajów biednych, angażuje nieproporcjonalnie duże nakłady finansowe związane z przeciwdziałaniem narkomanii w krajach najbogatszych. W Polsce, zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 r., podstawę do działań w zakresie przeciwdziałania narkomanii stanowi Krajowy Program Przeciwdziałania Narkomanii uchwalany przez Radę Ministrów na wniosek Ministra Zdrowia, który zakłada następujący cel ogólny: ograniczenie używania narkotyków i związanych z tym problemów społecznych i zdrowotnych. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi podstawę prawną i merytoryczną opracowania Miejskiego Programu Przeciwdziałania Narkomanii dla Miasta Siemiatycze na 2012 r. Program został opracowany w oparciu o diagnozę sporządzoną na podstawie badań ankietowych przeprowadzonych wśród uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych w siemiatyckich szkołach w czerwcu 2011 r. oraz pracę grupy roboczej powołanej do opracowania niniejszego programu w ramach projektu Decydujmy Razem. Autorami programu, który powstał przy wykorzystaniu mechanizmów i metod partycypacji są: Joanna Balejko, Waldemar Bartoszuk, Agnieszka Bolewska-Iwaniuk, Bożena Czerkas, Bernadeta Dmitruk, Bartosz Galas, Mariusz Gocał, Joanna Gołubkiewicz, Melania Grygoruk, Jadwiga Hackiewicz, Małgorzata Herman, Wojciech Iwaniuk, Elżbieta Jakubiuk, Katarzyna Kasperuk, Grażyna Komuda, Jadwiga Kondraciuk, Andrzej Kosiński, Aleksandra Krzysztoń, Romuald Leoniuk, Karol Lubowicki, Izabella Mioduszewska, Lidia Obniska, Agnieszka Oleszczuk, Urszula Paczuska, Marzena Pura, Paulina Pytel, Aldona Ryszczuk, Anna Saczuk, Jolanta Sidorowicz, Elżbieta Siniakowicz, Piotr Siniakowicz, Michał Selewońko, Ewa Sulimowicz, Barbara Terpiłowska, Krystyna Wolanin, Adela Wrona, Tomasz Zagubin. Poszczególne elementy programu wypracowane zostały na 5 warsztatach. W pracach grupę wspierała animatorka partycypacji publicznej Agata Androsiuk oraz eksperci: Urszula Ilkowska, Barbara Szczerbińska i Elżbieta Powichrowska. II. WSPÓŁCZESNA PROFILAKTYKA NARKOMANII Definicja pojęcia narkomanii użyta w ustawie o zapobieganiu i przeciwdziałaniu temu zjawisku określa się jako stałe lub okresowe przyjmowanie w celach niemedycznych 2

środków odurzających lub psychotropowych albo środków zastępczych w wyniku czego może powstać lub powstała zależność. Współczesna profilaktyka jest rozbudowaną dziedziną obejmującą teoretyczną i praktyczną wiedzę na temat: czynników ryzyka oraz czynników chroniących przed problemami związanymi z zachowaniami ryzykownymi. Niektóre z cech jednostki oraz środowiska sprzyjają powstawaniu zachowań ryzykownych, inne natomiast je ograniczają. Czynniki ryzyka to cechy, sytuacje lub warunki sprzyjające powstawaniu zachowań ryzykownych, natomiast do czynników chroniących zaliczamy cechy, sytuacje lub warunki zwiększające odporność jednostki na działanie czynników ryzyka. Za najważniejsze czynniki chroniące i czynniki ryzyka uważa się te związane z sytuacją rodzinną, szkolną, czynniki osobowościowe, czynniki związane z funkcjonowaniem w grupie rówieśniczej oraz zaangażowanie religijne. modeli teoretycznych wyjaśniających zjawisko zachowań ryzykownych. Zachowania ryzykowne są to zachowania niosące ryzyko negatywnych konsekwencji, zarówno dla zdrowia fizycznego i psychicznego jednostki, jak i dla jej otoczenia społecznego. Do zachowań ryzykownych zaliczamy: palenie tytoniu, używanie środków psychoaktywnych (alkoholu, narkotyków, leków), wczesną aktywność seksualną, zachowania agresywne i przestępcze. skutecznych strategii profilaktycznych. Odpowiednio do stopnia zagrożenia profilaktyka uzależnień prowadzona jest na trzech poziomach: profilaktyka uniwersalna, selektywna oraz wskazująca. Profilaktyka uniwersalna ma na celu przeciwdziałanie inicjacji w zakresie różnych zachowań ryzykownych (zwłaszcza wśród młodzieży szkolnej) poprzez dostarczenie odpowiedniej informacji oraz wzmacnianie czynników chroniących i redukcję czynników ryzyka. Realizatorzy profesjonalnych programów profilaktyki uniwersalnej to przede wszystkim nauczyciele wspierani przez psychologów. Działania przeprowadzane są najczęściej w szkołach. Profilaktyka selektywna ma na celu zapobieganie, ograniczenie lub zaprzestanie podejmowania przez jednostkę zachowań ryzykownych. Cele te mogą być osiągane między innymi poprzez ograniczanie czynników ryzyka związanych ze środowiskiem rodzinnym i rówieśniczym, poprawę funkcjonowania emocjonalnego i społecznego, kształtowanie adekwatnych przekonań normatywnych dotyczących narkotyków, promocję postaw prozdrowotnych oraz wspieranie rodzin w rozwiązywaniu problemów związanych 3

z używaniem narkotyków przez dziecko. Odbiorcy działań profilaktyki selektywnej to podgrupy wybranej populacji (np. ogółu młodzieży) charakteryzujące się obecnością czynników ryzyka (indywidualnych, rodzinnych, środowiskowych), związanych z podejmowaniem danych zachowań ryzykownych, np.: używania czy nadużywania substancji psychoaktywnych. Realizatorzy profesjonalnych programów profilaktyki selektywnej to przede wszystkim psychologowie, socjoterapeuci i doradcy rodzinni (program FreDgoes net). Profilaktyka wskazująca są to działania kierowane do jednostek, u których rozpoznano pierwsze objawy zaburzeń lub szczególnie zagrożonych rozwojem problemów wynikających z używania substancji psychoaktywnych. Cele profilaktyki wskazującej to zapobieganie rozwojowi uzależnienia od substancji psychoaktywnych, ograniczanie częstości używania lub zmiana wzorów używania substancji na mniej niebezpieczne, ryzykowne. Realizatorzy działań profilaktyki wskazującej wymagają specjalistycznego przygotowania w zakresie pomocy psychologicznej lub terapii. Realizatorami programów są psychologowie kliniczni, psychoterapeuci, pracownicy socjalni itp. Programy te wymagają często interdyscyplinarnej współpracy przedstawicieli wielu instytucji pomocowych. III. ANALIZA SWOT MOCNE STRONY: dostrzeganie problemu potencjał ludzki (osoby zaangażowane) punkt konsultacyjny procedury w szkołach dotyczące problemu narkotykowego realizacja programów profilaktycznych działalność pomocowa poradni psychologiczno-pedagogicznej oferty dotyczące zagospodarowania czasu wolnego (kluby sportowe, kola zainteresowań, ZHP, Siemiatycki Ośrodek Kultury, Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji itp.) szkoły dla rodziców podnoszenie kompetencji wychowawczych SŁABE STRONY: łatwa dostępność środków odurzających i narkotyków w mieście migracje zarobkowe rodziców 4

pieniężna rekompensata za nieobecność rodziców lub jednego z rodziców w domu mała zdaniem młodzieży - liczba atrakcyjnych miejsc do spędzania wolnego czasu wpływ mediów promocja łatwego, hedonistycznego stylu życia brak rzetelnej wiedzy na temat skutków zażywania narkotyków i innych substancji psychotropowych oraz uzależnienia od tych substancji brak w mieście profesjonalnego terapeuty prowadzącego terapię uzależnień od narkotyków, brak grupy wsparcia dla rodziców dzieci sięgających po narkotyki niedostateczna ilość programów profilaktycznych dotyczących narkotyków brak współpracy instytucji samorządowych z organizacjami pozarządowymi i pomiędzy samymi organizacjami pozarządowymi mało środków finansowych przeznaczonych na działania profilaktyczne brak młodzieżowych liderów zaangażowanych w działalność antynarkotykową brak autorytetów, infantylizacja życia postrzeganie narkotyków jako sposobu radzenia sobie ze stresem SZANSE: rozwój zaplecza instytucjonalnego i środowiskowego gotowość władz lokalnych do współpracy z partnerami społecznymi możliwość udziału w ogólnopolskich kampaniach informacyjnych istnienie w województwie systemu wsparcia dla osób i rodzin wymagających specjalistycznej pomocy wzrost poziomu wiedzy społeczeństwa na temat problemów uzależnień wzrost zainteresowania zdrowym stylem życia pogłębiona diagnoza zjawiska narkomanii fundusze unijne i inne zewnętrzne źródła finansowania przeciwdziałania narkomanii ZAGROŻENIA: mentalność społeczna społeczne przyzwolenie na proceder używania substancji psychoaktywnych funkcjonowanie subkultur i grup nieformalnych rozwój zjawiska wykluczenia społecznego zaburzenia w funkcjonowaniu rodzin osób uzależnionych postępująca zmiana systemu wartości (brak autorytetów) 5

zmieniające się prawo IV. DIAGNOZA Diagnoza społeczna została sporządzona na podstawie badań ankietowych przeprowadzonych wśród uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych oraz danych z Komendy Powiatowej Policji w Siemiatyczach oraz Punktu konsultacyjno-informacyjnego prowadzonego przy Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Siemiatyczach. Badaniem ankietowym zostało objętych 623 uczniów w przedziale wiekowym 13-19 lat ze szkół z terenu miasta Siemiatycze tj.: Gimnazjum Publicznego nr 1 i nr 2 oraz Zespołu Szkół. Celem badania była ocena poziomu zażywania narkotyków przez młodzież, ich dostępności w mieście oraz wiedzy na temat przyczyn i skutków ich zażywania, a także jakości spędzania wolnego czasu młodzieży. Badania rozpoczęły pytania dotyczące przyjmowania środków uzależniających. Zarówno licealistom jak i gimnazjalistom zdarzało się sięgać po środki uzależniające. Ponad 15% ankietowanych gimnazjalistów wskazało, że przyjmowali tego typu środki. Wskaźnik ten znacznie wzrósł w przypadku licealistów, wśród którzy aż prawie 38% zdarzało się przyjmować środki uzależniające. Czy zdarzyło Ci się przyjmować środki uzależniające? 90,00% 80,00% 70,00% 60,00% 50,00% 40,00% 30,00% 20,00% 10,00% 0,00% 84,79% 63,29% nigdy nie sięgałem(am) po narkotyki gimnazjaliści licealiści 6

Respondenci wskazali środki uzależniające, po które młodzież sięga najczęściej. Wyniki wskazały, że gimnazjaliści częściej eksperymentują z różnymi substancjami. Wśród gimnazjalistów najpopularniejsza jest marihuana, środki uspokajające, środki wziewne, i dopalacze. Niepokojące jest sięganie przez gimnazjalistów po haszysz, heroinę i amfetaminę. Nieco lepiej wygląda sprawa przyjmowania środków uzależniających przez licealistów. Wśród nich najpopularniejsze są: marihuana, środki uspokajające, środki nasenne i haszysz. Licealiści rzadziej sięgają po środki wziewne, dopalacze, amfetaminę czy heroinę. Jakie środki przyjmuje młodzież? (w %) marihuana haszysz LSD amfetamina Dopalacze Środki uspokajające Środki nasenne crack gimnazjaliści kokaina ecstasy heroina Środki wziewne Sterydy anaboliczne 11,5 6,4 4,2 5,5 7,8 8,7 5,9 3,2 4,1 1,8 6,4 8,7 3,6 licealiści 17,2 4,2 0,4 0,4 2,5 8,8 5,06 0 0 0 0,4 2,5 0,4 Kolejne pytanie dotyczyło dostępności narkotyków w mieście Siemiatycze. Ponad połowa ankietowanej młodzieży ocenia, że łatwo można zaopatrzyć się w narkotyki. Jedynie niewielki odsetek gimnazjalistów (ok. 8%) i licealistów (ok. 4%) uznało to za trudne. Duża liczba ankietowanych nie wie, czy dostęp do narkotyków jest łatwy, czy trudny. Czy według Ciebie można łatwo zaopatrzyć się w narkotyki? 60,00% 50,00% 40,00% 54,83% 57,38% 48,84% 36,71% 30,00% 20,00% 10,00% 7,83% 3,79% gimnazjaliści licealiści 0,00% tak nie 7 nie wiem

Najpopularniejsze miejsce, w którym wg. młodzieży jest łatwa dostępność narkotyków to dyskoteka. Liczna grupa respondentów wskazała także ulicę. Ponad ¼ ankietowanych zna dilerów narkotyków w mieście, na co wskazuje fakt, że mieszkanie dilera jest dla 25,55% respondentów, miejscem w którym młodzież zaopatruje się w narkotyki. Niepokojącym jest fakt, że prawie 13% respondentów jako miejsce, gdzie jest łatwa dostępność narkotyków, wskazało szkołę. Miejsca, w których można zaopatrzyć się w narkotyki są młodzieży dobrze znane. Nie zna takich miejsc 30,80% licealistów oraz 48,84% gimnazjalistów. Miejsca, w których jest łatwo zaopatrzyć się w narkotyki: 45,00% 43,17% 40,00% 36,34% 35,00% 30,00% 25,00% 25,55% 23,34% 20,00% 15,00% 12,99% 10,00% 5,00% 0,00% dyskoteka ulice mieszkanie dilera bar szkoła Przyczyny sięgania po raz pierwszy po narkotyki wśród młodzieży są różne. Gimnazjaliści wskazali wśród pięciu najczęstszych przyczyn: ciekawość 52%, aby zaimponować w środowisku 48%, w poszukiwaniu nowych wrażeń 46%, dla akceptacji grupy 43%, z powodu problemów osobistych 28%. Licealiści wskazali wśród pięciu najczęstszych przyczyn: w poszukiwaniu nowych wrażeń 58%, ciekawość 57%, aby zaimponować w środowisku 47%, dla akceptacji grupy 40%, z powodu problemów osobistych 40%. Respondenci w kolejnym pytaniu wskazali sytuacje, kiedy młodzież najchętniej sięga po narkotyki. Gimnazjaliści wskazali wśród pięciu najczęstszych sytuacji: na dyskotece 41%, w klubie/barze 37%, bez okazji 36%, na spotkaniach z rówieśnikami 35%, w chwili bezradności 34%. Licealiści wskazali wśród pięciu najczęstszych sytuacji: na dyskotece 60%, na spotkaniach z rówieśnikami 48%, w chwili bezradności 46%, w klubie/barze 38%, bez okazji 30%. 8

Od 2008 roku w mieście funkcjonuje Punkt konsultacyjno-informacyjny przy Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej. Każdego roku do punktu zgłaszały się osoby uzależnione od narkotyków. Niestety od 2009 roku liczba osób zgłaszających się do punktu znacząco zmalała. Liczba osób uzależnionych od narkotyków, które zgłosiły się do Punktu konsultacyjnoinformacyjnego przy MOPS w Siemiatyczach: 25 24 20 15 10 12 10 5 3 0 2008 2009 2010 2011 Każdego roku Komenda Powiatowa Policji w Siemiatyczach odnotowuje liczne stwierdzone przestępstwa związane ze środkami odurzającymi, substancjami psychoaktywnymi i słomą makową. Liczba przestępstw stwierdzonych przez KPP w Siemiatyczach związanych ze środkami odurzającymi, substancjami psychoaktywnymi i słomą makową 90 80 70 81 66 60 50 40 30 20 10 0 48 34 23 20 2005 2006 2007 2008 2009 2010 9

Najczęstszym stwierdzonym przestępstwem było udzielanie oraz ułatwianie, umożliwianie albo nakłanianie do użycia środków odurzających lub substancji psychoaktywnych w celu osiągnięcia korzyści. Drugim, co do częstotliwości stwierdzanym przez KPP w Siemiatyczach były przestępstwa związane z nielegalnym posiadaniem środków odurzających i substancji psychoaktywnych. Na terenie miasta Siemiatycze funkcjonują różnorodne placówki specjalistyczne. Należą do nich: Szpital Powiatowy, Poradnie Wielospecjalistyczne, Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna, Poradnia Zdrowia Psychicznego, Poradnia Leczenia Uzależnień Alkoholowych i Współuzależnionych, Centrum Pomocy Rodzinie, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. W mieście funkcjonuje Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Zespół Interdyscyplinarny. Obecnie brakuje podmiotów zajmujących się pomocą osobom uzależnionym od narkotyków. Ponadto brak jest oferty terapeutycznej skierowanej do osób używających środki psychoaktywne, ich rodzin oraz adresowanej do osób młodych eksperymentujących i inicjujących z narkotykami. V. ZDIAGNOZOWANE OBSZARY PROBLEMOWE I ICH PRZYCZYNY 1. Sięganie po środki psychoaktywne przez dzieci, młodzież i dorosłych brak oferty dla realizacji zainteresowań i hobby dla osób podejmujących zachowania ryzykowne (zagrożonych wykluczeniem społecznym) łatwy dostęp do narkotyków trudności komunikacyjne, wychowawcze i społeczne mieszkańców miasta niskie umiejętności społeczne dzieci i młodzieży potrzebne do budowania własnej wartości niskie umiejętności społeczne dorosłych negatywnie rzutujące na budowanie u dzieci i młodzieży własnej wartości małe zaangażowanie środowiska szkolnego w prowadzenie efektywnej profilaktyki uzależnień 2. Niedostateczna komunikacja w rodzinach wyjazdy rodziców za pracą, praca zawodowa, bezrobocie 10

nieodpowiedni sposób spędzania czasu w rodzinach (brak wspólnych działań rodziców z dziećmi, mała różnorodność form spędzania czasu wolnego, rodzice nie uwzględniają potrzeb dzieci przy organizowaniu im czasu wolnego) uboga oferta zajęć w czasie wolnym dla rodzin nierozwinięta sieć pomocy specjalistycznej brak oferty edukacyjnej dla rodziców 3. Małe zaangażowanie środowiska w profilaktykę narkotykową brak pozytywnych liderów wśród dzieci i młodzieży niewystarczający poziom wiedzy mieszkańców na temat prowadzenia profilaktyki i pracy z osobami zagrożonymi uzależnieniem i uzależnionymi niewystarczający poziom wiedzy i umiejętności wśród osób zajmujących się profilaktyką niedostateczna współpraca środowiska lokalnego w zakresie profilaktyki VI. CELE PROGRAMU Cel główny: Ograniczenie skali zjawiska narkomanii oraz zintegrowanie lokalnego środowiska w planowaniu i realizacji strategii walki z narkotykami na terenie miasta Siemiatycze. Cele szczegółowe: 1. Zwiększenie oferty pomocy i wsparcia dla osób zagrożonych i uzależnionych oraz ich rodzin. 2. Podnoszenie poziomu wiedzy i umiejętności mieszkańców (w tym osób zajmujących się profilaktyką uzależnień) w zakresie uzależnień i profilaktyki uzależnień od substancji psychoaktywnych 3. Podniesienie umiejętności komunikacyjnych, wychowawczych i społecznych 11

4. Pogłębianie współpracy władz samorządowych, mieszkańców, podmiotów lokalnych i organizacji pozarządowych w zakresie przeciwdziałania narkomani 5. Zwiększenie dostępności do aktywnych form spędzania czasu wolnego dla dzieci, młodzieży i rodziców VII. ZADANIA Lp. Zadanie Zasoby 1 Punkt konsultacyjny zatrudnienie terapeuty, który będzie przyjmował dwa razy w miesiącu (umowa zlecenia) 2 Szkoła dobrego wyboru pilotażowy (we wszystkich szkołach miejskich) program zawierający: - warsztaty dla uczniów - wywiadówki profilaktyczne dla rodziców - warsztaty dla nauczycieli (materiały biurowe) 3 Szkoła dla rodziców warsztaty dla dwóch grup piętnastoosobowych trwające 2 miesiące 4 Siemiatycki przystanek Profilaktyka a Ty jednodniowe warsztaty dla 300 osobowej grupy młodzieży, w tym 80 osób z miasta Siemiatycze 5 Wsparcie działań profilaktyki uzależnień w szkołach poprzez wsparcie realizacji programów szkolnych w zakresie Pełnomocnik; organizacje pozarządowe Pełnomocnik; Policja; szkoły miejskie Pełnomocnik; Referat PR Urzędu; szkoły miejskie Pełnomocnik; SOK; MOSiR; Policja; szkoły miejskie; Starostwo Powiatowe, gminy Pełnomocnik; szkoły miejskie; Policja; organizacje pozarządowe; MOPS; MOSiR; Źródła finansowania Środki własne Środki zewn. Harmonogram realizac ji 24.000 0 cały rok 500 0 cały rok 0 10.000 4.000 Zadanie realizowane w ramach projektu (30.000) Zadanie współfinansowane m.in. przez jst (10.000) Zadanie realizowane w ramach projektu (80.000) cały rok styczeńmaj; finał: 26 maja cały rok 12

profilaktyki uzależnień (profesjonalne programy, publikacje, materiały do prowadzenia zajęć) 6 Kontynuacja członkowstwa w Podlaskim Forum Przeciwdziałania Uzależnieniom (składka członkowska, delegacje) 7 Kampania informacyjna na temat oferty instytucji i placówek udzielających pomocy i wsparcia osobom zagrożonym problemami społecznymi, podejmującymi zachowania ryzykowne 8 Obchody Międzynarodowego Dnia Narkomanii 9 Najlepszy z najlepszych w Siemiatyczach konkurs na najbardziej aktywnego, pozytywnego w działaniu przedstawiciela młodzieży wyłonionego w 3 kategoriach wiekowych (materiały biurowe) 10 Powołanie i wzmacnianie potencjału Miejskiego Zespołu ds. Uzależnień współpracującego z Pełnomocnikiem Burmistrza w celu wymiany doświadczeń i skoordynowania działań w zakresie profilaktyki uzależnień (warsztaty, udział w szkoleniach, wizyty studyjne) 11 Punkt Informacyjny (czynsz, materiały biurowe, delegacje, pozostałe usługi) SOK; PFPU; Pelnomocnik 1000 0 cały rok Pełnomocnik; Referat PR Urzędu; Krajowe Biuro Przeciwdziałania Narkomanii; Fundacja Dzieci Niczyje Pełnomocnik; szkoły Pełnomocnik; Miejski Zespół ds. Uzależnień Pełnomocnik; szkoły miejskie; Powiatowa Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna; PCPR; MOPS; Policja; organizacje pozarządowe 0 0 cały rok 4000 0 czerwiec 500 sponsoring (nagrody) 2000 0 marzeclistopad lutygrudzień Pełnomocnik 14.000 0 cały rok SUMA: 60.000 - - 13

VIII. REALIZATORZY Koordynatorem Miejskiego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2012 r. będzie Pełnomocnik Burmistrza ds. profilaktyki uzależnień. W ramach programu powołany zostanie społeczny Miejski Zespołu ds. Uzależnień, którego zadaniem będzie współpraca z Pełnomocnikiem Burmistrza w celu wymiany doświadczeń i skoordynowania działań w zakresie profilaktyki uzależnień. Partnerzy: Referat Promocji i Rozwoju Gospodarczego Urzędu Miasta Siemiatycze Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Siemiatyczach lokalne instytucje i organizacje pozarządowe pracujące w problemie uzależnienia od narkotyków IX. SYSTEM MONITORINGU I EWALUACJI Monitoring i kontrola efektywności prowadzone będą poprzez sprawozdania zewnętrzne (dla Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego, Podlaskiego Urzędu Wojewódzkiego oraz Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii) i sprawozdania wewnętrzne (dla Rady Miasta Siemiatycze oraz Burmistrza). Kluczową rolę w monitoringu i stymulowaniu realizacji zadań zgodnie z przyjętym harmonogramem, odgrywa Miejski Zespół ds. Uzależnień. Zakłada się, że Zespół ten z chwilą przyjęcia programu przez Radę Miasta Siemiatycze stanie się komórką współkoordynującą program z Pełnomocnikiem Burmistrza. Jego główną rolą będzie wdrażanie i monitorowanie realizacji programu oraz interweniowanie w przypadku stwierdzenia opóźnień bądź nieuzasadnionej rezygnacji z realizacji zadania. Miejski Zespół ds. Uzależnień będzie pracował podczas cyklicznych posiedzeń, które zwoływał będzie Pełnomocnik Burmistrza nie rzadziej niż raz na kwartał. Poprzez Zespół lokalna społeczność będzie uczestnikiem realizacji Miejskiego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na 2012 r. 14